No. 200. Vrijdag 5 Mei 1916 Orgaan voor Leger en Vloot. Oorlogsnieuws. Onder redactie van D. MANASSEN, üit scidatsnlsver, in vroegsren lijd. De leelijke dochter. Zwaar geschut. Ce toestand in den reuzenstrfid. TWEEDE JAARGANG. DE SOLDATENCOURANT REDACTIE EN ADMINISTRATIE PALESTRINASTR. IQ, AMSTERDAM. DIT BLAD VEE,SCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 8 CENT, ABONNEMENT BIJ VOORUIT BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS 1.50 P.KWARTAAL Voor Advertentiën wende men zich tot onze Administratie, Palestrinastraat 10 Amsterdam. Prys der Advertettiün per re^-el 30 cent. Voor Ingezonden Mede.' deelingen op de tweede, derde en vierde pagina dubbel tarief. Êy abonnement reductie. Betaling Abonnementsgelden. lij, die een apart abonnement op „De Sol- datencourant" hebben en nog niet voor het tweede kwartaal 1916 betaling toezonden, wor den beleefd verzocht spoedig hun abonnement voor dit kwartaal per postwissel of in post zegels te wiilen opzenden aan onze administra tie. Cf 0.75 per kwartaai voor militairen, ver hoogd met 20 cent port voor officieren, en f 1.50 per kwartaal voor burgers.) Aparte abonnementen gaan bij vooruitbe taling, zoodat in het begin van elk kwartaal het verschuldigde aan onze Administratie moet worden voldaan. DE ADMINISTRATIE. Inleiding. In dezen gewéldigen oorlogstijd tree&t> de soldaat meer op den voorgrond dan ander». Zelfs bij de volken, die niet in den strijd ge mengd zijn en die niet militaristisch van aanleg tnjn, zooals het Nederlandselie. Ook ons leger en onze vloot, waartoe thans liet beste en krach tigste deel van ons volk behoort, staat op den voorgrond van de algemeene' belangstelling en van die belangstelling krijgt ongetwijfeld ook de soldaat van vroegeren tijd-een deel mee. Zijn er altijd soldaten geweest'i Als men het woord in de beteekenis zijner afleiding neemt, namelijk „soldij-genietende", zeker niet. Als zoodanig komen de militairen eerst voor in het laatst der middeleeuwen of in' het begin der nieuwe' geschiedenis Maar wel zijn er altijd .'krijgslieden" geweest, want de geschie denis der mens-c-hlieid is feitelijk een aan eenschakeling van oorlogen. De 'historie van bijna alle volken' was van de vroegste eeuwen af haast niet anders clan „histoire de bata-iUe" de geschiedenis der veldslagen, die zij lever den. Assyriërs en Israëlieten, Perzen, Grieken en Romeinen h.ebben hun oorlogen gehad en deze brachten toen als nu gcheele landen in •rep en roer. Erger nog clan nu, mag men zeg- gen, want zoo er nu gansche streken worden verwoest, in vroegere tijden gingen geheele landen ten onder door den oorlog, werden ste den cn dorpen vernield in massa en als weg gevaagd can den aardbodem, gebeele stammen verjaagd uit hun gebied. Het is niet ons plan hier te vertellen van vroegere geweldige oorlogen, we willen alleen hier én daar een kijkje nemen in het leven der militairen, der krijgslieden, der „soldaten" uit vroegere eeuwen. Oorspronkelijk' waren het do volken zelf, rlie streden, legers samenge steld uit do krachtigste en strijdbaarste man nen .van <?én natie of een stam. Eigenaardig is het wet, dat men allengs, over. de geheel© 'wereld, ook op militair gebied, terugkeert tot het oude. Overat wint het beginsel van een ..volksleger" veld, tot zelfs in Engeland, dat totnogtoe vastlp'eld aan het oude begrip van .ei?n-, huurt ingenleger, aan aangeworven De heer Charles Petitpont, hureauchef der mijn „Cambodga", bezat vier huwbare dochtersAlice, Bertha, Suzan na en C-'laudia. Bertha, Suzan na. en Claudia, waren mooi, koket eil pronkzuchtig, en wanneer zich gén van die drie in het. bureau van haar vader waagde, scheen het of een mijngas- cntploffing in de kantoren der mijnmaat- schappij was losgebroken; het heele per soneel was op de been. Wanneer