a SQlES SOr.PATEl>JCOTmAWT TTPkxx Woensdag so 1 9 l g.
Ons Oorlogsdagboek.
In een vorig nummer hebben wij een compagnie Russen laten zien, dien den strijd en
de ontberingen van den oorlog moede zijn en het bijltje, in dit geval de wapens, er bij
neerleggen. Zoo zijn natuurlijk niet al de Russische troepen. Hierboven zien wij er, die
dapper op den vijand ingingen. Do teekeuing is genomen na het, hevige gevecht bij
Warschau, dat eenige dagen duurde en de Duitschers tot den terugtocht dwong. De
Russen begonnen toen opnieuw aan te vallen en we zien hier een afdeeling in volle actie-
Ten noord-oosten van Soiesons heerscht
aaisfc.
Het aantal Fransche kanonnen, in de ge
vechten van 12 tot 14 januari veroverd,
is 35.
Kleinere gevechten, met succes voor do
Duitschers, hadden plaats in de Argonnenn,
'en in liet bosch van Consenvoye, ten noor
den van Verdun.
De aanval op Ailly, ten zuid-oosten van
St. Mihiel, mislukte reeds tijdens de ont
wikkeling, door het aware vuren.
In Vogezen is niets belangrijks voorge
vallen.
PARIJS. Wij blijven vooruitgaan in de
tuurt van Nieuwpcort en Lombaerteijde.
Onze artillerie heeft den vijand genood
zaakt zijn loopgraven 200 M. meer achter
waarts in het Groot» Duin te verleggen, en
een schans vernield ten noorden daarvan.
Ook werden de versterkingen van den
yijand 'ben zuiden van St. Joris beschoten.
Er hebben artillerie-gevechten plaats ge
had te Yperen, Da Bassée en Dens en een
hevig gevecht te Blangy. De Duitschers
maakten zioh meester van een metaalgie
terij., wij hernamen ze echter onmiddellijk.
Wij hebben onze posities gehandhaafd.
Wij zijn voortgegaan met de vernieling
van de loopgraven te La Boiselle.
De vijand deed een mislukten aanval
tusschen Ailly en Oraonne en wij sloegen
een anderen aanval af in de streek van
Perthes en Beau Sé jour.
Wij vorderden ondanks den hevigen
storm.
Bij Bois-Lo-Prctre word con aanval der
Duitschers afgeslagen.
In de Vogezen ten westen van Orbey
hebben wij: eenig terrein gewonnen.
Het heeft den geheelen dag hevig ge
sneeuwd.
PARIJS. Uit Saint Omer wordt aan de
„Matia" bericht: Volgons betrouwbare
berichten moeten de Duitschers La Bassóe,
waai- hun toestand onder het eonvergeerend
vuur der geallieerden onhoudbaar was ge
worden, hebben opgegeven.
Ook loopt een gerucht, dat onze troepen
tusschen Rtjssel en La Bassée zouden zijn
'doorgedrongen tot Seclin.
PARIJS. De Temps" verneemt ud'b
Bazel, dat in de Vogezen weder groote acti
viteit heerscht. Sinds Vrijdag wordt er
herig kanongebulder gehoord. De Fran-
sclien beschieten n.l. de Duitsche posities.
Uit de dorpen ziet men de vlammen op
slaan.
Om Soissons.
Ifi de laatste dagen is meer dan eens
melding gemaakt van gevechten bij Soissons
in Noord-Frankrijk, waar de Duitschers
ietwat vooruitgerukt zouden zijn. We geven
hieronder berichten daaromtrent, zoowel
van den kant der geallieerden als van
Duïtechland.
Uit een telegram in de „Times" blijkt,
De militairen in vroeger tijd.
(Auteursrecht voorbehouden.)
Pij de huursoldaten der 17e en 18e eeuw viel
over het algemeen weinig te bespeuren van eer
gevoel. Zij waren tuk op een gemakkelijk hee
renleventje, dat hun weinig kostte. Hiernaar
streefde zoowel de gemeenc soldaat, als de offi
cier Ook hun trouw en verknochtheid aan hun
moester® was slechte bij uitzondering te roe
men.
Niet beter gesteld -was het met hun gods
dienstzin. Ora de religio bekommerden de
meesten hunner zich bitter weinig. Het eenige,
waarvoor zij zich warm maakten, was de soldij
en hetgeen zij konden bemachtigen bij do be
storming van de steden en bet afstroopen van
het platteland. Word oen stad vermoesterd,
dan viel aan de overwinnaars alles ten deel
slechte het geschut, het krijgstuig en de klok
ken der kerken kreeg de overste der artillerie.
