Leprzaken. Gezellige avondspelen. 3DE3 S^OXJT^J^■3?ET^a■OOXT^L^.^>J•I,, van "VTlrijcïstg: O jSLpril 19 13 3 Z. K. H. de Prins heeft Dinsdagavond in Diligentia (Den Haag) het eerste gedeelte (tob aan de pauze) bijgewoond van net eer ste concert van Kamermuziek ten bate van het Plaatselijk Steuncomité, gegeven door het Hollandsche Kwintet vanwege de Ver- ceniging Haagsche Kunstkring. Eerste Kamer. De leden der Eerste Kamer van de Sta- ten-Generaal zijn thans ter vergadering bij eengeroepen tegen Dinsdag 13 April a.s., des avonds to 84 uur. Voorschotten uit de Staatsleening 1914. De Minister van Financiën maakt bekend, dat t/m 3 April uit de opbrengst der Staats leening 1911 aan provinciën en gemeenten uit 's Rijks schatkist rentedragende voorschotten zijn toegezegd -tot een gezamenlijk bedrag van 30,206,500, waarvan was uitbetaald of be taalbaar gesteld een totaal bedrag van 10,803,000. (St.-Ct.) Engeland en Kederlar.d. Op 25 Maart j.l. heoft te Londen de on- derteekening plaats gehad van een verdrag tot hernieuwde verlenging van het aldaar op 15 Febr. 1905 tusschen Nederland en Groot- Britannië gesloten arbitrage-verdrag (St. bl. 1905 no. 250). (St. Ct.J KclonGl Ruempol f. Op 77-jarigen leeftijd is te 's-Gravenhage overleden do gepens. kolonel van het O.-Indisch leger II. C. A. Paiempol geboren te Zutphen. De begrafenis is bepaald op Donderdag a.s. op Nièuw-Eyk cn Duvnen, om 11 uur van het sterfhuis. Kolonel R-uompol diende aanvankelijk bij liet l':gor hier te lande. In 1858 werd hij tot 2© luit. bij het 4e regiment infanterie van net Ne- derlaudsche leger benoemd, doch in datzelfde jaar werd oij voor vijf jaar gedetacheerd bij hot leger :n Nederlandseh-Indië en in 1860 werd hij overgeplaatst bij de infanterie van het Nederl.-Indiseh leger. Op 4 Septem >er 1876, terwijl hij zich in een bivak te Lam jong bevond, bekwam hij een schotwond in do iinker-halsstrcek. In 1883 was hij, als luitenant-kolonel, plaat selijk commandant te Padang en in 1885 plaat selijk commandant te Kcta-Radja (Atjell). Van 18S6 tot 18S7 was hij militair commandant in de Zuider- «--n Oostor Afdeel in g van Borneo. Daarna werd li ij kolonel en commandant der eerste militaire afdeeling op .Java en in 1891 werd hij g»>pensionncerd. Hij had het eeretec- ken voor belangrijke krijgsbedrijven en het officierskruis voor langdurigen (30-jarigen) dienst als officier. Rocds-Kruishcnden. Voor de keuring tot het bekomen van het diploma Roode-Kruishond, uitgeschreven door het Hoofdcomité van het Ned. Roode Kruis, welke keuring zal plaats hebben 9 en 10 April op do landgoederen „De Raaphorst'1 en „Ter Horst", daartoe tor beschikking gesteld door do Koningin, zijn zeventien honden ingeschre ven. Do jury zal bestaan uit do heerenjhr. D. Röell, oud-voorzitter van „Cynophilia voor heb lioofdcomitó van het Ned. Roode Kruis G. •T. P. H. Thomson, kapt. der marechaussee, lid van het hoofdbestuur van de Kon. Ned. Politiehondvereen., en H. Peters, secr. van de Ned. Vereen, voor Roodebruishonden. beide laatstgenoemde heeren voor de Ned. Vereen, van Roode-kruislionden. Uit de Staatscourant. Bij K. B. zijn bonoemd b/h. 13de reg. inf., tot res.-2e-luit., de vaandr. J. H. W. E u s- s e n, F. J. A. Gemmeke en J. J. M. F. S ij in o n s, allen v/h. korps. Bij K. B. is aan den tijd. off. v. gez. 2e kl. der landmacht dr. P. J. L. d e B 1 o e m e, op aanvrage, eervol ontslag verleend uit den mil. dienst, en als zood. benoemd de arts I. Koopman. Logercommissfe. Bij K. B. is aan den beer mr. P. C. 't Hooft, lid van de Eerste Kamer der Sta- ten-Generaal, en aan den adj. i. b. d. van H. M. de Koningin, luit.-gencraal-titulair op non-activ. J. J. G. baron van Voorst tot Voorst, voorz. van de Eerste Kamer der Staten-Generaal, op hunne aanvrage, eer vol ontslag verleend uit hunne funotiën van resp. lid en voorz. en lid der Staatscommissie, ingest, bij Kon. besluit van 12 Dec. 1910 no. 56, cn zulks onder dankbetuiging voor de vele en belangrijke diensten in hunne voormelde functiën aan don lande bewezen; benoemd tot voorz. der genoemde Staatscommissie, de heer C. L. M. Larabnchtsen van Rit- thom, c.