3
33113 -vs^tz saondag 3. o Sanuari x 9 X. S.
PRIJS Ft 1.- in apotheken en drogisterijen;
Monsters oa Brochures: Agentschap Sarphatistr. 34, Amsterdam
Rusland.
Op het Oostelijk oodogsterrein.
ST. PETERSBURG. Rapport van den
Russischen generalen staf
Op den linker-Weichseloever heersclite
den 6en bijna algeheele rust, uitgezonderd
op heb front SoekkaBoliruof, waar kleine,
gevechten werd geleverd.
De Duitechers trachten, om onze stellin
gen te naderen, de strijdwijzen van den ves
tingoorlog toe te passen; zij gaan nl. op
sommige punteu vooruit door heb graven
van sappen (offensieve loopgraven) en ma
ken ter dekking gebruik van stalen schil
den.
In de imgerving van. het dorp Soekka wer
den de Duitschers, die zich in den nacht van
6 Jan. hadden meester gemaakt van een
deel van onze loopgraven, daaruit 's mor
gens verdreven met de bajonet. Daarbij ver
overden wij vijf mitarailleurs en maakten
krijgsgevangenen
In Galieië geen belangrijke wijzigingen.
In de Boekowina zetten wij liet offensief
voort.
BERLIJN. Rapport van het groote
hoofdkwartier
In het Oosten geen verandering.
De voortzetting van de operaties werd
tegengewerkt door buitengewoon slechte
weersgestel dheid
Niettemin worden onze aanvallen lang
zaam doorgezet.
De Russische overwinning in den
l&aukasus.
PETROGRAD. Op het einde van Novem
ber werd het gros van het Turksche leger
gedirigeerd naar de streek ten oosten van
Erzeroem, voorafgegaan door twee corpsen,
terwijl een ander reserve-corps bij Khassan-
kala stond. Volgens het plan van Enver
.pasja moest het derde leger als volgt
opereerenHet negende en tiende corps
moesten oprukken in de richting van Olty
en een offensieven vleugel vormen, terwijl
het elfde leger zijn krachtig versterkte posi
ties zou handhaven en door een strategische
demonstratie de aandacht van onze troepen
trachten te trekken.
In het geval, dat de Russische troepen
tot een krachtigen aanval mochten over
gaan, moest het elfde corps terugtrekken
naar de versterkte plaats Erzeroem en onze
strijdmacht medesleepen.
Het tiende Turksche corps moest met twee
colonnes opmarekeeren, het eene ter sterkte
van één divisie, die zou oprukken in de
richting van Ide door het dal Oltytsja, ter
wijl de tweede, bestaande uit twee divisies,
op Ardosb zou aanrukken door het Ser-
vytsjai-dal. Het negende corps moest offen
sief optreden in do ruimte tuesclien het
tiende en het elfde corps.
Onze troepen in de streek van Oity
weerstonden, ondanks de overmacht van
den vijand, da pper den druk der Turken en
brachten hun in tegenaanvallen zware ver
liezen toe.
Intusschen ontdekten wij ©en sterke Turk
sche colonne, versterkt door de Mokame-
daansche bevolking, die van de passen Pan-
joeretsk en Jalagoertsjamsk optrok in de
richting van Ardagan. Ons garnizoen, dat
die plaats bezet hield, trok na gevechten,
die 17 dagen duurden, een weinig terug naar
h.et oosten.
Nada't wij versterkingen hadden gekre
gen, vielen wij op 3 Januari de Turkreho
troepen aan, die Lij Ardagan geconcen
treerd waren, brachten hun ©en volkomen
nederlaag toe en maakten he£ vaandel buit
van het 8ste regiment., dat do Konstauti-
nopel in garnizoen ligt.
Gedurende de latere ontwikkeling van het
gevecht, bemerkten wij, dat talrijke Turk
sche troepen, nl. het negende en het tiende
corps, tot den aanval overgingen op Sary-
kamysj. De beweging, daartegen door ons
ondernomen, geschiedde langs bergwegen,
bedolven onder de sneeuw en over steile
bergpassen en bijna zonder konvooien en
veldartillerie, terwijl de Turksche troepen
overvloed van krijgsbenoodigdheden hadden.