echter Alice bij haar vader kwara Die arme Alice was zoo leelijk met haar kleine, diep liggende oogen, die er als twee knoopsgaten in een versleten óverja.s uitza gen, met haai- wipneus, die van tijcl tot tijd als een rozesbok vol bloemen stond, met haar gestaltej die er als een slecht dicht gebonden, ©enigszins beschimmelden uien- zak uitzag Ongelukkig was Alice, de leelijke, ook.de oudste; daarom moest zij ook eerst uitge huwelijkt worden, want de heer Petitpont 'hield de rangorde zeer hoog. Neen, neen, verklaarde hij, wanneer Claudia of Suzanna of Bertlia naar hem toe kwamen en hem biechtten, dat zij een gloei end en aanbidder hadden, die haar langs den koristen weg naa.r bri altaar wilde leiden, (eeygü peet ^digg iepand vinden i ia dj© troepen, zij heb ook aangeworven in hst eigen land. Het volk zelf streed vroeger voor zijn rech ten en vrijheid, voor zijn veroveringen en uit breiding. Zoo was het onder de Israëlieten, onder de Grieken, de Romeinen, al hadden deze laatsten in later tijd legers van „slaven", mannen uit do onderworpen gebieden en de Germanen. Maar de legers van dien tijd be stonden in den regel niet uit „soldaten". Er was toen geen eigenlijke krijgsmansstand. De burgers wapenden zich, en trokken op ten strijde als er gevaar dreigde of als men inval len wilde doen. maar als het vechten na laijg. ger of korter tijd gedaan was, gingen zij terug naar hun haardsteden, hun akkers,'hun jacht en visscherij. Daar varen ook in ouden tijd, met name onder de Romeinen, het meest krijgs zuchtige volk der wereld en die de grootste veroveringen hebben gemaakt, uitzonderingen op dezen regel, maar over 't geheel kan men in Europa toch niet van een „soldatenstand", spreken vóór de 15e en 16e eeuw. Do tijd was '^ttcen rijp voor. Heb was een tijd van gjai-i 'g ka voeling, \un opkomende nieuwe krachten in do maatschappij, van gods diensttwisten. Twee factoren hebben in de eerste plaats meegewerkt tot het ontstaan van een ..soldatenstand". Ten eerste de uitvinding der vuurwapenen. Voordien had de vlugge bewege lijke ruiterij het grootst© aandeel in den strijd. En die ruiterij y, as samengesteld uit de ele menten van den adel; de baronnen en ridders trokken toen met hun onderhoorigen uit in den oorlog; zij zelf en hun. verwanten of vrienden zaten te paard, de boeren vochten m groote hoopen mee. Dé strijd was bijna al tijd een gevecht van man tegen man. en de kracht van eiken krijger op zich zelf had zijn waarde. Dat veranderde na de uitvinding van het buskruit, <1© invoering der "vuurwapenen. Op een afstand werd de ridder, hoog te paard, neergeveld door een kogel, voordat hij zijn ge weldig zwaard kan zwaaien. Steeds minder werd de beteekenis van den enkeling, tenzij als aanvoerder, steeds grooter de waarde tan een vast aaneengesloten, krechtigen "troep. Zoo ontwikkelde zich de oorlog allengs tot een handwerk, en kwam een nieuwe stand zijn in trede doen dn de wereld, de stand der krijgs lieden, der soldaten. Den kerii voor dien nieuwen stand leverde in Europa vooral de landelijke bevolking. Dit las in den aard der zaak. in den toestand van dien tijd. Economische oorzaken toch waren het, die in de tweede plaats aanleiding gaven tot het op komen van een soldatenstand. Men leefde toen midden in den tijd der gilden, deze werklie den- of zullen we liever zeggen werkgevers- vereenigiiigen der middeleeuwen en van de daarop volgende 'tijden. In die gilden zag jnen zeer streng toe, .voor men er iemand in opnam, en wie" er buiten bleef, mocht- geen beroep uitoefenen, geen ar beid vóov anderen verrichten, op straffe van gevangenis of verbanning; Jn de steden reeds, waar do'gilden •almachtig waren, kwamen daar door vele werkkrachten vrij, hiaar vooral op het platteland -was geen gelegenheid tot den arbeid, tot