m. 179. Vrijdag 8'Octobe? 1S15 Orgaan voor Leger en Vloot. Oorlogsnieuws. Onder redactie van D. MANASSEN. Nationale Vereenigmg tot steun aan Miliciens. Gezondheidsleer, Een held. Os toestand in Oen reuzenstrijd. 7WËËÖË JAARGANG. SOLDATENCOURANT Voor Advurtentiën wende rnen zich tot het Alg. Advertentie-Bureau ItOUilA A Co, Heerengracht Amsterdam, tot rle Drukkerij Jacob van Carn;>i'u" N.Z. Voorburgwal 2:^1-240 (Keizerrijk 9) Amsterdam of tot onze Administratie, Pak-strinaistraat 10 Amsterdam. Piys der Advertentlün per regel öO cent. Bij abonnement reduct!» Hier worden' we nog eens weer verplaatst naar de Dardanelles het vreemdste en eio-enaardicste oorlogsterrein. Alles moet naar de troepen der gealliëerden uit zee worden aangebracht, zelfs de zeer zware kanonnen. Op welke wijze dit gebeurt, zien we hierboven. Op een groot vlot, met een ontzaggelijke draagvermogen natuurlijk, worden het zware geschut, de munitie en de manschappen van het schip naar den wal gevoerd. Hot vlot wordt natuurlijk getrokken door een sleepboot, of als er geen in de buurt is] door een torpedoboot. Het hoofdbestuur der bovengenoemd© vereeniging brengt het volgende ter kennis van belanghebbenden In December 1911 is aan de korpsen van het leger opgave gevraagd van miliciens, die bij demobilisatie aanspraak kunnen ma ken op steun der vereeniging. In Augustus LI. zijn aanvullingsopgaven verzocht. Sedert dien zijn tal van gemobiliseêrden naar andere korpsen overgeplaatst, doordat do afdeeling waartoe zij behoorden, werd opgelost. Daarom is het in het belang van hen, die hier worden bedoeld, dat zij persoonlijk opgave van hunne overplaatsing inzenden Aan de vereeniging. Deze opgave behoort te bevatten le. het korps en onderdeel waarbij de be langhebbende aanvankelijk diende. 2e. het korps en onderdeel, waarbij hij zich thans bevindt. Zij kan rechtstreeks worden ingediend aan het bureau Beheer Landmacht van het Algemeen Hoofdkwartier Heb is niet wenschelijk met de inzending te talmen. Het hoofdbestuur doet een beroep op de chefs, om aan hunne ondergeschikten daar toe, zoo noodig, de behulpzame hand te bieden. door J. P. BiJL, officier van gezondheid. Hi.i was 34 jaar, jongste vennoot in een grooten theehandel en heette William James Haddock. Iets heldhaftigs had hij wel nooit gedaan, maar toch beschouwden zijn vrouw, en de verder© familieleden hem als een held. Deze repnta-tio had hij niet te danken aan het feit, dat hij goed fietsen en tennissen kon, maar aan zijn resolute en krachtige manier van spreken. Toch vloekte hij niet, doch als men weet," dat „Ik zou wol oens willen zien, dat ze zoo iets tegenmij durfden doen" een van zijn geliefkoosde Uitdrukkingen was als 'er van heleediging of onrecht gesproken werd en men denkt zijn zware stem en groote zwarte snor daarbij, cl'an is het duidelijk, dat ieder die deze woorden hoorde uitspreken, aan iets ver schrikkelijks, dacht. In gesprekken had hij reeds vele menschen die zich ook ten koste van mij grappen had den veroorloofd,t lam'geslagen en zijn vrouw vond mij eigenlijk een bang mannetj'e, omdat ik zoo weinig krachtdadig optrad. Dat mijn vriend ten slotte ook buiten den eigenlijken familiekring voor een flinken kerel, waar niofc mee te spotten viel, doorging, spreekt van »lf. Evenwel is er in den tegenwoordigen tijd weinig gelegenheid om het vuistrecht toe te passen, wat ik gelukkig rond voor de perso nen, die dus in handen van mijn vriend zou- da& terecht ikomen. En zelfs toen bij het XLV. t Kampen en bivak s. II. Do ziekten, die. in kampementen vooral op treden zullen ziekten zijn, die het gevolg zijn van koude vatten en van vocht, terwijl althans in het begin van een kanipeertrjd weinig ge vaar