In de hinderlaag.
Binnenland.
S DK SOLD/iTENCOURANT van Woensdag: 3 IXTovemtoer 3. X 3
Zuidelijk
Servië.
Kr wordt in geheel Servië
zeer verwoed gestreden Van
't noorden zijn de Duitschers
en Oostenrijkers er binnen
gedrongen en langs de geheele
lange Oostelijke grens de
buigaren. Niet het minst
zwaar zijn de gevechten in
Zuidelijk Servië. Daar worden
de Servische troepen geholpen
door de Fransche tegen de
Bulgaarsche en al wordt er
vaak met afwisselend geluk
gestreden, de Bulgaren dringen
toch vooruit. We geven van
dit oorlogsterrein een kaartje,
waarop onze lezers menige
genoemde plaats kunnen vin
den. Lang en heftig is er
gestreden om Veles (Kapruin
of ,Köprulu) bijv., dat eerst
de Bulgaren innamen, toen
weer door de Serviërs werd
veroverd en nu hernomen is
door de Bulgaren.
Ceneraal Joffre te Londen. ~-~
LONDEN- De Times" zegt: Het bezoek
van generaal Joffre te Londen heeft geleid
tot volkomen overeenstemming betreffende
de militaire staatkunde ia den Balkan.
FRANKRIJK.
Van het Westelijk Oorlogsterrein.
PARIJS. Een mededeeling van. Sir John
French meldt:
De artillerie vernielde verschillende
observatieposten in de buurt van Lorn-
baertzijde. Wederzijdsche beschieting van
geschut wordt voortgezet ten N. en ten O.
van Souchez, voornamelijk bij Bois-en-
Hache. Hevig wordt gevochten om het be
zit der loopgraven waarin de vijand giste
ren doordrong; wij hebben enkele deelen
hernomen.
De Duitschers in Champagne hernieuw
den hunne aanvallen ten N. van Le Mesnil,
na krachtige artilleristische voorbereiding,
vergezeld door het gebruik van granaten
met verstikkende gassen gevuld. Zij onder
namen vier aanvallen gisteren, den eersten
te zes uur in den morgen, den laatsten te 4 u.
in den namiddag, nabij Tahure, doch wer
den overal afgeslagen door artillerie en
infanterie-vuur. De Duitschers werden ge
noodzaakt in wanorde te vluchten met
groote verliezen350 man werden gevangen
genomen.
Een hevig artillerie-duel had plaats in
de Vogezen en den omtrek van Ban-de-Sapt.
BERLIJN". Beiersche troepen veroverden
ten nooroosten van Neuville een Fransche
stelling, 1100 M. lang, namen ongeveer 200
man gevangen en maakten vier machine-ge
weren en drie mijnenwerpera buit.
Een vijandelijke tegenaanval werd
'a avonds afgeslagen.
In Champagne veroverden de Franschen
in den nacht van 29 cp 30 Oct. in een bui
tengewoon hevig gevecht een ver vooruit
stekend stuk' loopgraaf ten noorden van Le
Mesnil op de daar staande compagnieën.
Bij Tahure deden onze troepen in den
namiddag een aanval. Zij bestormden de
Butte de Tahure (hoogte 192, ten noord
westen van genoemde plaats). Het gevecht
duurde den geheelen nacht door. Een en
twintig Fransche officieren (onder wie twee
bataljonscommandanten) en 1215 man wer
den gevangen genomen.
Het nieuwe Ministerie,
PARIJS. (Officieel). Het ministerie
is samengesteld als volgtBriand,
premier ea Buitenlandsche zakende
Freycnet, Combes, Bourgeois, Guesde,
Denys Cochin, ministers zonder portefeuil
le; Viviani, Justitie; Ribot, Financiën;
Malvy, Binnenlandsche Zaken; generaal
Galliéni, Oorlog; admiraal Lacaze, marine,
Painlevé, Onderwijs en Uitvindingen be
treffende nationale verdediging; Méline,
Landbouw; Clementel, Handel; Sembat,
Openbare Werken; Doumergue, Koloniën
en Arbeid.
Het gebruik van cavalerie.
Naar aanleiding van de berichten, dat bij den
laatsten grooten slag op het Fransche front
ook cavalerie door do Franschen gebruikt zon
zijn, schrijft de bijz. militaire medewerker va»
de ..Nieuwe Courant"
,iWij behoeven ons echter slechts het slag
veld voor oogen te stellen, zooals het ons in
de talrijke en uitvoerige commentaren over do
mislukte poging tot doorbreking der Entente-
legers is afgeschilderd, om tot het inzicht te
bomen, dat het gebruik van ruiterij in massa
hier niet te verantwoorden zou zijn geweest.
Na de urenlange beschieting van de voorste
Duitsche linie waren dc- dekkingen als tot
poeder gemalen, do prikkeldraadversperringen
vernield en door elkander geslagen hoewel niet
opgeruimd, het terrein als bezaaid met groote,
diepe granaattrechters, de uitgravingen, schuil
plaatsen en dekkingen gedeeltelij k
dïchtgeworpen, alles uiteengeslagen en ver
splinterd, kortom tot één grooten chaos van
wrakhout, draadslingers, diepe gaten en val
(Vit het Engelsch).
