No. 300. Zondag 6 Augustus 1916 Orgaan voor Leger en Vloot. Oorlogsnieuws. Hoe een schuld werd afbetaald. Onder redactie van D. MANASSEN, TWEEDE JAARGANG. DE SOLDATENGOURANT REDACTIE EN ADMINISTRATIE PALESTRINASTR. 10, AMSTERDAM. DIT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT. ABONNEMENT BIJ VOORUIT BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS/ 1.50P.KWARTAAL Voor Advertenti'in wende men zich tot onze Administratie, Prdestrinastraat 10, Amsterdam. Prijs der Ad ver ten tien per regel 30 cent. Voor Ingezonden Mede- deelingen op de tweede, derde eu vierde pagina dubbel tarief. By abonnement reductie. Evenals keizer Wilhelm bezoeken ook vele andere Duitsche vorsten de oorlogsfronten. We zien hier den groothertog van Baden, die de troepen, uit zijn onderdanen gevormd, aan het Westerfront bezoekt, en een inspectie houdt over een regiment. De verspreiding van ons blad. Onderdealen, die met hot toogezonden aan tal Soldatenoouranten niet toekomen, worden verzoolit een grooter aantal ta willen aanvra gen, opdat alle abonné's regelmatig een oigen exemplaar kunnen bemachtigen. WIJ brongen In herinnering, dat troepen- deelon, die soms door een of andere oorzaak van ons blad verstoken zijn, slechts een aan vraag tot ons te richten habben cm regelmatig, driemaal per week, een pakket Soldatencouran- ten'ta ontvangen. Nergens mag ons „Orgaan vow leger en vloot" ontbreken. Be toestand in den reuzenstrijd. Het leek er een tijd lang op, of men in Duitsohland den strijd in het Oosten van min der belang beschouwde dan dien in het Westen, of het doel er vooral op gericht was om de geallieerden in Frankrijk tegen to houden, en hét er minder op aankwam, of de Itussen ver der voortdvongon. Er was voor deze meening, di© ook blijkbaar in de Duitsche pers werd ge huldigd, iots to zeggen. Het door do centralen veroverde gebied in Rusland is zoo groot, dat de Russen al heel vele en heel groote overwin ningen moesten behalen, wilden zij den vijand geheel terugdringen uit het eigen gebied. Dit leek zelfs onmogelijk. Denkt men daar nu eenigszins anders over? Het schijnt zoo. Men vreest btijkbAar toch, dat verder opdringen der Russen noodlottig kan worden, voor Oosten rijk niet «alleen, voor Duitschland ook. Keizer Wilhelm, die naar do Somino was gekomen om den strijd daar aan te zien om zijii mannen te bemoedigen, is plot seling naar liet Oosterfront vertrokken. En aan een conferentie, die daar heeft plaats geluid nam ook de rijkskanselier deel. Wat er besproken is, lekt natuurlijk niet uit, maar over één zaak 0 weten wij althans dat er gehandeld is: over de opperste leiding van het legerbestuur der cen- 4tralen aan het Oosterfront. Er is daar reeds verandering iu gebracht. Ten zuiden van de Pripotmoorassen is do verdediging hoofdzakelijk overgelaten aan de Oostenrijkers, welnu, mon schijnt in Duitsohland met do prestaties van de troepen der bondgenooten, met- de leiding der Oostenrijkse he generaals niet tevreden. Deze zijn in de laatste maanden ook niet gelukkig ge weest. Tienduizenden en tienduizenden Oosten rijks*-he soldaten zijn als krijgsgevangenen m handen der Russen gevallen. Steeds verder dron gen ook deze laatsten door naar 'b westen op verschillende punten, joegen de vijand voor zich uit, zijn hard bezig zich allengs den weg naar Jjemberg en Przemysl vrij to maken in Galicië, (Slot.) Do voormalige pachter van den graaf De Raynaud zat in een grooten leunstoel; zijn hoofd rustte op zij,a hand. De tafel voor hem was bedekt mco documenten en papieren van allerlei soort. „Zijn we kinaV voor vandaag?" vroeg hij baroch, toen er juist een gevangen.