Zondag 31 October 1315
Orgaan voor Leger en Vloot.
jfo TWEEDE JAARGANG, CUIlUdy UI UülUS
Onder redactie van D. MANASSEN.
Db tsBStand in den reuzenstrijd.
In de hircdertaag.
DE SOLDATENCOURANT
- m m m m
AM8TEEDA.M. DIT BLAD VDKSCmJMi U 0ENTi AB0NNE.
0y, TOOB BUBGEBB/1.50 F. DEIE MAANDEN
Voor AdvcrtentR'n wende men ziel» tot het A]«. Advcrttnilie-linreau HOUMA Co,
Heerengracht 226 Amsterdam, tot de Drukkery „Jacob vim Cnrnpen* N. Z. Voorburgwal
234-240 (Keizerrijk 9) Amsterdam of tot onze Administratie. Pabenrina&tnwt 10
Amsterdam. Prijs der AdvertcntiOn per regel 30 cent. By abonnement reductie
Niet alleen vliegtuigen, ook luchtschepen doen dikwijls invallen in vijandelijke
landen; bekend zijn vooral de luchtraids der Zeppelins naar Engeland. Natuurlijk
worden er alle mogelijke pogingen gedaan om de aëroplanen of luchtballons neer
te schieten, docli dit gelukt maar zelden. Toch wel een enkelen keer, o.a. is dit ge
beurd met het groote Fransche luchtschip „Alsace", dat den 3ien October een tocht
deed in liet door Duitschers bezette gebied in Campagne. Daar werd het op den
grond geschoten en wij zien het machtige luchtschip hier liggen als een vormlooze
maar nog altijd geweldige massa. Voor de Fransche luchtvloot is het een zwaar verlies.
door hen is uitgebreid overeenkomstig do erva
ringen omtrent de aan vliegmachines te stellen
oischen.
Bij den aanvang van den veldtocht hadden
de Fransohen, evenals wij zeiven, hun vlieg
machines tot groepen saamgevoegd, zonder
daarbij speciaal rekening te houden met het
doel waarvoor ze het best te gebruiken waren
alleen werd er op gelet, dat tot een ,,afdeeling" I
zooveel mogelijk machines van dezelfde soort
behoorden: Farmans, Voisins, enz.
Al zeer spoedig moesten onze Fransche te
genstanders ervaren, dat do Duitsche machines
sneller waren dan hun eigen vliegtuigen, en
dat zo ook sneller konden stijgen, welke feiten
leidden tot een radicale verandering in hun
avia/tiek. Het doel waartoe een machine in de
praktijk het meest bruikbaar was, moest den
grondslag vormen bij een nieuwo organisatie
van den vliegdiensttot eskaders moesten
worden saamgevoegd die machines, dio of al
leen voor verkenningsdoeloinden, of voor waar
neming in samenwerking mei de'artillerie, óf
oor bommenwerpen waren bestemd. Als nieu
wigheid werden speciale vechtmachines aange
maakt en wel werden hiervan twee soorten ge
mankt, do vliegmachine-jagers en de zware
vechtmachines. Deze laatsten zouden in
hoofdzaak tot taak hebben den Duitschen vlieg
tuigen te beletten over de Fransche linie tc I awo«
komen of den Franschen machines bij to staan, fransche vliegmachines zag gebruikt men
l tOD-enwoordre ook zeer veel c
roteerendo motoren.
De verkenningsmachinos zijn zeer licht en
uiterst 6ncl. De bestuurders daarvan hebben
streng bevel elk gevecht to vermijden en alleen
hun verkenningsopdracht te volvoeren. Mot
deze machines laten zo zich dikwijls, om snel
hun hoogt© te veranderen, met den kop voor
uit recht naar beneden vallen, bij welke ma
noeuvre de bestuurder echter zeer moet oppas
sen niet to diep door te vallen om buiten he
rik van het vijandelijk geöohutvuur te blijven.
Hoe de constructie der vliegmachines is vor-
beterd en vooruitgegaan blijkt wel daaruit, dat
ihe>t naar verhouding zeer zelden voorkomt, dat
een vijandelijke machine dircot naar bonedon
geschoten wordt; moeten ze noodgedwongen
dalen, dan is meest eon sohot in den motor of
in het benzinereservoir de oorzaak. Een ma-
chine moet al buitengewoon zwaar door schoten
gehavend zijn, wil zij niet meer in staat zijn
op regelmatige wijze zonder bepaalden val to
landen.
