No. 271.
Woensdag 10 Mei 1910
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws.
Ons Oorlogsdagboek.
TWEEDE JAARGANG.
DE SOLDATENCOURANT
We worden Her verplaatst in het hoofdkwartier van den Duitschen kroonprins.
Dit bevond zich totnogtoe in de Argonnen, maar zou, volgens de-jongste berichten,
Verplaatst zijn naar de "Vogezen, naar Mülhausen. De kroonprins wordt hier voor
gesteld, terwijl hij een opperofficier, een generaal, de orde Pour le Mérite op de
uniform hecht. Deze gebeurtenis is voorgevallen in zijn vroegere hoofdkwartier en
de generaal, die zoo onderscheiden werd, was de generaal der infanterie von Steuben.
Geen audiëntie.
Blijkens bericht in de „Staatscourant»'*
Wordt Donderdag a.s. door den Minister van
Oorlog geen audiëntie verleend.
Uit soldatenleven in vroegeren
III.
Uit den dertigjarige*! oorlog. I
De der tig jan ge oorlog was een krijg om
Jon göLoové, van het Katholicisme togen het
protestantisme, maar tevens een politieke
strijd. Oostenrijk, waar keizer Ferdinand II
regeerde met vaste hand en met het onwrik
baar voornemen om het katholieke geloof en
de óppermacht van het Habsburgsche 'Huis ia
Duitschland te doen zegevieren, was een ge
vaar voor de andere staten, in 't noorden en
't vesten .Tegen zijn politiek overwicht kwa
men de andere Duitscho Torsten, tegen den
geloofsijver des keizers de volken op, en zoo
ontbrandde er een krijg, die dertig jaren lang,
van 1618 tot 16-18, woedde met een wreedheid
en een ellende .als de geschiedenis der mensch-
heid bijna niet kent.
Deze oorlog heeft over het groote Duitsche
rijk een jammer van verwoesting gebracht, die
moeilijk in een kort bestek is te beschrijven.
Zwaar was da politieke verootmoediging van
een voortaan tot onmacht veroordeelde groote
natie, vreeselijk de economische ondergang van
een rijk land met een hoogstaando bescha
ving, maar het ergste was het verlies op zede
lijk gebied. Er groeide een geslacht van men-
echen op, dat den vrede nooit had gekend;
het volk verwilderde jaar op jaar meer door
de woeste ruwheid der landsknechten,
die, alleen bedacht op winst en genot,
onder e!fc vaandel dienden, dat hun dit be
loofde. .Dat d9 oorlog door aangeworven sol
daten, door huurtroepen werd gevoerd, was de
voornaamste oorzaak zoowol voor al de ellende
er van als voor den langen duur. De lands
knecht, die in beide krijgvoerende partijen de
f;roote verscheidenheid zag van volken en go-
oofsbekentenissen, had noch nationale, noch
godsdienstige idealen. Er was, Gustaaf Adolf
van Zweden in de eerste jaren van den oorlog
uitgezonderd, geen leider, die de soldaten
wist mee te sleepen door zijn persoonlijkheid,
en slechts de lage instincten van hebzucht en
genotzucht beheerscliten de troepen. De oor
lóg. die alleen deze instincten kon bevredigen,
werd voor den soldaat zijn levensdoel en hij
wenschte, dat de strijd zoolang mogelijk mocht
duren. Reeds vroeger was hot gebeurd, dat de
landsknechten zich verzet hadden tegen het
beëindigen van den oorlog, daar die hen weer
aan den dijk zette. thans werd de krijgs-
toestana hun ideaal leven, wenschten zij niet
anders, en waar de leiders er verpoozing in
brachten, gingen do soldaten hun eigén gang
en vielen ^steden en dorpen aan, met geen an
der doel dan om te plunderen.
Deze veranderde opvatting van zijn beroep
verlaagde de maatschappelijke positie van
den soldaat. Fit de onderste lagen van
het volk kwamen weldra do meeste sol
daten voort, en toen de oorlog langer
woedde, bestonden de troepen grootendccls uit
het schuim der natie. Het gevolg daarvan was
ook, dat weldra de lagere officieren niet meer
door den troep werden gekozen,
zooals vroeger het geval was. Zij werden
integendeel nu door den opperbevelhebber of
door den landvorst aangesteld en bleven in
zijn dienst. Niet meer als vroeger vochten zij
ook mee in de rijen der soldaten, maar gaven
alleen de leiding, en daardoor verminderde hun
goeden invloed, leefden zij niet meer zoo mee
met hun mannen. Hand in hand ging daarmee
weer gepaard een bevoorrechting van den adel,
en wie in de laatste helft van den dertigjarigen
krijg Soldaat..ad weinig kans liocger te
stijgen.
