Oorlogsnieuws.
sa DE SOLDATENCOURANT xrgtn Woensdag O 1 3Vtex 1 X
Het 10-jarig bestaan van
„Onze Vloot".
Ons Oorlogsdagboek.
Een ontwaken.
in Ge'
terug, totdat ik het ander© heb. De Regeering
heeft echter nu eenmaal dat loyale standpunt
ingenomen en zij moet dat handhaven. Het vor
krijgen dus van allerlei oorlogsmaterieel uit de
Belligerents rijken en wij verkrijgen het van
Verschillende kanten kost steeds moeite en
zorg en tijd. Lang© onderhandelingen en groote
moeilijkheden staan hier veelal een vlugge af
doening in den weg, want niet alleen zijn er iu
ons eigen land drie Depaitementen bij betrok
ken, in den regel, maar vooral in het buiten
land stuit men op allerlei moeilijkheden met ge
zantschappen, consulaten, enz. Het wordt c-pn
heel spinneweb van correspondentie, voordat
men heeft waf. men uit het buitenland wil
hebben.
Ik wél van dezo' gelegenheid gebruik maken
om een woord van hulde te brengen aan den
voorzitter va-n de commissio. voor het buiten-
Ihndsch handoisvorkeer, den heer Linthorst
Homan. van wien ik in dit opzicht ontzaglijk
veel medewerking en hulp heb ondervonden.
Ik sprak daar van staal en zeide, dat het
eene staal het andere niet és. Nu heeft de heer
Koster niij gevraagd, of het leger thans paraat
is. Och, mijnheer do Voorzitter, wij zijn altijd
■nog aau het werk. maar er is -reeds lieel veel
gedaan. De lieer Ter Spill sprak hij voorbeeld
over het mnnitiebureau. Ik kan daarop ant
woorden, dat wij nagenoeg een 100 fabrieken
ten behoeve van den munitie-aanmaak aan het
werk hebben. Als nu later mocht blijken, dat
het er slechts 01 of 95 zijn, moet de geachte
afgevaardigde uit Steenwijk mij niet komen ver
wijten, dat ék onbetrouwbare mededeelingen
geef. Nu is er echter onder die fabrikanten
een. die een-procédé toegepast heeft, om hard
staal zacht te maken. Voor de granaten nu
heeft men hard staal noodig, dat echter moei
lijk te bewerken is, zoodat men daar arde in
strumenten voor noodig hoeft. De bedoelde per
soon nu heeft ons granaten geleverd van het
door hem zacht gemaakte staal en deze zijn na
tuurlijk niets waard, omdat een granaat van
hard staal, wanneer zij springt in tal van gru
zelementen uiteenspat, <Yo alle trefkans heb
ben, terwijl een van zacht staal in enkele stuk
ken ui teen springt-, zonder dus veel schade aan
te richten. Zulke menschen zijn er.
Wordt vervolgd
Onder Laatste Berichten in ons vorig 'num
mer konden wij nog melding maken van da
mededeeling van den voorzitter, den heer H.
•M. van Bern melen, dat door H. M. de
Koningin aan ,,Onze Vloot" het praedicaat
„Koninklijke" is verleend, zoodat zij voortaan
Kal heeten: Koninklijke Nedcrlandschc Ver
eeniging Onze Vloot".
Met groote vreugde, zoo vervolgde de voor
zitter, is het. bericht dezer Koninklijke onder
scheiding door het hoofdbestuur ontvangen.
Spr. achtte zich gelukkig hiervan mededeeling
•te kunnen doen en zeer -zeker zal dit bewijs
van Koninklijk© waardeering voor de Vereeni-
ging een prikkel ie meer zijn om onvermoeid
en met kracht op den ingeslagen weg voort te
igaan.
Als dank voor die onderscheiding stelde spr.
voor gezamenlijk aan te heffen een driewerf
hoezee voor de Koningin, waarmede geestdrif
tig werd ingestemd.
Spr. trad hierna in een nadere beschouwing
over de wijze, waarop de volgende periode zal
worden ingegaap.
Spr. ontveinst zich geenszins de moeilijkhe
den, die Onze Vloot zal te ovenvinnen hebben,
maar met goede zeemanschap kan recht op de
plaats van bestemming worden aangestuurd,
rekening houdend met de financiën. De krach
tige ïinancieele steun, die van zoo vele maat
schappijen wordt ondervonden, zal de vereeni-
ging nu niet onthouden worden, ja, -die zal
zeker onder de ernstige omstandigheden grooter t
zijn en daarom kan. zeide spr., de vaart be
paald worden pp „volle kracht". j
Dan zal men ten slotte de bestemmingsplaats
zien, het doel der reis, uit den mist oprijzen in
den vorm vau een herboren zeemacht, een
marine van eerste klasse materieel, met goed
personeel, waarop wij zoolang gewacht hebben
en waarop onze marine, die altijd een hoek
steen voor onze onafhankelijkheid is geweest,
cok recht heeft, wil zij zich. geheel gerust en
bewust geven voor den plicht-, die haar is op
gelegd.
Spr. sprak de hoop uit, dat dit. beeld ver
wezenlijkt mocht worden in het belang van
het vaderland en tot steun van onze geliefde
Koningin hij de voor Haar zoo moeilijke taak,
der rggeering van ons dierbaar onafhankelijk
Nederland.
Om dat te hereiken wordt op aller steun
gerekend, niet alleen in finanoieelen zin, doch
vooral ook op de medewerking om anders
denkenden te bekeeren, door veel met hen te
spreken en duidelijk te malven dat zonder
krachtige marine Nederland niet kan blijven
•wat het is.
Spr. eindigde met het gedicht: „Aan onze
Vloot,', te eiteerên, door den redacteur van
het Maandblad den hc-er \V. A. van Aken, voor
Giet orgaan gemaakt.
