Marinezaken.
C o r r esp o n d ent ie.
Uit Leger en Vloot
DE SOLDATENCOTJRArvTT van Zondag 11 April 1 910
3
schen deel te nemen aan het examen ter ver
krijging van het diploma voor candidaat-ge-
meente-secretaris en ambtenaar ter gemeente
secretarie, op vertoon van den oproepingsbrief
der examen-commLsaie, verlof zal worden ver
leend.
Gebannen.
De Territoriaal Bevelhebber in Overijsel enz.,
het militair gezag uitoefenend in de provincies
Overijsel, Gelderland, benoorden den Neder-
Rijn on Utrecht, oostwaarts van de oostelijke
grens der Nieuwe Hollandsche Waterlinie, heeft
Hermannus Vatterink, geboren te Weerselo 23
Maart 1871, van beroep fabrieksarbeider, wonen
de te Overdinkel 0 410, gemeente Losser, het
verblijf binnen het in staat van beleg ver
klaarde deel van genoemd ambtsgebied ont
zegd, omdat zijne nanwezigheid voor de rust
en dé algemeene veiligheid wordt geacht gevaar
lijk te zijn.
Een verbod.
De territoriale bevelhebber in Zeeland heeft
een verordening vastgesteld, waarbij verboden
is buitenshuis schetsen, teckeningen, opnemin
gen en photo's to maken.
Onderscheiding.
Aan de reserve-sergeanten H. E. Einkema,
P. J. C. van Dijk, J. G. Schilthuis en P.
Brands van de le infanterie-brigade is het on-
derscheidingsteekcn wegens praktische geschikt
heid als vaandrig toegekend.
Hoofd bijzonder lnternceringsdepot.
Naar wij vernemen is de inspecteur van po
litie H. P ij p o r, van het bureau St. Pietcrs-
hal, Amsterdam, bestemd voor hoofd van het
bijzondere interneeringsdepot, dat, zooals wij
mededeelden, te Vlissingen zal worden geves
tigd. De heer Pijper verkrijgt den rang van
reserve 1ste luitenant der landweer. Hij blijft
'nspecteur van politie, doch krijgt als zoodanig
verlof.
Landstorm.
Men schrijft aan het „Hbld.":
Waar in den lande van veel belangstelling
blijkt in de plannen met den Landstorm, heb
ben wij te bevoegder plaatse inlichtingen inge
wonnen omtrent den stand van zaken.
Het is daarbij gebleken, dat op het bureau
van den benoemden inspecteur, den luitenant-
generaal H. C. A. Necteson, wien, zooals in
dertijd gemeld is, do majoor P. A. Nierstrasz
is toegevoegd, hard gewerkt wordt aan de be
studeering, de uitwerking en de voorbereiding
enz. van tal van met de Landstorm-organisa
tie in verband staande maatregelen.
Uitteraard vereischt een en ander tijd en
kan cok hier niet alles op éénmaal geschieden.
Hei was een breed veld dat de inspecteur te
overzien kreeg en in zeer vele zaken had hij
zich terdege in te werken, alvorens een keuzo
te doen uit datgene, wat het doelmatigst on
wenschelijkst bleek en vooral wat uitvoerbaar
was.
Inmiddels is reeds, zooals men weet. de uni-
formquaestie tot oplossing gekomen. De man
schappen krijgen de vroeger reeds beschreven
bovenkleeding en hieraan kan thans nog wor
den toegevoegd dat hun ook schoeisel zal ver
strekt worden, doch alleen in gevallen waarin
zulks door de commandanten noodig zal wor
den geoordeeld
'Als iwesdo maatregel is, zoo vernamen, wij
voorts, op den eersten dezer maand goedge
keurd een door den inspecteur den 26cn Maart
j.l. gedaan voorstel, om den officieren bij den
Landstorm eeno toelage voor eenmaal van
f 100 toe te kennen voor uitrusting.
Uit den aard der zaak zullen do officieren,
om voor deze toelage in aanmerking te kun
nen komen, de voorgeschreven uniform moeten
dragen, althans naar kleur c-n model. De stof
blijft natuurlijk ten keuze van den officier.
Eindelijk werd medegedeeld, dat ook reeds
getroffen is eeno regeling, van welke verwacht
wordt dat zij zal kunnen strekken om voor
zooveel mogelijk aan te moedigen de detachee
ringen bij het veldleger reeds thans en dus
niet eerst m oorlogstijd van landstormaf-
deelingen, hetzij in haar geheel, hetzij van
hare individuéele leden.
Voor de commandanten, geen oud-offi
cieren, is om als zoodanig to worden be
noemd, een detacheering bij het veldleger ver
plicht gesteld, voor zoover zulks, ter beoor-
deeling van den inspecteur van den Land
storm, noodig wordt geoordeeld ook om in
aanmerking te kunnen komen voor de bevor
dering tot hcogere rangen.
Gedurende den tijd dor detacheering worden
zij op denzelfden voet behandeld ten aanzien
van geneeskundige verzorging, vrij vervoer,
traktement, onderhoud enz. enz. als hunne
ranggenooten bij het leger.
Op dit oogenblik zijn er, behalve de be
staande' 35 laudstormafdeelingen, reeds een 20
a 25 tal in verschillende plaatsen van het land
in oprichting.
