Aan het Belgische front.
PIS ^OJLjiX>A1*E3XrO'OXT]E:8.A3>J'1' van Bondag1 2 3 HVIei X S» X S
Asquith en confereerde een uur lang met
dezen.
Rekruten.
Bij het begin van den oorlog mochten de
recruten van Kitcheners leger niet jonger
dan 19 en niet ouder dan 30 jaren zijn en
moesten zij een lengte hebben van 5 voet
6 inches. Op het einde van Augustus was
de leeftijdsgrens reeds gebracht op 35 jaren
en de lengte op 5 voet 3 inches, terwijl
deze in October resp. 38 jaren en 5 voet
4 inches werden.
In verband met het laatste verzoek van
Lord Kitchener om meer troepen heeft men
nu den maximum-leeftijd op 40 jaren ge
bracht en de lengte op 5 voet 2 inches. Aan
het feit, dat deze nieuwe bepaling nog niet
algemeen bekend was, schrijft de ..Times"
het toe, dat het aantal recruten, dat zich
de laatste dagen aanmeldde, nog niet groo-
ter dan te voren was.,
Meer. brisantgranaten!
De „Times" valt lord Kitchener heftig
aan over het tekort aan brisantgranaten.
Er moet niet langer geredeneerd worden
tien dagen geleden vielen de soldaten bij
hoopen op de Auberthoogte, omdat de veld
artillerie absoluut onvoldoende was voorzien
van brisantgranaten. Verzoeken en waar
schuwingen van het front zijn geheel in den
wind geslagen.
Terwijl de Fransche legerleiding voortdu
rend de brisantgranaten voor de veldartil
lerie vermeerderde, verwachtte men van
onze artilleristen, dat zij hetzelfde zouden
bereiken met hun granaatkartetsen. En de
hoeveelheid brisantgranaten, die over het
Kanaal werd gezonden bleef, en blijft,
vaarlijk gering. De granaatkartets is zeer
bruikbaar, maar om de geweldige vereter-
kingen en dekkingen van den vijand door te
slaan hebben ze hetzelfde effect alsof men
deze met water besprenkelde.
Het is misschien niet algemeen bekend,
dat voor munitie van het veldgeschut twee
soorten projectielen worden onderscheiden
n.l. de granaatkartetsen en brisantgranaat.
Het eerste projectiel is feitelijk bestemd
voor het vuur op ongedekte doelen. De
in de lucht springende granaatkartets
werpt een hagel van kleine kogels uit over
de gevechtslinies van den vijand.
Toen de kanonnen voorzien werden van
schilden, werd hiertegen in werking ge
bracht een met brisante springstof geladen
granaat, die in den aanslag ontploft en het
getroffen voorwerp vanéén scheurt. Dit pro
jectiel is du3 het aangewezen projectiel om
dekkingen door te slaan.
Een combinatie van beide is 't zg. een
heidsprojectiel (geconstrueerd door den Ne-
landschen artilleriekapitein v. Essen). Deze
brisantgranaatkartets vereenigt beide wer
kingen in zich bij behoud van een krach
tige granaatkartetswerking in de lucht,
waarborgt het tevens een voldoende wer
king tegen dekkingen, daar bij het sprin
gen van het projectiel de met brisante
springstof gevulde kop vooruit wordt gewor
pen.
Bij de Canadeesche en Indische troepen
te velde.
De correspondent van de „Associated
Press" heeft een bezoek gebracht aan de
Indische en Canadeesche troepen in het
Engelsehe hoofdkwartier en vertelt daarvan
het volgende.De schilderachtige Indische
troepen onderbreken de eentonigheid van
den kleurloozen oorlog. Hunne kleine ezel
wagens rijden voortdurend rond te midden
van de zware motor-omnibussen.
Aanvankelijk schenen de Indiërs in het
shrapnel 1-vuur minder bruikbaar,
thans echter zijn zij eraan gewend.
De meesten hunner hebben hun leven
Een berichtgever schrijft:
Het ging er in de laatste dagen geweldig
toe aan het Belgische front, vooral rondom
Dixmuiden en aan de Steenstraat die een
gehucht is. Ook daar gebruikten de Duit-
echers hun verstikkende gassen, en wat men
ervan te lijden had vernam ik van een Bel
gischen officier. De geur van den gelen
dam^ doordringt alles, en blijft bij, nog
lang nadat de gaswolken opgetrokken zijn.
