OP ZEE.
a
XX .H2 S03L.!D^T:E;:ixr0«3TJTlAX:ixr"X» van Vrijdag: IS Januari X Q X S.
Engelsche bladen brengen nog steeds nieuwe kiekjes uit de door de Duit-
schers beschoten plaatsen aan de Oostkust. Hierboven worden we nog eens weer
verplaatst naar Scarborough, de meest geteisterde plaats en ons wordt een huis
getoond, dat. al bijzonder erg geteisterd is door do bommen en granaten. Van de
beneden-verdieping is niet veel meer overgebleven. Doch dit is niet het ergste: al
de bewoners van het huis, man en vrouw, met twee kinderen, zijn door het nood
lottige schot van het Duitsche oorlogsschip-gedood.
Niet beef 'k voor eigen leven, dooh voor het
Vaderland,
M ij n leren wil ik geven, dat stel ik in Gods
hand.
Ons Vaderland, het kleene, het is van ons
alleen.
"Wat ons ook kan verdeelen, daarin zijn allen
één.
Waarin wij ook verschillen, rang, stand, ge
slacht, geloof,
Hiorin kan niets ons scheiden, hier blijft de
zelfzucht doof.
Wq leven hier tevreden in 't Leve Nederland.
Een ieder mag 't betreden, maar wapens uit
de hand.
Komt men gastvrijheid vragen, .wij weigeren
ze niet.
Maar wie ze af wil dwingen, komt niet in ons
gebied.
Des riep ik n te wapen tot dekking onzer grens,
En niot om ij delen krijgsroem, daaraan denkt
hier geen mensch.
Wél om den strijd te koeren van hof en vrouw
kind,
Hiep ik u van uw arbeid, te zamen eensgezind.
Van 't noorden tot het zuiden, van 't oosten
tot do kust,
Werkt gij daarom thans samen tot heil van
onze rust.
Mocht toch een vijand komen, dan vindt hij
klaar ons staan,
Wij zullen hem bestrijden, vereend om onze
Vaan.
Wij bidden 'b Hemels zegen en strijden Blechta
voor recht.
Wij worstelen voor vrijheid, wij zijn van
niemand knecht.
Wij zullen cms verweren, hardnekkig, koppig,
stug.
Gedachtig onzen volksaard; wij krommen niet
den rug.
Maar zon het noodig blijken, als 't gaat om
Hollands naam,
Dan willen wij niet wijken, dan vallen wij te
Wflmins van Nassaue, ben ik van Hollandsch
bloed.
Het Vaderland getrouwe, blijf ik tot in den
doed.
Os toestand in den reuzenstrijd.
Men zou willen zeggenzóó kan het toch
niet langer duren. Reeds twee maanden lig
gen nu in Frankrijk en in een klein stukje
van België de lange, lange liniën der vij
anden tegenover elkaar eri er komt geen ver
andering in. De eene dag moge iets kalmer
zijn dan de andere, er gaat er geen voorbij,
zonder dat er gevochten en meestal zeer
hevig gevochten wordt. En niettegenstaande
dit alles geen verandering in den toestand.
De gebogen frontlinie, onze lezers hebben
op de kaart in ons vorig nummer kunnen
nagaan, hoe zij loopt. moge hier en daar
een kronkelingetjo meer of minder krijgen,
in haar geheel bleef ze al die maanden pre
cies dezelfde. En eiken dag vordert zijn buit
aan menschcnlevens, eiken dag vallen er
nieuwe dooden en gewondenDaar moet
toch eens verandering in komen
Het lijkt er nog niet op. De telegrammen
der laatste dagen gelijken haast precies op
die dear voorgaande: hevige kanonnades
hier en daar, hardnekkig kampen om een
dorp, een gehucht, een huis zelfs, om oen
steunpunt van welken aard; oen klein voor
deeltje hier behaald door de Duitsohers,
ginds door de Franselen of Engolschen,
en verder altijd de modder, hot slijk, het
water. Weken lang staat reeds deze oorlog
in bet toeken van den modder, die zich op
hoopt in de loopgraven, die de wegen onbe
gaanbaar maakt, die de,operaties'der artil
lerie ten zeerst belemmert.
Zoo gaat het in 't weeten, zoo in 't oosten.
