Marinezaken.
Correspond e^n tie.
Uit Leger en Vloot.
IDE SOUDA'X'HJÏM ÜO O Kw».l\ u- van vryaag
r eoruan x w x l>
7 jaar geleden dat- een minister een bezoek
bracht- aan onze militaire werkplaatsen aan de
Herabrug. (W- v. d. D.)
Militaire berichten,
Door den opperbevelhebber van land- en
zeemacht is bepaald, dat door de kqrpscbmman-
danteu, of door hen, die als zoodanig optreden,
van 1 Februari af 3 weken verlof zal kun
nen worden verleend aan do dienstplichtigen,
die op 20 Juli 191-4 werkzaam waren ter Beurze
of in do effectenafdeeling van Banken of van
commissi onuairs in effecten met uitzonde
ring evenwel van het personeel van Incnsso-,
Coupons- of Rekcningcourant-Afdëelingen
mit.s een bewijs wordt overgelegd, waaruit
blijkt, dat de firmant, die het verlof aanvraagt.
]id is van den Provincialen Bond van_ Effecten
handelaren, en dat het verlof noodig is voor
het weder op goeden gang brengen van het be-
drijf.
Ten gevolge op zijn order van 27 Januari j.l.
is door den opperbevelhebber van land- en
zeomaclit bepaald, dat het daarin gestelde ook
van toepassing is op de verloven aangevraagd
door leden der „Verceniging voor den Effec
tenhandel" te Amsterdam, die bij de aanvrage
een bewijs hebben over te leggen lid va-n deze
vereoniging te zijn.
De luitenant ter zee lo kl. T. Akker
man, commandant van do kanonneerboot
..Freijr", wordt 3 Februari eervol van het be
vel ontheven en geplaatst aan boord van den
mijneulegger „Triton" en vervangen door den
luitenant ter zee le kl. P. M. va n Riel,
thans- le officier aan boord van den schoener
„Zeehond".
J. V. d. H., 1 38 L.W. Men zal uw diensten
in uw vroegere qualiteit thans niet meer noo
dig hebben. Red.
Mil. M. B. B., Nuniansdorp. De grootste
helft der zoons moet dienen. Red.
W. K., mil.-korp. Tilburg. Wij weten het
niet afdoende. Vraag het uwen Compagnies
commandant. R e d.
Korp. A. r. S., le R. V.-A. Uw veronder
stelling vervalt, wanneer u weet, dat ge thans
niet in werkelijken dienst zijt. Daardoor is
van premie geen sprake. Red.
J. J. K. Wend u tot uw compagniescomman
dant, die alleen in staat is het antwoord op
uw vraag te geven. Red.
J. S. mil. wachtmeester, Tilburg. Als de
compagniescommandant het noodig vindt
kunt u nog een stel nieuwe bovenkleeding
voor Rijksrekening ontvangen, doch van grot
laken. De versierselen blijven voor uw reke
ning. Red.
Huzaar B., Venlo. Op die reservep-premie
hebt. u geen recht, aangezien ge thans wordt
beschouwd als te zijn in werkelijken dienst.
Red.
.Mil. J. V., Hellevoetsluis. Uw eerste vraag
kan uw sergeant-majoor beantwoorden.. Uw
tweede vraag moet met „neen" beantwoord
worden. Red.
G. Kint, 3Se L.W.B. Sluit uw brief aan
mr. Strasser in een bnef aan de Directie van
de HollandAmerika-lijn te Rotterdam, met
beleefd verzoek den eersten brief aan haar
collega van adres to willen voorzien. Red.
II. C. v. R. to Moergestel. Uw vers, al heeft
het goede hoedanigheden, is nog niet geschikt
voor plaatsing. Liefst hebben we ook wat kor
ter gedichten. Red.
P. v. V. te Harmeien. De brief in dichtmaat
van uw vriend is ook al was hij geschikt' te
groot voor ons blad. We moeten steeds meer
woekeren met onze ruimte, vooral nu de
rubrieken zich al meer uitbreiden. Red.
W. Z. te O. en G. A. J. te B. o. Z. Nog
'niet geschikt, ondanks enkelo goede regels.
Red.
R. d. J. Adres van den Ned. consul in
Argentinië is de heer S. E. F. Keil te Mendoza,
aan wien in het Ncderlandsch geschreven kan
worden. Red.
Esperanto-Vragenbus.
Alle vragen enz. te richten aan het adres
van Profesoro Blok, Kamer 50. Fort Erfprins,
Helder.
J. Kloosterman, Soerendonk. Ja, aan het
slot van den cursus komt eene opgave van
Esperanto-boeken.
A. Haverkamp, 's-Hage. De beide boekjes
werden u reeds toegezonden. De cursus is ge
heel kosteloos.