Met ijzige bedaardheid wond Tucket nu
den schepemmer weer op keerde zich óm, til
de met inspanning van aJ zijn kracht zijn
slachtoffer op en zette hem er in.
De emmer hing dreigend boven de duis
tere diepte. Nog sprak Tucket* geen woord.
De eenige geluiden waren het geregeld ge
stommel van het groote rad en een eigen
aardig slurpend gerucht onder uit de
schaobt-
Tuckett deed het rad stilstaan. Willard
hoorde het krakken van de tanden. Nu be
gon de emmer te zinken. Wilde Tuckett hem
op den bodem van de schacht neerlaten en
hem daar laten verhongeren? De honger
dood was een langdurig lijden. Ongetwij
feld zou er iemand komen om hem te ver
lossen vóór het einde er was....
Nu hield de sckep-emmer weer stil en
bleef langzaam ronddraaien, ongeveer drie
voet beneden den rand van de. schacht.
Tuckett- het het windas los. Zijn lange ge
daante vertoonde zich boven Willard en
Willard zag dat hij een mes in zijn hand
hield.
Hij wachtte, radeloos van onzekerheid.
„Je dacht zeker, dat ik je daar bene
den zou laten omkomen van gebrek he?"
vroeg Tuckett, de gedachten lezend in de
angetoogen van den ander. „De hongerdood
Jul van jouw. slag, jnaar ik
kuilen misvormd.
Maar in dien chaos had do Duitsche infan
terie inzooverre zij niet bedolven was, toch
nog dekking weten te vinden en zich daa»
met haar juiclvuurgewercn en mitrailleur::
verschanst. Een welvcorbcreido stormaan
val der Fransche en Engelsche infanterie
was beslist noodig om deze weliswaar ern
stig geschokte, doch niettemin hardnekkig
weerstand biedende tegenstanders achteruit
te werpen.
Ten koste van ontzaglijke verliezen Is haar
dit gelukt, doch toen de eerste Duitscre linie
was genomen, stuitten de zegevierende aan
val stroepen op dc tweede nog intacte verde
digingslinie, die zeker niet minder krachtig
was versterkt en bezet en met prikkeldraad
stormvrij gemaakt, dan do eerste vóór haar
vernieling. Eu ware ook die linie genomen,
dan zou men t-och nog weder op een derdo
dergelijke linie zijn gestuit.
Ik vraag n in gemoede: "Wat zou cava
lerie onder dergelijke omstandigheden te
paard wel te verstaan hebben kunnen
doen? Immers mets dan met een heldhaftig
gebaar een schitterenden doodenrit hebben
kunnen rijden met geen ander gevolg dan het
schromelijk hoog aantal der nutteloos geval
len slachtoffers in dezen moorddadigen krijg
te hebben vermeerderd. Ja, ware 't den Fran
schen in Champagne gelukt door een onafge
broken serie van infanteriemassaaanvalen
het stelsel van achtereenvolgende Duitsche
loopgravenlinieen in zijn geheel te doorbre
ken, zóódanig, dat daarachter geen nieuwe ver
dedigingslijn meer aanwezig was om lmn élan
te stuiten, dan ware ook voor de cavalerie een
sclioone taak weggelegd geweest.
Aanstormend door de wijde bres, door haar
artillerie opengeschoten, door haar infanterie
voltooid in zoorverre ook de vijandelijke bezet
ting was neergestoken of vordroven, had do
cavalerie van hot dan uitgeputte lioofdwapen
de vervolging des vijands over kunnen nemen.
Hem met de sabel of lans in de vuist rusteloos
opjagend, had zij hom het heretellen der ge
desorganiseerde verbanden kunnen beletten en
do verdere oplossing dier verbanden kunnen
voltooien.
Men zij overtuigd, dat de Fransche cavalerie
zich daarvoor reeds achter de infanterie heeft
verzameld. Doch heb heeft niet zoo mogen zijn
liet bleef bij de vermeestering van de eerste
linio en van een heel enkel punt der tweede;
do vloedgolf, die den dijk moest doorbreken,
werd zelf gebroken en vloeide machteloos terug
naar do eerste veroverde verdedigingslijn, die
zij wist te behouden.
Wat de Russen in Wolhynië hebben beproefd
infanterie en cavalcrio inzetten na een korte
artilleristische voorbereiding is nutteloos offe
ren van beide wapens geweest en met zware
verhezen gestraft.
Wat de Franschen en Engelsehen na langdu
rige artilleriebeschieting in Champagne lieh
ben verricht, is althans een schitterend ge
slaagde aanval geweest, dio alleen door gebrek
aan voldoende vereche troepen, om na vermees
tering der eerste linie ook de tweede en do
derde te nemen, wat heb einddoel: doorbreking,
betreft, is mislukt.
