No. Vrijdag 26 November 1915 Os-gaan voor Leger en Vloot. Onder redactie van D. MANASSEN. 1890 1915. SÏATEN-GENERAAL. TWEEDE JAARGANG. DE SOLDATENCOURANT Voor Advertentii-n wende men ziclj tot Ji« t AJg. Advcrtentie-BureaivïlOr WA&C'o, Heerengracht 220 Amhterdttoi. tolde Drukkerij .jacob van Cr.mpen" >'.Z. Voorburgwal 23-1-240 ^Keizerrijk 'J> Amsterdam of tot ouzo AdmlnUtrnt r, PaleKirinaatraa'. K> Amsterdam. Pr;;s der AdvertcntiC-n per regel 30 cent. Bjj abonnement reductie Een nieuwe Russische spoorweg. Reeds vroeger ook, maar vooral ia dezen oorlog heeft Rusland het bezwaar ge voeld, dat geen zijner ha vens van belang ligt ®m een der wereldzeeën Het heeft er aan de Oostzee, maar Duitschland kan alle schepen,die daarheen stoo- vnen of dio er vandaan komen, tegenhoudenhet heeft er aan de Zwarte Zee, maar zijn oorlogs- en zijn handelsvloot liggen er opgesloten, want de Turken zijn nog steeds meester van de Dardanel les den eenigen uitgang. Rusland heeft ook nog een belangrijke haven aan de Witte Zee in :t Hooiden, Archangel, maar die is een groot deel des jaars ge sloten door het ijs. IJs- vrij [p echter bijna altijd de Murmankust, en daar heen heeft de Russische schikt waren verklaard^ langen tijd' sold ij en en.toe lagen beeft uit gekeerd, op grond van de fictie, dat deze personen niet verlof waren gezonden tot herstel van gezondheid, had op vele leden een hoogst bcvreemdenden indruk gemaakt. Men verzocht te mogen vernemen, welke huurprijs voor de in gebruik genomen lokali teiten in het Am stel hotel 'verschuldigd i«. alsmede wat moet worden betaald voor het J' a 1 c i s voor V o 1 k v 1 ij t tc Amsterdam, waarin een landweerdepót is ondergebracht. Ook had men met verwondering gezien, dat liet paviljoe n-V on "Wie d» te SchevenWt- gen, dat, met aanhoorigheden, aanvankelijk in beslag is genomen voor verdecjigingsdoelein- den, later, toen het voor de verdediging niet meer onmisbaar werd geoordeeld, is ingericht ,tot bureau van een kwartiermeester. Dat in de forten extr a-u i tdeelin gen van wijn, hier en sigaren plaats vinden, oordeelde men niet noodig, noch wen- schelijjt. Is het juist, zoo vroeg men, dat aan mili tairen, b ij den luchtvaartdienst ingedeeld, groote sommen ineens zijn uitgekeerd, zonder dat het Rijk daartoe ver plicht was. Opruimingen door het militair gezag. Sch ad e verg o cd'i n g e n. Enkele leden vestigen er nogmaals de aan dacht op, dat in het begin der mobilisatie de militaire autoriteiten bij het opruimen van ge- bouwen en beplantingen vaak overhaast zijn opgetreden en daardoor noodelooze schade heb- i ben berokkend, die nu moet worden vergoed, regeering nu een spoor- Het komt voor, dat waar zij te vorigen jare laten bouwen, die hoornen lieten weghakken, zij thans weer nieuwe De barakken in de W a a 1 s d o r p- sche vlakte zouden, naar aan ©enige le den was ter ooro gekomen, de daarin gelcger- den niet voldoende hebben beveiligd tegen de onzekerheid over zekere maatregelen van Griekache zijde weg to nemen. Welke zijn echter die maatregelen W Petersburg mot de vrije zee verbindt. We maakten onlangs melding van dezen spoorweg, die, inder daad een prestatie van be lang midden in den oorlog is aangelegd, een spoorweg van 1100 K.M.! We geven hier een kaart van N oord-Rusland, met den spoorweg er op. 23 November. „De Nieuwe Courant" schreef j.l. Dins dag. Heden 25 jaar geleden stierf Koning Willem HL Het was op dien dag dat WiLhelmina, liet tienjarige Prinsesje, koningin werd van Nederland. En zoo is liet heden de gedenk dag van haar 25-jarig koningschap. Het is»thans geen tijd van jubileereu. Trouwens al ware het dit wel, het 25-jarig koningschap zou in dit geval daartoe de jneest geschikte gelegenheid niet bieden. Acht jaren van de regeering onzer Koningin behboren immers in den eigenlijken zin aan de Vrouw, die wij nog steeds het geluk heb ben als eene der meest vereerde Nederland- sche vorstinnen, één met ons, deelend in het wel en wee dér natie, in ons midden te be zitten de gewezen Regentes van het Rijk, koningin