© werd weggeleid, die pas ter dood veroordeeld' was géworden „Nog niet, burger-president. Hier is een vrouw, di© al den, geheeteu da? voor het Hotel-de-Yil le heen en weer hoeft gcioopen en..." Voor de spreker don tijd had gehad, om zijn zin t© voleindigen, trad er een jonge, echocme vrouw de kamer binnen en regel recht op Gautier af. Haar li aren vielen los lang3 haar schouders neer; haar ocgen dwaalden rusteloos rond en haar gelaat was verwrongen door angst en droefheid. Hoe wel ze als een Vlasmsioh boerinnetje gekleed was, herkende G-autier haar dadelijk en eau glimlach van boosaardig© voldoening speelde om rijn mond zitten, burgeres", zei de hij zoo onbe schoft mogelijk. „Mijnheer", begon mevrouw de Reynaud, terwijl zij de handen vouwde én ham gmookenid aanzag. „Noem nu eenvoudig „burger", viel hij Wc OR baxsohea toon ia de rede. „We en. staan in 't zuiden aan den voet der Karpa- then, die hier geen groot© belemmering vormen, om in Hongarije te vallen. Op den duur, na kor ten tijd misschien reeds, kan deze toestand aan het zuidelijk deel van 't Oosterfront gevaarlijk worden eu daarom heeft men aan von Hinden burg de opperste leiding van het leger der Cen tralen tegen Rusland gegeven. In dezen veldheer stelt DuitscMand, en ook Oostenrijk, vertrou wen. In 1914 word hij geroepen om het Russi sche gevaar in Ocst-Pruisen te bezweren, thans moet hij zijn veldheerstalent tegen den vijand keeren in Gallicië en de Boekowina. Op het oogenblik is er blijkbaar eénige ver zwakking gekomen in het Russische offensief. Hieruit moet men niet opmaken, dat er niet hevig gevochten wordt aan het front ten zuiden der moerassen. De Oostenrijksehe telegrammen gewagen van zr°r krachtige aanvallen der Rus sen in de Ip.-.t Ja-geïi. Er hebben zware ge vechten plaats gehad bij Brody, bij Buczacs, bij Wisnowsky, maar deze aanvallen en andere in de streek van RownoKowel werden afgesla gen. Van luin kant deelen de Russische berich ten, die ook vrij sober zijn, mede, dat de aanval len van troepenmachten der Centralen volkomeh zijn afgeslagen. In elk geval blijkt duidelijk, dat er wel een verslapping is ingetreden iu de Ru^ische aan vallende beweging, maar deze geenszins tot staan is gekomen. Een dergelijke verslapping zien wij vrij regelmatig optreden bij elk offensiefbij den Duitschen aanval op Verdun, bij het Engel- sche offensief aan de Somme. Te verwachten is dan ook, dat do Russen spoedig weer krachtiger optreden" en ook de Duitschers en Oostenrijkers achten dit stellig waarschijnlijk. Daarom werd besloten aan Hindenburg toe te vertrouwen, den vijand langs het gehcele front terug te slaan of althans togen te houden. Ook van het westelijk oorlogsterrein zijn de berichten maar sober. Zoowel de Fransche als de Engelseho telcgrammeu gewagen hoofdzake lijk van afgeslagen aanvallen bij de Somme, van heb consolideeren (versterken) der gewonnen loopgraven en van de werkzaamheid der vliegers. Vooral de artillerie is blijkbaar in actie geweest, al kwam ook do Duitsche infanterie nog hl eens aanstormen, zoo in den nacht van Woensdag op Donderdag op het DelvilleBoschzij werd ook daar teruggeslagen. De Engelsche artillerie heeft echter een sterk punt bezet tussehen Thiepval en Pozières, waarvan de bezetting vluchtte. Bij Verdun schijnt in de laatste dagen harder gevochten t© zijn dan aan d© Somme. De Fran sche telegrammen vertellen van veroverde loop graven, waarop do Duitschers dan weer aanvallen deden, die echter werden afgeslagen. De Fran- schen zijn vooruitgekomen bij het dorp Fleury, hoevcle weken wordt daar nu al gevochten? zij zijn liet station er reeds voorbij en hebben er op nieuw 700 Duitschers gevangen genomen. Met bet aantal krijgsgevangenen zijn de Fran sche berichten blijkbaar een beetje in de war: 't eene telegram spreekt van 11000 sedert 1 weten van goen aristocratische titels meer in deze gezegende dagen van vrijheid, gelijk heid ©n broederschap". „Vergeef me!" riep de gravin uit, „ik" weet niet recht meer, wat ik zeg. Mijn hoofd is venvai-d, ik kan niet geregeld denken, ma,a.r ik smeek u, burger-president ak dat d© titel is waarmede ilc u moet aanspre ken om medelijden te hebben en barm hartig te zijn. Men heeft mijn echtgenoot gevangen genomen en naar het- Hötel-de- Ville gebracht. Maar hij is onschuldig. Ik zweer u, hij allés wat heilig is, dat bij on schuldig is. Ik bid u, zeg me, welk lot hem te wachten staat."