SSS
Uit Leger en Vloot,
-
^^,-^nTmaTENCOtrRANT Zondag
X 4 November 19 15
met z'n naam en adres aan: Bureau Vereeni-
ging „Nederlandsch Fabrikaat", 25 Maria*
straat, Den Haag.
Luitenant KERN ER.
Art. 2 der statuten zegt: „Do Vereeniging
stelt zich ten don!, de bevordering der belang
stelling in de Ncderlandsehe nijverheid en van
het gebruik van Nederlandsclie «aren.
Allen. die.tot de Verceniging totreden, ver-
binden zich om het gebruik van nationale
voortbrengselen en waren to bevorderen, in het
bijzonder in die gevallen, waarin zij in hoe-
I danigheid en prijs met uit het buitenland inge
voerde waren kunnen wedijveren."
Do bode des vredes, de duif, wordt ook in den oorlog gebruikt, zooals men
weet, zolfs in den tegenwoordigen krijg, nu de technisclie wonderen der draadlooze
en andere telegrafie haar overbodig schenen te maken. Het wonderlijke toestel, dat
we hierboven zien, is eigenlijk een grocte kooi voor postduiven. Er wordt op de
verschillende fronten veel gebruik gemaakt van deze snelle en vertrouwbare boden,
maar natuurlijk moeren de omstandigheden er voor gunstig zijn. Lang niet overal
ziijn ze van nut.
ten
f. Kerncr, Lw.
Jagers,
To Luitenant H.
schrijft ons:
Ja zeker, -ook wij gaan oorlog voeren! Maar
weet jullio dan nog niet dat <iio al lang ver
klaard is, do oorlog tusscheu de Hollanders
cnde Hollanders!?
Maar noen, hoe zouden we dat eigenlijk kun
nen weten; 'n soldaat kijkt recht vooruit en
dat is naar do grenzen. Wat kan. 't ons dan
schelen, wat er ach ter ons gebeurt, zoolang ze
ons daar niet noodig hebbenMaar, jongens,
ze hébben ons noodig! Zo zijn al wel geweldig
aan !t vechten, maar wat kan daarvan terecht
'komen, zoolang wij ens daar niet eens mee gaan
bemoeien!"Voorzichtig aan! Als we eens
eerst gingen verkennen?
Vooruit dan, allemaal mee op patrouille, ser
geant Jansen voorop.
„Halt"!, wat zou dat voor "n vent zijn, dat
heertje dot daar aan komt rijden? „Wacht eens
even, mijnheer.^afstappen, naar moet u naar
toe?... „Pardon"? „Wat zegt ie, pardon?,
maar mijnheer, ik wou weten waar u naar toe
moet!" „Pas op sergeant, u trapt meneer op
z'n likdoorn!" „Oh, neemt u me niet kwalijk!"
„Pas de quoi, pas do quoi!" „Wat zegt ie nu
weer, pa-cle-kv.amaar jongens 't is 'n Ameri
kaan! Vooruit hoor, ivo zullfin ,'m eens even
laten uitpakken! Kareisen, pak jij die fiets eens
aan, en jij daar, pak dat koffertje er eens af;
ik zal "m wel even z'n jasje uittrekken
„Sergeant, d'r staat 'n Duitsch merk op z'n
fiets, 't is vast 'n Duitscher" „Sergeant,
't is 'n Engelscbman, kijk maar, d'r staat, dui
delijk London op 't koffer plaatje". „Houdt
jullie je mond en pak liever dien hoed hier aan,
clan kun je meteen zien dat 't 'u Rus is, kjjk
maar, d'r staat TV een en in gedrukt!" „Eu
tóch is 't 'n Engclschman, sergeant, hier heb
jo 't merk in z'n jas, daar staat ook L ondo n,
en achter in z'n broek ook ai, maar wacht
eens, in z'n boord staat toch weer B c r 1 ij n."...
„AfgelÖoponkijk liever eens of ie geen pape
rassen in z'n schoenen verborgen heeft. En jij
Pictersen, wat doe ;je mot je neus in dat
koffertje? Breng eens hier!" „Ja, sergeant,
maar d'r zit zoo'n lekkere zeep in, en
van die fijne reirkflesohjes, allemaal met
Parijs erop!" „Sergeant, U kon toch
wel gelijk hebben dat 't 'n Amerikaan was,
want op z'n sc-hpcnl lissen staat, A merican". 1
„Houdt jullie nu verder je wijsheid maar bij
je, 't lean me verder niets schelen wat-ic is,
maar pluis is 't niet. dat weet ik wèl! "We zul
len 'ni maar meenemen." „.Lieve hemel, ser
geant, kijk 'ni eens bleek worden! maar...
groote genade, wat komt daar aanrennen!!"
„Houdt jo gereed, "mannen, leg aan...l"
„Herstelt, herstelt, stop! niet vuren!'t is
verdorie "n Hoilandscho Vlag die ze zwaaien,
en er staat nog wat op geschreven ook!
Wat staat erop, kun jullie 't al lezen, ja, wacht
even, daar komen ze al... N eden! an cis ch
Fa,b r i k a a t staat er!..." „.Houdt 'm,
houdt 'm, sergeant..., onze gevangene smeert
'm. in z'n liemd nog wel! Kijkt ie loopen!"
„Vlug mannen, schieten...", pang! pang!...
„Ja jongens, gedaan is '6 met 'm, maar wat
deed-io dan ook weg te hollen toen ie die vlag
aacr aankomen!"
