48 uur verlof.
OP ZEE.
ÖJE3 SOXjIDATEKTCOURAWT 'va.n Woensdag 9 O JVprïl X X S
Mgr. dr. Nolens.
We hebben dezer dagen melding gemaakt
van het trachten der Nederlandsche regee
ring om haar vertegenwoordiging bij den
Pauselijken Stoel te herstellen. Zij heeft als
buitengewoon afgezant naar Rome afge
vaardigd mgr. dr. Nolens. Of deze daarom
aangewezen is voor een nieuw te vestigen
diplomatieken post to Rome,.is nog niet
duidelijk. De Maasbode" beweert het,
maar do ,,Tijd" spreekt het tegen. Dr.
Nolens' sending zou maar een tijdelijke zijn
en niet zoozeer ten doel hebben het herstel
der betrekkingen met het Vat-icaan, als wel
om de Nederlandsche regeering zooveel mo
gelijk in te lichten omtrent de pogingen,
door Z. H. den Paus ingesteld tot bevorde
ring van het herstel van den vrede. Een
loffelijk doel zeker en waarvan de beharti
ging aan geen betere hand kon worden toe
vertrouwd, dan aan die van den waSrdigen
geestelijke.
op een ambulanoetrein. Acht gèwonden
werden daarbij gedood, gewond twintig.
Velo wagens werden beschadigd. De vlieger
voerde valschelijk de Duitsche vliegerken-
teekenen.
D© „Nordd. Allgem. Zeit." over da
vredegeruchten,
BERLUN. De „Nordd. Algem. Zeitung"
schrijft: „Van verschillende zijden hooren
wij, dat in stad en land geruchten omtrent
voorbereiding van vredesonderhandelingen
in omloop worden gebracht. Men laat zélfs
reeds doorschemeren, dat voorbereidende
stappen voor het sluiten van een afzonder
lijken vrede met Engeland op den grondslag
van zekere v.enschen of eischen van dit land
gedaan zijn of gedaan zullen worden.
Niemand, die tot oordeelen bevoegd is,
kan eraan denken, de voor Duitschland
gunstige positie ten behoeve van een voor-
barigen vrede met een van zijn vijanden
prijs te geven.
Na de voorloopig eenig mogelijke alge-
meene omschrijving van het doel van den
oorlog, door den Rijkskanselier in zijn rede
voeringen gegeven, moeten wij van elk voor
deel, dat de oorlogstoestand biedt, gebruik
maken om te verzekeren, dat niemand het
in het vervolg zal wagen onzen vrede te ver
storen. Daarbij moet het blijven.
Geruchten, dat Duitschland geneigd zou
zijn vrede te sluiten zijn bij ons onverzwakt
besluit om den vijand ten onder te brengen,
dwaze of kwaadwillige, in allen gevalle ech
ter doellooze verzinsels.
„Het verhongerende Duitschland."
Door bemiddeling van een onzer lezers, zoo
schrijft de Nieuw© Courant, zendt ons „het ver
hongerende Duitschland" d© spijskaarten van
een restaurant in Hamburg van 16 Maart en
5 April j.l. Die spijskaarten geven inderdaad
allerminst den indruk dat het ten eind© loopt
met de levensmiddelen, zoo verscheiden is de
lteus, zoo laag de prijs. Voor 70 ct, (1 M.
20 p.) krijgt men een bord soep (keuze uit
vier verschillend© soorten) een vleesch- of
vischgerecht met groente, een compote of sa
lade en een nagerecht. Voor 1.80 M. werd dit.
zelfde menu gegeven maar men kon zich een
vischgerecht en een vleeschgerecht kiezen. Ook
de keuze der gerechten a la carte is thans in
geen enkel opzicht minder ruim dan voor den
oorlog, de prijzen bloven aan zich gelijk, de
heele spijskaart onderging Blechts één wijzi
ging: de vreemde woorden verdwenen of ge-
Keel ,of zijn tusschen haakjes geplaatst achter
den nieuwen Duitschen naam.
ENGELAND.
Aanmaak van oorlogsbenoodlgdheden.
LONDEN. Dé Times" verneemt, dat
vrijwel alle fabrieken in Lancashire die
zioh in gewone tijden bezig houden met de
vervaardiging van textielraachines, thans
oorlogsmunitie fabriceeren, in hoofdzaak
onderdeden van geweren.
FRANKRIJK.
Van het Wesielijk Oorlogèterrein.
BERLIJN. Officieel wordt uit het groote
hoofdkwartier gemeld
Bij Yperen hadden wij weder succes.
Het op 23 April veroverde gebied ten N.
van Yperen werd ook Zaterdag tegen vijan
delijke aanvallen verdedigd.
Verder oostelijk zetten wij den aanval
voort. Wij bestormden de hoeve Soldaert,
ten Z.W. van St. Julien, en de plaatsjes
St. Julien en Kersselaere, en drongen zege
vierend door tot Grafenstafel.
