Zondag 26 September 1915
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws.
111. 17 k
Onder redactie van D. MANASSEN.
Oit nummer bestaat ai! teae bladen.
De gevreesde»
Os toestand in dan reuzenstrijd.
TWEEDE JAARGANS.
DE SOLDATENCOURANT
ADRES DER REDACTIE EN ADMINISTRATIE PALE8TRTN ASTRA AT 10,
AMSTERDAM, TELEFOON Z.4S68. DIT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER
WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR NIET-MILITAI
REN 3 GENT, ABONNEMENT 1.50 PER DRIE MAANDEN.
Voor Advortentiün wende men zich tot het Alg. A-ivertonii*-Bureau BOblIA&Co,
Heereupraelit 226 Amsterdam, tot de Drukkerij ..Jacob van Cnrnpen" Z. Voorburgwal
234-340 (Keizerrijk 9) Amsterdam of tot onze Administratie. Palentrinastraat 10
Amsterdam. Prija der Advertcntien per repel 30 cent. By abonnement reductie
Vier Engelsche soldaten t.e Parijs. Ze hadden een vrijen dag en waren naar
de hoofdstad van Frankrijk gestoomd, die ze nog nooit hadden gezien. Op het
stationsplein ontmoetten ze een bekoorlijke Parisienne en deze begreep wel, dat de
„Toms" gaarne wat zouden rondkijken in haar stad en ze bood aan hen te begeleiden.
Dit werd" gaarne aangenomen., maar 't volgende oogenblik waren de Engelsche soldaten
verdwenen on toen do'jonge dame hen zocht vond zjj hen op 't perron in de
houdingen, die onzé plaat aangeeft. Zij maak ten hun toilet, met behulp van een
padvinder! Want zij moesten ziek mooi maken voor de jonge dame. Een is zelfs
bezig wat wagensmeer van do wielen der locomotief te nemen om zijn schoenen
eenigen glans te geven.
BERICHT.
Ter wille van de opneming van vele gedichten
van onza lezers, die roed3 lang op plaatsing
hebben gewacht en ter wille van de opneming
van .verschillend, belangwekkend nieuws en van
de feuilletons over het Perpetuum Mobile ge
ven'wij heden twee bladen.
-
VERKOOP AAN DE KIOSKEN.
Om het koopon van „De Soldatencourant"
voor leder militair te vergemakkelijken, hebben
wij met do Amstcrdamscha Klasken onderne
ming oen overeenkomst getroffen, voortaan zal
voor den gewonen prijs van eon cent per exem
plaar voor ieder militair ,,De Soldatencourant"
te koop zijn aan de stations: Amsterdam 1e
Perron en 2e Porron, Haarlem, Leiden, Den
Haag, Rotterdam (Maas), Hoek van Holland,
Hilvorsum, Amersfoort, Alkmaar, Den Helder,
TicI, EJussum, Apeldoorn, Zaandam, Rotterdam
(Hofplein), Zandvoort, Schcvsningen (Kur-
haps) (Z. H. E. S.) en aan de Kiosken te Am
sterdam en Den Haag.
..Verleden Dinsdag", zoo las majopr Ssl-
wvn, „is uit de gevangenis ontslagen James
Gordon Cosway, die negen maanden straf
heeft ondergaan voor zijn poging tot moord
op den hoor Hugh Selwyn, den bekenden
romanschrijver, te Nice in September 1891".
Zóó was de majoor verdiept in de lec-
turr, dat hij volstrekt niets bemerkte van
den kellner, die op zijn echelien was komen
aanloopen.
„Ja, mijnheer?" zei de man, die reeds
door een bescheiden kuchje zijn tegenwoor
digheid had te kennen gegeven.
De majoor zag op en bracht zich to
binnen waar hij was.
,,0 ja..., wees zoo goed mijn lunch maar
af te bestellen en laat de portier dadelijk
een taxi tolefoneoren".
„Tot uw dienst, mijnheer", zei de ver
baasde kellner. De majoor was de grootste
emulbroer van de club, en wanneer hij zijn
lunch niet gebruikte, moest er wat ge
beurd zijn!
