soxj'O.^.iCESJxrOOXJg^ A1XT1' V7-a-jg. 'V3r2jcaja.gr' AO !Maaï>t 'JL t-j *5 Een kijkje op verdun, de Fransche vesting, waarover in do laatste weken zoo veel is gesproken. We hebben reeds meermalen verteld, dat de vesting een zeer oude is, en de afbeelding bowijst het. Men vindt er nog de muren van vroegere tijden met de zware hoektorens, de bastions, de grachten. Er werd gezegd, dat de zware Duitsche batterijen do stad, die door do burgerlijke bevolking is ontruimd, weldra zou worden plat geschoten, tot nog toe echter vernamen we daar niet veel van. Achter het front van Verdun. De „Deutsciier Kurier" bevat een brief, die uit een plaatsje ton oosten van Verdun den 26en Februari gedateerd is. Eu die een indruk geeft van de groote bewegingen achter het front. Men leest daarin.-; ...Wij zitten hier nog steeds rol ongeduld in M. en wachtten op liet bevol om op te rui;ken. Wij zijn nog de cenigo overgebleven troepen hier in het dorp. Do ander© zijn i'eeds ver vooruit. Wij zijn echter allen verheugd, dat wij thans, nu- wij weer voorwaarts trekken, niet ergens achter de linie in rust liggen, maar hier aan het front ons groove offensief mogen meemaken. Het. is alsof wij. midden in den be wegingsoorlog zijn. Artillerie rijdt in ontzag gelijke menigte door het dorp, in galop gaat het over heb-veld, tot in de stelling, die slechts honderd meter van ons afligt. Een uur lang hevig vuur, dan spannen zij weer in en gaat het weder verder, den wijkenden vijand achterna. Huzaren vliegen op en neer als wegpolitïe, automobielen, wielrijders en ordonnansen snel len voorbij. Gisteren heeft het den goheelen dag ontzag gelijk gedonderd, Maar 's avonds hebben de Franscben hun stellingen tegenover ons ont ruimd. Eu ^minstens een heele divisie met staf en bagage is door ons dorp getrokken, den vluchtenden vijand achterna. Nu hebben wij het 'genoegen in de Fransche loopgraven te gaan wandoien, waaruit wij zoo lang besehoten zijn en die ,do vijand thans zonder tegenstand ontruimd heeft. Het is hier nu, als lagen wij nu reeds ver achter het front. De wegen, waarop zich niemand kon laten zien, omdat hij onmiddellijk met zware artillerie beschoten werd, wemelen van menschen en wagens. En terwijl rondom de kanonnen donderen, rijden bagage en veldkeukens ongestoord naar voren. Het schijnt of de Frnnschen hun geheele artil lerie teruggetrokken hebben en zelfs op de Combrehoogte en de Cotes Lorraines er geen meer hebben. Vanmorgen deden tien Fransche vliegers hier een verkenningsvlucht, hevig beschoten door onze afwoerkanonnen. Die hebben hier een drukte te zien gekregen. Ons landweerregiment ligt reeds voor ons uit en zal hedenmiddag twee dorpen ten zuidwesten van M. bestormen. Wat een opwinding! Juist komen zware houwitsers en een divisie staf door het dorp. Vanmorgen een regiment Beieren en nog meer artillerie. Van een hoogte hebben wij heden den strijd om de forten van Verdun mede-aanschouwd. Een enkele groote rook- en stofwolk lag over de hoogte. En daar in schoot onze artillerie uit alle windrichtin gen. Op de Combrehoogte is het kalm. Bij Saint Mibiel hevig vuur. Do verovering van het dorp Doisaumont. Naar aanleiding van de verovering van Let dorp Douaumont door de Duitsche troe pen, seint de oorlogscorrespondent van den „Berliner Lok. Anjz." „Het dorp Douaumont ligt ongeveer ander half K.AL. ten noordoosten van de pantser- - westing, die op een heuvel gebouwd is, in het lage land. Men zou kunnen zeggen, dat het zich aan vlijt togen den dooden hoek achter de vestingwerken en achter het hoogor gelegen liand, waardoor het dit voordeel had, dat Jiet minder blootgesteld was aan het vuur van onze zware artillerie dan de vesting zelf. De Franschen, die dit voordeel natuurlijk zeer goed inzagen, hadden, zoodra het dorp gevaar liep en na dén val van het noordoostelijke steunpunt van Verdun er sterke krachten ge concentreerd. Bovendien was het dorp sedert lang reeds veranderd in een vaste stelling door zeer sterke aard versterkingen, loopgra ven en schuilplaatsen, terwijl er hijzonder ge schut ingebouwd werd. In het dorp Douau mont, waarop de Franschen liun hoop geves tigd hadden, hebben zij zoo lang mogelijk stand gehouden Zij hoopten van daar de overblijfselen van het fort terug te heraveren en daarom deden zij herhaalde stormaanval len in zuidwestelijke riohting. Zij leden hior- Ihij groote verliezen, Doch zij brachten de Duitsche stelling op de vesting Douaumont niet één oogenblik in gevaar. Nadat bet den Duitsohers gelukt was her veldgeschut en de zware artillerie in een stel ling te brengen, van waar het dorp onder vuur genomen kon worden, gingen zij tot den stormaanval over en maakten zich van