De Parijsche correspondent van de „Dagens
Nyheter" vertelt, op onderhoudende wijze, hoe
de Engelsehe officieren zich in Parijs tegen
woordig amusec-ren:
Ik ontmoette hen op een avond bij „Ciro" en
toevallig gingen zij aan een tafeltje vlak bij
mij zitten. Vóór den oorlog was Ciro een der
meest bekende Tango-tempels van Parijs, maar
nu is de Tango er uit gejaagd en speelt er een
Zigeuner-kapel van 4 tot 10 uuri Op dien avond
was het bij Ciro tamelijk leeg; er bevond zich
een gezelschap Engclscho marine-vlicgofficieren,
dan waren er een tafeltje met gewonde Fran-
sehe dragonder- en kurassier-officierën, onge
veer 20 yankees, een aantal dames en eenige
oudo Fransche „Lebemanner" met juffrouwen.
En plotseling kwamen zij binnen! Twee Engel
sehe officieren, een lange, magere kapitein, en
een luitenant met een meisjesachtig gezicht.
Achtér hen verscheen een soldaat in khaki, dio
bij de deur bleef staan, alsof hij het niet waag
de. binnen te komen. De muziek hield op, en
het- lawaai van messen en vorken verstomde;
alle aandacht was op d© officieren gevestigd,.
Men is in Parijs .er wel wn gewend, dat men
In deze gevechten werden ongeveer dui
zend Engelschen gevangen genomen en
zeven mitrailleurs buit gemaakt.
Do Engelsehe tegenaanval tegen onze stel
ling ten W. van St. Julien werd Zondagmor
gen met zware verliezen afgeslagen.
Ten Westen van Mill werd een poging
der Engelschen om onze linie aan te vallen
door ons vuur vernietigd.
In hot Argonnenwoud sloegen wij ten N.
van Four do Paris een aanval van twee
Fransehe bataljons af.
Op de Maashoogten, ten Z.W. van Com-
bres, leden do Fransehen een ernstige neder
laag. Hier gingen wij tot den aanval over,
en braken in storm door verschillende ach
ter elkaar liggende Fransche linies. Nachte
lijke pogingen der Franschen om ons het
veroverde gebied weer te ontnemen, mis
lukten onder zware verliezen van den vijand.
Vior-en-tw3nfcig Fransche officieren, 1600
man en 17 kanonnen vielen in dezen strijd
in onzo handen.
Tusschen Maas en Moezel kwam het op
enkele plaatsen aan ons zuidfront weder tot
gevechten; die bij Ailly duren nog voort.
In liet Bois le Prêt© mislukte een Fran
sche nachtaanval.
In de Vogezen belette ook Zaterdag dichte
nevel de operaties.
PARIJS. Ten noorden van Yperen
hebben de Duitscbers in den nacht van
Vrijdag op Zaterdag en den daarop volgen
den dag groote moeite gedaan om te pro
fiteer en van de verrassing, teweeg gebracht
door hun verstikkende gassen. Deze poging
mislukte echter.
Op 24 April slaagden zij zij het aanbre
ken van den dag er in het dorp Lizerno aan
den liukcroever van d© Yser te nemen; na
een krachtigen aanval van Fransche zoua-
ven en Belgische karabiniers kwamen de
Fransohen echter wederom iu het bezit van
heb dorp.
De Franschen maakten vrij belangrijke
vorderingen op hun linkervleugel in ver
binding met het Belgische leger, maar kwa
men langzaam vooruit aan de rechterzijde.
De Engelsehe troepen stonden geduren
de dien tijd bloot aan een hevigen aanval.
Zij beantwoordden dien onmiddellijk met
een tegenaanval en handhaafden zich in hun
stelling. De tegenaanvallen der Franschen
werden, in nauwe verbinding met de geal
lieerden, met succes voortgezet.
De Duitscbers, die een aanval deden met
twee legercorpsen, zijn op 24 April voort
gegaan met het gebruiken van verstikkende
gassen. Eenige van hun projectielen, die
niet ontploft waren, bleken een groote hoe
veelheid daarvan te bevatten.
In Champagne bij het uitspringend ge
deelte van het noorden van het blokhuis bij
Béaujour lieten de Duitschers iu de nabij
heid der Fransche loopgraven vijf krachtige
mijnen springen. Ondanks de hevige ont
ploffing werden de door de ontploffing ge
slagen gaten, in doorsnede 25 M. groot, on
middellijk bezet door de Fransche troepen,
die de Duitschers daarin voor waren.
In Argonne hebben de Franschen een
Duitsche loopgraaf genomen, zij maakten
twee mitrailleurs buit en namen een aan
tal manschappen gevangen; het gevecht,
hoewel van plaatselijken aard, was zeer
hevig.
Op de hoogten aan de Maas bij de loop
graaf te Calonne deden de Duitschers een
aanval met een geheele divisie over een
front van minder dan 1 K.M. De eerste
linie der Franschen moest eerst ontruimd
worden, maar later werden de Duitschers
door een tegenaanval weder achteruit ge
drongen.
