No. 2ÏÏ1. Zondag 28 November 1915 Orgaan voor Leger en Vloot. Oorlogsnieuws. Onder redactie van D. MANASSEN. Osize Advertentie-pagina, STATER-GENERAAL. De man met de Ideeën. Da toESlsnd in den reuzenstrijd. TWEEDE JAARGANG. DE SOLDATENCOURANT adres der redactie en administratie palestrinastraat 10, amsterdam. dit blad verschijnt driemaal per week. losse nummers voor militairen 1 cent, voorburgers 3 cent. abonne ment voor militairen 0.75, voor burgers ƒ1.50 p. driemaanden Voor Advertentiën wende men zich tot het AJg. Advertentie-Bureau ROL'.UA&Co, Heerengracht 220 Amsterdam, tot de DrukkerijJacob van Cam pen" N. Z. Voorburgwal 234-240 (Keizerrijk 9) Amsterdam of tot onze Administratie, Palestrinastraat 10 Amsterdam. Prijs der Advertentiën per regel 30 cent. By abonnement reductie BRITSCH-INDIE. Heeft Britsch-Indië iet? te maken met den oorlog? kan men vragen. Ja. In de eerste plaats al, omdat dit Aziatisch land den Engelschen krijgers levert, maar ook, o-fiiat het dreigt betrokken te worden in den wereldoorlog. Duitsche berichten ten minste maken telkens opnieuw gewag van onlusten in Britsck-Indië, van algemeene groote ontevredenheid daar; Zij weten, dan ook te vertellen, dat Kitchener's eigenlijke reisdoel niet is Griekenland, de Dardanelleh of Egypte, maar Indië. Men hoeft daar niet meer van te gelooven dan men wil. We geven hier een kaartje van- Britsch-Incttë. In verband mei ons tokort aan plaatsruimte, door overstelping met nieuws en als gevolg van de toenemende medewerking uit Leger en Vloot, wordt met 1 Januari a.s. onze adver tentiepagina in acht kolommen verdeeld, zoo. dat dan de advertentie-kolom een breedte van ongeveer 5 c.M. bedraagt en eenïge zeer noo- digo ruimte gewonnen wordt, Losse 111)010161*3. Losse nummers van ,;De Soidatencourant" «verden op aanvraag dadelijk toegezonden. Bij da aanvraag moet voor elk verlangd exemplaar 1 cent aan postzegels worden ingesloten. De nummers 1, 11 en 74 zijn uitverkocht. TWEEDE KAMER. Staatsbegrooting voor 1916. Hoofdstuk VIII, Oorlog. Voorloopig Verslag. (Slot.) e militaire tehuizen, die in heb moreel belang der troepen zulk een verdienste lijk werk doen, hebben nog steeds geenerlei daadwerkelijken steun van de Regeering ontvan gen. Eindelijk, nu do mobilisatie 14 maanden lieeft geduurd, schijnt de minister er ernscig aan te denkon iets voor deze instellingen to doen. De ledèn, die hierover klaagden, vonden deze houding van den minister te minder ge- rechtvaordigd, waar hij wel belangrijke be dragen heeft toegekend aan de neutrale Com missie voor ontwikkeling en ontspanning, de Soidatencourant" steunt en voor sport en spel steeds geld beschikbaar stelt-. Verschillende leden spraken hun afkeuring •uit over de weinig energieke wijze, waarop de minister het vloeken tegen- g a a t. Verloven. In de eerste plaats werd de opmerking gemaakt, dat, sinds de oproeping van jaarklassen van don landstorm, in vele gezinnen, waarin tot dusver een der zoons vrijgesteld wegens broederdienst was achter gebleven, allo zonen voor heb leger zijn opge- eischt. Dit leidt tot groote moeilijkheden, vooral in gezinnen van landbouwers en hande laars. Men drong er op aan,, dat bij de ver- lovenregeling hiermede rekening zou worden gehouden. Naar hef, E'ngelsehs (Slot.) „En toen begreep ik, dat ik me overal moest verre houden, waar verkoopbare ideeën bij mo konden opkomen. lis trok me naar de rustige woning mijner zuster terug. Vergeefs I Ik zag den huisknecht toeval lig de brieven uitdeelen en werd plotseling door een idee overvallen, dat ér veel vereenvoudi ging in zou brengen. Toen ik hierover met mijn zuster aan tafel sprak, werd dit door do meid gehoord, die het den huisknecht over bracht en drie dagen later werd ik door een afgevaardigde van den „Bond van Vereenigde Huisknechten" opgezocht, die mij naar den prijs van mijn idéé vroeg. „Alles om me heen bracht mij op nieuwo denkbeelden. Mijn zinnen duizelden. Ik ver