Als zoodanig is dezer dagen officieel gefor
meerd de afdeehng Culemborg, en tot com
mandant daarover aangesteid de 2o luitenant
C. J. Potma.
Men meldt ons uit Alkmaar
Op uitnoodiging eener voorloopige commissie
bestaande uit de hoeren dr. J. W. Wicherink
en J. Sweerts, is Woensdagavond alhier eene
druk bezochte vergadering gehouden waarin
do heer Dudok van Heef, voorzitter van
„Volksweerbaarheid", als spreker optrad, om
een opwekkend woord te richten tot hen, die
belang stelden in do oprichting eener land-
Btorm-afdeeling.
Deze rede had ten gevolge, dat zich 119
leden voor de landstormafdeeling opgaven.
Majoor Nierstrasz beantwoordde hierna ver
schillende vragen, en de avond werd besloten
met het zingen van versehillcndo vadcrlands-
leveijde liederen.
Ter beschikking gesteld.
Met 18 April wordt do machinist G. M.
Feij, dienende aan boord van de Schorpioen",
ter beschikking gesteld. Hij is bestemd om te
worden geplaatst aan boord van het gouver-
nements-stoomschip „Canopus", dat in den
loop van den zomer naar Oost-Indië zal worden
overgevoerd.
J. B. R. te Waarde. Uw vrouw moet daar
toe een pas vragen en datzelfde kunt u doen
bij den Duitsohen consul te Vlissingen. Het
herhaald verkeer over de Belgische grens is
I echter moeilijk. R e 'd.
j W. C. Bedoeld personeel moet zich beschou-
wen als bohoorende bij do landmacht, waarvan
immers zijn korps deel uitmaakt en blijft uit
maken. Het in onderhoud zijn elders veran
dert dit niet. Red.
R. M., Roosendaal. Telkens als ge op reis
moet en ge hebt geen middelen om de reis te
betalen, kunt ge aan uw onmiddellijken chef
vrij vervoer vragen. Red.
Serg. P., Swalmen. Bij particuliere ver
pleging betaalt de patiënt of zijn familie den
dokter. De menagegeld-quaestie kunnen wij
niet oplossen. Red.
Procureurs- en deurwaardersklerken die ge
durende de mobilisatie kostelioos liet
„Maandblad van den Bond van Procureurs- en
Deurwaardersklerken in Nederland" wensehen
te ontvangen, geheven zich onder opgave van
adres (zoowel militair als particulier) te wen
den tot K. Droog, Reg. Grenadiers, le Bat.
2e Comp. le Divisie Veldleger.
Kan iemand mij inlichtingen geven omtrent
bajonet met koppel W. N. 7156? Deze is in
den trein blijven liggen Utrecbt-Vlissingen.
Sergt. De Jong, depet bataljon VI 1. B. 3de
compie.
Cevonden voorwerpen, terug te bekomen
Plaatsbureel Den Helder.
Een overjas w.n. 1434, een verlofzak w.n.
3449, een slipdas w.n. 622 (kapotjas), een ran
sel L.W.I. 688E. inhoud een onderbroek, een
eetketel (gemerkt 10K 3228), 2 vetdoozen, een
zakmes, een haarkam, een handdoek, een paar
sokken, een paar schoenen, een paar schoenzak
jes w.n. 3228 en een hemdeen verlofzak, in-
houd een kepi w.n. 7787 (Jagersmodel), een
j kwartiermuts idem, een paar pantoffels, een
I paar handschoenen, 2 paar schoenen, onge
merkt, een paar sokken, een handdoek, een
naaizakje, een hemd (gein. P. 17), een onder-
broek (gem. P. 17) en een truieen torpedo
das, waarin geknoopt een werkbroek (gem.
j 7B. 136) een zakdoek, waarin geknoopt een
paar wollen handschoenen (gem. 4K. 2308),
een onderbroek 1364, een kepi 21N 4266; een
kepi, ongemerkt; een kepi 5593; een paar
schoenen met zakjes 21H 3454; een paar id. id.
10F 2775; een paar id. id. gemerkt 2 757;
een bajonetscheede artillerie w.n. 3935G.
Aangezien vele van deze voorwerpen reeds
in het vorige jaar per blauwdruk en zelfs in de
Soldatencourant" zijn opgegoven, zullen deze
ter voorkoming van ongediert of ziekten
na 30 April worden vernietigd.
De Plaatselijke Commandant i/d.
Stelling van Den Helder.
Cevonden voorwerpen.
Door de H. IJ. S. M. is op het fort te Hoek
van Holland bezorgd een roode zakdoek, waar
in een veldnmts, gemerkt löd. 3, 2164,, 1 boter
ham, een paar broekveeren en een zakje sui
ker. gevonden in een spoorwegcoupé.
Belanghebbenden kunnen zich' wenden tot
den sergeant majoor adm. C. H. Mus, fort
Hoek van Holland.
Dankbetuiging.
Ondergeteekende betuigt hiermede zijn op
rechten dank aan de keeren commandant en
officieren van Hr. Ms. „Buffel" voor de ver
leende gunsten toegestaan bij en voor de be
valling van zijn vrouw, tevens voor de geluk-
wenschen van verschillende kanten hem toege
komen. En in het bijzónder voor de belange-
looze hulp, verleend door den officier van ge
zondheid 1ste klasse dr. A. de Vries.
