No. 300.
Zondag 6 Augustus 1916
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws.
Hoe een schuld werd afbetaald.
Onder redactie van D. MANASSEN,
TWEEDE JAARGANG.
DE SOLDATENGOURANT
REDACTIE EN ADMINISTRATIE PALESTRINASTR. 10, AMSTERDAM. DIT
BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR
MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT. ABONNEMENT BIJ VOORUIT
BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS/ 1.50P.KWARTAAL
Voor Advertenti'in wende men zich tot onze Administratie, Prdestrinastraat 10,
Amsterdam. Prijs der Ad ver ten tien per regel 30 cent. Voor Ingezonden Mede-
deelingen op de tweede, derde eu vierde pagina dubbel tarief. By abonnement
reductie.
Evenals keizer Wilhelm bezoeken ook vele andere Duitsche vorsten de
oorlogsfronten. We zien hier den groothertog van Baden, die de troepen, uit zijn
onderdanen gevormd, aan het Westerfront bezoekt, en een inspectie houdt over
een regiment.
De verspreiding van ons blad.
Onderdealen, die met hot toogezonden aan
tal Soldatenoouranten niet toekomen, worden
verzoolit een grooter aantal ta willen aanvra
gen, opdat alle abonné's regelmatig een oigen
exemplaar kunnen bemachtigen.
WIJ brongen In herinnering, dat troepen-
deelon, die soms door een of andere oorzaak
van ons blad verstoken zijn, slechts een aan
vraag tot ons te richten habben cm regelmatig,
driemaal per week, een pakket Soldatencouran-
ten'ta ontvangen. Nergens mag ons „Orgaan
vow leger en vloot" ontbreken.
Be toestand in den reuzenstrijd.
Het leek er een tijd lang op, of men in
Duitsohland den strijd in het Oosten van min
der belang beschouwde dan dien in het Westen,
of het doel er vooral op gericht was om de
geallieerden in Frankrijk tegen to houden, en
hét er minder op aankwam, of de Itussen ver
der voortdvongon. Er was voor deze meening,
di© ook blijkbaar in de Duitsche pers werd ge
huldigd, iots to zeggen. Het door do centralen
veroverde gebied in Rusland is zoo groot, dat
de Russen al heel vele en heel groote overwin
ningen moesten behalen, wilden zij den vijand
geheel terugdringen uit het eigen gebied. Dit
leek zelfs onmogelijk. Denkt men daar nu
eenigszins anders over? Het schijnt zoo. Men
vreest btijkbAar toch, dat verder opdringen der
Russen noodlottig kan worden, voor Oosten
rijk niet «alleen, voor Duitschland ook.
Keizer Wilhelm, die naar do Somino
was gekomen om den strijd daar aan
te zien om zijii mannen te bemoedigen, is plot
seling naar liet Oosterfront vertrokken. En aan
een conferentie, die daar heeft plaats geluid nam
ook de rijkskanselier deel. Wat er besproken is,
lekt natuurlijk niet uit, maar over één zaak
0 weten wij althans dat er gehandeld is: over de
opperste leiding van het legerbestuur der cen-
4tralen aan het Oosterfront. Er is daar reeds
verandering iu gebracht. Ten zuiden van de
Pripotmoorassen is do verdediging hoofdzakelijk
overgelaten aan de Oostenrijkers, welnu, mon
schijnt in Duitsohland met do prestaties van de
troepen der bondgenooten, met- de leiding der
Oostenrijkse he generaals niet tevreden. Deze zijn
in de laatste maanden ook niet gelukkig ge
weest. Tienduizenden en tienduizenden Oosten
rijks*-he soldaten zijn als krijgsgevangenen m
handen der Russen gevallen. Steeds verder dron
gen ook deze laatsten door naar 'b westen op
verschillende punten, joegen de vijand voor zich
uit, zijn hard bezig zich allengs den weg naar
Jjemberg en Przemysl vrij to maken in Galicië,
(Slot.)
Do voormalige pachter van den graaf De
Raynaud zat in een grooten leunstoel; zijn
hoofd rustte op zij,a hand. De tafel voor hem
was bedekt mco documenten en papieren
van allerlei soort.
„Zijn we kinaV voor vandaag?" vroeg hij
baroch, toen er juist een gevangen.© werd
weggeleid, die pas ter dood veroordeeld' was
géworden
„Nog niet, burger-president. Hier is een
vrouw, di© al den, geheeteu da? voor het
Hotel-de-Yil le heen en weer hoeft gcioopen
en..."
