No. m
Woensdag 15 Maart 1916
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Geld en de Osrleg.
L Ons QorJogsdagboek.j
Os pcideiis van een hond.
TWEEDE JAAftGANG.
DE SOLDATENCOURANT
ADRES DER REDACTIE EN ADMINISTRATIE PALEST RIN AST HAAT 10,
AMSTERDAM. DIT BLAD VERSCIIUNT DRIEMAAL TER WEEK. LOSSE
NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS S CENT, ABONNE
MENT VOOR MILITAIREN f 0.75, VOOR BURGERS ƒ1.50 P. DRIEM A AN" DEN'
Voor Adverteutiën wende men zich tot onze Admini
Amsterdam. Prijs der Advertentlën per regel 30 cent.
deelingen op de tweede, derde en vierde pagina dubbel
reductie.
at ie, Palestrinastrant 10.
Voor Ingezonden Mede
tarief. B(j abonnement
ïNog eens weer geeit cieze paar. aan, noe moei ijk e strijd is aan ae Oosten-
rijksch-Italiaansche grens, en liet is daardoor begrijpelijk, dat de oorlog er zpc weinig
opschiet. Niet alleen het oprukken der troepen is bezwaarlijk in deze bergstreek, op
dikwijls onbegaanbare hellingen, maar vooral do artillerie heeft het zeer hard te
verantwoorden. Dat blijkt ook duidelijk uit de plaat hierboven. Zij laat ons zien, op
welke wijze de Italianen hun kanonnen naar boven brengen, in.do stellingen, die zij
hebben uitgekozen. Men zou lipt onmogelijk achten, iudi .n men het niet zag afgebeeld.
Geen audiëntie.
Blijkens bericht in de „Staatccourant"
wordt Donderdag a.s. door den Minister vaa
Oorlog geen audiëntie verleend.
Frankeer uw brieven.
Alle met port belaste stukken worden door
on3 geweigerd. Dan laatsten tijd worden ons
bij herhaling met port belaste stukken aange
boden, zoodat wij belanghebbenden waarschu
wen om tooh vooral bij toezending van brieven
•nz. aan onze redactie en administratie de
voorschriften te willen opvolgen.
VII. Oorlogsmiddelen van Frankrijk en Rusland.
Frankrijk was, voor den oorlog, een der
rijkste landen der wereld. De Fransehman,
de middenstand, de,kleine burger en vooral
de Fransche boer, is van nature werkzaam,
oppassend, spaarzaam en nergens misschien
wordt meer dan in Frankrijk gespaard.
Over 't geheel echter hangt de Fransehman,
meer dan men in 't algemeen wel zou den
ken, zeer aan zijn geld en liij heeft, maar
staat daarin zeker niet alleen, een broertje
dood aan het betalen van belastingen. Een
der eigenaardigheden van hot Fransche
parlement is, dat de volksvertegenwoordiging
haar kiezers mger dan elders naar de oogen
ziet. En de .regeering volgt de Kamers daarin
poms na. Zoodoende komt men er niet ge
makkelijk toe in Frankrijk om de belastingen
te verhoogen -of te vermeerderen.
Voor eenige jaren heerschte er een aïge-
meene financieele malaise, waaronder vporal
de groote Eüropeesche mogendheden had
den te lijden. In Engeland, in Duitsch-
land, in Frankrijk en vele aüdere landen
bleven de inkomsten beneden de uitgaven.
In de beide eerstgenoemde landen echter
wist men daar wel een middel op, een
middel, dat voor de hand lag, men voerde
belastinghervormingen in, men verhoogde de
belastingen aanmerkelijk. In Frankrijk ging
men daartoe niet over, men behielp er zich
met andere middelen, geldleeningen, enz., en
zoo begon dit land den oorlog met een be.-
trekkelijk groote vlottende schuld. Dit nu
zou geen kwaad gedaan hebben; Frankrijk
kon zich zelfs noe veroorloven de bankier
van andere rijken, Rusland vooral, te zijn,
indien het maar vrede gebleven was
Toen de oorlog uitbarstte, moest de
Fransche regeering zich dadelijk wenden
tot de centrale baak-des lands, de Banque
de France. Dat was geen kwaad, Duitsch-
land en Engeland deden niets anders, en de
Banque de France kon het lijden. Zij bezat
een ontzaglijken goudvoorraad, nl. vau twee
milliard guldon, ongeveer driemaal zooveel
als de Duitsche Reichsbank, bovendien eon
zilvervoorraad van een kwart millioon gulden.