langde naar een kalm eenvoudig leven, maar mijn waanzin drukte zwaar, ondraaglijk op mo. Ik was geen mensch meer. Ik was een ideeënmachine geworden. Het gezelschap van lieve, kleine kinderen werd er me door 'ver gald. Ik kon niet met mijn nichtjes spelen, zonder te worden gekweld door honderden ideeën over verbetering in het maken van kinderspeelgoed. Ik kon niet slapen, gejaagd en vervolgd als ik was door nieuwe soorten spriugveereu matrassen en door akelig practi- scho verbeteringen voor vouwbedden. Ik kon niet lezen nieuwe soort hoekenkast, nieuwe wijze van inbinden, nieuwe methoden om den inhoud aan te geven, het maakte me dol! Zelfs bracht de godsdienst mij geen verlichting aan: verbeterde klankborden, een betere manier om den preekstoel in te richten, een nieuw systeem voor een tochtvrije ventilatie, dit alles rnaakte mijn afgebeulde ziel onont vankelijk voor de zegeningen der kerk. Enkele loden gaven in overweging om in stede van de verloven individueel te verlec-nen, telkens een der compagnieën van het bataljon met verlof te zen den. Verlof wegens ziekte in li et ge- z i n schijnt in mindering te komen van liet fewone periodieke verlof. Eenige leden oor- eelden dit niet billijk. Gevraagd werd, of inhouding van verlof als strafmaatregel nog voorkomt, wat enkele leden zouden afkeuren. Ten aanzien van de niet periodieke verloven, ter behartiging van zaken, voor landbouw.' énz., meenden verschillende leden, dat hierbij stelselloosheid h.ee.rscht en willekeur vaak voorkomt. Gevraagd werd, welke regeling geldt ten a a. n z i o n van o n d e r w ij z e r s. Hun afwezigheid schaadt het onderwijs, vooral waar liet geldt onderwijzers, in gestichten werk zaam. Verscheidene leden verklaarden niet zonder bezorgdheid te hebben kennis genomen van hetgeen de minister in zijn Nota verklaart- om trent den zoogen aamden handel in verloven. Huns inziens heeft het verlof en moet het hebben een zuiver persoonlijk karak ter en ie het uit zijn aard voor overdracht in het geheel niet vatbaar. Dat de minister het misbruik in bescherming neemt, oordeelden deze leden zeer bedenkelijk. Van andere zijde werd de ruil van verloven in beginsel niet veroordeeld. Vergoedingen. ..Naar de meening van verscheidene leden zijn in het algemeen de gezinsvergoedingen te laag, althans in de groote steden. Verscheidene leden hadden zich gestooten aan de royale wijze, waarop leden en secre tarissen der comruissiën worden betaald. Verhoudingen in het officiers corps, inzonderheid b ij de c ar a- 1 e r i e. Aan verschillende leden waren klachten ter core gekomen over den geest, die in het officierskorps der cavalerie lieerscht, een geest, die in een leger van onzen tijd niet kan worden geduld. Het wapen pleegt zich van do andere wapens af te zonderen on geeft zich allures van meerderheid, welke door de andere wapens uit den aard der zaak niet goed wor den opgenomen. Voorts had men vernomen, dat bij dit wapen en in het b ij zonder b ij het derde regiment, toestanden en verhoudingen be staan, die aan den goeden geest in het korps ernstig afbreuk doen en niet zonder schade bunnen zijn voor den dienst. „Ik beproefde te gaan reizen, maar dat was liet ergst van alles. Do snelle beweging scheen mijn reeds koortsachtig brein tot een heillooze werkzaamheid aan te zetten; nu kon ik o-een oogenblik meer vrij ademen. Mijn arae° ge pijnigde geest- was een dol mengelmoes van nieuwe wisselsystemen-inrichtingen om het bovenbed in de slaapwagens geheel opge maakt te kunnen inschuiven, een veel juister werkende knipper van den conducteur, een in lichting om do tafels in de spijswagens onge voelig voor het schudden van den waggon te maken zoodat de beweging van den trein ge durende liet eten niet hinderlijk zou zijn enz Het was yreeselijk. Maar het had het toppunt nog met bereikt. „Toen Marion Percy in de stad terug was begaf ik mij dadel (jk tot haar. iu de io°op dat een sterke aandoening de muren waarin