1STT98Ï
Zondag 21 November 1915
Orgaan voor Leger en Vloot.
k wade van Athletlek en Sport.
Oorlogsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
DE WANHOPIGE.
in dsn
TWEEDE JAARGANG.
E SOLDATENCOURAH
ADRES DER REDACTIE EN ADMINISTRATIE PALESTRLNASTRAAT 10,
AMSTERDAM. DIT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE
NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOORBURGERS 3 CENT. ABONNE
MENT VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS ƒ1.50 P. DELE MAANDEN
Voor Adrertenlifcn wende men zich tot het A)g. Advertent it-Uuri.;-! IfGL'MA .V
Heerengrachl 22o Amsterdam. t--: do Drukkerij „Jacob van r#uip4n* .Y Z. Vuoi lntr"
234-Ö40 (Keizerrijk 9) Amsterdam of tot onze Administratie, Palmtrimmlrant
Amsterdam. l'rjjs <ler Ad verten t5?n per regel HO cent. Bjj abonnement r» dn»
Een der Engelsche ministers, Lloyd George, heeft onlangs beweerd, dat Engeland
twee legers in actie had, en die allebei evenveel voor de verdediging des lands deden:
hefc leger nl. dat strijdt aan het Westerfront of de Dardanellen en de mannen, die arbei
den in de munitiefabrieken Want munitie is evpn noodig voor dezen geweldigen strijd
als mannen, en de arbeiders voor den aanmaak van munitie zijn even nuttig als strijders.
Hi rhoven wordt ons een blik gegund in een Engelsche munitie-fabriek. Daar zijn,- en.
dit is het bijzondere van ds plaat, soldaten aan 'twerk. Het zijn die soldaten, die
van 't front zijn teruggekeerd wegens zeer lichte verwondingen of verlof voor langen tijd.
door
Dr, M. ÜVJöyerj^
De militaire propaganda-coramissie van de
Nedcrlandsche Athletiek Unie wonscht in dit
blad een reeks artikelen te publiceeren, die de
waarde van de sport en speciaal van de athle
tiek voor hefc leger duidelijk maken en heeft
mij verzocht die reeks te openen met een korte
verhandeling, die de zaak meer van de hygië
nische en medische zijde zou belichten.
Het kan tegenwoordig haast overbodig ge
acht worden om do noodzakelijkheid en het nut
van lichaamsoefeningen uit een oogpunt van
het bevorderen der gezondheid te verdedigen.
De strijd hiervoor is een jaar of twintig geleden
begonnen en kan vrijwel als geëindigd be
schouwd worden, ten minste voor zoover hot
een pennestrijd geweest is. Theoretisch althans
is ieder van het. nut der lichaamsoefeningen
overtuigd. De toepassing van het beginsel laat
echter nog wel eens wat te wenschen over,
vooral daar waar die toepassing hot meest ge-
wenscht is, dat is in de burgermaatschappij.,
waer velen tot een dagelijkschen arbeid met
weinig beweging, op kantoor of in een werk
plaats, gedoemd zijn. Wordt het burgerpakje
tijdelijk voor de militaire uniform verwisseld,
dan krijgt men terstond een levenswijze waarbij
beweging in de open lucht een zeer ruime
plaats inneemt en de zuiver militaire oefenin
gen reeds, zoowel de exercities als de veld
dienstoefeningen en het pionieren, hebben als
lichaamsoefeningen grooto soms zelfs sportieve
waarde. De goede gezondheidstoestand én het
gezonde uiterlijk van onze troepen bewijzen
ten duidelijkste dat in dit opzicht ten minste
do mobilisatie heel wat goed gedaan heeft. Er
zou zelfs recht kunnen bestaan voor de bewe
ring dat waar de troep geregeld geoefend wordt
en waar zelfs de marschvaardigheid tot een
vroeger ongekende hoogte is opgevoerd, ver
dere lichaamsoefeningen niet anders dan tot
ontspanning behoeven plaats te vinden. Ik
meen echter dat dit een onjuiste opvatting is
en dat een ernstige beoefening van athletiek
en andere takken van sport voor de gerechts-
Uit het Frans oh,
ï?e romanschrijver Francis Arnaud zat in
zijn kamer te «erken, toen men hem een
kaartje bracht, waarop stond: Yves De Tob
biac, letterkundige.
- Hij' moet u noodzakelijk spreken zei de
knecht. J
Francis Arnaud vroeg zich af, wat veer ge
wichtigs zijn collega, wiens naam hij nog nooit
gehoord had, hem te zeggen kon hebben. Hij
zriue aan zijn knecht om den bezoeker binnen
te laten.