Niet alleen aan roof en brandstichting maak
ten de soldeniers zich schuldig, het gebeurde
ook, dat zij weerlooze vrouwen, grijsaards en
kinderen uit het veroverd gebied wegsleep
ten en een hoog losgeld bedongen voor
'hun in-vrijheid-steiling. 13ij hun woest op
treden maakten zij geen onderscheid tusschen do
belijders der verschillende godsdiensten; zij be
roofden bovendion evenzeer kerken en kloos
ters als particuliere woningen. En dit alles
geschiedde vaak onder de oogen van den opper
bevelhebber, die meestal machteloos stond te
genover do stormende driften en lago harts
tochten der uitgelaten horden of ook wel op
deze wijze zich den vorderen steun zijner min
deren zocht te verzekeren.
Op papier waren meestal veel meer troepen
in dienst dan in werkelijkheid. Be officieren
bedienden zich van allerlei slinkscho_ streken
om het bedrog te bemantelen. Bij een inspeetïo
werden do noodige manschappen gerequireerd
on inderhaast van wapenen en. ui trusting voor
dat de strijd bier eigeulijik begon op
8 Jan., toen de Franscken diep doordron
gen in de Duitsche positie op het plateau,
waarvan de heuvel 132 het oostelijk deel
vormt eu dat geflankeerd is door de dorpen
Cufflies en Crouy, halverwege op de hel
ling. Tusschen drie dorpen kronkelt zich
d© weg van Soissons naar Chauny omhoog.
Over 't plateau van Yrégny, in het oosten,
gaat de hoofdweg naar Maubeuge en tus
schen deze beide plateaux ligt een zijdal
aan welks einde de vermaarde groeven zich.
bevinden, van waar uit de Duitschers Sois
sons beschieten. Indien de Franscken er in
konden slagen hun zware kanonnen te bren
gen op heuvel 132 of op de hoogten van
Vrégny, zouden ze de Duitschers uit hun
nest kunnen verdrijven,.
Ia den bloedigon strijd der laatste dagen
hadden de Franscken zich vastgezet aan
den rand van het plateau en zij vochten
als helden om verder terrein te winnen.
Dinsdag deden de Duitschers een hevigen
tegenaanval. Uren.lang ging de strijd heen
en weer aan den top van de helling, waar de
Franscken een steunpunt hadden in een
groote boerderij. De Franscken beproefden
weer als tegenaanval op de Duitschers de
oostelijke zijde van het plateau te beklim
men van het dorp Crouy uit, maar de positie
dor Duitschers in de bosschen hier was
onneembaar.
Den volgenden dag mislukte ©en soort
gelijke aanval op bet plateau van Yrégny
van den weg van Soiesons naar Missy uit,
maar de Franschen hielden hardnekkig
stand in de met zooveel moeite .veroverde
verschansingen aan den westrand van het
andere plateau.
Een Duitsche tegenaanval hier en tegen
Crouy mislukte en de Franschen maakten
honderden gevangenen.
Intusscken maakte de overstrooming het
vervoer van versterkingen over de Aisne
steeds moeilijker. Houten bruggen en pon
tonbruggen bij Missy werden voortdurend
weggeslagen. De Duitschers maakten van
dit voordeel gebruik om de kracht van hun
aanvallen van Crouy en heuvel 132 te ver
plaatsen naar het plateau van Vrégny en
het C'hivresdal ten oosten hiervan en dron
gen door tot Missy.
Daar d© overgang hier zeer bedreigd was,
konden de Franschen het niet wagon troe
pen te houden aan den noordelijken oever,
daar aanvoer van vei sterk i ngen niet ver
zekerd was. Zoo moesten de gewonnen posi
ties hier en bij Crouy en ook de linie langs
den weg SoissonsMissy geleidelijk worden
ontruimden met uitzondering van een
strijdmacht voor Soissoqs. werden de Fran
schen naar den linkeioever teruggetrokken
over een front van ongeveer 10 mijlen.
De tegenslag is ernstig, merkt de corres
pondent op, maar men moet de beteekenis
er van toch niet overdrijven. Nu de Fran
sche kanonnen nog den noordelijken oever
bestrijken, acht hij liet onwaarschijnlijk dat
de Duitschers zullen trachten de rivier over
zien. Maar was de inspecteur heen, dan ver
dwenen ook die paradesoldaten weer even vlug
als zij verschenen waren, terwijl de soldij,
welke voor hen betaald' bleef worden door den
vorst of de stad, ten behoeve waarvan zij ge
worven heetten, in de zakken der officieren
verdween. Nog gemakkelijker liep dat van
stapel, als de inspecteur zelf van wanten wist
en ook in het zaakje betrokken was.
