2DJE3 SOLD ATENOOUR AISJI" ■vs.-n Woensdag IS ]Mei XOIO
S3
De Boekowina.
Veel gelukkiger dan in de eerste faze van den oorlog zijn in den laatsten tijd
de Oostenrijksclie troepen. Zij hebben de Russen in de Karpathen op vele plaatsen
teruggedrongen en voor een inval in de Hongaarsclxe laagvlakte behoeft thans geen
vrees meer te bestaan, maar ook in de Bukowina, het Oostenrijksche land ten zuiden
van Galicië, hebben zij de Russen, die daarin reeds een heel eind waren opgerukt,
teruggeworpen. Czernowitz, de hoofdstad is al lang in hun handen, maar zij hebben
nu ook de grensplaatsen Bojan en Nowosielica daar in de buurt bezet, en zoo ligt
on de weg naar het Russische gebied Bessarabië voor hen open.
haleord, zullen een honderdatl lijken aan
brengen. Er waren drie Hollanders onder
de 2e klasse passagiers.
LONDEN. Volgens mededeeling van
het Persbure.au zijn in het geheel 658
overlevenden van de „Lusitania"
45 lijken aa-n land gebracht van het
totaal aantal van 2160 personen dia aan
'boord waren. Niet officieel wordt bericht
dat 22 personen te Queenstown stierven na
de landing. Het meerendeel der officieren
kwa-m om behalve de kapitein Turner.
Men bericht ons uit Den Haag:
Dit een door de Britsche Legatie ont
vangen telegram van het departement van
buitenlandsche zaken te Londen omtrent
het vergaan van de „Lusitania" blijkt, dat
volgens mededeeling van de Cunard
Company de nationaliteiten der pas
sagiers als volgt woren verdeeld 1ste kl.
passagiers: Engelschen 179 2de kl. Engel-
schen 521, 3de kl. Engelschen 204; Ame
rikanen 106 1ste kl., 65 2de kl.Grieken
3 1st© kl.,; Russen: 3 2do kl.Ieren: 39
3de kl. Zweden 1 1ste kl.Belgen1 2de
kl.Schotten13 3de kl. Mexicanen 1
1ste 3d. Hollanders: 2 2de kl. Russen:
59 3de kl.Zwitsers: 1 Isfte kl.Fran-
schea: 5 2de kl., Amerikanen: 17 3 de kl.
Italianen: 1 2de kl., onbekend; 2 2de kl.
Perzen: 21 3de kl.Grieken: 3 3de kl.;
Finnen: 1 3de kl.Noren: 4 3de kl.,
Mexicanen. 1 3de kl.
Men schrijft uit Vlissingen
Onde? de opvarenden van de „Lusitania"
bevond zich ook iemand, afkomstig van
hier. Over zijn lot is bij de familie nog niets
bekend.
Indruk In Engeland.
Het was Vrijdagmiddag ruim halfvijf,
toen het eerste bericht in de City bekend
werd. Een uur later volgde de officieel©
mededeeling.
Uren en uren wachtten mannen en vrou
wen, die verwanten of vrienden aan boord
hadden, voor de kantoren van de Cunard
Company in Cockspurstreet, in de hoop
eenig definitief nieuws te zullen vernemen.
Telegrammen werden voortdurend aange
plakt zooals zij uit Ierland werden ontvan
gen. Een reusachtige menigte verdrong zich
in de voorhal van het gebouw om de tele
grammen te lezen. Het nieuws kwam slechts
langzaam binnen, en de tijdingen, die ont
vangen werden, verhoogden meer de be
zorgdheid dan dat zij deze verminderden.
Om ruim halftien was nog slechts een
globale berekening bekend van het aantal
geredde passagiers.
Het publiek buiten het gebouw bestond in
hoofdzaak uit lieden die niet rechtstreeks
betrokken waren bij de ramp. In het ge
bouw waren later op den avond slechts onge
veer veertig personen bijeen, die met strakke
en bleek© gezichten van uur tot uur wacht
ten. Het waren bijna allen vrouwen.
Zoowel Engelschen als Amerikanen liepen
voortdurend de kantoren binnen om den
beambten inlichtingen te vragen over het
laatst ontvangen nieuws en verdwenen dan
weer.
Het eerste gerucht over de ramp bereikte
het kantoor eerst om ongeveer vijf uur
middags. Maar de stormloop van belang
stellenden begon pas, toen de avondbladen
het bericht van het ongeluk bevatten. Het
eerste, zegt de Times", wat iedereen vroeg,
was: „Zijn de passagiers gered?" En het
eenig© antwoord, dat de beambten konden
geven, was: „Ja, er zijn er honderd gered."
