No. 252.
Zonüag 20 Maart 1916
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Een mislukte aanval.
Ie toeslsnd in den reuzenstrijd.
TWEEDE JAARGANG.
DE SOLDATENCOURANT
ADRES DER REDACTIE EN ADMINISTRATIE PALESTRINASTRAAT 10,
AMSTERDAM. DIT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE
NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOORBURGERS CENT. ABONNE
MENT VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS ƒ1.00 p. DRIE MAANDEN
Voor AdverteiitDn wonde men zich tot onzo Administrate, Palr-strinaatraat 10
Amsterdam. Prijs der Adverter.tifn por regel 50 cent. Voor Ingezonden Aledo'
deel-'ngen op de tweede, derde eu vierde pagina dubbel tarief. Bij abonnement
reductie.
Toen, reeds eenige maanden geleden, de Engelsche troepen zich terugtrokken
Tan de Dardanellen, deden zij dat, zooals we gelezen hebben onder het beschermend
vuur der Britsche oorlogsschepen. Een Engplsch tijdschrift liet daar iets van in
beeld zien en wij geven dat hierboven weer. Het E. igelscfce slagschip de'„Corn-
wallis" opent het vuur op de kust van Gallipoli, schiet daan de' voorraadmagazijnen
der Turken in brand en leidt decaandacht van dezen af, terwijl de Engelsche en
Fransche expeditie-troepen zich ingtjhepen.
DE CEHEELE OPLAAG VAN „DE
SOLDATENCOURANT."
Door bet vrijkomen van eenige archiefexem
plaren zijn wij in staat nog enkele vol
ledige oplagen van „Be Soldaleneourant"
te verzonden. Wie dus de verzameling van
allo tot heden verschenen nummers w®nsoht
te ontvangen, zonde onder motto „Verzame
ling" aan onze Administratie 2.50 por post
wissel of in postzegels, waarna wij de couran
ten in franco pakketten overzenden. Dit
geldt uitsluitend voor militairen. De prijs voor
burgers is 7.50.
Administratie „Soldateneourant".
De verspreiding van ons blad.
Wij brengen in herinnering, dat troepen-
deeion, die soms door een of andere oorzaak
van ons blad verstoken zijn, siechts een aan
vraag tot ons te richten hebben om regelmatig,
driomaal por week, een pakket Soldatenoo.uran-
ten to ontvangen. Nergen3 mag ons „Orgaan
voor leger on vloot" ontbreken.
Omtrent het vliegongeluk te Batavia,
waarbij generaal Michielsen heb leven ver
loor en luitenant Ter Poorten gekwetst
werd, vinden wij in de ,,Deli' Courant" tele
grammen, waaraan het volgende ont
leend is
Generaal) Michielsen vertrok op den morgen
▼an 15 Fobr. met eenigo officieren, onder wie
luitenant Ter Poorten, kapiteins Vissclier en
Weyerman, naar Kalidjatti in 'fc Soebangsche,
om de vliegoefeningen bij te wonen. De leger
commandant wilde zelf bet terrein verkennen
en bad bet plan mede op te stijgen. Om bet
slechte weer had hij dit uitgesteld tot elf uur,
„We zijn weer eens in do loopgraven",
aldus een correspondent van het Russische
front in de „Komische Zeitung", „wij hui
zen weer eens in onze onderaardsche holen,
houden dag en nacht de wacht, 't geweer
aan den schouder, loeren door de schiet
gaten op den vijand en wijzen zijn, zich
telkens herhalende pogingen tot toenade
ring op gepaste wijze van de hand.
Ze roeren zich de laatste weken weer,
die Russen. Dag en nacht hoo-ren we hum
geschut; nu eens rechts, dan weer links.
Af en toe trachten grootere of kleinere af
deelingen ons zelfs op het eigen gebied te
verpassen. Wat de kerels bezielt 1
Sinds maanden hebben zij zich niet zóó
geweerd. Do lente kan yoor hunne bewege
lijkheid niet aansprakelijk worden gesteld,
want van het voorjaar valt maar een be
droefd schijntje te bespeuren. Nog steeds
zakken we tot aan de knieën iS. de sneeuw
nog steeds vriest het baketeenen, nog steeds
•bezit de zon, die af en toe uit den mist te
Voorschijn komt gluren, niet de kracht om
aan de heerschappij van den. winter een
•inde te rnakon.