Met haar goudvoorraad dekte zij voor twee
derde de door haar uitgegeven bankbiljetten.
Daar kwam natuurlijk iu den oorlog groote
verandering in. Terwijl de goudvoorraad
der Bank betrekkelijk weinig vermeerderde,
moest Frankrijk een gedeelte daarvan afstaan
aan Engeland en Amerika voor den invoer
uit deze landen. De Bank moest der
regeering allengs (tot November 1915)
113 8 milliard gulden voorschieten, waarvoor
zij natuurlijk bankbiljetten uitgaf. Doch op
I den duur ging dat niet zoo, niet alleen werd
j liet crediet der Bank al te zeer aangespro-
ken, maar bovendien kostte de oorlog steeds
i reusachtiger sommen.
Met een oorlogsleening, een eigenlijke
i volksleening,. zooals in Duitschland en Euge-
land met succes werden uitgegeven, aarzelde
de Fransohe regeering. Zij probeerde het
op een andere manier, zij gaf zoogenaamde
„bons de la defense natiortale" uit, schuld-
aanwijzingén op korten termijn, waarvoor
zij afzet, vond bij groote particuliere banken
en de klanten daarvan. Op deze wijze ver-
schafte de Fransche regeering zich tot
November 1915 ruim 4 milliard guldon.
Verder beproefde zij het met een 5 pets.
leening op "langen termijn, maar bepaalde
geen tijd voor de' inschrijving, 'verlaDgde
het geld dus niet ineeii3, maar stelde de
deelneming er aan voortdurend open. Het
succes was niet zeer gunstigin negen
maanden, tot het midden van November van
'fc vorige jaar, verkreeg zij daardoor onge
veer 1.2 milliard.
Iu 't geheel verkreeg de Fransche regee
ring door haar leeningen niet meer dan
ruim 5.2 milliard, en men begreep in finan
cieele kringen wol, dat ten slotte moest
worden overgegaan tot een volksleening. In
den zomer was daar reeds sprake van, maar
eerst in 't laatst van 1915 werd zij uitge
schreven. Er werd in 't geheel op ingetee-
kend voor ongeveer 7 milliard gulden, doch
voor een groot gedeelte wisselde rrren voor
de aandeelen op deze oorlogsleening, die
niet minder dan 6 pCt. rente gaf, andere
staatseffecten in.
Van de Russische financiën in den oor
log is eigenlijk maar weinig bekend. Iu
vredestijd'(trouwens had men daar reeds met
geldzorgen te kampen en moest de hulp
van !t buitenland, van Frankrijk vooral,
i worden ingeroepen. Dit deed men in den
oorlog ook, men wendde zich te St. Peters-
burg tot Frankrijk, tot Engeland, tot Amerika,
i maar kreeg vandaar betrekkelijk heel wei
nig en dan onder drukkende bepalingen.
Nu is het wel waar, dat de oorlogskosten
in Rusland over 't geheel geriDger zijn dan
ergers anders, dit komt voort uit den rijk
dom van 't land aan levensmiddelen en uit de
weinige behoeften van den Russischen sol
daat, die inderdaad veel geringer zijn dan
die in West-Europa. Maar op den duur
moeten de financieele lasten toch wel druk
kender worden, vooral toen do technische
hulpmiddelen, de kanonnen, munitie enz,,
verbruikt of verloren waren.