De kleeren zijn ervan doordrongen, het
brood en de boter smaken ernaar, en er
blijft maar één afleidingsmiddel over: te
rooken zooveel men kan. Maar de Duit
scherts hebben er al evenveel verkeerde uit
slagen mee behaald - 's met de handelwijze
van velen hunner diplomaten en van hun
duikbooten. Zijn er ook al vele Belgische
strijders en niet minder burgers, die ach
ter de strijdlinie gebleven waren, door ge
vallen, onder afschuwelijk lijden, heb aan
wenden van die strijdmethode heeft de Bel
gen „la rage au coeur" gegeven. Ze. waren
haast niet te weerhouden door hun officie,
ren. Toen hun giftwolken opgetrokken
waren en de Duitsche officieren dachten,
dat de Belgen hun positie zouden ontruimd
hebben, kwamen de D'uitschers opzetten.
-*->s Steenatraaf; trokken zii in
Italië en Oostenrijk.
De strijd tusschen Italië en
OostenrijkHongarije geldt eenige
gebieden in Oostenrijk, waarop do
ItalianeD beweren recht te hebben.
Geheel ten onrechte is misschien
die bewering niet, in zooverre in
die gebiedeu hoofdzakelijk een be
volking woont, die van Italiaansche
afkomst is en die nog Italiaansch
spreekt. Reeds lang is het een
vurige wensch van het Italiaansche
volk geweest om deze gebieden bij
hun land te voegen. Een gedeelte
heeft Oostenrijk willen afstaan,
maar niet genoeg volgens de oor-
logzuchtigen in Italië. De betwiste
gedeelten zijn op bovenstaand
kaartjeo van Italië en de grensge
bieden, zwart geteekend; het zijn
in 't noorden het landschap Tren-
tino, aan de overzijde der Aclria-
tische Zee de stad Triest met
omgeving (IstriS) en eindelijk
Dalmatië. De strijd om deze gebie
den, een uitbreiding van dezen
grooten wereldoorlog, zal nu, vree
zen wij, wel spoedig uitbreken.
doorgebracht in een heet, droog klimaat,
en het natkoudè weder van Noord-Frank
rijk is derhalve hun ergste vijand. .Als de
zon schijnt, is het alsof een glimlach over
het geheele Indische front glijdt. In den
beginne was het aantal zieken onder hen
buitengewoon groot; men heeft hen echter
thans van warme kleeding voorzien en spe
ciale maatregelen genomen voor hun eiple-
giug, en het ziektecijfer is dientengevolge
belangrijk gedaald.
Al het voedsel, dat deze soldaten gebrui
ken, moet uit Indië naar Frankrijk worden
gebracht.
Deze donkerkleurige vreemdelingen, die
geen enkel woord Engelsch spreken, wek
ken nog dezelfde nieuwsgierigheid en be
langstelling als in den beginne.
Hedenochtend ontmoette ik 3000 man
Indische cavalerie, die over een doorweek
ten weg reden. Hier en daar zag ik onder
de donkerkleurige gezichten heb blanke ge
laat van een Engelsch officier, die de sol
daten afgeëxerceerd heeft.
De 72-jarige Sir Pertab Singh reed aan
de spits van zijn regiment. Hij zeide lot
mij: „Men beweerde, dat ik te oud as,
maar ik antwoordde daarop, dat ik geen
lust had om op mijn bed te sterven 'en dat
ik toch niet lang meer te leven had. En toen
lieten ze mij medetrekken."
Ofschoon de Indische cavalerie ook in de
loopgraven strijdt, worden de paarden toch
steeds gereed gehouden, teneinde de troepen
als cavalerie bij een aanval te kunnen ge
bruiken.
Ik bezocht hier een eigenaardig gebouw,
dat geen hospitaal is en ook geen cantine,
maar een plaats voor rust en herstel. Hier
krijgen de Indische troepen warme baden
en schoone kleederen, maar niemand mag
er langer dan 14 dagen blijven. Bij het ver
trek wordt aan ieder een metalen penning
uitgereikt.
Dit is een aanduiding, dat zijn tijd van
ontspanning verstreken is en dat hij den
volgenden dag terugmoet naar de loop
graven.
„Weg daar, let op de wagens!"- riep
plotseling een stem met Amerikaansch
accent en ik wist dadelijk, dat ik aan de
Canadeesche linie was gekomen. Het was
reeds donker en het oogenblik, dat het
eten naar de loopgraven werd gebracht.
