Vrijdag 12 Maart 1915 Orgaan voor Leger en Vloot. Oorlogsnieuws. NÖ.~H9; Onder redactie van D. MANASSEN. Onze neuiraliteit in buitenlamfsch liciit. Do toestand in Dsn reuzenstrijd. Oplaag 45,000 exemplaren. DE SOLDATENCOURANT ADRES DER REDACTIE EN ADMINISTRATIE PALESTRINASTRAAT 10, AMSTERDAM, TELEFOON Z. 4968. DIT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR NIET-MILITAI- REN 3 CENT, ABONNEMENT 1.50 PER DRIE MAANDEN. Voor AdvertentiSn wende men zich tot het Alg. Advertentie-Bureau ROUMA<xCo. Heerengracht 226 Amsterdam, tot de Drukkery „Jacob van Campen" N. Z. Voorburgwal 234-240 (Keizerrijk 9) Amsterdam of tot onze Administratie, PaJestrinaatraat 10 Amsterdam. Prjjs der Advertcntiën per regel 30 cent. By abonnement reductie. Duitschkud blokkeert de Engolsche kust, zooals men weet. Hoofdzakeli|k geschiedfc dit door onderzeeërs, maar uit bovenstaands plaat kunnen we zien, dat ook de luchtschepen daaraan meedoen. De plaat stelt toch niet minder voor dan het Nederlandsche stoomschip Helena", dat op 15 mijlen ten westen van Texel, bij het Haaksche lichterschip ineens aangehouden werd door een Duitschen Zeppelin, dé L 5. Het luchtschip dreef zeer laag boven de zee, zoo laag, dat de commandant een gesprek met den kapitein der „Helena" kon voeren. Dit gesprek scheen voldoende resultaten op te leveren, althans de Zeppelin verdween en het Nederlandsche schip •kon zijn reis voortzetten. liet gebeurt'thans niet eiken dag, schrijft de ,,N, Ot.", dat men van Duitsche zijdo de erkenning- leest, dat Nederland zich ernstig moeite' geeft neutraal te blijven, hoe moeilijk dit liet land ook wordt gemaakt. In de Maart aflevering van ,-Natur und Gesellschaft" er kent Lovis Corstiaons het ruiterlijk. Do Duitschers, zegt deze sclir., moeten niet de Nederlanders maar zich. zelf moeten de Duitschers verantwoordelijk maken, voor het feit, dat de Nederlanders niet als één man aan de Duitsche zijde staan. Men dient in Duitschiand te bedenken, dat de Nederlanders de gjbeurtenisscn zien door een anderen bril dan de Duitschers. Daarvoor geeft Corstiaens ook een historisch© verklaring- In do dagen van onzen S0-jarigcn oorlog Heeft Duitschiand het rustig aangezien, dat Nederland alleen zich verzette. Schuier heeft het reeds gezegd in zijn Abfail der Niederlande, dat in die da gen de Duitschers op beide ooren sliepen en zich niet bewust waren, dat aan den Benedcn- Rijn .werd gestreden om do heerschappij over de zeeën. Met fierheid arbciddo daar aan don Bone- deu-Rijn een vólk aan zijn staatswezen, geba seerd op do rots der vrijheid, en zijn tegenstanders ten trots schiep het wereld politieke instellingen, waardoor de we reldhandel eerst in bloei kwam. Met Neder lands rijkdom vermeerderdo zieli destijds zijn macht en uit zijn regentenfamilies kwamen schrijvers en staatsboden die stellig meer be zaten dan geldtrots en politieleen hoogmoed. Zij hadden uit verbrokkelde maar rasechte volksstammen de Nederlandsche natie ge vormd. Da*, gaf hun het recht de tegenstan ders van hun vrije rcpublikeinsehe constitutie, die' absolutistisch geaderd was, uit hun weg to zetten. Zoo werd Nederland do leermees ter der Britten. Op dat stramien borduurt de schrijver van hot artikel voort om dan to betoogen, dat een handelsvolk onder alle omstandigheden den vrede noodig heeft. Zelfs een moeilijke vrede is voor zulk een volk beter dan >en oorlog „aus eitel Gereobtigkeit". Men moet erkennen dat Nederland ook bij do honderd- \aoudigo wijzigingen in zijn politieke ontwik keling nooit ,,in sich zusammengebro-cheif is. Het leeft voort- in zijn mooie tradities. Op Nederlands bodem stond de wieg van het j volkenrecht. De beginselen van het Spmozis- tische staatsrecht leiden ook de staatslieden van het tegenwoordige, het monarchale Ne derland. I Wat de Duitschers willen kan niet zijn, thans in te halen wat men verzuimde toen I het historisch oogenblik daarvoor was geko- 1 men, maar om