werkzaamheid van welken aard ook, hetzij dan het landbouwbedrijf, en. daarin getroUwd, dan kunnen we ook aan de an deren denken. De een na de ander. Maar Alice ton cl geen aanbidders., Mevrouw Pc J.pont mocdit op> haar ele gante Zaterclagsghie jours de bijzondere goede eigenscliappen der arrive Alice nog zoozeer prijzen, haar met prachtige kleeren tooien, terwijl cle drie anderen heel goedkoop© din gen droegen, haar piano laten spelen want ze speelde voortreffelijk die doe nieten van jongelui sloten oog en bor voor al die voortreffelijkheden en bekommerden zich. toch alleen maar om Bertha, Suzanna en Claudia kwam dan den volgenden mor gen een huwelijksaanzoek, dan gold dat alleen Bertha, Suzanna of CUaudia-, Zoo strekte het dezen jongen dames vol strekt niet tot genoegen een oudere zuster t.e hebben, die absoluut niet uit te huwe lijken was, die haar integendeel op haar wedloop om het echtelijk juk slechts op hield, die de „vrije- vaart"' versperde, en •daarom noemden zij haar ook niet meer arme Alice, maar de „rood© schijf." Op zekeren avond zei mevrouw Petitpont tegen haar man Zeg eens, zoo kan het' niet langer. Reeds meer dan tie.1 jaren wachten we op een man voor Alice en er heeft er zich noo- geen enkele voorgedaan. Is het rechtvaar dig, dat haar zusters daaronder moéten lij den? Bertlia is bijna 28, Suzana 26 en Claudia 24 jaren oud. Zij zullen 30, 40 en 50 jaren oud worden, voor onze arme Alice $©n bruidégOQi siftdt, Mpeten dan alle yier j Het is vooral de artillerie, die iu dezen oorlog het werk moet doen. Na eeu eeuw van steeds verfijnder techniek heeft men dan ook stukken geschut weten te fabricee- ren, die ons waarlijk ontzag inboezemen. Men bekijke maar eens onze plaat hier naast. Vele hebben wel eens de kanonnen van vroeger gezien, van voor een halve eeuw zelfs, men vergelijke ze nu eens met de reuzen van heden. Een kolossus van staal, tweemaal zoo hoog als een man. Hoeveel duizenden kilo's het gevaarte weegt, we durven er niet naar raden, We zien hier geenszins een „Dikke Bertha" voor ons, een 42 cM., de afbeelding geeft een der grootste stukken ge schut weer van de gealli eerden bij Saloniki, zooals liet wordt voortgeduwd over rails door een aantal man schappen 'A™ had men overvloed van hajiden. Toen. was het oogenblik gekomen, dat vele van deze verjaagden uit stad en dorp, deze- achteruitgezette werklustigeu een nieuw beroep vonden in den solda tenstand. Keizer Maxuniliaan 1 organi seerde het eerst zijn 'leger en wierf huur lingen bij duizenden aan, daarin tc-rzijde ge staan door George Frupdsberg, dio het meeste deed voor de schepping van den nieuwen stand, waarover hij, laten we dat dadelijk zeggen, zich later denkelijk zou hebben geschaamd. Zoo ontstonden de benden der wapen- of „landsknechten", «een naam, die eens een schrik zou-worden voor geheel Duitschland. Door zijn uiterlijk reeds, want de landsknecht van dien tijd gaf zich gaarne een krijgshaftig uitzien, dirkte zich op. Oorspronkelijk hield men liet voor voldoende als een soldaat van dien tijd een band of sjerp droeg iq de kleuren van zijn aanvoerder of zijn heer, dat is degene, die hem de soldij uitbetaalde. Maar .dat duurde niet lang. Wijde broeken, bontgekleurde jassen met allerlei opslagen en versieringen, ee'i baret met :cf r'ii op het hoofd, een heels zameling wapens, gaven den landsknecht met zijn woest door weer en wind. gebruind gelaat meestal een verschrikkelijk aanzien. Naar het innerlijk waren zij niet minder vreeselijk. Dezen mannen was het weldra onverschillig, wie zij dienden. En zij dienden slechts zoolang als hun soldij werd betaald. Het kon zijn, dat zij' morgen reeds den roep volgden van een vijandelijk hoofdman, als die eeu betere aanbieding deed. Men sloot 'zich aan bij hem, aan wien men zijn liuid het voor