-i., lid dier commissie. (St. Ct.) Schorsing van kiesrecht. De Mini ter van Binnonlandsche Zaken heeft door tusschenkomst van de Commissarissen der Koningin, aan de Gemeentebesturen doen medcdeelen dat onder den termmilitie, voorkomende in art. 5 le lid lr. c der Kies wet, niet begrepen zijn landweer- en landstorm- pliehtigen en dat uit dien hoofde schorsing van het kiesrecht voor landweer- en landstormman nen niet behoeft plaats te hebben. Kennisgevingen, welke eventueel ingevolge art. 24 der Kieswet bij de Gemeentebesturen inkomen, kunnen derhalve terzijde worden ge legd. Landstorm. Op initiatief van de schietvereenigingen Vrijwillige oefening in den Wapenhandel on Den Vaderlandt Ghetrouwe te Deventer is al daar een afdeeling van den vrijwilligen land storm opgericht voor Deventer en omgeving. Militaire Pensioenwetten. Met betrekking tot de wetsontwerpen tot nadero wijziging en aanvulling van de Pensioen wetten voor de landmacht en do zeemacht 1902 werd erkend, dat door deze voorstellen verbe teringen zullen worden gebracht. Van verdere beschouwingen meende men zich te kunnen ont houden, te eerder, nu do Minister van Oorlog in de Tweede Kamer verklaard heeft, dat de Regeering bereid is, om reeds dadelijk eene wijziigng der militaire pensioenwetten ter hand te nemen en bij den pensioenraad aanhangig te maken. Reservekader 7e Reg. Aangezien het organiek aantal vrijwilligers van het reservekader bij het 7de regiment in fanterie aanwezig is, kunnen bij vermeld regi ment voorloopig alleen ter vervulling van openvallende plaatsen vrijwilligers van het reservekader worden aangenomen. Correspond en tie. A. B. Hulst. Dat is een zaak van het lioo- gere legerbesturen, waarvan wij niets afweten. Red. Verloren voorwerpen. Maandag van de laatste boot via Stavoren- Enkhuizen afstappende, kwam ik tot de ont dekking dat een ander mijn pakje, bevattende een grijze muts met nummer 489, een paar boeken, een half pond suiker en een paar koeken, had medegenomen. Nu heb ik zijn pak je meegenomen, doch als 't kon, wou 'k liefst ruilen. Mijn adres is: Milicien S. d- V., 4e reg. 1© bat. 4 comp. vest. art. Uit Leger en Vicsot Onderricht In Boekhouden voor Demobiliseerden. Men schrijft ons Nu door den Raad voor Credietinstellingon a\s een der hoofdvoorwaarden wordt gesteld, dat sollicitanten naar een crediet een behoorlijke administartie zullen moeten kunnen voeren, willen vele gemobiliseerden, kleine middenstan ders, nog den mobilisatietijd benutten om de vereisohte administratieve kennis op te doen om na den oorlog voor een crediet bij den Raad in aanmerking te kunen komen. Het spreekt vanzelf dat deze lieden zich daartoe geen financieele offers kunnen ge troosten en daarom hebben wij plannen be raamd, die thans reeds blijken met succes te kunnen worden volvoerd, om onzen mobilisatie- lotgenooten door middel van correspondentie- onderricht de ooodige kennis van boekhouden bij te brongen. Let wel! Ons doel is dus, uitsluitend aan gemobiliseerde kleino neringdeonden en in- dustrieelen, datgene te Ieeren, wat noodig is om een eenvoudige administratie zelfstandig te voeren Gegadigden stellen zich dus ten spoedigste in verbinding mot C. Bagedoorn. mil. 7e reg. inf. lo bat. -3e cie. Wetenschappelijke ontwikkeling var. militairen. Donderdag 8 April zal in de aula van het R. K. gymnasium aan de Hobbemakade de heer Vrijburg, ingenieur van het vliegkamp te Soesterberg, voor de militairen 6preken over „Vliegtechniek"* Vertrapt. (Van mil. M. Bode uit Fijnaart). Agnes Veneering, had de laatste hand ge legd aan het kleine huishoudentje, waarin zij met haar vader leefde. Al was ze in haar werk- kleeding, toch zag zo er lief uit, en kon zij zich zoo aan elk vertoonon in tegenstelling met zoo'n menige huisslons. Als men haar zag, wist men dat men met een lief en edel meisje to doen had. Met haar eigenaardig innemende maniereu dwong ze elk liefde en achting af. Ik zou het gehoele menschdom, wat het goede karakter