IDE! SOLDATEIVCOURAN1' vail Vrijdag la Pebruari 1915 3 Binnenland. Legerzaken. Uit Leger en Vloot. Correspondentie. Hr. Ms- „Heemskerck" aan boord waarvan do agent van do Yelocc, de heer C. S. Gorsira J.P.Ez., zich begeren had om de reis meo to maken dan ook naar de plaats des onheils stevenen om zooveel mogelijk'hulp te bieden. In de eerste plaats word or getracht het schip we der vlot to krijgen. Bij de krachtige pogingen, die de „Heomskerck" daartoe aanwendde, sprongen achtereenvolgens drie zware kabels stuk on ten slotte moesten deze pogingen wor den opgegeven, daar het bleek, dat de ^Bolog na" intusschen lek was geworden. Toen een der kabels brak, werden twee ma trozen van de „Heemskerck" over boord gesla gen, maar gelukkig kondon beiden niettegen staande de zeer onstuimige golven binnenge haald worden. Dit bewijst dat hot reddings werk van do ..Heemskerck" niet zonder levens gevaar voor de bemanning was. Allen die getuigen zijn geweest van hetgeen deze Xederlandsche oorlogsboot gepresteerd heeft, zijn dan ook vol lof over de houding van de bemanning. Wij hebben met diepe erken telijkheid en met de grootste waardeenug hoo- ron gewagen van hetgeen commandant, officie ren en verdere bemanning van de „Heems kerck" gedaan hebben. Niet het minst dank baar zijn de passagiers, 33 in getal, die te zn- men met ruim 30 leden van de bemanning van do Bologna", door sloepen van de „Heems kerck" aan boord van dit oorlogsschip gebracht konden worden, daar den nacht van Woensdag op Donderdag doorbrachten en gistermorgen aan boord van dien bodem om elf uur de vei lige haven bereikten. Aan boord van de ..Bologna" is een gedeelte van de bemanning achtergebleven om te trach ten de lading te bergen. Daartoe is een kabel gespanpen van ecu dor masten naar het strand, waarlangs men do colli naar land laat glijden. Een gedeelte van de lading, hoofdzakelijk' koffie, is iu zee geworpen bij de pogingen om do boot vlot te krijgen. Het geval bracht veel opschudding teweeg in do stad. Eergisteren en gisteren is een groot aantal nieuwsgierigen per automobiel, mot andere vervoermiddelen en ook te voet naar buiten getrokken om heb gestrande schip te zien. Hoe een zeeman aan zijn schip denkt Een matroos van de „Mainz", die indertijd na den slag bij Helgoland gewond werd. en thans het ziekenhuis verlaten heeft, vertelt lioe oen zeeman gehecht is aan zijn schip, zijn „eiserne Heimat''. „Dat zijn dingen, die land- ratten niet kunnen begrijpen zeide hij. „Na tuurlijk Taren zij ook wel op een schip, turen zij ook wel in de zee, maar zij gevoelen zich niet één met het schip. Voor ons zeelieden is het schip een levend wezen, ons hart, is zijn hart." Hij vervolgde: ..En toen kwam het belangrijke uur dan voor Helgoland. Zijn wij voor dit uur niet eigenlijk geboren? Wie zóó niet denkt, is geen zeeman! Zij zijn allen zoo gestorven, bij de Falklands- ©i landen, op de „Einden", of op de „Blüclior". Zij stonden als pilaren, zij hebben met de mut sen gezwaaid, en zongen. Hier liegen do En- gelschen niet, hier zijn zij echt, voor de zee hebben zij eerbied. „Maar toen wij het eerste centenaar ijzer in den romp kregen! Weet je, hoe dat dreunt! Denk eens, dat jo een trommelvlies van heel hard glas hebt en dat iemand er met eon stalen hamer op slaat, dien hij driemaal over het hoofd heeft gezwaaid. Je denkt dat je in atomen springt. Maar wij hebben het ingenomen en w eer teruggeven, als was dat eiken dag zoo het gebruik. Alleen werden alle oogen grooter en wilder, en men klemde de tanden op elkaar, alsof men den Engelschen admiraal tussohen de kiezen had. Men spreekt van kogelregen en koo-elhagel. Maar dat 'zijn denkbeelden uit den dertigjarigen oorlog. Wanneer een slag schip ons een volle laag geeft, ingeschoten, we tende, dat het overmachtig is, dan is hot overal gedonder, ijzer en vuur en de stukken staal vliegen in het rond, alsof de hel uit elkaar springt. En in dit „onweder" stond ieder tot op het laatste toe op zijn post en, of men het geloovèii wil of niet, men had een opge wekt©» lust om te vechten. „Het laatste, wat ik nog weet, was de vrce- selijke schrik, toen ik plotseling hoorde, dat onze