Geen enkele wagen had een lantaarn, wij
strompelden er dan 1 .ngs heen, gingen
door een donkere gang en kwamen einde
lijk terecht in een helder verlichte kamer,
met zware gordijnen voor de vensters, zoo
dat geen lichtstraal naar buiten kon val
len. Het was het hoofdkwartier van de
brigade en een der officieren telefoneerde
juist met het front. De commandant en
de overige officieren ontvingen mij be
leefd en gaven mij verlof om naar de loop
graven te gaan. Spoedig waren wij, onder
geleide van een onderofficier uit Ottawa,
op weg naar den bataillons6taf. In een boe
renhuisje, dat zoo 'dicht gesloten was als
de donkere kamer van een photograaf
want de vijand gebruikt iederen lichtstraal
als mikpunt vonden wij eindelijk de
bataillons-commandant. De kolonel van het
regiment was er ook en daar hij juist den
nacht in de loopgraven wilde doorbrengen,
nam hij me mede. „Let goed op het pad",
zei hij, „anders valt ge in den sloot". Zoo
liepen we achter elkander in den donkeren
nacht. „Dit punt beschieten de Duitschera
geregeld om hunne machine-geweren niet
te laten inroesten", zeide de kolonel, toen
wij over een open plek liepen. „Ais dit be
gint, kan men niets beter doen dan maar
op den grond blijven liggen, tot het schie
ten voorbij is."
Op dit oogenblik bestraalde een zoeklicht
onze buurt. „Stil blijven staan", fluister
de de kolonel. Dan worden we niet zoo
gemakkelijk gezien." Nu hoorden we en
kele schoten uit de Duitsche loopgraven.
„Dat zijn de Duitsche scherpschutters",
verklaarde de kolonel, „dikwijls komen die
zelfs door onze linies en wij weten niet op
welke wijze, want zij zijn altijd in khaki-
gekloed."
Toen de flink nit de kluiten gewassen
Canadeezen het Engelsehe regiment hadden
afgelost, vonden zij de loopgraven te laag
voor hen en gingen ze dus aan het werk
om ze hooger te maken. En tevens maakten
ze van do gelegenheid gebruik om ze wat
huiselijker in te richten. De mannen wa
ren zeer verheugd iemand te ontvangen,
die het Engelsch met hun eigen tongval
sprak. Een soldaat nit Ontario zeide tot
mij: „Als wij terugkeeren naar Canada,
gaan we beslist geen vuurwerk meer zien,
daarvan hebben we hier meer- dan genoeg
gekregen". Op hetzelfde oogenblik viel het
schelle licht van de Duitsche zoeklichten op
de loopgraven.
Toen ik later mijn tocht vervolgde, kon
ik overal het snorken van de Canadeesche
soldaten hooren. In hun bomvrije holen
sliepen de soldaten, gehuld in hunne de
kens, rustig voort, tot het sefn om op
wacht te trekken, hen weder roept.
Manmoedig gedrag van Engelscha padvinders.
Hoe het 13e Londen Regiment van Prin
ces Louise's „Territorials" drie Duitsche
loopgraven nam, maar-door vergiftigde gas
sen, daaruit weer moesten wijken, vertelde
de Engelsehe predikant Everard Digby voor
gisteren aan een verzameling van 1000 Pad
vinders te Stratford.
Do predikant is onlangs naar het front
in Frankrijk geweest. Hij zeide dat een Enr
gelsch bataljon, circa 750 man sterk, zich.
op een Zondagochtend ingegraven had in
een paar veroverde loopgraven. Tegen den
avond kwamen eohter zulke verstikkende
gassen over hun schuilplaatsen aandrijven
dat zij de loopgraven moesten verlaten en
zich al schietende en vechtende een terug
tocht moesten banen, vlak lang3 de eerste
Duitsche linie.
Zij hielden dat eenigen tijd vol, maar
kwamen toen zoo hevig onder het vijandelijk
vuur diat zij naar de Engelsehe linie terug
moesten. Toch trachtten zij de loopgraven
weer te hernemen. Bij dien troep was ook
een complete sectie oudere Padvinders met
hun troepleiders (scoutmasters). Van dat
veertigtal, dier een paar maanden geleden
Londen verlieten, bleven er maar vier over.
De chef-troepleider Lukis werd doodelijlc
gewond bij Neuve Chapelle en twee padvin-
trachtten zooveel mogelijk de Padvinders te
dekken maar konden het droevig einde van
zoovele hunner niet voorkomen.
RUSLAND.