P. Kaster, Haarlem. Wel bedankt voor uwe
mododeeling. Ik hoop gaarne dat u en uwe
collega's ijverige Esperantisten zullen worden.
U ontvangt 2 stel boekjes.
L. Visser, 's-Hage. Uw uitzien is tenminste
ïliet tevergeefsoh geweest. Thans maar mot
frisschen moed aan de studio begonnen.
P. v. d. Laak, Willemstad. Indien u de 8
lessen flink bestudeert en alles ervan kent, is
uw kennis van 't Esperanto reeds voor 99
volmaakt. Leert ook do woorden van Sleutel
en Aanhangsel.
J. Noteboom, Bergen op Zoom. 't Esperanto
is u dus niet geheel vreemd meer. Volg maar
stipt don cursus en maak do oefeningen.
C. Willemsen, Vlissingeu. Vrijwilligers zijn
toch ook „Militairen"? Ze zijn even welkom.
Onderscheid wordt volstrekt niet gemaakt.
Sergt. v. d. Brink, Baerle-Nassau. Esperau-
to-boekeu kunt u eigenlijk in eiken boekhan
del bestellen. Catalogus kunt u bekomen bij
den hoer J. L. Bruyu, Weimavstraat no. 2S2,
's-Giavenhage.
Opperwachtmeester v. Geinen, 't Is u wel
ernst met do studie. Van harte succes «ermede.
Als u iets to vragen hebt, wend u dPi maar
gerust-tot mij. Gaarno sta ik u ten dienste.
Stafmuzikant Verdoom. Ik wensch u veel
succes met het Esperanto-clubje. Het groeie
en bloeie!
Thoo Linders, Ede. Voorloopig zijn geene
andere boeken noodig.
G. *P. v. Eerton, Kijkduin. Met uwe konnis
van vreemde talen zal het u zeer zeker gemak
kelijk vallen, spoedig het Esperanto onder do
knie te hebben. Uw voornemen om u ook deze
taal eigen te maken, juich ik zeer gaarne toe.
M. W. v. Leeuwen, Deventer. Wist u reeds,
dat op verscheiden scholen, ook in Nederland,
het Esperanto als facultatief vak wordt onder
wezen? Als u er belang ioi stelt, zend ik u
gaarne eene lijst daarvan.
P. do Vries, Helder. Leuk dat u reeds in 't
bezit van een leerboek is. Jammer dat het
zoo'n slecht is. Later volgt een opgaaf van
goede lees- en leerboeken.
A. de Hoop, 's-Bosch. U ziet, dat ik me ge
haast heb om u de boekjes toe te zenden. De
aanvraag is enorm groot. Thans maar flink
aan de studie en van harte beterschap, hoor!
N. Basschen, Vlissingen en W. Andrea,
Huisduinen. Kennis van vreemde talen is niet
noodig om Esperanto te leereu. De taal is juist
zoo eenvoudig mogelijk gemaakt opdat ieder
een dezelve kau instudeeren. Met wat goeden
wil zal het dus heel goed gaan.
Oproep,
Wie kan mij bet juiste adres opgeven Tan
Simon Lutik. Den Helder, P. v. d. Gulik,
West-Oever.
Wie kan mij mededeelen het adres van den
milicien Helsloot, van de adm. troepen van het
7e regt. infanterie, die voor de mobilisatie ge
detacheerd was bij -de le compagnie wielrijders
te Nieuwersluis a/d. Vecht.
De sergt.-maj. adm. 1 O. W.
HOFMAN.
Klundert.
Men wil de jongens in Klundert gaarne hel
pen aan ontspanning na onzen oproep: ..Wie
komt eens naar Klundert?" Wij ontvingen van
verschillende kanten de vraag, tot wie men zich
wenden moet in dezen. Wij geven daarom
hier het adres op: de WelEd. Gestr. Heer W.
P. A. Seyn, 2e luitenant te Klundert. Red.
W. J. de B. te Oudshoorn. Len officieel
volkslied bestaat er, voor zoover ons bekend is,
niet. Doch zoowel het „Wien Neerlands bloed"',
als het „Wilhelmus" hebben zich als zoodanig
ingeburgerd, eu we zouden niet gaarne een
van beide de voorkeur geven. Red.
Vorloren Voorwerpen,
De stationscommandant te Breda vraagt het
adres van den volontair vah de Instructie
compagnie P. Dreve, vroeger te Schoonhoven,
thans vermoedelijk in de forten om Amster
dam, daar zijn kapot jas en een hem toebehoo-
rend pakket ten stationsbureele te Breda aan
wezig is, welke goederen hij in den trein ach
tergelaten heeft.