het dorp meester. Hierdoor bc-liaalden zij een niet onbelangrijke terreinwinst. Samenhangend met deze get echten waren de zware artillerie- gevechten tegen do hoogten oostelijk van de Maas. De. in de Fransche berichten dikwijls genoemde gevechten om de Co te du Poivre en .om Mort Horume hehooren tot doze actie. In Fransche en Engelsche hla<len ia be richt, dat de Duitschers in hst fort Douau mont niets dan een ledige stelling zonder plaats daarvan tenminste bekend is. Bij onzen bekenden aanval in Champagne waren we die plaats te weten gekomen. Wij wisten, waar de vijand zijn vbedsol bereidde en hebben er voor gezorgd, dat de Duitsohers gedurende vier da gen nog geen bord soep konden krijgen. Als de draadversperring nu eenmaal ver- - woest is, wat dan? Dan. hebben we vóór alles do blokhuizen met de mitrailleuses van den vijand te vernietigen. Zooals u uit de beschrijving der loopgraven ge bleken zal zijn, is dit een wisselvallig en onze ker ondernemen, omdat er altijd mitrailleuses verborgen worden gehouden, die op het alleron verwachts hun werk doen, dood en verderf I zaaiende. Is het terrein voor de vijandelijke loopgra ven eindetijk zoo good mogelijk van beletselen gezuiverd, dan kan de persoonlijke aanval be ginnen. Zijn dat voor den soldaat geen vorsohrikke- Jijke oogenblikken Den vreesclijksten trjd doorleeft hij onge- yaer een kwartier vóór den aanval. Hoe verklaart u dat? Omdat hij wel weet, dat hij zal aanvallen en niet, of Mj terug zal komen. Dat zijn wel de beroerdste oogenblikken in je leven. Toen ik mij den eersten keer in dien toestand bevond, maakte ik haastig een pakje brieven en brief- i kaarten voor de familie gereed, om afscheid Jtfi fiejgen. Jdgt ?®aar werfe. J, kanonnen en manschappen gevonden heb ben. Van Duitsche zijde wordt naar aan leiding daarvan verklaard„Het is inder daad juist, dat iu d.e eerste oorlogsmaanden onder den indruk van de ervaringen- van Luik, de in betonbêddingen staande kanon nen uit het fort Douaumont verwijderd en daarnaast in pa-3 gebouwde pantserb at te- rij en zijn opgesteld. De zware kanonnen, die in de pantsertorens stonden, zijn ech ter alle erin gebleven en hebben tot het fort stuk geschoten werd pp de aanvallers gevuurd. Als bezetting was het fort een bataljon infanterie aangewezen, dat ech ter ten gevolge van de onverwachte over rompeling door onze zware artillerie niet meer bijtijds daarheen kon komen. Daar entegen hadden uiteengedreven overblijfse len van .de voorste verdedigingslinie, ter sterkte van ongeveer duizend man, elkaar in hot fort ontmoet. Deze strijdkrachten konden ten gevolge van ons hevig artillerie vuur de gevechtsposities niet bezetten en zijn bij de bestorming van het fort en de daarbij behoorende pantserbatterijen ge vangen genomen. De strijd om het bosch van Haumont. Aan de „Köbiische Zeitung" wordt van het front geschreven Zooals uit de berichten van het legerbestuur bekend is, begon de groote aanval op de stel ling van Verdun met een bestorming van liet bosch van Haumont. Tuesehen dit ongeveer twee kilometer lange en 800 meter breede bosch en de Duitsche stelling o-p de hoogten van F Ja- bas ligt een open ruimte van ongeveer ander halve kilometer,' een betrekkelijk groot terrein voor een stormaanval, dat den Franschen steeds een vrij schootsveld verschafte en tegenover een ongeschokte infanterie ontzettende offers had kunnen kosten. Men wist dat de Franschen dit bosch met alle middelen .van de moderne versterkingskunst ter verdediging hadden inge- riekt_ De zware artillerie deed echter oo.k hier weer haar plicht. In tegenstelling tot het rof- felvupr van drie dagen van de Franschen in Champagne, werden hier de vijandelijke stel lingen iu het bosch slechts negen uur lang door do artillerie onder vuur genomen, op een manier échter d!e al het andere 'overbodig maakte, Morgens om acht uur begon het. Het bosch lag voortdurend onder een dek van rooi; van de barstende zware projectielen. Om vijf uur 's middags begon de bestorming dooi de infanterie, die in hoofdzaak slechts, lastig gevallen werd door flankvmir, dat echter ge ringe uitwerking had. De draadhindernissen voor de stollingen waren geheel vernield, en in het bosch bocd men ternauwernood tegenstand. Een machinegeweer, dat aan den weg stond, veroorzaakte oenigo verliezen. Het was onmo gelijk do dappere bediening daarvan t3 sparen, daar zij op de vermaning om zich over te ge ven, slechts met een nog heviger vuur ant woordde. Bijna overal kwamen nu de Franschen zonder wapens uit hun schuilplaateen en kuilen om zich gevangen te laten nemen, blij dat het verschijnen van de Duitschers voor hen het einde beduidde van het helsche artillerievuur. Inderdaad