No. IP.
Vrijdag 16 April 1915
Orgaan voor Leger en Vloot.
Op „zaai 25".
Oorlogsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Gezondheidsleer,
Dobbelman's
Oplaag 45,000 exemplaren.
DE SOLDATENCOURANT
ADRES DER REDACTIE EN' ADMINISTRATIE T'AT.ESTEI NA STRAAT 10.
AMSTERDAM. TELEFOON 4968. DIT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER
AVEEK. LasSE NUMMERS VOOR MII.I I'AIREN 1 CENT. VOOR NIET-MILITAI
RE?! 3 CENT, ABONNEMENT f 1.50 PER DRIE MAANDEN.
Dat de actie aan de Dardanellen door de geallieerden hard wordt voortgezet, hunnen we niet zeggen. Er schijnt een
rustpoos ingetreden te zijn. Maar dat zij geheel is opgeheven, gelooven we evenmin; er dringen nu en dan weer Engelsche mijn-
opruimers in de zeeëngte door, tot zelfs dicht in de nabijheid der forten iu het Nauw der Dardanellen, Ook meldden eenige tele
grammen, dat oen paar oorlogsschepen weer de forten aan den ingang hebben beschoten, 't Schijnt echter, dat men niet tot een nieuwen
"beslisten aanval zal overgaan, voor er tevens troepen aan land zijn gezet. Dat het forceeren der Dardanellen, den toegang tot
Konstantinopel, niet gemakkelijk is, blijkt uit bovenstaand zeer duidelijke kaart, die wij voor de „Soldaten Courant" hebben
laten maken en die ons de gehèele situatie beter voor oogen stelt.
MEDEDEELSMGËN.
Tengevolge van overplaatsingen, detacheo-
ringen en andere militaire oorzaken zijn som
migs troepenafdeelingcn van „Do Soldaten-
courant" verstoken. Wij doen een vriendelijk
beroep op da gewaardeerde medewerking van
Heoren Sergeanten-Majoor cf var. hen, die er
voor zorgen willen, om voer dis troeperafdee-
llngen =en pakket Soldatencourantcn bij ons
aan te vragen.
Na opgave van het verelschto aantal cn dui
delijk adres volgt regelmatige toezending.
ESPÈRANTO-CÖR5US.
Na toezending van 15 cent per postwissel of
in postzogels zenden wij aan militairen franco
de exemplaren van ,,De Soldatencourant" met
den vol ledigen Esperantocursus van
Profesoro Blok toe.
door J. P. BUL, officier van qezondheid.
XXXIX.
Ongedierte VI.
In liet kort zullen wij thans nog een paar
andere, zeer uiteenlocpende soorten ouuedierte
behandelen. Vooral in vroeger t.iden of in wei
nig beschaafde landen spelen die soorten een
belangrijke rpl. maar ook onder de tegenwoor
dige omstandigheden kunnen zc van beteekenis
.worden.
Zoo was b.r. de sehurftmijt in vroeger
eeuwen maar al te vaak een werkelijke plaag
voor een leger, ja zelfs Napoleon schijnt er
jarenlang door geleden te hebben. Tijdens den
zevenjarigen oorlog was de uitbreiding zoo
grt-oi, dab halve regimenten er doOr in do
hospitalen lagen.
De mijt is ongeveer 0.3 m.M. lang
en oraal van vorm, de kleur is
grijs-wit. Zo leeft niet op de huid,
maar erin en graaft daarvoor a?er fijne gan
getjes, die solas 2 cM. lang kunnen zijn, een
beetje geslingerd verloopen en met hot bloot»}
oog te zien zijn. De gangen worden gegraven
op die plaatsen, waar de huid het dunst is, dus
tU3Schen de vingers, bij de elleboogplooi, ok
sel enz.
Wanneer men met een naald een dergelijke
gang opi-nt ziet men met een vergrootglas aan
het einde daarvan de vrouwelijke mijt zitten.
