NO. 140.
vnjöaq 9 Juli 1315
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Oe heldin van Bardsfsrd
Oplaag 45,000 exemplaren.
DE SOLDATENCOURANT
ADRES DER REDACTIE EN ADMINISTRATIE PA L EST RIN ASTRA A T 10,
AMSTERDAM. TELEFOON Z.4S68. DIT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER
"WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR NIET-MILITAI
REN 3 CENT, ABONNEMENT 1.50 PER DRIE MAANDEN.
Voor Advertontiën wijmie in«-n rich tot i»«-t A!^'. Advertentie-Bunuiu KOL'MA&C
Heeren pracht 220 Amsterdam, lot de Drukkerij .Jacob ran Cain pen" N.Voor burg*.
234-240 (Keizerrijk 'Jj Amsterdam of tot onze Administratie. Palestrinostraat I
Amsterdam. Prys der AdvortentiOn per regel 30 cent. By abonnement reducl
Ziehier een eigenaardige badkuip. De teekenaar heeft die gevonden aan het
Engels-clie front, in Noord-Frankrijk. Eon atdeeling Engelsche troepen was ingekwar
tierd in een bierbrouwerij, natuurlijk een in ruste, bier werd er niet meer ge
brouwd. Maar wel lagen er een paar van die reuzenkuipen, zooals wij ze ook kennen
in onze brouwerijen en daar wisten de Engelsche soldaten wel raad mee. Ze vulden
die half of meer met water en hadden nu een gemeenschappelijken badkuip. Men
moet zich weten te behelpen en 't geploeter in het reuzenvat is wel vermakelijk
om aan te zien.
Abonnement Soldatencourant.
Onder aparten kruisband steeds rechtstreeks
door onze Administratie aan den geadresseerde
toegezonden, kost ,,Oe Soldatencourant" voor
militairen 75 cent per kv^artaai.
Wio ons thans 75 cent toezendt in postzegels
of pep postwissel ontvangt ons blad als aparte
abonné tot 1 October. Op list einde van elk
kwartaal moet dan telkens 75 cent worden toe
gestuurd. Men geve op do postwisselstrook of
in den brief zijn verlangen te kennen onder
bijvoeging van duidelijk militair adres.
De Administratie.
Koopt bij onze Adverteerders!
De advertentiën In „Do Soldatencourant"
goven een noodzakelijke bron van inkomsten
om de uitgave van or.s blad te kunnen volhou
den. Onzo lezers kunnen derhalve de belangen
van hun eigen orgaan bevorderen door hun be-
sl-'üngcn zooveel mogelijk bij adverteerders In
„De Soldatencourant" te doen.
DE ADMINISTRATIE.
Nationale Vereeniging tot
Steun aan Miliciens.
Aan liet jaarverslag van do Nationale Vor-
c> ;jig tot Steun aan Miliciens over liet jaar
l". welke- organisatie na de demobilisatie
zoo'ii belangrijke en veelomvattende taak te
vervullen krijgt, outleenen wij liet volgende:
..lil geen onkel jaar heeft onze Vcreeniging
zóó weinig steun aan dienstplichtigen verleend
en tevens zoo hard in het belang onzer mili
tairen gewerkt als in liet jaar 1914/15, hot ge-
v.ikhgMC tn vreesdijlistc jaar, dat de wereld
bi Icelde. Do mobilisatie onzer gansclio krijgs
macht had ten gevolge, dat na den Istcn
Augustus bijna alleen steun behoefde to wor
den verleend aan dienstplichtigen, dip wegens
lichamelijke gebroken uit den militairen dienst
werden ontslagen. Daarentegen begreep het
Hoofdbestuur, dat eerlang als de Vrede in
Europa zou terugkoeren aan do.Vcreeniging
cischon zouden worden gesteld, waaraan zij
alleen zou kunnen voldoen, wanneer hare orga-
ni t:£ belangrijk uitgebreid cn hare geldmid
delen aanzienlijk versterkt werden. Het Hoofd
bestuur begreep ook, dat- reeds dadelijk door
de Vcreeniging een toeken vau leven moest
worden gegeven, opdat de vrees van vele opge
roepen en aan hun werkkring onttrokken
I.
Zuster Edgard, van het St Blanc's hos
pitaal, las deoi brief nog ©en over. De
lieeren Blano Hulton, notarissen, Temple
Lane, verzochten haar zoo spoedig mogelijk
te kunnen kantore te willen komen. Zi j kon
met geen mogelijkheid begrijpen met welke
bedoeling.
Dien middag verscheen een knap meisje
met een kloppend hartje voor het loket van
Blano Hulton en gaf haar naam op.