Het voorbeeld van den veldheer, die het
commando voerde, zijn godsdienstzin en zede
lijke levenswandel hadden nog wel eens mach
tigen invloed op de minderen en beteugelden
soms de ongeregeldheden van het leger. Tijdige
uitbetaling der soldij en streng© tucht waren
anders de eenige middelen om die bonden van
avonturiers.©n loegloopers, die te vadsig waren
om te weikon voor hun dagelijksch brood, bin
nen de perken van het fatsoen te houden.
Do tucht was inderdaad buitengewoon streng
de handen van den regimentscommandant.
Deze had onbeperkte rechterlijke volmacht over
de soldaten en hun gezin, dio onder „zijn
stok" stonden, zooals het heette, want bij de
lichamelijke kastijdingen speelde do stole een
groote rol. Heel vaak werd do doodstraf toe
gepast, nu eens door fusïlleeron, ophangen of
onthoofden, dan door verbranden, radbraken
of vierendeolen. Do vuurdood wachtte wie be
schuldigd werd van tooverijden godslasteraar
werd de tong uitgesneden, den moineedigo
werden do beid© eedsvingers afgehakt.
Dr. H. H. KNIPPENBERG,
Landweer-sergeant.
De laatste Nederlandsche troepen in
den oorlog van 1733-1794-1795.
door
J. G. A. VAN HOGERLINDEN.
In 1792 veroverde de Fransche generaal Du-
mourïez d© Oostenrijksohö Nederlanden (het te-
gonwoordige België),1
te komen en oen aanval in d© richting va.n
Soissons kon gemakkelijk wordeu terugge
slagen. En de correspondent heeft goede
hoop als heb weer maar beter wordt, dat dé
Franschen hun oude stellingen zullen kun
nen hernemen.
Uit het groote Duitsche hoofdkwartier
komen zeer breedvoerig© berichten omtrent
de gevecliteai van 7 tot 14 Januari. Wij ont-
leenen daaraan liet volgende:
Op laatstgenoemden dag, toen er geeii
sprake meer was van teruggaan voor de
Duitschers, word de vijand ten slobbe
van de bellingen van de hoogten van Vré
gny verdreven, voor zoover hij al niet des
rachts tegen ©n over de Aisne teruggetrok
ken was. Een compagnie van het Leib-re-
giment drong met de duisternis zelfs door
tot in de voorsteden van Soissons. Onze
troepen zuiverden het geheel© voorterrein
tot de Aisne van den vijand. Alleen in de
rivierkromming ten oosten van de stad
konden Fransche afdeolingen zich nog
handhaven.
In deze gevechten bij Soissons werd de
vijand op een frontbreedte van ongeveer
12 tot 15 K.M. ongeveer 2 tot 4 K.M. te
ruggeworpen, ondanks zijn sterke stellin
gen en ondanks zijn numeriek overwicht.
Aan zijn zijde streden cl© veertiende infan
terie- en de vijf-eu-vijftigste reservedivisie,
een gemengde jagerbrigade, een territoriaal
irfanterieregiment en bovendien Turco's,
Zouaven en Maroldcaansclie tirailleurs. Van
deze troepenmacht geraakten meer dan
vijfduizend man iii Duitsche gevangen
schap. De oorlogsbuit was zeer groot. Wij
veroverden achttien zware, zeventien lichte
kanonnen, verder revolverkanonnen, vele
mitrailleurs, geweer- en handgranaten en
een groot© hoeveelheid infanterie- en artil
leriemunitie.
Deze schitterende strijd voerde de Duit
sche troepen naar lange weken van stillig
gen in de wintercampagn©, in zoo ongun
stige weersgesteldheid. Ook in deze dagen
van strijd hielden wind en regen aan. Er
werd gemarcheerd langs doorweekte wegen,
aangevallen over de velden va-n weake klei,
gevochten in met modder gevulde loopgra
ven en verbrokkelde steengroeven. Vaak
bleven de 1 aarzen in de modder steken en
vochten de soldaten blootsvoets verder.
Wat onze vuil uitziende maar door
lichaamskracht en oorlogsgeest schitterende
troepen volbrachten, is boven allen lof ver
heven. Hun dapperheid en volharding von
den erkenning, door het feit, dat 'de Kei
zer, die den strijd bijwoonde, nog op het
slagveld den verantwoordelijken aanvoerders
ridderorden verleende. Generaal Lockow
ontving de Orde Pour le Mérite; luitenant-
generaal Wichura de Huisorde der Hoken-
zollern.