Van het Oostelijk Oorlogsterrein.
PETERSBURG. Rapport van den gene>-
ralen staf
In den loop van 18 Mei duurde de strijd
op den linker Weichseloever ten zuiden van
de Pilitza en op het geheele front in Galicië
voort met toenemende heftigheid. Geconsta
teerd werd, dat hier Duitsche troepenafdee-
lingen optraden, die op dit front nog niet
in actie waren geweest.
Aan den linker Weichseloever ten westen
van Ilja, Opatof en Koprjifnica en bij de
samenvloeiing van San en Weichsel tot nabij
Nisko drongen onze troepen den vijand te
rug; het aantal krijgsgevangenen is reeds tot
ruim 4000 gestegen.
Sterke vijandelijke strijdkrachten aan de
San samengetrokken slaagden erin na een
hardnekkig gevecht stellingen in te nemen
in den sector Laroslau, Radaura-Seniawa.
In het gebied tusschen Przemysl en La-
rostau bestookten wij den vijand op beide
oevers van de San.
Vijandelijke vliegers wierpen bommen op
Przemysl; de vijand ondernam geen andere
actie tegen de vesting.
Ten zuiden van Przemysl viel de vijand
met buitengewone hevigheid aan in den sec
tor Loetkof-Jatweghi en de Shiacsj-rivier,
waar hij ten koste van reusachtige offers
erin slaagde eenige van onze vooruitgescho
ven loopgraven te nemen.
Op het front Drohobysj-Stryj-Dolina ble
ven wij de hardnekkige aanvallen van den
vijand afslaa'n, hem daarbij ontzaglijke ver
liezen toebrengende.
•Ten westen van Kolomea verliepen de ge
vechten aan beide oevers van de Proeth in
de nachten van 18 en 19 Mei ten onzen
voordeele.
Bij Sohawli blijven onze troepen den vij
and over een breed front terugwerpen. Wij
maakten nog eenige honderden krijgsgevan
genen.
De vijand biedt harnekkigen tegenstand
bij het dorpje Koerchany waar de strijd 19
Mei werd voortgezet.
Elders slechts kleine schermutselingen.
BERLIJN. Het groot© hoofdkwartier be
richt
Met de uit de linie ShagoriFrauenburg
voortrukkende, reeds gemelde, groote
vijandelijke troepenmacht kwam het tot
geen gevechtsactie. Aan de Doebiesa wer
den Russische aanvallen afgeslagen en 900
ders, o.a. Ted Barsted (die destijds ook op gevangenen benevens 2 mitrailleurs blevfen
bezoek was bij de Nederlandsche Padvin- I in onze handen. Woensdag vielen wij ten
dersorganisatie te Amsterdam, in de eerste noorden van Dodoebis aan en namen den
Wanneer we in de laatste maanden tooneelen gaven uit den strijd in Galicië,
zagen we de sneeuw hoog op de velden en de hellingen der bergen liggen. Dat is
nu anders geworden. Ons plaatje laat ons iets zien van den bekenden strijd aan de
Dunajec, waar de Russen verslagen werden 't is er thans een modderpoel en de
Oostenrijkers vechten er in plassen en poelen. De kanonnen moeten over de slijkerige
ondiepe rivier getrokken worden en jeeds aan den oever zakken de wielen er tot aan
de naaf in weg, en de beenen der paarden tot aan de knieën. Onder zulke omstan
digheden een overwinning te behalen, is geen kleinigheid. Maar natuurlijk heeft de
vijand met dezelfde moeilijkheden te kampen.
gelederen van zes man. per rij vooruit. Ze
werden ontvangen met het vuur der Bel
gische geweren en mitrailleusen. 't Was een
afschuwelijke slachting. Bij rijen stortten
zij neer. Nadat zij geweken waren, zijn wij
de gewonden gaan opzoeken. Ik zag een
loopgraaf, die men even aangelegd had: op
één plaats lagen 31 man in stukken ge
scheurd door een obus van de Fransche vijf-
en-zeventiger. De gevallenen bij Lizerne en
op de Steenstraat behoorden tot de 209e en
210e Pruisische infanterie-regimenten, in
garnizoen te Stettin. Ik zag het aan de
merkteekens op hun kleedingstukken. Het
waren jongelingen van 17 jaar, vrijwilligers
die zich hier aan stukken kwamen laten
hakken.
