op zei Q/^T .T-* ol T»Tnivrr70TJELA isrrr van o>o mggaLgMB: s> Peoemtoor j. *3> J In de laatste dagen, in de laatste weken mogen we wol zeggen, .s het tamelijk rustig geweest aan het Westerfront, maar daarvoor hebben er geweldige gevechten plaats gehad. Eerst was er het Fransche offensief, toen de Duitsche tegen-aanvallen en er is dikwijls verwoed gestreden. We zien er hier iets van op een plaatje. Onder een moorddadig vuur der Fransche artillerie trekken Duitsche reservetroepen ten aanval op. De gehcele streek is bijna reeds verwoest, van één gebouw zijn nog eenige overblijfselen staan gebleven, maar 't zijn haast niet meer dan puinhoopen. De Tsaar naar net front. PETROGRAD. De Tsaar is Zaterdag naar het actieve' leger vertrokken Een bestorming door wolven. De „Berl. Ze'.t. am Mitt." haalt uit een soldatenbrief uit het oosten het volgende, merkwaardige verhaal aan Na drukke dagen aan het front was onze aideeling in goed gedekte verblijven terug getrokken om uit te rusten. Het was nacht, buiten gierde een koude wind over de met aneeuw bedekte velden. Wij hadden hst echter warm en sliepen den slaap der recm- vaardigen. Plotseling echter maakten de posten alarm en in het donker zag meu ge daanten zich afteekenen, die met gehuil •naderden, maar nog met goed te onder scheiden waren. Alles raakte m opgewon denheid en greep naar de wapenen 'mni™ kwamen na-. de u mHet gehuil en de gedaanten kwamen naderbij <en eindelijk zagen we wat daar tve 1 besneeuwde vlakte aankwam een gr<x>U> ,ta»p wolven. ..Opgop»'.. d.cht«bil laten komen," riep ceil van on-. die verjtand had van de jacht. „Nu vuur". De knetterden en spoedig lag de hecle t.ocp op de sneeuw. Uit het Oocton. In „Vorw'arts" vertelt Duwell van het ontkiemen van nieuw leven in het Oosten. Hii vertelt dcarby o.a.l4r„i„ Van groote b teekonis is. dat <1- ging weer in gang is gekomen. J l ie. ip s naamde vrederechters aangek L d.o ten taak hebben, de particuliere rechtetoostanden te eelen. De oorlog, dm alie banden \..n ontzag verbrak, heeft ook de .ocht-sopvatt'iigen ra1 de war gebracht. Velen beschouwden het bezits recht en civiel-rechtelijke verplichtingen .d« opgeheven, leder dacht deze dingen naar eigen voornamelijk uitgeoefend door liet verstrekken van levensmiddelen. De onzindelijkheid wordt bestreiVa en do bevolking krijgt zuiver drink water. Natuurlijk, .-.00 zogt de schrijver, kan het niet overal te gelijk geschieden, maar men merkt toeli. hoe uit de bouwvallen het nieuwe leven ontkiemt. ITALIË Oostenrijk en Italië. WE ENEN. De beschieting van enkele stellingen van heb bruggenhoofd van Tol- mein duurde den gekcelen dag voort. Een aanval van een Itanaansclie compag nie op de noordelijke hellingen van den Altissimo werd afgeslagen. Op a'.le andere gedeelten van het front verliep de dag van Zaterdag rustig. ROME. Hevige artillerie-duels aan de Tiroolsche er. Karinthische fronten. De Oostenrijkers gaan voort mot de beschieting van hot terrein achter de Itahaansche linies. De Oostenrijkers hebben groote massa's rotsstcenen van de hoogten op een dorp geworpen, echter zonder schade aan te richten. emeu wemelen te kunnen regelen. Een gceste- lijse vertelde mij dm l.ij ncoit too to» an trekossen tegen de kleibergen opgezeuld. Nu ligt de klei zoo hoog voor de wielen, nu is ton gevolge daarvan de weg zoo volgepropt mot soldaten, pakdieren, wagens, kanonnen, veld keukens, dat onzo wagens fot slakken worden. Tot slakken, die met wild geraas werken. Dan staan zij stil, maar nog steeds zwoegend als zaagmachines. Vanuit den wagen schuift men het achterste gedeelte van paarden een beetje uit elkaar om plaats te krijgen voor een aan loop. De wielen snijden echter meterdiepc voren in de klei, waaruit zij niet meer los kunnen komen. Het stuurwiel wordt den chauffeur uit de hand getrokken alsof er een duivel in zat, de deuren van de wagens gaan niet meer open, omdat van buiten do modder ertegen aandrukt. De voeten van den eheuffeur, die niet door deuren beschut worden, worden door dikke brij overstroomd. Onze colonno heeft bevel zoo mogelijk Kraljevo to bereiken. Als een Duitsch bevel ..zoo mogelijk" zegt. dan is hot zoo onmogelijk, dat geen duivel eraan helpen kan. Hoe vaak heb ik. als ik hij officieren in con bureau zat, door de telefoon het bericht ge hoord: de colonne zit vast. Dan had ik een duidelijke voorstelling van mcnschen die ergens ver weg onder den blootcn hemel staan in een poel van modder, schreeuwen en aan de wielen trokken zonder verder te komen. Ik heb wel eens een dwaze ergernis in mij bespeurd. Waarom