No. 314.
Vrijdag 18 Augustus r4R
Orgaan voor Leger en Vloot.
De Onzichtbare Vijand.
Oorlogsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Indische Legerhervorming.
DERDE JAARGANG.
DE SOLDATENGO
EEDACTIE EN ADMINISTRATIE PALESTRTNASTR. 10, AMSTERDAM. 1 IT
BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR
MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT. ABONNEMENT BIJ VOORUIT
BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS/1.50 P.KWARTAAL
Voor Adverteutiën wende men zich tot onze Administratie, Paleatrinaatraat 10
Amsterdam. Prijs der Advertentlön per regel 30 cent. Voor Ingezonden Jded'e^
deei'ngen op de tweede, derde en vierde pagina dubbel tarief. By abonnement
reductie.
Het zuidelijk deel van het Russische front
De verspreiding van ons blad.
Onderdeelen, die met het toegezonden aan
tal Soidatencouranten niet toekomen, worden
verzocht een grooter aantal te willen aanvra
gen, opdat alle abonné's regeimatig een eigen
exemplaar kunnen bemachtigen.
Wij brengen In herinnering, dat troepen
deelon, die soms door een of andere oorzaak
van ons blad verstoken zijn, slechts een aan
vraag tot ons te richten hebben om regelmatig,
driemaal per week, een pakket Soidatencouran
ten te ontvangen. Nergens mag ons ,»0rgaan
voor leger en vioot" ontbreken.
J - 7UJ&sgrens
Spoorvsecg - OasóeTiT. Jfong. front voor üe£~
TLimzscJi offensief - xcZent op QJUni x x. x oj, 2jJu.tlx
fel YerjTtoeaf. o/>7JuZx m mm x<Z -verin o/> ssüug
Een kaart, die onzen lezers bekend zal
voorkomen en die toch niet geheel gelijk is
aan een vorige. Een kaart van 't zuidelijk
deel van bet Oosterfront, waar de Russen
sedert een paar maanden bard vooruitko
men. Thans-is er de frontlijn aangegeven,
zooals die - w-o-q 13 Augustus, een verschil,
zoos'1*- S^^aet die van 7 Juli, doch
de T^u al weer verder doorge-
drong. va;i?k0n ^streek van Tarnopol bijv.
tot voor ~ocow, aan den spoorweg naar
Lembeirg, terwijl zij! ook dichter bij den bo
venloop der Zlota Lypa staan, dan bier ge-
Naar het Engelsch
MAX PEMBERTON.
(Slot.)
Zoo weinig vrees had hij hiervoor, dat
hij, toen het wat later op den middag werd,
een vuur in den haard aanmaakte, en na
er oen gebroken stoel bij gezot te hebben,
het eten opat, dat bij voor zichzelf had
meegebracht en zich zelfs de weelde ver
oorloofde van te gaan slapen. Zijn onver
zettelijke wil had besloten, dat het geheim
hem niet zou hinderen. Hij ten minste leed
niet aan die zenuwzwakte, waardoor men-
schen hun leven verloren, omdat anderen
gestorven waren in het huis dat zij be
waakten.
Het was pikdonker, toen bij zijn oogen
opende, en het vuur in den haard bijna was
uitgebrand. Een oogenblikje was hij zich
niet bewust van zijn omgeving; toen bijna
met een schrik kwam hij tot het besef daar
van. Iets had zijn hand aangeraakt, zoo
voorzichtig, zoo zacht, dat het door een
veertje scheen te zijn gebeurd. En toch
had het feit voor een man, die pas uit den
slaap, wakker was geworden, met alle ver
halen van het Kasteel Delacroix nog in zijn
orwen, iets heel angstaanjagends. Hij
sprong bijna wild overeind en riep:
Wie is dat? Wie is daar?