machines stilstonden. Weet je, wat dat zeggen wil? Ieder, die het bemerkt liecft, moet den indruk hebben gekregen, dat niet de ma chine, doch hij zelf in het hart is getroffen. Men denkt tot het laatst slechts aan het schip Toen ik in het hospitaal lag, en weer bij kwam, zeide iemand lachend in een witte jas tot mij Het gaat je goed, dappere. Hoo. kom je ook zoo in Engeland?, vroeg ik. denkende, dat ik gevangen genomen was. Je bent in Duitschland, zeide hij. Ik dacht toen aan mijn oude moeder en kon niet gelukkiger zijn, dan toen ik dit hoorde. Maar daarna docht ik weer aan het schip on het' draaide mij voor de oogen. En dg „Mainz"zeide ik. Het was een oogenblik stil; wij dachten aan het heerlijke schip, dat op den bodem der zee ligt. Maar toen zeide de dokter: „Het mooie schip is verloren, maar Duitechland is sterker dan ooit en daartoe hebben gij en nw schip meegeholpen." Ik zweeg, en dacht aan mijn scliip en mijn kameraden." De Duitsche bedreiging. NEW-YORK. De nadere inlichtingen van dj Duitsche ambassade hebben bet misnoegen over de verklaring van Duitech land niet kunnen wegnemen. Do „New York Herald" zegt, dat Duitechland op 'tpunt staat in de grootste fout te vervallen, nl. tot het uitlokken van een oorlog met de Vereeiiigde Staten. De „World" verklaart, dat de neutralen in dezen oorlog niets anders hebben gedaan dan datgene, waartoe zij het recht hadden. Het is waar, dat zij handel drijven met En geland en Frankrijk, wier havens open zijn. Als Duitechland de Engelsche vloot in den grond boort of neemt, zullen ook in do Duitsche havens do neutrale e hepen niet ontbreken. Alle neutralen, zijn het eens over de be- teekenis van de bedreiging, vervat in het besluit van Berlijn en van haar moedwillige miskenning van de rechten der neutralen. Zij is een ernstiger en dreigender vijande lijkheid jegens de neutralen dan jegens een der oorlogvoerenden. Overwegingen van eigenwaarde en veiligheid nopen derhalve de neutralen zich onmiddellijk te verecni- gen tot een gemeenschappelijk vertoog, dat zoo krachtig moet zijn, dat het niet veron achtzaamd kan worden. De „Tribune" zegt., dat geen neitrale staat, die zichzelf respecteert, berusten km in deze aanmatigonde inbreuk op de rechten der neutralen. Amerikaansche schepen zullen ongetwij feld ook verder naar Groot-Britauuie ren en als Duitechland ze torpedeert, uetzij bij ongeluk of anderszins, zal het dit doen o;. eigen groot gevaar. Ten aanzien van het hijschen van de Amerikaanscho vlag op de „Lusitania" zegt de „Times" „Wij mogen niet verge ten, dat de kapitein niet alleen voorzorgs maatregelen nam voor de veiligheid van zijn schip, maar ook voor zijn vele Amerikaan sche passagiers. Wij kunnen ons toegeven 1 betoonen in het gebruik van onze vlag onder dergelijke omstandigheden." CHRISTIAN IA. De Noorsche Admiraal Eörresen schrijft in het Morgenblad: Het plan, dat de Duitschers thans verklaar den te zullen volgen, beteekent een zeer belangrijken doch ook zeer gevaarlijken stap in het onbekende. Wellicht kan het tot zeer groote en belangrijke resultaten leiden, maar het bergt ook groote gevaren in zich. Maar van één zaak kan men overtuigd zijn: de man, die het bevel heeft uitge- gevaardigd, de minister van marine, admi raal von Tirpitz, is voor zich zelf volkomen overtuigd, wat te winnen cn wat te ver liezen is. Het,hijschen der neutrale vlag. KOPENHAGEN. In een hoofdartikel in het blad „Politiken" wordt gezegd: „Engeland beweert, dat het hijschen der neutrale vlag als krijgslist geregeld in praktijk wordt gebracht. Er valt niet te loochenen, dat oorlogvoerende mo gendheden in vroegere tijden nu en dan ge bruik maakten van dit middel, niet alleen bij koopvaardijschepen, maar zelfs bij oor logsschepen, teneinde aan ©en vervolging te ontkomen. Het is echter de vraag, of deze wijze van doen niet reeds zoo lang niet meer is toegepast, dat zij als verouderd be schouwd moet worden. Nu Engeland het recht beweert te heb ben zich een neutrale vlag toe te eigenen ter bescherming van zijn handelsvloot, zal het gevolg zijn, dat er in dezen wereldoorlog geen grens meer zal zijn wat de onveiligheid en de kans op vernieling