Besloten werd hierna, een telegram van op
rechten dank, trouw en eerbied aan H. M.
de Koningin te zenden, als ook een telegra
fische dankbetuiging aan Z. K. H. Prins Hen
drik; voorts ©en telegram aan den eere-voor
zitter. vice-admiraal Ellis, met de beste wen-
eehen, voor diens gezondheid, een telegram,
aan het eerelid P. Koster te Parijs, erkente
lijkheid lx-tuigend voor diens initiatief ais een
der opriduors betoond, en een telegram aan
den tijde!ijken voorzirter van den minister
raad .inhoudende een hulde aan de regeering
voor haar onbetwistbaar beleid om ons land
vcor de rampen van den oorlog te behoeden en
tevens uitsprekende het onwankelbaar ver
trouwen in de regeering, wat de toekomst be
treft. wetende dat de regeering vast beslo
ten is alies te doen om ons vaderland onaf
hankelijk te doen zijn en -blijven.
Na goedkeuring van het jaarverslag en de
rekening en verantwoording werden de aan
de beurt van aftreding zijnde hoofdbestuurs
leden hij acclamatie herkozen in de vacature
ontstaan door het overlijden van den heer v.
M'elderen baron Reilgers werd gekozen gene
raal Snijders, Opperb'evélhebber van Land- en
Zeemacht
Bij de rondvraag kreeg het hoofdbestuurslid
de heer mr. C. H. Güépm, als voorzitter der
afdoeling Amsterdam, het woorddeze deeldo
juedq, dat Amsterdam een bedrag van ruim
f 1500 bijeengebracht had voor de uitgave van
een jongensboek over het zeemansleven in den
meest uitgobreiden zin des woords. De voorzit
ter zeido onder instemmend applaus hiervoor
dank.
Namens d© afdeeling 't Gooi ontwikkelde de
lieer' Wiehers een plan tot het houden van een
landdag, waarvoor reeds de instemming van
het hoofdbestuur was ontvangen. Deze landdag
zal in Augustus a.s. in het Bosch van Bredius
worden gehouden, na afloop volgt een ge
meenschappelijke maaltijd.
De vergadering hechtte door applaus haar
goedkeuring aan dit plan. waarvoor de afdee
lt ng 't Gooi de organisatie op zich neemt.
De voorzitter deed vervolgens nog eenige
mededeelingen, o. a. dat de 38ste afdeeling te.
Harderwijk is opgericht met reeds 62 leden en
dat door den luitenant ter zee Quant een af-
deeling "West-Java is opgericht.
Het ledental van verschillende afdeelingeff is
belangrijk gestegen, zoodat „Onze Yloot'
thans zeker meer dan 10.000 leden telt.
Vele giften zijn ingekomen, waarbij van
f 300, f 200 en f 100. alsook kleinere, en een
van f 2000 voor het mobilisatiefonds.
Van H. M. de Koningin- Moeder was een
schrijven ontvangen, met bericht, dat zij we
gens ongesteldheid Verhinderd was do uitvoe
ring dien avond bij te wonen. H. M. werd een
telegram met beste wensehen voor een spoedig
herstel gezonden.
Telegrammen mot gelukwensehen kwamen
o. a. in van den eere-voorzitter, vice-admiraal
Ellis, van' de afdeeling Oost-Java en van de
vereeniging Volksweerbaarheid.
Ten slotte huldigde een der leden nog den
heer J. van der Eist als de eenïg© (Ier drie op
richters, die aanwezig Iran zijn, de heer Ellis
was wegens ongesteldheid verhinderd en de
heer Koster is te Parijs
Nadat de voorzitter de regelingscommissie,
inzonderheid haar voorzitter© den heer Schorer
én haar secretaris, den lieer v. d. "Wijck, huid©
gebracht had, werd de vergadering gesloten.
Receptie dn „de Twee Steden".
In don namiddag van j.l. Vrijdag werd in
hotel „de Twee Steden" een druk bezochte re
ceptie gehouden, waar tal van autoriteiten van
land- en zeemacht en vele andere belangstel
lenden het bestuur der jubileorende vereeni-
ging kwamen complimenteeren. Do kapitein
ter zee jhr. Hooft Graafland, adjudant van
H. M. de Koningin, kwam namens H. M. de
gelukwensehen der Koningin overbrengen.
Z. K. H. Prins Hendrik verscheen persoon
lijk ter receptie, vergezeld van zijn adjudant
jhr. Backer.
Onder de velen, die voorts hun gelukwen
sehen kwamen aanbieden, merkten wij op, 'be
halve autoriteiten, die 's ochtends bij de 'ope
ning der Maritieme ten-toonstelling waren
tegenwoordig geweest en leden va-n den Alge-
meenen ltaad van „Onze Vloot" de minister
va-n Marine, de oud-minister van Marine
Wentholt, de Opperbevelhebber generaal Snij
ders, de gouverneur der Residentie generaal
Ivemper, generaal Stilten, de burgemeester van
Den Haag, dé voorzitter, baron Van Voorst
tot Voorst en do griffier dor Eerste Kamer,
mr. Zillesen, een officieren-deputatie van de
kLmne-Vereoniging in den Helder,
Ve
2osfce W eek.
Van 22 tot 29 Mei.
22 Mei. De Bondsraad machtigt den Rijks
kanselier tot de instelling van een
„Kriegsernahrungsamt". Tot pre
sident hiervan wordt benoemd v.
Batocki, Oberpresident van Oos-
Pruisen.
Het ontslag van den minister
van binnenlandsche zaken dr. Del-
bruck wórdt door den keizer aan
genomen; tot opvolger wordt be
noemd dr. Helfferich, tot dusverre
minister van financiën, die wordt
opgevolgd door von Roedern, tot
dusverre staatssecretaris voor El-
&as-Lotharingen
5 ft Rethmann Hollweg antwoordt op
Grey's uitlatingen en stelt voor
eerlijk de oorlogs- en vredesvragen
praktisch en op grond van de fei
ten te bespreken.
Het Hoogerhuis heeft in derde
lezing de dienstplichtwet aangeno-
jnen.
m jlefc transport jvan het Servische
'erscheidene fraaie bloemstukken waren,
voorts ontvangen, m. n, van den vice-admiraal
in Zeeland en de officieren in het Zuiderfront,
van de Vereeniging „Ons Leger", van deradel
borsten en adspirant-a-dministra.teurs (een
stoomschip), van de afdeeling 't Gooi van
„Onze Vloot" (een vliegmachine) van'de offi
cieren-leden der afdeeling den Helder en van
de afdeeling Haarlem en omstreken.