„Aangenaam kennis te maken, mejuf
frouw", zei de heer Blaneu is waar
schijnlijk onkundig van den dood van uw
grootvader
,,Ik wist niet eens, dat er nog een groot
vader van mij in leven was, mijnheer."
,,0, staan do zaken zóó? Dop mij het
plcizier, mejuffrouw, en vertel mij eons m
'fc kort wat u van uw familie wjet".
„Dat kan ik niet, tot mijn spijt. Mijn
rttkr «n mijn moeder zijn dood. Ik was
dienstplichtigen onder wio het ook de land
weermannen wenschto te verstaan voor de
toekomst werd weggenomen. Daarom riep do
voorzitter reeds tegen den 4den Augustus ee.ne
vergadering van het Hoofdbestuur bijeen ter
bespreking van de maatregelen, welke in ver
band met de geweldige tijdsomstandigheden
genomen moesten worden. Besloten werd ons
voorloopig to bepalen tot hot publicceren van
een Oproep, waarin het Nedorlandscho Volk op
het bestaan der Verccniging gewezen werd en
alle Nederlanders tot het vorleonen van steun
aan de Vcreeniging werden opgewekt. Was de
uitwerking van dezen Oproep in financieel op
zicht betrekkelijk gering aan toezeggingen
cn giften werd slechts ongeveer f 5000 ont
vangen wij vertrouwen, dat die Oproep aan
menigen milicien en landweerman de overtui
ging heeft geschonken, dat hot Bestuur der
Verccniging diligent is. Bovendien mocht het
ons gelukken reeds in de maand Augustus van
zeer vele werkgevers de verzekering te ont
vangen, dat zij, zo4 het hun eenigszins moge
lijk was, hunne gemobiliseerde werklieden bij
demobilisatie weder in dienst zouden nemen.
In ceno tweede Hoofdbestmirsvcrgadering,
in November gehouden, word besloten tot het
beleggen ecner algemeeuo vergadering, aan
welke zou worden voorgesteld do noodige be
sluiten to nemen voor eene betoro organisatie
der Vcreeniging en tevens te bepalen: lo. dat
onder dienstplichtigen zoowel landweermannen
als miliciens zouden worden verstaan en 2o. dat
hij demobilisatie het kapitaal der Vereeniging
zou mogen worden aangesproken.
De algcmcene vergadering kwam den 7den
Januari bijeen en besloot lo. dat de Verccni
ging bare zorg zou uitstrekken ook over de
landweermannen. Daarbij kon de voorzitter
mededcelcn, dat volgens hot advies van den
rechtskundigen adviseur, mr. Tclders. cene
wijziging der statuten hiervoor overbodig was,
omdat art. 2 der statuten spreekt van ..militie-
plichtigen", onder wie de wet a-1 1 e n ver-
staat, die tot krijgsdienst verplicht zijn. Ook j
het voorstel van het Hoofdbestuur ten opzichte
van het kapitaal der Vcreeniging werd met in
stemming begroet.
Verder werd besloten, dat de in iedere pro-
vjncio bestaande afdeelingen .een provinciaal
comité zouden vormen, hetwelk zich tot taak
zou stellen te zorgen, dat in ieder landweer-
district minstens ééne afdeeling zou worden
opgericht, terwijl correspondenten zouden wor
den aangesteld in de kleinere plaatsen dor
districten. Het Hoofdbestuur zou zich belasten
met do organisatie van die provincies, waarin
rog ge-ene afdeelingen bestonden. Het Hoofd
bestuur kon n.l. op grond van oen met behulp
van het legerbestuur ingesteld onderzoek,
waarbij de generaal Hoogeboom ons zijn krach
tige hulp verleende en de Opperbevelhebber
blijk gaf van zijne groote ingenomenheid der
Vereeniging in alle plaatsen van het land ge
vraagd zou worden en dat het getal der stoun-
behoevenden zeer vele duizenden zou bedragen
Lijsten werden onder toezicht van den generaal
Hoogeboom gereed gemaakt met eene opgave
van de namen en do woonplaatsen der steun-
behoevenden. Een opgave van de namen der
laatste werkgevers zou daaraan worden toege
voegd.
Bovendien werd besloten, dat hot Hoofdbe
stuur zich zou richten tot Z.Exe, den Minister
van Binnenlandschc Zaken met het verzoek de
medewerking van dc Commissarissen der
Koningin en de Burgemeesters ten behoeve
onzer Vereeniging te willen inroepen.
