mT
zondag 18 April 1915
Orgaan voor Leger en Vloot.
Op „zaal 25".
Oorlogsnieuws.
Dobbelman's
öPTSag 45.ÖÖÖ étféftlplaf-én.
DE SOLDATENCOURANT
ADRES DER REDACTIE EX ADMINISTRATIE PALEST RIX AST RA A T 10,
AMSTERDAM. TLI.KFOO.X -1968. DIT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER
AVEEK. LOSSE NU.MM ERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR XLET-MiLITAl-
REN 3 CENT, ABONNEMENT 1.50 TER DRIE MAANDEN.
Voor A'lverten?i"-n wend» men rich tot iiet Alg. Aivertentle-Bureau ROUMAAtCo,
Heerengracht 22ö Amsterdam, tot d« Drukkerij .Jacob van Campen" N. Z. Voorburgwal
234-240 (Keixerr k 9) Amsterdam of tot onze Administratie, PalcBtrinastraat 10,
Afnsterdam. Prijs der Advertentiën per regel SO cent. Bjj abonnement reductie
awaar vergift, zoodat uien deze methode no";'
zal toepassen aoüder de noodige maatregelen
te nemen waardoor voorkomen wordt dat b. v.
kinderen of huisdieren het vergif kunnen be
reiken. Steeds zal de officier van gezondheid
de leiding moeten hebben.
Een andere manier om ratten te dooden It
dcor een besmettelijke ziekte onder do dieren
te laten uitbreken. Ratten hebben namelijk v.'
gewoonte om htm zieke of doodc soortgenooton
ten 6nelste op te eten. Lijden das enkele die
ren aan een besmettelijke ziekte dan ontstaat
daardoor spoedig een epidemie.
Gewoonlijk tracht men onder d© ratten een
soort typhusepidemie te doen ontstaan. Daar
toe legt men op verschillende plaatsen brood
neer, dat bevochtigd is met bouillon waarin
millioenen en millioenen bacteriën van ratten-
tybus gekweekt zijn. De ratten eten ervan,
worden ziek. worden opgegeten door ander©
ratten en brengen zoodoende de besmetting
verder.
Ook van deze methode is het bc-zwaar dat ze
niet geheel ongevaarlijk is voor menschcn en
voor andere dieren. Vooral kleine kinderen en
kalvereu kunnen ziek worden indien zo de
bacteriën naar Linnen krijgen. Ook hier is dus
do grootste voorzorg noodig en de officier van
gezondheid zal moeten beslisnm of deze me
thode in bepaalde omstandigheden kan worden
toegepast en hoe. In vredestijd wordt ze in
kazernes dikwijls gevolgd, maar de verhoudin
gen ten platten lande maken toezicht b.r. op
kinderen natuurlijk veel moeilijker.
t Ten slotte zal men steeds moeten trachten
de nesten +e vinden en te vernietigen.
MÈDÊDEEUNGÊN.
Tangevclge van overplaatsingen, detaohcc-
ringen en andere militairs oorzaken zijn som
mige trocpenafdselingen van Soldaten-
courant" verstoken. Wij doen een vriendelijk
beroep cp ds gewaardeerde medewerking van
Hecren Sergeanten-Majoor of van hen, die cr
veor zorgen willen, cm voor die treeper.afdos-
lingen »en pakket Soldatencourar.tsn bij ons
aan te vragen.
Na opgave van het vereisohte aanbal en dui
delijk adres volgt regelmatige toezending.
Bij een ucr gevecntjii :n i'oleu, bij do Njemen, -weid eeu Russische loopgraaf'
genomen door 'de Duitschers, De laatsten bezetten die en richtten er zich in, on
danks een hevige beschieting door ds Russische artillerie. Zij brachten er twee
machinegeweren heen en stelden die op: de nacht ging vrij rustig voorbij. Maar
tegen den morgen ging de Russische infanterie tot een tegenaanval over; met de
bajonet op het geweer stormden de Russen op de loopgraven af, geen acht slaande
op het moordend vuur der mitrailleurs en het gelukte hun de loopgraaf t9 hernemen,
We zien hierboven Russen en Duitschers in handgemeen.
borax cn insectenpoëtier. s JNaCnra pi am se men
schoteltjes met borax, jnsectenpceder en sui
ker bij de kachel, enz.