Een groote, bleeke jongeman trad binnen
hij droeg een versleten overjas en had bernod-
derde schoenen aan. Onder zijn arm hield hij
een groote portefeuille, die met papieren vol
gepropt was. Toen Arnaud hem gezegd had,
dat hij kon gaan zitten, plaatste hij de tasoh
op zijn knieën.
Wat is er van uw dienst, meneer? vroeg
<1© romanschrijver hem, eenigszius nieuwsgie
rig, ook door de vreemde uitdrukking, waar
mee de pas aangekomen© hem aankeek.
Die eenvoudige vraag scheen Do Tol hi a c uit
een droom te brengen; li ij streek met bevende
hand over zijn oogen, onderdrukte een zucht
en zei toen alsof het hem groote inspanning
kostte te spreken
Ik hen-zoo vrij geweest tot u te bomen,
ten. .eerste omdat men mij gezegd hoeft, dat u
zeei welwillend bent; en vervolgens omdat de
ioestflud, waarin ik ben geraakt, van dien aard
waarde van den troep van buitengewoon groot
nut zijn.
"Wanneer deze oorlog geëindigd zal zijn,
zuilen vrij zeer volledige gegevens hebben van
de eischen die aan den troep gesteld worden en
bunnen wij de opleiding daarmede geheel in
overeenstemming brengén. Er zal zooveel over
taktiek geschreven worden dat er wel een 25
jaar vrede noodig zal zijn om dat alles behoor
lijk te verwerken: Begrijpelijkerwijze dringt
van al die ervaring op liet oogenblik slechts nu
i en dan iets tot ons door, maar dit is uit de
spaarzame berichten wel duidelijk, dat er wat
do lichamelijke krachten aangaat buitenge
woon veel van den tegenwoordigen soldaat ge
vergd moet worden. Zoowel in den bewegings
als in den positie- (loopgraven-) oorlog moot hij
tot groote krachtsin spanning in staat zijn
terwijl het niet altijd mogelijk is voor be
hoorlijke voeding en geregelde rust te
zorgen. Geforceerde marsehen, aanvallen in
moeilijk begaanbaar terrein, dagenlang verblijf
in vochtige loopgraven of wol bij groots koude
moet bijna ieder soldaat meemaken. En zijn
waarde hangt af van do wijze," waarop hij dat
doorstaan kan. Wel blijkt in dezen oorlog dat
het aantal een gewichtige en vaak beslissende
factor is voor de overwinning, maar de kracht
die er van een aantal uitgaat hangt toch af
van de kracht die de mensehen hebben die dat
aantal samenstellen en wanneer die kracht
groet is, kan men met een kleiner aantal het
zelfde bereiken als met een gréoter dat minder
geoefend is en minder uithoudingsvermogen
bezit, ten minste binnen zekere grenzen. Dm
aan de moeilijk© en harde eischen, die het
tegenwoordig oorlogvoeren aan den soldaat
stelt, te kunnen voldoen, is meer noodig dan een
'gezond lichaam en een gezonde geest, en wordt
vaak een buitengewoon gehard lichaam, een
groote zelfbehecrscuing en eon taaie wilskracht
vereischb, wil men zijn werk met cenige kans
op goeden uitslag kunnen verrichten. Om dit
te verkrijgen moet do geoefendheid van het j
lichaam en het uithoudingsvermogen tot de
grootste hoogte worden opgevoerd en hefc zijn
vooral de athletische oefeningen,.die daarbij een
gewichtig hulpmiddel vormen. De behendigheid
van eiken soldaat moet zoo groot mogelijk zijn,
de meest verschillende terreinhindernissen moet
is, dat men zich niet meer bekommert om
welvoegelijkheidsbegrippen
Hij had de laatste woorden ruw uitgesproken.
Nu maakte hij zioh gereed om zijn treurige
geschiedenis te vertellen. Arnaud viel hem in
de rede:
Neem rue niet kwalijk, waarde heer,
zeide Ly, dat ik niet langer met u kan spreken,
maar dringend werk.... En half opstaande" gaf
de romanschrijver te kennen dat De Tolbiac
•trekken kon...,
U moet naar mij luisteren, antwoordde
de jonge man hem, terwijl hij hem aankeek,
als wilde hij zeggenga weer zitten.
Francis Arnaud was verbluft en gehoor
zaamde.