De artiUeiiewaarneming, het inschieten van
batterijen met behulp van vliegmachines, is
van bijzondere beteekenis geworden. Ook op
dit gebied zijn verschillende veranderingen in
gevoerd. Terwijl vroeger de vliegmachipee uit
sluitend met lichtsignalen werkten een me
thode, die ook heden nog zeer veel wordt ge
bruikt, zooals ik in den slag bij Arras van
Over goheel wordt de toestand op liet
Servische oorlogsteixein er niet duidelijker
op. We lezen nu en dan berichten dat ber-
viërs hier de Oostenrijkers, e.ders de
Bulgaren terugslaan en we zouden haast
den indruk krijgen, dat het met liet
Servische leger, dat blijkbaar met den
moed der wanhoop het vaderland ver
dedigt, er nog niet zoo slealit voor
staat. Zeker is het ook, dat de vijanden in
't noorden, de troepen c!er centrale staten,
niet zoo hard vooruit bomen, als men wel
gedacht had, en als zij zelf wel wensehen.
Desniettemin als wij de verschillende of-
heden kunnen nu door eigen of veroverd ge
bied, vervoerd worden van Berlijn naar
Ko nstanti nopel
Het ie in elk geval zeker, dat de Ser
viërs nu hulp krijgen van de geallieerden.
In het Engelsche Hoogerbuis heeft een der
leden van de Engelsche rogeering meege
deeld, dat die hulp voorloopig nog maar
gc-ring was, maar er zouden meer troepen
hier worden gezonden. Indien dit werkelijk
gebeurt, indien de vloot der geallieerden
voortgaat de kust van Bulgarije te beschie
ten, indien Griekenland volhardt bij zijn
neutraliteit en Roemenië er in toestemt om
Russische troepen door te laten, dan is
inderdaad nog niet af te zieii, welken
uitslag de hevige strijd, in den Balkan,,
den grooten brouwketel der natiën, zal heb
ben. Toch hangt van het resultaat van den
wanhopigen strijd hier ontzaglijk veel af.
Te meer, omdat de gevechten op het wes
terfront, hoe lievig ook, nog maar altijd
geen uitzicht geven op beslissing. Er wordt
daar nog vooral hevig gestreden in de
Champagne, ten zuiden van Tahure. Met
een gevolg, dat eigenlijk weinig schijnt te
ficieele berichten vergelijken, moeten we
wel tot de conclusie komen, dat de Serviërs beteekeneu. volgens. Fransche berichten
voortdurend terrein verliezen. Zij hebben zijn de Fransche troepen doorgedrongen in
ook togen twee fronten te strijden; in 't de eerste rij loopgraven van den Duitschen
noorden zijn de Duitschers en Oostenrij saillant" (een vooruitspringende verster
kers geschaard over een linie, die over de king), volgens de Duitschers zijn zij er weer
geheele breedte van Servië loopt, een linie, uit verdreven.
die langzaam maar zeker vooruit schijnt te Evenzeer loopen de mededeelingen om
komen. Er wordt hier hardnekkig gevoch- trenfc den strijd in West-Rusland uiteen,
ten en ondanks den heldhaftigen tegen- Ook daar berichten van beide kanten, ook
etahd zijn de bondgenooten Visjégrad reeds daar tegenstrijdig nieuws, ook daar over-
voorbij, hebben zij de Ratsja overschreden winningen, nu van den eenen, dan van den
en de Resawa bereikt. andere kant. Maar ©enige verandering komt
De linie der Bulgaren is veel langer, er niet en onze aandacht wordt steeds ge-
Oorspronkslijk zijn dezen in het midden trokken naar de Servische slagvelden,
der oostelijke grens Servië binnengedron- IQ de laatste dagen gingen er weer vrc-
Wa v j °n „„ir -irorcfAiillftnde mm. desgeruchten rond: de Yereemgde Staten,
J!Lu, «A aaiden en tlxms 4» Paus, de Koning ven Spanje werden er
o* r - desgeruchten rond
't noorden en 't zuiden en thans
loopt de lijn hunner troepen met een groo- v
1 ■la i,„+ -trnr» Duitschland zou bereid zijn om zijn vre-
ten nitstaandon bocht in WdetTvoorwaarden mee te derien. De geruch-
r^"SwS'd^ ten rijn weer ve^md. En bi Brit
troepen nog 'steeds het sche KagerM» heeft de regeering op een
r o vraag meegedeeld, dat er van vredesouder-
do Bulgaarsche x
meest vooruit, zij staan reeds voorbij XJskub
en bij Vcles, zij naderen hier dus de grens
van Albanië. In het noorden kunnen zij
den strijd grootendeels overlaten aan de