'ion slotte zullen wij nog een enkel woord zeg
gen over weer een ander soort van ongedier
te n.l. ratten en muizen. Vooral do ratten kun
nen zeer hinderlijk zijn zij verstoven de nacht-
i ust, bun beet kan soms gevaarlijk zijn, ter-
wijl zij in tijden van een pestepidemie de ziek
te verbreiden. De pest toch is een ziekte van
knaagdierende vlooien die op zoo'n dier le
ven brengen de pestbacillen dan weer op den
menscb. De strijd tegen de pest zal dan ook
voor een groot deel een strijd iegen co rat
ten zijn.
Maar al komt deze ziekto tegenwoordig in
ons land niet voor, de last en het ge
vaar. dat ratten opleveren is toch groot ge
noeg om er maatregelen tegen to nemen.
Muizen zijn door de aanwezigheid van een
kat gewoonlijk spoedig rerdwei.cn, terwijl een
iox-terrier dikwijls in staat is ratten to verja
gen.
Te velde zal men niet veel aan deze midde
len hebben en zal men dus op een andere wij-
zo trachten meuten de dieren te dooden. Op
schepen, waar wegens het gevaar voor over
brengen van pest het „ontratten" dikwijls
noodig is, doet men dit gewoonlijk door vergif
tige gassen als zwaveldampen. In boerderijen,
schuren, lokalen enz., zal dit natuurlijk ook
niet helpen, omdat de ratten bijtijds zouden
ontvluchten.
Onder zulke omstandigheden zal men zijn
toevlucht moeten nemen tot vergiften. Ge
woonlijk neemt rr.cn daarvoor phosphor. Iet
meest gebruikelijke recept is GO dee'on rogge
meel. GO c'uelon" keet water, GO deelen suiker
en 1-5 doel phosphor. Hiervan wordt een pap
je gemaakt en in kleine hoeveelheden op stuk
jes brood of vleescli neergelegd Phosphor is
ook voor menschen en voor andere dieren een
ESPERANTO=Cü!?SUS.
Na toezonding van 15 cent per postwissel of
In postzegels zentlan wij acn militairen franco
da exemplaren van „De Soldatoncourant" met
tiert" v o I I e d I e n Esperantc-curtus van
Profcsoro Blok toe.
OezoïidSieidslser,
door J. P. BIJL, officier van qezotidheid.
XL.
Ongedierte. VII. (Slot.)
Zeer onaangename gasten zijn verder do
kakkerlakken. Het best kan men ze dooden
door een oplossing van groene zeep in watey
met wat loog te gieten tusschen allo reten en
openingen eh in hoeken en gaten en met die
vloeistof de vloer, muur enz. te reinigen. Men
bet'onke daarbij weer dat loog verf kan aan
tasten. Gedurende do lenlo en den zomer moet
dit iedere maand herhaald worden.
Ook kan men de openingen en Teten be
spuiten met een mengel van gelijke deelen
DOOP J. EVERTS. 4
Een, half uur zat ze zoo.
Toen riep liij haar opnieuw "bij zich. Hij
lag bijna dwars in zijn verwoeld bed.
,,Waib ia er 1 Kun je niet in slaap
komen"''
„Neen, Geef me nog een glaa water,
Leent je. Ik heb zoo'n dorst."
„Ne© jongen, heusch, ilc durf niet, 't Is
zoo slecht voor je. Toe, wees nou verstan
dig. Je wilt immers gauw beter zijn?"
zei zo weer op dien moederlijken toon.
„Je weet wel, dat ik t je van harte
gun"' hernam ze: zijn teleurgesteld
gezicht bemerkend, „maar werkelijk,
't is tot je eigen best-wil".
Hij zuchtte, wreef zich met de hand
over het voorheofd.
,,Heb je hoofdpijn? Wil ik een ijs-com-
pres voor je klaarmaken?" stelde zij
deelnemend voor.
