No. 291.
zonaag zo lum lam
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws.
En maak zijns paden resht.
Onder redactie van D. MANASSEN.
TWEEDE JAARGANG.
DE SOLDATENCOURANT
jRRDA.CTIE EN ADMrNTSTRATIE.PALESTRINASTR. 10, AMSTERDAM. DIT
BLAD VERSGHL7NT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR
MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT. ABONNEMENT BIJ VOORUIT
BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS ƒ1.50P.KWAETAAL
Het Ooslennjksoh-ltaiiaansche front.
We geven hier nog eens
weer een kaartje van het
strijdterrein aan de Oosten-
rijksch-Italiaansche grens.
Het kaartje is vooral merk
waardig, omdat daarop donker
is aangegeven het gedeelte
van het Oostelijk gebied, dat
door, de Italianenwas
bezet. Men ziet hierop, dat
dezen het verst waren door
gedrongen in Tirol, vooral in
Trénte. .Thans echter zijn zij
daar zeer teruggedrongen,
voor een deel zelfs op eigen
gebied. Bij Rovereto zijn de
Oostenrijkers op Italiaanschen
bodem gekomen en hebben
daar een terrein bezet. Thans
echter worden ze weerhevi^
aangevallen door de Italianen
en zijn zij zelf eenigszins
teruggedrongen. Op de ver
dere grens, ook bij Görz, zijn de Italianen na meer dan een jaar strijdens, nog niet
heel ver gekomen, zooals men ziet; zij staan er nog altijd dicht aan de grens.
De verspreiding van ons blad.
Wij brengen in herinnering, dat troepen-
tieelen, dia soms door een of andere oorzaak
van ons biacl verstoken zijn, slechts een aan
vraag tot ons te richten hebben om regelmatig,
driemaal per week, een pakket Soidatencouran-
ten te ontvangen. Nergens mag ons Orgaan
voorJeger en vloot" ontbreken.
DRINGEND VERZOEK.
Wij verzoeken allen, die voQr de versprei
ding van ons blad helpen zorg dragen, drin
gend om terugzending van overgebleven exem
plaren.
Se toesiand in den reuzenstrijd.
Oorlog, niet alleen in de Oude "Wereld,
Europa, maar ook in de Nieuwe, Amerika
Voo'rloopig is heb vraagteeken, dab we neer
zetten, nog gewettigd', maar het lijkt er toch
op, dat het zoover zal kotnen. Telegrammen
van over de zee melden, dat er vijandelijkhe
den zijn uitgebroken tusschen. de Ycreem'gde
Staten'en Mexico. Te verwonderen behoeft dit
niet de verhouding tusschen beide landen was
reeds lang zeer gespannen. Mexieaansche on
geregelde, en ook wol geregelde troepen
overvielen aan de grens de bewoners der Unie;
de regeering te Washington is begonnen
met vertoogen cn toen deze niet baatten, werd
een strafexpeditie naar Mexico gehouden en
daardoor feitelijk do souvereiniteit van dit
land geschonden.
De toestand werd in den laatsten tijd ernsti
ger: Amerikaansche oorlogsschepen verschenen
aan do kusten van Mexico, zoowel in den Atlan-
tischen' als in den Stillen Oceaan, president
Wilson liet de militie der staten oproepen.
Do Mexicaansche generaal Gomez eischto in-
tusschen. dat do Amerikaansche troepen te-'
ruggetrokkeh zouden worden bij Carrizalin
plaats daarvan schaarden deze zich in slag
orde en er' werd een bloedig gevecht geleverd,
waarbij de Amerikanen veie manschappen ver
loren en de Mexicanen veertig dooden had
den, waaronder generaal Gomez. In onze tele
grammen vindt men nadere bijzonderheden.
Daaruit blijkt, 'dat het gevecht een uur
duurde.
•Zoo buitengewoon belangrijk is dit gevecht,
niet, men zou het zelfs kunneij beschouwen als
een grensconflict. De vraag is maar, of Amerika
het hls een oorlogsdaad zal opvatten, in dat
'geval gaan dus de Verecnigde Staten ook liet
oorlogspad op. Dit kon ons, bij dén geweldigen
strijd in Europa, tamelijk koud laten, indien
niet zeer waarschijnlijk de Amerikaansch-
Mexicaansche oorlog ook zijn invloed zou la
ten geldén op de worsteling in Europa.
HANS AANRED.