De andere hernam
Ik hoor tot een oude familie uit Cham
pagne; onze bezittingen i,jn door do revolu
ties aanmerkelijk verminderd. Ik moest offi-
worden. Ongelukkigerwijze voelde ik mij
tot letteren aangetrokkenik dacht dat Yves
De Tolbiac even groot zou zijn als Alfred
De Vigny of De Musset, Mijn vader dacht
•er andere over: hij had tegen de literaire
loopbaan al de vooroordeelen van den ouden
adel. Streng op zijn stuk staande, duldde hij'
niet, dat men iets tegen zijn zin deed. Daar
ik weigerde voor zijn wil te buigen én uaar
Saint Cyr te gaan, verjoeg hij mij, en heeft
gezworen mij nooit meer te villen terugzien.
Ik ken hem: hij zal woord houdenIk ben
nu twee jaar to Parijs en tracht tevergeefs
een betrekking te krijgen. Ik heb gedichten ge
maakt; geen enkel tijdschrift wil ze opnemen:
tooneelstukken geschreven, (lie all© theaters
hij in korten tijd kunnen overschrijden, niet
alleen het succes van zijn sectie, ook zijn eigen
leven hangt daarvan af, elke seconde die hij
langer in hefc vijandelijk vuur doorbrengt, kan
hem het leven kosten. Wel zijn de terrein ver
houdingen steeds verschillend, maar door gere
geld te oefenen in springen on op de hindernis-
baan, krijgt men zulle een macht over zijn
spieren dat ook onverwachte hinderpalen snel
kunnen worden overwonnen. Maar de hoofd
zaak is zijn uithoudingsvermogen. Zijn lichaam
zal bestand moeten zijn tegen lange marseden
zonder veel rust of slaap, tegen voortdurende
vocht, tegen hevige koude. Hierbij komt ket
voornamelijk aan op de kracht van zijn hart.
Het hart is een holle spier die door regelmatige
samentrekkingen het bloed door het lichaam
pompt. Alle doelen, van hefc lichaam hebben
bloed noodig om tc kunnen werken eu in leven
te blijven wordt, dat bloed niet meer aange
voerd, dan sterft een deel af. Wordt er veel
inspanning van een. deel van het lichaam ge
vergd, dan is er meer bloed noodi'g en moet het
hart daartoe snellc-r kloppen en meer ve.-\
doc-n. Ieder kan dit gemakkelijk bij zicli zc-!f
waarnemen, bij groote inspanning voelt i-u
zijn hart sneller kloppen. Wanneer iemand h,t.
een ernstige ziekte heeft, moet liet lichaam
veel werk cïxwx om de ziektekiemen te dooien,
het hangt dan vaak van de kracht van het li-trt
af of do zieke in het leven zal blijven en atu
geeft men dan medicijnen om het hart krach
tiger te doen werken. Doch die medicijnen kun
nen slechts voor korten tijd invloed uitoefenen.
Wanneer de inspanning langdurig is en
dat is in den oorlog dikwijls het geval,
moet het hart zeer sterk zijn om. -liet
op den duur uit te houden. Om zulk een krach
tig hart te krijgen moet men hefc oefenen. Ieder
weet dat een spier die men veel gebruikt, die
men dus oefent, dikker en sterker wordt. Zoo
is het ook met het hart. Het zijn nu vooral de
athletische oefeningen en onder deze weer de
loopoefeningen, die het hart tot grooto werk
zaamheid aanzetten en het zoodoende op den
duur sterker maken. Het is daarom goéd te
beoefenen het. sprinten, d. i. hefc zoo snel mo
gelijk afleggen van een korte afstand b.v. de
100 Meter, een oefening die buitendien vcor
het tirailleeren groot nut heeft, verder ook de
duurloop. Hefc spreekt van zelf dat hierbij een
zekere maat moet worden gehouden, slechts
door regelmatige en geleidelijke oefening wordt-
de hartspier sterker, hij overmatige inspan
ning rekt ze uit en wordt minder of ongeschikt
voor haar werk, en ontstaat de' z.g. liartver-
grooting. Het is de taak van de leiding bij de
athletische oefening om tegen dergelijke over
spanning te waken. Het zou t© ver voeren de-
omstandigheden waaronder die overspanning
zich kan openharen hier nader uit te werken.
De hoofdzakelijk bedoeling Tan dit artikel was
om duidelijk te maken dat de togenwocd^-,..'
oorlog zooveel lichamelijke inspanning van den
soldaat s ergt dat er special© oefeningen r.codig
zijn om hem daar langzamerhand voor geschikt
te maken.
Met ijver dus aan de athletiek!
Dr. M. MEYERS,
•Lid Medisch© Commissie
v/d Ned. Athletiek© Unie.