„Ja goed, doo dat dan maar" stemde
1) Overgenomen uit ..Literatuur, gekozen
uit het werk an hodendaagsche schrijvers door
dr. J. B. Schepers". Zoowel de uitgever, de
heer C. A. J. van Dishoeck to Bussum, als do
schrijver, do heer J. Everts, hebben ons ten
zeerste verplicht met de toestemming deze
mooie novello in de „Soldatencourant" over te
nemen. Het verhaal komt voor in don zoor
belangwekkenden bundel „Catastrofen" van
J. Everts, verschenen bij boyengenoemdon
•itgever»
hij lusteloos toe.
Toen za bij hem terugkwam met de
compres, vond zij hem in een andere rich
ting schuin in zijn bed liggen.
„Je moet vooral rustig blijven liggen"
zei ze.
„Ik kan niet-. Dat kan ik niet"
steunde hij. „O m'n hoofd!"
„Ja maar, dat móet" drong zij met
klem aan. ,,'t Is heel gevaarlijk voor je
zoo te woelen". En plots in een an
deren toon vervallend: „Toe, doe 't nu,
Henri, voor mij? Zal je?..."
„Ik zal 't pro bee ren" zuchtte hij.
Zij had iutusschen de oompres op zijn
voorhoofd gelegd, en bleef nog eeuiigen
tijd bij hem om te zien, wat 't uitwerkte.
Eindelijk, meunend dat hij sliep, keerde
zij naar haar plaats bij de tafel terug.
Langzamerhand was 't in haar tot kalm
te gekomenen meer en meer drong nu
het gevaarlijke van zijn toestand tot haar
dcor, de zorg voor hem stilde het juichen
van haar nieuw geluk, drukte haar tot
ernstig nadeoken.
Meer dan een uur lang bleef de stilte
in de zaal onverstoord, alleen klonk het
gekraak van Leoman's krant, en nu en
dan een zware zucht uit een der kribben.
Vredig suisde het gas alles fderudc rust.
Doch opeens waa 't een schrik. De gor
dijnen van No. 7 werden ruw wijd vaneen
geschoven, en met verbijsterde trekken
stond Henri rechtop in zijn bed, de
beide armen wild gcsticuleerend om zich
heen. Hij wankelde. Even nog, en hij zou
peertiümelen. voorover..,
in den reuzenstrijd.
Er is in de laatste dagen opvallend weinig
belangrijk nieuws van de oorlogsterreinen.
Er is weer gevochten, aan het Westelijk en
het Oostelijk front, maar 't schijnt, dat het
niet van harte gaat. Wel gewaagt een Fransch
bericht van een groot succes bij Atrecht,
waar de geheele hoogte ten zni loosten van
Notre Dame de Lorette genomen is, maar
wat moet men denben als men daarbij ver
meld ziet, dat er 160 Duitschers krijgs
gevangen zijn gemaakt?
Dat dit feit der vermelding waard geacht
werd, bewijst, hoe men in dezen oorlog met
zeer kleine voordeelen rekening houdt.
Want wat beteekenen een paar honderd
man tegenover de millioenen, die in het
veld staan? Laten we hier dadelijk bijvoe
gen, dat de tegen-aanvallen der Duitschers
yaj} ««/}«»--- waren. We
krijgen wel den indruk, aat m ..-„o-,
sedert een paar dagen de strijd een weinig
is verslaptde groote aanvallende beweging
der verbondenen (Franschen en Engelschen)
schijnt mislukt en nu wacht men van weers
kanten af. Hier en daar zijn de Duitschers
iets teruggeweken aan het Westerfront,
maar hun linies zijn niet doorbroken en
over 't geheel hebben zij de, ongetwijfeld
ernstig bedoelde, aanvallen van den vijand
weerstaan. Dit zal gegaan zijn ten koste
van groote verliezen aan beide kanten, maar
het feit bestaat desniettemin, dat de toestand
ongewijzigd is gebleven, ondanks de gedeel
telijke successen der geallieerden.
In het Oosten is de zaak niet anders.
