Marinezaken. C o r r esp o n d ent ie. Uit Leger en Vloot DE SOLDATENCOTJRArvTT van Zondag 11 April 1 910 3 schen deel te nemen aan het examen ter ver krijging van het diploma voor candidaat-ge- meente-secretaris en ambtenaar ter gemeente secretarie, op vertoon van den oproepingsbrief der examen-commLsaie, verlof zal worden ver leend. Gebannen. De Territoriaal Bevelhebber in Overijsel enz., het militair gezag uitoefenend in de provincies Overijsel, Gelderland, benoorden den Neder- Rijn on Utrecht, oostwaarts van de oostelijke grens der Nieuwe Hollandsche Waterlinie, heeft Hermannus Vatterink, geboren te Weerselo 23 Maart 1871, van beroep fabrieksarbeider, wonen de te Overdinkel 0 410, gemeente Losser, het verblijf binnen het in staat van beleg ver klaarde deel van genoemd ambtsgebied ont zegd, omdat zijne nanwezigheid voor de rust en dé algemeene veiligheid wordt geacht gevaar lijk te zijn. Een verbod. De territoriale bevelhebber in Zeeland heeft een verordening vastgesteld, waarbij verboden is buitenshuis schetsen, teckeningen, opnemin gen en photo's to maken. Onderscheiding. Aan de reserve-sergeanten H. E. Einkema, P. J. C. van Dijk, J. G. Schilthuis en P. Brands van de le infanterie-brigade is het on- derscheidingsteekcn wegens praktische geschikt heid als vaandrig toegekend. Hoofd bijzonder lnternceringsdepot. Naar wij vernemen is de inspecteur van po litie H. P ij p o r, van het bureau St. Pietcrs- hal, Amsterdam, bestemd voor hoofd van het bijzondere interneeringsdepot, dat, zooals wij mededeelden, te Vlissingen zal worden geves tigd. De heer Pijper verkrijgt den rang van reserve 1ste luitenant der landweer. Hij blijft 'nspecteur van politie, doch krijgt als zoodanig verlof. Landstorm. Men schrijft aan het „Hbld.": Waar in den lande van veel belangstelling blijkt in de plannen met den Landstorm, heb ben wij te bevoegder plaatse inlichtingen inge wonnen omtrent den stand van zaken. Het is daarbij gebleken, dat op het bureau van den benoemden inspecteur, den luitenant- generaal H. C. A. Necteson, wien, zooals in dertijd gemeld is, do majoor P. A. Nierstrasz is toegevoegd, hard gewerkt wordt aan de be studeering, de uitwerking en de voorbereiding enz. van tal van met de Landstorm-organisa tie in verband staande maatregelen. Uitteraard vereischt een en ander tijd en kan cok hier niet alles op éénmaal geschieden. Hei was een breed veld dat de inspecteur te overzien kreeg en in zeer vele zaken had hij zich terdege in te werken, alvorens een keuzo te doen uit datgene, wat het doelmatigst on wenschelijkst bleek en vooral wat uitvoerbaar was. Inmiddels is reeds, zooals men weet. de uni- formquaestie tot oplossing gekomen. De man schappen krijgen de vroeger reeds beschreven bovenkleeding en hieraan kan thans nog wor den toegevoegd dat hun ook schoeisel zal ver strekt worden, doch alleen in gevallen waarin zulks door de commandanten noodig zal wor den geoordeeld 'Als iwesdo maatregel is, zoo vernamen, wij voorts, op den eersten dezer maand goedge keurd een door den inspecteur den 26cn Maart j.l. gedaan voorstel, om den officieren bij den Landstorm eeno toelage voor eenmaal van f 100 toe te kennen voor uitrusting. Uit den aard der zaak zullen do officieren, om voor deze toelage in aanmerking te kun nen komen, de voorgeschreven uniform moeten dragen, althans naar kleur c-n model. De stof blijft natuurlijk ten keuze van den officier. Eindelijk werd medegedeeld, dat ook reeds getroffen is eeno regeling, van welke verwacht wordt dat zij zal kunnen strekken om voor zooveel mogelijk aan te moedigen de detachee ringen bij het veldleger reeds thans en dus niet eerst m oorlogstijd van landstormaf- deelingen, hetzij in haar geheel, hetzij van hare individuéele leden. Voor de commandanten, geen oud-offi cieren, is om als zoodanig to worden be noemd, een detacheering bij het veldleger ver plicht gesteld, voor zoover zulks, ter beoor- deeling van den inspecteur van den Land storm, noodig wordt geoordeeld ook om in aanmerking te kunnen komen voor de bevor dering tot hcogere rangen. Gedurende den tijd dor detacheering worden zij op denzelfden voet behandeld ten aanzien van geneeskundige verzorging, vrij vervoer, traktement, onderhoud enz. enz. als hunne ranggenooten bij het leger. Op dit oogenblik zijn er, behalve de be staande' 35 laudstormafdeelingen, reeds