Ds Kroning van den Mikado,
De man, die alles ruiitie.
Nieuwe Uitgaven.
G
33 B ^ölL»SA^I?!lËSr^OQ"0'3E:g.Aïi^,°3?1 van bondag 3. -3= KröveEn'bèr" 3.91 13
I Theo Veenhuis, moet men vreten,
Is de facteur hiermee bedoeld,
j'Die zien van zijn taak goed heeft gekweten;
'Al dien tijd met ons heeft meegevoeld.
"Wij brengen hier nu onze hulde,
iVoor zijn nauwgezetten plicht;
'.Welk© vol belangen hij steeds vervulde,
j Met van genoegen stralend gezicht.
Het is voorwaar een groot genoegen
•In onzen soldatentijd,
Wanneer na 't dagelijksch zwoegen,
Weer een brief ons hart verblijdt!
I Als Theo ons dien niet bezorgde,
j Bekwamen w' ook geen bericht van huis.
Hij is de man, die ons waarborgde,
[Voor 't te dragen mobilisatiekruis.
Zelfs in deze sombere dagen,
v Nu we langs de grenzen zijn gezet,
)Ziet men zijn gang ook nooit vertragen,
Verschaft hij een ieder ook weer pret.
.•Eu zijn we voor een dag van wacht gekomen.
Vragen aan hem: Veenhuis heb je wat voor mi.]
Ban loopt hij van verre al te boomen
[Vandaag niet. doch morgen stem ik je wellicht
1 blij
J. ZAGWIJN,
I Mil. 2e C. 3e B. 17 R. I.
Oorlogswee.
(Van mil. J. Zagwijn.)
J Bestaat er op deez' aarde,
Xu nog een wreeder ding:
Dan alles van greote waarde
Te vernietigen door lood of kling?"
Geheelo menschenscharen.
Met elkaar thans in conflict,
r Worden ook zonder bedaren,
si Als slachtoffer hierdoor weggemiki.
1 't Lijkt wel, alsof dit vechten,
l Thans aangenomen werk is,
f. Om zoo elkander to beslechten
'i Is in de gedachten. bepaald m:s.
f' Wat heeft men er mee gewonnen.
v Wanneer de woede zal zijn gekeerd?
r Alle geluk en welvaart is ontgonnen,
i Dat heeft men er mee geleerd.
f.
i J- De maatschappij is geheel verloren,
i Niets komt er zoo wat boven op.
t Dan laat menige stem zich hooren!
Den oorlog bezorgde mij een strop.
j\ Dan neigt ook menigeen het hart,
I Er zit gansch geen leven meer in,
K- Als veel weedom en smarte.
'4Jj Bij een in rouw gedompeld gezin.
j Dit is hetsymbool van den oorlog,
O, wreed© ontgoocheling!
Waar dient dit alles voor toch,
j f- Dat de haat den mensch zoo ibevir
Het einde zal hei wel bewijzen,
Als voor 's werelds razernij
Weer andere zinnebeelden rijzen,
En de schoone vrede er ook weer zij.
Mil. J ZAGWIJN,
2 C. 3 B. 17 R. I.
Omtrent de kroning van den. Japanschen
Keizer wordt ons geschreven:
Ds datum van de kroning is nu bepaald
op 10 November. Het Hof zal ongeveer 6
November van Tokyo naar Kyoto reizen en
daar twee of drie weken blijven. Iedereen
spreekt over de „kroning", maar van een
eigenlijks kroningsplechtigheid is heelemaal
geen sprake. Er bestaat geen kroon, geeu
scepter, geen heilige zalf, geen eedsafleg
ging, niets van dien aard. De plechtigheid
is zuiver religieus, niets anders dan een
daad van voorgeslacht-vsreering. De keizer
gaat eenvoudig naar. Kyoto, om den gees
ten van zijn voorvaderen mede te deelen,
dat hij den troon bestegen heeft, zooals
alle honderd-een-cn-twintig keizers \jan het
Japansche Rijk voor heni gedaan hebben.
De oerste mensehelijke keizer Jimrnu Ten-
no, die in 600 v. C'. keizer werd, beklom
een heuvel en offerde aan zijn voorgeslacht.
De tegenwoordige keizer doet precies het
zelfde, maar nu geschiedt het alleen in een
paleis.
De kroning is niet anders dan een daad
van vereering van het voorgeslacht np
groot© schaal. En het heele voik. begrijpt
de quintessence van de gebeurtenis volko
men.
De plechtigheid heeft plaats in den an
tieken traditioneelen stijl van eeuwen her.
Er zullen uitsluitend antieko Japansche
eostuums gedragen, worden, en dat op zich-
j zelf zal een feest voor de oogen zijn, een
i unieke vertooning, zooals van het tegen-
woordig geslacht wellicht niemand aan
schouwd heeft.
Om meer dan de enkele duizenden, die
in Kyoto het voorrecht zullen hebben, de
kroning bij te wonen, dit wondere schouw-
i spel van nabij te laten zien, heeft men er
de voornaamste episoden van in fceeld ge-
bracht en in Tokyo thans tentoongesteld.