De Russische regeering gaf daarom iu «ie
eerste plaats schatkistaan wijzigingen uit tot
een bedrag, naar men zegt, van ongeveer
drie mi. Hard roebels. Daarna schreef ze
binnenlandsche leeningen uit. Doch het
Russische volk is een arm volk over 't ge
heel en het waren vooral de banken, spaar
kassen en andei'e crediét-instellingen. die op
de leeningen inschreven, welke toch nog
betrekkelijk weinig inbrachten. Door een
viertal dergelijke leeningen kreeg de Rus
sische regeering. niet meer dan ongeveer
drie milliard gulden. De groote neerlagen
der Rassen in den vorigen zomer zijn dan
ook zeer waarschijnlijk voornamelijk te wijten
aan het gemis van „zilveren kogels" bij hen.
(Slot volgt).
8 4ste week.
5 Maart. De strijd om "Verdun is in hoofd
zaak geconcentreerd om heb dorp
Douaumont.
6 In den afgeloopen nacht wierpen
eenige Duitsche luchtschepen
hommen op Huil en omgeving.
De Duitschers behalen gelei
delijk ook terreinwinst ten Noord
westen van Verdun, op den lin-
ker-Maasoeyer, terwijl iu het
Oo3ten de omvatting eveneens
wordt uitgebreid.
8 Ook het Huis vau Afgevaardig
den in Amerika stelt de behande
ling van een motie aangaande
de quaestie van het geven van
een waarschuwing aan Amerika
nen'" voor het reizen op bewa-
pende koopvaarders,voor oube-
paalden tijd uit.
9 Do Duitschers nemen in een
stormaanval Rot fort en dorp
Vaiix bij Verdun.
Tuüschen Duitschland en
Portugal is de staat van. oorlog
ingetreden tengevolge van de on-
neutrale houding van Portugal.
.50 n De Duitschers erkennen, dat de
Franseken weer vasten voet heb
ben gekregen in het fort Vaus.
De Fransohen betoogen, dat het
fort nimmer in Duitsche handen
was.
De Engelsche hulpkruiser „Fau-
vette" stoot aan de Oostkust op
een mijn.
De „Zaandijk" van de Hol-
land-Amerika lijn loopt op een
mijn
Een verhaal uit dezen oorlog.
Vertaald uit het, Kngehch met toestemming
van den -Stamaar vau Weldon's
ladies Journal.
(Slot.
Zoo gebeurde het, dat Ann Elizabeth
Orton en de bullhond samen woonden iu
41 Connaught Gardens, tot groote te
vredenheid van elkander. De advertentie,
waarin hij als een bizouder goed opgevoede
hond werd beschreven, was in 't geheel niet
overdreven en zijn plechtige aanbidding en
dwaze manieren waren een verlichting voor
het eenzame meisje na den dagarbeid.
Toen, op een nooit-te-vergeten Zondag,
stónd op eens een loodrechte krachtige ge-
Stalte voor haar none, van hot hoofd tot
De toestand in den reuzenstrijd.
De slag bij Verdun duurt voort, maar er is
toch een verzwakking van te hespeuren. Dag
aan dag. «n uur aan uur zelfs, nog hevige
airtillerie-actje, maar de infanterie-aanvallen
nemen blijkbaar af. Daarentegen hebben de
Duitschers nu weer op een ander deel van liet
front aangevallen, nl. ten noordwesten van.
Reims, verder tiaar 't westen dus, voorbij het
front in Champagne, zelfs niet ver van Sois-
sons. Eenig voordeel hebben zij ook hier be
haald, zooals zwijgend wordt toegegeven dooi
de Fransche telegrammen.
Staat deze nieuwe aanval in verband met de
verslapping van den strijd bij Verdun? Wil hij
zeggen, dat het Duitsche offensief bij de Fran
sche vesting ten einde'loopt, dat de Duitschers
het nu ergens anders probeeren? Hier is heel
moeilijk op te antwoorden. De geallieerden zijn.
nog al gul met hun anededeelingen, anders de
Duitschers, die al hun plannen geheim houden,
terwijl oók hun bladen zwijgen.
Het is daarom best mogelijk, dat wij nu
onze aandacht moeten wijden aan het front hij
Reims, dat daar thans een groote slag begint,
maar 't kan evengoed zijn, dat dit een loos
alarm is evenals de jongste aanvallende be
weging in Champagne en dat in <!e eerstvol
gende dagen de gevechten bij Verdun opnieuw
heftiger, verwoeder worden.