Van fort Westervoort,
Mil.-korp. Koenders schrijft ons:
Den 30sten Januari gewerd ons do tijding,
dat wij voor het eerst een militairen marsoh
met ons momekoorps zouden maken. Niemand
had dat verwacht, zelfs de muzikanten wisten
er niets van, en het „commando" instrumen
ten halen verraste hen wel een weinig, daar de
dirigent, de heer Broers, welke zijn krachten
daarvoor zoo belangloos beschikbaar stelt, niet
aanwezig was. Maar zooals ieder weet, Hol-
landsche jongens vreezen voor niets, zoo ook
onze muzikanten.
De korporaal der genie Prinze stelde zich
beschikbaar om als leider op te treden, en
ouder zijn leiding zouden wij dus de muziek
ten gelioore krijgen. Weldra stonden wij dan
ook netjes gepoetst aangetreden, het weer
werkte mede en het beloofde een zeer gezonde,
vroolijko marsch te worden.
We rukten uit onder de leiding van den
luitenant Van der Meulen, de zon scheen
vriendelijk op dë met sneeuw bedekte wegen
en velden en een frisch windje tooverdo een
iroode kleur op onze wangen. Ieder was,
zooals begrijpelijk is, nieuwsgierig wat het
muziekcorps op marsch zou presteeren. Even
buiten het fort begon de inzet en dat viel ons
allen reeds bijzonder mee, eu niet minder de
burgerbevolking van Westervoort. Ook zij be
toonden hun attentie, want nauwelijks waren
wij in het zicht, of ouden en jongen van dagen
stonden reeds voor hun woningen, de jonge
meisjes niet uitgezonderd. Velen dezer echter
gluurden langs de half geopende deur of ston
den voor de ramen over de ondergordijntjes te
kijken, vermoedelijk waren zij ba na voor ons
militairen of mogelijk wa6 het uit bescheiden
heid, maar onze muziek tooverdo toch ook een
glimlach op haar gelaat.
Na Westervoort verlaten te hebben, giug
het onder de vroolijke tonen der muziek naar
Duiven. Aldaar aangekomen weer dezelfde
attentie van jong en oud, maar steeds ging het
verder, nu naar „Het Loo" en aldoor Itlonken
do opwekkende tonen van trom en muziek over
de velden, welke door de verschillende echo's
duizendvoudig werden herhaald. Onze muzi
kanten wilden eens toonen dat zij niet voor
niets geoefend hadden. Op „Het Loo aan
gekomen, kregen we eenigen tijd rust, welke
benut werd om onze dorstige kelen eens te
verfrissohen, en om de jonge boerenmaagdjes
door onze muziek voor ons militairen eens
o-unsiig te stemmen, wat ons zoowaar wonder
lijk wel frelukte, want aan het zwaaien en
wuiven kwam geen eind. Maar zooals ieder
weet, gezellige rust is spoedig verstreken, zoo
ook hier. De plicht gebood, wij moesten aan
treden. Dit ging niet zonder belangstelling:
van allerhande slag van menschen was daarbij
tegenwoordig, zelfs een groot zwijn kwam ons
Hier laat het plaatje ons de Engelschen zien, die in stormpas het Vlaamscne
dorp Gheluvelt aanvallen, 't Is het Worcestershire-regiment, dat daar in de buurt
vau Yperen, een overwinning heeft behaald en de Duitschers teruggeworpen. De
„Worcesters'", zooals zij genoemd worden, behooren tot de best bekende Engelsche
krijgers, niet alleen nu, maar reeds voor eeuwen in Vlaanderen streed het regjment
reeds in 1744 eu behqald© er zegepralen, toen over de Eran&chen en aan cle zijde
der Hollanders.
inspectoeren. Na afloop van die inspectie werd
d© terugtocht aanvaard, do muziek speelde den
afscheidsraarsch en de vriendelijk knikkende
boerenmaagdjes riepen ons het ..tot weerziens"
toe. I)c< dienstdoende dirigent-korporaal P.
zorgde er voor, dat wij ook op onzen terug
gang niet van de vroolijke tonen der muziek
vestoken behoefden to Wijven. Toen wij het
dorp Westervoort weer naderden, bleek het,
dat deze marsch voor onze muzikanten een
reuzeuoefcning geweest was, want daar aan
gekomen. bereikte de muziek haar hoogtepunt
en de belangstelling was zoo mogelijk nog
grooter dan toen wij uitgetrokken waren. Bij
aankomst op het fort stonden al diegenen, die
thuis moesten blijven, ons op te wachten en
ieder was zeer voldaan over hetgeen ons mobi-
lisati©-niwzickcoi'}>s gepresteerd had. Do luite
nant van der Meulen dankte namens allen
de muzikanten voor hun muziek en in heb
bijzonder den dienstdoenden dirigent voor de
tactvolle leiding, welke tot het welslagen van
de muziek veel heeft bijgedragen.
Hopende dat wij met ons mobilisatie-mu
ziekcorps, onder leiding van den dirigent den
heer Broers of van den waarnemend dirigent
korporaal Prinze nog veel van die opwekkende
marschjes mogen maken is ons aller wensch.