dreigt voor besmettelijke ziekten. Duurt de kamptijd lang. dan treden soms ten ge volge van de geleidelijk optredende bodemver vuiling en ten gevolgo van do nauwe aan raking, die do manschappen, b.v. in tenten, niet elkaar hebben, langzamerhand besmette lijke ziekten op. Do ziektegevallen -vermeerde ren zich on kunnen eindelijk tot hevige epide mieën aanleiding geven. Do inrichting van het 'kamp on de wijze van leven, die daar gevolgd moet worden, moeten dus zóó zijn, dat de rein heid zooveel mogelijk bewaard blijft en dat do kans voor het overbrengen van besmetting zoo gering mogelijk' wordt. De hygiëne van de kampen kan men dus beschouwen als een af zonderlijk hoofdstuk van do gezondheidsleer te velde. Dikwijls zal een kamp worden opgericht onder omstandigheden, die liet mogelijk maken om alle voorzieningen to treffen, die noodig zijn in het belang der gezondheid van de troepen. Veelal evenwel zal, vooral in oor logstijd, een grooter of kleiner troep gedwon gen zijn ergens te kampeerc-n of te bivak keer en zonder dat men alles te voren kan regelen maar ook in dat geval zal veel gedaan kunnen worden om den gezondheidstoestand der man schappen zoo goed mogelijk te houden. Het zal dus wellicht goed zijn om in de Sol- datencourant liet'een en ander te bespreken over do hygiëne van do kampen en bivaks. Wanneer do soldaten dan liet „waarom" be grijpen, zal het hun gemakkelijker vallen om op zeker oogeublik zelfstandig dienaangaande iets te regelen en liet zal hun eveneens ge makkelijker vallen iu de legerplaatsen televen overeenkomstig de voorschriften der gezond heidsleer. instappen iu een trein een onbeschofte kerel tegen zijn vrouw aanbonkte, kon hij dien man niet tot „moes" slaan, zooals hij gaarne ge daan zou hebben, door de aanwezigheid van zijn vrouw. Op een anderen keer woonde ik bij, dat een koetsier onhebbelijk tegen hem was en Haddock speet het later geducht, dat hij dien vlegel niet van den bok had getrokken en onder zijn eigen paard gesmeten". Maar voor die bewerking was tijd noodig en dien had hij niet te verliezen, daar hij met den trein mee moest. Men zal dus begrijpen, dat ik, die dit alles wist en had meegemaakt, niet erg ongerust was. toen ik vernam, dat iu Haddocks buurt nogal eens ingebroken werd. Tegen één dief zou hij het best kunnen opnemen, doch het was evengoed mogelijk, dat er drie inbrekers kwamen en dan zou hij voor de overmacht moeten zwichten. Daarom nam ik zijn uitnoo- diging om van Zaterdag tot Maandag bij hem te logeeren in zijn buis, dat in een buitenwijk .lag, gaarne aan. Ik kon hem dan tot voor zichtigheid aanmanen, als hij al te doldriest werd of helpen bij een moeilijken overval. Hot huis lag aan het einde van een vrij een zamen weg. Toen ik er aankwam werd ik ont vangen door Haddock's vrouw en schoonzus ter, dap.r hij zelf aan het fietsen was. Het ge sprok kwam natuurlijk op do dieveuquaestio en mevrouw Haddock verklaard© me meer be vreesd te zijrt voor do woede van haar man i "t VOOr de inbrekers, waarop ik beloofd© als bet noodig was hom te zullen kalmeeren. Toen mijn vriend thuis kwam, vroeg hij me vastberaden, niet in tegenwoordigheid van de Van veel beteekenis is reeds de plaats, waar het kamp of bivak zal komeu. Art. 1-35 van het ontwerp Voorschrift Velddienst 1915 zegt o.a.