Feestuitvoering in het
Kurliaus.
't Is een élite-avond geweest. Auto's en rij
tuigen in lange, langzaam vorderende file langs
het Gevers Deynoot-plein, wat velen deed be
sluiten tot uitstappen. Dat bracht dames in
lichte toiletten, nauw verhuld iu sorties en hee-
ren iu rok en smoking op het plein, alsof het
reeds volop Kurhausconcertseizoen is, Vrijdags
avonds,
Maar het was nog drukker en heel veel chic.
Een belofte van de modieuse toiletten, welke
we straks in het Kurhaus te bewonderen zul
len krijgen. In de corridors en de hals een pret
tige, opgewekte drukte en al dadelijk strijd
vaardige dames, bereid om op ieder een aan
val te doen met een programma, dat ten bate
van Onze Vloot verkocht werd.
En toch, al die mondaine drukte liet nog
slechts vagelijk raden hoe het er in de zaal zou
uitzien. Er blijft iets bijkans onbeschrijfelijks
in het aspect van de Kuvzaal. Vooral om de
kleur en beweeglijkheid. Wat zeggen veel woor
den om de ranke gracieusheid van zoo menig
toilet te doen .uitkomen, gracieus vooral om de
wijze', waarop het gedragen wordt... Zoo zijn er
immers tal van detailsehetsjes te geven van
bevalligheid en montere opgewektheid.
En als dan de zaal in eenen oprijst, wanneer
de hooge bezoekers binnentreden, 't is alsof de
wind over een bloemenveld ruischt...
't Was wel een voornaam gezelschap, dat er
hijeen was, ter viering van het jubileum van
Onze Vloot. Vele autoriteiten werden opge
merkt: de ministers G'ort van der Linden, Ram-
bonnet, Loudon, Or't en Van Gijn: voorts de
oud-ministers Wentholt, -Jansen en Colijn, de
Commissaris der Koningin baron Sweerts de
Landas Vyborgh, burgemeester Van Karne-
beek, de vice-president van den Raad van State,
de voorzitter der Eerste Kamer, baron Van
Voorst, tot Voorst, en de griffier dier Kamer,
mr. Zillesen, de Tweede Kamerleden De Savor-
nin Lobman, Van Doorn en Patijn, waarvan
beide eerstgenoemden trouwens, als verschil
lende andere der aanwezige officieele personen,
zitting hebben in don Algenieenen Raad van
Onze Vloot. Dan de Opperbevelhebber, generaal
Snijd.ers, generaal Kemper, gouverneur dei-
Residentie, generaal Quanjer, chef van.den
militairen geneeskundigen dienst, de chef van
den marinestaf sehout-bij-naeht Smit, de gepen-
sionneerde vice-admiraal Tydcman, de com
mandant van het regiment' grenadiers, luit.-
kolonel jhr. Van Suchtelen van de Hanre, en
vele andere opper- en vlagofficieren, een depu
tatie van de vereeniging Ons Leger, tal van
leden der hofhouding, de wethouders De Wilde,
Verbroek, Droogleever Fortuyn en Jurriaan
Kok, secretarissen-generaal van verschillende
'leger naar Saloniki is' vrijwel ge
ëindigd.
Sir Roger Casement wordt naar
de terechtzitting verwezen; het
prooes is vastgesteld op 26 Juni.
Asquith deelt in het Lagerhuis
mede, dat aan Lloyd George is
opgedragen om een flinke, blij
vende regeling van de Iersche
quaestie te treffen, waartoe deze
zich reeds met de Iersche leiders
in verbinding heeft gesteld.
Duitsche vliegers bombardeerden
in den afgeloopen nacht het Rus
sische vliegstation Papenholz op
het eiland Oesel.
Te Dublin wordt bij proclamatie
bekend gemaakt, dat voorloopig
nog de staat van beleg gehand
haafd blijft.
Het 'Oostenrijksche offensief in
Z.-Tirol wordt voortgezet en thans
gericht tegen de ItaliaanSche
hoofdverdedigingslinie.
Bulgaren bezetten het Grieksche
fort Rupel aan de Stroema,
President Wilson légt in een
•redevoering voor den Vredesbond
algemeen© grondslagen £en
jpj
departementen, dv. Hendrik Muller, mr. L. J.
Plemp van Duiveland, voorzitter van den Ned.
Journalistenkring, mr. J. .J. van Bolhuis, voor
zitter der Haagsche Journalistcnvereeniging,
Raadsleden, een groot aantal officieren, voor
namelijk van de piarine, enz.
De Kurhanszaal was keurig ingericht; tapij
ten hier en daar tegen do wanden, tevens bet
daglicht, dat dank zij den zomertijd nog volop
naar binnen dringen wilde, afsluitend. Wat
planten en bloemen, langs het podium- en daar
voor kleurde eon prachtig tapijt.
De officieele genoodigden, met leden van het
hoofdbestuur en van den Algenieenen Raad,
waren vooraan geplaatst, in hoef ijzer vorm in
gerangschikte zetels; daarvoor in het midden
waren H. M do Koningin en Z. K. H. Prins
Hendrik gezeten.
II. M. droeg een wit toilet met gris-perle
overkleed; Z. K. H. was in admiraalsuniform.
De hooge bezoekers waren aan den ingang
van het Kurhaushotel ontvangen door de leden
van liet hoofdbestuur van do Vereeniging Onze
loot, den heer Van Bemmelen, jhr. Van der
IV ijck, jhr. Schorer, zoomede den gedelegeerden
commissaris van de Mij. Zeebad Scheveningen,
den heer J. D. Ruys Tli.Azn., en den waarne-
menden directeur-generaal dier Maatschappij
den heer Van Gheel Gildemeester.
Door een ontvangstsalon werden zij naar de
voor hen. bestemde zetels geleid.'
