Leprzaken.
Gezellige avondspelen.
3DE3 S^OXJT^J^■3?ET^a■OOXT^L^.^>J•I,, van "VTlrijcïstg: O jSLpril 19 13
3
Z. K. H. de Prins heeft Dinsdagavond in
Diligentia (Den Haag) het eerste gedeelte
(tob aan de pauze) bijgewoond van net eer
ste concert van Kamermuziek ten bate van
het Plaatselijk Steuncomité, gegeven door
het Hollandsche Kwintet vanwege de Ver-
ceniging Haagsche Kunstkring.
Eerste Kamer.
De leden der Eerste Kamer van de Sta-
ten-Generaal zijn thans ter vergadering bij
eengeroepen tegen Dinsdag 13 April a.s.,
des avonds to 84 uur.
Voorschotten uit de Staatsleening
1914.
De Minister van Financiën maakt bekend,
dat t/m 3 April uit de opbrengst der Staats
leening 1911 aan provinciën en gemeenten uit
's Rijks schatkist rentedragende voorschotten
zijn toegezegd -tot een gezamenlijk bedrag van
30,206,500, waarvan was uitbetaald of be
taalbaar gesteld een totaal bedrag van
10,803,000. (St.-Ct.)
Engeland en Kederlar.d.
Op 25 Maart j.l. heoft te Londen de on-
derteekening plaats gehad van een verdrag
tot hernieuwde verlenging van het aldaar op
15 Febr. 1905 tusschen Nederland en Groot-
Britannië gesloten arbitrage-verdrag (St.
bl. 1905 no. 250). (St. Ct.J
KclonGl Ruempol f.
Op 77-jarigen leeftijd is te 's-Gravenhage
overleden do gepens. kolonel van het O.-Indisch
leger II. C. A. Paiempol geboren te Zutphen.
De begrafenis is bepaald op Donderdag a.s.
op Nièuw-Eyk cn Duvnen, om 11 uur van het
sterfhuis.
Kolonel R-uompol diende aanvankelijk bij
liet l':gor hier te lande. In 1858 werd hij tot 2©
luit. bij het 4e regiment infanterie van net Ne-
derlaudsche leger benoemd, doch in datzelfde
jaar werd oij voor vijf jaar gedetacheerd bij
hot leger :n Nederlandseh-Indië en in 1860
werd hij overgeplaatst bij de infanterie van
het Nederl.-Indiseh leger.
Op 4 Septem >er 1876, terwijl hij zich in een
bivak te Lam jong bevond, bekwam hij een
schotwond in do iinker-halsstrcek.
In 1883 was hij, als luitenant-kolonel, plaat
selijk commandant te Padang en in 1885 plaat
selijk commandant te Kcta-Radja (Atjell). Van
18S6 tot 18S7 was hij militair commandant in
de Zuider- «--n Oostor Afdeel in g van Borneo.
Daarna werd li ij kolonel en commandant der
eerste militaire afdeeling op .Java en in 1891
werd hij g»>pensionncerd. Hij had het eeretec-
ken voor belangrijke krijgsbedrijven en het
officierskruis voor langdurigen (30-jarigen)
dienst als officier.
Rocds-Kruishcnden.
Voor de keuring tot het bekomen van het
diploma Roode-Kruishond, uitgeschreven door
het Hoofdcomité van het Ned. Roode Kruis,
welke keuring zal plaats hebben 9 en 10 April
op do landgoederen „De Raaphorst'1 en „Ter
Horst", daartoe tor beschikking gesteld door
do Koningin, zijn zeventien honden ingeschre
ven.
Do jury zal bestaan uit do heerenjhr. D.
Röell, oud-voorzitter van „Cynophilia voor
heb lioofdcomitó van het Ned. Roode Kruis G.
•T. P. H. Thomson, kapt. der marechaussee,
lid van het hoofdbestuur van de Kon. Ned.
Politiehondvereen., en H. Peters, secr. van de
Ned. Vereen, voor Roodebruishonden. beide
laatstgenoemde heeren voor de Ned. Vereen,
van Roode-kruislionden.
Uit de Staatscourant.
Bij K. B. zijn bonoemd b/h. 13de reg. inf.,
tot res.-2e-luit., de vaandr. J. H. W. E u s-
s e n, F. J. A. Gemmeke en J. J. M. F.
S ij in o n s, allen v/h. korps.
Bij K. B. is aan den tijd. off. v. gez. 2e
kl. der landmacht dr. P. J. L. d e B 1 o e m e,
op aanvrage, eervol ontslag verleend uit den
mil. dienst, en als zood. benoemd de arts I.
Koopman.
Logercommissfe.
Bij K. B. is aan den beer mr. P. C. 't
Hooft, lid van de Eerste Kamer der Sta-
ten-Generaal, en aan den adj. i. b. d. van
H. M. de Koningin, luit.-gencraal-titulair op
non-activ. J. J. G. baron van Voorst
tot Voorst, voorz. van de Eerste Kamer
der Staten-Generaal, op hunne aanvrage, eer
vol ontslag verleend uit hunne funotiën van
resp. lid en voorz. en lid der Staatscommissie,
ingest, bij Kon. besluit van 12 Dec. 1910 no.