De moerassen voor0ons front zijn nog
met oen ijslaag bedekt. Gelukkig is de tem
peratuur van het water van dien aard,
dat do l^ag dun blijft en geen menschen-ge-
wicht kan dragon. Als het wel 't geval was,
zouden w9 nog minder rust hebben.
Overdag komen de Russsn hoogst zel
den i «Is ze 't doen, kiezen zij het oogen-
tgen~de eerste vlucht© werd gedaan, die mis
lukt© w©g©n--j'a- voel olievulling.
Bij do tweede poging sloeg dc motor prachtig
aan en bet toestel steeg tot 150 met ér, van
welke hoogte gedaald werd tot op 30 meter. De
bestuurder Ter Poorten maakte een wending,
waarop de officieren ineens het toestel lood
recht zagen vallen op een afstand van 750 M.
Zij snelden per auto daarheen en vonden lui
tenant Ter Poorten het eeret weer hij bewust
zijn. Hij kon, gesteund, naar de auto loopen.
De legiycommandant moest uit de machine
bevrijd u-ordenboutsplinters waren hem in
eon wonde bij de neus gedrongen, zijn ledema
ten waren gebroken, maar waarschijnlijk is
de dood veroorzaakt door worging in de span
draden der machine. Op een baleh baleh werd
de legercommandant naar een woning ver
voerd, waar hij na, een kwartier den geest gaf.
Boron van Heerdt bereidde mevrouw Mi
chielsen op de vreeselijke tijding voor. Zij wil
echter nog niets van het gebeurde gelooven.
Zij had voor zijn vertrek haar man gesmeekt
niet te vliegen.
Luitenant ter Poorten zou drie dagen later
met zijn vrouw naar Europa vertrokken. Me
vrouw verheugde zich reeds, dat haar man nog
Slechts twee keer behoefde te vliegen. t»
Het ongeluk gebeurde met dezelfde machine,
waarmee kapitein Vissclier gevallen is.
Men had onder deze aëroplaan wielen gezet
om ze te doe"n dienen als leermachine.
Ofschoon, volgens den wensch van de we
duwe, de begrafenis 'zonder militaire eer plaats
had, was reeds den volgenden dag, van vier
uur af, veel publiek in de omgeving van bet
Hertogspark aanwezig. Een eindelooz© stoet
van rijtuigen wachtte tot het Waterlooplein.
Wijl de voorgalerij van het paleis de belang
stellenden niet kon bevatten. wras den volgers
verzocht in de rijtuigen te blijven zitten.; In 't
paleis nam rle heer Coenen de honneurs waar.
Daar waren alle officieelo persoonlijkheden
vereenigd, de Raden van Indië, de directeu
ren, generaals, kolonels en consuls, gezamen
lijk een vijftigtal. Een schat van bloemen werd
aangevoerd. Te kwart voor vijf arriveerde de
blik waarop een sneeuwjacht ons belet iets
te onderscheiden, maar 's nachts, geduren
de de koude, stormachtige nachten, als men
geen hond op straat zou jagen,, dan kun
nen wij vast en zeker op bezoek van den
overkant rekenen.
Om dan gereed tot den aanval in de
onderstanden te liggen, of daarbuiten, uren
lang in wind en sneeuwjacht te staan, is
allesbehalve aangenaam en je stemming
laat dan wel eens wat te wenschen. De
Russen merken het aan de ontvangst die
hun wordt bereid. Natuurlijk moeten onze
vooruitgeschoven posten voortdurend op
hun hoede zijn. De vijand is handig en
slim, en kent alle grepen en kunsten. We
dienen altijd weer met andere verrassingen
rekening te houden. Wij hebben meestal
ractb Siberische regimenten te doen, wilde,
ruwe, geharde kerels, die altijd het aller
slechtste weer voor hunne visites schijnen
af te wachten.
Precies twee dagen waren we op onzen
nieuwen post, toen de Russen een overval
'op touw gingen zetten.