Daar legt zij haar eieren. De daaruit zich ont
wikkelende nieuwe mijten zijn 3 weken, nadat
Door J. EVERTS. 3
Plots zag zij ©en lange', magere hand
langzaam tusschen do gordijnen van krib
zeven te voorschijn komen en tastend be
wegen. Even weifelde zij, denkend aan
zinsbegoochelingwas 't werkelijkheid, of
zag zij 't voor zich gebeuren, omdat zij
't zich zoo dikwijls had voorgesteld?
Doch: Zuster, zuster" klonk 't
zacht, smeckeud bijna. Toen was alle twij
fel verdwenen, ook aan het pijulijko van
een ontmoeting dacht zij niet meer. Een
gemengd gevoel van plicht en meelijden
beheerschte haar geheel. Het volgend
oogenblik stond zij naast de krib.
Zij schrok, toen ze hem zag, voor het
eeïst weer na ai dien tijd, Roerloos lag
hij naar boven te staren, de groote oogen
donker-glceiend in bet ongewoon- bleeke
1). Over geiiorpcu uit „Literatuur, gekozen
uit het werk van hedendaagsc.he schrijvers door
dr. J. B. Sehepors". Zoowel do uitgever, do
heer C, A, J. van Dishoeck to Bussnm, als do
schrijver, do hoer J. Everts, hebben ons teu
zeerste verplicht met de toestemming dezo
mooio novelle in do „Soldatencourant" over to
nemen. Het verhaal komt voor in don zeer
belangwckkenden bundel „Catastrofen" van
J. Evorts, versdienen bij bovengenoemden
«tgever.
de eieren gelegd zijn, in staat zelf gangen te
graven.
De schruftmjt veroorzaakt jonken, dat
vooral zeer hevig w ordt wanneer de patiënten
gaan slapen en het bed warm wordt. Hierdoor
ontstaan natuurlijk weer slapeloosheid, krab-
l»m, verwondingen, zweeren.
De ziekte wordt vooral overgebracht, door
innige aanraking, in de eerste plaats dus door
geslachtelijke gemeenschap, maar verder ook
door slapen in een besmet bed, gebruik van
besmette dekens of kleeren enz. Te velde is
het gevaar voor verbreiding der besmetting
dus niet zoo l-.eel-gering en ecp spoedig zich
ziek melden zal dus ook bij schurft noodig
Tegenwoordig los taan verschillende behan
delingsmethoden, u aardoor men in korten tijd
genezen wordt. Een enkelen keer slechts ziet
men dat na eenigen tijd een tweede behande
ling noodig is; gewoonlijk is de ziekte na één
kuur genezen. Natuurlijk moet ook hierbij ge
zorgd worden voor ontsmetting van dekens en
beddegced. Zoo mogelijk zal dit geschieden
door stoomontsmetting in een oven, zijnde de
zekerste en althans in vredestijd do rarest ge
bruikelijke manier.
Formaldekydedampen, die tegenwoordig vrij
algemeen gebruikt worden als ontsmettings
middel na afloop van een of andere besmette
lijke ziekte zijn voor luizen evenals voor de
meeste insecten weinig schadelijk. De sehurft
mijt wordt er evenwel door gedood, zoodat
onder het nemen van de noodige voorzorgen de
daarmede besmette kleederCn gezuiverd kun
nen worden. De dampen dringen evenwel niet
diep door, waardoor b.r. l)eddegoed op die
manier niet ontsmet kan worden.
Een geheel ander soort ongedierte, dat ook
in ons land wel voorkomt, al is liet niet in die
mate als in somige groote steden of als in min
der li-schaafde laiden waar de zindelijkheid en
reinheid, zoo niet alles dan toch veel te wen-
echen overlaat, zijn de wantsen.
Do wants is bijna een halven c.M. lang en
ongeveer 3 m.M. breed; de kleur is bruinrood.
Ze verspreiden een eigenaardigen geur, waar
door kenners soms zeer spoedig hun aanwezig
heid in t?en vertrék bespeuren.