- „Het lot, dat allen verraders en vijanden der republiek te wachten staat," hernam Gautier met een veelbeteekenenden glim lach. „Maar hij is geen verrader en even-min een vijand der republiek", riep de gravin, „hij heeft nooit aan eenige samenzwering deelgenomen. Wat kunt u hem anders te laste leggen dan dat hij u steeds met vrien delijkheid en goedheid overladen heeft?. O, mijnheer, zeg me dat toch Van welke mis daad wordt hij beschuldigd V' „Van welke misdaad?" herhaalde Gautier woedend. „Is hij dan geen aristocraat, heeft hij het volk niet Onderdrukt en ver trapt De gravin zag den bescbü'diger met spra- kelooz© verbazing en verontwaardiging aa-n en vroeg toen m-efc -eeh haperend© stem ,En gij durft hem daarvan beschuldigen?" Een oogenblik gevoelde hij zioh getroffen door den blik dier verwijtende oogen, maar Augustus, 't andere van 1750 sedert dien datum aan de rechterzijde van de Maas. Dinsdag heb ben de Franschen in de buurt van Fleury en Chenoise terrein verloren, ten minste wordt thans gemeld, dat de toen verloren grond her wonnen is. Over 't geheel gaat de strijd aan 't westerfront ook in. dezelfde lievigheid vothrt, maar do resul taten zijn in de laatste dagen gering. Ook aan de andere fronten komt er geen nieuws van eenige beteekenis. Weer hebben Duitsche Zeppe lins Engeland bezocht en er vele temmen gewor pen, met geen anderen uitslag beweren de En gelsche berichten dan dat een aantal paarden gedood zijn. Men heeft op verschillende plaatsen in 't noordwesten van on6 land kanongebulder gehoord, maar van een zeeslag in de Noordzee vernamen we niet veel. Wel worden er in de laatste dagen zeer veel Engelsche visscherssche- pen in den grond geboord; de Duitsche onder zeeërs zijn blijkbaar weer zeer talrijk in de Noordzee. De Russen schijnen overvloed van menschen- materiaal te hebben, er zijn er niet alleen in Frankrijk aangekomen, zooals men weet, er zijn nu ook Russische troepen te Salonïki ont scheept. Die zullen daar dus vechten, tegen de Bulgaren, de oude vrienden en stamverwanten der Russen. Nog altijd hebben deze laatsten vele vrienden in Bulgarije. BELGIË. Vliegers boven Cent. Men seint ons uit Sas van Gent: De vliegtuigen, die Woensdag hier voor bijtrokken, behoorden tot een eskader van ongeveer 30 Fransche en Engelsche vlieg tuigen, die bommen op Gent, o.a. op het arsenaal, geworpen hebben. Eenige burgers moeten hierbij gedood ^n. DUITSOHLAND. Italië en Duitsohland. BERLIJN. De „Voss. Z." verneemt, dat Italië het Italiaansch-Duitsche handelsver drag van 1891 opgezegd heeft. Organisatie voor den vredestoestand. BERLIJN. Bij besluit van den Bonds raad is een rijkscommissaris aam gewe zen als leidend orgaan voor de orga nisatorische taak bij de verschaffing en verdeeling van grondstoffen, -die in groo te hoeveelheden noodig zullen zijn bij den overgang van den oorlogs- naar den vredes toestand. De rijkscommissaris zal als mede werkers in de eerste plaats krijgen deskun digen uit de betrokken groot© groepen der belanghebbenden en een raad van advies z&i hem terzijde staan. De oogst in Duitsohland. BERLIJN. Uit München wordt aan de B. Z. A. Jf. geseind, dat volgens officieele mededeeling de opbrengst van den hooioogst in Beieren, die voor het grootste deel, op enkele kleine weilanden na, afgeloopen is, 50 tot 80 procent grooter is dan de hooi oogst van het vorige jaar. De gerstoogst, die zoo goed