No. 200.
Vrijdag 5 Mei 1916
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN,
üit scidatsnlsver, in vroegsren lijd.
De leelijke dochter.
Zwaar geschut.
Ce toestand in den reuzenstrfid.
TWEEDE JAARGANG.
DE SOLDATENCOURANT
REDACTIE EN ADMINISTRATIE PALESTRINASTR. IQ, AMSTERDAM. DIT
BLAD VEE,SCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR
MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 8 CENT, ABONNEMENT BIJ VOORUIT
BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS 1.50 P.KWARTAAL
Voor Advertentiën wende men zich tot onze Administratie, Palestrinastraat 10
Amsterdam. Prys der Advertettiün per re^-el 30 cent. Voor Ingezonden Mede.'
deelingen op de tweede, derde en vierde pagina dubbel tarief. Êy abonnement
reductie.
Betaling Abonnementsgelden.
lij, die een apart abonnement op „De Sol-
datencourant" hebben en nog niet voor het
tweede kwartaal 1916 betaling toezonden, wor
den beleefd verzocht spoedig hun abonnement
voor dit kwartaal per postwissel of in post
zegels te wiilen opzenden aan onze administra
tie. Cf 0.75 per kwartaai voor militairen, ver
hoogd met 20 cent port voor officieren, en
f 1.50 per kwartaal voor burgers.)
Aparte abonnementen gaan bij vooruitbe
taling, zoodat in het begin van elk kwartaal het
verschuldigde aan onze Administratie moet
worden voldaan.
DE ADMINISTRATIE.
Inleiding.
In dezen gewéldigen oorlogstijd tree&t> de
soldaat meer op den voorgrond dan ander».
Zelfs bij de volken, die niet in den strijd ge
mengd zijn en die niet militaristisch van aanleg
tnjn, zooals het Nederlandselie. Ook ons leger en
onze vloot, waartoe thans liet beste en krach
tigste deel van ons volk behoort, staat op den
voorgrond van de algemeene' belangstelling en
van die belangstelling krijgt ongetwijfeld ook
de soldaat van vroegeren tijd-een deel mee.
Zijn er altijd soldaten geweest'i Als men het
woord in de beteekenis zijner afleiding neemt,
namelijk „soldij-genietende", zeker niet. Als
zoodanig komen de militairen eerst voor in
het laatst der middeleeuwen of in' het begin
der nieuwe' geschiedenis Maar wel zijn er
altijd .'krijgslieden" geweest, want de geschie
denis der mens-c-hlieid is feitelijk een aan
eenschakeling van oorlogen. De 'historie van
bijna alle volken' was van de vroegste eeuwen
af haast niet anders clan „histoire de bata-iUe"
de geschiedenis der veldslagen, die zij lever
den. Assyriërs en Israëlieten, Perzen, Grieken
en Romeinen h.ebben hun oorlogen gehad en
deze brachten toen als nu gcheele landen in
•rep en roer. Erger nog clan nu, mag men zeg-
gen, want zoo er nu gansche streken worden
verwoest, in vroegere tijden gingen geheele
landen ten onder door den oorlog, werden ste
den cn dorpen vernield in massa en als weg
gevaagd can den aardbodem, gebeele stammen
verjaagd uit hun gebied.
Het is niet ons plan hier te vertellen van
vroegere geweldige oorlogen, we willen alleen
hier én daar een kijkje nemen in het leven
der militairen, der krijgslieden, der „soldaten"
uit vroegere eeuwen. Oorspronkelijk' waren het
do volken zelf, rlie streden, legers samenge
steld uit do krachtigste en strijdbaarste man
nen .van <?én natie of een stam. Eigenaardig
is het wet, dat men allengs, over. de geheel©
'wereld, ook op militair gebied, terugkeert tot
het oude. Overat wint het beginsel van een
..volksleger" veld, tot zelfs in Engeland,
dat totnogtoe vastlp'eld aan het oude begrip
van .ei?n-, huurt ingenleger, aan aangeworven
De heer Charles Petitpont, hureauchef
der mijn „Cambodga", bezat vier huwbare
dochtersAlice, Bertha, Suzan na en
C-'laudia.
Bertha, Suzan na. en Claudia, waren mooi,
koket eil pronkzuchtig, en wanneer zich
gén van die drie in het. bureau van haar
vader waagde, scheen het of een mijngas-
cntploffing in de kantoren der mijnmaat-
schappij was losgebroken; het heele per
soneel was op de been.