Er werden zeer hevige gevechten geleverd
in het Ailly-bosch, waar de Duitschers wan
hopige pogingen deden om de 700 M. loop
graaf te heroveren, die de Franschen hun
op 22 April hadden ontnomen. Nadat zij in
den ochtend van 24 April een gedeelte dezer
loopgraven hadden ontruimd, heroverden
de Franschen ze in den loop van den dag
en handhaafden zich er in.
De Duitschers beschoten de Franschen
hevig, maar deden geen nieuwen aanval.
De aanval bij Boeslnghe,
PARIJS. In een telegram uit Noord-
Frankrijk wordt medegedeeld:
Ooggetuigen van den aanval der Duit
schers op Boesingho zijn van meening, dat
de Duitschers geen bijzondere bommen met
verstikkend gas gebruikten, maar cat een
soort damp door tot dusver onbekende mid
delen uit de Duitsche loopgraven werd
voortgedreven.
De geallieerden hadden reeds vroeger een
ongewone beweging opgemerkt achter de
borstweringen van de loopgraven 'an den
vijand, in welke borstweringen openingen
waren gemaakt. De Duitschers wachtten
een gunstigen wind af om onder druk dam
pen uit te drijven, die herkend zijn ak af
komstig van chloorgas. De troepen der ge
allieerden waren verbaasd toen zij dikke wol
ken en een zwartachtigen nevel naar zich
toe zagen komen. De Duitschers, 'ebruik
makende van de tijdelijke verwarring, snel
den uit de loopgraven, door het artillerie
vuur ondersteund.
De Duitschers droegen rookmaskers, zoo
dat zij door den gordel van damp konden
heendringen.
Duitsche actie bij La Bassée.
LONDEN. Do „Morning Post" ver
neemt uit Noord-Frankrijk, dat de
strijd nu algemeen is tusschen I>eus
en de zee. Dé bride hoofdgebeurte
nissen tusschen Vrijdagavond en Zon
dagmorgen waren de gebeurtenissen bij
Engelsehe officiëren ziet, maar zooals do bin-
nengekomenen er uit zagen, had men or nog
nooit gezien, niet omdat zij een revolver droe
gen en stafkaarten bij zich hadden, maar omdat
de stukgescheurde uniformen, hun vermoeide
blikken en de bemodderde slobkousen de teeke
nen waren, dat zij juist van het front kwamen.
De muziek begon nu weer te spelen, want de
kapitein had den kapelmeester een blik toege
worpen, alsof hij wilde zeggen: „Kijk me toch
niet zoo aan."
De beide officieren namen aan een tafeltje
plaats en lieten zich met een plof op een sofa
vallen. „Eindelijk," zeide de kapitein. „Ik
geloof, dat ik ga slapen," zeide de luitenant.
„Damn it. Walker, een flesch. champagne, en
alles is weer in orde. Maar waar is Tommy?"
Waarschijnlijk is hij bezig met zich to was-
schen." „Kijk eens, Walker. Tommy mag van
daag lekker eten. Zulk een ordonnans krijg ik
nooit weder."
De luiténant bleef een korten tijd weg en
toen hij weer terugkwam, lachte hij. „Tommy
durft niet binnenkomen," zeido hij, „hij staat
buiten in de garderobe en wil liever in een
eenvoudig restaurant eten."
„Ik zal zelf even met hem gaan spreken."
De kapitein blééf lang weg, en ondertusschen
vraa feet hoofd van den luitenant op de borst
La Bassée en die langs heb kanaal tusschen
Yperen en Bixsclioote. Wat La Bassée be
treft, hier deed het leger van den Beier-
schen kroonprins zuilc een hevigen aanval
in de richting Givenchy-Cambrin, dat een
tijdelijk voordeel hier werd verkregen. De
Bri'tsehe liniën echter zijn niet verbroken
en blijven weerstand bieden aan de over
macht. Het legor van den hertog van Wur-
temberg, dat ten noorden van Yperen
strijdt, omvat ook een aantal Hongaarsche
regimenten.
in do streek van Yperen.
LONDEN. De correspond, van de „Mor
ning Post" in Noord-Frankrijk meldt, dat
de Fransche troepen ten noorden van Ype
ren, die door de met verstikkende gassen
gevulde bommen gedwongen waren terug te
trekken, bestonden uit Zouaven, mariniers
en Belgische karabiniers. De vijand zond
een strijdmacht over hst kanaal, die nu
de Canadee-sohe troepen ook va-n achteren
aanvielen. De Canadcezsn aan twee kanten
bedreigd, vochten als leeuwen met de
bajonet. Britsche versterkingen ijlden toe
met Zouaven, wier verbanden hersteld
waren, en men sloeg zioh door tot de om
singelde Oanadeezen, met wie te samen
daarop een heftige chargé op den vijand
werd ondernomen. Niet alleen werden de
verloren posities herwonnen, maar men
kreeg zelfs voet in de Duitsche linies. Ge
heele Duitsche compagnieën werden in de
pan gehakt bij den schitterenden stormloop
en vele gevangenen werden gemaakt, het
geen bewijst, dat de Duitsche verliezen zeer
zwaar moeten zijn, daar het in dezen ver
woeden strijd bezwaarlijk was om zich over
te geven. Een aantal mitrailleurs werd
vermeesterd. De Duitsohe veldkanonnen
I moesten worden teruggetrokken.