Ongeveer 500 meter van onze standplaats
aan. den rechterkant bevindt zich een moe
ras. He.t ligt nog steeds open, want eeni°-e
warme bronnen maken dat hét water niet
bevriest. De afgeloste kameraden hadden
ons ver-teld, dat de Russen wel eens met
roeibootjes overkwamen, vandaar dat den
posten de meest mogelijke waakzaamheid
aanbevolen werd, hoewel dat aan een kri
tiek front als bet onze eigenlijk vanzelf
spreekt.
Het was een echte Russische winterdag.
Droefgeestig, grauw brak de ochtend aan
Landvoogd met den heer Hulshoff Pol en ad
judant Bouwmeester, De Landvoogd bezocht
de weduwe en keerde zeer aangedaan in de
voorgalerij terug.
Precies te vijf uur werd de kist in den gaïa-
lijkkoets gedragen, waarin zij begraven lag on
der een schat van kransen en gedekt met der
kolbak en de sabel van de overledene. Op het
kerkhof was een enorme menschemnasse aar.
wezig.
De stoet werd gevolgd door een honderdtal
rijtuigen en werd aan het kerkhof opgewacht
door een honderdtal officieren. De kist zonk
kwart voor zes in de groeve.
De Landvoogd voerde-het eerst het woord.
Hij zeide, dat er een hevige aandoening door
Indië is gegaan bij de ontroerende treurmare
dat een jong officier, gelukkig niet hopplow.
gewond is en de bevelhebber het leven heeft
verloren.. TI ij herdacht in gevoelvolle woorden
do sehittende loopbaan van den overledene als
inenseh én militair, met zijn grooto gaven te
velde en in het garnizien. met zijn onkreukbaar
gevoel van recht. Met zijn grooto eigenschap
pen stellen wij ons hem allen tot voorbeeld. In
Michielsen verliest het leger zijn bekwaamstee
commandant, het departement van oorlog een
hoogstaand chef, de regeering een hooggeschat
adviseur en ik een goed kameraad.
Eerst aan de academie en later in den diepst
in het leger, nog later aan het departement van
koloniën en do laatsto twee jaar kwam spr.
veej met den overledene in aanraking. De
verhouding was anders dan een Moot officiëele.
Spr. wijdde verder een woord van oprechte deel
neming aan de w:eduwe en de kinderen van
den overledene, die in de herinnering voortleeft
als een uitblinkend militair, een bekwaam aan
voerder, die getrouw is geweest tot in den
dood. Zoo nemen, wij ook zijn. beeld mede, op
dat hij ook voor ons niet vergeefs heeft ge
leefd.
Generaal Kronouer zeide vervolgens, dat met
den overledene iemand is heengegaan met wien
hij 35 jaar vriend is geweest. Hij memoreerde
de eigenschappen van den gestorvene en zijn
plichtsvervulling.
Admiraal Pink© memoreerde do samenwer
king met den overledene in do moeilijke laatsto
twee jaren, waarin een innige band van vriend
schap is ontstaan, om daarna zijn laatste karüe-
raadschappelijken zeemansgroet te brengen.
Overste Geertsema Bekkering sprak in tele-
grapliische opdracht van generaal Sworfc, een
groet aan den wapenbroeder, die gevallen is mj
de beoefening van zijn plicht.
Ten slotte sprak het lid van den Raad van
Indië, Coenen, een lange ontroerende rede lot
zijn vriend- Michielsen, waarin hij den over
ledene herdacht als iemand die altijd numn-r
één was. Samen hebben zij geleefd, gespéld
en gewerkt. Met een: „Daar ligt thans de
glorie van het Hollandsch leger, dag Jin,
vaarweleindigde hij -
Alle aanwezigen waren hevig ontroerd. 1)6
zoon van den overledene dankte, aangedaan,
namens de familie.
