op zei
Q/^T .T-* ol T»Tnivrr70TJELA isrrr van o>o mggaLgMB: s> Peoemtoor j. *3> J
In de laatste dagen, in de laatste weken mogen we wol zeggen, .s het tamelijk
rustig geweest aan het Westerfront, maar daarvoor hebben er geweldige gevechten
plaats gehad. Eerst was er het Fransche offensief, toen de Duitsche tegen-aanvallen
en er is dikwijls verwoed gestreden. We zien er hier iets van op een plaatje.
Onder een moorddadig vuur der Fransche artillerie trekken Duitsche reservetroepen
ten aanval op. De gehcele streek is bijna reeds verwoest, van één gebouw zijn nog
eenige overblijfselen staan gebleven, maar 't zijn haast niet meer dan puinhoopen.
De Tsaar naar net front.
PETROGRAD. De Tsaar is Zaterdag
naar het actieve' leger vertrokken
Een bestorming door wolven.
De „Berl. Ze'.t. am Mitt." haalt uit een
soldatenbrief uit het oosten het volgende,
merkwaardige verhaal aan
Na drukke dagen aan het front was onze
aideeling in goed gedekte verblijven terug
getrokken om uit te rusten. Het was nacht,
buiten gierde een koude wind over de met
aneeuw bedekte velden. Wij hadden hst
echter warm en sliepen den slaap der recm-
vaardigen. Plotseling echter maakten de
posten alarm en in het donker zag meu ge
daanten zich afteekenen, die met gehuil
•naderden, maar nog met goed te onder
scheiden waren. Alles raakte m opgewon
denheid en greep naar de wapenen
'mni™ kwamen na-.
de
u mHet
gehuil en de gedaanten kwamen naderbij
<en eindelijk zagen we wat daar tve
1 besneeuwde vlakte aankwam een gr<x>U>
,ta»p wolven. ..Opgop»'.. d.cht«bil laten
komen," riep ceil van on-. die verjtand
had van de jacht. „Nu vuur". De
knetterden en spoedig lag de hecle t.ocp
op de sneeuw.
Uit het Oocton.
In „Vorw'arts" vertelt Duwell van het
ontkiemen van nieuw leven in het Oosten.
Hii vertelt dcarby o.a.l4r„i„
Van groote b teekonis is. dat <1-
ging weer in gang is gekomen. J l ie. ip s
naamde vrederechters aangek L d.o ten taak
hebben, de particuliere rechtetoostanden te
eelen. De oorlog, dm alie banden \..n ontzag
verbrak, heeft ook de .ocht-sopvatt'iigen ra1 de
war gebracht. Velen beschouwden het bezits
recht en civiel-rechtelijke verplichtingen .d«
opgeheven, leder dacht deze dingen naar
eigen
voornamelijk uitgeoefend door liet verstrekken
van levensmiddelen. De onzindelijkheid wordt
bestreiVa en do bevolking krijgt zuiver drink
water.
Natuurlijk, .-.00 zogt de schrijver, kan het
niet overal te gelijk geschieden, maar men
merkt toeli. hoe uit de bouwvallen het nieuwe
leven ontkiemt.
ITALIË
Oostenrijk en Italië.
WE ENEN. De beschieting van enkele
stellingen van heb bruggenhoofd van Tol-
mein duurde den gekcelen dag voort.
Een aanval van een Itanaansclie compag
nie op de noordelijke hellingen van den
Altissimo werd afgeslagen.
Op a'.le andere gedeelten van het front
verliep de dag van Zaterdag rustig.
ROME. Hevige artillerie-duels aan de
Tiroolsche er. Karinthische fronten. De
Oostenrijkers gaan voort mot de beschieting
van hot terrein achter de Itahaansche
linies.
De Oostenrijkers hebben groote massa's
rotsstcenen van de hoogten op een dorp
geworpen, echter zonder schade aan te
richten.
emeu wemelen te kunnen regelen. Een gceste-
lijse vertelde mij dm l.ij ncoit too to»
an trekossen tegen de kleibergen opgezeuld.
Nu ligt de klei zoo hoog voor de wielen, nu is
ton gevolge daarvan de weg zoo volgepropt mot
soldaten, pakdieren, wagens, kanonnen, veld
keukens, dat onzo wagens fot slakken worden.
Tot slakken, die met wild geraas werken. Dan
staan zij stil, maar nog steeds zwoegend als
zaagmachines. Vanuit den wagen schuift men
het achterste gedeelte van paarden een beetje
uit elkaar om plaats te krijgen voor een aan
loop. De wielen snijden echter meterdiepc voren
in de klei, waaruit zij niet meer los kunnen
komen. Het stuurwiel wordt den chauffeur uit
de hand getrokken alsof er een duivel in zat,
de deuren van de wagens gaan niet meer open,
omdat van buiten do modder ertegen aandrukt.
De voeten van den eheuffeur, die niet door
deuren beschut worden, worden door dikke brij
overstroomd. Onze colonno heeft bevel zoo
mogelijk Kraljevo to bereiken. Als een Duitsch
bevel ..zoo mogelijk" zegt. dan is hot zoo
onmogelijk, dat geen duivel eraan helpen kan.
Hoe vaak heb ik. als ik hij officieren in con
bureau zat, door de telefoon het bericht ge
hoord: de colonne zit vast. Dan had ik een
duidelijke voorstelling van mcnschen die ergens
ver weg onder den blootcn hemel staan in een
poel van modder, schreeuwen en aan de wielen
trokken zonder verder te komen. Ik heb wel
eens een dwaze ergernis in mij bespeurd.
