NO. 84. Oplaag 40,000 exemplaren. zondag 28 Februari 1915 Orgaan voor Leger en Vloot. Oorlogsnieuws. ZWT/LRTÊ DOODSVERACHTING. Het onverwijld scheppsn van een reserve. Onder redactie van D. MANASSEN. in de adrjanopel- ■tuXeyBuRCAS/ .BURGAS 'OIMOTJK/ //TSMTALD^c PjJORLU al robol- IKUTARI .0DO5TO g.a nos< MEREni ECHSCHt modania PAN DER MA' ia&ara IMBROS kh.id rSJANAK KALES58 sedilbahf?, :5P00RWfC •J-OfHTrf, kumkale SOLDATENCOURANT Een verhaal uit den opstand der Sepoys in 1857 II. (Slot.) Het plan was den soldaten spoedig mede gedeeld en in het volgend oogenblik snelde Ismaïls donkere gestalte als een pijl uit den boog over de open vlakte vóór de palissaden, terwijl de soldaten hunne geweren op hem afvuurden. Weldra was hij midden onder de Sepoysi die hem opnam, nadat hij hun had medegedeeld, hoe hij door de Engelschen was mishandeld. Zoo goed als het ging had do majoor hem met den blik gevolgd. Langzaam en drukkend gingen do uren voorbij. De hitte was zóó vreeselijk, dat zelfs de inlanders onder de bezetting zich nauwe lijks op de been konden houden. Rookwolkjes verhieven zich boven de boomen en toonden, dat men het avondeten gereed maakte; men zag een aantal gestalten met kroezen in de hand naar de rivier gaan, waaronder de ko lonel door middel van een veldkijker spoedig pok Ismail ontdekte. MBij dop heiligen Georges!"' riep de oude soldaat, terwijl hij met de vlakke hand op de knie 6loeg, ,,die jongen is zijn gewicht in goud waard. Zijn weg naar de rivier leidt hem juist daarheen, zonder de minste verdenking. Voor den duivel, hij is een ge boren generaal, niets minder!" Aller oogen volgden thans zoo goed zij konden de zich steeds meer verwijderende groep. Plotseling, terwijl Ismaïl zich bukte, om zijn houten drinknap vol water te schep pen, viel deze hem uit de hand en dreef met den stroom mee. Een kreet van schrik, een luid gelach van de Sepoy's en het volgend oogenblik zag men den knaap als een be zetene langs den oever snellen, te vergeefs beproevend den drinknap te bemachtigen. „Wat voor den duivel zou hij daarmee nu voor hebben Vmompelde de kolonel, te vergeefs een oplossing voor deze vraag zoe kend. „Ik begrijp het!" riep de majoor, „daarginds achter het riet ligt een boot; daar zal hij gebruik van willen maken. Goed g.daan, brave jongen!" Doch op hetzelfde oogenblik uitten de Sepovs allerlei kreten van woedede list was ontdekt. Gelukkig evenwel hadden degenen, die aan den oever liepen, hunne wapenen niet bij zich, maar hunne alarmkreten klon ken door tot de legerplaats; spoedig kwa men een tal met geweren gewapenden aan gesneld en het volgende oogenblik werd een hagelbui van kogels op de boot en haren dapperen bestuurder afgezonden. Met een wilden vloek slingerde.de kolonel eensklaps zijn kijker tegen den grond. Tusschen twee rookwolken door had hij gezien hoe do boot omsloeg en den stroom afdreef, terwijl de roeier was verdwenen. „Dat is dus het einde van dien braven knaap," mompelde de oude houwdegen ge roerd. „God erbarm© zich over den armen kerelEn nu, mijne vrienden, moeten wij ons op den dood voorbereidener is geen hoop meer De uren vóór middernacht gingen rustig voorbij en de doodelijk vermoeide verdedi gers sliepen zoo vast, alsof zij opium had den gebruikt. Tegen den morgen evenwel vernam het geoefend oor der beide oude offi cieren, de eenigo wakenden onder d© be zetting, behalve de schildwachten, een nauw hoorbaar gedruisch in de kleine boscbjes; zonder twijfel de inleiding tot den algemeenen aanval van den vijand. Nadat zij nog eenige oogenblikken met- de uiterste inspanning hadden geluisterd, was hun vermoeden zekerheid geworden en aarzelden zij niet langer hunne manschap pen te wekken. De weinige mondvoorraad, die nog aanwezig was, werd voor de laatste maal bijeengebracht en dicht bij elkander „Zij komen!" zeide majoor eensklaps