56, cn zulks onder dankbetuiging voor de vele
en belangrijke diensten in hunne voormelde
functiën aan don lande bewezen; benoemd tot
voorz. der genoemde Staatscommissie, de heer
C. L. M. Larabnchtsen van Rit-
thom, c.-i., lid dier commissie.
(St. Ct.)
Schorsing van kiesrecht.
De Mini ter van Binnonlandsche Zaken heeft
door tusschenkomst van de Commissarissen der
Koningin, aan de Gemeentebesturen doen
medcdeelen dat onder den termmilitie,
voorkomende in art. 5 le lid lr. c der Kies
wet, niet begrepen zijn landweer- en landstorm-
pliehtigen en dat uit dien hoofde schorsing van
het kiesrecht voor landweer- en landstormman
nen niet behoeft plaats te hebben.
Kennisgevingen, welke eventueel ingevolge
art. 24 der Kieswet bij de Gemeentebesturen
inkomen, kunnen derhalve terzijde worden ge
legd.
Landstorm.
Op initiatief van de schietvereenigingen
Vrijwillige oefening in den Wapenhandel on
Den Vaderlandt Ghetrouwe te Deventer is al
daar een afdeeling van den vrijwilligen land
storm opgericht voor Deventer en omgeving.
Militaire Pensioenwetten.
Met betrekking tot de wetsontwerpen tot
nadero wijziging en aanvulling van de Pensioen
wetten voor de landmacht en do zeemacht 1902
werd erkend, dat door deze voorstellen verbe
teringen zullen worden gebracht. Van verdere
beschouwingen meende men zich te kunnen ont
houden, te eerder, nu do Minister van Oorlog
in de Tweede Kamer verklaard heeft, dat de
Regeering bereid is, om reeds dadelijk eene
wijziigng der militaire pensioenwetten ter hand
te nemen en bij den pensioenraad aanhangig
te maken.
Reservekader 7e Reg.
Aangezien het organiek aantal vrijwilligers
van het reservekader bij het 7de regiment in
fanterie aanwezig is, kunnen bij vermeld regi
ment voorloopig alleen ter vervulling van
openvallende plaatsen vrijwilligers van het
reservekader worden aangenomen.
Correspond en tie.
A. B. Hulst. Dat is een zaak van het lioo-
gere legerbesturen, waarvan wij niets afweten.
Red.
Verloren voorwerpen.
Maandag van de laatste boot via Stavoren-
Enkhuizen afstappende, kwam ik tot de ont
dekking dat een ander mijn pakje, bevattende
een grijze muts met nummer 489, een paar
boeken, een half pond suiker en een paar
koeken, had medegenomen. Nu heb ik zijn pak
je meegenomen, doch als 't kon, wou 'k liefst
ruilen. Mijn adres is: Milicien S. d- V., 4e reg.
1© bat. 4 comp. vest. art.
Uit Leger en Vicsot
Onderricht In Boekhouden voor
Demobiliseerden.
Men schrijft ons
Nu door den Raad voor Credietinstellingon a\s
een der hoofdvoorwaarden wordt gesteld, dat
sollicitanten naar een crediet een behoorlijke
administartie zullen moeten kunnen voeren,
willen vele gemobiliseerden, kleine middenstan
ders, nog den mobilisatietijd benutten om de
vereisohte administratieve kennis op te doen
om na den oorlog voor een crediet bij den Raad
in aanmerking te kunen komen.
Het spreekt vanzelf dat deze lieden zich
daartoe geen financieele offers kunnen ge
troosten en daarom hebben wij plannen be
raamd, die thans reeds blijken met succes te
kunnen worden volvoerd, om onzen mobilisatie-
lotgenooten door middel van correspondentie-
onderricht de ooodige kennis van boekhouden
bij te brongen.
Let wel! Ons doel is dus, uitsluitend aan
gemobiliseerde kleino neringdeonden en in-
dustrieelen, datgene te Ieeren, wat noodig is
om een eenvoudige administratie zelfstandig te
voeren
Gegadigden stellen zich dus ten spoedigste
in verbinding mot C. Bagedoorn. mil. 7e reg.
inf. lo bat. -3e cie.
Wetenschappelijke ontwikkeling var. militairen.
Donderdag 8 April zal in de aula van het
R. K. gymnasium aan de Hobbemakade de
heer Vrijburg, ingenieur van het vliegkamp te
Soesterberg, voor de militairen 6preken over
„Vliegtechniek"*
Vertrapt.
(Van mil. M. Bode uit Fijnaart).