een 20 a 25 tal in verschillende plaatsen van het land in oprichting. Als zoodanig is dezer dagen officieel gefor meerd de afdeehng Culemborg, en tot com mandant daarover aangesteid de 2o luitenant C. J. Potma. Men meldt ons uit Alkmaar Op uitnoodiging eener voorloopige commissie bestaande uit de hoeren dr. J. W. Wicherink en J. Sweerts, is Woensdagavond alhier eene druk bezochte vergadering gehouden waarin do heer Dudok van Heef, voorzitter van „Volksweerbaarheid", als spreker optrad, om een opwekkend woord te richten tot hen, die belang stelden in do oprichting eener land- Btorm-afdeeling. Deze rede had ten gevolge, dat zich 119 leden voor de landstormafdeeling opgaven. Majoor Nierstrasz beantwoordde hierna ver schillende vragen, en de avond werd besloten met het zingen van versehillcndo vadcrlands- leveijde liederen. Ter beschikking gesteld. Met 18 April wordt do machinist G. M. Feij, dienende aan boord van de Schorpioen", ter beschikking gesteld. Hij is bestemd om te worden geplaatst aan boord van het gouver- nements-stoomschip „Canopus", dat in den loop van den zomer naar Oost-Indië zal worden overgevoerd. J. B. R. te Waarde. Uw vrouw moet daar toe een pas vragen en datzelfde kunt u doen bij den Duitsohen consul te Vlissingen. Het herhaald verkeer over de Belgische grens is I echter moeilijk. R e 'd. j W. C. Bedoeld personeel moet zich beschou- wen als bohoorende bij do landmacht, waarvan immers zijn korps deel uitmaakt en blijft uit maken. Het in onderhoud zijn elders veran dert dit niet. Red. R. M., Roosendaal. Telkens als ge op reis moet en ge hebt geen middelen om de reis te betalen, kunt ge aan uw onmiddellijken chef vrij vervoer vragen. Red. Serg. P., Swalmen. Bij particuliere ver pleging betaalt de patiënt of zijn familie den dokter. De menagegeld-quaestie kunnen wij niet oplossen. Red. Procureurs- en deurwaardersklerken die ge durende de mobilisatie kostelioos liet „Maandblad van den Bond van Procureurs- en Deurwaardersklerken in Nederland" wensehen te ontvangen, geheven zich onder opgave van adres (zoowel militair als particulier) te wen den tot K. Droog, Reg. Grenadiers, le Bat. 2e Comp. le Divisie Veldleger. Kan iemand mij inlichtingen geven omtrent bajonet met koppel W. N. 7156? Deze is in den trein blijven liggen Utrecbt-Vlissingen. Sergt. De Jong, depet bataljon VI 1. B. 3de compie. Cevonden voorwerpen, terug te bekomen Plaatsbureel Den Helder. Een overjas w.n. 1434, een verlofzak w.n. 3449, een slipdas w.n. 622 (kapotjas), een ran sel L.W.I. 688E. inhoud een onderbroek, een eetketel (gemerkt 10K 3228), 2 vetdoozen, een zakmes, een haarkam, een handdoek, een paar sokken, een paar schoenen, een paar schoenzak jes w.n. 3228 en een hemdeen verlofzak, in- houd een kepi w.n. 7787 (Jagersmodel), een j kwartiermuts idem, een paar pantoffels, een I paar handschoenen, 2 paar schoenen, onge merkt, een paar sokken, een handdoek, een naaizakje, een hemd (gein. P. 17), een onder- broek (gem. P. 17) en een truieen torpedo das, waarin geknoopt een werkbroek (gem. j 7B. 136) een zakdoek, waarin geknoopt een paar wollen handschoenen (gem. 4K. 2308), een onderbroek 1364, een kepi 21N 4266; een kepi, ongemerkt; een kepi 5593; een paar schoenen met zakjes 21H 3454; een paar id. id. 10F 2775; een paar id. id. gemerkt 2 757; een bajonetscheede artillerie w.n. 3935G. Aangezien vele van deze voorwerpen reeds in het vorige jaar per blauwdruk en zelfs in de Soldatencourant" zijn opgegoven, zullen deze ter voorkoming van ongediert of ziekten na 30 April worden vernietigd. De Plaatselijke Commandant i/d. Stelling van Den Helder. Cevonden voorwerpen. Door de H. IJ. S. M. is op het fort te Hoek van Holland bezorgd een roode zakdoek, waar in een veldnmts, gemerkt löd. 3, 2164,, 1 boter ham, een paar broekveeren en een zakje sui ker. gevonden in een spoorwegcoupé. Belanghebbenden kunnen zich' wenden tot den sergeant majoor adm. C. H. Mus, fort Hoek van Holland. Dankbetuiging. Ondergeteekende betuigt hiermede zijn op rechten dank aan de keeren commandant en officieren van Hr. Ms. „Buffel" voor de ver leende gunsten toegestaan bij en voor de be valling van zijn vrouw, tevens voor de geluk- wenschen van verschillende kanten hem toege komen. En in het bijzónder voor de belange- looze hulp, verleend door den officier van ge zondheid 1ste klasse dr. A. de Vries. Mil. A. ATTINK, a/b. Hr. Ms. „Buffel". Wie helpt aan voetbalgereedschap? Milicien Morsing schrijft ons: Door de manschappm van de 3e compie, 3e bat. jagers, die een voetbalclub willen oprich ten, worden gevraagd voetbalbenood.gheden, om zoodoende een club te vormennu is mijn verzoek: wie helpt ons dit goede doel in de hand te werken? Het materiaal zal, zoo noo dig, door mij worden afgehaald. 