en spande gezicht en gehoor tot het uiterste in. „Zien kan ik zo nog niet, maar ik hoor ze voortsl uipen „Wat is dat?" vroeg de kolonel plotse ling. „'t Was als schoot er een brandende pijl voorbij „Erger dan dat, veel gevaarlijker, kolo nel!" antwoordde de majoor met- gedempte stem; „do schurken schieten brandende bamboestengels op het dak, om dat in brand te schieten. Stuur de a-rouwen met emmers water naar bovener valt geen tijd te verlieezen." „Ik zal er zelve het oog op houdenriep mevrouw Currie en verliet haastig de kamer. Doch de uitwerking van het. nieuwe mid del van aanval toonde zich maar al te spoe- dig. Het huis was oud, droog tot barstens toe door de langdurige hitte eu zoodra do vlam men op de eene plaats waren bedwongen, braken zij op een andere uit. Toen de morgen was aangebroken, was het vuur aan een der hoeken van het ge bouw niet meer te bedwingen en krakende salvo's bedreigden ieder die nog een poging wilde wagen om den brand te blussehen, terwijl het triumfgehuil der woedende vij anden maar al te duidelijk aantoonde hoe zeker zij zich achtten van de overwinning. „Alles is voorbij, kameraad", zeide de kolonel, „het einde nadert." Hij drukte den majoor hartelijk de hand, terwijl hij er langzaam bijvoegde: „Wij hebben onzen plicht gedaan!" „Geef mij een van je pistolen", fluister de mevrouw Currie haren man toe met oen stem, die hij nauwelijks herkende: „Ik mag niet levend in hunne handen vallen!" Op dat oogenblik hief de majoor plotse ling het hoofd op, Hij boog zich naar voren als luisterde hij met alle inspanning; hij meende namelijk, ofschoon hij zijn ooren nauwelijks durfde gelooven, ver verwijderd geweervuur te hooren. Even later vernam hij het weer; thans was er geen twiifel meer aan, ook de anderen hooden het, Nog eenmaal verlichtte een straal van hoop hunne holle wangen en met bloed be- loopen oogen. Nader en nader kwam het welkome geluid van geweer-salvo's on thans zagen zij ook duidelijk hoe dit onder den vijand schrik en verwarring bracht, omdat ook hij de beteekenis er van volkomen be greep. Boven alles uit klonk plotseling het wel bekende „Hurrah!" en het volgend oogen blik kwam uit den kruitdamp eene rij van bliksemende bajonetten te voorschijn, waar mede de aan de benarde bezetting zoo wel bekende, door de zon verbrande Engelsche hulptroepen de Sepoys uit elkander joegen. ,,De jongen is zijn gewicht in goud waard!" herhaalde de kolonel later nog eens, toen hij de toedracht der zaak vernam. Ismaïl had plotseling de boot laten kan telen, was daarmede en onder hare beschut ting nog een eind den stroom afgedreven en had, terwijl de Sepoy's evenals zijn vrien den hem verdronken waanden, daarmede den anderen oever weten te bereiken, waar hij spoedig zijne opdracht had vervuld. ADRES DER REDACTIE EN ADMINISTRATIE PALESTRINASTRA AT 10, AMSTERDAM, TELEFOON Z.4968. DIT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR NIET-MILITAI REN 3 CENT, ABONNEMENT 1.50 PER DRIE MAANDEN. in de keuze van zijn personeel, zoo vrij moge lijk in de door hein noodig geoordeelde mid delen. dragen den autoriteiten op hem haar krachtige medewerking te verleenen, geve hem, zooals gezegd, een ruime instructie, met een categorisch gcsteldon eisch van hetgeen I men van hem verlangt: dat bijvoorbeeld het personeel over vier weken gemonsterd, gekeurd en ingeschreven zij, zoodat men dan over do beschikbare macht een overzicht heeft, en dat vier weken daarna de locale oefeningen aan gevangen, wapens en uitrusting, voor zoo verre beschikbaar, uitgereikt zijn. Na 12 weken heeft men dan een reserve, be staande uit een voorlooplge geoefende eersten ban van oud-gedienden, en een gedeeltelijk geoefenden tweeden ban, die dagelijks in waarde toeneemt. De Dardanellenforten. Het Duitscke leger heeft twee sporten luchtschepen, de Zeppelins en de Parsevals. Het