deel igst kon verkoopen. En daar was gelegen heid genoeg voor. de oorlogsfakkels flakkerden dichtbij en ver weg. nu in /t zuiden, dan. in 't noorden, nu eens in 't buitenland, dan weer in 't vaderland, het strijden was niet van de lucht. (Wordt vervolgd.) "Van de oorlogsterreinen valt maar heel wei nig nieuws te vertellen. Men vecht natuurlijk nog. niet alleen in Europa, ook in Azië en Afrika. Alleen niet op zee, tenzij duikbooten togen handelsschepen. Er wordt gevochten in Frankrijk en België, in Westelijk Rusland, «au do Oostenrijkscli-Italiaansche grens, in den Kaukasus en Armenië, in Mesopotamia, in Egypte. Maar op geen dezer terreinen is in de laatste dagen eenige winst van belang be- 'haald, heeft er iets bijzonders plaats gehad, en van meer gewicht schijnt op heb oogenblik, wat er achter do schermen der politiek ge beurt., dan wat er voorvalt aan de verschillen de fronten. 'Er komt .weer een Drievoudig Verbond, van do Centrale mogendheden natuurlijk met een derde. In de plaats van Italië, dat zijn bond- genobten eerst in den steek liet en daarna de wapens tegen hen opvatte, komt nu Turkije, ongehuwd blijven?... Mijnheer Jea-n zou zoo'n goede partij voor Bertha zijn. De beide kinderen aanbidden elkaar! Zeker, zoo kon dat niet langer. Maar de rangorde... Wat zou er van een familie worden, die de rangorde niet in eere hield Ik heb een idee, zei de heer Petitpont 9P zekeren morgen. Stel je voor, Alice, wat ilc dezen nacht heb ontdekt, toen ik in mijn familie papieren snuffelde. Het is grappig, neen te grappig. Ik ontdekte, dat- je niet de oudste bent, lieveling. Je weet, dat jullie allen iu Cam bod ga bent geboren, jij en je zusters, destijds toen ik nog ondergeschikt ambte naar was, cn we hadden zoo'n bewogen le ven, dat we daarop geen acht sloegen... We hebben ons vergist, kindZooeven heb ilc het bemerkt. We hebben jou en Bertlia verwisseld. Dus niet jij bent de oudste, maar Bertha. Na tuurlijk is liet Bertlia. Weet je, wanneer je vier dochters hebt, ka.u je je iu de num mers gemakkelijk vergissen: Bertlia is dus 30 jaar oud, Alice, en jij maar 28. Ben je tevreden? Twee jaren jonger te zijn, doet toch altijd aangenaam aan. Stel jfe voor, twee jaar minder. Thans moeten we er ech ter aan denken, die arme Bertha uit te huwelijken En zoo gebeurde het dat Bertha twee maanden later kon trouwen, zonder dat de rangorde verbroken werd. Maar evenzeer als Bertha was ook Suzan na erg boos zich door de „roode signaal schijf" op haar weg te zien gehinderd. Zij dreigde Eau yerdrigti te zjillga fteryen, wan- De Turksche minister Halil bey heeft ver klaard, dat heb bondsverdrag van hot Otto- maansche rijk met Duitschland en Oostcnrijk- Hongarijo gereed ligt, en dat heb alleen nog maar geteekend behoeft no worden. De Duit- Bche-pers juicht, en denkelijk niet te onrecht. Turkije, verzwakt als het :is in de laatste jaren, moge geen ideaal militair bondgenoot zijn. het zou zich zonder Duitsche hulp waarschijn lijk niet voldoende hebben kunnen verdedigen aan de Dardanollen, het brengt de centrale mogendheden dit voordeel aan, dat zij in regel rechte verbinding ltomen met. de Middelland- sche Zee, dat over de spoorwegen der bondge- nooten de treinen kunnen voortratelen van Hamburg naar Konstantinopel. Onder één voor waarde echter, dab Bulgarije zich aansluit en er dus een viervoudig verbond ontstaat. Want de weg van Pruisen naar Turkije loopt door liet land van koning Ferdinand Nu heeft Bulga rije reeds getoond, dat het zich wet wil scharen aan de zijde der centralen, en totnogtoe hoeft het daarvan ook geen spijt te hebben het heeft Macedonië, dat liet in 1912 moest laten varen, in.zijn bezit gekregen. Toch. is een nauwere aansluiting nog nier, zéker. Jn de eerste plaats zou Bulgarije zijn Slavische idealen geheel moeten