De toesfcaud. van Servië hebben wij om-
langs vergeleken met dien van België en de
vergelijking valt nog voort te -zetten. Ook
van België werd door do vijanden eerst het
middengedeelte des lands veroverd eu is het
zuiden gespaard gebléven voor de invallers,
maar tevens in den beginne een heekje in
het westen, Antwerpen met de omringende
streek. En zccals deze streek in het Belgi
sche leger, dat daar stond, werd ingeslo
ten, schijnt nu ook het Servisch© leger in
gesleten op heb zoogenaamde Lijsterveld, in
heb westelijk midden des lauds. Verschil is
er: het Belgische leger bij Antwerpen
stuitte op de zee, het Servische kan uitwij
ken naar Albanië en Montenegro. 'Maar
ook de Mcntenegrijnen krijgen klappen en
moeten terugwijken, terwijl in Albanië mis
schien een Italiaansch leger de Servische
troepen zal opwachten, of, in een .ander
geval, de strijd daar zal worden voortgezet.
Indertijd heeft men het Belgische legor van
Antwerpen grootendeels over zee naar 'fc
zuidelijk punt van België cf Frankrijk ver
voerd, men spreekt er nu van hetzelfde met
de Servische soldaten, die nog overblijven,
te doen Doch dat zal niet zoo gemakkelijk
gaan. Het Servische ncorderleg'er zou dan
door Montenegro naar Antivari trekken en
vandaar op schepen naar Saloniki worden
gebracht. Dit lijkt wel iets onmogelijks.
Eerder schijnt het mogelijk, dat dit noor
geweigerd hebben. Ik ben er alleen in geslaagd
om tegen veel te weinig salaris eenige artikels
in en courant geplaatst te krijgen... Langza
merhand is het beetje wat ik had opgeraakt.
Na al die onvermoeide pogingen ben ik over
wonnen. Ik heb sedert gisteern slechts één
broodje gegeten... en daar ik mijn huur niet
kan betalen, word ik van avond uit mijn scha
mel gemeubileerd kamertje in do rue Cham-
pollion gezet... Wat moet ik doen, meneer? Wat
moet er van mij worden?
Francis Arnaud stak zijn hand in zijn vest
jeszak.
Do Tolbiac zag de beweging.
U wilt' mije zeide hij met een droeven
klank in zijn stem, eenige stuivers geven?
Maar meneer, antwoordde Francis Arnaud,
een beetje uit het veld geslagen, ik wilde u
niet beleedigen...
Zonder naar hem te luisteren was De Tol
biac opgesprongen. Hij smeet zijn portefeuille
heftig op een der st-oelen en terwijl hij met
groote stappen op en neer liep, herhaalde hij,
met een heesohte stem van aandoening:
Eenige stuivers aan mij, aan mij... Yves
De Tolbiac!... net als aan een bedelaar!
Vergeefs stamelde Francis Arnaud nieuwe
verontschuldigingen. De andere zei steeds meer
opgewonden
Zie hoe men een edelman en een on ge
lukkigen collega ontvangt f Men vraagt om
raad en steun en je krijgt ©en aalmoes
neen neen!... Genoeg vernederingen! Ge
noeg schande!...
En hij nikte uit zjjn zak een revolver.
der leger zach in Albanië en Montenegro
terugtrekt, daar versterkt wordt door de
geallieerden, die er landen onder bescher
ming van oorlogsschepen en dan verder
vechten. Of er dan nog iets van beteeken is
zal worden gedaan, nu de winter in de ber
gen nadert? Vermoedelijk niet. Reeds nu
komt er verslapping in den strijd, we zeiden
hefc al. Alleen de Bulgaren trekken steeds
meer vooruit, steeds meer naar 't oosten
en 't zuiden; zij hebben zich meester ge
maakt- van de Baboena-passen eu daarmee
schijnt d.e verbinding tusschen hefc Servi
sche" noorderlegcr eu zniderleger verbroken,
is de weg naar Monasl-ir voor de Bulgaren
open. Deze plaats ligt, zooals men weet. in
het zuidwesten van Servië en hefc zuidelijk
leger der Serviërs zal, al terugwijkend, met
de hulptroepen terecht moeten komen in
Griekenland
Wat zal dit land dan doen Hefc is nog
steeds de vraag. Maar het wordt ..be
werkt''. Van beide kanten, naar hefc schijnt,
men wil Duitsche officieren gezien hebben
in Griekenland. Hefc meest echter oefenen
de geallieerden er hun invloed op uit:
Frankrijk en Engeland. Een Fransche mi
nister Denys Cochin is uaar Athene' ver
trokken om do Grieksche xegeering tót eon
verklaring te dwingen en een Engelsche
vloofc ligt bij Malta gereed om den Grieken
duidelijk te maken, dat hun plaats moet
zijn aan de zijde der geallieerden. Deze laat-
sten zijn blijkbaar vau meening, dat Grie
kenland niet genoeg heeft gedaan door een
welwillende neutraliteit te handhaven en
de troepen der bon-dgenooten van Servië in
Saloniki te laten ontschepen. De houding,
die Griekenland zal aannemen in dezen
nieuwen Balkanoorlog is dan ook wel van
overwegend belang.