Emma. Evenwel, de dag van 23 November 1915 mag tooh niet aanbreken, zonder dat ons woord getuigt van dankbaarheid aan haar, die een kwart-eeuw geleden in de rij van Nederland's koningen haar plaats krachtens grondwettelijk erfrecht kwam innemen. Meer dan ook in dit jaar, nu ons zelf standig volksbestaan bedreigd werd en nog steeds niet veilig is, gevoelen wij welk een schat aan ons volk in Koningin Wilhelmiua werd geschonken. Als Nederland deze af stammelinge van het echt-nationale Oranje huis eens niet meer bezeten had, toen de oorlogsorkaan over Europa losbrak,.. Eu hoe kloek eu steak heeft onze Koningin zich gedurende heel den tijd die sinds dat hache lijk oogenblik verliep, gedragen; hoe heeft zij het leven van haar volk meegeleefd; welk een voorbeeld heeft zij gegeven aan groot en Idein 1 Waarlijk, het aandoenlijk woord dat zij bij haar inhuldiging iu 1898 sprak; Oranje kan nooit, neen nooit genoeg voor Nederland doen is wat haar persoon be treft, reeds meer dan ingelost. Daarom kan het gevoel der natie op dezen 25sten gedenkdag van haar koningschap geen ander dan dat van diepe dankbaarheid en eerbiedige veiknochtheid zijn. Zoo wij het geluk verdienen onze nationale onafhan kelijkheid te behouden, voor een niet gering' deel zal dat aan haar te danken zijn. Leve onze Koningin Het Korr. Bureau seint uit Weenen: Het „Wiener Fremdenblatt" wijdt, naar aanleiding van het zilveren regeeringsju- bileum van koningin Wilhelmina een sym pathiek artikel aan de Koningin eu aan Nederland, waarin de regeeringsarbeid der Koningin, tot wie het'wol'k met groote lief de en vereering opziet, wordt besproken en waarin gezegd wordtKoningjn Wilhel miua heeft naar budten steeds goede betrek kingen onderhouden met alle mogendheden eh ook thans, in den wereldoorlog, streeft haar regeoring er naar, de zeker niet ge- makkelij ko taak, eene strenge neutraliteit te bewaren, naar haar beste kradhten te vervullen. Verder wordt nog uit «Berlijn geseind van Dinsdag: Ter gelegenheid van de herdenking, van. de troonsbestijging van Koningin. Wdlhelmina, heden 25 jaar geleden, stelt de Vossische Zeitung" in het licht, dat de Koningin'ge durende den oorlog geen oogenblik is afge weken van den weg, door de voorzichtigheid geboden. De Koningin beleeft deze herden king in een moeilijken tijd; reden te meer om H. M. op dessen dag sympathie te betui gen voor haar persoonlijkheid en liaar deug den als Souvereine. TWEEDE KAMER. Staatsbegrootlng voor 1916. Hoofdstuk VIII, Oorlog. •A'oorloopig Verslag., (Vervolg.) Zuinig beheer. Nog steeds waren verscheidene leden niet overtuigd, dat door het dopartemput. m alle opzichten de zoo wenschelijkc zuinigheid ivordt betracht. De yeihoogde pensioenen van soin- inige officieren i-s een voortdurende bezwaring der begrooting, waartegenover niet. een even-| redig groot dienstbestoon bestaat. Voorts zijn sommige toelagen nog hoog, vooral als men bedenkt, dat zij, die ze genieten, bovendien hooge pensioenen hebben. Gewezen werd op de toelagen van de commandanten der internee- ringskampen, <lc stationscomraandanten, enz. l)e mededeeling, in de Nota, dat het leger bestuur aan vele miliciens en landweerman nen, die bij de mobilisatie aanvankelijk onge^ inplanten. Nogmaals werd aangedrongen op spoed bij de regeling en afdoening der schadev ergoe- di ng en. door den'Staat verschuldigd. Er zijn ongetwijfeld zaken, die nog niet kunnen worden afgedaan, maar ook van andere, die niet tot deze behooren, vordert de «afdoehing niet. H o o i- e n w olvor'dcring. Van verschillende zijden word de door het legerbestuur gedane vordering van hooi en wol aan critiek onderworpen. Wat liet hooi betreft-, meenden sommige le den, dat de vordering onnoodig is geweest. Zij strefee feitelijk om het hooi tegen een lageren prijs dan den marktprijs te bekomen. Maar het was toch allerminst bil lijk, dat het bezwaar, voor het Rijk verbonden aan den hoogen hooiprijs, ten laste van de be zitters van hooi werd gebracht. Uitvoerig werd van gedachten gewisseld over de maatregelen, welke de Regeeriijg heeft ge meend te moeten nemen ten aanzien van de! wol. In "s ministers antwoord op de door den heer;! De Meester, gestelde vragen, verklaart de mi--1 nister, dat de wettelijke bepalingen hij de wol- vordering zijn nageleefd. Is dat inderdaad H geval geweest? Hot koninklijk besluit van 10 November. 