Overdag houden z© zich gewoonlijk 6clniU
achter behangsels, in reten en kleine opening
gen. Zo kruipen dan b.v. in koffers en worden
zoodoende van do eene plaats naaT de andere
overgebracht. Volgens een Engelsch tijdschrift
hebb>n de Belgische vluchtelingen zoodoende
met hun goederen zeer veel van dat ongedier
te naar Engeland overgebracht.
's Nachts kruipen zc uit hun schuilplaat-s
to voorschijn en weten dan wel altijd een ma
ner te vindi-n om te bomen in oen lied, waar
in iemand slaapt. Tracht men zich b.v. te be
en mager© gezicht, de zacht-krul lende
zwarte haren hoog van zijn terugwijkend
voorhoofd weggestreken. Zijn knevel was
zwaarder geworden, en hij had zijn
baard laten groeien, 't Duurde even, eer
zij weer tot zich zelve kwam.
Wat is er?" vroeg zij toen zacht, en
't kostte een uiterste inspanning haar
stem gewoon te doen klinken.
„Cee.f me wat te drinken, zuster, 'k Heb
zoo'n dorst".
„Hier is je melk" nam ze het glas
van zijn nachttafeltje.
„Nee geen melk" wendde hij als een
nukkig kind zijn gezicht af.
„Wat dan?"
„Water".
„Water?!... Maar je mag geon water
hebben".
„Een beetje, 'een heel klein beetje"
vleemde hij. „Ik kan niet slapen, als ik
zoo'n dorst heb".
Zij verwijderde zich even naar het bij
vertrekje, dat als keuken ingericht was,
er. kwam weldra terug met een glas half
vol water.
„Hier" zei ze. „Maar langzaam
drinken, 't Is eigenlijk niks goed voor je".
Zij stond too te zien terwijl hij dronk.
Goddank! hij had haar niet herkend,
hetzij door haar vreemd kostuum, hetzij
dat de koorts alle heugonis in hem ver
doofd had, waarbij nog kwam, dat hij ha ar
hier natuurlijk allerminst verwaohtte. Hoe
had zij eigenlijk kunnen deuken, dat 't
anders zou gaan: 't leek haar al zoo ge
schermen door de pooten van het bed in kom
metjes met petroleum te plaatsen dan blijkt
spoedig dat dit middel niets helpt. Do wantsen
kruipen naar <!o zoldering en laten zich van
daar in het bed vallen.
Gewoonlijk oijten ze do niet bedekte deelen
var. liet lichaam, het gezicht en do handen.
De beet verzaakt jeuken, daardoor weer krab-
wonden, ontstekingen, enz. Veelal zwelt de
plaats waar gebeten is op. Ook de beet v
deze insecten "an ziekte overbrengen. Zoo
b.v. bekend het geval van iemand, die dit niet
gelooven wilde en een wants eerst liet bijten
op zijn aan typhus lijdend kind en daarna op
zichzelf. Dc man kreeg twee weken later tj
pbus.
De strijd tegen wantsen is vrij moeilijk. Zoo
als wij zagen houden ze zich schuil in allerlei
openingen, achter behangsels, enz., zoodat
een grondige reiniging noodig is. Allo re
ten en gaten moeten begoten worden met ben
zine of petroleum, hetgeen evenveel groot
brandgevaar oplevert. Sommige gebruiken een
mengsel van groene-zeep-oplossing met loog
en terpentijn. Hierdoor wordt evenveel verf
aangetast. Ook door kokend water kun
nen de insecten gedood worden. De
plinten, de meubelen, de sleutelgaten
kunnen de wantsen herbergen en moe
ten dus eveneens met het doodende middel
worden bevochtigd. In sommige gevallen zal
men beter deen een vertrek uit te zwavelen.
Door zwaveldampen toch wordt dat ongedier
te gedood.
De toestand in den reuzenstrijd.