betreft, in zulke menschen willen zien veranderen. Behalve deze eigenschappen had zo oog en oor voor al wat mooi en goed was. Muziek kon uimiuer aandachtiger luisteraar wenschen. Zelf speelde zij aardig piano, en het is juist niet de techniek die haar spel zoo be koorlijk maakte, dan wel het gevoel dat ze er in kon leggen. En wanneer zij na haar arbeid de piano bespeelde, en ze beluisterde de schoono accoorden of eon Lieve melodie, dan duurde liet meestal niet lang of ze jubelde met haar klank volle stem mede eu jammer is het alleen dat niet meer menschen daar van konden genieten. Niet alleen voor muziek was zij gevoelig, maar ook voor dat wat het oog goed deed te zien. Zij schilderde ©n bezat waarschijnlijk een aan geboren aard om hetgeen zij zag, in zuivere lijnen en kleuren op het papier of doek te kun nen brengen. Tal van teekeningen sieren de wanden. Ook bemerken we verscheiden schilder stukjes. Hieronder zien we landschapjes, zee gezichten, een paar kinderen, een ruiter onz. Hierdoor krijgen we een kijkje in haar leven, en wel dat zij icn allen tijde en overal liet mooie van ziet. Gelukkig de menschen die zoo geboreD is, want dat kan men niet aanleeren. Zij had, zooals hiervoor al gezegd is, do laatste hand aan beur werk gelegd, toen een troep infan terie langs het huis trok, en haar aandacht trok. Do soldaten moesten in het dorp worden inge- kwartiord en voorloopig blijven. Lustig speelde do muziek en de manschappen schenen een extra mooi figuur te willen slaan in him nieuwe woonplaats. De linkervoet werd door ieder, juist als de Turksche of groot© trom sloeg stevig op den grond geplaatst, en hetzelfde kon van den rechtervoet gezegd worden. Verscheidenheid van schutters genoeg. Schutters van allo groot te en allen Tang cn stand. Toch kon die ver scheidenheid niets afdoen van het echt mili taire schouwspel. Doch wat wel het meest ieders aandacht moest trekken was een onder officier in het opsluitend gelid. Forsch en stevig, zijn kleeding net en onderhouden, liep hij daar als een prins. Zijn bruine tint, prachtig bruine oogen en gitzwart haar verrieden zijn Indische afkomst. Zijn moeder was een zwarte, welke hij zich haast niet meer kon herinneren, en was getrouwd m6t een Hollander. Deze had zijn zoon naar Holland gezonden om te studeeren. Bij het vertrek kon zijn moeder niet van hem scheiden. Na dien tijd heeft hij niet meer van haar gehoord. Later is hij werkzaam geweest op een der kantoren van een broer van zijn vader, tot de mobilisatie hem onder do wape nen riep. En nu loopt hij hier. Agnes Veneering zag nem ook en bewon derde met welgevallen zijn kranig figuur. Hans van Dalen, zoo heet onze sergeant, keek op en zag haar in do oogen. Hans vond, wat we ook direct vonden, haar een „lief kind". Hij nam zich voor zoo Spoedig de gelegenhoid zich voordeed, haar het hof te maken. Hij was haast wol zeker van zijn zaak, hij wist dat hij knap was cn gezellig© manieren had, en het was ook het eerste meisje niet. Al spoedig deed zich dio gelegenheid voor. Hans werd inge kwartierd bij een hoofdonderwijzer der „stads school". Hier kwam eiken Woensdagavond een conversatie-club bijeen, waar enkel Engelsch werd gesproken. Agnes was lid van die club en Hans, die zich -aansloot, bleek een goede aanwinst te zijn. 's Woensdagsavonds na den intocht der soldaten, waarbij Hans was, ging Agnes naar gewoonte en Hans voor de eerste maal naar de club. Beiden herkenden elkaar en beiden waren verrast. Er werd dien avond ge lezen uit „Het leven en lotgevallen van Dav:d Copperfield", en wel het hoofdstuk wat in het Hollandsch is „Nog een terugblik". Treffend mooi wordt hier beschreven de ziekte en het sterven Van zijn kind-vrouwtje Dora. Elk was min of meer onder den indruk van dit verhaal en men scheen de gewone op- of aanmerkingen over de uitspraak of beteekenis van dit of dat woord geheel vergeten. „Dus heeft niemand meer iets", zei de hoofdonderwijzer dor stads school, voorzitter der conversatieclub, „dan sluit ik deze vergadering". Hierna rees elk van zijn stoel en zocht