Peter Schumacher begreep er niets van. Hij
had vast gehoopt, dat die onrustigheid, die
hem de laatste veertien dagen had geplaagd
en die hem nergens duur had laten vinden,
hedenavond toch wel zou ophouden. Maar het
kwaad was nog veel erger nu geworden, en
juist vanavond had het zich als een molen
steen op ziju borst gelegd, zoodat hij zich met
behoorlijk kon oprichten. Ds onrust dreef liern
van bakboord naar stuurboord, en het was hem
onmogelijk kalm op zijn plaats te blijven,
hoewei hij toch niemendal te doen had. Toch
had hij zich heden niet anders ingericht, dan
op al do vroegere Kerstavonden, die hij alleen
inricijn stulpje gesleten had. Daaraan kon liet
dus niet liggen. Het' vuur glom in de kachel,
terwijl uit de braadpan er naast een appetijte
lijke geur opsteeg en zich in de kamer ver
spreidde. De werktafel aan het venster was
beroorlijk opgeruimd, en de heide daarop bran
dende kaarsen straalden haar licht uit tls ge
woonlijk. Och neen, er moet wel in Peter zelf
iets niet in den haak zijn. Ja ja, de oude dag!
- Eigenlijk ziek was hij wel nooit geweest.
Maar heden voelde hij zich heelemaal niet
lekker. Of misschien een borrel hem wat op
knappen zou?
Hij ging naar de bast, maar liet de eads
opgeheven hand weer zinken. Ach neen bet
was beter dat hij eerst met die zaak schoon
schip maakte.
Hij had getracht het van zich af te schui
ven. Maar bij wist wel wanneer die onrust
't eerst over hem gekomen was. Het was onder
de preek op Zondag voor veertien dagen. .Eu
maakt zijne paden recht", had de donr'aee
gezegd; en hij had dit zoo vaak herhaald dat
Peter, die in den regel niet toeluisterde, het
eindelijk toch had gehoord. En toen was het
anr hem eekomen. Maar op hetzelfde oogen-
Anjerika was eigenlijk tot nu toe de eenige
neutrale staat, die invloed kon uitoefenen, rn
ook reeds uitgeoefend heeft op de oorlogvoe
renden in Europa. Van een bemiddeling uit
Washington zal dan wel niet veel meer komen,
waar de Unie haar eigen oorlog heeft. Zullen
de Vereenigde Staten dan geen munitie meer
leveren aan Engeland Zal Duitsehland zich
nu nog verder storen aan de vroegere vertoo
gen van Amerika en zal het niet den duik
bootenoorlog hervatten in zijn scherpsten
vorm?' Ziedaar" quaesties, waarop het ant
woord voorloopig nog niet kan worden gege
ven, maar die van groot belang kunnen zijn
voor den Europeeschen strijd... Intusschen, er
is nog geen oorlog tusschen Amerika en Mexi
co, en Wilson schijnt wél bémoeid om den
vrede te handhaven.
De strijd in Europa wordt voortgezet met
groote heftigheid. De Russen gaan voort te
zegepralen en wij krijgen weer nieuwe cijfers
van krijgsgevangenen, van buitgemaakte ka-.
nonnen en mitrailleurs. De Oostenrijkers zou
den tot 17 Juni 175,000 man hebben verloren,
bovendien een 200 stukken geschut, een -550
mitrailleurs en wat daar nog bij komt. De
Russische legerberichten zijn nog al betrouw
baar, hebben we dezer dagen gezegd, een
eigenaardigen indruk maakt echter, dat het
doorbreken van bet Oostenrijksche leger in de
Bnlcowinn niet- wordt bevestigd. Trouwens bet
oorspronkelijke telegram was geen stafbé-
rioht, en de Russische legerberichten hebben
tot nu toe geen melding van de doorbraak
gemaakt. Er zal hier dus wel een overdrijving
in schuilen. Het'leger van Pflanzer-Baltin is
in de Bukowina wel teruggeduwd, het is niet
in tweeën gesplitst en van een terugwerping
van een deel der Oostenrijksclio troepen op de
grens van Boemenië schijnt geen sprake te
zijn. Wel hebben die blijkbaar de versterkin
gen aan de Sereth prijsgegeven en konden de
Russen dus verder oorukken naar 't Westen.
In elk geval, dit blijkt ook uit (le Russische
berichten, in het centrum staan de Oostenrij
kers nog vast. Aan het front in Galicië, bij
Tarnopol. verdedigen zij krachtig den toegang
tot Lemberg. Juist dezer dagen is het een
jaar geleden, dat zij deze hoofdstad heroverden
oo de Russen, zij doen hun uiterste best. haar
thans te behouden. Voorloopig zijn de Rjissen
ook nog lang niet zoover, ook uit de Bukowi
na zullen ze heel wat krachtsinspanning moeten
oefenen ora weer in de Karpathcn te komen.
Dat zij in een groote veertien dagen zooveel
krijgsgevangenen en buit maakten en zoover
den vijand terugdrongen, ligt vooral aan het
onverwachte van hun offensief, waardoor zoo
wel de Oostenrijkers als de Duitschers blijk
baar verrast werden. Dit onverwachte had
ten gevolge, dat Oostenrijkers en Duitschers
niet zoo spoedig als ze wilden, versterkingen
konden zenden naar 't, Oosten, vooral omdat
de verbindingswegen daar niet zoo bijzonder
goed zijn. Ten deele is daaraan voor de Rus
sen te danken, dat hun aanval zoo'n groot
succes bad, maar ook ten deelo hieraan,
dat de Russische 'strategie uit dezen orlog
wijze lessen heeft getrokken en do Russen be
blik had hij een. hond, die achter het altaar
geslopen was, moeten wegjagen en "dus had hij
"mets verders gehoord, noch waar die tekst
stond, noch wat die tekst beteekende.