Agnes Veneering, had de laatste hand ge
legd aan het kleine huishoudentje, waarin zij
met haar vader leefde. Al was ze in haar werk-
kleeding, toch zag zo er lief uit, en kon zij zich
zoo aan elk vertoonon in tegenstelling met
zoo'n menige huisslons. Als men haar zag,
wist men dat men met een lief en edel meisje
to doen had. Met haar eigenaardig innemende
maniereu dwong ze elk liefde en achting af. Ik
zou het gehoele menschdom, wat het goede
karakter betreft, in zulke menschen willen zien
veranderen. Behalve deze eigenschappen had zo
oog en oor voor al wat mooi en goed was.
Muziek kon uimiuer aandachtiger luisteraar
wenschen. Zelf speelde zij aardig piano, en het
is juist niet de techniek die haar spel zoo be
koorlijk maakte, dan wel het gevoel dat ze er
in kon leggen. En wanneer zij na haar arbeid
de piano bespeelde, en ze beluisterde de schoono
accoorden of eon Lieve melodie, dan duurde liet
meestal niet lang of ze jubelde met haar klank
volle stem mede eu jammer is het alleen dat
niet meer menschen daar van konden genieten.
Niet alleen voor muziek was zij gevoelig, maar
ook voor dat wat het oog goed deed te zien.
Zij schilderde ©n bezat waarschijnlijk een aan
geboren aard om hetgeen zij zag, in zuivere
lijnen en kleuren op het papier of doek te kun
nen brengen. Tal van teekeningen sieren de
wanden. Ook bemerken we verscheiden schilder
stukjes. Hieronder zien we landschapjes, zee
gezichten, een paar kinderen, een ruiter onz.
Hierdoor krijgen we een kijkje in haar leven, en
wel dat zij icn allen tijde en overal liet mooie
van ziet. Gelukkig de menschen die zoo geboreD
is, want dat kan men niet aanleeren. Zij had,
zooals hiervoor al gezegd is, do laatste hand
aan beur werk gelegd, toen een troep infan
terie langs het huis trok, en haar aandacht
trok.
Do soldaten moesten in het dorp worden inge-
kwartiord en voorloopig blijven. Lustig speelde
do muziek en de manschappen schenen een
extra mooi figuur te willen slaan in him nieuwe
woonplaats. De linkervoet werd door ieder, juist
als de Turksche of groot© trom sloeg stevig op
den grond geplaatst, en hetzelfde kon van den
rechtervoet gezegd worden. Verscheidenheid
van schutters genoeg. Schutters van allo groot
te en allen Tang cn stand. Toch kon die ver
scheidenheid niets afdoen van het echt mili
taire schouwspel. Doch wat wel het meest
ieders aandacht moest trekken was een onder
officier in het opsluitend gelid. Forsch en stevig,
zijn kleeding net en onderhouden, liep hij daar
als een prins. Zijn bruine tint, prachtig bruine
oogen en gitzwart haar verrieden zijn Indische
afkomst. Zijn moeder was een zwarte, welke
hij zich haast niet meer kon herinneren, en was
getrouwd m6t een Hollander. Deze had zijn
zoon naar Holland gezonden om te studeeren.
Bij het vertrek kon zijn moeder niet van hem
scheiden. Na dien tijd heeft hij niet meer van
haar gehoord. Later is hij werkzaam geweest
op een der kantoren van een broer van zijn
vader, tot de mobilisatie hem onder do wape
nen riep. En nu loopt hij hier.
Agnes Veneering zag nem ook en bewon
derde met welgevallen zijn kranig figuur. Hans
van Dalen, zoo heet onze sergeant, keek op
en zag haar in do oogen. Hans vond, wat we
ook direct vonden, haar een „lief kind". Hij
nam zich voor zoo Spoedig de gelegenhoid zich
voordeed, haar het hof te maken. Hij was haast
wol zeker van zijn zaak, hij wist dat hij knap
was cn gezellig© manieren had, en het was
ook het eerste meisje niet. Al spoedig deed
zich dio gelegenheid voor. Hans werd inge
kwartierd bij een hoofdonderwijzer der „stads
school". Hier kwam eiken Woensdagavond een
conversatie-club bijeen, waar enkel Engelsch
werd gesproken. Agnes was lid van die club
en Hans, die zich -aansloot, bleek een goede
aanwinst te zijn. 's Woensdagsavonds na den
intocht der soldaten, waarbij Hans was, ging
Agnes naar gewoonte en Hans voor de eerste
maal naar de club. Beiden herkenden elkaar en
beiden waren verrast. Er werd dien avond ge
lezen uit „Het leven en lotgevallen van Dav:d
Copperfield", en wel het hoofdstuk wat in het
Hollandsch is „Nog een terugblik". Treffend
mooi wordt hier beschreven de ziekte en het
sterven Van zijn kind-vrouwtje Dora. Elk was
min of meer onder den indruk van dit verhaal
en men scheen de gewone op- of aanmerkingen
over de uitspraak of beteekenis van dit of dat
woord geheel vergeten. „Dus heeft niemand
meer iets", zei de hoofdonderwijzer dor stads
school, voorzitter der conversatieclub, „dan
sluit ik deze vergadering". Hierna rees elk
van zijn stoel en zocht zijn kleeding op aan
den kapstok in den gang
Het gesprek onderling ging weer beter.