En dan begon het wachten op officieel©
mededeelingen. Van af zes uur stonden vrou
wen voor het bureau te wachten, zonder
zich te verroeren. Alleen kwam er eenig
leven in, wanneer weer een nieuw telegram
werd voorgelezen. Dan richtten de onge-
lukkigen zich op, trachtten de woorden te
.verstaan en lazen nog eens ijlings het tele
gram als het werd aangeplakt. Telkens be
proefden vrienden of familieleden hen te
overreden toch naar huis te gaan, maar te
LONDEN. Den geheelen nacht stonden
menigten menscben voor de bureelen van
de Cunard-lijn in afwachting van nieuws
omtrent de passagiers. Zeer laat neg ver
nam de Amerikaansehe ambassade dat de
helft van het aantal passagiers gered was.
Eenige kwamen te Queensotwn aan wal.
De „Daily Chronicle" zegt dat gevreesd
wordt voer zware verliezen onder de eerste
klas passagiers.
De toon van de pers Zaterdag buiten
gewoon verontwaardigd. D© Times" zegt
dat het doel van den Duitschen keizer, do
Duiteche regeering en het Duitsche volk
want in dit geval kan geen onderscheid
worden gemaakt onder de schuldigen
moord op groot© schaal is, niets anders. De
geheele wereld zal nu tot de overtuiging
komen, dat den Duitschers en hun gedweeën
werktuigen niet kan worden vergund den in
den loop der eeuwen geleidelijk opgetrokken
.bouw der beschaving te vernietigen. Met
kracht trachten thans de geallieerden de
taak om vergelding te oefenen te vervullen.
Indien zij dat alleen zullen mceten doen,
zulten zij dat doen zojider .aarzeling, wat
het ook moge kostenDe vernieling van de
„Lusitania" moet eohter ongetwijfeld den
dag verhaasten, dat elke beschaafde mo
gendheid zich genoopt zal zien mede eeuwige
schande uit te spreken over dezen afvallige
onder de naties.
De „Daily Ohroniole" merkt op, dat het
mes dieper moet worden ingezet om den
kanker van het Duitsche militarisme uit te
snijden, dan eenig wijs profeet in Augustus
had kunnen voorspellen.
Alle andere bladen schrijven in denzelf
den geest.
De „Daily News" meent dat de vijand
dwaalt als hij hoopt om door een schrikbe
wind een einde te kunnen maken aan de
onmacht van zijn blokkade. Het zeeverkeer
zal voortgaan, alsof er geen Duitschers on
der zee loerden om te moorden. De taak
om de moordenaars hun gerechte straf te
geven en de wereld van dit afschuwelijk ge
weld te bevrijden zal nu slechts met te groo-
ter kracht worden aangevat.
LONDEN. Uit verontwaardiging over
het gebeurde met de „Lusitania" vernield©
een menigte een aantal winkels van Duit
schers te Liverpool.
D© politie arresteerde 20 personen. Daar
de menigte trachtte de gevangenen te be
vrijden, was de politie genoodzaakt gebruik
te maken van de wapenstokken.
Indruk In Amerika.
WASHINGTON. In verband met het
verlies van Amerikaansehe levens bij de
„Lusitania" ramp achten autoriteiten aan
het Staatsdepartement den toestand ern
stiger dan ooit sedert het uitbreken van den
oorlog. Wilson zal waarschijnlijk, alvorens
zijn houding te bepalen, overleg plegen met
de leden van de Congrescommissie voor
Buitenlandsche Zaken.
NEW YORK. Roosevelt, het Lusita-
nia-geval besprekende, zeide Zulke daden
kunnen door geen enkele internationale
wet anders beschouwd worden dan als
zijnde zuivere zeerooverij. Het doen zin
ken van de Lusitania is niet alleen zeeroove
rij, doch een moord op grooter schaal dan
eenige zeeroover uit vroegere tijden ooit in
praktijk bracht.
Dit is een oorlogvoering op dezelfde wijze
als waardoor in Dinanfc en Leuven hon
derden Belgische vrouwen en kinderen ge
dood werden. Het is oorlogvoeren tegen
onschuldige mannen, vro,uwen en kinderen:
die over den Oceaan varen. Onze landge-
nooten, mannen en vrouwen zijn onder de
slachtoffers en het is niet aan te nemen,
dat wij geen standpunt in deze zaak moeten
innemen. Wij zijn dat niet alleen verplicht
tegenover de menschheid, maar ook aan ons
nationaal zelfrespect,
NEW-YORK. De „Tribune" zegt:
„Er zai geen poging worden gedaan om
de actie van den'president te verhaasten,
hij echter, noch eenige andere autoriteit in
de Veroenigde Staten kan in twijfel verkee-
ren over de stemming, waarin zijn mede
burgers erop sullen, wachten.