mijn arme geest zoo hulpeloos opgesloten zat, zóu omverwerpen. Het gezicht van haar zacht en lief gelaat was a.ls een koele dronk voor iemand die stervende was van dorst. Ik voelde mijn waanzin van mij w ijken en toen ik haar glim lach, die mij het welkom toeriep, zag, was het alsof ik tot die gewesten van licht en schoon heid werd opgevoerd, die ik nooit gedacht had te 'zullen betreden. „Marion, mijn eenige". begon ik. mijn beide armen naar baar uitstrekkende. „Ik ben rTe- komen om...," Ik bleef staan, als door den bliksem getrof- feu, mijn armen in die dwaze positie houden de. Een vlecht van haar mooi, bruin haar was losgegaan en op hetzelfde oogenblik kwam het „gekronkelde haarspeld" idéé bij me op liet idee, dat wijd en zijd zooveel'opzien heeft gehaard, dat u ze nu misschien ditzelfde mo ment gebruikt. die vervloekte dingen, ik hoop, dat u mij deze uitdrukking zult verge ven, een vrijheid, die een armen man, die zoo veel ondervonden heeft, veroorloofd zij. Zooals ik 'zeide, stond ik daar als aan den grond genageld en daar stond Marion, haar lief gelaat vragend naar mij opgeheven en ik her- Wat de andere wapens betreft, was verno men, dat de verhoudingen, tusschen de offi cieren bij het 26s te landweerbataljon en tusschen do officieren, belast met de bewa king van geïnterneerdetroepen in Gaaster- lajjj, te wenschen overlaten. Benoemingen tot officier. Ka der. Gevraagd werd, of voor de verlofs officieren de mogelijkheid bestaat in liet korps beroepsofficieren over te gaan en zoo ja, op welke voorwaarden. Dienstplichtigen en gemeen- telijke dienst. Verschillende leden hadden tot hun leedwezen gezien, dat sommi ge gemeentebesturen personen, die nog dienst plichtig zijn, achterstellen bij anderen, vrij van militairen dienst. In oproepingen, in de bladen van sollicitanten voor gemeentelijke betrekkin gen wordt soms vrijdom can militairen dienst als eisch gesteld. Ila ad van Defensie. Door enkele leden werd ter sprake gebracht de benoeming van mr. Marc-hant tot lid van den Raad van Defensie. Zij vroegen of hierin een concessie moet worden gezien aan de militair-politieke inzichten, waarvan die afgevaardigde in de Ka mer herhaaldelijk de tolk is geweest en die van 's ministers tot dusver gehuldigde denk beelden belangrijk afwijken. Commissie uit de Kamer voor m i I i t a r e zaken. Eenige leden ver klaarden zich getroffen door de onbevredigende resultaten, die de sinds den aanvang der mobi lisatie nu reeds herhaaldelijk tusschen Rcgee- nng en Kamer gevoerde gedachtenwïsselingen over militaire aangelegenheden hebben opge leverd. Inhoud der begrooting. Alge meen achtte men het juist gezien, deze begroo ting te schoeien op den leest van een vredesbe- grooting. Intusschen meenden zeer vele leden, dat wat, op grond van de thans opgedane ervaring, voor de toekomst wordt noodig geacht voor uitbrei ding en verbetering onzer weermacht, lnin6 in ziens buiten deze begrooting behoort te worden gehouden. Op geen enkelen maatregel betref fende de organisatie van onze defensie na den krijg behoort thans te worden vooruitgeloopen. Zij wensehten er op aan te dringen, dat die posten, welker aanneming zou praejudicieeren op de toekomstige militaire plannen, alsnog werden teruggenomen. Uitbreiding van de be rede n-a r- t i 11 e t i e. Eenige leden stelden de vraag, wat de minister meent, dat op den duur in zake d> versterking onzer veld-artillerie zal moe ten geschieden. Moderngeschutvoordevestxng- a r t i 11 e r i e. Algemeen verklaarde men niet te willen treden in een bespreking van de wenschelijkheid of noodzakelijkheid van ver nieuwing, in korten tijd, van ons vesting-ge schut, nu een wetsontwerp, dit onderwerp be treffende, eerlang zal worden ingediend. Patronen voor raad. Eenige leden stelden de vraag, of de minister bereid is aan de Kamer onder geheimhouding mededeeling te doeu van de voorraden patronen en munitie, waarover wij thans beschikken, alsmee van