Het weer is overal ongunstig en het is wel
een factor, waarmee men in den oorlog te
rekenen heeft. De regen en de modder
verhinderen groote operaties, en het is zeker
ten dcele daarom, dat ook in het oosten
in den toestand weinig of geen verandering
komt. Voor het Oostèrïront komen daarbij
nog sneeuwbuien en een koude van zelfs 25
graden vorst. Ofschoon het ook hard ge
sneeuwd hoeft in de .Vogezen,
Doch waar men ook heen ziet, van 't
Wfesten als van 't Oosten komen maar onbe-
teekenende berichten, en steedB weer moet
men den uitroep herhalendat kan niet
langer zoo durenEen aanval van den eenen
of anderen kant kan niet uitblijven en het
lijkt wel, dat do geallieerden daartoe zullen
overgaan. Generaal Joffre schijnt een plan
in dien geest te hebben. Men merkt reeds,
dat hij. hier en daar druk uitoefent. Er werd
Woensdag hevig gevochten op vele punten
van de zee tot de Oise. Vooral bij Soissons
vallen de Fransehen heftig aan. Maar de
Duitschers zijn er op hun hoede en de tele
grammen maken melding van zware tegen
aanvallen. En nog op dit oogenblik is er
blijkbaar van geen van Ixeide kanten sprake
van ee-nig verwrikken der linie.
Uit het Oosten evenmin berichten van
eenig belang. Pr-emysl, in Galicië, wordt
thans belegerd, maar volgens de Oosten
rijksche berichten zonder succes. De aan-
vailen der Russen stuitten af op den tegen
stand der bezetting, die nu en dan uit
vallen en den belegeraars zware schade toe
brengen. Overigens daar en in Polen slechts
onbeduidende gevechtenOostenrijk schijnt
thans, met behulp van Duitsche troepen, de
Serviërs krachtig te lijf te willen gaan.
Maar men moet nog afwachten, wat daar
van komt. Over 't geheel blijft steeds af
wachten de boodschap, ook ter zee, waar
het in de laatste dagen merkwaardig stil is.
België.
Brante AjUwerpen.
Een correspondent te Roosendaal seint:
Dinsdagavond, omstreeks half zes, zijn de
groote oliefabrieken van de Huileriea Anver-
soises, van de firma VanGorpenCo.,
en die van de firma Martens en Co.,
te Merxem, totaal afgebrand.
Waarschijnlijk is het deze brand geweest,
die in verschillende grensgemeenten het
geloof heeft doen ontstaan, dat Brussel in
brand stond.
De beide oliefabrieken zijn gelegen in de
onmiddellijke rabijheid van de bekende
fabrieken der firma Jurgensdoch deze
fabriek bleef onbeschadigd.
Behalve de genoemde oliefabrieken, zijn
ook geheel verbrand de ,,banketterie Anver-
soiso, en nog 12 groote, nabijgelegen huizen.
Door het overloopen van de vaart, is ge
heel Merxem overstroomd.
Duitschland.
Graaf Witte en de vrede.
Wij vernemen dat graaf Witte, de beken
de Russische staatsman, onlangs in Duitsch-
land vertoefde, te Berlijn en te Keulen, na
tuurlijk met voorkennis van de Duitsche
Regeoring. Dit bezoek moet plaats gehad
hebben op verzoek van de vredes-partij aan
het Russische hof. Deze partij, zegt men,
heeft, na het échec van den grootvorst Nico-
laas Nicolajwitsj bij diens poging een op-
marsch te doen naar Berlijn, weer het heft
in handen gekregen.
Graaf -Witte is weer naar zijn vaderland
teruggekeerd.
Frankrij k.
Op het Westelijk oorlogsterrein.
PARUS. (Communiqué van Maandag
avond) Ten noorden en ten oosten
van Soissons heeft de vijand den ge-
heelen nacht de posities van het plateau
Pèrrières en heuvel 132 beschoten. Heden
heeft hij opnieuw een hevigen aanval ge
daan om laatstgenoemd punt te heroveren.
Het resultaat is nog niet bekend.
Overigens is er niets bijzonders gebeurd.
BERLIJN. Mededeeling van den grooteu
general en staf
Op het westelijk oorlogstooneel kwamen
ten zuiden van het kanaal bij La Baseée
eenige onbeteekenende gevechten voor, die
tot nog toe geen resultaat hadden.
Bij Crouy deden de Franechen gister
avond een aanvalzij werden echter onder
zware verliezen afgeslagen.
Hedenmorgen begon de strijd daar weer.
