No. 87.
Zondag 7 Maart 1915
en Vloot.
Oorlogsnieuws.
Onder redactie vah D. MANASSEN.
Ds toestand in den reuzenstrijd.
De Vaandrig.
Oplaag 45,000 exemplaren.
OURANT
ADRES DER REDACTIE EN ADMINISTRATIE PALEST RIN A STRAAT 10,
AMSTERDAM, TELEFOON Z. 4868. DIT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER
WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR NIET-MILITAI-
REN 3 CENT, ABONNEMENT 1.50 PER DRIE MAANDEN.
Waar dit strijdlooueel is? 't Is haast te raden: in de besneeuwde Vogezen
natuurlijk. Daar is menig bloedig gevecht geleverd onder de stille hoo.ge dennen,
wit en groen, en op den besneeuwden grond, die zich rood kleurde. Eu de sterke
naaldboomen dieudeu daarbij dikwijls als punten van verdedigingde vijanden ver
borgen zich tusschen de zware takken, tot een niets vermoedende patrouille eensklaps
onder een hagelregen kwam en zich van boven zag bedreigd. In de Vogezen woedt
vaak de oorlog nog op de oude wijze, met kleine gevechten en aanvallen van ver-
kennerspatrouilles.
Meer en meer worden de krijgsbewegingen
aan het Westerfront onbelangrijker. O, niet
dat er niets gebeurt, integendeel, geen dag
gaat voorbij, zonder dat er gevochten wordt.,
dikwijls op tal van punten, maar alles blijft
zonder uitwerking. Reeds maanden achter
een zouden we dit overzicht kunnen beginnen
met den regelDe toestand op bet westelijk
oorlogsterrein is ongewijzigd. In de laatste
berichten bekennen bijv. de Franscben
zelf, dat ten noorden van Atrecht de
vijand een vooruitgeschoven loopgraaf
nam, dat hij hevig en hardnekkig aanviel
in Cbampage, ten noorden van Mesuil, maar
wat wil dat zeggen, wanneer de Franschen
weer vorderingen maakten in Vauquois, in
het Belgische gebied een loopgraaf ver
overden, hun voordeelen in Champage ver
volgden Wat doet het aan een eindelijke
beslissing af, dat Reims opnieuw beschoten
werd, voor den hoeveelsten keer dat
de Franscben een Duitschen vlieger neer
schoten, hoevaak zal dat al niet ge
beurd zijn
Dan is er ten minste meer beweging aan
het Oostorfront. Daar wordt hardnekkiger
gevochten, ook in het open veld, en vallen er
slagen en tegenslagen. De toestand over 't ge
heel verandert er ook weliswaar niet veel,
maar er zijn toch telkens feiten, die een ver
andering voorspellen. Na de jongste over
winning der Duitschers, verwachtte men
een krachtig voortdringen in Polen, een
nieuwen aanval op Warschau. Inderdaad
leek de toestand best voor de Duitschers,
Een verhaal uit dc dagen van den
„Alten t'ritz
(Slot.)
Het wordt nacht.
In de kleine dorpskerk te Ootscher zit de ko
ning op de 6 toe non tredo van liet- altaar. Hij
schrijft brieven. Om hem heen klinkt Let steu
nen van menigen stervende of gewonde.
De koning hoort het niet, zóó verdiept is hij
in zijn brieven schrijven. Die arbeid gaat hem
niet gemakkelijk afeen ongelukkig klein olie
lampje moet al het lioht geven, dat hem nau
welijks de letters op zijn papier laat onder
scheiden.
Het is de beroemde brief aan zijn minister
Von Finkenstein, waarin de bekende woorden
voorkomen: ..Alles is verloren. Redt de ko
ninklijke familie. Mij zult gij mot wederzien..."
Daarop tast hij in zijn binnenzak van zijn
jas. Hij baalt er langzaam een klein etui uit,
waarin verscbnidcnen poeders besloten zijn.
Het is het laatste waartoe hij besloten '-ooft. en
hij draagt het sedert Kolin geregeld bij zich
om in het uiterste geval...
En dat uitere te geval staat heden vóór hem.
die in de richting Narew en Njemen opruk
ten en bij Grodno hevige gevechten leverden.