En dit is weer op zoo'n fraaie wijze go-
daan, als misschien in geen ander land ter
wereld gedaan zou kunnen worden. Op een
j tiende van de werkelijke groote heeft men
den paleisgrond nagebootst met het speciaal
j voor de kroning daarop gebouwde paviljoen,
Shinkoden geheeten. Een groot aantal pop-
pen, ook op een tiende van de ware grootte,
in de eostuums, precies zooals die
Mijn vriend Otto Tomkins Ackerman is
een beste kerel, een zeer goede vent. Zijn
beroep is dokter. A's hij op straat een ken-
nis tegenkomt, dan d--t hem dit evenveel
genoegen, alsof hij pas aan de beurs vijl-
duizend dollar verdiend heeft. Want even
als zoovele Xew-Yorkscke doctoren specu-
1 leert hij. Hij schudt iemaud vijf minuten
lang de hand met een blij gezicht, vraagt
hoe je het maakt, verklaart, dat je er uit
ziet als esn bloeiende kersenboom en zegt
ten slotte
,,Ga je mee, we moeten op je gezondheid
drinken."
Het is onmogelijk om zijn verzoek te wei
geren. En toch ook in zijn goed-loopend
denkapparaat, was een schreefje los, een heel
klein schroefje, zooals dat bij ©en echten
Yankee hoort. Zij kwaal was om alles te
ruilen en niet alken eadeaux, die hij kreeg,
maar ook dingen, die hij zelf kocht. Ik
kwam eens na Kerstmis achter zijn kwaal.
Toen zag ik den tweebeenigen voikenkrab-
i iber (zoo noemden we hem om zijn mager-
iheid en lengte) Broadway inloopen met heel
greote stappen, waar ieder bang voor was
die met hem wandelen ging. In zijn linker-
i hand droeg hij de lederen bruine dokters
i tasch, die voor allerlei medische instrumen-
ten bestemd is- Natuurlijk moest jk dadelijk
meegaan, omdat hij op mijn gezondheid
wilde drinken. Maar ik bedankte.
IJe moet zekeh gauw naar een patiënt,
:aci ik .en weeg pp zijn handtasoh.
zullen worden. 6telb de heele vertooning
voor. Ik ben dit tooneel gaan bezichtigen
en moet zeggen, dat het al heel indrukwek
kend was.
Do eostuums zijn alle van do fijnste
kwaliteiten zijde en goudbrocaat gemaakt,
het borduursel, dat op do echte eostuums
door de bekwaamste werkers uit heb gansche
rijk gemaakt wordt, is hier in hot klein ge
ïmiteerd, het geheel goeft een wonderschoone
k leurenha rm on ie
De kimono van den keizer is van goudgele
zijde, geborduurd met bloemen in dezelfde
tint, zoo fijn, dat de bloemen bijna niet
afzonderlijk te onderscheiden zijn, maar
zoo, dat het geheel den indruk geeft van
oen vlammend gewaad. De schoenen hierbij
zijn geta's van rood en zwart lak. De
hoofdbedekking, een soort klein kapje, is
zwart, en draagt een bijzondere pluim, die
rechtop staat en bij het bewegen zacht mee-
deint. Dit laatste is een religieus embleem,
ook door do Shinto-priesters gedragen,
maar bij den keizer alleen staat de pluim
zoo recht overeind. De staf, dien hij in de
hand draagt, is eveneens een religieus
embleem.
Heb costuum van do keizerin overtreft
alles in pracht en kostbaarheid. Maar
een groote teleurstelling voor het geheele
volk, en misschien voor do betrokken per
sonen wel het allermeest de keizerin zal
aan de kroning gc-en deel nemen, daar haar
gezondheidstoestand dit niet toelaat. Zij
venvacht nl. juist in November of Decem
ber vermeerdering van het keizerlijke ge
zin, en hoewel dit. oen zeer heugelijke ge
beurtenis is, komt 't, dunkt mij, op dit tijd
stip wel wat ongelegen. Haar zetel zal toch
bij de plechtigheid naast dien van den kei
zer staan, en haar eostuums worden alle ge
maakt. Zij zou een groot aantal kimono's
over elkaar gedragen hebben, waarvan de
verschillende kleuren aan de mouwen zicht
baar zouden zijn en prachtig met elkaar zou
den harmonieeren. Paars en groen waren de
hoofdlinten, maar de buitenste kimono was
ook van goudgeel, met het fijnste borduur
sel, over een donkerrood© haikama. De on
derste kimono is van de allerfijnste witte
zijde, goed zichtbaar aan den hals.
Voor de ceremonie van het rijst-offeren
zou de keizerin een paarse kimono over een
groene gedragen hebben, schitterend gebor
duurd met bloemen. Bij dit costuum hoor
den een paar wonderlijke koorden cn kwas
ten, afhangend van de juweelen op het
voorhoofd, die het gelaat een bijzondere om
lijsting geven.
Voor den stijl van al deze eostuums is de
mode van vijf eeuwen geleden gekozen, die
buitengewoon fraai moet geweest zijn.
Prachtig zijn ook de gewaden van de
poortwachters, die bij de plechtigheid een
belangrijke rol spelen. De hoofdtoon van
hun kleed is zwart met pauwblauw. Zij
dragen een tabbaard, waarop van voren en
van achteren do keizerlijke chrysanth in
goud geborduurd is. Do ceintuur is paars en
geborduurd met Chineesche letters. Zij dra
gen alle een zet-voet-langpn boog van rood
lak, terwijl de pijlen in een koker op den rug
hangen en waaiervormig achter het hoofd
uitgespreid zijn. Verder hebben zij een zwart
kapje op en houten schoenen, rood en goud
gestreept, aau.
