No. 121: Woensdag 26 Mei 1915 Orgaan voor Leger en Vloot. Hoe hij het ijzeren kruis kreeg. Gezondheidsleer, De toestand in den reuzenstrijd. Italië in den oorlog. GEGRS. DOBBELMANN, Zeepfabrikanten. Oplaag 45,000 exemplaren. DE SOLDATENCOURANT ADRES DER REDACTIE EN ADMINISTRATIE PALESTRINASTRAAT 10, AMSTERDAM TELEFOON Z.4368. DIT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK 10SSÈ NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR NIET-MILITA1- REN 3 CENT, ABONNEMENT 1.50 PER DRIE MAANDEN. Voor Advertentie wende men rich tot het Aig. Advertentie-Bureau ROUMA&Co. Heerengracht 226 Amsterdam, tot de Drukiery Jacob van Campen" N. Z. Voorburgwal 234-24(Keizerrijk Amsterdam of tot onze Administratie, Palestrinaatraat 10, Amsterdam. Prys der Advertentie per regel 30 cent. By abonnement reductie' leen aan petroleum om de plassen te bedekken werd per jaar 7000 H.L. gebruikt. In ons land wordt in de laatste jaren in ma lariastreken ook veel gedaan om besmetting te voorkomen. Bijzondere maatregelen, zooals dio b.v. bij de koloniale troepen soms noodig zijn, i zullen voor onze veldsoldaten weinig in aan- merking komen. Slechts de militairen, die in polderstreken gelegerd zijn. zullen mede kun nen werken aan de bestrijding van de muggen plaag, die in sommige moerasachtige plaatsen hier te lande door de burgers onder leiding van gezondheidscommissies en doktoren, op uitgebreide schaal reeds plaats beeft. Vooral op eenzaam gelegen forten zullen de militairen door de bovengenoemde maatregelen wellicht veel kunnen doen om de last die muggen ver oorzaken te voorkomen. Er is gemeld, dat bij het vergaan der „Lusitania die getorpedeerd werd door een Duitschen onderzeeër, zich vreeseiijke tooneelen afspeelden. Onze plaat kan ons hiervan eenige voorstelling geven. Men ziet, hoe de ongelukkige passagiers om hun leven worstelen in het water, talrijke zijn er verdronken, zooals men weet, meer dan 1500 menschen. We zien hier, hoe de booten neergelaten zijn, maar het reuzen- schip helt zoo op zij, dat velen naar beneden stortten en de meeste verdronken. Slechts enkele booten konden zich bijtijds van de „Lusitania" verwijderen, de andere werded verpletterd, toen de stoomboot kantelde. Geen audsentie. Blijkens bericht in de Staatscourant" wordt Donderdag a.s. door den Minister van Oorlog geen audiëntie verleend. door J. P. BIJL, officier van qezondheid. XLI1I. Muggen en malaria. III. "V an niet min der beteekenis dan liet dooden der lar ven 'is liet om te zorgen, dat de mug gen ,geen plaatsen vinden waar zo hun eieren kunnen leggen. Daarvoor is bet nuttig om plassen, poelen, moerassen droog te maken. Onwillekeurig denkt men hierbij aan den afvoer van keukenwater te velde. In de nabijheid van keukens kan men maar al te vaak groote poe len vinden, die nooit opdrogen en een prach tige gelegenheid vormen voor het uitbroeden van ïhu'ggoheieren Behalve het dooden van de muggenlarven en het vernietigen van de broedplaatsen is het nog van belang om de muggen zelf te dooden. Dit kan weer op verschillende manieren gebeu ren. Zoo kan men sommige insectenetende die ren te 'hulp roepen, b.v. de vleermuis en voor al de zwaluw. Deze dieren zal men uit dieu hoofde dus moeten beschermen. Ook kan men z.g.u. muggenvallen maken. Een bak met water wordt op een beschutte plaats gezet en de muggen gaan dan daarin hun eieren leggen. Van tijd tot tijd wordt het water met petroleum overgoten en de larven gedood. Een andere methode is om ergens een vat