1S92 ter uitvoering van de Wet van 14 September 1866 zegt, dat de burgemeester den prijs regelt, die voor het gevorderde zal 1 worden betaald, met beroep ,op den commissaris der Koningin. Dit voorschrift is niet opge volgd. Militaire politieverordenin gen.7' De opmerking werd gemaakt, dat séhade, die door militaire politieverordeningen zijn veroorzaakt, niet wordt vergoed. Eenige leden venschten op de onbillijkheid hiervan te wijzen 'liet leidt er toe, dat in strijd met den geest dier wet op den staat van oorlog en 'beleg, feitelijk ingebruikneming van particulier eigen dom kan plaats hebben zonder schadevergoe- ding. Voorts gaven de politieverordeningen, door militaire autoriteiten uitgevaardigd, aan en kele leden aanleiding tot de opmerking, dat zij uit oen juridisch oogpunt vaak al te zeer tekortschieten. Verbanningen at it bepaalde deelendeslands. De veelvuldige uit zettingen door het militair gezag uit bepaalde 1 deelen des lan^s hadden de aandacht van ver schillende leden getrokken. Er op wijzende, dat, vooral wanneer het Nederlanders geldt, deze straf een bij uitstek zware is, stelden zij de vraag of in dit opzicht niet met meer ge matigdheid lean worden opgetreden. Een ern stig bezwaar was in hun oogen oak, dat aan het uitspreken van doze straf geen rechtsple ging vooraf gaat. H ai is vesting en verpleging der troepe n. Inlichtingen werden gevraagd omtrent de wi.jke, waarop do troepen thans zijn en in den nabij zijnd en winter zullen zijn ge legerd. Wordt deze legering voldoende geacht? Zijn zij thans nog voor een deel in tenten on dergebracht? Verscheidene leden meenden, dab legering in tenten gedurende langen tijd niet kan worden goedgekeurd, zeker niet in het Sou- de jaargetijde. ,Zijn de noodigo barakken ge bouwd overal waar niet door inkwartiering in do behoefte aan huisvesting wordt voorzien ï)e barakken "in de Harskamp waren in November nog niet verwarmd. Klachten waren vernomen over de legering in tochtige loodsen te Woerden en op zol ders, dio o.a. te Ede te wensdhon over zou laten. Voorts over te weinig dekens en over te scliaarsohe verstrekking van stroo, wat uit een hygiënisch oogpunt bedenkelijk i". Ofschoon men in hot algemeen over de voe ding slechts met lof hoort spreken, waren klachten vernomen over de onvoldoende hoe veelheid voedsel, die aan do militairen to II a rdcr w ij k wordt verstrekt en over de qüaliteit van liet voedsel op het fort Hook j v a n Holland. Te Utrecht zou brood en kaas met ongedierte zijn besmet geweest, j Ten slotte werd door vele leden krachtig i aangedrongen op ontruiming der schoollokalen zooveel dat eenigszins I mogelijk is; liet onderwijs lijdt in hooge mate onder den tegenwoordige» toestand. Gezondheidstoestand. Genees kundige dienst. Verscheidene leden waren van oordeel, dat de verpleging van het leger, in hygiënisch opzicht, nog voor groote verbetering vatbaar is. Tegen onzindelijkheid in kampen en gebouwen wordt niet streng ge noeg opgetredenmen dacht hier aan het spu wen op den vloer, aan het bevuilen van priva ten, enz. Over den geeneesk undigen dienst worden nog herhaaldelijk klachten vernomen. De toestand, in het bijzonder aan de grenzen, en de inrichting van verscheidene hospitalen is onvoldoende eu blijft dat ondanks bezoeken van inspecteurs. To Amsterdam zouden onlangs vele zieken hebben gelegen op een zaal, waar van de ruiten stuk waren. In de Harskamp is j .iet voldoende plaats voor het onderbrengen I van patiënten. Het verplegend personeel is niet behoorlijk berekend voor zijn taakde verloopen maandc-n der mobilisatie schijnen nier. tc zijn gebruikt om goed geschoold perso neel te krijgen. Automobielkorps. Gebruibvan a u t o's. Omtrent de werkzaamheden, die de leden der