Naast de voorstelling van het Shinkoden
is een andere voorstelling, nL van den heili
gen tempel in Ise, waar de keizer heengaat,
alvorens naar Tokyo terug te koeren, om ei-
liet graf van den eersten keizerlijken voor
vader Jimmu Tenno en andere voorvaders te
bezoekenDe tempel met zijn stroodak is
indrukwekkend van eenvoud, en dat zijn ook
de antieke gewaden van de Shinto-priesters.
En verder is er nog een afbeelding van
den grooten troon, die midden in een zaal
van het paleis geplaatst zal worden, waarop
de keizer na de religieus© plechtigheden zal
plaats nomen en door alle vreemde leden
van het corps diplomatique en de Japansche
autoriteiten gehuldigd zal worden. Deze
troon is een soort van paviljoentje, geplaatst
op een voetstuk, enkele treden hoog, het is
een schitterend gebouwtje van zwart, rood
en goud lakwerk, met paars zijdeu gordij
nen, en versierd met een gouden chautecler
op het dak.
De eerste-minister zal de eerste zijn, die
den troon na den keizer bestijgt, om Z. M.
namens het gansche volk te huldigen met
drie „Banzai's". Dat het juist graaf Okoe-
ma is. wien deze eer te beurt valt, treft heel
gelukkig, want er is onder de thans levende
Japanners waarschijnlijk geen tweede te vin
den, die zcoveol voor zijn land gedaan heeft
als hij, bijgenaamd „De Wijze van Wase-
da" (de door hem opgerichte Universiteit.)
En bij de herhaaldelijk voorkomende kabi
netscrisissen in het laatste halfjaar heeft
men steeds getracht Okcema op zijn plaat3
te laten, wat dan ook gelukt is.
Den dag na de kroning heeft een diner
voor 1000 vertegenwoordigers van het Ja
pansche volk plaats, geheel in Japanschen
stijl, met Japansche muziek. Den dag daar
na wordt den leden va» het corps diplomati-
Neen, antwoordde hij, wat ik hier bij
me heb zijn eadeaux van vrienden en pa
tiënten. Het zijn heel mooie dingen, maar ik
wil ze ruilen.
Teen maakt© hij de tasch open en ik zag
drie inktkokers, vier brievenopeners, twee
pressepapiers, vijf sigarenknijpers, drie
beurzen en zeven messen.
Waarom wil-je dat allemaal ruilen?
Ja, weet je, ik ben niet gauw tevreden.
En dan, het is ook leuk.
Lachend groette hij en liep een winkel in,
waar allerlei luxe artikelen te koop waren.
Nog drie weken na Kerstmis maakte hij de
winkels in Broadway en de Fifth Avenue
onveilig. Ik bemerkte, dat men -he-m daar
reeds kende. Zijn kostbaren tijd verknoeide
hij met ruilen. En als hij alles omgeruild
had, was hij gelukkig. Geen cadeau kon hem
geheel voldcen. Daarom brachten geschen
ken. die ijverige dames voor doctoren eigen
handig maakten, bijv. canapékussens, hem
tot wanhoop, want die kc.i hij niet ruilen.
Doch eens had hij zoo'n vrouwelijk wezen
toch te pakken. Op ©en avond werd er bij
mij gebeld en Ackerman verscheen met ©en
pak.
Zeg, zeide hij, je hebt immers zoo'n
boek, waar de vlaggen van alle volkeren in
staan Kan ik het even inkijken.
Met pleizier, maar waarvoor heb je die
vlaggen moedig?
Ja, zie je, een van mijn patiënten (hij
opende het pak) heeft me een canapékussen
gegeven met- de vlaggen van alle volkeren er
op. Nu wil ik nakijken of de kleuren goed
zijn.
Aha, cm.het, alsjiet ncodig.is, terug
te zenden j-
que een banket in zuiver Europeescken stijl
aangeboden. Hiervoor zijn serviezen, zilver,
kristal nieuw geïmporteerd, alles van het
kostbaarste, dat te krijgen is. De bedienden
bij dit feestmaal zullen in uniform met veel
goudgalon gekleed zijn, korte roodfluweelen
broeken en witte zijden kousen.
Een moeilijke quaestie was, om het pro
gramma voor do vreemde muziek vast te
stellen, die bij dit diner gespeeld zal wor
den. Er mochten nl. geen Duitsche en Oos-
tenrijksche componisten op het programma
voorkomen. Een Russisch professor, die aan
de keizerlijke huishouding verbonden is,
slaagde erin het naar ieders tevredenheid
samen te stellen, de voornaamste componis
ten, die ©rop voorkomen, zijn nu [Verdi,
Massenet, Bizet en Seriapin.
Ik wil hierbij ook even vermelden, dat er
reeds lang geleden een prijsvraag werd uit
geschreven voor een kroningslied, dat er vele
duizenden antwooi-den inkwamen, dat 6en
onderwijzer van een lagere school, Matsce-
moto Kokoeso. den prijs kreeg, en dat het
bekroonde lied nu op alle scholen ingestu
deerd wordt.