Maar waarschijnlijk hebben de Russen ver-
sterkinggekregen,hetDuitscheoftensiefkwam
althans tot sraan; de teruggejaagde Russen
herstelden zich zelfs zooverre, dat zij opnieuw
aanvielen en als we de jongste telegrammen
uit St. Petersburg en de berichten uit Londen
mogen gelooveu, hebben nu de Duitschers
slagen ontvangen en zijn ze teruggedreven.
Doch thans hebben zij weer versterkingen
ontvangen en zijn van plan door te dringen.
Er vallen dus in Polen nieuwe operaties te
verwachten. In 't algemeen echter behoudt
men den indruk, dat ook in 't oosten de
kansen der tegenpartijen vrijwel gelijk staan.
Van ander deel van 't Oostelijk front
valt maar weinig nieuws te vertellen. Er
wordt gevochten in Galicië, in de Kar-
pathen, in de Bukowina, maar de toestand
schijnt er weinig of niets tc veranderen.
Het hangt er van af, of men Russische of
Oostenrijksche berichten leest, om te ge-
looven aan Russische of Oostenrijksche zege
pralen. Wij krijgen echter wel den indruk,
dat. in do Bukowina de Russen 't minst
fortuinlijk zijn.
Van belang kan geacht worden de actie
der geallieerden tegen de Dardanellen. Hard
vordert dit niet, maar men koestert toch
de hoop voor Konstantinopel te komen en
dit in te nemen. In de Turksche hoofdstad
gelooft men dit niet, zoo zegt men, maar
intusschen gaan de Duitsche en Oostenrijk
sche banken hun waarden naar elders over
brengen en verplaatsen ook regeerings-
licbamen zich reeds naar Konië in Klein-
Azië. Konstantinopel's inneming zou zeker
vèr strekkende gevolgen hebben bet Turk
sche rijk in Europa zou vernietigd zijn.
Griekenland en misschien meer Balkanstaten
zouden zich mengen in den oprlog en Rus
zoo roept allés den grooten koning toe. Alles
verloren! Geen leger meer! Wat moet hij daar
dan nog aleen op de wereld, hij, de eenzamo.
levensmoede, hopeloozo man...
Langzaam opent hij een van de poeders.
Daar hoort hij een zaohten stap aclitcr zich.
Als iemand, die op een slechte daad betrapt
is, stopt bij verschrikt den poeder weg en keert
zich om.
,.0, zijt gij het?"
Zijn page staat achter hem. angstig on ver
legen.
„Wat wilt gij
Vergeving. Majesteit, als ik u ongeroepen
stoor. Maar het gaat om do bede van een ster-
vendo".
„Maak het kort: wat is er?"
„Kapiteitn Von Pfuel ligt ginds en verzoekt
Uwe Majesteit om een enkel woord".
Langzaam richt zich de koning op.
„Breng mij bij hem: En neem de lamp
Do page met de lamp gaat voorop, de ko
ning volgt. Het flauwe, bevende licht beschijnt
dooden en stervenden.
„Hier is het, Majesteit
Op een stoenen zerk bij den muur ligt kapi
tein Hans van Pfuel. Naast hem ligt zijn vaan
drig.
Ongewoon week en goedig klinkt nu des
konings stem;
V't
sische schepen hadden vrijen uittocht jammerlijken aanblik leveren al die paarden-
de Middellandsche Zee. Iff*11. «an weerszijden van den weg liggen.
Duitschland.
Een Fransch vlieger boven Donaueschingen.
PARIJS. Officieel. Een Fransehe vlie^fcj
heeft het kruitmagazijn bij Donaueschingéffil
met goed succes gebombardeerd. De vlam-;
men stegen tot eon hoogte van 400 meters
op.
STUTTGART. Het plaatsvervangende
commando-generaal deelt inedeEen vij
andelijke vlieger vei scheen gisteren boven
Rottweil en v ierp daar bommen op de
kruitfabriek. De daardoor veroorzaakte
schade is gering en verstoorde het bedrijf
in de fabriek in geenerlei opzicht. Verdere j
aanvallen van den vlieger werden door de
beschermingstroepen verhinderd.
In de sneeuw.
Een commandant van een Duitsche batterij]
in Oostpruisen schrijft aan het „Berl
Tagebl."