Heb valt op, dat het in de laatste dagm
.levendiger wordt aan het Oosterfront, Ode
daar is blijkbaar de tijd van betrekkelijke
rust en afwachting voorbij en wordt le
strijd met kracht hervat. Sneeuw en ijs
smeltende winter is voorbij1 en daarmee
hot kalme seizoen voor den oorlog, 't Zin
ditmaal echter niet de ceutralen, die let
offensief beginnen maar de Russen, die ckn
strijd hervatten. Niet op een punt hier en
een punt daar, doch feitelijk over de gehede
linie, vooral in het noorden bij Dunabu-g
en in het zuiden in Galicië. Zoowel vai
Duitscikeii als van Russischen kant konijn
er berichten van voortdurende aanvallen,
op verschillende^ punten in het noorden, vin
dit front wordt dag en nacht gestreden, in
dit opzicht zijn de berichten der beide
eens, maar verder gaat hun overeenstem
ming ook niet. Volgens de Duibsohers heb
ben dè Russen in de streek van Dunaburg,
in de linie RigaDunabungWilna
geen succes behaald, terwijl de Russen be
weren, dat zij op verschalende punten de
loopgraven bezetten van den tegenstander
en bij- het Nacocz-meer zelfs doordringen
tot in de derde linie. Ook hebben zij, vol
gens hun zeggen, vele mitrailleuses- genomen
en vele krijgsgevangenen gemaakt. Zij
en tegen elf uur begon zulk een hevige
sneeuwstorm te woeden, als in Duitschland
slechte uiterst zelden voorkomt. En alsof
de Russen op dit noodweer hadden ge
wacht, begon al dadelijk zulk een heftig-
en wild vuur, al ook alleen maar bij de
Russen mogelijk is. De regen, van ijzer
viel neer op de stelling van het regiment,
dat links van ons aansloot en waartegen
reeds dén avond te voren een aanval was
gedaan.
Dat was zoo'n gekraak, gedonder en ge
fluit, en daarbij dat vreeselijke weer, dat
men geen vijftig meter ver zieli kon.
Ofschoon de aanval ons niet gold, waren-
wij toch voor het gevecht gereedde posten
waren versterkt en de reserves meer naar
voren gebracht. Drio uur lang duurde het
kanonvuur links van ons; onze detache
menten trappelden vloekend en schimpend
in de sneeuw heen en weer en wenschten
Russen en noodweer naar alle duivels.
Daar knetterde ginds geweervuur "de*
vijand valt aan. Heviger wordt heb geweer-
en mitrailleurvuur, handgranaten ontplof
te, de Russische artillerie poft er opnieuw
op los, onze artillerie antwoordt krachtig
een onbeschrijflijk lawaai. Wij zijn een en
al spanningal onzo opmerkzaamheid geldt
onzen wapenbroeders. Zullen zij het kunnen
uithouden, zullen zij het hoofd kunnen
bieden aan den stormloop der razende
colonnes
Daar wat is dat? Er valt bij ons een
schot, nog een, twee, drie, vier,,, een luide
schel1© stem roept wat, ik weet niet meer
wat het was, en wederom kraakt bij ons
een schot, sneller volgen nu de salvo's.
goven echter ook toe, dat bij Mintsjoeny,
ten zuiden van het D ris wat y meer, de Duit-
fchers een door do Russc-n bezette loopgraaf
hebben hernomen, en dat zij in de laatste
dagen in Galicië niet verder vooruit zijn
gekomen. Ofschoon zij daar blijkbaar wel
e:nig resultaat hebben behaald, maken wij
uit do Russische m-ededrelingen geenszins
op, dat de Russen darr liet Duitsche front
zoudej: hebben doorbroken, zoo-als een tele
gram uit Parijs zegevierend meldde.
Zoover is het nog niet, maar wel va!t in
het Oo3ten eeu algemeen© verlevendiging
van den strijd op te merken. Die begint
vroeg, 't i:: daar, in Rusland, veel kouder
dan hier, d© sneeuw ligt er moestal nog dik
cn liet kwik daalt ver onder vriespunt. On
getwijfeld is er een reden voor het hard
nekkige offensief der Russen, dab ech
ter nog lang niet krachtig genoeg is:
de Russc-n willen blijkbaar hun bondgenco-
ten in het westen wat lucht geven, de Duit-
schers noodzaken om troepen van 't westen
naar 't oosten te zenden en daardoor den
aanval op Verdun verzwakken. Het is zeer
wel mogelijk, dat dit voornemen kans van
slagen heeft. De Russische troepen staan
er beter voor dan verleden jaar, teen zij
maar al terug moesten trekken; het leger
telt meer mannen en is waarschijnlijk vesl
beter voorzien van munitie. De Duitschers
daareutegeïn hebben hun grootste kracht
ncodig bij Verdun, de pogingen, die zij daar
doen om docr te breken, loopen in de laat
ste weken vrijwel op niets uit; ook het nieu
we offensief verder naar 'b westen, waar wij
melding van maakten in ons vorig overzicht,
blijkt geen succes te hebben van «enig be-
lang.