centrale bondgenooten en het is niet te
verwonderen, dat zij daar niet harder het
Servische land 'binnendringen. Ook in het
Zuiden zijn zij maar weinig opgerukt, doch
dit schijnt te komen, omdat do Serviërs hier
met buitengewone hardnekkigheid strijden
en zij er bovendien bijgestaan worden door
Fransche troepen. Of die de volkomen
■nederlaag ïcunnen tegengaan De Bulgaren
hebben nu ook Pirot, de sterlco vesting ge
nomen, en daardoor is een verbinding ver
kregen met de Oostenrijksch© en Duitsche
legers. Do troepen der centrale mogend-
(Vit het Engelsch),
Aubrey greep zijn pet, snelde den tuin
door, sprong over den muur en
liep de weide in, het oude steenen
kruis voorbij. Aan den voet van
den heuvel, tussohen de weide en
de plassen, lag een zijpad dat in de rich
ting van Crockern naar een paar hooger ge
legen hoeven voerde. Een hevige overstroo-
mmg had den vorigen dag den weg onbe
gaanbaar gomaakt en toen Willard de plek
bereikte, zag hij een wagen, die op zij lag,
terwijl het paard, dat met twee pooten in
een diepen kui^ geraakt was. de wanhopig
ste moeite deed om zich los to slaan. Van
den koetsier zag hij niets, maar de luide
kreten die van onder den wagen kwamen,
zeiden genoegzaam waar de man zich be
vond en dat hij niet in staat was er onder
uit te komen.
Heb paard ging zoo woest te keer, dat
het ongetwijfeld zichzelf of zijn eigenaar
zou dooden, wanneer hier niet spoedig in
gegrepen werd. Willard groep hot dier bij
den kop en hield dien omhoog, waarna hij
den man riep.
,,Ik zit hier onder. Ik kan er niet uit!"
klonk heb op benauwden toon.
„Ik kan de strengen niet losmaken of ik
moet zijn kop loslaten. En als ik zijn kop
loslaat, slaat h§| dier alles aan gruizele-
la&uteui'i-
handelingen nog'geen
DUITSCHLAND
De aviatiek der geallieerden.
Walter Oertel, de oorlogscorrespondent
van het Deutsche Luftfahre Zeitschrift
schrijft over den vliegdienst der tegonstan-
ders het volgende
In de hieronder volgende regels wil ik e<m
en ander medcdcclcn omtrent de aviatiek in
liet- Fransche. leger en in do legers van 1' rank-
rijks bondgenooten, hoe deze zich sedert het
begin van den nu reeds langer dan oen jaar
durenden oorlog heeft ontwikkeld en hoe zij
als deze door Duitsche werden aangerallen.
Ook voor het bedieningspersoneel werden ge- I
heel gewijzigde bepalingen 'ingevoerd. Terwijl
in het begin alleen officieren als bestuurders
en waarnemers dienst deden, ging men er later
too over bekwame mecaniciens als zoodanig
dienst te laten doen, onderofficieren en solda
ten, die daartoe een opleiding tot aviateur
ontvingen. Daardoor kwam men tevens eeni-
germate tegemoet aan het gebrek aan officie-
ren-avïateurs, gevolg van het seeds toenemen
de aantal vliegmachines. Men ging zelfs nog
verder en gaf den eskaders bommenwerpers een
geheele bezetting van onderofficieren en man
schappen, zoodat sleohts één officier als com
mandant en eskaderohef bij deze afdeelingen
bleef. Zelfs liet men vele malen bij den artil-
leriewaarnemingsdienst de waarneming in de
vliegmachines over aan onderofficieren, die
daartoe speicaal. waren opgeleid.
De opgedane ervaring met het gebruikte ma
teriaal leidde eveneens tot ingrijpende veran
deringen. De rotatiemotoren hadden in het
algemeen goed voldaan, vooral in den zomer;
do daarvoor benoodigde dunvloeibare sméerolie
was in voldoenden voorraad aanwezig en de
gemiddelde sterkte der gebruikte motoren. SW'
100 P.K., was voor alle gevallen voldoende
gebleken. De machines zelf werden daarente
gen in. verschillende opzichten veranderd, en
wol werden ze lichter gesmakt en op grooter
snelheid ingericht, waardoor men er tevens in
slaagde de stijgeapaoiteit te verhoogen. Al3
bewapening werd een licht machinegeweer in
gevoerd. Bij helder weer moesten de bestuin-
ders volgons de nieuwe bepalingen op minstens
2500 M. hogte vliegen. .Meest vliegen de Fran
schen nog hooger en blijven ze op 3000 M. of
nog daarboven.