„Mag ik u een klein eindje brengen, ja?" vroeg
Hans aan Agnes, „de weg naar uw huis is
lang en donker, ja?" Dit laatste „ja" zeg
gen bijna alle Indische menschen of die welke
er lang vertoefd hebben, haast achter eiken zin.
Dit klinkt al heel leuk en aardig. Hoewel Hans
die gewoonte al lang had afgeleerd, vond hij
het in zijn voordeel er zich nu van te bedienen,
wel wetend dat het een gretig oor vond.
„Kom, mijnheer, u troost u te veel moeite
voot mij", sprak Agnes, verra-st door zijn mooie
I zij hem gesproken had. Zij wilde haar geluk
i zoo maar niet prijs geven. Agnes wachtte hom
j op, toen hij als gewoonlijk haar kwam halen.
Toen hij kwam ging ze hem te gemoet met
wankelende echrcden. „Ben je ziek?" vroeg
Hans verschrikt. „Neen", bracht Agnes er
met moeite uit, „ik heb een brief van je' Emmy
ontvangen." Alles van Hans zijn gezicht ver
kleurde en angstig vroeg hij haar: „Heoft zo
je geschreven, weet ze alles". Dit was do ge
nadestoel voor Agnes. Antwoorden kon zo niet
meer, Smeet den brief voor zijn voeten, snelde
het huis in en zonk in de kamer bewusteloos
ineen. Hans had den brief opgeraapt, en was
gerustgesteld en lachende zei hij bij zich zelf
„Och, een mobilisatie-grap".
M. BODE.
Lezingen „Nederlandscho Coöperatieve Bond."
Door den heer Van Calmthout zijn op de
forten een aantal lezingen over de coöperatie
gehouden. Het orgaan van „De Nederlandsche
Coöperatieve Bond" geeft van deze lezingen
breedvoerig verslag en stelt exemplaren van
dit orgaan gratis .ter beschikking van hen, die
toezending daarvan aan het Secretariaat van
genoemden bond, Jan van Nassaustraat 93,
Den Haag, verzoeken.
Een mooie avond.
Ordonnans J. schrijft ons:
Door bemiddeling van do vereeniging „Ons
Leger" werd aan het 1ste bat. grenadiers op
Dinsdagavond 30 Maart een muziek- en voon-
drachtavond aangeboden. Dat deze avond
den geest viel van onze grenadiers getuigde
wel de flinke opkomst, want de zaal was geheel
gevuld met roodkragen.
Nu, hot programma beloofd© dan ook iets
schitterends.
Hét Pijpers-Ensemble vergastte ons op
schoone muziek. De jeugd van het trio in aan
merking genomen, was zijn prestatie heel ver
dienstelijk. Een welverdiend applaus was dan
ook 'na elk optreden het loon.
Het Duo Kuiper bracht telkenmale onz<
lachspieren in beweging.Vooral hun voordracht
„Soldatenliofde" was een fijn stukjo humor,
wat het oorverdoovend handgeklap wel be
wees, aan het einde ervan. Ook d© andere ar-
tisten maakten zich zeer verdienstelijkonder
wie wel in de eerste plaats do Telophato3 Bro
thers. Immers hun toeren op do fiets waren
verbazingwekkend; niet mdnder hun bcoien
verbroken cn gedachtenlezendit laatste voor
al had iets mysterieus en nokte verscheidene
malen onze verbazing op. Nu, dat we genoo-
ten hebben behoef ik zeker niet te Ix-rhalon.
Onder de aanwezigen bemerkten we, behalve
eenige leden van de vereeniging „Ons Leger
ook verschillende officieren van het 1ste bat.
grenadiers, onder wie ook de bat. comm., ma
joor Ridder van Rappard. Dat deze officieren
zoo mot hun minderen meeleven, is een ver
blijdend teeken, wat dan ook door die minde
ren zeer grytvaardeerd wordt. De geest onder
de manschappen van het le bat. grenadiers j
laat dan ook niets te wenschen over. "Wij ho
pen dan ook dat deze avond, door meerder©
gevolgd moge wordenhet geeft ons nog eenige
afleiding, in dezen zoo langen mobilisatietijd.
3 s een lampeglas eene cigarc
kan rookon.
Sluit een lampeglas aan een der uiteinden
luchtdicht met eene groot© kurk, waarin ge
twee gaten geboord hebt; in het eene, dat
rechtstandig door het midden van de kurk
gaat, moet de cigaret precies sluitenhet
andere, dat nauwer Is, staat schuin ten op
zicht© van de as der kurk.