Het resultaat van dit alles zal voor de
beslissing in dezen oorlog waarschijnlijk be
droevend zijn: de toestand zal wel dezelfde
blijven. Want dat de Rpssen do oentralen
zullen terugdrijven over ook maar een groot
deel van heb in Rusland bezette gebied, wa
gelooven er voorshands nog niet aan. De
Duitschers kunnen misschien gedwongen
worden om van den aanval bij Verdun af te
laten, maar het lijkt er niet op, dat de
Franschen hun zoo gemakkelijk weer de
voordeden ontfutselen, die zij er behaald
hebben. De Fransche troepen zijn blijkbaar
wel in, staat do Duitschers tegen te houden,
maar hen terug te werpen is nog iets anders,
zelfs wanneer deze -laatsten tot de verde
diging terngkeerenomdat zij een deel hun
ner troepen naar 'ij oosten hebben ge-zonden.
Tenzij 03 geallieerden eindelijk gereed zijn
voor het groota offensief en dit werkelijk
met ongekende kracht kunnen doorzetten.
Anders... blijft de toestand waarschijnlijk
Zooals hij is.
Het nieuws te overigens vrij schaarsch. De
Russen gaan voort in den Kaukasus en Per-
zië successen te behalen: zoo hebben zij in
bet laatste land de stad Isphahan bezet. Of
dit een overwinning van belang is, zal nog
moeten blijken. Verder komen er berichten
van gevechten aan de Grieksche grens, die
inderdaad van gewicht, zijn. Fransche troe
penzonden uit Saicniki zijn opgerukt en bij
Dn:rail de Duitschers en Bulgaren daar heb
ben aangevallen en teruggejaagd'. Van veel
beteekenïs is dit treffen zeker nog niet maar
het kan dat zijn als het voorspel van eon
nieuwen strijd in den Balkan. Hebben de
geallieerden den; aanval daar begonnen?
Willen zij beproeven Servië weer aan de
ceutralen te ontrukken
Wo hebben melding gemaakt van de mo
ties van verschillende partijen in den Duit-
schen Rijksdag over den duikbcotenoorlog.
Er is thans ook een ingediend door de socia
listen, die een tegenstelling vormt met de
andera en waarin van verlangen naar den
vrede gesproken wordtDa Duitsche sociaal
democraten verlangen in de eerste plaats,
dat bij de debatten over den duikbcoten
oorlog in den Rijksdag alles vermeden zal
worden, wat de rechtmatige belangen der
neutralen zou kunnen schaden en een onnoo-
dige uitbreiding óf verscherping van dezen
oorlog tengevolge zou kunnen hebben. Zij
verwachten daarentegen veeleer, dat de re-
geering alles zal deen om een spcedigen
vrede tot stand te brengen, welke de inte
griteit van het rijk, zijn politieke onafhan-
Wat gebeurt daar? Het zou nu spoedg
duidelijk worden ik behoef slechts door
een schietgat te kijkén. Ik schrok hevig
daarginds bij de draadversperring, gedeel
telijk reeds er in, bewogen zicb vele witte
gedaanten, die wanhopige pogingen deden
ons zoo snel mogelijk op het lijf te vallen.
In den sneeuwstorm waren zij slechts ondui
delijk te onderkennen, vooral, omdat de
kerels witte mantels aauhadden. Maar
achter de -voorste rijen daagden nieuwe
massa's op, die de gewo\e uniform droegen,
zoodat ze beter zichtbaar waren.
Hoe kwamen die'kerels in hemelsnaam
hier? Langen tijd om hierover te'piekeren,
was er niet hier moest worden gehandeld,
en snel ook, anders zou het te laat zijn.
Want de voorste vijanden waren reeds
tamelijk dichtbij. Zonder eenig geluid tc
maken, werkten zij zich dopr onze driedub
bele draadversperring heen, sloegen met
bijlen erop los en hanteerden ijverig scharen
en kniptangen. In een ©ogenblik waren wij
op onze posten de kolven vlogen aan den
schouder en schot op schot viel. De haud-
granatenwerpers vlogen naar hun kisten en
spoedig ontploften de eerste granaten in de
vijandelijke gelederen. Vervolgens begon
nen de mitrailleurs hun werk: het getik was
ouz© schoonste muziek.