3/3 Jagers. rijk publiek als bliik van belangstelling aanwe zig wareneen eskadron van het le regiment huzaren met den luitenant-kolonel jhr. v o n Wrangol auf Lindenberg, den Standaard en de muziek; een batterij van het korps rijdende artillerie met den korpscomman- dant luitenant-kolonel Baud en 2 peletons van het le en 3e eskadron wielrijders, onder commando van den ritmeester Hekkema. Verder waren aanwezig de oud-inspecteurs van het wapen generaal-majoor Baron vander C a p e 1 1 e n en generaal-majoor M a t h o n tevens oud-kolonel-commandant van hr-fc jubi- leerende regiment; do cavalerie-officieren, werkzaam aan de Koninklijke Militaire Aca demie en de kapitein der Koninklijke Maré chaussee B a u d u i n. Na het inspecteeren van de deputaties en het regiment, hield de commandant een kern achtige toespraak tot de troepen, waarbij hij tevens het telegram van geluKwenschen door H. M. do Koningin gezonden voorlas, waarop een driewerf hoera werd aangeheven Hierna werd de eed afgelegd door den tot Reserve 2e luitenant aangestelden kornet Van Ha aren en de zilveren medaille uitgereikt aan den opperwachtmeester administrateur Van Harderwijk. Een tocht door do stad en langs het stad huis besloot dit gedeelte van de feestviering. Om 12 uur werd een receptie gehouden door de officieren van het regiment, die zeer druk bezocht werd, o.a. door talrijke deputation, den oud-luitenant-generaal Bruce en civiele autoriteiten uit garnizoensplaatsen. Talrijke telegrammen van gelukwenschen kwamen bovendien den geheelen dag in, o.a. van den Opperbevelhebber van Land- en Zee macht en den Commandant van het Veldleger. 2 uur n.m. werd een springconcours gehou den voor de officieren.^ dat een jjroot Bucces had. De luitenants Janssen s, V an Ever- dingen, Van der Kroon en Blom waren do prij9winners. Door de zorg der officieren werd de troep onthaald en had er des avonds een voorstelling plaats. Des namiddags vereenigde de Kolonel allo officieren van het korps aan zijnen disch, waarbij ook de oud-kolonel der Artillerie H i n 1 o p e n, de schenker van den bokaal welke diens vader, Oud-Commandant van het regiment, in 1859 ontvangen had van zijne of ficieren. Met een kort doch hartelijk woord overhan digde de majoor jhr. Van de Poll, namens do officieren van het regiment, hunnen chef eene zilveren gedenkpenning als souvenir aan den onvergetelijken dag. Door do herdenking van het 100-jarig be staan van het 2e regiment huzaren wordt de traditie hoog gehouden, terwijl onder de te genwoordige tijdsomstandighedep elkeen er nog te meer toegebracht wordt, niet opgewekt heid en toewijding zijn plicht te vervullen. Uit Zevenaar. Sergeant B. Dolle schrijft ons: Woensdagavond j.l. werd door het Comité gij niet wist, dat ik wist, wat gij wist. (Uit zoeken Ziet, waarde kunstbroeder, in het fortleven, aan de grenzen, bij „onze jongens" raakt „men" uitgeput in hot uitdenken van midde len, om de verveling in de vrije uren verre to honden. Daar zijn weliswaar amateur-musici, idem acteurs, zelfs legio humoristen. Welaan, waarom dan ook geen amateur-goochelaars? Als een mijner collega's zich verdienstelijk maakt met het geven van csperantolessen, waar om zouden wij dan niet onze kennis der magi sche kunst deelachtig doen worden aan de zoo veel besproken „jongens Concurrentie? Ach wat! Concurrentie verheft het rak. Dat alle lezers dit. en de hierop volgendo artikeltjes bewaren! Zij hebben waarde! Staat bijv. niet, geachte broeder in de kunst, uw illusion „La femme disparue" of te wel „do verdwenen dame", genoteerd a 450 Mk. in onze prijscourant? Of heeft misschien de glas fabrikant, en de meubelmakerach arme! Gij ziet mij quasi verwonderd aan! Hoo weet ik? Ja, mon chèr. Een menseh heeft oogen of hij heeft ze niet' Maar ik gebruik de mijne goed! De illussion werkto ongeveer als volgt: Gij plaatste een dame op een vierpootigen tafel, waaronder precies in het