betreft en dat de gevaren van de neutrale schoepvaart tot iii het oneindige zullen toenemen. Nood lottige vergissingen zijn dus niet te ver mijden." De Amsterdamsche Effectenbeurs heropend. Dinsdagmiddag is de Amsterdamsche Effec tenbeurs heropend, die sedert vele maanden gesloten was. Het was er natuurlijk weer een heele drukte op het Damrak, men zag cr, zoo als de „Telegr." meldt, het eenigszins vreemd geworden beeld van moppen tappende beurs bedienden, saamgeplokt aan den Passage-in gang. van deftige zich in 't zonnetje koeste rende procuratiehouders, van auto's en rijtui gen, waarmede de chefs der groote handelshui zen zich naar de beurs laten brengen. Op 't pleintje, thans niet meer door de Bijenkorf loods aan zijn eigenlijke bestemming onttrokken, een aantal nieuwsgierigen die beurtelings 't beursgebouw en de beurs bezoekers aanstaarden en elkander vrezen op do verbindingsgang tusschen Berlage's en Kuyper's bouwwerk, langs welker glazen wan den tal van bekende beursfiguren zich voort bewogen. Vóór de poorten fotografen mot liun kiektoe- stellen en achter de tourniquets in de groote zaal do oude bedrijvigheid van hollen en draven, van koop en verkoop als in den tijd toen 't kanon nog zweeg... Uit de Staatscourant. Bij K. B. zijn benoemd bij het res.-pers. der landmacht, tot res. 2de luit. bij hun tegenw. korps: bij do inf., de vaandr. J. van Hoey Smith, 6de reg-, K. Stoker, 1ste reg., laatstgen. m. ing. v. 11 Febr.bij de art. m. ing. van 27 Febr., do kornet A. v a n O s, 3de reg. veld-art. Bij K. B. is aan le luit. ;jhr. J. van Vredonburch. lid van liet Vrijw. Mil.. Automobielkorps, wegens gezondheidsredenen, eervol ontslag verleend. Bij K. B. zijn met ing. van 11 Febr. bij de Kon. Mar.-reserve bevorderd tot luit. t. z. le kl., de id. 2de kl. W. Krol, D. van den Ent en J. R. S c li o'l t e ntot adelb. 1st© kl. do buitengew. adelb. J. H. Buijen van Weeldoron, H. van der Horst, R. J. Voost en II. J. Bonman. Bij K. 13. is aan den voorl. tijd. gcp. le- luit. der inf. C. Gordijn, ter zake van liohaamsgebr., te rekenen van 16 Nov. 1914, bij vernieuwing voor den tijd van óén jaar een voorl. tijd. pensioen verleend van 1005. Bij K. B. is met ing. van 1 Maart aan den kap. der mariniers J. J. C. dc Koek eer vol ontslag uit den zeedienst verleend, onder toekenning van een pensioen van f 1597, en bij dit korps bevorderd tot kap. do le luit. L. Sp i egol be rg. Bij K. B. is benoemd bij de inf. dor landw., tot rcs.-2o-luit.do dionstpl. serg. J. C. v a n den Berg, 19o bat. Landw.-inf. Bij K. B. is bij don geneesk. dionst van liet leger in Ned.-IndiÖ licnoorad en aangesteld tot off. v. goz. 2o kl,, de arts A. Kuijor. Verlof naar België. In een order voor Land- on Zeemacht deelt de Opperbevelhebber Generaal Snijders medó dat blijkens van liet Departement van Bui- tenlandsche Zaken bekomen bericht, aan rei zigers in België nog steeds vele moeilijkheden worden in den weg gelegd. In verband hier mede heeft d© Opperbevelhebber het volgende bepaald Worden verloven aan Xcderlandscho mili tairen naar dat land toegestaan, zoo zullen deze in elk geval voor verscheidene dagen moeten worden verleend, daar do reis van Nederland naar Brussel en terug tegontvoordig drio da gen duurt. Bij hun vertrek uit België zullen bedoelde militairen een© verklaring moeten teekenen, dat zij tijdens den oorlog aldaar met riteer zul len terugkeeren Voor de reis naar België zullen de miltairen in het bezit moeten zijn van een buitenlandscb paspoort met portret en handteekening, bene vens van eene verklaring af te geven door een Duitschen consulaire® ambtenaar hier te lande nopens doel, eindbestemming, tijdstip en duur der reis. In verband daarmede is het gewenscht naar België slechts m zéér beperkt© mate verlof toe to staan, namelijk in dio gevallen, waarin uit te voren over te leggen voldoende bev;ijzen blijkt dat of overlijden dan wol ernstige ziekte van echtgenoote, ouders of kinderen, of ec-n zéér gewichtig financieel of zakenbelang aan de aanvrage ten grondslag liegen. Daarom zullen de/e verloven behalve door Zijne Excellentie don Minister van Oorlog, tot nader order alleen, worden verleend door