-Bij de steeds toenemende minderwaardigheid
van het militaire materiaal, kwamenjqog andere
dingen. Door de moeilijkheid om een troep te
onderhouden en de gebreken in de strategische
leiding in dien tijd, konden de legers slechts
klein wezen. Doch men moest niet alleen de
soldaten voeden, ook den tros, die.hen verge
zelde en hen dikwijls in aantal overtrof. Ook
zedelijk daal do de landsknecht m dezen oorlog,
steeds meer vond hij het gemakkelijker om zich
met met een vrouw in don echt te verbinden,
maar een ..deerne" mee te voeren, aan wie hij
meestal slechts verbonden was door tijdelijke
genegenheid. Wisseling van liefje was bij de sol
daten van dien tijd iets gewoons, en tot welke
immoreele toestanden dat aanleiding gaf. kan
men zich voorstellen. Wie geen vrouw vond, die
hem beviel, of niet rijk genoeg was om er een
te onderhouden, bield een jongen, die hem be
diende en dio... voor hem stal. Dit gepeupel
.vooral was het, dat den schrik bracht in alle
steden van het Duitselje rijk, en waar een troep
soldaten nas doorgetrokken, zag liet er uit als
op een korenveld, waar een vlucht sprinkhanen
neergestreken
(Wordt vervolgd.)
Ce toestand in den reuzenstrijd.
Het. antwoord van Duitschland aan Amerika
is er', en onze lezers kennen het in hoofdzaak
reeds uit de Laatste Berichten in ons vorig
nummer. Duitschland geeft toe aan do verlan
gens der Amerikaanse»© regeering, maar liet
stelt zijn voorwaarden. Het zal afzien van den
duikkootenoorlog zonder genade, het 'zal dien
oorlog voeren volgens de beginselen van het
volkenrecht, het zal, ook binnen de oorlogs
zone, geen handelsschepen tot zinken brengen
zonder waarschuwing en zonder de bemanning
tijd te laten om zich te redden, in één woord,
liet wil doen, wat de Vereenigde Staten vra
gen, indien... deze nu van de geallieerden en
m het bijzonder van Engeland eischen, dat zij
de beginselen van het volkenrecht eveneens in
core houden bij het voeren van den economi
sch en oorlog, ni.a.w. dat de Fnie zal trachten
dc uithongeringstaktiek tegen Duitschland
tegen te gaan op dezelfde wijze, als zij een ein
de wensoht te maken aan den onderzee-oorlog,
zooals die totnogtoe wordt gevoerd. Voorloo-
pig beloven de centrale mogendheden om den
duiïriboötenoorlog te beperken tot hot strikt
volkenrechtelijke in afwachting van wat de
geallieerden daarop 'zullen doen.
Van Amerika's antwoord is nog niets be
kend. Hoe zal dit luiden? Zal do regeering te
Washington zich storen aan de talrijke stem
men in de pers, die verkondigen, dat dit
Duitsche antwoord volkomen onvoldoende is,
dat president Wilson misschien het beste zal
doen om dadelijk maai* de diplomatieke be
trekkingen af te breken, want dat het daar
toe toch moet komen na nog e©nige bespre
kingen? Het is niet te verwachten, dat de
regeerïng der Fnie zoo bruusk zal optreden
tegen de in elk geval blijkbaar oprechte poging
van Duitschland om den vrede te handhaven.
Er blijkt uit het antwoord toegevendheid. Het
is er een, dat verdere besprekingen mogelijk
en wenschelijk maakt, en deze zullen nu zeker
volgen.
Een andere vraag ia, of de Vereen igde Sta
ten zich zullen wenden tot de geallieerden.