In deze crisis kan de president verzekerd
zijn van de ondersteuning van ^.lle partijen.
Bij deze nationale tragedie zuilen zij slechts
één gedachte, één plicht en één wil hebben.
De natie, die de zeelieden van de „Maine"
gedachtig was, zal de burgers van „Lusita
nia" niet vergeten."
Do „American" verklaart, dat de wetten
van oorlog in het niet verdwijnen bij zoo'n
groote rarnp, door welke de wet van de al
gemeens menschelijkkeid wordt geschonden.
WASHINGTON. De eerste mededee
ling van het Witte Huis betreffende
het gebeurde met de „Lusitania" is
vervat, iri een verklaring van Zaterdagavond
van den secretaris van den President,
waarin gezegd wordtPresident Wilson is
natuurlijk diep onder den indruk van den
ernst van den toestand. Hij overweegt aan
dachtig maar bedaard hetgeen hem te doen
staat. Hij weet, dat het volk wenseht, dat
hij zal handelen met verstandig overleg,
maar tevens met vastberadenheid."
NEW-YORK. De „New-York Herald"
zegt in een hoofdartikel over de „Lusita
nia" „Bij deze koelbloedig vooraf beraam
de misdaad zal een verblindende bliksem
straal van verontwaardiging schieten door
het geheel© neutral© gedeelte van de wereld,
dat helaas steeds kleiner wordt.
De officieele advertenties van Duitsch-
land, waarin het de wereld kennis gaf van
zijn voornemen, de aangeteekende brieven
en de telegrammen, door passagiers ontvan
gen, waarin hun werd bericht, dat Duitsch
land plan had tot deze bloedige daad van
verwoesting, geven blijk van een verhard
heid en een afwezigheid van gewone men-
schelijke gevoelens, dat men met afschuw
het hoofd afwendt als van het werk van de
groote menschenslachters uit do dagen der
m i ddol eeuwen
Op het einde van heb artikel spreekt het
blad de hoop uit, dab voor de Vereenigde
Staten er eene oplossing gevonden zal wor
den met waardigheid en eer en zonder
bloedvergieten.
D© „New-York Tribun©" schrijft r Er
moet geen poging gedaan .werden., om het
optreden van president Wilson, te verbaas
ten, maar noch hij, noch eenig ander regee-
riugspersoon kan twijfelen aan d© gemoeds
stemming, waarin de burgers wachten. I
d.eze crisis kau d© president verzekerd zij
van den onverdeelden steun der burgers van
alle partijen. Tegenover dit nationale drama
zullen wij slechte één gedachte, één plicht en
één beslissing hebben. Het land, dat zich
d© zeelieden van de Main© herinnerde, zul
len de opvarenden van de „Lusitauia" niet
vergeten.
De „Now-York American" zegt: Het
was geen oorlogsdaad, doch de handeling
van een grootmoordenaarOverwegingen
van oorlogsrecht, vervangen tegenover een
zoo groote ramp, welke de meer belangrijke
wetten van humaniteit geweld aandoet.
De „Post" zegt: „Duitschlaiid mag geen
oogenblik er over in twijfel worden golateu
hoe de beschaafde wereld over deze jongste
snooddaad denkt. Bij zulk een moord op
groote schaal nog te spreken van de tech
niek van de oorlogsregelen is tijdverspillen
Het internationaal recht en de web van
God, zij zijn beide met voeten getreden.
Wat liet kinderachtig punt betreft van
de waarschuwing voor het schip vertrok, de
„.Zwarte Hand" zendt ©veneens waarschu
wingen. Tegen -zulke ellendelingen en wilde
beesten moet de maatschappij zich met alle
middelen verdedigen. Von Bieberstein,
Duitechlands eigen vertegenwoordiger, ver
klaard te 's-Gravenhag©„Er zijn gruwel
daden, waaromtrent geen bepalingen in
liet volkenrecht behoeven te worden opge
nomen. daar zij door de menschheid alge
meen en onmiddellijk veroordeeld worden.
De regeering, dio last geeft tot zulk een
schanddaad, is zelf een zeeroover en ban
diet. Ieder verstandig mensob zal begrijpen
welk een ernstige crisis voor de Vereenigde
Staten door het gebeurde uitgelokt is."
De correspondent van de „Evening Sun"
te Washington verklaart, dab men daar
van meening is, dat liet bespottelijk zou
zijn als Amerika verder vriendschappelijke
gevoelens zou blijven betoonen voor een
regeering, die door zulk een koelbloedige,
meedoogenlooze daad den dood van zooveel
Amerikanen heeft veroorzaakt. Men vreest.
en, daar, zoodra de periscoop van den onder
zeeër zichtbaar zou worden, de kapitein van
een schip met een snelheid als de „Lusi
tania" kon ontwikkelen, onmiddellijk van
koers zou kuunen veranderen.