midden een can- dalabre met 4 kaarsen brandde. Boven het hoofd der dame hing een lange zak, welke over de dame heen „zakte" nadat gij het publiek er op attent had gemaakt, dat zij onder dén tafel door konden zienWerd de zak weer opgehaald dan was de dame verdwenen. Heel Nèderland heeft verstomd gestaan van zoo'n prachttruc en waar gij er mee optrad was uw succes ver zekerd; en toch was de zaak zoo eenvoudig, zoo kinderlijk eenvoudig! Stonden niét onder uw wonderbaren tafel twee spiegels, zoodanig met hun uiteinde tegen elkaar, en onder het mid den. dat de twee lichtjes welke er onder brandden, vier schenen5 Keek'dan niet het publiek tegen spiegelglas? O, gij slimmerik! Hoe mooi kon uw dame verdwijnen door het achtereinde der tafel, als zij geheel bedekt was 1 om door een sleuf in het achterdécor het tooneel te verlaten Maar "t was mooi, maar' Niet minder effect vol was het snélteekenen. In minder dan 5 minuten toekende uw dame ons de meest be kende personen voor, sprekend gelijkend, levensgroot. 2 Portretten tegelijk in iedere hand eenpenseelKolossaalMaar ik wist wel dat op ieder der tcckenvellen (glanspapier?) reed§ van te voren het portret stond getrokken in lijnen van kaarsvet, van verre onzichtbaar Ook wist ik wel, dat uw dame teekende met een penseel van watte, dat gedoopt werd in zwart sel, dat, alleen daar blééf zitten, waar vetlijneu waren. O, sancta simplissima Maar het publiek vond het mooi, ik applaudiseerde, en Jan publiek klapte meeDe wereld wil nu eenmaal bedrogen zijn Maar het meesto succes hadt gij toch wel met uw citroenentruc! Die kan ook niet ieder een maken hè! tenminste goed maken! Daar voor moet je artist wezen en dat zijt gij. Gij, die zoo goed de kunst verstaat uw publiek „af te leiden". Als gij met de uitvoering eener truc Honderd-Jarig bestaan 2e Regiment Huzaren. Wij ontvangen het volgend verslag van de herdenking van het 100-jarig bestaan van het 2o Reg. Huzaren. ,,De herdenking van den dag, dat op 4 April 1815. het Zuid-Nederlandsch Karabinier re giment. waarvan het 2e regiment huzaren in rechte lijn afstamt, werd opgericht, is den 7den April op plechtige wijze ingezet, dcor een reveille van de trompetters en de muziek van het regiment. Te half tien uur werd door den kolonel com mandant E. W. Baron van der Ca- pellen een wapenschouwing gehouden over het geheele regiment, waarbij, behalve een tal We geveu hier een kijkje op het slagveld bij Neuve Chapelle, waar de Engelsche troepen een succes behaalden. Er is hier een oogenblik van stilstand in den strijd, wand de Pruisische garde, die in de loopgraven staat, heft de handen op en wil zich overgeven. Zij had het dan ook zeer hard te verantwoorden gehad, niet alleen van de aanvallen der Engelsche infanterie, maar den heelen nacht had de vijandelijke artillerie op buitengewoon felle wijze hen beschoten. In de achtergelegen loopgraaf der Duitschers vocht men intusschen door en wij zien dus ook de Engelschen daarop den aanval voortzetten. De Fransche Alpenjagers, een bekeude legerafdeeling, is hier aan het' werk. Op hun skis vielen zij in den Elzas, toen do sneeuw daar nog hoog lag zij begint nu te smelten een Duitsche loopgraaf aan. Op hun sneeuwschoeneu bewegen zij zich natuurlijk veel vlugger dan anders en het is ook een w-are stormaanval, dien zij doen op den vijand. Maar natuurlijk vallen ook velen hunner, want zij zijn bloot gesteld aan het volle vuur van den vijand. De Fransche Alpenjagers hebben in dezen oorlog in de Vogezen kranige daden gedaan, van Ontspanning voor Militairen weor een feestavond georganiseerd. De keuze was voor dezen keer gevallen op den karakter-humorist August de Laat (thans gemobiliseerd en te Utrecht in garnizoen), met medewerking van den heer Dutreau, declamator-pianist van Rot terdam. Jammer, dat er niet meer burgers versche nen waren, want zij, die deze gelegenheid on gebruikt lieten, hebben heel veel gemist. Beide heeren hebben ons een genotvollen avond ver schaft. De heer De Laat, tot heden voor ons een onbekende, heeft getoond een humorist te zijn, die uitstekende talenten bezit en niet do eerste de beste is. Op voortreffelijke wijze werden de verschillende komische nummers ten gehoore gebracht en met zeer veel aandacht door het enthousiaste publiek gevolgd. Vooral de ..Serenade van Kees Kruimel" en „Oppasser van