als afgeloopen is, is eveneens uitstekend en is belangrijk grooter dan die van het vorige jaar; dank zij de gunstige weersgesteldheid zijn ook de graansoorten goed binnengehaald. De tarwe en haver staan uitstekend. Men is met het oogsten van deze graansoorten eerst in enkele stre ken begonnen. De oogst is eebter boven verwachting goed uitgevallen ook van ra pen, voederwikken en vooral van aardappe len wordt een overvloedige opbrengst ver wacht. BERLIJN. Officieel. Bij besluit van het departement van Volksvoeding van 2 Augustus is het tot dusver bestaande ver bod om aardappels als veevoeder te gebrui ken, opgeheven. Dc toestand in Duitschiand. De Eeulsche correspondent van „De Tijd" meldt o.a. aan zijn bladh „Het is tot dusver gelukt, de ontevreden meerderheid in bedwang te houden door vader- landlieveud-moreele middelen, als thans weer door de vergaderingen van het Nationale Comi té zijn beproefd, of door gewelddadige midde len als inhechtenisnemingen (LiebknechF), offi cieele mond-snoerderij (dr. Wehberg), het on der de wapenen roepen en onmiddellijk door zonden naar het front (talrijke sociaal-democra ten) enz. enz. Öf echter de Regeering deze methode op den duur nog kan blijven volhou den, vooral als de eindeloos gerekte oorlog eer weldra had hij zijn zelfbeheersching herkre gen. „De dankbaarheid jegens een enkel in dividu," sprak hij,, „mag iemand niet be letten, om zijn plicht jegens 't vaderland te vervullen. Ik ben hier aangest-eicl om de schuldigen te straffen." „En de onschuldigen te beschermen," viel madame de Reynaud in. „U kunt niet in ernst sproken het is onmogelijk dat ge meent, wat ge daar zooeven zeid-et dat ge uw handen zult bevlekken met het bloed van een man die altijd uw weldoener is geweest. Heeft hij u niet altijd voortgeholpen, heeft hij u niet de beste boerderij in paoht gegeven, is hij niet peet over uw kind ge worden? En nu is hij een zwerveling een vluchteling van alles beroofdO, mijnheer, red hern, red hem!" „Gravin de Reynaud!" flisterde de pre sident, zich vooroverbuigende haar in 't oor, „daar is een tijd geweest, dat ik u smeekte, zooals gij mij op dit oogenblik. Hebt ge toen naar mijn beden geluisterd hebt go mijn wens cl i verhoord? Neen! De liefde, die ik vroeg, hebt ge aan hem geschonkenDie beleediging, dien hoon kan ik alleen uit- wisschen met zijn bloed. Jaren lang heb ik al naar wraak gedorst en nu het lang verbeide oogenblik van vergelding daar is. zou ik liean genade schenken dat nooit!" De gravin staarde hem wezenloos aan. Ze scheen al den omvang van haar ellende nog niet te kunnen omvatten en riep smee- kend: „élenade, genade!" Gautier schudde het hoofd en gaf haar met een gebiedend gebaar te kennen, dat na- dan roordeelen op alle fronten brengt, is een ernstige vraag. Het vertrouwen in de lei ding te Berlijn en de wilskracht van het volk hebben onder do voedingsbekommernissc-n deer lijk geleden. Zoude bot der Entente door in grijpen van Roemenië en Griekenland ook nog gelukken, den open weg naar Turkije af te sluiten, clan zou de binnenlandsche crisis, waar van zich thans de eerste verschijnselen vertoo- nen, een. verbitterd karakter kunnen aanne men. Zooeven hoor ik, dat de Rijkskanselier we derom het „Berliner Tageblatt" heeft geschorst wegens een critiseerend artikel van Th. Wolff, die geenszins do verontrusting over den hin- nenlandschcn toestand en het oorlogsdoel wil smoren. Ook enkele socialistische organen wer den weer bedreigd, terwijl aan het Nationaal Comité alle vrijheid van spreken en schrijven is gelaten. Daarbij komt een verwoede jacht der geheim-politic op vlugschriften en vliegen de blaadjes, die den Rijkskanselier "bestrijden, en van do andere zijde een reeks opstootjes, weigeringen van voorname steden om mot het Nationaal Comité te heulen, enz. Eershalve. BERLIJN. De