hadden de granaten een uitwerking gehad, die ontmoediging begrijpelijk maakte. Er was bijna geen boom meer in het geheelo bosch. Do dikste eiken naren geknakt, het kreupelhout, was weggemaaid. Bijna in elke schuilplaats waren granaten ingeslagen en slechts in weinige hadden de splinters geen offers geëiseht. Zoo spoedig mogelijk haalden onze manschappen do gewonden en bedolvenen uit de ingestorte dekkingen. Vervolgens echter móesten zij zich zoo snol mogelijk weer beschut ting graven voor dcvijandelijke artillerie, dit in den loop van den nacht het bosch onder een hevig vuur nam. Den volgenden morgen dwong het vooruit schuiven van den strijd den vijand zijn -aandacht op meer bedreigde plekken to richten en zonder tegenaanval 'bleef het 'bosch van Haumont in ons bezit. Nu begon hot.op ruiming-werk, het begraven van de dooden en het verzamelen van' den buit. RUSLAND. Van het Oostelijk corJogsterrein. WEENEN. Bij Karpilowka verdreven a-fdeeJingen van het leger van General- Obsrst aartshertog Josef Ferdinand den vij and uit een verschansing, waarna zij zich zelf daarin nestelden. Ten noordwesten van Tarnopol verdreef een Oostenrijksch-Hongaarsche afcleeling de Russen uit een duizend M. lange loopgraaf. De vijandelijke stelling werd vernield. Zoowel in deze streek alsook aan den Ik -moet u nog zeggen, dat niet altijd ter stond tot den aanval wordt overgegaan, als die bevolen is. Is uiet-gehoorzamen dan geoorloofd? Zeer zeker, als gehoorzamen roekeloos doen zou zijn. Ik als officier ben verplicht, om mij af te vragen, of een aanval-wel noodig en raadzaam is. Er zijn kolonels en generaals, die zich kunnen vergissen. ik gehoorzaam dus nooit, voordat Ik voor mij zelf de grootst mo gelijke zekerheid heb, dat ik geen menschenle- vens nutteloos in de waagschaal stel. Lijken mij de omstandigheden voor den aanval niet gunstig toe, dan mdak ik bedenkingen en aan merkingen. Daarop volgt b.v. het antwoord; op verkenning uitgaan en rapport uitbrengen binnen het uur. Eenmaal heb ik tegen mijn zin moeten aanvallen, omdat het toen een hoo- gen' plicht betrof, dien ik vooraf niet begreep, Maar noodig was het. Ja, 'de discipline is daarom wel goed bij ons, al is hot geen Duitsche discipline. "VVe hebben altijd het recht, aan onze meerderen te vra gen hebt u aan dit of dat erf .gedacht? Ik zelf geef nimmer last tot een voorpostengevecht, zonder mijne sergeante te raadplegen'. Zij be hoeven niet als zputpilaron voor huu officie ren te staanze mogen vrijuit hun meening zeggen. Heb is mij vaak genoeg gebeurd, dat ik van een sergeant zeer goede inlichtingen verkreeg en door hunne bemiddeling soms wol m SfflïSBêigSB ssOcsès Xssa iet Dn jester, aan de Beasar-abische grens, was de artillerie Maandag in actie. TURKIJE. !n den Kaufcasup. PETROG-RAD. De Russische troepen, die Zondagavond, door krachtig vuur van de vloot aan wal waren ge gaan, bezetten in den nacht van den 4den Maart Atina» aan do kust van de Zwarte Zee ten' oosten van Trobizondo. Zij breid den zich snol uit naar het zuiden en nood zaakten de Turken hunne stellingen te ont ruimen, namen twee officieren en 280 sol daten gevangen en maakten 'twee kanon nen met 'projectieion en geweerpatronen buit.. Bij de verdere vervolging bezetten de troepen in den ochtend van 5 Maart het dorp Mapavri, halverwege biussphen Atina ©n Riza. Vredesonderhandelingen? ROME. Aan de „Corrie della Sb; ra" wordt bericht, dat de Turksche minister Talaat boy tweemaal uit naam. van het comité „Eenheid on Vooruitgang" het ini tiatief zou hebben genomen voor het aan- kneopen van vredesonderhandelingen met de goallieerden. Twee gedelegeerden zouden voor dit doel naar Zwitserland zijn gezonden. PERZIË. De Russen in Perzië* PETROGRAD. De Russen bezetten een bergpas 40 wersten ton westen van Ker- mandsjatsi ROEMENIË. Carmen Syiva. BOECHAREST- Het lijk van do koningin-weduwe Elisabeth ié Zondag in het klooster Axgesj bijgezet aan de zijd© van haren gemaal. Tussehen de beide lijkkisten rust het stoffelijk overschot van prinses Maria, hot ©enige kind van heb konings paar. VEREENIGDE ST&TE» In het Huis van Afgevaardigden. WASHINGTON. Het Huis van Af gevaardigden stelde met 276 tegen 193 stemmen voor onbepaalden tijd de be handeling uit van eenzelfde resolutie als die van Gore in den Senaat tot waarschuwing van Amerikanen voor het rei zen aan boord van bewapende koopvaarders. Hieruit blijkt de toeneming van de krach ten van hen, die Wilson steunen in diens weigering om het recht te erkennen van Duitsche duikbooten om bewapende koop vaarders in den grond te boren. Do uitslag werd ontvangen met opgewon den gejuich. ■F ZEE. De Duitsche vloot uitgevaren. Dinsdag tussehen lialftwaalr en twaalf uur is de logger „Seli. 2-35" 35 mijlen W.