Er valt overigens o zoo weinig te vertellen
van de oorlogsvelden. Zelfs uit Servië komen
betrekkelijk weinig.berichten van den strijd.
Er wordt nog gevochten, natuurlijk, en we
zeiden boven reeds, dat de Bulgareu voor
uit dringen. De Duitschers en Oostenrijkers
verslaan eveneens op hun beurt de Serviërs
en Monfceuegrijnenmaar daaraan zijn wij
al ©enig© weken gewoon. Iets nieuws, iets
dat ous treft,, is in de laatste dagen ook in
Servië niet gebeurd en evenmin in Frank
rijk of België, evenmin in Rusland of aan
de Oostenrijksehe grens. Legers van rcil-
lioenen staan tegenover elkander in dezen
geweldigen krijg en van verschillende oor
logsvelden komen steeds telegrammen, dat
er niets bijzonders is voorgevallen, dat
hoogstens de artillerie weer aan den gang
is geweest, of dat er enkele onbeduidende
gevechten hebbeu plaats gehad. Zoo kan
men jaren voortgaan.
Steeds wonderlijker wordt inderdaad deze
strijd, steeds ingewikkelder, en steeds min
der vatbaar voor een oplossing, naar hefc
lijkt. Fantastische morning en worden er
natuurlijk genoeg ontwikkeld. Kitchener s
reis zou, werd W eerst gezegd. Egypte gel
den, waar het Kanaal van Suez werd be
dreigd, nu dicht men hem reeds een andere
rol toe, hij zou naar Indië gaan, waarop
de. Duitschers, door Perzië hee-n, en met hefc
bondgenootschap der Perzen, een aanval
zouden doen, en er een opstand verwekken.
Dat er in Perzië iets gaande is, moefc men
wel gelooven, maar Vis nog niet duidelijk
wat het is, en van hoe verre strekking de
gebeurtenissen daar zullen zijn.
Als Perzië, later Indië, ook in den ge
weldigen ooi-log worden begrepen, is het
niet m te zien, hoe en wanneer die zal
eindigen. Volgens Engelsche stemmen alleen
door een uitputting van Duifcschland, maar
Engelsche bladen wijzen er op, dat. daar
mee drie, vier, volgens enkele zelfs tien jaren
zullen kunnen heeugaa.n, en hefc is de vraag,
of andere landen dan niet- evenzeer uitge
put zullen wezen als Duifcschland. Hefc zou
iets vrcesclijks, iets onbegrijpelijks zijn
dezen menschenmoordenden oorlog zoolang
te laten duren, hefc zou leiden tot een ver
woesting van alle welvaart in de beschaafd©
landen.
Hefc is lau ook geen wonder, dat tele
grammen weer melding maken van vred'es-
geruebten. Duifcschland zou weer pogingen
deen om bemiddeling te krijgen in Amerika,
en zoo dat niefc gelukt bij den Paus aan
dringen op bemiddeling. Wij zullen aan
dit bericht niets toevoegen, maar bet liikfc
wenschelijk en wijs om, op welke ma-nier
dan ook, aan dezen strijd der volken een
einde te maken.
Francis Arnaud bracht ©en angstig oogen
blik door. Wat voor iemand stond daar voor
hein? Een- gek of een brutale booswicht, dio
hom onder bedreiging geld wou afpersen
Hij zocht instinctmatig den knop van de
©lectisclie schel boven zijn Schrijftafel, maar
hij bedacht- zich direct, lat hij kans had te
worden getroffen, vcor dat men hem t© hulp
kon komen. De arm dien hij reeds had uitge-
stielrt, hleef onbeweeglijk liggen. Deze beweging
was aan De Tolbiac nier ontgaan. Hij haalde
zijn schouders op
Stel u gerust, waarde lieer, zeide hij met
ironie. Ik wil niet op u schieten, ik ben geen
dief of moordenaar. En koel voegde hij er bij:
Er zal hier slechts één slachtoffer vallen; ik...