komen die mcnschen niet verder? Ze weten toch dat zij verder moeten. Do troepen hobben honger, de ammunitie mtïct vooruit, de kanonnen moeten vooruit. Nu zit ik zelf voor den eersten keer vast en alles om ons en achter ons met ons mee. Niet voor tien minuten of voor een half uur, voor veertien dagen misschien. E11 in dezen Scryi- sclien oorlog komt alles op snelheid aan. Wat anders moed is. is hier vlugheid. Den vluchten den vijand afnemen zooveel als mogelijk is, hem geen tijd geven om te slapen, tc zitten, te eten, to drinken. De natuurkrachten die de Serviër te. hulp komen, het leem der aarde, de koude dor lucht, zel/s de sneeuw van den hemel te doorstaan, dat is een verbitterde strijd tegen demonen. In dit voorwaarts snellen van voe ten en wielen, die een volk. onder zich verplet teren. heb ik do macht van deze verbittering in mijn bloed gevoeld op het oogenblik, waarop de colonne bleef steken. Als schepen op bevro ren golven, zoo staan de wagons op de loombcr- gen in de leemdalen dwars door elkander ge worpen. wiel aan wiel, paard aan paard, man aan man. waar geen rat meer een uitweg vindt terwijl do brug voor ons leeg is als een brug in een ver land, dat niets van oorlog weet, ter wijl achter ons de wegen met menschen, paai^ den, karren zijn volgepropt, kilometer urenver, dagenver. En daarbij is alles zoo kalm, dat men kunnen, meenen, dat dit vastzitten tot het plan van al deze menschen behoort cn dat zij alleen voldaan zijn hun dool zoo goed to hébben bereikt. Geen officier, die bevelen geeft, geen geschreeuw, geen géhol (wat in de klei ook niet mogelijk zou zijn). Iedere ruiter zit op zijn paard, iedere koetsier op zijn bok te wachten. Men deelt hrood rond. steekt een pijp op. Vee' soldaten klauteren togen de hollingen ROME. 21 <tcze: Servië bevindt zie den van zijn log^r SERVIË. Do koning van Servië. De „Giomal schrijft. d'Italia" „D-e koning in Albanië te denkt er van van mid- voor hot oogenblik niet aan om been to gaan. Er z'jn echter toebereid sol en gemaakt voor het geval, dat de heldhaftige ongelukkige koning voor herstel van gezondheid naar Italië zou willen gaan. Deze mogelijkheid kan zich reeds spoedig voordoen. Als de koning van Servië in Italië komt, hij bij ons meer vinden dan warme In Montenegro. Een oorlogscorrespondent van het „Ber liner Tageblatt" seint d d. 21 December: Iu Noord-Montenegro vechten do Serviërs slechts hier 011 daar tusschen do Montenegrij- en. In Ooet-Montenegro zijn echter vele ber- iérs onder do gevangenen. In de nabijheid van do Tarakloof heb ik met eenigo Montcne- grijnscho gevangenen gesproken. l)e eeno, die de nationale muts maar verder do heelo uni form van Fransche .sappeur* droeg, zeide, dat hij tot aan zijn vaderlijk huis ten Zuiden van Pljeyeljo meegegaan was, maar dat hij toen niet verder had willen vechten. Een ander eido. dat hij niet gevangen genomen zou zijn als hij in zijn ccta (compagnie) familieleden had gehad. Nu had hem echter niemand ge red toen hij struikelde. Allen klaagden over het gebrek aan brood waaronder zij geleden hadden. Geen enkele had een heelo jas nan. Een hooggeplaatst officier zei mij. dat de moesto Montenegrijnsche gevangenen het een of andere stuk van de Oostenrijksche uitrus ting droegen. Do Montenegrin en kleeden de gesneuvelde Oostenrijksche soldaten uit en la ten do lijken naakt liggen. Erger is. dat men ook gewenden en krijgsgevangenen heeft ont kleed. Terwijl ik in Pljevelje was, kwam een Oostenrijksch landstormman daar aan, barre voets en in onderbroek. Zoo had hij veten te ontvluchten. Do Montenegrijnen trekken de geroofde kleedingstukken onmiddellijk aan, om hun jammerlijke uitrusting te verboteren. Toch kan men de geregelde Montenegrijnsche troepen aan de overblijfselen van liun uniform nog onderscheiden van de fantastisch inge pakte comitadji's. van wio men ook velen ge vangen genomen heeft. Vaak zijn er fanatieke Serviërs uit het Bosnische grensgebied onder. Zij worden naar hun woonplaatsen terugge bracht en ondergaan daar dc gevolgen van hun hoogverraad. Op do vriendelijke gezindheid van de Mo- hamedaansche bevolking kunnen onzo troepen zich verlaten. Zooals bekend is, hebben zich reeds Mohamedaansche bondon gevormd, die aan onze zijde meevechten. Men moet zich dat niet voorstellen als een grooten opstand van het volk, maar overal worden do onzen toch met groot gejuich begroet. In de steden en dorpen waaien vlaegen in Oostenrijksche on Turksehe kleuren. Bijna allo door Mohnnioda- nen bewoonde plaatsen in Noord- en Oost- Montenegro zijn reeds in onze handen. Wat