Geen geluid antwoordde hem. Een bran
dend stuk hout uit den haard genomen
teekend is. Pothaitsje bijv. (of Podhajec)
is oos al in de handen der Russen gevallen,
terwijl ten westen van Boeczac (Boetsjats)
de frontlijn van thans verder naar 't wes
ten, dan we haar hier_?.ien, tot aan de ge
noemde rivier. Zooals men ziet, zijn 4e Rus.
sen nog zuidelijker het verst opgerukt, van
Stanislau over- Nuidworna naar Mikoilitsjen
loopt do meest' westelijke lijn. Do kaart is
duidelijk en kan zeer goed dienen de bewe
gingen der Russen na to gaan.
toonde hem niets, dan een ledig vertrek.
Hij legde het stuk hout neer en luisterde
aandachtig. Omtrent het geluid, dat hij nu
hoorde, was geen twijfel meer mogelijk.
Zijn vrienden, de Franschen, hadden het
licht gezien en vuurden nu op het kasteel.
Oriopp had dat verwacht, maar de kogels
wekten geen ander gevoel bij hem op, dan
van spot. Zijn eerste daad was een vuur
scherm, dat van het vuur niet te lijden
had gehad, op te nemen en voor het vuur
to zetten. Toen liep hij de kamer dwars
door naar den klokketoren en een zware
revolver uit zijn zak halend, bleef bij bij
de open deur staan, en luisterde weer naar
öenig geluid, waardoor zich een voetstap
ui het stroo zou verraden.
Hij wist, dat hij zich niets verbeeld bad.
Het geheim van het huis, wat het dan ook
zijn mocht, sloeg hem gade van den ver
sten hoek uit. Hij bemerkte een paar oogen,
die wild in de zijne staarden en een inéén-
gehurkte gedaante in de stroobossen. Of
het een mensch of een dier was, zou hij
niob hebben durven zeggen.
Alle geluiden en teokens van het Kasteel
Delacroix drong-rn op d> oogenblik geza
menlijk tot hem dooren hierop volgde eeu
nieuwsgierigheid, die hem de haan van het
pistool deed terughouden en hem verbood
te vuren. Wie was deze onbekende vijand
deze stille, zwijgende moordenaar?
Hij kwam een stapje naderbijen een
afschuwelijk, onnatuurlijk geschreeuw waar
schuwde hem daarmee niet voort te gaan.
De zweetdruppels stonden hem op het voor
hoofd. Hij meende nu te begrijpen, waarom
mannen in dit huis van vrees gestorven
Earenj
Ingediend is een wetsontwerp tot wijziging
van art. 113 van het Reglement op het beleid
der Regeering van Ned.-Indië, vastgesteld bij
de wet van 2 Sept. 1854 (Staatsbl. no. 129).
Aan de Memorie van Toelichting is ontleend,
dat het wetsontwerp ten doel heeft, de moge
lijkheid te openen om voor Ned.-Indië geleide
lijk over te gaan tot een ander stelsel van
legervorming, waarin de thans aan de schut
terijen of andere gewapende vereenigingen in
art. 113 van het Regejeringsreglement toege
dachte taak zal worden opgedragen aan af-
deelingen van het leger.
De wijziging in de legervorming is om meer
dan één reden noodzakelijk geworden. In de
eerste plaats stelt' de instandhouding van een
leger als het tegenwoordige, dat uitsluitend
door werving wordt bijeengebracht, steeds
hoogere eischen aan 's lands geldmiddelen,
zonder dat de weerkracht wordt versterkt,
maar bovendien kan, ten gevolge van de in
den loop der jaren verouderde maatschappelijke
toestanden in Nederland, zoowel als in
Indië, door werving reeds sedert lang niet;
meer worden voorzien in de behoefte aan
Europeesche militairen, niettegenstaande (n
de aanwerving?- en dienstvoorwaarden aan
zienlijke verbeteringen werden gebracht. Het
tekort aan militairen van Europeeschen land
aard bedroeg einde 1910 2164 man en was
einde 1914 gestegen tot 3349 man, overeenko
mende met bijna 30 der formatiesterkte.