Waarom komen die mcnschen niet verder? Ze
weten toch dat zij verder moeten. Do troepen
hobben honger, de ammunitie mtïct vooruit, de
kanonnen moeten vooruit.
Nu zit ik zelf voor den eersten keer vast en
alles om ons en achter ons met ons mee. Niet
voor tien minuten of voor een half uur, voor
veertien dagen misschien. E11 in dezen Scryi-
sclien oorlog komt alles op snelheid aan. Wat
anders moed is. is hier vlugheid. Den vluchten
den vijand afnemen zooveel als mogelijk is, hem
geen tijd geven om te slapen, tc zitten, te eten,
to drinken. De natuurkrachten die de Serviër
te. hulp komen, het leem der aarde, de koude
dor lucht, zel/s de sneeuw van den hemel te
doorstaan, dat is een verbitterde strijd tegen
demonen. In dit voorwaarts snellen van voe
ten en wielen, die een volk. onder zich verplet
teren. heb ik do macht van deze verbittering
in mijn bloed gevoeld op het oogenblik, waarop
de colonne bleef steken. Als schepen op bevro
ren golven, zoo staan de wagons op de loombcr-
gen in de leemdalen dwars door elkander ge
worpen. wiel aan wiel, paard aan paard, man
aan man. waar geen rat meer een uitweg vindt
terwijl do brug voor ons leeg is als een brug in
een ver land, dat niets van oorlog weet, ter
wijl achter ons de wegen met menschen, paai^
den, karren zijn volgepropt, kilometer
urenver, dagenver.
En daarbij is alles zoo kalm, dat men
kunnen, meenen, dat dit vastzitten tot het
plan van al deze menschen behoort cn dat zij
alleen voldaan zijn hun dool zoo goed to hébben
bereikt. Geen officier, die bevelen geeft, geen
geschreeuw, geen géhol (wat in de klei ook niet
mogelijk zou zijn). Iedere ruiter zit op zijn
paard, iedere koetsier op zijn bok te wachten.
Men deelt hrood rond. steekt een pijp op. Vee'
soldaten klauteren togen de hollingen
ROME.
21 <tcze:
Servië bevindt zie
den van zijn log^r
SERVIË.
Do koning van Servië.
De „Giomal
schrijft.
d'Italia"
„D-e koning
in Albanië te
denkt er
van
van
mid-
voor
hot oogenblik niet aan om been to gaan.
Er z'jn echter toebereid sol en gemaakt voor
het geval, dat de heldhaftige ongelukkige
koning voor herstel van gezondheid naar
Italië zou willen gaan. Deze mogelijkheid
kan zich reeds spoedig voordoen.
Als de koning van Servië in Italië komt,
hij bij ons meer vinden dan warme
In Montenegro.
Een oorlogscorrespondent van het „Ber
liner Tageblatt" seint d d. 21 December:
Iu Noord-Montenegro vechten do Serviërs
slechts hier 011 daar tusschen do Montenegrij-
en. In Ooet-Montenegro zijn echter vele ber-
iérs onder do gevangenen. In de nabijheid
van do Tarakloof heb ik met eenigo Montcne-
grijnscho gevangenen gesproken. l)e eeno, die
de nationale muts maar verder do heelo uni
form van Fransche .sappeur* droeg, zeide, dat
hij tot aan zijn vaderlijk huis ten Zuiden van
Pljeyeljo meegegaan was, maar dat hij toen
niet verder had willen vechten. Een ander
eido. dat hij niet gevangen genomen zou zijn
als hij in zijn ccta (compagnie) familieleden
had gehad. Nu had hem echter niemand ge
red toen hij struikelde. Allen klaagden over
het gebrek aan brood waaronder zij geleden
hadden. Geen enkele had een heelo jas nan.
Een hooggeplaatst officier zei mij. dat de
moesto Montenegrijnsche gevangenen het een
of andere stuk van de Oostenrijksche uitrus
ting droegen. Do Montenegrin en kleeden de
gesneuvelde Oostenrijksche soldaten uit en la
ten do lijken naakt liggen. Erger is. dat men
ook gewenden en krijgsgevangenen heeft ont
kleed. Terwijl ik in Pljevelje was, kwam een
Oostenrijksch landstormman daar aan, barre
voets en in onderbroek. Zoo had hij veten te
ontvluchten. Do Montenegrijnen trekken de
geroofde kleedingstukken onmiddellijk aan, om
hun jammerlijke uitrusting te verboteren.
Toch kan men de geregelde Montenegrijnsche
troepen aan de overblijfselen van liun uniform
nog onderscheiden van de fantastisch inge
pakte comitadji's. van wio men ook velen ge
vangen genomen heeft. Vaak zijn er fanatieke
Serviërs uit het Bosnische grensgebied onder.
Zij worden naar hun woonplaatsen terugge
bracht en ondergaan daar dc gevolgen van hun
hoogverraad.
Op do vriendelijke gezindheid van de Mo-
hamedaansche bevolking kunnen onzo troepen
zich verlaten. Zooals bekend is, hebben zich
reeds Mohamedaansche bondon gevormd, die
aan onze zijde meevechten. Men moet zich dat
niet voorstellen als een grooten opstand van
het volk, maar overal worden do onzen toch
met groot gejuich begroet. In de steden en
dorpen waaien vlaegen in Oostenrijksche on
Turksehe kleuren. Bijna allo door Mohnnioda-
nen bewoonde plaatsen in Noord- en Oost-
Montenegro zijn reeds in onze handen. Wat
vóór onzo troepen ligt, is in alle opzichten
vijandelijk gebied.