vóór onzo troepen ligt, is in alle opzichten vijandelijk gebied. TURKIJE. De actio opgegeven. In een bespreking vau üe „Oostersche Sa be omlaag werd geschoten, zal na eenige reparatie door ons gebruikt worden. De bestuurder werd levend gevangen genomen. Het is de Fransche kapitein baron De Cepon. Do andere vlieger, de Engelsche luitenant Lintcher, is omgekomen. GRIEKENLAND. Nog niet over de grens. PARUS. De vijand deed tot dusverre géén poging om de Grieksche grens over te trekken. Ceneraal Castelnau. PARIJS Generaal Castelnau, die een inspectie zou houden over do troepen te Salonikï, is daar op 20 Dec. aangekomen. Hij bezocht de Fransoh-Engelschs kampe menten en stelde met generaal Sarrail het plan de campagne der geallieerden definitief vast. Castelnau berichtte aan de Fransche re geering, dat door de maatregelen van Sar rail de absolute veiligheid van het expeditie- leger verzekerd was. ATHENE. Castelnau is Zondagochtend door den koning ontvangen. Later sprak hij de leden van den Griek- schen Generalen Staf en de diplomaten der Entente op een lunch bij den Franschen ge zant. SALONIKI. Generaal Castelnau heeft do inspectie van de troepen der geallieerden ten einde gebracht. Hij confereerde herhaal delijk met do Engelsche en Fransche com mandanten en gaf hun zijn bevrediging te kennen over hetgeen hij gezien had. ALBANIË. In Albanië. De Parijache correspondent van de ..Daily Chronicle deelt mede, dat de Oostenrijkers uit het "Noorden Albanië binnentrekken door Montenegro eu langs de kust van Cattaro en andere punten, waar troepen worden ge land, ongeveer tor hoogte van Scutari Bulgaren trekken westwaarts van Uskub en Weles over Dibra naar Middcn-Albanie van Monastir langs het meer van Ochrida naar Elbassau. Het doel dezer laatste bewe ging is om ec-11 wig te wringen tusschen de terugtrekkende Serviërs en de Italianen. Langs hun weg schijnen de Bulgaren de Mo- hainmcdaansche bevolking tegen do Verbon denen op te hitsen. Een georganiseerd Alba- neesdh beudenwezpn maakt thans reeds de erbindiug tusschen de kust en liet binnen land van Albanië gevaarlijk. Het is mis- schien niet onbelangrijk, mede te doelen, dat do prins Von Wied, de gewezen Mbret te Prizrond, aan do Noord-Oost-Albaneesche grens word gesignaleerd. De Midden-Euro- peeseho mogendheden hebben er ec-n groot In den Kaukausus on POrzië. PETROGRAD. Aan <le kust van dc Zwarte Z©a ten zuidwesten va-n Kliopo, nam een onzer motorbooten, niettegenstaande het hevige Lustvuur, bij Atliin een Turksoh zeilschip, geladen met graan met zeven ge wapende Turken. Daar geloofwaardige berichten waren ontvangen, dat iu liet dorp Rabatkerim, 40 werst ten zuidwesten van Teheran, een bende, sterk 1000 ruiters onder bevel van den emir van Hischmet, was aangekomen, werd in den nacht van 21 op 22 December een troepenafdeeling onder bevel van lui tenant-kolonel Belosmestnof op hen afge zonden met de opdracht de bende door een onverhoedschen aanval te vernietigen. Den 22sten December ontmoette Belomestnof bij het dorp Pobatkerim in bergachtige van nature sterke en bovendien nog ingerichte stellingen twee bataillons gendarmen, 500 ruiters van den emir van Khischmet en 200 Bachtiaren. De vijand opende een hevig vuur. Luitenant-kolonel Belosmestnof viel na oen vuurvoorbereiding den vijand met zijn geheclen troep aan en trachtte hen te omsingelen. Met de sabel in de hand werd do vijand uiteengedreven. Honderdachttien manschappen eu twee officieren werden neergesabeld. ZUID-AFRIKA. De Wet. Blijkens de berichten aan de Engelsche bladen Reuter acht het riet noodig die berichten ook raar Nederland te seinen heeft een groote menigte generaal Dc Web vaarwel gezegd toen hij ra zijn invrijheid stelling Johannesburg verliet. De menigte zong het „Volkslied" eu het ,,God save the king". Generaal De Wet verklaarde dat hij nu zag dat Johannesburg toch niet uitslui tend een stad van jingos was. Zelfs de pers had meegeholpen om ae verbittering te doen bedaren en als zij ru ook verder afzag van de politiek om haat en wanbegrip te ver spreiden, dan zou de toekomst helder wor den. De menigte bestond in hoofdzaak uit Hol- landsche Afrikaanders. Generaal De Wet kondigde aan dat hij een boek zal schrijven over zijn ervaringen in het laatste jaar opgedaan. Vraagstukken", zegt de Temps" o.a. Opgemerkt te hebben dat, na de mislukking van de actie vanuit de Soevla- en Anzac- stelling in de rechterflank van de Turken, en op hun verbindingslijnen, de Dardanel- len-expeditie geen doel meer scheen to heb- oui ben, terwijl zij na liet tot stand brengen füH ub uo.im60.. en van de Duitsch-Turksche verbinding over zitten daar op liun ransel half weggezonken Servië op een beslist échec moest uitloopen» belang bij de Adriatischo Zee te bereiken en in do modder te praten, te kijken of slapen in. j Thans, nu de Duitschers erin geslaagd daardoor do toekomstplannen van Italië in Honderden van ben dragen planken, balken, j zijn Jen Engelschen en Franschen aan den j de war to sturen. 