Binnen enkele minuten was de majoor op
weg naar Brook street, waar zijn neef, wan
neer deze in stad verbleef, zijn woning bad.
Dichtbij het huis gekomen, bemerkte hij
dat do ..jalouzieën neergelaten waren.
„Voor den drommel, zij zijn al heen!
Het zou me niet verwonderen als er nie
mand in het huis was!" bromde hij in zich
zelf.
Hij sprong pit de taxi, verzocht den chauf
feur t.e wachten en snelde do stoep op om
Aan te bellen,. Bijna op hetzelfde oogenblik j
Een persgesprek met
SVIinsster Treyb.
De „Sun" en een groot aantal andere bladen
:n de Unie, daartoe door bet Vheeler-syndi-
caat in staat gesteld, publiceercn naar aan
de ,,N. R. O." wordt gemeld bet verslag van
een persgesprek met minister Treub, dat ver
gezeld gaat van een portret van den minister
met den onvermijdclijken ,,Trcub-das'\ Het
blad neemt er do volgende uitlatingen uit over:
Do oorlogs-schrik, welke ons land ten
tijdo van de schending van België's neutra
liteit schokte, i3 over, cn liet gevoelen
beerscht thans, dat wij geheel buiten ge
vaar zijn. Inderdaad, er is heden geen
speciale reden, waarom wij hetzij iets van
Engeland, hetzij van Duitscbland hebben
te vreezen, doch wie kan er zeggen, wat
de toestand drie of vier maanden later we
zen zal? De goden hébben dat in hun
schoot, en ais het zoover is, zullen velen
onzer, dio zich door een gevoel van valscke
veiligheid zelf in slaap hebben gesust, mo
gelijk hun opinies een weinig hebben te
veranderen. De beste waarborg van onze
veiligheid ligt mijn inziens in ons leger,
dat het sterkste, zoowel als het best ge
oefende en bost uitgeruste leger is, dat ooit
de Hollandsche grens heeft gewaakt.
„Om oprecht te wezen, er valt met het
oog op do mobilisatie rusteloosheid in het
land waar te nemen.
Reeds dertien maanden zijn er verloo-
werd de deur geopend door oen jongeman,
dien hij herkende als de huisknecht van
zijn neef.
„Wel, John, is mijn neef vertrokken?"
vroeg hij.
„Ja, mijnheer. Naar Wodehurst gegaan,
eergisteren. Ik ben weeromgekomen om nog
enkelo dingen te balen, maar ga van middag
terug."
„Van middag? Ho-s laat?"
,,'n Uur of drie, mijnheer".-
„Heel goed. Ik zal je een briefje mee
geven. Het is een dringende zaak, een
hoogstbelamgrijko zaak. Ik zal bet briefje
hier even schrijven".
„Goed, mijnheer," zei John. En terwijl
hij de straatdeur dichtdeed, ging hij den
bezoeker voor naar do bibliotheek.
„Je kunt wel blijven, John; ik ben
dadelijk klaar."
Hij nam een velletje post en begon vlug
te schrijven.
„Zijn er nog bezoekers op Wodehurst ge
weest?" vroeg' hij, een oogenblik ophou
dend.
„Neen, mijnheer, ten minste tot van mor
gen niet".
„Zoo!" z-side majoor, met een zucht-van
verlichting, terwijl hij een krachtige et-reep
onder het epistel maakte,
„Maar, dat is waar mijnheer... Er ie van
morgen hier con mijnheer geweest om na-ar
mijnheer Selwyn te vragen," zei John.
„Wie was het?" vroeg de majoor, zijn
brief nog eens overlezend
„Heeft geen naam opgegeven, mijnheer
Hij vroeg naar mijnhecr's adres in Her-
fordskiro en is toen heengegaan.'
ijHoe zag hij er uit
pen, sedert de oorlog uitbrak, en nog niets
is ons overkomen. Vrouwen wenscken thans
hun cchtgenooten terug-en moeders roepen
oru hun kinderen, die nu reeds ruim een
jaar onder de wapenen zijn. Ik behoef u
niet te vertellen, dat de mannen en vrou
wen van Nederland met een zelfde gevoel
van liefde voor hun land zijn bezield en
van denzelfden geest van zelfopoffering, al»
dezo groote oorlog in alle strijdende lan
den heeft onthuld. In heb geloof, dat ons
land absoluut buiten gevaar is, beschou
wen zekere lieden het evenwel geheel nut
teloos "en onnoodig, het leger gemobiliseerd
te houden.