het aandeel, dat de particuliere industrie thans in den aanmaak van die patronen en munitie heeft. Aanbouw van een graansilo. Het voorstel om over te gaan tot den bouw van een graansilo en meelmolen, teneinde in staat te. zijn in vredestijd van Rijkswege ecu zekeren graanvoorraad te onderhouden, ontmoette liy verschillende leden ernstige bedenking. Nieuw gebouw voor de To pigra- fischo inrichting. Verscheidene le den verklaarden, dat zij, met het oog op den slechten toestand der schatkist, er de voorkeur aan zouden geven met de stichting van een nieuw gebouw voor de Topografische inrichting te wachten. Andere leden achtten daarentegen spoed nood zakelijk, ook om deze reden, «at economisch kan worden gewerkt. C a v a 1 e r i e. Enkele leden wezen op de slechte promotie bij het wapen der cavalerie. Genie. Bij de behandeling van artikel 21 word in een afdeoling door den heer Eland een Nota voorgelezen, die aan dit verslag is toegevoegd, en waarin wordt aangedrongen1 op liet opnemen der opzichters van fortificatiën in hefc burgerambtenarencorps. Andere leden merkten op, dat het niet zou z'jn goed te keuren, dat de hoofdopzichters in rang werden gelijkgesteld met eerste-luitenante, aangezien hun ontwikkeling hun daarop geen aanspraak geeft. Kazernement. Op de begrooting voor 1914 werd een som van 100.000 aange vraagd als eerste termijn Toor de stichting „van een nieuw kazernement voor het regiment haalde. „Marion, mijn liefste..." doch ik hield weder op. Toen zij bij mijn binnenkomen op stond, was door die beweging de haak van haar japon losgegaan en al mijn visioenen van een heerlijk huiselijk leven met de vrouw, die ik liefhad, werden van mijn geest weggevaagd door de afschuwelijke^ ingeving van die nieuwe haak en oogcombiDatieeen vreeselijk voorwerp, dat uw rijkleed waarschijnlijk nu ophoudt. „Toen de volle werkelijkheid van hetgeen deze laatste smart voor mij heteekende, tot mijn uitgeputte hersenen was doorgedrongen, brakon mijn overspannen zenuwen te zamen en ik vluchtte het huis, de straat en de stad uit. naar liet stille land, blootshoofds schreeuwende en gesticüleerende als een gek wat ik ook werkelijk was. „Wat daarna, gebeurd is?, weet ik niet pre cies, daar ik bijua nooit weer mijzelf was en steeds tevergeefs de mij harteloos vervolgen den moest afweren, die mij nu en dan in mijn ellende kwamen lastig vallen. Daarna kwam e: een tijd waarvan ik totaal niets meer weet, ei daarna, ongeveer een maand geleden, vond ik „mijzelven" in dit huis terug, gezond en wedei goed b\j mijn zinnen. Ik wil hier blijven, boonen en aardappelen planten, genoeg om in mijn ge ringe behoefte te voorzien en dit veilige plekje nimmermeer verlaten. Nu juffrouw Perkins, geloof ik? bunt u nu nog hardvochtig genoeg zijn om mij weder in een wereld te zenden, die zulk een plaats van marteling voor mij is geble ken?" Hij hield op en keek mij in gespannen ver wachting aan. De zat op mijn paard en dacht er over na. Als ik ta.nte Abigail er niets van vertelde, zou zij er nooit iets van vernemen en als hij werkelijk zulk een moeilijk leven liaa gehad maar welk een ongelooflijke geschiede nis. Hoe kan men verlangen, dat iemand zulke onwaarschijlijkheden voor waarheid zou aan nemen Plotseling had ik een ingeving. „Kijk eeu6", zeïde ik met vrien Olij-k medelijden, „zou het geen 'goed idee ziju...." infanterie in Zuid Limburg". De toelichting hield alleen in, dat de tegenwoordige kazetnee- ring van het 13e regiment te Roermond en te Maastricht zeer gebrekkig en onvoldoende was, rdat men vermoedelijk te Roermond een geschikt ityrrein zou kunnen bekomen en dat men te Maastricht voldoende Rijksterrein bezat. De ■toto al kosten kon de minister niet opgeven. [Thans wordt een tweede termijn ad f 2-50.000 aangevraagd zonder eenige toelichting. Verschillende leden meenden, dat de Regee ring met betrekking tot dit punt tegenover de .Kamer handelt op een wijze, die kwalijk is te ^'verdedigen