Als het hof weer in Tokyo J^ruggekeerd
zal zijn, begint een serie van feesten, diners
en bals, zooals Tokyo nog nimmer aan
schouwd heeft. Het spreekt, vanzelf, dat
voor deze gelegenheden de prachtigst©
eostuums in westerschen stijl gemaakt wor
den, die te bedenken zijn. "Visor alle Japan
sche dames geldt de regel, dat ze hij ver
schijnen aan het hof, Europeesch gekleed
moeten zijn. De vorige keizerin was hier
reeds bijzonder op gesteld, en het is gedu
rende de laatste veertig jaren een groote
moeilijkheid geweest voor vele Japansche
dames, die zich even weinig op haar gemak
voelden in onze kleeren als wij het in een
deftige kimono doen. Zelfs voor zes of acht
jaar heb ik op officieele bals in Tokyo Ja
pansche vrouwen en mannen in westersche
kleedij gezien, die er zich. zoo slecht in ken
den bewegen, dat het hoogst belachelijk was.
Maar gelukkig is daarin in de paar laatst©
jaren een groote verandering gekomen. Een
Hollandsche dame, mevrouw A. T. Klin
gen, heeft nl. in Tokyo een groote mode
zaak, waar zij behalve de vreemdelingen vele
van de Japansche dames uit de .hoogste klas
sen tot haar klanten heeft, en het lijkt mij
niet overdreven t© beweren, dat dank zij
haar goeden raad en goeden smaak een totale
wijziging ten goede is gekomen in het kie
zen en dragen van westersche kleeren door
Japansche dames.
Mevrouw Klingen maakt ook de hoeden
der keizerin, en zij wist mij t9 vertellen, dat
de keizer uiterst precies is hij al wat het toi
let der keizerin betreft, dat hij kleuren en
kwaliteiten van alle stalen degelijk verge
lijkt, alvorens iets gekozen wordt.
H. H. Hx.
Yokohama, 8 October 1915.
De nêeuwe spoorweg naar de 8Jsze©i
De „Frankf. Ztg." deelt mede, dat bin
nen 'een jaar tijds en onder den druk van
de oorlogsnoodzakelijkheid een spoorweg is
aangelegd van Petersburg naar de IJszee,
die reeds in November zal worden geopend;
het deel van dezen spoorweg is, om Rusland
gelegenheid te geven, als de haven van Ar
changel bevroren is, van d© IJszee, van de
Murman-kuafc, die bijna het geheele jaar
ijsvrij is, oorlogsbehoeften naar Rusland te
brengen.
De nieuwe spoorweg is 1100 K.M. lang.
De eerste afdeeling ervan, het gedeelte Pe
tersburgPetrosawodsk (aan het Onega-
meer), was reeds in het vorige jaar gc-reed;
maar toch is het aanleggen van een spoor-
weglijn van Petrosawodsk naar het noor
den, door de woeste gebieden aan de West
kust van de Witte Zee en door het berg
achtig© schiereiland Kola, binnen een jaar
tijds, ©en verbazingwekkend stuk werk. De
aanleg kon plaats hebben, omdat do regee-
rin0 uit verschillende deelen van Rusland,
zelfs uit Zuid-Rusland en Siberië, een leger
arbeiders, van 30 tot 40,000 man had ge
zonden, en eenige duizenden Oostenrijksche
en Duitsche krijsgevangenen aan het werk
had gezet, om den spoorweg aan te leggen.
Het vlak maken van den weg, de aardwer
ken en het aanleggen van de spoorwegdij-
ken werd gedaan door de Pvussische werk
lieden, de spoorwegaanleg was, onder toe
zicht van ingenieurs, opgedragen aan de
krijgsgevangenen.
Bijna over de geheele lijn moesten een
aantal meren worden gepasseerd, in het 1
zuidelijkste deel heb Ladoga- cn Onega-
meer, en op het schiereiland Kola het
Imandra-meer, langs welks oever de spoor
weg over een afstand van meer dan 60 K.M.
loopt. Ook moesten op het schiereiland
Kola een aantal tunnels worden aangelegd.
De natuur is hier zeer afwisselend, zoo-
cat de Russische regeering verwacht dat in
vredestijd de spoorweg ook als toeristen-
baan zal kunnen worden gebruikt.
Het eindpunt ban de lijn is niet
Alexandrowsk, op het schiereiland Ko
la, maar Semenowa, een visscherskolo-
nie op den andereu oever van de
golf van Kola. Alexandrowsk, dat
in 1899 met groote plechtigheid als haven
plaats geopend werd, is gebleken voor vloot-
station te klein te zijn. In plaats daarvan
werd voor ecuigo jaren het, oostelijk van
Alexandrowsk gelegen plaatsje Kildin
voor vlootstation aangewezendoch de aan
leg van do havenwerken is. door het uit
breken van den oorlog, blijven steken.
Het ie nog niet te voorzien, welk nut
de Russische regeerïng van den nieuwen
spoorweg kan hebben, daar niet bekend is
hoe do scheepvaart om Noordkaap in den
winter zal gaan. Maar de aanleg van dezen
spoorweg in den daarvoor aangegeven tijd,
en tijdens den oorlog moet met recht eeu
grootsch werk worden genoemd.
Generaal Aiexejef.
De correspondent van de „Times" bij het
Russische hoofdkwartier geeft e©no beschrij
ving van generaal Alexejef's loopbaan en
uit daarin zijne groot© bewondering voor
dezen grooten strateeg.