Ten einde dezen toestand te verlichten^
heeft de regeering een maatregel genomen,'
welke voor een groot aantal manschappen
mogelijk maakt met verlof te gaan; en- te
gelijkertijd de verdedigingskracht yan ons
land versterkt.
De heer Treub bespreekt dan vervolgens de
jongste Landstormwet. Hij deelde verder nog
mede, dat de legerkostcn thans 500,000 dage
lijks bedragen, en dat do totale buitengewone
regeeringsuitgaven, door den oorlog veroor
zaakt, legerkosten inbegrepen, ongeveer
f 20,000,000 per maand zijn en voor heb eerst©
jaar ongeveer 250,000,000 beloopen, hetgeen
„voor een klein, land als heb onze heel veel is."
Vervolgens bespreekt de minister, do aan de
Belgische vluchtelingen verleende hulp, don
arbeid van het Koninklijk Nati.onaal Steun
comité en wijdt hij eenige woorden aan het
Gentscke stelsel tot verzekering tegen de gel
delijke gevolgen van werkloosheid. Hij merkt
daarbij op, dat do bekende 5 welke in do
kas der vakvereenigingen Wijven, bestemd zijn
om „een nieuw begin to maken, zoodra .de oor
log over is."
Na een bespreking van de andere noodmaat
regelen, waarbij de minister er op wees. dat op
de maximumprijzen voor bruin-brood door do
regeering maandelijks 1.500.000 wordt toege
legd, besloot de heer Treub zijn gesprek als
volgt
Ons neutraal land ziet zich geplaatst
voor een aantal moeilijke vraagstukken, en
nieuwe problemen doen zich telkens voor,
welke het- noodzakelijk maken, dat da
regeering op haar hoede is om eiken nieu
wen toestand aan te vatten. De door den
oorlog ons opgelegde financieel© last drukt
zwaar. Wij hebben dit jaar f 275.000,000
geleend om de uitgaven voor de mobilisatie
van het Leger te bestrijden, om werkloos
heid en armoede te 'verlichten eu om in <le
kosten van het samenstel van crisis-maat
regelen te voorzien. Doch ik hoop 'in staat
te wezen, deze- leening in12 tob 15 jaar
af'te lossen. Daar de interesten aflossings-
kosten evenwel 25,000,000 jaarlijks ver-
eisoben, moesten wij onze belastingen met
10 'en in sommige gevallen met 20
yerhoogen..
Ik hoop n.u maar, dat de -oorlog niet veel
langer zal duren, zoodat Nederland zoo
spoedig mogelijk weer tot zijn gewone
banen van economisch en politiek leven kan
terugkeeren.
De groote vraag, die thans de verschil
lende bladen bespreken, is, of het Russische
leger dat in het noorden van het Oostelijk
oorlogsterrein vecht, omsingeld zal worden,
of' misschien reedsomsingeld 13. Dat de
Duitsehers het daarop aangelegd, hebben, is
zeker, maar blijkbaar zijn zij er nog niet in
geslaagd. Ten minste volgons do Engelsche
bladen, die weliswaar met geheel onpar
tijdig den toestand beschouwen, maar die
toch niet met de opzet de zaken verbloémen.
Volgens de Engelsche pers nu zouden de
Russen bij Wilna aan het omsingelings-
en afsnijdingsgevaar zijn ontkomen. Een
Russisch legerbericht van Woensdag be
vestigt dit. Ook daarop kunnen we zeker
niet volkomen vertrouwen, doch de Duit-
sche berichten brengen nog niet het
nieuws, dat eindelijk een groote Russische
strijdmacht zich heeft laten omsingelen.