Dinsdagnamiddag werd in de streek ooste
lijk van Perthes een Fransche aanval onder
nomen, die echter door ons vuur werd ver
hinderd. Do vijand leed zware verliezen,
In het Argonnenwoud werd aan de
Chaussée Romaine een Fransch steunpunt
veroverd. Twee officieren en 140 man vielen
daarbij in onze handen.
In de gevechten in het oostelijk^ deel van
het Argonnenwoud zijn van de Franschen
sedert 8 Januari een majoor, drie kapiteins,
13 luitenants en 1600 man gevangengeno
men, zoodat hun geheel© verlies, aan doo
den,'gewonden en gevangenen in dit kleine
gebied op 3500 man kan worden geschat.
De Fransche aanvallen bij Ailly, ten zui
den van St. Mihiel zijn mislukt.
President Poincaré aan het froni.
PARIJS. President Poincaré, die
Zondagavond met minister Augagneur
uit Parijs was vertrokken, overhandigde
een vaandel aan de brigade mari
niers. Hij wenschte den troopen geluk
met den roem, behaald op verschillende
slagvelden, waar zij sedert weken, ondanks
de "moeilijkheden van het terrein de slach
tingen door het vuur van den vijand, kou
de, regen en overstroomingen den strijd ze
gevierend voortzetten. Hij eindigde zijn
rede aldus: „Ons ras, onze beschaving, ons
ideaal zijn de gewijde inzet van de gevech
ten, die thans worden geleverd. Nog eenige
maanden geduld en door uw tegenstand,
uw moreel on uw energie zal een beslissing
verkregen zijn voor toekomstige eeuwen".
Daarna vertrok hij naar Cassel, Hase-
brouck en Atrecht en kwam hedenochtend
te Parijs terug.
Generaal Joffre.
Een oorrespondent van de ,,Neue Züri-
cher Zeitung" zegt in een artikel over ge
neraal Joffre: „Sedert Joffre het opper
bevel heeft aanvaard, ontsloeg of verving
hij niet minder dan 7 generaals. Van alle
politieke generaals en oorpscommandanten,
d.w.z. van dezulken, die hun positie té
danken hadden aan de tusschenkomst van
politieke machthebbers, is er maar één en
kele overgebleven n.l. generaal Sarrail, die
groote strategische bekwaamheden heeft ge
toond.
Het geringste vergrijp bij de aanvoering
der troepen wordt streng gestraft. Men be
cijfert het getal der daarvoor „gestrafte"
hoofdofficieren op niet minder dan 150.
Niet alleen heeft generaal Joffre de be
velvoering in het Fransche leger verjongd,
hij heeft ook voortdurend do lichamelijk en
geestelijk onbekwamen stelselmatig achter
uit gedrongen en den militairen geest van
het geheel sterk bevorderd. Het wegwerken
der politieke generaals is natuurlijk niet
zonder tegenstand gegaan, doch Joffre
bleef op zijn stuk staan en toen op een goe
den dag een hooggeplaatste persoonlijkheid-
er bij hem op aandrong zekere besluiten in
te trekken, verklaarde hij beslist, dat hij
als men deze pogingen zou voortzetten, den
degen aan den kapstok zou hangen.
Krijgslisten.
Een Engelsch officier, die gewond ran het
front terugkeerde, verhaalde als voorbeeld van
het zuivere schieten der Duitsche tirailleurs,
en hoe zij daarbij te werk gaan, o. m. het vol
gende aan een vertegenwoordiger van de
„Daily Tel."
Na den slag bij Sompir, aan de Aisne, had
men erg veel last van tiraillours; een sectie
werd uitgezonden om hen op te speuren.
Een groot knolleirveld scheidde de Engeleoho
en Duitsche .loopgraven van elkander, on, bij
het zwakke maaniioht zocht men dit af.
Duiteohe lijken lagen er in het rand, maar
van do tiraillours was mets te zienmaar toen
men wilde torugkeeren naar de loopgraven,
ontdekte men een Duitscher, die achter een
heuveltje, ongeveer 180 meter van de Britsen©
loopgraven op zijn rug lag. i
Het heuveltje verborg hem voor de loopgra-
ven zijn gelaat was met een lap ludekt, en
zijn' handen waren verborgen. Toen men zijn
gelaat ontblootte, bemerkte men dat de man
leefde. Zijn geweer en andore equipoments-
stukken lagen enkele meters verder; eerst
trachtte hij zich voor te doen als een gewonde,
maar den dokter ontdekte, dat hem mets
scheelde. -
Den volgenden nacht ging do verteller, kapi
tein Alexander, met zes man er op uit, om
een hooiberg, 200 motor van de. loopgraven ge
logen, in brand te steken, want men verwacht
te een aanval van do Duitschers.