een vriendschappelijke buur- mansrelatie te onderhouden met de Nederlan- j ders, opdat „ons (den Duitschers) onze rivier en hun (den Hollanders) liet wijde „Hinter- land" voor een verkeer zonder toiboomen open- staat." Dat is bereikt en niemand heeft het belet. Nederland en Duitschiand doen belangrijke en voor beide partijen voordeeligc zaüen met eikaar. Bijna een derde van Nederlands -re port en bijna de helft van den uitvoer komt uit of gaat naar Duitschiand. Een - d-n to meer voor Nederland de goede relatie met Duitschiand niet te storen, meent do schr. van liet artikel, die wel zal hebben gedacht, dat dit voor beide zijden geldt. Doel van zijn (voor Duitsche lezers bestemd) artikel k waarschijnlijk juist er de aandacht op te ves tigen, dat men verkeerd zou handelen in Duitschiand als men de stemming ons land ver koelde. In dc Fransehe ..Revue" bespreekt G. Bonet- Maury onze neutraliteit in een artikel, dat niet Trij is van feitelijke onjuistheden, maar in zoo verre niet zonder verdienste is, dat het nog eens er op wijst dat voor ons land de oorlog ook materieek' en moreele bezwaren an 1 o- teekenis met zich heeft gebracht- De situatie is voor ons land niet gemakkelijk, erkent de heer Bonet-Maury. Van de publieke opinio zegt hij: ..Als de houding der grooto kooplieden nog te wensehen laat (n.l. van Fransch stand punt beschouwd), de meening van het Neder landsche volk. in het bijzonder die der socia listen, spreekt zich meer ca meer uit ten gun ste van do zaak der kleine natiën, als welker kampioenen zich Frankrijk en Engo'arul heb ben opgeworpen. Zooals dr. v. d. Vlagt het zoo juist heeft uitgedrukt, „de ziel vin Ne derland is met Frankrijk in dezen oorlog, om Tochten van de „U 16". In de „Vossisohe Zeitung" schrijft Otto von Gottberg over de tochten van don onderzeeëër ,,U. 16". Wij o'nileenen daaraan het volgende: Toen do oorlogswolken zich samenpakten boven Europa, vertoefde kapitein-luitenant Hanson voor herstel van gezondheid in Enge land. Aan zijn konnissen aldaar was het hekend, dat hij Duitsch officier en konimandant van een onderzeeër was. En daarom ried hem zijn hospita op een warmen zomermorgen ,,Ik zou vandaag eens naar het postkantoor gaan, meneer Hansen, er zijn misschien be langrijke berichten voor u gekomen." Een uur later ontving cie zee-officior een telegram, dat hom opriep. Hij pakte zijn kof fer en nam afscheid van de vriendelijke hos pita, die dreigend haar vinger ophief en lachend sprak „IJ kent de namen van den kruiser en van den torpedojager, waarop mijn jongens het zelfde beroep uitoefenen als gij. Die schepen moogt ge nooit torpilleeren." „Nooit!" lachte Hansen terug en hij ver trok om deoi laat®ten trein te nemen, waar mede een Duitsoh officier naar de kust werd gebracht. In het vaderland sprak men over niets an ders dan over oorlog en vrede ex Hansen stond in Kiel op een uitkijktoren en staarde naar de blauwe Bocht, toen een extra-blad de •lgeheele mobilisatie aankondigde. Hansen was vier en twintig uur later op zijn post op de brug van de „IJ. 16". Nauwelijks was hij aan boord toen het bevel kwam: „Naar buiten!" De kleine, grijze schepen zouden op verkenning uitgaan om te ontdekken waar de vijand zijn vloot zou ver zamelen. De ,,U. 16" zette het eerst koers naar de Orkney eilanden, maai- geheel ontmoedigd bracht Hansen de boodschap thuis: „Niets tc zien van de Britten!" Eenigen tijd later kwam hij in de buurt van de Noorsohe kust. Het was een mooie, zonnige dag, toen hij, langs de kust stoomend, do eer- sto Engelscho vaartuigen zageen kruiser en een torpedo-jager. Hij dacht, aan de vrouw aan den overkant van hot Kanaal... besloot toch tot een aanval. Over de spiegelgladde watervlakte zag de tegenstander, dat gevaar dreigde, zwenkte om, eu verdween. Een andere tocht van do ..U 16" was een verkenningsraart naar de Shellandseilanden en de Faroër. Met genoegen herinnert Hansen zich, hoe hij mot zwaren