Een verhooging van het handgeld van f 250
tot f 400 voor een 6-jarige dienstverbintenis
in dat jaar kan geen invloed ten goede
oefenen, want einde Juni 191-5 ontbra
ken reeds 3570 man, dat is ruim
30 aan do vastgestelde sterkte. Ook
het openstellen van de gelegenheid om op kor
ten termijn en onder bet genot van verboog''},
-premiën. bij het leger in Ned.-Indië te worden
ingedeeld, werd alleen aanvankelijk met eeni.
gen goeden uitslag bekroond.
Naar het oordeel van den Minister zal de
aanvulling van het Europeeseh element slechts
kunnen worden verzekerd door de invoering
van den dienstplicht, waarin Z. E. ook het
ecnigo middel ziet om het aanzien van den mi
litair beneden den rang van officier te verhoo-
gea-
In de tweede plaats is invoering van den
dienstplicht naar het oordeel van den Minister
noodzakelijk om te kunnen geraken tot verhoo
ging van de weerkracht van het land.
Alhoewel de plannen voor het oogenblik niet
verder gaan dan de vervanging van enkele af-
declingen van het staande leger door militie-
afdcelingen en opvoering van de door de tegen
woordige, oorlogvoering algemeen te gering ge
oordeelde oorlogssterkte der overige afdeelin-
gen, door bij mobilisatie daarbij dienstplichti
gen in te deelen, dient er rekening mede te
worden gehouden, dat in verband met den poli-
tieken toestand in bet Oosten de mogelijkheid
moet bestaan om het leger aanzienlijk uit te
breiden, hetgeen zonder overschrijding van onze
geldelijke en personeele krachten alleen moge
lijk is door aan de bevolking van de Indische
gemeenschap naar behoefte een grooter aandeel
te geven in de verdediging van de gemeenschap
tegen vreemd geweld, derhalve door vergrooting
van de jaarlijksche lichtingen.
In de derde plaats is invoering van den
dienstplicht in het bijzonder voor Europeanen
het eenige middel om tot opheffing van do
schutterijen te geraken.
Het onderhavige ontwerp zal, wet geworden,
do gelegenheid aanbieden een stelsel in he:
leven te roepen, waarbij alle Nederlandsche
onderdanen, daartoe in staat, zich. op doeltref
fende wijze kunnen kwijten van hunne zede
lijke verplichting om mede te werken, niet
alleen tot liet bewaren van orde cn rust, maar
ook tot het bandhaven van het Nederlandscho
gezag in Indië.
In dat stelsel zal het eerste gedeelte var
vorenbedoelde verplichting, d. w. z. de door
het tegenwoordige artikel 113 van het Re-gee-
Zou hij öp deze wilde, woeste oogen
vuren of ze den rug toekeeren? Er was
weinig licht in het gebouw en hij mocht
niet goed kunnen mikken.
Dood zou daarvan het gevolg kun
nen zijn, daarvan was hij overtuigd
denzelfden dood dien anderen gestor
ven waren, met reuzenvingers om hun kee!
en afschuw in hun oogen.
Nu was misschien de eenvoudige waar
heid van de verschijning hem duidelijk ge
worden, en allerlei omstandigheden knoop
ten zich nü als och katting van oorzaak eu
gevolg aan elkaar. Hij begreep, dat zijn
vijand geen mensch was.
De herinnering kwam hem zelfs op dit
oogenblik van gevaar te hulp, hij herin
nerde zich de jongste gebeurtenissen van
het belegde verwoesting van de dieren uii
den Plantentuin, en het ontslag van de op
passers. Het beest-, dat daar voor hem la:;
te brommen in het stroo, moest uit de tuinen
ontsnapt zijn en een schuilplaats gezocht
hebben in het kasteol.
Van dat beest waren de voetstappen, die
Oriopp gehoord hadzijn afschuwelijke
vingers hadden de klok aan het slaan ge
bracht. Zijn hand was het ook, die den
slaper had aangeraakt en hem op zijn hoedo
had deen zijn. Orlcpp rilde, toen hij be
dacht, dat dezelfde oogen, ai© hem nu van
het strco uit aanstaarden, op hem neerge
keken hadden, terwijl hij in den grooten
stoel voor het houtvuur lag t© slapen. De
mogelijkheden van dat oogenblik deden zijn
bloed verstijgen, toen zij goed tot hem
doordrongen. Waarom had het monster
hem ge^i-ard? Hij had daar niet heb minste
begrip yan,
Iringsroglcment aan de schutterijen opgelegde
hoofdtaak worden" opgedragen aan de ,.Iand-
I weer bestaande uit do oudste lichtingen van
I de bij de infanterie ingedeelde dienstplichtigen.