Mil. A. ATTINK,
a/b. Hr. Ms. „Buffel".
Wie helpt aan voetbalgereedschap?
Milicien Morsing schrijft ons:
Door de manschappm van de 3e compie, 3e
bat. jagers, die een voetbalclub willen oprich
ten, worden gevraagd voetbalbenood.gheden,
om zoodoende een club te vormennu is mijn
verzoek: wie helpt ons dit goede doel in de
hand te werken? Het materiaal zal, zoo noo
dig, door mij worden afgehaald.
3/3 Jagers.
rijk publiek als bliik van belangstelling aanwe
zig wareneen eskadron van het le regiment
huzaren met den luitenant-kolonel jhr. v o n
Wrangol auf Lindenberg, den
Standaard en de muziek; een batterij van het
korps rijdende artillerie met den korpscomman-
dant luitenant-kolonel Baud en 2 peletons
van het le en 3e eskadron wielrijders, onder
commando van den ritmeester Hekkema.
Verder waren aanwezig de oud-inspecteurs van
het wapen generaal-majoor Baron vander
C a p e 1 1 e n en generaal-majoor M a t h o n
tevens oud-kolonel-commandant van hr-fc jubi-
leerende regiment; do cavalerie-officieren,
werkzaam aan de Koninklijke Militaire Aca
demie en de kapitein der Koninklijke Maré
chaussee B a u d u i n.
Na het inspecteeren van de deputaties en
het regiment, hield de commandant een kern
achtige toespraak tot de troepen, waarbij hij
tevens het telegram van geluKwenschen door
H. M. do Koningin gezonden voorlas, waarop
een driewerf hoera werd aangeheven
Hierna werd de eed afgelegd door den tot
Reserve 2e luitenant aangestelden kornet Van
Ha aren en de zilveren medaille uitgereikt
aan den opperwachtmeester administrateur
Van Harderwijk.
Een tocht door do stad en langs het stad
huis besloot dit gedeelte van de feestviering.
Om 12 uur werd een receptie gehouden door
de officieren van het regiment, die zeer druk
bezocht werd, o.a. door talrijke deputation,
den oud-luitenant-generaal Bruce en civiele
autoriteiten uit garnizoensplaatsen.
Talrijke telegrammen van gelukwenschen
kwamen bovendien den geheelen dag in, o.a.
van den Opperbevelhebber van Land- en Zee
macht en den Commandant van het Veldleger.
2 uur n.m. werd een springconcours gehou
den voor de officieren.^ dat een jjroot Bucces
had. De luitenants Janssen s, V an Ever-
dingen, Van der Kroon en Blom
waren do prij9winners.
Door de zorg der officieren werd de troep
onthaald en had er des avonds een voorstelling
plaats.
Des namiddags vereenigde de Kolonel allo
officieren van het korps aan zijnen disch,
waarbij ook de oud-kolonel der Artillerie
H i n 1 o p e n, de schenker van den bokaal
welke diens vader, Oud-Commandant van het
regiment, in 1859 ontvangen had van zijne of
ficieren.
Met een kort doch hartelijk woord overhan
digde de majoor jhr. Van de Poll, namens
do officieren van het regiment, hunnen chef
eene zilveren gedenkpenning als souvenir aan
den onvergetelijken dag.
Door do herdenking van het 100-jarig be
staan van het 2e regiment huzaren wordt de
traditie hoog gehouden, terwijl onder de te
genwoordige tijdsomstandighedep elkeen er
nog te meer toegebracht wordt, niet opgewekt
heid en toewijding zijn plicht te vervullen.
Uit Zevenaar.
Sergeant B. Dolle schrijft ons:
Woensdagavond j.l. werd door het Comité
gij niet wist, dat ik wist, wat gij wist. (Uit
zoeken
Ziet, waarde kunstbroeder, in het fortleven,
aan de grenzen, bij „onze jongens" raakt
„men" uitgeput in hot uitdenken van midde
len, om de verveling in de vrije uren verre to
honden. Daar zijn weliswaar amateur-musici,
idem acteurs, zelfs legio humoristen. Welaan,
waarom dan ook geen amateur-goochelaars?
Als een mijner collega's zich verdienstelijk
maakt met het geven van csperantolessen, waar
om zouden wij dan niet onze kennis der magi
sche kunst deelachtig doen worden aan de zoo
veel besproken „jongens Concurrentie? Ach
wat! Concurrentie verheft het rak.