Voor de spreker don tijd had gehad, om
zijn zin t© voleindigen, trad er een jonge,
echocme vrouw de kamer binnen en regel
recht op Gautier af. Haar li aren vielen los
lang3 haar schouders neer; haar ocgen
dwaalden rusteloos rond en haar gelaat was
verwrongen door angst en droefheid. Hoe
wel ze als een Vlasmsioh boerinnetje gekleed
was, herkende G-autier haar dadelijk en eau
glimlach van boosaardig© voldoening speelde
om rijn mond
zitten, burgeres", zei de hij zoo onbe
schoft mogelijk.
„Mijnheer", begon mevrouw de Reynaud,
terwijl zij de handen vouwde én ham
gmookenid aanzag.
„Noem nu eenvoudig „burger", viel hij
Wc OR baxsohea toon ia de rede. „We
en. staan in 't zuiden aan den voet der Karpa-
then, die hier geen groot© belemmering vormen,
om in Hongarije te vallen. Op den duur, na kor
ten tijd misschien reeds, kan deze toestand aan
het zuidelijk deel van 't Oosterfront gevaarlijk
worden eu daarom heeft men aan von Hinden
burg de opperste leiding van het leger der Cen
tralen tegen Rusland gegeven. In dezen veldheer
stelt DuitscMand, en ook Oostenrijk, vertrou
wen. In 1914 word hij geroepen om het Russi
sche gevaar in Ocst-Pruisen te bezweren, thans
moet hij zijn veldheerstalent tegen den vijand
keeren in Gallicië en de Boekowina.
Op het oogenblik is er blijkbaar eénige ver
zwakking gekomen in het Russische offensief.
Hieruit moet men niet opmaken, dat er niet
hevig gevochten wordt aan het front ten zuiden
der moerassen. De Oostenrijksehe telegrammen
gewagen van zr°r krachtige aanvallen der Rus
sen in de Ip.-.t Ja-geïi. Er hebben zware ge
vechten plaats gehad bij Brody, bij Buczacs, bij
Wisnowsky, maar deze aanvallen en andere in
de streek van RownoKowel werden afgesla
gen. Van luin kant deelen de Russische berich
ten, die ook vrij sober zijn, mede, dat de aanval
len van troepenmachten der Centralen volkomeh
zijn afgeslagen.
In elk geval blijkt duidelijk, dat er wel een
verslapping is ingetreden iu de Ru^ische aan
vallende beweging, maar deze geenszins tot staan
is gekomen. Een dergelijke verslapping zien wij
vrij regelmatig optreden bij elk offensiefbij
den Duitschen aanval op Verdun, bij het Engel-
sche offensief aan de Somme. Te verwachten is
dan ook, dat do Russen spoedig weer krachtiger
optreden" en ook de Duitschers en Oostenrijkers
achten dit stellig waarschijnlijk. Daarom werd
besloten aan Hindenburg toe te vertrouwen, den
vijand langs het gehcele front terug te slaan
of althans togen te houden.
Ook van het westelijk oorlogsterrein zijn de
berichten maar sober. Zoowel de Fransche als
de Engelseho telcgrammeu gewagen hoofdzake
lijk van afgeslagen aanvallen bij de Somme, van
heb consolideeren (versterken) der gewonnen
loopgraven en van de werkzaamheid der vliegers.
Vooral de artillerie is blijkbaar in actie geweest,
al kwam ook do Duitsche infanterie nog hl eens
aanstormen, zoo in den nacht van Woensdag op
Donderdag op het DelvilleBoschzij werd ook
daar teruggeslagen. De Engelsche artillerie heeft
echter een sterk punt bezet tussehen Thiepval
en Pozières, waarvan de bezetting vluchtte.
Bij Verdun schijnt in de laatste dagen harder
gevochten t© zijn dan aan d© Somme. De Fran
sche telegrammen vertellen van veroverde loop
graven, waarop do Duitschers dan weer aanvallen
deden, die echter werden afgeslagen. De Fran-
schen zijn vooruitgekomen bij het dorp Fleury,
hoevcle weken wordt daar nu al gevochten?
zij zijn liet station er reeds voorbij en hebben
er op nieuw 700 Duitschers gevangen genomen.
Met bet aantal krijgsgevangenen zijn de Fran
sche berichten blijkbaar een beetje in de war:
't eene telegram spreekt van 11000 sedert 1
weten van goen aristocratische titels meer
in deze gezegende dagen van vrijheid, gelijk
heid ©n broederschap".