Het was zeker wel het best, dat hij zelf het
nasloeg; want eerder zou'hij tooh geen rust
hebben. En Peter ging van de kast naar den
boekenhanger, nam den bijbel, zette zich aan
do werktafel, schoof zich den bril op den neus,
schraapte zich de keel en begon te bladeren.
Peter Schumachers huisje lag op de helling
boven de stad, een paar honderd schreden van
het kerkhof. Aan drie kanten was het woud;
maar de vierde zijde lag vrij naar het dal, en
hier was ook het eenige venster. Van daar ken
men de witte kerk zien, die beneden in het dal
op een hoogtetje gelegen was. en' verderop cok
nog de schutting om de pastorie. En dit was
volmaakt in de orde der dingen; want Peter
Schumacher was van beroep niet slechts dat
gene wat zijn naam aanduidde, schoonmaker
maar "bovendien was hij de koster, en wanneer
hij den predikant uit het lijkje van de pastorie
zag treden, dan had hij zelf juist nog genoeg
tijd om naar den toren te loop en en te gaan
trekken aan heb klokketouw.
Zoolang het den oudsten menschen heugde,
was Peter koster geweest. Hij had onder vier
predikanten gediend, hoewel het een ambt
was, waarin ieder, die e.enmaal er ingekomen
was, placht te blijven. Zijn taak bestond hier
in in de kerk de kachel a.an te maken, op het
pad van het kerkhof-hek naar den ingang de
sneeuw weg te vegen, op den bepaalden tijd de
klok te luiden en onder de preek in de kerk
de orde te bewaren. Maar noch innerlijk noch
uiterlijk had Peter in dien langen tijd' iets van
clericalo manieren, aangenomen. Hij leerde nooit
kleine stapjes nemen en op de teenen door de
kerk te loopen, of 's Zondags zijn rug rechter
houden dan op apdere dagen. En veel tijd, om
naar het Woord te luisteren had hij ook niet.
Hij moest op de deuren passen, opdat de hon
den, die naar binnen wilden, hem niet in
een onbewaakt oogenblik verschalkten. Hij
moest zorgen voor water in hét doopbekken
en op het laatste ara oei" passen, om het lui
den niet te verzuimen. Maar hij liet het aan
niets'ontbreken. Luiden deed hij op tijd;, dé
kerk was lekk.er. warm, tenminste wanneer het
schikken over meer en betere munitie.
De jongste berichten van het Oosterfront
spreken niet van groote successen. .Wel van
zeer krachtige aanvallen der Duitschers in het
Noorden van dit front, van ontzaglijke artille
riegevechten daar,1 van een voorwaartsdringen
der Duitschers op enkele punten, waar zij
echter ook weer werden teruggeslagen. Verder
maakt het Russische staf bericht gewag van
herhaalde en felle aanvallen der vijanden,
vooral dor Duitschers aan de Styr, de aan
vallen werden echter steeds afgeslagen en aan
de Stypra werden zelfs eenige stiikken van
vijandelijke loopgraven bezet. "Over 'x geheel
krijgen we den indruk, dat de Duitsehers en
Oostenrijkers in de laatste dagen zich zeer
krachtig verdedigen, en niet zonder succes, .de
Russen rukken niet zoo snel en aanhoudend
meer op, uitgezonderd in de. Bukowina,
waar zij vérder zijn doorgedrongen en Ua-
dautz hebben ingenomen.
Op de andere fronten gaat de strijd zijn
gang. Op het Westelijk oorlogsterrein is in de
laatste dagen bijzonder hardnekkig gevochten
de telegrammen maken melding van zware
artilleriegevechten, van vooruitdringen der
Duitschers zoowel aan de Maasoevers, bij Ver
dun, tegen, de Franschen, als bij Givenchy
tegen de Engelschen, doch in beide gevallen
werden zij ook weer teruggeworpen en het
verloren terrein werd door de geallieerden
weer bezet. Verandering komt hier niet, even
min als aan het Italiaansche front, waar ook,
in het door de Oostenrijkers veroverde ge
bied, de kanonnen het grootste woord hebben
en de infanterie het niet verder brengt dan
tot schermutselingen. Er is intusschen een
nieuw Italiaansch ministerie gekomen, dat
echter als het oude, vóór krachtige voortzet
ting van den oorlog is.
Ook Griekenland heeft een nieuw kabinet;
eerste minister is Zaïmis; het beoogt blijk
baar nauwere aansluiting bij de Entente,
stemt toe in demobilisatie, vraagt om ophef
fing der blokkade. Overigens blflÉfc de toe
stand in den Balkan vrijwel dezelfde.