Een enkelo Duitschor zagen zij vluchten uit
het knol Ion veld overigens was alles rustig.
Bij de hooiberg aangekomen, zag men een
groep donkere gestalten, die men voor Duit-
6chers hield, en kapitein Alexander wendde
zich tot zijn mannen en fluisterde: volgt mij,
vrij dhargeoren met de bajonet". Op hunne
knieën kropen de mannen nader, tot op onge
veer 10 meter van de gestalten. Toen sprongen
zij op, en snelden met de bajonet op het geweer
naar den hooiberg.
De gestalten bewogen met, ook met toen
de Engolschen vlak bij waren, eu het staal
met kracht vooruit stootten ineen groep
dooden. Ditmaal was men niet bedrogen!
„Kapitein Alexander" zoo schrijft het
blad om don held van het verhaal den hoog-
ston' lof toe te zwaaien „is houdor van het
kampioenschap over 1600 meter, voor hard-
loopen, van Ierland."
Engeland.
Vliegtuigen hoven de Engelsche hustj
Volgens een mededeeling van do Londen-
sohe „Daily Chron." drie Duitsche vliegtui
gen en ©en Zeppelin boven Calais waren
gezien. De vliegtuigen zetten koers in de
richting van Dover.
Een Reuterbericht meldde dat twaalf
Duitsche vliegmachines boven Duinkerken
bommen wierpon. Thans deelt men ons van
Duitsche zijde mede, dat oen vliegeskader
van 16 vliegtuigen Zondag boven de mon
ding van de Theems verscheen en langs de
Engelsche kust vloog tot Dover, daar eenige
bommen wierp en vervolgens in de richting
van Duinkerken vloog. Van dit bezoek aan
Engeland is van Engelsche zijde tot ausver
geen melding gemaakt, als er bommen
geworpen zijn had men in Engeland daar
toch iets van moeten merken.
Rusland.
Op hot Oostelijk oorlogsterroin.
PETROGRAD. In den nacht van
11 dezer en den geheelen waaropvol-
eenden dag zetten de Duitsohers hun
in den laateten tijd gebruikelijke pogin
gen voort om met kleine detachementen af
zonderlijke afdeelingen van ons front aan te
vallen, 'voort. Al deze aanvallen werden
echter door ons geweer- en kanonvuur go-
makkelijk afgeslagen. Den vijand werden
daarbij groote verliezen toegebracht.
Een hardnekkigen, maar eveneens mis
lukten aanval, deden de Duitschers in de
buurt van het dorp Soekha, waar zij ons in
den afgcloopen dag viermaal aanvielen en
bij de hoeve Mogely, waar zij twee aanvallen
deden.
In den vroegen ochtend van 11 decer na
derden éclaireurs op een gedeelte van ons
front tot dicht bij de Duitsche loopgraven,
die zij met Buooes met handgranaten be
stookten, waardoor zij den vijand groote ver
liezen toebracht.
Volgens nadere berichten hebben de
Duitschers bij den nachtelijken aanval in de
buurt van heb dorp Samitsj op tien dezer
groote verliezen geleden en lieten zij 500
gesneuvelden op het slagveld achter. Onze
zoeklichten waren ons bij dezen aanval van
grcot nut.
Op de andere fronten heeft zich geen be
langrijke wijziging voorgedaan.
De jongste gevechten.
LONDEN. Prof. Pares, als oorrespondent
toegelaten in het Russisch hoofdkwartier,
schrijft in een uitvoerig overzicht van de
operaties op het oostelijk oorlogstooneel, de
overwinningen der Russen toe aan de goede
aanvoering en den buitengewoon goeden
geest onder de manschappen, die bereid
zijn tot elke opoffering. Hij weidt uit over
den hovigen strijd en den grooten vooruit
gang der Russen in Galicië over een afstand
van 200 mijlen gedurende 10 dagen. Naar
men meent, zijn daar ongeveer twee millioen
Russen.
De schrijver verklaart, dat de verliezen
der Oostenrijkers buitengewoon groot zijn
en dat er groote verwoestingen zijn aange
richt. De Oostenrijkers vechten goed, de
Hongaren zijn buitengewoon stoutmoedig,
de Oostenrijksche Slaven hebben zich, na
eerst krachtigcn tegenstand te hebben ge
boden, in massa's overgegeven.