Aan de Belgische zijde waakte op dat ge
deelte van. het front het 3e en 4e bataljon
van het 2e regiment carabiniers. Vier da
gen achtereen bleven dezelfde mannen in
den strijd gewikkeld. „Het heeft er gesto
ven, schrijft er een, het was een hel van
vuur. Vreeselijk en bedwelmend tevens. In
den nacht van 25 tot 26 maakten de Duit
schera weer gebruik van hun stikgasseif.
Naar mijn bataljon kwam er niet te veel
heen. Maar we hadden er toch geweldig
van te lijdenwe weenden lk vertel het
eerlijk we weenden uit vrees en spijt om
aldus te moeten sterven. Ons ander regi-
Snent feaél ?r ;ver§ghrikke)jj-fe van, te 'lijden.
weken van het bestaan daarvan) droegen
hem, toen hij viel, onder een regen van
kogels weg.
Die padvinderssectie was gedurende den
ochtend van dien Zondag gewikkeld geweest
in een aanvalsgevecht, vlak aan het front.
Slechts vijf officieren dier sectie bleven over.
Luitenant Stern, asaistent-troepleider van
een der Joodsche Padvinderstroepen van
Stepney, sneuvelde na een uiterst moedig
voorbeeld aan de anderen gegeven te heb
ben.
Reverend Digby, wiens woorden natuur
lijk te vertrouwen zijn, verklaarde dat het
gedrag dezer zoo hevig geteisterde, moedige
Padvinderstroepen zeer de aandacht heeft
getrokken der bij die gevechten aanwezige
beroepsofficieren niet alleen, maar ook de
oudere soldaten konden hun ontroering niet
bedwingen toen die circa veertig zeer jonge
mannen daar met geheele zelfopoffering,
onder volmaakte discipline het vijandelijke
vuur zoo dapper tegemoet gingen en hen
hielpen om hun loopgraven zoo mogelijk
weer te hernemen. De militaire troepen
heuvel 105, terwijl wij nog 500 gevangenen
maakten. Ten zuiden van den Njemen
drongen sterke Russische troepenmachten
door maar werden bij GrisjkaboedaSyn-
toftySjaki geheel verslagen. De rest van
den vijand vluchtte in oostelijke richting
in de bosschen. Kleine afdeelingen houden
zich nog op bij Sulki. De verliezen der
Russen zijn zwaar en bloedig. Het getal
gevangenen steeg tot 2200'. Wij namen hier
4 mitrailleurs.
Onze troepen die over de San ten noor
den van Przemysl waren voortgerukt,' zijn
opnieuw door de Russen met vertwijfelde
stormaanvallen aangevallen. De vijand
word overal met aanzienlijke verliezen
teruggeslagen. Heden vroeg gingen wij aan
den vleugel tob een tegenaanval over en
bestormden de vijandelijke stellingen. De
vijand vluchtte ijlings.
TURKIJE.
□e actie tegen de Dardanelles
KONSTANTINOPEL. Uit het hoofd
kwartier wordt gemeld, dat ook gis
teren te land geen actie plaats had.
Ter zee dwongen onze aan den kust verdekt
opgestelde batterijen den 17en het Engel
sehe slagschip „Defence" zijn ankerplaats
te verlaten en het vuur tegen onze land-
batterijen te staken.
In den morgen van den 18en beschoten
do Fransche oorlogsschepen „Charles
Martel" en Henri IV" met torpedoboot-
jagers onze infanteriestellingen, doch
trokken terug voor het vuur van onze bat
terijen op de Aziatische kust. 's Middags
beproefden de Engelsehe linieschepen
„Ijnplacable" en „Lord Nelson" hetzelfde,
maar werden eveneens verdreven. Twee
honderd granaten van de Nelson" vielen
in het water. Onze verliezen zijn zeer ge
ring.
Elders niets bijzonders.
VAN DE DARDANELLEN. Do spe
ciale correspondent van het Wolff-
bureau meldt, dat sedert de torpe-
deerïng van de „Goliath" de vloot der ge
allieerden niet meer doordrong tot de
engten. Slechts enkele schepen overschrij
den nu en dan voor korten tijd de linie
Seddul-bahrKoem Kale, maar trekken
bij de eerste schoten van de kustbatterijen
dadelijk terug.
De gevechten te land op het Europeesch
gebied worden met succes voortgezet. De
landingstroepen werden verder teruggedron
gen, verschillende van hun loopgraven wer
den vermeesterd.
Een complot te Konstantinopel!