zijn kleeding op aan den kapstok in den gang Het gesprek onderling ging weer beter. „Mag ik u een klein eindje brengen, ja?" vroeg Hans aan Agnes, „de weg naar uw huis is lang en donker, ja?" Dit laatste „ja" zeg gen bijna alle Indische menschen of die welke er lang vertoefd hebben, haast achter eiken zin. Dit klinkt al heel leuk en aardig. Hoewel Hans die gewoonte al lang had afgeleerd, vond hij het in zijn voordeel er zich nu van te bedienen, wel wetend dat het een gretig oor vond. „Kom, mijnheer, u troost u te veel moeite voot mij", sprak Agnes, verra-st door zijn mooie I zij hem gesproken had. Zij wilde haar geluk i zoo maar niet prijs geven. Agnes wachtte hom j op, toen hij als gewoonlijk haar kwam halen. Toen hij kwam ging ze hem te gemoet met wankelende echrcden. „Ben je ziek?" vroeg Hans verschrikt. „Neen", bracht Agnes er met moeite uit, „ik heb een brief van je' Emmy ontvangen." Alles van Hans zijn gezicht ver kleurde en angstig vroeg hij haar: „Heoft zo je geschreven, weet ze alles". Dit was do ge nadestoel voor Agnes. Antwoorden kon zo niet meer, Smeet den brief voor zijn voeten, snelde het huis in en zonk in de kamer bewusteloos ineen. Hans had den brief opgeraapt, en was gerustgesteld en lachende zei hij bij zich zelf „Och, een mobilisatie-grap". M. BODE. Lezingen „Nederlandscho Coöperatieve Bond." Door den heer Van Calmthout zijn op de forten een aantal lezingen over de coöperatie gehouden. Het orgaan van „De Nederlandsche Coöperatieve Bond" geeft van deze lezingen breedvoerig verslag en stelt exemplaren van dit orgaan gratis .ter beschikking van hen, die toezending daarvan aan het Secretariaat van genoemden bond, Jan van Nassaustraat 93, Den Haag, verzoeken. Een mooie avond. Ordonnans J. schrijft ons: Door bemiddeling van do vereeniging „Ons Leger" werd aan het 1ste bat. grenadiers op Dinsdagavond 30 Maart een muziek- en voon- drachtavond aangeboden. Dat deze avond den geest viel van onze grenadiers getuigde wel de flinke opkomst, want de zaal was geheel gevuld met roodkragen. Nu, hot programma beloofd© dan ook iets schitterends. Hét Pijpers-Ensemble vergastte ons op schoone muziek. De jeugd van het trio in aan merking genomen, was zijn prestatie heel ver dienstelijk. Een welverdiend applaus was dan ook 'na elk optreden het loon. Het Duo Kuiper bracht telkenmale onz< lachspieren in beweging.Vooral hun voordracht „Soldatenliofde" was een fijn stukjo humor, wat het oorverdoovend handgeklap wel be wees, aan het einde ervan. Ook d© andere ar- tisten maakten zich zeer verdienstelijkonder wie wel in de eerste plaats do Telophato3 Bro thers. Immers hun toeren op do fiets waren verbazingwekkend; niet mdnder hun bcoien verbroken cn gedachtenlezendit laatste voor al had iets mysterieus en nokte verscheidene malen onze verbazing op. Nu, dat we genoo- ten hebben behoef ik zeker niet te Ix-rhalon. Onder de aanwezigen bemerkten we, behalve eenige leden van de vereeniging „Ons Leger ook verschillende officieren van het 1ste bat. grenadiers, onder wie ook de bat. comm., ma joor Ridder van Rappard. Dat deze officieren zoo mot hun minderen meeleven, is een ver blijdend teeken, wat dan ook door die minde ren zeer grytvaardeerd wordt. De geest onder de manschappen van het le bat. grenadiers j laat dan ook niets te wenschen over. "Wij ho pen dan ook dat deze avond, door meerder© gevolgd moge wordenhet geeft ons nog eenige afleiding, in dezen zoo langen mobilisatietijd. 