In de Karpathen is eveneens niet de
minste voortgang. Dat schijnt ten deele
aan het weer te liggenwij lezen weer
van sneeuwjachten in Galicië, die een
geregelde en krachtige oorlogvoering vrijwel
onmogelijk maken. Of het daaraan alleen
ligt, is natuurlijk niet uit te maken, maar
de Russen gaan weinig of niet vooruit de
laatste dagen. Zooals de aanvallende be
weging der Franschen in den Elzas mislukt
schijnt, lijkt het er ook op, alsof de Russen
er niet in zullen slagen door te dringen in
Hongarije. Totnogtoe houden do Oostenrij
kers en Duitschers hen althans met kracht
tegen in de verschillende passen in de
Karpathen.
Zoo kan het belangrijkst nieuws der laat
ste dagen genoemd worden een paar lucht-
raids in vijandelijk land. Een Duitsche
Zeppelin heeft zich weer naar de Engelsche
kust begeven en in den omtrek van New
Castle aan de Tyne bommen laten vallen. Voor
Meb een gil was zuster Horze overeind
crevlcgen, op hem toe; en het volgend
©ogenblik ving zij hem op in haar wijd-
gespreids armen. Zij kreunde onder den
smak, en een moment was 't of zij te
zamen neerzijgen zcuden. Echter zij her
stelde zich, en met al haar krachten beur
de zij hem weer in bed.
Leemans snelde toe
„Kan ik soms helpen, zuster?"
„Nee nee, dankje. Laat maar. 't Is
al klaar" hijgde ze.
De knecht ging weer zitten.
Henri! Henri!" stamelde zij. bui
ten adem. „Wat- is er? Wat heb je?"
Hij antwoordde niet. Hijgend uog van
inspanning lag hij plat reeht-uit gestrekt,
wezenloos staarden zijn cnnatuurlijk-groote
oogen naar alle kanton en voortdurend be
wegen zich beverig-tastend zijn spookaeh-
tig-Jange armen en magere handen.
„Heiri, jongen, wat heb je toch?"
drong zij angstig. „Heb je gedroomd?"
„Ik... ik wil weg'... Ik wil naar huis!"
zei hij met trillende lippen, en maakte
weer een beweging om op te staan.
Ze begreep, dat hij ijlde. Met bei haar
handen duwde zo hem cp het kussen terug.
Ze had al haar kracht noodig hem te be
dwingen, zoo worstelde hij tegen.
„Laat me los! Lk wil weg!" kreunde
Lij, de tanden op elkaar geklemd
Doch toen hij zich machteloos voelde
ouder haar stevigen druk, gaf l'ij alle
pogen op- Zijn beangst gezicht kreeg een
jammerlijke uitdrukking.
„Ik wil weg!" gilde hij opeens.
zoover de berichten tot nog toe luiden, met wei
nig succes: er is wel materieele schade aange
richt, het eerste telegram sprak van do
vernieling van een rijwiel! maar persoon
lijke ongelukken schijnen niet voorgekomen.
Welke beteekenis men hecht aan dergelijke
sporadische aanvallen uit de lucht, die aan
enkele menschen misschien 't leven kosten,
maar den vijand als zoodanig niet heel veel
kwaad doen, is niet in te zien. Verder hoo-
ren wij van een aanval van Duitsche vliegers
op Nancy, van Fransche boven het Schwarz-
wald, natuurlijk steeds begeleid door het
werpen van bommen. Ook zonden Fransche
vliegers bommen geworpen hebben op het
hoofdkwartier van den Duitschen keizer te
Mézières en Charleville in het bezette ge
bied in Noord-Frankrijk.
Volgens een bericht nit St. Petersburg,
maar dat uit Duitsche bron komt, zou
het gebrek aan kolen in Rusland nijpend
worden. 0. a. kan de gasfabriek te Reval
geen gas meer leveren. :t Is de „Nowoje
Wremja"', die dat vertelt, terwijl een ander
blad klaagliederen aanheft over den oogst
van dit jaar, die ver beneden her gemid
delde zou zijn. Ook zou de Russische minis
ter van financiën weer vijf millioen roebel
aan schatkistbiljetten hebben uitgegeven,
die niet gedekt zijn door goud. Deze be
richten dienen natuurlijk om te doen uit
komen, hoe het in Rusland begint te nijpen.
Het is echter de vraag, of ze volkomen
juist zijn.
BELGIË.
Berichten uit Belgis.