De Amerikaaneche pers gaat voort het
woord vrede" te doen weerkinken, en
men krijgt over 't geheel het denkbeeld,
dat de stemming voor den vrede er is. Dit
is geen wonder, nu sedert S a 9 maanden
een oorlog met onverminderde woede voort
duurt. waarin honderdduizenden jonge
mannen hun leven hebben gelaten, waarin
milliarden gelds verloren zijn gegaan, die
al do legers der oorlogvoerenden hebben
uitgeput, zoodat zij reeds tot de jongste
mannen en de meer bedaagden hun toe
vlucht moeten nemen, om den striid te
kunnen volhouden, en waarin eindelijk geen
der partijen kan zeggen, niettegenstaande
woon weer nu. Alleen, 't was heerlijk hem
zoo ongemerkt goed te doen.
In een paar teugen had hij het glas
geledigd.
„Hèc!" zuohtte hij, verlicht.
„Maar nu moet je mij ook een plezier
doen, en gauw gaan slapen" zei ze op
den moederlijken toon, die de zusters
meestal tegen de patiënten plegen aan te
nemen, en zij schikte nog wat aan zijn
dekens, ze instoppend aan het voeten
einde.
Opeens zag hij haar strak recht in het
gezicht.
„Lce.utje" lispelde hij, haar her
kennend.
Zij ontstelde even.
„Ken je me nog0" vroeg zij met een
zwak lachje, en zij wist niet waarom.
..Eerst niet. Ik twijfelde. Maar nu zie
ik 't goed" zei hij. „Geef mij een
hand
Zij reikte hem de hare, nog steeds glim
lachend Een wijle bleven ze zoo, sprake
loos. Hij had de oogen gesloten.
„Wil je me nu toch neg goed doen,
Leentje,na alles?" vroeg hij moeilijk.
„Ja zeker" zei ze eenvoudig. „Waar
om niet? Je bent immers ziekEn
tocli
Zij bleef staken, maar toen hij haar
vragend aankeek, vervolgde ze en 't
scheen of zij zoo moeilijk sprak nu
„Ik wilde zeggen... dat-'ik... dat ik niets
tegen jo heb".
„Vin'je me dan gem ellendeling? Ben ik
alle krachtsinspanning, een overwinning te
hebben behaald. Dat men nu ten 6lott©
meent, dat het genoeg is, en dat de tijd
voor den vrede komt. is werkelijk begrijpe
lijk, van dc-ze gedachte maken do Ameri-
kaansche bladen zich de tolk. Verheugend
is dit zeker, maar niet voldoende. Van niet-
officieele zijde, moge Duitschland of een
andere mogendheid zijn verlangen naar
vrede uitdrukken, daarmee komen we
er niet. Er moeten eerst werkelijke 6tappen
gedaan worden van de zijde der eene of
andere regeering. Het brengt ons zelfs
biet verder, wanneer een Fransch minister
verklaart, dat hij zicli er op het oogenblik
nog niet over zal uitlaten, of de mogend
heden der geallieerden een gezamenüjkon
of - een afzonderlijken vrede zullen mogen
sluiten. Men weet, dat zij in het begin van
den oorlog zich onderling daartoe ver
bonden.
Neen, het verlangen naar den vrede is
er, maar deze zelf nog niet. De Fransche
minister-president Viviani verklaarde Dins
dag nog in een rede, dat de geallieerden
den oorlog tot het einde zullen voortzetten
zij waren zeker van de overwinning en als
de ei6chen. die zij stelden, werden o.a. ge
noemd: ontruiming van België, teruggave
der veroverde provinciën, verplettering van
het Pruisisch militarisme. Indien de ver
bondenen zich daaraan houden, is het nog
lang niet uit: de Duitschers staan nog bijna
overal in het vijandelijk land, in België, in
Frankrijk, in Polen. En overal daar hou
den zij den strijd vol, weten zij de steeds
heftiger aanvallen der tegenpartij af te
slaan, wijken zij hier en daar misschien een
weinig terug, om daarna met nog grooter
taaiheid stand te houden. De Parijsche
„.Matin" heeft uitgerekend, dat er thans in
Eureupa over een front van 2668 K.M.