3 s een lampeglas eene cigarc kan rookon. Sluit een lampeglas aan een der uiteinden luchtdicht met eene groot© kurk, waarin ge twee gaten geboord hebt; in het eene, dat rechtstandig door het midden van de kurk gaat, moet de cigaret precies sluitenhet andere, dat nauwer Is, staat schuin ten op zicht© van de as der kurk. Uit een ouden handschoen knipt go twee ronde stukjes, en maakt daarvan twee klep pen; zij moeten natuurlijk een weinig grooter zijn dan do gaten in de kurk, om ze daarop met eene speld te kunnen vaststeken, liet ©ene tegen do opening van het nauwe kanaal aan de. buitenzijde, dus boven op de kurk, en hot tweede aan de onderzijde daarvan tegen de opening van het kanaal, waarin do dgaret gestoken is. Het is duidelijk dat door de eerste klep de rook kan ontsnappen, en het binnen dringen van de buitenlucht belet wordt, ter wijl door het tweede de rook van d© cigaret wel in het lampeglas kan treden, maar nfot weder door dezelfde opening hot glas kan ver laten Als het toestel gereed is, duwen wij het glas tot aan do kurk in hot wat©r, zetten do cignret in hare opening en steken haar aanbol lampeglas zal nu zoo goed zijn haar voor om- op u< rooken! Als we h««t glaa omhoog trokk'-n zal «I<> lacht onder do kurk verdund worden de buitenlucht «troomt nu door de cigaret heen het glas binnen, waardoor do verbranding be vordord en tevens de rook in bet glas gedre ven wordt: hot lampeglas trekt! Do rook wordt niet tegengehouden door de klep van het vertikalo kanaal, die openstaat, terwijl do klep op het schuine kanaal door haAr eigen gewicht g<*loten blijft. Duwen iro het lampeglas naar bem-Ien, dan zal 'le lucht, die wij samendrukken, do onder ste klep sluiten en die vsn het schuine kanaal openen, waaruit nu oen witte rookpluim om hoog stijgt, om zich weldra in kringetjes ti verspreiden. De potloodon in evenwicht. Deze proef heeft ten doel, twee potlooden in de ruimte te laten zweven: het ceno horizon taal, met de punt op eeno naald rustende of aon een draad hangende, het andere loodrecht staande op het eerste. Onze lezers zijn reeds zoo vertrouwd geraakt met proeven omtrent evenwichtstoestanden, dat het niet noodimzal zijn, deze in don breed© te beschrijvenae beide even zware mce- sen, welke het potlood horizontaal houden, herinneren ons de vroeger vermelde proef van de doorboorde spéld; ook het evenwicht van het andere potlood, dat door twee ponhouders in loodrechten stand wordt gehouden, is eeno welbekende proef. Maar do verbinding van beide proeven kwam ons merkwaardig genoeg voor om hier vermeld te worden. Hebben onze lezers de voorwerpen zorg vuldig gesteld, dan kunnen ze hot geheel om bet ophangpunt laten draaien; zij zullon zien dat do f/entelende beweging, ééns begon nen, vrij lang kan voortduren. Toen we dezer dagen het portret van Bismarck gaven, hebben we gewezen op zijn groote beteekenis ids staatsman en hebben wij er den nadruk op gelegd wat hij was voor het Duitsche rijk. Natuurlijk wordt die beteekenis in nog grooter mate gevoeld in Duitsehland en de herdenking van 1 April, Bismarck's geboortedag, werd dan ook overal in het Dnitscho rijk gevierd, met ernst en plechtigheid, in aanmerking genomen de tijdsomstandigheden. Het kiekje hierboven laat ons iets zien van de viering te Berlijn met toespraak voor bet standbeeld voor 't B-ijksdaggebouw. Hier zien wij, üoe een loopgraaf bestormd wordt. Hot was, volgens een Londensch blad, een heldendaad der Engelsche troepen bij Givenchy. Op onze plaat zien wij da Engelscken voorwaarts dringen; op don achtergrond liggen de Duitsche loopgraven, besohermd door zandzakken;- een Engelsch soldaat staat reods aan den rand, maar door een kogel getroffen, tuimelt hij achterover- Op den voorgrond andere Engelsehen, die zich een weg banen door de prikkeldraadversperringen; een van hen is, doodelijk geraakt, midden tusschen de draden en palen gevallen* stem en aardigen tongval. „De moeit© wordt ruimschoots beloond door uw prettig gezel schap, ja". „Nu best", zij Agnes en zag met guitige oogen naar hem op. „Ik kan het niet helpen als ge aan het eind der wandeling u teleurgesteld ziet". Men stapte op. In den loop van het gesprek behandelde men nog eens het voorgelezen ge deelte van dien avond, kwamen de „Huiselijke aangelegenheden" van David en Dora uit David Copperfield" nog ter sprake en men stond voor de deur van naar huis. „"We heb ben nog lang niet alle9 besproken", sprak Hans bij heb afscheid, „mag ik u ook eens vergezel len bij een wandeling of zoo iets, ja". „Och, ik kom zoo weinig op straat, laten we het niet doen, de volgende week zien we elkaar weer op de club, als go dan lust hebt om