„Voor de keuze van een bivakplaat* vestigen de kwartiermakers hunne aandaclb op de mogelijkheid om den troop zonder vee' moeite van drinkwater, brandhout en ligstroó te voorzien. De nabijheid van bewoonde oorden en stropmend water is daartoe gunstig. Goedtf toegangswegen zijn noodzakelijk. Voorts ltiez© men een hoog en droog terrein, dat tevens eenige beschutting tegen wéér 09 wind geeft. Een boscihrand is dikwijle gunstig. Weiland moot worden vermeden." Deze eischen zijn in meerdere of mindere mate te st ellen zoowel aan een kamp als a a een bivak. De redenen waarom deze eischen gd- steld worden zijn duidelijk. Zooals wij zagen treden in kampen en vooral in biv juist die ziektdn op, die een gevolg zijn 1 koude vatten en bij do keuze van een térveii zal dus in do eerste plaatö daarop gelet moe ten worden, dat do plaats eenigszins beschut gelegen is. Zal het kamp langen tijd gebruikt worden dan zal men bij voorkeur trachten het te beschutten tegen de heerscliende windenL dus tegen het Zuid-Westen. Wordt daarente gen'in April een kamp ingericht, dat slechte korten tijd in gebruik zal zijn, dan zal men waarschijnlijk beter doen een plaats te zoe ken waar heb beschermd is tegen de in het vroege voorjaar meest zeer gure- Noord-Oosten winden. Moet men slechts een enkelen nacht een bivak betrekken, dan zal men vanzelf we! trachten een plaats te vinden, waar men be schut is tegen den aanwezigen wind van wel ken kant die ook moge komen. Hot spreekt vanzelf, dat in ons land, waar hoog© heuvels uitzonderingen zijn, een bosclirand de meeste kans op beschutting geeft. Soms zal meu ook achter een dijk bescherming kunnen vinden. Aan groot belang ia verder de aard van den bodem, waarop gekampeerd of gebivakkeerd moet worden. Zooals wij zagen is een van de bezwaren van kampeeren, dat men zooveel meer last van vocht ondervindt dan in de kan- tonnementen. Men zal dus bij voorkeur een grondsoort uitzoeken, waarin bet water spoe dig verdwijnt b.v. zand. Iedereen weet. dat na een regenbui een zandgrond spoedig weer droog is, terwijl kleigrond langen tijd nat blijft en een ware modderpoel wordt. Bij lang durige droogte geeft kleigrond bovendien een onaangenaam fijn stof. In on3 land met zijn vele polders en uitgaf- strekten Heibodem zal bet dikwijls?-onmogelijk zijn om op zandbodem te legeren. Zoo mogelijk zoeke men dan een eenigszins lioog gelegen ter rein uit, liefst' een weinig hellend. Is men ge dwongen op laag land te kampeeren of "te bivakkeereu, dan moet men de noodig© later te beschrijven hygiënische maatregelen zooveel is strenger doorvoeren. Wat zal er in den Balkan gebeuren? Voorloopig lijkt dat wel het belangrijkst, zelfs tusschen de gevechten, die nog geleverd worden op het Oostelijk en Westelijk oor- logstooneel. Op het oogenblik, dat we dit schrijven, maar de toestand kan er elk oogenblik veranderen, is er iets verwar rends op het Balkan-schiereiland. We we ten van heb ultimatum van Rusland. Het i3 een ultimatum op kort termijn: slechts 24 uren gaf de regeering van den Tsaar aan die van koning Ferdinand om aan den eisch daarin te voldoen, hl. de Duitschers uit het Bulgaarsebe leger en do Bulgaarsche staats zaken te verwijderen, waar zij, altijd volgens de Russische berichten, een hoofdrol zouden spelen. D© nota werd Maandag om 5 uur ingediend, het antwoord kan dus heel spoedig venvacht worden en onze lezers vinden het waarschijnlijk onder ons Oorlogsnieuws of Laatst© Berichten. Maar 't is vooruit reeds te zeggen, hoo het luiden zal. D© Bulgaarsche regeering kan. beweren, dat ©r geen Duitschers in Bulgarije zijn, die eenig gezag uitoefenen, maar in elk geval zal de regeering te Sofia niet vol doen aan deh eisch. Dan breekt Rusland zijn diplomatieke betrekkingen af, en Frankrijk en Engeland zullen het daar. dadelijk in volgen, het roept zijn consuls terug. Dat is nog wel geen oorlog, maar het is op het kantje ervan, en in de tegen woordig© omstandigheden kan een gewapend conflict al heel moeilijk uitblijven. En in dat geval zal de brand in den Bal kan zich niet bepalen tot Bulgarije en de andere staten daar, die reeds in