De vijand rekende bij dezo operatie vooral
op nteun en hulp van de inlanders, die voor
af bewerkt waren door Turksche zendelin
gen.
Onze troepen hadden tot taak aan heb
front een talrijke strijdmacht, der Turken te
verlammen en een versperring te vormen,
die sterk genoeg was het negende en tiende
Turksche corps te verzwakken. Ondf.nks do
buitengewone moeilijkheid van die taak,
niettegenstaande de hevige koude en de
noodzakelijkheid te moeten strijden op
paard de zweep. Pats! pat.?! pats! Wij
trokken allen het hoofd in als voor een
naderend gevaar.
'tis warm, hé? riep de voerman den
Duitsclien schildwachten toe, terwijl hij de
linkerhand over het voorhoofd streek.
Ja zeker!
Hij was met zijn apocalyptisch diertje in
razende vaart doorgerateld. Grijnslachend
keek hij eens naar ons:
Nu is 't nog kinderspel, riep hij-
De Franschman was weerom uit zijn
ver bouwereer in g geraakt. De koelbloedig
heid van onzen leidsman bracht hem in
zuidelijke bewondering.
In 't grensdorp mochten wij er uit en
werd do lading overgeleverd aan een vier
tal schunnige kerels. Mijn buurman en ik
konden blijven zitten en werden in de on
middellijke nabijheid der grens gevoerd.
Vijf minuten later zaten wij onder den
prikkeldraad en op Hollandsch grondge
bied, waar ik te Rosendaal mijn zenuwacb-
tigen, maar vriendelijken bondgenoot op
den trein naar Vlissingen bracht.
Bij het afscheidnemen schudde hij mij
krachtig de hand en dankte.
En Marie, 't kleine, pootige paardje, zette
bet op drafloop en tien minuten later rol-
doö wij tussebon de dokken voort.
Stop T
We stonden vbor do brug. Een lange rij
karren hield stil.
Onze gids boog zijn lijf ver tilt en be
merkt© dat iedereen op de brug werd tegen
gehouden door twee schildwachten, die de
,,paspoortlooz©n" rechtsomkeert lieten ma
ken.
Wij zaten met «even man in ?f karretje.
25je*oend onzer was ia regeL De Fransch
man vloekt».
Jk heb een gfds gevraagd, zoide hij,
die mij ©r vandaag zou overbrengen en pas
hebben wij don r.eu* in den wind gestoken
of die kerel laat zich tegenhouden
D© voerman hoorde de verbolgen stem
'fan t manneke, m*sr stoorde er zich niet
aïn. Hij keek eens kalm achterom, stak
zijn hand sussend uit te zrA c
Wij geraken «r wel door. Houdt u nu
mssr allen koest. Hedenmorgen stond ér
xtpg geen een op de brug 1
r— Koppeken achterover? beyal.<2o voer
man daarna..
De Duitscho schildwacht sprak hem aan
onze man luolp zijn stukje papier voor den
dag en stak het onder des Duitschers neus
.Was ist das? Sie diirfen nicht passie-
ten-
Zieker passicreu, D'at is 't bewijs van
den burgemeester van mijn dorp. En ik al
tijd daarmede passieren
Wat hebt a in don wagen
Varkens!
Hopeloos keek de Buïtscher 'b oude pas
poort aan, gaf het toen terug en mompelde:
„Vooruit!"
Wij lachten stil in den wagen. Hef spel
letje werd vermakelijk. De gids was onbe
taalbaar en won ons gansebe vertrouwen.
Wat tegb hij vroeg 't Fransch
hoertje.
Dat bij oen lading varkens hooft!
was mijn antwoord-
Ik zou dien man wel kunnen kussen
riep do geestdriftige Fransoos.
Toen begon hij wederom te vertellen hoe
hij zonder papieren uit Frankrijk wae geko
men, dwars door de Duit-sche linien, door
k-b©t door den vijand bezette Brussel en van
daar op Autwerpen. Hoe dikwijls hij van
de stoomtram in volle vaart had moeten
uitspringen om wachtposten of Jijfponder-
zoek te vermijden. Steeds had hij per tram
of per rijtuig gereisd en telkenmale was hij
afgesprongen of uitgestegen wanneer er een
Duitsche observatiepost gemeld werd. Van
daag sloot hij met den baas uit de kroeg
een accoord om hem over de gTens te laten
brengen.