Men hoort van opstanden onder Mahomeda-
nen, niet in Britsch-ïndië, maar in de
Turksche landen, in Arabië vooral, docb ook
in Mesopotamia, in de buurt van Bagdad
in 't bijzonder. Zonder gevaar voor do Turk
sche heerschappij zijn deze oproerige bewegin
gen zeker niet.
DUITSCKLAND.
Duitsche vliegers.
De Matin" deelt mede, dat de beroemde
Duitsche vlieger-officier Bölcke einde Mei
bij Verdun door den Franschen adjudant
vlieger Hoger Ribière neergeschoten is.
Volgens de beschrijving van het luchtgeV
vecht in de „Matiy." vloog Bölcke altijd
in een splinternieuwe geheel geel geverfde
Fokkermachine en droeg hij altijd een
kolossale gele bonten muts met oorkleppen.
Ribière heeft nu een vlieger, die geheel aan
dit signalement beantwoordde na een ont
zettend gevecht neergeschoten, ofschoon hij
zelf ernstig gewond was.
Bölcke zou met zijne machine tusschen
de Fransche en'de Duitsche loopgraven zijn
gevallen, terwijl de Fransche machine, als
door een wonder gered, behouden achter de
eigen linies yas neergekomen.
Waarschijnlijk is dit een vergissing. Nog
vóór enkele dagen was Bölcke in Duitseh
land. Daarentegen is, zooals wij mededeel
den, de Duitsche vlieger Immelmann over
leden, ten gevolge van een val met zijn
machine.
Immelmann en Bölcke vormden een paar
militaire vliegers, dat in de volksfantaisie
niet te scheiden was. Al zijn er nog zoovele
goede vliegers in Duitsehland, zij beiden
warén de lucbthelden geworden.
Immelmann heeft 14 vijandelijke vlieg-
machines naar beneden geschoten, heeft alle
onderscheidingen gekregen, die legerbestuur
en Keizer hem verleen en konden, droeg het
IJzeren Kruis 1ste en 2e klasse, had de
orde ,,Pour le Mérite" en ten slotte heeft
de Keizer hem nog in een eigenhandig schrij
ven dank gezegd voor de groote diensten,
die hij zijn vaderland heeft bewezen.
Voor Ad verten tifin wende men zich tot onze Administratie, Paiestriuastra&t 10
Amsterdam. Prjjs der Advertertiën per regel 30 cent. Voor Ingezonden Mede'
deeüngen op de tweede, derde en vierde pagina dubbel tarief. B-j abonnement
reductie.
niet zoo venijnig koud was, dat geen stoken er
tegen baten konen het pad van het kerkhof
hek naar de kerkdeur was altoos in orde, ook
wanneer liet den ganschen nacht gesneeuwd
had. Zoodat de oude predikant, die vroeger in
de gemeente was, eens, toen hij met zjjn wa
gentje omgevallen was en Peter hem uit een
sneeuwhoop op de been had geholpen, dien
bravo op den schouder geklopt en gezegd had
Peter, dat is de Rots."
Veertien dagen voor Kerstmis was het ge
weest. Toen, na het genot van een extra glas
brandewijn, was den koster iets ongekends
overkomen. Peter had zich op Zondag
morgen verslapen. Hij ontwaakte niet voor
zeven uur en zou cck toen nog wel niet ont
waakt zijn, indien hij niet gedroomd had van
een grooten hond. die zich te weer stelde, toen
hij hem de kerk uit wilde jagen. Binnen tien
tellen stak hij in zijn schoenen en was de deur
uit.
In den nacht had het sterk gesneeuwd. De
•sneeuw lag wel drie voet hoog.
Peter draafde naar de kerk haarpijn had
hij óók, en maakte vuur in de kachel. Daarmee
gmg heel wat tijd verloren, want het hout was
vochtig. En toen Peter eindelijk beginnen wou
den weg te £>anen, bemerkte hij dat hij de
schop vergeten had, zoodat hij nogmaals naar
huis moest. Hij begon te schoppen en te schof
felen; maar de 6neeuw was vochtig en balde
zich, en van het kerkhof-hek tot de kerkdeur
was geen klein eindje. Hij schoffelde, dat het
zweet hem langs de ooren liep, en toen liij ein
delijk zich tijd gunde om eens op te kijken,
zag hij, dat hij heelemaal uit de richting was
geraakt. De weg maakte een kromming. Maar
hij had geen tijd meer om dit te veranderen.
Hij moest maken dat hij klaar kwamen hjj
was ook nauwelijks nog tot de kerkstoep gevor
derd, toen reeds de eerste kerkgangers opdaag
den. Nu moest hij haastig den toren in en een
deuntje luiden.