Integendeel, het schijnt, dat de Duit
sehers wel in het Noorden van dit strijd
terrein vooruit komen, maar niet in 't
Zuiden. Ten minste in de paar laatste
dagen niet. Do Duitscho berichten ont
breken of zijn wel heel vaag, maar uit
Russische bron wordt gemeld, dat de vijand
op den weg naar Minsk niet alleen is tegen
gehouden, maar zelfs teruggedreven. Punten,
die de Duitsehers bij Molodetsnjo hadden
bezet, hebben ze weer moeten opgeven en
volgens particuliere Engelsche berichten
hebben zij ook het spoorwegstation van Wi-
leika, dat zij voor eenige dagen reeds hadden
bezet, weer ontruimd. Zelfs wordt gemeld,
dat zij weer uit Smorgon zijn teruggedreven.
Het is heel moeilijk om te weten, hoe de
toestand der Russen werkelijk is in dit ge
bied en 't kan zijn, dat nog heden telegram
men ons berichten brengen van weer een
overwmning der Duitsehers, maar het
heeft er op het oogenblik den schijn van,
dat de Russen op verschillende punten
bij Wilna, ten noorden en ten zuiden daar
van, heftigen weerstand bieden en hier en
daar felle aanvallen doen, en zeker is er van
een omsingeling van hun legermacht nog
geen sprake. Toch gelooven we wel, dat de
Duitsehers nog verder, zij het dan steeds
langzamer, zullen oprukken, dat zij ten slotte
ook wel bij Minsk zullen komen, zoodat
zoowel de weg naar Petersburg als naar
Moskou voor hen open ligt. Maar dan?
Dau staat de winter weer voor de deur,
zullen de bondgenooten er aan denken om
in het koude jaargetijde door de .sneeuw
velden van West-Rusland zich al verder
te wagen in het reusachtige rijk? Dat ge
looft niemand in het vijandelijk kamp,
de Russen zelf niet en de Engelschen
evenmin. De Duitsche legers, zegt men,
zouden willen doordringen tot den Boven
Dnjepr, de Beresina, de'Duna, en zich dan
naar 't zuiden en ;t oosten wenden en
trachten de Russische legers in de Rikitno-
moerassen te werpen. Dat zal blijkbaar
echter niet zoo gemakkelijk gelukken. De
Russen laten zich wel terugdrijven, maar
zich niet vangen, ook niet op deze manier.
En tot een greoten slag, dien de Duitsehers
zoo gaarne zouden willen aannemen, laten
ze zich blijkbaar evenmin verleiden.
Onbeslist, ondanks het ontzaglijk succes
blijft dus steeds de strijd in hef Oos
ten, onveranderd blijft die in het Wes
ten. 't Is daar altijd hetzelfde, vooral de
kanonnen zijn er aan het woord, dikwijls
dag en nacht, maar geen wijziging komt er
in de positie der legers. Nu en dan boort
men van een luchtraid, doch een uitwerking
hebben die nooit. Vijandelijke vliegers heb
ben thans weerjStuttgartgebombardeerd, vier
menschen gedood, eenige anderen gewond en
onbeduidende schade aangericht. De Fran-
schan ontkennen niet, dat zij met Stuttgart een
open stad hebben gebombardeerd, maar zij
deden dat uit weerwraak, omdat de Duitsche
Zeppelins bommen wierpen op Fransehe eu
Engelsche open steden, op Londen o. a.
Intnsschen dreigt een uitbreiding van den
oorlog, in den Balkan, zooals we reeds
meldden, Bulgarije is gereed om mee te doen,
het heeft gemobiliseerd. Aan welke zijde het
zal staan is duidelijk, aan de zijde van Turkije,
met wie het zulke goede vrienden is en van
wie het grondgebied heeft gekregen, en dus
aan de zijde van Duitscbland en Oostenrijk.
Het zal dan waarschijnlijk allereert gebruik
maken van den gelegenheid maken om Ser
vië aan te vallen dat wel leelijk in den knel
zal komen, bedreigd als het ook wordt door
Oosten rij ksehe en Duitsche troepen. De ge
allieerden moeten het nu wel te liulp en er
troepen heen zenden. En zal het dan rustig
blijven in de andere Baikanstaten, in Roe
menië en Griekenland? De vredesklanken
zwijgen, de strijd breidt zich nog uit. Alleen
is Bryan, de vroegere Amerikaansche minis
ter van buitenlandsche zaken gereed om een
bezoek aan Europa te brengen om er voor
den vrede te werken.