1o+oUon -.-om <1» 1 ]30Sp0rus vóór te zijn, blijft er niets anders De Romeinsche correspondent van de „Dai over dan de plannen te wijzigen. De go allieerden hebben besloten om, terwijl zij den ingang van de Dardanellen blijven be waken en den Turken beletten hun strijd macht van 'Gallipoli terug te nemen, een gedeelte van hun troepen elders te gobrui- lcen. icdi- schen ge- ziju geloovigen heeft moeten optreden als na j za[ }nj bij ons meer vinden dan warme kei binnentrekken der Duitschers. Het begrip sympathie alleen. Hij zal zien dat het van mijn en dijn scheen bij bet volk volkomen bnrt© van' de gehcele natie hem tegen klopt, verdwenen. Zonder zich I Alle Italianen zullen zich om bom .scharen, zullen hem doen govoelen niet alleen hun genegenheid, maar ook hun onwankelbaar vertrouwen op de gemeenschappelijk© over winning, die den koning zijn thans ver bannen volk zal teruggeven 111 hun vader land, dat verscheurd maar niet vernie tigd is. Wij willen door den oorlog ook Servië onafhankelijk maken; de onafhankelijkheid van dit. rijk maakt een hoofdpunt uit van de Itaüaansche Balkan-politiek. Dit hoeft het. Groenboek uitgewezen, waarin duidelijk is aangetoond dat de geheele staatkunde van Italië ten bate van Servië is geweest. De toespraken van Salandra op het kapi- tool, en van Sonnino iu de Hamer, hebben opnieuw getoond dat Italië niet zal dulden, dat Servië vernietigd wordt. Do plechtige betooging in het Italiaanscbe parlement ten gunste van het heldhaftigs Servische voik, bekrachtigt den wil der italiaansche regee ring. Ons leger zal door een wapenbroeder schap, die gesloten zal worden op de slag velden van Macedonië, de nooit verbroken vriendschapsbanden tusschen de twee vol keren, versterken." Met de woorden „Leve Servië" eindigt de ..Giornale d'Italia". (Volgens een bericht uit Saloniki aan het ,,Berl. Tagebl. zo-j de Servische koning zich bevinden te Saloniki. Red.) PARIJS. Generaal Mondesir heeft den koning van Servië een schrijven overgebracht Tan den president der Republiek benevens het oorlogskruis, a's bow i ja van de bewonde ring, die zijn groote militaire deugden het Fransche leger inboezemen. De oude koning bracht ontroerd het kruis aan de lippen voor de generaal het, op zijn borst beves tigde. In Servië. Scbmidtbonn schrijft in de ,,Nordd Alle Zeifc." Tusschen Tawnik cn Ladjerce. Reeds in het wijdo dal van de Morava Van de 12 wagens, waarmede onze automobiolcolonn© hedenmor gen vertrokken is. zijn er nog slechts vijf over. ï)ie zijn tot nog toe ten minste met dc snelheid neeren, sprak men gemeenschappelijke oxpe ties af, 0111 te „koopen" zonder to betalen. Het was alsof de lieden dit als hun heiligste milt beschouwden. Troepsgewyze, mot wagens en paarden zelfs, was men de soldaten nagetrok ken. Dit- de verlaten bezittingen had men weg gehaald wat men meende te kunnen gebruiken. Men nam het den geestelijke zeer kwalijk, dat hij tegen dezen eigenaardige» handel opkwam. Vaak kwam hot voor, dat vreemde menschen zich op verlaten landgoederen nestelden e heel a's eigenaars daarin optraden* Zij nL,.„ arbeiders aan. lieten oogsten, verkochten wat binnenkwam en betaalden hun lieden dan niet eens hun arbeidsloon. Daar er voor deze men schen geen middel was, om luiu recht te zoe ken, keken zij liever uit naar oen zekerder broodwinning. Menigeen ..kocht" bij afwezig heid van den eigenaar, omdat er met eerlijken arbeid niets te verdienen was. Rekeningen wer den niet betaald, huur-, pacht- en ander© con tracten niet vervuld. Tn vele gevallen was dit laatste ook onmogelijk, omdat óf dc schuld- eiecher of do schuldenaar gevlucht of door do Kussen verdreven was. deze wijze verstikte alle ondernemings lust, konden handel en nijverheid, nuttige werkzaamheid, niet tot ontwikkeling komen. Al dez© moeilijkheden cn stoornissen zijn nu tot zekere hoogte overwonnen Tiet is gelukt licht te brengen in de rechterlijke toestanden, ofschoon kadasters, hypotheekboeken en derge lijke, zoowel als particuliere acten waren weg gesleept. Verder was het noodzakelijk voor af wezige schuldenaars en schuldeitchers verte genwoordiger te benoemen. Met