mij thuis te brengen, verplicht n mij daarmee", ant woordde zij en nam haastig afscheid. Dccli zij zagen elkaar eer dan de volgende week. Voortaan moest Hans iederen morgen voorbij haar huis, als de compio oefeningen ging houden, en iederen middag als hij met; de troep weerom kwam. Ze groeten elkaar als kennissen. Zoo bleef het echter maar door gaan, hij bracht haar van de conversatieclub thuis en ze groetten elkaar 's morgens en 'a middags, totdat Agnes op zekeren dag zijn hulp dripgend noodig had. Op dien dag wenkte zij hem van uit liet raam des avonds even te komen. Toen hij dien avond kwam, vertelde ze hem met een hopeloos gezicht-je, d3t ze geen tuinman kon vinden om den moestuin om te spitten, te bezaaien en bopoten, en of er door zijn bemiddeling niet een paar tuinders op de compio waren te vinden, die den tuin wilden opknappen. Die jongens konden dan na hun diensttijd verdienen wat zij anders aan een tuinman kwijt- was. Hans beloofde zijn best te zullen doen, on der één voorwaarde echter: hij zou zelf liet toezicht over het werkvolk hebben. Over zijn loon zou men later wel spreken. Aldus kwam men overeen. De isoldaten kwamen werken en de sergeant had het toezicht. Maar al 6poedig bleek, dat Hans er niets geen verstand van had en hier veel mee geplaagd werd door Ag nes. Waar hij wel verstand van hoeft, kan men hieruit zien, dat Hans en Agnes dikwijls na doze gebeurtenis samen werden gezien. Hij had gezegd haar lief te hebben. Nu eenmaal het ijs gebroken was, vertelde zij Hans. dat ze hein al lang beminde, van het eerste oogenblik af dat zij hem zag. Ook hing er een schilderij op haar kamer, dat sprekend op Hans van Dalen geleek. Zoo beleefden zij eamen een heerlijken tijd. Maar wat gebeurde? Iemand door jaloezie of door rechtvaardigheid gedreven, zond haar een brief, wolken die onbekende heeft weten te bemachtigen van Hans en die gericht was aan Huns. Het was oen brief van een meisje. Vluchtig had zo de handteekening gezien van dat meisje die zich noemde „jou steeds lief hebbende Eramy". Zij kon haar eigen oogen niet; gelooven, zij wilde hej niet gelooyen voor Om een kistje sigaren. Stoker M. Lely, van *Hr. Ms. „Kortenaer", schrjjft ons: Bij deze verzoeken wjj n beleefd een kleine plaatsing voor onderstaand „Probleem". VILLA VILLA VILLA □v Gas- Water- Electrische fabriek leiding Centrale Deze villa's moeten voorzien worden Tan „Gas", „Water" en „Electra". doch geen der leidingen mogen elkaar kruisen. Byv. in dezer voege, ook mogen de leidingen niet door de villa's heen gaan. Ondergeteekende looft aan den lsten oplosser een kistje sigaren uit, dat hem franco zal toege zonden worden. M. Lelv. st. olieman Hr. Ms. „Kortenaer". Herdenking eener 50-jarïge echtverbintenis van een achtbaar echtpaar aan den Schurlng- schen dijk (Numansdorp). Men schrijft ons uit Numansdorp: Het was den len April 1915, dat een paar achtbare echtelieden den dag nerdachten, dat ze voor 50 jaren met elkaar in het huwelijk traden. Het waren de landelijke inwoners van Schuring: Pieter Schelling met zijn echtge noot©. Voor het gouden bruidspaar was het in dubbele mate een feestdag, daar de bruide gom insgelijks dien datum zijn geboorte dag herdacht. Deze feestdag mocht vooral niet onopgemerkt voorbijgaan; de familie kwam dan ook in grooten getale bijeen en wij als militairen (ingekwartierd zijnde aan den Schuringschen dijk, belioorend tot het detache ment Hoogezandsche Sluis) staken de hoofden bijeen en spoedig was ook ons plan gemaakt. Een vijftal onzer, welke ook behooren tot het muziekkorps „Fort Buitensluis", hadden het plan opgevat, met koperen monden een huldebetoon aan dit gouden paar te brengen, wat aan den middag van voornoemden datum volbracht werd. Voor het bruidspaar was het een dankbare herinnering en een aangename verrassing, want instrumentale muziek behoort hier niet tot het alledaagsche. Nadat we hadden gedronken op de gezond heid van het bruidspaar, vertrokken we in aangename stemming naar onze kwartieren. Het voorgevallene zal ons toch altijd in ge dachtenis