-Ik zie op geen stuk van vijf frank,
maar er over moet ik, besloot hij'.
Stop!
Franschmanneke hield zijn woordvlood
in, terzelfder tijd als de voerman zijn paard.
Wat is er? vroeg opnieuw 't nieuws
gierig, zenuwachtige mannek©, dat er
moest- komen.
Een halt. 'b Paardje laten uitblazen.
De gansche lading stommelde over de
banken heen het karretje af en een afspan
ning binnen.
'b Kleine dravertje kreeg een bakske
haver en de voerman ©en borrel uit een
verboden fleecb.
Va-n tevredenheid schoof hij zijn vuile pet
TJi't een brief.
Bit een oorlogsbrief van eon Fransch officier
van gezondheid meegedeeld in de Times"
„Nu! zoo hebben ze dan toch .in Engeland
ook kennis gemaakt met de Duitsche bommen
(„sauskommen"), lacht© een Franscho officier
van gezondheid.
Ha, ha! do Duitschers waren zeker hang
dat onze bondgeuooten jaloersch zouden wen
den, als zo niets meekregen.
"VVaar 1 wij het' meest om gelachen hebben,
toen wij van don Duitschon aanval op de En-
gelscho kust lazen, dat was de mededeeling van
do admiraliteit, „dat de vloot er niet was om
do kust te verdedigen, ma,ar om de vijandelijko
vloot te vernielen.
Wij brulden letterlijk van het lachen, och,
we laohen hier allemaal, om er don moed wat
in te houden.
Dan vonden wij hot grappig, te lezen, dat
de bevolking „rustig bleef"hoewel enkele
regels daaronder stond, datiedereen zoor
opgewonden was, Yelon naar het station snel
den, en vrouwen cn kinderen in nachtgewaad
over do straat renden".
Ik ben qg eerste om to verklaren, dat de
Franschen precies zoo zijn, en zelfs nu nog
kruipt iedereen hier, hoewel hot schieten al
drie maanden duurt, in de kelders, als het
boem-boem weer begint.
Gistereit had er weer een hevige aanval
plaats Ik warmde juist wat scheerwater toen
dicht in do buurt een „sauskom" neerkwam.
Dadelijk riep mijn hospita verschrikt: „He
mel, zo schieten, wat zullen we doonP" Ik
•lachte haar toe maar zij zoi, dat ik boter zon
doen het ar t-e scheren. „Ja", zeiden de drie
dochters, „wij sluiten het huis en gaan in den
kelder van do buren". Ik lachte nog maar zij
informeerden bij do buurvrouw of deze in haai-
kelder ging. „Ja, straks" was het antwoord,
„als ik mijn wasch aan kant heb". „Bravo",
zei de ik, „dat is oen goede vronw wier toe
wijding aan liaar huiselijke plichten grooter is
dan haar vrees".
Juist kwam een dor officieren binnen met
den aalmoezenier en een vriend en ze waren
zoo verbaasd over den gemoedstoestand der da-
mos,dat ze in lachen uitbarsten
Dien nacht waren er veel gewonden.
Den avond tevoren waren er zeven infante
risten bij ons op visite goweest; ik gaf hun
bij het afscheid ieder een tent-ring, en zij be
loofden dien den volgenden dog te zullen dra
gen, aoodat ik hen, indien zij valkn niodhten,
herkennon zou.
Zij zongen, om den tijd te verdrijven. Den
volgenden dag ontmoette ik des morgens een
van hén, aan het hoofd gewond, des middags
oen andore, dien ik alleen aan den ring herken
nen konook hij was aan het hoofd gewond,
en geheel bedekt met bloed en modder. Om tien
plat als ec-n strijkplank. Een steenbakkerij
mot veertig meter hooge schoor steunen, een
windmotor er achter. Achter do fabriek onze
batterij. Uitzicht in de richting van den vijand
heol slecht. Ik krijg het bevel in den schoor
steen to klimmen. Een telefonist gaat met. mij
mee. Al het overtollige laat ik achter. Slechts
wat eten neem ik mee, want ilc weet niot hoe
long ik daarboven blijven moet. Ik trek een
regenjas aan, die van boven tot beneden dicht
geknoopt is en trék de pot over het hoofd. Door
den kelder pogen wij in den schoorsteen te
komen. Na lang vergeefsch zoelcen en onaan
gename botsingen met allerlei voorwerpen heb
ben wij eindelijk den weg gevonden een nauwe
gang van zestig centimeter in liet vierkant vol
vuil en roet. Do telefonist met zijn toestel ach
ter mij aan. Eindelijk hebben wij den voet van
den schoorsteen bereikt. Er zijn klimijzers in
den muur. Heel in de hoogte zien we een klein,
rond stukje van de Decemberlucht. Den telefo
nist laat ik beneden wachten. Ik moet de zaak
heven eerst eens aanzien. Beneden in don kol
der was het doodstil, maar hier in den schoor
steen maakt onze artillerie een vreeslijk lawaai.