Wanneer echter Alice bij haar vader
kwara
Die arme Alice was zoo leelijk met haar
kleine, diep liggende oogen, die er als twee
knoopsgaten in een versleten óverja.s uitza
gen, met haai- wipneus, die van tijcl tot tijd
als een rozesbok vol bloemen stond, met
haar gestaltej die er als een slecht dicht
gebonden, ©enigszins beschimmelden uien-
zak uitzag
Ongelukkig was Alice, de leelijke, ook.de
oudste; daarom moest zij ook eerst uitge
huwelijkt worden, want de heer Petitpont
'hield de rangorde zeer hoog.
Neen, neen, verklaarde hij, wanneer
Claudia of Suzanna of Bertlia naar hem toe
kwamen en hem biechtten, dat zij een gloei
end en aanbidder hadden, die haar langs den
koristen weg naa.r bri altaar wilde leiden,
(eeygü peet ^digg iepand vinden i ia dj©
troepen, zij heb ook aangeworven in hst eigen
land.
Het volk zelf streed vroeger voor zijn rech
ten en vrijheid, voor zijn veroveringen en uit
breiding. Zoo was het onder de Israëlieten,
onder de Grieken, de Romeinen, al hadden
deze laatsten in later tijd legers van „slaven",
mannen uit do onderworpen gebieden en de
Germanen. Maar de legers van dien tijd be
stonden in den regel niet uit „soldaten". Er
was toen geen eigenlijke krijgsmansstand. De
burgers wapenden zich, en trokken op ten
strijde als er gevaar dreigde of als men inval
len wilde doen. maar als het vechten na laijg.
ger of korter tijd gedaan was, gingen zij terug
naar hun haardsteden, hun akkers,'hun jacht
en visscherij. Daar varen ook in ouden tijd,
met name onder de Romeinen, het meest krijgs
zuchtige volk der wereld en die de grootste
veroveringen hebben gemaakt, uitzonderingen
op dezen regel, maar over 't geheel kan men
in Europa toch niet van een „soldatenstand",
spreken vóór de 15e en 16e eeuw.
Do tijd was '^ttcen rijp voor. Heb was een
tijd van gjai-i 'g ka voeling, \un opkomende
nieuwe krachten in do maatschappij, van gods
diensttwisten. Twee factoren hebben in de eerste
plaats meegewerkt tot het ontstaan van een
..soldatenstand". Ten eerste de uitvinding der
vuurwapenen. Voordien had de vlugge bewege
lijke ruiterij het grootst© aandeel in den strijd.
En die ruiterij y, as samengesteld uit de ele
menten van den adel; de baronnen en ridders
trokken toen met hun onderhoorigen uit
in den oorlog; zij zelf en hun. verwanten of
vrienden zaten te paard, de boeren vochten
m groote hoopen mee. Dé strijd was bijna al
tijd een gevecht van man tegen man. en de
kracht van eiken krijger op zich zelf had zijn
waarde. Dat veranderde na de uitvinding van
het buskruit, <1© invoering der "vuurwapenen.
Op een afstand werd de ridder, hoog te paard,
neergeveld door een kogel, voordat hij zijn ge
weldig zwaard kan zwaaien. Steeds minder
werd de beteekenis van den enkeling, tenzij als
aanvoerder, steeds grooter de waarde tan een
vast aaneengesloten, krechtigen "troep. Zoo
ontwikkelde zich de oorlog allengs tot een
handwerk, en kwam een nieuwe stand zijn in
trede doen dn de wereld, de stand der krijgs
lieden, der soldaten.
Den kerii voor dien nieuwen stand leverde in
Europa vooral de landelijke bevolking. Dit las
in den aard der zaak. in den toestand van dien
tijd. Economische oorzaken toch waren het, die
in de tweede plaats aanleiding gaven tot het op
komen van een soldatenstand. Men leefde toen
midden in den tijd der gilden, deze werklie
den- of zullen we liever zeggen werkgevers-
vereenigiiigen der middeleeuwen en van de
daarop volgende 'tijden.
In die gilden zag jnen zeer streng toe, .voor
men er iemand in opnam, en wie" er buiten
bleef, mocht- geen beroep uitoefenen, geen ar
beid vóov anderen verrichten, op straffe van
gevangenis of verbanning; Jn de steden reeds,
waar do'gilden •almachtig waren, kwamen daar
door vele werkkrachten vrij, hiaar vooral op
het platteland -was geen gelegenheid tot den
arbeid, tot werkzaamheid van welken aard
ook, hetzij dan het landbouwbedrijf, en. daarin
getroUwd, dan kunnen we ook aan de an
deren denken. De een na de ander.