De bommenwerpers bleven voor hun doel in
groote groepen bijeen, aan welke groepen meo.st
eenige vechtmachines zijn toegevoegd om den
aftocht der bommenwerpers na volvoering
hunner opdracht, te dekken.
Het grootst© aantal vechtmachines behoort
tot het type der, vliegmachine-jagers. Dit zijn,
in tegenstelling van do zware vechtmachines,
dio alle twee draagvlakken hebben, eendekkers,
die op de grootst mogelijke snélheid zijn ge
bouwd en voorzien zijn van uiterst sterke mo
toren. Zij zijn gepantserd en bemand met
slechts één persoon, die naast het stuur onder
hot. bereik van zijn hand een machinegeweer ter
bediening heeft. Deze machines zijn inderdaad
zeer snel en stijgen voortreffelijk. De be
stuurders worden uitgezocht uit do beste avia-
teurs. (Garros bestuurde indertijd een der ge-
lijke machine.) Ze werken steeds paarsgewijze.
Komt een Duitsche machine in zicht, dan
trachten ze die tusscben zich in te krijgen en
terwijl de een haar van boven bestookt, tracht-
de ander onder den staart te komen om hem
van onder te beschieten. Ontmoeten ze een
Duitsche vechtmachine, die ze met mitrailleur-
vuur ontvangt, dan vermijden ze meest het ge
vecht en vliegen terug, tenzij een zware vecht
machine toevallig in de buurt is om hun te hulp
te komen. Deze zware vechtmachines zijn bui
tengewoon groote n zware machines, die twee
motoren voor de voortbeweging hebben en
c-enige personen als bemanning meenemenzo
zijn voorzien van machinegeweren en bezitten
een sterke pantsering. Zij bliiven steeds op
zeer groote hoogte, 3000 tot- 3500 M. en vallen
steeds van boven aan. Alléén aanvaarden ze
bijna nooit een gevecht, doch werken meest
met twee vliegmachine-jagers samen.
I Behalve hun rotatiemotoren gebruiken de
j Franschen ook stationaire motoren met. water
koeling, deels van Fransch fabrikaat, deels van
i Engelschen oorsprong. De overgroots mcer-
derheid der Fransche machines heeft echter
I
tegenwoordig ook zeer veel do draadloozo tele
grafie om de waarnemingen naar do batterij
over te brengen. In het Fransoho leger is het
aantal vliegmaohines, dat aan de artilleno is
toegevoegd, bijzonder groot.
De En gel.sclien brachten bij hun landing eerst
een zeer kleine aviatiekafdeeling mede, welke
echter in don loop van den oorlog zeer is uit
gebreid. Bij hen zijn waarnemers zoowel als
bestuurders steeds offioieren: meermalen ne
men ze echter ook Belgen als waarnemers mee.
Hun machines zijn wat korter en lichter dan
de Duitsche: het zijn alle tweedekkers niet
t© 6taan dan zich in kuilen to verschuilen waar
de gassen zich juist in verzamelen.
Hier en daar worden stroovuurtjes ontstoken.
Zoodra men in do buurt daarvan komt voelt j
men eenige verlichting. De vijand onderhoudt
een helsch vuur op ons. Het regent bommen en
granaten, maar daar let niemand op. Hoofdzaak
is dat wij do verstikkende golf te boven komen.
Langzaam komt hij aangerold.
Achter dón eersten rook muur hebben de
Duitschers alweer een tweeden otwikkeld door
middel van ontploffende rookbommen eu daar
achter nog een derde; samen vormen zij een
dik tapijt.
Nauwelijks zijn de gaswolken wat opgetrok
ken van onze linies, of daar'komen de Duit
schers al aan en steken hun hoofd over den
rand van do borstwering en springen dan op de
hellingen. IJet is het laatste bedrijf van het
gasdrama: de aanval met de blanke wapenen.
Lang duurde het niet, al» poppen vielen zij om
door het mitrailleurvuur, en om vier uur \s mor
gens zagen de Duitschers het vruchtcloozo van
hun pogingen in en trokken af.
Blijkbaar waren zij overtuigd geweest, dat
zij in onze loopgraven slechts do lijken van
gestikten zouden vinden.
Mislukte Duitsche doorbraakpoging?
Een Reuter-telegram aan eenige bladen uit
Parijs spreekt over twee mislukte Duitsche
aanvallen, die ten doel gehad zouden hobbeD,
Reims te veroveren.
Het telegram doelt op operaties, die reeds
verleden week Dinsdag en Woensdag hcbboi
plaats gehad. Het doel zou zijn geweest, door
te breken bij Prunay en do stad te omsingelen
door een omvattende beweging in het bosch,
dat zuidoostelijk van Reims ligt.