Het was ons geluk, dat wij klaar voor
het gevecht waren, dat onze reserves bij de
hand waren en dat. wij trouwens geen oogen-
blik onze bedaardheid en kalmte hadden
verloren. Anders zou het slecht met ons
zijn afgeloopen, want, zooals wij al spoedig
bemerkten, werd de hoofdaanval aangezet
tegen onzen sector; de .artilleriebeschieting
keliikheid en economische ontwikkelings-
vrijneid waarborgt..
DUITSCHLAND.
De sociaal-democraten en de vrede.
De sociaal-democraten hebben, naar dc
„Vorwarts" meldt, besloten bij liet duik
bootendebat voor te stellen: De Rijksdag
spreekt de verwachting uit., dat bij de be
sprekingen over de toepassing van het duik-
bootwapsn alles wordt vermeden, wat de
rechtmatige belangen van neutraio staten
kan schaden en een onnoodige verscher
ping en uitbreiding van den oorlog zou
kunnen bewerken.
De Rijksdag verwacht eerder, dat de rc-
gcoring alles zat deen, om een spoedi-
gen vrede te verkrijgen, die de in
tegriteit van het Rijk, zijn politieke onaf
hankelijkheid e» economische ontwikkeüngs-
vrijhëid waarborgt.
ENGELAND.
Duitsche hydroplane neergeschoten.
'LONDEN. D© „Piess Association''
meldt, dat de tweede Duitsche hydroplane
neergeschoten is bij den Duitschen lucht-
raid boven Dover.
Een Engelsche vlieger in Frankrijk ver
klaarde, dat de aanval dadelijk na den raid
plaats had en dat een Duitsche hydroplane
is neergeschoten en in zee is gevallen.
Oorlogs-schadevergoeding.
Precies hc-fc tegenovergestelde van wat mi
nister Runciinan in een interview met de
„United Prese"' heeft opgesomd als do grond
slag voor de houding der. geallieerden tegen
over de centi-olo mogendheden werd in
de Jjondenac-he Kamer van Kooplmndel door
C.'rammond, den secretaris van de Stock Ex
change, to Liverpool verdedigd.
Runcimnn wil Duitschland. wat de oorlogs-
schadevergoeding betreft, geheel of bijna ge
heel vrij laten uitgaan ea tegen de oentralo
mogendheden slechts dan optreden, wanneer
zij -neder mochten blijken hunne commercieel©
kiacht voor politieke doeleinden to misbruiken.
Crammemd daarentegen wil Duitschlanda op
treden door preventieve maatregelen vreedzaam
houden en het zoodanige lasten opleggen, dat
her zich wel kalm moet houden. Zijn plan komt
in het kort hierop neer:
Duitschland moet eene oorlogs-schadever-
gceding aan alle geallieerde landen betelen
deze moet echter zoo groot zijn. dat die niet
in een ateienbaai tijdperk ketaakl kan worden.
De te Vergoeden bedragen zouden moeten zijn
aan België 500.000,000
Frankrijk 2„500,009,000
Engeland 2.600.000,000
Italië 500.000.000
Rusland 2.400,000,000
Servië en Montenegro 100,000,000
Totaal 8,600,000,000
Deze ruim honderd milliard gulden behoeven
niet in geld uit de rijksmiddelen bc-taald te
worden, behalve de aan België, XooTd-Frank-
rijk, Polen, Servië en Montenegro te geven
vergoedingen, die preferent moeten zijn en
geheel betaald moeten worden.
De Duitech© handelsvloot zal moeten dienen
om de in den grond geboorde schepen der ge
allieerden on neutralijn to vervangen. "Wat
daarna mocht overblijven zal Duitschland te
rugkrijgen. Alles wat Duitschland uit de be
zette landen heeft medegevoerd, zal niet in
geld doch in n a t u r a teruggegeven moeten
worden.