de veilige grondslagen keeren ook vertrouwen en arbeids- lust terug. Men komt zijn verplichtingen weer na. Ondernemers en arbeiders kunnen weer met elkaar opschieten. Handen en hoefden zijn tnt arbeid bereid. Ook in de scholen wordt bet weer levendig. Meer dan vroeger zelfs. Er zijn scholen inge richt met leerplicht. De taal van het onderwijs in de laagste klassen is do moedertaal van liet volk. Ook wordt er onderwijs gegevea in het Duitschvooral de Lettisehe kinderen leggen veel ijver en talent aan den dag bij het leeren van dez© taal. Het burgerlijk bestuur wijdt verder zijn zorg aan sociale maatregelen, hygiënische toestan den en weldadigheid. De onbemiddelden krij gen gratis geneeskundige hulp, dc ziekenhuizen nemen weer patiënten op, armenzorg ..nuppels aan uit de schuren cn stallen van de huizen. Tot aan dc knieën door do bagger wa dend gaan zij gebukt onder den last. Als er geen stuk hout meer in het dorp te krijgen is, slaan zij de planken uit de schuttingen. 'Spoe dig staan dc huizen van het dorp aks ontkleed. Hot dorp hooft een heel ander uiterlijk ge kregen. Niemand maakt haast. Deed men dat, dan zou men spoedig uitgeput zijn. N11 dragen de nnnen drie, vier fiur lang planken aan. Ten slotte moeten zijn een kwartier lang waden 0111 bij de laatste huizen te komen. 50 meter weg zijn al belegd, 20 ontbreken nog... De winter voor Servië. De correspondent van de „United Press" in den Balkan geeft een troosteloos uitzicht op den komenden winter in Servië. Hij schrijft hierover het volgende: Ten spijt van allo beweringen over do verlossing van Servië van de typhus- en cholcra-plaag, heeft do koude reeds aangetoond, dat deze vreeselijke ziekten nog niet zijn verdreven 011 dat de komende winter iu Servië even verschrikke lijk zaL wezen als de vorige. De moesto doktoren van het Amerikaansche Roode Kruis zijn teruggeroepen; de omstreeks vijf tig doktoren, door de Servische regeering in Amerika geworven 0111 naar Servië te komen eu den Serviselien gezondheidsdienst ulp te verleenen, konden niet in de steden blijven, door do Bulgaren vermeesterd, maar moesten met de Servische soldaten te rugtrekken. Dus zal Servië onder de Bul- gaarsce bezettimg zonder eenige medische ïulp zijn en wat met de Serviërs zal ge beuren, die niet konden wegkomen en roet de Bulgaren ,die de Duitschers en Oosten rijkers hebben bevrijd van de taak om Ser vië onder den voet te 100pen, kan een der zwartste bladzijden uit den oorlog worden Wat er voor de Servische bewoners kan orden gedaan, moet door de Duitschers ge beuren .en hier staat Duitschland voer een taak, die iedere natie moeilijk zou vallen. De correspondent vertelt verder, hoe ver schrikkelijk het koudvuur heeft huisgehouden onder de Servische gewonden door het gebrek aan de geringste medische hulp en hoevelen daardoor het leven verloren, die gemakkelijk bij eenigszins behoorlijke verpleging hadden kunnen worden gered. wordt ,Zo bank en 6nikte hartverscheurend. „Foei! Dat is gemeen van jullieI" 1 meewarig© stem uit. ,,dat Z3l ik aan tor vertellen. Charlotte steelt niet". „Malligheid", schreeuwde een ande; •chreit, <k-t doet haar slecht geweten". „Niet waar, jij hebt het weggenomen!" „Ja ja, zij is het geweest. Zij is niet beneden geweest en hield zich te voren zoo stil". „"Wij willen toch eens onderzoeken". De groote Louise greep onder de bank en rukte Lotto's schooltasch weg, om ze te openen. Maar met ongewone onstuimigheid wierp Charlotte zich erop eri omklemde haar tasch met beide armen. Een oogenblik was het stil, doch toen werd de strijd algemeen. Drie of vier meisjes grepen méde toe. „Natuurlijk, zij heeft het in haar tasch. Waarom laat ze er niet in kijken?" riepen de anderen. „Neen neen. dat raag je niet. Vader, vader", snikte Lotte in bang gejammer. „Je vader kan je niet helpen. Als jc gestolen hebt, ben je een dievegge". Na korte tegenweer werd Lotte de tasch ontrukt. Do groote Louise opende ze eu haalde er, tot verbazing der overigen, we ktlijk het 'i van rector Pehreibe-- er uit, j triorofee- Nieuwe Testamen ,.7/ie je wel! rie je wel!' riep Tend uit Foei," juoWe! Dat had ik met yan jo ge- dachU"- ly News" meldt, dat de wegen in Albanië zóó ontzettend slecht zijn, dat zware transporten niet kunnen plaats hebben. Daarom is het gerucht, dat de Bulgaren Elbassan en Tira na hebben bereikt, vermoedelijk voorbarig. Volgens den correspondent van do „Daily News" to Rome, Mackenzie, hebben de Duit schers cn Oostenrijkers de Turksehe troe pen versterkt, die de Bulgaren zullen ver vangen bij de toekomstige ondernemingen