-Noord- West van iJmuiden gepraaid door een Duitscli slagschip, behoorende tot een flotilla van 29 Duitsche oorlogsschepen (torpedo jagers, - kleine kruisers en - slagschepen)zoo verneemt hot „Vad." Na den schipper ge vraagd te hebben, of hij geen Engelsehen ge zien had, verdween de Duitsche vloot in Noord-Noordoostelijke ri ehti ng. Te 2 uur zag do logger, nog op dezelfde plaats visschende, een Engelsche flotilla van 15 schepen (kruisers), geen slagschepen. Verscheidene te IJmuiden binnengeko men stoomtrawlers rapporteeren, een groote Duitsohe vloot op de Noordzee te hebben ontmoet. O.a. de bemanning van den stoomtrawler „Odin" IJm. 163, zag Maan dagavond tegen donker, eenige mijlen be noorden Terschelling, eep Duitsche vloot, bestaande uit ongeveer 40 kruisers en tor pedojagers-van groot model, benevens een aantal grijsgeschilcjovde, bewapende stoom trawlers, waarschijnlijk mijnleggers, eenige duikbooten en een Zeppelin, die over de vloot heenkruiste. De vloot kwam uit het N.O. en ging in N. W. riohting verder. Een van de eerste oorlogsschepen hield de „Odin" aan, doch deze mocht de reis on middellijk vervolgen, toen bleek, dat men met een Nederlandschen trawler te doen had. .Een vrijgeleide werd meegegeven, om dat, als de stoomtrawler eventueel door de an dere oorlogsschepen zou worden aangehou den, te vertoonen en daardoor verder op onthoud te voorkomen. Spoedig had' men echter de vloot uit het oog verloren dooi de duisternis. Van oorlogsschepen van Eu- gelsche na'ticmaliteit had men niets be speurd, ook hoegenaamd geen kanongebul der vernomen. Op de „Bandoeng" geschoten. Naar de „N. R. Ct." verneemt, is iu de Middellandscie Zee, zonder voorafgaande waarschuwing, door een duikboot van onbeken de nationaliteit, van een afstand yam vijf mij len ongeveer, geschoten op liet stoomschip „Bandocng". dat op de thuisreis van Indie was. Een paar reddingbooten en een luchtko ker van de ..Bandoeng" zijn geraakt. De „Bandoeng" is reede ie Rotterdam aam- gekomen. Het mijnengevaar. In dc maand Februari zijn op do Xederland- sehe kust aangetroffen 46 mijnen, waarvan 14 van Engelschen, 30 van Bui ts oh en en 2 van onbekenden oorsprong. Mijnen van Franschen oorsprong spoelden ju die maand niet aan. overige is de discipline even 3treng alB in Duitschland, maar nogmaals het is de Duit sche discipline niet. Daarmee zouden we ons niet lekker gevoelen. Hoe denkt u zich don zielstoestand van den soldaat, als de aanval eenmaal aan den gang is Ik kan u dit wel zeggen, dat hij dan aan niets meer denkt! In den aanval is do soldaat geen niensoh meer; dan is hij een beest en vindt niets verschrikkelijk. Ja, als men stil, rechtuit, op den grond moet liggen onder een nritrailleusevuur, dat is vreeselijk. Dan voelt men zich lang niet zoo pleizierig als in hui9 op een stool... Hoe wordt de aanval ongeveer uitgevoerd? Het idee is, de vijandelijke loopgraaf te na deren zonder te schieten. Plat op den buik lig gende, kruipt men steeds dichter bij tot op oen afstand van ongeveer 15 h 20 meter. Is men zoo ver gevorderd, dan wordt het sein tot den bajonetaanval gegeven. Men schreeuwt daarbij zooveel en zoo luid mogelijk. Het is een ver schrikkelijk werk, maar de menschen voelen niets, zoo woedend zijn ze. Is het moreel van den vijand zoo goed als onaangetast gebleven, dan is 'het pogen, om in zijn loopgraaf te komen, tevergeefs. Maar is het moreel van den tegenstander door het ka nonvuur erg verzwakt, dan vindt ge niemand in de loopgraafde menschen zijn in de schuil- In het geheel zijn thans, sedert het uitbre ken van don oorlog aangespoeld 018 mijnen, aldus naar oorsprong verdeeld: Engelsch© 481, Frauscho 58, Duitsche 175, onbekend 201. D8 „Provenco". PARIJS. De afgevaardigde BoTcauowskï, een der geredden van dó „Provence", liet Fransche transportschip, dat indertijd in do Middellandsche Zee is getorpe deerd, heeft aan President Poin- carp een verhaal toegezonden vari de laatste oogenblikken van het schip. ^,Wij hadden," zoo schrijft hij, „een bataillon van het 3de regiment koloniale infanterie aan boord. Soldaten en bemanning betoon den buitengewone kalmte. Voordat er nog bepaald gevaar bestond, hadden de com mandant en de officieren een vooroefening gehouden, ten einde degenen, die niet wis ten hoe zij zich bij het gevaar te gedragen haddqji, op de hoogte te brengen, reddings gordels uitgedeeld en booten en vlotten neergelaten. Geen kreet, geen klacht werd gehoord en er heerschte geen paniek. Het schip zonk snel, het water drong door in "de stoomketels en deze begonnen te ont ploffen." Op dit oogenblik sprong Boka- nowski in