vrijwillige automobielkorpsen ver richten, werden inlichtingen gevraagd. Voor welke diensten .worden zij gebezigd Zijn zij voortdurend werkzaam iu het militair belang? Voorts vroeg mep naar de sterkte dezer korp sen en naar de kosten, die zij voor het Rijk medebrengen. Uniformen. Ten aanzien van de groote verscheidenheid, die in de militaire kleeding valt op t% merken, 6telden verschil lende leden de vraag of daarin niet, althans voor een deel, verbétering ware te brengen. V r ij reizen. Inlichtingen werden ge vraagd omtrent de bepalingen, die thans gel den met betrekking tot het vrij reizen van militairen. Geklaagd werd over gebrek aan uni formiteit, zooal niet van de voorschriften zelf, clan toch in de wijze, waarop dio worden toe gepast. Verzorging van de geestelijke en godsdienstige belangen. Verschillende leden waren van oordeel, dat de verzorging van de godsdienstige belangen nog steeds te wensehen overlaat. Het aantal veld predikers is huns inziens te gering. Het werk der veldpredikers schijnt te worden verlicht door een aanvullenden dienst van andere pre dikanten. Op welke wijze is die dienst geregeld en ontvangen de predikanten, dio daaraan deelnemen, ook geldelijke vergoeding voor hun arbeid? Dat de veldprediker in algemeenen dienst, de lieer Talma, zich genoopt heeft gezien het leger to verlaten, werd betreurd. Men bracht hulde aan zijn organisatorisch werk en hoopte dat dit krachtig zal worden voortgezet. (Slot volgt.) De man met de Ideeën. Naar hel. EngcUch, Toen ik den ouden verlaten landweg op reed na een' rib over hooggelegen heuvel- weiden, die het temperament van mijn paard op een zware proef had gesteld, was ik verwonderd rook uit den schoorsteen van het oude Eltonhuis te zien opstijgen, want niemand had er sedert den dood van mijn over grootvader in gewoond. Ik was verwonderd, doch in 't geheel niet bang, want er zijn geen landloopors in onze bergen en ik ken al de mensciien, die in de vallei wonen, zeer goed. Wat meer zegt, ik was een beetje veront waardigd Het Eltonhuis behoort aan mijn oud tante Abigail en ik vond het niet netjes, dut iemand haar huis gebruikte, nu zij door rheu- matiek gekweld, niet rond kon gaan om haar bezittingen te inspeetceren. Dus reed ik er naar toe, en op mijn zadel vooroverbuigende, klopte ik met mijn karwats tegen de deur. Ik wil wel bekennen, dat ik niet alleen ver rast, maar zelfs een beetje verschrikt was, toen deze geopend werd door een man, dien ik nooit gezien had. Hij keek mij vragend aan, maar ik zag dadelijk, dat het niet iemand was om beangst voor te wezen. Hij was ongescho ren en vervallen, maar zag er toch uit of hij van plan was het leven kalm op te vatten, hij was van middelbaren leeftijd de soort man, waarmede ouwe tantes getrouwd zijn. In 't begin had hij een gejaagden blik in zijn oogen. Ik had nooit ieraanrl met zulk een blik' gezien, hoewel ik er dikwijls van gelezen had. Maar teen hij zag, dat ik slecltis een meisje en «Heen was, scheen hij hij te komen eu vroeg, waarmede hij mij van dienst kon zijn. Hij scheen zich hier geheel tehuis te gevoelen. „Mijn oudtante, mejuffrouw Calkins, be hoort dit. huis toe7-, zeide ik. „Toen ik in 't voorbijrijden rook zag, wilde..." Hier viel hij mij in de rede. „Ik zal gaarne de buur betalen, die zij verlangt." „Neen", zeide ik voornaam. „Dat is het niet. Mijn oudtante heeft geld genoeg. Heb is een gevoelsquaestie. Zij wil niemand in dit huis lnten wonen, daar haar vader, mijn over grootvader, hierin gestorven is." Bestaat er geen middel?" vroeg hij ernstig. „Neen", zeide ik kortweg. „Gij moet. er uit.7' Hij aarzeldo een oogenblik, terwijl hij den afzag, dio naar de vallei en liet dorp voerde en scheen zoo teleurgesteld, dat ik medelijden met hem kreeg. Toen zeide hij „Kijk eens hier, juffrouw Calkins, ver onderstel ik Ik heet niet Calkins, maar ik liet het maar zoo blijven, „U schijnt een goed hartig meisje te zijn, dat voor een ongelukkig man wat over heeft. Laat ik u mijn geschie denis vertellen, en zie dan eens of u het nog over u kunt