juridische faculteit der univer siteit te Berlijn heeft den kroonprins tot doctor honoris causa (eershalve) gepromoveerd. ENGELAND. Weder een luchtaanval op Engeland. LONDEN. In den nacht van 2 cp 3 Aug. verschenen een aantal vijandelijke lucht schepen boven de oostelijke eu Z.O. graaf schappen.'De eerste berichten omtrent de aankomst van de „raiders" werden tegen middernacht ontvangen. Uit <le berichten mocht worden opgemaakt, dat niet minder dan zes luchtschepen min of meer gelijk tijdig aanvallen deden op de graafschappen Norfolk, Suffolk en Esses. De strooptocht duurde ongeveer 1^ uur. Behalve op een punt drongen de luchtvaarders niet ver het binnenland in, maar stelden ze zich te vreden met het werpen van enkele bom men op ver uiteengelegen plaatsen, meest dicht bij zee. Vele bommen zijn, naar ge meld wordt, iu zee terecht gekomen. Het afweergeschut kwam op een plaats in actie, maar de aangevallen Zeppelin haastte zich terug te keeren. Een der luchtschepen trok in de richting van d9 kust van Kent. Vele waarnemers melden dat dit eerste schip, ge volgd werd door een tweede. En het aantal op dezen tocht geworpen bommen maakt dit zeer waarschijnlijk. Het afweergeschut vuurde en men meent dat de eerste raider tweemalen werd getroffen. In het geheel zijn tachtig bommen geteld, met inbegrip van die men. in zee zag vallen. De totale schade is vermoedelijk gering. Negen paar den zijn gedood, drie paarden gewond. Het is niet duidelijk wat liet militaire doel van den tocht was. Reuter seint een tegenspraak van be richten vaji Duitsche zijde over de resul taten van den luchtraid boven Engeland. Beslist wordt ontkend, dat bommen op Lon den werden geworpen. Geen luchtschepen zijn boven Londen geweest. Volgens een Britsche officieele verklaring zijn de Duit sche berichten „van begin tot het einde fei telijk onjuist". BERLIJN. Officieel. In den nacht van 2 op 3 Augustus deden een aan tal onzer marine-luchtschepen een aan val op de Z.O. graafschappen van Enge land en wierpen met succes bommen op Londen, op bet vlootstation Harwich, op de spoorweginrichtingen en van militair belang zijnde industrieele ondernemingen in het graafschap Norfolk. De luchtschepen werden, bij den tocht, door de vijandelijke lichte- strijd-vliegtuigen aangevallen en tijdens den aanval, in het schijnsel der schijnwerpers, beschoten, doch keerden alle onbeschadigd terug. Casement terechtgesteld. LONDEN. Roger Casement is Donderdag morgen to 9 uur in de Pentonville-igevangenis opgehangen. Bij de terechtstelling werd geen publiek toegelaten. Een kleine menigte had zich voor de gevangenis verzameld. De lessen van den oorlog. Bij het vele, dat de groote oorlog den oorlogvoerenden volkeren geleerd heeft, is ten minste dit goede, dat zij geleerd hebben zij heen moest gaan. Toen de ongelukkige vrouw zag, dat er geen genade te hoopen was, viel ze bewus teloos neder. Den volgenden morgen stelde een com pagnie van dertig soldaten zich in 't gelid op het voorplein van het Hotel de Ville, dat tot de plaats der terechtstelling was ingericht. De ter dood veroordeelde was een jonge man. Zijn gelaat verried geen angst of' ontroering, alleen speelde er een verachte lijke trek om zijn mond. Het was hem als een bijzondere gunst toegestaan, om den zakdoek, die men hem voor de oogen had willen binden, in de hand te mogen houden. Van tijd tot tijd liet hij zijn oog over de verzamelde menigte gaan. Plotseling ont roerde Gustaaf de Reynaud, die zich tot nu toe zoo kalm en onverschrokken had be toond, hevig en zijn gelaat werd doods bleek. Hij beefde over al zijn leden en strekte zijn armen uit. Zijn vrouw snelde naar hem toe en klemde zicli aan hem vast. Aan dit aandoenlijk tooneel zou spoedig een einde komen. Het groote venster van het Hotel de Ville werd driftig