Een onderzeeër, die toevallig in den koers
zou komen van het reusachtige schip, zou dit
op een afstand van vijftien mijlen of meer
reeds ontdekken, vooral op een helderen
middag, als het Vrijdag was.
De snelheid, waarmede de „Lusitania"
zonk, zoo concludeert de heer Hurd, bewijst,
dat zelfs het best en sterkst gebouwde schip
niet tegen een torpedo bestand is. Heeft
eenmaal een torpedo op een vitaal gedeelte
den romp getroffen, dan is het lot van het
schip bezegeld.
Ten slotte acht Hurd het mogelijk, dab
de Amerikanen een onderzoek zullen vragen,
evenals bij de ramp met de „Titanic". In
dat geval zal alles nauwkeurig worden nage
gaan en meer licht verspreid worden over
het vreeselijke incident. Dan zullen we ver
nemen, schrijft hij, waarom de vervaarlijk
groote schijf overdag naar Liverpool
opstoomde en waarom het schip, zooals het
geval, schijnt geweest te zijn, min of meer
de gewone route heeft gevolgd.
Do „Katwijk".
Het correspondentiebureau te 's-Graven-
hage meldt:
Naar aanleiding van het bericht dat in
zake de Katwijk" overeenstemming tus-
schen de Regeeringen van Duitschland en
Nederland is tot stand gekomen, vernemen
wij dat ter bevoegder plaatse nieta be
kend is.
Men herinnert zioh, dat een correspon
dent te Berlijn het bericht zond, waarop
bovenstaande tegenspraak slaat.
Een Engelsche torpedobootjager in den
grond geboord.
BERLIJN. Den 7en Mei werd voor
Zeebrugge de Engelsche torpedoboot
jager „Maori" door onze kustbatterijen
in den grond geboord. De torpedoboot
jager „Crusader", die te hulp tracht
te te komen, werd gedwongen zich te
rug te trekken en zijn uitgezette reddings
booten in den steek te laten. De geheele
zoo voegt deze correspondent daaraan toe, bemann; Tan de ijMaori"_ evenals'de be-
dat de openbare meemng er op zal aandnn- manningaf1 Tan de „loepen van de „Craaa-
gen dat de Vereenigde Staten zullen wei
geren verder hun gastvrijheid uit te strek
ken tot de officieele vertegenwoordigers
van Duitschland. Een vei-breking der diplo
matieke betrekkingen behoeft echter nog
geen oorlog ten gevolge te hebben.
Duitsche persstemmen.
BERLIJN. Naar aanleiding van den
endergang van de Lusitania" schrijft het
„Berl. Tagebl."„Met diepe ontroering
vernemen wij, dat d© „Lusitania" vernie
tigd is en dat daarbij een groot aantal men
scben om het leven zijn gekomen. Wij be
treuren oprecht hun hard lot, maar weten
tevens dat wij vrij zijn van alle schuld.
Men kan er zeker van zijn, dat de kreet
van verontwaardiging, die langs den Engel
schen kabel over de geheele wereld ver
spreid wordt, zich weder tegen Duitsch
land za.l richten, men moet echter hopen,
dat bij kalm nadenken later een afkeurend
oordeel over de Engelsche Admiraliteit zal
worden uitgesproken.
De velen, die thans in rouw gedompeld
zijn, moeten een klacht aanheffen over
Churchill, die door zijn gewetenlooze maat
regelen, door welke hij de vervloekingen
der menschheid op zich moest laden, tot
deze wreede wijze van oorlogvoeren aan
leiding heeft gegeven."
In het geval van de „Lusitania" werd
een oorlogsschip vernield. De „Lusi
tania" staat op de lijst van Engelsche hulp
kruisers, was gewapend met twaalf 15 c.M.
kanonnen en dus van meer geschut voor
zien dan eenige .Duitsche beschermde krui
ser. De „Lusitania" moest dus, als zijnde
een hulpkruiser, verdacht zijn op een aan
val."
Het blad haalt dan uit de „Daily Tele
graph" van 3 dezer de waarschuwing aan,
die de Duitsche ambassade op 27 April in
alle voorname Amerikaansehe bladen plaat
ste en waarin met den grootsten nadruk er
op werd gewezen, dat reizigers, die plan
hadden zich voor een reis over den Atlan-
tischen Oceaan op een Engelsch schip in to
schepen, dat op eigen verantwoordelijkheid
deden.