Onmiddellijk daarop ving liet programma
aan, nadat het lid der regelingscommissie, jhr.
mr. "YV. Roell medegedeeld had, dat de heer
Tliom Denijs wegens familieomstandigheden,
het plotseling overlijden van zijn moeder, ver
hinderd was op te treden en bereidwillig ver
vangen werd door den heer Gerard Zalsman.
De Kon. Marine Kapel uit Den Helder, op
do galerij niet bepaald gelukkig gegroepeerd,
speelde de Jubel Ouverture van Weber, eindi
gend met het Wien Neerlandsch Bloed. Toen
H. M. daarop het sein tot applaus gaf, klaterde
het handgeklap uit de zaal op.
Vervolgens zong Gerard Zalsman een drietal
liederen van Valerius, aan de piano door Louis
Schnitzler begeleid: Bede voor het Vaderland,
De Hollander en de Zeeuw en Een liedje van
de Zee.
Daarna kwam de bioscoop opnamen van onze
marine vertoonen. De film, wélke eigendom
van Onzo Vloot, is en gemaakt werd door Al
berts frères, -had bijzondere aandacht; dat bleek
duidelijk. Te zieu kregen wé gymnastiekoefenin
gen aan boord, manoeuvreeren met den pant
sertoren, uitbetalen van de gage, sloep hijschen,
een oorlogsschip, een torpedoboot en het af
schieten van een vischtorpedo, „liet op de bel-
lenbaan" werd ons voorgehouden en we hebben
de streep over het water heel duidelijk gezien.
Daarna kwam nog een onderzeeboot uit de gol
ven opduiken en werd een snelvuurkanon in
werking vertoond.
Tèn slotte vroeg Onze Vloot even zelf de a an
dacht, niet het korte kernachtige verzoek-
„•Steunt onze vereeniging. Brengt nieitwe leden
aan." Een propaganda die zeker niet mis
plaatst was.
Hierna kwam de pauze, wat een gedurig
va ct vient gaf van.de groot© zaal naar de
conversatiezaal, waar rijk-voorziene buffetten
aangericht waren, ten voordeele van het fonds
van Onze Vloot „Steun aan ons marine-per-,
soneel". En wie daar. geen plaatsje bereiken
kon, zag zich verfrisschingen gebracht door
lieftallig© jongedames, hoffelijk geassisteerd
door de „jonkers" onzer marine.
H. M. de Koningin en Z. K. H. de Prins
hieven zich voortdurend onderhouden met
onderscheidene aanwezigen, onder groote be
langstelling van een ander' deel van het pu
bliek.
Eu de pauze was zóó gezellig, dat men moei
lijk tot zitten kwam, toen het tweede gedeelte
van het programma zou aanvangen.
De Marinekapel speelde de Piet Heinriiap-
sodie van Van Anrooy, maar het juiste, geestige
Hollandsche werk genoot toch niet van allen
di© belangstelling, welke het verdiende; er
werd hier en daar heimelijk nog wat nagebab-
beld. Tot Willem Royaards' optreden, de stilte
over de zaal liet glijden en daarna eerst de
fragmenten uit Vondel's Lof der Zeevaart
zegde. Het was wel n at laug voor dezen avond
en ons voldeed v^él hater zijn voordracht van
de ,,Scheep6praet ten overlijden van Prins
Maairits", van C. Huyghens. Een gedicht uit
Hollandsch besten tijd, dat het echt-vader-
landscli hart goed doet en gezegd door
Royaards sternmiiTg maakte.
Ten slotte volgde een helden-tableau gear
rangeerd door Willy Martens (ook een derge
nen. met wie de Hooge Bezoekers zich onder
hielden). Op waarlijk vernuftige wijze was voor
een afdoende belichting gezorgd en het zeker
niet gemakkelijke probleem, om onzo zeehel
den uit diverse tijdperken ook Van Speijck
ontbrak niet» tot een groep te vereenigen,
was naar behooren opgelost. Er zat ook wel
kleur in het tableau. Het mannenkoor van de
Kon. Zangvereeniging Cacciliadat, van de
middengalerij heel goed klonk, kwa.ni daarop
aan het woord.
De uitnemend geslaagde uitvoering was
hiermede ten einde en nn begaf men zich naar
het Kurhausterras. Als in tijden van lang ge
leden, om een vuurwerk te gaan zien. Dat
werd ditmaal afgestoken op een tweetal schui
ten^ nabij het Paviljoen van de Piei;.
Het was vol, ook beneden langs den boule
vard, cn zelfs op het strand: en op de Pier
natuurlijk; een bewijs dat een vuurwerk al
tijd een attractie is.
De Pier doofde haar feest-illuminatie; do
booglampen gingen uit en weldra, snorde de
eerste vuurpijl omhoog; dan plots uiteenspat
tend.
Fantastiseli nas telkens de weerschijn op de
rimpelende golven, terwijl een lage. drijven
de wolk, telkens het voorbij-flitsende licht" van
den Sehv.eningschen vuurtoren opving, wat
almee het''effect van het vuurwerkfeest .ver
hoogde.
In oprechte genieting is dit vuurwerk be
wonderd, dat tot slot gaf een toepasselijk stuk
op de herdenking van het 10-jarig bestaan
van Onze Vloot. Dat deed de geestdrift zich
uiten in gejuich.
Z. K. H. Prins Hendrik op de
tentoonstelling.
Te ongeveer vier uur Vrijdagmiddag bracht
Z. K. H. Prins Hendrik, vergezeld van zijn
adjudant, luitenant jhr. Backer, een bezoek
aan de mar ine ten toonstelling in de Kunst
zalen d'Audretsch.
De Prins, dié gekleed was in zijn uniform
van vice-adnfiraal a la suite, werd ontvangen
en rondgeleid door de hoeren J. W. J» baron
van Haersolte, luit. t. z. 2e k]., en den luit.
t. z. Ie kl. W. Voorbeijtel Cannenburg, sous
chef van de kustwacht. De Marinekapel speel
de bij aankomst heb Wilhelmus.
Baron Haersolte gaf den Prins de gevraag
de toelichtingen, die met groote belangstel
ling van alles kennis nam.