mijn „Luitenant", sloegen in, dank zij de uitnemende vertolking en het heldor, sonoor tenorgeluid, waarover de heer De Laat be schikt. Ook de heer Dutreau, die do nummers op artistieke wijze begeleidde en voor afwisse ling' eenigo coupletten van meer dramaiischen aard ten beste gaf, oogstte hiermede eveneens veel bijval. Wat deze heeren gaven, droeg bovendien het cachet van beschaafdheid. Geen voordrach ten van minder allooi, doorspekt mot banali teiten of flauwigheden, waarmede sommigen helaas aardig meenen te zijnintegendeel, hun arbeid getuigde van degelijkheid, waarom wij hen overal gaarne willen aanbevelen. Voor belangstellenden zij nog vermeld, dat het adres van den heer De Laat, die zelf zyu medewerker(s) engageert, thans is: August de Laat. soldaat-ziekendrager, veldkazerne, Utrecht. Goochelen en nog wat. Mil. E. Paoli, velen onzer lezers welbekend, zal een reeks stukken over „Goochelen cn nog wat" schrijven. Hier volgt zijn eerste bijdrage: In mijn verbeelding zie ik u nog staan, in uw onborispeliiken zwarten rok, de mouwen hoog opgestroopt, het lange zwarte krulhaar, een prachtstuk van friseerkunst, hoog opgolvend. het gelaat met zijn mooie teint, altijd geplooid tot een sympathieken glimlach. En dat gemak waarmede gij u op het tooneel bewoogt. zoo nonchalant en toch zoo in-.,chic". Hoe „quick" waart gij niet in al uw bewegingen! Hadde uw geheele lichaam vol springvecren gezeten, gij hadt niet vlugger kunnen zijn. En dan die mond, die tong, als die in actie kwamen, dan Neen, om dat te kunnen beschrijven, schiet ik in schrijverstalent te kort. Uw snelheid van spreken was overweldigend. Goed herinner ik mij nog hoe gij steeds, na iedóren „gomaakten" truc zeide: „Wel, het is heel gemakkelijk, als men maar weet hoe het gaat". Maar gij zorgde wel dat „men" niet zag hoe het ging, eu „men" weet het heden ten dage nog niet. In het privé-leven waart ge de joviaalste menseh, doch zoodia „men" met u begon to spreken over het „vak" cn ,,de kunst", werd gij een gesloten boek gelijk, met kinderlijke angstvalligheid vermijdende het u zoo dierbare (ook dure) onderwerp trucs, alsof een manoeuvre met de rechterhand moest maken, wist gij zoo meesterlijk de aandacht op den linker te vestigen, en omgekeerd, meestal met een opvallende beweging der „onschuldige" hand of met uw oogen of spreken. Ja, bij die truc bewees uw flux de bouche uitstekende diensten. Maar toch zou ze mooi zijn voor „onze jongens", een beetje vereenvoudigd, want zij kunnen niet changeeren een gepreparéerde met een ongeprepareerde citroen, en dat nog wel in je zakNeen, nogmaals, daar moet je artist voor zijn! Ik zou den aspirant-goochelaars dit experiment als volgt uitleggenMaar a propos, ze weten nog niet waar wij het over hebben! Wel, mén vraagt het publiek een paar bank biljetten ter leen, rolt ze klein op, na de num mers te hebben laten noteeren, en laat het rol letje bankpapier, bedekt door een zakdoek, door iemanr vasthouden. Op het commando allez marche zijn dé biljetten verdwenen uit den zak doek en komen zij opgerold te voorschijn uit een citroen of appel. De oplossing is allereenvoudigst en doet de spreuk van mijn kunstbroeder, „het is heel ge makkelijk als je maar weet hoe het gaat", alle eer aan. In den rechterbroekzak zit een appél, uitgeboord, en de opening naar boven. In een hoek der zakdoek is een rolletje papier, groot ongeveer 3 en dik 1 centimeter. Als men de bankbiljetten klein opgerold heeft, geeft mén ze niet aan den persoon dien gij met het vast houden belast, doch neemt hot ingenaaide propje papier en bedekt dat met den zak doek, tevens den heer verzoekende, stevig hot papier vast te houden. Terwijl het genaaide papier met den doek bedekt wordt, palmt men de opgerolde bankbiljetten in, en sluit de hand. Gij zegt een weddenschap ora een gulden te maken dat de briefjes reeds verdwenen zijn en haalt tot dat doel een gulden uit den broekzak. Natuurlijk gaat niemand hierop in en stopt gij den gulden weer in den zak, doch duwt tevens hot rolletje papier in den appel, terwijl gij mee den linkerhand gestes maakt, om den aandacht van den rechter af te leiden. Dit gebeurd zijnde, neemt gij een lossen punt van den zakdoek, zegt allez marcheen haalt den zakdoek uit de handen van die hem vasthoudt. Tot aller ver wondering zijn de biljetten verdwenen Haal dan