wordt gestreden, welnu, over die reus
achtige linie heeft Duitschland tot nog toe
geen teekenen van verzwakking gegeven en
ook de Oostenrijkers houden thans in de
Karpathen hardnekkiger stand dan zij
vroeger wel <n Galicië deden. De laatste
Russische berichten mogen gewagen van
enkele successen, het doel der Russen is nog
niet bereikt: met groote volharding houden
de Oostenrijkers en Duitschers hen nog
altijd tegen in do bekende passen en van
een doordringen in de Hongaarsche laag
vlakte is nog geen sprake. Elders in het
Oosten, in Polen en Galicië, gaat het tame
lijk rustig toe. naar het schijnt, waar
onder men evenwel moet verstaan, dat er
.toch eiken dag wordt gevochten, alleen
in de Bukawina moet een hevige strijd tus-
schen Russen en Oostenrijkers opnieuw
zijn ontbrand.
In het westen gaat het niet anders. Een
Fransch communiqué noemt zelfs den dag
van Dinsdag ru6t.ig over het geheel© front,
de veroverde stellingen werden versterkt
en vliegers deden verkenningen uit de
lucht. De oorlog ter jee gaat zijn gewonen
gang. Aan den ingang der Dardanellen
wordt nog gestreden, maar nergens is
blijkbaar iel6 bijzonders voorgevallen, dat
kans geeft op een nieuwe groote gebeur
tenis.
Een oorlog dus nog steeds van hetzelfde
karakter: een oorlog van uitputting van
weerskanten. Misschien is voor ons, die er'
buiten staan als voor de mogendheden,
die er aan deelnemen, dit zoo het beste,
ziet men op die wijze met eiken dag beter
in, dat de kriig nutteloozer wordt, en komt
men het spoedigst tot de overtuiging, dat
het voor allen gewenschb is den grooten
strijd te staken. Moge men dat spoedig
alom begrijpen
BELGIË.
Een iuchtrald op Antwerpen.
Uit Antwerpen wordt aan het Belg. Inf.
Bureau gemeld
Sinds den tweeden aanval van vliegers op
Antwerpen, is de wacht verscherpt. Die be
stendige observatieposten zijn in de stad ge
vestigd en ook op bet gemeentehuis van Ho
boken. Daar de eerste aanval door een buit
gemaakte Taube geschiedde, heeft de Duitsehe
militaire overheid haro voorzorgen tegen een
dergelijke verrassing genomenDe Duitsehe
vliegers, die regelmatig van het Wilrijksche
plein opstijgen, geven nu signalen, door vuur
pijlen van verschillende kleur.
Voor Advertentii-n wende men zirh lot i t Alg. Advertentie-Bureau ROUMAALV
Heerengraohl 22ti Amsterdam, tot de Dr;i'.:'...-ry .Jacob van Campen" N. Z. Voorburgwi
234-2-10 (Keizerriil; Amsterdam of tot onze Administratie, PaJestrinastraat 1'
Amsterdam, l'r js eter Advertcntién per regel 30 cent. By abonnement reducti'
geen ellendeling, Leentje?... Ik heb je toch
gemeen behandeld?"
Zij knikte aldoor zacht van neen, haar
hand nog steeds in de zijne. Doch de
herinnering van heb ondergane verdriet
werd haar te machtig; een dikke prop
welde op in haar keel, zenuwachtig knipte
zij met de oogen.
„Maar ga nu slapen" zei ze. „Je bent
heel ziek't is niet goed voor je zooveel
t-a praten". Zij wilde heengaan.
„Even, blijf nog even" smeekte hij,
haar hand vaster klemmend. „Ik wist niet,
dat je hier was, Leentje, anders had ik
't nooit goed gevonden, dat ze me liter
brachten.... Wat dacht je nu we] van me,
Leentje V'
„Ik dacht wel, dat je 't niet wist. En
't is nu goed zoodan kan ik goed op je
passen".
„Wil je dat dan heuseh nog, Leentje?"
Ze knikte zwijgend: ja, dé oogen vol
tranen.