Na een bezoek ook aan den tuin te hebben
gebracht, vertrok de Prins per auto naar de
receptie voor loden en autoriteiten met hun
dames, door het afdeelingsbestuur van 's-Gra-
venhage in het restaurant van het hotel De
Twee Steden, aan 't Buitenhof, aangeboden.
De Prins en de vertegenwoordigers van
H. M. de Koningin, de kapitein t. z. jhr.
Hooft Graafland, adjudant van H. M., die zoo
als gemeld,' namens de Koningin de gelukwen
sehen kwam overbrengen, werden ontvangen
door de bestuursleden van de afdeeling s-Gra-
venhage, de lieeren J. "W. van Aalst en mr.
E. L. van Einden en den secretaris van het
hoofdbestuur jhr. C. A. L. van der Wijck.
In aansluiting aan ons verslag hier boven
dient nog vermeld te worden, dat onder
de bezoekers der receptie ook opgemerkt wer
den de eere-voorzitter der vereeniging de gep.
vice-admiraal Ellis, de schouten hij nacht De
Booy, Smit en Voutman, de heer Wiersma,
commissaris der HollandAmerikalijn, de gep.
yice-admiraals Tydeman, Röincr en Van Nes,
voorts deputatios'van de Marine-vereeniging te
Den Helder, van de Vereeniging tot beoefe
ning der Krijgswetenschappen, van Ons Leger,
waarvan o. a. de eere-voorzitter gep. luit.-gene
raal De Waal aanwezig was, van het Algemeen
Nederl. Verbond, dr. Kiewict de Jonge, en 3
leden van den senaat van het Corps Adelbor
sten van het Kon. Instituut te Willefnsoord.
De voorzitter van Onze Vloot, de heer Van
Bemmelen, richtte ten slotte nog het woord
tot Z. K. H. den Prins en den vertegenwoordi
ger van H. M. de Koningin om dank te zeggen
voor de vorstelijke belangstelling en dankte
voorts nog den Opperbevelhebber en Minister
van Marine voor hun aanwezigheid.
Spr. bracht hulde aan de afd. 's-Gravenhage
voor de schitterende organisatie, ook van deze
receptie. Spr. eindigde met het verzoek een
driewerf hoezee voor de Koningin en de ko
ninklijke familie aan te heffen, waaraan geest
driftig voldaan werd.
Kort daarop vertrok de Prins, uitgeleide ge
daan door dezelfde hoeren, die hem ontvangen
hadden, waarna de receptie spoedig een einde
nam.
Het jaarverslag.
Aan liet door den secretaris-penningmeester
jhr. C. A. L. van der Wijck in de alge-
meene vergadering des middags uitgebrachte
jaarverslag, is nog ontleend, dat het ledental
op 31 December .1915 9587 bedroeg en in 1915
vermeerderde met 1208, Het aantal afdeelingen
bedTaagt 35.
Gememoreerd wordt voorts het vele, wat de
vereeniging in het belang der gemobiliseerde
militairen deed. Het Mobilisatie-Trio gaf 116
uitvoeringen voor pl.m. 43,250 militairen. Do
geldelijke verantwoording wordt bevredigend ge
noemd. De ontvangsten bedroegen f LR327.80,
de uitgaven 11,422.78, zoodat liet voordeelig
saldo f 2905.02 bedraagt.
Onder dank en appiaus werden de verslagen
goedgekeurd .en aanvaard. Besloten werd f 1000
uit de kas beschikbaar 'te stellen voor het
propaga ndafonds.
Bij Verdun wordt ook in de jóngste dagen
vrij lievig gevochten en schoon de Duit-'
schead er iets vooruitkomen, de Franschen
weten zich hardnekkig te verdedigen en op
hun beurt door te dringen in vijandelijke
loopgraven. Eerlijk gezegdechter, is vroor
het oogeui'blik, en voor den buitenstaander,
de strijd tusschen Oostenrijk en Italië be
langwekkender. Men kan niet anders dan
benieuwd wezen naar den uitslag van dit
nieuwe offensief der csntralen. De Oosten-
rij,kera komen nog ma,ar steeds vooruit, in
Zuid-Tirol, nu vooral in de richting der
'ItaJiaansche verdedigingslijn Asi&go-
Arsiéro. De geheel© bergrug van den Como
di Campo Verde is thans in het hezit der
Oostenrijkers en deze hebben daar niet
minder clan 2100 krijgsgevangenen ge
maakt in de laatste dagen. Bovendien lieten
de Italianen grooten buit voor den vijand
achter, wel een bewijs, dat zij snel moesten
terugwijken. In cle richting van Arsioro
werden de Italianen verdreven nit de stel
lingen ten westen van Barcarda, en de Oos
tenrijkers naderen reeds bedenkelijk dioht
de forten van Areiero. Het blijkt steeds
duidelijker in dezen strijd hier, dat weer
het geschut voornamelijk beslist, en de Oos-
teurijkche artillerie overtreft verreweg de
Italiaancke.
De Italiaanscihe telegrammen geven toe,
dat de Oostenrijkers hier en daar successen
behalen, en dat bijv. de vooruitgeschoven
stellingen op den Mcnte Civaron zijn bezet,
die de Italianen, echter in goede orde wisten
te. ontruimen'. Daarentegen wordt uit Rome
geseind, dat Oostenrijkscke afdeelingen een
aanval deden ten oosten van hét Calamento-
dal, welken echter de Italiaansche Alpen
jagers hebben gestuit; deze maakten 100
krijgsgevangenen en kregen twee mitrail
leurs van den vijand iu handen. In liet
Mcnte-Nero-gebied drong de vijand door
in de loopgraven van den TJrsïctoen de
Italianen echter versterkingen kregen,
moes toi de Oostenrijkers terug wijken na
oen verbitterd gevecht. Volgens de jongste
berichten uit "Weenen hebben de Oóstenrijk-
sche troepen liet pantseri'ort Cornolo ten
westen van Asiero genomen en verder in
Muidon maakte een slikkende Beweging. Toen
vroeg hij
„Al kindertjes?"