Verschillende Amerika an scha bladen meenen,
dat dit niet noodig is. niet te pas komt zelfszij
herinneren er aan, dat Zondag 7 Mei de ver
jaardag was van het vergaan der „Lusitania"
en dat dit feit voldoende is om van Duitsch
land te eischen, dat het belove, en onvoorwaar
delijk belove, om zulke handelingen niet weer
to plegen. Een passagiersschip met grooten-
deels neutrale reizigers ih den grond te boren,
een 1-500 weerlooze burgers, waaronder vrou
wen en kinderen, te doodon, dit is een feit-,
dat men niet vergeten kan. Doch president
Wilson luistert niet naar de stem der pers al
leen. Hij is zich bewust, dat hij een grootsche
taak op zich lieeft genomen. Hij wordt thans
als 't ware tot bemiddelaar in dezen oorlog
aangeroepen. In den zee-oorlog rno-g maar al
leen, en slechts door een van de partijen. Toch,
indien de president der Fnie er te© overgaat
om zich, in den zin, zooals Dufcischland dat
wenscht, te wenden tot de geallieerden, tot
Engeland, dan zou dit de inleiding kunnen
zijn niet alleen voor een zuiverder voeren van
den oorlog ter zee, maar ook tot een vredes
bemiddeling. Dit hangt, zoo lijkt het ten
minste, af van de geallieerden. Maar
de stemming onder déze is niet eene,
die veel hoop geeft. even waar
schijnlijk, waarschijnlijker misschien zelfs
dan een spoedige vrede lijkt thans nog een fel
lere strijd in do toekomst. Intusschen, men kan
niet weten. Er moet toch eens een einde aan
komen, en geen der partijen heeft tot nog toe
kans gezien dit einde op de slagvelden naderbij
te brengen.
In elk geval, het Duitsche antwoord is wel
van dien aard, dat niet dadelijk het tafellaken
tusschen Duitschland en Amerika wordt door
gesneden, van ©en oorlog tusschen beide laai
den, van een afbreken der diplomatieke be
trekking is voorloopig wel geen sprak© meer.
President Wilson zal waarschijnlijk uitzien, hoe
do Duitschers nu voortaan den duikbooten-oor-
log voeren
De strijd bij Terduin is nog niet uit, integen
deel, de telegrammen der laatste dagen spre
ken van een opleving. Een bericht van Zondag
meldt, dat er toen sedert 48 uur op den lin
keroever der Maas een veldslag aan den gang
was, zoo fel als men niet kende sedert de
eerste hevige aanvallen der Duitschers bij Ver
dun. Het geldt weer don Mort Hommc, de hoog
te 304. Maar er is verschil blijkbaar tusschen de
aanvallen toen en nu: alleen de Duitsche artil
lerie deed het werk ,van infanterie-aanvallen
vernemen we weinig. Doch het bombardement
was dan ook zoo geweldig, als men nog niet
kende, do loopgraven der Franschen werden zoo
totaal vernield, dat zij er evengoed uit moesten
trekken, of zij er dooi- een stormaanval uit
verjaagd waren. De Duitschers echter konden
er geen bezit van nemen, want nu nam de
Franseh© artillerie zo onder vuur op dezelfde
hevige wijze. Eigenlijke voordeden werden dus
niet behaald, ook niet door een Franschen aan
val bij Thiaumont. Van hot overige Wester
front komt bericht van een aanval der Duit
schers ten zuiden der Somme, nadat eerst hun
artillerie hard aan het werk was geweest; de
aanval werd afgeslagen. Ook bij St. Mihiel
deden de Duitschers een vcrgeefschen aanval.
Ia Lotharingen hadden de Franschen een
eigenaardig ongevaltwintig ballons-captifs
werden door rukwinden van hun kabels gesla
gen; enkele er Tan dreven naar de Duitscho i
üpies, wat er met de inzittenden gebeurd is,
weet, men niet.
Orerigens is er maar weinig nieuws van de
uitgestrekte fronten. Noch in Rusland, noch in
den Kaukasus of Messopotaraie is jets bijzon
ders gebeurd. De Duitscne luchtvloot lijdt ech
ter zware verliezen: hebben wij den vorigen
keer melding gemaakt van het verlies der L20
aan de Noorsche ku6t, thans is weer een Zep
pelin bij Saloniki, die daar bommen wierp, op
den grond geschoten, en maken Engelsche tele
grammen gewag van 't vernielen van een
Duitsch luchtschip aan de kust van Slecswjjk.