in Macedonië. Zij zullen waarschijnlijk over de Griokscho grens oprukken tegen de ge allieerden. De aanwezigheid van Turksehe Aan de Dardanellen. KONSTANTINOPEL. Het Hoofdkwar tier: „Aan het Dardanellenfront met tus- achonpocxson artillerie- eu bommengeveeh- SÏÏJiï"""iJTDtStKbm en Oostenrijkers 'eUi een ontwijfelbaar feit. Daar hevige stor Onzo artillerie bracht drie batterijen van 0p do Adriatischo Zee is de verbinding den vijand tot zwijgen, trad met succes op Anrroremr tegen vijandelijke soldaten, die verschan- singswerken uitvoerden en vernielde oen ge deelte van de loopgraven van den vijand. Op 22 December naderde een vijandelijke torpedoboot de wateren van Ari 'Roeroen, schoot zonder succes ©enige granaten af eri trok toen terug. Italië met Albanië ongeregeld. Meer clan 200,000 rantsoenen echter, bestemd voor de erviërs, zijn rcedfe naar Montenegro en Alba- ië gebracht, llet voortwaartsrukken van een Bulgaarsche colonne in Albanië van Achridn r Elbassan, wordt on-officieel bevestigd- De Bulgaren volgen den ouden Romeinsehen weg, bekend als Via Egnatia, die nog in ge bruik is, maar in den winter bijna onbegaan- Eenig© onzer batterijen in do zee-ongto, I baar is. Het oprukken van do Bulgaren is beschoten gisteren bij Soddul Bnlir do Ian- I daarom langzaam, dingsplaatsen van Telika Boeroen en verhin derden daardoor het verveer van troepon. Zij vernielden zeven loodsen en boorden tv: iie geladen booten den grond- Heb aantal der bij Anaforta en Ari Boe roen op den vijand veroverde kanonnen is geklommen tot tien, n.l. acht zware en twee veldstukken. Een station voor draadlooze telegrafie is ook in onzo handen gevallen. PERZSË. De toestand in Perzië. De „Times"-correspondent te Petrograd maakt molding van het volgende telegram .idaar 22 Dec. ontvangen uit Teheran Russisch© troepen, dio ^vanuit Saveh iu het zuiden en Enghi Imam in het noorden waren opgetrokken, leverden _slag op 23 MONTENEGRO. Montenegro en Oostenrijk. PARUS. De gevechten op het geheele front van hét Sandjak-leger leverden voor den vijand geen enkel resultaat op. Hij viel onze troep&n aan in de rlCnting van Muteju- de, maar werd overal 11a een levendig ge vecht teruggcsla gen ii et ^olukte den Oostenrijkers de stelling Raskgovagora te nemen, wij heroverden ze echter in een krichtigen tegenaanval, na men daarbij ©en aantal Oostenrijkers gevan gen en maakten materieel buit. Op 21 Dec. namen wij uit een groot aan- mijlen afstand van Teheran te Robat Kerim tal op de kust gestrande booten alles weg tegen strijdkrachten onder bevel van emir wat nog to gebruiken was en vernielden Khisjmet, die ondersteund werd door gen- daarna de booten. Overigens niets nieuws. In Mesopotamia. KONSTANTINOPEL. Het hoofdkwar tier meldtAan li©t Irakfront maakte de omsingelende beweging tegen den bij Koet el Am ara in het nauw gebrachten vijand aan alle kan tem goodo vorderingen. De be schieting van de 6tellingcm en voorraden van den vijand in Koet el Amara heeft goede resultaten. Van het Kaukasusfron't is niet» belang- darmerietroepen De strijd nadert snel de stadde tele grafische cn telefonische verbindingen daar mede zijn afgesneden, zoodat op het oogen blik geen verdere inlichtingen zijn te krij gen. De „Times" meldt verder: De militaire toestand in Perzië heeft zich de laatste week zeer snel ontwikkeld. Op 17 Dec. werd de bezetting van Hamadan, ongeveer 200 mijlen ten westen van Tehe ran, gemeld den 19en kwam bericht over het afslaan van een vijandelijken: aanval bij rijks te melden, behalve eenig zwak vuur-. halverwege Hamman en Tehe- «MWPO.ht I J I J J 1v. gevecht. Aan het Dardanellenfront trof onze ar tillerie op 24 Dec. 's morgens een vijando- 1 ijken kruiser, die in de golf van Saros trachtte te naderen, driemaal, zoodat de kruiser zich verwijderde. Toen des middags een kruiser en een torpedoboot eenige gra naten wierpen op Kiretsj Tepe Boert-sjoek Kemikli en Ariboeroen trof onze artillerie eenmaal de torpedoboofc.' Bij Sedd-ul-Bahr beschoot onzo artillerie een vijandelijke loopgraaf vopr onzen linkervleugel. Er werd belangrijke schade aangericht. Een vijandelijk vliegtuig, dat bij Birel- ..Ik ga van je weg. Naast een dievegge ik niet zitten." Wij zullen het weer op z'n jjlaats voor me- w>r den rector leggen." „Neen, neon, laat liet in haar tasch zitten, omdat hij liet zelf zal kunnen zien, anders looft hy liet misschien niet!" ...Ja. ja. dat zullen we doen!... Foei Schaam je. jou dievegge!" 