Uit een ouden handschoen knipt go twee
ronde stukjes, en maakt daarvan twee klep
pen; zij moeten natuurlijk een weinig grooter
zijn dan do gaten in de kurk, om ze daarop
met eene speld te kunnen vaststeken, liet ©ene
tegen do opening van het nauwe kanaal aan
de. buitenzijde, dus boven op de kurk, en hot
tweede aan de onderzijde daarvan tegen de
opening van het kanaal, waarin do dgaret
gestoken is. Het is duidelijk dat door de eerste
klep de rook kan ontsnappen, en het binnen
dringen van de buitenlucht belet wordt, ter
wijl door het tweede de rook van d© cigaret
wel in het lampeglas kan treden, maar nfot
weder door dezelfde opening hot glas kan ver
laten
Als het toestel gereed is, duwen wij het glas
tot aan do kurk in hot wat©r, zetten do cignret
in hare opening en steken haar aanbol
lampeglas zal nu zoo goed zijn haar voor om-
op u< rooken! Als we h««t glaa omhoog trokk'-n
zal «I<> lacht onder do kurk verdund worden
de buitenlucht «troomt nu door de cigaret heen
het glas binnen, waardoor do verbranding be
vordord en tevens de rook in bet glas gedre
ven wordt: hot lampeglas trekt! Do rook
wordt niet tegengehouden door de klep van
het vertikalo kanaal, die openstaat, terwijl
do klep op het schuine kanaal door haAr eigen
gewicht g<*loten blijft.
Duwen iro het lampeglas naar bem-Ien, dan
zal 'le lucht, die wij samendrukken, do onder
ste klep sluiten en die vsn het schuine kanaal
openen, waaruit nu oen witte rookpluim om
hoog stijgt, om zich weldra in kringetjes ti
verspreiden.
De potloodon in evenwicht.
Deze proef heeft ten doel, twee potlooden in
de ruimte te laten zweven: het ceno horizon
taal, met de punt op eeno naald rustende of
aon een draad hangende, het andere loodrecht
staande op het eerste.
Onze lezers zijn reeds zoo vertrouwd geraakt
met proeven omtrent evenwichtstoestanden,
dat het niet noodimzal zijn, deze in don breed©
te beschrijvenae beide even zware mce-
sen, welke het potlood horizontaal houden,
herinneren ons de vroeger vermelde proef van
de doorboorde spéld; ook het evenwicht van het
andere potlood, dat door twee ponhouders in
loodrechten stand wordt gehouden, is eeno
welbekende proef. Maar do verbinding van
beide proeven kwam ons merkwaardig genoeg
voor om hier vermeld te worden.
Hebben onze lezers de voorwerpen zorg
vuldig gesteld, dan kunnen ze hot geheel
om bet ophangpunt laten draaien; zij zullon
zien dat do f/entelende beweging, ééns begon
nen, vrij lang kan voortduren.
Toen we dezer dagen het portret van Bismarck gaven, hebben we gewezen op
zijn groote beteekenis ids staatsman en hebben wij er den nadruk op gelegd wat hij
was voor het Duitsche rijk. Natuurlijk wordt die beteekenis in nog grooter mate
gevoeld in Duitsehland en de herdenking van 1 April, Bismarck's geboortedag, werd
dan ook overal in het Dnitscho rijk gevierd, met ernst en plechtigheid, in aanmerking
genomen de tijdsomstandigheden. Het kiekje hierboven laat ons iets zien van de
viering te Berlijn met toespraak voor bet standbeeld voor 't B-ijksdaggebouw.
Hier zien wij, üoe een loopgraaf bestormd wordt. Hot was, volgens een Londensch
blad, een heldendaad der Engelsche troepen bij Givenchy. Op onze plaat zien wij
da Engelscken voorwaarts dringen; op don achtergrond liggen de Duitsche loopgraven,
besohermd door zandzakken;- een Engelsch soldaat staat reods aan den rand, maar door
een kogel getroffen, tuimelt hij achterover- Op den voorgrond andere Engelsehen, die
zich een weg banen door de prikkeldraadversperringen; een van hen is, doodelijk geraakt,
midden tusschen de draden en palen gevallen*
stem en aardigen tongval. „De moeit© wordt
ruimschoots beloond door uw prettig gezel
schap, ja". „Nu best", zij Agnes en zag met
guitige oogen naar hem op. „Ik kan het niet
helpen als ge aan het eind der wandeling
u teleurgesteld ziet".
Men stapte op. In den loop van het gesprek
behandelde men nog eens het voorgelezen ge
deelte van dien avond, kwamen de „Huiselijke
aangelegenheden" van David en Dora uit
David Copperfield" nog ter sprake en men
stond voor de deur van naar huis. „"We heb
ben nog lang niet alle9 besproken", sprak Hans
bij heb afscheid, „mag ik u ook eens vergezel
len bij een wandeling of zoo iets, ja". „Och,
ik kom zoo weinig op straat, laten we het niet
doen, de volgende week zien we elkaar weer
op de club, als go dan lust hebt om mij thuis
te brengen, verplicht n mij daarmee", ant
woordde zij en nam haastig afscheid.