De professor wijst er op, dat de Hon-
gaarsche veldartillerie zeer goed was, maar
de Oostenrijksche zeer ongelukkig, het
geen niet aan de manschappen lag, maar
aan het feit, dat de granaten niet ontplof-
ten, hetgeen een buitengewoon ontmoedi-
genden indruk maakte op de infanterie.
Merkwaardig noemt hij den wrok tus-
schen de Duitschers en de Oostenrijkers.
Ten gevolge van het ongelukkig optreden
van de artillerie van den vijand, nam het
zelfvertrouwen der Russen toe. De Russen
zijn bovendien de meerderen wat physiek,
opgewektheid en weerstandsvermogen bij
iango marschen betreft.
De vijand maakt een zoodanig gebruik
van de witte vlag, dat de Russen, na de
bittere ervaringen, dit zij hebben opge
daan, somtijds weigerden kwartier te geven, j
De Russen maakten geen onderscheid tus-
schen de gewonden van den vijand en
de hunne.
De professor brengt warmen lof aan het
optreden van de Kaukasiërs in den eersten
slag van Warschau. Hij beschrijft hoe de
De laatste daad van de „Emden".
(Het verhaal van een telegraaf-beambte op
de Kokos-eilanden.)
Zooals men weet, werd de Duitsche krui
ser Eon den" ven-ast, toen hij heb Engel
sche draadlooze telegrafie-sbation op de
Kokos-eilanden bezette, en vernielde. Een
der hoofdbeambten van dit station vertelt,
naar do „Vossische Zeitung" aan de „Sin
gapore Free Press" ontleent, op de volgen
de onderhoudende wijze deze laatste daad
van den veel genoemden kruiser
„Op 9 November, 's morgens om 10
minuten vóór 6, kreeg ik het bericht, dat
een oorlogsschip met vier schoorsteenen op
den doorgang tusschen het Horsborough
en de Ihrektions-eilanden aanstuurde. Toen
ik nauwkeuriger keek, kon ik vaststellen,
dat de vierde schoorsteen vermoedelijk uit
zeildoek bestond, waarna ik den heer La
Nauze opzocht, en hem opdroeg, dadelijk
naar het draadlooze station te gaan en het
bekende sein te geven, dat zich een vreemd
oorlogsschip vertoonde, en dat daarom het
station om hulp verzocht. Ook moest hij,
volgens de marine-code seinen geven. Ik
ging naar het telegraaf-kantoor en zond
mijn instructies en dienst-telqgrammen naar
Londen, Adelaide, Perth en Singapore.
De „Emden" want dit was het oorlogs
schip kwam met volle vaart op ons af,
en liet bij de buitenste boei drie booten
neer een gewapende barkas en twee sterk
bemande sloepen die dadelijk op de pier
koers zetten. Door onze verrekijkers kon
den wij zien, dat in den barkas twee en in
de sloepen elk één machine-geweer opgesteld
waren. Deze mededeelingen werden naar de
andere reeds genoemde stations geseind, en
ik telegrafeerde zelf naar Singapore, dat het
schip de „Emden" was. Het overrompelen
van het station want dat was het doel
door de bemanning van de „Emden" ge
schiedde zoo snel, dat de papierstroken van
het laatste telegram juist door het toestel
gingen, toen de Duitschers het bureau bin
nen kwamen. Intusschen was door den heer
La Nauze ook de draadlooze roep om hulp
afgezonden. Ik was naar het draadlooze
station teruggegaan, waar mij de heer La
Nauze zeide, dat de „Emden" en haax ko-
lenschip „Buresk" alles in Eet werk stel
den, om onze telegrammen te onderbreken.
Ik verzocht hem echter kalm door te tele-
grafeerendaar oen oorlogsschip, dat onzen
roep om hulp kreeg, ook al werd deze door
twee andere sterke stations gestoord, dit zoo
verdacht zou vinden, dat het er voldoende
Zigeunerinnen treden heel vaak als waarzegsscers op, eu zij vin-i-m nHqfTmfcnfccTien,
die hen gelooven. Onder de militairen ook en vooral de Russische militairen moeten vrij,
bijgeloovig zijn. Ziehier eenige Russische soldaten, die luisteren vol spanning naar de,
wijsheid van een Zigeunerin. Die zegt. niet alleen waar uit de hand of uit koffiedik,
maar ze heeft z.g. „planeten", papiertjes, waarop iemands toekomstig iot breedvoerig onthuld
wordt en zij laat die trekken door een tammen vogel. Met belangstelling kijken de zonen
van Mars toe, en wachten af, wat de toekomst hun belooft op het papiertje, opgepikt
door den vogel.