den oorlog. dames over dieven te praten, daar ze zich dan onnoodig ongerust zouden maken. Verder ver telde hij mij, dat de inspecteur van politie, aan wien hij gevraagd had 's nachts in de laau te laten surveilloeren, antwoordde, dat er gebrek, aan mannen was. Het was dus eenvoudig mo gelijk we moesten ons zelf beschermen en zul len het doen ook, voegde bij er vastberaden bij. Toch waren er 111 huis geen vuurwapens, omdat zijn vrouw er niet van hield. De avond ging gezellig voorbij en tegen elf uur zaten Haddock en ik in de rookkamer, die aan den achtertuin lag en waarvan het raam met zware blinden goed gesloten was. We had den over duelleeren en vechten gesproken en mijn vriend betreurde bet buitengewoon, dat er zoo weinig persoonlijke moed bestond tegen woordig. Het zal een uur later zijn geweest, toen ik dacht, dat ik geritsel hoorde tusschen de struiken. Ik vertelde het natuurlijk aan Had dock, die ér overheen praatte. Kort daarna 'hoorde ik duidelijk liet knarsen van kiezel- steenen. Haddock had ook nu niets gehoord, zei liij, en vond het dwaas 0111 de luiken te openen, wat ik voorstelde Hij lachte om mijn angst. Doch juist ter zelfder tijd hoorden wo beiden voetstappen op de steenen buitentrap naar de keuken. Wc keken elkander aan. „Dat is allemachtig brutaal!", zei hij. Nu was het tijd, meende ik om hem in te toornen, maar mijn vriend bezat meer zelfbe- beersching dan ik ooit heb geweten, lachte even en zei „Ze kunnen toch niet in huis komen en wat kan het mij schelen of zo door den tuin loo pen? Ik vind liet niet de moeite waard om me daarover druk te maken." zijn gewikkeld, ook Griekenland, ook P^oe- menië zullen nu moeten kiezen oi' dc-elen. Griekenland vooral, dat reeds gemobiliseerd heeft, wordt als 't ware iu den' oorlog ge dreven. Dit dooi* d© gealliëerden, die dreig den troepen te ontschepen in Salonika, de vroegere Turksche havenstad, thans Grïeksch, ten einde den Serviërs te hulp te komen, die dat zelfs roeds gedaan zou den hebben. Dit is nog een eenigszins duistere geschiedenis. Maar liet lijkt er wel - op, dat de geallieerden Griekenland voor een voldongen feit willen stellen, het noodzaken-om-kleur to bekennen. Het zijn blijkbaar de geallieerden, die den brand in den Balkan tot ontvlamming hebben gebracht. Het smeulde er reeds lang, en de Entente vond, denkelijk, dat daar maar eens. oen einde aan moest ko men. Dat blijkt uit de beide feiten, die we boven noemden. Rusland heeft Bulgarije voor d© keuze gesteld zich bij een der beide strijdende partijen aan te sluiten, en Frank rijk en Engeland doen het nu Griekenland. Of de geallieerden daar veel bij winnen i Het lijkt er niet op. Hun doel moest zijn de Balkanstaten voor zich te winnen, opdat zij zouden helpen bij de forceering der Darda nelles nu komen zij op zijn hoogst zoover, dat Bulgarije en Griekenland eikaar be strijden en daar komen noch de Entente- mogendheden, noch do centralen verder mee. Indien èu Bulgarije (aan Duitsche zijde) èn Griekenland (aan die der geallieer den) zich in den strijd mengen, blijft de toestand in den Balkan feitelijk dezelfde, wordt alleen do rol van Roemenië moeilij ker, maar ook belangrijker. Evenwel zullen de geallieerden toch ook op den Balkan een woordje meespreken. Hot heet nu al, dat zij er 200,000 man zul len heenzenden. Natuurlijk is het hier niet om de Balkanstaten, maar om de Dardanel- len te doen. Die moeten geforceerd worden, Konstantinopei veroverd, de toegang tot Rusland geopend. Dan kan dit voorzien worden van voldoende ammunitie en het kan den strijd volhouden tegen de Duit schers en Oostenrijkers. Dit, den weg naar 't Oosten", lijkt thans belangrijker dan zelfs wat er op 't Westerfront gebeurt. Op