„Vergeef me!" riep de gravin uit, „ik"
weet niet recht meer, wat ik zeg. Mijn hoofd
is venvai-d, ik kan niet geregeld denken,
ma,a.r ik smeek u, burger-president ak
dat d© titel is waarmede ilc u moet aanspre
ken om medelijden te hebben en barm
hartig te zijn. Men heeft mijn echtgenoot
gevangen genomen en naar het- Hötel-de-
Ville gebracht. Maar hij is onschuldig. Ik
zweer u, hij allés wat heilig is, dat bij on
schuldig is. Ik bid u, zeg me, welk lot hem te
wachten staat."-
„Het lot, dat allen verraders en vijanden
der republiek te wachten staat," hernam
Gautier met een veelbeteekenenden glim
lach.
„Maar hij is geen verrader en even-min
een vijand der republiek", riep de gravin,
„hij heeft nooit aan eenige samenzwering
deelgenomen. Wat kunt u hem anders te
laste leggen dan dat hij u steeds met vrien
delijkheid en goedheid overladen heeft?. O,
mijnheer, zeg me dat toch Van welke mis
daad wordt hij beschuldigd V'
„Van welke misdaad?" herhaalde Gautier
woedend. „Is hij dan geen aristocraat,
heeft hij het volk niet Onderdrukt en ver
trapt
De gravin zag den bescbü'diger met spra-
kelooz© verbazing en verontwaardiging aa-n
en vroeg toen m-efc -eeh haperend© stem ,En
gij durft hem daarvan beschuldigen?"
Een oogenblik gevoelde hij zioh getroffen
door den blik dier verwijtende oogen, maar
Augustus, 't andere van 1750 sedert dien datum
aan de rechterzijde van de Maas. Dinsdag heb
ben de Franschen in de buurt van Fleury en
Chenoise terrein verloren, ten minste wordt
thans gemeld, dat de toen verloren grond her
wonnen is.
Over 't geheel gaat de strijd aan 't westerfront
ook in. dezelfde lievigheid vothrt, maar do resul
taten zijn in de laatste dagen gering. Ook aan
de andere fronten komt er geen nieuws van
eenige beteekenis. Weer hebben Duitsche Zeppe
lins Engeland bezocht en er vele temmen gewor
pen, met geen anderen uitslag beweren de En
gelsche berichten dan dat een aantal paarden
gedood zijn. Men heeft op verschillende plaatsen
in 't noordwesten van on6 land kanongebulder
gehoord, maar van een zeeslag in de Noordzee
vernamen we niet veel. Wel worden er in de
laatste dagen zeer veel Engelsche visscherssche-
pen in den grond geboord; de Duitsche onder
zeeërs zijn blijkbaar weer zeer talrijk in de
Noordzee.
De Russen schijnen overvloed van menschen-
materiaal te hebben, er zijn er niet alleen in
Frankrijk aangekomen, zooals men weet, er
zijn nu ook Russische troepen te Salonïki ont
scheept. Die zullen daar dus vechten, tegen de
Bulgaren, de oude vrienden en stamverwanten
der Russen. Nog altijd hebben deze laatsten
vele vrienden in Bulgarije.
BELGIË.
Vliegers boven Cent.
Men seint ons uit Sas van Gent:
De vliegtuigen, die Woensdag hier voor
bijtrokken, behoorden tot een eskader van
ongeveer 30 Fransche en Engelsche vlieg
tuigen, die bommen op Gent, o.a. op het
arsenaal, geworpen hebben. Eenige burgers
moeten hierbij gedood ^n.
DUITSOHLAND.
Italië en Duitsohland.
BERLIJN. De „Voss. Z." verneemt, dat
Italië het Italiaansch-Duitsche handelsver
drag van 1891 opgezegd heeft.
Organisatie voor den vredestoestand.
BERLIJN. Bij besluit van den Bonds
raad is een rijkscommissaris aam gewe
zen als leidend orgaan voor de orga
nisatorische taak bij de verschaffing en
verdeeling van grondstoffen, -die in groo
te hoeveelheden noodig zullen zijn bij den
overgang van den oorlogs- naar den vredes
toestand. De rijkscommissaris zal als mede
werkers in de eerste plaats krijgen deskun
digen uit de betrokken groot© groepen der
belanghebbenden en een raad van advies z&i
hem terzijde staan.
De oogst in Duitsohland.