Namens de bezetting
mil.-korp., fort Westervoort.
W. J. KOENDERS,
Dankbetuigingen.
Korp. v. d. Elshoufc schrijft ons;
„Lang gewacht en stil gezwegen, nooit ge
dacht en toch verkregen." Met recht kunnen
we deze woord»?n bezigen, want de wijze,
waarop we thans bedeeld zijn geworden, beeft
ons aller verwachting overtroffen. Eenigszins
kwam bij ons de gedachte op als zouden wij
tot de vergetenen behooren. Maar aangezien
er zoo velen zijn, willen we ons houden aan
het' spreekwoord„Beter laat dan nooit".
Daarom hulde aan het Vrouwen-comité, dat
moeite noch kosten gespaard heeft om'ons een
verrassing te bezorgen.
Namens geheel het detachement onzen op
rechten dank en mocht de gelegenheid zich
eens voordoen 0111 ook eens bedacht te worden
met een of andere uitspanning of gezelligen
avond, zoo zal dit door ons allen ten zeerste
op prijs gesteld worden, daar we hier 6teeds
van dergelijke vermakelijkheden verstoken zijn
gebleven Nogmaals onzen h'artelijken dank.
Namens het geheelo detachement- te Schouw
De korporaal TH. v. d. ELSHOUT.
Van de kustwachtposten 35 en 36 ontvingen
wij een gelijksoortige dankbetuiging tot het
bestuur van de Ver. „Onze Moot" gericht,
voor gezonden gaven.
Militaire Sportultvoerlng,
Mil. D. S. schrijft ons uit Weesp
Eindelijk na wekenlange voorbereiding was
het dan tot 6tand gekomen, de zoolang ver
beide sportuitvoering. En werkelijk het was in
dom noemen en hoopten zo het later na te
laten aan hun et-uig kind, hun zonnetje.
Totdat plotseling dat ontzettende, dat vr.c-
solijke, de oorlog kwam. Ook hy moest mee ten
strijde, weg van vrouw en kind, om huis en
haard te verdedigen en zijn koning te dienen.
Hoe diep smartelijk was dat afscheid voor haar
geweest. Z011 zo haar man ooit weerzien, hier,-
in het huisje, dat hun zoo dierbaar was? Ze
waren tot dien tijd zoo gelukkig geweest; hun
leven was zoo vol zonneschijn.
Maar ook zij moest weg. Dc vijand kwam
al nader en nader en het ccnigo wat ze doen
kon, was: vluchten, vluchten naar Holland.
Met haar kind en het hoogst noodige bij zich
trok zo heen cu moest ze vorder alles, alles
achterlaten.
Zoo is zo nu dan ruim e<-u week in het gast
vrije Nederland. Een boschwaehter, een eind
over de grens, heeft haar en haar kind opge
nomen in zijn huis. Hij en z"n vrouw doen al
het mogelijke om haar het groote leed te hel
pen dragen. Haar kind heeft reeds weer speel
makkertjes gewonden, maar door een enkelen
koer naar vader to vragen, trel't het de moe
der tot in 't diepste vau haar ziel. En ze
weet niets van haar man. Huis en hof weet
ze verwoest en vertreden. Maar waar is hij,
de vader van haar kind? O, het is ontzettend
en schier niet te dragen! De menschen zijn
zoo goed voor haar en haar kind en daarom
mag ze haar overgroote droefheid hun niet
toonen. Maar 's avonds, als alles in huis en
daarbuiten in diepe rust is en ze staat bij het
bedje van haar slapend kind ,dan verbergt ze
haar gezicht in do kussens en zo weent,
weent over haar man, haar huis, haar geluk.
E. A. J. LAKKE.
Krimpen a/d Lek-
Voordrachtenavonden te Dongen.
Huzaar H. de Gruijl schrijft ons
Zoo mochten wij Donderdag 28 en Vrijdag
29 Jan. een paar mooie avonden bijwonen in
het Bondsgebouw Leo XIII. 28 Jan. was het
een avond, die gegeven werd door do militai
ren van ons onderdeel. Deze avond duurde van
half acht tot elf uur, en al waren er ecu paar
hij, die nog nooit meegedaan hadden aan een
uitvoering, zoo mocht zij toch geslaagd ge
noemd worden, want dat was wel te zien aan
het applaudisseeren. De zaal was stampvol,
ja zelfs zoo vol dat er nog menschen bij wa
ren die staan moesten. Zoo iets geeft natuur
lijk aaneiiding dat men nog meer van die
avondjes hij mag wonen.