den Opperbevelhebber van Land- en Zeemacht. Legerorders. Door den opperbevelhebber van land- en zeemacht zijn de volgend© orders uitgevaar digd. Daar het mij thans blijkt, dat ik ten tweede male door do directie van een groot financieel lichaam onvolledig ben voorgelicht, doe ik u alsnog kennen dat onder hen aan wie het drieweeksch verlof wordt verleend, be doeld in mijne orders van 27 Januari en 1 Fe bruari (verlof aan ambtenaren bij financieel© instellingen) ook moeten gerekend worden de leden van do evkendo Vereeniging van Effec tenhandelaren te Rotterdam. Naar den Minister van Oorlog is geble- 1 uiten aait der vest. art. te Utrecht. J. Brouwer L. W. soldaat 2o ooinp. 1 reg. reet. art. verzoek. Onzen vriendelijken medewerkers het ver zoek om, met het oog op de beperkte plaats ruimte, in hun verslagen kortheid te willen betrachten. Redactie. Koninklijk bezoek. Eenigo miliciens schrijven ons B°g uit Den Haag: „Wat hebben wij, bezoekers van liet tijden® de mo'oili&atio opgerichte „Tehuis voor Mili tairen" te 's G ravenna ge, in de afgeloopen week genoten! Ja, genieten doen we ©r altijd, want er wordt verbazend veel gedaan om het ons gezellig to maken. Er zijn allerlei kranten en boeken ter lezing, verschillende spelen ter beschikking; gratis wordt koffie of thee ver strekt. Verder houden we on6 bezig met zin gen, begeleid door orgel of piano, voordrach ten, enz. Ook zijn er cursussen ingericht voor het aanleereu van talen en andere vakken. Maar deze week was er iets zeer bijzonders. We werden vereerd met het bezoek van H.M. de Koningin en van Z. K. IL den Prins. De Prins kwam Woensdagavond, gekleed in ge neraalsuniform. Bij het binnentreden van de zaal speelde het strijkorkest, dat zich voor deze gex-genneid vrijwillig had aangemeld, het „Wilhelmus". Ds. Schokking, de oprichter en leider van ons tehuis, sprak daarna een kort maar hartelijk welkomstwoord. Hierna bezocht Z. K. H. de verschillende cursussen, waarin hij veel belang stelde. Ongeveer ec-n half uur vertoefde de Prins in ons midden. Bij zijn ver trek klonk hot luidki?els uit aller mond: „Leve de Prins". Vrijdagavond kwam II. M. de Koningin. H. M. werd ontvangen en rondgeleid door ds. Sdhokking. Tot verschillende militairen werd door H. M. het woord gericht. Na hot geheele Tehuis te zijn door gewandeld, sprak H. M. hierover haar voldoening uit. Ook voor de ver schillende dames en heenon, die zoo avond aan avond hun vrijen tijd opofferen voor de mili tairen. had H. M. een vriendelijk woord. Be geleid door Lot strijkorkest werd nu haar het ..Wilhelmus" toegezongen. De geestdrift in de zaal was onbeschrijfelijk, en luidkeels klonk het na dit zingen uit akor mond „Leve de Konin gin!" Onder het zingen van het „Wien Neer- lands Bloed" verliet H. M. bet Tehuis. De indruk, dien liet bozoek van ons Geliefd Vor stelijk Echtpaar op ons gemaakt heeft, zal nimmer meer uit ons geheugen gaan. Van Cennep naar Ede. Mil. sergeant G. Sijn schrijft on6: We zaten aan ons soldaten-diner, toen de sergeant-majoor-administrateur ons de sensa- Een zeer interessant plaatje geven we hier uit de voortdurend zeer hevige gevechten aan de Aisne in Noord-Frankrijk. De beide tegenpartijen, de geallieerden en de Duitschers, staan vaak beurtelings aan de eene en de andere zijde der rivier, hoe moeilijk deze ook dikwijls over te steken is. We zien hier, hoe een Engel8cke afdeeling troepen, wijkend voor een vijandelijken aanval zich haast over de Aisne terug te trekken. De ponton-brug ligt reeds ten deele onder water, de granaten vallen neer en ontploffen, hoog spat het water op,zal de brug bezwijken Neen, de Engelsche zjjn er goed en wel overgekomen» We geven hier een merkwaardig kiekje uit den laatsten zeeslag bij Helgoland. Het groote schip, dat we daarop zien, is de Engelsche slagkruiser „Lion"dit schip zou volgens de Duitsche berichten door een Duitsch oorlogsschip getorpilleerd zijn en daarop gezonken. De Engelsche telegrammen hebben dit echter tegengesproken en er is ook geen enkele bevestiging van gekomen. Toch kan het Engelsche schip natuurlijk wel getroffen zijn door een torpedo en zijn positie ziet er gevaarlijk genoeg