BERLIJN. Uit München wordt aan de
B. Z. A. Jf. geseind, dat volgens officieele
mededeeling de opbrengst van den hooioogst
in Beieren, die voor het grootste deel, op
enkele kleine weilanden na, afgeloopen is,
50 tot 80 procent grooter is dan de hooi
oogst van het vorige jaar. De gerstoogst,
die zoo goed als afgeloopen is, is eveneens
uitstekend en is belangrijk grooter dan die
van het vorige jaar; dank zij de gunstige
weersgesteldheid zijn ook de graansoorten
goed binnengehaald. De tarwe en haver
staan uitstekend. Men is met het oogsten
van deze graansoorten eerst in enkele stre
ken begonnen. De oogst is eebter boven
verwachting goed uitgevallen ook van ra
pen, voederwikken en vooral van aardappe
len wordt een overvloedige opbrengst ver
wacht.
BERLIJN. Officieel. Bij besluit van het
departement van Volksvoeding van 2
Augustus is het tot dusver bestaande ver
bod om aardappels als veevoeder te gebrui
ken, opgeheven.
Dc toestand in Duitschiand.
De Eeulsche correspondent van „De
Tijd" meldt o.a. aan zijn bladh
„Het is tot dusver gelukt, de ontevreden
meerderheid in bedwang te houden door vader-
landlieveud-moreele middelen, als thans weer
door de vergaderingen van het Nationale Comi
té zijn beproefd, of door gewelddadige midde
len als inhechtenisnemingen (LiebknechF), offi
cieele mond-snoerderij (dr. Wehberg), het on
der de wapenen roepen en onmiddellijk door
zonden naar het front (talrijke sociaal-democra
ten) enz. enz. Öf echter de Regeering deze
methode op den duur nog kan blijven volhou
den, vooral als de eindeloos gerekte oorlog eer
weldra had hij zijn zelfbeheersching herkre
gen.
„De dankbaarheid jegens een enkel in
dividu," sprak hij,, „mag iemand niet be
letten, om zijn plicht jegens 't vaderland te
vervullen. Ik ben hier aangest-eicl om de
schuldigen te straffen."
„En de onschuldigen te beschermen,"
viel madame de Reynaud in. „U kunt niet
in ernst sproken het is onmogelijk dat ge
meent, wat ge daar zooeven zeid-et dat ge
uw handen zult bevlekken met het bloed van
een man die altijd uw weldoener is geweest.
Heeft hij u niet altijd voortgeholpen,
heeft hij u niet de beste boerderij in paoht
gegeven, is hij niet peet over uw kind ge
worden? En nu is hij een zwerveling
een vluchteling van alles beroofdO,
mijnheer, red hern, red hem!"
„Gravin de Reynaud!" flisterde de pre
sident, zich vooroverbuigende haar in 't oor,
„daar is een tijd geweest, dat ik u smeekte,
zooals gij mij op dit oogenblik. Hebt ge toen
naar mijn beden geluisterd hebt go mijn
wens cl i verhoord? Neen! De liefde, die ik
vroeg, hebt ge aan hem geschonkenDie
beleediging, dien hoon kan ik alleen uit-
wisschen met zijn bloed. Jaren lang heb ik al
naar wraak gedorst en nu het lang verbeide
oogenblik van vergelding daar is. zou ik liean
genade schenken dat nooit!"
De gravin staarde hem wezenloos aan.
Ze scheen al den omvang van haar ellende
nog niet te kunnen omvatten en riep smee-
kend: „élenade, genade!"
Gautier schudde het hoofd en gaf haar
met een gebiedend gebaar te kennen, dat
na- dan roordeelen op alle fronten brengt, is
een ernstige vraag. Het vertrouwen in de lei
ding te Berlijn en de wilskracht van het volk
hebben onder do voedingsbekommernissc-n deer
lijk geleden. Zoude bot der Entente door in
grijpen van Roemenië en Griekenland ook nog
gelukken, den open weg naar Turkije af te
sluiten, clan zou de binnenlandsche crisis, waar
van zich thans de eerste verschijnselen vertoo-
nen, een. verbitterd karakter kunnen aanne
men.
Zooeven hoor ik, dat de Rijkskanselier we
derom het „Berliner Tageblatt" heeft geschorst
wegens een critiseerend artikel van Th. Wolff,
die geenszins do verontrusting over den hin-
nenlandschcn toestand en het oorlogsdoel wil
smoren. Ook enkele socialistische organen wer
den weer bedreigd, terwijl aan het Nationaal
Comité alle vrijheid van spreken en schrijven
is gelaten. Daarbij komt een verwoede jacht
der geheim-politic op vlugschriften en vliegen
de blaadjes, die den Rijkskanselier "bestrijden,
en van do andere zijde een reeks opstootjes,
weigeringen van voorname steden om mot het
Nationaal Comité te heulen, enz.