TURKIJE.
De actio opgegeven.
In een bespreking vau üe „Oostersche
Sa be omlaag werd geschoten, zal na eenige
reparatie door ons gebruikt worden. De
bestuurder werd levend gevangen genomen.
Het is de Fransche kapitein baron De
Cepon. Do andere vlieger, de Engelsche
luitenant Lintcher, is omgekomen.
GRIEKENLAND.
Nog niet over de grens.
PARUS. De vijand deed tot dusverre
géén poging om de Grieksche grens over te
trekken.
Ceneraal Castelnau.
PARIJS Generaal Castelnau, die een
inspectie zou houden over do troepen te
Salonikï, is daar op 20 Dec. aangekomen.
Hij bezocht de Fransoh-Engelschs kampe
menten en stelde met generaal Sarrail het
plan de campagne der geallieerden definitief
vast.
Castelnau berichtte aan de Fransche re
geering, dat door de maatregelen van Sar
rail de absolute veiligheid van het expeditie-
leger verzekerd was.
ATHENE. Castelnau is Zondagochtend
door den koning ontvangen.
Later sprak hij de leden van den Griek-
schen Generalen Staf en de diplomaten der
Entente op een lunch bij den Franschen ge
zant.
SALONIKI. Generaal Castelnau heeft
do inspectie van de troepen der geallieerden
ten einde gebracht. Hij confereerde herhaal
delijk met do Engelsche en Fransche com
mandanten en gaf hun zijn bevrediging te
kennen over hetgeen hij gezien had.
ALBANIË.
In Albanië.
De Parijache correspondent van de ..Daily
Chronicle deelt mede, dat de Oostenrijkers
uit het "Noorden Albanië binnentrekken door
Montenegro eu langs de kust van Cattaro
en andere punten, waar troepen worden ge
land, ongeveer tor hoogte van Scutari
Bulgaren trekken westwaarts van Uskub en
Weles over Dibra naar Middcn-Albanie
van Monastir langs het meer van Ochrida
naar Elbassau. Het doel dezer laatste bewe
ging is om ec-11 wig te wringen tusschen de
terugtrekkende Serviërs en de Italianen.
Langs hun weg schijnen de Bulgaren de Mo-
hainmcdaansche bevolking tegen do Verbon
denen op te hitsen. Een georganiseerd Alba-
neesdh beudenwezpn maakt thans reeds de
erbindiug tusschen de kust en liet binnen
land van Albanië gevaarlijk. Het is mis-
schien niet onbelangrijk, mede te doelen, dat
do prins Von Wied, de gewezen Mbret te
Prizrond, aan do Noord-Oost-Albaneesche
grens word gesignaleerd. De Midden-Euro-
peeseho mogendheden hebben er ec-n groot
In den Kaukausus on POrzië.
PETROGRAD. Aan <le kust van dc
Zwarte Z©a ten zuidwesten va-n Kliopo, nam
een onzer motorbooten, niettegenstaande
het hevige Lustvuur, bij Atliin een Turksoh
zeilschip, geladen met graan met zeven ge
wapende Turken.
Daar geloofwaardige berichten waren
ontvangen, dat iu liet dorp Rabatkerim,
40 werst ten zuidwesten van Teheran, een
bende, sterk 1000 ruiters onder bevel van
den emir van Hischmet, was aangekomen,
werd in den nacht van 21 op 22 December
een troepenafdeeling onder bevel van lui
tenant-kolonel Belosmestnof op hen afge
zonden met de opdracht de bende door een
onverhoedschen aanval te vernietigen. Den
22sten December ontmoette Belomestnof bij
het dorp Pobatkerim in bergachtige van
nature sterke en bovendien nog ingerichte
stellingen twee bataillons gendarmen, 500
ruiters van den emir van Khischmet en
200 Bachtiaren. De vijand opende een hevig
vuur. Luitenant-kolonel Belosmestnof viel
na oen vuurvoorbereiding den vijand met
zijn geheclen troep aan en trachtte hen te
omsingelen. Met de sabel in de hand werd
do vijand uiteengedreven. Honderdachttien
manschappen eu twee officieren werden
neergesabeld.
ZUID-AFRIKA.
De Wet.
Blijkens de berichten aan de Engelsche
bladen Reuter acht het riet noodig die
berichten ook raar Nederland te seinen
heeft een groote menigte generaal Dc Web
vaarwel gezegd toen hij ra zijn invrijheid
stelling Johannesburg verliet. De menigte
zong het „Volkslied" eu het ,,God save the
king". Generaal De Wet verklaarde dat hij
nu zag dat Johannesburg toch niet uitslui
tend een stad van jingos was. Zelfs de pers
had meegeholpen om ae verbittering te doen
bedaren en als zij ru ook verder afzag van
de politiek om haat en wanbegrip te ver
spreiden, dan zou de toekomst helder wor
den.
De menigte bestond in hoofdzaak uit Hol-
landsche Afrikaanders.
Generaal De Wet kondigde aan dat hij
een boek zal schrijven over zijn ervaringen
in het laatste jaar opgedaan.
Vraagstukken", zegt de Temps" o.a.
Opgemerkt te hebben dat, na de mislukking
van de actie vanuit de Soevla- en Anzac-
stelling in de rechterflank van de Turken,
en op hun verbindingslijnen, de Dardanel-
len-expeditie geen doel meer scheen to heb-
oui ben, terwijl zij na liet tot stand brengen
füH ub uo.im60.. en van de Duitsch-Turksche verbinding over
zitten daar op liun ransel half weggezonken Servië op een beslist échec moest uitloopen» belang bij de Adriatischo Zee te bereiken en
in do modder te praten, te kijken of slapen in. j Thans, nu de Duitschers erin geslaagd daardoor do toekomstplannen van Italië in
Honderden van ben dragen planken, balken, j zijn Jen Engelschen en Franschen aan den j de war to sturen.