Een correspondent van de Parijsch© „Liberté"
meldde, dat de aanval op Woensdag de he
vigste was. Massa's granaten en stikgassen wer
den verbruikt. Tegen negen uur U'-J-
s ochtends
krachtige en betrouwbare motoren. Hun stijg- I trokken de Duitschers voorwaarts, maar de
vermogen is goed. Bij do Engelschen is tot nu niet. rnrrast en bereidden
too geen bijzondere indeeling der machine©
voer bepaalde doeleinden opgemaakt; zij zijn,
als de Duitsche en vroeger de Fransche, tot
afdeelingen vereenigd, die elke willekeurige op
dracht te vervullen krijgen. In tegenstelling
tot de Franschen. gebruiken de Engelschen
bijna algemeen stationaire motoren met water
koeling. De Engelschen zijn goede aviateurs,
koelbloedige sportmenschen, die bijna altijd
een gevecht aanvaarden en zich daarin uitste
kend gedragen.
Bij de Russen is sedert mijn laatste bericht
niets veranderd, alleen komt liet onzekere, wei
felende in het gebruik der vliegmachines nog
meer tot uiting, zeker een uitvloeisel van het
gebrek aan goed, geschoold bedieningsperso
neel. Het aantal hun op het oogenhlik nog
ter beschikking staande vliegmachines kan
niet van beteekenis meer zijn, waardoor het
streven wordt vork'aard huu nog intakte ma
chines zooveel mogelijk te sparen.
Van de Italianen is tot nu toe weinig bekend
geworden.
Franschen werden niet verrast en bereidden
den aanvallers een uitest warme ontvangst, "er-
wijl zij er nergens 11 slaagden door de draadver
sperringen te komen. Geheele colonnes werden
neergemaaid door het vuur der kanonnen eu
machinegeweren. Op een frontbreedte van nog
geen K.M. bewesten Prunay lagen lijken van
meer dan 1G00 man, één régiment.
Een bataljon van het 137ste regiment, dat
over do spoorlijn kwam, werd volkomen ver
nietigd.
Officieren schatten do Duitscno verliezen
dezer twee dagen op bijna twee divisies. Do
Fransche verliezen waren betrekkelijk gering,
dank zij de gasmaskers.
Vele moedige daden werden bedreven. Een
compagnie van een regiment uit Noord-Frank
rijk, bijna geheel samengesteld uit mijnwer
kers, weerstond gedurende twee uren do aan
vallen van drie Duitsche bataljons.
Toen versterkingen kwamen, waren er van
het mijnwerkersbataljon nog maar tien man
in staat zich op de been te houden. Maar dezen
hadden zoo groot© activiteit ten toon gespreid,
dat de Duitschers den waren stand van zaken
niet hadden gegi6t.
Op een punt in de buurt van Presncs. hiel
den een sergeat-majoor en zeven man. die
zich in een verhiudingsloopgraaf bevonden,
meer dan 30 Duitschers in bedwang, van wie
zich t©n slotte de helft overgaven.
Een hulde aan den vijand.
In een overzicht van het Fransche offen
sief in Champagne schrijft de Temps"
O. m.:
Tijdens deze gevechten hebben beide te
genstanders bewijzen gegeven van do groot
ste militaire deugden: moed en doodsver
achting. Honderd twintig kanonnen zijn in
Fransche handen gevallen; bijna alle zijn
met de wapens in de hand veroverd, de be
dien ingsmanschappen hebben zich bij de
verdediging van hun stukken laten dooden.
De verliezen der Duitschers toonen aan, met
welk een hardnekkigheid zij hebben stand
gehouden. Verschillende hunner infanterie-
regimenten zijn bijna geheel vernietigd. In
de meeste gevallen lieten de Duitsche solda
ten, die omsingeld waren, zich liever dooden
dan dat zij zich overgaven; zij waren bewon
derenswaardig dapper.
ITALIË.
Oostenrijk «31 Italië.
ROME. Van verschillende deelen van het
x- -a - front komen berichten van gemaakte vorde-
srejlingen^d^e^|dn: j rjngen Zoo werden op de hoogte Santa
Grossgefechtflugzeug.
FRANKRIJK.
De minister-crisis In Frankrijk.