Dccli zij zagen elkaar eer dan de volgende
week. Voortaan moest Hans iederen morgen
voorbij haar huis, als de compio oefeningen
ging houden, en iederen middag als hij met;
de troep weerom kwam. Ze groeten elkaar als
kennissen. Zoo bleef het echter maar door
gaan, hij bracht haar van de conversatieclub
thuis en ze groetten elkaar 's morgens en
'a middags, totdat Agnes op zekeren dag zijn
hulp dripgend noodig had. Op dien dag wenkte
zij hem van uit liet raam des avonds even te
komen. Toen hij dien avond kwam, vertelde ze
hem met een hopeloos gezicht-je, d3t ze geen
tuinman kon vinden om den moestuin om te
spitten, te bezaaien en bopoten, en of er door
zijn bemiddeling niet een paar tuinders op de
compio waren te vinden, die den tuin wilden
opknappen. Die jongens konden dan na hun
diensttijd verdienen wat zij anders aan een
tuinman kwijt- was.
Hans beloofde zijn best te zullen doen, on
der één voorwaarde echter: hij zou zelf liet
toezicht over het werkvolk hebben. Over zijn
loon zou men later wel spreken. Aldus kwam
men overeen. De isoldaten kwamen werken en
de sergeant had het toezicht. Maar al 6poedig
bleek, dat Hans er niets geen verstand van
had en hier veel mee geplaagd werd door Ag
nes. Waar hij wel verstand van hoeft, kan men
hieruit zien, dat Hans en Agnes dikwijls na
doze gebeurtenis samen werden gezien. Hij had
gezegd haar lief te hebben. Nu eenmaal het
ijs gebroken was, vertelde zij Hans. dat ze hein
al lang beminde, van het eerste oogenblik af
dat zij hem zag. Ook hing er een schilderij op
haar kamer, dat sprekend op Hans van Dalen
geleek.
Zoo beleefden zij eamen een heerlijken tijd.
Maar wat gebeurde? Iemand door jaloezie of
door rechtvaardigheid gedreven, zond haar een
brief, wolken die onbekende heeft weten te
bemachtigen van Hans en die gericht was aan
Huns. Het was oen brief van een meisje.
Vluchtig had zo de handteekening gezien van
dat meisje die zich noemde „jou steeds lief
hebbende Eramy". Zij kon haar eigen oogen
niet; gelooven, zij wilde hej niet gelooyen voor
Om een kistje sigaren.
Stoker M. Lely, van *Hr. Ms. „Kortenaer",
schrjjft ons:
Bij deze verzoeken wjj n beleefd een kleine
plaatsing voor onderstaand „Probleem".
VILLA VILLA VILLA
□v
Gas- Water- Electrische
fabriek leiding Centrale
Deze villa's moeten voorzien worden Tan „Gas",
„Water" en „Electra". doch geen der leidingen
mogen elkaar kruisen.
Byv. in dezer voege, ook mogen de leidingen
niet door de villa's heen gaan.
Ondergeteekende looft aan den lsten oplosser
een kistje sigaren uit, dat hem franco zal toege
zonden worden.
M. Lelv.
st. olieman Hr. Ms. „Kortenaer".
Herdenking eener 50-jarïge echtverbintenis van
een achtbaar echtpaar aan den Schurlng-
schen dijk (Numansdorp).
Men schrijft ons uit Numansdorp:
Het was den len April 1915, dat een paar
achtbare echtelieden den dag nerdachten, dat
ze voor 50 jaren met elkaar in het huwelijk
traden. Het waren de landelijke inwoners van
Schuring: Pieter Schelling met zijn echtge
noot©.
Voor het gouden bruidspaar was het in
dubbele mate een feestdag, daar de bruide
gom insgelijks dien datum zijn geboorte
dag herdacht. Deze feestdag mocht vooral niet
onopgemerkt voorbijgaan; de familie kwam
dan ook in grooten getale bijeen en wij als
militairen (ingekwartierd zijnde aan den
Schuringschen dijk, belioorend tot het detache
ment Hoogezandsche Sluis) staken de hoofden
bijeen en spoedig was ook ons plan gemaakt.
Een vijftal onzer, welke ook behooren tot
het muziekkorps „Fort Buitensluis", hadden
het plan opgevat, met koperen monden een
huldebetoon aan dit gouden paar te brengen,
wat aan den middag van voornoemden datum
volbracht werd. Voor het bruidspaar was het
een dankbare herinnering en een aangename
verrassing, want instrumentale muziek behoort
hier niet tot het alledaagsche.
Nadat we hadden gedronken op de gezond
heid van het bruidspaar, vertrokken we in
aangename stemming naar onze kwartieren.
Het voorgevallene zal ons toch altijd in ge
dachtenis blijven met ons verblijf aan don
Schuringschen dijk.
Een vijftal militairen Detch.
Eoógezandsehe Sluis*
Uit de Legerplaats bij Oidebroek.