De geallieerden zijn overigens in actie in
Saloniki, er zijn een 20.000 man Servische troe
pen aangekomen en het front is er uitgebreid
tot aan Albanië. Is daar nu misschien spoedig
het voorjaars- of zomer-offensief der geallieer
den te verwachten en zal de Balkan opnieuw
het tooneel van een hevigen strijd worden?
BELGIS.
Aan de Vlaamsche kust
BERLIJN. De chef van den admiralen
staf -der marine deelt het volgende mede:
Bij de kust van Vlaanderen werd in den na
middag van den vijfden Mei in een lucht
gevecht met behulp van een onzer torpedo-
booten een vijandelijk vliegtuig neergescho
ten.
Het toesnellen der Engelsche strijd
krachten belette dat de inzittenden gered
konden worden.
Verder veroverde een van onze torpedo,
booten den zesden Mei bij de kust van
Vlaanderen een onbeschadigd Engelsch
vliegtuig en nam de beide officieren ge
vangen
Ten westen van het Storm-rif werd in
den ochtend van den vijfden Mei de Engel
sche onderzeeër E 31 door het artillerie
vuur van een onzer schepen tot zinken ge
bracht.
Het iuchtscMp L. 7 van den verkennings-
dienst is niet teruggekeerd. Volgens amb
telijke verklaring van de Engelsche admi
raliteit werd het den vierden Mei door de
Engelsche strijdkrachten in de Noordzee
vernield.
LONDEN. De Admiraliteit bericht naar
aanleiding van het Duitsche communiqué
van Zondag: „Het is een feit, dat twee
Engelsche marine-aercplanes vermist wor
den. Het lijk van oen der vliegers is uit zee
opgehaald, benevens de reddingsgordels van
Franschen bezet plaatsen met totaal 65,000
inwoners, dat is 3.4 procent van de geheele
bevolking. Ontruimd zijn plaatsen met een
totaal van 48.500 inwoners, of 2,6 procent.
ENGELAND.
Nog een Zeppelin vernield.
LONDEN. De admiraliteit meldt, dat
Zeppelin door een van onze lichte
kruisers-eskaders is vernield ter hoogte van
de Sleeswijksche kust-.
LONDEN. De Admiraliteit bericht:
De schepen, die Donderdag den Zeppelin
vernielden, waren de „Galatea en de
Phaëton". De Zeppelin was blijkbaar op
„en verkenning, toen hij door het- kanon
vuur dezer twee schepen werd vernield.
92ste Week.
Van 1 Mei tot 7 Mei.
1 Mei De Amerikaansche gezant is uit
het Duitsche hoofdkwartier te
Berlijn teruggekeerd.
De Fransche gezant heeft
aan de Belgischfe regeering een
verklaring overgelegd, waarbij de
Fransche regeering steun toezegt
aan België bij de vredes-ouder-
'haudeliligen ter handhaving van
den huidigen territ-orialen toe
stand van Belgisch-Congo, welke
verklaring is goedgekeurd door
Engeland, Rusland, Italië en
J apan.
Een officieel bericht uit
Londen meldt, dat alle opstande
lingen-commando's in. Ierland
zich hebben overgegeven.
Onder de officieren te Athe
ne is een bond opgericht om de
regeering krachtig te steunen in
haar verzet tegen de houding van
de Entente.
2 Opnieuw zijn Russische troe
pen to Marseille ontscheept.
In het Lagerhuis kondigt
minister Asquith de indiening
aan van een nieuwe wet op den
dienstplicht.
jfv Diüsdagnach^ deden yijf
zijn waarnemer.
,,De bewering, dat een Engelsche onder
zeeër door kanonvuur in den grond zou zijn
geboord, is onjuist. Het schip is behouden
naar zijn basis teruggekeerd."
Koogleeraren naar Duitschland gevoerd,
Naar uit Gent wordt medegedeeld zij
wedérom vijf hoogleeraren naar Duitschland
gevoerd in verband met hunne weigering om
onder Duitsch bewind aan de Vervlaam-
sching der Hoogeschool hunne medewerking
te verleenen.
DUITSCHLAND.
Waarheid of verdichting?