zeegang in een stille, eenzame bocht gelegenheid had om twaalf uur uit te slapen. Bij zulke mstpoozen liggen do mannen in do hangmatten. Maar slechts do helft der equipage zwaait tu&sohon de touwen, want do matrozen hebben vier, en de stokers zes uur dienst, terwijl in het zelfde aantal uren evenveel mannen slapen. Opdat allen ruston kunnen, worden do hangmatten achter do torpedolanceerbuizen geplaatst. "Wanneer zo plat op den bodem liggen, is er meer ruimte in, De lichten worden gedoofd, om eleotrici- dat zij alleen zijn kan aan de zijde vau het recht en de rechtvaardigheid en omdat, ge waarschuwd door bet lot van België, 't niet in staat is het aan te leggen met een imperia lisme, dat zijn onafhankelijkheid beUroigfc." Van vredesneigingen is weer sprake. Maar het bericht is wat samengesteld: de neigingen zouden bestaan in Duitschiand, het is een Engelsch blad, de „Dail v Telegr.", dat er melding van maakt en dat er van gehoord heeft uit Kopenhagen. Al te veel waarde moet men er dus niet aan hechten. Een hooggeplaatst ambtenaar in de Decnsche hoofdstad, die tot invloedrijke Duitschers in verbinding staat, zou vernomen hebben, dat men in Duitsche officieele kringen druk van den vrede spreekt, dat men dien wenscht en dat het waarschijnlijk in Juni vrede zal zijn. De Duitschers zouden geen tweede wint.ercampagne in Rusland willen wagen. Het bericht ziet er niet naar uit om er veel waarde aan te hechten; we geven het dan ook onder voorbehoud der waarheid. Op het oogenblik in elk geval lijkt het nog niet op den vrede, in het Westen, noc.h in het Oosten. Aan het westerfront zijn het nog steeds do kleine gevechten, die nu de eene, dan de andere tegenpartij een vooiJ- deeltje bezorgen, maar die aan 't geheele oorlogsterrein geen veranderd aanzien geven. Het kan op die wijze nog heel lang duren, met wederzijdsche uitputting der vijandc-D. Fransehe en Engelsche biaden wezen er op, dat in den laatsten tijd de toestand voor de geallieerden is verbeterd. Terecht doet de „Temps" hiertegen opmerken, hoe dit best mogelijk is, maar daarmee nog niet alles, nog heel weinig gewonnen is. Het is waar, dat Duitschiand sedert maanden geen stap vordert, maar men moet niet vergeten, dat de Duitsche legers aan beide fronten in 't vijandelijk land staan dat, enkele punten in den Eizas uitgezonderd, op Duitsch grond gebied niet wordt gestreden. Eerst wanneer Duitschiand uit België en Noord-Frankrijk teruggeworpen is, zou men van een over winning der geallieerden kunnen spreken. In Polen schijnen nu de Duitschers weèr krachtiger op te treden tegenover de cjj, dringende Russen, maar de eersten hebben niet kunnen verhinderen, dat zij bij Grodno en elders werden teruggeworpen en dat zij nn weer vrij dicht bij de grens staan. Daar, aan de grens, verzamelen de Duitschers ai hun macht: niet*ten derden male willen zij de Russen in Oost-Pruisen laten doordringen. Het gevolg daarvan is, dat er vrij zware ge vechten plaats hebben in Polenwie daarbij voordeeleu behaalde, is nog niet duidelijk in te zien. Nog steeds gaat in het Oosten de krijgskans op eu neer. Niet alleen in Polen, ook in de Karpathen, waar haast dag eu nacht hardnekkig wordt gevochten onder dikwijls ongunstige omstandigheden aan beide zijden, zooals slecbt weer en besneeuw de of modderige wegen. Omtrent den strijd in de Dar dan ellen komen in de laatste dagen heel verschillende berichten, zooals men weet. '*t Hangt er maar van af, van welken kant ze komen. De Engelsche telegrammen spreken vau een goed opschieten der operation, van een door dringen ia de zeeëngte; zij -stellen een aan val en een inneming van Konstantinopel in het vooruitzicht. Heel anders de Duitsche en Turksche berichten die vertellen, dat de be schietingder Dardanellen geen effect van be lang heeft totnogtoe, dat ernog geen troepen der geallieerden aan land zijn gezet, dat men te Konstanïii opel heel gerust is. De waar heid zal, als