openge rukt en Franpois Gautier verscheen op het balkon. Hij keek naar zijn slachtoffer en gaf toen een wenk aan den dienstdoenden officier, waarna Madame de Reynaud, half bewusteloos, uit de armen van haar echtgenoot gerukt en van de plaats der terechtstelling gevoerd werd. Nauwelijks was dit geschied, of er kwgm een post-sjees aangereden. De paarden waren geheel met schuim bedekt en een heel veel, dat vroeger bnontbeerlijk werd geacht, zeer goed te kunnen missen. In Engeland bijv. is het loven, zooals een mede werker aan de „Daily Mail" uiteenzet, veel eenvoudiger geworden. „Mannen, die de taxi-gewoonte hadden aan genomen, ontdekken, dat zij kunnen loopen. Duizenden, die vroeger liet leven waardeloos achtten als zij niet op dn wegen, waarlangs liet autoverkeer dergenen, die de w e e k-c n d bui ten doorbrengen, meestal gaat, een stofwolk konden achterlaten, zijn tot de o^rtuiging ge komen, dat zij zonder dat kunnen leven. Lieden, die meenden, niet zonder de opwek king van alcoholische dranken te kunnen, zien in dat zij deze zeer goed kunnen missen. Anderen, die een huis zoo vol bedienden had den, dat die hen in den weg liepen, kunnen zich nu weer goed zonder deze behelpen. En al do dingen, die noodzakelijkerwijs tot de jaar lijks terugkeerende gebeurtenissen schenen te behooren, zijn tot legenden geworden. Als men drie jaren geleden een Erjgelschman verteld had, dat er een dag zou komen, waarop hij niet naar Parijs, Brussel, Ostende of naai de noordelijk van Inverness gelegen streken zou kunnen trekken dat er geen roeiwedstrij- dcn. geen Derby, geen Ascot, geen Oxford en Cambridge, geen Henley, Goodwood, of Cowes, dat er geen restauratie-wagens in zijn trein zouden zijn, dat er 's nachts in zijne steden geen licht zou branden (licht is ook iets dat wij schijnen te kunnen missen), geen kellners in zijn club, geen conducteurs op trams en om nibussen, geen vonrjaarsdessins bij zijn klee dermakers e ndat het een wetsovertreding zou zijn, een vriend in een koffiehuis te trakteo- ren, dan zou hij hem die dat voorspeld had, naar een krankzinnigengesticht verwezen heb ben. En toeli doen en laten wij al die dingen en wat zullen wij, voor de oorlog afgeloopen is, niet nog tijdelijk overboord moeten zetten? Ik ben er zeker van, dat wij de lifts zullen kunnen missen en weder trappen gaan oploo- pen. Als de telefoon geréqiiireerd werd, zouden wij ook niet doodgaan. Wij eten nog altijd een. twee of drie maal per dag vleesch. Zoodra vleesch zijn gewicht in goud zal kosten, zullen wij ongetwijfeld ontdekken, dat wij met een klein stukje kunnen volstaan. Vandaag ging ik langs een golfveld. waar nu vrouwen mot ernstige gezichten bezig waren te hooien op den gewijden grond. Golfspelers, die dat spel kunnen opgeven, kunnen alles missen. Dit was de zwaarsto proef. Kapitein Fryatt. LONDEN. De koning zond het volgend schrijven aan de weduwe van kapitein Eryatt: „De koning neemt met zijn volk innig deel aan do smart, die u zoo wreed trof en biedt h de betuiging van zijn hartelijke sympathie aan. Sedert het uitbreken van den oorlog volgde Z. M. .met bewondering de schitterende diensten van de handels vloot. Do handelwijze van kapitein Fryatt, die zijn schip verdedigde tegen een aanval van een vijandelijke duikboot wa3 een nobel voorbeeld van de vindingrijkheid en het zelfvertrouwen die voor deze zeelieden karakteristiek zijn. Met een gevoel van in nige verontwaardiging vernam de koning dus het lot van uwen echtgenoot en u de be tuiging van zijn deelneming overbrengend heb ik tevens in last u te verzekeren dat Z. M. met afschuw deze wandaad be schouwt." De „Daily Mail" bevat een karakter schets van* den ongelukkigen gezagvoerder van de „Brussels", kapitein Fryatt. „Kapitein Fryatt was een man. die Weinig sprak en veel deed. Hij was de