Mil. kanonnier J. H. de Bruyn schrijft ona:
Sedort 31 Maart j.l. is do depotafdeeling
van i.c-t IIIo reg. vect. art. belast
waking der in de legerplaats bij O'debroek ge
ïnterneerd© Belgische militairen. We zitten nu
hier in dit uithoekje van Gelderland, van alle
menschen zoo goe-l als verlaten. U begrijpt,
dat er op een middel werd gezonnen om ©enigs
zins afleiding te brengen in heb eentonig be
staan van wachtjes kloppen en patrouille loo-
pen en dat middel hebben wij. gevonden in het
voetbalspel, het spel dat op het oogenblik
door duizenden onzer collega's reet vuur wordt
beoefend. Vooral de Paaschdagon hebben ons
het genot van het voetbalspel in groote mate
doen gevoelen. Van den ochtend tot den avond
is er met lust en ijver getrapt, en onze „sym-
pahtieke"' keeper, mil. Touw, heeft menig
ballotje moeten honden.
Op 2cn Paaechmiddog speelden de Belgische
militairen ©en wedstrijd tegen Epe, een wed
strijd. die door de Belskes welverdiend met 6
0 gewonnen werd. Eet samenspel der Belgen
was schitterend, terwijl dit bij de Epenaren
nog al wat te wenschen overliet Dat de wed
strijd genoegelijke ©ogenblikken opleverde, be
hoef ik nauwelijks te vermelden.
Binnenkort hopen wij ook den strijd ens
teen de Epenaren te kunnen aanbinden, want
er°zitten uitstekende krachten in ons elftal.
SPORT.
Voetbal In t leger.
Korp. der huz. Breijn schrijft ons:
2o Paaschdag is een voetbalwedstrijd ge
speeld tusschen een elftal, samengesteld uit
infanterie en huzaren, in het cantonnement te
Budel, tegen S.S.S. uit Budel.
Om half drie stellen beide elftallen zich op.
Het militaire elftal is samengesteld als volgt:
De Gier,
Clirook v. Vierse,
Lubes, Fortgens v/d. Wetering,
v. d. Meer, De Goederen, Boij, Jonker, Breijer.
Als de scheidsrechter beginnen blaast, zet
ten de militairen direct- flink op. Een schot
van Breijer scheert rakelings over de lat.
Oogenblikkelijk wordt een voorzet van rechts
door Jonker in een doelpunt omgezet. De
militairen leiden met 10. S.S.S. trapt weer
af, de bal wordt hun ontnomen, gaat naar
den linksbuiten, deze zet voor en een kopbal
van Goederen gaat juist over. Na tien minu
ten zorgt Goederen voor nummer 2 en direct
hierop Be ij voor nummer 3. Even daarop volgt
nummer 4 van Jonker. Met dezen stand treedt
de rust in.
Na de rust zijn de Budelschen beter op
dreef, maar het mocht hun niet gelukken dit
in een doelpunt uit te drukken. Sommige mo
menten hadden zij de militairen geheel inge
sloten. Breijer maakte nog ean doelpunt maar
dit werd ongeldig verklaard wegens hands.
Beij weet echter een voorzet van links te
benutten en. zorgt zoo voor het vijfde punt.
Zoo bleef de stand tot het einde. Er werd van
beide zijden vlug spel te zien gegeven. Vooral
onze lsto klasser Fortgens en Clirook blonken
uit. Korp. B.
Revanche-match 7e Reg. Inf.5e Reg. Inf.
1—4.
Mil. Theo J. H. van 't Lam schrijft ons:
Onder belangstelling van een groot aantal
toeschouwers had deze wedstrijd j.l. Zondag
plaats. De op de aanplakbiljetten aangekondig
de muziek van 7Lil ontbrak. Deze had voora.
m de pauze goede diensten kunnen bewijzen.
Na de beide aanvoerders te hebben toege
sproken en ieder voor hun elftal succes te heb
ben ge wc nacht, doet do res. le luit. 0. Keg
te 3 u. 30 den aftrap onder luid gejuich der
omstanders.
Opstelling der elftallen:
V.
Korp. Struyck,
1LÜ. P>hardt, mü. Kok,
6erg. Nooy, korp. Kroeze, mil. v. Mierlo,
serg. Put". .-erg. Welbers, serg. Noteboom,
serg. v. Maunk, serg. v. Heydon.
O
mil v. Achthoven, serg. Zweedijk, serg. Mars-
velder, serg. Plemp, mil. liever,
mil. Glöckner, serg. Hofstra, mil. Welsch,
-mil. De Vries, £©rg. de Groot,
cerg. Reusenaax.
VII.
Scheidsrechter 6erg. Pastor.
fu den beginne staat :z 6pel op laag peil;
de spelers zijn niet aan elkaar gewend; samen
spel ontbreekt. Bovendien gaat 't door den
grooten zochten bal langzaam. Als om ongeveer
vier uur een nieuwen bal in 't veld gebracht :s,
verandert het. De spelers komen in actie, vlug
wordt er samengespeeld en alles in 't werk ge
steld, om een eerste doelpunt te behalen. 4 u.