DUITSCHLAND.
Vliegeraanval op Stuttgart.
BERLIJN. Woensdagochtend te 8 uur 15
deden vijandelijke vliegers, die het Duit
sche onderecheidingsfceeken voerden, een
aanval op Stuttgart. Verscheiden bommen
worden op de stad geworpen. Vier personen
„Flink gebouwd en donker van uiterlijk.
Als ik het zéggen mag, dan denk ik dat
liet mijnheer Cosway kon zijn"»
„Wat zeg je, man?' 'riep de majoor, ter
wijl hij plotseling opsprong. „Waarom heb
je me dat niet dadelijk gezegd? Herkende
je hem En heb je hem het adres ge
geven
„Ja mijnheer", zei John onthutst.
„Ik herkende liem 111 't eerst niet. Hij had
zijn baard laten groeien en zag er vreemd
uit. Ik dacht, dat hij misschien van .een
uitgever kwam, en toen ik het adres had
opgegeven herinnerde ik mij pas zijn ge
zicht".
„Zei hij je, waarom hij je mijnheer
venschte te spreken?"
„Neen. Maar hij zei wel, dat hij hem
met spoed weusclite te spreken".
„Hoe laat was dat?"
„Ongeveer half twaalf, mijnheer".
De majoor kee kop zijn horloge. Het was
nu vijf minuten over eenen.
„Vlug!" zei hij. „Heb je hier .een spoor
boekje waarop ik zien kan wanneer de trein
naar Wodehurst vertrekt van St.. Rancras?"
„Jawel, mijnheer", zei John, die> spoe
dig met een spoorboekje aankwam, waarin
een omgeslagen bladzij zat.
De majoor doorliep de tabel. „Elf uur 20,
twaalf uur 50, twee uur 5... Dan zal hij
den trein van twaalf uur 50 hebben genomen
en dan kan hij daar aangekomen zijn één
uur 30, als we een kwartier rekenen voor
den weg van 't station naar het huis. Groote
God! Dan kom ik te laat!"
Ijlings schreef hij een telegram,
„Selwyn, The Prioiy, Wodehurst. Cos
way in vrijheid. .Vernam hedenmorgen je
werden gedood, een aantal anderen, mili
tairen eu burgers, gekwetst.
De materieele schade heeft weinig te be-
tcekenen. De vliegers werden beschoten.
Tc 8 uur 30 verwijderden zij zich in zuide
lijke richting.
Doordat de vijand gebruik maakte van
Duitsche onderscheidingsteekenen en dan
de toevallige omstandigheid, dat te 7 uur
45 aan de autoriteiten de aankomst van een
Duit&chen vlieger was gemold, kon de be
volking eerst betrekkelijk laat gewaarschuwd
worden
Te 9 uur 30 kwam do Duitscho vlieger
boven Stuttgart. Hij werd beschoten tot hii
ais Duitsch vlieger herkend was en landde
daarna ongedeerd bij het waehthuis»
ENGELANö.
Duitsche vluchtelingen»
LONDEN. De ..Times" meldt, dat Ofct.o
Thelen en Hans Keilbacli, do beide Duit
sche officieren die verleden week uit Don
ington-hall ontsnapt zijn, gisteravond in
Chatham werden gearresteerd.
De berichtgever van de „-Daily News"
te Nothingham had aan zijn blad gemeld,
dat nog geen berichten over de ontvluchte
Duitsche officieren waren ontvangen, en
de vrees uitgesproken, dat zij het land zou
den hebben verlaten. Hij meldt, dat de ont
snapping der beide officieren het resultaat
was van een langen en gcduldigen arbeid.
Met gereedschappen, die zij waarschijnlijk
verkregen hadden bij de vernieuwing van
een kleine particuliere kapel wisten zij in
een der kelders een tunnel te graven; zij
-werkten daaraan een voor een, telkens eon
half uur, en verborgen de uitgegraven aarde
in naburige -kelders. Zij slaagden er ten
slotte in door dien tunnel te ontsnappen
even voor het aanbreken van den dag, zoo
dat eerst een paar uur later ontdekt werd,
dat zij gevlucht waren.