c*n zij wilden hun ontstemming ■daarover niet verbergen. Men drong er nu op aan, alsnog behoorlijk ■te worden ingelicht. De Servische regeering heeft de vlucht ge- 'noracn uit haai* land. Zij is al heel wat malen verhuisd, van Belgrado naar Nisj. Mitrowitsa, Prisrend en wij weten niet precies waar al 'meer. Ze zou nu naar Monastir gaan, dacht .men, en als het daar al te heet werd, naar Salouilci. Maar tot Monastir zijn koning Peter en zijn regeering niet gekomen, waarschijnlijk omdat de weg er heen te moeilijk, te gevaarlijk was en de vijandelijke troepen der Bulgaren dien bezet hielden. Daarom zijn zij uitgeweken naar Albanië, dén eenigen uitweg, meent men, look voor het al meer slinkend leger der Serviërs. De Servische regeering moet dus nu, volgens Engelsche berichten, te Scutari zijn. Weer een overeenkomst met België, waarvan souverein en regeering ook al spoedig moesten uitwijken. Wie zich de geschiedenis der Balkanoorlogen en Balkanwoelingen der laatste jaren voor dezen wereldkrijg herinneren, zal ook van Scutari gehoord hebben. Het. is de voornaamste plaats in het noorden van Albanië en werd aan deze vroegere provincie van Turkije, later een onaf hankelijk vorstendom, toegewezen, ondanks de tegenstribbeling van Montenegro, dat er na een lange, kostbare en bloedige belegering zoo goed als meester van was. In het begin van den oorlog verliet do verst van Albanië, prins Wil lem van Wied, het land, waar nu vrijwel anar chie schijnt te heerschen en voor eenige maan den maakten de Montenegrijnen van de ver warring gebruik om Scutari te bezetten. De Servische regeering is dus als 't ware op het gebied van haar vrienden, de Montenegrijnen. Voorloopig is zij daar veilig, ofschoon het zeer wel mogelijk is, dat deDuitschers, Oostenrijkers en Bulgaren verder oprukken naar het Westen en Albanië binnendringen. Doch Scutari heeft ook dan nog dit voordeel, dat vandaar gemak kelijk de zee kan worden bereidt en de Servische regeering kan worden overgebracht naar Italië. (Een later bericht van Fransehen oorsprong, maar niet bevestigd, spreekt tegen, dat de Servische regeering reeds te Scutari zou zijn.) Weliswaar komen er berichten, dat de Ser viërs weer zegepralen hebben behaald op de Bulgaren in hot Zuiden, maar daar staan ge duchte andere feiten tegenover, zooals een gevangenneming van 19,000 Servische soldaten. Trouwens, de Serviërs verliezen zeer vele krijgs^ gevangenen, het lijken er nu wel reeds 60,000 te zijn. Daar de strijd buitengewoon bloedig is in Servië en er van weerskanten met groote heldhaftigheid en verbittering wordt gestreden, zal het aantal dooden en gewonden nog wel iets meer bedragen en we mogen veilig aannemen, dat er van het Servische leger van 300,000 man niet veel meer over zal zijn dan de helft. Een tijd lang zullen dezen zich nog kunnen hand haven misschien, maar door verliezen en uit putting zullen do Servische troepen, vooral die op het Lijsterveld, welke geen hulp zullen krij gen, ten slotte er het bijltje bij moeten neer- leggen, zij het ook door naar Albanië te vluch ten. De berichten over den.strijd zijn vrij sober in de laatste dagen, maar wij kunnen er niet temin op aan, dat er zeer hardnekkig gevoch ten is. Over 't geheel komen er betrekkelijk weinig telegrammen van de strijdvelden. Zoowel aan het Wester- als aan het Oosterfront gaat het bijzonder kalm toehet felst, na Servië, wordt er blijkbaar gestreden aan het Isonzofront, bij Görz. tusschen Oostenrijkers en Italianen, en do genoemde Oostenrijksclie stad schijnt bijna platgeschoten te worden, maar een eigen lijke, een doorslaande overwinning is daar aan geen van beide zijden behaald. Men richt zich, zoowel aan de linies der centrale mogendheden als aan die der geal lieerden, in voor een nieuwen vrinterveldtocht. Een koude rilling doorliep mij, toen ik bij dit woord den trek van vreeselijke smart in zijn oogen zag Hij zat rechtop zijn eone hand tegen het hoofd