Maar Alice ton cl geen aanbidders.,
Mevrouw Pc J.pont mocdit op> haar ele
gante Zaterclagsghie jours de bijzondere goede
eigenscliappen der arrive Alice nog zoozeer
prijzen, haar met prachtige kleeren tooien,
terwijl cle drie anderen heel goedkoop© din
gen droegen, haar piano laten spelen
want ze speelde voortreffelijk die doe
nieten van jongelui sloten oog en bor voor
al die voortreffelijkheden en bekommerden
zich. toch alleen maar om Bertha, Suzanna
en Claudia kwam dan den volgenden mor
gen een huwelijksaanzoek, dan gold dat
alleen Bertha, Suzanna of CUaudia-,
Zoo strekte het dezen jongen dames vol
strekt niet tot genoegen een oudere zuster
t.e hebben, die absoluut niet uit te huwe
lijken was, die haar integendeel op haar
wedloop om het echtelijk juk slechts op
hield, die de „vrije- vaart"' versperde, en
•daarom noemden zij haar ook niet meer
arme Alice, maar de „rood© schijf."
Op zekeren avond zei mevrouw Petitpont
tegen haar man
Zeg eens, zoo kan het' niet langer.
Reeds meer dan tie.1 jaren wachten we op
een man voor Alice en er heeft er zich noo-
geen enkele voorgedaan. Is het rechtvaar
dig, dat haar zusters daaronder moéten lij
den? Bertlia is bijna 28, Suzana 26 en
Claudia 24 jaren oud. Zij zullen 30, 40 en
50 jaren oud worden, voor onze arme Alice
$©n bruidégOQi siftdt, Mpeten dan alle yier j
Het is vooral de artillerie,
die iu dezen oorlog het werk
moet doen. Na eeu eeuw van
steeds verfijnder techniek
heeft men dan ook stukken
geschut weten te fabricee-
ren, die ons waarlijk ontzag
inboezemen. Men bekijke
maar eens onze plaat hier
naast. Vele hebben wel eens
de kanonnen van vroeger
gezien, van voor een halve
eeuw zelfs, men vergelijke
ze nu eens met de reuzen
van heden. Een kolossus van
staal, tweemaal zoo hoog als
een man. Hoeveel duizenden
kilo's het gevaarte weegt, we
durven er niet naar raden,
We zien hier geenszins een
„Dikke Bertha" voor ons, een
42 cM., de afbeelding geeft
een der grootste stukken ge
schut weer van de gealli
eerden bij Saloniki, zooals
liet wordt voortgeduwd over
rails door een aantal man
schappen 'A™
had men overvloed van hajiden.
Toen. was het oogenblik gekomen, dat
vele van deze verjaagden uit stad en
dorp, deze- achteruitgezette werklustigeu
een nieuw beroep vonden in den solda
tenstand. Keizer Maxuniliaan 1 organi
seerde het eerst zijn 'leger en wierf huur
lingen bij duizenden aan, daarin tc-rzijde ge
staan door George Frupdsberg, dio het meeste
deed voor de schepping van den nieuwen stand,
waarover hij, laten we dat dadelijk zeggen,
zich later denkelijk zou hebben geschaamd.
Zoo ontstonden de benden der wapen- of
„landsknechten", «een naam, die eens een
schrik zou-worden voor geheel Duitschland.
Door zijn uiterlijk reeds, want de landsknecht
van dien tijd gaf zich gaarne een krijgshaftig
uitzien, dirkte zich op. Oorspronkelijk hield
men liet voor voldoende als een soldaat van
dien tijd een band of sjerp droeg iq de kleuren
van zijn aanvoerder of zijn heer, dat is degene,
die hem de soldij uitbetaalde. Maar .dat duurde
niet lang. Wijde broeken, bontgekleurde jassen
met allerlei opslagen en versieringen, ee'i
baret met :cf r'ii op het hoofd, een heels
zameling wapens, gaven den landsknecht met
zijn woest door weer en wind. gebruind gelaat
meestal een verschrikkelijk aanzien.
Naar het innerlijk waren zij niet minder
vreeselijk. Dezen mannen was het weldra
onverschillig, wie zij dienden. En zij dienden
slechts zoolang als hun soldij werd betaald.
Het kon zijn, dat zij' morgen reeds den roep
volgden van een vijandelijk hoofdman, als die
eeu betere aanbieding deed. Men sloot 'zich aan
bij hem, aan wien men zijn liuid het voor
deel igst kon verkoopen. En daar was gelegen
heid genoeg voor. de oorlogsfakkels flakkerden
dichtbij en ver weg. nu in /t zuiden, dan. in
't noorden, nu eens in 't buitenland, dan
weer in 't vaderland, het strijden was niet
van de lucht.