LONDEN. Aan de bladen wordt uit
Washington bericht, dat van den am
bassadeur te Berlijn een uitvoerige
verklaring is ontvangen omtrent den
toestand te Berlijn. Naar men verneemt,
deelt de ambassadeur daarin aan het minis
terie van buitenlandsche zaken mede. dat
in Duitschland veel gesproken wordt ov
vrede en dat de Keizer gaarne zoude zien:
dat de Vereenigde Staten het initiatief na
men voor het bevorderen van onderhande
lingen met de geallieerden.
Verwoestingen in Duitschland.
De bondsraad heeft bij den rijksdag een
wetsontwerp ingediend over de schade door
den oorlog aangericht in het rijksgebied.
Daaruit blijkt, dat in Oostpruisen alleen
vernield zijn door de twee Russische invasies
24 steden, 600 dorpen, ongeveer 300 land
goedereu en 34.000 gebouwen. 100.000
woningen zijn volkomen en evenveel zijr
gedeeltelijk geplunderd. Tv.-©e en twin
tig kerken, 25 pastorieën en 133 schoolge
bouwen werden vernield. Het verlies aan
paarden alleen bedraagt 90.000 stuks. In
het rijksland zijn op dit oogenblik door de
o„
Duitsche luchtschepen een aajival
op de noordoostkust van Enge
land en de zuidoostkust van
Schotland.
Tegen Liebknecht is door de
militaire autoriteiten een vervol
ging ingesteld, naar aanleiding
van zijn deelneming aan een be
tooging te Berlijn op 1 Mei.
Een door de Engelsche re
geering ingediend wetsontwerp op
algemeeneu dienstplicht, wordt in
eerste lezing aangenomen.
Drie Iersche rebellen-leiders
Pearce, Clarke en Macdonagh,
zijn gefusilleerd.
De Chief Secretary vcor Ier
land, Birrell, is afgetreden.
Een Duitscho aeroplane
wierp bommen op Deal.
Een Zeppelin vliegt over de j
oostkust van Schotland.
Het Lagerhuis neemt in
tweede lezing de nieuwe militaire
wet aan.
Duitschland beantwoordt d©
Amerika-nota en verklaart zich
bereid den verscherpten duikboo
tenoorlog te staken, wanneer
Amerika bewerkt, dat de geal
lieerden den uithongeriugsoorlog
opgeven.
Ter hoogte van de Sleeswijk-
schb kust wordt een Zeppelin
door Engelsche kruisers vernield.
Saloniki wordt door een
Zeppelin gebombardeerd; het
luchtschip wordt neergeschoten.
De Paus zendt- president Wil
son een boodschap, waarin hij
zijn bezorgdheid zou hebben uit
gesproken over een eventueele
breuk tusschen Amerika
Duitschland.
i in i
Stanley Washburn beschrijft in de
„Times" de activiteit in de Fransche on-
dergroudsche linies in Argonne. Hij
zegt o.a.
,,Um de ingewikkeldheid der verdedigings
werken op dit front te begrijpen moet men ze
gezien hebben. In alle richtingen loopt een
doolhof van greppels en verbindingswegen naar
liet front. De eerste linies leken zoo onneem
baar, dat het mij voorkwam dat wij de eerste
loopgravenrij, de geveclitslinie zelf genaderd
waren, maar tot mijn verbazing hoorde i'
dit niet zoo was.
Hoe verder wij voortdrongen, hoe ingewik
kelder de doolhof werd, waardoor wij nu on
weg zochten. Bij iedere honderd meter, die
vooruitgingen werden de loopgraven dieper en
de bomvrije schuilplaatsen talrijker.
In een diepe en goed beschermde loopgraaf
waren schuilplaatsen voor officieren en rust
plaatsen voor do manschappen ©n bovendien
eon aantal in den grond uitgegraven kamers,
die gereed werden gehouden om er den gewon
den de eerste hulp te verleenen. In een der
kelderachtige ruimten stond een gasoline-motor,
die een dynamo dreef, welke de stroom voor de
verlichting leverde. Bij het licht der daarmede
gevoed© lampen kón men gemakkelijk deu weg
t vinden m deze ondeygeondsohe wereld.
De opstand in Ierland.
DUBLIN. Officieel wordt bericht, dat
de overgave der wapenen op last- van den
opperbevelhebber op bevredigde wijze plaat3
heeft.