„Neen, wij zijn nog niet lang geleden ge
trouwd," antwoordde Rosamund, terwijl een
blos haar gelaat overtoog.
„Onze eenige dochter is ons door den dood
ontvallen," zei Muidon.
„Wel zoo, dat is treurig," zei Rosamund.
„Ik dacht al... die rouwband om uw arm... Ja,
we hebben allemaal onze droeve oogenblikken,
mijnheer Muldon, maar somtijds keeren zij 'nog
ten goede."
„Kan wel zijn," zei Muldon, „maar aan den
dood is niets te veranderen. Niemand ver
wacht, dat de dooden uit het graf zullen rijzen
cn niemand zou ze verwelkomen als zij terug
keerden. Wilt u soms rooken, mijnheer
Bailey?"
Er was een oogenblik van stilzwijgen, maar
Rosamund richtte het handig zóó in, dat haar
echtvriend met den ouden Muldon over de poli
tiek van den dag kwam te spreken. Toen hij on
Muldon dezelfde meeningen bleken toegedaan,
moesten weldra de helft van de groote mannen,
des rijks het ontgelden....
„Nu, het lijken wel aardige jongelui.'', zei.
juffrouw Muldon, toen de bezoekers weg waren.
„De jonge man schijnt mij heel geschikt
J .Ma.. .tel iw°. Jtgasfo
aangaat, dat schijnt mij wel) wat al te vlug met
•haar tong. Een vrouw behoort haar man min
stens voor do helft óók aan het woord te
laten."
„Nu, mij dunkt..." wilde juffrouw Muldon
antwoorden, maar zij bezon zich. „Vergeet
niet de klok op te winden", zei ze ineens.
De Bailey's hadden weldra voor gewoonte
bijna ieder.en avond even binnen te wippen.
Juffrouw Bailey had de opmerking gemaakt,
dat de oudeluidjes de meest hokvaste menschen
waren, die zij ooit had ontmoet.
Muldon speelde zijn rol. met een soort stijf
hoofdig pleizier. Zijn houding was die van sym-
pathie voor Bailey en voor duldzaamheid tegen
over diens jeugdige echtgenoot©. Toen h<5t lang
zamerhand winter werd en zij niet zoo vaak
meer meekwam, maakte hij geen opmerkingen
over hare afwezigheid. Zelfs f.oen juffrouw
Muldon haar avonden bij de Bailey's begon
door te. brengen, vroeg hij niets, maar bleef
kalm zijn krant liezen, waarvan hij nu en dan
eens opkeek om naar de ramen aan den over
kant te zien.
Op een avond kwam zijn vrouw niet terug.
Hij zat in de keuken bij het uitgedoofde haard
vuur; zijn uitgegane pijp op de knieën en met
zijn grijze hoofd voorover gebogen, alsof hij
luisterde. Toen zij eindelijk, héél laat, het huis
weer in kwam. stond hij driftig op en zei,
met een gapen alsof hij juist uit een verfris-
schenden slaap was wakker geworden; „Zeg,
Mary, ik ben in slaap gevallen bij al dat
Ms!ii£s_iE
h&fc versterkte terrein van Asiago een vasten
fpermuui'. De Oostenrijkers staan, en dit
is werkelijk belangrijk, dan ook reeds op
Italiaan soli gebied, zij hebben da ar reeds
250 v.k. K.M. be®et. En voorzoover men
kaïn nagaan, verandert de toestand nog
steeds t&n gunste van Oostenrijk. Voor
Italië wel ©en tegenvaller, den vijand te
zien op eigen bodem.
Belangwekkender en belangrijker is deze
strijd in de Alpen dian die om Verdun.
Niet dat daar minder fel gestreden zou wer
den, maar de toestand blijft, er dezelfde.
Heden hebben de Duitscliers ©en succes,
morgen de Fhanscken weer. Cumicres is
door de Duitscliers genomen, -de Franschen
krijgen er een stuk van terug de Duitscliers
werpen lien er weer uit. Zoo gaat de strijd
heen en weer, zonder een werkelijk andere
uitwerking, dan dat bijna eiken dag duizen
den menschen gedood, duizenden anderen
verminkt worden. Hoe lang vecht men nu
al niet om den. Mort Homme, om heuvel
304, om het terrein bij Douaumooit Drie
a vier maanden duurt reeds het moord
dadig vechten om Verdun en hebben, de
Duitschers een ander fort in haaiden kun
nen krijgen dan Douaumomt, hebben zij
thans kans om Verdun te doen vallen? En
deze totnogtoe vrij vruditelooze, men zou
bijna willen zeggen doelloozc strijd hoeft-
reeds aan honderdduizenden mannen het
leven gekost. Waarlijk meer dan iets anders
bewijst wel deze strijd om Verdun, dat de
strijdvoerenden wijs doen, eindelijk te luis
teren naar die stem van president Wilson,
die vrede predikt.
De president der Vereenigde Staten, heeft
Zondag zijn met verlangen tegemoet ge
ziene rede gehouden voor den Bond ter be
vordering van den vrede te Washing
ton gehouden. Voor den oppervlakki-
gen toeschouwer is deze rede misschien
een teleurstelling, vooral na het tele
gram van 't Wolffbureau vóór eenige
•dagen, volgens 't welk president Wilson
vredesbemiddelingen aankondigde. In zijn
rede van Zondag spreekt'de president slechts
over mogelijke officieele en formeel© stap-
pen voor den vrede, van' het aanbieden
zijner bemiddeling is nog geen sprake-. Dóch
bij nader toe-zien is de rede inderdaad van
zeer groot belamg en kan zij werkelijk een
stap nader zijn tot den vreide. President
Wilson toch biedt welbeschouwd onomwon
den zijn bemiddeling aan en bespreekt
verder de voorwaarden, waarop een vredes
verdrag zou moeten worden gesloten,
voorwaarden, waarop noch de Duitsohe
noch de Engelsche staatslieden iets kunnen
hebben aan te merken, die zij zelf altijd heb
ben voorop gezet, zooals de onschendbaar
heid der kleine naties en de vrijheid der
zeeën. Zoo roept de president 'als het ware
de strijdende partijen op om volgens deze
beginselen vrede te sluiten en, feitelijk is
hier dus reeds een middellijke stap tot be
middeling aanwezig. Van belang is ook,
dat president Wilson er op wijst, hoe liet
belang der Vereenigde Staten .een spoedig
einde van den oorlog eischt. Hij verlangt
zoodoende niet alleen ter wille van de
strijdvoerenden den vrede, liij kan ook
eisc-hen, dat de nuttelooze strijd gestaakt
wordt in naam der belangen van zijn volk.