De verrichtingen van de Britsche artil
lerie waren zeer bewonderenswaardig. Eerst
moesten vele Engelsohe en Fransche kanon
nen in den steek worden gelaten, maar zij
werden niet door den vijand vermeesterd,
daar de artillerie als het ware ze beschermde
door een gordijn van projectielen, dat den
vijand de nadering belette. De kanonnen
werden later weer in bozit genomen.
Onder het op de Duitschers vermeesterde
materieel is ook het nieuwe apparaat om
verstikkende bommen te werpen. Het be
staat uit een stalen vorlc, die in den grond
wordt geplaatst en bij wijze van catapult
werkt. Er worden bommen mee wegge
slingerd ter grootte van een voetbal en over
een afstand van een driehonderd meter. De
invloed van de gassen wordt nog op een
mijl afstands ondervonden.
De strijd om hoogte No. 60.
Do „ooggetuige" in het Engelsehe hoofd- j
kwartier goefb de volgende beschrijving van
het gevecht om hoogte No. 60,
„In clen avond van 17 April werden
zeven mijnen tegelijkertijd onder de Duit
sche loopgraven geschoten, met het gevolg
dat de loopgraven verdwenen en dat in den
geheelen heuvel diepe kraters werden gesla
gen. Terwijl de rook en de stof nog in de
lucht hingen, snelden onze troepen over een
afstand van 40 tot 60 M. naar de geopende
kraters. Op het front van 250 M., waar de
aanval werd gedaan, bleef van den vijand
niemand over; de nabijgelegen loopgra
ven boden aan de aanvallende infanterie een
merkwaardig schouwspel. Veel Duitschers,
die vermoedelijk aan het werk waren ge- i
weest, werden daar in hemdsmouwen ver
rast door de hevige ontploffing. Geheel ont
daan stonden zij plotseling in den regen van
handgranaten. Als verlamd door den schrik
vielen zij vloekende en schreeuwende over
elkander en zij wierpen elkander om in hun
haast om de verbindingsloopgraven te be
reiken. Enkelen, meer naar achteren, half
krankzinnig van den schrik, doorstaken hun
kameraden aan het front. Dit alles merk
ten de aanvallers slechts op gedurende het
korte oogenblik, voor zij zich met de bajo
net op den vijand wierpen, door den doolhof
van loopgraven snelden, zich wierpen in de
kraters, tot zij ten slotte stuitten op barri-
kaden, verdedigd door bommenwerpers. De
eerste loopgravenlinie was spoedig genomen,
maar toen begon een ernstig gevecht, want
de Duitschers waren snel bekomen van hun
schrik. Van drie zijden openden zij binnen
enkele oogeriblikke-n het vuur op den heuvel.
Spoedig was de geheele stelling in rook ge
huld. Het barsten van de granaten en het
verschrikkelijke kanonvuur duurden tot laat
in den nacht. Het schieten hield zoo gere
geld aan, alsof het geweervuur was. Onder
dit vuur moesten onze manschappen borst
weringen opwerpen tegen den vijand en de
positie in staat van verdediging brengen.
Intusschen naderde de vijandelijke infante
rie de verbindingsloopgraven, wierp hand
granaten over de barrikades in de kraters,
en op de afbrokkelende zijde, waarop onze
mannen zich niet moeite staande hielden.
Het gevecht duurde den geheelen nacht en
culmineerde in den vroegen ochtend van
den 18den in twee aanvallen in gesloten
massa's. De aanval werd hoofdzakelijk door
machine-geweren afgeslagen.
Niettegenstaande zijn zware verliezen,
zoodat stapels dooden op do zijde van den
heuvel lagen, bleef de vijand Zondag zijn
druk voortzetten, tot wij geleidelijk verdre
ven waren van de zuidzijde van den heu
vel. Te zes uur 's avonds echter sloegen in
tusschen aangekomen versterkingen den
vijand uit de positie, waarvan hij zich mees
ter had gemaakt.
Maandag werd de hevige kanonna.de op
beide zijden voortgezet; er werd echter geen
infantcrie-aanval gedaan.
Dinsdag werd de tijdelijke stilte verbro-
gezonken en een ober met potlood en notitie
boekje in. de hand waakte over hem, als een
engel.
„Wat een mooie jongen, die Engelschman,"
zeido tamelijk hard een juffrouw en do geheèlo
zaal lachte.
Buiten hoorde men de stem van den kapi
tein „Kom hier, Tommy! Kom. hier!" Een
oogenblik later kwam de kapitein weer binnen
en op twee pas achter hem volgde een Engel
sehe soldaat.