Heb' bij Soissons verkregen resultaat is
behalve aan do uitnemend© doelbewuste
leiding en aan de^ïfachtig» verrichtingen
der soldaten, te danken aan de samenwer
king van alle wapenen, infanterie, veldar
tillerie, pioniers, die elkaar wederkeerte
steunden. Ook .dér .telefoonafdeeling droeg
tot het welslagen bij.
Rusland.
Op het Oostelijk ooHogslerrein.
WEENEN. Officieel wordt bekend ge
maakt onder dagtcekening van 16 Januari
'snam. In Polen, Galicië en de Karpathen
is de boestand onveranderd.
Aan de Doejansbz heeft onze artillerie
in een gevecht met vijandelijke veld- eu
zware artillerie wederom groot succes ge
had.
PETROGRAD. De Groote Generale Staf
bericht: „Aan den rechteraever van de
Beneden-Weichsel rule ken -wij met suoces
verder. Onze voorgeschoven afdeelingen
Lebben den vijand verjaagd uit het dorp
Buly SulkowskL
Op dén linkeroever van de Weichsel deed
de vijand op 16 Januari een reolcs hevige
aanvallen op onze linies in de buurt van het
dorp Goemine. De vijandelijke legermacht
bestond uit niet minder dan zes regimenten.
Na zeven achterehvolgende aanvallen en een
hardnekkig bajonet-gevecht hadden de Duit
schers sleohts één loopgraaf van een onzer
voorgeschoven compagnieën veroverd.
In andere sectoren werd de vijand terug
geslagen en genoodzaakt op zijn stellingen
terug te trekken.
De Duitschers ondersteunden hunne aan
vallen door een hevig vuur, voornamelijk
van zwaar geschut, dat zij richtten op de
rectoren, die naast de aangevallene lagen.
In de buurt van het dorp Konopnitza
werd de vijand, nadat hij door sappen op
30 pas van onze loopgraven was genaderd
om ons aan te vallen, met handgranaten
overstelpt en werd zoodoende zijn beweging
gestuit.
Onze vrijwilligers, gebruik makend van
de verwarring van den vijand, naderden en
bombardeerden mot granaten den verbin
dingsweg der Duitschers, die genoodzaakt
werden dozen te ontruimen.
De streek ten zuiden van Pincaow werd
door den vijand hevig onder vuur genomen
hij trachtte tot drie malen toe de linie van
een onzor voorgeschoven detachementen te
nemen, maar werd teruggeslagen.
Een zware Oosten rij ksche batterij van
groot kaliber, die Tarnow beschoot, werd
door het vuur van ons geschut tot zwijgen
gebracht, zoodra haar opstelling was ont
dekt.
In de Boelcowina namen onze voorgescho
ven troepen stormenderhand de Ka'rpatbi-
sche bergpas Kirlibaba aan de grens van
Zevenbergen, gelegen aan den weg van
Kim peling naar Marrn arossrigel en Deesz."
In Oost-Pruisen en Polen.
Uit Petersburg wordt aan de „Times"
geseind, en wij laten dit bericht hier vol
gen ter aanvulling van het officieel© Rus
sische bericht in liet ochtendblad, dat de
Russen aan de grenzen van Oost-Pruisen
weera cbiever optreden, n.l. te Rosoy, aan
den weg naar Ortelsburg en te Radzanof,
achttien mijlen ten Zuidwesten van Mlawa-
Op béide plaatsen drongen cavalerie-afdee
lingen. den vijand terug.
Het schijnt, aldus seint de correspondent
verder, nu wel zeker dat de Bzoeralinie
wordt ontruimd. Aan den anderen kant
duren de aanvallen tegen heb Russische
corps, dat de stellingen aan de Rafka bezet,
ter weerszijden van den spoorweg van
Warschau naar Skierniewitsj, onafgebroken
voort. Men vermoedt, dat de vijand, besef
fend dat het hem onmogelijk is den spoor
weg van Sochatsjef naar Warschau te ver
meesteren, wil trachten den spoorweg van
Skierniewitsj te verkrijgen om de Russische
linie te doorbreken. Maar daar de legers
van den grootvorst dezer dagen met een
niillioen versche troepen zijn versterkt, ver
wacht men de mislukking der vijandelijke
-pogingen.