met één opening neer te zetten. De mug gen komen in groote hoeveelheid in het vat een rustig verblijf zoeken en worden na verloop van oenigen tijd daarin gedood b.v. door zwa veldampen. Dit dooden door zwaveldampen, uitzwavelen genaamd, moet ook gebeuren in alle ruimten waar de muggen zich 's winters ophouden. In kelders, in stallen, in beschutte hoeken van do forten nestelen ze zich gedurende de winter maanden en voordat zo door het zomerweer naar buiten gelokt worden, moeten ze dus ge dood worden. Behalve door uitzwavelen, dat zooals bekend is soms verf aantast, koper groen maakt, eet waren doet bederven, kan men muggen dooden Schets- uit den tegen-w oor dig en oorlog. Dat ging heel eenvoudig toe. Sedert vier dagen lagen wij in een loopgraaf. Daar had den we ons heel gezellig ingericht. Wij be zetten een vooruitgeschoven stelling en moesten bijtijds rapport geven, als de vijand nader kwam. En daar wij er waarschijnlijk lang moesten blijven, hadden we het ons zoo aangenaam mogelijk gemaakt. Y/ij liadden stróo en een dak boven ons hoofd. Mijn lui tenant had zelfs in zijn af deeling, die hij deelde met den eersten luitenant, een schil derij opgehangen. Dat had ik eens gevon den in een tot puinhoop geschoten huis'. Liet stelde een schoolrijdster voor in een circus, die door een hoepelsprong. Ja, als men niets beters heeft, is dat iu elk geval een goed begin voor een schilderijen-verzame- Kng... Tot zoover zag alles er goed uit voor ons. Tegenover ons en ook op zij. waren vijande lijke loopgraven, die zoo dicht bij de onze lagen, dat, als een daarin niesde, wij hem proost" konden toeroepen. De Engelschen en Eranschen toonden zich daarvoor zeer erkentelijk. Als een van Uit het grenadier* van een Pruisischen door verbranden van een poeder, bestaande uit 2 deelen fijngestampte Spaansche peper, 1 deel insectenpoeder, 1 deel poeder van Valeriaan- wortel en 1 deel kalisalpeter. oor 50 vier. M. gebruikt men 3 lepels van dit poeder. Het ver branden gaat gemakkelijk, indien het poeder op hoopjes van 1 lepel wordt aangestoken of nog beter door een stukje gloeiende kool wordt verbrand. Na 2 a 3 uur zijn de muggen dood of bewusteloos op den grond gevallen en kunnen dan gemakkelijk weggeveegd en verbrand wor den. Eetwaren zal men niet aan de dampen blootstellen. Aardappelen worden er evenwel niet door bedorven. Zijn er bezwaren om een ruimte door vergif tige gassen van muggen te zuiveren, kan het vertrek b.v. niet voldoende gesloten worden, dan kan men de dieren dooden door ze met vochtige doeken tegen den muur te drukken of door ze met een lamp te verbranden. Dit zijn beide natuurlijk vrij omslachtige bewerkin gen. Door deze verschillende bestrijdingsmiddelen toe tc passen kan men met veel succes de mug genplaag tegen gaan, maar toch zal het soms noodig zijn om bovendien maatregelen te nemen waardoor men zich tegen de steken der mala riamuggen kan beschermen. Dit gebeurt door gebruik te maken van vliegengaas. In streken van Noord-Holland, waar wel malaria heersckt, kan men dan ook zien dat sommige huizen zoowel aan de deuren als aan de ramen vlie gengaas hebben. Zoodoende wordt voorkomen, dat de muggen in li6t huis kunnen dringen. Zooals wij zagen worden de muggen bij voor keur 's avonds steeklustig en gedurende den «laap loopt men dus het meeste gevaaY om met malaria besmet te worden. Een zeer goed voor behoedmiddel daartegen is dan om onder een muggennet te slapen. In Indië slaapt men dan ook steeds onder zoo'n muskietennet