(Wordt vervolgd.)
"Van de oorlogsterreinen valt maar heel wei
nig nieuws te vertellen. Men vecht natuurlijk
nog. niet alleen in Europa, ook in Azië en
Afrika. Alleen niet op zee, tenzij duikbooten
togen handelsschepen. Er wordt gevochten in
Frankrijk en België, in Westelijk Rusland,
«au do Oostenrijkscli-Italiaansche grens, in
den Kaukasus en Armenië, in Mesopotamia, in
Egypte. Maar op geen dezer terreinen is in de
laatste dagen eenige winst van belang be-
'haald, heeft er iets bijzonders plaats gehad, en
van meer gewicht schijnt op heb oogenblik,
wat er achter do schermen der politiek ge
beurt., dan wat er voorvalt aan de verschillen
de fronten.
'Er komt .weer een Drievoudig Verbond, van
do Centrale mogendheden natuurlijk met een
derde. In de plaats van Italië, dat zijn bond-
genobten eerst in den steek liet en daarna de
wapens tegen hen opvatte, komt nu Turkije,
ongehuwd blijven?... Mijnheer Jea-n zou
zoo'n goede partij voor Bertha zijn. De
beide kinderen aanbidden elkaar!
Zeker, zoo kon dat niet langer. Maar de
rangorde... Wat zou er van een familie
worden, die de rangorde niet in eere hield
Ik heb een idee, zei de heer Petitpont
9P zekeren morgen.
Stel je voor, Alice, wat ilc dezen
nacht heb ontdekt, toen ik in mijn familie
papieren snuffelde. Het is grappig, neen te
grappig. Ik ontdekte, dat- je niet de oudste
bent, lieveling. Je weet, dat jullie allen iu
Cam bod ga bent geboren, jij en je zusters,
destijds toen ik nog ondergeschikt ambte
naar was, cn we hadden zoo'n bewogen le
ven, dat we daarop geen acht sloegen... We
hebben ons vergist, kindZooeven heb ilc
het bemerkt.
We hebben jou en Bertlia verwisseld. Dus
niet jij bent de oudste, maar Bertha. Na
tuurlijk is liet Bertlia. Weet je, wanneer je
vier dochters hebt, ka.u je je iu de num
mers gemakkelijk vergissen: Bertlia is dus
30 jaar oud, Alice, en jij maar 28. Ben je
tevreden? Twee jaren jonger te zijn, doet
toch altijd aangenaam aan. Stel jfe voor,
twee jaar minder. Thans moeten we er ech
ter aan denken, die arme Bertha uit te
huwelijken
En zoo gebeurde het dat Bertha twee
maanden later kon trouwen, zonder dat de
rangorde verbroken werd.
Maar evenzeer als Bertha was ook Suzan
na erg boos zich door de „roode signaal
schijf" op haar weg te zien gehinderd. Zij
dreigde Eau yerdrigti te zjillga fteryen, wan-
De Turksche minister Halil bey heeft ver
klaard, dat heb bondsverdrag van hot Otto-
maansche rijk met Duitschland en Oostcnrijk-
Hongarijo gereed ligt, en dat heb alleen nog
maar geteekend behoeft no worden. De Duit-
Bche-pers juicht, en denkelijk niet te onrecht.
Turkije, verzwakt als het :is in de laatste jaren,
moge geen ideaal militair bondgenoot zijn.
het zou zich zonder Duitsche hulp waarschijn
lijk niet voldoende hebben kunnen verdedigen
aan de Dardanollen, het brengt de centrale
mogendheden dit voordeel aan, dat zij in regel
rechte verbinding ltomen met. de Middelland-
sche Zee, dat over de spoorwegen der bondge-
nooten de treinen kunnen voortratelen van
Hamburg naar Konstantinopel. Onder één voor
waarde echter, dab Bulgarije zich aansluit en
er dus een viervoudig verbond ontstaat. Want
de weg van Pruisen naar Turkije loopt door liet
land van koning Ferdinand Nu heeft Bulga
rije reeds getoond, dat het zich wet wil scharen
aan de zijde der centralen, en totnogtoe hoeft
het daarvan ook geen spijt te hebben het heeft
Macedonië, dat liet in 1912 moest laten varen,
in.zijn bezit gekregen. Toch. is een nauwere
aansluiting nog nier, zéker. Jn de eerste plaats
zou Bulgarije zijn Slavische idealen geheel
moeten laten varen, en t is de .vraag, of een
groot deel des volks daarin berust en zich
van Rusland zal afscheiden, om zich te verbin
den met Turkije. Dan is er nog een quaestio.
die opgelost zaL moeten worden: Bulgarije heeft
Macedonië gekregen. of het dit zal kun
nen houden, zal bij den evenbueelen vrede
werden uitgemaakt, maar het mist nog
steeds wat 't evenzeer of nog vuriger wenscht:
een. grooter gebied aan de Egei'sehe Zee en
meer uitgangen daar dan alleen Dedeagatsch.