De snijdende oostenwind jaagt met verwoede:
stoeten over het land. Men kan ternauwernood
adem halen tegen den storm in, ternauwernood'
tien pas voor zicli uitzien. De batterij is niets
anders dan een reusachtige sneeuwberg. Van
de kanonnen komen slechts de loop en het
bovenste gedeelte van het affuit uit de sneeuw!
te voorschijn. Hijgend is de heele bemanning
van de batterij aan het werk om ten minste
twee kanonnen uit te graven èn tot vuren ge
reed te houden. We moeten op onze hoede zijn,
is ons bevolen. Een bestorming van de Russen.,
is niet onwaarschijnlijk. De draadversperring,
voor de stelling is gedeeltelijk onder de sneeuw'
bedolven en de vijand heeft den wind in den
rug. Daar staan de jonge manschappen, voor;
het meerendeel vrijwilligers uit den beschaaf-]
den stand, hijgend te graven in de 6neeuw.
Hijgend, maar de sneeuw geeft het niet op.
Wat men in een half uur uitgegraven heeft,
waait in het volgende kwartier weer dicht. In
tusschen vuurt liet ecne kanon. Het licht van
de richtlantaarn is ternauwernood te zien en
de verkleumde vingers knnnen het fijne werk
van het instellen der kwadranten en lichtcir
kels bijna niet doen.
Zoo gaat bet drie dagen en drie nachten
lang. Eindelijk bedaart de storm. De sneeuw-;
jacht houdt op. Er heerscht nijpende koude..
Toch ziet men overal opgewekte gezichten.
Men fluistert en mompelt, dat de Russen spoe
dig in de val zullen loopen. Drie. maanden
lang reods worden do stellingen nu met huni
uitstekende artillerie door de Russen bescho-
Voor Advertentién wende men zich tot het AJg. Advertentie-Bureau ROUMA&Co.
Heerengracht 226 Amsterdam, tot de Drukkerjj ..Jacob van Campen" N. Z. Voorburgwal
234-240 (Keizerrijk 9) Amsterdam of tot ouzo Administratie, Palestrinaatraat 10,
Amsterdam. Prjjs der Advertenttën per regel 30 cent. Bjj abonnement reductie.
fiftc..JU
Dol arme dieren zijn ten gevolge van de in
spanning bezweken. Want ongelooflijk is het,
wat op deze eindeloos schijnende landwegen
ir.en&chen cn dieren moeten werken om de
swaro wagens door de dikke sneeuw te krijgen.
De arme, geduldige paarden gaven wat zij
kunnen en als zij hun laatste krachten ge
bruikt hebben, dan sterven zo langs den weg
on de raven azen op hun gezwollen lijken.
Ja, do raven beleven goede tijden.
Van Rautenberg tot Pillkallen staan langs
den weg slechts half of heel verbrande dor
pen, leeg ge plunderde hoeven en allerlei meu
bels, linnengoed en kleeron, die de Russen op
den weg gesleept hebben, liggen in nat en
vuil te rotten. Er bestaat geen voorwerp tot
dagelijksch gebruik, dat wij op dezen rit niet
op hét veld kunnen vinden. Daar ligt een
piano, de snaren er uit, de toetsen stuk gesla
gen. Daar een kinderwagen, daarnaast een
zitbad, dan komen twee paardenlijken, een
gebroken slede, een Russisch geweer en ór.ar-
naast een dameshoed met veeren en bloemen,
zoodat deze er uit ziet als een zieke, exoti
sche vogel, die met hangende veren op den
grond zit en zijn eind afwacht.
Frankrijk.
Op het Westelijk oorlogsterrein.
PARIJS. In de duinen van België ver
woestte oiize artillerie vijandelijke loop
graven. Ten noorden van Atrecht nam de
vijand een vooruitgeschoven loopgraaf, on
langs door ons aangelegd. De beschieting
van Reims duurddn den gebeden dag;
elke drie minuten kwam een projectiel neer.
Het wordt bevestigd, dat in Champagne
de Duitsche tegenaanvallen tegen de door
ona genomen hoogte ten noorden van Me-
sail een zeer heftig karakter droegen. Twee
garderegimenten streden hier met groote
verwoedheid. Deze pogingen leden echter
volkomen schipbreuk. In de Argonnen
hadden nieuwe canonnades plaats. We
maakten vorderingen in de streek van
Vauquois.