Hiermee is onze verkenningstocht met ser
geant Jansen afgeloopen we weten nu waaraan
we den vijand herkennen kunnen, ook zonder
„bruine handen". We nemen doodeenvoudig
elk zoo 'n vlag mee. en ieder die. zich niet dade
lijk bij ons aansluit, of die or voor wegloopt,
Schieten we neer, afgeloopen
Maar, zul jo zeggen, wc zouden toch ook wel
wat van de „eigen partij" willen weten, en
Trouwen is niets, maar.
Humoreske door
G. PEKSKLOJir.
dan,.„'hoe komen we aan die vlaggen?
Welnu, luistert dan. Al eenige maanden terug
is in Den Kaag 'n Yrijwilliger.s-Korps opge
richt, ter bestrijding van de vijanden binnen
on7x3 grenzen, do vijanden van onze Volkswel
vaart, dat zijn: het Vooroordeel, de
Onverschillig hei d, en de O n w c-
ten dJi c i d, ten opzichte van onze N a ti o-
n a 1 e Industrie.
Dank zij de doortastendheid van z'n gene-
ralen staf in Den Haag, is dat korps, met in
z'n vaandel de woorden ..Nederlandse h
F a b r i k a a t", snel tot 'n leger aange
groeid. en zouden wij, Hoilandscho soldaten,
dan achterblijven
Bedenk toch eens, hoe machtig de tegenpartij
is! Bedenk eens wat 'n strijd 'c niet kost, eer
jo iemand die beslist niet anders wil rocken
dan Turksehe sigaretten, met 'n Eugelsch
merk erop, omdat 't zoo „sjiek" staat, eer je
zoo iemand aan z'n werstand hebt gebracht
dat diezelfde sigaretten ook in Nederland ge
fabriceerd worden, net zoo „Turksch" als die
Engélsche-Turksche sigaretten, cn eer jo 'm
dan zoover overwonnen hebt dat ie inziet dat
't z'n plicht is als Nederlander, om in de
eerste plaats Nederlandsche-Turksche sigaret
ten te rooken als die minstens even goed en met
duurder dan de buitenlandsolie zijn.
Hebben wij, Ncderlandsehe soldaten, die ge
mobiliseerd zijn. juist om ook ditzelfde Neder-
Jandsehq Industrie tegen cventucele vijandelijke
indringers te beveiligen, eigenlijk niet 't meeste
recht a an spreken Maar wordt 't dan niet
hoog tijd dat ook wij eens gaan optreden
Knabbelen we niet trouw bij iedere oefening
ouzo N ationale „Kwatta"- of „Grootes"-
reep?, en zijn we daarbij niet altijd do over
winnende partij? al schelden ze ons nog zoo
voor .,Kwatta"-soldaatjes"Tippelen we niet
dapper op onzo National e „Turftrappers"
onze 100-Tvilometer-niarschjes of 't zoo niks
is!? Trotse eren we niet weer en wind in onze
„Tuuiekies" van N ationa al laken, en slaan
we daarmee soms geen kranig figuur!? Pikken
onze wielrijders, op hun National
rotjes vooruit zwermend, niet altijd de
lijk© patrouilles in!?
En zouden dan anderen 't recht hebben om
to zeggen dat 't Nederlaudseli fabrikaat niet
„sjiek" is omdat 'f in ons Vaderland gefabri
ceerd is en omdat 't Nederlandsclie werklieden
zijn die er hun brood aan verdienenof mogen
beweren dat 't z© niet schelen lean waar 't van
daan komt ©n aan wie hun in Nederland ver
diende geld ten goede komtof mogen volstaan
met tl» uitvlucht dat ze niet wisten dat er in
luin eigen land nog zoo iets als Industrie be
staat, maar dat "t luin toch overigens teveel
moeite zou kosten dat allemaal na te pluizen'"
Maar dat zullen wij ze dan eens
erstand brengen!
Ncderlandsehe fietsen, Nedeiland-
che zeep, Nederlandsclie machines, Ncderland
seheAch wat, met al die opsominerij
Alles in do eerste plaats van Nederlandseh
fabrikaat v e r 1 a n g c n, wanneer dat min
stons even goed en niet duurder is dan 't bui-
tenlandsclio.
Bedenkt, mannen, dat het in ons Nederland
bestaande vooroordeel, de onverschilligheid en
de onwetendheid aangaande onze eigen indus
trie, een taaie vijand is, cn dat we ons min
stens allen hij 't Vrijwilligerskorps moeten
aansluiten, willen we hem verslaan. Want ver
slagen m o e t ie wordenDat is 't belang van
ons volk, van de honderdduizenden werklustige
Nederlandsclie mannen, die na afloop der mobi
lisatie hunne plaats in fabriek, kantoor of
werkplaats voor lien ingeruimd moeten vinden,
dat is 't belang van de Ncderlandsehe welvaart.
Voorwaarts dus! Laten wij ons allen scharen
onder den Ncderlandschen driekleur, en ons
aansluiten bij de Vereenigiug „X e d e r-
land sell Fabrikaat", welker bestuur-
deren ons verder den weg ter overwinning zul
len wijzen.
Stui'e elk van ons vandaag nog 'n briefkaart
Dankbetuiging aan „Onze Vloot".