verkrijgen, om mij uit mijn haven, waar ik eindelijk vrede gevonden heb to ver drijven. Ik zal uw paard aan dien boom hin den, dan kunt u op de stoep zitten! Ik heb geen meubels, adders zou ik u verzoeken, bin nen to komen.'' Ik had geen lust af t© stijgen en op die manier bij een man to gaan zitten, dien ik nooit gezien had, zelfs al zag hij er uit als of hij een aangetrouwde oom van mij kon geweest zijn, maar ik was nieuwsgierig naar hetgeen hij te zeggen had en dus ging ik niet weg. Ik bleef in het zadel en hij haaldo twee oude schragen uit den stal, waarover hij een plak legde, waarop hij ging zitten. Dit ljracht hem Os toestand in dsn reuzenstrijd. Het is wel een wonderlijke verhouding die er bestaat tussclien de Entente-rucgend- lïedeu en Griekenland, een verhouding omgeven door een waas van geheim zinnigheid, die haar voor den buiten staander onbegrijpelijk doet zijn. Ei is iu de laatste dagen melding gemaakt van een blokkade der Griekscbe havens. Waarom? Omdat men Griekenland wilde dwingen zijn onzijdigheid op te geven en zich te scharen aan de zijde der geallieer den? Weineen, een verklaring van het En- gelsche gezantschap 6preekt dit vierkant tegen. De blokkade zou alleen dienen om Wordt, niet gezegd iu de verklaring, maar 't. schijnt vrij duidelijk. Griekenland mag zijn neutraliteit handhaven, maar... het moet de Servische troepen en die der geallieerden, welke der de Bulgaren over de grens op Grieksch gebied worden gejaagd, niet gevangen nemen, niet inlcr- neoren. Men kan zeggen, dat dit moeilijk anders kan, als do regeering te Athene wer kelijk neutraal wil blijven. Maar 't, zijn wondere en bijzondere lij den, waarin we leven, en fnen moet dus de zaken niet in haar gewonen zin opvatten. Trouwens, Griekenland heeft toch reeds blijken gegeven van een bijzondere opvatting der neutraliteit, toen het over zijn grond gebied Engelsche en Franeche troepen liet marcheeren om de Serviërs te Jiulp te snel len. Nu diezelfde troepen, uit Servië terug- keerende, te willen opvangen en internee ren, zou in strijd zijn met wat de regeeriug te Athene eerst deed. .Men heeft moeite genoeg gedaan om Griekenland over te halen tot de inzichten der Entente. Niet alleen de Fransche staatsman Denys Cochin is er voor naar Athene gereisd, ook Kitchener heeft be sprekingen gehouden met koning Konstan- tijn en met den minister-president. Op dit oogenblik lijkt het er naar, of de Griekscbe regeeriug zal, toegeven aan de geallieerden: het Engelsöhe departement van buitenland- sche zaken toch deelt mee, dat geen Griek scbe schepen zijn aangehouden, dat geen blokkade is ingesteld tegen Grieksche ha vens. Dit wil nog niet zeggen, dat het niet zal gebeuren, maar het wijst toch op een toenadering tot de Entente. Of het Sennsche leger epoeaig over do jrens teruggeslagen zal worden, wie kan het zeggen? Voorloopig is het nog nief" zoo ver. In de laatste dagen bereiken ons zelfs berichten van overwiningen der Servische troepen. Het noorderleger verdedigt zich nog hardnekkig tegen de lievige aanvallen der Duitschers en Oostenrijkers, die bijna het geheele Sandsjak in bun bezit hebben en nu aanrukken op het zoogenaamde Lij- sterveld. Daar. schijnen de Servische troepen zich bijzonder heldhaftig te willen verdedi gen. Duiteche bladen vertellen, dat de Ser vische artillerie schiet op de eigen mannen, die willen wijken, maar hebben Russen dit ook niet vaak genoeg verteld van het Duitsche leger? Ook in Zuid-Servië wordt zeer hevig ge vochten, met welken uitslag is niet heel duidelijk. Uit Engelsche en Fransche be richten meet men opmaken, dat de Serviërs hier en daar overwinningen behalen en bij den berg Gegowafs zouden ze zich meester hebben gemaakt van vijf stukken geschut. Ook zouden de Bulgaren op den weg naar Monastir, teruggetrokken zijn. Maar de Bulgaarsche berichten luiden weer anders om en spreken van vorderingen in de rich ting van Monastir. Uit Athene wordt ge seind, dat in deze laatste plaats weldra de Servische regeering zal aankomen, die haar zetel al van Mitrowitsa