Maar nog altijd had hij voor den predikant
geen weg naar diens ingang gebaand. Dys
moest hij weer naar beneden en opnieuw aan
Jou slag. Het werd maar een heel smal paadje,
en niet eens recht. Toen hij klaar was, zag hij
den dominee aan zijn hek. Hij moest weer den
toren op en luiden. Terwijl nu de predikant
ENGELAND.
De Jonge Engelsche legers.
In de Outlook" schrijft een correspon
dent over den geest van kameraadschap,
dio in de loopgraven tusschen mannen, die
vóór den oorlog tot geheel verschillende
standen behoorden, heerscht. Hij zegt
,,Aan het front zijn er geen „week-ends",
geen vak vereen: gingen, geen arbeidswetten en
geen betaling van overuren.
Ik heb de sappeurs bij Lcos, in de Hohenzol-
lern-redoute, by Ypereu en in de buurt van
Nedve Ohapelle ontmoet en liet waren altijd
dozelfde Vroolijke, hard-workeude, niet klagen
de mannen, die geweer- en kanonkogels als
„irsico van den arbeid" Hebben leeren beschou
wen. zocals vroeger een mijnontploffing of de
val van een kraan voor hen was. En wie zou
beter een schuilplaats kunnen bouwen voor kor
poraal en soldaat dan een jong architect wiens
vader aan zijne opleiding f 25.000 heeft be
steed?
Maar het verrassendst zijn de ^kanonniers en
de nauwkeurigheid, waarmede zij' richten, zegt
meer dan woorden kunnen uitdrukken voor hun
ne uitstekende opleiding door de geregelde troe
pen (die reeds vóór den oorlog bestonden)Men
kan zich voors'tellen, dat duizenden jonge En
gelschen in een paar maanden tot kranige cava-
lerie-officieren worden gevormd j maar het is
iets heel anders om kanonnier-scherpschutter
te worden en toch zijn er in korten tijd duizen
den van gevormd, die een boel beter schieten
dan den Duitschers lief is".
FRANKRIJK.
Van het Westelijk Oorlogster-rein.
PARIJS. Het bombardement met zware
granaten ter weerszijden van de Maas
duurde den geheelen dag met uiterste hef
tigheid door. Aan den linkeroever van de
Maas deed de vijand een aanval op de
loopgraven tusschen heuvel 304 en de beek
van Bétbincourt te zes uur 's avonds.
De aanval werd volkomen afgeslagen.
Door een tegenaanval aan den rechteroever
van de Maas hernamen des namiddags de
Franschen de meeste loopgraven tusschen
de bosschen van Fumin en Gkenois. De be
schieting was na zes uur 's avonds onge
ëvenaard hevig.
•Uit weerwraak wegens het Duitsche
bombardement van de open steden Bar le
Due en Luneville hebben Fransche lucht-
escadrilles Trier gebombardeerd, waar een
groote b^and werd waargenomen; verder
..Karlsruhe.
Een escadrille Fokkers vervolgde tién
Franscho vliegtuigen, dio van Mulheim te*
rugkeerden. Déze la afeten aanvaardden
den strijd en brachten een Fokker ten val.
De Frausche- vliegers waren zeer actief
in den loop van den dag er. schoten twee
Duitsche vliegtuigen neer; een derde
Duitsch vliegtuig werd door afweergeschut
ten val gebracht.
BERLIJN. Officieel. Een zwakke E-n-
ge'lsche afdeclïng is bij de Frelinghien ten
noordoosten van Arrnentières afgeslagen.
Een Duitsche patrouille braoht ten westea
van La Bassée eenige gevangenen uit de
Er gel soke stelling terug-
Ten oosten van de Maas ontwikkelden
zich infanteriegevechten, waarbij wij ten
westen van het fort Vaux voordeelen behaal
den. Door ons afweervuur zijn ten zuiden
van de Ccte du Poivre en hij Duas twee
Fransche vliegtuigen neergeschoten. De in
zittenden van het bij Duas neergeschoten
vliegtuig zijn gevangen gënomen. Onze vlie
gers-escadrilles leden Woensdagmorgen
vroeg een aanval op de met troepen bezette
plaatsen in het Maasdal ten zuiden van
Verdun; Donderdagmorgen vroeg op de
stationsinrichtingen en troepenkampen te
Revigny.
De Kamer en de Regeering.
PARIJS. Na de gevende geheime zitting
Donderdag hervatte de Kamer de openbare
naar de kerk stapte, hield Peter met luiden
op en keek door het luik naar buiten. Daar
zag hij, dat de predikant zijn toga tot over
do knieën moest optillen, terwijl hij met groote
schreden op het ellendige pad voortstapte.
En beneden op het kerkhof hoorde Peter
lachen en iemand roepen: „Peter hoeft van
daag zijn roer niet recht gehoudon!"
Tijdens de preek was liij niet, zooals gewoon
lijk, beneden in de kerk gaan zitten, maar hij
zat boven en keek door het' luikje omlaag. Er
n as hem plotseling een schrik door de leden ge
varen, toen hij den dominee hoorde zeggen
„En maakt zijne paden recht!"