Doch, afgezien van het optreden van kleine
met vermetele stoutheid verkennende ruiter-
patroubles: hebben zij hun cavalericmassa's
wijselijk achtergehouden. Daarover zullen
het blijkt uit de wederzijdsche berichten trou
wens ovrtuigend zoowel do Duitsche als de
Engclsoho en Fransche bevelhebbers het wel
volkomen niet elkander eens zijn geweest. Wat
de eigenlijke taak der ruiterij in massa is,
hebben ons do Duitschers in hot begin bij hun
opmarsch door België en Noord-Frankrijk ge
toond; mocht een der fronton overhoopt tol.
wijken worden gebracht, dan zeker zullen wij
opnieuw aanschouwen, boe cavalerie, doch dan
bij de vervo'ging. met voordeel kan worden ge
bezigd. Op het loopgravenfront is voor haar
echter ereen plaats."
RUSLAND.
Van het Oostelijk Oorloqsterrein.
WEENEN. Aan ons front- aan de Strypa
betoonde de vijand Zaterdag weder grooter
activiteit. Op verschillende punten van onze
linie opende hij een krachtig artillerie-vuur
ook deed hij op één plaats een poging om
over de Strypa te trekken, deze poguig werd
echter door ons vuur verijdeld.
Ten zuidoosten van Luzk werd wederom
een vijandelijke vlieger naar beneden ge
schoten.
Onze aanvallen ten westen van Tsjarto-
weet nog wat boters. Iets dat vlugger werkt
en zekerder ook
Terwijl hij sprak, leunde hij over den raEd.
Willard zag een flauwe glinstering van het
staal in zijn hand. Hij 2ette zijn tanden
op elkander.
Maar dit was het eind nog niet. Het mes
ging achter zijn rug om. Men hoorde een
lichten tik. Het mes was naast hem in den
emmer gevallen en Tuckett was weer bij het
windas.
Het kwam Willard voor, dat één streng
van het touw, dat om zijn enkels zat, was
doorgesneden. Hij deed een heftige poging
om zijn handen vrij te krijgen. Vóór hij
hierin geslaagd was, ging de schep-emmer
met vaart naar beneden.
Steeds lager ging het, terwijl de emmer
voortdurend ronddraaide en tegen de zijde
van de schacht stootte. Wiilard's handen
waren nu vrij en hij raapte het mes op en
sneed het touw om zijn voet los. Vóór hij
evenwel de prop uit zijn mond kon verwij
deren, vernam hij een gespatter en een
plomp. De emmer had den bodem van de
schacht bereikt.
Hoe bevalt je dat nu?"
Tuckctt'a spottend stemgeluid kwam tot
hem alsof het door een spreektrompet ging.
„Hoe bevalt je dat, mijnheer Aubrey Wil
lard Het is daar een beetje donker, denk
ik, en koel en vochtig. Maar dat zal gauw
beter worden dat wordt gauw beter!"
En do lach, die zijn oor bereikte, was
vrecselijker dan alle vorige bedreigingen.
Het. volgen oogenbük kwam het toinv op
WilLrd's hopfd jj,'uck§fct faji het
rysk vorderen geleidelijk. Krachtige aan
vallen der Russen werden afgeslagen.
Overigens geen nieuws in het noordoosten,
Het Russische ministerie.
PETERSBURG. Naar men verneemt, is
Goremykin benoemd tot Rijkskanselier.
De „Beurscourant" deelt mede, dat bij
belast zal worden met de opperste leiding
van buitenlandsche zaken, daarbij gesteund
door Shebeko, oud-ambassadeur te Weenen.
Verder wordt bericht, dat de Tsaar de
ontslagaanvrage van de.ministers Sasonof.
Kharitonof en Krawosjen heeft aanvaard
en dat Kwostoff minister-president wordt.
Bloedige ongeregeldheden te Wilna.
PETERSBURG. De Duitsche autori
teiten te Wilna hebben last gegeven alle
metaal op te commandeeren en ten gevolge
daarvan hebben de troepen alles tob den
laatsten spijkeT ingezameld. De bevolking
bood geen verzet-, maar toen de Duitschers
begonnen het metaal weg te halen van de
orthodoxe en katholieke kerken, verzamelde
zich des nachts een geweldige menigte, die
met handgranaten en bommen was gewa
pend. 's Morgens begon de menigte den
6brijd met de soldaten, die .voort wilden
gaan het metaal uit de kerken weg te ha
len. Twee dagen lang waren de straten
van Wilna het tooneel van vreeselijke,
bloedige ongeregeldheden, waarbij tal van
soldaten en burgers zijn gedood.
OOSTENRIJK-HONGARIJE.
Aan den Isonzo.
WEENEN. Uit het oorlogsperakwar-
tier wordt gemeld: Uit het legerbe-
richt van Zaterdag blijkt, dat de slag
aan den Isonzo nog steeds voortduurt.