FRANKRIJK.
Van het Westelijk Oorlogsterreln.
PARIJS. Krachtig arlillerieduel over 't
geheel© front, afgewisseld met mijnontplcf-
fingen en gevechten met bommen. Er werd
veel schade gedaan aan de Duitsche ver
dedigingswerken. Een Franseh luchtschip
en Fransehe vliegtuigen bom bardeeren mei
goed gevolg een aantal stations en kampen.
De Duitsehers wierpen brandgranaten op
Atreckt en omgeving, waardoor vele bran
den ontstonden, die echter spoedig gebluscht
werden.
Een bericht uit Keulen beweert, dat de
vliegmachines, welk© Stuttgart bombardeer
den, het Duitsche onderscheidingsteeken
droegen. Deze bewering is absoluut, onwaar.
De machines vertoonden duidelijk bet
Fransehe kenteeken en de Fransehe kleu
ren; zij werden trouwens herhaaldelijk op
de heen- en terugreis vanuit d© Duitsch©
stellingen beschoten.
BERLIJN. Begunstigd door helder weer,
heerschte over het geheel e front zeer groote
bedrijvigheid bij de wederzijdsche artillerie
en de vliegers.
Een tegen d© kerkhofstelling van Souehez
aangezette aanval kwam in ons vuur niet
tot doorvoering. Een vijandelijke vlieg
machine viel brandend in onze linie ten
noorden van St. Ménéhoult. Een ander
vliegtuig moest na een strijd in de lucht
ten zuidoosten van Vouziers landen; de
inzittenden werden gevangen genomen.
Boven Pont-a-Mousson schoot een Duit
sche vlieger in een strijd niet twee Fran
sehe vliegers den een naar beneden. Het"
vliegtuig viel brandend tusschen de Duit
sche en Fransehe linie.
Ontsnapt.
Te Parijs zijn negen Russische militairen
aangekomen, een officier, twee kozakken,
vier infanteristen en twee artilleristen.
Zij waren uit Metz ontsnapt en hadden
zich aan het Fransehe front na eenige
adres. Pas op. Arthur Selwyn".
Hij frommelde het, nog halfnatte papier
in zijn zak en liet zich naar liet naastbijge-
legen postkantoor tuffen.
„Wanneer kan dit telegram te Wodehurst
zijn?" vroeg hij gejaagd.
De telegrafist zag onverschillig op.
„Dat kan ik u niet precies zeggen", zeide
hij. „De lijn was gisteravond verstoord en
wordt nu gerepareerd, 't Kan vijf minuten
zijn, 't kan ook een uur duren!"
De majoor bromde een verwenscking eu
ging heen. Een uur oponthoud, dat werd
niets. Wat te doen?" De trein van twee uur
vijf gaf al even weinig. En inmiddels waren
Hugh en Betty onbewust van het gevaar
dat hen bedreigde. Hij moest hen op de
eene of andere manier vóór dien tijd berei
ken. Maar lioe?
De auto. Waarom had hij daar niet eer
der om gedacht Het was heelemaal twintig
kilometer of zoo iets, tot Wodehurst., Naar
den duivel met al dat oponthoud!
Hij spoedde zich naar de wachtende taxi
en wilde juist een adres geven, toen bij
plotseling een lange, luxe race-kar kalm dea
hoek van de straat zag omkomen, en waar
van hij tot zijn groot© vreugd als'eigenaar
en bestuurder Jim Armstrong herkende,
vroeger hehoorende tot zijn eigen regiment
en die nu hij de luchtscheepvaart was.
„Hallo, één minuut!" riep bij den.chauf
feur van de taxi t-oe en maakte hst volgende
oogenblik een wuivend gebaar in de rich
ting van de luxe-auto.
Armstrong herkende hem onmiddellijk en
stopte-,
..Wel, majoor!"- zei hij. „Wat- scheelt
De PT-.cer maakte weinig omslag,
„Armstrong", zeid© hij, „het is voor mij
een zaak van leven en dood om in den
kortst mogelijken tijd te Wodehurst te zijn.