Zaterdag zijn 36 mannen door de krijgs
raden veroordeeld. Tot dusver zijn de vol
gende vonnissen bekrachtigd: In drie geval
len zijn alle drie beschuldigden ter dood
veroordeéld. Slechts één is gefusilleerd.
Maar voor de beide anderen werd de straf
in levenslange tuchthuisstraf veranderd.
De krijgsraad veroordeelde op 2 Mei 'drie
mannen tot drie jaren tuchthuisstraf.
DUBLIN. Gravin Markiewicz is veroor
deeld tot levenslangen dwangarbeid.
Er zijn een menigte doodvonnissen uitge
sproken, maar ze zijn" alle veranderd in ge-
ngenisstraffen van verschillenden duur.
De „Daily Chronicle" waarschuwt er
een hoofdartikel tegen, om op groo
te» schaal voort te gaan met opstan
delingen te fiisilleeren. Het blad keurt
dat de drie eerste gestraften
die het manifest der „voorlcopige re
geering" mede hadden onderteekend en
wier schuld dus ontwijfelbaar vast staat,
gedood werden, maar heeft het bericht om
trent de fusilleerihg van nog vier anderen
met ongerustheid vernomen. Tegen de in
stelling van oen krachtig bewind heeft het
blad geen bezwaar, maar tevens raadt het
al te groote gestrengheid af. Zelfs in geval
len waarin de schuld der beklaagden onher
roepelijk vastgesteld is, raadt het een zacht
moedig optreden aan. In Ierland is de Her
innering aan degenen, die den dood von
den voor hun land. eeuwen lang blijven
voortleven, en het is niet geivenscht het
lantal martelaren voor de Iersche zaak te
•ergrooten.
Op het oogenblik is het gevoel, dat de
opstandelingen gestraft- moeten worden, zeer
levendig, maar dat verandert op den duur
en dan zal de herinnering aan de gevallenen
voor hetgeen zij hunne edele zaak noemden,
blijven voortbestaan. Waar de doodstraf is
toegepast, kan eene vergissing niet hersteld
worden.
De eenige Iersche rebel, die de geschie
denis kent, maar die in Ierland niet als
nationale held wordt beschouwd, Smith
O'Brien, was juist de oenige, wicn de En
gelsche regeering genade schonk. Als deze
opstand de laatste mocht zijn, wat een ieder
hoopt, dan is het wel gewenscht dat de her
innering daaraan tevens samengaat met die
aan de edelmoedigheid der Engelsche regee-
ring.
LONDEN. Sir Matthew Nathan, onder
secretaris bij den onderkoning van Ierland,
heeft zijn ontslag genomen Sir Robert Chal
mers, oud-gouverneur van C'eylon en gewe
zen hoofdambtenaar bij de schatkist, is tot
zijn opvolger benoemd.
Tot dusver zijn 112 lijken van burgers,
waaronder 20 van vrouwen, die gedood wer
den tijdens den opstand, begraven en wel
wegens gebrek aan arbeidskrachten niet in
kisten, maar in hunne kleederen of gewik
keld in lakens of dekens.
In antwoord op de onlangs uitgevaardigde
proclamatie hebben alle leden van Sinh-
Fein-vereeuigingen te Limerick-city hunne
wapens en munitie overgegeven.
De nieuwe minister voor Ierland.
DUBLIN. De bladen alhier deeleu mede,
dat Harcourt-, minister van openbare werken
en oud-minister van koloniën, benoemd is
tot chief secretary (minister) voor Ierland,
ter vervanging van Birrell.
Oorlogsschepen tegen Zeppelins.
De miiitjairo medewerker van de „Ti
mes" wijst er op, dat de vernietiging van
een Zeppelin bi] Slecswijk en van ©en twee
den bij Saloniki, jn beide gevallen tenge
volge van geschutvuur, op de mogelijkheid
wijst om met succes tegen deze oorlogsworii»
tuigen op te treden. De Engelsche vloot zal
vooral in de Noordzee de actie der Zeppe
lins bolangrijk kunnen verminderen, nu net
gebleken is, dat zij zelfs op 7000 voet hoogte
nog wel door een goed gericht schot getrof
fen en buiten gevecht gesteld kunnen wor
den.