Duitschers de Oostenrijkers den strijd op de
achterhoede lieten uitvechten en verklaart,
dat het groote suoces der Russen toe te
schrijven is aan het stoutmoedig gebruik
van buitengewoon groote legerafdeelingen
en den uitstekenden geest onder de man
schappen, die zich in groote massa's op de
beide flanken wierpen en den indruk maak
ten van ontzaglijke golven, die in westelijke
richting stroomden.
Italië.
De gesneuvelde Garibaldêaaien.
ROME. De kisten met de lijken van Con
stant© Garibaldi en Lamberto Duranti, die
in Frankrijk gesneuveld zijn, zijn Dinsdag
ochtend, begeleid door een sergeant en een
soldaat, hier aangekomen.
Niettegenstaande den regen was een groo
te menigte, onder wie Garibaldianen in roo-
de hemden, voor het station verzameld.
Op het station stonden generaal Ricciotti
Garibaldi, zijn echtgenoot© en dochters en
verschillcndo afgevaardigden. De Fransche
ambassadeur had zich laten vertegenwoor
digen, terwijl de Fransche minister van oor
log een deputatie had gezonden-
Het was een roerend tooneel, toen alle
familieleden de kist kusten. Deze werd
toen iu een lijkkoets gezet en bedekt mot
de Italiaansche en Fransche vlaggen, een
rood Garibaldi-hemd en bestrooid met
bloemen.
ROME. De begrafenis gaf aanleiding tot
een grooteche vol ksbetoogi ng. Er werd go-
roepen: „Leve Frankrijk, leve Italië!"
Toen Ricciotti na de begrafenis het kerk
hof verliet, werd hem een formeel© ovatie
gebracht.
Een Hollandsch zeeman gehuldigd.
Kapitoin J. A. Berkhout, indertijd ge
zagvoerder van het stoomschip „Titan" van
de Kon. Ned. Stoomboot Maatschappij, dat
een aantal zeelieden heeft gered en to iJmui-
den binnen gebracht van de in do Noord
zee tot zinkon gebrachte Eng. oorlogsschepen,
werd Dinsdag te 'e-Gravenhago door don Engol
schen gozant ontvangen. Met een hartelijke
toespraak word dooT den gezant namens de
Eng. regeering aan kapitein Berkhout overhan
digd ©on zilveren bokaal met doksol en ineorip-
tie benevens de zilveren George-modaille.
notitie van zal nemen.
Ik stond juist in do kamer van het sta
tion, toen een officier en eenige matrozen
binnentraden, en ons verzochten, dadelijk
met telografeeren op te houden etn weg t©
gaan. Alle gebouwen werden door waoht-
posten bezet, het bureau in beslag genomen
en het personeel verwijderd.
Kapitein-luitenant Von Mücke, de com
mandant van de landingstroepen, was zeer
aardig. Hij deelde mij mede, dat drie offi
cieren en ongeveer veertig man geland
waren, met de opdracht, den kabel en het
draadlooze station te vernielen. Verder,
zoo zeide hij, zal niet gegaan worden, en
elk particulier eigendom wordt gespaard.
Hij verzocht mij het personeel bij elkaar te
roepen en op oen veilige plaats te brengen,
daar hij den raast van het draadlooze sta
tion in de lucht moest laten springen. Dit
geschiedde ook, en de hoofdmast werd
zwaar beschadigd, terwijl de topmast weinig
schijnt geleden t© hebben. Alle instrumen
ten, machines, dynamo's en batterijen wer
den met groot© bijlen stukgeslagen.r.
De „Emden" voer korten tijd over den
kabel heen en weer, maar was blijkbaar
bang voor onze draadlooze seinen en stoomde
dadelijk naar den ingang van de reede, om
daar uit t© kijken.