laten varen, en t is de .vraag, of een groot deel des volks daarin berust en zich van Rusland zal afscheiden, om zich te verbin den met Turkije. Dan is er nog een quaestio. die opgelost zaL moeten worden: Bulgarije heeft Macedonië gekregen. of het dit zal kun nen houden, zal bij den evenbueelen vrede werden uitgemaakt, maar het mist nog steeds wat 't evenzeer of nog vuriger wenscht: een. grooter gebied aan de Egei'sehe Zee en meer uitgangen daar dan alleen Dedeagatsch. Dio zal hét echter slechts kunnen verwerven ten koste van Griekenland, en Duitschland schijnt te verlangen, dat dit buiten den oor log blijft. Een aansluiting van Bulgarije "bij het nieuwe Drievoudig Verbond is dus nog geen zekere zaak. De Amerikaansche gezant te Berlijn Gerard is wel uit het Dutschjf hoofdkwartier, van den keizer, teruggekeerd, maar wij worden daar om nog niet veel wijzer. Er komt geen enkel bericht, welke de houding van Duitschland zal zijn. De Duitsche bladen blijven betrekkelijk kalm: zij meenen, dat juist het uitstel van 't antwoord een goed teeken is. Komt tijd. komt- raad, de, regeeringen van. weerskanten heb ben nu gelegenheid de zaak eens goed onder de oogen .ite zien. Toch verwacht men zeer spoedig Duitsc-hlands antwoord. De Engelsen© eerste minister Asquith heeft in het Lagerhuis een verklaring afgelegd prize lezers vinden, die elders onder het Oorlogs nieuws. Hij deelde mee, dat de regeering aan het Lagerhuis een maatregel zou voorstellen aangaande de legerorganisati© en de dienst plichtwet, alles bevattende, wal: zij noodig had. 'Hoo die maatregel er zal uitzien is nog niet duidelijk, ook wiet op te maken uit de rede van Asquith. Wel wees deze er op, dat Groot- Brittanje niet zooveel mannen naar evenredig heid kon missen als andere mogenheden, omrlat 'het do andere geallieerden ook financieel had te ondersteunen en het dus meer mannen in bedrijf en scheepvaart moest houden. Toch lette men'er op, dat de eerste minister de woorden „algemeens en onmiddellijke dienst plicht". gebruikt in zijn verklaring.. De Engelsche bladen bespreken natuurlijk twee groote tegenslagen van hun landde over gave van het Engelsche leger in- Koet-el-Amara en den opstand in Ierland. "V an het eerste geven de anti-regeeringsgezïnden het ministe rie de schuld: indien de regeering haar plicht had gedaan, zou zulk een smaad het Engelsche volk niet zijn aangedaan. Gelukkig troost men zich met de gedachte, dat het gebeurde te Koet-el-Amara van geen belang kan zijn voor den afloop van .den oorlog, en verder dat de opstand in Ierland mislukt is. Dit schijnt dan ook wel het geval volgens de laatste berich ten. al wordt hier en daar nog gevochten door de .'Sinn. Feiners. Zooals we reeds zeiden, het nieuws van de oorlogsterreïnen is scliaarsch en onbeduidend, al wordt er overal gestreden. Bij Verdun niet het minsten 'het geldt daar nog .vooral de stelling van den ..Mort Homme". I an weers kanten wordt aangevallen gn niet het minst krachtig door de Franschen. die zelfs in de gevechten van 29 en 30 April, waarvan thans nader wordt gemeld, op do hellingen van den Mort Homme Duitsche loopgraven over een lengte van 1000 en een breedte van 100 tot 600° M. hebben bezet. Bovendien hebben zij een krachtige» aanval gedaan bij Douaumont. Dit lijkt nog wel niets op het groote verras sende voorjaarsoffensief, dat beloofd werd, maar in elk geval schijnt bet. of de Duitsche aanvallende beweging ook al minder kap van slagen zal hebben. Echter moet men niet uit het oog verliezen, dat dit Dmtsc-he offensief waarschijnlijk dien grooten aanval der geal lieerden heeft voorkomen en afgewend. neer se niet direct den. heer Jacques mocht trouwen. Wat te doen? De heer en mevrouw Petit pont vroegen zdcli dat vol angst eenige we ken af. Toen vermande mevrouw Petitpont