blijven met ons verblijf aan don Schuringschen dijk. Een vijftal militairen Detch. Eoógezandsehe Sluis* Uit de Legerplaats bij Oidebroek. Mil. kanonnier J. H. de Bruyn schrijft ona: Sedort 31 Maart j.l. is do depotafdeeling van i.c-t IIIo reg. vect. art. belast waking der in de legerplaats bij O'debroek ge ïnterneerd© Belgische militairen. We zitten nu hier in dit uithoekje van Gelderland, van alle menschen zoo goe-l als verlaten. U begrijpt, dat er op een middel werd gezonnen om ©enigs zins afleiding te brengen in heb eentonig be staan van wachtjes kloppen en patrouille loo- pen en dat middel hebben wij. gevonden in het voetbalspel, het spel dat op het oogenblik door duizenden onzer collega's reet vuur wordt beoefend. Vooral de Paaschdagon hebben ons het genot van het voetbalspel in groote mate doen gevoelen. Van den ochtend tot den avond is er met lust en ijver getrapt, en onze „sym- pahtieke"' keeper, mil. Touw, heeft menig ballotje moeten honden. Op 2cn Paaechmiddog speelden de Belgische militairen ©en wedstrijd tegen Epe, een wed strijd. die door de Belskes welverdiend met 6 0 gewonnen werd. Eet samenspel der Belgen was schitterend, terwijl dit bij de Epenaren nog al wat te wenschen overliet Dat de wed strijd genoegelijke ©ogenblikken opleverde, be hoef ik nauwelijks te vermelden. Binnenkort hopen wij ook den strijd ens teen de Epenaren te kunnen aanbinden, want er°zitten uitstekende krachten in ons elftal. SPORT. Voetbal In t leger. Korp. der huz. Breijn schrijft ons: 2o Paaschdag is een voetbalwedstrijd ge speeld tusschen een elftal, samengesteld uit infanterie en huzaren, in het cantonnement te Budel, tegen S.S.S. uit Budel. Om half drie stellen beide elftallen zich op. Het militaire elftal is samengesteld als volgt: De Gier, Clirook v. Vierse, Lubes, Fortgens v/d. Wetering, v. d. Meer, De Goederen, Boij, Jonker, Breijer. Als de scheidsrechter beginnen blaast, zet ten de militairen direct- flink op. Een schot van Breijer scheert rakelings over de lat. Oogenblikkelijk wordt een voorzet van rechts door Jonker in een doelpunt omgezet. De militairen leiden met 10. S.S.S. trapt weer af, de bal wordt hun ontnomen, gaat naar den linksbuiten, deze zet voor en een kopbal van Goederen gaat juist over. Na tien minu ten zorgt Goederen voor nummer 2 en direct hierop Be ij voor nummer 3. Even daarop volgt nummer 4 van Jonker. Met dezen stand treedt de rust in. Na de rust zijn de Budelschen beter op dreef, maar het mocht hun niet gelukken dit in een doelpunt uit te drukken. Sommige mo menten hadden zij de militairen geheel inge sloten. Breijer maakte nog ean doelpunt maar dit werd ongeldig verklaard wegens hands. Beij weet echter een voorzet van links te benutten en. zorgt zoo voor het vijfde punt. Zoo bleef de stand tot het einde. Er werd van beide zijden vlug spel te zien gegeven. Vooral onze lsto klasser Fortgens en Clirook blonken uit. Korp. B. Revanche-match 7e Reg. Inf.5e Reg. Inf. 1—4. Mil. Theo J. H. van 't Lam schrijft ons: Onder belangstelling van een groot aantal toeschouwers had deze wedstrijd j.l. Zondag plaats. De op de aanplakbiljetten aangekondig de muziek van 7Lil ontbrak. Deze had voora. m de pauze goede diensten kunnen bewijzen. Na de beide aanvoerders te hebben toege sproken en ieder voor hun elftal succes te heb ben ge wc nacht, doet do res. le luit. 0. Keg te 3 u. 30 den aftrap onder luid gejuich der omstanders. Opstelling der elftallen: V. Korp. Struyck, 1LÜ. P>hardt, mü. Kok, 6erg. Nooy, korp. Kroeze, mil. v. Mierlo, serg. Put". .-erg. Welbers, serg. Noteboom, serg. v. Maunk, serg. v. Heydon. O mil v. Achthoven, serg. Zweedijk, serg. Mars- velder, serg. Plemp, mil. liever, mil. Glöckner, serg. Hofstra, mil. Welsch, -mil. De Vries, £©rg. de Groot, cerg. Reusenaax. VII. Scheidsrechter 6erg. Pastor. fu den beginne staat :z 6pel op laag peil; de spelers zijn niet aan elkaar gewend; samen spel ontbreekt. Bovendien gaat 't door den grooten zochten bal langzaam. Als om ongeveer vier uur een nieuwen bal in 't veld gebracht :s, verandert het. De spelers komen in actie, vlug wordt er samengespeeld en alles in 't werk ge steld, om een eerste doelpunt te behalen. 