zee en zwom snel weg. Eenige minuten daarna weerklonken ontploffin gen, het schip zonk verder weg en de kapi tein riep zoo luide, dat hij het rumoer over stemde: „Vaart wel, kinderen!" De man nen, die in massa's bijeen stonden op het voorschip, antwoordden geestdriftig: „Vive la France!" De „Provence" verdween plot seling met het voorschip naar benedén. Hét was 3 uur 15. Do zwemmende drenkelingen en degenen, die in de booten of op de vlot ten waren, riepen eveneens: „Vive la France". Het werd nacht. De bijna naakte mannen hadden bitter te lijden van de koude. Sommigen stierven, anderen werden krankzinnig. Na een arbeid van 18 uren bij een pijnlijke opzokerheid werden de schip breukelingen opgepikt door 'éen Engelsch patrouilleschip en een Fransche torpedo- boot, die een gedeelte naar Milos en een ander naar Malta brachten. Bokamowski wijst nög op het volgende Kapitein Veseo, de commandant van de „Provenco", de luitenant ter zee Baseow, onder-commandant en kolonel Duhalde, commandant van het 3de regiment koloniale infanterie, bleven tot de laatste seconde op de brug en gaven kalm bevelen voor de redding der passagiers. De kanonniers van het stuk op het achterschip, 'die dit stuk dadelijk na dé torpedeering van het. schip hadden geladen, bleven op kunnen post tot heb kanon geheel onderwater was, tertvijl zij onderwijl trachtten den verborgen vijand te ontdekken, teneinde hem te tuchtigen. De luitenant Noel, commandant van den trawler „Canada", begon onmiddellijk, na dat hij het noodsein had ontvangen, te zoeken naar schipbreukelingen, volbracht een aantal reddingen onder zeer moeilijke omstandigheden en bleef 36 uren achtereen op zijn post. De dokter-majoor Navarro van liet 3de regiment koloniale infanterie, die half uit geput door een verblijf van 16 uren op een vlot, Op den trawler werd goheschen, wilde kleederen noch voedsel aannemen voor hij de gewonden verbonden en de zieken be handeld had» Garuthier, scheepsklerk, 'die een schuil plaats had gevonden' op eeoi dicktbezet vlot, sprong in zee om voor soldaten, die zijn kuip verzochten, plaat3 t© maken onder, den éütroep: „De plicht van een zeeman is in de eerste plaats soldaten te redden". Een-en- twintig uur na de sohipbreuk werd hij op gepikt, terwijl hij zich vastgeklemd hield aau een plank. Bokanowski brengt ten slotte nog hulde aan den commandant, de officieren .en de equipage van het Engélsche pafrouillescliip, die 300 schipbreukelingen redden en naair Malta brachten. Slachtoffers van da Möwe. Den derden Maart is de bemanning van een vijftal Engclsche schepen die door de ,Mowe" in den grond waren geboord, te Londen, aan gekomen. De „Times" heeft met verschillen de dezer menschen een onderhoud gehad aan welke Verhalen wij het volgende ontleentn Volgens do mëdedeeling van een der opva renden was de „Edinglnjrgh", een zeilschip van 1500 ton, 122 dagreizen van Rangoon ver wijderd, op weg naar Liverpoel, toen op een Zaterdagmiddag tusschou vijf en zes uur de „Möwe" langszij kwam en vroeg welke lading de „Edinburgh" in had. Men dacht aan boord van het zeilschip te doen te hebben met een gewoon schip, dat iets wou weten of iets moodig had. Pas toen een officier aan boord kwam en vertelde dat de „Möwe"'oen Duitsch oorlogs schip was, begreep men waarom het ging. De man was zeer teleurgesteld toen hij hoorde dat er slechts rijstmeeï aan boord was. Hij scheen op rijst gehoopt to hebben. Eenige tonnen meel en andere voorraad werd aan boord van de „Möwe" gebracht, waarheen1 zich ook de bemanning met al haar hebben en 'houden had te begeven. Aan boord van hot oorlogsschip vonden zo een aantal leden van de equipage van do „Appam". Van hen ver namen ze dat, de commandant van do ,,Möwo" een Duitsohe graaf was. De kanonnier van de „Appam" had het sluitstuk van zijn geschut in zoo geworpen. Een der Duitsche oficicren was daarover zper vertoornd en wilde den -man laten fusilleeren. De commandant echter zei de„Hij deed zijn plicht; wij zouden ook aldus gehandeld heb ben." Voorts vertelden do zegslieden van de „Ti mes", aan boord van de „Möwe'' vernomen te hebben dat het oorlogsschip op Kerstavond in een dikken mist uitgevaren was en om hot noorden van Schotland koers gezet had. De kanonnen waren onder de kolen verborgen. diers naar beneden en slingeren handgranaten links en rechts, om de schuilplaatsen te zui veren. Ik vroeg, of geen soldaat ooit aarzelt in het gevecht, niet door gevoelens van men schel ijk- heid wordt aangegrepen,die hem beletten, een evenmonsoh te dooden. Ik begrijp dergelijko frazen niet, luidde het antwoord. Niemand der onzen krijgt zulk een gedachte, om de eenvoudige roden, dat men in het gevecht alles, alles, vergeet