uit, maar gezonken moet het niet zijn. ken brengen vclo korps-commandanic-n dc bij zondere verloven, welke voor behartiging van zaken of om andere redenen worden verleend geheel in mindering van de normale verloven, waardoor zij, die een bijzonder verlof hebben genoten daarna soms gedurende weken of maanden verstoken blijven van de gelegenheid, om in familie- of werkkring korten tijd terug to keeren. Naar aanleiding hiervan wordt op verzoek van Z. E. door mij bepaald, dat voor de be trokken militairen slechts die normale verlo ven komen te vervallen, welke gedurende den tijd, dat zij met buitengewoon verlof zijn, door hen zouden zijn genoten en dat na het verstrij ken van laatstbedoeld verlof op hen dus weer de algemeen© regelen omtrent het verieenen van verloven van toepassing worden. Typhus te Brunneke geweken. De legerorder met betrekking tot typhus te Brunneke is, nu de typhus daar is geweken, door den Opperbevelhebber ingetrokken. Mil. SI.. IJmuiden. Wij hebben van de leng te wat masten afdoen. Onz© ruimte is beperkt en ieder ziet graag wat geplaatst. Red. Mil. korp. v. L., Amersfoort. Een bepaald adres is niet óp te geven, maar een boekban delaar in uw garnizoen zal, denken wij, met plezier voor het werkje zorgen. Zoo deze zelf juisten titel of uitgever niet kent. weet uw sergcant-majoor-insTTUctenr het wel. Red. Korp. v. d. N-, Goirle. Informeer dan eens nader bij uwen escadrons-commandant of bij do opperwachtmeester. Red. O. O. te A. Wend u tot uwen compagnies commandant en u zult spoedig het verlangde weten. Red. Motto Landweer. Kapitein Suterland is ge pensioneerd. Kapitein Van der Wilde van Op meer dient bij liet 6o teg. infanterie. Red. J. L. v. d. M. Neen. Red. Tamboer le kl. W. P. te H„ .J. M. greusw. te W„ G. H. te L. on d. W. te B. Uw- verzen zijn over 't geheel niet kwaad, maar toch niet geschikt om geplaatst t© worden, vooral nu we nog zoo'n grooten voorraad hebben. Red. A. P. te V. TT. moet voor uwe verlof aan vrage wenden tot uw onmiddellijken chef. Red. Gezocht wordt het adres van den mil. Jac ques Schoenhoedt door mil. J. van Bienc, le comp. le bat. 16e reg. iuf. 4e divisio veldleger. Do schoen- en kleermakers der landw. 43 vragen inlichting aan hun collega's hoeveel toelage per dag toekomt aan de compagnies schoen- en kleermakers. Ondérgeteekendo vraagt het adres van lui- L tenant jonkh. Alting van Geusau, in 1905 le tioneele tijding bracht, dat we overgeplaatst zouden worden naar Ede. „Onze compagnie is bestemd voorGennep. Daar z3l het tegenbericht komen! Onzin!" Maar 'n gedeelte der eetlust verdween plotseling 'n Paar dagen koesterden we nog de stille hoop, dat er tegenbericht zou komen. Helaas! Wo gaan naar Ede! Verscheidene tooneeltjes uit onze half-jarige mobilisatie komen ons voor don g'eest-, als in 'n reuzen-film. Ik zio do compagnie in late-avonddonkerte door de hobbelige Maasrstraat strompelen. Ik zie ze, moe, neervallen in duffe kelders en in !n tramloods op 'n dun laagje strooHaar eerste nacht in Gennep* Ik zio patrouilles lobpen. zeer behoedzaam ia nachtelijk donker. Ik zie de wacht- bij 'n sein paal aan de spoorlijn BoxtelWezel. Daar ligt z© tegen den spoordijk in somberen sijpelregen, op 't ergst© voorbereid, aangemoedigd door 'n toespraak van den kapitein, die sprak van den „schoonsten dood den heldendood Dat was in 't interessant begin der mobili satie, toen men 's lands toestand kritiek achtte. Ik zie de wacht aan 't Oeffeltsche veer haar zaken doen, gemoedelijk, maar stipt. En vele tafereeltjes zio ik nog van knus bijeen-zijn van soldaten onderling en met gast- vrije burgers. ik zio soldaten studeeren, vergaderen en re- petitie's houden om kameraden en burgers 'n genoeglijken avond te bezorgen. Ik zie onze „Militaire Tooneelclub" 'n ma tinee geven voor zeven dames(De an dere zijn naar 'n vrouwen-vergadering!) De film is lang, zeer lang, de explica teur vertelt veel. Als wo in Ede zitten, zullen w© denzelfden film nog dikwijls zien ontrollen, nog dikwijls beelden zien van wat ons in Gennep en Oef feit dierbaar is geworden. Ik houd er niet van, weg et huichelen den spijt, dien we allen voelen, nu we onz© stelling moeten verlaten. GennepOeffeit was ons, in vergelijking met Ede. 