De correspondent van de „Daily Tele
graph" berichtte aan zijn blad, dat de
groote meerderheid der passagiers den spot
dreef met deze waarschuwing, omdat de
snelheid van dit schip van de Cunard-lijn
het gevaar voor onderzeeërs tot een mini
mum reduceerde. Op dezelfde wijze lieten
zich andere voorname bladen uit.
BERLIJN. Hier wordt gemeld, dat heb
stoomschip „Lusitania" allerlei oorlogsma-
terieel, hoofdzakelijk munitie voor de ge
allieerden aan boord had.
BERLIJN. Naar wij van bevoegde zijde
vernemen, bevonden zich aan boord van do
„Lusitania" 5400 kisten munitie. Verre
weg het- grootste gedeelte van de lading be
stond uit ooilogsoontrabande.
Frar.sche persstemmen.
PARIJS. „Colliers Weekly Magazine"
oordeelt over het optreden der Duitschers
als volgt:
De vergeefsche pogingen van Pruisen om
den vijand te terroriseeren door de legende
te scheppen van een superieure natie, heb
ben geen vrees voor Pruisen gewekt, doch
veeleer afschuw voor het Pruisïanisme.
De aanslag beraamd.
Het is waarschijnlijk, schrijft Archibald
Hurd in de „Daily Tel.", na een beschrij
ving van de „Lusitania" te hebben gegeven,
dat aan den aanval een concentratie van
duikbooten aan de Iersche kust- is vooraf
gegaan.
Wij hebben een periode gehad van betrek
kelijke rust in de Iersche Zes en hot Kanaal,
vermoedelijk het gevolg van de samentrek
king der duikbooten voor een aanval op den
Oceaanstoomer. Wat is waarschijnlijker,
dan dat de Duitsche marinestaf, na de
waarschuwingen in de Amerikaansehe pers,
een groot aantal van de grootste en kracht
dadigste onderzeeërs verzamelde, met bevel
de wacht te houden langs den weg, welken
heb schip waarschijnlijk naar Liverpool zou
volgen? De veronderstelling, dat het stoom
schip is opgewacht en dat alle duikbooten,
die daartoe beschikbaar waren, waren ver
zameld om het aan te vallen, kan alleen
's vijands succes verklaren. De snelste
onderzeeër kan onder water nog geen 15
lcnoopen loopen, zoodat er geen sprake van
kan zijn een schip als de „Lusitania" in te
halen. Heb zou ook doelloos zijn te trach
ten de prooi aan de oppervlakte te pade
der" werden door onzè schepen gered en
naar Zeebrugge gebracht, in het geheel
zeven officieren en 88 man. Geteekend:
von Behnke.
Sn da lucht gevlogen.
GRIMSBY. De trawler „Hellenic" is
Zaterdag in de Noordzee tengevolge van
het stooben op een mijn in de lucht gevlo-
hulpkruiser „Tilvana" in de ""emmerns
Belt geramd zijn en daarna gezonken. Het
bureau „Norden" verneemt te oevoegder
plaatse dat het stoomschip „Vanadis"
door een Duitsch wachtschip gesommeerd
was bij te draaien, maar dat ondanks vlag-
signalen, ondanks een blind en daarna een
scherp schot dit bevel niet werd opgevolgd
Eerst daarna werd het door het wachtschip
geramd en tot zinken gebracht. De beman
ning werd gered en bevindt zich te Kiel.
Het torpedeeron van do „Amorïca".
PARIJS. Men is in Noorwegen ze
verbolgen wegens het torpedeeren van
„America". Bladen van alle kleur verkla
ren heb noodakelijk te achten, dat de Duit
sohe regeering verontschuldigingen aanbiedt,
een schadeloosetelling betaalt en de schul
digen bestraft.
BERLIJN. Bij het nader onderzoek in
zake het vergaan van hét Noorsche stoom
schip „America" werd, ofschoon de kapitein
bleef bij zijn verklaring, dat het beslist ge
torpedeerd was, daarvoor geen steekhou
dend bewijs gevonden.
ENGELAND.
Lloyd George over den oorlog.
LONDEN. In een hier gehouden redevoe
ring maakte minister Lloyd George
melding van de ernstige verwonding
een zoon van Asquith aan de Dardanellen.
Da heer Lloyd George zeide verder, dat
hem herhaaldelijk werd gevraagd hoe lang
do oorlog zou duren. Hij kon dan alleen
antwoorden met de woorden van Abraham
LincolnTotdat het doel bereikt
Lloyd Georg© hoopte dat- de strijd niet
eerder zou eindigen.Hij wees er vervolgens
op, dat heb voornaamste deel van den oor
log was de vrijheid van Europa. Do voor
uitgang van de Pruisisch© militaire eer
zucht om de wereld te overheerschen zal
Europa een ontzaglijken prijs kosten, en
wij moeten bereid zijn ons deel daarvan te
betalen of voor altijd in vernederend va-zal-
schap t© komen. Honderd duizenden van
onze soldaten doen hun plioht en er zijn
rog twee millioen Britsche soldaten meer,
die even dapper zijn.