naar Prisrend heeft verlegd. Zij nadert dan in elk geval steeds meer de Griekscbe grens, Monastir ligt in den zuidwestelijken hoek van Servië, zooals men weet, -en dit is een bewijs, zou men zeggen, dat ook het Servische zuider- leger terugtrekt. Het belangrijkste oorlog6terrein blijft nog steeds Servië, wat op de and©re slag velden gebeurt, is daarbij vergeleken van heel weinig beteekenis. Zelfs de gevechten aan de Italiaansch-Oosten- rijksche grens brengen geen beslis sing. De Italianen dóen moeite om Görz in handen te krijgen en hun kanonnen schieten intusschen die stad. plat. Maar zij vorderen daarmede niet veel en wat de vermaarde gevechten om den Col di Lana betreft, deze bergtop moet nu weer in handen der Oos tenrijkers zijn. Aan het westerfront is het bijzonder 6lil enkele telegrammen vermelden, als iets bij zonders, dat vliegers een gevecht hebben gehad in de lucht! In Rusland wordt in 't noorden en 't zuiden der lange linie nog gestreden, maar 't zijn in den regel niet meer dan voorpceten-gevechten en er zijn honderden kilometers aan 't front, waar 't zoo kalm is, dagen achtereen, alsof er edi wapenstilstand was gesloten, 't Is <»f de 't I milüoenen krijgers :;i t oosten en 't ave-ten 'de beslissing in Servië afwachten. Maar welke besli :ug daar kan vallen, uieuiand ziet liet blijkbaar iu. OlgfTSCHLAND* Een Zeppelin verbrand. "We hebben in one vorig nummer melding gemaakt van een verbranden Zeppelin, en wij gaven daarbij het vermoeden te kennen, dat. het geval zich te Kiel had voorgedaan. Dit blijkt eebter onjuist te zijn. Volgens het Deensche blad „Ribestifte Tidcndc" geraakte nl. Woensdag jl. to Ton- dern (Slecswijk) een Zeppelin tijdens het vullen in brand en werd geheel vernield. op ongeveer gelijke hoogte met mij en zoo zaten I zag inschrijven, voelde ik mijn geest zich ge- ten minstc hij, reedmaken voor een tweeden sprong. we zeer gezellig te p; want ik luisterde, „Drie jaren geleden," begon hij, „was ik do tevredenste en gelukkigste mcnsch, dien gij u bedenken kunt. Ik was onderwijzer aan een openbare school te New-York en ik had me opgewerkt totdat mijn jaarlijksch salaris achttienhonderd dollar bedroeg. Ik was en Ben nog een vrijgezel met eenvoudige gewoonten en mijn salaris was ruim voldoende voor mijn geringe behoeften. Maar daar ik voorzichtig ben, wilde ik voor den ouden dag wat overleg gen. Mijn daan-oor bestemde fondsen ver meerderden niet zoo spoedig, als ik wel wensc-h- te en op een ongeluksdag begon ik er over te denken of cr geen manier was, om er iets bij te verdienen, wat ik dan op de bank kon zet ten. Eons in een tram gezeten, zag ik een advertentie voor een nieuw soort, toiletpoeder, met bet plaatje van do doos, waarin bet ver-» kocht werd. Het kwam me in eens in do ge dachte, dat indien de vorm van de doos, «wn. beetje anders was, het zoo gemaakt kon wor den, dat bet handelsmerk, dat de firma liad aangenomen, er juist in zou passen, en dit het geheel een eenige en inslaande reclame voor het product zou zijn. Toen ik tehuis kwafn, ging ik mijn idee uitwerken, mijn bedoeling door een ruwe schets verduidelijkend. Een en ander zond iic naar de firma, geen antwoord verwachtende.. Verheeld u mijn vreugde en ver rassing, toen ik na verloop van eenigo dagen een aardige cheque van de firma ontving, met een even vriendelijk schrijven, waarin ik vm»r mijn vingerwijzing bedankt werd. „Ik was als een tamme tijger, die bloed had geproefd. Toen ik mijn cheque op de bank deponeerde en den klerk het bedrag RUSLAND. Generaal Koeropatkin. Uit li- hiugfors wordt aan het correspon dentie-bureau „Norden" bericht, dat gene raal Koeropatkin benoemd is tot opperbevel hebber van het Russische leger, dat tegen Bulgarije zal oprukken. Dit leger, dat in Zuid-Rusland uitgerust werd,' telt ongeveer 200.000 man en is bewapend met Japansch geschut. De strijd om de Styr. Tusschen Polesië en Oost-Gaiicië staat de Russische legergroep van generaal Jwanof. Deze heeft op twee plaatsen getracht door te breken, bij fiiemikowco aan de Strvpa door het leger van Bothmer heen en bij Tsjarto- rysk aan de Styr door het noordelijk leger van de groep von Linsingen. Do doorbraak aan de Strvpa eindigde den den November daar mede, dat het Iqger van den vijand over do rivier terug geworpen werd. Do groep aan de Styr heeft nu hetzelfde lot ondergaan.