De ongeveer honderd Belgische gevangenen,
door do Duiischers bij Drie Grachten gemaakt,
kwamen Zaterdagavond to 6 uur to Brugge
aan, meldt een correspondent der „Telegr.".
Zo werden door do stad geleid. Bijna allen,
earabiniers en voetvolk, behoorden tot do laat
st© lichting, dio van 191-J.
Sommigen zagen er bedrukt uit. anderen
keken daan:*ntegen opgewekt naar de burgers,
dio juist talrijk op straat- waren en wier aan
tal snel vermeerderde. Het volk gaf aan do
gevangenen 6igaren, tabak en zelfs geld en
begroet:© de soldaten hartelijk. Er werd ge
juicht„Leve België!" waarvoor drie burgers
weiden gevangen genomen. De stad zou hier
voor zelfs beboet zijn.
Zondag vielen te Brugge bommen bij Schoeps-
daele, nabij het kanaal. Maandag verscheen
weer een aviateur, dio 2 bommen wierp nabij
Assebroek, waar een ammunitiedepót ver
moed werd. De aëroplanen werden heftig be
schoten. Die van Zondag vloog buitengewoon
laag en granaatscherven vielen op veel plaat
geen schade aanrichtten. Wr'r"'vn
Volgens een bericht uit Kortrijk werd er
weer hardnekkig bij Yperen gestreden. dit
maal nabij don Kcmmelberg en in 't Got-
ïchalkbosch van Wytschato. Veel gewonden i
twamen via Meorrn en Gheluwe naar Kort- I
tijk.
Maar van verandering in de frontlinie is I
geen sprake. De weerstand der verbondenen
s even geweldig als de aanvallen der Duit-
ichers. Tal van eenvoudige soldaten spreken
tier wel eens over de sterke forten van Zon-
lebeko en Poelcapelle i>n meenen werkelijk d3t
#r daar vestingen liggen.
Die ganscho strook om Yperen is voor ge-
nïmen tijd onl>e woon baar. zoo men besraette-
Ijke ziekten weren wil. Men schat de begra-
vn lijken, alleen op het grondgebied Gheluw-
(elt en Zillebeke op 2-5.000! Daar immers werk-
a niet alleen moorddadig du artillerie, maar
ndden ook in 't boseh van AVytschato-Beee-
ar© en bij vSt. Eloi do gruwelijkste bajonetaan-
■allen plaats.
Geruchten van vluchtelingen, die de omge-
ring van Kortrijk zouden verlaten, liepen sterk
loor Vlaanderen, maar zij'n overdreven. Kort-
ijk is nog voldoende van levensmiddelen voor-
ien. De toestand is hier bepaald gunstig te
oemen bij dio van Tourcoing, Roubaix, Rijs-
el. steden ii Noord-Frankrijk, welke betrek-
olijk dichtbij liggen, maar door strenge pas-
oortbepalingen, als van Vlaanderen afge-
ctuiden zijn. Er is daar veel ontbering en go-
rek zelfs. De ondersteuning wordt er steeds
joeilijker en de Duitschers hebben al tal van
urgergezinnen (maar geen weerbare mannen)
ia Dnifscliland un Zwitserland naar 't onbe-
?tte Frankrijk gestuurd.
T© Kortrijk ligt het werk nog altijd stil. De
tad is kalm. Veel militairen 6teeds. evenals te
leenen. Dank aan burgemeester Ruinaert, de
-hepenen en andere flink© burgers, geschiedt
ondersteuningswerk op uitmuntende wijze.
.Waarom hou je me vast? Ik wil naar
uïs!"
„Naar huis? Wou je nu naar huis?"
- zei ze nadrukkelijk en zachtzinnig; en
.eb den tact-, dien zij zich door de jaren
ad weten eigen te maken, vervolgde zij
Weefc je wel, hoe laat 't is?... 't Is mid-
en in den nacht Je kan nu toch niet
iet naar huis?"
„Ik zit opgesloten! Ik wil emit! Laat
L6..." Hij deed opnieuw een poging zich
>s te rukken. 4
„Je zit niet opgesloten" begon ze
.ertuigend en wilde nog meer zeggen,
'aai-; „Jawel! Jawel!" gilde hij. „Ze
il me kwaad doen. Ik weet wel waarom
heb zc..."