Iutusschen, we zijn nog lapg niet aan
den vrede. In den Balkan bijv.'is -de strijd
opnieuw hervat. Voelen de geallieerden in
Saloniki zich nu sterk genoeg Of zijn het
de Bulgaren, die aanvallen in de hoop mis
schien om door te dringen tot Saloniki, de
vroeger Turkscihe, thans Grieksche- haven
stad, waarop zij rdeds zoolang heb oog heb
ben gevestigd? Dri strijd is er in elk geval
heropend en aan de grens van Griekenland
wordt hardnekkig gestreden. Bulgaarsolie
troepen zijn doorgedrongen op Griekscli ge
bied en hebben, volgens een overigens nog
niet bevestigd, bericht een fort bezet aan
de Stroema, hetwelk een bergpas van Demir
Ilissa-r en Seres bekeerseht. Vaai hun bond-
geuooteu. de Duitschers en Oostenrijkers,
verneemt men maar weinig. Voornamelijk
wordt er gewag gemaakt van Duitsche artil
lerie. Zullen de Bulgaren hier vooral de
spits afbijten?
FRANKRIJK.
Do bestorming van Gumières.
Max Osborn seint uit het hoofdkwartier
aan de „Voss. Zeitung" d.d. 24 Mei:
Sneller dan men vermoeden l;on is op het
succes van den Mort Homme de verovering
van liet dorp Cumières gevolgd. Toen onzo
troepen den 7en Maart den eersten aanval
deden ten westen van de Maas eu in eon con-
centïischen opmarsck van het noorden en het
oosten uit over do rivier bij Fogcs, Regne-
vitle, het boseh des Corbeaux en het kloine
bosch van Cumières stormenderhand namen,
eindigde deze actio voorloopig mot het zuive
ren van dit boschgebied van vijandelijke af
deelingen. Hot zuidoostelijk gelegen dorp
Cumières aan den spoorweg van Verdun naar
Sedan bleef nog in bet bezit van den vijand,
zoolang de westelijk gelegen hoogten niet vol
komen door ons veroverd waren.
Zoodra dit echter geschied was, -werd de
positie van de Fransclie bezetting in Cumières
hachelijk. Maar ook hier trachtten de Fran
schen met sterke veldbevestigingen en hard
nekkige verdediging den Duitscliers eiken
duimbreed grond te betwisten. Doch een aan
val hedenmorgen om vier uur ondernomen
door Thüringsche regimenten, een aanval van
heb noordoosten uit over do Maasweiden, had
liet gewensclite succes.
Van de op doa 20en Mei veroverd© hoogte
235, ten zuiden van den Mort Homme, zou
laat. Is er iemand ziek.... daar?"
Juffrouw Muldon trachtte zich goed to
houden, maar zeï daarop met een snik in haar
stem
,D'r is een zoon. En hier is do hardvoeh-
tigste man, die ik ken. Is dat nu manier van
doen, Robert Muldon, om zoo je dochter te
behandelen?"
„Ik begrijp ja niet," zei Muldon. „Mijn
dochter is dood. Je zult me d'r in moeten
dragen, als je wil dat ik daar over den
drempel kom. Zei jo niet dat juffrouw Bailey
een zoon heeft?"
Juffrouw Muldon deed a'.ch gewold aan om
kalm te blijven.
„Ik ga naar bed", zei ze. „Als je nog wat
eten moet, dan weet je den weg".
Zei ze nog hoe-ie heet-en moest?" vroeg
Muldon.
„Zeker, deed zo dat", antwoordde zijn vrouw
met nauwelijks weerhouden ergernis. „De zal
nog wat koffie voor je zetten, oude dwarskop,
die°je bent c\\ dan ga ik naar bed. Zij noemen
hot kind Robert Muldon Bailey, naar de eene
of andere verwantschap, dio je misschien zult
begrijpen".
Muldon zocht zijn hengelbenoodigdheden hij
elkaar en ging zonder eten rivierw'aarts. De
kille voorjaarswind blies door do nog kale hoo
rnen en struiken, de koude grond deed hem hui-
voren. en lusteloos li'eld hij den uitgeworpen
hengel in de hand. Hij staarde naar den tegen
overgelegen oever, maar in plaats van het jong©
m
nu een rechte frontlijn ten oosten van de Maas
bereikt zijn, ind.cn niet tusschen deze hoogte
en Commières het Caurettebosch lag. Doch dit
bosch is ook reeds bedreigd van beide kanten
en van uit het noorden en moet voor den
vijand zeer moeilijk te verdedigen zijn.
ITALIË.
Van het Italiaansche front.
WEENEN. De oorlogscorrespondent
van heb ..Fremdenbla-tt" meldt: Tot
dusver werden door de Oostenrijksch-
Hongaarsche troepen meer dan 250
vierkante K.M. Italiaanschen grond bezet.
De pogingen der Italianen om ons offensief
tegen te houden, blijven zonder resultaat.
Ons aanvalsfront staat vlak voor de binnen
ste versterkingszone van de voornaamste
Italiaansche stellingen in het Asiago- en
Arsierogebied.
WEENEN. De Oostenrijksch-Hongaar-
sche troepen maakten zich meester van het
pantserfort. Cornolo ben westen van Arsi-ero
en in heb versterkt gebied van Astiago van
den permanenten stuwdam aan -den Val
d'Asa ten zuidwesten van den oMnte Inter
nos tol.
GRIEKENLAND.