Het is in ©en oorlog altijd van liet groot
ste belang, dat de troepen vertrouwen heb
ben in hunne aanvoerders, maar vooral in
den opperbevelhebber, of juister den chef
van den goneralen staf van den Tsaar, die
opperbevel hebber is. Het leger nu is een
stemmig in zijn lof cp generaal Aiexejef en
hij verdient dat zeker. Uitsluitend door
eigen verdiensten is hij, de zoon van een
eenvoudig sergeant, tob den koogsten rang
in het leger opgeklommen. Zijn meester
schap blijkt niet alleen uit volkomen be-
heersching der militairs strategie, maat ook
uit d© onverstoorbare kalmte en den een
voud, dien hij nooit verliest. De hevigste
slagen, die een aanvoerder in dezen oorlog
konden treffen, heeft hij onvenvrikbzaar
doorstaan.
Als chef van den staf van generaal Iwa-
nof's leger en later als aanvoerder van de
noordwestelijk© groep, waar hij negen van
de twaalf Russische legers onder zijne lei
ding had, heeft hij den inval in Galicië en
later den terugtooht uit Warschau geleid.
Deze operaties waren, volgens zijne eigene
woorden, de bloedigste uit den goheelen
oorlog. Hij was het cok, die den stratigi-
schen terugtocht uit Wilna met zoo groot
succes uitvoerde.
Generaal Aiexejef is noch door de groote
verantwoordelijkheid, die op hem rust, noch
door zijn hoogeai rang ook maar in het
minst veranderd.
„Ilt had hem in elf jaren niet gezien,
schrijft de Times3 - e o rr esp on d en tmaar
zag tot mijn genoegen, dat hij in heb geheel
niet ouder leek en dat hij nog even eenvou
dig en beminnelijk is, als toen hij leeraar
was aan cl© Russische militaire academie.
Hij gevoelt, ovenals het Russische volk,
dat er 'n nauwer band tusschen volk cn leger
most govormcl worden door het publiceeren
van uitvoerige berichten omtrent den strijd
en werkt er toe mede, om zulk een band te
leggen.
Er heerscht in het Russische hoofdkwar
tier een vólkernen golcof en vertrouwen in
de geallieerden, en hot bericht, dat Lord
Kitchener zich naar het Oostelijk front heeft
begeven, dat juist in het hoofdkwartier af,
kwam toen de correspondent zich daar be
vond, werd! met uitroepen, ontvangen, die
bewezen hoe hoog do Engelsche minister van
corjog in de meaning der Russische autori
teiten staat aangeschreven.
6 zagen laatst een berekening, cp
welko wijze men te weten kan komen op
welken dag van de week een willekeurige
datum valt. Ziehier nu een tabel, die (fit
aanwijst en waarbij dus elke berekening
vervalt. Een lezer zendt ons die tabel, welko
in den St. Servabhis almanak van 1909 .voor
kwam:
Kalender aangevende op welken werkdag een willelteurige datum valt
1830
1829
1S28
M-D
1828
J-F
1827
1826
1825
1836
J-F
1835
1S34
1833
1-832
M-D
1832
J-F
1531
1841
1S40
M-D
1840
J-F
183'J
1838
1S37
1836
M-D
1317
1340
1845
1844
M-D
1844
J-F
1S43
1342
1852
M-D
1S52
J-F
1851
1-550
18-19
184S
M-D
1S48
J-F
1858
1857
1856
M-D
1856
J-F
1855
1854
1S53
1864
J-F
1§G3
1S62
1S61
1860
M-D
I860
J-F
1S59
1869
1868
M-D
1868
J-F
1867
1S6G
1S65
18G4
M-D
1875
1S74
1873
1S72
M-D
1S72
J-F
1S71
1S70
Voorbeeld. "Wil men den dag binden
van 10 Febr. 1S65 zoo legt men de strook
te beginnen met.Febr. onder de rjj van
1S65, waaruit dan blijkt dat liet Vrjjdag
is, tegeljjkertjjd zijn dan ook aangewezen
al de overige dagen dier maand.
1
2
4 5
6 7
8
9
10 11 12
13 14
15
16
17 18 19
20 21
22
23
24 25 26
27 28
29
80
31 1 1.
1
2
2
1880
M-D
1880
J-F
1879
1S78
1877
1876
M-D
1876
J-F
1826
1855
1884
M-D
1884
J-F
1883
1882
1881
1892
J-F
1891
1890
1S89
1S88
M-D
1888
J-F
1887
1-897
1896
M-D
1896
J-F
1895
1S34
1893
1892
M-D
1904
J-F
1903
1802
1901
1900
1899
1898
1909
19C8
M-D
1908
J-F
1907
1906
1905
1901
M-D
1915
1914
1913
191-2
.M-D
1912
J-F
iJn
1910
OQ j
2^
1920
J-F
1919
1918
1917
1916
M-D
1916
J-F
1926
1925
1924
M-D
1924
J-F
1923
1922
1921
Van elk jaartal dezer tabellen kan men
den cteg der week vinden met behulp
der onderstaande strook, die aan de
scheidingslijn wordt afgeknipt eu over
deze plaats hier, naar links of rechts
wordt heengeschoven.
1 2
3
4
5 6
7
8 9
10
11
12 13
14
15 16
17
18
19 20
21
22 23
24
25
26 27
2S
29 30
31
1
Feb.
Mrt.
Nov.
Jun,
SPt.
Dec.
Apl.
Juli
Jan.
Oct.
Mei
Ang.
Feb.
Mrt. Jun.
Nov.
Spi.
Dec.
Apl.
Juli
Jan.
Oct.
Mei
Aug.
Md.
Dd.
Wd.
DJ.
va.
Zd.