In elk geval is daar de toestand in de
laatste dagen weinig veranderd, wat niet
wegneemt, dat de, vijanden zich over en weer
tevreden toonen. Do Duitschers boekon als
winst de bezetting van het Rois des Cor
beaux, dat de Fransehen hun niet weer kon
den ontnemen de laatsten wijzen er op, dat»
do Duitschers niet het fort Vaux hebben bezet,
dat volgens hun eigen stafbericht in hun han
den was, integendeel, dat zij daar terugge
slagen zijn.
lie Duitschers fchijnen zich dus vrijwel t<
noe ten vergenoegen met de veroveringen in het
laatst van Februari behaaldook nadien
zijn zij wel ietwat vooruitgeschoven, maar
met van belang, en dot zij bij Ver
dun zullen doorbreken," blijkt voorloopig
nog niet waarschijnlijk. Maar dat bij
deze geweldige opleving van den strijd aan
liet Westelijk front do Duitechers telkens weer
de leiding nemen, dat zij liet zijn, die er over
winningen hebben behaald, valt niet te ont-
keunen. Zij zijn bij Verdun een stuk vooruit
geschoven, al moge dit op liet lange front niet
veel lijken en feitelijk in den toestand weinig
of geen verandering brongen, zij hebben boven
dien heel wat Fransche krijgsgevangenen ge
maakt en buit aan kanonnen behaald. Volgens
de Duitsche. berichten zouden 2G,000 Franschen
gevangen zijn genomen, daaronder 400 of
ficieren en zouden ongeveer 190 kanonnen
in de handen der Duitschers zijn gevallen. De
Fransche berichten blijven echter krachtig ont
kennen. dat hun verliezen zoo groot zouden
zijn.
In elk geval is het zeker, dat deze gevechten
bij Verdun, die al weken duren, en misschien
nog niet uit zijn, zeer moorddadig waren en
aan duizenden en duizenden mannen het leven
hebben gekost, zonder dat de beslissing een
stap verder is gekomen. Veranderen de Duit
schers nu weer eenigszins hun taktiek, gaan
zij den aanval uitbreiden over oen grooter
front, zullen ze ook bij Belfort groote troepen-
massa s in 't vuur brengen? Het, is beweerd,
en wij hebben van troepenverschuivingen ge
hoord langs do Zwiteersche grens, maar de be
richten zwijgen daar nu weer over. Dooh wij
weten, dat de Duitschers niet gewoon zijn
vooraf moe to deelen, wat ze zullen doen
In elk geval, het is het Westepfront, waar
de. strijd zich thans liet krachtigst ontplooit.
Afzonderlijke, gevechten van weinig beteekenis
uitgezonderd, is het st.il aan liet Russische
front. Ook uit den Kaukasus hooren wjj in de
jongsto dagen niets bijzonders. In Mesopotamia
gaat. het, nu den Engelschen weer niet voor
den irindgeneraal Avlmer is daar .weliswaar
doorgePIrongen tot betrekkelijk dichtbij Kóet-ei-
Amara. maar het is hem niet gelukt de troe
pen van generaal Townsheöd er te ontzetten,
de Turken hebben liem teruggeslagen. De En
gelsche troepen in 't Zuiden van Arabic hebben
insgelijks eon zwaren tegenstoot gehad.' Voor
eenige weken hebben we gemeld, dab de Tur
ken daar oprukten naar Aden. de stad aan den
ingang van het Kanaal van Suez, Bab-el-Man-
deb, die. in handen der Engelschen .is, Het doel
der Turken zou zijn om dien zuidelijken in
gang van het Kanaal a.f te sluiten. Welnu.,
Engelsche troepen hebben gepoogd de Turken
daar terug te slaan, maar zij moesten met
bebloede koppen afdeinzen en zich terugtrek
ken.
Men heeft op de houding, van Italië in den
oorlog dikwijls iets aan te merken gehad. Zal
die nu anders worden? Men zegt. dat er een.
wijziging zal komen in het ministerie to Rome
on daaruit zou voortvloeien een wijziging in
Italië'a deelneming aan den krijg. Men zcu in
Italië een nationale, .regeering, van alle par
tijen, verlangen en daarom zou Salandra af
treden. Wie hem zal opvolgen, schijnt nog niet
zeker, er worden verschillende namen gehoord.