ziclx tot een groot'besluit. Goeden dag, Alice zeide ze op zekeren morgen tegen haar dochter. Hoe gaat het met je, Alice van 26 jaar?... Wat? Een Ver gissing is nu vast. We hadden ons vergist, Leveling. We hadden je met Suzanna ver wisseld; je leek ook zoo precies op haar ,1e moet weten, dat we het m Camboclga erg druk hadden, toen we nog jong waren En het was voldoende, dat het dienstmeisje bij vergissing op zekeren dag de tweede het kleedje van de'derde aantrok... En men slaat er geen acht op, zoo gaat het meer. Maar gelukkig .zijn we nog juist bijtijds tot een ander inzicht gekomen, Alice. Thans zal echter Suzanna wel erg ontevreden zijn, wanneer.ze hoort-, dat ze plotseling twee jaren ouder is geworden. Yve zullen het arme kind moeten uithuwelijken! "Wees maar niet bang, do volgend© maal kom jij aan de beurt! Een drie maanden later gingen juffrouw Suzanna en Jacques met vluggeu tred naar het trouwaltaar en nog eenmaal scheen toen ook de rangorde in eere te zijn gehouden. Ja, maar daar was nog Claudia-. Zij zag steeds, hoe de „roode schijf" zich tussehen haar en den heer Paul schoof. En hij was toch zoo beminnelijk, die mijnheer Paul!... Zoo verschenen dan op zekeren namiddag vader en moeder bij Alice in d'e kamer. Zij zagen er verstrooid .en verlegen uit.» Wat vérder aan het westerfront gebeurt, is van heel wei pig belang; in gelijks do krijgsver richtingen in Rusland en den Kaukasus. Hi in treden blijkbaar do Turken in don luatvten tijd krachtiger op cn verhinderen vtydcre sue- cessen van ue Russen. Het Fransche telegraaf agentschap „Havas" kreeg uit do hoofdstad van Roemenië Boelen- rest bericht, dat Bulgarije genoeg heeft van den oorlog, waardoor het diep teleurgesteld is; het zou er niet voor terugdeinzen om er door een wanhoopsdaad een einde aan te duiden. Zoo zou. bevroeden wij. dan het sluiten van vrede met do geallieerden genoemd worden! DUITSCHLAND. Bezadigde woorden. Aan een artikel vail Theodor Wolff in het. „Berl. Tagobl." ontkenen wij het vol gende: ..Zeker, wij mogoA niet meenen, dat de Engelsche wilskracht door zulke blagen (do val van Koet el Amara eu de opstand te Dublin) reeds murw zal worden. Geheel andere dingen zullen moeten geschieden, als Engeland de plaats zal opgeven, die het bezit. De oorlog kan, met steeds nieuwe da den van hoogste» heldenmoed en met steeds nieuw© offers, nog lang zoo voortgaan. Hij zal lang nog zoo voortgaan indien niet de rede den benevelden geest van hen, die heden nog geen vrede willen, verheldert. Aan taaiheid ontbreekt het-, zooals men buiten reeds inoest hebben bemerkt, ook waarlijk het Duitsche volk niet.. Het aan vaardt zijn onaangename incidenten even ongeschokt als Engeland de zijne. Zoo vast. en ontrefbaar, als het heden staat zal het verder staan, indien het zich niet tot ver keerde stappen laat verleiden of zonder dringende noodzaak nieuwe vijandschap laat ontstaan." Wolff wijst dan met een enkel woord op de aankomst van Russiëche troepen te Mar seille en zegt dan „Door de zending van troepen wil de Russische regeering toonen dat ze op gena de en ongenade met de geallieerden is ver bonden. Zij wil met de anderen leven of sterven, overwinneii of ondergaan. Deze manifestatie toont, hoe onjuist het oordeel was van diegenen onder on§, die het eerst een afzonderlijken vrede met Rusland mo gelijk achtten. Zij toont, dat de bewering onjuist was, dat de heer v. Betlimann Holl- weg door zijn scherp© tégen Rusland ge richte rede over het oorlogsdoel den weg naar goedekans gevende pogingen tot ver zoening had afgesloten. De Russische troe pen die voor Frankrijk temd waren, werden lang voor die redevoering inge scheept. De heer v. Bethmann Hollweg ken de natuurlijk de Russische stemmingen, toen hij zijn rede hieldTo©n de schilde ringen-over de landing