PARIJS. Het avond-communiqué luidt:
In de duinen in België is nog een
loopgraaf bezet. In Champagne wer
den nieuwe Duitsche tegenaanvallen
gedaan op de hoogte noordoostelijk van
Mesail. Aanvallen op Tour de Paris
en Vauquois in de Argonnen werden afge
slagen. Bij Verdun werd een D-uitsch
Kussen bescno- k vliegtuig neergeschoten. Twee vliegers wer-
ten. Een ontzaglijke massa taal uit licnte r. -
J i-l«rovsnwn «rrninnkl-
eu zware kanonnen is hierheen geslingerd.
Zacht vergoelijkend dekt de sneeuw de 6póren
de gruwelijke verwoesting. Onze land
storm, slechts ondersteund, door oenigo actieve
en reserve-formaties, hield stand. Zoo kwam
de morgen van den tienden Februari. Het
was merkwaardig stil. Plotseling begonnen de
Russen een verwoed bombardement. In massa
hoorde men het scherp gefluit van de s'nrap-
nells. Een Duitsche vlieger zweeft onophoude
lijk boven de vijandelijke stelling en geeft
lichtsignalen zonder zich te hekommeren om
de granaten, die bij dozijnen om hem barsten.
In de loopgraven van den vijand wordt ijverig
sneeuw geschept en toch is er iets aan de hand.
In ae verte ziet men door den kijker wagens
h'een en weer rijden. Langzamerhand verflauwt
het vuur. Nu en dan nog een schot. Hot wordt
steeds stiller. Do nacht breekt aan. Hier en
daar wordt het geweervuur levendiger. Dan
beginnen plotseling onze kanonnen te vuren.
Eri is bevel gekomen de verbindingswegen van
den vijand ouder vuur te nemen. Zoo, nu we
ten wij, wat er aan de hand is...
Uit Oost-Pruisen.
Dr. Steiner, de oorlogscorrespondent van
den „Berliner Lokal-Anzeiger" schrijft:
Mijn slede glijdt over den grooten weg naar
Pillkallen, dat ik tegen den avond hoop te
bereiken. Maar hoe ziet het land hier er uit!
Het is niet mogelijk woorden te vinden voor
deze verwoesting. Iedere stap, dien wij nader
komen, toont ons de sporen van het verblijf
der Russen. Overal verwoesting, onzinnige
vernieling, vuil en wanorde. In de meterdikke
sneeuw komén wij slechts uiterst moeizaam
met onze slede vooruit. En do automobiel, die
ons begeleidt, blijft ondanks zijn 4-5 paarde-
kracht spoedig in de harde, dikke sneeuw
steken. Wij hebben dit zien aankomen, want
in deze sneeuw kan de beste wagen niet vooruit
komen en ihet eenige wat nog overblijft, is een
lichte slede, die men onder alle omstandighe
den, zij het ook vaak met flink aanpakken,
kan vlot krijgen, Met een zwaar hart brengen
wij onze automobiel in een nog eenigermate
ouderdak biedende boerderij, requireeren een
slede en dan vooruit. De sneeuwjacht is weer
heviger geworden, zware, dikke wolken han
gen donker aan de luoht, en de groote, trage
vlokken leggen zich in een dikke laag' over
levenden en dooden. Aan den rand van den
weg ligt de eene vernielde automobiel naast
de andere. Aan do opschriften zie ik, dat heb
alleen Russische wagens zijn, die de Russen,
uauat zij in de dikke sneeuw op den terug
tocht daarmede nier- verder konden gaan, door
ontploffing onbruikbaar hebben gemaakt. Een
den gevangen gcmnsktl
BERLIJN. Officieel wordt door Let
groote hoofdkwartier gemeld
Het Fransehe munitieschip voor Nieuw-
poort bestemd is door een vergissing der
dronken bemanning te Oostende aangeko
men daar werd het schip beschoten, zoo
dat het zonk. De gewonde equipage werd
gered.
Op de Loretto-hoogte ten N.W. van
Atrecht stelden onze troepen zich "Woensdag
ochtend in het bezit eener vijandelijke stel
ling over een breedte van 1600 M. Acht
officieren en 558 man. werden gevangen ge
nomen, 7 mitrailleurs en 6 kleine kanonnen
buitgemaakt. Dé vijandelijke tegenaanval
len werden, in den namiddag afgeslagen.
Een nieuwe Fransehe aanval in Cham
pagne werd afgeslagen. Een Fransehe aan
val ten W. van St.. Hubert in het Argonnen-
woud mislukten. In den tegenaanval ont
rukten wij den Franschen loopgraven. Ook
in het bosch van Chippy mislukte een Fran
sehe aanval.