of klam boe. Dank zij de verschillende methoden, waar door men de malaria du» kan bestrijden, heeft deze ziekte tegenwoordig niet alleen in ons land, maar ook in tropische gewesten veel van haar ernst verloren. Vooral in kampementen, b.v. van het Britscli Indische leger en niet to vergeten hij groote werken in malariastreken is gebleken van hoeveel beteekenis de systema tische malariabestrijding is. Het meest beken de voorbeeld daarvan uit de laatste jaren is de malariabestrijding bij het graven van het Pa- naniakanaal. Alle plassen en poelen in de na bijheid werden dichtgemaakt, het water werd in beweging gebracht, de muggen gedood. Al onze officieren op de slechte koffie bromde, kon hij van daarginds woorden van sympa thie hooren, zij hadden geen betere. Nu, daar troostten wij ons mee. Maar wee, als een van ons, vol vertrouwen op die vriend schap, het hoofd ophief uit de loopgraaf. Die was verloren! De kerels schoten als Tiroolsche scherp schutters. Ieder schot trof. Dadelijk volg den dan de vijandelijke kanonnen en een hagel van shrapnels viel over en op ons.en maakte leemten iu de rijen onzer kamera den. Maar de dood is nu eenmaal een onver mijdelijke metgezel in den oorlog. Men went er aan, ja, men krijgt hem lief, want een al te taai leven berokkent den soldaat een al te groot leed, als hij toch doodelijk getrof fen is. Het was stil, vreedzaam bijna om ons heen, en wij hoorden alleen van tijd tot tijd het geluid van de veldtelefoon, waar door onze bataljonscommandant bericht van ons kreeg of ontving. Plotseling echter hield het gesnor van de telefoon op, nadat wij een heelen dag weer met granaten waren beschoten en aan een hevig geweervuur waren blootgesteld. En weer volgde rust op het gevceht, maar het was een doffe, onheilspellende rust. Want we hoorden niets meer van de onzen. De telefoon was blijkbaar afgesne den, de Duitschers waarschijnlijk terugge trokken. W9 .waren reeds sedert yier dagen Wat verwacht werd, is gebeurd Italië heeft Oostenrijk-Hongarije den oorlog ver klaard. Het aantal vijanden van de bond- genooten is weer met een vermeerderd en de geallieerden hebben nog een medestrijder gekregen. En een, die meetelt, een, die meer dan twee millioenen mannen in het veld kan brengen, een flinke vloot heeft, en wier land- en zeemacht versch in den strijd komen. Wij willen er hier niet op ingaan, of Ita lië recht en reden had om zich in den strijd te mengen, om zich aan de zijde der Enten te te scharen. Maar eenigszins vreemd doet het wel aan. Ziehier een mogendheid, die dertig jaren lang de bondgenoot was van twee andere rijken, met wie het zich had verbonden bij plechtig onderteekend en steeds vernieuwd verdrag. Houw en trouw hadden de drie elkaar gezworen, en bij de eerste de beste gelegenheid scheidt een der drie zich af van de anderen, weigert eerst mee te doen in den grooten oorlog en ver klaart zich later tegen de bondgenooten, vóór den vijand zijner vrienden. Een ver drag, dat dertig jaren lang van kracht was, wordt in een oogenblik verbroken, en is ge worden een „vodje papier" zonder waarde! Natuurlijk geeft, men te Rome een reden op, voor dit verbreken van een contract. De mede-onderteekenaars daarvan hebben niet gedaan, wat zij beloofden Oostenrijk- Hongarije heeft het geschonden, beweert Italië, doordat het Servië eischen stelde en bet den oorlog verklaarde, zonder Italië er in te kennen. Misschien is daar wel iets van aan; het schijnt, dat de regeering te Wee- nen dit zelf gevoelde, want