„Ga zitten, Tommy. Wordt wakker, Wal
ker!"
De luitenant wreef zioh. de oogen uit, keek
verward en kreeg een kleur. Tommy Atkins
keek nog naar zijn kapitein en ging zitten.
„Ober, geef ons een fleseh Veuve Clicjuot,
extra dry, wij moeten ons wat verkwikken na
deze reis."
Hij nam een spijskaart, bestudeerde haar
zorgvuldig en zeide tot den soldaat:
„Nu Tommy kun je eten, wat je wilt. Wil
je schildpadsoep hebben."
„Dank u, meneer!"
„Wil je gebakken zeetong hebben?'1
j,Dank u, meneer!"
„Wil je dan eend hebben?"
„Morgen zullen wij een Turksch bad némen
en dan zijn wij .van top tot teen schoon, LWaI-
ken. De vijanden brachten de vele bijeenge
brachte kanonnen in actie. Van uur tot uur
werd hét vuur heviger.
Yperen zelf werd beschoten met 42 en
35 c.m.stukken. De beschieting richtte ech
ter geen groote verwoestingen aan, behalve
onder de burgers; vijftien kinderen, die op
straat speelden, werden gedood.
Tegen den avond werd het vuur op heuvel
No. 83 heviger. Te 6 uur 30 trok de infan
terie op voor den stormaanval. Onze ma
chine-geweren hielden weder vreeselijk huis
onder de vijanden en de aanval werd afge
slagen. Een nieuwe aanval omstreeks 8 uur
mislukte eveneens. De vijand wilde zich
nog niet gewonnen geven. Gedurende den
nacht trachtten troepen, gewapend met
handgranaten, herhaaldelijk ons van den
heuvel te verdrijven. Deze aanvallen wer
den afgewisseld door artillerie-beschietingen.
Hoe hot bij deze gevechten van man tegen
man precies toeging valt onmogelijk te zeg
gen de soldaten, die aan de gevechten deel
namen, wisten alleen wat er gebeurde op
enkele meters afstands, want het gevecht
had plaats in een doolhof van loopgraven.
Woensdagmiddag waren er geen andere
Duitschers meer op den heuvel, dan eeuige
bommenwerpers, die zicli staande hielden
aan de noordoostelijke zijde. Het gevecht
duurde voort gedurende den ochtend en
den namiddag. Een regen van zeer ontplof
bare projetcielen, gevuld met verstikkende
gassen, daalde op de verdedigers uit drie
richtingen neder. De Duitschers brachten
ook veldkanonnen dicht bij onze stelling,
maar tegen den avond verflauwde de kanon-
nade en onze infanterie verschanste zich
krachtig.
De verovering van den heuvel behoort tot
de schitterendste krijgsbedrijven van de
Engelsehen gedurende dezen oorlog. Van
hetgeen onzo troepen daar te doorstaan
hebben gehad, kan men zich ©enigszins een
idee vormen, wanneer men bedenkt, dat de
ruimte, om welke meer dan 4^ dag. tus
schen 17 en 21 April was gestreden, slechts
ongeveer 250 M. lang en 200 M. diep was.
Op deze kleine oppervlakte liet de vijand
uren achtereen zonder tusschenpoozen ton
nen metaal nederdalen en de top van den
heuvel was somtijds gehuld in wolken ver
giftige gassen. Toch hield onze infanterie
stand onder het vuur, dat geheele afdeelin-
gen wegmaaide en de loopgraven vulde met
dooden, terwijl de toegang tot de frontlinie
zoo belemmerd was, dat de versterkingstroe
pen over de lijken der gesneuvelde kamera
den moesten heenklimmen.
De verliezen, geleden in het gevecht om
den heuvel zijn dus zwaar, maar de Duit-
op Neidenburg werden door onze vliegers
nogmaals twintig bommen op den spoorweg-
knoop bij Bialystok geworpen.
Do Tsaar te Lemuerg.
LEMBERG. De Tsaar en de opperbevel
hebber verlieten Przemysl den 24en 's mid
dags om één uur en begaven, zich per auto
naar Lamberg. Boeren en geestelijken .in
de langs den weg gelegen dorpjes, snelden
toe om de reizigers te begroeten.
Na den terugkeer te Lemberg om 5 uur
's avonds deed de Tsaar een autotocht en
besteeg hij te voet een hoogen heuvel, van
waar men een schitterend gezicht op de stad
heeft. Vervolgens had een diner plaats ten
paleize van den gouverneur.
Om negen uur begaf de Tsaar zich naar
het station, waar hem de Galicische politi
cus Boedykevitsj werd voorgesteld. Tegen
elf uur verliet de Tsaar Lemberg.
Onderlinge samenwerking der boeren.
LONDEN. De „Times" verneemt uit Pa-
tersburg, dat om de bewerking te verzeke
ren van de landerijen der soldatenfamillën
in de provincie Jekaterinoslaf een stelsel
van vrijwilligen arbeidsplicht is aanvaard.