een oogenblik, dat daar het groote offen sief zal worden doorgezet, dab België be vrijd, Noord-Frankrijk van vijanden zal worden gezuiverd, kan men er 200,000 man missenDit lijkt vreemd, maar het wijst er misschien op, dat voorloopig van dit of fensief niet zooveel meer terecht komt. De strijd der laatste dagen op het Westelijk oorlogsterrein bewijst dit trouwens. Er is geen. noemenswaardige voortgang inde groote aanvalspoging loopt blijkbaar dood. Zeker wordt er nog zeer hardnekkig ge vochten. In de Vogezen schijnt het weer nu reeds de aanvallen te verhinderen, maar bij Atrecht en La Bassée vallen de Fran- schen en Engelschen hard aan en in Cham pagne beproeven d© Franschen telkens op nieuw de Duitschers achteruit te duwen. Maar succes hebben zij daarbij tot nog toe weinig en de geweldige tegenaanvallen der Duitschers komen hun op vele verliezen te staan. In elk geval, van het groote, bet al gemeen© offensief in het Westen is op het oogenblik nog weinig terecht gekomen. Op het Oösterfront valt iu de laatste da gen ook al heel weinig voor. Er wordt over 't geheel gestreden met afwisselend geluk. In het centrum, om en bij de streek dor moerassen, schijnt de toestand ©heel on veranderd. I11 't noorden komen blijkbaar de Duitschers wat vooruit, vooral in den omtrek van Dunaburghet gebied ten zuid oosten dier stad is door de Duitschers bezet, en de Dniteche artillerie, die Lie-venbof be schoot, kan dus dichter bij de Duna (de ri vier) en de stad komen. In het zuiden schijnen de Russen er het best voor t© staaner is vooral pevochten om en bij Luzk en de Duitsche en Oösteu- rijksche troepen zouden daar zelfs over de Sfcyr teruggedreven zijn. Zoo beweren de Russische berichten, die van de bondgenoo- ten zwijgen er over. OUITSCHLAND. In de Moerasstreek. Een Duitsch soldaat die reeds menige aar dige schets van het oorlogsterrein in het „Berliner Tageblatt" gepubliceerd heeft, geeft in dat blad de volgende schildering van het oostelijk oorlogsterren! Ik stelde voor om van hoven eens te kijken, wat de dieven uitvoerden, maar Haddock vond liet heter van niet, mot liet oog op de zenuw achtigheid van zijn vrouw. Zo zou ons zeker hooren en do nadeeligo gevolgen zouden niet te overzien zijn. Hij stond op om naar bed te gaan, stak een kaars op e-n draaide het licht uit. Tn do gang gekomen meende ik heneden iemand te hooren loopen. Ofschoon Haddock beweerde, dat het de kat was, zei ik hem toch van meening te zijn, dat de dieven door een raam naar binnen waren gekomen. „Malligheid", zei mijn vriend, „ze kunnen er onmogelijk in komen. Laten we maar kalm naar bed gaan," „.Maar we kunnen voor de zekerheid toch wel oven beneden gaan kijken?" „Neen kerel, laten wo dat nou niet doen. Je hebt allo kans, dat mijn vrouw ons hoort en dan zou zo zich doodschrikken. Ik begrijp niet, dat je zoo zenuwachtig bent; er is geen enkele reden voor." Hij nam me meer naar hoven. Toen ik mijn deur dicht deed, hoorde ik hem de ziine op slot doen en grendelen zonder twijfel op verzoek van zijn vrouw. Mijn bewondering voor zijn zelfbcheersching vermeerderd© na elke nieuwe handeling. Toch vond ik, dat hij zijn bezorgdheid voor zijn vrouw ic ver dreef door de dieven kalm in de gelegenheid te stel len zijn huis leeg te stelen. Met Haddoek samen had' ik best naar be neden gedurfd, maar alleen voelde ik er wei nig voor. Scherp luisterend, hoorde ik de deur van de keukentrap zachtjes opengaan. Er werd gefluisterd. Het waren er dus meer dan één. Dc voetstappen gingen door de gang naar de eetkamer, van daar naar de rookkamer, toen De wind ruischt door d© rtierb06cbjes. Don kere wolken fladderen over den hemel. Tal- Jooze.javen vliegen over de heide, slappen over