Dat alle lezers dit. en de hierop volgendo
artikeltjes bewaren! Zij hebben waarde! Staat
bijv. niet, geachte broeder in de kunst, uw
illusion „La femme disparue" of te wel „do
verdwenen dame", genoteerd a 450 Mk. in
onze prijscourant? Of heeft misschien de glas
fabrikant, en de meubelmakerach
arme! Gij ziet mij quasi verwonderd aan! Hoo
weet ik? Ja, mon chèr. Een menseh heeft oogen
of hij heeft ze niet' Maar ik gebruik de mijne
goed! De illussion werkto ongeveer als volgt:
Gij plaatste een dame op een vierpootigen
tafel, waaronder precies in het midden een can-
dalabre met 4 kaarsen brandde. Boven het hoofd
der dame hing een lange zak, welke over de
dame heen „zakte" nadat gij het publiek er op
attent had gemaakt, dat zij onder dén tafel
door konden zienWerd de zak weer opgehaald
dan was de dame verdwenen. Heel Nèderland
heeft verstomd gestaan van zoo'n prachttruc
en waar gij er mee optrad was uw succes ver
zekerd; en toch was de zaak zoo eenvoudig, zoo
kinderlijk eenvoudig! Stonden niét onder uw
wonderbaren tafel twee spiegels, zoodanig met
hun uiteinde tegen elkaar, en onder het mid
den. dat de twee lichtjes welke er onder
brandden, vier schenen5 Keek'dan niet het
publiek tegen spiegelglas? O, gij slimmerik!
Hoe mooi kon uw dame verdwijnen door het
achtereinde der tafel, als zij geheel bedekt was 1
om door een sleuf in het achterdécor het tooneel
te verlaten
Maar "t was mooi, maar' Niet minder effect
vol was het snélteekenen. In minder dan 5
minuten toekende uw dame ons de meest be
kende personen voor, sprekend gelijkend,
levensgroot. 2 Portretten tegelijk in iedere hand
eenpenseelKolossaalMaar ik wist wel
dat op ieder der tcckenvellen (glanspapier?)
reed§ van te voren het portret stond getrokken
in lijnen van kaarsvet, van verre onzichtbaar
Ook wist ik wel, dat uw dame teekende met een
penseel van watte, dat gedoopt werd in zwart
sel, dat, alleen daar blééf zitten, waar vetlijneu
waren. O, sancta simplissima Maar het publiek
vond het mooi, ik applaudiseerde, en Jan
publiek klapte meeDe wereld wil nu eenmaal
bedrogen zijn
Maar het meesto succes hadt gij toch wel
met uw citroenentruc! Die kan ook niet ieder
een maken hè! tenminste goed maken! Daar
voor moet je artist wezen en dat zijt gij. Gij,
die zoo goed de kunst verstaat uw publiek „af
te leiden". Als gij met de uitvoering eener truc
Honderd-Jarig bestaan 2e Regiment
Huzaren.
Wij ontvangen het volgend verslag van de
herdenking van het 100-jarig bestaan van het
2o Reg. Huzaren.
,,De herdenking van den dag, dat op 4 April
1815. het Zuid-Nederlandsch Karabinier re
giment. waarvan het 2e regiment huzaren in
rechte lijn afstamt, werd opgericht, is den
7den April op plechtige wijze ingezet, dcor een
reveille van de trompetters en de muziek van
het regiment.
Te half tien uur werd door den kolonel com
mandant E. W. Baron van der Ca-
pellen een wapenschouwing gehouden over
het geheele regiment, waarbij, behalve een tal
We geveu hier een kijkje op het slagveld bij Neuve Chapelle, waar de Engelsche
troepen een succes behaalden. Er is hier een oogenblik van stilstand in den strijd,
wand de Pruisische garde, die in de loopgraven staat, heft de handen op en wil
zich overgeven. Zij had het dan ook zeer hard te verantwoorden gehad, niet alleen
van de aanvallen der Engelsche infanterie, maar den heelen nacht had de vijandelijke
artillerie op buitengewoon felle wijze hen beschoten. In de achtergelegen loopgraaf
der Duitschers vocht men intusschen door en wij zien dus ook de Engelschen daarop
den aanval voortzetten.
De Fransche Alpenjagers, een bekeude legerafdeeling, is hier aan het' werk.
Op hun skis vielen zij in den Elzas, toen do sneeuw daar nog hoog lag zij begint
nu te smelten een Duitsche loopgraaf aan. Op hun sneeuwschoeneu bewegen zij zich
natuurlijk veel vlugger dan anders en het is ook een w-are stormaanval, dien zij
doen op den vijand. Maar natuurlijk vallen ook velen hunner, want zij zijn bloot
gesteld aan het volle vuur van den vijand. De Fransche Alpenjagers hebben in
dezen oorlog in de Vogezen kranige daden gedaan,
van Ontspanning voor Militairen weor een
feestavond georganiseerd. De keuze was voor
dezen keer gevallen op den karakter-humorist
August de Laat (thans gemobiliseerd en te
Utrecht in garnizoen), met medewerking van
den heer Dutreau, declamator-pianist van Rot
terdam.
Jammer, dat er niet meer burgers versche
nen waren, want zij, die deze gelegenheid on
gebruikt lieten, hebben heel veel gemist. Beide
heeren hebben ons een genotvollen avond ver
schaft. De heer De Laat, tot heden voor ons
een onbekende, heeft getoond een humorist
te zijn, die uitstekende talenten bezit en niet
do eerste de beste is. Op voortreffelijke wijze
werden de verschillende komische nummers ten
gehoore gebracht en met zeer veel aandacht
door het enthousiaste publiek gevolgd. Vooral
de ..Serenade van Kees Kruimel" en „Oppasser
van mijn „Luitenant", sloegen in, dank zij de
uitnemende vertolking en het heldor, sonoor
tenorgeluid, waarover de heer De Laat be
schikt. Ook de heer Dutreau, die do nummers
op artistieke wijze begeleidde en voor afwisse
ling' eenigo coupletten van meer dramaiischen
aard ten beste gaf, oogstte hiermede eveneens
veel bijval.