het bood Italië groote concessies aan, indien het neutraal bleef. Tien maanden lang is het dat ook gebleven, tien maanden dobberde het tus- schen oorlog en vrede, thans nu de kri1? de andere mogendheden reeds ten deele heeft verzwakt, mengt het zich in den strijd. Welke gevolgen deze interventie van Ita lië zal hebben, is niet af te zien nog. D9 strijd wordt er voor Duitschland en Oosten rijk-Hongarije te moeilijker door. Dit laat ste rijk zai nu ook aau Italië's grens zich moeten verdedigen en daarheen heel wat troepen moeten zenden het rekent hierbij zooals blijkt uit 't manifest van keizer Frans Jozef, op hulp van zijn wapenbroeder. Maar dan moeten de twee, troependeelen onttrekken aan het Westelijk of Oostelijk oorlogsterrein of aan beide. Bovendien kan Italië hulptroepen zenden naar Frankrijk: werd al niet gemeld, dat een half millioen Italiaansehe soldaten naar den Yser zouden gaan? 't Zou best kunnen, dat die daar een beslissing brengen. De mogelijkheid bestaat, dat het meedoen van Italië den oorlog bekort. We krijgen den indruk, dat er ook aan den kant der ge allieerden wel een wensch is naar vrede, doch eerst moet Duitschland zijn verslagen, in zooverre, dat het uit België en Noord- Frankrijk is teruggedrongen. En uit Polen insgelijks. Tot nog toe hebben de geallieer den daartoe geen kans gezien. Nog altijd was niet uit te maken, wie de overwinnaar zou zijn, en nog maanden lang kon de on besliste strijd voortduren. In zooverre kan de inmenging van Italië de beslissing bren gen- en, wie weet, een spoediger einde dan anders. Doch dat moet afgewacht worden. Voor- Iloopig zal de oorlog nog heftiger worden, zich nog uitbreiden. Nieuwe oorlogsterrei nen zullen er komen, nieuwe slagen zullen 1 er plaat3 hebben. Wat er op de verschil- I lende fronten in de laatste dagen is voorge- vallen, vinden onzo lezers vermeld onder 't oorlogsnieuwser is niets, dat hier een nadere vermelding verdient: een overwin ning van eenig belang is niet behaald, in "t Westen, noch in 't Oosten een beslissing zijn we nog geenszins nader gekomen. De berichten blijven tegenstrijdig: van beide kanten schrijven do tegenpartijen zich klei ne voordeelen toe. Ook aan de Dardanellen wil de strijd niet opschieten. De landings troepen staan nog altijd bij Sedul Bahrze worden telkens aangevallen door Turken, trekken zelf ook op, maar schijnen niet ver der te komen. De oorlogsschepen der ge allieerden stoomen nu en dan de zeeëngten binnen en beschieten de forten, maar blijk baar zonder veel succes, wel zouden de Turksche batterijen een paar Engelsche oor logschepen hebben beschadigd. De oorlogsverklaring. Zondagmiddag heeft de Italiaansehe gezant te Weenen aan den Oostenrij'ksoh-Hongaarschen minister van Buitenlandsche Zaken Burlan de volgende oorlogsverklaring ter hand gesteld: „Weenen 23 Mel 1915, Cevolg gevende aan de bevelen van Zijne Majesteit den Koning, mijn doorluchtïgen souverein, heeft de ondergeteekende, ambassa deur van italië, de eer aan Uwe Excellentie, minister van Buitenlandsche Zaken van Oos tenrijk-Hongarije, het navolgende mede te deelen. Op 4 Mei is de Keizerlijk-Koninklijke regee ring in kennis gesteld van de ernstige gronden, die Italië, vertrouwende in zijn goed recht, er toe bewogen om het tractaat van bondgenoot schap met Oostenrijk-Hongarije, welk bondge nootschap door de Keizerlijk-Koninklijke regee ring geschonden Is, vernietigd en voortaan waardeloos te verklaren, en te dien opzichte zijn volledige vrijheid van