1o+oUon -.-om <1» 1 ]30Sp0rus vóór te zijn, blijft er niets anders De Romeinsche correspondent van de „Dai
over dan de plannen te wijzigen. De go
allieerden hebben besloten om, terwijl zij
den ingang van de Dardanellen blijven be
waken en den Turken beletten hun strijd
macht van 'Gallipoli terug te nemen, een
gedeelte van hun troepen elders te gobrui-
lcen.
icdi-
schen
ge-
ziju geloovigen heeft moeten optreden als na j za[ }nj bij ons meer vinden dan warme
kei binnentrekken der Duitschers. Het begrip sympathie alleen. Hij zal zien dat het
van mijn en dijn scheen bij bet volk volkomen bnrt© van' de gehcele natie hem tegen klopt,
verdwenen. Zonder zich I Alle Italianen zullen zich om bom .scharen,
zullen hem doen govoelen niet alleen hun
genegenheid, maar ook hun onwankelbaar
vertrouwen op de gemeenschappelijk© over
winning, die den koning zijn thans ver
bannen volk zal teruggeven 111 hun vader
land, dat verscheurd maar niet vernie
tigd is.
Wij willen door den oorlog ook Servië
onafhankelijk maken; de onafhankelijkheid
van dit. rijk maakt een hoofdpunt uit van
de Itaüaansche Balkan-politiek. Dit hoeft
het. Groenboek uitgewezen, waarin duidelijk
is aangetoond dat de geheele staatkunde van
Italië ten bate van Servië is geweest.
De toespraken van Salandra op het kapi-
tool, en van Sonnino iu de Hamer, hebben
opnieuw getoond dat Italië niet zal dulden,
dat Servië vernietigd wordt. Do plechtige
betooging in het Italiaanscbe parlement ten
gunste van het heldhaftigs Servische voik,
bekrachtigt den wil der italiaansche regee
ring. Ons leger zal door een wapenbroeder
schap, die gesloten zal worden op de slag
velden van Macedonië, de nooit verbroken
vriendschapsbanden tusschen de twee vol
keren, versterken." Met de woorden „Leve
Servië" eindigt de ..Giornale d'Italia".
(Volgens een bericht uit Saloniki aan het
,,Berl. Tagebl. zo-j de Servische koning
zich bevinden te Saloniki. Red.)
PARIJS. Generaal Mondesir heeft den
koning van Servië een schrijven overgebracht
Tan den president der Republiek benevens
het oorlogskruis, a's bow i ja van de bewonde
ring, die zijn groote militaire deugden het
Fransche leger inboezemen. De oude koning
bracht ontroerd het kruis aan de lippen
voor de generaal het, op zijn borst beves
tigde.
In Servië.
Scbmidtbonn schrijft in de ,,Nordd Alle
Zeifc."
Tusschen Tawnik cn Ladjerce. Reeds in het
wijdo dal van de Morava Van de 12 wagens,
waarmede onze automobiolcolonn© hedenmor
gen vertrokken is. zijn er nog slechts vijf over.
ï)ie zijn tot nog toe ten minste met dc snelheid
neeren, sprak men gemeenschappelijke oxpe
ties af, 0111 te „koopen" zonder to betalen. Het
was alsof de lieden dit als hun heiligste milt
beschouwden. Troepsgewyze, mot wagens en
paarden zelfs, was men de soldaten nagetrok
ken. Dit- de verlaten bezittingen had men weg
gehaald wat men meende te kunnen gebruiken.
Men nam het den geestelijke zeer kwalijk, dat
hij tegen dezen eigenaardige» handel opkwam.
Vaak kwam hot voor, dat vreemde menschen
zich op verlaten landgoederen nestelden e
heel a's eigenaars daarin optraden* Zij nL,.„
arbeiders aan. lieten oogsten, verkochten wat
binnenkwam en betaalden hun lieden dan niet
eens hun arbeidsloon. Daar er voor deze men
schen geen middel was, om luiu recht te zoe
ken, keken zij liever uit naar oen zekerder
broodwinning. Menigeen ..kocht" bij afwezig
heid van den eigenaar, omdat er met eerlijken
arbeid niets te verdienen was. Rekeningen wer
den niet betaald, huur-, pacht- en ander© con
tracten niet vervuld. Tn vele gevallen was dit
laatste ook onmogelijk, omdat óf dc schuld-
eiecher of do schuldenaar gevlucht of door do
Kussen verdreven was.
deze wijze verstikte alle ondernemings
lust, konden handel en nijverheid, nuttige
werkzaamheid, niet tot ontwikkeling komen.
Al dez© moeilijkheden cn stoornissen zijn nu
tot zekere hoogte overwonnen Tiet is gelukt
licht te brengen in de rechterlijke toestanden,
ofschoon kadasters, hypotheekboeken en derge
lijke, zoowel als particuliere acten waren weg
gesleept. Verder was het noodzakelijk voor af
wezige schuldenaars en schuldeitchers verte
genwoordiger te benoemen. Met de veilige
grondslagen keeren ook vertrouwen en arbeids-
lust terug. Men komt zijn verplichtingen weer
na. Ondernemers en arbeiders kunnen weer met
elkaar opschieten. Handen en hoefden zijn tnt
arbeid bereid.