LONDEN. De „Moming Post'verneemt
uit Boedapest, dab volgens berichten uit
Konstantinopel, daar een samenzwering
zou zijn ontdekt om de Turksche ministers
en de Duitsche officieren te vermoorden en
den intocht der geallieerden te vergemak
kelijken.
De „Tanin", die bijzonderheden mede
deelt, zegt, dat de plannen in Athene zijn
uitgebroed en dat vele Grieken bij het com
plot betrokken zijn. Sjerif-pasja, een der
leiders van het complot, had alreeds de
uniform van groot-vizier besteld en de leden
van het nieuwe ministerie al uitgekozen.
ITALIË.
Italië in den oorlog?
ROME. De Kamer nam met 407 stemmen
tegen 74 en één onthouding, onder luide toejui
chingen, hot wetsontwerp aan, waarbij aan de
regeering In geval van oorlog buitengewone vol-
maohten worden verleend.
RU ME. In de Kamer waren 480 afge
vaardigden aanwezig. De galerijen waren
stampvol. Er ontstond groote geestdrift,
toen Gabriel© d'-Annunzio op de galerij' ver
scheen.
Alle Kamerleden waren aanwezig, be
halve Giolitti.
In de diplomatieke galerij bevonden zich
o. a. de Engelsehe, Amerikaansche, Fran
sche en Japansche ambassadeurs.
Een zeer levendig tooneel ontwikkelde
zich toen president Marcora de zaal binnen
trad. A'llen, met uitzondering van enkole
socialisten, stonden op en juichten hem toe.
De betooging werd herhaald toen Salan-
dra een ontwerp indiende, waarbij aan de
Regeering, in geval van oorlog, buitenge
wone volmachten werden toegekend.
Gelijksoortige tooneelen werden afge
speeld in den Senaat.
ROME. Salandra hield een tref
fende rede, waarin hij zeide, dat
Oostenrijk door heb zenden van
ultimatum aan Servië in Juli 1914 het ver
drag, dat Italië met Oostenrijk verbond,
had geschonden. De schending bestond
daarin, dat Oostenrijk-Hongarije had nage
laten eerst te trachten met Italië tot over
eenstemming te komen en dit land in kennis
te stellen met den weg, dien de monarchie
wilde inslaan en verder door het plan om
ten nadeele van Italië het stelsel van terri
toriaal bezit en spheren van invloed in het
Balkan-schiereiland te willen wijzigen.
ROME. De minister-president deed
een beroep op het parlement
heb land om a.lle geschillen te laten
varen, waar dit thans zoo noodig is, vooral
voor het welzijn en de grootheid van Italië.
„Moge de sterkte van hart en wil van
Italië een heldhalftige uitdrukking vinden
in het leger en de vloot en in den doorluch-
tigen chef, die ze naar nieuwe bestemmin
gen zal leiden", zoo eindigde hij.
Het einde der rede werd met daverende
toejuichingen ontvangen.
ROME. Salandra deelde mede, dat het
verbond met Oostenrijk op 4 Mei was op-
Kennisgevingen
voor
Verloving, Ondertrouw,
Geboorte, enz.
Invitatiën, Dankbetuigingen, Mena's
Programma's, Balboekjes, Visitekaarten,
- Lnxepapier, Artistiek Stempelwerk -
53. van Mantgem, Hofleverancier
Singel 562, hoek Vijzelstraat, Amst.
Enkele lepels daags
sterken zenuwen en lichaam.
20.000 Artsen
erkennen dit schriftelijk.
Toch hielden wij stand. En hoe wij daarop
de aanrukkende Duitechers op een looden
en stalen tractatie ontvingen, hoef ik u
niet te verbellen. Aan. onze rechterzijde
waren de grenadiers bewonderenswaardig.
Hun woede was zóó hoog gestegen, dat zij
geen dekking meer zochten en hun mitrail
leuses boven op de loopgraven plaatsen, om
des te beter te kminou schieten. Zij richt
ten een geweldige skchting aan onder de
Duitschers, die de verlaten Fransche loop
graven wilden bezetten."
Al zeggen de officiëele mededeelingen,
dat er niets bijzonders te zeggen valt over
de „overige deelen van het front", daarom
moet men zich toch niet gaan inbeelden,
dab op die andere deelen de soldaten een
leventje hebben als in een mobilisatietijd.