groote verschil tüsschen beide is, dat de Zeppelin-ballon eigenlijk, bestaat uit een aantal kleinere met gas gevulde ballons. Dit is een groot voordeel, als de ballon getroffen wordt. De kogel gaat dan door het buitenste omhulsel heen, doch treft daarbinnen slechts een kleinen ballon, die natuurlijk zijn gas verliest Het luchtschip blijft echter nog drijven op de andere ballons, terwijl een Parseval zou dalen. En intusschen kunnen de mannen van den Zeppelin den getroffen ballon weer vullen. Dat zien we ze hierboven doenzij stijgen binnen het omhulsel op, maken de galen in de ballons dicht en vullen die met saamgeperst gas. In een tweede artikel in „Allen Weer baar" zet Civis Mil nadèr zijn denk beelden uiteen over de spoedige vorming van reserves. Wij ont-leenen daaraan het volgende: Willen wij kans hebben, vóór het to laat is, over een goede reserve to beschikken, dan be lmoren onze bekende organisators van stonde af, met officieel© sanctie, met officieelen, krachtig6n steun, aan het werk gezet to worden. Wij hebben in do eerste plaats daarvoor noodig een krachtig kopstuk als regeerings- commissaris, met ruim gestelde instructie, met onkelo mannen wij weten allen wie hem toegevoegd. Zetel vóorloopig Den Haag. Aan dezen worde do organisatie en leiding van de weerbare reserve opgedragen. Do oefening der mannen worde voorloopig locaai georganiseerd, wellicht met- behulp der plaatselijke afdeelingen van „Volksweerbaar heid", weerbaarheidskorpsen der G. L. S.- afdeelingen, het Nederlandsch Gymnastiek Verbond, de Gymnastiek-Onderwijzersvereem- ging, mogelijk ook met behulp van het leger zelf. Aan onze universiteiten komen cur sussen tot speciale kader-opleiding. Do Wet op den (Gewapenden) Landstorm worde met vollo kracht toepasselijk verklaard, en, voor zooverre zij te kort schiet, uitgebreid, speciaal ook om zich, zoo noodig, do beschikking te ver zekeren over allo oud-officiers- en -onder-offi- cierskador van zee- en landmacht, van het In dische leger, van reserve en schutterijen tot 50-jarigen leeftijd en oud-gediende manschap pen tot hun 40ste jaar. Ik zie allerwegen afkeurend schudden van administratieve en anti-militairistische hoof den: het is onuitvoerbaar, het mag niet; waar moeten die menschen onder dak? Men mag niet nog meer menschen uit him werk halen, uit hun gezin. Integendeel, geen enkel onderdak is noodig, niemand wordt, zoo lang wij buiten conflict biijven, aan zijn gezin, aan ziju werk ontrukt. V ij beginnen door middel van de gemeente besturen, die daarover binuen acht dagen rap port uitbrengen, de krachten, die aanwezig zijn, to tellen, te registroeren, to keuren. Wij organiseeren ze in compagnieën en beginnen zo to oefenen, met behulp der plaatselijk aan wezige onderwijs- en kaderkrachten, hierboven vermeld. Tegelijkertijd wordt de oprichting van reserve-division voorbereid, do bewapening en uitrusting uitgegeven. Er is geen enkel be zwaar, in afwachting van aankoop van ge weren, tegen het oefenen met ohzo oude Beau- monts en karabijnen. Dezo zijn, bij aanwen ding van munitie met rookzwak kruit, zeer goed bruikbaar, speciaal iu onzo forten en stellingen. Bovendien is iemand, die geoefend is met het Beaumont-gewcer, spoedig met leger geweer cn -karabijn vertrouwd. Op vele plaatsen zal blijken, dat een locale oefening om een of andere reden niet begonnen kan worden. Daar volsta men voorloopig met de monstering, organisatie en uitrusting. Maar op zeer vele plaatsen ook zal dio mogelijkheid wèl bestaan. Daar moet onverwijld worden aangepakt. Een dergelijke daad zal blijken een buiten gewone propagandistische waarde te hebben, waarvan do terugslag zich in een toeloop naai de V. L. S.