Na de eerste phase van dezen geweldigen
strijd had het aan den 'zuidelijken vleugel
aanvallende Italiaansche derde leger nog
ongeveer twee legercorpsen in reserve. Deze
achtergehouden strijdkrachten worden 'nu
ook in gevecht gebracht. Ook de zeer rij
kelijk van munitie voorziene vijandelijke
artillerie kan haar vuur nog met groote
hevigheid handhaven. Zoo werden bijv.
gisteren aan den Monte Sabotino. alleen
meer dan 2000 zware granaten geteld.
Vooral tegen bet bruggehoofd van Görz
richten zich, zooals blijkt uit de childering
der gebeurtenissen van 28 dezer, de heftig
ste pogingen van den vijand. Men kan
niet te hooge waardeering hebben voor geest
en hardnekkigheid van onze daar strijdende
troepen. Zonder verslapping doorstonden
zij het elf dagen durende artillerievuur. En
met verlangen verbeidden ze het oogenblik
dat ze met de Italiaansche infanterie in aan
raking zouden komen. Vooral de dappere
Dalmatische landweer-infanterie-regimenten
nes. 23 en 37 en afdeelingen van het in-
fanterieregimeut no- 30 hielden met taai
heid stand op de felst begeerde punten van
den Monte Sabotino en de Podgorahoogte,
tob zij zich onder hoerageroep op den aan-
clringenden vijand konden storten en dezen
konden terugdrijven. Hier, gelijk overal,
vindt de infanterie door de trefzekerheid
der onvermoeide kanonniers en de uitsteken
de in de voorste linie medewerkende tech
nische troepen, de meest volmaakte onder
steuning. Zoo werden gisteren verschillen
de aanvallen op het bruggehoofd van Görz
reeds door ons artillerievuur verijdeld.
Voor den sector van Pevina ontaardde
daarbij de terugtocht van den vijand in een
wildo vlucht. Op de Podgorahoogte hadden
zwakkere Italiaansche afdeelingen nog in
enkele loopgraven zich kunnen handhaven
en gasbommen kunnen werpen. Zij werden
met handgranaten vernietigd.
Ook in den noordelijken sector van de
hoogvlakte van Doberdo tusschen Peteano
en den Monte San Michele kwam gisterna-
middag een aanval reeds door ons con
centrisch geschutvuur tot staan. Hierop
deed de vijand hier des daags geen aanval
meer, maar beperkte zich tot een beschie
ting uit alle kalibers. In een nachtelijken
aanval slaagde de vijand in de vermeeste
ring van een klein stuk loopgraaf. Zooals
steeds, werd hij echter dadelijk weer ver
dreven.
In de streek van San Martino waren nog
eenige loopgraven in bet bezit der Italianen
gebleven. In den afgeloopen nacht werd
door een tegenaanval van het Hongaarsche
infanterieregiment no. 39 en het veldjager-
ba tal jon no. 24 de geheele stelling heroverd.
Ook de aansluitende sector tot den Monte
Dei Sei busi was weder het tooneel van hevi
ge gevechten. Hier stiet de aanval van
den vijand af op den onwrikbaren muur
van de Stiermarkensche landweer-infanterie-
regimenten no. 3 en 26. Italiaansche af
deelingen die in het dal ten oosten van
Verinegliano ageerden werden door ons vuur
tot vluchten gedwongen.
Eveneens verdreef onze artillerie concen
traties van den vijand op Laroeia en in de
Mandria-werken.
In den Piava-sector bleef de Italiaansche
infanterie, afgezien van een dadelijk ver
ijdelde forceeringspoging bij Aiba, overal
rustig.
Bij het bruggehoofd van Tolmein beperk
losgemaakt van het windas; daarop ver
dween de schaduw van de menschelijke fi
guur boven aan de schacht.
Wiilard's hand was met volkomen vast,
toen hij een lucifer afstreek, om eens om
zich heen te zien. Hij bevond zich op den
bodem van een put van ongeveer veertig
voet diep en vijf voet in doorsnee. De wan
den waren van roodachtigen steen, waar
langs voortdurend water druppelde. Nu be
greep hij waar het voortdurend slurpend
geluid vandaan kwam. Een ijzeren pijp liep
aan een zijde van de schacht naar omhoog
en door deze pijp deed een pomp het water
uit het moeras omhoog wellen.
Tsuk, tsuk, ging het; tsuk, tsuk, zoo
vaak de zuigpomp steeg en daalde met een
tonige regelmaat.
De lucifer was uitgebrand. Willard luis
terde ademloos. Nog altijd was hij in twij
fel omtrent Tuckett's bedoeling. Wat had
hij ook weer gezegd „Een vlugger dood en
een zekerder."
Hij behoefde niet lang in onzekerheid te
blijevn. Eenige oogenblikken later hield het
geregeld werken van de zuigpomp op. Op
hetzelfde moment merkte hij op, dat het
waterrad stilstond.
Hij wist nu alles. Hij moe6t verdrinken,
niet verhongeren.
Hij streek nog een lucifer aan en zocht,
over den rand van den emmer, het water.
Het rees al.
„Klim er toch uit! Waarom klim je er
niet uit?" echode weer Tuckett's stem.