voor dit oeno doel: te overwinnen, als het kan «met behoud van eigen leven. Want ge moet niet vergeten, vervolgde de heer Doucet, dat Frankrijk ia aangevallen. Wij wilden den oorlog niet; dat blijkt wel daaruit, dat we er ons heelemaal niet op voorbereid hadden. Maar hoe geheel anders was hot met DuitschlandDat hoeft zich 45 jaren lang voorberoid en de 42 c.M. kanon nen tob op het laatste oogenblik in do kelders van Rrupp's fabrieken verborgen weten te houden. Maar de revanche-idéo dan? vroeg ik. De revanehe-idée! Die bestond in Frankrijk niet meer. Ja, een kleine groep (de nationalis ten) *was er, dio haar nog aanhing. De over- groobo meerderhoid in Frankrijk heeft geen oorlog, om Elzas-Lotharingen terug to krij gen, meer gewild. Maar er wordt, tooh telkens op do teruggave van die provinciën gezinspeeld. m Duitschland .l#£ög£&5. J& ï£s M Jet Gedurende de eerste weken van de reis was do „Möwe" wit geschilderd, daarna werd ze don kergeel. Het schip waft naar het oordeel der En ge] sell o raatrozen zeer goed uitgerust. En- kelo officieren droegen het ijzeren kruis, dab zo volgens hun zeggen bij Scarborough ge wonnen hadden. Een van de machinisten van de „Clan Mi Tavisli", de boot die met do „Möwe" slaags raakte, vertelde dat na een kwartier vechtens de machinekamer door een projectiel getrof fen werd. Een der stoompijpen sprong uit een. Toon 'do machinisten naar bóven gingen bleken do Duitschers reeds heer en meester aan boord te zijn. ,,2»e spraken allen Enf gelsch", aldus do machinist, „en ze verklaar den ons dat ieder dio ongevraagd een vin ver- roerde onmiddellijk doodgeschoten zou wor den. We werden iu een lang© rij geplaatst on zagen op elk van ons een revolver gericht. Aan boord van do „Möwe" gekomen, wor den we in hot. ruim opgesloten. Er waren reeds anderen; en toen w© beueden kwamen hoorde ik iemand schreeuwen„Moed gehou den jongens, er zijn hier nog anderen behalve jelui.'' We zaten met zijn twee. honderden als ha ringen in een ton. 't Was ontzettend be nauwd, en we konden nauwelijks adem halen, maar wo verloren don moed niet. Met liedjes zingen en verhalen vertellen verdreven we, zoo goed als het ging, do verveling. Schepers in beslag genomen. KAAPSTAD. De regeoriiig van Lau- reiifo Marques legde Zaterdag beslag op cla vier Duitsche schepen„.Admi ral", „Essen", „Krónprinz" en ,,Hof". Vierhonderd officieren en matrozen zijn geïnterneerd. Schip gezonken. LONDEN. Volgens een Lloyds-berioht uit Lowestoft is de rinak „Springflo-wor" in de. Noordzee- gezonken. De bemanning is gored. LONDEN. De agent van Lloyds te Santos bericht: Het Spaansche stoomschip „Principe de Asturias" stiet Maandagochtend op een rots drie mijlen ten oosten van Sano Sebasr tiano en zonk na vijl' minuten.' Zes-en-tach tig man van de équipage en 57 passagiers zijn te Santos aangebracht door het Fran sche stoomschip „Vega", terwijl 338 passa giers en 107 zeelieden vermist worden. Het Spaansche stoomschip „Principe de Satrustegui" is ter plaatse. De „Principe de Asturias" was op weg van Barcelona naar Buenos Aires eh was den 24steü Februari van Las Palmas ver trokken. (Het s.s. „Principe de Asturias", groot .8170 br. ton, gebouwd in 1914, behoorde aan de rederij Pinillos, Izquierdo Co. te Cadix.. Red.) QSVJsddslberö f. Te Loenersloot is dezer dagen, bijna 70 jaar oud, overleden de heer G A. A. M id- delberg, een der*meeat bekend® figuren uit de Zuid-Afrikaarsch© beweging. - (VlaoSs aangehouden. Het stoomschip ,,Veendijk,, van de Holl. Amerika Lijn, 6 dezer te Rotterdam aange komen,en de „Noordam", 2 dezer van Rotterdam naar New-York vertrokken, heb ben beide de mail in Engeland moeten ont schepen. Duurte-ioeslag. Thans zijn ingekomen do wetsontwerpen betreffend© een duurte-toeslag aan de Rijks ambtenaren en -beambten. Do maatregel wordt toegepast volgens den op 1 Januari 1916 bastaunden toestand en strekt zich uit tot de- ambtenaren en beambten, dio in vasten burgerlijken of militairen djciiït zijn van hot IIijk, of, indien zij niet vast zijn aangesteld, wat hunne dienstpraest.v tie en hunne verdere verhouding tot den Staat betreft, een overeenkomstige positie innemen als do Rijksambtenaren. Voorts worden de onderwijzers der openbare en bijzondere scholen en zij, die in zij del in g- schc-n .Staatsdienst zijn, mee Rijksambtenaren gelijkgesteld. Do maatregel wordt echter beperkt tot hen, die gehuwd zijn of als weduwnaar (weduwe), eventueel als gescheiden echtgenoot©, een of meer kinderen benoden den leeftijd van 16 jaar te hunnen laste hebben en een b'elooning ge nieten, welke beneden de na te noemen grens blijft. Do toeslag wordt voor eens toegekend en bedraagt-, behoudens een