16 hoekschop tegen 7e- Goed gestopt en weg
gewerkt door serg Reus-maar. 4 u. 20 corner
tegen 't 5e. Flink gered door den doel verde
diger. Nu komt 5 eerst los. Mooi is hun sa
menspel; vooral do voorhoede zit goed in el
kaar. Bijna alle aanvallen worden gestuit door
't goede werk van De Vriee. 4 u. 28 oorcer
togen 't 5e, slecht genomen en achtergezet.
4 u, 30i q, 4Q pauze. 1
Na de panze werkt "het 7e hard. Voortdu
rend zitten ze op de helft van 't oe. Onver
wachts gaat hun voorhoed er van door, ©en
mooi schot van serg Plomp gaat pal Langs don
doelpaal. Gestopt wordt nu tot 4 u. 51. Hoek
schop tegen 't Jie. Eenig gofcrap voor doel en
Lever zorgt voor Am gelijkmaker.
6 u. 19 2e doephmt voor 't 5e. 5 u. 12 3e
doelpunt voor 't 5e, uit een Pt-raf gemaakt.
5 u. 16 Prachtig samenspel van de 5e voor
hoede. 4e doelpunt. 5 u. 20 Hoekschop tegen
't 7e. Goed weggewerkt. 5 u. 30 Einde. Staud
41 voor 't vijfde.
Dit elftal heeft dus welverdiend gewonnen.
Hnn Tleugekpelers Putlo, Welbers, v. Hey-
den en de b3ck Kok muntten uit. Bij 't 7e,
waar vel e speler 's middags van grenwacht
teruggekomen war©n en nog geen nachtrust
gc-had hebben, viel geen der spel ore opin 't
besrin De Vri©s als 1. back. Hun half Unie
faaldehun taktiek deugde niet. Do voorhoede
had meer moeten schieter.do zwakke olek bii
t 5© was de doelman. De scheidsrerhter was
met voor zijn taak berekend.
Heer, Ceef Vreö.
(Van sergeant G. Persklomp.)
Waar eens schoone landerijen
Lagen met hun frissche keur;
W3ar al zoemend nijv'r© bijen
Gonsden in den honiggeur.
Waar de stoere landman gravend
Bewerkte d' aarde van zijn land;
Waar eens dorstig vee, zich lavend,
Stond daar aan den waterkant,
Kwam de geesel neergeslagen
Met een vreeseiijke kracht,
Deed de oorlog levensdagen
Eindigen door woeste macht.
Waar eerst al dio vrede woonde,
Waar men Treugde immer zag,
Is 't, dat zich de keerzij toonde
Na een enk'len wrecden slag.
Frissche jongTingen bezweken
Dtor het lood, dat moorden trof;
Bedoekend krijgers met gebreken
Makend veler oogen dof.
Jongelieden, roeerbedaagden
Niemand werd er door gespaard,
Minder moed'gen. onversaagden.
Allen heeft „De Dood" vergaard.
Moge toch de dag eens naken,
Afgesmeekt in dorp en stêe
Heer, wil toch den krijg doen staken.
Geef o God, der Wereld vree.
G. PERSKLOMP
Verzuchting van een bakvlschje.
(Van korp. J. van Hoof.)
O lieve hemel, wat een tijd voor ongehuwde
vrouwen
Wonneer de man geen baantje heeft, dan
denkt ie niet aan trouwen.
Het is een slappe tijd voor nijverheid en
De klerken laten hunne kruk en tijgenen
den wandel.
Nu heb 'k gehoord, dat, als de krijg voor goed
is afgeloopen,
De baantjes in het buitenland te krijgen zijn
bij hoopen,"
Bij massa s, denk ik, trekken dan de mannen
m uit ons landje
Naar Frankrijk, Duitsehland, België en hel
pen daar een handje.
Dan raken wij de mannen kwijt, o ongehuwde
vrouwen
En g-aat het goedze zullen ginds een eigen
haard gaan bouwen
Ze trouwen dan een Belgische, een Duitsche
of Fran^aise....
De Nederlandsche vrouw komt dus g-.ducht in
de malaise.
De uitvoer van zoo velerlei is in ons land ver
boden,
Alleenlijk ter beperking onzer lasten en de
nooden.
Geen meel, geen rijst en nog zoo wat mag onze
grens passeeren;
Wat in ons land is blijft er in, wij kunnen 't
niet ontberen.
Daarom, o Nederlandsche Staat, wij smeek en
met vertrouwen,
Verhoor d'oprechte wenschen van de onge
huwde vrouwen,
En vaardig wijze wetten uit, die mede ook om
spannen
't Verbod van uitvoer in ons land van
ongehuwde mannen.
Roosendael. J. VAN HOOF.
VroolIJke dagen.
fan mil. F, D. Senneken.)
Het was een konde dag in Maart,
Toen wij Leiden verlieten met groote vaart.
Ons doel was Bussum, in het Gooi,
En bet is daar goed en mooi.
Toen wij dan daar ook arriveerden
En ons met de burgers amuseerden,
Hadden wij geen spijt van ons vertrek,
Daar wij een hartelijke familie hadden ontdekt.