„Klim er uit, als je kan. Je hebt nu het
touw en je handen heb je opk .vrij. Toon nu
je kunsten ge-as 1"
te de vijand zich, na een vergeefschen aan
val op Maria, tob artillerievuur. In het
Krn-gebied is reeds veel sneeuw gevallen en
eveneens betrekkelijke rust ingetreden.
ITALIË.
Bommen op Venetië.
In de Frank/. Zcitung vinden we een be
richt van het Agentschap Stefani aangaan
de de schade, toegebracht door een bom
uit een Oosten rij kschen vlieger op Venetië,
in den nacht van 25 op 26 dezer, waarbij de
kerk der Barrevoeters werd getroffen. Do
bom sloeg twee gaten in bet dak en ver
nielde in 't ontploffen het geheele fresco
van Tiepolo. Geen vierkante meter van bet
tafreel, voorstellend de legende van Loret-
to: engelen, die bet huisje overbrengen
waarin bij haar leven de H. Maagd woonde,
bleef gespaard. Het gold voor een van de
beste werken van den schilder. Ook de mo
zaïekvloer van de kerk, die onder 't puin
ligt, zal wel zwaar beschadigd zijn.
De „Mrzli Vrh".
In de „Yorwarfcs" vinden wo een mededee
ling over den in de legerbericl.'.en omtrent do
operatiën sar. het Italiaansche front telkens
wederkeerenden naam van den Mrzli Vrh. Deze
onuitsprekelijke naam is Sloveen9ch en be-
teekent sneeuwberg (mrzli bevroren, vrh
terg)-
SERVIË.
De oorlog in Servië.
BERLIJN. De Duitsche troepen van het
leger van von Kovess hebben Grn Milano-
watsj genomen. Ten noordoosten van die
plaats werd de vijand aan den weg Satomja
Kragoejewatsj uit zijn stellingen ten zui
den van de Srebrnica geworpen.
Het leger van Gallwitz drong aan beide
zijden van de Morawa den vijand verder
terug. Zeshonderd man werden krijgsgevan
gen gemaakt.
Van het leger van Bajadjef zijn geen be
richten ingekomen.
SOFIA. Na de inneming van Za-
jecar, Kujazevatsj en Inovo zetten onze
troepen de vervolging, van den vijand in
westelijke richting voort. Op den morgen
van 28 Oct. drong een afdeeling, die in de
nabijheid van Pirot overnachtte, deze stad
binnen. Zij vervolgt den verslagen vijand.
De Britsche en Fransche vloot hervatten
de beschieting van de kust der Aegeische
zee
PARIJS. Het hevig gevecht aan het Zui-
der-Morawafront duurt voort.'
Het Timok-leger beeft nieuwe stellingen
ingenomende achterhoede van liet leger,
dat Pirot bad verdedigd, had zijn vleugels
teruggetrokken tot achter de stad.
De vijand heeft den Katsjanif-pas geno
men en ten gevolge van zijn numerieke meer
derheid de Serviërs tot eenige K.M- ten
zuiden van Svilainasj teruggedrongen.
Men heeft opgemerkt, dat nieuwe Beier
sche en Oostenrijksche bergtroepen zijn aan
gekomen.
Do troepen, die Belgrado hebben verde
digd, hebben alle aanvallen van den vijand
Veles hernomen.
LONDEN. De „Times'" verneemt iuiitl
Athene, dat Veles (Köprulu) door de Bul
garen hernomen is.
De Franschen bezetten Stroemnitza.
Servië in gevaar.
Dezen titel zet de „Tempé" boven een
interview, dat een medewerker van het
blad had met een Servischen officier, die
tijdelijk in de Fransche hoofdstad, ver
toeft.
Hij zag den toestand zeer ernstig in.
Hoewel de Duitschers en Oostenrijkers,
niettegenstaande hun overmacht aan zwaar
geschut, niet zoo snel opschieten als zij
waarschijnlijk wel gedacht hadden, zeido
de Servische officier, staan zij niettemin
halverwege Kragoejewatsj, waar de Ser
vische generale staf zetelt en waar het
groote arsenaal zich bevindt.
In Macedonië hadden wij niet voldoenda
troepen om de Bulgaren tegen te houden.
Wij beschikken daar slechts over de grens
wacht versterkt met de reservisten uit die
streken. Wij moesten allereerst het hoofd
bieden met het gros van onze strijdmacht
aan den inval uit het noorden en oosten.
Wij rekenden op de Grieken, en verder op
de troepen der geallieerden om den spoor
weg Nisj-Saloniki, onze eenige verbinding
met de geallieerden.
De Servische officier verklaarde verder
dat volgens zijn meening het grootste en
meest onmiddellijk dreigende gevaar schuil
de in den opmarsch der Oostenrijksche troe
pen vanuit Visjegrad in de richting van het
vroegere Sandjak Novi Bazar, want, terwijl
het gros van het Servische leger oen Duitsch-
Oostenrij kschen troepen in het Noorden het
hoofd biedt, trachten de Oostenrijksche en
Bulgaarsche legers door te dringen naar de
vlakte van Kossovo om elkaar daar de band
Willard antwoordde niet.