den appel uit den zak. snijd dien middendoor, en niets dan verbaasde ge zichten zult gij zienDeze toer moet échter goed ingeoefend worden, wilt gij er mee voor het publiek komen. (Origineel van E. P.) Voor heden zij dit genoeg. Een volgende maal wil ik u een en ander mededeelen over salon- magïe en taféltrues, doch breng u in herinnering het spreekwoord: „Oefening baart kunst". E. PAOLI, 3de Comp. Depót Bataljon. Kon. Nat. Steuncomité. Korp. G. A. v. S. schrijft ons: De 3e compagnie van liet le bataljon grena diers genoot het voorrecht nader bekend ge maakt te worden met de werking van het No tionalë Steuncomité. De res. le luit. Barbas hield in den morgen een zeer begrijpelijke toespraak over hetgeen door dat Comité wordt gedaan, J Dat dit onderwerp in den smaak van de manschappen viel, bleek wel uit het applaus, waarmede de luit. werd ontvangon. Na eeno uitvoerige besohrijvmg om zooveel mogelijk deel te nemen anti bijdragen voor de kns van dat Comité en er op wijzend hoo door li. M. onze geëerbiedigde Koningin een voor beeld wordt gegeven, eindigde do spreker, zich zoo nu in het vervolg bereid verklarend, cd» nadere inlichting© üicnaan gaand© te ver strekken. Muziekavond voor de militairen van 't fort Pannerden te Doorenburg. Men schrijft ons van f«rt bij Pannerden In do ruime zaal „Gijsbrecht van Amstel" to Doorvnburg, konden gisteravond do militai ren van 't fort Pannerden en enkele genoodig- den genieten van een muziekavond, aangeboden door do dames Jeanne Kwlburgcr, 6opraan Truida do Groot, violiste; Anna do Groot, pia niste en den heer Johan do Groot, violist, allen van Rotterdam. Op uitnoodiging n.l. van den fortcommandant, kapitein J. A. Snijders, hal genoemd viertal musici, die reeds voor verschil lende forten en campementen belangeloos zijn opgetreden, zich ook voor het fort Pannerden beschikbaar gesteld. Mej. Kielburger was ech ter verhinderd, waarom in haar piaata optrad do heer Koen Muller, opera-zanger, eveneens uit Rotterdam. Onder de vroolijk© tonen van opwekkende marschen, gespeeld door 't dilettantonmuziek- korps van 't fort, trok do bezetting op naar Doorenburg, waar de muziekavond al spoedig een aanvang nam Allereerst klonk statig en forsch, door alle aanwezigen staande meegezongen, 't oude „Wilhelmus" door de ruime zaal en daarna vertolkt© do heer Muller op meesterlijke wijze het echoone „Ave Maria" van Gounod. En nu volgden leutige en ernstige liederen, af gewisseld door ensemble's voor viool en piano, waarbij wo ruimschoots gelegenheid hadden het heerlijke barytongeluid te bewonderen van den heer Muller en tevens tot de ontdekking kwamen, dat viool en piano door de kunstena ressen en den heer de Groot volkomen werden beheerscht. Alle nummers van 't programma te bespreken gaat natuurlijk niet. 't Zij vol doende op te merken, dat spel cn zang bo ven onzen lof zijn vtrhevcn en dat we een wijle uit 't alledaagsche leven worden opgenomen in 't heerlijke paradiisland der kunst. Te snel gaat de avond voorbij. En als 't „Wien Neerlands bloed" 't programma besluit, als kapitein Snijders, na 't aanbieden van een bloemenhulde de dames en heeren hartelijk dankt voor den genotvollen avond, als daarna do heer H. Pauwen van Doorenburg den sym- pathieken fortcommandant een welverdiend woord van hulde brengt, dan klinkt door de zaal spontaan een driewerf „hoera!" voor ka pitein Snijders, die niet alleen de algemeene achting heeft verworven als militaire chef, maar die ook door zijn minzaamheid en zijn open karakter als menseh wordt geëerd door ieder, die met hem in aanraking kwam. kv- am. Do muziekavond is voorbij. De soldaten zijn teruggekeerd naar hun kazematten en leven weer hun eentonige forileventje Maar lang nog zal dat worden opgevrnolijkt door de blijde herinnering aan een heerlijken avond. Uit loods II van Halfweg. Milicien W. H. van Loon schrijft ons uit Halfweg Door droevige familieomstandigheden was ik niet eerder in de gelegenheid iets van uit Halfweg te verhalen. Mei volle muziek trok ken wij Halfweg binnen en ofschoon 't groote verandering voor ons was, 't goede kwartier te Alphen te veriaien, toch zijn we reeds een wei nig aan de loodsen gewend geworden. Het leven is hier echter in vergelijking met dat te Alpüen zeer eentonig en wo missen ons gezellig kwartier te Alphon wel. Velen probee- ren echter om ons 