I Do bestaande verplichting van alle ingeze
tenen om, desgevorderd, mode te werken aan
I hot bewaren van rust en orde, is in de nieuwe
I lezing echter tevens behouden, zoodat als
liet noodig is ook niet-onderdanen daartoe
zullen kunnen worden geroepen.
in beginsel behoort de dienstplicht te rusten
I op hen, die den staat van Nederlander bczit-
Ln, en op de Europeanen, die uit anderen
J hoofde Nederlandsche onderdanen zijn. Echter
izal ook aan de Nederlandsche onderdanen van
niet-Europeeschen landaard de dienstplicht op
gelegd moeten kunnen worden, aangezien het
lr streven dor Regeering er op is gericht om bij
het toebedeelen van rechten en verplichtingen
geen onderscheid te maken tueschen Neder
landers en hen, die uit anderen hoofde Neder
landsche onderdanen zijn, onverschillig tot
welken landaard deze 1 aatsten behooren.
Het ligt in de bedoeling om zoo spoedig moge
lijk tot de invoering van den voorshands tot
den dienst bij de landmacht te beperken
dienstplicht voor alle groepen van onderdanen
over te gaan. Daar de voorbereiding van de
invoering van deze militie voor do Europeanen
echter yerder is gevorderd dan die van de in
voering van eene militio voor do niet-Europee-
sche onderdanen, laat het zich aanzien, dat de
eerstbedoelde spoediger tot stand zal kunnen
komen dan do laattse.
Do dienstplicht voor Europeesche Nederlund-
scho onderdanen zal zijn „persoonlijk" en „al
gemeen". Dit laatste is bepaald noodig
m verband met het gering aantal dienst
plichtigen van deze groep van onderdanen,
vergeleken bij de behoefte aan Europeesche
militairen. Volgens een zoo nauwkeurig mo
gelijke raming toah zullen rekening houden
de met een toeneming van de Europeosche be
volking in Indië 3 pet. per jaar eij met
eenzelfde verloop onder de ingelijfden als in
Europa bij den diensttijd in totaal niet
meer dan 7631 Europeanen Ivoor zooweel be
treft Java en Madoera) ingelijfd worden, ter
wijl de tegenwoordige vastgestelde sterkte van
de Europeesche vrijwilligers 11686 en het aan
tal schutters op Java ruim 2000 bedraagt.
Aan gezinnen, die hulpbehoevend zouden
worden door de opkomst voor oefening of
bij mobilisatie van don kostwinner, zal een
schadeloosstelling zijn toe te kennen.
Do dienstplicht zal ongeveer op eenzelfden
leeftijd moeten beginnen als hier te lande, de j
diensttijd echter 13 jaren duren.
Do bij de infanterie ingedeelde dienstplichti
gen zullen acht jaren behooren tot de militio
en vijf jaren tot de landweer; de bij de andere 1
wapens en diensten ingedeelden blijven hun
gehcelen dienstplichttijd tot do militio behoo- j
ren.
Do duur van de eerste oefening zal zoo mo
gelijk niet langer zijn dan die voor de Neder
landsche militie; herhalingsoefeningen zullen
worden gehouden een in de drie jaren, tel
kens voor ten hoogste 16 dagen.