„Hoor eens, Henri" ouderbrak zij
rin ernstig, en er was iets van verwijt
haar stem. „Ik zal je geen kwaad
>en. Dat weet je toch ook wel. hè?...
aar wil je nu even naar me luisteren?"
„Ja" zei lnj kinderlijk.
„Nou dan" haar stem was weer
©liter geworden, maar zij sprak togk met
wlruk „dan zal ik je eens wat ver-
llen. Maar je moet goed luisteren, dat
r- gced weet:... je bent hier in het
'konhuis, en je bent heel, hedl erg ziek.
u wij zullen je beter maken. Je -wil
ïmers graag weer gauw beter zijn?"
..Ja ja" begon hij op huilderigen
du. „Maar..."
„Nou, dan moet j© beginnen met te
«en, wat ik je zeg, en stil blijven liggen,
ders wor' je nog veel erger".
j,,Ja maar daar, daar!" wees hij aBg-
Zal België ontruimd worden?
De Romeinsche correspondent van „De
Tijd" seint:
Er heeft tu.*chen de Duitsche en Belgi
sche attache's alhier eon officieus onder
houd plaats gohad, waarin van Duitsche
zijde do vraag werd gesteld, of België, bij
een eventueele ontruiming door do Duit
schers, zich voor den verderen duur van
den oorlog neutraal zou houden? Heb ant
woord van Belgische zijde is niet bekend.
En uit Havro wordt aan hetzelfde blad
bericht:
Minister de Broquevill© en andere leden
van de Regeering hebben zich met spoed
naar het front begeven, om een kabinets
raad te houden onder voorzitterschap van
koning Albert. Men meent, dat deze kabi
netsraad in verband staat met een belang
rijke quaestie in zake do internat-onale
verwikkelingen.
DUITSCKLAND.
Een Interview met Ballln.
T.OXDEX. De te Now-York ver-
cckijnendc „World" publiceert een in
terview, dat de correspondent van het
blad had met Ballin, directeur van de Ham
burg-Amerika-lijn, onmiddellijk na diens
terugkeer van het front, waar Hij een lang
durige audiëntie had gehad bij den Keizer,
die hem had gemachtigd des Keizers inzich
ten mede te deelen ter informatie van het
Amerikaansche volk. Ballin verklaarde,
dat de Keizer nooit den oorlog had gewild.
Op de vraag van den correspondent wien de
Keiz»r dan daarvoor aansprakelijk stelde,
gaf Ballin een antwoord, dat feitelijk een
bekentenis was, dat Duitechland niet tot
den oorlog zou zijn overgegaan, als het ge
weten had. dat Engeland er deel aan zou
nemen. „Wij allen gevoelen, dat deze oorlog
door Engeland veroorzaakt is, wij gelooven
eerlijk, dat Grey den oorlog had kunnen
voorkomen, indien hij bij het begin had
verklaard„.Engeland begint geen oorlog
wegens interne quaesties tusschen Servië en
Oostenrijk." Dan zouden Rusland en Frank
rijk. wel een middel -»bben gevonden voor
een compromis met Oostenrijk.
„Wanneer Engeland anderzijds gezegd had,
dat hit den oorlog wilde, dan zou Oosten
rijk vermoedelijk ter wille van Dul'-schland
zich wel bereidwilliger tot een vergelijk heb
ben betoond. Daar Grey ons echter in het
onzekere liet. omtrent z.jn houding en door
het te doen voorkomen, dat hij niet ver
plicht was mede te doen aan den oorlog,
De „Times" te Londen zegt in een artikel
over dit interview: „Uit liet gesprek
blijkt een merkwaardige wijziging van de
meening van den Keiler en van Ballin. Wij
ontvingen op 2 Augustus een brief van
Ballin, waarin hij, evenals thans sprekende
I in naam des Keizers, schreef, dat alles was
afgestuit op de houding van Rusland, dat,
terwijl de onderhandelingen goede kans op
slagen hadden, zijn strijdmacht mobiliseer
de. „Rusland alleen", zoo werd toen ge
zegd, „beeft Europa den oorlog opgedron
gen: op Rusland drukt de geheele verant
woordelijkheid."