do pqardenl ijken of zitten als gehurkt op do graven der gesneuvelden. Gisteren toen wij lvobrin bezetten was het weer nog zomer. De kanonnen bonkten in de zwoele violette avond- atmosfeer, Aan het stations stonden spoorwa gens mot tarwe en vischblikjes in brand. Rus sisch© granaten huilden boven do overwegen van liet spoor en sloegen met veel te luiden knal in do zandwegen en wij moesten maken dat wij wegkwamen, geheel met zand bepoe derd. Bij een verbrand huis tegen een kerkhof aan wilden wij een bivak opslaan. Toen wij het huis binnengingen vonden wij negen verkoolde lijken, mannen, vrouwen en kinderen, /.ij waren ingesloten geweest toen do Russische soldaten dc strooien hutten in brand gestoken luidden en konden zich niet meer redden. "Wij trokken een eind verder het grasveld op, waar wij alleen waren. Aanrukkende troepen werden gerapporteerd. Zouden de Russen nog een aanval willen doen9 Nu den volgendon morgen op den opmar. oh zien wij wat <-r gebeurd is. Do Russen hadden ons do bevolking tegeraoetged reven en dio was in ons granaatvuur geraakt. Omgevallen en stukgeschoten wagens overdekken den weg. Ver strooid huisgerei. Hier ligt een dood meisje. Een man wilde over een schutting klauteren, boven heeft do dood hom'gepakt. Nu hangt hij over de schutting als een doek en een baldadïgo wind speelt met hem. Men kan ver in liet land zien. Alles vlakte, tusschen biezen en elzenhout staan plassen. Zoodra men den weg verlaat, is men reeds in het moeras. De weg is soms over honderd meter lengt© vernield. Zoo wildon do Russin ons tegenhouden. Onzo genie is echter reeds aan het werk. De bruggen zijn ook al begaan baar. Achter do Moechavjotsj komen wij in de groote bosschen. Het ruikt naar lijken. Overal liggen doodo paarden, langs den weg; dicht- opeengedrongen wachten vluchtelingen met hun karren tot wij voorhij zijn. Velen zijn uit do buurt van Przemysl. Vel© Duitsche boeren uit de streek-van Cholm. De Russen hebben zo laten loopen. Nu trekken zo terug door liet verwoeste, platgebrande land. De kinderen zit ten op de wagens, de vrouwen loopen achter aan en drijven de koo of do twee schapen voort. Meer hebben zij niet gered, Als zij na moeilijke reis weer terugkomen zullen ze in plaats van huis en schuur een platgebrandde plek vinden. De winter zal ze als een nieuwe vijand overval len en hongeren en koulijden zal hun lot zijn. Het bosch wordt dunner, heide wordt afge wisseld door moeras. De voor ons uitmarcheë- rende cavaleriedivisies hebben schermutselin gen met Tsjerltessen en Kozakken. Men moet voorzichtig zijn in deze moerassen, want eer men er erg in heeft, is men er met zijn paard tot aan den huik in weggezonken. De in aio modder houdt ros en ruiter vast en bereidt hun een vreeselijk graf. Steeds verder gaat het. Wij komen aan een dorp waar de weg over het spoor loopt. De bergen krijgen vele vlekken, 's nachts moet men zich dichter in zijn deken wikkelen. Als men 's morgens dan rillend van de koude ont waakt is men geheel door den dauw doorweekt. De zon ligt bleek en krachteloos op do weide. Een geelvink piept melancholiek op oen tele graafpaal. Herfstdraden zweven door de lucht. Het is najaar geworden. FRANKRIJK. Van hei Westelijk Oorlogsterrein. PARIJS. In Artois van weerskanten vrij lievig bombardement, voornamelijk ten noorden van de Scarpe. In de sectoren van Quennevières, Vie- sur-Aisne en op bet plateau van Nouvron gevechten met bommen en handgranaten. In Champagne eveneens wederzijdsch© canonnade, in het bijzonder in de streek van Vedegrange bij de Navarinboeve en dc hoogte van Souain. In'de Argonnen enkele gevechten van loopgraaf tot loopgraaf. Ge vechten met handgranaten en bommen bij Court© Chaussée en