De dienstplichtige, die in Nederland reeds
een eerste oefening heeft doorloopen, zal
daarvan in Indië zijn vrijgesteld en daar te
lande alleen deelnemen aan de herhalings
oefeningen van do lichting, waartoe hij vol
gens zijn leeftijd behoort. De miliciens der
infanterie zullen de eerste oefening doorloo
pen in afzonderlijke daarvoor te bestemmen
af deelingen, die in de plaats zullen treden van
alsdan op te heffen gelijknamige afdeelingen
van het staande leger, do miliciens van de an
dere wapens en diensten bij daarvoor aan te
wijzen onderdeelen van dit leger, waarbij zJJ
voor zooveel noodig afgescheiden van do vrij-
willigen gehuisvest en zooveel mogelijk afzon
derlijk geoefend sullen worden.
Na afloop van de eerste oefening zullen de
miliciens worden inge-deeld bij bestaande on
derdeelen van het leger, waarbij de herhalings
oefeningen doorloopen en welke dientengevolge
een grootere oorlogssterkte zullen krijgen.
Het ligt. in de bedoeling kaderplicht in te
voeren, terwijl uitstel van opkomst van eerste
oefening mogelijk zal zijn.
Dienstplichtigen zullen niet deelnemen aan
„militaire expeditiën" die nog noodig mochten
zijn tot bevestiging van het Nederlandsch ge
zag in sommige streken van de buitenbezittin
gen. Bij mobilisati zullen de dienstplichtigen
der landweer, voor zooveel noodig. ter beschik
king van de hoofden van gewestelijk bestuur
worden gesteld voor de handhaving van rust
en orde; overigens blijven zij beschikbaar voor
het verrichten van diensten ten behoeve van
de verdediging.
Do oprichting van nieuwe kazernes of an
dere gebouwen zal voorloopig niet noodig zijn,
en volgens een zoo nauwkeurig mogelijke bere
kening" zal do algeheele invoering van den
dienstplicht alleen voor Europeanen, gepaard
met een evenredige inkrimping van de vastge
Die gedachten bestormden hem,terwijl hij
onbeweeglijk in de hal stond en zich noch
vooruit noch achteruit durfde bewegen. Bij
iedere beweging in het stroo klopte zijn pols
sieller en sloot zijn vuist zich vaster om het
pistool. Zou dat monsterachtig© wezen nooit
zijn schuilhoek verlaten? Hij kwam een
tweede stap naderbij en een schrille kreet
waarschuwde hem, dit niet meer te doen.
Het beest werd woest en toonde veel neiging
om aan te vallen. Het kwam op zijn ach-
terpooten overeind en naderde op zijn beurt
zijn menscheüjken vijand. En terwijl hij
dat deed, retireerde Oriopp stap voor stap
naar de groote kamer, waarop zijn Fran
sche vrienden zoo snel vuurden. Zijn ver
langen naar licht in dit geval, begon een
begeerte te worden. Hij moest de vormen
van het beest goed kunnen onderscheiden,
moest de waarheid weten. Eén oogenblik
van zwakheid, een oogenblik van besluite
loosheid of vrees zou deze monsterachtige
vingers om zijn keel sluiten, en zijn vragen
voor altijd beantwoorden. Maar zijn ijzeren
zenuwen lieten hem in dit oogenblik van
beproeving niet in den steek en hij bereikte
de- groote kamer, en naast den inham van
bet venster neerknielend, wachtte hij op
het einde.
Mat was er, dat hem in dit huis hield?
Als hij zich niet door de kogels liet afschrik
ken, dan kou hij in de sneeuw springen cn
op zijn goed paard vertrouwend de veilig
heid tegemoet gaan. Was het voorzichtig
heid of nieuwsgierigheid Hij had geen tijd
die vraag 'te beantwoorden, want het mon-
sted verscheen, toen zij hem op de lippen
kwam, en half springend, half loopend,
ging het rechtstreeks naar den haard en
stelde sterkte der Europeesche vrijwilligers,
geen noemenswaardige wijziging in de jaar-
lijksche legeruitgavcn ten "gevolge hebben.
Bij de ini-oering van den dienstplicht zal
zooveel mogelijk rekening worden gehouden
inet de persoonlijke belangen van de betrok
kenen. Voor de Nederlanders, die zich in In
dië vestigen, brengen die belangen mede, dat
7,ij vóór hun vertrek derwaarts hier te lande
de 'eerste oefening kunnen doorloopen.