Wat deze heeren gaven, droeg bovendien
het cachet van beschaafdheid. Geen voordrach
ten van minder allooi, doorspekt mot banali
teiten of flauwigheden, waarmede sommigen
helaas aardig meenen te zijnintegendeel,
hun arbeid getuigde van degelijkheid, waarom
wij hen overal gaarne willen aanbevelen.
Voor belangstellenden zij nog vermeld, dat
het adres van den heer De Laat, die zelf zyu
medewerker(s) engageert, thans is: August de
Laat. soldaat-ziekendrager, veldkazerne,
Utrecht.
Goochelen en nog wat.
Mil. E. Paoli, velen onzer lezers welbekend,
zal een reeks stukken over „Goochelen cn nog
wat" schrijven. Hier volgt zijn eerste bijdrage:
In mijn verbeelding zie ik u nog staan, in uw
onborispeliiken zwarten rok, de mouwen hoog
opgestroopt, het lange zwarte krulhaar, een
prachtstuk van friseerkunst, hoog opgolvend.
het gelaat met zijn mooie teint, altijd geplooid
tot een sympathieken glimlach. En dat gemak
waarmede gij u op het tooneel bewoogt. zoo
nonchalant en toch zoo in-.,chic". Hoe „quick"
waart gij niet in al uw bewegingen! Hadde uw
geheele lichaam vol springvecren gezeten, gij
hadt niet vlugger kunnen zijn.
En dan die mond, die tong, als die in actie
kwamen, dan Neen, om dat te kunnen
beschrijven, schiet ik in schrijverstalent te kort.
Uw snelheid van spreken was overweldigend.
Goed herinner ik mij nog hoe gij steeds, na
iedóren „gomaakten" truc zeide: „Wel, het is
heel gemakkelijk, als men maar weet hoe het
gaat". Maar gij zorgde wel dat „men" niet zag
hoe het ging, eu „men" weet het heden ten
dage nog niet. In het privé-leven waart ge de
joviaalste menseh, doch zoodia „men" met u
begon to spreken over het „vak" cn ,,de
kunst", werd gij een gesloten boek gelijk, met
kinderlijke angstvalligheid vermijdende het u
zoo dierbare (ook dure) onderwerp trucs, alsof
een manoeuvre met de rechterhand moest
maken, wist gij zoo meesterlijk de aandacht op
den linker te vestigen, en omgekeerd, meestal
met een opvallende beweging der „onschuldige"
hand of met uw oogen of spreken. Ja, bij die
truc bewees uw flux de bouche uitstekende
diensten. Maar toch zou ze mooi zijn voor „onze
jongens", een beetje vereenvoudigd, want zij
kunnen niet changeeren een gepreparéerde met
een ongeprepareerde citroen, en dat nog wel in
je zakNeen, nogmaals, daar moet je artist
voor zijn! Ik zou den aspirant-goochelaars dit
experiment als volgt uitleggenMaar a propos,
ze weten nog niet waar wij het over hebben!
Wel, mén vraagt het publiek een paar bank
biljetten ter leen, rolt ze klein op, na de num
mers te hebben laten noteeren, en laat het rol
letje bankpapier, bedekt door een zakdoek, door
iemanr vasthouden. Op het commando allez
marche zijn dé biljetten verdwenen uit den zak
doek en komen zij opgerold te voorschijn uit
een citroen of appel.
De oplossing is allereenvoudigst en doet de
spreuk van mijn kunstbroeder, „het is heel ge
makkelijk als je maar weet hoe het gaat", alle
eer aan. In den rechterbroekzak zit een appél,
uitgeboord, en de opening naar boven. In een
hoek der zakdoek is een rolletje papier, groot
ongeveer 3 en dik 1 centimeter. Als men de
bankbiljetten klein opgerold heeft, geeft mén
ze niet aan den persoon dien gij met het vast
houden belast, doch neemt hot ingenaaide
propje papier en bedekt dat met den zak
doek, tevens den heer verzoekende, stevig hot
papier vast te houden. Terwijl het genaaide
papier met den doek bedekt wordt, palmt men
de opgerolde bankbiljetten in, en sluit de hand.
Gij zegt een weddenschap ora een gulden te
maken dat de briefjes reeds verdwenen zijn en
haalt tot dat doel een gulden uit den broekzak.
Natuurlijk gaat niemand hierop in en stopt gij
den gulden weer in den zak, doch duwt tevens
hot rolletje papier in den appel, terwijl gij mee
den linkerhand gestes maakt, om den aandacht
van den rechter af te leiden. Dit gebeurd zijnde,
neemt gij een lossen punt van den zakdoek,
zegt allez marcheen haalt den zakdoek uit de
handen van die hem vasthoudt. Tot aller ver
wondering zijn de biljetten verdwenen
Haal dan den appel uit den zak. snijd dien
middendoor, en niets dan verbaasde ge
zichten zult gij zienDeze toer moet échter
goed ingeoefend worden, wilt gij er mee voor
het publiek komen. (Origineel van E. P.)