Aan de Grieksch-Macsdonische grens*
SALONIKI. Vijf-en-twintig-duizend
Bulgaren hebben de grens overschreden en
een Grieksch fort bezet aan de Strouma en
tevens het station en de brug van Demir-
hissar.
.Duitsche en Bulgaarsche officieren had
den -zich Donderdag naar den Griekschen
commandant aan den Rupel begeven en
medegedeeld, dat zij bevel hadden ontvan
gen den Bulgaarschen linkervleugel te be
veiligen tegen een aanval der geallieerden.
Zij stelden voor het fort te bezetben vol
gens de regelen der neutraliteit, zooals die
te Athene waren geïnterpreteerd en ver
langden, dat de Grieken zich binnen 24 uur
zouden terugtrekken.
De oommandant seinde naar Athene,
waarna een protocol werd geteekend, waar
in de Duitschers ©n Bulgaren beloofden het
fort terug te geven, zoodra de reden voor
de bezetting zoude hebban opgehouden te
bestaan. De Grieken trokken toen zonder
weerstand te bieden af, met' uitzondering
van één compagnie, die 24 schoten loste,
maar toen terugtrok op besliste order uit
Athene.
De Duitschers en Bulgaren betoon en ook
groote activiteit te Xantbi, ten noordoosten
van Kawala, waar zij pontons enz. bijeen
brengen met het doel over de Mesta te
trekken.
ATHENE. De regeering zoekt de reden
van de bezetting van Rupel in de concessies
aan de geallieerden in verband met den
wensch om de neutraliteit te handhaven.
Er was trouwens niets anders mogelijk, daar
de Duitschers met geweld dreigden en vijan
delijkheden dus onvermijdelijk zouden zijn.
De bezetting van Rupel was noodzakelijk ter
beveiliging van den oomarsch der Bulgaren
en Duitschers.
SE&Vi£.
Ssrvië's r.ieuwe leger.
Een correspondent van de „Daily Chronicle"
op Korfos beschrijft het nieuwe Servische leger,
dat hij een wonder van organisatie noemt.
Hij zegt o.a.
„Drie maanden geleden zochten de over
levenden van het Servisch© leger met moeite
hunnen weg door de1 Albaneesc-ho bergen. Ver
moeide, uitgehongerde en uitgeputte mannen
waren het, een waar spookleger, neergedrukt
door do demoralisatie, die liet gevolg was van
een harden strijd tegen een overmacktigen
vijand, van geforceerde marscken in» kleine, af
zonderlijke groepen Over met sneeuw bedekte
hoogten waar geen wegen loopen, van de bal
lingschap en van een leegen maag.
Wie die mannen met hun ingevallen kaken
toen gezien had, zou lien als een factor m
geene waarde in deit grooten strijd voor de
vrijheid, die de grondslagen van onze weste
lijke beschaving doet wankelen, beschouwd
hebben.
Sedert hunne aankomst op Korfoe zijn de
verliezen onder deze mannen natuurlijk zeer
groot geweest. Sommigen van' de lichamelijk
geheel uitgeputte mannen kwamen er slechts
om te sterven en de kerkhoven, die ovor hot
eiland verspreid liggen, herinneren aan een
slagveld na den strijd. Aanvankelijk waren de
inrichtingen er primitief, voedsel schaars eii
de hospitaalruimte onvoldoende; maar aan dezo
desorganisatie hebben de Franschen en Engel-
sciien spoedig paal en pefk gesteld. Epidemieën
worden krachtig en in korten tijd onderdrukt
en liet. is goene overdrijving to zeggen, dat op
het oogenblik 90. van de troepen weer zoo
gezond en krachtig zijn als ooit tevoren.
Het Servische leger was nooit zoo goed l it-
gerust als thans. Zoowol dit feit als de houding
der mannen wekten geestdrift bij den bezoe
ker, want de Servische soldaten vail heden zijn
de belichaming van onze alliantie.
Do infanterie is geheel in Engelsche unifor
men gekleed, tot do knoopen toe; pdttees heb
ben de zonderlinge Servische pantalon ver
vangen en ill plaats van do op den Balkan ge
bruikelijke sandalen zijn. Engelsche schoenen
gekomen.
Geweer cn overjas zijn Fransch, zoodat al
leen de nationale haardracht, zooals die hij de
bataillons van Koning Peter gebruikelijk was,
hen no gals Serviërs doet kennen. De cavalerie
ziet er flink en knap uit in de zilver-blmr.vo
tunieken van de Fransclie ruiterij."
blozend kind, en hij vroeg zich af hoe zij er nu
uit zon zien, do bleeke, zwakke Rosamund,
met haar eigen rozég kindje aan het hart....
IV.
Na enkele weken waren er v ij f in do keuken
■an do Muidons. Voor 't eerst sedert langen
tijd stelde Muldon sïelf voor, liever iu d® huis
kamer te gaan zitten.
„Ik heb de kamer niet gebruikt sedert den
dood van mijn dochter", zee bij tot Rosamund,
„maar er staat een sofa in, waar jo kleine vent
makkelijk kan liggen slapen,'juffrouw Bailey,
en er hangen schilderijen waar hij naar kan lig
gen kijken als hij wakker wordt".
„Och, hij is immers nog te klo'n om naar
schilderijen te kjjken", bracht juffrouw Muldou
in liet midden.
„Nu, het is een héél wijs ding, hij ziet al-
los", verdedigde Rosamund. „Ik denk dat
mijnheer Muldon gelijkz al krijgen, en dat hij
best de schilderijen zien zal. De oogjes staan
levendig! Hij doet. me denken aan mijn vader,
die merkte ook alles zoo opNii; we zullen
graag gevolg geven aan uw uitnoodiging,
mijnheer Muldon, en mee naar binnen gaan.
En voor u-zelf zal het misschien ook beter
zijn de stoelen daar zijn gemakkelijker en u
bent een beetje stijf geworden sinds u dio
rheumatiek hebt opgedaan, van 't voorjaar
bij het vissclien, toen het nog zoo koud was.
Preoies mijn vader! Die vischte ook altijd, al
regende hot mét etroomeal"
[Slot volgt-X