De toestand in den
Na meer dan twee jaren oorlog woedt de
strijd op allo fronten feüer dan ooit. Nu
en dan moge hior en daax een verslapping
intreden, zooals aan de Somme in de
laatste dagen bijv. door heb slechte weer,
het zijn dan meer de infanterie-aanvallen,
die uitblijven, maar dag aan dag duurt aan
het Oosterfront, op het westelijk oorlogs
terrein en aan het Italiaanscbe front de
artillerie-actie onverminderd voort. Elke
dag vordert opnieuw zijn duizenden dooden
en gewonden, en het einde, een beslissing,
is nog niet te voorzien. Waar is het einde?
vraagt men zich angstig af, maar het ant
woord kan niemand geven. Vredesstemmen
hoort men nog maar bij uitzondering en in
de regeeringskringen, in de regeeringspers
der oorlogvoerende landen, weerklinkt nog
steeds de kreet: „Volhouden! Volhouden
tot de overwinning!"
Toch meenen sommigen, de optimisten,
teekenen te zien, dat de oorlog zijn afloop
nadert, dat deze groote krachtsinspanning
der volken in de laatste weken heb begin
van het einde is. Er wordt gezegd, dat de
oorlogvoerende mogendheden rekenen op
een vrede in het volgende jaar, volgens de
meest hoopvollen reeds aan 't einde van dit
jaar, volgens de zwartkijkers aan 't slob van
't volgend jaar. De laatsten gaan dan mee
met wijlen Lord Kitchener, die voorspelde
en steeds volhield, dat de oorlog drie jaren
zou duren. De Engelsche regeering schijnt
aan een vrede in 't volgend voorjaar te ge-
loovenzij heeft nl. een wetsontwerp inge
diend, dat de nieuwe verkiezingen voor het
Lagerhuis niet vóór Juni 1917 zullen plaats
hebben daar zij anders zouden moeten
worden gehouden in oorlogstijd, wat vrijwel
onmogelijk is, daar de meeste kiezers be
neden veertig jaar onder de wapenen zijn.
De Engelsche regeering rekent er dus blijk
baar op, dab vóór 31 Mei van 't volgemde
jaar de vrede is geeloten.
Er zijn, zooals we zeiden, optimisten, die
op een nog vroegeren vrede rekenen. En
zij beweren daar redenen voor te hebben
Men bereidt zich in de handels- en geld-
wereld, vooral in Amerika, reeds voor op
den vrede. Er wordt verzekerd, dat de
Amerikaansche munitiefabrieken geen be
stellingen voor na 1 Januari hebben ont
vangen, maar dat er wel groote bestellingen
voor handelsschepen en onderdeelen van
handelsschepen gedaan worden, dat de in
richtingen. en fabrieken voor munitie ge
sloopt of voor andere doeleinden gewijzigd
worden. Deze optimistische beschouwingen
lijken 't minst geloofwaardig. Nog vier, vijf
maanden scheiden ons van 1917, men kan
Zich moeilijk voorstellen, dat die betrekke
lijk korte tijd niet alleen een beslissing zal
brengen, maar ook, na allerlei moeilijke
onderhandelingen, den vrede. En zoolang
deze laatste niet is geteekend, duurt het
gevaar voor een opleving der vijandelijk
heden voort. Bovendien moet men niet uit
het oog verliezen, dat Engeland en Rusiand j
tegenwoordig zulk een ontzaglijke hoeveel
heid munitie voortbrengegn, dat men er
denkelijk meent, na. 1 Januari aanstaande j
buiten de bestellingen uit Amerika te
kunnen.