handelen te herne men. Zijner Majesteits regeering, vastbesloten door alle middelen waarover zij beschikt over de rechten en belangen van Italië te waken, zou meenen aan haar plichten te kort te doen als zij niet tegenover alle bedreigingen, zoowel van het heden als in de toekomst, alle maat regelen nam die de gebeurtenissen haar opleg gen voor de verwezenlijking van haar nationale verwachtingen. Zijne Majesteit de Koning verklaart zich, met Ingang van morgen, te beschouwen als zijn de In staat van oorlog met Oostenrijk-Hongarije. De ondergeteekende heeft tevens de eer aan den minister van Buitenlandsche Zaken ken nis te geven dat heden de paspoorten ter be schikking zullen worden gesteld van den Kei zerlijk-Koninklijken ambassadeur te Rome en zal Uwe Excellentie zeer Erkentelijk zijn indien maatregelen worden genomen dat ook hem de zijne worden overhandigd. w.g. AVARNA. BERLIJN. De Italiaansehe regeering heeft Zondag door haren ambassadeur, hertog van Avarna, aan de Oostenrijksch-Hongaarsche re. geering doen mededeeien, dat Italië van mid dernacht af In staat van oorlog met Oostenrijk- Hongarije Is. De Italiaansehe regeering heeft door dezen ongemotiveerden aanval op de Donaumonarchle ook het verbond met Duitschland zonder recht of rede verbroken. De door het wapenbroeder schap nog versterkte bond van trouw tusschen Oostenrijk-Hongarije en het Duitsche Rijk Is door den afval van den derden bondgenoot en zijn overgang naar het kamp hunner vijanden onverzwakt gebleven. De Duitsche ambassadeur prins Bülow heeft derhalve opdracht ontvangen, onmiddellijk met den Oostenrijksch-Hongaar- schen ambassadeur baron Macchlo Rome te ver laten. zonder onze keuken, onze proviand was op, onze achterwaartsche verbindingen ernstig bedreigd, en tot overmaat van ramp raak ten on'ze patronen zoo goed als op. Toen zag de zaak er zeer bedenkelijk uit. Want, alsof de vijanden tegenover ons daar van lucht hadden gekregen, misschien had een ons ook afgeluisterd, overstelp ten zij ons onophoudelijk met shrapnels en onophoudelijk knalden de geweren. De toestand werd steeds moeilijker. Ze begraven ons hier allemaal nog, zei onze luitenant. Lang zal dat wel niet meer duren. Hij scheen gelijk te krijgen. Onze loop graaf was vol zwaargewonden en dooden. Nu was onze goede luim weg. De dood stond midden tusschen ons in. Er is nog maar één middel, zei de eerste luitenant. Terugkruipen en munitie halen. Alsof dat een antwoord was op zijn woor den, ontplofte een granaat boven ons en bracht den schrik en den dood opnieuw in onze loopgraaf. De mannen werden bleek en keken elkaar aan. De officier waagde het niet, om vrijwil ligers op te roepen. Het was zoo goed als den dood in den arm te loopen, als men uit de loopgraaf kroop. Maar een van ons moest het toch wagen. Toen meldde ik mij bij den compagnies commandant: ik wilde het probeeren. Hij schudde mij de hand en sprak heel vriende lijke woorden tot mij. Als het gelukte... maar de toou zijner stem was niet zeer over tuigend. Maar men moet toch eens sterven en ik wilde het probeeren. Mijn kameraden in mijn nabijheid schud den mij ook de hand en zagen me vast in de oogen. Toen kroop ik uit de loopgraaf, terwijl onze compagnie een verwoed snel vuur opende op den vijand. Die zag me echter toch en schoot op me. Maar God was met mij. Ik werd slechts een maal licht gewond. Den afstand tot het achter ons liggend boschje legde ik ten slotte loopend af en kwam er gelukkig aan. Nu er door en naar het naaste