In eene algemeen© vergadering, gehouden,
10 Febr., kon de Voorzitter mededcelcn, dat in
Zeeland een provinciaal comité was opgericht,
dat de afdeelingen Middelburg en Vlissïngen!
waren tot stand gekomen en dat ook in Drenthe
eene afdeeling Assen was gesticht, waarvan
het bestuur tevens het voorloopige comité voor
Drenthe vormde. Te Zwolle werd aan de op
richting eener afdeeling gewerkt en ook in
Limburg werden pogingen aangewend om een
provinciaal comité samen te stellen. De meeste
vertegenwoordigers van onze Vereeniging in de
andere provinciën waren mede met gunstig ge
volg werkzaam geweest en het resultaat van al
deze bemoeiingen was, dat in de vergadering
van 10 Febr. vele nieuwe afgevaardigden kon
den worden begroet,
In deze vergadering werd nu de werkwijze
van afdeelingen en provinciale, comité's nader
besproken- en besloten de statuten in zéé verre
te wijzigen, dat in buitengewone omstandig
heden doch alleen na een daartoe strekkend
besluit van de algemeene vergadering sub
sidies door de Vereeniging konden worden aan
gevraagd. In de vergadering van 7 Januari was
bovendien besloten tot eene statutenwijziging,
die het mogelijk maakte den algemeenen pen
ningmeester te herkiezen. De vergadering toc-li
meende, dat veranderingen in het Dagelijksch
Bestuur der Vereeniging in dezen tijd niet ge-
wenscht waren en dat dc tegenwoordige pen.
ningmeester, die aan de beurt was om af te
treden, moest kunnen worden herkozen.
Sedert hebben de bestuurders der Vereeni
ging Hoofdbestuurders, provinciale comite's
en afdelingsbesturen naar vermogen gear
beid aan de verdoro organisatie der Vereeni
ging. Op krachtige wijze zijn zij daarbij ge
steund door Z.Exe. den Minister van Binnen;
landsche Zaken, die gunstig beschikte op het
bovenvermelde verzoek van bet Hoofdbestuur
en de burgerlijke autoriteiten opwekte aan onze
Vereeniging den gewenschten steun te verlce»
nen. Intusschen kunnen wij blijde constateeren.
dat ook uit eigen beweging vele Commissarissea
der Koningin en vele burgemeesters ons hunne
medewerking schonken. Traden de meeste Com
missarissen der Koningin als eere-voorziV;J*
der provinciale comite's op, zeer vcTo burge
meesters waren aanstonds bereid als correspon
denten der Vereeniging te fungeeren.
Ontbrak het der \oreeniging derhalve niet
aan bewijzen van hartelijke waardeering en
warme belangstelling, op dit alles werd de
kroon gezet door do mcdcdecling van wege
Hare Majesteit de Koningin, dat bet Harer
Majesteit behaagd had aan de Verccniging de
hoogst belangrijke som van f 25,000 te schen
ken. Hare Majesteit voegde een paar dagen
later aan dit Koninklijk gunstbewijs een niéuw
toe door den Voorzitter der Vereeniging ten
Paleïze te Amsterdam te ontbieden, alwaar Zij
in een langdurig onderhoud de belangen der
onder de wapenen geroepenen met hem besprak
en Zich aangaande dc plannen en de werkwijze
der Vereeniging nader door hem deed inlichten.
De Nederlandsche Veldpost
doob A. P. BENJA3UHSE,
tHrectewr Hoofdexpeditie Veldpost.
V.
Nadat de paarden onder.dak zijn gebracht
is onze eerste zorg voorbij. Nu moeten dienst-
lokalen. en onderdak gemaakt worden. Wij
hebben noodigeen aanneemkantoor, een sor-
teerlokaal, tot. verwerking der dagelijks aan
komende 300 zakken post, een ruimte om te
stempelen eu sortie ren voor de zware to ver
zenden post, een ruimte tot bewerking van
de foutief verzonden en als onbestelbaar van
de troependeelen terugontvangen stukken, en
vorder een gelegenheid om te koken en einde
lijk een om 24 personen te slapen. Niet tever
geefs lebben wij echter ervaring opgedaan; in
een oogonblik is de inrichting klaar. Op den
vloer worden do bundels gelegd, nadat de
beide ontbrekende deuren ©enigerwijze vervan-
zijn de achterdeur wordt door stroo en lat
ten dichtgespijkerd, terwijl een wagondek de
voordeur vervangt. Rechts wordt het aanneem
kantoor geopend en spoedig zijn twee man
in de weer om hot noodige kleingeld van de
soldaten in ontvangst te nemen ter verzending
aan vrouwen en kinderen. In dezelfde ruimte
wordt een bundelrek gemaakt en vlug wordt
de inhoud der door de paardenoppassèrs aan
gedragen zakken verdeeld. Door de. beperkte
ruimte kan echter steeds slechte één persoon
tegelijk binnenkomen, daar do aanneemtafel,
hun ©enig kind. Terwijl ik opgroeide, over
legde ik, zendur daaromtrent ooit door
iemand ingelicht te zijn, dat hun huwelijk
niet naar den zin van hun bloedverwanten
moest geweest zijn. Toen ik achttien was,
stierf vader; moeder overleefde hem niet
lang. Onder haar nagelaten papieren is een
verzegeld pakket. Moeder wenschte, dat ik j
het niet zou openen vóór mijn 25ste jaar.