Het Fransche ministerie moest, niet het
minst door het uittreden van Delcassé,
worden gewijzigd. De groote kunst scheen
voor buitenlandsche zaken een vertegen
woordiger te vinden, maar ook overigens
wilde men het kabinet wijzigen. Men
schijnt daar na dagen van overleg in ge
slaagd te zijn, al lijkt er nog geen defini
tieve regeling te zijn getroffen. Men seint-
althans uit Parijs omtrent een regeling:
Waarschijnlijk zal het nieuwe kabinet als
volgt zijn samengesteld:
Premier en minister van Buitenlandsche
Zakem, Briand; Oorlog: Gallieni; Marine:
admiraal Lacaze; Binnenlandsche Zaken:
Malvy; Justitie: Viviani; Financiën: Ri-
bot; Onderwijs: Painlevé; Arbeid:
Guist'hau; Openbare Werken: Sembat;
Koloniën: DoumergueHandel: Klotz;
Landbouw: Meline; secretaris-generaal van
Buitenlandsche Zaken: Jules Cambon.
Casaanvallen in Frankrijk
De „Figaro" geeft hot volgende verhaal van
een gasaanval der Duitschers.
De Duitschers onderhielden eerst een leven
dig geweervuur, daarop spoten zij plotseling
,,Ik kom. Ik zal het doen, Aubrey!"
Het was Ruth, di© te hulp kwam.
„Neen, hij mocht je trappen!" zei
Aubrey.
„Onzin, Aubrey. Ik ging al met paarden
om toen ik nog nauwelijks loopen kon",
antwoordde Ruth.
Met krachtige hand nam zij het dier over,
en weldra was het losgemaakt. Vlug rees
het op en hoewel bevend en bezweet stond
het 't volgend oogenblik ongedeerd op zijn
beenen.
Williard vond den voerman tusscben een
der zijden van de wagen en een pakkist
geklemd. Het was een'verbazend gezet
man, eu terwijl hij daar zoo op zijn rug
lag, leek het een omgekeerden schildpad.
„Wel bedankt, wel bedankt", zei de
dikke man, toen Willard hem verlost had.
Ik zat keelemaal vast in die verwenschte
kar. Ik vrees, dat ik er nooit uitgekomen
was als u en dat jonge meisje er niet op af
waart gekomen".
„Hebt u je bezeerd vroeg Ruth.
„Bezeerd? Neen, hoor, en danlc zij jou
lieve gezichtje zal Job Coker zijn schrik
wel gauw te boven zijn. Maar ik vrees, dat
er van den wagen niet veel heel is gebleven".
En hij schudde zijn dikke hoofd, toen hij
de schade een6 opgenomen had.
Willard nam eveneens de zaak eens op.
„Ik denk, dat het nog wel gaan zal",
zei hij. „De wagen is wel leelijk toegetakeld,
maar de wielen zijn nog best. Een van de
boomen is aan splinters, maar dat kunnen
we wel verhelpen met een eind koord. Weet
ie .wat, mijnheer Coker, als wij eerst al den
boel uit den wagen nemen, dan kunnen wij
samen het zaakje wel weer op gang helpen
,,En ik zal dat arme paard wat voer ge
ven", zei Ruth. ,,Ik wou dat we nog wa'
hulp hadden, maar er is van avond nie
mand bij ons thuis".
Zij nam het paard bij de teugel en brack I
het weg. Willard hielp den koopman om
den voorraad goederen, die uit tinnen pol
ten en pannen bleek te bestaan, bij armei
vol'uit den wagen te halen. Toen het voer
tuig ledig was, haalde hij twee planken ui'
de schuur, die hij als hefboomen gebruikt'
om den wagen weer overeind te zetten. In
weinig minder dan een uur was de wagen
zoo goed als gerepareerd en weer opgela
den.
Ruth kwam de gebruiken der herberg
zaamheid van dat land 11a, door Coker een
glas cider in te schenken en hij en Willard
hadden het warm genoeg gekregen om het
uitmuntende fabrikaat van den huize Hes
ton op prijs te stellen.
Ten laatste stónd Coker op en weldra za
gen zij hem nog slechte in de ver' terwijl
hij onder de kap van zijn wagen uitleunde.
zijn hand zwaaide en hen nogmaals op lui
den toon bedankte voor de betoonde hulp
Willard keek eens op zijn horloge en
zotte een teleurgesteld gezicht.
„Zeg eens, lieve, ik zal voort moeten ma
ken als ik te Plymouth den trein naar Mo
ripit nog zal halen!"
„Het is alsof je pas gekomen bent", zei
Ruth ..Ik zie je vrecselijk weinig tegen
woord ig".
^Misschien zal je me straks, met _Sep-
wolkeu gas D
laag op oen grond hangend geel en groen kleed
vormden.
lu allerijl zetten wij onz© maskers en rook-
brillen op. Op do verhoogde stellingen gezeten
wachten wij de drievoudig© lawine van gas.
bommen en kogels af. Het is n.l. beter om hoog
:-mber, méér zien dat je lief is", lachte
.Villard.