der Russen kwamen, werd in de herinnering van menigeen een andere dag in de dagen van Marseille her dacht. Op 22 November 1900 kwam daar, ongeduldig verwacht ©n jubelend begroet, de oude oom Kruger aan. Hij stond voor ons, op de kade, hoorde de betuigingen cn de anti-Engelsche ©eden van de redenaars die hem begroetten, drukte met zijn groote hand vele handen, zeide een woord van dank. Wij dachten over'de zaak der Boeren niet gelijk, maar allen vonden den kop van den oudon Kruger wonderbaar. Heel Mar seille was vol geestdrift, iu de straten ver drong zich de menigte die ,,Déve Kruger en „Weg met Engeland!" riep. Een zelfde geestdrift begroette nu de Russische solda ten. De vijandschap jegens Engeland duur de in Frankrijk voort tot de dagen van Ma rokko. De gedachte aan Egypte, Fashoda en Transvaal wekte steeds nieuwen toorn. Heden zien de meesten in Duitschland iu, dat een politiek, die de vereeniging van gescheiden©», de vereeniging tegen ons, be vorderde, juist.niet het voorbeeld van hel derziendheid wa6. Maar daar men volstrekt, tegen Engeland, de groote slagschepen be geerde en tevens, tegenover Frankrijk, den st-rijd over Marokko wilde- uitvechten, voer de men Engeland en Frankrijk in eikaars armen, knoopte men zelfs dén band. Men wilde, alles tegen allen, maakte geen on derscheid tussehen het belangrijke en on belangrijke. Men bevorderde de vorming Goeden dag, Alice, begon de heer Petitpont. Onze Alice van 24 jarenzei mevrouw Petitpont. Toen sprong echter Alice op. Nu is het genoeg, riep ze. Eenmaal, tweemaal, laat ik met dat welgevallen... Maar driemaal! Het is maar goed, dat ik nog niet twaalf zusters heb, u zoudt me ten langen leste nog de zuigflesch hebben gegeven 'En in haar kleine 'oogen, die treurige knoopsgaten van een versleten overjas, ver zamelden zich dikke tranen. U kunt Claudia uithuwen! zeide ze tussehen twee snikken, 't. Is mij om het even! Ik wil ongetrouwd blijven. O, werkelijk, Alice? Natuurlijk is het waar. Gelooft u dan dat ik ooit lust heb gehad, om te trouwen? We zijn immers hier zoo gelukkig bij el kaar. Beide ouders drukten haar aan het hart en geroerd mompelden ze beiden: Je hebt-gelijk, dochtertje! Een geluk kig thuis is iets zeldzaams. Je bent ook veel handiger dan Claudia, Suzanna en Ber tha. En ook veel slimmer. .En je hebt ons lief en wilt ons niet verlaten En werkelijk verliét ze hen ook nooit; Alice had afstand gedaan. Zoo nu en dan trokken zich rimpels om haar oogen als of de knoopsgaten verscheurd waren en haar gestalte werd gebogen, alsof de uien in den beschimmelden zak verschrompelden. .Toen zij echter 45 jaar cud was, begon van de anti-Duitsche coalitie, omdat me» naar geen enkele zijde een opgeven «van eenig programpunt mogelijk achtte. Par tijpolitici en journalisten meenden, dat ieder, die niet. mee wilde doen, een zwakke, ling was en nationaal onbetrouwbaar. Het zijn juist dezelfde partijpolitici, voor wie heden de vijandelijke coalitie nog niet groot genoeg schijnt. Zou het conflict met Am.- rika. als nauwelijks te verwachten is. onaf wendbaar blijken, dan zou kalme vastbe radenheid een vanzelf sprekend gebod zijn. Tot zoo ver echter is het slechts van zc'f- sprekend, dat a] het mogelijk© wordt ge daan om het te voorkomen... Een Mei-betooging te Berlijn. BERLIJN. Bij strooibiljet werden een aantal bewoners van de ruide-# lijke voorsteden tegen Maandagavond*» acht uur voor een' Meiviering opge roepen naar den Potsdamer Platz. Er kwa men eenige 'nieuwsgierigen, die echter te leurgesteld werden. Verzamelingen van pu bliek in deze drukke buurt werden door de politie zonder moeite uiteengedreven. We gens het niet opvolgen van de bevelen der politie werden negen personen gearresteerd. ENGELAND. De opstand In Ierland. LONDEN. De opperbevelhebber in Ierland