- De Styr, die over zijn geheele lengte van 39"> KM. tot aan zijn uitmonding in de Prip- jet niet bevaarbaar is, maar door zijn moe rassige oevers een ernstige hindernis vormt, beschrijft beneden Kolki een kronkeling van 20 K.Sl. doorsnede. Het zuidelijk deed van deze bocht opent zich naar het we.sien in zacht heuvelend terrein, dat aan een menigte ne derzettingen van boe ren ©enige beschutting biedt tegen de jaarlijksche overatroomingen. In den zuidelijken hoek ligt op den linker westelijken oever 'n groocere plaats Tsjartorysk en iets meer naar beneden mondt het rechter zijstroompje Kormin uit, dat bij den strijd van de laatste weken eveneens herhaalde lijk genoemd is. Het moerassige middelstuk van de Styr-kronkeüng wordt door een via duct, van twee K M. lengte van de spoorlijn Kief-Kowel overbrugd. Do noordelijke boog van den kronkel, die Ideiner is, is naar het oosten geopend. Daarin ligt op een verheffing van het terrein de groote gemeente Rafalow- ka. Do onvoldoende verdediging van het zuide lijke Pripjet-gebied had in September ten ge volge gehad, dat het Wolhvnisch noordelijke leger door Kozakken overvleugeld werd, die tot Kowel rondzwierven. Toen generaal Lin- singen liet commando op zich nam, was het zijn eerste taak het zuiden van Polesie van deze horden te zuiveren en de verbindings lijn naar Pinsk te beveiligen. Nauwelijks was hij daarmede gereed of hij stond tegenover een andere eD nog grootere taak, nl. om een op groote schaal ondernomen doorbraak van de Russen over de Styr te verijdelen. Gene raal Iwanof was deze doorbraak op juiste wijze aan de spoorweglijn Kief-Kowei begon nen. daar deze hem net verschuiven van strijdkrachten en een gebruik maken van een succes aanzienlijk vergemakkelijkte. Mtn moet aannemen, dat aan Russische zijde drie of vier legercorpsen stonden, met twee divisies cavalerie. Aan den zuidelijken boog stond daar tegenover een Oost-Pruisisch en een Hesni- scho divisie Tn het centrum stonden Oosten- rijksch-Hongaarsche divides en aan den noorde lijken boog het ^oolsche legioen. Deze troepen waren versterkt met de tiende Oostenrijk- Hongaarsche cavalerie-divi.-ie. Drie perma nente overgangen gaan over de Styr. Een dijkweg van de boerderij Majunnicze naar Tsjartorvsk, de spoorwegbrug van Polonno naar C'nimy en de brug hij Rafalowka. Naar het voorbeeld van onzen overtocht over Doenajetsj had Iwanof in het grootste geheim zijn troepen geconcentreerd, de artillerie zich op bepaalde punten nauwkeurig laten inschie ten c-n in het oeverriet veer- en pontonmate- riecl in gereedheid laten brengen. Door het spervuur van hun artillerie gedekt, gingen de Russen 's nachts op 't signaal van lieht-rakct- ten op alle drie plaatsen tegelijk over de ri, vier. In den zuidelijken boog beneden Tsjarto- rysk bij de kolonie Kozliniczy, in het midden toen ik op straat kwam, deed ik hem indien een gewezen onderwijzer zich ten minste eenige vrijheid van woordenkeus mag -qr- oorloven. Hoog boven mij, op een reer- tien verdiepingen hoog gebouw, was een advertentie voor een nieuw merk sigaren. Ik rookte toen, evenmin als nu. maar plotselinj kreeg ik een couplet in mijn hoofd, voor beeldeloos dwaas, dat de voorliefde van eei hartstochtelijk rooker voor dit nieuwe merk beschreef: zonder verwaandheid kan ik zeggen, voorbecldeloos dwaas, want ik hen er overtuigd, dat ik de laatste drie jaren mijzelf niet meer was. Ik kan geen andere verklaring geven van de vreemde hersenziekte, die over mjj was gekomen, en waarvan ik nu juist aan 't herstellen ben; „een ideeënwaanzin", aTs ik het zoo eens mag karakteriseerën. „Ik zen het couplot naar de sigarenfabri kanten, die mij dadelijk door hun agent lieten opzoekezj, die mij een flinke som voor het recht om het couplet