Wat het pakket inhoudt, weet ik niet. Tk
vermeed dat er alles in staat wat ik van
mijn oudere behoor te weten. Er waren
nooit twee liever menschen op de wereld.
Na hun dood werd ik wat ik altijd ge-
wensebt had te worden, verpleegster, i
Ik houd van mijn werk en voel er mij ge- j
lukkig in. Dst is alles wat ik weet. Als u
mij nu wat meer kunt vertellen, zuit u mij
genoegen doen."
„Dat kan ik me zoo voorstellen", zei de
li-eer Blanc vriendelijk. „Ik hoop dat het
geen ik u vertellen kan een aanvulling zal
zijn op de papieren van uw moeder. Het is
hoogstwaarschijnlijk, dat zij de geschiede-
nis Van haar huwelijk zullen bevatten".
„De feiten zijn de volgende. John Fen-
wick, de stichter en eigenaar van de groote
de kachel, het bundelrek en de sorteerende be
ambten de ruimte geheel vullen. Rekent men
daarbij do kleine vensters, waardoor het win
terlicht zoo spaarzaam dringt, dat bijna steeds
min of meer walmende petroleumlampen moe
ien branden, do rookende kachel, het stof van
den leomen vloer en don rook van alle moge
lijke soorten tabak, dan kan men zich voorstel
len hoe het in het eene vertrek er uitziet
onder het werk.
Hoewel de vensters klein zijn, laten zij toch
nog genoeg tocht door om de aannemende be
ambten in weerwil van pels en pelsschoenen ge
heel te doen verkleumen In liet ahdere ver
trek gaat intusschen de fijne sorteering voort
van do aangekomen stukken voor de staven,
enz.hier wachten de ordonnansen en fac
teurs, hier wordt do vertrekkende post ge
stempeld en gesorteerd en dc „vuile" poert
verwerkt. De lamp walmt, de'tabak geurt
even lieflijk als in het andere vertrek, maar
tot verhooging van het genot vermengen zich
kookgeurfcjes hierbij, want in dit vertrek is
tevens de keuken, die beheerd wordt door een
paardenoppasser onder oppertoezicht van een
kookundig college. In deze lucht zou op den
duur zelfs een lamp niet kunnen branden,
maar door liet herhaaldelijk openen der deur
door in- en uitgaande personen wordt voor
lucht verve inching gezorgd.
De post is verwerkt en afgegeven, de de-
peebes zijn afgesloten cn de post voor *'t vader
land is verzonden, 't is elf uur :s avonds. Nu
worden allo dienstmeubels in beide kamers bij
eengezet- én wordt stroo gehaald, dat na gron
dige besproeiing met verschillende middelen
tegen zekere aanhankelijke diertjes, die zeer
veel voorkomen, wordt uitgespreid. Wij wik
kelen ons in-onze dekens en spoedig verkon
digt do rustige ademhaling,, dat allen slapen.
Buiten wordt op eenige kilometers afstand le
vendig geschoten, maar het moet al erg gek
worden voor dit geruisch ons stoort, de hoor
bare ademhaling alleen maakt nog indruk, want
herhaaldelijk hoort men; „zeg kerel, snork
toch niet zoo". Bovendien staat, kort bij ons
■huis een kabelballon, die door de Russen voort
durend als doel gebruikt wordt.
Door verbetering der wegen en door het in
vallen van den vorst is than6 na eenige we
ken de verbindi. g zoodanig, dat vier of vijf
dagen na de tei post bezorging de correspon
dentie afgeleverd kan worden aan de troepen.
Uitzonderingen komen alleen dan voor, wan
neer dc post wegens militaire maatregelen,
niet verzonden wordt.
In een der bladen werd dc veldpost onlangs
als volgt beschreven
In liet groote organisme, dat het leger in
vijandelijk land vormt, is de post een soort
zenuwstelsel. Dit stelsel verbindt door duizen
den aders en adertjes dagelijks het- leger met
het vaderland, waaruit het zijn krachten zuigt.