De trein kan me niet helpen",
„Spring er in!" zei Armstrong lakoniek.
De majoor stak zijn hand in zijn vestzak
en gaf den chauffeur met een afwijzend ge
baar een geldstuk. Het volgend oogenblik
zat hij naast zijn vriend.
„Ik zal je alles onderweg wel vertellen",
zeide hij.
Armstrong knikte goedkeurend en richtte
zich dadelijk naar het noordwesten.
Gedurende het eerste paar kilometers
maakte de drukte langs den weg een groote
snelheid onmogelijk, zoodat majoor Selwyn
van de gelegenheid gebruik maakte om zijn
vriend met de bijzonderheden van het ge
val op de hoogte te stellen.
Hugh Selwyn, zijn neef, had nu ruim een
jaar geleden het oog laten vallen op Betty
Frent, eon Amerikaansche schóone, die hij
aan de Riviera had ontmeet. Zij hadden
elkander liefgekregenzoodat zij zich kort
daarna met elkaar verloofden en al spoedig
daarop in de Engelsche kerk getrouwd wa
ren. Da wederzijdsche betrekkingen waren
ten zeerste met het. huwelijk ingenomen en
de bruiloft was op schitterend© wijze ge
vierd.
Maar er waren moeilijkheden gerezen van
den kant van can zekeren James Gordon
Cosway, een verre neef va n de bruid en oud-
lid van de golfclub. Hij had een wanhopige
liefde voor haar gevoed en dit, gevoed bij
een soort verstandverbijstering waaraan hij
sedert eenige jaren leed en die hem bij
wijlen parten speelde, was oorzaak geweest
moeite doen herkennen. Dinsdagmorgen
kwamen zo aau het Gar© du Nord to Parijs
aan, tot groote verbazing van het stations-
personeel en het publiek. Ze konden zich
eerst niet verstaanbaar maken, maar een
inmiddels ontboden tolk vernam van hen,
dat zo rammelden van den honger en vóór
i alles wat te eten moesten hebben hetgeen
hun verstrekt werd in do Roode Kruis-
afdecling, in het station gevestigd.
Maatregelen worden genomen om hen zoo
mogelijk naar hun land terug te brengen.
Dc aanval op Marie Thérèoe.
In het „Berliner Tagcblalt" zet Bern-
hard Kellermarm zijn verhaal over den
storm op Mari© Thérèso voort.
Nu komen zij uit tl© loopgraven over dc
heel© linie van two© kilometer.
Over de uit .-alt rappen klauteren zij om-
hoog. Door do sappen werpen zij zich op den
vijand. Handgranaten aan den gordel, rook-
maskers, schilden, een handgranaat in dc
rechterhand, gereed om af t« trekken, ge
weer over den schouder', gereed 0111 to schie
ten en t© slaan. Do kogoh dwarrelen.
Een man valt, terwijl hij uit de loopgraaf
klimt. Een 111011 valt op den wal voor dc
loopgraaf. Een man valt na drifc passen. Maar
de kameraden stormen verder met hoera, in
damp en rook. Do vijandelijke stelling is in
elkaar geschoten, maar mot den vijand is het
nog geenszins nit. Uit loopgfaafkuilen schiet
hij. uit granaattrechters midden in puin en
sarde richt hij het machinegeweer, dat nog
in orde is. In een sappe staan mannen dicht
opééngedrongen. Do handgranaten barsten.
Verder. Een man valt in damp en rook. Een
paar grenadiers brengen een vijandelijk ma
chinegeweer in stelling. Zij vallen. Do kame
ra-den zijn reeds ver weg. Voorwaarts. Do
officier valt-
Over een linie van twee kilometer gaan zij
als een branding voorwaarts. Heet i» liet
handgemeen.
Onze gedachten zijn bij hen. Onze wenschen,
onze hoop en onze angst. Het is heel stil
in onze hut.
Laten wij eens hooren, er veel geweer
vuur is, want dat boteckent niets goeds, zegt
do generaal. Wij gaan naar buiten.