'n Hof van Effen. We hebben cr prettig gediend. Werden we door enkele, zelfs hooggeplaatste personen. ook als minderwaardige menschen behandeld, mocht onze tooneelclub ook niet voldoenden steun van de Gennepscke ingeze- nen, zelfs tegenwerking van sommigen on dervinden, daar zijn we Hollandsch soldaat voor! er waren ook burgers, die ons de hand boven 't hoofd hielden, met wie wo ^amicaal omgingen, met wie' we sympathie hebben gesloten, van wie we noode afscheid nemen We hopen, dat onze officieren tevreden zijn over ons werken. We hopen, dat onze com pagnie in Gennep en Oef feit geen slechten in druk zal achterlaten. We hopen, dat het de komende compagnie er zoo goed bevalt, als 't ons beviel! Wo groeten Oeffeit en Gennep en danken voor haar gulheid en hartelijkheid. En duurt onverhoopt do mobilisatie nog vele maanden _we hopen op wederzien! 't. Is wel een hard werkje, dat deze mannen hier te doen hebben, 't Eijn nl. Russische krijgsgevangenen, die door de Duitschers aan ft werk gesteld worden.- in hun eigen land. Ze zijn in Russisch-Polen verslagen en moeten nu de wegen herstellen in het gebied, waarover zo zelf teruggetrokken zijn. Ze maken m.a.w. de wegen in orde, waarover hun vijanden hun eigen 1 n verder zullen binnen trekken, waarover deze opnieuw Duitsche kanonnen zullen vervoeren op den weg naar Warschau. We zullen niet morren, maar de ons wach tende zwaardere plichten naar vermogen ver vullen. Blijvo de goede geest in de compagnie be waard Worde ons niet de indruk gegeven, «Jat „militair" synoniem is met aJtijd-norseh-en-on- beschoft Dan zullen wo iu Ede als altijd opgeruimde Hollandsche jongens, zelfs do zwaarste dien sten doen "met liefde voor do bemind© Hocrsche- reeso van ons vrije Holland! cjjm Met vejiof. (Van een oru»;r lezers). Maandanamiddag zou ik met verlof gaan; dat is iets, waarop elk rechtgeaard Noder- landsch soldaat roods dagen van to voi«-.n, eigenlijk al van den terugkeer van het vorige verlof af, tuurt en terecht, want, zooals onze kapitein zegt: „bet verlof is dienst". En zoo zag ik rent vreugde don Maandag naderen. Evenwel, is het gaan mot verlof op sommige plaatsen gemakkelijk, op ons ongenoemd eiland- fort zijn daaraan nog al ©ens besswaren ver bonden cu het is oen enkele maal reeds voorge komen. dat door bijzonder© omstandigheden, dat niet mot verlof gegaan kon worden, om dat doch dat zal do lezer aan 't eind van dit. echetj© beter kunnen begrijpen. Vrijdagavond was hot gaan vriezen bij Noord oosten wind Zaterdag was nog zeer koud ge weest en Zondag was Let laag water. 1>© boot, die eiken morgen om 9 uur van ons fort naar den vasten- wal vertrekt, en die Zondag, van weg© do „passagiers" nog een bijwagen heeft, in don vorm van onzen Litter kon echter nog varen. Wel was echter dc schipper met «en bedenkelijk gezicht bij onzen kapitein geko men het zou om 3 uur nog wel lager zijn of het niet boter was do manschappen, dio opdat uur weer terug moesten komen op liet fort te laten Maar d© commandant wild© hot er maar op wagen. En zoo word gevaren 's Middags© geen kijk er op, dat de boot uit de haven kon; bet water was werkelijk nog lager geworden. Gelukkig was do wind nog «teeds aan den Oostkant, zoodat de overtocht met den botter plaats had. '6 Avonds was Let ©venwel zoo laag. en lo ven dien mistig, zoodat er van varen, 't zij met de boot, 't zij met den botter geen sprake was. Zij, die naar het fort moesten en in de buurt zelf woonden, werden naar huis teruggestuurd voor de anderen werd aan den wal voor logies gezorgd. Nu was 't gedurende den mobilisatie-tijd al meer laag water geweest; na den lek ouden kuste tor m zóó, dat 1© steiger van het fort, waar do boot en de botter aanleggen, op droog stonden! Maar. in don regel duurde dat nimmer zoo heel lang en langer dan één dag was nog niet voorgekomen. Mijn maat en ik, dio ook Maandag met ver lof moesten, dachten er dan ook noggeen oogenblik aan. dat er iets aan kon haperen, doch o wee! Toen wo Maandagmorgen buiten kwam dn was het water nog meer gevallen en, tot overmaat van ramp. was de wind naar liet Zuiden geïoopeude windstreek voor laag w a ter. Dit bleef zoo de® gebeden dag: de boot lag werkeloos in de haven; dó botter deed, voor het lapje .een reis naar het fort; toen met mr»?ite, maar 't ging toch. want de wind was iets naar het Westen gegaan, een reis naar den wal; daarna weer een terlug en toen waren alle achterblijvers van den vorigen avond bin nen. Maar teen: de wind kromp meer, werd bijna Zuid, het water bleef laag. De kans om met verlof te gaan werd geringer. De kapitein overlegde met den schipper deze keek naar de peilschaal en naar den wind en trok een bedenkelijk gezicht. 