Wat' riep Arnaud ontsteld uit.'Wilt ge
o hier van leant maken?
Juist waarde heer, antwoordde de andere
nog steeds zeer kalm.
Maar dat is onzinnig!
Waarom? Mijn leven is somber geweest.
Maar wanneer ik mij een kogel door het hoofd
jaag in de kamer van een beroemd man, hob
ik tenminste de voldoening te weten, dat mijn
dood eenige beweging te weeg zal brengen...
Fracis Arnaud trachtte den wanhopige van
zijn vreeselijk voornemen af tebrengenwilde
hij dan in den bloei van zijn leven den strijd om
bet bestaan opgeven? Had hij de toekomst niet
vcor zich?
De toekomst? antwoordde Yves De Tol
biac. U vergeet, uat ik vanavond van mijn
kamer wordt gezet...
Ja, bracht Francis Arnaud bedeesd in het
DUJTSCHLAND.
Boetedag-beschouwingen.
I)e Dnitsdie bladen bevat-ten naar aanlei
ding van den jaarlijkse})© Jioetc- en biddag
liescliOwingen, die over het algemeen tame
lijk somber gestemd zijn.
Het duidelijkst komt di© som here stemming
uit in ©eu artikel van don ..Konsihtorjalrat©
dr. ('onrad, in do Kreuzzoifcung'1li ij spreekt
daarin van de lieden, voor wio de oorlog geen
schrikbeeld is. omdat zij ©r persoonlijk niet on
der Jijden. Zij zijn in dezen groot en tijd éven
kleinzielig in hunne opvattingen gebleven als
altijd en doen niet eens pogingen zich uit dien
•toestand los t© werken.
..Het misbruik maken van den. nood van
anderen en do OÖtTogswoeker vertoonen zi'ii
ajs etterbuilen aan hei lichaam van ons volk.
Men -leidt ten leven, dat eeno onduldbare te
genstelling vormt met den ernst-des tijd» en
met 'de ontberingen die onzo troepen en onze
■jrnien zich -moeten getroosten. De lichtzinnig
heid vertoont zich zoo schaamteloos in het,
openbaar, dat soldaten die near huis terugkee-
ren om van hunn© wondon te genezen, zich
met, weerzin daarvan afwenden en zeggen
„Voor zulk een volk offeren wij leven en ge
zondheid op."' En zij, die dat alles nog dieper
doorzien hebben, zouden in dat duistere beeld
nog somberder tinten kunnen brengen.
..En dan zouden wij nog van een religieus©
en zt-ie-lijke wedergeboorte van ons volk spre
ken? Zeker er zijn lieden, die de oorlog tot
betore menschen maakt©, maar liet geheel©
volk, de massa? Zij is nauwelijks oppervlak
kig veranderd, en het lichte' rimpelingetje
dat de nieuwe geest veroorzaakte ,is spoedig
weer verdwenen. En zouden wij ons dan nog
blij 'maken met het woord van Geibel, dat
,.am deutschen Wesen einmal mag die Welt-
genescn
Bittere woorden!", zegt de ,-Vorwarts"
naar aanleiding van dit artikel. „Waar blij
ven nu de poëten, die zestien maanden gele
den-den oorlog het staalbad en de verjongings
bron der volkeren noemden? Waar blijft nu
professor Sombart, di© den oorlog toejuichte
ais een verterende vlam, die alle kwaad, en
vooral de vereering vas den Mammon en den
c-hachergeest voor eeuwig zou vernietigen?"
FRANKRIJK.
Van het Wssleisfk Oorlogsterrein.
PARIJS. In Artoia hevige kanonnade
in liet bosch van Givenchy. De Franschen
beschoten hevig de Duitsche stellingen in
de steengroeve van Herbe-Gourt (dal van
de Soraxne) en de loopgraven van Hand-
xschc, op den noordelijken oever van de
Aisne.
LONDEN. Maarschalk French seint
In den nacht van 16 op 17 dezer
drong een kleine afdeeling onzer troe
pen de eerste vijandelijke loopgraven
binnen ten zuid-westen van Measi-
nes. Na dertig der verdedigers te hebben
gebajonettéerd, keerden onze mannen terug.
Zij'verloren een gesneuvelde en lichtgewon
de en brachten dertig gevangenen mede.
Dit is het incident dat do- den vijand ge
noemd werd' het afslaan van een aanval bij
verrassing op den weg MessiuesArmen-
tieres.