Voor da rest der oorlogsvergoeding zal
Duitschland schuldbewijzen moeten geven. De
geallieerde landen zullen een exfcntenvoorrecht
op Duitsche en Oostenrijksche goederen en een
uitvoerrecht op alle naar Duitschland c-n Oos
tenrijk gezonden grondstoffen heffen. De be
dragen dier extra-rechten zullen in mindering
gebracht worden op de totale schuld.
Zoo zullen de centrale mogendheden do
schuld inden, totdat als na zeker aantal
jaren gebleken mocht zijn, dat zij geene aggres-
sievo neigingen meer hebben en geene pogin
gen meer doen om da wereld-heerschappij te
veroveren de rest van de schuld zal kwijt
gescholden worden.
Het ministerie van munitie zal moeten blij
ven bestaan, maar zijne kraohten wijden aan
de reorganisatie van handel en nijverheid, die
na den oorlog zal moeten plaats hebben om de
gevolgen van de groote worsteling met succes
te boven ^te komen.
van onzen nevensector en de daarop gerichte
infanterieaanval waren slechts een schijnbe
weging geweest; het was om ons te doen,
en in geweldige drommen snelden de Rus
sen op ons toe. Thans kwam het er op
aan alle krachten in te spannen, om de
stelling vast te hpuden. De Russen hadden
het zich blijkbaar in het hoofd gezet om een
succes te behalen. Als waanzinnigen storm
den de volgende afdeelingen, nadat de wit-
jassen gevallen waren, vooruit, vernielden
de ijzerdraadversperringeu verder en kro
pen, om ten minste, eenigszin?- gedekt te
zijn tegen 0113 moorddadig vuur, op han
den en voeten vooruit. Goif na golf kwam
aanrollen, alles zonder dat een kreet ge
hoord werdgeen geroep, geen luide com
mando's, zooals anders bij den vijand ge
woonte is, en jui^t dat was het, waardoor
de aanval van deze massa's zoo vreeselijk
werd. Hadden zij geschreeuwd, hadden zij
een bemoedigend „hoera" uitgebruld, dan
hadden ook wij geschreeuwd en er was ont
spanning gekomen maar zóó, stom, zon
der eenig geluid te geven, dat was atschuwe-
nik.
Ik zag Russen, die den mond wijd open
sperden. die wilden schreeuwen, maar het
was slechts schijn, ik hoorde niets. Wij
stonden op onze plaatsen, bleek, doch tot
het uiterste beslotenwij laadden, schoten,
laadden, schoten... Ook bij ons geen com
mando, geen kreet, zelfs de gewone moppen
van de grappenmakers in de compagnie wer
den niet vernomen in stomme verbittering
deed ieder zijn plicht.
Aan de rechterloopgraaf, waar de stel
ling het zwak6t bezet was, drongen de Rus-
FRANKRIJK.
Van het Westelijk OorioQsterreln,
LONDEN. De Enge henen deden goedge
slaagde aanvallen op do vijandelijke loop
graven in de buurt van den weg Gomme-
court—Béthune—La Bassée. Drio schuil
plaatsen vol Duitschers werden beechoten
en sprongen in do lucht.
Do vijand liet een kleine mijn vpringcn
ten noorden van Au cht en iwce mijnen
ten noordoosten van Nc-uve Chapollo, waar
door de Engelsche loopgraven cenigszins
beschadigd werden.
Een aanval met handgranaten ten noor
den van A tree ht werd afgeslagen.
Artillerie-activiteit bij Fricourfc, Gor.irne-
court, Soucby, de Hohenzollera-redout© en
Yperen.
Op één plaats werd in do vijanielijko»
linies een zware ontploffing .veroorzaakt.
PARIJS. Ten noorden vsn de Aisne wer
den de vijandelijke versterkingen op het
plateau Vanblerc, onder vernielend vpur
gekomen, terwijl in Argcnne vijandelijke
werken, wegen en spoorwegen met zwaar
geschut werden beschoten, benovens ver
scheiden punten in oostelijk Argonnc «1 hot
X al a ncou rt- bosch
Ten westen van de Maas hevige beschie
ting van de streek Malancourt op het front
BéthincourtMort Homme—-Cimières.
Ten oosten van de Maas en in Woëvre
vrij krachtige beschieting, maar geen infan-
terie-nctie.