't verblijf alhier te veraan genamen en onze kapelmeester, reserve-serg. L. Stolte, was sedert geruimen tijd in de weer om ons op een concert te vergasten. Vele ma len zagen aij hem met den cautinebaas in druk gesprek en ja hoor, eindelijk werd de zaal ver groot en voorzien van een tooneel. Alles was dus klaar en de eerste muziekuitvoering had j.l. Donderdag plaats. De cantïne was geheel gevuld en verschiilen- muzieknummers werden op fraaie wijze ten gehoore gebracht. Verder gaf in de pauze een Amsterdamsche karakterhumorist diverse voor drachten tc-n beste. Ook heden was er andermaal iets binnen ,,'t Sectorpark" gaande. Een onzer kameraden zou dezer dagen in het huwelijksbootje stappen, n.l. Chris van Velzen, woonachtig te Alphen a d. Rijn.* Onder de luidje-s zijner batterij op perde men terstond 't plan om dien feestdag niet onopgemerkt te laten voorbijgaan. Door Landweerman Sievag werden gelden bijeenver zameld en toen „onze bruidegom" van „onder trouw verlof' thuis kwam, vond hij 't boren zijn hangmat geheel met groen versierd en een schild „Hulde aan het Bruidspaar", getee- kend door milicien Boogaarta. Dit was echter niet alles. Ook werd nog van een blijvend huldeblijk gesprokenAan 3 man werd door onzen compagnies-commandant verlof verleend en toen trokken sergeant Wouda cn 2 man naar Amsterdam om „in te koopen". Des avonds na 't diner in paleis No. 2, werden de fraaie cadeaux aan den bruidegom ter hand gesteld, bestaande uit een grooten f raaien gemakstoel en een mooie eikenhouten bloementafel. Bij de uitreiking sprak sergeant "Wouda in loods II den bruidegom eenige hartelijke woorden toe en wenschte Van Velzen dat hij, spoedig in vrede veel gebruik van deze geschenken zal kunnen maken, uit naam van alle kameraden, waarop ons muziekkorps, onder leiding van zijn dirigent serg. Stolte, den bruidegom een serenade bracht. Zichtbaar ietwat ontroerd dankte Van Vel zen allen kameraden en den beiden onderoffi cieren. Ons aller wensen is zeker wel: „Geluk, geluk, o, jeugdig paar, „Geluk en voorspoed met elkaar!" VAN LOON. Zondagmijmerfng. Mil. A. B. Posma schrijft ons van fort Rijnauwen Twee lange, lange Zondagen op 't fort. Ge lukkig, dat slechts weinigen weten, nat het beteokenturen, die dagen en dagen, die maanden duren... een reeks van ongebeurlijk- heden. De Paaschdagen begonnen met regen, 'k Had weekdienst en moest dus blijven, kon niet ah anderen naar huis of naar elders gaan. „Ge lukkig". dacht ik, „dat het regent, want des te minder gevoel ;k m'n gemis aan vrijheid." Maar dat was egoïstisch en dus, de zon nam wraak en kwam tegen den middag door de gor dijnen van waterwolken en nevels gluren en veranderde mei bewonderenswaardige snelheid heel 't uiterlijk van de wereld. 't Werd alles leven en beweging: TOgels zon gen .piepten en sprongen in de twijgen der boomen en wandelaars kwamen getippeld van de stad om, buiten muren en menschen en ge- tjingel van trams, te genieten van licht en voor jaarslucht. 't Was een vreemd gezicht, die wandelaars en wielrijders en -rijdsters, 't g3f den indruk, of allen leefden voor hun pleizier, om mij te meer te doen gevoelen, hoe gebon den ik was. Maar 'k zocht en vond troost in mijn pijp, m'n „doorrooker", en in 't wijsgee- rig kritisch beschouwen en aanhooren van de voorbijgangersHeel veel waren 't De weg, juist voor don ingang van 't fort, was vuil. klefibberig van den regen nog. Wat een opmerkingen! Van link; 1; amen gereden een heer en dame, pardon, dame en heer, dicht aaneen. Eigen lijk geloof ik. 'hst ij haar linkerhand gelegd had op zijn rechterschouder. Ze passeerden, en 'k vond haar heel mooi... „Bah! wat een rofc-j Aan het Yserfront. Bovenstaand schetskaartje toont de lig ging van het gehucht Driegrachten, aan het Yserkanaal, dat de Doitscbers den 5den April bezet hadden, en dat door de Belgische artillerie in elkaar geschoten werd, zoodat de Duitschers het den 6en Apnl weder zooiOntgoocheling, die woorden te hooren van zoo schoone lippen Op kleinen afstand van het fort is prikkel draadversperring aangebracht, met voor af sluiting van den weg twee boomen, waardoor ijzeren, gepunte staven geboord zijn, do dwars- draden van een web, waarvan de rest gevormd werd dor prikkeldraad. Een vader met z'n kroost, een jongen en een meisje, gaan voorbij. „Kijk, pa, zijn dat nu Spannsche