Eershalve.
BERLIJN. De juridische faculteit der univer
siteit te Berlijn heeft den kroonprins tot doctor
honoris causa (eershalve) gepromoveerd.
ENGELAND.
Weder een luchtaanval op Engeland.
LONDEN. In den nacht van 2 cp 3 Aug.
verschenen een aantal vijandelijke lucht
schepen boven de oostelijke eu Z.O. graaf
schappen.'De eerste berichten omtrent de
aankomst van de „raiders" werden tegen
middernacht ontvangen. Uit <le berichten
mocht worden opgemaakt, dat niet minder
dan zes luchtschepen min of meer gelijk
tijdig aanvallen deden op de graafschappen
Norfolk, Suffolk en Esses. De strooptocht
duurde ongeveer 1^ uur. Behalve op een
punt drongen de luchtvaarders niet ver
het binnenland in, maar stelden ze zich te
vreden met het werpen van enkele bom
men op ver uiteengelegen plaatsen, meest
dicht bij zee. Vele bommen zijn, naar ge
meld wordt, iu zee terecht gekomen. Het
afweergeschut kwam op een plaats in actie,
maar de aangevallen Zeppelin haastte zich
terug te keeren. Een der luchtschepen trok
in de richting van d9 kust van Kent. Vele
waarnemers melden dat dit eerste schip, ge
volgd werd door een tweede. En het aantal
op dezen tocht geworpen bommen maakt
dit zeer waarschijnlijk. Het afweergeschut
vuurde en men meent dat de eerste raider
tweemalen werd getroffen. In het geheel
zijn tachtig bommen geteld, met inbegrip
van die men. in zee zag vallen. De totale
schade is vermoedelijk gering. Negen paar
den zijn gedood, drie paarden gewond. Het
is niet duidelijk wat liet militaire doel van
den tocht was.
Reuter seint een tegenspraak van be
richten vaji Duitsche zijde over de resul
taten van den luchtraid boven Engeland.
Beslist wordt ontkend, dat bommen op Lon
den werden geworpen. Geen luchtschepen
zijn boven Londen geweest. Volgens een
Britsche officieele verklaring zijn de Duit
sche berichten „van begin tot het einde fei
telijk onjuist".
BERLIJN. Officieel. In den nacht
van 2 op 3 Augustus deden een aan
tal onzer marine-luchtschepen een aan
val op de Z.O. graafschappen van Enge
land en wierpen met succes bommen op
Londen, op bet vlootstation Harwich, op de
spoorweginrichtingen en van militair belang
zijnde industrieele ondernemingen in het
graafschap Norfolk.
De luchtschepen werden, bij den tocht,
door de vijandelijke lichte- strijd-vliegtuigen
aangevallen en tijdens den aanval, in het
schijnsel der schijnwerpers, beschoten, doch
keerden alle onbeschadigd terug.
Casement terechtgesteld.
LONDEN. Roger Casement is Donderdag
morgen to 9 uur in de Pentonville-igevangenis
opgehangen. Bij de terechtstelling werd geen
publiek toegelaten. Een kleine menigte had zich
voor de gevangenis verzameld.
De lessen van den oorlog.
Bij het vele, dat de groote oorlog den
oorlogvoerenden volkeren geleerd heeft, is
ten minste dit goede, dat zij geleerd hebben
zij heen moest gaan.
Toen de ongelukkige vrouw zag, dat er
geen genade te hoopen was, viel ze bewus
teloos neder.
Den volgenden morgen stelde een com
pagnie van dertig soldaten zich in 't gelid
op het voorplein van het Hotel de Ville,
dat tot de plaats der terechtstelling was
ingericht.
De ter dood veroordeelde was een jonge
man. Zijn gelaat verried geen angst of'
ontroering, alleen speelde er een verachte
lijke trek om zijn mond. Het was hem als
een bijzondere gunst toegestaan, om den
zakdoek, die men hem voor de oogen had
willen binden, in de hand te mogen houden.
Van tijd tot tijd liet hij zijn oog over de
verzamelde menigte gaan. Plotseling ont
roerde Gustaaf de Reynaud, die zich tot nu
toe zoo kalm en onverschrokken had be
toond, hevig en zijn gelaat werd doods
bleek. Hij beefde over al zijn leden en
strekte zijn armen uit. Zijn vrouw snelde
naar hem toe en klemde zicli aan hem vast.