DUITSCHLAND.
Vorstelijk huwelijk.
BERLIJN. Op het kasteel Bellevue bij
Berlijn heeft Zaterdag de „Kriegstrauung"
(huwelijk in den oorlog) plaats gehad van
prins Joachim van Pruisen (den jongsten
zoon. van den keizer), met prinses Maria
Augusta van Anhalb, in tegenwoordigheid
van de keizerin, den hertog en de hertogin
van Anhalb en de naaste bloedverwanten.
Da Keizer kon de plechtigheid niet bij
wonen, daar hij aan het front vertoeft.
Het vertrek van den Portugeeschen gezant.
BERLIJN. De Portugeesche gezant, dr.
Sidono Paes, heeft Zaterdagavond Berlijn ver
laten. Aangezien hij over Zwitserland wilde
reizen, werd voor hem aan den trein naar
Bazel, -die om 8 uur uit het Anlialter-
station vertrok, een salonwagen gekoppeld.
do voeten frissohe lucht uitstralend.
,,Wij gaan Woensdag naar Frankrijk",
begon "hij uit te leggen, j,toen dacht ik:
ik ga maar naar botten, om te zien hoe jullie
beiden 't maken."
„Maar, wat ziet u er kranig uit riep
Ann onwillekeurig. „Ik dacht niet dat
gij u zoudt aansluiten hij een Sahotsch regi
ment."
,,0, neen?"' vroeg hij „Ik daoht dat u
dat wel vist; ik ben bij het Londensch-
Scliotsche. Is hij gezeggelijk geweest?"
vroeg hij, Twig aanwijzend, terwijl deze
bezig was, om de bloot© knieën van zijn
meester te likken.
,,'t Is een suoeS; wij zijn goede maatjes."
,,Ik wilde hem vandaag meenemen naar
buiten," begon hij en voegde toen er hij,
Ik dacht, dat u misschien ook mee zoudt
villen gaan."
,,0, dat zal niet gaan"...
„Waarom niet?" zeide hij ernstig, ,,wij
zouden er zoo van genieten, maar mis
schien wilt» u liever niet."
,,0, ja, ik wil wel," viel zij haastig in,
,,ik vind 't heerlijk, wacht één minuut dan
zal ik mijn hoed opzetten
Toen volgde er een dag van vroolijke
kameraadschap, prettig, om na jaren er op
terug ie kunnen zien. Twig onderzocht
r «uwkeurig de struiken en zij spraken over
hun heider levens.
„Deze dag zal mij door veel dagen daar
heen helpen," zeide hij eensklaps na een
lange stilte, toen zij dien avond voor haar
deur stil hielden.
„En mij ook," zeide zij, terwijl zij haar
hand uitstak „Vaarwel-en-en-kom onge
deerd terug."
„Vaarwel," zeide hij schor. Hij nam de
toegestoken hand en bracht die aan zijn
lippen. Toen keerde hij zich om, zonder een
voord te zeggen tot Twig, die dat toch wel
verwachtte, en rende de trap af.
Toen kwam er een periode, dat er hevig
gevochten werd aan het front en Ann zag
nu spoedig in, dat het. toch niet zpo prettig
is, om een pereoonlijke beirekking te heb
ben met den oorlog. Twig haatte dat half
uurtje na de komt van het avondblad, wan
neer het jonge meisje zijn bijzijn heelemaal
vergat en de kolommen las met ver
schrikte oogen. Zelfs zijn kunstgreep
om een poot aan te bieden had niet
de minste uitwerking en in zijn houdenziel
voelde hij zich innig bedroefd met het voor
bijgaan van de dagen. Nu en dan toonde zij
hem met glinsterende oogen een stukje
papier, waarop zijn meester's hand had ge
schreven en eens plaatste zij een penhouder
in zijn mond en trok zijn kop heen en weer.