Fille Morte. Ten noorden van Verdun in de buurt van Ornes trof de Fransch© artillerie een Duit- schen trein en veroorzaakt© daardoor een hevig© ontploffing. Een Fransch iuchtescadrille wierp een veertigtal bommen op het station Biache bij Peronne. BERLIJN. Officieel bericht van den generalen staf. Een Engelsche aanval met handgranaten op een werk ten N. van Loos werd opnieuw afgeslagen. Bij de vergeefsche aanvallen cp dit werk lieten de Engelschen, behalve vele gewonden en dooden, 80 gevangenen en 2 mijnwerpers in onze handen. naar Giet salon en de kleine voorkamer. Ik voelde nie weinig op mijn gemak, vooral, toen ik tot de ontdekking kwam, dat aan mijn kamerdeur geen slot was. Op eens ging mijn deur open en Haddock stond voor me. Fluisterend vertelde liij me, dat zijn vrouw zeer zenuwachtig was, omdat er iemand in de eetkamer, die onder hun slaapkamer lag, rondliep. „Ik durf haar niet alleen te laten, omdat ze zoo ontzettend zenuwachtig is en de meiden uit lied halen, doe ik liever niet. Die maken dadelijk zoo'n herrie'. Zou jij niet even naar beneden willen gaan om te kijken of er wer kelijk iemand is! Misschien is het wel ©en van de dienstboden, die iets vergeten heeft. Heb zal wel niets zijn. maar je weet het, mijn vrouw is vreeselijk zenuwachtig en daarom kan ik haar onmogelijk alleen laten." Ik wil graag bekennen, dat ik weinig voor dien onderzoekingstocht voelde, maar meende het hem. niet te kunnen weigeren. Hij duwde me een kaars in de een© en een wandelstok in de andere hand. Bij hot flikkerende licht van d© kaars zag ik duidelijk, dat hij van onderdrukt© woede trilde. „Mocht je me noodig hebben, dan heb 3e maar te roepen... en weg was hij weer in zijn slaapkamer. Toen ik in dc- eetkamer kwam zag ik, dat twee mannen bezig waren ©en zak te vullen. Ik vroeg hun wat ze daar deden, wat eigenlijk een vrij overbodige vraag was. De mannp n schenen ook van dio meenïngte zijn, want ze gaven me geen antwoord, alleen een slag op het hoofd, met een hard ijzeren voorwerp. Vóór ik me volkomen bewust was van hetgeen er liad plaats gegrepen., waren de dieven uit Het door d© Franschen veroverd© stuk loopgraaf aan de hoogto ten NO. van Givenchy is gisteren door ons heroverd. Vier Fransch© mitrailleurs werden daarbij buitgemaakt. In Champagne krachtig vijandelijk artil- lerievuur op onze posities t« N.W. van Souain, waar ook aanvalsplannen van don vijand schenen to bestaan. Ons artillerie vuur boictte echter het optreden van den vijand. Bij Vauquoh? voorkwamen wij den vijand, dio mijnen wild© doen ontploffen; talrijke vijandige mijngangen werden vernield. De vijandelijke vliegers wierpen bommen op het plaatsje Biadi© St. Vaa-t. ten N.O. van Atrecht. Een inwoner werd gedood- Ander© schade werd -f-t veroorzaakt, Fransch luchtschip verloren. PARIJS. Het hiclrischip Alsace" is niet- teruggekeerd van zijn tocht op 2 Oct. Een Zeppelm vk;.g in den nacht van 3 op 4 Oct. over Chalons cn wierp ver schillende bommen, dio cenigo lualeriee'.o schade veroorzaakten. Na den storm. Do bijzondere corrcpondent van hot Berk Tageblatt", Bernhard Kcllcrmann, seint uit het groofe hoofdkwartier; Na ©en zWare worsteling van zeven dagen is de toestand op het Westelijk front gun stig. Op geen enkel punt hebben do pogingen vau do Geallieerden den ijzeren belegerings gordel met succes kunnen doorbreken. Do dapper© Duitsche troepen .hebben ecu week lang ©en hagelbui van luod ©11 ijzer en <-engn;o- to overmacht weciviaurt. In Vlaanderen zijn alle aanvallen der Kngclwhen gebroken. Do Duitschers hebben op ver -büh-ndo plaat',©:» het offensief hervat en gewichtige punten der vijandelijke stellingen ten Oosten van Yperen veroverd. De kleine voordeden in den boog van Loos en bij Soudiez zijn niet in verhouding tot do krachtsinspanning en do verliezen. Al leen in den sector tu -<hen Reims en do Ar gonnen konden de Frr-.ii'-ehen, dio met een groot© overmacht in breed front aanvielen, ver- deringen maken. Zij hebben dio echter duur nioeten bekoopen. Tusschen Afubervil!