Uit de rapporten in rake de Zeppelin-
aanvallen is gebleken, dat er onlangs één
hoog in het noorden van Schotland is ver
schenen. Deze zal vermoedelijk uit Cuxha-
ven zijn gekomen. Om echter iets van be-
teekenis omtrent de plaatsen waar de Ert-
gelsche vloot zich bevindt te ontdekken,
moeten d^ Zeppelins overdag er op uitgaan
en dit feit zal de Engelsche vloot kunnen
helpen om de luchtschepen, vóór zij wéöer
de kust van Sleeswijk kunnen bereiken,
door kanonvuur onschadelijk te maken.
FRANKRIJK.
Van het Westelijk Oorlogsterrein,
PARIJS. Aan de linkerzijde van de
Maas werd het bombardement, dat sedert
twee dagen onafgebroken voortduurde in de
streek van heuvel 304, Zondag gevolgd door
een krachtigen aanval tusschen heuvel 304
en den Mort-Homme. Na herhaalde pogin
gen drong de vijand de verbindingsloop-
graaf binnen ten oosten van heuvel 304. Op
alle andere punten werd hij met hevige ver
liezen door mitrailleur- en artillerievuur af
geslagen.
Aan de rechterzijde van de Maas deed de
vijand, na een krachtige artilleristische
voorbereiding, achtereenvolgens verschil
lende aanvallen tusschen bet Haudroraonb-
bosch en Douaumont. Hij kreeg voet
over een lengte van 500 meter in een
loopgraaf van do eerste linie van het wes
telijk gedeelte van dit front. Overal elders
mislukten de aanvallen.
In Woëvre groote artillerie-activiteit.
LONDEN. Onder bedekking van een
bombardement deden de Engelschen met
SÖCOC3 een aanval op de loepgraven bij
Autfcviile. Hunne verliezen waren gering.
Zij maakten vijf man krijgsgevangen. Tien
Duitsobers werden gedood cn een groot aan
tal gewend.
De vijand deed, na een beschieting, een
aanval op dc EDgelsche loopgraven ten zuid
oosten van Armentières, maar werd er on
middellijk weder uitgeworpen. Ook deed hij
een aanval op de Engelsche loopgraven ten
oosten van Cabaut, maar werd terugge
slagen.
Zaterdag eenige artillerie-activiteit.
Vrijdag hadden met succes luchtacties
plaats. Men nam waar, dat eenige machines
teruggedreven werden.
BERLIJN. Ten westen van de Maas werd
het gevecht ook Zaterdag niet ten einde ge
bracht. Vooral de artillerio betoonde aan
beide zijden greote activiteit.
Ten oosten van de rivier mislukte in de
vroegte oen aanval der Franschen in de
buurt van de hoeve Thiaumont.
Op verschillende punten op het overige
gedeelte van het front werden vijandelijke
verkenningsdetachementen afgeslagen.
Een Duitsche patrouille maakte ten
zuiden van Lihons eenige krijgsgevangenen.
Overal ontmoette men gaande en komendo
soldaten, die de duizend en een boodschappen
doen, die het leven in dit merkwaardige ver
blijf noodig schijnt to maken. Hier en daar
zag men in uitgegraven ruimten witt© pompen
geduldig het water opzuigen, dat langzaam
naar de laag gelegen plaatsen druipt en het
door lange gummibuizen ergens anders heen
'oeren.
Het geluid der kanonnen klinkt hier ge
dempt en er heerscht een diepe stilte, die
slechts door het geschuifel van voeten en de
zachte metalen geluidjes der pompen en het
gezoem van den dynamo, als dat van een ge
vangen- bij, in zijn kleinen kelder, onderbro
ken wordt.
Ten slotte hield onze gids ons staand© in
een overdekt© bomvrije plaats en raadt ons
fluisterend, slechts zacht te spreken, want
hier zijn wij zeer dicht hij de Duitschers, niet
meer dan 30 passen van hen af.
Rechts en links van ons zijn de loopgraven
geheel gevuld met soldatenieder van hen heeft
het geweer in den hand of naast zich staan.
Allen spreken met gedempte stem. als in de
nabijheid van den dood, waar wjj dan ook
wezenlijk zijn.
Terwijl wij hier staan te midden van do
halve stilte in de loopgraven en van het lawaai
van granaat- en geweervuur hoven ons, vertelt
onze gids ons, dat men gelooft dat de Duit
schers juist onder deze plek een mijn hebben
gegraven. Misschien zal die echter eerst mor
gen tot ontploffing gebracht worden.