'Hij had een gevoel alsof zij allen opeens naar
hem opkeken, en hij wilde juist zijn Iioofd
terugtrekken, toen hij een hond m het oog
kreeg,die achter het altaar scharrelde. Nu
nas cr geen bidden voor hij moest naar be
neden. Maar nu gebeurde hem juist iets, wat
hem vroeger nog nooit overkomen was. Toen
hij met zijn pelsmuts naar den hond sloeg,
knorde deze hem aan en liet de tanden zien.
Zelfs de honden hadden geen respect meer
voor hem.
Sedert dezen dag was over Peter die onrus
tigheid gekomen. En zoo zat hij nu, als op
spelden, aan zijn werktafel tusschen ^3e beide
kaarsen en bladerde heen en weer, om den
tekst van de „rechte paden" te vinden.
Hij zocht in de Evangeliën en bij Paulus,
in de Psalmen, in de Profeten. Ach neen', her
was niet zoo gemakkelijk. Ongeloofelijk toch,
hoe zoo'n predikant dat alles zoo van buiten
móest weten. Dan sloeg lnj de boeken Mozes
op. Neen! het leek wel of hij den tekst in der
eeuwigheid niet zou vinden. Met bevende vin
gers en een gloeiend hoofd bladerde hij al voort.
Daar kookte de koffieketel over, zoodat het
vocht sissend in de asck liep.
Hemelsche goedheid! Die kostelijke koffie.
Hij had heel niet meer er aan gedacht!,.. Nu,
hij schonk zich toen een kopje in en dronk.
Maar de koffie wilde hem niet smaken. Hij had
geen rust. Hij moest weer aan 't bladeren.
Toen meende hij plotseling iets te hebben
vergeten iets, dat hij zich niet herinneren
kon. Zijn gejaagdheid werd nog erger. Hij
krabde zich achter het oor... Ja, het moesten
wel de spaanders zijn, waarmee hij morgen
vergadering. Een motie ojn de geheime dis
cussie te sanctioneeren en vertrouwen uit
sprekend in de regeering, welke door de
groepsvoorzitters was geteekend, werd met
440 tegen 92 stemmen aangenomen. Daai-
op werd een algemeene motie van vertrou
wen in de regeering met 444 tegen 80
stemmen aangenomen.
RUSLAND.
Van het Oostelijk oorlogsterrein.
Het Russische offensief.
PETROGRAD. In de streek van het
bruggenhoofd Ikskul hevig artillerievuur
der Duitschers. Donderdag gingen de Duit
schers, na voorbereiding door de artillerie,
over tot het offensief tegen de stellingen bij
Dunaburg, langs den spoorweg naar Pode-
wiesj en den zoogenaamden Warschau-
spoorweg. Zij werden overal afgeslagen.
In de streek van Doebatowska, twaalf
werst ten zuiden van het YVisjnowoskoje-
meer, gingen de Duitschers na hevige artil-
leristiscbe voorbereiding tot het offensief
over en maakten zij zich meester van een
deel van omze loopgraven; aangekomen yer
sterkingen echter dreven de Duitschers naar
hun loopgraven terug. Ten zuiden van
Krevo trokken de Duitschers over de rivier
Krevlianka, maar door o»s vuur konden
ze niet verder voortrukken en trokken ze
terug op den westelijken oever der "rivier.
-Aan het Oghinskkanaal en de Yassalda
.artillerie- cn geweervuur.
In den loop van Donderdag schoot onze
artillerie twee Duitsche vliegtuigen neer,
die binnen onze linies vieleneen twee
werst ten zuiden van het station Listopady,
aan den spoorweg BoiogojeSiedletz. de
andere bij de hoeve Joek, tien werst ten
zuidoosten van de uitmonding van het
Os'hinsk-kanaal. Beide vliegtuigen werden
vernield, de inzittenden gedood.
In dé streek van Gruziatin ging de'
vijand in dichte massa's tot het offensief
over, maar hij werd uiteen gedreven en
vluchtte, vele lijken en gewonden achter
latend.
In de streek ten westen van Sokoel aan
de Styr sloegen wij door tegenaanvallen heb
Duitsche offensief af. Wij maakten onge
veer 600 gevangenen en veroverden eenige
mitrailleuses. In dezelfde streek hevig
vuur van de zware artillerie van den vijand
van Mylok uit,
In de streek van Re.ymiest-o aan de
Stochod, ten westen van het dorp Svidniki
ec ten oosten van Worontejin duren de
uiterst hevige gevechten voort. Wij namen
4 officieren en 214 Duitsche soldaten ge
vangen. Dit geringe aantal gevangenen is
te verklaren door de uiterste verbittering
van onze soldaten, die geen kwartier gaven
aan de Duitschers, omdat deze ontplofbare
kogels ibadden afgeschoten. Aan dezen aan
val nam ook deel de dappere afdeeling der
territoriale reserve van Jaroslaf, welker
commandant, hoewel gewond, toch zijn ge
lederen niet verliet.