dorp Bij den ingang daarvan kom ik een oud moedertje tegen. Het vrouwtje sloeg de handen in een, toen ze me zag. Franscheu, zei ze, Franschen! Ik keek om me heen en ook naar een her berg in de buurt. Daar had een der vijan den, die voor een venster zat mij al gezien en er werd op me gevuurd. Ik spring snel terug en zoek dekking ach ter een huis en begin ook te schieten. Er waren niet veel Franschen. Blijkbaar een patrouille, die zich hier had gewaagd, na dat de Duitschers het dorp hadden ont ruimd. Onvoorzichtig genoeg komen zij den een na den ander buiten, ik kan ze den een na den ander onder schot nemen ik kon nu eenmaal niet anders. Er waren er zeven. De eerste botsingen. PARUS De „Petit Parisien'' verneemt uit Rome dat de ,,Gionade d'Italia" in een speciale editie een telegram uit Brescia pu bliceert dat er een nieuwe botsing heeft plaats gehad tusschen Italia an scha Alpen jagers en een Ooetenrijksche patrouille, dio in den ochtend op Italiaansch grondgebied doordrong. De Alpenjagers vielen hen aan en vervolgden hen maar nadere bijzonder heden zijn niet bekend. Wat Frankrijk wint. PARIJS. De „Gaulois" wijst op de be langrijke voordeelen, die de interventie van Italië zal opleveren voor de Triple Entente en speciaal voor Frankrijk. „Het eerste resultaatzegt het blad, ,,is een overeenkomst over de Middel landsche Zee, waar onze belangen solidair worden en aan ons beide en Engeland met ons de heer schappij over de Middellandsche Zee ver zekeren, ten nadeele van Duitschland en Oostenrijk, die voor goed buitengesloten zijn uit de Latijnsche Zee. De interventie van Italië brengt ons nog een meer onmiddellijk voordeel: zij schept n.l. een derde front, waar de Oostenrijk- scbe en Duitsche legers moeten strijden en ten slotte is zij een moreele aanmoediging van de grootste beteekenis en een reden te meer om met zekerheid de overwinning te verwachten." In oorlogstoestand. LONDEN. De correspondent van Reuter aan de Italiaansehe grens seint: Groote bewegingen vinden plaats aan de Zwitsersch-Italiaansche grens. Italië richt hospitalen in en doet alles om bet leven der soldaten te veraangenamen. De hertog en hertogin van Aosta hebben hun prachtig paleis te Turijn ter beschikking gesteld van het Roode Kruis, als een hospitaal. De koningin-moeder presideerde een ver gadering belegd door het comité der dames van de koninklijke hofhouding. De oudste dochter van den koning, prinses Yolanda, maakt deel uit van het comité, dat zich tot taak heeft gesteld extra-kleedingstukken en andere geschenken uit to reiken aan de troepen, zoodra zij in bet veld gaan. BERLIJN. Het Italiaansehe ministerie van marine maakt bekend, dat de scheep vaart in de Adriatische Zee gestaakt moet worden. PARIJS. Den priesters Ehrle en Haa- gen, directeuren van de bibliotheek en het observatorium in het Vaticaan, is, evenals aan de andere geëmployeerden van Duitsche of Oostenrijksche nationaliteit, dcor den Paus verzocht Rome te verlaten. Geen Duit- scher of Oostenrijker zal tijdens den oorlog in het Yaticaan blijven. De legers van Italië. Italië heeft, reeds in vredestijd, zooals de Duitsche pers opmerkt, doen blijken, dat het zijp. veldleger in vier legers zou verdeelen. Ook de bevelhebbers ziju toen genoemd. Dit zouden zijn de luitenant- generaals Hertog van Aosta., Zuccari, Fru- goni en Xava. Hoe die legers echter ver deeld worden in corpsen is geheim gehou den en niemand weet daar eigenlijk thans iets van. De „ALmanach de Gotha" (1915) geeft aan als