Ook in de scholen wordt bet weer levendig.
Meer dan vroeger zelfs. Er zijn scholen inge
richt met leerplicht. De taal van het onderwijs
in de laagste klassen is do moedertaal van liet
volk. Ook wordt er onderwijs gegevea in het
Duitschvooral de Lettisehe kinderen leggen
veel ijver en talent aan den dag bij het leeren
van dez© taal.
Het burgerlijk bestuur wijdt verder zijn zorg
aan sociale maatregelen, hygiënische toestan
den en weldadigheid. De onbemiddelden krij
gen gratis geneeskundige hulp, dc ziekenhuizen
nemen weer patiënten op, armenzorg
..nuppels aan uit de schuren cn stallen van de
huizen. Tot aan dc knieën door do bagger wa
dend gaan zij gebukt onder den last. Als er
geen stuk hout meer in het dorp te krijgen is,
slaan zij de planken uit de schuttingen. 'Spoe
dig staan dc huizen van het dorp aks ontkleed.
Hot dorp hooft een heel ander uiterlijk ge
kregen.
Niemand maakt haast. Deed men dat, dan
zou men spoedig uitgeput zijn. N11 dragen de
nnnen drie, vier fiur lang planken aan. Ten
slotte moeten zijn een kwartier lang waden 0111
bij de laatste huizen te komen. 50 meter weg
zijn al belegd, 20 ontbreken nog...
De winter voor Servië.
De correspondent van de „United Press" in
den Balkan geeft een troosteloos uitzicht op
den komenden winter in Servië. Hij schrijft
hierover het volgende: Ten spijt van allo
beweringen over do verlossing van Servië
van de typhus- en cholcra-plaag, heeft do
koude reeds aangetoond, dat deze vreeselijke
ziekten nog niet zijn verdreven 011 dat de
komende winter iu Servië even verschrikke
lijk zaL wezen als de vorige. De moesto
doktoren van het Amerikaansche Roode
Kruis zijn teruggeroepen; de omstreeks vijf
tig doktoren, door de Servische regeering
in Amerika geworven 0111 naar Servië te
komen eu den Serviselien gezondheidsdienst
ulp te verleenen, konden niet in de steden
blijven, door do Bulgaren vermeesterd,
maar moesten met de Servische soldaten te
rugtrekken. Dus zal Servië onder de Bul-
gaarsce bezettimg zonder eenige medische
ïulp zijn en wat met de Serviërs zal ge
beuren, die niet konden wegkomen en roet
de Bulgaren ,die de Duitschers en Oosten
rijkers hebben bevrijd van de taak om Ser
vië onder den voet te 100pen, kan een der
zwartste bladzijden uit den oorlog worden
Wat er voor de Servische bewoners kan
orden gedaan, moet door de Duitschers ge
beuren .en hier staat Duitschland voer een
taak, die iedere natie moeilijk zou vallen.
De correspondent vertelt verder, hoe ver
schrikkelijk het koudvuur heeft huisgehouden
onder de Servische gewonden door het gebrek
aan de geringste medische hulp en hoevelen
daardoor het leven verloren, die gemakkelijk
bij eenigszins behoorlijke verpleging hadden
kunnen worden gered.
wordt
,Zo
bank en 6nikte hartverscheurend.
„Foei! Dat is gemeen van jullieI" 1
meewarig© stem uit. ,,dat Z3l ik aan
tor vertellen. Charlotte steelt niet".
„Malligheid", schreeuwde een ande;
•chreit, <k-t doet haar slecht geweten".
„Niet waar, jij hebt het weggenomen!"
„Ja ja, zij is het geweest. Zij is niet beneden
geweest en hield zich te voren zoo stil".
„"Wij willen toch eens onderzoeken".
De groote Louise greep onder de bank en
rukte Lotto's schooltasch weg, om ze te openen.
Maar met ongewone onstuimigheid wierp
Charlotte zich erop eri omklemde haar tasch
met beide armen.
Een oogenblik was het stil, doch toen werd
de strijd algemeen. Drie of vier meisjes grepen
méde toe.
„Natuurlijk, zij heeft het in haar tasch.
Waarom laat ze er niet in kijken?" riepen
de anderen.
„Neen neen. dat raag je niet. Vader,
vader", snikte Lotte in bang gejammer.
„Je vader kan je niet helpen. Als jc gestolen
hebt, ben je een dievegge".
Na korte tegenweer werd Lotte de tasch
ontrukt. Do groote Louise opende ze eu haalde
er, tot verbazing der overigen, we ktlijk het
'i van rector Pehreibe-- er uit,
j triorofee-
Nieuwe Testamen
,.7/ie je wel! rie je wel!' riep
Tend uit
Foei," juoWe! Dat had ik met yan jo ge-
dachU"-
ly News" meldt, dat de wegen in Albanië zóó
ontzettend slecht zijn, dat zware transporten
niet kunnen plaats hebben. Daarom is het
gerucht, dat de Bulgaren Elbassan en Tira
na hebben bereikt, vermoedelijk voorbarig.
Volgens den correspondent van do „Daily
News" to Rome, Mackenzie, hebben de Duit
schers cn Oostenrijkers de Turksehe troe
pen versterkt, die de Bulgaren zullen ver
vangen bij de toekomstige ondernemingen in
Macedonië. Zij zullen waarschijnlijk over de
Griokscho grens oprukken tegen de ge
allieerden. De aanwezigheid van Turksehe
Aan de Dardanellen.