't Word één uur, twee uur. verandering kwam er weinig. Met dezen wind kon d© ha ven onmogelijk in gezekl worden zonder la- veerenmet dit lag© water kon onmogelijk ge laveerd worden zonder aan den grond te gera ken. En stel u eens voor. dat we daar m de haven, in het gezicht van den wal. vast liepen! De kapitein overlegde met den 6chipper; c»?ze keek naar de peinkchaalhet water kw am iets opkeek naar den winddeze bleef zich zelf gelijk. Misschien dat het water over ©en uur voldoende gerezen was om het to wagon mgar do haven in, daarvan was geen sprake, wo moesten dus maar zien het eind van een éW steekdammen to bereiken en daar langs naar den vasten wal te loopen. Toen kwam do order: „verlofgangers om 3 uur gereed: vooruit- eten". Groot© vreugde! En of we zorgden om 3 uur klaar t© zijn De.tocht werd aanvaard; de eerste moeilijk heid was om goed van den steiger af te ko men, zonder tegen de hardst-eenc-n kad© er naast aan te loopendoor trek lom met ver- cende krachten geraakten we editor in open water en met een flink vaartje ging het er door. Nu en dan zagen we aan óm achtersteven de modder naar boven komende botter raak te grond. Nabij de -haven moest ©ens en nog eens door den wind gegaan worden om goer or voor tc gerakenbij dc laatste maal kropen we haast over den grond het roer gaf geen rich ting meèr aan het vaartuig cn wo lagen bijna stil. Eindelijk geraakten we toch in don havenmond en met een f linken draai liepen we in den mod der nabij den eersten strekdamdoch, o ramp. de loopplank was niet lang genoeg en kwam halfweg in 't water! Wat nu ?Onze schipper wi.>t raad. Twee vaarlwomcn werden van het schip op den dam gelegd en daarover wist een <l©r dekknedhts, eea rappe vi&schersjongen, den dam t© bereiken; een tres werd uitgeworpen en we hadden ten minste verbid ing met den wal. Veel beweging was er echter, hoe wij ook trok ken ra de schuit niet te krijgen, totdat eindelijk de schipper besloot te trachten bij Lot haven licht, juist op het uiterst© pontje van den dam t© komen. Dat gelukte; de botter werd ge meerd d© plank op den onderbouw van liet licht gelegd en wij van boord, 't Was toen kwart voor vier geworden, het uur, waarop in gewone omstandigheden de boot van hot fort gaat; maar de overtocht, die andere slechte 20 minuten duurt, W3S vol bracht. De wandeling over de van waterplanten glib berige hardsteenen brokken van den strekdam geschiedde zonder ongelukken »>n goed vier uur waren we aan de stopplaats van den tram, di© ons met verlof rnoeet vervoeren, maar wo waren er, en op tijd. Werk aan bet Ij voor Dlemordam. Kanonnier V de Vaal, le -secrotaria van ondergenoetnde vereeniging schrijft ons: oor de leden der uit <1© bezetting van voor- meid werk gevormde vereeniging ..Tot onder ling genoegen" trad 1.1. Vrijdag een gezelschap op, dat allen een bijzonder aangonamen avond bezorgd heeft. Het bestond uit het Amxter- damsch Strijkje, dir. de heer .Johan Davids, terwijl hunne welwillend© medewerking ver leenden de dames: J. C. BergmannVoUars eopraan-zangeres, C. Meyer - Stolk. alt-zang©! ros alsmede <1© h»;-©r J. Schouten, bariton- zaliger, het duo Schutte, humoristen, terwijl d© piarfo-begeleiding was toevertrouwd aan den boer D. Roost. Alle medewerkenden zonder uitzondering zetten hun beet© hrentj© voor om den avond te doen slagen en 'lat hun dit go- lukt is bleek uit het applaus, dat na elk num mer weerklonk, en dat voor de dames en hoeren, die allen hunne medewerking belangloos gaven, een bewijs was dat hunne moeit© niet te ver- geefsoh was en op juisten prijs woTd gesteld. Als „loopend programma fungeerde dc heer J 11. Bergman, dio zich hiervan op bekwam© wijze kweet Cn zeker niet liet minste tot het welslagen van den avond hoeft bijgedragen. Memento mori. Landweer-korp. P. Rolffs sohrft oös Den lOen Dcc. 1914 meldde do milicien J. V. Cornel issen, van het 8o rog. inf. depót ba taljon zich ziek- Scheen liet bij den aanvang, dat zijn ziekte van voorbij gaanden aard zou we zen, toch bleek het spoedig dat ook in deze „Gods gedachten niet dc onzen waren". Hij, de Heer van „leven en dood", beschikte het anders. Zaterdagmorgen den Gen Februari ging onze vriend de eeuwige rust in. Zeer geduldig heeft hij geledenvolkomen berustend© in den wil dee Hoeren. Di«p mede gevoel hebben w© met de oudere die de smart van het gemis van hun goed»m zoon moeten dragen. Moge God ben troosten en sterken. R- Uit IJmuiden. Milicien Sluiter schrijft ons: Zooals bij verschillend© legorafdeelingen in zwang is, om clubjes en vereenagingen te vor men tot vermaak en ontspanning onderling, zoo besloten een 20-tal militairen to IJmuiden den lten November 1914 om een mobilisatie- Toonec-lvereenigbig op te richten. Zij hadden daarbij het'geluk om den heer K. Klein tot regis©ur te krijgen, onder wiens uitstekend© leiding wel wat verwacht kon worden. En voorwaar zij hebben onze verwachting verre overtroffen. D© eerste uitvoering, dio voor ons militairen gratis werd gegeven, was een Kucocsarond m 3i!e opzichten. De schouwburgzaal „Cicloop" was tot den nok geruid en toen het eerste too- neelstukje in één bedrijf, getiteld „De princi pes van Van der Steen", opgevoerd, was, teen bewees het applaus, dat zij rich niet in Lun hoop hadden bedrogen. Daarna kwamen» eenige voordrachten cn duetten aan de beurt, die door hun humor en geestigheid bijzonder in den smaak vielen. Na d© pauze werd het tooneelstukj© opge voerd getiteld „Mijn Luitenant" hetgeen, ons, militairen, van het begin tot het einde deed schaterlachen. Daarna weer eenige voordrach ten cn duetten, voorgedragen door ©enig da mesleden. Het w as voorwaar een succesavond voor hen, die deze vereeniging hadden opgericht, en ver trouwende op het sucoee van die uitvoering, be sloot het bestuur, om den avond d.3.v. een uitvoering te geven voor burgers uit IJmuiden tegen entree. Weer was do zaal stampvol cn het spel was ook dezen avond voort r> ff ei-ik en het. applaus wel verdiend. Do damesleden zagen haar werk bekroond, daar ieder van hiar uit de handen van Óen ©ere-voorzitter der ver eeniging, den luitenant Van Besouw, een fraai bloemstuk ontving. Een gezellig bal hield de aanwezigen tot laat bijeen. Een woord van bijzonderen dank komt op den eerste plaats toe aan den regisseur der vereeniging, den mil. soldaat K. Klein, onde-r wiens leiding de vereeniging geworden is wat ze nu is, en do krans hem geschonken, getuig de; volmondig, dat zijn werk ten volle gewaar deerd werd. lVij z;jn trotech op onze makkers, die ons avonden hebben gegeven, die wij nooit zullen vergeten, cn met verlangen zien w ij dan ook uit naar don datum van een nieuw© uitvoering. Waarlijk, onze jongens hebben hun doel be reikt in alle opzichten. Het verhoogt het ka meraadschappelijk gevoel onder elkaar on het geeft een gepaste ontspanning op y.'n tijd. Uit Alphen a d. Rijn. Milicien Van Loon schrijft ons: „Het tijdelijk militair Tehuis „Concordia" was Dinsdagavond geheel bezet en geen won der. £»;rgeant Groot Ennerink hield voor ons een lezing over ..Prins Willem van Oranje", terwijl de christelijke militaire zangvoreeniging Excelsior" eenige vaderlandsch© Lederen ten beste gaf. Door de christelijke Jongeliedenvereeniging „Onderzoekt de Schriften", waren de militai ren uitgonoodigd cm haar vergadering bij te wonen. Jammer dat slechts zoo weinig militai ren Zondag aanwezig waren, want ditmaal hebben d© afwezigen vr-el gemist. Immers do heer J. Th. van der Voord© uit 's-Gravenhage, hield ec-n interessant© lezing over „Animisme bij de Indonesische Volken". Hot Animism© is ©cn bijgeloof van Xatuur- menschen, volgens hetwelk niet alleen men schen, doch ook dieren en planten een aie! bc-

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1915 | | pagina 3