Den 29 Juni trad op do welbekende
karakterkomiek mr. De Winter, waarvan
de voordrachten zeer in den smaak vielen,
zoowel bij burgers als militairen. En ook.dien
avond was de zaal weer vol. Nu, hoe meer
publiek er komt, zooveel te beter en aangena
mer is hot voor dengeen, die optreedt. Deae
avond werd gegeven door het comité, dat te
Dongen opgericht is van begin af dat wij daar
gekomen zijn. Wel een teeken dat do burgers
daar veel aoor de militairen over hebben.
"Van den strijd in den Elzas hooren we betrekkelijk weinig in de laatste dagen.
Nu is het waar, dat het oorlogsveld er onder de sneeuw lag. Vooral in' den Roven-
Elzas, in de Vogezen, valt veel sneeuw en blijft die lang liggen. Maar dat er niet
temin gevochten wordt, zien wij op onze plaat. Een patrouille Duitschers is op ver
kenning uitgegaan, door de dennebosschen, die in den winter zoo rustig en stil. zoo
plechtig bijna staan, en op een open plek stooten ze op een Fransche patrouille. Zoo
ontstond het gevecht, dat we zien afgebeeld, een gevecht, zooals er zoovele plaats hebben.
de puntjes, zoowel wat uitvoering, als spel
betrof. Vier uitvoeringen en een kindervoor
stelling werden gegeven, en geen wonder, de
opbrengst was ten bate van het plaatselijk
steuncomité. De rijbaan was in een woord de
rijbaan niet meer, herschapen in een circus,
waarin amphitheatersgewijs banken waren go-
plaatst, ruimte biedend voor 800 personen.
Het geheel bood een prettigen aanblik met
zijn talrijke vlaggen en kwistig aangebracht
groen en" tropeën. Een talrijk publiek heeft
iederon avond genoten van de uitvoeringen
door de militairen van het garnizoen alhier
gegeven en tevens zooals het programma ver
meldde als bekroning van de sportopleiding,
gedurende de wintermaanden.
Nu iets over de uitvoering zelve: zij werd
ingeleid met het "Wilhelmus, waarvoor de mili
taire kapel onder leiding van den sergeant-
majoor Baudri^ zijn medewerking verleende,
en (lat door allen staande werd aangehoord.
Als no. 2 stond op het programma ..Colonne
geweer", uitgevoerd door 60 onderofficieren
en manschappen. Zoowel de executanten als
do leider, sergeant-majoor Van der Ven, had
den alle eer van liuu werk. De keurig verzorg
de Manoeuvre a la Flèche, gereden door vier
wachtmeesters in oud-Fransch costuuin, onder
leidintr van den le luitenant Dalmeijer, had
veel bijval. Evenwel waren er nog vele hippi
sche nummers, b.v. Vrijheidsdressuur, ook
door den le luitenant Dalmeijer in scène gezet.
Twee sierlijke vossen voerden daarbij de ver
schillende nummers vlot uit.
In het nummer „Voltige" trok het sprin
gen over paarden zeer de aandacht. Op het
gebied van gymnastiek (vrije en orde-oefenin
gen) schermen, athletiek, worstelen^ en bok
sen was ook heel wat te zien. In één woord,
een welverzorgd programma. Eenige clowns
vulden de pauzen, met hun geestigheden,
vooral met het nummer Professor Sclinabela-
wopski met zijn wonderbeer „Hannibal 1 had
den zij het publiek on hun hand.
Een w oord van dank komt zeker toe aan de
heeren officieren, die aan do voorbereiding
van dit zoo prachtig geslaagdo sportfeest hun
ne medewerking verleenden.
Vluchtelinge.
Mil.-kanonnier E. A. J. Lakke zendt ons
bijgaand s.chetsje
Ze was zoo gelukkig geweest. In een van de
schoone Vlaamsclie dorpjes had ze gewoond
met liaar man en haar e&nig kind, een lief
blauwoogig meisje van nu vier jaar. Hij werk
te daags op de fabriek, terwijl zij de huishou
ding deed en voor hun kleine boerderij zorg
de. Hun huisje stond iets van den grooten
weg af. omgeven door lommerrijk geboomte,
met het groote kippenhok aangetimmerd aan
de schuur, 's Avonds, als het werk afgeloopen
was en ze samen zaten in het prieel, omrankt
door wild» wingerd, zagen ze met trots op
hun bezitting. Hoeveel vrijen tijd had hij al niet
besteed om huis en hof te verbeteren! Het
kippenhok had hij vergroot en de schuur in
gericht voor het houden van een paar geiten
en enkele varkens. En zij hield aan alles do
zorgzame hand. Door noeste vlijt en groote
1 t-nnrion rp, dit alles hua eicen-
Wat we hier zien Niets meer of minder dan het kwartier van een der Duiteche
generaals, van generaal Von Runckel, een zeer verdienstelijk veldoverste. Hy noemt
het schertsend „zijn paleis," in werkelijkheid is het slechts een gewone landhut
in de nabijheid van Soissons. De generaal woont er reeds sedert weken, met zijn
staf, die zich op de bovenverdieping moet behelpen met een laddertje beklimmen
zij hun verheven kwartier. De andere officieren en manschappen wonen in holen onder
den grond of overdekte greppels. Op den voorgrond ziet men generaal Von Runckel,
sprekende met een ruiter.