KONSTANTINOPEL. Het Hoofdkwar
tier: „Aan het Dardanellenfront met tus-
achonpocxson artillerie- eu bommengeveeh- SÏÏJiï"""iJTDtStKbm en Oostenrijkers
'eUi een ontwijfelbaar feit. Daar hevige stor
Onzo artillerie bracht drie batterijen van 0p do Adriatischo Zee is de verbinding
den vijand tot zwijgen, trad met succes op Anrroremr
tegen vijandelijke soldaten, die verschan-
singswerken uitvoerden en vernielde oen ge
deelte van de loopgraven van den vijand.
Op 22 December naderde een vijandelijke
torpedoboot de wateren van Ari 'Roeroen,
schoot zonder succes ©enige granaten af eri
trok toen terug.
Italië met Albanië ongeregeld. Meer clan
200,000 rantsoenen echter, bestemd voor de
erviërs, zijn rcedfe naar Montenegro en Alba-
ië gebracht, llet voortwaartsrukken van een
Bulgaarsche colonne in Albanië van Achridn
r Elbassan, wordt on-officieel bevestigd-
De Bulgaren volgen den ouden Romeinsehen
weg, bekend als Via Egnatia, die nog in ge
bruik is, maar in den winter bijna onbegaan-
Eenig© onzer batterijen in do zee-ongto, I baar is. Het oprukken van do Bulgaren is
beschoten gisteren bij Soddul Bnlir do Ian- I daarom langzaam,
dingsplaatsen van Telika Boeroen en verhin
derden daardoor het verveer van troepon.
Zij vernielden zeven loodsen en boorden
tv: iie geladen booten den grond-
Heb aantal der bij Anaforta en Ari Boe
roen op den vijand veroverde kanonnen is
geklommen tot tien, n.l. acht zware en
twee veldstukken.
Een station voor draadlooze telegrafie is
ook in onzo handen gevallen.
PERZSË.
De toestand in Perzië.
De „Times"-correspondent te Petrograd
maakt molding van het volgende telegram
.idaar 22 Dec. ontvangen uit Teheran
Russisch© troepen, dio ^vanuit Saveh iu
het zuiden en Enghi Imam in het noorden
waren opgetrokken, leverden _slag op 23
MONTENEGRO.
Montenegro en Oostenrijk.
PARUS. De gevechten op het geheele
front van hét Sandjak-leger leverden voor
den vijand geen enkel resultaat op. Hij viel
onze troep&n aan in de rlCnting van Muteju-
de, maar werd overal 11a een levendig ge
vecht teruggcsla gen
ii et ^olukte den Oostenrijkers de stelling
Raskgovagora te nemen, wij heroverden ze
echter in een krichtigen tegenaanval, na
men daarbij ©en aantal Oostenrijkers gevan
gen en maakten materieel buit.
Op 21 Dec. namen wij uit een groot aan- mijlen afstand van Teheran te Robat Kerim
tal op de kust gestrande booten alles weg tegen strijdkrachten onder bevel van emir
wat nog to gebruiken was en vernielden Khisjmet, die ondersteund werd door gen-
daarna de booten. Overigens niets nieuws.
In Mesopotamia.
KONSTANTINOPEL. Het hoofdkwar
tier meldtAan li©t Irakfront maakte de
omsingelende beweging tegen den bij Koet
el Am ara in het nauw gebrachten vijand
aan alle kan tem goodo vorderingen. De be
schieting van de 6tellingcm en voorraden
van den vijand in Koet el Amara heeft goede
resultaten.
Van het Kaukasusfron't is niet» belang-
darmerietroepen
De strijd nadert snel de stadde tele
grafische cn telefonische verbindingen daar
mede zijn afgesneden, zoodat op het oogen
blik geen verdere inlichtingen zijn te krij
gen.
De „Times" meldt verder:
De militaire toestand in Perzië heeft zich
de laatste week zeer snel ontwikkeld. Op
17 Dec. werd de bezetting van Hamadan,
ongeveer 200 mijlen ten westen van Tehe
ran, gemeld den 19en kwam bericht over
het afslaan van een vijandelijken: aanval bij
rijks te melden, behalve eenig zwak vuur-. halverwege Hamman en Tehe-
«MWPO.ht I J I J J 1v.
gevecht.
Aan het Dardanellenfront trof onze ar
tillerie op 24 Dec. 's morgens een vijando-
1 ijken kruiser, die in de golf van Saros
trachtte te naderen, driemaal, zoodat de
kruiser zich verwijderde. Toen des middags
een kruiser en een torpedoboot eenige gra
naten wierpen op Kiretsj Tepe Boert-sjoek
Kemikli en Ariboeroen trof onze artillerie
eenmaal de torpedoboofc.' Bij Sedd-ul-Bahr
beschoot onzo artillerie een vijandelijke
loopgraaf vopr onzen linkervleugel. Er
werd belangrijke schade aangericht.
Een vijandelijk vliegtuig, dat bij Birel-
..Ik ga van je weg. Naast een dievegge
ik niet zitten."
Wij zullen het weer op z'n jjlaats voor me-
w>r den rector leggen."
„Neen, neon, laat liet in haar tasch zitten,
omdat hij liet zelf zal kunnen zien, anders
looft hy liet misschien niet!"
...Ja. ja. dat zullen we doen!... Foei
Schaam je. jou dievegge!"
1-otte lag nog altijd met haar hoofd op
bank, schreiend en snikkend roepend: „Vac
vader..."
..Die helpt je toch niet, jou dievegge", zei
Louisse en ging met haar boeken aan het
uiterete einde der bank zitten.