Aan dit aandoenlijk tooneel zou spoedig
een einde komen. Het groote venster van
het Hotel de Ville werd driftig openge
rukt en Franpois Gautier verscheen op het
balkon. Hij keek naar zijn slachtoffer en
gaf toen een wenk aan den dienstdoenden
officier, waarna Madame de Reynaud,
half bewusteloos, uit de armen van haar
echtgenoot gerukt en van de plaats der
terechtstelling gevoerd werd.
Nauwelijks was dit geschied, of er kwgm
een post-sjees aangereden. De paarden
waren geheel met schuim bedekt en een
heel veel, dat vroeger bnontbeerlijk werd
geacht, zeer goed te kunnen missen. In
Engeland bijv. is het loven, zooals een mede
werker aan de „Daily Mail" uiteenzet, veel
eenvoudiger geworden.
„Mannen, die de taxi-gewoonte hadden aan
genomen, ontdekken, dat zij kunnen loopen.
Duizenden, die vroeger liet leven waardeloos
achtten als zij niet op dn wegen, waarlangs liet
autoverkeer dergenen, die de w e e k-c n d bui
ten doorbrengen, meestal gaat, een stofwolk
konden achterlaten, zijn tot de o^rtuiging ge
komen, dat zij zonder dat kunnen leven.
Lieden, die meenden, niet zonder de opwek
king van alcoholische dranken te kunnen, zien
in dat zij deze zeer goed kunnen missen.
Anderen, die een huis zoo vol bedienden had
den, dat die hen in den weg liepen, kunnen
zich nu weer goed zonder deze behelpen. En al
do dingen, die noodzakelijkerwijs tot de jaar
lijks terugkeerende gebeurtenissen schenen te
behooren, zijn tot legenden geworden.
Als men drie jaren geleden een Erjgelschman
verteld had, dat er een dag zou komen, waarop
hij niet naar Parijs, Brussel, Ostende of naai
de noordelijk van Inverness gelegen streken
zou kunnen trekken dat er geen roeiwedstrij-
dcn. geen Derby, geen Ascot, geen Oxford en
Cambridge, geen Henley, Goodwood, of Cowes,
dat er geen restauratie-wagens in zijn trein
zouden zijn, dat er 's nachts in zijne steden
geen licht zou branden (licht is ook iets dat
wij schijnen te kunnen missen), geen kellners
in zijn club, geen conducteurs op trams en om
nibussen, geen vonrjaarsdessins bij zijn klee
dermakers e ndat het een wetsovertreding zou
zijn, een vriend in een koffiehuis te trakteo-
ren, dan zou hij hem die dat voorspeld had,
naar een krankzinnigengesticht verwezen heb
ben.
En toeli doen en laten wij al die dingen en
wat zullen wij, voor de oorlog afgeloopen is,
niet nog tijdelijk overboord moeten zetten?
Ik ben er zeker van, dat wij de lifts zullen
kunnen missen en weder trappen gaan oploo-
pen. Als de telefoon geréqiiireerd werd, zouden
wij ook niet doodgaan. Wij eten nog altijd een.
twee of drie maal per dag vleesch. Zoodra
vleesch zijn gewicht in goud zal kosten, zullen
wij ongetwijfeld ontdekken, dat wij met een
klein stukje kunnen volstaan.
Vandaag ging ik langs een golfveld. waar nu
vrouwen mot ernstige gezichten bezig waren
te hooien op den gewijden grond. Golfspelers,
die dat spel kunnen opgeven, kunnen alles
missen. Dit was de zwaarsto proef.
Kapitein Fryatt.
LONDEN. De koning zond het volgend
schrijven aan de weduwe van kapitein
Eryatt:
„De koning neemt met zijn volk innig
deel aan do smart, die u zoo wreed trof en
biedt h de betuiging van zijn hartelijke
sympathie aan. Sedert het uitbreken van
den oorlog volgde Z. M. .met bewondering
de schitterende diensten van de handels
vloot. Do handelwijze van kapitein Fryatt,
die zijn schip verdedigde tegen een aanval
van een vijandelijke duikboot wa3 een
nobel voorbeeld van de vindingrijkheid en
het zelfvertrouwen die voor deze zeelieden
karakteristiek zijn. Met een gevoel van in
nige verontwaardiging vernam de koning
dus het lot van uwen echtgenoot en u de be
tuiging van zijn deelneming overbrengend
heb ik tevens in last u te verzekeren dat
Z. M. met afschuw deze wandaad be
schouwt."
De „Daily Mail" bevat een karakter
schets van* den ongelukkigen gezagvoerder
van de „Brussels", kapitein Fryatt.