Zod.
Md. Dd.
Wd.
Dd.
Yd.
Zd.
Zod.
Hij knikte vergenoeg. Ik gaf hem dus
het boek, hij ging aan de tafel zitten en be
gon te vergelijken. En hij stootte een vreug
dekreet uit eu neg een en zelfs een derden.
Hoera, riep hij, ze heeft alles door
eikaar gegooid. Twee vlaggen hebben abso
luut verkeerde kleuren en bij de Franscho
vlag zijn ze in verkeerde volgorde geplaatst!
Do blïjdscshap van Ackerman! Hij bracht
de patiënt© het kussen terug en vrceg vrien
delijk om de vergissing te herstellen. Zijn
familie had reeds lang met hem afgespro
ken, dat hij zijn Kerst- en verjaarsgeschen
ken zelf koopsn moest. Maar de eerlijkheid
gebiedt te verklaren, dat hij voor zich zelf
even onverbiddellijk was, als hij iets keeht.
Hij had bv. in het grootste Warenhuis
van de stad een nieuwen hoed gekocht, liij
beviel hem uitstekend- Dit was, verklaarde
hij, de eenig goede hoed, dien hij dragen
kon. Na twee dagen ruilde hij hem tegen
een harden bruinen hoed en weer twee later
den bruinen tegen een slappen zwarten vilt-
hoed. Daarna ruilde hij den zwarten hoed
voor een geïmporteerde bierpul en deze ten
slotte tegen twee flesschen met asperges.
Hij wist alles gedaan te krijgen. Men ver
teld© zelfs van hem, dat hij zijn ©nverzadig-
lijke ruilmanie ook tot- patiënten uitstrekte
door een patiënt met een vergrocting van
het hart tegen ©en patiënt roet- galsteen te
ruilen, dien een andere collega behandeld
had-
Op een avond in den zomer zat ik op de
verande van. een hotel in Far Rockaway, at
een gebraden lappetje en staarde droomend
naar de zaclit-wicgelende, maanbeschenen
zee, teen iemand me op den schouder klopte.
Het was Ackerman. die met een aardia©
Napoleon. I. Opkomst en Grootheid.
II. Do val van Napoleon, door H. i'.
Gecrko en A. Kieiland. Uitgave van
Meulenhoff en Co. te Amsterdam.
Napoleon is nog altijd, en niet alleen voor do
meeste Franschen, hoe repuulikeinscli zij ook
zijn, maar ook voor vele anderen in alle be
schaafde lauden, een heros, tegen wien men
opziet als tegen een bijzonder verschj.jnse>l in
de geschieden is. Dacr is in do historie van zijn
leven en daden zoo iets groots en belangrijks,
en hoe kort betrekkelijk ook zijn geweldig©
heerschappij is geweest, de gevolgen er van
waren zoo hevig, zoo gewichtig ook voor de
heele wereld, dat hij zeker iets moer is geweest
dan een schitterende, verblindend© meteoor,
welks licht spoedig uitdoofde. Vooral in onzen
tijd, die ook zoo bijzonder, zoo geweldig is in
den reuzenstrijd, die heel de aard© schokt,
worden we telkens weer herinnerd aau hem,
zijn heerschappij, zijn oorlogen.
Yvij kondigen dan ook men instemming twee
boekjes aan dfr fraaie, prettige Mculonhoff-
edïtie, die zich bezig houden met Napoleon.
Zij behandelen de opkomst en grootheid van
den eersten Franschen keizer, zijn daden, zijn
omgeving, tot aan liet gedenkwaardige jaar
1S12, en, in een tweede deel, zijn tocht r.aor
Rusland, zijn val en zijn levenseinde. Het is
de bekend© Noorsche romanschrijver A. Kiel-
land. die het leven van Napoleon tot een diep
gaande studie heeft gemaakt en do heer H. P
Gecrko heeft daarvan, een Xederlandsche be
werking geleverd, - een bewerking, die veel
meer is dan een vertaling. Vcorafhet eerst©
deel, waarvan thans reeds do tweede druk is
verschenen. Die tweede druk is door den Xe-
derlandschen schrijver geheel omgewerkt en
onder zijn eigen naam uitgegeven. *\Vij krijgen
in dit deeltje een betrekkelijk korte beschrij
ving van Napoleon's leven, van zijn jeugd op
Corsica af tob aan do voorbereiding voor den
tocht naar Rusland. Een vlot," onderhoudend
overzicht van het leven van den geweldigen
man, maar dat, begrijpelijk, hier en daar
©enigszins vluchtig is. Toch leoren we er wol
Napoleon in kennen, den gëheelen man, don
helden zijn omgeving.
Evenwel, liet tweed© deel lijkt ons 'belang
rijker. Missdiien is het historisch niet zoo zui
ver, en is 't alleen 't beeld, dat Kieiland zich
'zélf schiep van Napoleon, dat ons hier gegeven
wordt. Maar voor een deel ligt daarin het aan
trekkelijke, liet mooi© van dit tweede deeltje.