Toen voerde onze gids ons terug naar een
verder afgelegen loopgraaf waar wij het eenigs-
zins twijfelachtige genoegen hadden, de Duit
schers handgranaten t© zien werpen, in die
welk© wij juist zooeven verlaten hadden.
Do strijd om Verdun.
PARIJS. De strijd neemt in hevigheid
toe. De vijand deed op 7 Mei een reeks
hevige masea-aan vallen op hoogte 304
en den ..Mort-Homme", maar on9 ar
tillerie- en mitraiileurvuur bracht» hem
steeds tot staan, terwijl hij groote ver
liezen leed. Ten slotte wisten de Duitschers
aan het einde van den dag een klein succes
te behalen door een onzer loopgraven ten.
oosten van hoogte 304 binnen te dringen;
de hoogte zelf is echter nog steeds in ons be
zit en ligt trouwens nog ruim 15 K.M. vau
Verdun verwijderd.
Us legende der maagd.
Herhaaldelijk kwam het voor, schrijft
Eugen Szatmari, in de „Frankf. Ztg.", dat-
Russische gevangenen op de vraag, wie hun
aanvoerder was. ten antwoord gaven: „de
Maagd". Aanvankelijk wisten de Duitsche
officieren niet, wat zij daarvan moesten
denken: zij konden geen nadere aanduiding
krijgen, het eenige wat zij vernamen was,
dat de troep was aangevoerd door de
„Maagd". En zij meenden dat dit een
Russisch bijgeloof was. Zoodat zij ten slotte
maar niet verder vroegen.
Thans is gebleken, hoe dat zat met die
geschiedenis van de Maagd. In Juli 1915
viel, bij een bestorming van de hoogte
Dolzok de commandant van een Tsjerkessen-
btttaljon, majoor Iwan Gloestjensko.
Kort daarna werd bij het regiment van
dezen majoor een korporaal ingedeeld, onge
veer negentien jaar oud, die zich Gloest
jensko Czerniawka noemde, en die nie
mand anders was dan de eenige dochter van
den gesneuvelden majoor. Zij was een
groote, mooie vrouw, met ravenzwart haar,
dat zij niet liet afsnijden, maar vrij uit op
haar rug liet hangen. Ingedeeld bij het
bataljon van haar vader, was zij er steeds
op uit den vijand verliezen toe te brengen.
Zij leefde en streed met de soldaten, deelde
hun brood en hun strooleger, en als er een
gevaarlijk werkje te doen was, moest zij er
bij zijn. Het liefst voerde zij de patrouilles
J aan, die de Duitsche stellingen beslopen,
I en steeds keerde zij ongedeerd terug. De
I gevangenen beweren dat zii onkwetsbaar
was. De legende ging spoedig, dat zij door
de H. Maagd gezonden was om de Russen
ter overwinning te leiden, en dat de kogels
plat neervielen zonder haar te treffen. Zelfs
gevangen officieren spraken van haar als
van een heilige. Zij was van nu af „de
Maagd", en zelfs ging het verhaal, dat een
generaal haar de hand had gekust.
Doch ook haar bereikte het noodlot.
In een donkeren Februari-nacht werd
door een Russische patrouille een overval
gedaan aan de Proe-th op een Duitech-Oos-
tenrijksche pesitie. Een gevecht ontstond;
de Russen stonden reed3 voor de versperrin
gen en wierpen handgranaten in de loop
graven. In het gevecht sneuvelden acht
Russen, twee werden gevangen genomen;
de aanvoerder alleen slaagde er in te ont
snappen. De gevangenen verklaarden weder
dat hun aanvoerder „de Maagd" was ge
weest.
Enkele dagen later meldde het Russische
officieele bericht:
„Ten O. van Mahala slaagde een onzer
verkenningsafdeelingen er in, den vijand
te verrassen en belangrijke verliezen toe te
brengen. De aanvoerder onzer afdeeling, de
korporaal Gloestjensko Czerniawka, een
meisje, dat zich reeds meer door dapperheid
onderscheidde, keerde zwaar gewond te-
rug".
De „maagd" is niet van haar wonde op
gekomen. Maar de legende leeft voort...