Aam de Strypa ten westen van Gaivo-
ronka vermeesterden onze troepen enkele
vijandelijke loopgraafdeelen.
Aan onzen uitersten linkervleugel zetten
}vij_ de vervolging van den vijand voort.
Wij bezetten de stad Radautz. Bij de ver
volging van den vijand namen wij 22 oiïi-
cieren en een duizetidtal soldaten gevangen
en vermeesterden, we 3 mitrailleurs en 27
pakken' mitrailleursmunitie.
WEENEN. Officieel. Woensdag zijn bij
Gceranoemora Russische aanvallen afgesla
gen. Overigens ten zuiden van den Dnies
ter geen bijzondere gebeurtenissen. Ten
westen van Msulowczyk viel de vijand
opnieuw met sterke strijdkrachten aan.
Zijn stormkolonnes stortten ineen ten
deele in het versperringsvuur der artillerie,
ten deele in den strijd met de Duitsche en
Oostenrijksch-Hongaarsche infanterie. Hij
vroeg het vuur in de kerkekachel moest aan
maken. lijj had er beneden nog wel wat liggen,
maar toch niet genoeg, *en warm moesten
zo 't elk geval op Kerstmorgen in do kerk heb
ben. Hij v ilde al heel vroeg gaan stoken.
Hij haalde dus hout en begon dit klein te
hakken. Maar opeens begon het in de kamer
zoo wonderljjk te rieken... Nu had hij weer de
braadpan vergoten. Moest dan heden alles
aanbranden? Hij wiide toch probeeren een
stukje te eten. En hij probeerde 't ook. Maar
de brokken wilden hem niet door de keel, hoe
wel het spek toch malseh was... Ach neen! Hot
hiolp alles niets, vóór hij die andere zaak in
het reine had gebracht.
Hij begon dus v eer in den bijbel te bladeren
van voren naar achteren, en van achteren
naar voren. Eindelijk las hij heel niet meer
wat er stond. Hij zocht enkel met den vinger
naar het woord ..paden". Maar zijn vinger
beefde en kon de regels niet volgen, zijn hand
beefde bij het ombladeren, alsof hij de koorts
had. Zoó kwam hij tot- aam het slot van het
boek der Openbaring en nu begon hij weer
terug te bladeren. Het sloeg elf het 6loeg
twaalf... hij bemerkte hel niet, geheel ver
diept in zijn zoeken.
Daar schrikte hij op. "Want de klok had één
geslagen.
"Wat? Reeds één uur?... Dam was 't de
hoogste tijd om naar bed te gaan... Maar hij
voelde dat hij tóch niet zou kunnen slapen...
Wat moest hij doen? Hij ging naar buiten,
om eens naar de lucht te kijken.
Toen hij in het pikdonker naar buiten trad,
ontdekte hij dat :t sneeuwde. Hij stak den arm
in de sneeuw en peilde en ja, zoowaar!
de sneeuw lag reeds een halve el hoog!
Nu wist hij 't Hij wilde naar de kerk gaan,
alles in orde brengen en wegen banen. Ja,
waarachtig, ze zouden morgen goede wegen er>
warmte hebben
Dat moest worden gedaan, en wel zonder
treuzelen. Aan iets anders kou hij nu niet meer
denken... Hij liep naar binnen, raapte de
spaanders bij elkaar, nam schop en bezem
onder den arm en ploeterde in het stikdonker
naar de kerk.
Hij tastte naar het sleutelgat, stak den
sleutel er in en opende de deur. Handig be
leed zwar© verliezen. Bij Boekanof sloegen
onze troepen nachtelijk© aanvallen der Rus
sen af.
De in Wolhynië strijdende verbonden
strijdkrachten maakten ten noorden van
Goroekof, ten oosten van de linio Lokaczy-
Kiselin en bij Sokoel verdere vorderingen.
Zoowel op deze gevechtsterreinen als bij
Kolki mislukten alle met groote hardnek
kigheid herhaalde tegenaanvallen der Rus
sen.
BERLUN. Officieel. Aan het noordelijk
deel van liet front had, heh&lvc velgcslaag.
do Duitsche* patroiullo-ondernomingon, niets
bijzonders plaats. Op do spoorwegbrug over
do Pripjot, ten zuiden va» LuniniotsJ, z!iu
bommen geworpen
Legergroep-v. Linsingen: Russische aan
vallen op de stelling aan het kanaal ten
zuidwesten van Logischin mislukten, even
als herhaalde aanvallen ten westen van
Kolki. Tusschen Soka] en Linieffca zijn do
Russische stellingen door onzo troepen ge
nomen en tegen sterke tegenaanvallen ge
handhaafd. V<x>rtgezette pogingen van den
vijand ons de successen ten noordwesten
van Loezk i© betwisten, bleven zonder suc
ces. Ter weerszijden van de Tocrija en ver
der'zuidelijk over de algemeene linie Swi-
moetsjyGorot-sjof zijn de Russen verder
ter ugged rongen
Bij het leger-v. Bothmer zijn herhaalde
sterke aanvallen van den vijand van dc
hme Hajworonka—Boboelintsje (ten noor
den van Przewloka) niet zonder zeer zware
verliezen voor den vijand afgeslagen.