LONDEN. Maarschalk French meldt, nog,
dat onlangs een onzer vliegers op korten
afstand in gevecht kwam met een Duitsche
aeroplane, die t-ot landen werd gedwongen,
achter de Duitsche linies. Onze vlieger daal
de tot 500 vost van den grond en opende
een hevig vuur op bestuurder en waarne
mer. die de aeroplane hadden verlaten en
nu over het land wegvluchtten. Hij liet ook
een brandbom vallen op de aeroplane, die
toen zij het laatst werd gezien in rook was
gehuld. Ons vliegtuig, dat door het vijan
delijk vuur was beschadigd, werd gedwon
gen te landen 500 meter achter onzo liniën,
waar heb heftig werd beschoten door de
vijandelijke artillerie, maar niefc werd ge
raakt. De bestuurder verving zijn reservoir
des nachts en slaagde er in bij het aanbre
ken van den dag liet t-oestel naar het vlieg
kamp te brengen.
Engelsche ministers te Parijs.
PARIJS. De bespreking op het
departement, vau buiter.landsche zaken
tueechen de Engelsche en Fransche
ministers, waarbij ook generaal Joffre
aanwezig was, eindigde om één uur
in den middag: daarna was er nog ©en
bijeenkomst op het Elysee, welke tofc zeven
uur 's avonds duurde. Neg dien avond
keerden de Brit&che ministers naar Londen
terug.
midden, als u ook weigert eenigen bijstand aan
te nemen...
Nog eens, ik bedel niefc! verklaarde Yres
J)e Tolbiac.
Terwijl hij sprak, speelde hij met zijn revolver,
waar Francis Arnaud zijn oogen i'ilfc van af
hield.
Ik zie, dafc mijn revolver uw belangstelling
wekt, zei De Tolbiac spottend. En hij ging
voort: Weesfc niet bang... ze zal niet afgaan..
Een prachtexemplaar... een Richardson...
Acht milimeter... Rookloos kruit... Het best©
dat gemaakt wordt... Ik heb er vijftig francs
voor betaald... in den tijd. voegde hij er met
een bitter lachje bij, dafc ik nog over zoo'n som
kon beschikken... Dat is tenminste een uitgaaf
die me niet zal berouwen...
Hij greep hefc wapen stevig vast.
Wacllt eens, diep Arnaud uit.
Toen hij De Tolbiac met zoo'n koelbloedig
heid de verdienste van bet moordtuig, dat zijn
dood kon veroorzaken, hoorde roemen, kwam
hij plotseling op een idee. Hij had een middel
gevonden, dat hem misschiu zou beletten ge
tuige te zijn van een vreeselijk drama.
Wees niet beleedigd, zei hij tot den /Jon
gen man, over hefc voorstel dat ik u ga doen.
U wilt niets aannemen? Uitstekend. Ik waar
deer uw fijngevoeligheid. Maar het is u niet
verboden, zou ik meenen, hetgeen uw eigendom
is te verkoopen. Welnu 1 Wilt u mij uw revol
ver afstaan? Ik had er allang een willen koo-
peu... Ik neem haar van u over voor denzelf
den prijs, en ik help u op deze manier voor
eenige dagen uit den nood. In dien rijd kan
KUSLAND.
Van het Oostelijk oorlcgstooneef.
PETERSBURG. Over het gebecle front
geen algemeen© wijziging. In de streek aan
den weg van Mit.au, t©n zuidoosten van Olai
gingen de Duitschers Woensdag tot hefc of
fensief over. Ze -werden afgeslagen door bet
vuur van onze artillerie en mitrailleurs. In
de door do -DuitseJiers verlaten loopgraven
hij hefc Sarufcenmec-r, ien wetten van Duna-
burg, lagen nog vele Duitsoke lijken onbe
graven. In de streek van de meren Dri -
viafcy en Boguinskoje ontwikkelde de vijand
op verschillende plaatsen een zeer inter.:,
artillerie-vuur. Aan den linkeroever van
de Styr, in de st reek van den spoorweg
Kowel—Sarny, ondernam de vijand op.lb
Nov. het offensief, in de richting van Novo
Podsjrevitsje. Hij werd dóe.- ons vuur te
gengehouden
Een moedig priester.
PETERSBURG. De bevelhebber vau een
Russisch© divisie aan hefc Oos ten rijk-
sche front heeft voorgesteld een jaargeld to
verleeuen aan de moeder en weduwe van
den Russischen priester-Teremtspoek, diens
kinderen adelbrieven te geven en een in
schrijving te opene.n voor een godenkte-eken.