„Goeie... goeie meid" steunde hij,
geheel verteederd. „Ik ben een ellende
ling geweest. O, als je wist, hoe ik op me
zelf gescholden heb. Ik had je altijd nog
willen., maar ik zag je nooit... op straat
niet, nergens. Ik wist niet, waar ie was.
En ik kou je ook niet schrijven, ik meest
't je zeggen, Leentje".
„Maar wat dan? Er was immers .niets
meer te zeggen tusschen ons?"
„Jawel, jawel... Ik had willen vragen.
Maar ik dachtze zal me heel gemeen
vinden... eu dat er toch niets van kemeu J
Het tweede bezoek van vliegers aan Ant
werpen, was evenals de aanval op Hoboken,
een verrassing- Op I April, 's morgens om 6
uur, daalde een tweedekker uit do wolken, dio
twee bommen op het hof van Moretus te Ho
boken had geworpen, voordat iemand hem be
merkt had. Waarschijnlijk had do vlieger hot
op het „Relnischer Hof' gemunt, dat slechts
op twintig meter van het hof van Moretus
verwijderd is, en waar vele Duitsehe officieren
logeeren.
BIJ Dixmulden en Drlegraohten.
Van Dixmuiden klonk hedenmiddag weer
luid kanongebulder, zoo werd uit Aardenburg
aan de „Telegr." bericht van 12 April. Bij de
Drio Grachten wordt voort gestredenTe Rous-
solaero en Dixmuiden zijn opnieuw gewonden
aa ngekomen
Een Engelsch aviateur, komende van zee, ia
Zondag tegen den middag naar Brugge gevlo-
ge, waar de vliegmachine heftig werd bc-scho-
ton. Hij moet bommen hebben geworpen op de
spoorlijn. De Duitscbera hebben met kabelbal
lons en oen watervliegtuig den' omtrek van
Zeebrugge verkend, waar het echter rustig
bleef.
In Noord-Vlaanderen heeft de Duitsehe
Overheid bij oproepiDg bekend gemaakt, dat
op alle burgers, die met of zonder pas, zich
langs het kanaal Brugge-Sluis begeveD, ge
schoten zal worden.
De Paus over België.
PARIJS. Uit Rome wordt gemeld, dat
de Paus monseigneur Deflorge, president
van het instituut van philosophie te Leu,
ven, in gehoor ontving. De Paus verklaarde
dat hij God smeekte, niet alleen België te
redden, maar het ook in vroegeren bloei te
herstellen, schooner en grooter dan ooit.
DUITSCHLAND.
Vliegers gevallen.
M NCHEN. Bij Rosenheim is van 1Ö0
M. Hoogte een monoplane gevallen, waarin
een eerste luitenant en. een onderofficier ge
zeten waren. Het toestel werd verpletterd.
De benzinevoorraad vatte vuur. De lijken
waren onherkenbaar verbrand.
Vergeldingsmaatregel.
BERLIJN. De door de Engelsche
regeer ing genomen maatregel tot be
straffing van de bemanningen der
Duitsehe onderzeeërs, die bij de trouwe ver
vulling hunner plichten in handen der
Engelschen zijn gevallen, door hun een eer
volle krijgsgevangenschap te onthouden en
hen te huisvesten in de marine-gevangenis
sen, heeft de Duitsehe regeering aanleiding
gegeven tob tegenmaatregelen. Voor ieder
krijgsgevangen lid van de bemanning van
een onderzeeër, zal n.l. zoo lang de slechte
behandeling duurt, op een Engelsch offi
cier, zonder aanzien des pereoons, dezelfde
behandeling worden toegepast. In verband
daarmede zijn op 12 April 39 Engelsche
officieren uit de kampen van krijgsgevan
gen officieren overgebracht naar de militaire
huizen van arrest.
De strijd bij Memel.
MEMEL. Officieel is vastgesteld, dat bij
den inval der Ruseeti in het Memeldistrict,
hot landgoed Althof geheel, de gemeenten
Langullen en Nimmersatt bijna geheel ver
woest zijn.