steeds, wel in het midden liggende Engelschen zullen wel niet zoo gauw te Konstantinopc-1 zijn als zij wensehen, maar dat zij er niet zullen komen, zouden we ook niet graag beweren. Strijd dus nog, aan alle zijden verbitterde strijd. Yoorloopig schijnt Griekenland daar aan niet mee te willen doen. Koning Kou- stantijns politiek van den vrede met Turkije heeft vewonnen en er is een nieuw niinisterie gevirmd. Ook Italië schijnt van plan zijn neutraliteit te handhaven. BELG8Ë. Toespraak van Koning Albert tot zijn soldaten. De Belgische oorlogscorrespondent van De Tijd bericht uit Do l'anne d.d. 27 Fcbr.: Reeds melddo ik gisteren boe de koning en de koningin beiden te paard het regiment der grenadiers geïnspecteerd hebben. Niet ver van den historischen molen, waar do soldaten van het 6e en 26e linie-regiment zich 30 Novem ber zoo schitterend hebben gehouden, heeft do koning de jongo recruten van het 6e en 26e begroet. Nadat de kolonel den koning had toegesproken. sprak de vorst zelf: „Oudere soldaten van Jet 6e en 26e linie- ragiinent, ik beveel u aan, de nieuwe recru ten, die uwe strijdmakkers zullen zijn, met welwillendheid in uw gelederen op te nemen wee st voor hen welwillend© raadgevers te mid den der gevaren van den oorlogweest waar lijk wapen broeders, ten einde een onover komelijke hindernis te kunnen opwerpen aan de indringers, want wij moeten met behulp der bondgenooten, zelfs ten koste van liet leven, strijden totdat onze gewesten zijn be vrijd". Do koning sprak daarna nog op meer in tieme wijzo met de officieren, en zeido liet grootste vertrouwen in hen te stellen. Hij bracht breedvoerig m berinnering do glorie volle wapenfeiten van het üe linieregiment, bijzonder het moedig standhouden bij Nieuw- poort, en de herovering van Ramscapelle 30 November 1914. Begrijpelijkerwijze heerschte er bijzondcr- lijko geestdrift onder de soldaten, toen de koning langs de gelederen schreed. Ontploffing. BRUSSEL. Maandagmiddag heeft in de pyrotechnische school te Antwerpen een ontploffing plaats gehad, waarbij drie man gedood en zeven gewond werden. Het ongeluk gebeurde in een loods, waar soldaten onder toezicht van een ,,Ober- feuerwerker" aan het opruimen waren. DUITSCHLAND. Vredesneigingen? LONDEN. De Daily Telegr. meldt uit Kopenhagen, dat een hooggeplaatst buïten- landsch ambtenaar, die in betrekking staat t-ot bevoegde Duitsche kringen, beweerde, dat in ofiicieele kririgen van Duitschiand druk over den vrede wordt gesproken en rnen cyiar een einde van den oorlog in Juni waarschijnlijk acht. De Duitschers willen geen twee-da wiuter-campagne in Rusland wagen. In den heksenketel. De oorlogscorrespondent van de „Voss. Z».-i- i lung" in Oost-Pruisen schrijft: Ais men dén halven cirkel, dien de TVolkusj-beek en de Hantza ten noorden van Lipak beschrijven tot een cirkel aanrult, en zich een gedeeltelijk moerassig, gedeeltelijk heuvelachtig boechter- rein voorstelt, aan heeft inen het tooneel van den slag voor zich, waarin een dapper strijdend Russisch leger door ouzo troepen vernietigd werd. Het waren de 27e, 28e, 29e en 53e divisie, 'die in dez© ruimte samen godrongen waren en hier een verdedigingsstelling innamen, in dc hoop door het uit Grodno aanrukkende 15de legercorps ontzet te worden. De omsingeling van den vijand was don SOstcn Februari bijna ten einde gebracht. Vooral uit het Oosten, Noorden en Zuiden had de stalen keten d© na tuurlijke uitwegen versperd. Den avond van don 20sten komt een opr.iarcheerende Duitsche I colonne bij de hoen» Rcebkowo m©t een vijan delijke afdeeling, die juist haar eten krijgt uit de veldkeuken, in botsing. Zij loopt deze on- middellijk overhoop en verovert o.a. drie veld- I kanonnen en twee zware kanonnen uit de ves ting Kowno. Een tweed© uit infanterie en ar tillerie bestaande colonne rukt van uit Kowol- koesj over een boschweg in Noord-Oostelijk© richting voorwaarts, voegt zich onmiddellijk bij de andere