Met dezen bedank ik namens ons onderdeel
het comité, Abr. de Winter, onze eigen Mili
taire Club en allen, die hebben meegeholpen
om ons zoo'n paar pleizierige avonden te be
zorgen, en om ons mobilisatieleven zoo aange
naam mogelijk door te brengen. Namens ons
onderdeel
H. de G.
Uit Edam,
Men| schrijft ons uit Edam:
vrijdagavond j.l, werd in het Heerenloge
ment eene groote uitvoering gegeven, welke :'n
alle opzichten zéér goed is geslaagd. De kor
poraal der landweer A. Romeijn opende den
avond met eene goede vertolking van de
^Werkstaking" naar het Fransek vau Fr.
Coppée. Do heeren, Josso en Overmans gaven
eemge leuke voordrachten ten beste, waarna
een trio aan de beurt kwam, dat met de uit
voering van verschillende muzieknummers het.
beste van dien avond voor hunno rekenin"
nam.
Nadat de heer Romeijn met een harielijk
woord bedankt, had voor de geheel belangeloo-
ze medewerking werd door bedoeld trio! be
staande uit Dioj. J. Rowald (A'dain) piano, de
heer W. Knikker (Haarlem) viool en de heer
J. A. A. Falk (IJmuiden) violoncel, op zeer
verdienstelijke wijze uitgevoerd een werk van
Niels Gade. Daarna een 4-tal nummers voo.
viool, welke allen evengoed werden gespeeld,
nl. Mazurka van Wieniawski, Chanson Marie
Antoinette van Ghr. Kriens. Lieheslied van
SammartiniELman en Cansona van Garl
Bohmbij welke uitvoering tevens het mooie
spel der pianiste zéér de aandacht trok.
Na de pauze trad Romulus" op als cou-
pletzanger met satirieke coupletten op- het
voetbalspel en zooals hij 't noemde „fortcou
pletten"'. \ooral met deze laatste oogstte
hij een reusachtig succes en zal men gaarne
dit lied ter gelegener tijd nog eons hooren.
Het verdere van den avond werd geheel door
muziek in beslag genomen en kregen we nog
te hooien Trio G. gr. t. van Haydn, Bourree
van Handel en Adagio van Bargial, heide
nummers voor cello, terwijl als toegift werd
gegeven Trio vau Mendelsohn. Na uitvoering
van elk dezer nummers klonk een krachtig
applaus ten bewijze, hoe de uitvoerenden het
gehoor wisten te boeien. Was het wonder dat
de heer Romeijn de gevoelens der aanwezigen
vertolkte, door het trio na afloop hartelijk te
danken voor het genot door do schoone muziek
geschonken en hun een tot weerziens toeriep
De pianiste ontving een fraai wit bouquet
met oranjekleuren als hulde van de militairen,
'i Was een schoone avond.
Uit Nieuwersluis.
Men schrijft ons uit Nieuwersluis:
Dinsdag 26 Jan. hadden wij 't genoegen
den heer Don Bosco te zien optreden met zijn
verbazingwekkende tooverkunst. Eerlijk ge
zegd, de meesten onzer stelden zich voor, dat
er een heel gewoon goochelavondje gegeven
zou worden, maar... 't moet gezegd worden,
het programma door den heer Don Bosco
uitceYOéöL hééft onap verwachtingen sex .over-
troffen, het was dubbel do moeite waard om
te zien.
De orde bij de verschillende voorstellingen
laat echter nog zéér mi wenschen over; eencr-
zijds is dit te wijnen aan het gebrek aan com
missarissen van orde, anderzijds aan de be
zoekers. Het spijt mij dit te moeten neers<?hrij-
en, te meer daar men van militairen zulks in
de allerlaatste plaats zou verwachten, maar dc
waarheid moet gezegd wonden. Zoo zag ik 'b.v.
dat bij een voorstelling do burgemeester do
zaal binnentrad, die zich met zijn dame een
voudig door de menigte moest heen worstel en.
Hetzelfde lot ondergingen verschillende offi
ciereu.
Dat zingen en fluiten tijdens het spelen der
muziek verboden is, schijnt ook nog niet door
iedereen begrepen te worden.
Wat is.er nu toch in 's hemelsnaam nog ge
makkelijker dan ie blijven zitten met do kepi
in do hand. Ondergcteekende hoopt dat deze
regelen er toe mogen bijdragen dat dit euvel
zoo spoedig mogelijk worde wegenomen.