4 u. 16 hoekschop tegen 7e- Goed gestopt en weg gewerkt door serg Reus-maar. 4 u. 20 corner tegen 't 5e. Flink gered door den doel verde diger. Nu komt 5 eerst los. Mooi is hun sa menspel; vooral do voorhoede zit goed in el kaar. Bijna alle aanvallen worden gestuit door 't goede werk van De Vriee. 4 u. 28 oorcer togen 't 5e, slecht genomen en achtergezet. 4 u, 30i q, 4Q pauze. 1 Na de panze werkt "het 7e hard. Voortdu rend zitten ze op de helft van 't oe. Onver wachts gaat hun voorhoed er van door, ©en mooi schot van serg Plomp gaat pal Langs don doelpaal. Gestopt wordt nu tot 4 u. 51. Hoek schop tegen 't Jie. Eenig gofcrap voor doel en Lever zorgt voor Am gelijkmaker. 6 u. 19 2e doephmt voor 't 5e. 5 u. 12 3e doelpunt voor 't 5e, uit een Pt-raf gemaakt. 5 u. 16 Prachtig samenspel van de 5e voor hoede. 4e doelpunt. 5 u. 20 Hoekschop tegen 't 7e. Goed weggewerkt. 5 u. 30 Einde. Staud 41 voor 't vijfde. Dit elftal heeft dus welverdiend gewonnen. Hnn Tleugekpelers Putlo, Welbers, v. Hey- den en de b3ck Kok muntten uit. Bij 't 7e, waar vel e speler 's middags van grenwacht teruggekomen war©n en nog geen nachtrust gc-had hebben, viel geen der spel ore opin 't besrin De Vri©s als 1. back. Hun half Unie faaldehun taktiek deugde niet. Do voorhoede had meer moeten schieter.do zwakke olek bii t 5© was de doelman. De scheidsrerhter was met voor zijn taak berekend. Heer, Ceef Vreö. (Van sergeant G. Persklomp.) Waar eens schoone landerijen Lagen met hun frissche keur; W3ar al zoemend nijv'r© bijen Gonsden in den honiggeur. Waar de stoere landman gravend Bewerkte d' aarde van zijn land; Waar eens dorstig vee, zich lavend, Stond daar aan den waterkant, Kwam de geesel neergeslagen Met een vreeseiijke kracht, Deed de oorlog levensdagen Eindigen door woeste macht. Waar eerst al dio vrede woonde, Waar men Treugde immer zag, Is 't, dat zich de keerzij toonde Na een enk'len wrecden slag. Frissche jongTingen bezweken Dtor het lood, dat moorden trof; Bedoekend krijgers met gebreken Makend veler oogen dof. Jongelieden, roeerbedaagden Niemand werd er door gespaard, Minder moed'gen. onversaagden. Allen heeft „De Dood" vergaard. Moge toch de dag eens naken, Afgesmeekt in dorp en stêe Heer, wil toch den krijg doen staken. Geef o God, der Wereld vree. G. PERSKLOMP Verzuchting van een bakvlschje. (Van korp. J. van Hoof.) O lieve hemel, wat een tijd voor ongehuwde vrouwen Wonneer de man geen baantje heeft, dan denkt ie niet aan trouwen. Het is een slappe tijd voor nijverheid en De klerken laten hunne kruk en tijgenen den wandel. Nu heb 'k gehoord, dat, als de krijg voor goed is afgeloopen, De baantjes in het buitenland te krijgen zijn bij hoopen," Bij massa s, denk ik, trekken dan de mannen m uit ons landje Naar Frankrijk, Duitsehland, België en hel pen daar een handje. Dan raken wij de mannen kwijt, o ongehuwde vrouwen En g-aat het goedze zullen ginds een eigen haard gaan bouwen Ze trouwen dan een Belgische, een Duitsche of Fran^aise.... De Nederlandsche vrouw komt dus g-.ducht in de malaise. De uitvoer van zoo velerlei is in ons land ver boden, Alleenlijk ter beperking onzer lasten en de nooden. Geen meel, geen rijst en nog zoo wat mag onze grens passeeren; Wat in ons land is blijft er in, wij kunnen 't niet ontberen. Daarom, o Nederlandsche Staat, wij smeek en met vertrouwen, Verhoor d'oprechte wenschen van de onge huwde vrouwen, En vaardig wijze wetten uit, die mede ook om spannen 't Verbod van uitvoer in ons land van ongehuwde mannen. Roosendael. J. VAN HOOF. VroolIJke dagen. fan mil. F, D. Senneken.) Het was een konde dag in Maart, Toen wij Leiden verlieten met groote vaart. Ons doel was Bussum, in het Gooi, En bet is daar goed en mooi. Toen wij dan daar ook arriveerden En ons met de burgers amuseerden, Hadden wij geen spijt van ons vertrek, Daar wij een hartelijke familie hadden ontdekt.

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1915 | | pagina 3