Eerst door dit fijn vertakte postale zenuwstel
sel wordt ons leger een volksleger. Anders als
in de middeleeuwen, weet. thans ieder soldaat,
dat hij het weerbare lid is van een groote fa-
miliei wier vreugden en zorgen hem ook op
het slagveld begeleiden. En omgekeerd weet
de burger, die thuis werkt, dagelijks door de
uitjngen van zijn t-o velde strijdende medebur
gers, dat hot leger niet voor een particulier
belang strijdt,- maar ter zelfverdediging van
het geheele volk. In dit gezichtspunt is do
veldpost geen aanhangsel van het leger, maar
een voornaam -lid, zonder hetwelk het geheel
zwaar beschadigd zou worden.
steels achteruit en aan den Boeg cn <1<* Ziota-
Lipa gaan de Russen altijd terug, nadat zij
do stad Krylof in brand hebben gestoken. Eu
niet alleen daar, maar ook in Polen, noorde
lijk on in de Bwkowina in ;t Zuiden, worden
do Russen steeds meer achteruit gedrongen.
Zoo moet op den duur Warschau ernstig ge
vaar loopen en kunnen de Oostenrijkers verder
doordringen in de Russische provincie Be^sara-
biè. Verder komt in de Oostzee de Duitechc
vloot in actie, zooals men weet en lu-oft zij ven
welgeslaagden aanval gedaan op Windau, al
bevit zij elders, volgens de Rusvselio lezing
in ons vorig nummer, weinig succes gehad.
Over 't geheel ziet het er aan het Oostelijk
front niet gunstig uit voor de geallieerden, en
daar de toestand in het Westen onveranderd
blijft, kan men niet ontkennen, dat do bond-
genooten aan de winnende hand zijn.
Daarin brengen noch Italië, noch do Darda-
nellen eenige verandering. De Italianen schij
nen wei wat succes tc hebben gebild aan het
Isonzo-front, maar dat is van zoo betrekkelijk
weinig bcteokenis. Een Italiaansch luchtschip
heeft bommen laten vallen op Triest en het
arsonaai daar zou zwaar beschadigd zijn. Ook
op do hoogvlakte van Doberno zouden Itali-
aansdie luchtvaartuigen bommen hebben ge
worpen op Let Oostenrijksche kamp daar. Het
is natuurlijk ie begrijpen dat de luchtvloot in
dezo bergachtige streek een groote rol speelt,
maar men kan niet verwachten, dat van uit
do lucht de overwinning hier zal worden be
haald.
Aan de Dardancllen is nog zoo goed als geen
f verandering, de Turken en de geallieerden be
spreken er hun krijgsfeiten en beweren beiden
daarmee succes te hebben behaald, maar geen
van beiden komen zij vooruit. Eiken dag,
schier eiken nacht, wordt er hardnekkig ge
streden on groot is van weerskanten het aan
tal dooden en gewonden, maar in den alge
meenen toestand aan de zeeëngte komt geen
verandering.
Zoo gaat de oorlog op even bloedige on ver
bitterde wijze voort en vraagt eiken dag z;ju
tienduizenden slachtoffers. En van alle kanten
rust men zich uit o;n den onver bi d del ij k n
strijd voort te zetten. Engeland on Frankrijk
doen al hun host om zooveel mogelijk munitie
aan te maken, om de tegenstanders met ko
gels en bommen te overstelpenzij vragen
nieuwe honderdtallen van millioencn om den
oorlog met nog grooter kracht to voeren. Dit
alles maakt don indruk, dat deze mogendheden
huif uiterste krachten inspannen om het einde
van den grooton strijd te verhaasten, cn toch
wordt het al minder duidelijk, hoe dit einde
zal worden gevonden, want van uitputting
geeft. Duitsehland allerminst teeltenen, al raakt
ook daar zeer waarschijnlijk het geld, die ziel
van den ziel van den oorlog, op.
Men kan in dezen oorlog geen voorspcllin-
gen doen. maar men zou toch willen gdooven,
wat men wrenschtdat nog slechts maan
den op deze wijze de krijg kan worden voort
gezet. en dat hij dan onbeslist zal eindigen,
met vele voorwaarden tot een nieuwen oorlog,
zij het ook over jaren.
Oe tosstand in Oen reuzenstrijd.