Meer dan 1000 dorpsgemeentendie de lan
derijen in gemeenschap bewerken, hebben
geweigerd van de diensten gebruik te ma
ken van de krijgsgevangenen.
OOSTEWRiJK-HONGARIJE,
In de Karpathen.
BERLIJN. De oorlogscorrespondent
van het „Berl. Tagoblatt" meldt: Het
afbreken van den Karpathenslag door
de Russen in een voor hen weinig
gunstig stadium is een bewijs voor het suc
ces der wapens van de Duitschers en Oos
tenrijkers. Thans is een onverbreekbare
aaneengesloten linie gevormd die in het
westen aanleunt aan de sperlinie in West-
Galicië en van Grybow over de Oost-Beski-
den loopt en 10 K.M. ten zuiden van den
pas hij Konieczna begint. Zboro werd als
te ongunstig in het dal gelegen door de
Oostenrijksch-Hongaarsche troepen ont
ruimd, De Russen legerden in Rokoczin
slechts enkele vooruitgeschoven afdeelin-
gen. Majoor Trojer drong dezer dagen
met een jagerbataljon het plaatsje bin
nen en overviel de ingekwartierde Russen,
van wie hij er 200 gevangen nam. Van
Zboro loopt onze stelling over de westelijke
hellingen van het Ondavadal. De plaatsen
Koerima en Hertnek zijn in Oostenrijk-
Onherbergzaam hebben wij meermalen de Karpathen genoemd, en misschien
is dat woord nog wat te zwak. Op ons plaatje hierboven zien we, hoe woest het
er in die bergstreek uitziet vooral wanneer, zooals voor enkele dagen nog overal
en ook thans nog op vele plaatsen het geval is, de sneeuw er nog ligt, en hoe
onbegaanbaar het er op vele punten is. Vooral is het vervoer van munitie en
proviand er zeer moeilijk. We merken dan ook, hoe hier de Oostenrijkers een soort
kunstweg van palen aanleggen, waarover de zware wagens moeten rollen.
schors hebben nog veol meer verloren dan
wij-''
RUSLAND.
Van het Oostelijk Oorlogsterrein.
PEiTROGRAD. (Bericht van den
Groote el Generalen Staf.) In de rioh-
tincr van Lutoviesk zijn wij met succes
voortgetrokken, waarbij wij1 ons mees
ter maakten van een deel der - "andelijko
loopgraven op hoogte 1001 ten noordoosten
van Lubnia. Wij namen daarbij zeven offi
cieren en meer dan 200 manschappen gevan
gen en maakten twee mitrailleuses buit.
In den nacht van 22 April ging de
vijand aan het front LubniaBoekowetsj
Si'anki tot den aanval over, maar hij werd
overal teruggeslagen met zeer groote ver
liezen.
Op het overige gedeelte van het front nu
en dan artillerievuur, terwijl enkele secto
ren van onze stellingen met zwaar geschut
werden beschoten.
Over het geheel genomen is Zaterdag mets
bijzonders gebeurd en is de toestand onver
anderd gebleven.
BERLIJN. Officieel wordt door den
Duitschen generalen staf gemeld:
Op het Oostelijk oorlogsterrein is de toe
stand onveranderd.
Twee zwakke Russische aanvallen bij
Tsjechanon werden afgeslagen.
In antwoord op den Russischen bomaanslag
ker slaap niet weerKijk liever naar de lieve
meisjes hier. Zulke vindt je in Arras niet.
„Kapitein, de order van generaal Kitchener,
toen wij in Frankrijk landden, luidde: „Pas
op voor wijn cu vrouwen!" zeido de luitenant
lachend.
„Walker, wij zijn zes weken achter elkaar
aan het front geweest, nu hebben wij 48 uren
verlofgedurende de eerste 24 uur bekommer
ik me niet om Kitchener. Frost, Walker!
Prost, Tommy! Laat ons dankbaar zijn, dat
wij nog gezond zijn en dat er ondanks de
„Boches" nog genoeg champagne is!"
Zwijgend aten zij verder. Slechts eenmaal
sprak de kapitein. Do kapelmeester was na
melijk, volgens do gebruiken in nachtcafés,
bij hun tafel gekomen cn was begonnen „Tip-
perary" te spelen. Plotseling stond de kapi
tein op, en schreeuwde: „Houd op, in. gods
naam!" De kapelmeester ging verschrikt
terug en gaf het orkest een wenk) om op te
houden.
De kapitein zeide: „Wij zijn moe en zenuw
achtig; begrijpt u niet, wat dat beteekent, als
men een paar uur lang van ^Arras naar Parijs
overwegen rijdt, dio-zoodanig door ingeslagen
granaten omwoeld zijn, dat men voortdurend
op en neer 6chokt? En als men dan bier komt,
wordt je gedwongen, dat yreeseljjke T'PPerary
eche handen. Ten zuiden van den Doeklapas
bij Sztropko loopt de linie het verat van de
grenskam, maar nadert deze weer hij den
Loepkower-pas tot op zeven K.M. Daar
ter plaatse staan Duitsche troepen.