Een der jongste berichten van den Eiffel-
toren meldde, dat een Duitsche colonne.'
bij een marsch over de hoogte van Tahure
met succes beschoten werd. Wij moeten de
juistheden dier mededeeling bevestigen,
maar daaraan toevoegen, dat de colonne
bestond uit Fransehe gevangenen van wie er
38 gedood of gewond werden.
Met petroleum bespoten.
PARIJS. Een militaire dokter deed een
vreeselijk verhaal over de verwondingen
veroorzaakt door het besproeien met petro
leum door de Duitschers. Hij had gewon
den gezien met vreeselijk verminkte en ge
zwollen ledematen in verbrande uniformen
Sommigen, die minder zwaar gewond waren,
vertellen, dat na een rustigen dag de Fran
schen plotseling bemerkten, dat stralen
petroleum op Iiud loopgraven werden ge
richt. Een officier gelastte onmiddellijk
de pijpen te dooven, maar het baatte niets.
Het volgend oogenblik werden do loopgra
ven overstelpt mei een regen granaten
terwijl de loopgraven vuur vatten, maak
ten de Duitschers gebruik van de verwar
ring om te naderen en brandende fakkels
in de loopgraven te werpen, waardoor de
,,Gij hebt mij willen sprekon, kapitein?"
„Ja, ik vroeg er om, toen ik hoorde, dat
cok Uwe Majesteit hier een onderkomen ge
vonden had. Do minuten, die ik nog voor mij
•heb, zijn kostbmr, en ik heb nog één bede aan
Uwe Majesteit!"
Des konings blik va.lt nu op den vaandrig,
die stijf en strak aan zijn voeten ligt. „Leeft
de jonker nog?"
„Bij het vervoer naar hier is hij bezweken'",
antwoordt dt> ander. ,,En hem betreft juist
mijn verzoek".
De koning luistert.
„De vaandrig moet een goed vriend van u ge
weest zijn, dat gij liem zoo aan het strijdge
woel ontrukt heb!"
Een zware zucht ontstijgt do borst van Hans
van Pruel.
„Ja. wèl heb ik hem heel liefgehad. Maje
steit. Want het was mijn bruid
Renata van Brcdow!"
„Wat?..."
„Deze doode is mijn bruid, Renata van Bre-
dow!..."
Op des konings gelaat zijn tegelijk ongeloof
en verwondering leesbaar.
„Hoe is dat mogelijk?"
Do stem van Von Pfoul wordt zachter; zijn
hand zoekt die des konings. Wu houdt hij die
vast in de zijne.
„Ik moet Uw» Majesteit vergeving vragen,
dat ik van morgen de waarheid niet gezegd
heb. Zij heeft de vlucht moeten nemen, daar
de Russen haar leren, haar eer «:-n haar land
goed bedreigden. Zij vluchtte tot mij vier
dagen geleden ik kon, ik durfde haar
niet verder vergezellen wij waren elk oogen
blik den aanval te wachten maar alléén kon
zij ook niet verder en zoo is zij bij het regi
ment gebleven alleen de Overste en ik wis
ten ervanen. Majesteit, wees nu maar
niet boos..."
De koning was een en al week geworden.
„Ik ben boos op geen menscb meer!" zeide
hij.
Een lange pauze. Dan begint de koning
weer. en zijn stem is nog unek en mat
..Gij hebt het heel moeilijk gehad. Hans von
Pfuel. Om mijnentwil zwijg!" laat hij er op
volgen, als de ander spreken wil. „Zwijg, om
mijnentwilIk weet het. ik heb je onrecht
aangedaan. Ik had u beide moeten laten trou
wen. gij laagt dan hoogst waarschijnlijk hier
niet! Nu is het te laat. Von Pfuei? Gij zijt
een dapper man, on uwe bruid is oen dappere
jonkvrouw geweest ik dank u beiden!"
„Uwe Majesteit moest weten hoe dat woord
mij goeddoet!"