Aan het bestuur der Nederlandsclie Yer-
I eeniging „Onze Vloot" te 's-Gravenliage,
I werd uit Nieuwenhoorn de volgende dank
betuiging gezonden
Zeer Geachte Keer en,
't Is hiermede, dat we u de goede ont-
angst berichten van het prachtige pakket,
hetgeen u ons deed toekomen. We kunnen
u niet genoeg danken voor deze ondubbel
zinnige blijken van medeleven met ons, sol
daten, die thans van zooveel én velerlei ver
stoken zijn. Ebt sterkt ons te meer om het
hoofd niefe te laten hangen, maar integen
deel de toekomst hoopvol tegemoet te gaan,
in de vaste overtuiging, dat we ook straks
onze vrienden en hulpvaardige weldoeners
zullen terugvinden.
Vooral de voetbal deed ons zeer veel ge-
inoegen. Maar ook niet minder de spelen,
en voornamelijk heb mooie schaakspel.
Aanvaardt mijne heeren, nogmaals onzen
oprechten dank, zoomede de betuiging van
onze hoogachting.
.Voor de bezetting van Batterij 6 en 7.
Uit ons aller naam
(w.g.) C. STOLK.
Koninklijk Nationaal Steuncomité.
Ingekomen bijdragen van militairen van
17 t/m 23 October 19] 2e Comp. Kol. Reserve
50; Alg. Bond van Ondcroff., Den Helder,
30; militair personeel der Marine Amster
dam f 460; korporaals en minderen 3-2-4
R V. Af 5; deta' hement torpedisten f 6.30;
militairen in een stelling f 500.
Totaal ontvangen bijdragen en toezendingen
f 3.354,594.96).
De Penningmeester,
Jhr. Mr. W. Th. C. VAN DOORN,
's-Gravenhage, 25 October 1915.
gedacht, dat er wel een een bloedneus zou
krijgen, maar neen, het was net of ze het afge
sproken hadden, nu eens een aardig partijtje
te baksen. Toch konden wij wel zien, dat do
beer Kiks de baa6 was. Ten derde kregen we
het worstelen. Do '•eist© partij bestond uit den
mil. Doesburg: en den mi). Bos. Doesburg bleef
overwinnaar. Toen de mil. Doornbos en de mil
Wosterluif. Dit was een mooi nummer, 'lie twee
gespierde mannen waren tegen elkaar opge
wassen. toch moest Wifitorhof eindelijk het
onderspit delven; daarna de derde partij tus-
Hchen de mil. Kr men en de mil. Itietbroek. ook
ion heel aardige partij, die in het voordcel vnn
Urmen eindigde. De laatste "partij was verma
kelijk. Toen zagen wij onzen instructeur, den
mil. C. Krop. op de mat. Den eersten keer
werkte hij met Doornbos, die al gauw kleur
bekende. Den tweeden keer met den mil. Kees
"Westerhof. die met spanning gevolgd werd.
doch" ten slotte ook op beide schouders gelegd
werd. De laaKto partij maakte een aardig
slot aan den goed geslaagden avond welke door
den compagniescommandant werd bijgewoond.
De begrafenis van den laatsten Metalen-
K ruts-ridder.
Men schrijft ons uit Brielle, d.d. 10 dezer:
Onder groote belangstelling bad alhier de be
grafenis plaats van den 104-jarigen Corstiaan
Hagers, den laatsten Metalen-Kruisridder. Van
het garnizoen ging het muziekcorps voor den
stoet uit, cn speelde een trourmarsoh, terwijl
het vaandel van het Metalen Kruis uit het
Gemeente-museum gehaald was, om, thans voor
do laatste maal, 'flon oud-strijder van het jaar
1831 een saluut to brengen. Fit Rotterdam
was een afvaardiging van „Den Vaderland Ge
trouwe", terwijl op de begraafplaats verschil
lende autoriteiten, waaronder de wethouder do
beer C. Mol, aanwezig waren. Een der afge
vaardigden van „Den Vaderland Getrouwe"
sprak een afscheidswoord, terwijl do archivaris
der gemeente, de heer Joh. H. Been. namens
de Brielsche ingezetenen den overledene een
laatst© vaarwel toeriep.
Oplostlng pandoorpraatje 2-lll-4e R. I. uit
De Soldatenoourant van 10 November |.f.
1© elftg: 1. sch. 9, 2. «ch. a„ .3. kl. 9. 4. kl. b.
2© slag 5. h. a.. 1 h. 10, 2. kl. vr., 3. sch. b.
3© slag 2. kl. 10. 3. kl 8. 4. r. k.. 1 r. b
4e slag: 2. h. h.. 3. kl. a., 4. r. vr.. 1. h. 9.
5© slag: 3. r. 9. 4. «ch. h 1. r. 7. 2. h. vr.
6© slag: 3. r. 8, 1 sch 10, 1 r. 10 weg, 2.
h. b.
Hoogachtend,
W. DE STfGTRR,
L. KOKSHOORN.
2-III-lóe K. I.
No.
Ie si.:
kl. b.
2e s!
3© si.
kl. vr.
4© ?l No.
h; 9.
5e sl No.
sch aas.
Ho sl.: No.
sch. vr.
Zoodat No.
De
sch. 9. 2. kl. 10, 3. kl. 9, 4.
No. 4. h. a. 1 li. 10, 2. h. k.. 3. kl. k.
2. b- vr.
3. kl. aas,
4. sch. k.,
8, 4. sch. 10. 1.
1 hangt op
Pandoercluh:
„Heldei
slag.
inzi'ht",
Bevorderinger, mutaties enz.
Reserve Bataljon B.
Te rekenen op 13 Nov. a.s. worden de mili
cien korporaals A. J. C. Woudenberg
van 2 R. 1.. J. H. A. de Visser van 10 R.