Van den Oeszokerpas af, waar de Russen
op Beniara teruggedrongen werden, zijn de
bondgenooten niet alleen meester van de
passen, maar heroverden ook reeds een be
langrijk deel van Oost-Galicië.
Het zuiderleger staat ver aan de andere
zijde van den Jawornikapas, en maakte de
veroverde stelling tot een onneembaar bol
werk.
Van Solotwina buigt ons front om Ot-
tynia, dat tusschen beide linies inligt en
langs J ezierzany, naar de Dn jester.
Hier verhinderden de Oostenrijkers door
de vernieling der rivierovergangen een po
ging tot een tegenaanval.
WEENEN. Op het front in de
Karpathen hebben wij in het Orawa-
dal bij Keziowka opnieuw een succes,
behaaldna een meerdaagschen met
groote hardnekkigheid cloorgezetten sap-
penaanval namen onze troepen n.l. gis
teren stormenderhand de hoogte van Ostry
ten zuiden van Koziowategelijkertijd
slaagden de Duitsche troepen erin aan en
ten westen van den weg naar voren terrein
te winnen. Er werden in het geheel 652 Rus
sen gevangen genomen.
Door de verovering van de hoogte van
Ostry en van den Zwiuin-rug in het begin
van April is de vijand thans door de troe-
to hooren, dat wij sedert onze landing in
Frankrijk dagelijks hoorer.."
Intusschen rookte het drietal sigaren en
dronken koffie, likeur en whisky. Plotseling
begon bet licht uit te gaan, waDt bet was in
tusschen 10 uur geworden. „Al sluiting?"
vroeg de kapitein. „Jawel, sir".
Do kapitein 6treek zich over bet hoofd,
„maar in hemelsnaam nu al sluiting, nu ik
juist wat uitgerust ben. Wat moeten wij nu be
ginnen?"
Zij keken naar mij en plotseling zeide de
kapitein tot inij: „Pardon meneer, is er ner
gens iets in Parijs, dat nu nog open is?" „Ja,
enkele gelegenheden zijn nog open." „Goed,
wij zijn gered, Walker!"
En toen noodigden zij mij uit, of ik zoo
vriendelijk wilde zijn, hun den weg to wijzen?
Hun auto stond voor de deur. En buiten stond
inderdaad een auto, de merkwaardigste, die ik
ooit gezien heb. Groot en grijs en geweldig
modderig zag de wagen er uit. Hot was een
auto vau 80 paardenkracht; maar de karosseri©
was weg en door een ruwe kist vervangen. De
kapitein zeide: „Bij het begin van den oorlog
was deze auto d© mooist© limousine, di© ik
kende, met zacht© stoelen, electrisch licht en
bloemenvansjes; maar toen moest al dat moois
weg, want het waj «en ie goede schijf voor
pen van de verhonden mogendheden uit de
geheele, sedert maanden hardnekkig verde
digde stelling aan beide zijden van het
Orawa-dal verdreven.
Op het overige gedeelte van het Karpa-
thenfront hier en daar een artillerie-duel; .in
Galicië en Polen is het bijna overal rustig.
TURK IJE.
Rusland en Turkije,
KON STANTIN O PELZondagochtend
opende de Russisch.© vloot bij wijze van
demonstratie gedurende een half mur heit
vuur buiten de vuurlinie van onzo ver-ster
kingen aan den Bosporus en trok onmid
dellijk daarna af in noordelijke richting.
Onze versterkingen achtten het niet noodig
het vuur te beantwoorden.
Van de andere oorlogstooncelen zijn nog
geen berichten van eenig belang ontvangen.
Duitse'^© viiegars omlaag geschoten.
LONDEN. Van Mytilen© wordt aan. de
„Times" gemeld, dat twee Duitsche vlieg
tuigen, die op Tenedos bommen wierper.,
getroffe i zijn door geschutvuur en omlaag
zijn geschoten. Van heb lot der vliegers
wordt geen melding gemaakt.
8TALIÊ.
Verschillende berichten.
Het bestuur van de Kamers van Koop
handel verwierp na lange discussie met 35
tegen 17 stemmen een'motie, waarbij ge-
eischt werd gewapend optreden van Italië
tegen de centrale mogendheden en nam een
motie aan ten gunste der neutraliteit.
De Minister van Binnenlandsohe Zaken
heeft bij rondschrijven aan de prefecten ver
boden de voorgenomen publieke vergade
ringen en optochten op 1 Mei te houden.
Sleohts particuliere vergaderingen in ge
sloten lokalen, alleen toegankelijk tegen
uitnoodigingsbewijs, zijn geoorloofd.
VEREENSGBE STATEN.
Amerikanen In het Engslsch© leger,
NE Y-YORK, De „New-York Times"
bericht dat tal van Amerikanen strijden
in de gelederen van het Engelsehe leger.