„Zwijg. Von Pfuel, zwijg! Het spreken hin
dert u En weet dit: wij drieën, en allen die
heden gévallen gevallen zijn, wij gaan samen
don groot-en weg, dien men maar éénmaal hoeft
brand nog toenam. Het was onmogelijk den
vuurstroom te ontkomen. De Franschen
wieT uniformen dropen van de petroleum,
moesten hun loopgraaf verlaten. Voor de
tweede loopgraven linie kwam de Duitsche
aanval tot staan. Tien minuten later wer
den de Duitschers in een hevigen tegenaan
val teruggeworpen, waarbij zij 300 man aan
dooden en gewonden verloren, terwijl 60
man werden krijgsgevangen gemaakt.
Rusland.
Op het Oostelijk oorlogsterreln.
BERLIJN. Officieel wordt door het
groote hoofdkwartier gemeld
De Russische aanvallen ten N.W. van
Grodno geraakten onder ons flankeerend
artillerievuur, waardoor zij mislukten.
Ook ten N.W. van Lomsja zijn de Rus
sische aanvallen met zware verliezen mis
lukt.
In de streek ten Z. van Myszynysz en
Chorcele en ten N.W. van Prasnysz her
nieuwden de Russen hunne aanvallen.
Op het verdere gedeelte van het oostelijk
front is de toestand ongewijzigd.
PETERSBURG. Het hoofdkwartier
meldt: Ons offensief op het" front
tusschen Njemen en Weichsel wordt
voortgezet. In de richting van Olsta
handhaaft de vijand zich bij Simno en
Seretsj. In de streek van Grodno gingen
onze troepen opnieuw vooruit. Bij Ossewitsj
wordt een hevig artillerie-duel gevoerd. Ten
oosten van Jedwabnö bereikten onze troe
pen de loopgravenlinie van den vijand en
bij de dorpen Mocarze en Sestrsjanka had
den gevechten van man tegen man plaats.
Bij Kerzitsj behaalden wij e«n succes op
een Duitsche brigade die uit het dorp werd
verdrevenhet aantal gevangenen steeg
hier tot 21 officieren en 600 soldaten.
Tusschen de Ortsjiz en den Weichsel had
den zeer heftige gevechten plaats tusschen
Mlawa en Horzale.
In de Karpathen zetten de Oostenrijkers
tusschen Ostawa en San nacht en dag hun
vruchtelooze aanvallen op onze stellingen
voort, ondanks hun groote verliezen. Onze
troepen sloegen hen af met handgranaten
en met tegenaanvallen met de bajonet,
waarbij wij vele gevangenen maakten en
vele mitrailleurs vermeesterden.
In Oost-Galicië trachten de Oostenrijksche
achtejhoeden zich te handhaven aan de
Siwka* én verdëf nóg tót-
Dezen dag namen we in de Karpathen
en Oost-Galicië 47 officieren en C00 sol
daten gevangen en veroverden we 16 mitrail
leurs.
In Lowicz.
Een levendige beschrijving van het- bonte
gedoe in Lowicz (Russisch Polen) geeft een
officier in do li. Z. am. Mittag.
Ontzaglijk is het lawaai, zoo vertelt hij, van
de eindelooze colonnes van den trein over de
bestrating van Lowicz. Lange proviandcolon-
nes, de groote bagage, batterijen donderen over
de keien. En daartusscben door gaan behendig
infanterie-colonnes, gehuld in hoofdwarmers en
shawls, een electriscli lampje op de borst.
Dokters met Roodo Kruis-banden, handels
reizigers met handkoffers, verpleegsters, Pool-
sc-ke meisjes met zwart kroeshaar, een troep
Russische gevangenen in hun caramel-kleurige
jassen, zakken en kisten slecpend, gaan door
de straten. Eenige Poolsche jongens moeten
met gebaard© oude kerels do goten leeg krab
ben. Een gendarme houdt hierbij toezicht. Hij
snauwt ze aan, zegt hun de leelijkste dingen,
maar de Polen verstaan geen woord en lachen
en hij snauwt steeds driftiger met een kop
als een kalkoen. Het mooiste van dit alles, to
midden van het wilde geraas, is een sioet
Poolsche vrouwen in haar oranjegele kleeren,
die met vuurrood, violet, groen en zwart ge
streept zijn. Zij hebben allen den rok over
de ooren getrokken en lijken een carnavals-
troep.