minst spraak zame van al de Noordzee-schippers, die de Duitsche mijnen en onderzeeërs trotseerden. Een man, die geen vrees kende en de meest schokkende avonturen doorleefde met dezelfde femoedsrust als waarmede hij zijn maaltijd at; öt- behoorde er nu eenmaSl zoo bij. Hij was klein, maar breed en krachtig ge bouwd en liep eenigszins mank tengevolge van een op zee opgedane verwonding. Hij was op en top een^zeeman. De zee glansde in zijne hel dere, rustrge oogen, haar kracht sprak uit zijn vastberaden .gladgeschoren gezicht vol zelfver trouwen en klonk in zijn stem als hij :ijne be velen van de brug van zijn schip bulderde. De Duitschers haatten' hem omdat bij om hunne onderzeeërs lachte. „Zijne schepelingen vertellen verhalen omtrent zijne wijze van spre ken, als hij het Noord-Hinder lichtschip, de streek waar de onderzeeërs op de loer lagen, naderde. Dan keek hij de zee eens rond en als er geen periscope boven water stak, klaagde hij over de saaiheid van de reis. man van een forschen lichaamsbouw en met scherp geteekende gelaatstrekken, die nog sprekender uitkwamen door de zwarte haren, die om zijn slapen zwierden, sprong uit het rijtuigje en trad op den officier toe, wien hij verzocht, de terechtstelling geen voortgang te doen hebben. „Wat den gevangene betreft," voegde hij er bij, „die moet mij volgen in het Hotel de Ville." Toen. zij de gerechtszaal waren binnen getreden, wendde de onbekende zich tot den graaf De Raynaud en vroeg dezen, waarom hij gevangen genomen cn ter dood veroor deeld was. Terwijl de graaf hem alles uiteenzette, vertoonde het gelaat van den onbekende hoe langer hoe meer een dreigende uitdruk king en zijn lippen trilden van drift. Nau welijks had De Reynaud zijn verhaal be sloten, of hij vouwde zijn handen over elkaar, trad haastig op Gautier toe en vroeg dezen met een donderende stem, welke verontschuldiging hij voor zijn han delwijze had aan te voeren. „Ik had het welzijn van de republiek op 't oog," luidde het antwoord. „Het welzijn der republiek," riep cle on bekend© uit, „kan niet behartigd worden door daden van ruw geveeld. Neemt dien mail gevangen," sprak hy tot de soldaten, op Gautier wijzende. Op 't zelfde oogenblik werd de burger president door de manschappen gegrepen. Hij wilde zich rechtvaardigen, maar dit werd hem niet toegestaan. Toen Francois Gautier zag. dat hij geen srensde verwachten kon, rukte hij zijn. driekleurige muta yah Een der directeuren van do Great Eastern spoorwegmaatschappij te Rotterdam verklaai- <fe eens: „Wij kunnen hem gerust iedere ree laten ondernemen. Hij is niet alleen'zeer dap per. maar hij houdt in moeilijke gevallen altijd een koel hoofd. Hij gaat langzaam, maar ze ker." Den eersten keer toen hij door een onderzeeër nagezet werd, zond hij do goheele bemanning naar beneden om do stokers te helpen en bleri alleen op dek a/in hot stuurrad. Do vlammen blakerden de verf van de sehoorsteencn van de „Brussels" en het schip trilde en steunde on der don hoogen druk, maar kapitein Fryntt rookte kalm zijn pijp en stuurde zijn «chip"vei lig naar de Nedcrlandsche wateren. „Goed, jongens"! was al wat hij zeide, toen de opgewonden cn afgematte mannen aan dek kwamen. Zijne schepelingen vertrouwden en vreesden hem. „Als do oude aan boord is kan er niets gobonren". zeiden zij raak. Hij wantrouwde all"-vreemdelingen r-n als hij te Rotterdam was. zat hij in den regel 's avonds in een café zijn pijpje te rooken en naar de muziek te luiste ren. Bezield door vaderlandslievendheid stelde hij den plicht jegens zijn land boven alles. Hij be hoorde tot dat krachtige ras: de schippers van de Engelsche handelsvloot." Lloyd George naar „Oorlog". De nieuwe minister van oorlog, Llcyd George, heeft Dinsdag j.l. afscheid genomen van het departement, van munitie, dat hij geheel georganiseerd