I.. J. Lub van 10 R. 1. en A. F. A. M. Wille
van 21 R. I. bevorderd tot milicien sergeant.
Aanbod.
d. Lucht 4-III-4 Reg.
Iuf.
kar-
vijandc-
Trouwen is niets, maar de kehnïsmakiug
ém verloofd en daarna getrouwd to raken, dat
is eon. heel ding", sprak op ©en jnooien Juni-
namiddag Joris Goedbloed tot zijn vrinden,
vrijgezellen als hij, cn gezeten rondom de
groote kletstafel van ,,'fc Vergulde Anker".
Dit was do plaats, waar Joris en zijn
vrienden immer kwamen, om hun bittoruurtje
te nemen ©u de nieuwtjes van den dag ie
behandelen.
Ook des avonds was 't clubje steeds bijeen
©n dan kraamde do ©en al groofer onzin uit
dan de ander. Want hei waren geleerden
huor, cn z© wisten over politiek mee te pra
ten als do besten. Zoowel Frans van Dun
©n Piot van Ronselen, als de anderen wisten
op politiek gebied soms uitspraken to doen,
dio een grooten bijval verwierven bij de club
vrienden, doch zeker menig weldenkend
mensch zoude doen verbaasd staan.
B.v. de kwestie Albanië.
„Ik wist. wel wat ik deed, als ik baas was",
sprak Frans.
„Ik zond cr eenvoudig het tweede regiment
ï*ea ♦a... klaar was Kees,"
i hun
Mil. serg. L.
schrijft ons:
In verband met de vele aanvragen om per
sonen enz. die genogen zijn om op militaire
feest- of ontspanningsavonden hun medewer
king te verleenen, neemt ondergeteekende de
vrijheid zich, met zijn zuster beschikbaar te
stellen voor zulk© avonden. Zij wensclien zich
verdienstelijk te maken door het. zingen van
liedjes ©n voordrachten en hot oproeren van
enkele kleine één-acters. Reeds meermalen zijn
zij met succes werkzaam geweest.
Liefst zouden zij hij eventuecle uitnoodiging
hun oigen muziek medebrengen, bestaande uit
viool, cello en piano, waardoor zij een avond
vullend programma kunnen samenstellen.
Het. spreekt van zelf dat hunne reiskosten
moeten worden vergoed en zoo zij niet meer
terug kunnen, ook hotelkosten. Hopende dat zij
door hunne medewerking zullen bijdragen tot
het verdrijven der verveling, teekent hij. mede
namiNts zijn zuster
Achtend.
L. v. d. LUCHT,
mil.sergt. 4-III-4 R.I.
Inf.
lnf.
Krachtsport 4-11-4 Reg.
Mil. J. Guldemond van 4.-11 -1 Reg.
schrijft ous:
1 september hebben wij een vereeniging op
gericht en wel een, om onze spieren te ontwik-
Helen; ze heet D.M.O. (Door Mobilisatie Opge
richt). We bogonnen met ringen, toen met wor
stelen. U moet weten, we hadden ©en amatcur-
worstelnar in de 4de sectio op onze kamer cn
wel do mil. C. Krop. We moesten een mat heb
ben, maarnu het geld. Onze 1ste luitenant O.
Voorthuyzën gaf ons een gift eu toen hebben
wij do rest er bijgelegd.
Het bleek al gauw, dat we met een goeden
instructeur te doen hadden. Al heel gauw kre
gen- wo al aardig© partijen t© zien. Ten derde
begonnen we met gewichtheffen. We kochten I
een gewicht van 114 kilo. U begrijpt wel, dat
liet niet voor de poes is om zoo'n gewicht te
drukken of te stooten. Er zijn cr al die 84 kilo
drukken cn er is er zelfs wel een, die zelf 70
kilo .weegt en 78 kilo drukt en 94 kilo stoot.
Ten vierde begonnen we met boksen, dat gaan
we nu ook al aardig doen.
Nu hebben we verleden week een Demon
stratie-avond gegeven in ons nieuw gebouw.
Het eerst kregen wij gewichthef ren onder lei
ding van onzen nieuwen voorwerker de mil. De
Roos. Er werd gedrukt tot 86 kilo door don mil.
Doornbos en den mil. Westerhof en gestooten
98 kilo, eveneens door de miliciens Doornbos cn
Westerhof. Onze voorwerker bleef de baas en
bracht het drukken op 92 kilo cn stooten op
114 kilo. Het tweede numifter bestond uit
boksen door den Nederlandschen kampioen
den heer J. H. Kiks en den korporaal Delhaes.
De demonstratie bestond uit vijf ronden, ieder
ran twee minuten, waartusscken een minuut
rust werd gegeven.
W<? hadden nog nooit zoo'n partij gezien. TT
moet weten dat korp. Delhaes vijf jaren in
Amerika heeft gebokst. Hij was wel niet zoo
groot maar heel vlug. De partijen, die wij dan
zagen, waren prachtig. We hadden allemaal
Rattenplaag.
Mil. B, G. van de 4e Corop. Re?. Bat. B
schrijft ons
Slechts zelden mocht ik het genoegen smaken
iets over bovengenoemde Comp. in odzg „Sol-
datencourant" te lezen. Daar ik vandaag naar
mijn meening een gepast onderwerp ho.li, ver-
zoek ik u beleefd onderstaande te willen
plaatsen.
Reeds maanden is er in ons kamp een groote
plaag en wel de ..Ratien- en Muizenplaag".