houdende en met de andere naar mijn zadel wijzende. „Indien gij", steunde hij met een gebroken stem, die ik nooit zal vergeten, „indien gij twee geepen aan dezen riem hadt, kondt gij het zoo maken, dat een geweer, van welk kaliber nok er in zou passen, door het onderste lisje hooger of lager te schuiven." Hij barstte eensklaps in een luiden smart kreet uit, sprong op den grond, en holde den weg op, zoo snel als hij kon. Halverwege hield hij op en holde terug met een akelig verwron gen gelaat, „Waarom brengt gij den singel niet over den eersten riem en onder den gêsp? dan zou er geen drukking óp die geschaafde plek zijn." Na deze woorden holde hij wederom den weg op, zich in vertwijfeling bij de haren trekken de. Ik zat stokstil, te verwonderd om mij te verroeren. Op den heuvelrug, juist voor dat hij uit het gezicht zou verdwijnen, draaide hij zich om en schudde den vuist tegen mij, roepende: .,0. waarom kwaamt gij ooit hier?" Hij voegde er twee vreeselijke woorden bij, die ik niet kan herhalen. Het- scheen me on gelooflijk. Vlak voor het huis van tante Albi- gail had een man tegen mij gevloekt! De gevaarlijke barbier."' „Daar ;k van lansier weer bnrger word, En snor en sik moet geven, Wil 'k toch den schrabber, die ze kort, Nog eens van sclirik doen beven. Ditmaal geven we een vers, dat. voor voor dracht geschikt is, en dat vroeger dikwijls ten beste werd gegeven. Het stukje is niet nieuw, dat geven we toe, maar we vermoeden, dat menigeen het thans niet meer kent. Zoo spreken ook dc Engelsche bladen. Deze winter zal worden doorgebracht als de vorige, nl, om zich to versterken, met manschappen en munitie, om dan in 't voorjaar den grooten .aan val te doen en do Duitschers en Oostenrijkers op alle punten terug te drijven. Dc Engelschen zullen tegen dien tijd vier miilioon mannen in België pn Frankrijk hebben, al moet, daar voor ook do dienstplicht worden ingevoerd, en zij hebben dan zooveel munitie, dat zij de Duitsche loopgraven zullen overstelpen, ver nielen. ontvolken en den vijand dwingen tot don terugtocht. Tevens zal Rusland voldoende voor zien zijn van munitie en aan zijn leger zes millioen goed geoefende manschappen toevoe gen. In don veldtocht van den volgenden zomer zal dan de beslissende slag over alle linies tegen den verzwakten vijand geslagen worden en deze zal worden overwonnen. Dan zou dus de vrede komen in don herfst van 1916. Zoo stellen do Engelsche bladen zich hot verder verloop van den oorlog voor en de „Times" roept daarbij uit, dat alleen een dwaas thans aan den vrede kan donken. Het blijkt echter, dat er nog zulke dwazen zijn, zelfs in Engeland. Daar is thans een vereeni- ging, do ..Union of Democratie Controll", dio op middelen zint om tot een redelijken vrede to geraken. Er behooren reeds mannen van naam toe, die verlangen, dat het volk aandeel zal hebben in de buitenlandsche politiek en een woordje mee zal spreken in den vrede. De ver- eeniging breidt zich uit, er behooren'nu reeds 51 afdeelingen too met meer dan 300,000 leden. En in Franksche en Itahaansche arbeiderskrin gen gaan insgelijks stemmen op voor den vrede. Een hunner woordvoerders, het Fransche Kamerlid Raffin-Dugens, wil een spoedige bij eenroeping der Internationale. Men wil den oorlog tot de vijand is uitgeput, schreef hij aan de Romeinsche „Avanti", maar do uitput ting der ecne pertij zal ook die der andere zijn, en al worden er nog verder stroomen bloeds ver goten, men zal waarschijnlijk over een jaar nog niet verder zijn dan in Augustus 1914! ENGELAND. Een avontuurlijke ontvluchting. LONDEN. Er is bier een interessant ver haal gepubliceerd van de pogingen, door een gevangen Duitsch officier in het werk ge steld om weder naar Duitschland terug te komen. Hij maakte daarvoor een reis rond om de wereld en werd weder gevangen ge nomen op de Noordzee, haast in het gezicht van het Vaterland'J Deze man, Bugeu Wahlen geheeten, was officier bij een Pruisisch regiment