de commandanten van twaalf Italiaansehe legercorpsen respectievelijk de luitenant-generaals Ragr.i Turijn) Escard (II. Alexandria); Camerana (Hl, Milaan)Masi (IV, Genua)Aiiprindi (V, Vérona)Porro (NI, Bologna)Garioni (VII, Ancona)Delia Xoce (VIII, Flo rence) Marini (IX, Rome)Barattieri di San Pietro (X, Napels)Cigliana (XI, Bari)di Robila-nt (XII. Palermo). Het is de vraag of deze generaals ook in oorlogstijd die functies bekleeden. Een afzonderlijke groep vormen de Alpentroepen met 8 regimenten die o. a. 36 batterijen omvatten. Bij mobiliseerng komen 13 halve militie-bataljons en 26 landstorm bataljons daarbij benevens 12 batterijen. Die Alpen-troepen krijgen de beste hulpmiddelen die het Italiaansehe leger bezit. Landweerdivisies vullen ook elk leger - j oorps aan in oorlogstijd. Berslagieri regi menten, gevormd uit de sterkste, gezond ste eo vlugste Italiaansehe ec^daten, staan ook voor elk legercorps ter beschikking. Die merkwaardige Berslagieri regimenten be staan ieder uit vier bataljons van drie com- pagnieën waarvan een ee t rijwielcompagnie b. Het kost den niet rijwielbezittenden Ber- Flagieri echter geen nKxrite om in den snellen j pas waarop zij meestal marcheeren, het op den duur uit te houden tegen do wielrijder?. Hun waarde bestaat echter voornamelijk daarin dat zij geoefende bergbeklimmers zijn en ongelooflijke staaltjes van lichame lijke uithoudingsvermogen kunnen geven. Voor elk legercorps kan men ook aan- j nemen dat het 15 telegraafcorapagnieën teilen zal en vermoedelijk zal elk corps in gedeeld zijn in twee divisies van elk twee brigaden van twee regimenten. Aan te nemen is dat er vier cavalerie divisies zullen zijn in oorlogstijd en twee of drie regimenten arti'ierie. Elk artillerie regiment heeft 20 batterijen. Het veldleger is gewapend met het Man- lichergeweerde landstorm met een ouder model (Veterli) geweer. Wij moeten echter herhalen, dat elke beschouwing over den tegen woo rdigen toe stand van het leger van Italië onder voor behoud moet gegeven worden, daar juist dit leger in het laatste jaar groote wijzigingen in de organisatie heeft ondergaan. Het legerbestuur is aanhoudend op bezwaren getsuit met de organisatie en het kostte altijd veel hoofdbrekens om te voorzien in het te kort aan reserve-officieren. Maar overigens duidt alles er op, en dit wordt ook, zelfs in Duitschland erkend, dat Italië thans een zeer krachtig en slag vaardig leger op den been kan brengen (of nu reeds zal gebracht hebben). Ook is door twee-jarige oefening, waar aan stipt de hand is gehouden, een zeer groot getal geschoolde onderofficieren nu beschikbaar, hetgeen natuurlijk veel waard is. De Italiaansehe vloot. Hierbij geven we in 't verkort eenige der voor naamste oorlogsschepen op, met hun inhoud, bewapening, enz. Dreadnoughts. Toen ik bemerkte, dat er geen vijand meer was, liep ik naar het dorp. De tele foon was ongeschonden. De patrouille had ze nog niet vernield. Dat zou onze redding wordèn. Ik kreeg aansluiting met den naas ten post en berichtte onzen nood. Binnen een half uur komt de munitiewa gen, deelde men mij mee. We rukten weer vooruit. Toen ik door de telefoon vertelde, dat ik alleen een geheele Fransche patrouille had neergeschoten, lachten ze me uit. Toen heb ik de paarden der Franschen vastgebonden aan de herberg, die moesten ze dan vinden, als ze binnen rukten. En bij de zeven man was er nog een, die steunde. Ik verbond hem zoo goed en kwaad als het ging en troostte hem er mee, dat de onzen