Op het Westelijk oorlogstooneel is de toe
stand over het geheel hetzelfde gebleven, maar
een merkwaardigheid is, dat do Franschen en
Engclschen daar blijkbaar hun aanvallende be
weging hebben gestaakt, of althans ver
zwakt cn... dat nu de Duitschors het offensief
hebben hervat. Hebben de geallieerden in do
laatste weken zoowel bij Atreeht als in den
Elzas, een doorbraak beproefd en is die afge
slagen, thans zijn het de Duitschers, die in do
Argonnen met groote kracht aanvielen cn
poogden het leger der tegenstanders terug tc
duwen, door tc breken. Bij Four de Paris, bij
Binarville en Vienne le Chateau heeft het
leger van den Duitschen kroonprins blijkbaar
eon geweldigen aanval gedaan. Verwoed is er
van beide kanten gevochten, zwaar cn bloedig
moeten van weerszijden dc verliezen geweest
zijn, maar het resultaat was niet grooter, eer
der nog minder dan dat der Fransche pogingen
hij Atrccht. De Duitschers hebben loopgraven
veroverd, maar zc voor een groot deel weer
verloren; zij hebben krijgsgevangenen go-
maakt en oorlogsmateriaal van den vijand ge
nomen, maar het succes van dit alles weegt
niet. op tegen de ontzettende verliezen, eti
eenigo wijziging in den toestand, eenigo kans
op een oindeljjke overwinning is er niet uit
geboren. Onbewegelijk liggen de lange rijen
vijanden nog steeds tegenover elkaar op het
lange front.
In het Oosten daarentegen zijn de Duit
schers nog steeds zegevierend. Nog zijn de
Russen niet geheel uit Galit-ië verdreven, inaar
over bijna Jiun geheele linie wijken zij nog
papierfabrieken te Bardsford, is verleden
week komen te overlijden. Hij was uw
grootvader. Hij had maar één kinduw
moeder. Ik herinner mij Elsie Fen wick
nog heel goed. Dc twee hielden zielsveel
van elkaar, tot op den dag dat Jim Edgard
bediende op zijn kantoor werd. Uw groot- j
vader bewoonde een klein buisje, niet ver J
van de fabriek- Terwijl de knappe Jim Ed- i
gard dagelijks uit de fabriek do woning pas
seerde, trok hij de aandacht von John's
dochter. U kunt de rest zelf aanvullen.
Do jonge menschen kregen elkander lief
Uw grootvader was woedend. Zijn hoop j
was, uw moeder een vrouw in de groote
wereld te zien worden. En uw moeder j
gaf nietü om stand, om rijkdom. Op het
stuk van liefde dacht zij alleen om..., lief
de. Zij leed veel, maar aarzelde geen oogon
blik. Zij dacht er niet cm, liefde" te
ruilen voor „stand". Meerderjarig gewor
den, huwde zij Jim Edgard, en was dien
dag voorgoed in ongenade bij haar vader.
De" jonggehuwden' hebben spoedig Bardford
verlaten en. niemand verteld waarheen zij
vertrokken zijn- Haar vader scheen zich
het minst van alles aan te trekken."
„Verleden week is hij plotseling gestor
ven. Hij heeft een eigenhandig geschreven
testament nagelaten. De bijzonderheden
daarin zijn vele en nauwkeurig, zelfs ten
opzichte van uw vak en uw adres, bewijs
hoezeer hij van uw bestaan op de hoogte
was. Hoofdzaak is, dat alkf, wat John
Fenwick naliet, geheel en uitsluitend komt
aan Nelly Edgard, het eenig kind van zijne
dochter Elsie. Een merkwaardig document,
met liefde en sympathie gesteld na al die
jaren van koelheid en scheiding. Wij heb
ben dus do oer u te doen weten, dat n eenig
en algeheel erfgename zijt van den fabrieken
en het kapitaal van wijlen John Fenwick
en wenschen u van harte geluk met uw plot
seling fortuin".
Nellv zweeg eenige oogenblikken. Zij
kon niet zeggen iet.s te voelen voor een
grootvader, dien zij nooit had gekend.
„Dat is een zeer verblijdend bericht, maar
ook een dat verrast en overvalt", zeide zij.
„Ik heb er behoefte aan, eens alleen te zijn
en alles te overdenken."
„Heol begrijpelijk- Hier heeft n de voor
naamste stukken en ook eenige uitknipsels
van plaatselijke bladen, die een. artikel
OUITSCHLAND,
Een avontuurlijke vlucht in het Oosten.
De waarnemer van een vliegtuig, Barth,
vertelt in het „Berliner Tageblatt"
Om tien uur vlogen wij in oosteli jke rich
ting weg en waren spoedig duizend meter
hoog. In 1500 meter hoogte kruisten wij
boven Szezercow en teekenden de loopgraven
en de veldbevestigingen in onze kaart. We
vlogen toen verder zuidoostelijk tot Loes-
zanowice en naar Belchatow. Bij Loeblien, j
noordelijk van de brug over de Piiica. kre-
gen wij artillerievuur.