De eenige vraag, die men tot mij richtte
was, waar de kabels eindigen. Mijn ant
woord „In do zee," scheen den Duitschers
voldoende, want men viel mij niot verder
lastig. Terwijl men de installaties van het
station vernielde, zocjht de barkas langs het
strand naar de kabels. Het gelukt© dezen
spoedig den kabel naar Perth te vinden,
maar de Duitschers hadden groote moeilijk
heden, om hem door te snijden, wat er toe
bijdroeg, dat de barkas niet bijtijds naar
den kruiser kon terugkeeren.
Ongeveer kwart vóór negen kwam de
„Emden" van den haven-ingang terug en
deed alle moeite, om de bemanning weer
aan boord t© krijgen. Zij gaf signalen met
vlaggen en seinde met de stoomfluit. De
barkas wilde blijkbaar de pogingen, om den
kabel door t© snijden niet opgeven. Het
opvisschen en het inschepen van de be
manning veroorzaakte eenig tijdverlies.
Bij het weggaan gaf de kapitein-luitenant
mij de hand en sprak zijn verontschuldiging
er over uit, dat hij ons kleine magazijn voor
reserve-dcelon der machines moest vernielen,
daar er een rol kabel lag. Hij hoopte, dat
de vlammen zich niet verder zouden uit
breiden. De bemanning werd verzameld
om in de sloepen te gaan, waarbij er op
gelet werd, dat niemand iets meenam....
Na het vertrek der booten, ongeveer om
half tien, zeide ik, dat het personeel eeret
moest ontbijten, en vervolgens moest
nagaan, in wolken toestand het station was,
fjuist op dat oogenblik naderde uit ooste
lijke richting een groot schip, en zagen wij,
dat de „Emden" het anker lichtte en zich
gereed maakte voor het vertrek. Toen de
„Emden" wegvoer, herkenden wij in het
naderende schip een kruiser, die met groote
snelheid stoomde, en in een dikke, zwarte
rookwolk gehuld was. Af en toe werd do
rook dunner en wij bemerkten een kleinen
kruiser met vier schoorsteenen, welken wij
eerst voor de „Newcastle" hielden.
Zoodra do „Emden" de haven verlaten
had, begon zij dadelijk te vuren. Later hoor
den wij, dat de granaten van de „Emden"
ii het stuurhuis van de Sydney", want
deze was de bevriende kruiser, insloegen en
één der stuurinrichtingen beschadigden. De
„Sydney" bleef het antwoord niet schuldig,
en spoedig ontstond, ongeveer een zeemijl
vóór de haven, op een afstand van drie kilo
meter, een interessant zeegevecht.
De kanonnen van de „Emden" verricht
ten prachtig werk en schenen voortdurend
te vuren. De granaten waren duidelijk zicht
baar en sneden door den dikken rook van
de „Sydney" heen. De „Emden" scheen
goed te schieten. De „Sydney" moest zich
eerst inschieten en den juisten afstand vin
den, zoodat zij in de ©erst© phase van het
gevecht weinig sucoca had. Haar granaten
vlogen over de „Emden" heen of sloegen
voor haar in het water. Men had vermoede
lijk aan boord van d9 „Sydney" de snelheid,
waarmee de „.Emden" voer, onderschat.
Spoedig had men de fout gevonden. De
„Sydney" trok zich terug, en kwam buiten
het bereik van de „Emden". Daarop be
gon de „Sydney" met succes de „Emden"
to bestoken. (De Engelsche kruiser had ka
nonnen van 15 c.M„ de „Emden" van 10
c.M. Red.) Kort daarop verloor de „Em
den" een schoorsteen, vervolgens een mast
en toen weer een schoorsteen. Ook konden
wij zien, dat. het achterschip in brand stond
en dat er uit één der boorden stoom kwam.
Daarop verdwenen beide schepen aan den
horiteon. Later hoorden wij, dat de „Em
den", die in brand gestaan had, op het rif
van North Keeling geloopen was, om zinken
te vermijden.
Het Duitsche landings-detachement, dat
zijn schip niet meer bereikt had, was in
tusschen teruggekeerd en had de Duitsohe
vlag op het station geheschen. Kapitein-lui
tenant v. Mücke verklaarde, dat, ingeval de
Emden" voor den avond niet teruggekeerd
was, hij op den „schoener „Ayesha" beslag
moest leggen, om daarmee het eiland te ver
laten. Om zes uur 's avonds voeren zij met
d© „Ayesha" weg, 'die door den barkas ge
sleept werd en zelf de twee sloepen sleepte.
Nadat zij de Duitaohe vlag gehesohen had
den, verdwenen zij, na een drievoudig hoera
in de duisternis....