nader te omschrijven vermindering, zes ten honderd van het op 1 Jan. 1916 genoten totale jaarloon. De zooeven bedoelde loongrens zal niet' voor het geheele Rijk gelijk zijn, maar afhangen van de klasse, waarin de gemeente (eventueel onder deel), waarin, de betrokkene woont, voor de personeel© belasting was gerang schikt volgens do classificatie, zooals die laat stelijk bij do wet van 19 Juni 1915 (Staatsblad no. 280) is gewijzigd. Do grens wordt gesteld op een bedrag van: f 1200 vóór de gëmeenten dér 1ste 1150 2de 1100 3do 1050 4de 1000 5do 950 6de 900 overige gemeenten. Het gevonden bedrag voor do vraag dor grensoverschrijding zal worden vermeerderd met heb bedrag van den toeslag ad 6 van het jaarloon. Behalve den, volgens bovenstaande regelen berekenden, toeslag, wordt ifan hen, die niet meer dan het yoor elke groep van gemeenten vastgestelde maximum genieten, voor elk kind beneden den leeftijd van 16 jaar een vast be drag uitgekeerd van 5. Deze extra-uitkee- ring kan boven het gestelde maximum, worden genóten. Do uitbetaling van hot aan ieder toekomen- voor ons een quaestie van eer. Nu willen wij zeker Elzas-Lothariugen terug en zullen bij dien eiscii blijven. En hoe zouden de bewoners van dat land er zelf over denken? O, ik ben stellig overtuigd, dat het volk met uitzondering dan van de Duitsohers, dio er zich gevestigd hebben Fransohgezind is, maar zo durven er niet vooruit komen en nu in den oorlog vooral niet. Ge weot toch, hoe het in bet begin van den oorlog met eenige menschen afgeloopen is, die het wol deden? Zo zijn gefusilleerd. 'Om op de Duitsche 42 c.M. kanonnen terug te komen, lieoft Frankrijk daar niet wat ge lijkwaardigs tegenover te stellen? Ja, nu wel 7 wo zijn daar niet bang- meer voor. Vraag het maar eens aan do Duitsohers, die met onze kanonnen op den Hartmannswoi- lerlcopf hebben kennis gemaakt. "VVe hebben nu vier maal meer kanonnen dan in het begin van den oorlog en vooral zware. En hoe is de verhouding tussehen de Engel sch e en Fransche strijdmakkers, zoowel wat de officieren als de soldaten betreft? Die verhouding is zoo goed, als we ze rnaar kunnen wenschen en het vechten der Engel schen is ook magnifiek. Dat liobben trouwens de Duitschors zelf erkend. Bij hot vorig© onderhoud, deelde u mee, dat de Fransche soldaten 6 dagen verlof haddon. do zal geschieden in driemaandeliiiksch© ter mijnen. Do kosten der toelagen zullen een totaal be drag van 2,000,000 niet to boven gaan. Nederland en het lot van België, In een uitvoerig artikel, gewijd aan minis ter Loudon's verklaring, dio een eind maakt aan de Jagende van het geheime verbond met Duitechland, hermnert het „U'breeliteoh Dag blad opnieuw aan de bekende zinsnede m Von Jiigow s telegram van 4' Augustus 1914 aan prins Liehnowski„Het ]jgfc V00r de han<l a w ij niet met voordeel Belgisch grondcc- wouden kunnen nnnexoeren, zonder tego- Holland"' verworven tc-11 kost© van Nu het blijkt 'zegt het „TJtr. Dbl." dat de belofte tegenover Nederland, waarop minister Von Jagow in datzelfde telegram zinspeelde, louter con eé n z ij d ig 0 vorkla- ring was, uit eigen beweging door de Duitsche rogeer mg te VGravenhage afgelegd, j;an aan de tweede zinsnede in haar logisch zinsverband ook geeu ander© béteckenis °wor- den toegekend, dan die van een overtuigend bewijs, hetwelk aan het Engelsch© gouverne ment had moeiten aantoonen, dat een doortocht door Bolgië voor Duitschland louter en alleen een strategische, een militaire noodzakelijkheid was en als zoodanig oo«k door do Duitse'ho re- geermg erd beschouwd; dat dus geen anuexa- tie van Belgisch grondgebied in Duitscbland's bodceiing lag, daar, ware dit laatste wél het geval geweest (m.aov. ware bot Duitschland dus om do Noordzeekust 'te deen geweest) do üuifseho regeering niet met België, maar tege lijkertijd ©en aanval op Nederland begonnen zou zijn. Evenwel zoo besluit het blad: „Moest op 4 Augustus -aan het veelbesnro- ken telegram de zo bedoeling worden toege schreven, en komt ons, in dab verband on op dat_ moment de inhoud volkomen acceptabel en in het geheol niet voor ous land verontrus tend voor, een ahdero vraag is het, welke be- teekénis onder bet licht der gewijzigde tijds omstandigheden toegekend kan worden aan do opmerking, dat Belgisch grondgebied door Dultsohland niet geannexeerd kan worden zon der gelijktijdige gébiedsverwerving ten bost© van Nederland. En zoo men met dit vraagstuk afgezonderd van hot feit. dat het in hét te legram van 4 Augustus als voor do hand lig gend bevestigend werd beantwoord en mede mot bet zich steeds meer verscherpend Waalsoh- Vlaamsche conflict, het geroobüiseerdhouden van onze troepen in verband brengt, dan wil