Een dwaas idee. dacht hij. terwijl hij van
haar naar 't- stuk papier keek met een ver
bijsterde uitdrukking, maar sinds dat alles
een extra-gang naar het postkantoor be-
teekende kon. 'b hem niet zoo erg schelen.
Een der joDgere ambtenaren van het mi
nisterie buitenlandscho zaken «as aan het
station verschenen, om afscheid te nemen.
t Naar de „Koirespondenz Norden" verneemt,
maakte de gezant cr geen geheim van, hoezeer
hij het persoonlijk betreurde, dat do zaken
zoo'n ernstige wending genomen bobben, en
dat zijn bemoeiingen, om de goedo hetrekkin-
gon tnsschen Portugal en Duitschland te
handhaven, mislukt, zijn. Als geleerde had hij
reeds in zijn vaderland steeds groote bewon
dering gehad voor de Duitsoho wetenschappen.
FRANKRIJK.
Van het Westelijk OorloQaterreln,
De strijd om Verdun.
PARIJS. Na een nacht die voorbij
ging zonder infanterieaanval hervatten
do Duitschers Vrijdag aan den linker
oever van de Maas hun pogingen met
nog grooter hardnekkigheid dan te voren.
Zij hernieuwden de wanhopige aanvallen,
die ondanks de voorl>ereiding door de artil
lerie tevergeefsch bleven. De laatste storm
aanval door een aanzienlijke troepenmacht
uitgevoerd deed hen echter voet krijgen in
een deel van het Bois des Corbeaux, waar
uit we ze Woensdag hadden verdreven.
Dat ia een on beteek enend voordeel, want
onze eerste weerstandslinie bevindt zich
moer naar achteren bij den Mort Homme.
Bovendien is het slechts een tijdelijk voor
deel, daar het bosch achtereenvolgens ge
nomen en hernomen is.
Aan den rechteroever van de Maas
trachtte de vijand, maar zonder succes, do
loopgraven voor Douaumont te vermeeste
ren Wij voorzagen den aanval, die tegen
het dorp Vaux werd voorbereid, dat de
vijand beweert gisteren reeds te hebben
vermeesterd. Wij verijdelden tijdig het
plaateen van drijvende mijnen, die ten doel
hadden de bruggen over de Maas te doen
springen, ten einde het ravitalleeren van
onze troepen te bemoeilijken. De strijd he
den gevoerd in het Bois de3 Corbeaux en
om Douaumont was gruwelijk moorddadig,
evenals die van gisteren voor Vaux. De
vijand liet stapels lijken op het terrein.
Ondanks alles duurt echter de op 21 Fe
bruari begonnen strijd om Verdun voort.
De Duitschers echter loopen te pletter tegen
den onwrikbaren muur van onzen tegen
stand.
PARIJS. Na een bombardement. Vrij
dag van vele uren tusschen Troyon
en Berry au bac ontplooiden de
Duitschers zich bij Ville au bois en vielen
zij een saillant .aan, die de Fransohe linie
in het Bois des Brit-bes vormt. Na oen zeer
hevig gevecht verdreven de Franschen de
Duitschers uit den noord westelijken hoek
eu het westelijk deel van het bosch, dat de
Duitschers hadden weten te bezetten.
Ten western van de Maas deden de Duit
schers in den loop van den nacht een
krachtigen aanval ten zuid-oosten van Bé-
tkincourb tegen de Fransche loopgraven
langs den weg BéthincourtChateaucourt-
Een onmiddellijk ondernomen tegenaanval
hergaf den Franschen geheel en al de be
langrijke loopgraaf, waarin de Duitschers
hadden kunnen doordringen.
Ten oosten van de Maas verdubbelden de
Duitschers hun pogingen tegen het dorp
Vaux en den heuvel, waarop het fert Vaux
ligt. Het bombardement duurde den ge-
heelen nacht met groote hevigheid voort.
De infanterie-aanvallen namen in aantal
toe tegen het door de gTanaten verwoeste
dorp.