Volgens een mededecling, door minister
Hughes onlangs in het Cauadeesche parle
ment gedaan, hebben honderden hij honder
den Amerikanen in Oanadeesohe regimenten
dienst genomen
Het New-Yorksche blad voegt daaraan
toe, dat het geen enkel voorbeeld kent van
een Amerilcaansch ambtenaar, die den dienst
heeft verlaten om aan Duitsche zijde te gaan
strijden.
JAPAN.
Japan en Duitschland.
Amerikaansche bladen bevatten een arti
kel, overgenomen uit het Japansche dagblad
„Ghngatshrmpo", waarin wordt verklaard,
dat Japan spijt gevoelt door het verdrag met
Engeland genoodzaakt te zijn geweest tegen
Duitschland te strijden. De geheele toestand
in J oan is zoodanig, dat een bondgenoot
schap met Duitschland aan de Japansche
politiek een grooter succes zou verzekeren,
dan dat met Engeland en Rusland, wier be
langen tegen de Japansche ingaan. De ge
schillen tusschen Japan en Duitschland
kunnen spoedig in vergetelheid geraken;
reeds thans wordt algemeen in Duitschland
erkend, dat de behandeling der helden van
Tsingtou hoogen lof verdient en dat Engel
schen en Franschen daaraan een voorbeeld
kunnen nemen. Japan kent evenmin haat
tegen de Duitschers; bij de sluiting van den
vrede zal Japan wel trachten' Duitschland
tevreden te stellen.
D© IJmuidenscho stoomtrawlers.
Volgens een zoo juist bij een der betrokken
reederijen van de t© Cuxhaven opgebrachte
stoomtrawlers te IJmuirien ontvangen telegra
fisch bericht van den consul-generaal der Ne
derlanden te Hamburg, waren de -zes geïn
terneerde stoomtrawlers Dalilia, Balder, Zaan-
stroom III, Anna Josina, Pieter Jan en Lies-
beth Betty door de Duitsche Marine weder
losgelaten en naar ze© vertrokken.
Nog stond in bedoeld telegram vermeld dat
de zevende en laatste stoomtrawler Oceaan UI
uit IJmuiden nog vastgehouden werd, waarover
later door bet Prijzenhof zal worden beslist.
Aangehouden schepen.
Het Nederlandsclio stoomschip „Eendracht",
van Londen naar Velsen bestemd, ligt, naar
men aan de „N. R. Ct." uit IJmuiden meldt,
bij Sbeerness en wordt daar op boog bevel op
gehouden.
Men schrijft uit IJmuiden aan „De Tijd"
Sclripper H. Smit, varende op den treiler
„Mini", IJ. M. No. 105, verklaart op 54 gr.
10 m. N.B. en 5 gr. 15 min. O.L. een ontmoe
ting te hebben gehad met ©en groote Duitsche
torpedoboot, die den t rei lev beval bij te draai
en, waaraan gevolg werd gegeven. Van de
torpedoboot werd een sloop met matrozen,
onder bevel van een officier, allen gewapend
met revolvers, naar den treiler gezonden. De
officier gaf den schipper bevel alle hens aan
dek te roepen; de bemanning moest op een
rij blijven staan, bewaakt door matrozen, waar
na de officier het gebeelo schip doorzocht en
alles onderstboven liet halen, zich niet storen
de aan het protest van schipper 'ten matrozen,
die deze handelwijze, een neutraal visschers-
vaartuig in neutraal vischgebied aangedaan,
ten sterkste laakten. Terwijl het schip door
zocht werd, was men op do torpcdobooc bezig,
o.m als de treiler een weinig draaide, ten ge
volge van wind en stroom, de mondingen van
twee kanonnen zóó te draaien, dat zo steeds
op de op één rij geplaatste bemanning gericht
waren. De opvarenden, waren hierover zóó ver-
de Duitschers."
„Steek de lantaarns aan Tommy en vooruit."
Twee zoeklichten schenen over do straat.
„Wilt u naast mij komen zitten?", en daar
op schreeuwde hij mij in het oor: „Neemt u
me niet kwalijk, dat ik vergat mij voor te
istellen. Kingswell, vroeger bij de blauwe garde
te paard, nu bij de troinafdecling. De luite
nant beet Walker, is ecu Oxford-student en
sinds het begin van don oorlog officier. En
dan TommyKlaar, vooruit dan."
Do automobiel maakt© oen geweldigen
sprong. Stel je nu maar een renbaan voor,
zonder verhooging in do bochten en mot recht©
•hoeken! Bij eiken boek van een straat riep
de kapitein „Houdt je vast, jongens", en teen
de scherpst© bocht in een angstig oogenblik
genomen was, terwijl ik dacht, dat wij bf onzen
hals zouden breken, bf dat de huizen kapot
zouden gaan, keek d© kapitein om, en
schreeuwd©: „Ben jelui er nog allemaal, boys?"
Verschikt bleven d© nachtelijk© wandelaars
staan, maar toen zij de Engelsehe uniformen
zagen, begonnen ze in de handen te klappen en
hun „Tipperary" overstemde het lawaai va'
den motor