Voor heden zij dit genoeg. Een volgende maal
wil ik u een en ander mededeelen over salon-
magïe en taféltrues, doch breng u in herinnering
het spreekwoord: „Oefening baart kunst".
E. PAOLI,
3de Comp. Depót Bataljon.
Kon. Nat. Steuncomité.
Korp. G. A. v. S. schrijft ons:
De 3e compagnie van liet le bataljon grena
diers genoot het voorrecht nader bekend ge
maakt te worden met de werking van het No
tionalë Steuncomité.
De res. le luit. Barbas hield in den morgen
een zeer begrijpelijke toespraak over hetgeen
door dat Comité wordt gedaan, J
Dat dit onderwerp in den smaak van de
manschappen viel, bleek wel uit het applaus,
waarmede de luit. werd ontvangon.
Na eeno uitvoerige besohrijvmg om zooveel
mogelijk deel te nemen anti bijdragen voor de
kns van dat Comité en er op wijzend hoo door
li. M. onze geëerbiedigde Koningin een voor
beeld wordt gegeven, eindigde do spreker, zich
zoo nu in het vervolg bereid verklarend, cd»
nadere inlichting© üicnaan gaand© te ver
strekken.
Muziekavond voor de militairen van 't fort
Pannerden te Doorenburg.
Men schrijft ons van f«rt bij Pannerden
In do ruime zaal „Gijsbrecht van Amstel"
to Doorvnburg, konden gisteravond do militai
ren van 't fort Pannerden en enkele genoodig-
den genieten van een muziekavond, aangeboden
door do dames Jeanne Kwlburgcr, 6opraan
Truida do Groot, violiste; Anna do Groot, pia
niste en den heer Johan do Groot, violist, allen
van Rotterdam. Op uitnoodiging n.l. van den
fortcommandant, kapitein J. A. Snijders, hal
genoemd viertal musici, die reeds voor verschil
lende forten en campementen belangeloos zijn
opgetreden, zich ook voor het fort Pannerden
beschikbaar gesteld. Mej. Kielburger was ech
ter verhinderd, waarom in haar piaata optrad
do heer Koen Muller, opera-zanger, eveneens
uit Rotterdam.
Onder de vroolijk© tonen van opwekkende
marschen, gespeeld door 't dilettantonmuziek-
korps van 't fort, trok do bezetting op naar
Doorenburg, waar de muziekavond al spoedig
een aanvang nam
Allereerst klonk statig en forsch, door alle
aanwezigen staande meegezongen, 't oude
„Wilhelmus" door de ruime zaal en daarna
vertolkt© do heer Muller op meesterlijke wijze
het echoone „Ave Maria" van Gounod. En
nu volgden leutige en ernstige liederen, af
gewisseld door ensemble's voor viool en piano,
waarbij wo ruimschoots gelegenheid hadden
het heerlijke barytongeluid te bewonderen van
den heer Muller en tevens tot de ontdekking
kwamen, dat viool en piano door de kunstena
ressen en den heer de Groot volkomen werden
beheerscht. Alle nummers van 't programma
te bespreken gaat natuurlijk niet. 't Zij vol
doende op te merken, dat spel cn zang bo
ven onzen lof zijn vtrhevcn en dat we een wijle
uit 't alledaagsche leven worden opgenomen
in 't heerlijke paradiisland der kunst.
Te snel gaat de avond voorbij. En als 't
„Wien Neerlands bloed" 't programma besluit,
als kapitein Snijders, na 't aanbieden van een
bloemenhulde de dames en heeren hartelijk
dankt voor den genotvollen avond, als daarna
do heer H. Pauwen van Doorenburg den sym-
pathieken fortcommandant een welverdiend
woord van hulde brengt, dan klinkt door de
zaal spontaan een driewerf „hoera!" voor ka
pitein Snijders, die niet alleen de algemeene
achting heeft verworven als militaire chef,
maar die ook door zijn minzaamheid en zijn
open karakter als menseh wordt geëerd door
ieder, die met hem in aanraking kwam.
kv- am.
Do muziekavond is voorbij. De soldaten zijn
teruggekeerd naar hun kazematten en leven
weer hun eentonige forileventje Maar lang
nog zal dat worden opgevrnolijkt door de blijde
herinnering aan een heerlijken avond.
Uit loods II van Halfweg.
Milicien W. H. van Loon schrijft ons uit
Halfweg
Door droevige familieomstandigheden was
ik niet eerder in de gelegenheid iets van uit
Halfweg te verhalen. Mei volle muziek trok
ken wij Halfweg binnen en ofschoon 't groote
verandering voor ons was, 't goede kwartier te
Alphen te veriaien, toch zijn we reeds een wei
nig aan de loodsen gewend geworden.
Het leven is hier echter in vergelijking met
dat te Alpüen zeer eentonig en wo missen ons
gezellig kwartier te Alphon wel. Velen probee-
ren echter om ons 't verblijf alhier te veraan
genamen en onze kapelmeester, reserve-serg.