Ruth's blos zei hem het tegenoverge
stelde.
,,Ik zal je nooit te vee! zien, Aubrey",
-egde zij er aan toe. En zij kusten elkaar
1 afscheid.
Er was een donkere lucht op komen zet-
>n, dit laatst© uur, en toen Willard den
ravel weer opklauterde hing er een dikke
.iet over de toppen van het omringende
ndschap. Soms, bij het rijzen van den weg,
:ei er een zachte motregen en wijl de zon
sn half uur geleden was ondergegaan nam
ie donkerte hand over hand toe.
Maar dat deerde hem niet. De weg was
hier over 't algemeen nog al goed en hij
had deze streek gedurende de laatste ,zes
maanden zoo vaak doorkruist, dat hij er
ieder plekje van kende.
Hij liep vlug voert; zijn gedachten wa
ren bij Ruth en leefden in de toekomst.
Hij had nu een vaste aanstelling bij een
maatschappij te Plymouth en had reeds een
klein, maar gerieflijk huisje te Mutley
overgenomen, waar hij in den aanstaanden
herfst zijn bruid hoopte binnen te voeren.
Liefde is blind, maar nog blinder is een
verliefd man. Willard zag niets van het
dunne, stevige touw dat dwars over den weg
gespannen was. Totdat zijn voet het raakte
°n hij zoo plotseling op den weg neersloeg
'lat hij zelfs geen tijd vond om zijn handen
•lit t-o slaan om zich ergens aan vast te
Topen.
En terwijl hij half verdoofd daar neer-
1 lag, zich afvragend wat- er eigenlijk gebeurd
Lucia tegenover Tobnein 21 gevangenen ge
maakt; in de Plava-streek werd een redoute
ten zuidoosten van Globna vermeesterd en
102 gevangenen, twee mitrailleurs vielen
daarbij in onz© pandenin het Karstgebied
werden loopgraven bestormd en 55 govango-
nen gomaakt.
TURKIJE.
De strijd om Konstantlnopel.
In ee 1 artikel over de «am'enwerking van
Engeland znet Frankrijk in den Ba.kan,
schrijit de Temps"
Den Balkan overlaten aan den vijand on*
der voorwendeel alle beschikbare >:ra©ht©u
te willen bijeenhouden voor den strijd op
de andere fronten, zou beteekeneu den
Duit3chs. 011 Oostenrijkers de vrije han<i
laten om de Turkscho strijdkrachten zoo
goed mogelijk in hun belang aan te wenden
De sultan zou over voldoende soldaten be
schikken om Egypte aan te vallen en te
vens zijn beschermen elders te helpen.
Maar, wanneer daarentegen de komst vat»
de Duits iers in Turkije het begin werd van
ernstige moeilijkheden en nieuwo aa val
len, waartegen <1© legers der centrale mo
gendJieden, di© alle aandacht zouden moeten
wijden aan hun lange verbindingslijnen
slechte geringen steun zouden kunnen bie
den, zou het aanzien van den Khalief van
Konstantinopel, dat reeds ernstig geleden
heeft, in de oogen van de Muzelrnansche
wereld voorgoed zijn vernietigd.
Moge Engeland, dat in zijn depót© geen
gebrek aan mannen neeft, spoedig beslui
ten tot het brengen der noodige offers
dan zal de verrassende opmarsch naar Kon-
stantinopel zijn doel missen, evenzeer als die
naar Petersburg, Parijs en Calais.
SERVIË.
Oe oorlog In Servië.
WEENEN. Ten oosten van Visegrad
dringen do Oostenrijksch-Hongaarsche troe
pen vooruit. Zij wierpen den vijand aan
beide zijden van de Karaula Balun terug
over de grens.
Twee flankaanvallen van een Montene-
grijnsche brigade werden afgeslagen.
Do uit Oostenrijksch-Hongaarsche troepen
bestaande rechtervleugel van het leger van
generaal v. Kövess, is in een breed front
over de Kolubra getrokken.
De Duitschers hebben de bergketen ten
noorden van Rudnik overschredenten
oosten daarvan dringen op dezelfde hoogte
Oostenrijksch-Hongaarsche colonnes aan
weerszijden van den weg van Topola naar
Knjasjewasj voorwaarts.
Het leger van generaal Gallwitz maakt©
zich meester van het terrein ten westen van
het spoorwegstation van Lapowo en ver
dreef den vijand in zware gevechten van de
hoogten ten zuiden en ten zuidoosten van
Swiïajnasj.