Ofschoon in den beginne niet zoo erg, werd 't
toch allengskens to bar. Zoodra 's avonds de
Comp. te bed lag en alles rustig was. vertoonde
zich een bende ratten van heb-ik-jou-daar.
Worden de barakken al eens gezuiverd door
planken uit den vloer te nemen en dan de
waterleiding er op te zetten, 't mocht helaas
niets haten. Er werd dan door schrijver dezes
een strik gelegd van touw en toen alles stil
was een afwachtende houding aangenomen,
't Duurde niet lang of er zat een rat in, doch
deze Icon zich gemakkelijk uit haar netelige
positie bevrijden. Na de strik nogmaals gezet
te hebben kwamen we tot de ontdekking dat 't
materiaal niet deugde, v. ant 's morgens was
do strik netjes afgebeten. Er werd toen onder
elkaar beraadslaagd wat de beste methode
zou zijn. Een strik van dun koperdraad. Maar
die hadden we zoo gauw niet hij de hand. Ein
delijk kwam er een soldaat, met name Dassen,
of beter bekend onder den naam van „Da s",
op 't idee om een klem te maken. Heel primi
tief werd dat gedaan. Een kopstuk eener krib
en een paar houtjes en klaar was Kees. Aan
een dier houtjes 'n stuk spek gedaan en nadat
nlles onder de wol lag word de klem geplaatst.
Tegen ongeveer een uur of 12 werden we wak-
j kor door 't lawaai der klem en wc mochten de
voldoening smaken een flinke rat gevangen te
hebben. Er werd direct een spoedeischende
vergadering bij elkaar geroepen waarin met
nlgemeene stemmen 't doodvonnis werd uitge
sproken over den bvutalcn indringer. Allo ©er
dus aan onzen „Das" en we zullen hopen dat
wo de hccle Comp. van dat goedje kunnen zui
veren.
Het Mobilisatie-trio.
A.s. Maandagmiddag zal het Mobilisatie-:: io
^an „Onze Vloot en „Do Nationale Vereeni
ging voor den Volkszang", bestaande uit Hetty
ter Laag, violiste. Nelly van dor Gagtcn,
pianiste, en Q. J. van Trïgt, baritonzanger,
allen van hier, op zijn rondrc-is langs de garni
zoenen van leger en vloot, zijn 126ste uitvoe
ring geven te Scheveningcn, voor het garni
zoen aldaar, in de welwillend door de directie
daartoe beschikbaar gestelde groote zaal van
Seinpost. („N. Ct.")
M. K. TV., Post 31 te Rockanje.
Mijnheer <1? "Redacteur!
Hierbij e©u gewijzigd» oplossing ran „Pan
dde r praat je" fort a d .Tisperweg.
No. 1. kl. 10. 2. kl. a.3. kl. 7. 4. kl. 9.
No. 4. s. a.. 1. j». rr.2. s. k„ 3. r. a.
No. 4. s. 8. 1. s. 7, 2. kl. k., 3. r. 8.
No. 2. h. 8. 3. h. 10. 4. h. k.. 1 h. b.
No. 4. h. vr.. 1. li. 9. 2. r. 7. 3. kl. b.
No. 3. h. 7, 4. b., 1. b. b„ 2. kl. vr.
No. 2. s. 9, 3. r 10. 4. r. k.. 1. a. 10.
Zii er alzoo met den zevenden slag in met
schoppen tien.
De PandoercTub van het Kust
wacht-Detachement Egmond ann Zee.
Van het praatje van 2-III-4© Reg. Inf. ont
vingen wij nog oplossingen van laatstgenoemd©
dub en van de Pandoerdoeb „Zoo noodig" te
fort Kijkduin,
Frans had vroeger bij het tweed© gediend
en volgons zijn meening bestond er geen beter
regiment.
Dergelijke en meer onzin werd daar dage
lijks ter tafel gebracht. Enfin, ze deden nie
mand kwaad ©u ze mochten er toch ook wel
een eigen meening op ua houden. Vandaag
echter ging het over wat anders, zooals we
hierboven reeds opmerkten.
Wat was er dan gebeurd, dat. Joris, anders
niet over vrouwen of vrouwelijk schoon t©
spreken, er heden den mond van vol hadP
Bij zijn vriend Frans was een nicht, komen
t© logecren, die hom, Joris, waarachtig ineens
het hoofd op hol had gebracht. Nog nooit,
zoo meende hij, had hij zulk een lieftallig
schepseltje gezien.
Zij had zulke mooie blauwe kijkers, mooier
nog dan die van zijn moeder eu deze had hij
toch steeds zoo mooi gevonden. Zij was klein,
maar niet te klein, had een ovaalvormig'ge
zichtje, kuiltjes 'in do wangen als z© lachte,
(eeui Aan de zeven schoonheden, zooals hij
wel eens gehoord had) pnrehritte tandjes:
handjes om te zoenen, kortom, z© was zijn
ideaal, zonder dat hij dit eigenlijk voor zich
zelf nog Avflde avoIcd.
Eindelijk werd het hem te machtig.
Hij zou graag met haar in kennis komen,
maar zelden of nooit met dames in aanraking
geweest zijnde, Avist hij waarachtig niet, hoe
hij soqiclö moest aanleggen,
Dankbetuiging.
Do landweersoklant. A. Kantors van de 2e
Sectie, 3e Comp. 41o L.W. meldt ons.
Ter gelegenheid van mijn 'Huwelijk op 9 No-
a'cmber i.l. werd ik met een zeer mooi geschenk
vereerd, door de heeren O. O. mijner C'ompie.
en korporaals en manschappen mijner Sectie.