-afdeelingen zal kenbaar maken. Eén lichaam slechts is bij machte deze zaak in gang te zetten, en dat is het Regeerings- orgaan, dat Departement van Oorlog heet. Laat men eens beginnen on goed beginnen. In de eerste plaats wat betreft de keuze van den Regeering-Commissaris, waarvoor men vooral een organisator neme, een man, die op het gebied van reserve-aanvoering en vrijwil lige weerbaarheid zijn sporen verdiend heeft. Hij moet daarin doorkneed zijn. Men late dien Regeei ings-commissaris vrij Voor AdvertentiUn wende men zich tot het Alg. Advertentie-Bureau ROUMA&Co. Heerengrar-ht 226 Amsterdam, tot de Drukkerij.Jacob van Caropen" N. Z. Voorburgwal 234-240 (Keizerrijk 9) Amsterdam of tot onze Administratie. Pak-ïtrinaatraat 10, Amsterdam. Prijs der Advertentien per regel 30 cent Bjj abonnement reductie. Wat het reserve-kader betreft, moeten de school (of scholen) voor verlofs-kader (-offi- tren) worden uitgebreid. In onze universi- teits-steden openo men (verplichte) cursussen voor studenten en onderwijzers, die op grond der bovenvermelde maatregelen réserve-plieh- tig zijn geworden, waar men een hoofdzakelijk practisc-h-applicatorisch programma voor den aanvoerder-te-velde behandele. Het Instructie-Bataljon worde eveneens tijdelijk verlofs-kaderschool voor infanterie en administratie met een overeenkomstige hoofd zakelijk practische opleiding. In de kantonnementen van de divisie-staven, n dat van den commandant van het veld leger, worden eveneens kader-cursussen ge opend, in do daarvoor geschikte kwartieren in do Nieuwe Hollandsche Waterlinie en de Stel ling van Amsterdam, meer speciaal voor do artillerie, en te Dordrecht voor de reserve-pon tonniers. Nu het leger zes maanden mobiel is,- mag wellicht verwacht worden, dat do werk zaamheden 't toelaten, aan de officieren, der staven die opleiding toe te vertrouwen. Zeker, het is een buitengewone tot nu toe onbekende methode. Maar is ze onuitvoer baar? Dat staat te beu ijzen. En er zijn ook hier verschillende wegen, die naar Rome voeren. Op al die wegen zij echter de wil, de vasto wil gids. Het gaat om het zijn of niet zijn van ons land! België is ons een afschrik wekkend en tegelijkertijd bemoedigend voor beeld. Als de Belgen in hun hoekje achter de Yser, onder het oorlogvoeren, in staat zijn geweest, mot behulp van hetgeen hun aan kader rest, een nieuw leger van 100,000 man te organi seeren, zouden wij, in do voorbeeldig gunstige condities, waaronder wij tot nu toe verkeeren, daartoe niet bij macht© zijn? Schaamt u, en gaat kousen breien 1 Ik weet beter, en duizenden met mij. Aan het Oosterfront was het vrij rustig, schreven wij den vorigen keer, maar te rekenen volgens de laatste berichten, moet men thans Polen daarvan uitzonderen. Vooral uit Russische berichten blijkt, dat de Duitschers van plan zijn naar Warschau door te breken. Ditmaal dan niet alleen, uit Posen, recht on het doel af, maar ook om het noorden, over Suwalki, do Narew eu Njemen. Het Russische leger heeft het op verschillende punten zeer hard te ver antwoorden in Polenmeer en meer blijkt, dat de Diiitschers op Let Oostelijk front zeer groote troepen massa's hebben bijeen gebracht en daarmee hevige en hardnekkige aanvallen doen eu voorwaarts dringen. Met groote inspanning, over besneeuwde wegen, m sneeuw- en stormbuien komen de Duit- sclie troepen vooruit eu het schijnt, dat de Russen niet in staat zijn ze tegen te hou den. Vooral aan de Njemen werd in de laatste dagen zeer hardnekkig gevochten, en verder bij Grodno en aan de Narew. Het plan der Duitschers schijnt om op te ruk ken naar Novogrodsk en Przasnysz. De Russen trachten dat te verhinderen, er wordt met groote hefligljeid van weers kanten gevochten en wij kregen den indruk, dat hier van den kant der Duitschers ■roei pogingen in 't werk worden gesteld om een beslissing uit te lokken. In het. Westen kan die nog steeds niet wor den verkregen. De strijd daar blijft voort durend van den zelfden aard. Een loopgra ven-oorlog met in- en