Als hij niets anders meer kon, dan wilde
hij met kalmte den dood onder de oogen
~ien.
Alleen gebleven, waschte Ruth het thee-
joed af, ruimde de tafel op, stak de lamp
aan en zette zich aan haar naaiwerk. Zij
had er genoeg mede te doen, vóór het
September was.
Haar gedachten waren weldra even druk
in de weer als haar vingers en het onder
werp van die gedachten was de ontmoeting
tusschen Aubrey en Jasper Tuckett. Door
het ongeval met de kar van den reizendén
koopman had zij Tuckett geheel vergeten,
maar nu rees 's maus beenigo gestalte in
alle huiveringwekkendheid voor haar geest
op. Zij had altijd een afkeer van dien man
gevoeld, maar sinds hij daar zijn gevoelens
had kenbaar gemaakt, was die afkeer veran
derd in haat. Het was enkel wijl baar vader
voortdurend met hem in aanraking kwam,
dat zij zijn bezoeken op Crockern Cross
hoeve bad geduld.
Terwijl zij met haar stillen arbeid vorder
de, voelde zij zich steeds minder op haar
gemak en de onrust werd sterker toen eens
klaps op de deur geklopt werd. Zij schrikte
en staarde met geopenden, mond naar de
deur, en het duurde eeuigon tijd voor zij
In den motregen stond een kleine, slim
uitzienden knaap. Hij hield de teugels van
een pony. Het was Dick Frensh, de zoon
van een der pachters uit de buurt.
„Een telegram voor u, juffrouw," zei
hij. postmeester M^ripit .vroeg mij
te reiken, ons volkomen in te sluiten en ons
af te snijden van Montenegro. Dat gevaar
kan alleen worden afgewend door een snel.
beslist optreden der geallieerden. Er is geen
minuut te verliezen.
ROEMENIË.
Roemenië en de oorlog.
ATHENE. De „Hestia" verneemt
uit betrouwbare diplomatieke bron, dat
er ernstige aanwijzingen zijn, dat Roe
menië de voorstellen der Enten tb zal
aannemen en zicli binnenkort bij de
Entente zal aansluiten *de Russische
troepen, die samengetrokken zijn aan de
Roemeeusche grens, zullen door Roemenië
Servië te hulp komen. Het blad verneemt
uit dezelfde bron, dat de Entente erin toe
stemde alle wenschen van Roemenië te vol
doen, ook die betreffende Russisch Bessa-
rabië.
GRIEKENLAND.
De gealkaerden verlaten Salonikl.
BERLIJN. De „Berl. L.-Anz." verneemt
uit Athene, dat de inscheping der te Salo-
uiki gelande troepen aangevangen is. In de
eerste plaats werden drie bataljons Fran
sche infanterie op den Franschen kruiser
„Tréville" ingescheept, daarna vijf batal
jons Engelsche koloniale troepen en. Austra
liërs eveneens op de Tréville". Generaal
Hamilton verscheen tegen den middag bij
den corpscommandant, Prins Nicolaas, en
deelde dezen officieel mede, dat de gene
rale staf vaü de geallieerden besloten heeft,
om de Fransch-Engelsche troepen, die op
Grieksck gebied ontscheept waren terug te
trekken, en dat met de inscheping ieeds een
aanvang gemaakt was. Prins Nicolaas nam
de mededeeling voor kennisgeving aan, en
gelastte dat door de Grieksche autoriteiten
hulp zou worden verleend aan den genera-
len staf der geallieerden bij de inscheping.
Koning Constantijn kwam in den avond
van 27 October in een afzonderlijken ko
ninklijken trein, vergezeld door den chef
van den generaleu staf Doemanis te Saloniki
aan. Voor de ontvangst waren aan bet sta
tion tegenwoordig Prins George van Grie
kenland en de civiele en militaire autori
teiten van Saloniki. De Koning nam zijn
intrek in het paleis van den corpscomman
dant. De generale staf van de Entente
troepen was bij dé ontvangst niet tegen
woordig, daar dit do wensch was van den
Koning, uitgesproken bij monde van Prins
George.
Ook de „.Deutsche Tageszeitung" verneemt
via Boedapest uit Saloniki, dat het uiterlijk
van de stad sedert Donderdag geheel ver
anderd is. In de haven worden de Engelsch-
Fransche troepen ingescheept in de stoom
schepen, die daar gereed liggen. Het eene
schip na het andere verlaat de kust.
Do Quadruple Entente heeft onder den
druk der omstandigheden besloten alle
troepen uit den Balkan terug te trekken,
daar de Grieksche regeering verklaard
hoeft dat alle vreemde troepen, die op
Grieksch gebied zijn, uiterlijk 6 November
moesten ingescheept zijn.
VEREENIGDE STATEN.
Geruchten over vredesonderhandelingen.