troepen van do voorste linie, om zicli daar in storm en regen bij het flauw© maan licht een stelling uit te zoeken, en wacht zoo den morgen af. Bij het aanbreken van den dag donderden de eerst© kanonschoten door hot bosch. Onze troepen staan meest dioht bij den vijand. Het vuur slaat over van bataljon tot bataljon, van batterij tot batterij, tot niemand meer zichzelf kan verstaan. Ieder weet waar het om gaat. Ordonnansen worden door moe ras en bosch tegengehouden en de troepen moeten zelfstandig handelen. Een brigade commandant hoort schoten in zijn nabijheid, krijgt bericht, dat de vijand aftrekt. Hij laat zich met een gebroken enkel op zijn paard zet ten en gaat den vijand achterna. Hij heeft een regiment jonge infanterie, dat echter den vij and niet in aftocht vindt, maar in een goed voorbereide positie. De troepen zijn echter niet meer te houden en nemen stormenderhand de eerste rij loopgraven. Twee batterijen staan in liet vuur. D© regimentscommandant komt aangaloppeeren om te zien wat er aan do hand is. Hij krijgt bevel onmiddellijk alle batterijen to laten aanrukken- want het blijkt, dat do vijand hier de sterkst© is. Men laat hem ech ter niet tot bezinning komen en dringt met geweld voorwaarts in het heuvelachtig© me» te it te besparen, en de patrijspoorten worden, om ze tegen den waterdruk te beschermen, door stalen luiken gesloten. In do duisternis snorkt de geheele beman ning, op één man na. Hij moet opletten en rapporteeren, wanneer do stroom, of do zee gang de plaats vau <1© boot verandert. Toen in de eerste dagen van Februari do „IJ 16" bij Helgoland lag, gereed om zee to kiezen, wachtte do commandant in onge- duldigo spanning op zijn nieuwe opdracht- Spoedig kreeg lui het bevel, dat hij het Kanaal voor do scheepvaart van onze tegen standers onveilig moest maken. In het Kanaal was het meest te halen. Daarom dobberen onze klein© grijzen daar het liefs:. Den 9en Februari was bet aanvankelijk mooi weder, maar ter hoogte van liet Maas lichtschip bij do Hollaadsche kust was een dikke mist. Tien uur later werd Jict weer helder. Da ,,TJ 16" kwam aau de oppervlakte en zag cle zon aan den hemel staan. Een Hollander van ongeveer 6000 ton liet do-, commandant stoppen. Een officier bracht de scheepspapieren aan boord van ouzo boot. De lading was voor Hollanders bestemd, en dus zeido Hansen tot den vreemdeling: „Het spijt mij, dat ik u oponthoud veroorzaakt lieb". Wolken kwamen voor de zon. Op het water kwamen weer lichtgrijze nevels, waaruit plot seling een groote boot haar zwarten ..neus" stak. Wij wisten nog niet, wat voor een boot het was, maar plot-cling heesch do vreemde ling d© Hollandse!]e vlag, draaide om, en stoomde weg. DiG was verdacht, want Hollan ders behoeven niet bang te zijn voor een ont moeting met onze duikbooten. Zij weten," dat het ons spijt, dat de oorlog ons dwingt, om neutralen aan te houden. Tevergeefs gaf Han sen het signaal om te stoppen. Met volle kracht ging d© vreemdeling verder, en beging daardoor een groote fout voor een neutrale. Do commandant had nu recht om t© schieten. Hansen wilde nog genade voor recht laten gelden en liet, als waarschuwing een machine geweer spreken. Het werd duister. De vluch teling hield do U-boot in het kielwater. Toen bet. nacht werd. werd do vervolging opgegeven. Later bleek, dat do ontkomen boot do Engel sche Laertes" geweest was. Voor Calais werd bet zicht weder zoo slecht, dat de ,,U 16" veel uren in de diepte moest doorbrengen. Na liet boven komen liet men do bemanning van een kleinen Engelschman van boord gaan en torpilleerde hem snel, daar Fransehe torpedojagers naderden. Toen zij op den onderzeeër jacht maakten, wist Hansen zonder moeit© te ontsnappen, 's Avonds zag hij bij Havre, dar. een boot de haven wilde binnen loopen. Hij sneed haar den weg af en liet door een signaal do „Dul- wich" stoppen. De bemanning liet zicli in do booten zakken. En een torpedoschot scheurde de boot tot den schoorsteen openen zij zonk. Voor Cherbourg was het 't omgekeerde. Eon boot wilde uit do haven loopen. Zij zag onze boot, zwenkte om to vluchten en heesch do Fransehe rlag. Do zezagvoeróir dacht vermoedelijk eerder dennebosschen begroeide terrein. Do batterijen rijden met dubbele bespanning over alle hin dernissen heen. Als het licht wordt. 