uitvallen nu en dan, maar die aan den toestand, zelfs dikwijls aan den localeoi toestand, niöts verandert. Hoe onveranderlijk de oorlog aan 't Westerfront is, bleek dezer dagen uit een eigenaardigen feit. Ging er om wio 't langst in de loopgra ven bad gelegen. Een afdeeling Zouaven praalde met de overwinning, 114 dagen had den dezen nu beneden de oppervlakte geleefd en gestreden Maar tegen dit record kwam het 49ste bataljon te voet opdit ligt sedert Vermoedelijk om den aanvoer van mu nitie, vuurwapenen en andere oorlogsbenoo- digdheden naar Rusland mogelijk te ma ken, heeft een Engelsch-Fransch eskader getracht de Dardanellen to forceeren, na eene voorafg'aande verkenning door vlieg tuigen, waaronder de „Ark Royal". Dit eskader, gecommandeerd door den vice-admiraal Sackville H. Carden, bestond uit de Engelsche oorlogsschepen Inflexible, Agamemnon, Vengeance, C'orn- wallis en Triumph en de Fransche G-aulois, Bouvet en Suffren. In verband hiermede wordt bijgaande schets gegeven van de versterkingen aan de Dardanellen. Van de voornaamste forten zijn de namen (onderstreept) vermeld, Hoewel van deze versterkingen weinig bekend is, mag als zeker worden aangeno men, dat het alle verouderde kustverster- kingen zijn, hetgeen ook blijkt uit de onvol doende wijze, waarop het vuur der aanval lende schepen werd beantwoord. Volgens berichten in de Engelsche bla den werden vooral de forten Sedil Babr bij deze beschieting zeer ernstig beschadigd. ,.'S September in zijn loopgraven; dat wil dus zoggen, dat meer dan vijf maanden op dat punt geen verandering van belang is gekomen, dat de aard van den strijd niet is gewijzigd, dat maar aldoor de vijanden tegenover elkander liggen zonder eigenlijk gezegd slag te leveren. De laatste dagen geven geen ander nieuws. „De wedstrijd duurt \oort," zegt de Matin", dit bericht vermeldend, m.a.w., er kan nog een nieuw record ge schapen worden. Al vechtende kunnen de vijanden aan het Westerfront den toestand nog best eenige maanden rekken. Al vech tende, want stil staat de strijd niet, en dag aan dag buldert., hier met meer daar met minder lievigheid, het kanon en dag aan dag vallen de slachtoffers. Vooral bij Lombaertzijde, bij Nieuwpoort, wordt in de laatste dagen hevig gevochten, verder in Champagne, in de Argonne, dus op al de oude plaatsen, die reeds zoo vaak ge noemd zijn. De oorlog op zeo wordt slapjes gevoerd. De actie der Duitschers in de Engelsehe wateren heeft totnogtoe betrekkelijk weinig effect goliad, althans volgens de Engel sche berichten. De scheepvaart wordt er heel weinig door belemmerd. Zeven Engel sche schepen werden tot zinken gebracht van 18 tot. 24 Fobr., terwijl 708 stoomsche pen sedert dien dag de Britsche havens bin nenliepen en 673 schepen zijn vertrokken. Hieruit valt allereerst op te makeu, dat de Duitsche onderzeeërs nog met- eenige voor zichtigheid optreden. Maar de laatste dagen h aken weer melding van nieuwe aanvallen. België. In het Belgische duinengebied. Die Duitschers ontwikkelen weer meer actie in de laatste dagen aan het Yserfront dan te voren. En juist op die punten van het Yserfront waar de inundatie het ge ringste is. Van aanvallen op Ramscapelle b.v. is den laatsten tijd niets vernomen, op St. George deed men evenmin aanvallen. Hier is de inundatie het breedst, en kun nen de beide partijen niet dan met groote verliezen te voorschijn kernen. Bij Dixmuï- den is de vorige week wel een mislukte poging gedaan. Nu echter werd afwisse lend aanvallenderwijze opgetreden bij Nieuwpoort, Lombardzijde en Yperen. Aan de beide uiterste punten der inundatie dus. Dit is te merkwaardiger, daar natuur lijk de bondgenooten langs die kanten zeer sterk© artilleriestellingen innemen. Behalve dit bevinden zich langs die kanten achter het front vele rijen van loopgraven en andere versterkingen. Van eigenlijk offensief