EEN BEZOEKER.
Wie komt eens naar Budei?
Een landweerman schrijft ons uit Budel
Naar aanleiding onzer Soldatencourant van
31 Januari ben ik jaloersok op de vele berich-
tenA die er in staan over de gezellige avonden,
die militairen kunnen genieten in dezen mobi
lisatietijd. Nochtans epijt het mij, dat voor
ons, landweermannen, dio hun tehuis toch al
zoo missen, zoo weinig gedacht wordt. Het
eenige, wat wij hier hebben, is nu en dan een
enkelen veldprediker, vrat zeker niet af te keu
ren is', als zij ten' minste het ware verkondigen.
Doch van andere gezellige avonden, vooral aan
de grens' maar ook in de steden, zooals Breda
en Eindhoven, hebben wij niet kunnen ge
nieten sinds 1 Augustus 1914.
Hopende, dat dit een plaats in onze Sol
datencourant mag vinden, om de aandacht
ook tot onze grensbewakers te trekken en het
misschien ook hierdoor mogelijk wordt gemaakt
ook, ons iets te doen genieten, vooral in deze
lange winteravonden.
EEN LANDWEER MAN TE BUDEL.
Uit Coorle.
Men schrijft ons:
't Waren Zaterdag en Zondag weer eens
ecu paar ware feestavonden voor onze jongens
aan de grenzen. Hier traden op 't duettisten-
paar: „Joë en Nelli, van Breda", bij onze
militairen welbekend.
Hun voordrachten en duo's vielen zeer in
den smaak, o.a. ook het mobilisatielied, voor
gedragen door mevr. Kreijnen, dit veroverde
veel succes.
Het geheel werd opgeluisterd door eenige
leden van het- stafmuziekkorps van het 5de
reg. infi We hopen, dat dit voorbeeld navolging
moge vindon voor andere grensplaatsen.
Kennisgeving.
Hiermede geven wij kennis, dat na een half
jaar gemobiliseerd te zijn in Bodegraven on6
een zware slag is toegebracht door het heen
gaan van onzen innig geliefden vriend „Arie",
geb. Klaas Drost, wegens zijne overplaatsing
naar Krommenie. Diep betreurd door zijn
vriend en vriendin Hein en Kee. Een ieder,
die hem in Bodegraven gekend heeft, zal be
grijpen wat een slag dat voor ons is. Dat het
hem in zijn nieuw garnizoen wèl ga en hij ons
niet vergeten zal, is de wensch van zijn oa-
troosbare vriend en vriendin
HEIN en
KEE.
2/2 1915.
(Eenige en algemeen© kennisgeving.)
De Landweermannen
H. L.
J. R.
Bodegraven.
In bruikleen gevraagd.
De militaire club van het 2e eskadron
4e reg. huzaren zou graag enkele voordrachten
in bruikleen ontvangen om nu en dan een
feeslavondje te kunnen organiseeren.
36-Jarige dienst.
Maandagmorgen werd to Tilburg door den
majoor G. H. C. Cramer op plechtige wijze
de gouden medaille voor zes-en-dertig-jarigen
trouwen dienst uitgereikt aan den meeste.r-
geweermaker S. Munts van de infanterie. De
regimentsmuzick liet zich bij een en ander
hooren.
Voor de Nederlandsche vrouwen.
(Van den art. P. Schipper.)
De vrouwen in Nederland
Doen de militairen goed, aan allen kant.
Zie haar verwarmingsgordels en bivakmutsen,
Moesten wij ze zelf maken, wat zouden we
prutsen
Dan verder doen ze voor ons nog zoo veel goede
dingen,
Dat ik ze niet alle hier kan bezingen -,
Maar er is iets, waar ik toch apart over wil
schrijven,
Daar mag ik niet in achterblijven.
Dit voorwerp hebben wij pas ontvangen,
Het is iets, wat je op kan hangen;
Er zit dan nog een blok aan vast
Dat juist in onzen toestand past.
Gij weet nu vast reeds wat het is:
Een kalender; ja, gij hebt niet mis.
Nu, hebben wij zoo iets niet noodig?
Wat zegt ge: is hij overbodig?
O neen, ik zal 't u laten blijken:
Nu kunnen wij ons nooit verkijken,
Wat betreft den datum of 'fc getal,
Hetwelk de dag ons brengen zal.
Want zouden wij ons in den permissie-datum
vergissen,
Dan moesten wij zoo'n dag weer missen.
Nu hebben we ze wel bij hoopen,
Maar je laat niet graag zoo'n dag toch loopen.
En héb je verlof voor een dag of vier,
Heb je van je kalender veel plezier;
Je neemt hem mee naar huis, en dan weer
naar 't fort,
Dan houdt ge geen tijd over, en ge komt niet
tkort.