en werd in het begin van den oorlog door de Russen bij Tannenb.erg gevangen genomen. Tweemalen deed hij iu twee verschillende kampen pogingen om te ontsnappen, eerst den derden keer gelukte het hem weg te komen. Hij kocht daarop van iemand, dien hij ontmoette, een spoorwegbillet voor de reis door Siberië naar Moekden. Van daar bereikte bij Peking, waar hii verscheiden maanden bleef. Vervolgens ging hij naar Yokohama, toen naar San Francisco en trok van daar naar New-York. Hier werd hij door eenige Duitsch-Amerikanen in een matrozenpak gestoken en toen nam hij dienst als matroos op een Noorsch zeilschip, dat naar Europa vertrok. "Toen het schip in de Noordzee aankwam, werd het door een Engelscb oorlogsschip aangehouden. Wahlen werd ontdekt en het schip kreeg bevel zich naar een Engelsche haven te be geven. Wahlen is een rijk, Duitsch aristocraat. RUSLAND. Terugtocht uit de streek van Riga? LONDEN. De Morning Post" verneemt uit Petrograd, dat de Duitschers de moeilijke operaties aan vingen van de voorbereiding tot het terugtrekken van de liopelooze baak om Riga en in het algemeen de Dwinalijn te vermeesteren. Mitau, de voorste basis der Duitsche troepen, is reeds ontruimd van alles wat eenige waarde heeft of groot en zwaar is. De strijd in Rusland. LONDEN. De ..Morning Post" verneemt uit Petrograd dd. 24 Nov.De toestand wordt met den dag slechter voor de Duii- Holla, kastlein! Zeg. heb je hier Niet zoo een hondsvot van barbier, De vent moet aanstonds komen „Ivom voor en baal je mes maar uit, Bar'ooksDaar ligt een gulden 5 Maar, 'k val wat kittelig van huid. En kan geen villen dulden; Toon dus je kunst en hou je goed, Want 'k jaag je, stort je één druppel bloed Deez' dolk hier door de ribben." Het spitse koude moordtuig, dat Op tafel lag te fonklen. De snorbaard, die daar dreigend zat Met oogen als karbcmklen En met een tronie, barsc-h en strak Als waar hij de ergste bullebak, '"t Was juiÈt.geen lief spektakel! De scheerbaas wordt er aaklig van Hij wil zijn mes reeds wetten Doch voelt, gluurt 1 naar dolk en man, Een rilling van ontzetten. Zijn tanden klappen op elkaar, Iu Jt eind pakt hij zijn boel te gaar En zendt een van zijn knechten. „Vrind, kijk, een gulden ligt hier klaar. Wil je mij flink raseeren Maar snij je mij, je zult voorwaar, Geen kin op aard meer smeren." „Wat?" roept de knecht, „neen, op mijn woord, Ik echeea- geen mensch op zoo'n accoord!" Hij loopt en stuurt den jongen „Ei, durf jij 't wagen, kleine pier? Wil dan geen tijd verliezen. Hier ligt mijn dolk, de gulden hier, sobers op hun noordenront van de Golf van Riga tot Dunaburg en het Driswiaty- roeer. Dagelijks winnen de Russen hier "of daar terrein op punten, welke vau on middellijk tactisch belang zijn of in strate gisch opzicht voor Later vau gewicht zijn. Nu en dan doen do Duitschers een aanval, maar sinds hoort men niet meer van suc cessen Zelfs wanneer men voldoende re kening houdt met een onvoldoende rege ling van den dienst achter het front en met het. feit, dat het door hen bezette gebied ge heel door de Rusten op hun terugtocht ver woest is en dat de Duitschers elders de handen vol hebben, zoo is dit nog geen vol doende verklaring voor het feit, dat de toe stand hier voor den vijand, die eens zoo geducht was, ongunstig wordt. Ongctwij- feld willen de Duitschers stand houden en zoo mogelijk in deze streek meer terrein winnen. Van hun succes in dat opzicht hangt, m hoofdzaak af of zij in het voorjaar een voorspoedige actie kunnen inzetten. Hun positie schijnt echter zeer ernstig. Volgens de berichten heeft de Keizer ge durende drie dagen krijgsraad te Libau gehouden. Daarna overlegde Hindenburg met de generaals v. Below en v. Eichliorn. De zware beschieting V3n verschillende pun ten is echter niet gevolgd door andere ac tie. De Duitsobers zijn tba»3 verder van hun doel aan de Du na dan twee maanden ge leden. Het schijnt een feit te zijn, dat de Duateohers niet alléén