door een der par tijen kan feitelijk niet gesproken worden. De infanterie-aanvallen gelijken meer op uitvallen om te verontrusten, dan op be slissing brengende aanvallen, 't Komt mij voor dat beide partijen zich niet sterk ge noeg voelen om, eenmaal vooruitgekomen, hun voordeel te behouden. Neem het ge val eens dat een beduidende macht der Duitschers Nieuwpoort eens voorbij komt, wat dan? Dan stuit ze op zulk een tegen stand dat men een herhaling krijgt van d< October-dagen. De plaatsen achter de Belgische grens lijn zijn dermate versterkt, dat een gere gelde opmarsch van tienduizenden door enkele duizendtallen is te stuiten. Een aan val, dien de Duitschers beproefden na de be schieting van Nieuwpoort, werd met weinig inspanning afgeslagen. Ik trok van bier naar Yperen, waar eveneens gestreden werd. Onder weg had ik nog een aardige ont moeting. Een afdeeling krijgsgevange nen werd vervoerd, en maakte even halt. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om met eenige der gevangenen een praatje aan te knoopen. Ik trof onder hen weer eeDige Beieren aan en informeerde eens bij een van ken naar de openbare meening onder de soldaten, 't Antwoord was lakoniek: „Soldaten hebben geen meening. wij gaan slechts waar men ons heenzendt." Of ze dit faarne deden, liet bij in 't midden. Ik vroeg em naar hetgeen zo dachten te doen na den oorlog. In de eerste plaats meende hij hij was een metselaar weer de vakver- eenigingen te versterken. Ik vroeg, waarom juist do vakvereenigingen 't Antwoord wasOmdat de beroeps- vereenigingen meer invloed in de toekomst zullen moeten uitoefenen dan de politieke vereenigingen. Op hen, meende m'n zegs man, kwamen de zwaarste Blagen neer. De meest bruikbare arbeiders stonden z. i. in 't veld. Te meer zou er dus van de overblij- venden gevergd worden. Met een transport-auto kwam ik oostelijk van Yperen aan. Hier was men mid den in ien strijd. De infanterie der Duit schers kwam in belangrijken getale uit. doch moest wijken voor het geschutvuur der bond genooten. Een bajonetaanvaldie een zeer heftig karakter droeg, werd afgeslagen. Daar na den afgeslagen bajonetaanval de Duitschers teruggetrokken waren, en op het terrein vele dooden lagen, gin- ik met een Roode Kruis-afdeeling mee 't veld in. We kwamen op plaatsen waar de dooden bij groepjes van 20 en meer opeen lagen. Man nen die met het gelaat ter aarde lagen wer den omgekeerd, ten einde den dood te kun nen constateeren. Men vond onder de ge vallenen aldus nog menig zwaar gewonde, die in de ambulance werd opgenomen. Hier trof ik weer meisjes van de Cana- deesche ambulance en kon ik ze weder bij haar arbeid gadeslaan. Menigeen heeft het levensbehoud aan de werkdadig- heid van die van verre gekomen meis jes te danken, 't Was ontzettend die schrik kelijke massa menschen te zien. Wat mij nog opviel bij 't bezoek aan 't slagveld, was dat er betrekkelijk veel jongens in de ge lederen der Duitschers zijn. Ik zag er zelfs van 17. zelfs van 16i jaar, die reeds onder officier waren. Duiischland. Van dans-zaal tot lazaret. In het „Bcrl. T3gebl."' vertelt Paul Schuier: Het toeval bracht mij voor een gebouw, dat ik, jaren geleden, voor den laatsten keer had bezocht, toen er een vroolijk nachtfeest werd gegeven. Boven den ingang prijkte destijds in spreken de letters het woord „Feestgebouw'' en groote, witte borden met zwart opschrift vertelden dat hier zalen werden verhuurd voor vergade ringen, familiefeesten en bals. Wederom zag ik voor mij den pianist, den dansmeester in rok, die do leiding had en een heele schare lichtgeschoeide en luchtig gekleeds jonge meisjes, die door herig transpireerende jongelingen ten dans werden geleid. Een wals van Strauss werd gespeeldik ge loof, dat het een melodie was uit de „Fleder-

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1915 | | pagina 1