De „Times" zegt- erder „Wij laten het
aan Ballin en zijn keizerlijken vriend over
om hun verklaring van 2 Augustus in over
eenstemming te brengen met de huidiee."
Om aan te toonen, dat de interviews van
Ballin als gezaghebbend worden beschouwd,
vermeldt de „Times", dat- het op 3 April
toovallig een telegram uit Berlijn, geadres
seerd aan den vertegenwoordiger Van het
bureau-W o Iff te Londen, in handen
kreeg, waarin stond: De „Times" publi
ceert een verklaring van Ballin over den
toestand. Sein ons dit woordelijk, (get.
Bureau-Wolff.)
De „Times" publiceerde den brief van
Ballin echter eerst op 12 Augustus en achtte
Let toen niet noodig den naam van den
schrijver te vermeiden.
Een interview met Hindenburg.
BERLIJN. De oorlogscorrespondent
van het „Giomale d'ltalia", Caba-
sino Banda, had een onderhoud met
veldmaarschalk Hindenburg. Dezo ver
telde van zijn vertrek van Hannover naa:
het legcr^ en van de volgende gebeurteni:
sen. 's Nachte kwam generaal Ludendor:
(de chef van den staf van het oorstor leger,
die Hindenburg afhaalde) aan en wij rei:
den naar Marienburg waar we den voider
den dag 's middags aankwamen en dadeüj'
aan den arbeid gingen. 23 Aug. was de da_
van Tannenborg en de vernietiging van het
Narcf-leger. Twee en negentig duizend gc
vangonen werden gemaakt. 80.000 Russen
werden gedood of verdronken in de Masoe-
rische meren; 536 kanonnen buit gemaakt
Daar werden op een gebied dat vier maal
zoo groot is als het gevechtsterrein van
Sedan, do Russen op de eenvoudigste wiize
die de oorlogskunst aangeeft, als bij een
theoretischo oefening omsingeld. Zij had
den in het centrum een uitstekende stolling,
waarin zc zich ook goed verschanst hadden,
maar zij zaten daar dan ook midden in
Precies te twaalf uur 's middags kreeg ik
van een onzer vliegers, ik bevond mij met
den staf bij een der opereerende legercorp
sen, bericht dat de omsingeling voltooid was
en toen gaf ik bevel tot algemeeno actie.
Naar aanleiding van de verwoesting van
Oo3t-Pruisen merkte Hindenburg op: ik
ben niet gauw getroffen en ik meen dat een
oorlog zonder genade nog altijd de meest
barmhartige is, daar hij het snelst tot den
vrede leidt. De humaanste oorlog is dio
welke het kortste duurt. Niettemin vind ik
dat wat de Russen deden erger is dan do
treurigste voorstolling, dio men er zich van
maakt. Wat te Memei geschiedde is slechts
zuivere rooverij. Zonder eenig militair doel
werd onheil gebracht over deze streek. ïn-
tusschen zulke strooptochten zijn onvermij
delijk. Ik kan toch niet al mijn troepen
langs de grens plaatsen gelijk een sanitair
cordon. Het beste middel om de veiligheid
van het land aan de grens te verzekeren is
Dog altijd dit: de Russen definitief te ver
slaan.
Een vijandelijk vlieger boven Fr&iburg.
FREIBURG-. Donderdagmiddag vloog
wederom een vijandelijke vlieger boven de
stad en wierp vijf bommen. Twee daarvan
richtten geen schade aan, door de drie an
dere echter werden twee mannen, vier kin
deren benevens ten paard gedood. Verder
werden twee mannen en acht kinderen zwaar
en een aantal schoolkinderen licht gokwets\
Eén bom sloeg door het dak van een huis.
FRANKRIJK.
Van het Westelijk Oorlogsterrein.
FARIJS. Wij hebben een schitterend
sucoes behaald ten noorden van Atrecht,
■waardoor dat van de vorige maand vol
komen wordt. De geheele hoogte ben zuid
oosten van Notre Dame de Lorette ia n.l.
n et de bajonet genomen. Honderdzestjg
krijgsgevangenen, waaronder een aantal
officieren, drie loopgraven-mortieren en
twee mitrailleuses riolen in onze handen.