Er wordt dag en nacht gewaakt, en dag
en nacht geschoten. Dit wordt duidelijk en
met wat humor gezegd door een jong Bel
gisch officier, die bij het verwoeste Pervyse
ligt. „Eiken avond", verbelt hij, „krijgen
wij onze serenade. Het is of de dirigeerstok
van een ongezienen orkestmeester de maat
slaat tot middernacht. En het gaat los met
allo kopers te gelijk, alle tonen warrelen
in een 'woesten heksendans dooreen. Wan
neer dan, als afgemat, de kanonnen, de
mitrailleusen en de geweren allengerhand
stilvallen, zien wij spookachtige gestalten
verschijnen. Zij sluipen uit de tegenover-
IhwenclQ loopgraven-, honderd meter yóór
ons, en schijnen weg te vloeien tusschen het
struikgewas en de waterplassen. Maar wij
kennen ook het terrein en hebben katten-
oogen gekregen tijdens dit soort van natuur
leven. Laat het maar donker zijn, wij
lachen in de vuist met die geheimzinnig
doenerij der aanvallers. We laten ze nade
ren, dichtbij komen. Heb is de pianissimo
van de symphonie. Dan brandt het salvo
los, en een verwoed scherzo vangt aan. De
violen der machinegeweren ruischen op en
neer, scherpe geweerschoten knallen door
elkaar, de gestalten strompelen, wenden,
vluchten, de bassen der kanonnen mengen
hun zware bonken ertusschen, het rijst, het
stijgt een korte poos maar, en het is of
de orkestmeester zijn dirigeerstok heeft
neergelegd.
Het concert is uit. Men heeft zich niet
de moeite te getroosten om naar huis te
gaan. Men legt zich neer. En slaapt."
Op die wijze ging het de laatste maand
tusschen Lombaerdzijde en Lizerne. Als de
eommuniqué's het de moeite waard achten
daarover iets mee te deelen, dan heet het:
artilleriegovechten, en de rustige burgers
zijn in hun verbeelding en geweten bijna
zoozeer verstompt dat zij zich niet moer
voorstellen kunnen of willen wat
daar aan het front werkelijk gebeurt.
Vóór een soort van menschen is het ge
lukkig dat de gruwelijkheid van wat aldaar
voorvalt de gevoelhbrens van het gemoed i
ROME. De Kamer ging uiteen tot oribe-
paalden datum onder groot enthousiasme.
ROME. Gedurende do schorsing van de
Kamerzitting verdrongen de leden zich in
de wandelgangen en besproken levendig de
Regeeringsverklaring. Toen de ministers
te vijf uur waren teruggekeerd, vulde de
zaal zich snel. Boselli verklaarde, dat de
oommissie eenstemmig het Regeeringsont-
werp goedkeurde en het gejuich dat hierop
volgde werd overweldigend toen Boselli
zeide, dat de tijd was gekomen om de be
loften tegenover de nog niet bevrijde land
streken uit te voeren. Alle Kamerleden
stonden op en juichten, terwijl Salandra
wat ingetrokken en verlamd heeft. Vóór de
strijders zelf. Zij moeten het nu eenmaal
doen. En het is best dat ze 't niet al te
zwaar opnemen, anders was zulk eon leven
om er krankzinnig van te worden.
Ik ben nu toch eenmaal aan het aanha
len van soldatenbrieven, en het volgende
kan er nog wel bij om aan te toonen met
welk licht hart de Belgische soldaten in
den vrijheidsoorlog voor hun land meedoen.
Het is het slot van een brief van een jon-
gen jager te voet, vroeger in het burgerlijk
leven student, en nu -vrijwilliger: „Het
is prachtig weer. De zon ligt in schilfers
verbrokkeld boven het meer van het Vlaam-
sche vlakland. Ik vermaak mij best. Wij
liggen in eerste linie; en ik heb nog den
tijd om te lezen en te schrijven, in afwach
ting van iets beters. Iedereen is hier tevre
den; het gaat best. Alle nachten worden
wij aangevallen. Vorigen nacht nog ont
vingen wij, als remedie tegen de verkoud
heid, 128 obussen, geen enkel meer, geen
onkel minder. Ik heb ze geteld op een
stukje papier, zooals men de gewonnen par
tijtjes van het kaartspel telt. Tooh geen
enkel gewonde. Vallen ze aan, dan schiet ik
mijn zware zakjes kogels weg. En de aan
val wordt opgevouwen, Wat een weelde-
leven in de volle natuur. Salve!"
en de andere ministers Boselli de haüd
drukten. Het publiek op de galerijen nam
ook deel aan de demonstraties. Dames
wuifden met hun zakdoeken.