En 't opschrift herinnert ons steeds aan Neer
lands vrouwen,
Waarvan de meeste soldaten veel houwen.
Het brengt haar lieflijk beeld steeds in ge-
dachten,
Zelfs voor ze bij 't spoor op verlofgangers
wachten.
Och, wist ik persoonlijk rran wie ik mijn kalen
der had,
'b Bedankte er per brief roor, onder 't motto:
„Schat".
IJ muiden. P, S«
Scheiden.
(Van miL G. Vergeer.)
Een schoone avond. Een kalme zee;
De golfjes kussen 't strand.
De zon neigt ter kimme, haar laatste stralen,
Groeten 't land.
Stil gaan zij -voort, zij spreken niet;
Bedroefd ziet hij haar aan,
Slechts enkele urc-n van rein genot,
Dan moet hij scheiden gaan.
Zij minden elkander, zoo teer, zoo rein;
Geluk,.... het lacht hun toe....
Doch 't Vaderland riep. Hij was gereed,
Maar... toch zoo droef te moe.
„Mijn Annie", sprak hij, „straks moet ik gaati
Verlaten dit heerlijk strand,
'k Moet strijden, ginds op die groote zee,
Voor Vorst en Vaderland."
„Mijn Harrv,ga. beste, en strjjd met moedj
Doch niet in eigen krachten.
God blijft met u... Hier dicht bij zee,
Hier blijf ik op je wachten I"...
Een schoone avond 1 Een kalme zee,
De golfjes kussen 't strand;
Zij brengen van Harry, die nooit weer keert,
De groeten naar het land.
Lang bleef zij wachten, eindloos lang,
Zij zuchtte, keer op keer:
„Achi Harry, kom toch, 'k ben zoo beng,,»*««
Maar.... Harry keert niet weer...—
Stil gaat zij voort; Een traan in "t oogl
Een blik vol weemoed 1
En snikkend: „Liefste, keer toch weer!*
Krijgt zij dien laat sten groei
Loosduinen*
Hulde.
(Van mil. H. Swarts uit Noordwyk a;Zee
Op 18 Januari was 't voor de eoldaten,
Die in 't. Huis ter Duin
Ingekwartierd zijn op der duinen kruin,
Een feest, gewoonweg kolossaal,
En reusachtig het onthaal.
Dat 'n soldaat meestal aan eten en drinken
denkt,
Is u allen wel bekend.
Ook 2 humoristen waren geëngageerd.
Geen wonder dus, dat wij ons danig hebben ge-
amuseerd,
Korpl. v. Mei accompagneerde charmant,
Dus klinke zijn lof door heel 't land.
Onze cantinehouder, zijn naam zij bovenal
t geprezen,
('t Is n man, die er mag wezen),
Door hem werd dit feest ons aangeboden,
Want zijn initiatief hadden wij van noode,
Doch bovenal wil ik even zeggen
Dat hij uit de cantine geen winst wil over-
leggen.
Op alles heeft hij ons onthaald
En alles uit eigen -ak betaald.
Tevens breng ik hulde aan onzen kapitein,
Die met de andere officieren tegenwoordig
wilde zijn.
Den kapitein werd een bloemstuk geoffreerd,
Als bewijs, hoo hij door ons wordt gewaardeerd.
Uit dankbaarheid heb ik dit stukje opgemaakt,
Opdat Eikelenboom's gulheid niet in 't ver
geetboek raakt.
Milicien H. SWARTS,
Op het Oorlogsyeld.
(Van hospitaal-sold. Hoekstra.)
Als na een dag van strijden
De nacht zijn sluier spreidt,
Biedt hij den moeden krijgers
"Wat ruste na den strijd.
Van bloeddoorweekten bodem
Klinkt door den stillen nacht
't Gekreun van menig strijder,
Die hier den dood verwacht.
Te middeD der gewonden
Ligt een der strijd«re neer.
De slaap werd hem te machtig;
Hij hoort geen kermen meer.
Zoo ligt hij naast zijn makkers,
Het zwaard nog in de hand;
Hij droomt van zijn geliefden
In 't lieve vaderland.
Hij ziet ze allen weder,
Na al de angst en smart;
Zijn gade en zijn kind'ren
Drukt hij weer aan zijn hart.
Daar slaat op eens de roffel
Dor door den 6tillen nacht;
Te wapenklinkt de hoorn
De vijand wordt verwachtI"
Difc wekt hem uit zijn droomen,
Voorbij is al 't genot;
Dra staat hij in de rijen
En sterkt zich in zijn God.
Weer klinkt het helsch geknetter
Van 't wapentuig in 'i rond;
Daar treft een schot den krijger,
Die neeretort op den grond.
Er vloeit uit diepe wonde
Een breede straal van bloed!.
Hij had zijn dierbre panden
T«"h in den drpom ontmoet!
Breda, ti± ROLRSIJIA,