1-otte lag nog altijd met haar hoofd op bank, schreiend en snikkend roepend: „Vac vader..." ..Die helpt je toch niet, jou dievegge", zei Louisse en ging met haar boeken aan het uiterete einde der bank zitten. Thans waren ook do meewarige stemmen verstomd, geen enkele meer, die zich ten gun ste van Lotte Het hooren. Het nieuwe lesuur begon. Rector Schreiber trad andermaal het lokaal binnen. Aanstonds gingen allo handen in de hoogte, ieder wilde do eerste zijn, om mee te deolen, dat de dief gevonden was. Met hoogrood gezicht keken do meisjes in dc grootwto spanning in de rustige, vriendelij ke, heldere oogen van den rector. „Nu, wat is er. kinderen®" vroeg hij. „Charlotte heeft uw Nieuw Testament ge stolen", riepen verscheiden stemmen te golyjt, „Charlotte? CMi wat-, hoe komt gij daar aan?" „O ja, wij hebben het in baar tasch gevon den het zit cr nog in 1" uWat?" Een licht rood tintte vluchtig het gelaat van den onderwijzer. Tegelijkertijd hoorde hij het luid© snikken van zijn liefst© leerling. Met zijn paedagogischen tact zei hij oei iter terstond tot zich zelf, dat een andere drijfveer bij L»ittc in liet spel moest zijn geweest dan eenvoudig be hagen vinden in het ontvreemde voorwerp. Hij kende het kind immers al enkele jaren. Hij üvp naar de achterste bank, nam Char iot: bij hand en zei vriendelijk: Kom, Charlotte, wij zullen samen eens pra ten." Charlotte barstte opnieuw los in stuiptrek kend gesnik en liet zich willoos de trap open naar de kamer van den rector voeren, welke in de bovenste verdieping van het schoolgebouw IaS- „IVelmi, Charlotte, heb je me niets to zeg gen?" vroeg hij haar. •wiarlotte bleef onafgebroken snikltcn. De oude leeraar herhaalde met kalme slem zijn vraag: „Heb je me niets te zeggen, Char lotte?" Nog altijd geen antwoord. Alsnu zette de vriendelijke man zich in zijn leuningstoel, trok het kind naar zich toe en zei liefkoozond „Kom, kom, Charlotte, ik bon tooh je on derwijzer, on je houdt toch van me, niet waar Je kunt me alles vertellen, alsof ik je vader <•">1. Komaan, sr-hmi niet meer en stort jo kleine hart bij mij uit." Charlotte bleef echter schreien. Haar lichaam •hokte en -beefde van het snikken, terwijl de hand van den rector liefkoozend over haar hoofd gleed. ,Zeg eens, Charlotte, hcl> jc mijn Nieuw Testament werkelijk weggenomen?" Antwoorden kon het kind niet. Een licht hoofdknikje, dat was alles. „Vertel me nu eens heel bedaard, waarom je dat gedaan hebt?" „Mijn vader, mijn vader!" snikte Char lotte. opnieuw in tranen losbarstend. „J<> vader.-' Wat is daarmeeIs hij misschien ziek „Ja, erg ziek!" „Dat doet me erg lees!; maar hij zal wol weer gezond worden. Ik zal hem morgen eens komen liezoekcn. Is dat goed „Ja I" Charlotte hief nu baar kopje oen weinig om hoog, en haar tranen hielden allengs oj» te vloeien: alleen dood nog 1111 on dan een snik 't kleine, tengere liohaam boven. „Maar zog mij nu eons, lief kind. wat hoeft mini Nieuwe Testament met do ziekt© van jo vader uitstaan?" Daarbij streelde hij vriendelijk Charlotte's tonviil hnor Imndjo zich vertrouwe lijk op zjjn schouder legde. „.te wou er hem zeker uit voorlozen, niet?" „Neen!" „Nu, zeg liet me dan toch!" „Grootmoeder heeft ge... gezegd, dat als w... als we een Nieuw Testament onder zijn ran; op den 21en volgde de bezetting van Koem, ongeveer 80 mijlen ten zuiden van de stad. Robat Kerim, waar thans volgens de be richten wordt gevochten, ligt aan den weg tusschen de tweede van dezo plaatsen en Teheran. De regeering in Perzia. TEHERAN. Het ministerie is ontbonden. De Sjah benoemde prins Firman Firma tob minister-president. Dit is een groote diplo matieke overwinning voor de geallieerden. hoofdkussen legden, dan... dan..." Weer kwamen do tranen on ging de stem in aanhoudend snikken over. „Dan zal jc vader spoedig weer gezond wor den. heeft grootmoeder gezegd. Is dat zoo?" „Ja!" „En toen dacht jo, dat mijn Nieuw Testa- m.'iit daarvoor het best© was, niet?" .Omdat grootmoeder zei, dat het er oen zijn moest... moast, dat niet door zon... zondige hnmlon gebruikt was..." „i jl iiu-en je, dat ik geen kwaad heb gedaan, dat mijn handen niet zondig zijn ,Ja!" Stoomschip gestrand. Het s.s. „IJssel" van de Mij. Houtvaart is Vrijdag op de Vliehors gestrand. De deklast werd overboord geworpen. Sloep- booten en een reddingboot bevouden zich ter plaatse om assistentie te veriaenen. De equipage bleef aan boord. Een later bericht meldt, dat do „IJssel" weer vlot kwam. De postpakketten van dc „Coentoar Naar wij vernemen hebben de Engelschen in Duins de volledig© pakketpost van boord van heb thuis varende stoomschip „Goeutoer" van den „Rotterdamsche Lloyd" gehaald en deze ook niet terugge