Voor dit bv.ijs aran ware kameraadschap en be
langstelling jegens mij en mijn echtgenoote
kan ik niet nalaten door deze mijn hartelijken
dank te betuigen in het door ons allen zooveel
gelezen blad.
A. KANTERS en
Echtgenoote.
Pandoeren korps. Rijd.-Art.
Mijnheer de Redac teur
Beleefd verzoeken wij u onderstaand pan
doerpraatje in uav blad te plaatsen, 't Is Zon
dag 1.1. door ons zelf gespoeld on lic-t is opge
geven als geAvonncn, doch later door on.s opge
lost. cl© oplossing zullen wij een volgenden
keer laten volgen.
De kaarten zaten als volgt:
Schoppen 8 uit als troef.
No. 1. verder harten 7. S en 9, ruiten 8,
klaver vrouw, 8 en 7.
No. 2. ruiten aas, vrouw, 9, 7, kl. aas en 10,
harten boer, schoppen 10.
No. 3. harten 6, ruiten kon., kl. kon. en boer,
schoppen aas, boer, 9 en 7.
Nb. 4. schoppen kon. en vrou'.w harten aas,
an, vrouw en 10, klaver 9 en ruiten 10.
Hoogachtend,
Pandoerclub
„De Geheimzinnigheid".
1 B.-Batterij korp. Rijd.-Art.
Het Avas daarom heel goed van hem gezien,
dit onderwerp ter tafel te brengen, om de
verschillende meen in gen zijner vrienden daar
omtrent eens te horen en er zijn voordeel
medo te doen.
„Ik ben juist van een andere meening",
zeid© Piet, een verstokt celibatair, „met een
strootje haal je ze naar je too en met oen
voorhamer sla je ze nog niet meer van je af".
Op dezen uitval volgde algemeen gelach,
waardoor Piet zich geprikkeld geA-oclenae, be
gon met zijn gezegde te motiveeren.
„Laat ik dan eens a'crtellen, hoe ik deze
ervaring heb opgedaan", begon Piet, doch
daar hij dit verhaal al zoo vaak had opge-
disclit, hoewel telkens met de noodigo a aria-
ties. lieten de vrienden hem geen tijd dit ver
haal wederom te doen.
„Ik a-oor mij", sprak Frans, ..zou hot zoo
doen. Ik schreef eon brief, besprenkeld met
odeur van bosc-hviooltjes, eau-cle-Cologue, enz.,
want daar houden do dames van en schreef
daarin neer alles, wat ik maar kon vinden,
om haar aangenaam te zijn. Vooral zou ik ze
vleien, dat heeft invloed.
„Pats", dacht Joris, „dat is het, ik lap het
hem".
Verbaasd keken de vrienden op. toen Joris
plotseling opstond en vertrok, bijna zonder
hun goeden dag te wenschen, temeer daar
Joris anders steeds de laatste was, om to gaan
en eerste, om te komen.
Aan „d« PJnnekuadraod".
(Van sergt. G. Pereklomp.)
(Wijze „In. de Omnibus")
Wat vindt men aan de B©lz© grens?
De Pinnekuedraod.
Wat verfoeit nu ook menig mensch?
De Pinnekusdraod.
Waar zendt men wel soldaten heen,
Waar klaagt de handelaar steen cn been.
Aan do Pinnekusdraod, Aan de Pinnekusdraod.
Aan de Pinnekusdraod.
Waar ziet men nu do „Duteehe" staan?
Aan d© Pinnekusdraod.
Waar houdt men menig ernokk'laar aan?
Aan d© Pinnekusdraod.
Waar komen als 't er over gaat,
De grensbewakers te laat?
Aan de Pinnekusdraod, Aan de Pinnekusdraod,
Aan de Pinnekusdraod.
Waar 6cbiider je d'uren van je wacht?
Aan de Pinnekusdraod.
Wordt meest aan vrouw en kind gedacht?
Aan de Pinnekusdraod.
Waar smokkelt- men de meest© waar.
■Stond ook 'n millioen f»ldaten daar?
Aan de Pinnekusdraod, Aan de Pinnekusdraod.
Aan de Pinnekusdraod.
Wat maak je soms wel zenuwziek?
Aan de Pinnekusdraod.
Dat is dio lamme elektriek
Aan de Pinnekusdraod.
Waor patrouilleer je voor plezier,
Van 8 tot 12, van 2 tot 4
Aan de Pinnekusdraod, Aan de Pinnekusdraod,
Aan Pinnekusdraod.
Wfcarom denken we later thuis?
Aan de Pinnekusdraod.
Want waar was het niet altijd pluis?
Aan de Pinnekusdraod.
T7aar waken Are nog 6teeds gewis,
Zoolang er wat t© smokkelen is?
Aan de Pinnekusdraod. Aan de Pinnekusdraod,
Aan de Pinnekusdraod.
G PERSKLOMP.
Tevredenheid!
(Sergt. Fred.)
Wees tevreden, Avil niet treuren,
Want aan alles is een grens,
Wil dan naar deez' regels hooren,
Staak uw mopperen, ontevredc-n mensch!
Wees tevreden met uw lol,
Kameraden, wat baat uw klagen?
Denk steeds dat na tegenspoed
Altijd komen beter dagen.
Zie ri t altcos naar do rijken,
Want gij weet niet wat ge doet
Daar onder de mooie kleeren
Zoo vaak klopt een bedroefd gemoed.