Dio zal hét echter slechts kunnen verwerven
ten koste van Griekenland, en Duitschland
schijnt te verlangen, dat dit buiten den oor
log blijft. Een aansluiting van Bulgarije "bij
het nieuwe Drievoudig Verbond is dus nog
geen zekere zaak.
De Amerikaansche gezant te Berlijn Gerard
is wel uit het Dutschjf hoofdkwartier, van den
keizer, teruggekeerd, maar wij worden daar
om nog niet veel wijzer. Er komt geen enkel
bericht, welke de houding van Duitschland zal
zijn. De Duitsche bladen blijven betrekkelijk
kalm: zij meenen, dat juist het uitstel van 't
antwoord een goed teeken is. Komt tijd. komt-
raad, de, regeeringen van. weerskanten heb
ben nu gelegenheid de zaak eens goed onder
de oogen .ite zien. Toch verwacht men zeer
spoedig Duitsc-hlands antwoord.
De Engelsen© eerste minister Asquith heeft in
het Lagerhuis een verklaring afgelegd prize
lezers vinden, die elders onder het Oorlogs
nieuws. Hij deelde mee, dat de regeering aan
het Lagerhuis een maatregel zou voorstellen
aangaande de legerorganisati© en de dienst
plichtwet, alles bevattende, wal: zij noodig had.
'Hoo die maatregel er zal uitzien is nog niet
duidelijk, ook wiet op te maken uit de rede
van Asquith. Wel wees deze er op, dat Groot-
Brittanje niet zooveel mannen naar evenredig
heid kon missen als andere mogenheden, omrlat
'het do andere geallieerden ook financieel had
te ondersteunen en het dus meer mannen in
bedrijf en scheepvaart moest houden. Toch
lette men'er op, dat de eerste minister de
woorden „algemeens en onmiddellijke dienst
plicht". gebruikt in zijn verklaring..
De Engelsche bladen bespreken natuurlijk
twee groote tegenslagen van hun landde over
gave van het Engelsche leger in- Koet-el-Amara
en den opstand in Ierland. "V an het eerste
geven de anti-regeeringsgezïnden het ministe
rie de schuld: indien de regeering haar plicht
had gedaan, zou zulk een smaad het Engelsche
volk niet zijn aangedaan. Gelukkig troost men
zich met de gedachte, dat het gebeurde te
Koet-el-Amara van geen belang kan zijn voor
den afloop van .den oorlog, en verder dat de
opstand in Ierland mislukt is. Dit schijnt dan
ook wel het geval volgens de laatste berich
ten. al wordt hier en daar nog gevochten door
de .'Sinn. Feiners.
Zooals we reeds zeiden, het nieuws van de
oorlogsterreïnen is scliaarsch en onbeduidend,
al wordt er overal gestreden. Bij Verdun niet
het minsten 'het geldt daar nog .vooral de
stelling van den ..Mort Homme". I an weers
kanten wordt aangevallen gn niet het minst
krachtig door de Franschen. die zelfs in de
gevechten van 29 en 30 April, waarvan thans
nader wordt gemeld, op do hellingen van den
Mort Homme Duitsche loopgraven over een
lengte van 1000 en een breedte van 100 tot
600° M. hebben bezet. Bovendien hebben zij
een krachtige» aanval gedaan bij Douaumont.
Dit lijkt nog wel niets op het groote verras
sende voorjaarsoffensief, dat beloofd werd,
maar in elk geval schijnt bet. of de Duitsche
aanvallende beweging ook al minder kap van
slagen zal hebben. Echter moet men niet uit
het oog verliezen, dat dit Dmtsc-he offensief
waarschijnlijk dien grooten aanval der geal
lieerden heeft voorkomen en afgewend.
neer se niet direct den. heer Jacques mocht
trouwen.
Wat te doen? De heer en mevrouw Petit
pont vroegen zdcli dat vol angst eenige we
ken af. Toen vermande mevrouw Petitpont
ziclx tot een groot'besluit.