FRANKRIJK.
Van het Westelijk Oorlog^terirem.
PARIJS. Er hebben artillerie-gevech
ten plaats gehad langs het geheele front.
Een Fransch bataillon nam door een wel
geslaagde overrompeling een sterk bolwerk
van de Duitschers ten westen van Lens en
maakte daarbij ongeveer 100 krijgsgevan
genen.
Tot tweemaal toe heeft in dezen oorlog generaal Von Hindenburg bij de
Masurische Meren in Oost-Pruisen een groote overwinning't eerst in Augustus
reeds toen niet minder dan 90,000 vijanden krijgsgevangen werden gemaakt, volgens
de Duitsche lezing, later in den winter. Deze laatste slag noemt men den „winter-
slag" en had plaats onder veel grootor moeilijkheden dan de eerste. Onze plaat laat
daarvan iets zien. Het leger, de kanonnen, de proviand- en munitiewagens moesten
zich een weg banen door diepe sneeuw, en we zien, hoe de infanterie daaraan te
pas kwam en een pad vrij maakte.
gen. Van de bemanning kwamen er twee
om heb leven, do reet werd te Grimsby ge
land.
De actio der onderzeeërs.
LONDEN. Volgens mededeeling van de
admiraliteit boorden Duitsche duikbooten
deze week tot 5 Mei vijf Engelsche koop
vaarders, totaal 11.000 tons, en zestien vis-
schersvaartuigen, totaal 3000 tons, in den
grond. Gedurende dien tijd liepen in heb
geheel 1604 schepen de Britsche havens
binnen.
Schepen getorpedeerd.
LONDEN. Een Duitsche onderzeeër heeft
op- de kust van Northumberland het Engel
sche stoomschip „Don" getorpedeerd.
De bemanning werd gered.
LONDEN. Hef stoomschip „Truro" is
aan de Schotsche kust door den Duitschen
onderzeeër „U 39" in den grond geboord.
De bemanning is te Rosyth geland. Er val
len geen men&chenlevens te betreuren.
Op een mijn geloopen.
LONDEN. De Admiraliteit bericht: De
torpedojager „Maori" stiet Zaterdag aan de
kust van België op een mijn en sprong
uiteen.
De bemanning redde zich, toen liet schip
begon te zinken, in roeibootjes.
LONDEN. De „Maori" opereerde twee
mijlen ten noordwesten van het lichtschip
Woelingen, en liep toen op een mijn.
De torpedojager „Crusader", die in de
nabijheid was, liet booten neder om de be
manning te helpen en op te pikken, maai
de vijand opende het vuur uit zijn strand-
batterijen, zoodat de „Crusader" na 90 mi
nuten de booten in de steek moest laten en
aftrekken.
Uit Duitsche bron wordt bericht, dat
de bemanning van de „Maori" en van de
„Crusader", in het geheel zeven officieren
en 88 man, gevankelijk naar Zeebrugge
zijn gebracht en dat de booten in beslag
zijn genomen.
LONDEN. De bemanning van de
„Maori" is krijgsgevangen gemaakt.
De „Vanadlö".
Volgens Zweedsche bladen zou het Go-
thenburgsche stoomschip „Vanadis" Dins
dag i;L bij helder weer; dpor den D uitschep
Bij Bagetelle in Argonne werden drie
aanvallen der D'uitschers, één gedurende
den nacht van 7 op 8 Mei en twee in den
loop van den 8sten, afgeslagen.
Drie aanval&pogingen der Duitschers in
het Le Prêtre-bosch werden onmiddellijk ge
stuit.
Aan den rechteroever van de Fecht
(Elza-s) zijn de Franschm in de richting van
Metzerel een K.M. vooruitgegaan op een
front van 1-500 M.
De vergiftige gassen.
LONDEN. Een officier, die in het
hospitaal de Engelsche slachtoffers van
het gebruik van verstikkende gassen
door de Duitsokers bezicht heeft, geeft
in de bladen een ijselijke beschrijving
van de martelingen, welke deze gas
sen veroorzaken: „Wij behoefden niet
te vragen", zoo zegt hij, „in welke zaal de
lijders zich bevonden. Het leven, dab de
arme drommels maakten bij hunne pogin
gen om adem te krijgen, was oen voldoende
aanwijzing.