Hoe dit alles zij, voorloopig is er van een
vrede nog geen sprake. Op al de strijdter
reinen zetten de geallieerden hun aanvallen
mot groote kracht voort, en komen zij voor
uit, al is het met overal belangrijk. De
hevigste stooten worden den cemralen nog
steeds toegebracht aan het Ocsterfront, en
begon het vuurscherm te verscheuren, alsof
het de vijand was. Het meerdere licht
toonde zijn afschuwelijke gestalte in al
haar vreeselijkheid. Oriopp zag, dat het de
groote orang-oetan uit den Plantentuin
zooals hij al meende opgemerkt te hebben;
en die hier op het kasteel Delacroix stierf
van koude en gebrek. Meelijwekkend was
het, om het beest daar gehurkt voor het
vuur te zien, klappertandend en bibberend
zonder op iets anders te letten. Eu dit
wezen had den Engelschen dokter aange
raakt en stil laten slapenHad het dier
toen gemeend, dat hij dood was? Oriopp
kon er geen andere verklaring aan geven.
Waarom was hij het huis niet ontvlucht?
Hij verweet zich nu zijn eigen besluiteloos
heid, tot zich zelf zeggend, dat de gelegen
heid nu voorbij was, en niemand kon zeg
gen, wanneer zij terug zou keeren. Hier
evenals in de hal zou een enkele beweging
kunnen maken, dat de orang-oetan hem
aanviel. Hij durfde niet uit zijn knielende
fiositie overeind te komen; durfde nauwe-
ijks ademhalen; en hij lag daar als be-
tooverd, terwijl het monster het stroo op-
éerihcopte zonder op iets anders te letten
dan op de warmte, waaraan hij zooveel
behoefte had. Hoe grooter het vuur werd,
des te spookachtiger en onnatuurlijker wer
den de kreten van het beest. En terwijl de
tijd verstreek, kwam er steeds sterker,
steeds phantastischer licht in de kamer en
werden haar geheimen opgehelderd.
Oriopp begreep op dit oogenblik, dat de
duisternis hem niet langer zou verbergen
en opstaande, vuurde hij tweemaal op den
orang-oetan en begreep onmiddellijk, dat
hij zijn doel gemist had". Meenende, dat zijn
wel ten zuiden van de Piipet. Ten noorden
van de groote moerassen staat de Duitscbo
muur nog vrij vast en de Russisch© Oostzoe-
provinciën zijn nog steeds geheel in de ba::-
den der Duitochers, Oost-Pi uisen loopt
voorshands rog geen gevaar. Anders staat
het met dj Oostenrijksche grensgebieden
In de Boekowina komen de Russen nog
altijd vooruit, dreigen zij in Zevenbergen
en Hongarije te vallen, doch vooral sciiij-
nen zij weer den weg door Galicië te willen
nemen. Ten oosten van Lom berg zijn zij in
de laatste dagen al heel wat kilometers
gevorderd. In do streek van Tarnopol heb
ben de Duitochers lang hardnekkig stand
gehouden, maar ook daar zijn zij nu achtcr-
uitgo.veken. Langs den spoorweg rukken
de Russen thans qp, zii zijn reeds verder ge
vorderd dan op onze kaart staat aangetoe-
kend en hebben al Zborow, aan dien spoor
weg, bezet. Dat is nog wel een heel eina van
de stad, die reeds eenmaal in Russische han
den was, maar nu de centralen daar begin
nen te wijken, is 't lang niet onmogelijk, dat
de Russen sneller aanrukken op 'Lemberg.
Te meer omdat zij verder naar 't zuiden,
aan de Zlota Lipa, ook den tegenstanders
krachtige slagen toebrengen. DÓ beneden
loop dezer rivier, die bij Nizniow uitmondt
in den Dnjerter, is reeds geforceerd en de
Russen breidden zich daar ten westen reeds
meer uit, maar'ook hooger-op, ten westen
van Podhajec is de Zloba-Lipa reeds be
reikt volgens ©en Perlij nsch telegram
Mogelijk vernemen wij clua dezer dagen
van oen inneming van Lemfcerg en staan
de Russen weer in Galicië op het punt, waar
zij voor meer dan een jaar stonden, maar nu
zelf veel sterker en tegenover een verzwak
ten vijand.
Van hot Westorfront komt weinig nieuws
en dac weinige is van niet veel beteekeni».