Goeden dag, Alice zeide ze op zekeren
morgen tegen haar dochter. Hoe gaat het
met je, Alice van 26 jaar?... Wat? Een Ver
gissing is nu vast. We hadden ons vergist,
Leveling. We hadden je met Suzanna ver
wisseld; je leek ook zoo precies op haar
,1e moet weten, dat we het m Camboclga
erg druk hadden, toen we nog jong waren
En het was voldoende, dat het dienstmeisje
bij vergissing op zekeren dag de tweede
het kleedje van de'derde aantrok... En men
slaat er geen acht op, zoo gaat het meer.
Maar gelukkig .zijn we nog juist bijtijds tot
een ander inzicht gekomen, Alice. Thans zal
echter Suzanna wel erg ontevreden zijn,
wanneer.ze hoort-, dat ze plotseling twee
jaren ouder is geworden. Yve zullen het
arme kind moeten uithuwelijken! "Wees
maar niet bang, do volgend© maal kom jij
aan de beurt!
Een drie maanden later gingen juffrouw
Suzanna en Jacques met vluggeu tred naar
het trouwaltaar en nog eenmaal scheen toen
ook de rangorde in eere te zijn gehouden.
Ja, maar daar was nog Claudia-. Zij zag
steeds, hoe de „roode schijf" zich tussehen
haar en den heer Paul schoof. En hij was
toch zoo beminnelijk, die mijnheer Paul!...
Zoo verschenen dan op zekeren namiddag
vader en moeder bij Alice in d'e kamer. Zij
zagen er verstrooid .en verlegen uit.»
Wat vérder aan het westerfront gebeurt, is
van heel wei pig belang; in gelijks do krijgsver
richtingen in Rusland en den Kaukasus. Hi in
treden blijkbaar do Turken in don luatvten
tijd krachtiger op cn verhinderen vtydcre sue-
cessen van ue Russen.
Het Fransche telegraaf agentschap „Havas"
kreeg uit do hoofdstad van Roemenië Boelen-
rest bericht, dat Bulgarije genoeg heeft van
den oorlog, waardoor het diep teleurgesteld is;
het zou er niet voor terugdeinzen om er door
een wanhoopsdaad een einde aan te duiden.
Zoo zou. bevroeden wij. dan het sluiten van
vrede met do geallieerden genoemd worden!
DUITSCHLAND.
Bezadigde woorden.
Aan een artikel vail Theodor Wolff in
het. „Berl. Tagobl." ontkenen wij het vol
gende: ..Zeker, wij mogoA niet meenen, dat
de Engelsche wilskracht door zulke blagen
(do val van Koet el Amara eu de opstand te
Dublin) reeds murw zal worden. Geheel
andere dingen zullen moeten geschieden, als
Engeland de plaats zal opgeven, die het
bezit. De oorlog kan, met steeds nieuwe da
den van hoogste» heldenmoed en met steeds
nieuw© offers, nog lang zoo voortgaan. Hij
zal lang nog zoo voortgaan indien niet de
rede den benevelden geest van hen, die
heden nog geen vrede willen, verheldert.
Aan taaiheid ontbreekt het-, zooals men
buiten reeds inoest hebben bemerkt, ook
waarlijk het Duitsche volk niet.. Het aan
vaardt zijn onaangename incidenten even
ongeschokt als Engeland de zijne. Zoo vast.
en ontrefbaar, als het heden staat zal het
verder staan, indien het zich niet tot ver
keerde stappen laat verleiden of zonder
dringende noodzaak nieuwe vijandschap laat
ontstaan."
Wolff wijst dan met een enkel woord op
de aankomst van Russiëche troepen te Mar
seille en zegt dan
„Door de zending van troepen wil de
Russische regeering toonen dat ze op gena
de en ongenade met de geallieerden is ver
bonden. Zij wil met de anderen leven of
sterven, overwinneii of ondergaan. Deze
manifestatie toont, hoe onjuist het oordeel
was van diegenen onder on§, die het eerst
een afzonderlijken vrede met Rusland mo
gelijk achtten. Zij toont, dat de bewering
onjuist was, dat de heer v. Betlimann Holl-
weg door zijn scherp© tégen Rusland ge
richte rede over het oorlogsdoel den weg
naar goedekans gevende pogingen tot ver
zoening had afgesloten. De Russische troe
pen die voor Frankrijk temd waren,
werden lang voor die redevoering inge
scheept. De heer v. Bethmann Hollweg ken
de natuurlijk de Russische stemmingen,
toen hij zijn rede hieldTo©n de schilde
ringen-over de landing der Russen kwamen,
werd in de herinnering van menigeen een
andere dag in de dagen van Marseille her
dacht. Op 22 November 1900 kwam daar,
ongeduldig verwacht ©n jubelend begroet,
de oude oom Kruger aan. Hij stond voor
ons, op de kade, hoorde de betuigingen cn
de anti-Engelsche ©eden van de redenaars
die hem begroetten, drukte met zijn groote
hand vele handen, zeide een woord van
dank. Wij dachten over'de zaak der Boeren
niet gelijk, maar allen vonden den kop van
den oudon Kruger wonderbaar. Heel Mar
seille was vol geestdrift, iu de straten ver
drong zich de menigte die ,,Déve Kruger
en „Weg met Engeland!" riep. Een zelfde
geestdrift begroette nu de Russische solda
ten. De vijandschap jegens Engeland duur
de in Frankrijk voort tot de dagen van Ma
rokko. De gedachte aan Egypte, Fashoda
en Transvaal wekte steeds nieuwen toorn.