Kieiland heeft ongetwijfeld een diepe studie
gemaakt van Napoleon Bonaparte en ©en au
teur van groot talent als hij is, heeft hij hem
met liefde, met toewijding geteekend, zonder
daarom blind te blijven voor zijn fouten. De
tocht.nnar Rusland, dio do voorbode was van
den val van den grooten lrc-izer, wordt het uit
voerigst geteekend, en do beschrijving er van is
uiterst interessant «n boeiend maar ook verder
volgen wij Napoleon op zijn tochten, zijn verblijf
op Elba, zijn zegevierenden- terugkeer in Frank
rijk. zijn nederlaag hij Waterloo,' zijn leven
on dood op iSt. Helena. Bovenal echter leeren
we in dit boek Napoleon kennen als mensch en
als zoodanig is hij zeer belangwekkend.
De beide boekjes zijn door illustraties ver
lucht.
Rechtzaken.
lachend© blondinq liep.
Mag ik je even aan mijn meisje voor
stellen juffrouw Myra Hillsr.
Ik vroeg hem aan mijn tafel te komen
zitten, wat hij gaarne deed. Neen, zoo'n ver
liefd paar had ik in lang niet, gezien. Om
d© vijf minuten streelde hij Myra's mollig
handje en trok het naar zich tcc.
-- O, Otto, z©i Myra dan met een lach,
je moest je schamen. Alle menseheu zien
het en lachen ja uit.
En Otto antwoordde gelukkig
Ach, dat kan me. niet schelen. Myra.
Ze zijn hoogstens jaloersch!
Dat was in Jjini. In Septembre ontmoette
ik Ackerman in den Franschen winkel van
Maillard in Broadway ia gezelschap van
een jongo dame.
Mag ik jo ©ven aan mijn meisje voor
stellen mejuffrouw Kelen Stuart.
Dus het was gebeurd zcoals ik gedacht
had. Hij had Myra voor Helen geruild, om
dat de brunettes, zooals hij mij later zeide,
toch interessanter waren dan de blondines
verder omdat Helen duizendmaal liever was
Z© had nl. geld, kwam uit liet Zuiden, uit
Memphis in Tenesc-e©, waar zo later een
katcenplantago zou erven, als- con tante
stierf. Hij wilde dan naar het Zuiden gaan
en plantagebozitter worden. Of misschien
kon hij de katoenplantage voor een sinaas-
appelcnplantage in Florida ruilen. Onmete
lijk© en geheel nieuwe ruil-mogelijkheden
openden zich daar in het Zuiden,
Na drie maanden was ook Helen geruild
voor Henny Hoek, een rijke wees; haar
rn raad er waa tooncelsp&elstSi" ZiQ
Krijgsraad.
Do krijgsraad to 's-Grayenhagè veroordeelde:
J. C. F., Lmdxveersoldar.t, afkomstig uit
Heemstede, ter zake 2e desertie tot 4 maanden
militaire detentie.
Namens den advocaat-fiscaal bij Hr. Ms.
zee- en landmacht werd door den auditeur-mi
litair appèl togen dit vonnis aaiigeteekend-
J. K., vrijwilliger bij don landstorm, afkom
stig uit Weesp. Ier zaken desertie tot 4 dagen
militaire detentie.
Ook tegen dit vonnis weid ambtshalve appèl
aangctcckend.
P. do B., milicien der veldartillerie, afkom
stig uit Den Haag, ter zake desertie tot 10
wekeu militaire gevangenisstraf.
II. A.' Z. van L., sergeant-majoor der ves
tingartillerie, afkomstig uit Hilversum, ter
zake verduistering van gelden liem als ambte
naar toevertrouwd en desertie tot 5 maanden
militaire gevangenisstraf en 10 weken militair©
deientic met ontzegging van Lc-t recht om te
dienen voor den tijd ran jaar.
F. C'. X. S., milicien der infanterie, afkom
stig uit IJnmiden, ter zake desertie tot 2
maanden militaire detentie.
P. J. v. R., korporaal der landweer infante-
was zwart en had een paar vochtige, donkere
oogen, die onder halfgeloken oogleden schit
terden en volle ronde lippen, waarom al
tijd een mysterieus lachje speelde. Haar
figuur was weelderig en ze kleedde zich met
een geraf fin eerden eenvoud, die niets ver
borg. Haar gelaat, ken niet mooi genoemd
worden. Haar ruilde hij niet. Ze wist uitste
kend hoo Ackerman behandeld moest wor-
don. Hoo hartstochtelijker hij was, des te
koeler bleef ze. En omdat ze hem bang
maakte, dat ze hem weleena kon ontval
len, trouwde hij hals-cver-kop. Hij vertelde
ons, dat hij meer in den hemel dan op
aarde was, sedert Henny zijn vrouw was.
We lachten.
Ja, zeide een van Otto's vrienden, als
je maar niet die vervloekte ruilmanie hadt.
Maar ik ben toch met haar getrouwd
antwoordde hij gekrenkt. We zijn aan elkaar
gebonden. Met de anderen was ik alleen
verloofd. Dat is het onderscheid
Ileel mooi maar men kan scheiden,
niet waar
Onzin... Henny heeft me gezegd, dat
se me do omruilmanie wel zou af leeren.
Zoo, zoo. Zis j© wel, z© vertrouwt je
niet. 't Is te hopen, dat het haar lukt!
Neen het lukts haar niet. Integendeel:
zij zelf werd dcor hem aangestoken. Den
vrouwen is de lust tot ruilou eenmaal aan
geboren. Het duurde niet Jang of Otto en
Henny waren hartstochtelijk aan het ruilen.