geven, zoodat het schip zonder postpakketten Woensdagavond te Rotterdam is aange komen. Blijk van waardeering. Dezer da.gon is ten Stadhui ze te 's-Graven- hago, door don chef der aid. Algemeeno Zaken, mr. Ter Pclkwijk, aan Cornelia Tuit, schipper van de „Gerrit den Duik" to Scheveningeu, een zilveren beker niet inscriptie uitgereikt, welke hem door de Britscho Regeering is toe- bekend als blijk van waardeering voor do door hem bewezen diensten hij do redding van dc bemenuing van den Britsclien trawler „Humphrey", welke gezonken is in de Noordzee. Kranig# redding. De stoomtrawler „Znanstroom 11', schipper L. Groen, heeft Zondagmiddag te IJmuidcn aangebracht tien mannen on twee vrouwen, vormende allo opvarenden van hot to Gothen burg thuisbehoorende Zweedscho stoomschip „Export", kapitein Beugtssou. Na to Groningen hout gelost te hebben, laadde het te Einden cokes voor Ohristine- ham. Na vertrek op Dinsdagmiddag uit Emden werd het op do Noordzee door een storm bo- loopen, waardoor het in ontredderden toestand kwam to verkeoren, terwijl de machine defect geraakte en de machinekamer vol water liep. Het was voor do opvarenden een onmogelijk heid het zinkende stoomschip te verlaten, daar de drie booten waren weggeslagen. Vrijdag middag bemerkt© do bemanning van don traw ler, dio toevallig door het slechte weer eenigs zins uit den koers was gedreven, het ontred derde stoomschip cn stelde dadelijk pogingen in het werk om de schipbreukelingen te red den. Bij het overzetten van do scheepsboot sloeg deze door de wilde zeeën tegen den traw ler stuk, zoodat men als laatste redmiddel moest trachten de menschen met lijnen van boord te halen. Door het flinke optreden van de visscherliedcn, die met levensgevaar met hun trawler langszijde van het stoomschip moesten trachten te komen cn verbinding te krijgen, gelukte hot den Zweden de aan een liju verbonden reddingboei, welke door de vis- schcrs was uitgeworpen, op te pikken, waar door de redding, hoewel hoogst liezwaarlijk, toch mogelijk werd. Des namiddags circa één uur had mon dc menschen overgenomen, die het schip op 55° 43' N.B. en 50 4' O.L. verlie ten. Men wachtte niet af tot bet. stoomschip zonk. hoewel het naar de meening dor zeelieden niet lang meer drijvende kan zijn gebleven. Alle eigendommen van de Zweden gingen bij dez© schipbreuk verloren. ieli toe. Dat klonk zoo beslist, dat het uit dc innigst© verbuiging moest zijn opgeweld. Bovendien sloeg zij nu dc oogen open 011 vol naar hem op e keek in liet goedige gezicht. Een fijn lachje gloed over de gelaatstrekken van don leermeester. Getroffen door dien graad van kinderlijk vertrouwen, dreigde waarlijk zijn oog nu ook vochtig te worden. Hij trok het kind 1111 dichter naar en drukte innig haar kleine hand. „Jc moogt mijn Testament behouden!" zei hij, „ik Bchonk het jc. Helpen kan het je va der niet, maar je moet hot hem mot een vrien- delijkon groot van mij ovarliandigenHeden- nte'dag kom ik hem bezoeken Misschien kan buurtje zou gaan zitten. ik liem zei ven gezond maken. Is jo kleine hart nu weer blij en gerust?" Een zalig lachje door 1 1 na de tranen heen gaf het antwoord. „Ga nu rustig naar huis, en als je morgen-, Do ondergang van do „Yasaku Maru". Over den ondergajig van de „Yasaku Maru", die Woensdagmiddag in de Middel- eclicol komt, wees dsn maar volstreekfc niet bang Ik zal cr wel voor zorgen, dat j© klein© makkers je niet uitschelden!" Charlotte snelde stralend van geluk naar huis. Rector Schreiber begaf zich roar rijn meisjesklasse. Met spanning keken allen hem aan. Op zijn gelaat evenwel lag iets ueruaUtol- lends. dat zien dadelijk aan zijn leerlingen mededeelde. Toen het stil was geworden, vei- taalde hij den kinderen op zielvolle wijze, welk groot leed het kleine hart van Charlotte hail gedrukt, en dat de liefde voor haar 'zieken va der or haar toe verleid had. een greep naar 't Nieuwe Testament t© doen. Hij verstond de kunst, de 11a deze opwinding dubbel ontvanke lijk© kinderharten zoozeer in den toestand der klein© GhJtrlotte tc verplaatsen, dat allen nig medelijden met haar schoolkameraadje hadden. En te-n rector Schreiber ton slotte vroeg: „Wilt gi| mij stellig beloven, niet hier over t©'©preken?", 'antwoordden allen ook do groot© Louis© met een beslistJa Toon den volgenden morgen Charlotte weer oj) school kwam, hadden allen eon vriendelijk woord voor haar, tillen wilden in de pauze op het plein met haar loopen, en d© groot© Louis© niet, hoe dicht zij bij tiaar school-

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1915 | | pagina 2