© en ten Noorden van Le Mesnil morsten de Duitschers terugtrekken. Gereedgemaakte at ólingori en tijdig samengetrokken re. rven vormden een tweeden muur waartegen allo aanvallen der Geallieerden to pletter sloegen. Do bedoeling van de Geallieerden om verdor voorwaarts to dringen mislukt© geheel; ook leed liet plan schipbreuk om ten westen van Aubervillo tot Reims en ten cvtcji van Massizei tot aan hes ArgöönenwotrQ door t<« dringen. Aan de oostelijke flank slaagden dc Duit schers er in door tegenaanvallen voordoelen tc behalen. Do belangrijke hoogt© 199 noordelijk van Masiges werd door de Duitschers weder bestormd. Het zal do vraag zijn of de Fran sehen in do eerste dagen de hevige aanvallen zullen herhalenzij zijn door do zware verlie zen al te zeer verzwakt. De eerste week van zwaren strijd wordt besloten door heftig artil lerievuur. loop graven ge vechten en groote werk zaamheid van vliegers. RUSLAND. Van het Oostelijk Oorloqsterrein. Krijgsgevangenen in Rusland. Volgens ©en officieel Fransch communi qué zouden de Russische bladen molden, dat het aantal Duitsch© en 0"03tenrijksch© ge vangenen tot 17 September was gestegen tob 1.100.000 man. - Een officieel© Russische opgave schijnt niet te zijfi gegeven. Opstootjes in Meskou. LONDEN. De „Times" verneemt uib Petersburg: In een qfficieelo mededeeling van den prefect van Moskou wordt een toelich ting verstrekt over de ongelukkige botsing tusschen d© politie en het gepeupel in die stad cp 27 Sept., waarbij bloed vloeide. Volgens het ofïiciee:© rapport bevrijdde de menigte met geweid een dronken soldaat-, dien de politie had gearrc6teerddaarop hield men de trams tegen on werd met de banken een barrikade gebouwd dwars over den boulevard. Na tevergeofs gepoogd te hebben het gepeupel tot uiteengaan te be wegen, en nadat eenige officieren door steenworpen ernstig gewond waren, opende de politie het vuur, doodde dr:o cn ver wondde twaalf personen. Het volk in Rusland is zeer verontwaar- hefc raam in den tuin verdwenen. Ik riep volgens afspraak om liulp. ;.Zijn ©r dieven in huis?'! riep mijn vriend terng. „Ja,maar zo zijn ontsnapt ze: ik zachtjes. Haddock rend© do trap af cn de kamer in. „Waar zijn ze, waar zijn ze?" bruid© hij. nu niet langer, naar het scheen, bang om zijn vrouw t© doen schrikken. Hij liep naar het openstaand© raam, doch keerde oogenblikke!ijk naar mij terug. „Beu je gCWOndvroeg hij. Zijn vriend schap voor nsij was hem meer waard dan de ontvluchte dieven te achterhalen. Belangrijk© schade was er door de dieven niet aangericht en veel van waard© werd niet vermist. Met liet oog op de zenuwachtigheid1 van zijn vrouw is Haddock verhuisd naar een buurt waar meer politietoezicht is. Vat mezelf betreft: na korten tijd was ik weer in orde, maar toch kan ik liet, met allo bewondering voor de zelfbcheersching van mijn vriend Haddock, in den nacht van do inbraak, aan den dag gelegd, niet verkroppen, dat de familie Haddock mij altijd voor een lafaard aanziet. Haddock plaagt, me vaak met mijn angst, die. volgens zijn zeggen, dien bowusten nacht duidelijk bleek en zijn vrouw kijkt me dan met een medelijdenden blik aan. Hij is blij, zoo zegt zij telkens, dat ik naar beneden ben gegaan en niet hij, want dat is het geluk van de inbrekers geweest, „anders zouden ze er niet levend afgekomen zijn."

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1915 | | pagina 1