16 het vuur uit het Noorden, Oosten en Westen in vollen gang. Vooral de troepen van do Zuid-Weeteli'ke divi sie drukken den vijand met alle macht in don TVolkoetsj-dalketen. De batterijen naderen tot op 600 Meter do vijandelijke artillerio. Over twee overgangen bij Wolkoetsj en t>.j <1© boov© Mlynneck trachten de dichte Russisch© colon nes den rechteroever van het moerassige da! te bereiken. Twee overgangen voor vier divi sies. Zij moesten een dag en ©en nacht tijd hebben om in dicht© marsch-colonno naar d n overkant te kunnen komen. En men laat hun geen uur. geen rninuut tijd. Nog m- zij op liet 15de corps. Van den overkant van do beek, over de begroeide bergen van Sabickie, moet het komen. Het komt inderdaad uit Grodno, werpt zich met geweld tegen den bergrug, maar tevergeefs. Duitsch© troepen liggen op de hoogte, houden bet corps uit Grodno tegen en laten de vluchtende divisies niet uit de moerassen. Doze wenden zich n- n.- r het Westen, den eenigen uitgang, die nog o;-en schijnt. Zij stroomen in het Wolkoetsj-da! naar Kraan ij. Onze Zuid-Westelijk© divisie, die tot nu toe haar linkervleugel steeds vooruit, geschoven, 6teeds door naar het Zuiden en hei Vosten gedrongen had, begint nu baren rechtervleugel langs het dal uit te strekkon, zonder nog het artillerievuur hier te openen. De massa s van den vijand moeten het. open dal eerst geheel vullen. Er is al lang g»x-n leiding meer moge lijk daar in den heksenketel. Mat de massa's beweegt, is slechts de vurig© drang om op do zwakste plek door t© breken, op de eon of an dere wijze uit deze hel te ontkomen. Bijna schijnt het te gelukken. In dichte drommrm stroomen de colonnes aan beide zijden van do Wal koekoes j-beek door het lage, moerasbosch naar het Westen. Plotseling beginnen do gra naten in de voorste rijen te vallen. Paarden, menschen, kanonnen, voertuigen rollen over elkaar, vormen een onontwarbaar kluwen, ver- 6perr©n den aftochi. Een verlammende ont zetting. Nu is de laatste uitgang afgesneden. Een naar e&conden slechts en dan ziet men zoo ver het oog reikt, witte vlagjes boven de hoofden. Zakdoeken, handdoeken, omhoog ge heven handen. Bij duizenden verlaten d© Rus een de gesloten colonne, komen ze den heuvel op om zich over to geven. Maar andor© dui zenden vechten verder en worden neergomaaid door het moorddadig vuur. De officieren, d:o dezen doodsstrijd door verrekijkers waarnamen, hebben mij gezegd, dat het een schokkend ge zicht was deze laatste strijd van do dappe re troepen. Overal wisten aanvoerders met doodsverachting hun troepen tot een wanho- pigen tegenstand mee te slepen. s Avonds werd er echter nog gevochten. Ver geefs echter. Onze infanterie reemt stormen derhand de vurende batterijen- Het jonge regi ment verovert alleen dertig kanonnen, trekt de Russische generalen met hun staven let terlijk uit het moeras. De genie neemt d©n commandeerenden generaal Bulgakow gevan gen. Op een hoogte voor een paar boeren wonin gen. heeft een Duitseho divisie-staf zijn stand plaats. Een tirailleurs]inie ligt daarvoor. Een Russische tirailloursline onder een kolonel komt tegen den berg op. De soldaten geven zich over. De kolonel trekt zijn revolver en schiet zich dood. Even later wordt ziin commandant gevan gen hierheen gebracht. Hij vraagt zijn officier t»? mogen begraven, wat hem wordt toegestaan. Ook onze divisie-generaal bewijst den dood© de laatste eer. Te paard korren de oomman- deerende generaal, twee divisie- on ©enige brigade-generaals aan. en geien hun degens over. Onder hen is oen reusachtige kolonel der