weldra zullen komen. Daarna keek ik om me heen. De paar in woners van het dorp hadden groot ontzag voor me gekregen, toen ik de patrouille had neergeschoten. Ik maakte hen door gebaren duidelijk, dat ik proviand verlangde. Zij brachten me zoo gauw mogelijk, wat ze nog hadden. Zelfs een kip requireerde ik. Die was voor mijn luitenant. Ik stopte alle zakken van mijn uniform vol, pakte het andere in een grooten zak, alles door elkaar: brood en wijn en 6tukken vleesch. Voordat ik heenging: zag ik onzen munitiewagen, begeleid van dragonders in razende vaart naderen, Bewapening. Andrea Doria23,025 1913 1312in.16 6in. Caïo Duilio23,025 1913 1212in., 16 6in. Giulio Cesare20.010 HUI 18 12in., 18*¥ln Leonardo da Vinei.. 20,010 1911 1212in., 18 4.7in Conté di Cavour.... 2 ,010 1911 13 12in., 184.7in Danto AIJghicri20,010 1910 12 12in., 20 4.7in Prae-Dreadnoughts. Eoma12,425 1S07 2 12in., 12 8in Napoli 12.425 1905 2 12iik, 12 8in Regina Elena12,425 1904 2 12in., 12 Sin V. Emanuele III 12,425 1904 2 12Jn., 12 8in Benedetto Brin 13,207 1901 4 12in., 4 Sin R. Margherita. 13,207 1901 4 12in., 4 8in A di Saint Bon. 9,645 1897 4 lOin., 8 6:u E. Filiberto. 9,645 1897 4 lOin., 8 6ïn Sicilia.13,085 1891 4 l3-5in„ 8 6ïn Sardegna13.640 1890 4 13-5in., 8 6in Re Umberto 13,825 1888 4 13-Sin., 8 6in Gewapende kruisere. San Giorgio9,680 1908 4 lOin. 8 7.5in* San Marco9,680 1908 4 lOin. 8 7.5in. Amalfi9,980 1908 4 iOin. 8 7.5in. Pisa 9J80 1907 4 lOin., 8 7.5in. F. Ffrruccio7.234 1902 1 lOin., 2 8in. Varese7.234 1899 1 lOin-, 2 èin. G. Garibaldi...... 7,234 K>99 1 lOin., 2 Sin. Carlo Alberto 6,396 1896 12 6in., 6 4.7ïn. Vettor Pisani 6,396 1895 12 6in., 6 4.7in. Marco Polo....... 4,511 1892 6 6in., 10 4.7in. Victor Emmanuel III. Nu Italië de bondgenoot met 'fc zwaard is geworden van Engeland herinnert de Engelsche pers er aan dat Koning Vicipr MEN LETTE bij het koopen van onze KARNEMELKZEEP vooral op ons gedeponeerd Fabrieksmerk „HET ANKER" en weigere onvoorwaar delijk alle andere soorten. Een geregeld gebruik dezer Zeep maakt de handen blank als sneeuw, het gelaat zacht als fluweel. ALOM VERKRIJGBAAR. NIJMEGEN. Nu werd ik ook nog volgestopt en volge propt met patronen, zelfs nam ik er eenige mee in den mond, en daarna terug, ter wijl de munitie-wagen tot achter het boschje reed om te zien, hoe hij bij ons kon komen 1 De loopgraaf behouden tot eiken prijs Er komt ontzet. Ik liep, ik viel, 'ik sprong weer op het boschje door! En daarna rende ik, zoo hard ik kou, in allerlei bochten, als een opgejaag de haas, naar de loopgraaf. Daar kwam ik onder het vijandelijk vuur. Een gekraak, een gesuis om mij heen, de aarde sprong tot mijn gezicht, zoodat ik soms niet uit de oogen zien kon. Ineens een steek in den rechterbovenarm, ik had gelukkig den zak op mijn linker schouder. De rechterarm viel slap neer. Daarna kreeg ik als een stoot tegen 't been ik viel, ik kroop verder... steeds verder, blind van het bloed, ik werd akelig, slap... maar verder... ik kom bij de loopgraaf... en dan weet ik niets meer... Mijn kameraden hebben me later verteld, dat zij nog zes uren tegen den vijand heb ben gestreden, ter rijl rondom een gevecht woedde. Toen zegevierden de onzen en wier pen door een bajonet-aanval den tegenstan der uit zijn stelling. Ik kwam weer bij in den ziekenwagen. Zes kogels had ik in mijn lichaam... Ja, en later, op mijn bed in het hospitaal, 'ikreeg ik het. ijzeren kruis...j

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1915 | | pagina 1