liet onh voorkomen, dat men ten opzichte van de afkeorigo houding onzer regeering tegen over eiken démobilisatieaandrang op meer reëe- len basis staat. De heer Colijn heeft in de Eer ste Kamer met nadruk erop gewezen, dat do algemoene politieke toestand in Europa eer zich te onzen ongunste heeft gewijzigd dan dat deze te onzen gunste verbeterd is en bet is van algemeen© bekendheid, dat in welingelichte, met regeering en diplomatie vertrouwde kringen de kansen, dat ons land in den oorlog betrokken worde, bet, grootst en bet gevaarlijkst geacht worden juist bij do voorbereiding van den al gem eon en vrede. No** steeds blijft het lot van België afhankelijk van den afloop van den oorlóg ©n waar daarom trent nog niet de minste zekerheid bestaat., blijft ook België's lot een raadsel. En derhalve een on verminderd gevaar voor N ederland. Hoezeer dan ook ons volk moge gebukt gaan onder de losten der mobili satie en bet als het ware mot den dag moeilijker wordt om eenmaal aan de gevolgen eener plotselinge massale demobilisatie hot hoofd te bieden en de ontwrichte maatschappe lijke toestanden weder tot de normale verhou dingen terug te brengen tot een dem'obüi- satie zal niet overgegaan mogen worden aleer de lucht geheel opgeklaard is. Zoolang de oor log duurt 'aal' de mobilisatie gehandhaafd moe ten worden en ons leger op volle sterkte, ge- reed xnoeten blijken, niet omdat een verbond met Duitschland ons daartoe dwingt, maar juist omdat wij, van elkeen onafhankelijk, o p ons zelf alleen aangewezen zijn om, tegenover welke buitenlsudseh© mogendheid, dé integriteit en de neutraliteit van Nederland te doen eerbiedigen." De Watersnood. Een inspectietocht. Van verschillende zijden is de wensch to kennen gegeven, dat do leden der 'Staten van provineiewege in de gelegenheid zouden wor den gesteld eon tocht door bet overstroomde gedecito der provincie to maken. Aan dien wensch hebben Gedeputeerde Sta ten besloten tegemoet te komen en als gevolg hiervan zal Zaterdag aanstaande een"t-ocht door liet overstroomde, gebied worden gemaakt. Het vertrek per boot van de Willemssluizen, te Amsterdam, is bepaald op 10 uur v.m. Vandaar wordt over Buiksloot én Bro.olc in Waterland een bezoek gebracht aan Monniken dam. Van deze plaats wordt gewandeld maar de doorbraak van den Waterlandschon of van den Katwouder Zeedijk ©n terug raar Monniken dam. Verder worclt de tocht voortgezet naar Edam, daarna per extra-tram naai" Kwadijk, waarna per extra trein der H- IJ. 'S. M,. over Pwrmerend de terugtocht wordt aanvaard, Edann De stand van heb water in het overstroom de gebied was Dinsdag weer hooger door' do noordelijke winden, net buitenwater bij de Zuiderzeehaven te Edam stond op 7 c.M boven A.P. De verbindingsweg van Edam naar Mon nikendam, die do laatste dagen te gebruiken was. 9tond weer voor een groot deel onder water5 Kog goed afgeloopen. Zaterdagmiddag roeiden de raadsleden Dek ker en Schouten bij Ransdorp, toen zij op de boerderij van K. van Keulen geschreeuw hoor den. Zij gingen er heen en vonden drie mili tairen tot hun middel in het water op een brug staan, en twee jonge meisjes op een regenbak. Met hun vijven hadden zij langs de boerderij, gevaren en stieten op een paal, waardoor een gat ontstond in den bodem van liet oude schuit je, waaraan zich een aanhangmobor bevond. De drenkelingen werden nu spoedig uit hun lastigo positie verlost. (»>N. v. d. D.") Gewoonlijk om de 3 maanden. En dat geldt ook voor de officieren; die bobben in dit op zicht niet meer recht dan de soldaten. Men ia gedurende die 6 dagen geheel vrijmag doen, wat men wil. Ziet u er niet erg tegen op, om weer naar het front te gaan? Neen, want ik ben overtuigd, dat ik terug zal komen. Ik heb trouwens al tijd met heb idoe gevochten, dat dit gebeuren zou. Ig het louter toeval, dat men, herhaaldelijk aan de grootste gevaren, blootgesteld, onge deerd blijft? Voor con groot deel is het zeker toeval. Maar er zit toóh ook een weinig „eigen werk'5, in. De een is voorzichtiger en weet meer van allerlei terrcineigenaardighedon partij te trek ken dan de ander. Men moet zeker, als men op zijn leven prijs stélt, niet roekeloos zijn in het gevecht. Maar ik begrijp toch niet, dat u zeker is van uw terugkomst. Op mijn herhaalde vraag deed de heer Dou cet mij eou niet voor publiciteit bestemde me- dedeelinjg, waardoor zijn terugkeer na afloop van den oorlog aannemelijk wordt. Zonder dio zekerheid te hebben verkregen, waro hij zijn verlof niet to Leeuwarden komen doorbrengen, omdat hij er te veel tegen opzag, om voor den tweeden keer van vrouw en kinderen afscheid te nemen.

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1916 | | pagina 2