ruiters?" „Ja jongen 't Gebeurt wel rnecr, dat men schen in de war zijn met de windstreken. Paaschmaandag, na den middag begon 'fc op nieuw te regenen. Fort bij Rijnauwen, 7-4-'15. A. B. POSMA Uit Willemstad. Men schrijft ons uit Willemstad Degenen, die Zaterdagavond ons Militair Tehuis bezochten in het min of meer somber vooruitzicht hun Paaschdagen in dit lustoord te moe ton doorbrengen, hebben een doei» op wekkende medicijn ingekregen, aar aan zij het stellig te danken hebben dat de opkon en zwartgalligheid (feestdagen "er vai htia te •rieren, is niet prettig, fczer) verdween als een zwerm spreeuwen voor een tchot. Het was een avond van stomme verbazing en van smakelijk lachen. Voor de eerste sensatie zorgde do heer D. Frenkel, uit Amsterdam, die ons onze monden wijd deed opensperren, liet uit ikgewoonto (hij is n.l. tandarts) maar doordat hij ona een reeks van goochel-toeren te aanschouwen gaf, zóó verbluffend, dat geen dor ranwezigen nu nog zal durven beweren, dat de wonderen de wereld uit zijn. Want dat n*n met vingervlug heid alleen een munfc-biljet kan doen verdwij nen, wil ik aannemen (die toer is tot schade van menigeen meer vr-rtoond) r aar dat het kostbaar papiertje in minder dan geen tijd midden in een citroen was vastgegroeid, zie daar den invloed van het hocus-pocus! De aamvtjz-ge wachtmeester der marechaus see draaide onrustig op zijn stoel boen en weer en ik hoorde hem denken: „als iedereen eene zoo glad was als dr. Fnz-nkel". Voor het lachen zorgde een cn>d vriend van het garnizoen, de beer Van Noort uit den Haag. Jongens, wat waa hij weer op dreef en wat dood hij ons met oen grootendeels nieuw programma schateren van het lachen. Van Noort is een moppen-tapper le klasse, die precies weet waar wij, soldaten 6chik in bobben. Op h.mjo en guit.iar weet hii zi"l lied jes meesterlijk to begeleiden. Hij besloot met oen lied van fiksche nationale strekl-'ng. dotfr hemzelf gedicht, waarin hij het Xederlandsch leger een pluim op den hoed stak. maar tevens d« mopperaars eens duchtig op hun nummer zette. Luitenant Van dor Velde, bestuurslid van het Militair Tehuis, dankte in korte maar krachtige woorden de beide artisien voor het genot, dat zij ons geheel belangloos b»bben willen verschaffen. Door een donderend ap plaus werden die woorden van de zijde V3n het publiek dik onderlijnd. Van fort Maarssevesn. N. O. L schrijft ons van fort Maarsseveen Nu de Paaschdrukte weer tot het verleden be hoon en de meesien van ons er hunnen „extra dag" hebben opzitten, kunnen wo weer torugkeeren tot het gewone dagelijkschc- leven op het fort., kunnen we onzen „batterijdijast weer waarnemen en ons wachtje „kloppen". Het waa anders vóór de Pascben een heele uitzoekerij, om een ieder zijn portie te geren, om iedereen zooveel mogelijk te doen profitee- ren van de heerlijke Paaschdagen, die we allen immers gaarne in onzen familiekring door brengen. Zoo'n extra-dag lijkt ons anders wel. Dat is een zeer nuttige instelling. Over don goeden geest onder onze bezetting valt over 't algemeen niet te klagen, hoewel mon voor zijn plezier niet op villa „Maarsse veen" behoeft t»> gaan wonen. Enfin, den slechteten tijd hebben we gehad, want in den winter durft men -zich hier bijna niet buiten het fort '«geven, vanwege modderpoelen die ons dan overal „tegen- keben' en die het spvo:g zijn van den dras- sigen bodem in deze streek, maar nu de droge moesson weer in aantocht is. hebben we daar zoozeer geen last- meer van en kunnen we ook weer spoedig gebruik gaan maken van ons voetbaltrrein dat we. noodgedwongen, een rustperiode bebhen moeten ''•-rlecnen, ook al weer vanwege de grond gesteldheid. Voor buitenmenschmzocak wij tegenwoor dig genoemd mogen worden, is de zomer toch maar alles. Zoo zachtjes aan kunnen we nu 's avonds, na afloop dienst, onze gewone wandeling weer gaan maken en een praatje aanknoopen met een of anderen huurman, die zim aardappelen poot. of bloemkool gaat zaaien. We zullen ech- teT maar hopen, dat we dic-rzelfden buurman niet meer behoeven te spreken, als hij ziin aardappelen en bloemkool gaat oogsten. 8P0RT. Voetbal-Competitie I si II R. C. Mil. A. Dirks, 2e secretaris, meldt ons Uitslag wedstrijden 6 April 1915. 311—1/1 2—4 2/II—4/1 4—1 4/ÏT—2/1 7—0 1/n3,1 uitgeteld.

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1915 | | pagina 3