De Franschen beschoten vijandelijke kam»
pen bij Miihlbach in de Vogezen.
De strijd om Verdun.
PARIJS. Geen enkele vijandelijke Lnfan-
teria-actio in den loep van Vrijdag voor
Verdun. De Duitschers, uitgeput door de
laa'tste aanvallen, rusten uit, doch de opara-
ties worden daardoor niet gestaakt.
In de Oostelijke Argonnen beschoten wij
de vijandelijke stellingen om het bijeen
brengen van troepen te beletten, bestemd
voor de operatics in het bosch van Malan
court. Op den linkervleugel werd do be
schieting hevig voortgezet op ons front van
Malancourt--BéthincourtMort Homme-
Cumières ten westen van de Maas.
Ook aan den oostelijken Maasoever op
onzen rechtervleugel, en in Wöevre wordt
de artillerieslrijd met intensiteit- voort
gezet.
De hevige- beschieting doet aanvallen ver
wachten, die nog heviger 2ijn dan tot dus
ver, maar bet onsamenhangende van de
Duitsche taktick laat niet toé, na te gaan
of de aanvatepoging plaatselijk zal zijn ate
de tot dusver gedane aanvallen, of' over
een uitgestrekt gebied als bij het begin
van den slag. De vermindering van de
vijandelijke strijdmacht maakt het eerste
waarschijnlijk. Doch waar de aanval ook
zal plaats hebben, onze dappere troepen en
onze uitstekende aanvoerders ziin gereed
hen te ontvangen en opnieuw den vijande
lijken aanval te doen mislukken.
PARIJS. Tallopzo staaltjes va-n moed ert
uithoudingsvermogen, zoowel van enkelin
gen als van afdeelingen behcouende tot do
troepen, die thans sinds drie weken bij
Verdun strijden, zijn langzamerhand be
kend geworden, welke de uitnemende qua-
liteiten van aanvoerders en soldaten ken
merken.
Zoo zagen op 25 Febr. een korporaal en
een soldaat een vijandelijke sectie naderen,
die stralen brandende vloeistoffen ronds po
ten zij wachtten den vijand rustig af'en
wierpen zich vervolgens op de sectie, die zij
tot den terugtocht dwongen met behulp
van handgranaten.
In het door hét vijandelijk artillerievuur
geheel vernielde dorp Baumont was nog
slechts één pest gespaard, waarin kolonel
Bouvielle met eenige officieren en soldaten
een scb uil plaats bad gevonden, van waar uit
zij op de Duitschers vuurden, die het dorp
binnenrukten. De vijand richtte bommen
werpers op den post, waarop het- kleine
troepje onder een hagelbui van kogels en
projectielen al vurende door de Duit-sche
linies brak en zich naar Samogneux terug
trok.
sen b'.nncn. Twee secties van een reserve-
afdeeling vielen hen met handgranaten aan,
doch tevergeefs, zij moesten terug. Steeds
drongen méér Russen in de lóopgraafde
zaak werd kritiek. Op het laatste oogenblik
had de commandant van de laatste ter be
schikking staande sectie de goede gedachte
luid „hoera" te roepen, waarmee zijn man
schappen instemden. De betoovering was
gebroken, het hoera plantte zich voort langs
de geheele stelling en als ware dit woord een
tooverklank geweest, veranderde thans de
geheele toestand. Binnen enkele minuten
waren de Russen uit de loopgraaf gewor
pen de handgranaten en bajonetten had
den hun plicht gedaan, en wie den vijand
niet aan het lijf kon-koinen, schreeuwde
er des to harder op los. De aanval wa3
afgeslagen, in verwarring ijlden de Rua&en
terug.
Onze artillerie wierp nu granaatkartets
na granaatkartets in de wijkende drommen,
waardoor de vijand ontzettende verliezen
leed. Een geheele divisie had een aanval
gedaan op ons. betrekkelijk kort front. De
dooden van vier verschillende regimenten,
die in massa in en voor onze ijzerdraadver
sperringen lagen, legden een overtuigend
bewijs ar van de wildheid van den aanval.
Zooals later bleek, hadden de Russen een
soort van brug over de moerassen geslagen.
Zooals wij reeds zeiden, de winter met zijn
stormen en sneeuw is de beste bondgenoot
voor de Russen."