te gebruiken, aanbood, e-n bin nen een maand prijkte het op alle reclame borden. was het in ieders mond, en verwierf liet de twijfelachtige eer van in do café-chan- tants gezongen to worden. Evenals Byron, ontwaakte ik,, om mij zelf beroemd te zien. Agenten van advertentie-bureaus wachtten mij bij eiken straathoek op, om een contract voor een of andere buitengewone reclame aan te gaan. Maar mijn muze was nukkig en volgde geen bepaalde richtig. Ik mocht tevergeefs mijn hersens inspannen voor een of ander goed welbekend schoepsoort betreffende. wanneer plotseling de meest praotische methode in mij opkwam, voor het vereenvoudigen van het afgevea van kaartje, bij overgroot© j zeer spoedig was ik zoo tevreden met mijn drukte, aan de stationsloketten. In het begin zag ik er tegen op. van mijn ideeën afstand te doen. en bood ze ec-n aantal trein- en tram maatschappij: n tegelijk aan en liet ze tegen elkaar opbieden, maar spoedig werd ik dcor den overvloed van nieuwe ingevingen vrij geviger. „Als een steeds wassende rioed kwamen zij op mij aan, zij overstroomden mij soms in hun dolle vaart. Ik kon met een ferry 1) niet naar mijn jonggezellen verblijf te Brooklyn over steken, of ik ontdekte een middel, waardoor Oceaanbooten met meer gemak en minder on kosten gedekt konden worden. Op school, waar do das van een slordige leerling was losgeraakt, gaf dit mij een idee voor een nieuwe vinding op dit gebied. U kunt zich van uit een finan cieel oogpunt mijn succes voorstellen, als ik u vertel, dat alleen die kleinigheid om dassen vast te houden, mij meer dan mijn halfjaar- lijksch inkomen opleverde. Spoedig echter gaf ik mijn onderwijzerschap er aan, wijdde ik mij geheel aan mijn nieuwe en afmattende roeping. Afmattend is een zacht woord voor den stroom van ideeën, die over mij losbarstte, zoodra ik mijn eentonige, dage- lijksche bezigheden niet meer had. De mensehen vroegen mij wel: „Hoe bedenk je toch al die prachtige verbeteringen?" en dan antwoordde ik wanhopig. ...Wat kan ik er aandoen, als alles wat ik zie mij weder cp een Hieuw idee brengt?" „Mijn slaapkamer zag uit op den achter kant van huurwoningen, en de gedachte aan de sommen, die ik zou kunnen verzamelen door het aanbrengen van verbeteringen, benam mij gewoonweg den adem. Van nature ben ik niet veeleischend en J ijn ver- zameld kapitaal, dat ik besloot geen zaken meer te doen. te trouwer, en rustig to gaan leven. Mee zekere jor^e dame, niet zeer jong meer, wel is waar, had ik reeds lang trouw plannen, maar met mijn beperkt inkomen had ik het onverstandig geoordeeld hieraan uitvoe ring te geven. Nu bestond er echter geen hin derpaal meer en zoodra zii in de stad terug was, «ilde ik deze zaak zoo spoedig mogciijk in orde brengen. Hoewel ik haar nooit over trouwen gesproken had, was ik er zeker Tan, dat wij het met elkaar eens waren. „Met dit aangename vooruitzicht in *t ver schiet, riep ik al dc heeren, met wie ik gedu rende mijn meteoorachtige loopbaan had kennis gemaakt bijeen, en deelde hun mede, dat ik op het punt stond als rustend burger te gaan leven. Zij betreurden dit zeer, en na vele weder zijdsche handd nikken, en zegewenschen, begon nen zij langzaam te vertrekken. Toen ik echter een van hen sprak, werd ik door een ingering aangegrepen, op welke wijze de zakken van zijn jas verbeterd konden worden, en In can oog wenk had een agent van een kleermakeretitmu mij het idee afgekocht. Dit bracht mij op het denkbeeld een prijsvraag uit te schrijven rcor dames over heerenkleedïng. zooals zij (de dames) deze gaarne zonden willen hebben, en de uit gever van een modeblad was zoo met mijn denk beeld ingenomen, dat hij dadelijk een contract met mij sloot. Om de lange, ongelukkige ge schiedenis kórt te maken, zij hst voldoende to zeggen, dat binnen tien minuten mijn ideeën weder even vlug als vroeger opvlogen, de re clame-agenten weer als harpijen aan mii hingen en mijn arme hereens van vermoeidheid uit» geput waren. fSlot volgt.)

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1915 | | pagina 1