Gold, clat brengt geen hartenvrede,
Dnar men dio niet kooyen kan
Maar hij die met and'ren mee kan leA-cn,
Dat is een gelukkig man.
Z©g niet: „o ik kan niets missen",
Want liet is mij vaak gebeurd.
Dat ik and'ren kon verblijden.
Tiet een enkel opwekkend Avoord.
Sergt. FRED.
Chaamdijk.
(Van korp. J. Kwant.]
Aan de grens, bier in liet Zuiden,
Van 'iet Nederlandsche rijk,
Staan een tien of twaalf huizen,
'c Is, heel onbekend, Chaamdijk.
Ga maar zoeken op ae landkaart,
Doe het grondig of gezwind,
'k Wed, dat gij in geen gevalle,
Den naam van het gehuchtje vindt.
's Zomers als liet groen de boomeu
En de bloem do weide siert.
Kan 't gebeuren, dat een vreemdeling,
Door natuurschoon, vroolijk tiert.
Maar thans, nu de koude hc-rfstrwind
Den hoornen 't groene kleed ontvreemdt.
En een kleed des doods gaat spreiden,
Over boomgaard, over beemd.
Thuis gekomen, op zijn kamer, twee hoog
in de Oranjelierstraat, schelde Joris zijn hos
pita ©n Aerbaasde het mensch, door zijn zon
derlinge bestellingen.
Hij iiet ïi.l. het volgende halen.
Een pakje enveloppen in verschillende
zachte kleuren ©n gevoerd.
Een pakje postpapier, cok in diverse kleu
ren.
Een fleschje eau-de-Cologne.
Een fleschj© bosehviooltjes.
Een fleschj© reseda-odeur.
„Hot lijkt wel, of mijnheer verliefd is",
riep de scherpzinnig©, spijkers met koppen
slaande hospita, tot groote ei'gernfs van Joris,
uit.
Toen hei' gevraagde er was, zette Joris zich
neer, streek eens cïoor zijn haar, beet op zijn
penhouder en peinsde.
De eerste moeilijkheid zat hem hierin, dat
hij het met haar betiteling met zich zelf niet
eens was.
Eindelijk schreef hij met fraaie krulletters:
Allerliefste juffrouw.
Een oogenblik later Aond hij dit weer niet
goed en schreef op een ander vel:
Lieve juffrouw.
Zoo verknoeide bij vier a vijf velletjes en
eindelijk stond erGeachte juffrouw.
Vele malen ook moest de brief opnieuw ge-
schrcven AA-oiden daar hij hem dan t« kort,
j dan weer te lr.ngdradig vond.
Nu is 't hier zoo eenzaam, stille,
J)at ik do verzuchting slaak:
..Och. dat tooh do tijd ras komo,
Dat ik uit Chaamdijk geronk.
Op post.
tVon korp. J. Kwant.)
Alleen aan Hollands grenzen
Sta 'k vi r \an huis op Avacht,
In dienst der Koninginno.
Daarom uit ik geen klacht.
'i Is nacht, ©en di'-ht© «luier
Hangt ©A-or boseh en Acid.
Geen geluid da*, liet komeu
Van een' „wezen" mij meldt.
't fs stil. alles sluimert.
Do monsohheid en natuur,
De torenklok /verkondigt
Het middornnehtlijk uur.
't I» stil. alleen her, windje
Suist door hot dennenwoud.
En 't ruisehen van d" takken,
Verstoort de .stilt© boud.
Door 't wiogolen ran do d'*nnon
Merk ik inijn eenzaamheid niet,
Het ie, a ln zongen d© Kng'len
Kén heerlijk, wonderschoon lied.
Ik luister, in stilte, eerbiedig.
Hoor nk-ts dan het dennengeruisch
Ken wppmoedige gedarht© komt boven,
Ik denk nan liet oudcrltik huis.
Aan mijne ouders, aan miino geliefdon,
Zoo ver, die ik allen verliet.
Maar 't liedokon van do dennen.
Verjaagt Aveer dit weemoedig verdriet.
De aflossing komt, en ontrukt mij,
Aan de stilte van de natuur,
Nooit zal ik dit sehild'ren vergeten,
Op dat schoono middernachtouur.
J. K.
„Vijf centen strafport".
(Van korp. J. A. van Hurck.)
Vat me nu is overkomen.
Dat ail ik zonder schnxm©n
Vertellen aan ieder, die 't 'rillen lezen.
Hopend© Hat. men „goedgejoovig" zal wezen.
Tn den tram, loojend© naar Hoogezand,
La« ik een rechtsgeding in de courant
Van ©en soldaat, liggend© op ©en fort.
Wiens vrouw werd gi-straft met 5 c-enten port.
En 't was Atarompel niet te laken.
't Ging op briefkaart ov©r hnnd©l?zaken.
Het feit. was lang nog nier. zoo flauw.
Op die briefkaart,, geschreven aan zijn vrouw.
Stond, voor minder dan duizend doe 'k liet niet,
Dat staat vast, ]ie\-© Margriet.
De beambte, die vijf porteentcn vro©g,
Dacht 't gaat over duizend, 't. is niet genoeg.
Maar de man. die de briefkaart .'-'•lireef,
Zei: dacht je dat het daar nu bij bleef.
Jk geef 't zaakje direct in i©chtershanden,
lYant we zijn nier in de vrije Nederlanden.
De dag van terechtzitting brak eind'lijk aan,
De rechter keek den kjager erg donker aan.
Zooals steeds in 't begin, na de eerste vragen.