Tsierkessen. Hij geeft zijn sabel af. keert zich om en gaat ic-r zijde staan. Zoo eenvoudig en waardig was deze uiting van schaamte, dat alle aanwezigen er door getroffen worden. EWGELAND. De Schotten in het Britsche leger. De volgende aardigo beschrijving over de Schotten in het leger der Bondgenooten geeft do correspondent, van Dc 'Tijd te Havre: Onder de duizenden Britsche soldaten, die hiei doortrekken, hebben de Sehot-tcn akijd bijzonder veel bekijks. Van verre reeds klinken d© schrille tonen der doedelzakken. Balieklui vers en straatjongens komen toegesneld, en ja, daar om den hoek een bewegelijke bruine drom komt nader en nader en weldra onderscheidt mén 'fc is een regiment Schotse!)e Hooglanders op neg naar het front. Blijft al: jd een eigenaardig, hoogst merkwaardig gezicht. Daar gaan ze. mot de kleine zwarte muts, waaraan twee lintjes op don rug en een zilveren 6;oraad van voren, zwierig op eén oor. Some zijn het lange stoere kerels, maar meestal korte, dikke, stevig gebouwde mannen vol kracht en gezondheid. Alk-s bijna khaki wat n en zietliet thaki-buis, zich bij den gordel ©enigszins vernauwend, gaat over in een soort van korten rok van ondoordringbare stof van dezelfde tiut daaronder komt hot kleu- rigc-gerait© Schotsch© rokje, en d© bloote De strijd in Polen. Aan do grens, in Rolen, in do buurt van AugustowoMariampol, wordt krachtig ge vochten want niet opnieuw willen do Duitsche bevelhebbers Polen laten binnendringen. Zij zetten dus al hunne krachten op het spel, om den opmarsoh der Russen in westelijke richting tegen t© gaan. En voorloopig zijn zij daarin nog geslaagd, al bepalen zij zich tot defen sief optreden in oen positie, die langs de grens is aangelegd en die hot Russische offensief nog kan tegenhouden, hoewel Duiteohe tegenaan vallen, volgens het. Russische legerbericht, niet plaats hebben. Het zeer kort© Duitsche legerbericht maakt slechts melding van zware Russische verliezen bij afgeslagen aanvallen voor Augustowo, Lomspa en Prasnvsz, en van gevechten aan de Rawa. Maar van tegenaanvallen der Duitsch© legers maakt ook de Duitsche general© staf geen melding In het gebied ten zuiden van den Weichsel, tegenover Warschau, schijnt weinig te gebeu ren. Bij do I'ilitza ontwikkelt zich een groot© slag, waarvan echter bijzonderheden nog niet bekend zijn. In de'Karpathen is door den zwa ren sneuwval ernstig strijd niet mogelijk. Van het gevechtsterrein benoorden den Weichsel volgt hieronder een kaartje, dat de ligging aangeeft der plaatsen, waarom in de laatste dagen gevochten is. met een Franschen, can met ©en Duitschen onderzeeër te doen te hebben. Alleen om ze- kcr te zijn toonde hij den vermeenden landge noot zijn vlag. Hanson versperde hem den weg, maar moest het signaal toch eenige malen horhalen, vóór dat de Fransehman stopte. Mei 24 mannen kwamen twee vrouwen van het achterdek, op do kleine grijze boot, die Fransehe zeelui bij hun eigen kust wilde hwelen. Terwille van de vrouwen en kinderen torpedeerde Hansen hot schip niet. toen het zijn "bevel niet op volgde. Zijn eigen bemannmg bracht hij door de-ze handeling in gevaar. Terwijl vier van zijn mannen mot ontplofbare stof aan Iwiord naar den Fransehman roeiden» nam hij do booten mot Franschen op sleeptonw. Zij vonden op de ..Vill© de Li lie" eon k leinon ter rier. door zijn baas achtergelatenals do meest strijdlustige passagier. Met tandon en nagels verzette hij zich tegen gevangenneming. Toen men hom in een zuidwester gewikkeld aan boord van de UI6 bracht, bromde hij nog. Hi.i is nu de waakzame Krieg-und U-Hund" I en bliift aan boord van bet schip. De „Vii'e I c'o Lille" sprong uit elkaar. Hansen verzorg-' de de vrouwen en kinderen, sar hun eten en j dekens en sleept© ben tot bij Barfleur onder d© kust. Daar wierp bij de booten los. toen een rookpluim aan den horizon verscheen. Het was ©6n Noor, wiens papieren in orde bleken t© zijn. De schipper had den