Gevluchte boeren uit de streek van
Sochatsjef, doe te Warschau zijn aangeko
men, doelen mede, dat de D:uitsche gewon
den uit de hospitalen zijn vervoerd eu dat
wagonladingen met munitie en voorraden
naar Lodz werden gezonden. De intendance
magazijnen in do buurt van Kutno, Lowdtsj
en Sochatsjef zijn overgebracht naar
Nieszawa (bij de Dujtsch© grens), Alexan-
drowo en Wloclawek. Met dat doel xequisi-
tioneeren de Duitschers de boerenwagens.
'Gemeld wordt dat de Duitschers Lodz zeer
hebben versterkt.
I ta i i
De aardbeving in Italië.
Natuurlijk zijn de dagbladen nog niet uit
gepraat over de vreeselijkc aardbeving.
Merkwaardig is welwat Marconi, de uit
vinder der draadlooae telegrafie, over de
catastrofe meedeelt. Hij verklaarde diep ge
troffen te zijn door het bezoek, dat hij aan
de door de aardbeving geteisterde streken
heeft gebracht.
„Met geen woorden", zoo zeide hij, „zijn
de verschrikkingen, de hulpeloosheid en de
ellende te beschrijven, waaraan de zoo zwaar
beproefde bevolking ten prooi ie. Ik heb
nooit iets dergelijks gezien, ik had zelfs
nooit gedacht, dat zoo iets zou kunnen
voorkomen." En hij voegde daaraan toe:
„De Koning vertelde mij, dat hij van zijn
jeugd af, alle door aardbevingen getroffen
streken in Italië hoeft bezocht, deze aard
beving echter was noodlottiger geweest
dan alle andere, ook die van Messina, daar
het percentage van de overlevenden te Avez-
zano slechts 2 a 3 proc. bedraagt tegen 30
proc. in Messina.
„Ook was deze aardbeving heriger dan
ooit een vroeger is geweest. Om een voor
beeld te noemen Een voerman reed op 50
yard afstamde van een huis; door de aard
beving werd het huis tegen hom aangeslin-
gerd, zoodat man, paard en kar daaronder
bedolven werden.
„Avezzano bestaat niet meer, het lijkt
alsof de stad door een reusachtige machine
i tot poeder vermalen is."
'J Marconi beschrijft verder het ijzingwek-
kende tooneel van de in ontbinding verkee-
rende lijken, die in bet rond liggende red-
ders bemoeien er zich niet mede, daar zij
I terecht van meening zijn, dat zij beter doen
al hun aandacht aan de gewonden te
wijden.
Geen enkele organisatie zou in staat zijn
bij een ramp van zulke afmetingen geheel
aan de behoefte om hulp te voldoen.
'Heb treurigst is, dab de redders de bedol-
venen om hulp hoorden' roepen en niet bij
machte waren hun redding te brengen, ten
gevolge van het geringe aantal redders. Zij
hadden daarom hier en daar palen in den
grond gezet ter aanwijzing van de plaatsen,
van waar geluiden waren gehoord, ten
einde dan later, wanneer het aantal redders
versterkt was, met de noodige reddingsmid
delen terug te keeren. Toen deze redders
echter aankwamen, waren de meeste stem
men verstomd.
Op 1 Febr. 179-3 verklaarde Frankrijk ook
aan de Nederlandsche regeering den oorlog,
omdat de laatste niet verkoos de Schelde te
ontsluiten voor de Fransche oorlogsschepen.
(Dit recht bezat ons land sedert den vrede
van Munster van 1648). Het gevolg was, dat
©enige schepen tegen hot verbod toch do
Schelde opvoeren, wat onzerzijds een protest
uitlokte) dat gesteund werd door Engeland.
Na den door van Bodewijk XVI op net scha
vot, verbrak de Engelsche regeering allo bei
trekkingen met Frankrijk cn zond •een expe-
ditieleger onder den hertog van York naar
onze gewesten, terwijl do Oostenrijksche troe
pen gecantonneerd waren in dc omstreken van
Geldern.
Den 16en Febr. 1793 trokken de Franschen
ons land binnen dc voorhoed© werd gevormd
door d© uitgeweken Bataven onder Daendels.
Eenigo vestingen in Brabant werden ingeno
men, andere, zooals Klunderfc cn Willemstad,
hielden stand.
Het Nederlandsche leger, onder Prins Fre-
dorik, trok de Franschen tegemoet.
Alvorens met hen slaags te raken, versloeg
het Oostenrijksche leger Dumouriez, die daarna
zich uit ons grondgebied terugtrok naar Leu
ven.