Ik zag er ongeveer twintig, allen meer
of minder in zittende houding, releuud te-
Êen de muren en lichtelijk met open mond
een en weder bewegend bij hunne pogingen
om te ademen. De oogen waren verglaasd,
de gezichten, armen en handen glimmend
grijszwart, het was een akelig gezicht.
Feitelijk kon er niets voor hen worden
gedaan.
Het gas vult de longen met ©en water
achtige, schuimende stof, die langzaam toe
neemt, tob zij de longen geheel - uit; dan
stijgt zij op naar den mond, waarna de
slachtoffers 6terven. Het is verstikking,
een langzaam verdrinken, in sommige ge
vallen in één of twee dagen.
Meer dan de helft van de manschappen,
die wegens vergiftiging door gassen in het
hospitaal waren opgenomen, stierven, an
deren zullen nog sterven, terwijl degenen,
die de onmiddellijke gevolgen te boven ko
men, longontsteking krijgen.
Het is do vroeseüjkste vorm van een we
tenschappelijke marteling.
Geen enkele der mannen, die ik in het
hospitaal zag, had een wonde of zelfs maar
een schram."
Het gebruik van deze gassen hoeft zulk
een ergernis gewekt, dat eenige Engelsche
bladen tbans aanraden de Duitschers met
hun eigen wapens te bevechten. Ze betoo-
gen, dat zulks, afgescheiden van de quaestie
van het/ winnen of .verliezen van een slag,
noodig is met het oog op de rechtvaardig
heid jegens de Engelsche soldaten. Daarbij
wijzen zij erop, dat de wind meestal zuid
westelijk is en dat de Duitschers dus ten
slotte hun eigen barbaarscke vinding en
hun inbreuk maken op de internationale
trouw zullen betreuren. Daaraan wordt
echter toegevoegd, at het feit, dat de ge
allieerden genoodzaakt zullen zijn deze
nieuwe strijdwijze" over te nemen, Duitsch
land niet zal zuiveren van den blaam, er
mede begonnen te zijn en dat de misdaad
ze ingevoerd te hebben daarom niet zal ver
dwijnen van de lijst der zaken, voor welke
voldoening zal worden geëischt op het einde
van den oorlog.
De bladen zijn het erover eens, dat een
protest niet zal batende vijand bekommert
zich immers niet om de meening der neu
tralen en de verachting en de verwenschin-
gen, die hij op zich laadt.
Zij verklaren, dat de geallieerden niet
werkeloos mogen blijven toezien, dat hun
dappere mannen den dood vinden door dit
nieuwe wapen en zij betoogen, dat dit pro-
bloem door de geallieerden onmiddellijk ter
band moet worden genomen.
RUSLAND,
Van hef Oostelijk OorScgsierrein.
BERLIJN. Rajjporb van den generalen
stafOnze tegen Lïbau optrekkende troe
pen namen bezit van deze stad. Daarbij
vielen 1600 gevangenen, vijf kanonnen en
vier mitrailleurs in onze handen. -
De vervolging van den verslagen vijand
door heb leger van generaal Mackensen en
de daarmede samenwerkende strijdkrachten
werd ook Vrijdag, afgezien van eenige
achterhoedegevechten, steeds voortgezet.
Onze voorhoede trok reeds 's avonds over
de Wistok bij Krosno. Het totaalcijfer van
de sedert 2 Mei gemaakte krijgsgevangenen
is tbans reeds tot ongeveer 70.000 gestegen.
Den Russen werden 38 kanonnen, waar
onder negen zware, ontnomen.
BERLIJN. Te Libau namen wij groote
hoeveelheden oorlogsmateriaal in beslag.
Voor de tarijke troepen van alle wapens,
die in de striek van Mitau bijeen waren ge
bracht, weken onze in de richting van die
stad voorgeschoven afdeelingen langzaam
achteruit.
Ten noordoosten van Kowno werd na ver
nietiging van een Russisch bataillon de lijn
Wilna-Schawli totaal vernield.
Aan den Njemen bij Sre lucky sloegen wij
het overschot uiteen van vier Russische
bataillons, dio waarschijnlijk behoord heb
ben tot de op 6 en 7 Mei bij Rossieny ver
slagen troepen.
Nieuwe aanvallen van de Russen op onze
stellingen aan de Pilitza werden met groote
verliezen voor den vijand afgeslagen.
Bij de vervolging van den verslagen
vijand overschreden de troepen van gene
raal Mackensen de Wisloka tusschen Besko
ten oosten van Rymanow en Frysztak.
Voor den druk der ten oosten en ten
noorden van Tarnow strijdende troepen der
verbonden mogendheden wijkt de vijand uit
Mielec en over den Weichsel terug.