Deze vele kakelbonte vrouwen, die zich in
het gewoel van de straat mengen, komen uit
de katholieke kerk. Nauwelijks hebben ze de
kerk verlaten, of een troep Russische ge
vangenen begint tusschen de gothische zuilen
kisten op te stapelen, hoog, steeds hooger: ge
kaapte Russische ammunitie. Zoo is de oude
barok-kerk van 's morgens tot 's middags een
bedebuis en van 's middags tot ;s avonds een
magazijn voor Russische ammunitie. Men moet
zich weten te helper
In de nabijheid van de kerk is een kappers
winkel. Men heeft in deze tijden natuurlijk
niets snellers te doen dan zich van een bosch
aap weer in een mensch te laten veranderen.
Ik ga den winkel binnen. Het is een Duitsche
onderneming. Eigenaar de commandant van
Lowicz. Kappers vier Duitsche soldaten, die
ons alle weldaden van den friseurshemel aan
bieden, tot bayrum, shampoon cn vinegro toe.
Juist :s mijn kameraad mij aan het inzeepen,
daar hoort men nog een nieuw geraas in de
lucht. Alien rekken den hals. Machinegeweer-
te gaan, éénmaal en met gesloten oogen..."
Daar richt Von Pfuel zich verschrikt en met
mee ito op. „Majesteit!" roept hij uit.
„Zweeg, wees stilPruisen heeft geen ko
ning meer noodig, want Pruisen is verloren!"
„Om Gods wil, Majesteit. Pruisen is niet
verloren zoolang zijn koning leeft. Laat ons
den grooten weg alléén gaan. Uw Maejsteit
moet leven, moet, verstaat gij wel?"
„Geen mensch moet meer leven, en aller
minst een verslagen koning!"
Met vlammend oog ziet Von Pfuel zijn veld
heer aan.
„Majesteit, een stervende mag véél zeggen.
En vóór alles is hij verplicht de waarheid te
zeggen. Weet Uwe Majesteit, wat. zij doen
wil DeserteerenUwe leger, uw volk verla
ten. En naar mijn meoning hebben wij allen,
die hier liggen, een beteren dank verdiend.
Om zulk een resultaat zijn Renata van Bredow
en Hans van Pfuel niet gevallen!"
Als waren al zijn krachten vergaan, zoo valt
de spreker in zijn liggende houding terug. En
véél zachter fluistert hij: „Hij komt, de
dood! Maar hij komt tot mij. niet tot u. Denk
er om, ook voor koningen geldt het woord: Ge
trouw tot in den dood!"
De koning haalt diep adem, als bevrijd van
een zwaren last.
„Ik dank u. Hans van Pfuel! Gij hebt- ge
lijk. Ik mag niet gaan zoolang nog één hart.
vuur, kanonschoten, in alle straten geweer
salvo's. Een Russische vlieger, wordt er ze-
roepen. Mijn kapper werpt het meï op tafel,
grijpt met rollondo oogen en wilde bewegingen
mijn karabijn, dio in een hoek staat, vliegt
naar do deur en schiet in do lucht.
Als hij weer terugkomt, zucht hij: De beele
stad schiet en strooit insoctenpoeder tegen dat
Russische gevogelte. Maar het is niet uit te
roeien. Do vorige week wierp cr een bomjneri
naar beneden vlak bij een brug, in de nabij
heid van een sneltrein-locomotiof.
in de nabijheid van een sneltrein-locomotief.
Het- is een dappere kapper en gelukkig
scheert hij beter dan hij schiet.
Oostenr ij k.
De slag in do Karpathen.
WEENEN. De oorlogscorrespondent v.
het „Fremdenblatt" meldt over den slag
de Karpathen:
Dinsdag werd over het geheele fro.
noordwestelijk van Tsjernowitsi tot ten wes
ten van den Doeklapas voortdurend heftig
gevochten. Ten zuiden van de Dnje3ter heeft
onze stoutmoedige aanvallende infanterie
zich reeds vastecoeten en laat niet meer los
Bij den Loepkofpas vechten in meterhoog
sneeuw Duitsche en Oostenrijksch-Hongaai
sche troepen met een doorzettingsvermogen
welke het slechte weer en de terreinxnoeilijk
heden weet te overwinnen. Vooral in ver
rassende-nachtelijke aanvallen, praesteerer
de Duitschers, die steeds meer vertrouwd
geraken met de moeilijkheden van
den voor hen tot nog toe onbekenden berg
strijd, buitengewoon voel. Over den koogen
Oeszokpas drongen onze troepen naar Gali
cië en bieden den vertwijfelden aanvaller
van den vijand het hoofd. Op de Doekla-
helling begon gisteren, na een nositieslag
van twee weken, waarbij de Russen niet bui
tengewoon actief zijn opgetreden, een even
eens verbitterde strijd, waarbij de vijand
echter geen meter vooruit kwam.