Deze Fransche generaal maakte daarna ge
meen© zaak met de Oostenrijkers, om te trach
ten hot koningschap in Frankrijk te her
stellen.
De vereenigdo Oostenrijksche, Engelsche en
Nederlandsche legers trokken daarna Vlaande
ren binnen, doch in Frankrijk had men onder
wijl ook niet, stil gezeten. Groote legers, ge
vormd door den kiindigen Carnot, Ifrokken de
bondgenooteu tegemoet. Bij Fleurus behaal
den de Franschen ecne belangrijke overwin-"
ning. Voor de tweede maal betraden de Fran
sche troepen, gesteund door de Patriotten,
onze gewesten. Dc laatsten wilden do Neder
landsche provinciën bevrijden van de slavernij
der Prinsgezind© partij. Een oproep aan de
inwoners van ons land door den Stadhoudoi;
- -.1 den tegenw oordigen
modernen krijg kan voorkomen, zooals zelfs voor 10 a 12 jaren nog niet mogelijk
was. Door de Duitsche troepen is, in den omtrek van Yperen, België, eon Engelsch
vliegtuig neergeschoten; de twee vliegers zijn bij de loopgraven der Duitschers
neergevallen en dus aan dezen overgeleverd. Maar zij gaven ,nog geen kamp, of
schoon de eene gewond is. De andere schiet nog op de vijanden en weet ze ook
te treffen, zooals men ziet. Maar aan hun lot zal ton slotte wel niet meer getwij
feld kunnen worden gedood of gevangen genomen, daartusscheD hebben zij do keuze.
In Kauhasie.
De Petersburgschs correspondent van de
„Times" meldt, dat in den Kaukasus het
gevecht in het westen nog voortduurt, maar
dat er allo vooruitzichten zijn op een be
slissende overwinning der Russen, die den
vijand uit liet gebied over de Chorok-rivier
(de Tsjaroeg) terugdringen. Langzaam maar
zeker worden aan het westelijk front dus
vorderingen gemaakt door de Russen, het
Turksche leger van Erzeroem schijnt vrijwel
vernietigd, maar aan het oostelijk front zijn
de Turken en de benden van Koerden, die
zich bij de Turksche troepen aansloten, nog
de baas. Intusschen echter worden te Joelfa
aanzienlijke Russische versterkingen aange
voerd, zoodat men hoop heeft ook het. Rus-
sisch-Perzische grensgebied te zuiveren en
weldra Tebriz te hernemen.
Willem V, deed een 7000 man vrijwilligers toe-
Stroomen.
Nadat do Franschen onder Pichegru op 1
September de grenzen overgetrokken waren,
verliet het Nederlandsche leger het zuiden van
ons land en trok terug achter de Maas en liet
Engelsche loger achter Waal en Rijn.
De Nederlandsche troepen verdedigden zich
voor hot laatst in den Bommolorwaard 1), doch
nadat Pichegru op 27 Dec. 1794 do bevroren
Maas kon overtrokken en de Nederlandsche
soldaten vluchtten naar Loevenstein en Utrecht,
was de weg nnar Amsterdam over.
De Stadhouderlijke familie verliet den 17on
Januari 1795 ons land om naar Engeland
scheep le gaan dc generaal Pichegru deed 20
Januari zijn intocht to Amsterdam.
De Engelsche troepen verlieten over de Ve-
luwe on door den Achterhoek het: Nederlandsche
grondgebied en scheepten zich te Embden in
naar ]iun vaderland.
De Nederlandsehe troepen verliepende
meeste officieren namen hun ontslag; later
werden weer troepen in Osnabrück samenge
trokken, doch dit had absoluut geen gevolg.
D©n 16cn Mei. 1795 werd oen verdrag cn allian
tie gesloten tusschen do Fransche republiek
en de republiek der Vereenigde Provinciën,
waarbij de laatste slechts in naam onafhanke
lijk bleef.
1) Eon uitgebreid dagboek ovor dit laatste
standhouden zal men vinden in de Verslagen
en Mededeelingen dor Geschiedkundige Ver-
eeniging Gelre in 1915. (Verschijnt in Juli a.s.)
24ste week.
11 Jan. Op d© vrijwillige Nederlandsche
Oorlogsleening van f 275 millioen
is voor bijna f 410 millioen
ingeschreven.
Marconi zelf hoorde van onder de puin-
hoopen van een meisjesschool twee stemmen
van meisjes, die om hulp riepen en zeiden,
dat zij totaal ongedeerd waren, daar zij
door oen piano waren beschermd. Zij had
den dus twee dagen en een nacht zonder
voedsel doorgebracht. Alle pogingen om de
meisjes te bereiken waren echter vergcefsch.