Het onderhoud dat Gerard, de Amerikaan-
sche gezant te Berlijn, met den Keizer heeft ge
had, wordt te Washington druk besproken, zoo
meldt een particulier telegram aan de .,N.
R. Ct."
De algemeene opvatting is, dat daarin over
de vredesvoorwaarden van gedachten is gewis
seld. Ofschoon Ameriikaansdhe regoeringskrin-
gen zich er niet over willen uitlaten, moeten
ambtenaren van het departement van Buiten
landsche Zaken gezegd hebben, dat er teeke
nen van voorloopige vredesonderhandelingen
zijn. In verband met den militairen toestand in
Europa, meent men, dat het thans de beste
tijd \oor Duitschland is, om vredesvoorstellen
voor to leggen. Het gerucht wil, dat de samen-
sprekingen over den vrede spoedig zullen be
ginnen, zoo zij al niet begonnen zijn.
Men verneemt, dat men te Washington het
rapport van Gerard verwacht over de audiëntie
die hij bij den Keizer gehad heeft.
Van anderen kant wordt echter beweerd, dat
de houding der Amerikaansche regecring ten
opzichte van vredesbemiddeling niet is gewij
zigd. Zij is geneigd een vrede te helpen bevor
deren, mits de geallieerden tot onderhandelin
gen geneigd zijn.
boord is. De bemanning, 26 koppen, is ge-
vangen gencmen.
De beschieting van DedcasatsJ.
BRINDISI. De Italiaauscbe "loot nam
deel aan het bombardement van Dedeagatsj
met de Fransche en Engelsche vloten. Op
die wijze werkt Italië met de bondgenooten
9amen voor hot gemeenschappelijke doel.
Duitsche schepen genomen.
PETERSBURG. Onze kruisers namen in
de Bothnisch© Golf een Duitsch stoom
schip; een ander stoomschip werd buitge
maakt door een onderzeeër.
Engslsch stoomschip vergaan.
DRONTHEIMHet stoomschip „Turid"
heeft in de Witte Zee 22 man der
equipage van het Engelsche s.s. .^Em
press of Britain" gered, dat op een
mijn was geloopen. 7 man van de equipage
zijn verdronken. De geredden werden in een
patrouille-vaartuig naar Archangelsk ge
bracht.
Engelsch schip gezonken.
LONDEN. De hulp-mijnenveger „Hyth"
is in den nacht van 28 Oct. ter hoogte van
het schiereiland Gallipoli gezonken. Het
schip was in aanvaring gekomen met an
dere Engelsche schepen.
Van de equipage van 250 man voorden er
100 vermist.
LONDEN. Twee officieren en 153 man
van de equipage van de „Hythe" worden
vermist.
De „Hesperian".
WASRINGTON. Minister Lansing heeft
bekend gemaakt., dat ihet departement van
marine definitief heeft uitgemaakt, dat 'het
stuk metaal, gevonden op de Hesperian",
die op 4 Aug. is gezonken, van een torpedo
afkomstig is.
Daarmede is de onjuistheid aangetoond
van de officieele Duitsche verklaring, dat
het schip niet door een Duitschen onder-
zeëer tot zinken was gebracht.
Schepen gezonken.
BERLIJN. Uit Athene wordt aan de
„Voss. Ztg/' gemeld, da-t het Italiaansche
zeilschip „Tobia", van Civita Vecchia met
een lading acyteleen vertrokken,, bij Ithaka
door een Oostenrijksche duikboot in den
grond geboord werd; de bemanning is ge
red.
Aan boord van bet Engelsche transport
schip „Marchetti", dat in den grond ge
boord werd. waren groote hoev.eelbede::
ammunitie voor artillerie en een geheel
hospitaal met 900 bedden. Een ontploffing
had plaats voordat het schip zonk. Een
deel der troepen aan boord is gered.
Strijd In de Zwarte Zee.
BERLIJN. Uit Bazartsdhik in de Ree
meensche Dobroedsja wordt via Boecharcst
aan de „Voss. Ztg." geaeint, dat een
Turksch eskader, bestaande uit de „Goe-
ben", „Breslau" en de „Hamidjé", giste
ren (29 Oct.) de Russische vloot, die uit drie
pantsersohepen, eenige kruisers en torpedo
jagers bestond, heeft aangevallen én een
verbitterd gevecht heeft plaats gehad,
waarvan het resultaat tot dusver' niet be
kend is.
OP ZEE.
Naderlandsch schip opgebracht.
Een Lloyds-telegram meldt uit Halifax
Nieuw-Schotland), dat het Nederlandsche
stoomschip „Hambom" daarheen is opge
bracht, onder verdenking dat het aan Duit
schers toebehoort.
(Het s.s. „Hamborn", groot 1229 t-, be
hoort aan de N. V. Handels- en Transport-
Maatschappij „Vulcaan", te Rotterdam.
Red.)
Een Fransche duikboot vernietigd.
KONSTANTINOPEL- Van het Darda-
nellenfront wordt gemeld, dat de Franscüe
duikbaat „Turquoise" in den grond ge
of ik dit bij u af wilde geven.