Plotseling staakt de machine. In plaats
van haar gewone 1400 wentelingen daalt zij
tot 1200. Wat mag de reden zijn? Alle
pompen worden nagezien. De teller gaat j
weer omhoog om echter onmiddellijk te ver
slappen. Hij wijst 1000, 900 wentelingen,
spoedig is het 7Ó0. De luchtdruk king slin- j
gert ons water van het koeltoestel in het
gezicht en leert ons daardoor waar de fout i
schuilt. Een kogel heeft de koeling of een
waterpijp getroffen. We zijn 1500 meter j
hoog. En ten minste dert-i? kilometer van
de Duitsche linie. Onder ons vijandelijke
troepen, die voortgaan ons te beschieten. I
Uit een hoogte van 1500 meter zou het
toeste. in zweefvlucht nog 12 kilometer J
afleggen en daarbij kwam dan nog de rest I
van de kracht van den motor.
Waarheen roept de loods, en onmiddel
lijk wijs ik op de zuidwestelijk van ons lig
gende bosschen. Onder de zweefvlucht be
reiden wij ous voor op de verrassingen, die
ons beneden wachten. Wij trekken de
zware vilten schoenen uit, steken de kaar
ten, den chronometer, den barometer en het
kompas in den zak. Den zak, een kleinen
rugzak, binden wij toe. Wij nemen de loop-
beschermers van onze karabijn en leggen
storm lucifers gereed, want het is onze eerste
plicht het toestel niet in handen van den
vijand te laten vallen.
Hoogte 500 meter. De vastgevreten motor
gaven over het leven van uw grootvader
en over zijn bete© ke nis als patroon eu als
burger".
De notaris liet. juffrouw Edgard uit met
de beleefde buiging, die hij voor zijn beste
cliënten over had.
Op haar kamer teruggekeerd, maakte zij
de papieren los. Een groot levensraadsel
stond vóór haar. De wetenschap dat zij
thans schatten bezat, liet haar tamelijk
koel. Zij was nooit bang voor armoede ge
weest, zij had er zich in leeren bewegen.
Haar oog doorliep toevallig de eerste pa
gina van de „Bradsford Express". Plot
seling trok een bepaalde advertentie haar
aandacht:
„Wijkverpleegster vindt plaatsing in het j
„Bradsfort County Board Hospitaal". Vol
doende praktijk gewenseht. Aanmelding
bij de directrice, Bardsford".
Nelly Edgard's keus was dadelijk ge-
maakt. Vóór zij haar nieuw leven intrad, j
zou zij trachten iets te weten te komen om
trent de plaatselijke toestanden. Als zij
naar Bradsfort kwam als John Fenwick's
kleindochter, zou alles wat men haar toon-
de en verfelde op ;t mooist worden voorgc- i
ratelt sterk en is aan liet einde van zijn
kracht. Achter onH aan galoppeoren ruit
die op ons schieten. We zoeken oen landings
plaats. Achter het bosch waarover wi
vliegen, ligt een stuk grond met jong
boompjes, waardoor oen :-troompjo loopt
Dan volgt weer bosch. Ik zeg den loods
dat hij aan den anderen kant van het wat;
landen moet en de machine zet zich va
in de lage, jonge boompjes.
Onder de zweefviwht hadden wij reed.
afgesproken, dat de Jood- onmiddellijk ra
de landing zijn bajonet in den benzine'
houder zou steken. Rugzak, pelsjas
karabijnen worpen we er snel uit en vooi
wij naar beneden springen zet oen lucifer hel
vliegtuig in vlammen. Dc loods i.ecmt zijn
karabijn, ik mijn revolver en voorbij eenigo
boeren springen wij over den weg in hel
bosch, tot wc een kuil vinden. Het is two*
uur 's middags geworden. We eten en drin
ken van onzen voorraad. Wij bestudeer
de kaart en weten vrij nauwkeurig waar i
zijn.
Naar de eerste Duitscbc stellingen i- het
23 kilometer hemels breed te. Wij beslui
het donker af te wachten. Toen de schei
ring inviel, verlieten wij onze schuilplaat-
Wij liepen met behulp van het kompa;
nauwkeurig westelijk. Onder heb gedonder
van het geschut liepen wij door eindelooze
bosschen. Uur na uur verliep. Lichter
doken voor ons op. Links cn rechts van
den hoog gelegen weg waren moerassen.