Zei men. beklaagde, hoe durf j© 't te wagen
Een zaak, zoo zuiver als een klont.
Dewijl het warempel zwart op wit. stond,
Dan nog te brengen voor hot gerecht?
't Was nu alreeds onderzocht cn beslecht,
Ge wordt veroordeeld tot f 5 boete
En maak je nu maar gauw uit de voeten.
De man, die „zóó iets" durfde te wagen,
Stond na 't vellen van 't vonnis totaal ver
slagen,
En vroeg toen onder sidderen en beven,
Of 't woord even aan hem werd gegeven.
Na een toestemmend knikje van den president
Begon hij te pleiten, de arm© vent,
En zei: „Zooals U.E.D. weet ben ik getrouwd,
^t Heeft me tot nu toe nog niet berouwd,
Tc Heb een vrouwtje, heel aardig en lief,
Zij is dan ook mijn hartedief.
Ik kreeg een brief cn daarin vroeg z© mij
Een fliiAveelen hoedje met een strikje van zij.
Daarop schreef ik heel vroolijk en vlug
De veelbesproken briefkaart terug."
De man werd nu verlegen en keek naar z'il
schoenen
En zei: „Mijnheer.met die duizend bedoelde
ik duizend zoenen."
J. A. VAN HURCK.
Korporaal Afd. B.B. Veldpost,
Willemstad.
Aan Rikle.
(Van mil. K. IJdo. uit naam der vroeger©
bewoners van School Brandewijnsteeg.j
Met weemoed denken w© terug
Aan onze oude woning.
Al stond ze in geen huurt
Van Heer of Keizer. Koning.
Te lang reeds woonden wij aldaar,
Om 't- zoo maar t© vergeten
't Verhuizen viel ons zAtaar,
Vrij mag dit ieder weten.
't Had heel wat in, van Riek te moetc-n
«cheiden,
Dat aas het zwaarste lijden,
Van Rikie. door ©en ©Wc bemind.
Student, soldaat, ja, door ©lk kind.
Met Aveemoed denken we terug
Aan Rikie. t kofficvrouwtje,
Vergeten zal of kan niet een
J-let vriend'Üjk goede oudje.
Vrij kon mc-n hij haar binnengaan,
Geen onzer liet zo buiten staan
En altijd in den stillen nacht
Heci't zij den schildwacht thee gebracht.
Ja. Rikie. ons gemis is groot.
Wij danken u voor 't geen g' ons toodt,
En w' hopen, dat 't n wel zal g3nn.
Op T'we verdere levensbaan.
n. I.tdo.
Hulde aan onzen F2cteur.
fVan Mil. J. Zagwijn.)
Onze courant vermeldt gebeurtenissen,
Van allerhande aard.
Om zoo eens een liedje op te disschen,
Is de moeite hier ook wel waard.
Van wat mijn gedachten is ontvloden,
Val Tc ook steocF moe door de deur.
Doch nimmer heb 'k nog iets aangeboden
Van onzen geachten facteur.
Eindelijk toch was hij er mede klaar, wiseh-
i© zich' het zweet, van het voorhoofd, want hij
het- er warm van gekregen cn begon den brief
met. odeur te bewerken.
Toen dit gebeurd wa«. schreef hij met fraaie
letters hot adres
Mejuffrouw Van Akkeren,
Moerbeienstraat 20,
D© volgende letteren had hij op papier
geworpen
Geachte juffrouw,
Zooals de morgenstond goud in den mond
heeft, waag ik het, alhoewel tl onbekend, een
brief tot u te richten en u dezen in den vroe
gen morgen te doen toekomen.
Ik heb u gezien en werd op u verliefd. Ik
zag utre engelachtige onschuld, uw charmante
figuur, kortom ik zag u heeletnaal en min u.
Ik aanbid u. Word mijn vrouw. Ik verzeker
u, dat gij ann mijne zijde gelukkig zult zijn
en dat ik alles zal doen. u te behagen. Jk
ben niet Jeelijk cn niet onbemiddeld. Weiger
niet. Zend spoedig bericht, aangebedene, aan
JORIS GOEDBLOED.
Oranjelierstraat 11,
Alhier.
Mot spanning wachte hij op antwoord.
Toen hij van zijn kantoor kwam, waar hij
van louter opwinding niet had kunnen wer
ken. lag een keurig brieijc met lakstempel in
zijn kamer op tafel.
Bevend van ontroering nam hij het op.
maakt© het open. las liet en... sm©&: het, op
den grond, deed als een gek, sprong de straat
op en ging dien middag niet naar zijn
kantor.*-.
Wat behelsde dan het. vrouwelijk episteltje?
Eenvoudig dit
Mijnheer,
Tn antwoord op uav onbeschaamd schrijven,
deel ik u mede. dat ik gehuwd, wettig ge
huwd ben.
Mevrouw VAN AKKEREN—
SCHERLING.
Toen hij des avonds in de soos kwam, vroeg
Frans hem onnoozel. of hij succes had gehad,
waarop Joris hem verbotnvereerd aankoek ©n
uit het. lachen der ATienden begreep, dat zij
alles wist©n. Van wien? Gemakkelijk :e raden.
Natuurlijk van Frans, aan wien zijn nicht
het verteld had.
Een gcheele maand lang kwam Joris niet
meer in de soos. bang. dat hij uitgelachen
zoudo worden. Daarna, echtc-r werd hij' weder
om een geregelde clubvriend en heeft nooit
meer getracht met dames in connectie ie
komen.
Hij is en blijft vriigezel.
G. PER SKLOMP-