gebrek aan soldaten hebben, maar dat dit tekort zulk een om vang aanneemt, dat een catastrofe dreigt. De Russen werken samen met alle geal lieerden. Men geeft den Duitschers op alle fronten de handeja vol. Rondom Dunaburg. Volgens een telegram van den correspondent te Petrograd van de ..Morning Post", is bet duidelijk, dat aan het voornaamste front waarop de Duitschers oorspronkelijk hun hoofdl operaties hadden gericht, namelijk hij Duna burg, de Russen, oa do Duitschers terug te hebben gedreven, westelijk van het Swenten- meer, voortdurend in de meerderheid blijven. Vel© kleine teekenen wijzen op het feit, dat de verbinding van de Dnitschers met hun' achter hoede verre van gemakkelijk is en daar de 'op zetting van de vooruitgeschoven .stellingen uitgeput wordt, zijn de Duitschers in steeds sterkere mate tot werkeloosheid gedwongen. Daarenboven zijn aan het noordelijk front on geveer 10 divisies onttrokken voor het Ealkau- Rvontnur. Onder deze omstandigheden oefenen de Russen een voortdurenden druk op de Duitsche linies, echter zonder 7.1'ch overmatig in to spannen en winnen zij dagelijks terrein. Zij hebben echter nog geen operaties op groote schaal beproefd. De bijzondere oorrespondent van de „Times" die het hoofdkwartier van het Russische lcgor bezocht heeft-, seint, blijkens ©en Reuter-be- richt aan eenige bladen De tien dagen vei-wocd vechten in het gebied van de meren van Swenten en Uson moeten beschouwd worden als een van de belang rijkste gebeurtenissen aan het noordelijke front sinds het Russische leger uit Polen terug getrokken is. Na het mislukken van den aan val der Duitschers in de richting van Illoekst in het eind van October, was een offensief in de richting van Swenten gebiedend noodig als een middel om de versche Duitsche divisie van die plaats weg te trekken. De tactische uitvoering van dit plan bracht -zeer groote moeilijkheden mee. De heuvels, die Swenten beheerscben, waren van te voren veroverd: do Russen mochten hopen zich een weg door do vlakte tusschen het Swenten- en het Ilscn-meer te kunnen baneu. Ten einde deze opdracht uit te voeren staken Russische tirailleurs nachts de Sweuton over, terwijl de Russische artille rie do Duitsche artillerie door een onafge broken orkaan van vuur verlamde. Voordat tot den aanval kon-worden overgegaan, moesten de Russen door een uitgestrekt moeras trekken. Daar lagen de manschappen dagen lang onder reuen eu hagelslag op den natten, halfbevroren grond, en kregen slechts een koud rantsoen. 'e Naehis. toen bevolen was tot den aanval e-er te gaan, veroverden zij iu een onweet- ;aanbaren 6termloop de heuvels. Het totaal der verliezen bedraagt aan Russische zijde niet meer dan 7500. terwij! de Duitschers n?.3r matige schatting 20,000 duizend man ver- Je hebt nu maar te kiezen. Want snij, of schram je miï maar bloot. Je valt bier voor mijn voeten dood, Zoo niet, is 't geld het jouwe." De jongen gluurt naar 't geld. Dat blikt Hem bel en glanzig tegen. .Zit stil maar," zegt hij, „niet gehikt! Ik zal 't wel knapjes vegen." Tij zeept hem daadlijk wakker in Scheert vlug en handig wang en kin: „Zoo!" roept hij, ,,'t is beredderd!" „Daar, kleine gannef, neem ie geld! Pardoes, jij durft wat wagen! Je bange baas was heel ontsteld, Zijn lm echt stond ook verslagen. Maar jij... jij dorst, en toch... parói Had jij me één schram gegeven, die Moest je met je bloed betalen." .,Ei, beer, 'k geloof, dat ge u vergist: Ik hield je keel goed stijlvast, En dacht: een domme duivel is 't. Die niet op 't eigen lijf past Trekt hij oen enkelen scheeven bek, 'k Haal ritshem 't mes door strot en net En loop dan met mijn gulden." „Zoo, zoo! Hm, hoor! Was dat je plan!" De heer begint te trillen En wordt er wit als linnen van „Ei, ei, was dat je willen? Dasr had ik geen gedachten op Doch bij mijn ziel, jij galgenstrop' Jij zult mij nooit weer echeren!"

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1915 | | pagina 1