heeft, om zijn© nieuwe portefeuille te aanvaarden Tien duizend vermisten nu dood verklaard. In het schriftelijk antwoord op een vraag van den heer Malcolm, wordt van regee- ringswego gezegd, dat hit aantal gevange nen in handen der Turken thans 19 officie ren en 359 manschappen bedraagt. Het aan tal vermisten is, met aftrek van de later als gesneuveld vermelden, 290 officieren en 9700 man. Ondor dez© vermisten zijn sol daten van de Dominions, Indiërs, eu man nen van de Ttoyal Naval Division, maar geen officieren en mannen van de Royal Navy. De Army Council is van oordeel, dat er geen reden is om te hopen, dat er nog ge vangenen zijn, welker namen niet aan den Amerikaanschen ambassadeur zijn verstrekt, zcodat officieel meet worden aangenomen, dat al dez9 vermisten dood zijn. FRANKRIJK. Van het Westelijk Oorlogsterrein. Het Engelsch-Fransche offensief. PARIJS. Geen infanterie-actie aan de Somme. Aan den rechteroever Van de Maas zetten de Franschen de aanvallen op het front Thiaumont-Fleury voort. Zij vermees terden al ie loopgraven tussehen deze beide punten en het dorp Fleury. Zij maakten 650 gevangenen, waardoor het aantal on- gewonde gevangenen aan den rechteroever van de Maas tot 1750 sedert 1 Aug. steeg; Fleury viel in een schitterenden gezameh- lijken aanval van noordwest en zuidoost uit. Tegelijkertijd deden de Franschen een aanval in de streek van Le Chenois, waar zij het grootste deel vah het Dinsdag ver loren terrein herwonnen. De Fransche vuegtuigen waren zeer actief in de Sommestreek. Vier Duitsche machi nes werden ten val gebracht; twee anderë vliegtuigen die ernstig waren beschadigd doken verticaal binnen de Duitsche linies.' LONDEN. Officieel.' De Britten won nen terrein ten noorden van Bazcntin-l'cf^ Petit en sloegen sterke tegenaanvallen óp het Delvillebosch af. Bij Bazentin werd het terrein gewonnen door een aanval met bommen. Vier sterke vijandelijke detachementen deden des nachts een aanval op het Delvillebosch a Men liet hen dicht naderen eer de Britten- vuurden en hen met ewaar verlies afsloe gen. Onze zware artillerie bombardeerde een versterking tussehen Pozières en Thiep-r val. De bezetting vluchtte over open ter rein en werd door het veldgeschut bescho ten. Op andere plaatsen aan het Sommefront krachtige wederzijdsche artillerieactie. Twee vijandelijke vliegtuigen zijn geval len, een blijkbaar van nieuw model. Drie zijn hoofd en vertrapte die op den grond. „Als dat" het loon is' dat de vrienden der republiek voor hun diensten ontvangen, dan mag de republiek voor mijn part te gronde gaata." Nadat Gautier was weggevoerd, ging de vreemdeling naar de tafel waar Gustaaf De Reynaud stond, schreef haastig een paar regels op een stukje papier en zag den graaf aan met een welwillende uitdrukking in de oogen. „Burger," zeide hij, neem dezen pas. 't Is een vrijgeleide voor uw vrouw. Blijf in Frankrijk houd u buiten de politieke be weging en ge hebt niets te vreezen. En nu nog slechts één woord. Herkent ge mij.?" Gustaaf de Reynaud zag bem onderzoe kend aan. „Vergeef me," teide hij, „maar de ge beurtenissen van de laatste dagen hebben mij geheel van streek gemaakt. Ik herinner me niet dat- ik u ooit gezien heb." „Dat is ook heel wel mogelijk," hernam de onbekende, .want- zij die zoo bereidwib lig weldaden bewijzen, vergeten die ook. licht. Zij, dje ze ontvangen, moeten die weldaden echter nooit vergeten. Graaf. Gustaaf de Reynaud, ik had een schuld aan u; ik heb die thans afbetaald. We. zijn nu quitte. Mocht men u vragen, van wien u dien pas gekregen hebt, dan zult ge wel gevoelen, dat ge dien hebt onivan: gen van den man, diens leven ge indertijd gered hebt maar ge moet niet anders ant woorden dan: „Ik heb dien pas van Dan- ton."

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1916 | | pagina 1