Toen een Russische ve-rkenningsafdeoliu»
gevaar liep in een hinderlaag te vaJlon"
stak Veremtsjoek herhaaldelijk in zijn eigen
klein bootje de» rivier over. Terugkeerend
werd hij gewond, hij kon hefc stuur niet
meer houden en viel in handen der
Oostenrijkers. Den volgenden dag werd
zijn lijk gevonden.
ITALIEJgj
Oostenrijk en Italië.
ROME. Uifc de later ingekomen berichten
blijkt de belangrijkheid van ons succes in
hefc dal tusschen de heuvelen ten noordwes
ten van Cörz.
Nadat wij talrijke versterkingen en ver
sperringen in hefc dal hadden ontdekt, be
gonnen wij op 13 November een methodisch
uitgevoerd en aanval. Terwijl sommige af-
deelingen den vijand op hefc front, aanvie
len, veerden andere ecne omtrekkende be
weging uit, die op 17 November volbracht
was. Slechts weinige vijanden ontkwamen.
Do 'rond was met lijken van Oostenrijkers
bedekt. In één enkele loopgraaf vonden wij
208 dooden.
SERV'Ê.
De oorlog in Servië.
WEENENDe vervolging maakt
ondanks hefc zeer ongunstige weder
goede vorderingen. Ten noorden van
Novavaroe naderen onze troepen de
Oevatsj-secfcor. De plaat? Javor ia
in ons bezit genomen. Ten zuiden van Ivan-
jica drongen we vooruit in de richting van
de Jankofhoogte eu naderden de pashoogten
van de GolijaPlamna. De Duitsohe
troepen drongen door tot ongeveer halver
wege Oesje Raska, terwijl de Oostenrijksch-
Hongaarsche strijdkrachten van het oosten
uifc oprukkend tegen de Ibar de Kapaonik
Planina aan den weg naar Ibaradak
overschreden.
De troepen van het leger van von GaR-
witz rukten vooruit over hefc door de Ser
viërs geplunderde Koersoemlje naar hefc zui
den. De Bulgaarsche troepen vermeesterden
al vechtend de hoogten van Radan ©a won
nen terrein ten zuidoosten daarvan.
ATHENE. Officieel oorlogsnieuws ont
breekt nog, maar persielegrarnmen maken
melding van een belangrijke Franscho
overwinning op de Bulgaren op het
front van Tsjirkovo tot Sichevo en
Kroesjewatza. De strijd duurde twee
dagen: de Bulgaren, die veel ster-
kor in aantal waren zij telden drio divi
sies leden geweldige verliezen. De En
gelsche troepen behaaiden successen op hel
Wal an dowo-Bani brosb o frontterwijl dc
Franschen Castorine bezetten, dafc de Bul
garen ontruimden. De positie der Sender,
wordt somber genoemd Prilep zou door do
Bulgaren bezet zijn, die op twee uur af
stand van Monastir zijn en een omtrekken
de beweging maken onder leiding van Duü-
sch© officieren. De toestand te Monastir is
zeer kritiek. De consuls, behalve die van
Frankrijk, zijn naar Saloniki vertrokken,
waarheen ook de archieven zijn gezonden.
ATHENE. Voigens de bladen is de toe
stand der Serviërs allergevaarlijkst. Men
vreest-,, dat Monastir niet- kan worden ver
man trachten iets voor u t© doen.
Na ©eu oogenblik te hebben nagedacht, zei
Do Tolbiac somber:
Het j.i; zoo. Ik zal jjebrnik maken var.
bet middel, dat m ijgebodon wordt, maar ik
dacht niet, dat ik zoo laf was. Ik veracht
Hij reikte zijn revolver aan Francis Arnaud
over; streek de vijftig francs op, nam zijn
pak en ging trotsch heen.
Oef riep de romanschrijver, nog koele-
maal bevende.
Toen schelde bij zijn bediende, en gaf hem
streng hevel om nooit meer, onder geen enkel
beding, den man binnen te laten, die net ver
trokken was.
Een half uur-later kwam De Tolbiac li.ir-
tig den winkel van een wapenhandelaar in <1
rue Pigalle binnen.
Meneer Cible, ze: hij aan den patroon,
kunt tevreden zijn. Ik heb er van morgen dr-
verkocht I
Bravoriep meneer Cible. Ik ban me n©-
niet voorstellen, dat iemand met zoo'n
zicht zich tevreden stelde voor verrader i
spelen in hefc Grenelle theater voor vijf
zeventig francs per maand! Met jouw siin-
heïd en jouw ijver zal je hier een ander salarb
krijgen
Hc-usch, antwoordde De Tolbiac beschei
den. ik hen op weg om in uw zaak een zeer
goede positie als „Wanhopige" te krijgen.