Heden zien de meesten in Duitschland iu,
dat een politiek, die de vereeniging van
gescheiden©», de vereeniging tegen ons, be
vorderde, juist.niet het voorbeeld van hel
derziendheid wa6. Maar daar men volstrekt,
tegen Engeland, de groote slagschepen be
geerde en tevens, tegenover Frankrijk, den
st-rijd over Marokko wilde- uitvechten, voer
de men Engeland en Frankrijk in eikaars
armen, knoopte men zelfs dén band. Men
wilde, alles tegen allen, maakte geen on
derscheid tussehen het belangrijke en on
belangrijke. Men bevorderde de vorming
Goeden dag, Alice, begon de heer
Petitpont.
Onze Alice van 24 jarenzei mevrouw
Petitpont.
Toen sprong echter Alice op.
Nu is het genoeg, riep ze. Eenmaal,
tweemaal, laat ik met dat welgevallen...
Maar driemaal! Het is maar goed, dat ik
nog niet twaalf zusters heb, u zoudt me
ten langen leste nog de zuigflesch hebben
gegeven
'En in haar kleine 'oogen, die treurige
knoopsgaten van een versleten overjas, ver
zamelden zich dikke tranen.
U kunt Claudia uithuwen! zeide ze
tussehen twee snikken, 't. Is mij om het
even! Ik wil ongetrouwd blijven.
O, werkelijk, Alice?
Natuurlijk is het waar. Gelooft u dan
dat ik ooit lust heb gehad, om te trouwen?
We zijn immers hier zoo gelukkig bij el
kaar.
Beide ouders drukten haar aan het hart
en geroerd mompelden ze beiden:
Je hebt-gelijk, dochtertje! Een geluk
kig thuis is iets zeldzaams. Je bent ook
veel handiger dan Claudia, Suzanna en Ber
tha. En ook veel slimmer. .En je hebt ons
lief en wilt ons niet verlaten
En werkelijk verliét ze hen ook nooit;
Alice had afstand gedaan. Zoo nu en dan
trokken zich rimpels om haar oogen als
of de knoopsgaten verscheurd waren en
haar gestalte werd gebogen, alsof de uien
in den beschimmelden zak verschrompelden.
.Toen zij echter 45 jaar cud was, begon
van de anti-Duitsche coalitie, omdat me»
naar geen enkele zijde een opgeven «van
eenig programpunt mogelijk achtte. Par
tijpolitici en journalisten meenden, dat
ieder, die niet. mee wilde doen, een zwakke,
ling was en nationaal onbetrouwbaar. Het
zijn juist dezelfde partijpolitici, voor wie
heden de vijandelijke coalitie nog niet groot
genoeg schijnt. Zou het conflict met Am.-
rika. als nauwelijks te verwachten is. onaf
wendbaar blijken, dan zou kalme vastbe
radenheid een vanzelf sprekend gebod zijn.
Tot zoo ver echter is het slechts van zc'f-
sprekend, dat a] het mogelijk© wordt ge
daan om het te voorkomen...
Een Mei-betooging te Berlijn.
BERLIJN. Bij strooibiljet werden
een aantal bewoners van de ruide-#
lijke voorsteden tegen Maandagavond*»
acht uur voor een' Meiviering opge
roepen naar den Potsdamer Platz. Er kwa
men eenige 'nieuwsgierigen, die echter te
leurgesteld werden. Verzamelingen van pu
bliek in deze drukke buurt werden door de
politie zonder moeite uiteengedreven. We
gens het niet opvolgen van de bevelen der
politie werden negen personen gearresteerd.
ENGELAND.
De opstand In Ierland.