Thans waren ook do meewarige stemmen
verstomd, geen enkele meer, die zich ten gun
ste van Lotte Het hooren.
Het nieuwe lesuur begon. Rector Schreiber
trad andermaal het lokaal binnen. Aanstonds
gingen allo handen in de hoogte, ieder wilde
do eerste zijn, om mee te deolen, dat de dief
gevonden was.
Met hoogrood gezicht keken do meisjes in
dc grootwto spanning in de rustige, vriendelij
ke, heldere oogen van den rector.
„Nu, wat is er. kinderen®" vroeg hij.
„Charlotte heeft uw Nieuw Testament ge
stolen", riepen verscheiden stemmen te golyjt,
„Charlotte? CMi wat-, hoe komt gij daar
aan?"
„O ja, wij hebben het in baar tasch gevon
den het zit cr nog in 1"
uWat?"
Een licht rood tintte vluchtig het gelaat van
den onderwijzer. Tegelijkertijd hoorde hij het
luid© snikken van zijn liefst© leerling. Met zijn
paedagogischen tact zei hij oei iter terstond tot
zich zelf, dat een andere drijfveer bij L»ittc in
liet spel moest zijn geweest dan eenvoudig be
hagen vinden in het ontvreemde voorwerp. Hij
kende het kind immers al enkele jaren.
Hij üvp naar de achterste bank, nam Char
iot: bij hand en zei vriendelijk:
Kom, Charlotte, wij zullen samen eens pra
ten."
Charlotte barstte opnieuw los in stuiptrek
kend gesnik en liet zich willoos de trap open
naar de kamer van den rector voeren, welke
in de bovenste verdieping van het schoolgebouw
IaS-
„IVelmi, Charlotte, heb je me niets to zeg
gen?" vroeg hij haar.
•wiarlotte bleef onafgebroken snikltcn.
De oude leeraar herhaalde met kalme slem
zijn vraag: „Heb je me niets te zeggen, Char
lotte?"
Nog altijd geen antwoord.
Alsnu zette de vriendelijke man zich in zijn
leuningstoel, trok het kind naar zich toe en zei
liefkoozond
„Kom, kom, Charlotte, ik bon tooh je on
derwijzer, on je houdt toch van me, niet waar
Je kunt me alles vertellen, alsof ik je vader
<•">1. Komaan, sr-hmi niet meer en stort jo
kleine hart bij mij uit."
Charlotte bleef echter schreien. Haar lichaam
•hokte en -beefde van het snikken, terwijl de
hand van den rector liefkoozend over haar
hoofd gleed.
,Zeg eens, Charlotte, hcl> jc mijn Nieuw
Testament werkelijk weggenomen?"
Antwoorden kon het kind niet. Een licht
hoofdknikje, dat was alles.
„Vertel me nu eens heel bedaard, waarom
je dat gedaan hebt?"
„Mijn vader, mijn vader!" snikte Char
lotte. opnieuw in tranen losbarstend.
„J<> vader.-' Wat is daarmeeIs hij misschien
ziek
„Ja, erg ziek!"
„Dat doet me erg lees!; maar hij zal wol
weer gezond worden. Ik zal hem morgen eens
komen liezoekcn. Is dat goed
„Ja I"
Charlotte hief nu baar kopje oen weinig om
hoog, en haar tranen hielden allengs oj» te
vloeien: alleen dood nog 1111 on dan een snik 't
kleine, tengere liohaam boven.
„Maar zog mij nu eons, lief kind. wat hoeft
mini Nieuwe Testament met do ziekt© van jo
vader uitstaan?"
Daarbij streelde hij vriendelijk Charlotte's
tonviil hnor Imndjo zich vertrouwe
lijk op zjjn schouder legde.
„.te wou er hem zeker uit voorlozen, niet?"
„Neen!"
„Nu, zeg liet me dan toch!"
„Grootmoeder heeft ge... gezegd, dat als
w... als we een Nieuw Testament onder zijn
ran; op den 21en volgde de bezetting van
Koem, ongeveer 80 mijlen ten zuiden van
de stad.
Robat Kerim, waar thans volgens de be
richten wordt gevochten, ligt aan den weg
tusschen de tweede van dezo plaatsen en
Teheran.
De regeering in Perzia.
TEHERAN. Het ministerie is ontbonden.
De Sjah benoemde prins Firman Firma tob
minister-president. Dit is een groote diplo
matieke overwinning voor de geallieerden.
hoofdkussen legden, dan... dan..."
Weer kwamen do tranen on ging de stem in
aanhoudend snikken over.
„Dan zal jc vader spoedig weer gezond wor
den. heeft grootmoeder gezegd. Is dat zoo?"
„Ja!"
„En toen dacht jo, dat mijn Nieuw Testa-
m.'iit daarvoor het best© was, niet?"
.Omdat grootmoeder zei, dat het er oen zijn
moest... moast, dat niet door zon... zondige
hnmlon gebruikt was..."
„i jl iiu-en je, dat ik geen kwaad heb gedaan,
dat mijn handen niet zondig zijn
,Ja!"
Stoomschip gestrand.
Het s.s. „IJssel" van de Mij. Houtvaart
is Vrijdag op de Vliehors gestrand. De
deklast werd overboord geworpen. Sloep-
booten en een reddingboot bevouden zich
ter plaatse om assistentie te veriaenen. De
equipage bleef aan boord.
Een later bericht meldt, dat do „IJssel"
weer vlot kwam.