ITALIË.
Aan het Italiaansohe front.
ROME. In de Ledio-vallei deed do vijand
in den nacht op 21 Juni een aanval op onze
stellingen aan de hellingen van de Monte
Sperone. Na een heftig gevecht werd hij
volkomen afgeslagen. Tusschen Gardameer
en Astico artillerie-duel en botsingen tus
schen infanterie-detachementen. Wij ver-
meesterdeft geweren en munitie en efeu mi
trailleur. Op de hoogvlakten van As ia go be
hield dd vijand Woensdag, behalve dan
eenige kleine aanvallen in de richting van
den Mont Magnaborchi en in de Mandriel-
lezone (ten westen van Marcesina), een
volkomen defensieve houding, voet voor
voet en zeer hardnekkig den opmarsch
onzer troepen betwistend. Ons zwaar ge
schut bombardeerde het station Boblach
in het Pusterladal. Aan de Isonzo geen
belangrijke gebeurtenissen.
TURKIJE.
Arabië verklaart zich onafhankelijk!
CAïRO. Hier is het officieele bericht
ontvangen, dat Z. H. de Groot-Sjerif
van MekkaT gesteund door de Arabische
stammen van West- en Centraal-Arabië, de
onafhankelijkheid van Arabië heeft afge
kondigd, nadat het onder het Turksche
wanbeheer en het gebrek aan levensmidde
len tot opstand was overgegaan welke,
omstreeks 9 Juni begonnen, heeft geleid
tot een'belangrijk succes vai/cle troepen van
den Sjerif. Mekka,.'Jedda en Tail zijn geno
men; de garnizoenen gaven zich over, be
halve die van twee kleine forten bij Taif,
die naar gemeld wordt nog tegenstand bie
den. Het aantal troepen die zich te Mekka
en Taif overgaven is nog niet bekend; te
Jedda werden 45 officieren en 1400 man
gevangen genomen, 6 kanonnen buit ge
maakt.
Medina is, volgens de jongste berichten,
nauw belegerd, en alle verbindingen met
IJedjaz zijn in handen van den Sjerif. Het
feit, dat Jedda in het bezit van den Sjerif
is, maakt het mogelijk dat de betrekkingen
ter zee worden hersteld en de handel, met
de havens van Bedjaz wordt hervat.
Men verwacht daarom, dat de jaarlijk-
sche pelgrimstocht naar de heilige plaats,
gon hij *e stoken, de eeno kachel na de andere,
altoos nog door diezelfde onrust gedreven.
Zoodra hij de laatste kachel in gloed had ge
zet-, liep hij naar huiten, waadde door de
sneeuw tot aan het kerkhof-hek en begon van
daar af een pad te banen. Hij keek niet op,
maar schopte en schoffeldeen ditmaal maak
te hij het pad dubbel zoo breed als anders, zoo
breed als het gansehe hek.
Hij werkte en zwoegde, enkel vervuld van
de gedachte om maar klaar te bomen. Toen
hij eindelijk tot aan de kerkestoep gekomen
was, sloeg liij zijwaarts af. Want do afzonder
lijke weg voor den dominee rr.ocsc ditmaal
even breed worden als die voor "de gemeente.
En toen hij ook daarmee gereed was. keerde
hij terug en nam de stoep onder handen. Hjj
veegde de treden zoo schoon alsof hij zijn eigen
kamervloer veegde.
Nu eerst liét hij af en keek op. Het sneeuw
de niet meer. De hemel was klaar, met eenige
sterretjes er aan zoo wonderlijk groot en bleek.
Uit het Oosten kwam reeds het eerste grauwen
aangeschemerd van den morgen.
Peter bleef staan, op zijn spade geleund
keek naar het Oosten. Hij voelde feitelijk hoe
de angst hem losliet en de druk op zijn borst
zich oploste in een aangename warmte, die zijn
gansche lichaam doorstroomde.
Zoo stond hij een poosje en keek om zich
heen. De morgeschemering wjs nu reeds zóó
ver gevorderd, dat hij het kerkhof-hek onder
scheiden bon. Tusschen dit hek en hem zeif
lag het pad, dat hij gebaand had, breed en
zuiver.
En Peter zonk on de bovenste kerkstoep-
trede neer en zeide luid: „En maakt zijne
paden recht!"
Toen de kerkgangers den volgenden morgen
kwamen, vonden zij Peter Schumacher op de
bovenste trede van de berkes^oep zittende.
Hïi was dood. Zijn gezicht tf*as naar het
reten gewend en het leek wel alsof hij
glimlachte.