„Kapitein Fryatt was een man. die Weinig
sprak en veel deed. Hij was de minst spraak
zame van al de Noordzee-schippers, die de
Duitsche mijnen en onderzeeërs trotseerden.
Een man, die geen vrees kende en de meest
schokkende avonturen doorleefde met dezelfde
femoedsrust als waarmede hij zijn maaltijd at;
öt- behoorde er nu eenmaSl zoo bij.
Hij was klein, maar breed en krachtig ge
bouwd en liep eenigszins mank tengevolge van
een op zee opgedane verwonding. Hij was op
en top een^zeeman. De zee glansde in zijne hel
dere, rustrge oogen, haar kracht sprak uit zijn
vastberaden .gladgeschoren gezicht vol zelfver
trouwen en klonk in zijn stem als hij :ijne be
velen van de brug van zijn schip bulderde.
De Duitschers haatten' hem omdat bij om
hunne onderzeeërs lachte. „Zijne schepelingen
vertellen verhalen omtrent zijne wijze van spre
ken, als hij het Noord-Hinder lichtschip, de
streek waar de onderzeeërs op de loer lagen,
naderde. Dan keek hij de zee eens rond en als
er geen periscope boven water stak, klaagde
hij over de saaiheid van de reis.
man van een forschen lichaamsbouw en met
scherp geteekende gelaatstrekken, die nog
sprekender uitkwamen door de zwarte
haren, die om zijn slapen zwierden, sprong
uit het rijtuigje en trad op den officier toe,
wien hij verzocht, de terechtstelling geen
voortgang te doen hebben.
„Wat den gevangene betreft," voegde hij
er bij, „die moet mij volgen in het Hotel
de Ville."
Toen. zij de gerechtszaal waren binnen
getreden, wendde de onbekende zich tot den
graaf De Raynaud en vroeg dezen, waarom
hij gevangen genomen cn ter dood veroor
deeld was.
Terwijl de graaf hem alles uiteenzette,
vertoonde het gelaat van den onbekende
hoe langer hoe meer een dreigende uitdruk
king en zijn lippen trilden van drift. Nau
welijks had De Reynaud zijn verhaal be
sloten, of hij vouwde zijn handen over
elkaar, trad haastig op Gautier toe en
vroeg dezen met een donderende stem,
welke verontschuldiging hij voor zijn han
delwijze had aan te voeren.
„Ik had het welzijn van de republiek op
't oog," luidde het antwoord.
„Het welzijn der republiek," riep cle on
bekend© uit, „kan niet behartigd worden
door daden van ruw geveeld. Neemt dien
mail gevangen," sprak hy tot de soldaten,
op Gautier wijzende.
Op 't zelfde oogenblik werd de burger
president door de manschappen gegrepen.
Hij wilde zich rechtvaardigen, maar dit
werd hem niet toegestaan. Toen Francois
Gautier zag. dat hij geen srensde verwachten
kon, rukte hij zijn. driekleurige muta yah
Een der directeuren van do Great Eastern
spoorwegmaatschappij te Rotterdam verklaai-
<fe eens: „Wij kunnen hem gerust iedere ree
laten ondernemen. Hij is niet alleen'zeer dap
per. maar hij houdt in moeilijke gevallen altijd
een koel hoofd. Hij gaat langzaam, maar ze
ker."
Den eersten keer toen hij door een onderzeeër
nagezet werd, zond hij do goheele bemanning
naar beneden om do stokers te helpen en bleri
alleen op dek a/in hot stuurrad. Do vlammen
blakerden de verf van de sehoorsteencn van de
„Brussels" en het schip trilde en steunde on
der don hoogen druk, maar kapitein Fryntt
rookte kalm zijn pijp en stuurde zijn «chip"vei
lig naar de Nedcrlandsche wateren.
„Goed, jongens"! was al wat hij zeide, toen
de opgewonden cn afgematte mannen aan dek
kwamen.
Zijne schepelingen vertrouwden en vreesden
hem. „Als do oude aan boord is kan er niets
gobonren". zeiden zij raak. Hij wantrouwde
all"-vreemdelingen r-n als hij te Rotterdam was.
zat hij in den regel 's avonds in een café zijn
pijpje te rooken en naar de muziek te luiste
ren.
Bezield door vaderlandslievendheid stelde hij
den plicht jegens zijn land boven alles. Hij be
hoorde tot dat krachtige ras: de schippers van
de Engelsche handelsvloot."
Lloyd George naar „Oorlog".
De nieuwe minister van oorlog, Llcyd
George, heeft Dinsdag j.l. afscheid genomen
van het departement, van munitie, dat hij
geheel georganiseerd heeft, om zijn© nieuwe
portefeuille te aanvaarden
Tien duizend vermisten nu dood verklaard.