Henny overtrof zelfs daarin; nog haar man,
ook omdat ze meer tijd had- Van 's morgens
vroeg tot 's avonds laat was zo op stap om
allerlei dingen te ruilen die van zichzelf
en van haar man waren. Het werd ten slotte
een ziekte. Ze werd steeds- bleek er, steeds
rmei' iüÊA Daar het.
rie, ter zake het met gcoaren en woorden
dreigen van zijn meerdere tot 6 maanden mili
taire detentie met degradatie.
W. M., milicien der infanterie, afkomstig
uit Amsterdam, ter zak© desertie tot G wekeu
militaire detentie.
W. F. G., milicien der grenadiers, afkomstig
uit Den Haag, ter zake rijwieldiefstal veroor
deeld tot 1 maand gevangenisstraf.
J. P. K., milicien dor infanterie, afkomstig
uit Haarlem, ter zake desertie tot 6 weken
militaire detentie.
G. H. H., landwoersoldaat, afkomstig uit
's-Gravenbage, ter zake desertie tot 10 wekeu
militaire detentie..
Poging tot afnorsing.
Op 24 September j.l. tegen 10 uur voor
middag, kwam een 25-jarig man, van gunstig
uiterlijk en knap gekleed, voor de balie van
het bijkantoor der Dislconto- eu Effektenbank
aan do Reguliersbreestrnat te Amsterdam, hield
den clief G. A. Oppcl, de eenige die daar toen
stond, een revolver voor en vroeg eenvoudig:
„Wilt ii mij het bankpapier overhandigen?"
De chef dacht een oogenblik naar hij
voor de rechtbank verklaarde aan een grap,
een surprise. Maar den loop van bet wapen
dreigend op zich gericht ziende, sloot hij alle
geldladen vlug af, gaf een bediende, die in een
ander deel van het kantoor zat, een wenk. De
ongewone bezoeker, begrijpend dat heb kantoor
ook een achteruitgang had, maakte zich uit de
voeten, maar gaf zich op straat al dadelijk aan
een agent, in handen, niet do woorden: ,,IIier
ben ik, hier hebt u do revolver!" Het wapen
was ongeladen.
Heden stond de jonge man terecht wegens
poging tot afpersing. Hij bekende volmondig.
Volgens zijn verhaal was hij een jaar geleden
uit ïndië, waar hij een goed© betrekking had
op een plantage, hierheen gekomen om dienst,
to nemen, doch werd niet aangenomen. Hij
vroeg werkzaamheden op het kantoor van de
Amsterdamsche Bank, vond bij den chef een
welwillend oor, werd aan liet werk gezet en
voldeed, maar information, nadere mformatiëu
dan hij gegeven had, werden noodig geacht.
Nu ging hij maar weg en bleef weg. Gec-n geld
hebbende en .denkende aan het kostgeld dab
hij den volgenden dag had t© betalen, liep
hij met zijn revolver het genoemde kantoor
binnen.
Het O. M., nir. Jorissen. zag in de handeling
van beklaagde een apachendaad, maar toch
niet van do sluwste soort. Verzachtende om
standigheden aannemende, requireeido spr,
tegen bekiaagde één jaar gevangenisstraf.
De verdediger, rnr. Lange veld, stelde bij zijn
pleidooi in bet licht, dat beklaagde zijn goede
betrekking in Indië had verlaten, om zijn
vaderland, dat, naar hij meende, in gevaar ver
keerde. te helpen. Hij kon echter in het leger
geen plaats vinden. Do omstandigheden wer
den voor hem sreeds ongunstiger en voerden
hem tot iets. wat getuige onder den eersten,
indruk misschien terecht hield voor een grap.
Spontaan vroeg hij hem dat bankpapier te
geven en gaf zieh. toen hij het niet kreeg, op
straat zelf san den politie-agent over. Pleiter
eindigde met klemetie voor dezen beid. in te
roepen. („Volk".)
winter was beval de dokter eeu kuur in heb
Zuiden aan.
Op een morgen vertrok zo naar een vrien
din in San Antonio in Texas. Ze schreef af
en toe dat ze prachtig opknapte. Teen ik
op een avond bij Ackernmn was, stond hij
voor den spiegel en lachte als ecu idioot.
Wat is er? vroeg ik nieuwsgierig. Eu
hoe gaat het je vrouw
Uitstekend... daar lees haar laatstcn
brief maar hardep
Hij wees naar zijn lessenaar. Ik nam den
brief en las:
Lieve Otto'
„Ik ben reeds in New-York tot de over
tuiging gekomen, dat wc toch eigenlijk niet
bij elkaar hcoren en vind het daarom beter
niet meer bij je terug te komen. Neem me
mijn besluit niet kwalijk... ik kan niet, an
ders. Ik heb reeds in New-York een man
leeren kennen, die de verpersoonlijking is
van mijn lang gezocht ideaal cn ben besloten
hem met jou te ruilen."
Te ruilenriep Ackerman. Prachtig,
niet? Te ruilen!
Ik las verder:
„Mijn ideaal is me hierheen gevolgd. Ik
dank je duizendmaal voor al je goedheid
en verzoek je beleefd niet te probeeren me
van meening te deen veranderen of hier
heen te komen. Het zou vergeefsche moe::©
zijn. Als je dezen brief krijgt zijn wc reeds
vertrokken. Vergeef me eu denk neg af
en toe aan
je Henny".
Hohoho... hahaha! laclyte Ackerman,
dus ik ben zelf geruild.
Hij wierp zich op fcijn sofa en strekte zijn
eindelcoz ebeenen daarover u!)t.