Marconi zelf werkte tot hij totaal uitgeput
was van den honger. Toen ging hij op voor
stel van den Koning mede naar Rome. Ilij
organiseerde echter eerst nog kleine afdee
lingen voor het blusschen der branden, die
op verschillende punten waren uitgebroken,
daar hij vreesde, dat er menschep levend
zouden verbranden.
Aan „De Tijd" wordt nog uit Rome ge
meld:
Onder grodte deelneming van het Ro-
Engeland beantwoordt het
Amerikaansche protest tegen de
benadeoling van don Amerikaan-
schen en neutralen handel met
een nota. welke van bevredigen
den en verzoenenden aard is.
Volgens lieriohten ziet Tur
kije van zijn voorgenomen expe
ditie tegen Egypte af; de afge
kondigde Heilige Oorlog schijnt
weinig weerklank onder de Mo-
hamedanen te vinden.
Een strijdmacht der Zuid-
Af rikaansch© Unie bezet Scbuil
drift, waarop de Duitsoh© troepen
over de Oranje-rivier terugtrek
ken.
12 Bij Vrégny, ten noord-oosten van
Soissons, drijven de Duitschers,
bij gelegenheid van de aanwezig
heid van den Keizer aan het wes
telijk front, de Franschen tot op
den zuidelijken oever van de
Aisno terug zij maken 5000 man
krijgsgevangen en nemen 35 stuk
ken geschut.
13 De Oostenrijksche minister van
buitenlandsche zaken graaf Berch-
teld treedt af en wordt door den
Hongaarschen minister baron
Stephan von Burian igevolgd.
Het Noorsehe stoomschip
.„Castor" stoot in de Noordzee op
een mijn en zinkt.
Do Russen brengen aan het
elfde Turksche legerkorps te Otli
in den Kaukasus oen nieuwe ne-
nieinsche publiek kwam des nachts de eerste
trein met gewonden uit het geteisterde ge
bied binnen. De zwaargelcwetsten werden
onmiddellijk per auto of ziekenwagen naar
de hospitalen gevoerd, waar reeds alles in
gereedheid was gebracht, om de eerste hulp
te verloenen. Drie gewonden zijn tijdens het
vervoer overleden. De koning,'die "'savonds
van zijn auto-tocht door de provincie Rome
was teruggekeerd, liet nog vroeg in den
morgen naar den toestand der gewonden
informeeren. In opdracht van d© regeering
gaat Visoehi, onderstaatssecretaris van het
Ministerie van Openbare Werken naar de
meest geteisterde streken.
De schade, door de aardbeving in Rome
aangericht, is belangrijker, dan men aan
vankelijk vermoedde. Personen zijn, voor
zoover bekend niet gedood. Min of meer
ernstige schade is toegebracht aan de zuilen
op het plein voor den St. Pieter. De gevel
van de H. Ignatiuskerk is eveneens bescha
digd: twee zware cementbollen vielen naar
beneden, waardoor een werkman gewond
werd.
Aan de Porta del Populo hangt het pau
selijk wapen zóódanig af, dat de doorgang
is versperd. De koepel van de kerk van den
H. Carlo Catinari is gesprongen en het
prachtige schilderwerk is reddeloos verlo
ren Van de kerk van Lateranen is het
beeld van den H. Paulus naar beneden
geslingerd.
De publieke gebouwen hebben weinig ge
leden. De kerk van de H. Agatha dei Goti
vertoont eenige scheuren, evenals de uni
versiteit en de kerk van San Celso en San
Giuliano. De Antonius-zuil op de Piazza
Colonna is niet, gelijk gemeld werd. ver
schoven.
Het vermoeden, dat de eerste aardschok
door meerdere gevolgd zou worden, is reeds
bewaarheid. Gistermorgen om vier uur
werd opnieuw een aardschok gevoeld. In
©enige stadsgedeelten vluchtte de bevolking
naar buiten.
ROME. Hoewel de Paus uit het Vati-
caan een bezoek heeft gebracht aan het
hoëpitaal Santa Marta, heeft hij geen Ita-
liaanschen grond betreden, noch het gebied
van het Vatioaan verlaten.
Zuid-Af rika.
De rebellie In Zuid-Afrlka.