LONDEN. De opperbevelhebber in
Ierland meldt, dab geleidelijk in Du
blin normale toestanden wederkëeren.
Enkel© kleinere v.ijken worden oog
gezuiverd. In Cork is alles rustig, be
halve een kloppartij in Fermoy. Hier
trachtte de politie twee mannen in een huis
te arresteeren. maar ondervond daarbij ge
wapend verzet. De hoofdconrtabel werd ge
dood. Bij aankomst van versterkingen ga
ven de lieden in het huis zich over. De
Sinn Feiners in de stad Cork, waar geen
opstand is geweest, hebben hun wapens in
geleverd. Een colonne die naar Enniscorthy
vertrok, voert de arrestatie uit van de rebel
len in het graafschap W/?xford. Overigens
wordt gemeld, dat Zuid-Ierland rustig is.
Uit Dublin werd nog van Maandag
gemeld: Behalve de groote schade in Sack-
villestreet aangericht, is er groote verwoes
ting in Abbey-street, waar vrijwel allé ge- -
bouwen vernield zijn. De Lawcourts hebben
aan achter- en voorgevel geleden en toonen
bjijken hevig beschoten te zijn. In' Graftou-
street is er weinig schade, de verwoesting
hier is meest aangericht door plunderaars.
In sommige armere wijken ziet men teeke-
nen, dat er hevig is gevochten. Véle hui
zen zijn neergehaald en nauwelijks een ruit
is er heel. Er is haast geen zijstraat, die niet
teekenen toont van strijd. Dinsdagmorgen
was alles rustig. Alleen enkele schoten van
„snipers" werden gehoord.
Men zegt, dat onder de gevangenen vrou
wen zijn in mannenkleeding. Eenige gevan
genen hebben een zeer vrouwelijk Uiterlijk
en hoewel men in de duisternis gemakke
lijk zich kan vergissen, is het toch wel ze
ker, dat jonge vrouwen in mannenkleeren
gewapend onder de rebellen werden opge
merkt. Zij onderscheidden ziek zeer als
„snipers". Daarentegen waren er manne
lijke „snipers", die zich vermomd hadden
door vrouwenkleeren te dragen. Een der
gevangen genomen rebellen droeg zelfs de
uniform van een postbode.
Een andere troep gevangenen, gelijk aan
die, welke den vorigen nacht worden over
gebracht, marcheerde des middags naar dc
kade ter overbrenging naar Engeland. On
geveer duizend gevangenen zijn in handen
der militairen.
Dublin toonde Dinsdag het beeld van een
gewonen „bankholiday". Het was aan het
publiek vergund vrij door de straten te
gaan. Vele militairen zijn teruggetrokken.
Lanciers patrouilleeren in kleine detache
menten.
En ontzaglijke menigte verdrong zich in
Sackville-streei om de schade op. te nemen.
Ook mocht het publiek de puinhoopen van
het postkantoor bezichtigen, waar op som
mige plaatsen het vuur nog smeult. Men
zocht met ijver onder het puin naar souve
nirs en men vond daarbij vaak belangwek-
zij zich toch te geneeren, omdat men haar
nog a'tijd met juffrouw" aansprak...
Hoe gaat het juffrouw? Hoe maken
het uw neven, juffrouw?
En op zekeren dag legde zij haar grijzend
hoofd op de beverige schouders van den
heer Petitpont en zei tot hem zachtjes met
dichtgeknepen oogleden, om haar tranen
niet te laten zien:
Hoor eens, papa, wanneer u er niets
op tegen hebt... zoudt u niet, wanneer u
voortaan over mij tegen vrienden spreekt
or tegen nieuwe bekenden..', zoudt u dan
niet.
Wat danAlice
hen doen gelooven, dat ik gehuwd
ben geweest, dat. ik weduwe ben Ik zou
het zoo graag willen'
De grijsaard omarmde innig zijn dierbare
leelijke.
En van toen af kleedt Alice zich dikwijls
:n het zwart, vooral wanneer thuis bezoek
is. wanneer nieuwe vrienden komen. En
haar hart. ondervindt een heimelijke» trots,
een zoete ontroering, wanneer ze de men-
schen uitgeleide doet.
Dan meent ze steeds, dafc de menschen
op de trap, terwijl ze hun jassen dicht-
kneopen, tegen eikaar zullen zeggen:
-Arme vrouw... zij schijnt reeds lang
weduwe te zijn, zij heeft haar man in elk
geval erg jong verloren... Weet u, ze moet
vroeger niet zoo kwaad zijn geweest
Gelooft u niet?...