L. Stolte, was sedert geruimen tijd in de weer
om ons op een concert te vergasten. Vele ma
len zagen aij hem met den cautinebaas in druk
gesprek en ja hoor, eindelijk werd de zaal ver
groot en voorzien van een tooneel. Alles was
dus klaar en de eerste muziekuitvoering had
j.l. Donderdag plaats.
De cantïne was geheel gevuld en verschiilen-
muzieknummers werden op fraaie wijze ten
gehoore gebracht. Verder gaf in de pauze een
Amsterdamsche karakterhumorist diverse voor
drachten tc-n beste.
Ook heden was er andermaal iets binnen ,,'t
Sectorpark" gaande. Een onzer kameraden
zou dezer dagen in het huwelijksbootje stappen,
n.l. Chris van Velzen, woonachtig te Alphen
a d. Rijn.* Onder de luidje-s zijner batterij op
perde men terstond 't plan om dien feestdag
niet onopgemerkt te laten voorbijgaan. Door
Landweerman Sievag werden gelden bijeenver
zameld en toen „onze bruidegom" van „onder
trouw verlof' thuis kwam, vond hij 't boren
zijn hangmat geheel met groen versierd en een
schild „Hulde aan het Bruidspaar", getee-
kend door milicien Boogaarta. Dit was echter
niet alles. Ook werd nog van een blijvend
huldeblijk gesprokenAan 3 man werd door
onzen compagnies-commandant verlof verleend
en toen trokken sergeant Wouda cn 2 man naar
Amsterdam om „in te koopen". Des avonds
na 't diner in paleis No. 2, werden de fraaie
cadeaux aan den bruidegom ter hand gesteld,
bestaande uit een grooten f raaien gemakstoel
en een mooie eikenhouten bloementafel. Bij
de uitreiking sprak sergeant "Wouda in loods
II den bruidegom eenige hartelijke woorden toe
en wenschte Van Velzen dat hij, spoedig in
vrede veel gebruik van deze geschenken zal
kunnen maken, uit naam van alle kameraden,
waarop ons muziekkorps, onder leiding van
zijn dirigent serg. Stolte, den bruidegom een
serenade bracht.
Zichtbaar ietwat ontroerd dankte Van Vel
zen allen kameraden en den beiden onderoffi
cieren.
Ons aller wensen is zeker wel:
„Geluk, geluk, o, jeugdig paar,
„Geluk en voorspoed met elkaar!"
VAN LOON.
Zondagmijmerfng.
Mil. A. B. Posma schrijft ons van fort
Rijnauwen
Twee lange, lange Zondagen op 't fort. Ge
lukkig, dat slechts weinigen weten, nat het
beteokenturen, die dagen en dagen, die
maanden duren... een reeks van ongebeurlijk-
heden.
De Paaschdagen begonnen met regen, 'k Had
weekdienst en moest dus blijven, kon niet ah
anderen naar huis of naar elders gaan. „Ge
lukkig". dacht ik, „dat het regent, want des
te minder gevoel ;k m'n gemis aan vrijheid."
Maar dat was egoïstisch en dus, de zon nam
wraak en kwam tegen den middag door de gor
dijnen van waterwolken en nevels gluren en
veranderde mei bewonderenswaardige snelheid
heel 't uiterlijk van de wereld.
't Werd alles leven en beweging: TOgels zon
gen .piepten en sprongen in de twijgen der
boomen en wandelaars kwamen getippeld van
de stad om, buiten muren en menschen en ge-
tjingel van trams, te genieten van licht en voor
jaarslucht. 't Was een vreemd gezicht, die
wandelaars en wielrijders en -rijdsters, 't g3f
den indruk, of allen leefden voor hun pleizier,
om mij te meer te doen gevoelen, hoe gebon
den ik was. Maar 'k zocht en vond troost in
mijn pijp, m'n „doorrooker", en in 't wijsgee-
rig kritisch beschouwen en aanhooren van de
voorbijgangersHeel veel waren 't
De weg, juist voor don ingang van 't fort,
was vuil. klefibberig van den regen nog. Wat
een opmerkingen!
Van link; 1; amen gereden een heer en dame,
pardon, dame en heer, dicht aaneen. Eigen
lijk geloof ik. 'hst ij haar linkerhand gelegd had
op zijn rechterschouder. Ze passeerden, en 'k
vond haar heel mooi... „Bah! wat een rofc-j
Aan het Yserfront.
Bovenstaand schetskaartje toont de lig
ging van het gehucht Driegrachten, aan het
Yserkanaal, dat de Doitscbers den 5den April
bezet hadden, en dat door de Belgische
artillerie in elkaar geschoten werd, zoodat
de Duitschers het den 6en Apnl weder
zooiOntgoocheling, die woorden te hooren
van zoo schoone lippen
Op kleinen afstand van het fort is prikkel
draadversperring aangebracht, met voor af
sluiting van den weg twee boomen, waardoor
ijzeren, gepunte staven geboord zijn, do dwars-
draden van een web, waarvan de rest gevormd
werd dor prikkeldraad. Een vader met z'n
kroost, een jongen en een meisje, gaan voorbij.
„Kijk, pa, zijn dat nu Spannsche ruiters?"
„Ja jongen 't Gebeurt wel rnecr, dat men
schen in de war zijn met de windstreken.