Een Russische wegwijzer wees naar de stad
Szezerkof, waar wij 's morgens overheen ge
vlogen waren. Plotseling zien wij in het
donker een slagboom voor ons, geflankeerd
door twee kozakken. Nu kalmte 1 Wij
hadden te voren reeds baschlik? opgezet en
onze epauletten afgenomen. Kalm door
loopend, kwamen wij aan den slagboom,
klommen er over heen. evenzoo over o.u
tweeden, vijf meter verder, terwijl wij d<
schildwachten salueerend groetten. Wij
waren verbaasd niet aangehouden te wor
den. Wij kwamen op het marktplein. A lies
lag in diepen slaap. Wij liepen dicht langs
de huizen. Daar wij vermoedden, dat de
westelijke uitgang van de stad sterker bezet
zou zijn, sloegen wij naar het zuiden af.
Door een zijstraat gaande, zagen wij een
brug voor ons. Op de rechterzijde een
schildwacht. Wij hielden links en gingen
kalm voorbij zonder aangehouden te wor
den. Nauwelijks waren wij weer in het
donker of we zetten het op een loopen,
wij wilden van de loopgraven weg komen.
Een kwartier later waren wij uit dit gevaar.
Wij wilden naar Roesietej, waar wij
's morgens de laatste Duitsche afdeeling ge
zien hadden. Weer liepen wij uren lang
door moerassen, ever weiden en velden, door
donkere bosschen en lange dorpen. Ten
slotte kwamen wij in een hoeve, waar wij
door een bezwaarlijke conversatie vernamen
v/aar wij waren. Het was nog slechts een
half uur van RoesietsjWij huurden een;
Pool als gids en een half uur na ons ver
trek kwamen wij bij onze voorposten aan.
Tot onze vreugde hoorden wij. dat onze
vlucht nog van groot voordcel was geweest,
omdat de Russen door ons te beschieten
hun stellingen verraden hadden. Den vol
genden dag kwamen wij bij onze afdeeling
terug, waar men ons reeds als vermist opge
geven had.
FRANKRIJK.
Van het Westelijk Oorlogsterrein.
LONDEN. Sinds het laatste rapport heb
ben er geen veranderingen plaats gehad. De
strijd bepaalt zich tot artillerie-duels van
tijd tot tijd, waarbij de vijand overvloedig
gebruik maakt van ga3-boinmen, vooral in
de buurt van Yperen.
Gedurende deze periode liet de vijand
acht mijnen springen z ;!afc onze loop
graven daardoor 'beschadigd werden. Wij
lieten vijftig yards van de frontlijn van den
vijand ten noorden van Neuve Chapelle in
de lucht vliegen. Op dvn avond van 4 Juli
werd door ons houwi; >ervuur een Duitsche
sap ten noorden van Yperen stuk geschoten.
Daarna rukte een peloton infanterie on om
de vernieling te voltooien. De weinige Iluit-
schers, die door het artillerie-vuur gespaard i
waren, werden verdreven met de bajonet.
Een in de sap gevonden machine-gew
werd vernield. Onze verliezen hadden i
nig te beteeken en.
Het peloton keerde zoo goed als ongc- i
deerd terug, na zijn opdracht ten volle i
voerd te hebben.
Het Duitsche bericht, dat de Duitschers
een aanval op den weg van P.lkem bicedis
hebben afgeslagen is vermoedelijk hun Ie-
steld- Als wijkverpleegster daarentegen
zou zij slechts de werkelijkheid om zich hoen
zien. De naam Edgard klonk doodgewoon.;
Niemand zou dien in verband brengen met,
het romantische huwelijk van John Fen
wick's dochter jaren geleden.
„Ik heb mijn besluit omtrent de te vol
gen gedragslijn genomen", verklaarde Nelly
Edgard na eenigen tijd op het notariskan
toor. „Ik zal nog geen bezit nemen van
mijn erfenis. Ik ga Londen verlaten, maas
kan u niet zeggen waar ik heenga. Wc
zoo goed, niemand omtrent mijn bestaan in 1
te lichten. Ik zal natuurlijk te gelegener
tiid met u in overleg treden, maar ik wensch
eerst eenigen tijd voor mijzelf te hebben
om mijn nieuwe positie van verschillende
kanten te bekijken. Ik benoem u tot ad-
mi nistra teurs van" de Brads ford fabrieken ge- j
durende mijn afwezigheid. Laat al het I
overig© aan mij overik zal piij aan het
hoofd van de zaken plaatsen wanneer ik
meen, dat.de tijd daarvoor gekomen is".
f Wordt vervolgd).