Het Bulgaarsche eerst© leger heeft Z&je-
car en Knjasjewasj veroverd en strijdt met
succes op de hoogten aan den linkeroever
van de Timok. Te Knjacewasj werden vier
stuks geschut en zes munitiewagens buitge
maakt.
SOFIA. De Bulgaren hebben na lange,
bloedige gevechten de vesting Pirot ver
overd.
De verbinding tusscben de Bulgaarsche
en Oostenrijksch-Hongaarsche legere is tot
stand gekomen.
SOFIA. Het. „Bulgaarsche Agentschap"
seint„De berichten omtrent ck- verovering
van Knjazewasj en Zajecar wekken onder
de bevolking groote geestdrift, en zij geeft
openlijk uiting aan hare vreugde.
Deze successen, door welke het geheele
Servische oostelijke front omvergeworpen is.
openen den weg naar het hart van Servië."
Uit Servisch© bron wordt gemeld van
26 Oct.Op het- noord-westelijk
front moesten de Servische troepen
zich op den rechteroever van de
Morawa na hardnekkige gevechten naar be
zuiden terugtrekken. Zij bezetten de linie
Swi'ajnatsjGrabowasjsjestonja.
Op den linkerover van de Morawa had
aan de Lepenitsja een krachtig artillerie
duel plaats.
Ook op de linie WissakKladoer werde-
gevechten geleverd.
Op het zuidelijk Morawa-front wierpen d'
Servische troepen don vijand op den linker
over van de rivier Kerbovatothea Heka
terug.
In de streek van Knjasjewatsj trokken óe
was, wierp zich plotseling iemand op hem,
zette hem do knieën op den rug, trok zijn
armen naar achter en bond z© stevig vast.
Willard trachtte te schreeuwen. IJzeren
vingers grepen hem evenwel in den nek en
duwden hem met het aangezicht in het fijne
stof waarmede de weg bedekt was. Toen werd
-hem een prop in den mond geduwd en voel
de hij zich met groote kracht overeind
zetten.
„Daar heb ik je nu" siste een stem in zijn
oor. „Daar heb ik je, en zelfs de hel kao
je niet uit mijn maoht krijgen
Terwijl hij zijn gevangen© van achter bi]
de schouders vatte, duwde Tuckett hem
voort, den afloopenden weg naar de plas
sen op.
Er was nog net licht genoeg om Willard
de brembeplanting en de blokken graniet
te doen zien, waar tusschen door Tuokett
hem bergafwaarts voerde. Hij was volkomen
weerloos. Hij kon niet tegenspartelen, kon
geen geluid geven, maar was volkomen af
hankelijk van den man die, zooals Ruth ge
zegd had, het gevaarlijkste karakter had
uit de heele buurt, en die nu blijkbaar
kookte van woede en van jaloezie.
Wat er met hem ging gebeuren, kon hij
niet raden, maar uit de zekerheid waarmee
Tuckett hem naar een bepaald punt voort
dreef viel op te maken dat hij handelde
naar een vastgesteld plan. Het ging recht
op de mijn af. In de diepte kon Willard
de schemerige omtrekken van de onregelma
tige gebouwen zien en het geMeppera en ge
klots van het groote waterrad hooren, dat
onafgebroken ronddraaide, gedreven door
het molenwater.
De gebouwen van de mijn lagen in een
plooi van den heiven, weinig voeten boven
den bodem van het dal. Daarachter lagen
de slijkgronden, eigenlijk een groote modde
rige vijver, waarin het afval van het ti"
uitstroomde. Vlak bij de gebouwen stónd
een groot windas. Het bevond ziob boven
een nieuwe schacht, die in den bodem ge
dreven was om een verschen ader te vinden
Hier hield Tuckett stil en door het onder
hem wegschoppen van Willard's beenen
deed hij hem op den vcchtigen grond neer-
smakken. Hij haalde een nieuw eind touw
te voor schijn en bond dit stevig om de
enkels van zijn gevangene. Toen begaf hij
zich naar het windas en hoorde men een
knarsend geluid, alsof de groote schep-em-
mer afgelaten werd naar den bodem van de
schacht.
Nu begon Willard voor het eerste t© be
grijpen welk lot- hem te wachten stond. Een
oogenbük spartelde hij tegen met de kracht
van een \yanhopige. Maar ook slechts een
oogenbük. Met groote wilskracht bedwong
hij zioh en lag doodstil. Hij moest- zijn
krachten sparen tot zijn kans zich opdeed
Maar d* vreeslijke gedacht© maakte zich
van hem meester, dat Tuckett© hem er wel
geen zou geven,
'Wordt vervolgd./