De postpakketten van dc „Coentoar
Naar wij vernemen hebben de Engelschen
in Duins de volledig© pakketpost van
boord van heb thuis varende stoomschip
„Goeutoer" van den „Rotterdamsche
Lloyd" gehaald en deze ook niet terugge
geven, zoodat het schip zonder postpakketten
Woensdagavond te Rotterdam is aange
komen.
Blijk van waardeering.
Dezer da.gon is ten Stadhui ze te 's-Graven-
hago, door don chef der aid. Algemeeno Zaken,
mr. Ter Pclkwijk, aan Cornelia Tuit, schipper
van de „Gerrit den Duik" to Scheveningeu,
een zilveren beker niet inscriptie uitgereikt,
welke hem door de Britscho Regeering is toe-
bekend als blijk van waardeering voor do
door hem bewezen diensten hij do redding
van dc bemenuing van den Britsclien trawler
„Humphrey", welke gezonken is in de
Noordzee.
Kranig# redding.
De stoomtrawler „Znanstroom 11', schipper
L. Groen, heeft Zondagmiddag te IJmuidcn
aangebracht tien mannen on twee vrouwen,
vormende allo opvarenden van hot to Gothen
burg thuisbehoorende Zweedscho stoomschip
„Export", kapitein Beugtssou.
Na to Groningen hout gelost te hebben,
laadde het te Einden cokes voor Ohristine-
ham. Na vertrek op Dinsdagmiddag uit Emden
werd het op do Noordzee door een storm bo-
loopen, waardoor het in ontredderden toestand
kwam to verkeoren, terwijl de machine defect
geraakte en de machinekamer vol water liep.
Het was voor do opvarenden een onmogelijk
heid het zinkende stoomschip te verlaten, daar
de drie booten waren weggeslagen. Vrijdag
middag bemerkt© do bemanning van don traw
ler, dio toevallig door het slechte weer eenigs
zins uit den koers was gedreven, het ontred
derde stoomschip cn stelde dadelijk pogingen
in het werk om de schipbreukelingen te red
den. Bij het overzetten van do scheepsboot
sloeg deze door de wilde zeeën tegen den traw
ler stuk, zoodat men als laatste redmiddel
moest trachten de menschen met lijnen van
boord te halen. Door het flinke optreden van
de visscherliedcn, die met levensgevaar met
hun trawler langszijde van het stoomschip
moesten trachten te komen cn verbinding te
krijgen, gelukte hot den Zweden de aan een
liju verbonden reddingboei, welke door de vis-
schcrs was uitgeworpen, op te pikken, waar
door de redding, hoewel hoogst liezwaarlijk,
toch mogelijk werd. Des namiddags circa één
uur had mon dc menschen overgenomen, die
het schip op 55° 43' N.B. en 50 4' O.L. verlie
ten. Men wachtte niet af tot bet. stoomschip
zonk. hoewel het naar de meening dor zeelieden
niet lang meer drijvende kan zijn gebleven.
Alle eigendommen van de Zweden gingen bij
dez© schipbreuk verloren.
ieli toe.
Dat klonk zoo beslist, dat het uit dc innigst©
verbuiging moest zijn opgeweld. Bovendien
sloeg zij nu dc oogen open 011 vol naar hem op
e keek in liet goedige gezicht.
Een fijn lachje gloed over de gelaatstrekken
van don leermeester. Getroffen door dien graad
van kinderlijk vertrouwen, dreigde waarlijk
zijn oog nu ook vochtig te worden.
Hij trok het kind 1111 dichter naar
en drukte innig haar kleine hand.
„Jc moogt mijn Testament behouden!" zei
hij, „ik Bchonk het jc. Helpen kan het je va
der niet, maar je moet hot hem mot een vrien-
delijkon groot van mij ovarliandigenHeden-
nte'dag kom ik hem bezoeken Misschien kan buurtje zou gaan zitten.
ik liem zei ven gezond maken. Is jo kleine hart
nu weer blij en gerust?" Een zalig lachje door 1 1 na
de tranen heen gaf het antwoord.
„Ga nu rustig naar huis, en als je morgen-,
Do ondergang van do „Yasaku Maru".
Over den ondergajig van de „Yasaku
Maru", die Woensdagmiddag in de Middel-
eclicol komt, wees dsn maar volstreekfc
niet bang Ik zal cr wel voor zorgen, dat j©
klein© makkers je niet uitschelden!"
Charlotte snelde stralend van geluk naar
huis. Rector Schreiber begaf zich roar rijn
meisjesklasse. Met spanning keken allen hem
aan. Op zijn gelaat evenwel lag iets ueruaUtol-
lends. dat zien dadelijk aan zijn leerlingen
mededeelde. Toen het stil was geworden, vei-
taalde hij den kinderen op zielvolle wijze, welk
groot leed het kleine hart van Charlotte hail
gedrukt, en dat de liefde voor haar 'zieken va
der or haar toe verleid had. een greep naar 't
Nieuwe Testament t© doen. Hij verstond de
kunst, de 11a deze opwinding dubbel ontvanke
lijk© kinderharten zoozeer in den toestand der
klein© GhJtrlotte tc verplaatsen, dat allen
nig medelijden met haar schoolkameraadje
hadden. En te-n rector Schreiber ton slotte
vroeg: „Wilt gi| mij stellig beloven, niet hier
over t©'©preken?", 'antwoordden allen ook
do groot© Louis© met een beslistJa
Toon den volgenden morgen Charlotte weer
oj) school kwam, hadden allen eon vriendelijk
woord voor haar, tillen wilden in de pauze op
het plein met haar loopen, en d© groot© Louis©
niet, hoe dicht zij bij tiaar school-