Enkele gebouwen zijn geheel verbrand
op vier landgoederen zijn groote branden
gesticht. In 23 gemeenten zijn in liet ge
heel 267 gebouwen verbrand 458 personen,
waaronder 189 vrouwen en honderd kinde
ren, zijn meegenomen. Gewond zijn 43 per
sonen. gedood 63. In 14 gevallen is ge
weldpleging tegen vrouwen geconstateerd.
Verder zijn honderden paarden en hoorn
vee meegenomen, benevens veel levensmid
delen.
De beschadigde Zeppelin.
Zooals men weet is op 4 Maart een Zep
pelin verongelukt, die bij Tirlemont moest
landen. Van een betrouwbaren ooggetui
ge, die pas uit België naar Frankrijk is
teruggekeerd, vernam ik over dit voorval
het volgende. De Zeppelin was van Calais
vervolgd door Engelsche en Fransche vlier
gers. De inzittenden en het luchtschin zelf
hadden in die mate geleden, dat de landing
onvermijdelijk was. Bij het landen bleek
dat de bemanning alle zware voorwerpen
overboord had geworpen, zelfs de waarne
„Toen ik je... toen ik je .fgeschreven
had, voelde ik pas goed, wat je voor me
geweest was, dat ik niet buiten je kon...
Ik weet eigenlijk niet, waarom ik zoo tegen
je geweest ben. Ik weet 't nog niet... Ik
vras geïrriteerd toen... Maar ik hield al
tijd nog van je, zooveel, zooveel... Allee
had ik willen doen, om 't weer goed: te
maken..."
Ze verleerde van meelij. Al het leed,
haar aangedaan, had ze hem vergeven.
Kalmeerend legde zij haar hand op zijn
klam voorhoofd, hem tegen-glimlachend
net een blik vol warme teederheid, En
't was, als weerstond zij nauw' het ver
langen zich neer te buigen en hem te om-
„Ga nu slapen" zei ze. „We praten
daarover later nog welals je weer beter
ben".
„Ja" zei hij gedwee, moe de oogen
sluitend.
Hij liet zich door haar toedekken.
„Dank je" zei hij zacht innig, toen
ze gedaan had, blindelings haar hand
zoekend.
Doch zij was al vertrokken, een kort
„Wel te ruste" fluisterend.
Zij zat weer aan de lange tafel voor haar
boek. Maar tot lezen kon ze ook nu niet
komen. Ze was te zeer ontroerd. De ge
dachten stormden in haar hoofd, en ver
vulden haar men een aanhoudenden jubel,
zoodat zij z'n ernstige ziekte bijna ver
gat-,.. Henri! Henri! Ja, ze bad hem lief
mingswerktuigen, en de mitrailleurs. Men
had lichtbommen laten vallen om den weg
te verkennen. Behalve elf dooden, waren
er twe© zwaar gewonden, wien de kogels der
Engolschen door de gewatteerdo onderves
ten waren heengegaan. Voor ze te Tbienen
waren gedaald, hadden ze anderhalf uur ge
zocht. Over rien spoorweg komende wierpen
ze ten slotte 't laatste zware voorwerp
over boord. Op 6 Maart werden do over
blijfselen op 17 wagens geladen, die mee
gingen met een trein, die ook twee wagons
Fransche krijgsgevangenen vervoerde. Alles
werd te zamem naar Duitschland gevoerd.
De Zeppelin was 149 meter lang, bij een
hoogte van 30 meter. II ij had cn beman
ning van 46 koppen. De Duit "here waren
over die verlies zeer ontdaan.
FRANKRIJK.
Van het Westelijk Ooriogsterrcin.
PARIJS. Van de zoe trU do Arine
is niets belangrijks tc melden, be
halve enkele artillerieduels. Ten oosten van
Berry-au-Bac maakten de Franschen zich
van een Duitsehe loopgraaf meester.
In de Argonnen wordt de mijnenoorlog
voortgezet en werpt men van de eene loop
graaf naar de andere elkaar met bommen
en handgranaten. Tusschen Maas en Moe
zel naderden de Franschen op verschillende
punten tot de draadversperringen van den
vijand.