Drie tegenaanvallen der Duitschers te
Les Epnrges, in Argonne. Woensdagavond
ondernomen met het doel het naar het oos
ten uitspringend gedeelte van de verster
king te heroveren, werden met zware ver
liezen afgeslagen.
Bij wijze van repreesaile wegens den aan
val van een Zeppelin op Nancy, wierpen
onze aeroplanes vijf bommen op de keizer
lijke hoofdkwartieren te Mézières en Char
leville
Vijftien aeroplanes hebben Oostende ge
bombardeerd.
stig in de ruimte naar zijn hersenschim
men.
„Daar is niks. Heusch niet. Kijk maar
fed. Dit is je bed, en dat zijn je gordij-
n... Hier, voel maar". Ze liet hem 't
aanraken, doch 't drong niet tot hem door.
Rusteloos bleven zijn oogen rondwaren,
akelig wijd-opengespalkt in doods-angst
„Wacht, ik zal hier bij je komen zitten.
Is dat dan goed? Dan kan d'r niemand
bij je komen".
Zij schoof een stoel bij.
„Zie zoo" zei ze gezellig. „Je bent
toch van mij niet bang? Is 't wel?"
„Nee" -zei hij, wat kalmer, droome-
rig. „Ben jij Anna?"
Ze wist dat hij va een oude meid sprak,
van wie hij vroeger veel gehouden had,
en ze liet hem in dien waan
,Ja, ik ben Anna. Maar doe dan ook
r.ou die groote oogen dicht, dan ga je
gauw slapen'.
't Had er veel van of 't nu gelukken
zou hïj blief doodst-i! liggen met. ge
sloten oogen, en zijn adem ging regelma
tiger en wat langzamer. Doch opeens brak
hij in een luid, wanhopig weenc-n uit.
„Wat is er nu weer? Stil nou. Stil rou".
trachtte zij hem te sussen.
„'t Is negen uur Ik moet naar kautcor"
jammerde hij.
„Nee, nee. Wees nou verriaadig Je
hoeft niet naar kantoor. Je moet eerst
beter worden".
Doch hij was niet tot bedaren te bren
gen. Akelig hol klonk zijn triest geween
door de stille ruimte. Zij waa teneinde j
Karnemelkzeep met het Anke.
In Jt gebruik de voordeeligst© Toilctzeo
Alom verkrijgbaar.
Men lette echter vooral op het gedepone-
Fabrieksmerk „HEI ANKER".
raad. Andere patiënten werden er wakke:
van; er klonk gemompel, en hier en daa.
keek een hoofd nieuwsgierig tu=echen dc-
gordijnen uit.
„Hier, wil je eens drinken?" Ze
hield hem de melk voor. Hij dronk gulzig,
zijn snikken smorend in het glas,... tot
hij proefde, toen weerde hij 't van zieb
af, en bijna tegelijkertijd kwam al de melk
in een groot egolf terug, drenkend zijn
dekens.
Hij moest geheel verschoond en verbed
worden. Zij riep Leemans, om haar te
helpen.
„Tjonge, tjonge" zei de knecht ondei
het bedrijf meewarig, toen hij den patient
uitgeput, naar adem hijgend liggen zag.
„Ik weet 't niet, maar ik heb zoo'n idee,
dat deze 't niet lang meer maken zal".
„Heip me nou maar" snauwde ze.
„En klets niet".
Hierna scheen Henri een weinig gekal
meerd. Hij sliep in. Zuster Horze ver
ademde. Zij was naast zijn bed blijven
zitten, het hoofd tusschen de handen, de
ellebogen op de knieën gesteund. Langen
tijd bleef zc zoo onbewegelijk, strak tu
rend voor zich neer. De éene gedachte
verdrong wild de andere, zij kon ze niet
ordenen. Zij trachtte zich voor te stellen,
hce 'fc zij-i zou als hij sterven ging. DocL
zij kon niet. O nee, dat zou te verschrik
kelijk zijn! Een verlamming kwam ovei
haar bij de gedachte alleen... en de toe
komst scheen dan een oneindige moedeloos
heid, waayin alle leven verstikken zou.
C8lot volgt.)