Aan de verzwakte Russische stelliugen in
de Karpathen sloegen'andere Duitsche troe
pen aan de lijn Mezölaborecz-Sanok den
vijand uit zijn stellingen.
Het aantal gevangenen en de buit aan
geschut worden steeds grooter.
Uit den strijd tegen de Russen.
Steiner, de oorlogscorrespondent van den
„Berliner Lokai-Anzeiger" in Russisch
Polen, beschrijft een dag aan het front in
het gouvernement Soewalki
Van de overzijde van een meer beginnen do
Russische batterijen het gevecht. Het is er
prachtig weer voor. De lucht is kristal-helder
en geen windje beweegt de takken van de hoo
rnen. Of we vandaag ook nog iets op het dak
zullen krijgen, vraagt een infanterie-officier,
en door zijn kijker zoekt hij heb terrein af. Hij
kau echter niet ontdekken, waar de Russen
lieenschieten. Zij schieten in den laatsten tijd
als gekken om zich heen, zegt hij. Twee scho
ten hier, dan een schot zes honderd meter
verder. Vervolgens veranderen zij do richting
45 graad en beschieten onschuldige heuvels,
alsof die hun kwaad hadden gedaan. Wat dab
geschiet beduiden moet, is ons werkelijk on
verklaarbaar. Alles moet toch een beteekenis
bobben, maar dat gedoe is volkomon zinneloos.
Misschien willen zij ons doen gelooven, dat ze
veel artillerie hebben. Maar wij laten ons niet
misleiden.
Wat de officier zeide, vertelt Steiner dan,
komt overeen mot hetgeen ik zelf in den laat
sten tijd hob waargenomen. De Russische ar
tillerie, dio gedurende den veldtocht onver
wacht goed geschoten had, is qualitatief slech
ter geworden. Haar hoofddeugd was de uitste
kende waarneming van hot vijandelijk gebied
en het snelle inschieten van haar batterijen.
Als men zioh een paar oogenblikken in onge
dekt terrein vertoonde, hagelden de granaten
daar neer. Niet het geringste ontsnapte aan
deze voortreffelijke waarneming .In den laat
sten tijd is dat 'anders geworden. Gebrek aan
ammunitie schijnt er nog niet te heerschen,
ofschoon men hij het begin van den veldtocht
meende, dat een dergelijke verspilling den
grootsten voorraad in korten tijd moest uit
putten. Het is anders gegaan. Gedurende den
;eheelen veldtocht hadden do Russen slechts
ïoogst zelden gebrek aan ammunitie en dit
was dan zeer snel weer verholpen. De grana
ten waren in den beginne niet van de beste
cjualiteit. Ze ontploften niet en veroorzaakten
slechts dan sc-hade als een treffer 'in de troe
pen eloe-g. Dit komt echter hoogst zelden voor.
Nu is velerlei veranderd. Behalve het groote
verlies aan kanonnen, dat niet zoo gomakke-
ijfc te verhelpen is, als het ontzaglijke ver
lies aan meiischenmateriaal, schiet do Russi
sche artillerie reeds geruïmen «tijd hij lange
na' niet meer zoo uitstekend als vroeger. Wij
kunnen dit. slechts verklaren, wijl de later
gevormde officieren en manschappen -niet meer
zoo goed zijn als de oude. Do artillerie eischt
een zeer nauwkeurige opleiding en de opper-
lakkige oefening moet hij de geringe ontwik
keling van denRussische» soldaat nog meer
bezwaar hebben dan elders, waar de man-
happen in ieder geval allerlei nuttige kon-
is uit do school hebben meegebracht.'
Terwijl, ik met de officieren van do com
pagnie praat, struikel ik bijna over een kanon,
dat even als do andere, geheel met takken,
bedekt is. Die zijn gemaskeerd tegen do vlie
gers, zegt oen'der officieren. Do Russische
vliegers laten zich echter zeer zelden zien.
Mochten zij komen, dan zouden zij onze bat
terijen toch niet ontdekken, niet «ens als wij
druk vuurden. Inderdaad, éen, vlieger zou tot
op drie of vier honderd 'meter moeten dalen,
om er iets van te merken, In ieder' geval
staan onze ballonkanonnen gereed om een
waaghals behoorlijk t© ontvangen. Voorloopig
steken zij echter hun loop_ vergeefs omhoog.
In plaats van Russische vliegers komen ooie
vaars en deze worden door onze mannen, dio
na, den eindeloos langen regen reeds vergeten
schijnen te hebben hoe deze vogel er uit
ziet', vaak voor vijandelijke vliegers worden
gehouden. Gelukkig' is niet iedere kogel raak,
anders zou reeds menige vogel.het'slachtoffer
van de vergissing zün geweesfca