Er wordt hard gevochten, maar dc troepen
der geallieerden behalen maar weinig suc
ces, zij hebben integendeel hardnekkige
aanvallen van de Duitochers af te alaan,
wat blijkbaar niet altijcl gemakkelijk valt.
Zoo weten de Fransche berichten mee te
deelen, dat ton noorden van de Aisne de
Duitochers doordrongen in do loopgraven
van een kleine uitbochting der Fransche
ünie, maar zij werden er weer uitgeworpen
Aan de Somme, naar hot schijnt, vooral
artillerievuur. De Engelsche vechten in 't
bijzonder nog steeds ten noorden van Poziè-
res, waar zij alle loopgraven heroverd heb
ben, welke de Duitechers van 13 Aug. af be
zet hielden. Ietwat gelukkiger zijn de Fran
schen geweest voor Verdun, waar zij teu
Ocetcn van de Maas Duitscbe loopgraven
veroverden over ©en front van '300 M. tot
een diept© vsm 100 M. Over 't get eel kwam
er in de laatste dagen aan het Westerfront
weinig verandering.
Aan het Isonzo-front schieten de Italia
nen wel niet. hard op, maar zij blijven toch
aan d© winnende hind. Maandag hebben
Italiaanpche troepen de Oostenrijksche
linies ten Weston van Sagrado en den
Monte' Pecinka aangevallen; stormender
hand namen zij oon groot aantal loopgraven
en kregen meer dan 1400 krijgsgevangenen
in handen. jOok ten Oosten van Görz be
zetten de Italianen nieuwe vijandelijke
loopgraven en maakten er 225 krijgsgevan
genen. Verder irardesk verschillende aan-
allen der Oostenrijkers afgeslagen; dezen
stellen zich blijkbaar duchtig te weer tegen
de oprukkende Italianen en geven hun heel
wat te doen.
In den Kaukasus en Perzië gaat het den
Russen in de laatste weken niet fortuinlijk.
Hun vijanden, de Terken, hebben niet
alleen terrein gewonnen aan het Wan-meor,
doch ook de Perzische stad Hamadan weer
op de Russen veroverd. De Turken doen
zich tegenwoordig geldenzij vechten mee
aan het Oosterfronb, zij deden een aanval
op het SuezrKanaal, al mislukte die ook,
en zij ja/een nu in Armenië en Perzic do
Russen terug.
einde nu gekomen was, en dat zijn leven
de prijs moest zijn van zijn qnhandigheid,
I sprong hij door het venster in de sneeuw,
en snelde woest napr de plaats, waar zijn
paard was vastgebonden. Luide kreten van
de Fransche linies van over het dal volgden
hem de kreten van degenen, die juist
vernomen hadden, dat de Engelsche doktor
op het kasteel was en dat de uren van het
geheim getold waren.
Hij liep op zijn paard toe en maakte met
bevende handen de teugels los, terwijl zijn
pistool naast hem op den grond lag. Ieder
oogenblik verwachtte hii het leelijke geluid
van het dier naast zich te hooren en de
ijzeren vingers om zijn keel te voelen. Zoo
sterk was net voorgevoel van gevaar, dat
zelfs het kraken van een tak iets angstigs
kreeg; en op het oogenblik, dat hij in den
zadel sprong, zou hij hebben kunnen zwe
ren, dat hij ruischen van water en bet kra
kend neervallen van houten spanten in het
kasteel zelf hoorde. Tevergeefs zei hij tot
zichzelf, dat hij zich die dingen maar ver
beeldde. De geluiden werden ieder oogen
blik sterker; een geweld als van een water
val dreunde hem in de ooren; de bosschen
om hem heen waren plotseling verlicht door
een sterken rooden gloed} waardoor alle
dingen rondom duidelijk zichtbaar wer
den de huizen en torenspitsen der dor
pen, de Pruisische buitenposten, zelfs de
helmen van de schildwachten. En zoo wist
hij, dat het monster het kasteel in brand
had gestoken; en niet langer aarzelend gaf
hij zijn vurig paard de sporen en draafde
in galop naar Parijs terug.