commandant in bet Engelsch aangeroepen, en in dezelfde taal j antivoord gekregen. Toen de U 16 bij het weg- J knieën boven d© eigenaardig© khaki-puttie*of beenwindsels. I)© geheel© uitrusting is splinternieuw en buitengewoon practisch ransel, pa troon taach, veldfluit en bajonet, alles is ©r op aangelegd en op berekend, om met het maximum vau gebruiksnut tevens het minimum van vermoeie nis te verzekeren. In bewonderenswaardige orde trokken zij voorbij met groote paseen, 't veelkleurige rokje flikkert heen en weer onder liet khaki. Er zit gang in en opgewektheid. De officieren, met een korten stok in d© hand, nauwelijks van de ander© manschappen te on- derscheidc-n, regelen den marsch met fluitsig nalen. Halt wordt er goheudon, of men trekt weer voort met bewonderenswaardig© gelijk matigheid van beweging. Monter en vol ver trouw va zien zij er uit. Met 'ijle ea levendige oogen blikken zij voor zich uit. vooruit: ter dood of ter victorie. Daarna volgen de ammuni;iew3gens, machtige watcrfiltcrs op wielen, allee getrokken door bruin© paardjes of vlugge, vkr.-o muildieren. Stof'.volken dwarrelend opgolvend worden ver guld door !i*?z zonnelicht. En telkens weer hoort men den bekenden, welbekenden deun, die dcor den straatjeugd en de nieuwsgierige nietsdoeners, die den trein sluiten in koor wordt nagezongen. lts a long way to Tipperary To the swoetfts's girl, I know of wel met krachtig gecadoDceerd getrappel van de beslagen schoenzoolen op dé keien klinkt het Hullo, Hullo, Hullo en 't heele lied dat volst. Glimlachend beantwoorden manschappen en mrerderen de hun gebrachte groeten met een vlugge beweging met den stok. Maar het station is bereiktransels af nog enkele korte com mando's. rr.ct krachtige keelklanken geuithet regiment stuwt de paarden in den trein, met ransels, pakken fourage loopt men af en aan zingend en fluitend. De officieren hebben over al de leiding, de stok in de hand wijst telkens waarheen, en zoo brengen z:j een verrassende orde en regelmaat in al de werkzaamheden. Tussehen twee vrachtjes verkwikken zich de manschappen even met een kop thee aan de geïmproviseerde cantinc. terwijl onder tussehen de ponograaf <"-en bekend animeerend wijsje af draait. waarbij sommigen de boenen niet op den vloer kunnen houden als men soms een football vindt zijn ze aan het spelen en schijnen voor een oogenblik alles te verge ten. Maar een scherp fluitsignaal en alles stormt den trein inde officieren het allcr- varen de Duitsche -.lag toonde, klonk een luid gejuich van de Noorsche boot. Hij had gemeend niet een Engelschman te doen ie hrb- ben. en waardeerde nti 1 lijkbaar het staakj* van Duitsche zeemanskunst, om zoover te ko men. ond.u- de Fransehe kust. Twee dagen later brak de 18e Februari aan Nog- vóór het daglicht verscheen, torpedeerd- Hansen vóór Dionpe de „Dïnnah" die paarde,: en geschut aan boord had. Toen hij zag, da* de bemanning van den zinkenden Engelschman zich in booten kon redden, voer hij weg, op zoek naar nieuwen buit. Helaas dwongen verschillende omstandig heden hem teen tot den terugtocht, en door dichte nevek moest hij r,rr>1r?eren naar Duitsch iand terug ie komen. Helgoland scheen mooier dan ooit te voren, torn de bemanning van liet klein© vaartuig eindelijk weer do roode rotsen en d*n vuurtoren zag. Men vrocc hem: ..hoeveel?" „Vijf stoom schepe n in 13 dagen" kon Har sen antwoorden. ..D.,t is goed werk. ook U 8 heeft deze getallen bereikt". Het zal wel niet nalaten, vrachtprijzen. v--: zekeringspremiën en gages te laten onloopc:: Dat is het doel van den U-boot oorlog, z schrijft v. Gottberg. Toen de vermoeide h manning later een haven aan onze kust binnenliep, zag zij het groote re vaartuig, dat den commandant weldra nieuwe avonturen te gemoet zou voeren. Veertig mannen, die wei hot meest© recht op rust hadden, vroegen ..kapitein, kunnen' weer mee?"

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1915 | | pagina 1