meldt, dab geleidelijk in Du blin normale toestanden wederkëeren. Enkel© kleinere v.ijken worden oog gezuiverd. In Cork is alles rustig, be halve een kloppartij in Fermoy. Hier trachtte de politie twee mannen in een huis te arresteeren. maar ondervond daarbij ge wapend verzet. De hoofdconrtabel werd ge dood. Bij aankomst van versterkingen ga ven de lieden in het huis zich over. De Sinn Feiners in de stad Cork, waar geen opstand is geweest, hebben hun wapens in geleverd. Een colonne die naar Enniscorthy vertrok, voert de arrestatie uit van de rebel len in het graafschap W/?xford. Overigens wordt gemeld, dat Zuid-Ierland rustig is. Uit Dublin werd nog van Maandag gemeld: Behalve de groote schade in Sack- villestreet aangericht, is er groote verwoes ting in Abbey-street, waar vrijwel allé ge- - bouwen vernield zijn. De Lawcourts hebben aan achter- en voorgevel geleden en toonen bjijken hevig beschoten te zijn. In' Graftou- street is er weinig schade, de verwoesting hier is meest aangericht door plunderaars. In sommige armere wijken ziet men teeke- nen, dat er hevig is gevochten. Véle hui zen zijn neergehaald en nauwelijks een ruit is er heel. Er is haast geen zijstraat, die niet teekenen toont van strijd. Dinsdagmorgen was alles rustig. Alleen enkele schoten van „snipers" werden gehoord. Men zegt, dat onder de gevangenen vrou wen zijn in mannenkleeding. Eenige gevan genen hebben een zeer vrouwelijk Uiterlijk en hoewel men in de duisternis gemakke lijk zich kan vergissen, is het toch wel ze ker, dat jonge vrouwen in mannenkleeren gewapend onder de rebellen werden opge merkt. Zij onderscheidden ziek zeer als „snipers". Daarentegen waren er manne lijke „snipers", die zich vermomd hadden door vrouwenkleeren te dragen. Een der gevangen genomen rebellen droeg zelfs de uniform van een postbode. Een andere troep gevangenen, gelijk aan die, welke den vorigen nacht worden over gebracht, marcheerde des middags naar dc kade ter overbrenging naar Engeland. On geveer duizend gevangenen zijn in handen der militairen. Dublin toonde Dinsdag het beeld van een gewonen „bankholiday". Het was aan het publiek vergund vrij door de straten te gaan. Vele militairen zijn teruggetrokken. Lanciers patrouilleeren in kleine detache menten. En ontzaglijke menigte verdrong zich in Sackville-streei om de schade op. te nemen. Ook mocht het publiek de puinhoopen van het postkantoor bezichtigen, waar op som mige plaatsen het vuur nog smeult. Men zocht met ijver onder het puin naar souve nirs en men vond daarbij vaak belangwek- zij zich toch te geneeren, omdat men haar nog a'tijd met juffrouw" aansprak... Hoe gaat het juffrouw? Hoe maken het uw neven, juffrouw? En op zekeren dag legde zij haar grijzend hoofd op de beverige schouders van den heer Petitpont en zei tot hem zachtjes met dichtgeknepen oogleden, om haar tranen niet te laten zien: Hoor eens, papa, wanneer u er niets op tegen hebt... zoudt u niet, wanneer u voortaan over mij tegen vrienden spreekt or tegen nieuwe bekenden..', zoudt u dan niet. Wat danAlice hen doen gelooven, dat ik gehuwd ben geweest, dat. ik weduwe ben Ik zou het zoo graag willen' De grijsaard omarmde innig zijn dierbare leelijke. En van toen af kleedt Alice zich dikwijls :n het zwart, vooral wanneer thuis bezoek is. wanneer nieuwe vrienden komen. En haar hart. ondervindt een heimelijke» trots, een zoete ontroering, wanneer ze de men- schen uitgeleide doet. Dan meent ze steeds, dafc de menschen op de trap, terwijl ze hun jassen dicht- kneopen, tegen eikaar zullen zeggen: -Arme vrouw... zij schijnt reeds lang weduwe te zijn, zij heeft haar man in elk geval erg jong verloren... Weet u, ze moet vroeger niet zoo kwaad zijn geweest Gelooft u niet?...

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1916 | | pagina 1