Bij Eparges deden de Duitschers in den
nacht van 11 op 12 April na hevig geschut-
en geweervuur te 4 uur 30 een tegenaanval
zij werden afgeslagen.
In het bosch van Ailly en in do streek
van Flirey hadden artilleriegevechten
plaats, zonder ingrijpen der i. ."an ter ie.
In het Bois le Prétre werd op II dezer
tegen 5 uur een Duitsehe aanvalspogicg af
geslagen.
In den loop van 32 April verdreven de
Franschen de Duitschers uit een deel van
oen loopgraaf, waarin ze zich tot neg toe
hadden gehandhaafd.
In den nacht van II op 12 April tegen
1 uur 30 wierp een Duitsch luchtschip op
Nancy zeven bommen, van welke er een
dichtbij het burgerlijk ziekenhuis terecht
kwam en een andere bij een school. Op
twee plaatsen werd een begin van brand
spoedig onderdrukt.
BERLIJN. Uit het groote Duitsehe
hoofdkwartier wordt gemeld
De Franscben beweren dat ze vijftien
bommen hebben geworpen op de mari
tieme inrichtingen te Zeebrugge. In
werkelijkheid echter kwamen negen bom
men neer in de omgeving van Ostendo en
twee bij Brugge zonder schade aan te
richten. Wij wierpen ter vergelding Dinsdag
nacht tal van bommen in de door de En
gelschen bezette plaatsen Poperinghe, Hasc-
broeck en Cassel.
Bij Berry-au-bac. drongen de Franschen
's nachts een van onze loopgraven binnen.
Zij werden echter onmiddellijk weder ver
dreven.
Een vijandelijke aanval van vliegers in
de streek ten oosten van Reims mislukte.
Ten noordoosten van Suippes werden
tegen ons weder granaten met bedwelmen
de ga^en gebruikt.
Tusschen Maas en Moezel zetten de
Franschen hun aanvallen op enkele plaat
sen met groote heftigheid voort, echter
zonder resultaat. Drie aanvallen in den
morgen ondernomen bij Maizeray, ten oos
ten van Verdun, mislukten in ons vuur.
onder zware verliezen. Des middags en des
avonds bij Marcheville ten zuidwesten van
Maizeray ondernomen aanvallen, waarbij
Karnemelkzeep met het Anker.
In 't gebruik de voordeeligste Toiletzeep.
Alom verkrijgbaar.
Men lette echter vooral op het gedeponeerd
Fabrieksmerk „HEI ANKER".
nog, lief, lief!... O, dat het leven opeens
zoo veranderen kon. Ze had 't te voren
niet kunnen gelooven. 't Was ruimer ge
worden om haar heen, en alle bewegingen
schenen haar lichter te vallen. Ze voelde
haar lichaam krachtig en flink, en de toe
komst lag voor haar in verre verschieten
vol leven en licht, waarnaar zij verlangde,
verlangde als nog nooit... Dat 't terecht'
kon komen, dat 't zoo nog worden zou...
o neen, dat had ze niet kunuen ver
wachten.
Al meer en meer voelde zij die levens-
weel de in zich zwellen, en al machtiger
werd in haar een verlangen naar de fris-
sche, gezonde natuur en naar het kleurige
leven, dat gistte daarbuiten, en waarvan
zij hier op de derde verdieping niets be
merkte, dan enkele verdwaalde klanken
die binnendrongen door het geopende ven
ster... O, te leven! te leven en lief te
hebben, was dat niet het hoogste goed
En wanneer zij dan even tot de wer
kelijkheid terugkeerde om zich heen
zag de kale muren, levenloos, geel-wit iu
het saaie gaslicht, met de rijen kribben
en de strakke memmen der bedgordijnen,
en overal de bekende instrumenten, die
allen het schrikbeeld van een of andere te-
bestrijden ziekte in zich schenen te dra
gen... dan begreep zij niet, hoe zij 't nog
zoolang had uitgehouden in dezo muffe
sfeer.
Wordt vervolgd.)