De Duitschers vermeesterdeu eenige
huizen ten oosten van de kerk, maar alle
inspanning mislukte tegen het. westelijk
deel van het dorp, dat de Fransohen nog
steeds vasthouden. Ten gevolge van ver-
schilenden aanvallen tegen den heuvel van
het fort. maakten de Duiteokers eenige vor
deringen cp de Hellingen, maar hun pogin
gen om de draadversporringen te bereiken,
die voor het fort- zijn aangebracht, misluk
ten door het Fransche vuur. In Woëvre
werd een hevige beschieting onderhouden
in de streek van Eix en Moulainville. In
Lotharingen veroorzaakte het Fransche ge
schutvuur ernstige schade aan de Duitsche
werken bij Embermenil. In de Vogezen
krachtige actie der Fransche batterijen in
het Thund&I en ten oosten van Thann.
Op een avond verbrak een luid ge
schreeuw van een couranten ven ter.Het
Londensok-Schotsehe regiment vernietigd!"
de stilte van het rustige plein en Ann viel
flauw in den stoel, die dicht bij haar was,
terwijl Twig zooveel mogelijk haar gezicht
likte, ten minste zooveel als hij dat ken
doen, door het losgevallen haar en begon
te brommen tegen den courantenventerhij
jammerde omdat hij niet in staat was te
begrijpen, wat er aan de hand was.
Daarna was de eenige brief die van het
front kwam. haar eigen vriendelijk epistel,
dat haar officieel werd teruggezonden, zon
der eenige opmerking. Toen hoorde zij lan
gen tijd niets, Tot op een dag een klein
bericht nit Southampton haar mededeelde
dat J. Birch daar, zwaar gewond, in het
hospitaal lag.
Ann herinnerde zich niet duidelijk meer
wat zij dien avond deed, nadat zij het
briefje had gelezen. Ze herinnerde zi:h
vaag, dat zij haar besten hoed opzette en
met Twig uitging, maar waarom juist den
besten hoed en waar zij heen gingen, dat
wist. zij niet zij besefte alleen, dat toeu
zij een paar uur later de trap opzwoegde,
haar besluit genomen was, en zij naar
Southampton zou gaan ;ora zelf eens naar
hem te zien; of het gebruikelijk was of
niet, dat kon haar niets schelen.
Den volgenden Zondag zag men Ann en
den hond in den trein zitten in de richting
van }ie>fc zuiden. Twig- zat in een hoek en
i PARIJS. Link'» van do Maas vermind.'-r-
i de aan beide zijden de artillerie-activate
pp den rechteroever bleef het bombard»*-
ment even hevig in de streek ten
westen van Douaumont, doch verminderd
I in kracht in het overige gedeelte van di n
sector en in Woëvre.
Op het gchcclo front deed de vijand ner
gens infanterieaanvallen.
De laatito berichten bevestigen, dat «i.*
verliezen der Duitschers bij hunne vruciite-
looze aanvallen ontzaglijk waren. Vrijdm
deden de Duitschers tea westen van Douc
monfc driemaal een aanval in dichte colci -
nes. Zij werden echter door de artillerie en
de machinegeweren gedeeltelijk wcggemaaM
en do rest trok terug, terwijl do grond met
liikon bedekt was.
In den sector bij Douaumont schoot «en
Fransche vlieger oen Fokker neer, die bran
dend in de Duitsche linies neerviel.
BERLIJN. Saksische regimenten na
men in storm met zeer geringe ver
liezen de sterk verschanste stellingen
in bofichgedeelte ten zuidwesten c-n
zuiden van ViHe au kois, 20 K.M. ten
noordwesten van Reirm, ter breedte van
1400 meter en'ter diepte tot ongeveer eer.
kilometer. Aan ongevoude gevangenen vie
Ion 12 officieren en 725 man iu onze han
den. Wij mankten oen revolverkanon. 5
mitrailleurs en 13 mijnwerpèra buit.
Aan den westelijken oever van de Maa«
werden do laatste door de Fransehen in het
Bois des Corbeaux en het bosch van Cu-
m ié res nog gehandhaafde porities i Nester j
opgeruimd. Vijandelijke tegenaanvallen, die
met sterke strijdkrachten, legen den zuide
lijken rand der bosheken eu de Duitsche
stellingen verder westwaarts werden be
proefd, verstikten in ons afweervuur.