In het schriftelijk antwoord op een vraag
van den heer Malcolm, wordt van regee-
ringswego gezegd, dat hit aantal gevange
nen in handen der Turken thans 19 officie
ren en 359 manschappen bedraagt. Het aan
tal vermisten is, met aftrek van de later
als gesneuveld vermelden, 290 officieren en
9700 man. Ondor dez© vermisten zijn sol
daten van de Dominions, Indiërs, eu man
nen van de Ttoyal Naval Division, maar
geen officieren en mannen van de Royal
Navy.
De Army Council is van oordeel, dat er
geen reden is om te hopen, dat er nog ge
vangenen zijn, welker namen niet aan den
Amerikaanschen ambassadeur zijn verstrekt,
zcodat officieel meet worden aangenomen,
dat al dez9 vermisten dood zijn.
FRANKRIJK.
Van het Westelijk Oorlogsterrein.
Het Engelsch-Fransche offensief.
PARIJS. Geen infanterie-actie aan de
Somme. Aan den rechteroever Van de Maas
zetten de Franschen de aanvallen op het
front Thiaumont-Fleury voort. Zij vermees
terden al ie loopgraven tussehen deze beide
punten en het dorp Fleury. Zij maakten
650 gevangenen, waardoor het aantal on-
gewonde gevangenen aan den rechteroever
van de Maas tot 1750 sedert 1 Aug. steeg;
Fleury viel in een schitterenden gezameh-
lijken aanval van noordwest en zuidoost
uit. Tegelijkertijd deden de Franschen een
aanval in de streek van Le Chenois, waar
zij het grootste deel vah het Dinsdag ver
loren terrein herwonnen.
De Fransche vuegtuigen waren zeer actief
in de Sommestreek. Vier Duitsche machi
nes werden ten val gebracht; twee anderë
vliegtuigen die ernstig waren beschadigd
doken verticaal binnen de Duitsche linies.'
LONDEN. Officieel.' De Britten won
nen terrein ten noorden van Bazcntin-l'cf^
Petit en sloegen sterke tegenaanvallen óp
het Delvillebosch af.
Bij Bazentin werd het terrein gewonnen
door een aanval met bommen. Vier sterke
vijandelijke detachementen deden des
nachts een aanval op het Delvillebosch a
Men liet hen dicht naderen eer de Britten-
vuurden en hen met ewaar verlies afsloe
gen. Onze zware artillerie bombardeerde
een versterking tussehen Pozières en Thiep-r
val. De bezetting vluchtte over open ter
rein en werd door het veldgeschut bescho
ten.
Op andere plaatsen aan het Sommefront
krachtige wederzijdsche artillerieactie.
Twee vijandelijke vliegtuigen zijn geval
len, een blijkbaar van nieuw model. Drie
zijn hoofd en vertrapte die op den grond.
„Als dat" het loon is' dat de vrienden
der republiek voor hun diensten ontvangen,
dan mag de republiek voor mijn part te
gronde gaata."
Nadat Gautier was weggevoerd, ging de
vreemdeling naar de tafel waar Gustaaf De
Reynaud stond, schreef haastig een paar
regels op een stukje papier en zag den graaf
aan met een welwillende uitdrukking in de
oogen.
„Burger," zeide hij, neem dezen pas. 't Is
een vrijgeleide voor uw vrouw. Blijf in
Frankrijk houd u buiten de politieke be
weging en ge hebt niets te vreezen. En nu
nog slechts één woord. Herkent ge mij.?"
Gustaaf de Reynaud zag bem onderzoe
kend aan.
„Vergeef me," teide hij, „maar de ge
beurtenissen van de laatste dagen hebben
mij geheel van streek gemaakt. Ik herinner
me niet dat- ik u ooit gezien heb."
„Dat is ook heel wel mogelijk," hernam
de onbekende, .want- zij die zoo bereidwib
lig weldaden bewijzen, vergeten die ook.
licht. Zij, dje ze ontvangen, moeten die
weldaden echter nooit vergeten. Graaf.
Gustaaf de Reynaud, ik had een schuld
aan u; ik heb die thans afbetaald. We.
zijn nu quitte. Mocht men u vragen, van
wien u dien pas gekregen hebt, dan zult
ge wel gevoelen, dat ge dien hebt onivan:
gen van den man, diens leven ge indertijd
gered hebt maar ge moet niet anders ant
woorden dan: „Ik heb dien pas van Dan-
ton."