Cicotti steunde namens de socialisten de
Regeering en zeide, dat ten aanzien van
dorlog en verdediging de socialisten hoop
ten, dat een herjongd Europa zal oprijzen
uit den oorlog en een langdurige ontwape
ning dan heb gevolg zal zijn.
President Marcora zeideIn deze histo
rische, plechtige oogenblikken vinden wij
het vertrouwen weer terug, dat heilig is
aan onze herinneringen. Laten wij ons
haasten onzen plicht te vervullen in het
vast bewustzijn dat het leger en de vloot
de eenheid van het land zullen bevestigen.
Lang leve de Koning! (Onafgebroken toe
juichingen.)
Van den vroegen ochtend af heerschte er
te Rome, ondanks het regenachtige we
der, groote opgewondenheid dn de straten.
De huizen waren versierd met vlagge"n en
de koffiehuizen zaten vol menschen, die den
toestand bespraken. Alle toegangen tot de
Kamer waren versperd door troepen.
Toen het uur naderde, dat het parle
ment zou worden geopend, nam de menigte
toe en werden vele winkels gesloten.
Alle scholen hadden vacantie en de stad
zag er uit als op een nationaal feest. Ven
ters, die Italiaansche vlaggen'of die van de
Triple Entente" verkochten, deden prach
tige zaken onder de menigte, die-samenge
schoold was achter de militaire oordons, om
de aankomst der politici en andere notabili-
teiten van de Kamer af te wachten.
De Duitsche en Oostenrijksche ambassa
des en consulaten, benevens Bülows parti
culiere woning, werden streng bewaakt door
troepen.
Het vertrek der Italianen uit Berlijn.
Het „Berliner Tageblatt" deelt mede,
dat de Italianen in de laatste dagen Ber
lijn in zoo grooten getale verlaten, dat men
haast van een vlucht kan spreken. Heb
Italiaansche consulaat werd bestormd om
passen. Alle Italiaansche hotels en restau
rants zijn gesloten en Italiaansche firma's
verwijderen voorzichtigheidshalve het woord
„Italienisch" uit de uithangborden.
Een gift van het oorlogstooneei.
PARIJS. Men schrijft uit Rome
aan de „Croix", dat de Paus diep
getroffen was toen hij van mgr.
G'harosfc, bischop van Rijssel, met een brief
waaruit gemoedsrust en moed spraken, de
som van 10.000 fres. ontving.
Men beschouwt in het Vatikaan deze
daad van den bisschop, die nog slechts met
een gedeelte van zijn diocees in verbinding
staat, als een bewijs van de onuitputtelijke
liefdadigheid van de Fransche katholieken.
PORTUGAL.
De toestand in Portugal.
Uit den toestand in Portugal wordt men
moeilijk wijs. Aan tegenstrijdige berichten zijn
we gewoon in dezen oorlogstijd, maar die uit
Lissabon zijn al bijzonder met elkaar in strijd.
Volgens het „Berl. Tagebl." vertelt de Por
tugeesche gezant te Berlijn, dat het rustig is
in 't heele land. Wat men elders vertelt is
onwaar. De miuister-president Ohagas, gewond
door den senator Freitas, lx?vindt zioh op den
weg van beterschap»; hij blijft in zijn functie.
Minister van buitenlandse!)® zaken wordt
Teixeira de Cueiroz.
Heel anders luidt het nieuws, dat over
Madrid uit Portugal komt. Maar zoo de offi-
cieele Portugeesche berichten vaak al te roos
kleurig zijn, die over Madrid zijn steeds aan
den donkeren kant. Ziehier wat men uit de
Spaansche hoofdstad aan de Lyonsche Progrcs
seint: Portugeesche oorlogsschepen hebben
Lissabon weer beschoten. Ongeveer honderd
personen werden weer gedood, daaronder eenige
Giovanni Gioiitfi.
De man des vredes in Italië was in de
laatste weken de vroegere minister-president.
Giolitti, wiens portret we hier geven. Er
was eeni tijdstip, dat zijn invloed, die een
politiek van neutraliteit beoogde, scheen toe
te nemen, dat men er zelfs eenigszins op
kon rekenen, dat de vrede gehandhaafd zou
blijven. Hij werd ook eenige malen door
den koning ontvangen en scheen bij dezen
een geopend oor te vinden. Maar de oorlog-
zuchtigen werden steedsrumoeriger en Giolitti
verloor het pleit tegenover Salandra,