Er :s bijna in het geheel geen infanterie-
Tuur'to hooren. Het staat goed. Do kanonnen
slaan en donderen zonder ophouden. Zij schie
ten nu natuurlijk niet meer op Mario Thérèse.
maar zo vuren op de vijandelijk© batterijen eii
verbindingswegen. Hot ontploffen van* cl©
vijandelijke granaten knettert in liet bocch. In
de korte pauze van hot geknal luisteren wo
gespannen naar boven. Slechts ecnigo schoten.
Dan begint een machinegeweer hol te kloppen.
Een Franjjcb machinegeweer, dat is vrcesu-
Jijk. zegt oen officier «uil voor zich Leen.
Alle harten r'j bij hen, di© daar nu voor ons
vechten.
Er komt bericht dat het goed staat» We
herademen.
Om elf uur dertig komt het eerste bepaalde
rapport. Het regiment X. lieoft twee loopgra
ven genomen, tegen de honderd gevangenen.
Het gaat goed vooruit. Do adjudant zit aan
do telefoon en zoo spoedig hij een rapport
ontvangen heeft, deelt hij het ons mee.
Elf veertig. Het regiment Y. heeft een paar
loopgraven overrompeld, een aantal gevange
nen, machinegeweren, mijnwerpers.
Een ander regiment meldt, dat het ten ge
volge van hevig artillerievuur slechts met
moeite uit de loopgraaf kwam, nu echter snel
vooruit komt. Eenige officieren zijn helaas
gevallen. Kapitein X, luitenant Z. Een paar
uur geleden heb ik nog rnet hc-n gesproken.
Rapport na rapport komen binnen. Het
regiment 7, meldt, dat het 150 gevangenen ge
mankt en zijn puDt bereikt heeft. Aansluiting
bij het naburige regiment. Do rapporten zijn
alle even gunstig. Honderd, tweehonderd,
driehonderd vijftig gevangenen. Zonder twij
fel, do aanval is gelukt. Mudra heeft gc-
uraen.
Het speelsche leger.
Tussclier al de ellende van den. oorlcg
door, weet de Engelsche soldaat tijd te vin
den om zich achter de gevechtslinie met
iport en andere vermakelijkheden bezig te
houden. „Die pret moet men ze niet alleen
gunnen", zegt de correspondent van de
...Daily Cronicle" in het Engelsche hoofd
kwartier, „zo is absoluut r.öodig om de sol
daten geestelijk gezond to houden. Zij
schijnen dit instinctmatig te gevoelen en de
officieren doen dan ook alles om hen aan
dat hij een bevigen haat tegen Hugh Selwyn
en zijn bruid had opgevat.
Die haat was tot uitbarsting gekomen toen
plotseling, bij de huwelijksinzegening,
Cosway ongenood verscheen, een revolver te
voorschijn haalde en het jeugdige paar
trachtte te treffen terwijl zij op 't punt
Waren in het huwelijk te worden verbonden.
Het eerste schot trof Hugh in den arm, het
tweede nam een stuk van Betty's blouss en
corset mede. Cosway haonverdroten op
nieuw wiiien losbranden, toen een aantal
aanwezigen zich. op hem hadden geworpen,
hem ontwapend en aan de politie overge
leverd.
Een maand later, was hij veroordeeld tot
r.egen maanden gevangenissfe-af, een
buit-enge-woon licht vonnis, dat hij te dan
ken had aan do "handigheid van zijn advo-
kaat. en aan hef. feit dat Fransehe rechters
de gebeurtenis had plaats in den vreemde
bijzonder matig plegen te oordeelen wan
neer het misdrijf er een „van het hart" is.
Maar vóór hij weggevoerd was om ziju
straf te ondergaan had hij de hand omhoog
geheven en met luider stem gezworen dat
zijn eerste daad, wanneer liij weer uit de
gevangenis ontslagen werd, zou zijn Hugh
en-Betty, aan wie hij al zijn ellende toe
schreef, van het leven te berooven.
Het jonge paar was niettemin na een kort
uitstel van de plechtigheid, getrouwd en in
hun nieuwen staat van geluk hadden zij
weldra Cosway en zijn booze voornemens
vergeten.
(Wotdt y_ervoTgd.)