Aan den oostelijken oever van de Maas
kwam liet tot zeer levendige artillerieactie,
vooral in de streek ten noordoosten van
Braa en ten westen van het dorp en de vee
ring Vaux en op verschillende plaatsen in
de Moëvre-vlakte. Beslissende infauterie-
gevecht-en kwamen niet voor. Alleen werd
's nachts een op ziclizelf staand© Fransche
overvallingspoging tegen het dorp Blanzee
bloedig afgeslagen.
Door een treffer van 0113 afweergeschut
werd een Franoch vliegtuig, tusechen de
wederzijdsciie linies ten zuidwesten van
Chateau Salins neergeschotenHet vlieg
tuig viel brandend neer. De inzittenden
waren dood en werden met' de overblijfse
len van het toestel door oe*» weggebracht.
PARIJS. Ton noorden van de Aisne zeer
levendig artillerie gevecht in de streek van
Bois den But-tes ten zuiden van Ville-
au-Bois.
Aan /Jen linkeroever van de Maas vrij
lievige bsechieting in de buurt van Béthin
court-, aan den rechteroever een weinig be-
teekenende Duitsche aanval met handgra
naten bij het Bois Carré fCóte de Poivre),
die zonder voel moeite door de Franschen
werd afgeslagen.
Ten oosten van het fort Douaumont en -Ju
de buurt van het fort Vaux duurde de
hevige beschieting voort de Duitschers heb
ben echter ninds eergisteren geen poging
meer gedaan om het plateau, dat zich hoo-
ger verheft dan het fort, aan te vallen.
In Woëvre veroverden de Duitschers Za
terdag cp 't einde van den dag, na een voor
bereiding door de artillerie, een kleine loop
graaf op den weg naar Etain ten noorden
van Eix.
In Lotharingen gevechten t-usschen pa
trouilles ten westen van Arracourt-
PAR IJ 8. In dei loop van den nacht
van 10 dezer zetten de DuÉtechers hun
hevige aanvallen in de streek van Ver
dun voort.. Hun inspanning was voor
namelijk gericht in het westen tegen da
plateaux, die den Mort Hommc beheer»
sclien cn in het oosten tegen Vaux,
maar. ook deze aanvallen mislukten gelijk
de geheel© actie. Zij slaagden er in door
te dringen in enkele huizen, vooruitgescho
ven gelegen aan den oostelijken ingang van
het dorp Vaux, maar ons vuur belette hen
ae hellingen van den heuvel, waarop het
fort is gelegen, te beklimmen tot de draad
versperringen toe. De dag van 11 Maart
wekte daarentegen den indruk van een ver
flauwing van den strijd. Wel zette de vij-
keek over het voorbij vliegende landschap,
met zijn gewone verveelde uitdrukking,
terwijl Ann achterover leunende, met de
oogen dicht, nog eens over alles zat na te
denken.
„Ik kan hem niet binnenlaten, juf
frouw", verklaarde de hospitaal portier
kalm, terwijl hij naar den snuivenden Twig
keek. „Honden worden niet toegelaten".
„Maar ik heb hom dat lange traject van
Londen meegebracht," betoogde Ann.
„Het spijt mij, juffrouw, maar 't is In
strijd met de bevelen; 't zou hier andere
overstroomd worden met honden," legde
hij uit, terwijl hij naar 't bleeke gelaat van
Ann keek, wier oogen hem niet sympa
thiek aanzagen.
„Haal een van de dokters", zei zij
scherp „Dit is een speciaal geval". Toen
wachtte zij ademloos, tot de man weder
verscheen.
„Komt u dezen kant uit", zeide hij
kort en een oogenblik later stond Ann
van aangezicht tot aangezicht met een
chirurg in lange linnen ja6, die haar
vriendelijk aankoek.
„Is hij familie van u?" vroeg hij ernstig.
Ann's «plaat werd vuurrood.
„Neen, alleen een buurman, maar dit
is zijn hond", zeide zij haastig.
„Een goed soort", en hij boog zich, om
Twig's vooruitstekende tanden te onder
zoeken.
,,V weet, dat zijn eene arm geamputeerd