Paaschmaandag, na den middag begon 'fc op
nieuw te regenen.
Fort bij Rijnauwen, 7-4-'15.
A. B. POSMA
Uit Willemstad.
Men schrijft ons uit Willemstad
Degenen, die Zaterdagavond ons Militair
Tehuis bezochten in het min of meer somber
vooruitzicht hun Paaschdagen in dit lustoord
te moe ton doorbrengen, hebben een doei» op
wekkende medicijn ingekregen, aar aan zij
het stellig te danken hebben dat de opkon en
zwartgalligheid (feestdagen "er vai htia te
•rieren, is niet prettig, fczer) verdween als een
zwerm spreeuwen voor een tchot.
Het was een avond van stomme verbazing
en van smakelijk lachen.
Voor de eerste sensatie zorgde do heer D.
Frenkel, uit Amsterdam, die ons onze monden
wijd deed opensperren, liet uit ikgewoonto
(hij is n.l. tandarts) maar doordat hij ona een
reeks van goochel-toeren te aanschouwen gaf,
zóó verbluffend, dat geen dor ranwezigen nu
nog zal durven beweren, dat de wonderen de
wereld uit zijn. Want dat n*n met vingervlug
heid alleen een munfc-biljet kan doen verdwij
nen, wil ik aannemen (die toer is tot schade
van menigeen meer vr-rtoond) r aar dat het
kostbaar papiertje in minder dan geen tijd
midden in een citroen was vastgegroeid, zie
daar den invloed van het hocus-pocus!
De aamvtjz-ge wachtmeester der marechaus
see draaide onrustig op zijn stoel boen en weer
en ik hoorde hem denken: „als iedereen eene
zoo glad was als dr. Fnz-nkel".
Voor het lachen zorgde een cn>d vriend van
het garnizoen, de beer Van Noort uit den
Haag. Jongens, wat waa hij weer op dreef en
wat dood hij ons met oen grootendeels nieuw
programma schateren van het lachen.
Van Noort is een moppen-tapper le klasse,
die precies weet waar wij, soldaten 6chik in
bobben. Op h.mjo en guit.iar weet hii zi"l lied
jes meesterlijk to begeleiden. Hij besloot met
oen lied van fiksche nationale strekl-'ng. dotfr
hemzelf gedicht, waarin hij het Xederlandsch
leger een pluim op den hoed stak. maar tevens
d« mopperaars eens duchtig op hun nummer
zette.
Luitenant Van dor Velde, bestuurslid van
het Militair Tehuis, dankte in korte maar
krachtige woorden de beide artisien voor het
genot, dat zij ons geheel belangloos b»bben
willen verschaffen. Door een donderend ap
plaus werden die woorden van de zijde V3n het
publiek dik onderlijnd.
Van fort Maarssevesn.
N. O. L schrijft ons van fort Maarsseveen
Nu de Paaschdrukte weer tot het verleden
be hoon en de meesien van ons er hunnen
„extra dag" hebben opzitten, kunnen wo weer
torugkeeren tot het gewone dagelijkschc- leven
op het fort., kunnen we onzen „batterijdijast
weer waarnemen en ons wachtje „kloppen".
Het waa anders vóór de Pascben een heele
uitzoekerij, om een ieder zijn portie te geren,
om iedereen zooveel mogelijk te doen profitee-
ren van de heerlijke Paaschdagen, die we allen
immers gaarne in onzen familiekring door
brengen.
Zoo'n extra-dag lijkt ons anders wel. Dat is
een zeer nuttige instelling.
Over don goeden geest onder onze bezetting
valt over 't algemeen niet te klagen, hoewel
mon voor zijn plezier niet op villa „Maarsse
veen" behoeft t»> gaan wonen.
Enfin, den slechteten tijd hebben we gehad,
want in den winter durft men -zich hier bijna
niet buiten het fort '«geven, vanwege
modderpoelen die ons dan overal „tegen-
keben' en die het spvo:g zijn van den dras-
sigen bodem in deze streek, maar nu de droge
moesson weer in aantocht is. hebben we daar
zoozeer geen last- meer van en kunnen we ook
weer spoedig gebruik gaan maken van ons
voetbaltrrein dat we. noodgedwongen, een
rustperiode bebhen moeten ''•-rlecnen, ook al
weer vanwege de grond gesteldheid.
Voor buitenmenschmzocak wij tegenwoor
dig genoemd mogen worden, is de zomer toch
maar alles.
Zoo zachtjes aan kunnen we nu 's avonds,
na afloop dienst, onze gewone wandeling weer
gaan maken en een praatje aanknoopen met
een of anderen huurman, die zim aardappelen
poot. of bloemkool gaat zaaien. We zullen ech-
teT maar hopen, dat we dic-rzelfden buurman
niet meer behoeven te spreken, als hij ziin
aardappelen en bloemkool gaat oogsten.
8P0RT.
Voetbal-Competitie I si II R. C.
Mil. A. Dirks, 2e secretaris, meldt ons
Uitslag wedstrijden 6 April 1915.
311—1/1 2—4
2/II—4/1 4—1
4/ÏT—2/1 7—0
1/n3,1 uitgeteld.