In den slag bij Sfranislau, die nog steeds
niet geheel geëindigd is, behaalden wij gis
teren weer eenige voordeelen.
De werking van onze zware houwitsers op
de trouwens uitnemende stellingen van de
Russische artillerie doet zich krachtig ge
voelen. Niettegenstaande zij groote offers
aan menschemnateriaal, brachten, wonnen
de Russen tot nog toe geen terrein.
Bij de actie in de Karpathen beperkt
men nog steed?, dat spionnen.aan het werk
zr-n. Hij Sta nis! au werd *en pope gevangen
genomen, op het oogenblik, aai hij door
hooischoven in brand te steken, de stelling
van onze zware batterijen wilde verraden.
De moeilijkheden met de treinen ver
traagt natuurlijk de operatie. De goede
stemming wordt er bij de troepen ingehou
den door de goede lichamelijke verzorging.
Behalve dat er stoombaden en stortbaden
genomen kunnen worden, heeft men er
thans ook iets op gevonden om de kleeding
aan bet front te kunnen reinigen en des-in-
fecteeren.
WEENEN. De oorlogscorrespondenten
der bladen melden, dat het hoofdge
wicht van den strijd in de Karpa
then thans ligt i i de lijn Oeszok
Lupkow. Het centrum van deze lijn, waarin
onze troepen in de laatste dagen, ondanks
de grootste moeilijkheden met succes voor
uitkwamen en den Russen, zij het ook met
groote offers, belangrijke punten ontrukten,
is het doelwit van onophoudelijke stormaan
vallen van den vijand, die echter tot nog
toe onder bloedige verliezen werden afgesla
gen. De Russen verdedigen zich, nu hun
offensief optreden in de Karpathen mislukt
is, met groote kracht, door het voordeel
hunner posities handig te gebruiken en onze
omtrekkende bewegingen door wanhopige
tegenaanvallen te pogen te ontgaan. Toch
staan de kansen voor een defnitieven gun-
stigen uitslag voor onze troepen zeer
gunstig.
In de Boekcwlna.
LONDEN. De „Horn. Post" verneemt
uit Boecharest, dat de Russische troepen
in Oost-Galicië in de richting van Kolomea
voortrukten en de Oostenrijkers noodzaak
ten om terug te trekken. Het lot van Tsjer-
nowitsj hangt af van den thans gevoerd wor
denden strüd.
Italië.
Italië's onzijdigheid.
BERLIJN. Uit Rome wordt aan de
„Vos. Ztg." gemeld, dat de „Tribuna"
verklaart; dat do opwinding van de
pers, gewekt door het wetsontwerp be-
zooals het uwe en dat uwer bruid, op mij hoopt
en voor mij slaat!"
En vast drukt hij de hand van den kapitein
om daarop de reeds verstijfcie hand van Renata
in die van Von Pfuel te leggen, die deze da
delijk naar zijn borst brengt'.
Toen 6loeg onder dezen zaehten druk de laat
ste slag.
Resoluut 6tond de koning op.
„Zorg er voor zeide hij tot den page, „dat
Hans von Pfuel en Renata van Bredow in één
graf gelegd worden! Heb ik hen in hun leven
niet vereenigd, zoo wil ik het ten minst© nu
doen!"
De page boog zich.
,.En nu, voorwaarts", prevelde de koning.
..Getrouw tot in den dood!"
Met vasten, vluggm tred stapte hij in de
richting van het altaar, waar eenige generaals
en adjudanten hem wachtten.
„Messieurs!" zoo sprak hij hen aan, „wij
hebben de bataiüe nirloren1 Maar niet den
moed, naar ik hoop. Op Kolin volgde Rozbarii
en Leut hen, en Kunerdorf zal de grafsteen
van Pruisen niet zijnDat weet ikeen trouw
en dapper held heeft het mij zooeven met den
zienersblik van een stervende getoond 1 Verza
melt wat er over is van de armee! De terug
tocht geschiedt naar Silezië. Doet- allen uw
plicht, ik zal den mijne doen. Tot wederziens,
messieurs!"