Ruth bedankte en scheurde haastig het
couvert open. Haar vingers beefden. Het
was van naar vader, die baar meldde dat
hij den trein van zes uur 30 van Ashamp-
ton had gemist en nu niet vóór tienen thuis
zou wezen.
Zij slaakte een zucht van verlichting.
„Is het goed, juffrouw?" vroeg de
jongen.
,Ja, best, Dick. Het is van vader, die
zegt, dat bet laat zal worden eer hij thuis
Kom je er niet even in om je kleeren
wat te drogen? Je kan de pony wel in den
stal zetten."
Ik heb geen tijd," zei de jongen. „Moe
der heeft een vreeselijke kiespijn en nu moet
ik nog naar den dokter om een middeltje
voor net stillen van de pijn."
Hij was al op weg, toen Ruth hem terug
riep.
„Zeg eens Dick, heb je mijnheer Willard
niet onderweg ontmoet?"
„Neen, juffrouw, ik ben niemand anders
tegen gekomen dan Jasper Tuckett."
Jasper Tuckett? Waar ontmoette je
die?" ,t
„Dichtbij Bittifer. Hij liep heel op zijn
gemak en praatte aldoor in zichzelf. Ze zeg
gen dat hij heelemaal mal wordt, wëet
u dat al, juffrouw?"
Ruth had een gevoel alsof iemand een
emmer koud water over haar had uitge
stort. Haar vrees keerde met duizendvou
dige hevigheid terug.
Hoorde je niet wat hij zei?"
_.Noon, juffrouw,, ik kon niets verstaan.
Maar hij zwaaide met; zijn arm£g eu. fleeyi
Koninklijk bezoek aan Friesland.
Het bezoek van H. M. de Koningin aan
verschillen deelen van Friesland heeft
plaats Dinsdag 2 November. Ongeveer
half negen 's morgens komt H. M. te Har-
lingen aan. In den koninklijken trein wor
den daar eenige personen ontvangen, waar
na per auto wordt gereden over Sexbieruiu,
Minnertsga, De Bildt-doipen, de Leije,
Hallumerhoek, Hallum, Ferwerd, Blija,
Holwerd, Brantgum, Bornwercl naar Dok-
kum, waar ten standhuize wordt uitgestapt.
Na een oponthoud van een half uur gaat
de tocht over Murmerwoude, Valem,
Zwaagwesteinde, Quatrebras naar Veen-
wouden, waar de koninklijke trein wacht.
Na ontvangst van eenige personen gaat de
reis per trein naar Wolvega (aankomst
ongeveer 2 uur) en van daar wordt per
auto gereden over Olde- en Nijeholtpade,
Oldeberkoop naar Noordwolde, waar ecii
half uur wordt vertoefd in de Rijksriet-
vlechtschool.
Vervolgens wordt gereden naar Peperga,
waar de koninklijke trein weder wordt be
reikt, die H. M. naar Leeuwarden brengt.
Te ongeveer half vijf komt H. M. daar aan
en begeeft zich naar de woning van den
Commissaris der Koningin. Nadat aldaar»
de thee is gebruikt en eenige personen zijn
ontvangen, vertrekt Hare Majesteit de Ko
ningin ongeveer 7 uur in de richting Gro
ningen.
Oranjeboek.
De Minister van Buitenlandsche Zakon
heeft aan de Staten-Generaal deen toeko-
heel gek. Ik moest verder, ziet u? Nou,
goeien avond, juffrouw!"
En vóór Ruth nog iets terug gezegd had,
was hij met zijn pony al onder aan het heu
velpad.
Nu aarzelde zij niet langer meer. Ze
krabbelde haastig een brieije aan haar
vader en speldde het midden op tafel vast.
Toen haastte zij zich naar haar kamer en
voorzag zich van hoed, schoenen en mantel.
In minder dan vijf minuten na de bood
schap van Dick was zij op weg naar Meri-
pit, het steile pad langs.
Het was nu stikdonker en de koude mot
regen sloeg haar in 't gezicht. Ruth had al
de kracht en den moed van een vrouw uit het
laagland, maar toch klopte haar het harte
luid toeü zij zich zoo in 't duister voortspoed
de. Het denkbeeld, Tuckett te kunnen tegen-,
komen deed haar huiveren, al verminderde
zij er haar tred niet om. Zij had geen con
trole over haar gedachten, maar zij was er in
h6t diepst van haar ziel van overtuigd, dat
er iets vreeselijks met Aubry was, eu zij
wilde niet rusten voor zij wist waar dat vree
selijke in bestond.
De heuvel scheen haar ditmaal bijzonder
hoog en zij hijgde toen zij eindelijk den top
bereikt had en de helling afging in de rich-
tin van de mijn.
Do wind was opgestoken en huilde bij
wijlen door de open ruimte, terwijl een dikke
mist bij vlagen werd voortgejaagd en het
moeilijk maakte den rechten weg te houden.
Meer dan eens stootte baar voet tegen de
lagen rotswand aan weerszijden langs den