Yon Mücko had mij verteld, dat hij -
met uitzondering van zeven minuten op een
ander eiland voor de eerste maal in drie
maanden een voet op land had gezet."
Tot zoover het bericht. Over het lot van
het landïngsdetachement vertelt oen Duit
scher in Nod.-Indië nog het volgende
Op 28 Nov. liep de „Ayesha" met de
oorlogsvlug in den mast Padang binnen. A«ui
boord waren kapitein-luitenant v. Mücke,
Oberleutnant-zur-See Gissling en luitemfnt-
ter-zee Smidt en 47 man. Zij waren 18 da
gen onderweg geweest en voedden zich met
chocolade, rijst en andere levensmiddelen.
Brood konden zij door gebrék aan brand
stof niet bakken. Volgens de neutraliteite-
bepalingen mocht de schoener slechts 24 uur
in Padang blijven en hij werd door de sche
pen, die in de haven lagen, van proviand,
kleeren en tabak voor de bemanning voor
zien. Den volgenden avond verliet de schoe
ner, terwijl de bemanning „Die Wacht am
Rhein" en „Deutschland, Deutschland über
Alles" zong, de haven van Padang met de
bedoeling, don vijand zooveel mogelijk te be-
nadeelen....
Een poos geleden heeft de „Ayesha" nog
een vrij modem Britooh kolenschap, de
„Oxford", weten t© bemachtigen. Het
grootste deel van de 50 man, die zich op de
„Ayesha" bevonden, verhuisde nu naar do
Oxford, die thans als „Emden no. 2" de
jacht op Britsche en Fransche handelssche
pen voortzet. Men vreest, aldus de aange
haalde berichten, dat reeds een goheele
reeks van handelsvaartuigen aan des» sche
pen in handen zijn gevallen, want in de
havens van den Indischen Oceaan worden
tal van sohepen als zijnde over hun tijd ge
meld.
De marine-autoriteiten to Rangoon heb
ben thans jcen waarschuwing gepubliceerd
tegen do Ayesha" en de „Oxford" met oen
nauwkeurige beschrijving dier schepen.
Een Duitsche kruiser beschadigd?
LONDEN. De „Star" vernoemt uit
Petersburg, dat de Duitsche kruiser „Bre
men" te Wilhelmshafen zou zijn aangeko
men zeer beschadigd door het stooten op een
mijn.
De Courbet.
De geruchten omtrent het ondergaan van
het Fransoho slagschip Courbet, dat in do
Straat van Otranto torpedeord werd, houden
in de Oostenrijksche pers aan.
Thans wordt woder uit Weenen aan hot
Berl. Tageblatt gemold, dat de Courbet inder
daad zóu zijn gezonken. Zij het al niet als
diroot gevolg van de terpedeerang door do
Oostenrijksche V IS. Wel was de Courbet
goed getroffen, maar zij zonk met onmiddel
lijk. Hot zusterschip Jean Bart wilde het op
sleeptouw namon maar roer er bij
tason oen... hot ramde do Cmrbet zoodat deze
"W hebben do Fransbhon, zoo luidt hot ror-
hanl, voor do juistheid tvaarvan «v-™-™!1!
niet kan worden ingestaan, do Jran Karl
voor de Cmrbet uitgegeven.
Do Jcan Hart, dio ook beschadigd m (vor-
moodolijk dan door do botsing) zon door do
Franschon naar Malta zijn gesloopt mn go-
reparoord to worden. Vandaar dan ook hot
bericht, dat in Kngolsoi.o bladen zou hebben
gostaan, dat do Courtef tp Malta wan zange-
komen en daar in reparatie zou zijn gegaan,
daar het niet mogelijk was het schip naar
Toulon to brongen.
Nok wordt verteld, dat do JJ IS brj don
tocht naar de -Straat van Otranto 21 uur
onder waker zou zijn gebleven.
Do „Könlgsborg".
Kapitoin Willet, die dezer dagen uit Znid-
Afrika to Tvonden is teruggekomen, publiceert,
in de Daily Telegraph" een interessant ver
haal over hot zinken van den Dmtachen
kruiser „Königsberg". v.»-^;+.za;„
Mon bemerkte zoo verhaalt de kapitein
dat een stoomschip juist aehter do Maf a-
eilanden de rivier Rufiji verliet. Do
een ran het schip wekten argwaan en
bleek, dat men met de „Somah" van de Dmti