Men zendt aan „De Nieuwe Courant" uit
Zuid-Afrika afschrift van een brief gericht
aan ©en bekend Britsch dagblad. Hierin
wordt betoogd, dat de provinciale verkiezingen
in Transvaal er op wijzen dat het ministerie-
Botha niet langer het vertrouwen der kiezers
in de Unie heeft en dat, indien het den
moed had ©en algemeene verkiezing uit ta
schrijven, dit ministerie z&u vallen.
„Toen nu de oorlog begon", aldus de sohrij-
ver, „werd de "Unie verzocht, haar loyauteit te
toon en door Duitsch Zuid West-Af rika te ver
overen.
Hadd© do regeering toen gedaan wat dui
delijk haar plicht is, dan had ze de rogeerin"
te Londen gewaarschuwd dat men van een
groot deel dor bevolking, in casu het Hol-
landsch sprekenddeal, niet kon verwachten,
dab deze veroveringen zou gaan maken voor
hetzelfde volk, dat nog geen twintig jaar. ge
ledon haar vlag omlaaghaalde en haar grond
gebied in bezit nam.
Men heeft geenorlei bewijs dat zij, die nu te
boek staan ais rebellen tegen hot Rijk, dien
naam verdienen. De regeering kan in rede
lijkheid slechts ééncn eisch aan hen stellen
hun huis en de grenzen van hun land te ver
dedigen tegen een vijand die daar zou willen
binnendringen.
Als de regeering dor Unie duidelijk en naar
waarheid bad uiteengezet het standpunt van
hot Hollandsch sprekend deel der bevolking en
haar redelijk bezwaar om tegen ha-ar wil ge
bruikt .to worden in het belang van het Rijk,
doch niet in dat van Züid-Afrïka op zichzelf'
dan hadden wij het woord „rebellie" binnen de
grenzen der Unie niet gehoord.
De ellendige toestand waarin dit land is ge
stort, is enkel te wijten aan de verkeerde voor
stelling,' die verantwoordelijke raadgevers der
Kroon gaven van den staat van zaken. Had do
regeering te Londen duidelijk begrepen, hoe d©
Hollandsdhe Afrikaners den geest der Wet van
de Verdediging opvatten, dan zou zij niet heb
ben aangenomen het aanbod der Umerogeering
om de verdedigingstroepen en de burgers te ge
bruiken om Duitsch grondgebied to ver
overen".
De schrijver zegt dan dat geueraal Smuts
het Z.-A. parlement overhaalde zijn politiek
goed te keuren, door valscbe rapporten en
verkeerde voorstellingender feiten. Met be
hulp van het Britsche deel smoorde hij de stem
van zijn eigen landgenooten en versloeg zijn
politieke tegenstanders onder hen.
„De burgers, die zidlv tegen hem verzet had
den", vervolgt hij dan, „werden tot wanhoop
en rebellie gedreven en tegen hun wil genood
zaakt zich te stellen buiten de wet en oproer
lingen te worden.
Hoe kan Zuid-Afrika's toekomst anders als
donker en somber wezen? Hot bloed nan edele
vaderlanders is door broederhand vergoten en
schreeuwt om wraak. Wantrouwen en rassen-
baat zullen met onverwoestbare kracht her
leven".
„Hot eenige middel", aldus besluit deze
schrijver, „is dat voor hot te laat is, zijn
Excellentie de gouverneur-generaal eischo dat'
het tegenwoordig ministerie aftrede en een al
gemeene verkiezing plaats hebbe".
derlaag toe, met een "root aantal
krijgsgevangenen en buitgemaak
te artillerie.
14 De Engelsche troepen nemen
bezit van de Duitsche stelling bij
La Bass-ée, terwijl de Zouaven
een succes bij Atrecht behalen.
Aanval op Warschau door
een Duitsch luclit-eskader, dat
o-p oen twintigtal plaatsen bom
men geworpen heeft.
15 Volgens Turksche berichten ri
de Fransche onderzeeër ,,Sa-
ptair" bij een poging em door de
Dardanellen te varen op een
mijn gestooten en gezonken.
- Russische troepen dringen
ten zuiden van Ortelsburg in
Oost-Pruisen, na het terugei ringen
der Duitsche cavalerie bij Serpec
De Russische" v-loot boort in
do Zwarte Zee tachtig zeilsche
pen met Turksche versterkingen
voor Anatolië in den grond.
De strijdmacht der Zuid-
Af rikaansche Unie bezet Swa-
kopmund.
In Polen, Galicië en de
Karpathen beletten regen eu mist
aan beide zijdon de operaties.
De berichten van het westelijk
oorlogstooneel maken in hoofd
zaak melding van een onafgebro
ken artillerie-duel.