Ieder ijzer probeer ik eerst met de hand en
langzaam gaat het naar boven. De lucht is
ontzettend stoffig. En zelf jaag ik nieuwe root-
massa's op. Op halvo hoogte boud ik stil. Ik
word snel moe, maar er is niets aan te doen,
ik moet verder naar boven. Daar heb ik tijd
genoeg om uit to rusten. Eindelijk ben ik er.
Gelegenheid om te zitten is er niot. Ik kan mij
slechts met moeite vasthouden. De doorsnede
van den schoorsteen is te groot om met de
voeten tegen de overzijde te steunen. Ik dacht
er juist over den telefonist een plank te laten
meebrengen, en keek een beetje om mij hoon
om mij te oriëntOeren, dan bom.... een Russi
sche granaatkartets hoeft den schoorsteen ge
raakt. Ik moet mij vast houden, zeer vast zelfs
om niet to vallen, want de schoorsteen staat
bedenkelijk to waggelen. Elk oogenblik kan hij
instorten! Ik ben er goed afgekomen. Maar de
telefonist had bijna liet loodje gelegd, want al
is het projectiel niet door den schoorsteen
heen gedrongen, er zijn toch altijd steenen
genoog na or beneden gerold. Als met do steenon
ook een paar klimijzers omlaag gerold waren,
had ik nog een paar uur hier in het granaat-
vuur moeten doorbrengen. Het binnenste van
den schoorsteen was natuurlijk vol stof en puin
en de telefonist beneden kon de lichtopening
niet eens meer zien. Hij dacht dat alles tus-
schen hem en mij verstopt was en riep voort
durend of ik nog leefde en naar beneden kon
komon. Ik schreeuwde terug: „Neen, leven
doe ik niet moer, maar wacht een oogenblik,
ik kom onmiddellijk naar beneden."
Van onze batterij kwam men ook al naar ons
kijken. Bij het naar beneden klimmen vielen
Een modern slagveld biedt eiken dag nienwó verrassingen. Er valt daarbij nog
wel wat meor op te merken dan alleen soldaten, die in loopgraven liggen, of losstormen
op don vijand. Belangwekkend is bijv. eens achter het front te zien. De veldkeu
kens alleen zijn een kijkje waard. We geven hierboven een blik op de Fransche
linios. Er zijn gewonden aan 't front gevallen en ze zijn daarop naar achter gebracht.
Doch, ze zijn niet zoo zwaar gewond of zrj lusten hun eten wel en wij zien hen hier
dan ook voor de veldkeukon bezig hun bordje soep te verorberen. De veldkeuken
is een vrachtwagen, zooals men merkt, die makkelijk van plaats kan veranderen, en
Roode-Kruiszusters helpen er.
uur kwam er iemand bij mij binnen en vroeg:
„Zijn dé kameraden van gisteravond hier?"
„Neen" antwoordde ik „wat kora je
Jiieo* doon
„Och" zei de man „misschien kora ik
ongelegen...... ik heb oen kogel in mijn maag".
De moeste kogelwonden zijn ongevaarlijk, ge
lukkig!
Oostenrijk.
In het kartetsvuur
Uit een brief van een Oostenrijksch artille
rist: Stél n voor, een Galicische vlakte, zoo
nog voortdurend stukjes steen. Eindelijk, dood
moe beneden aangekomen, besluit ik op don
hoogon windmotor te klimmen, waaruit ik heol
goed kon waarnemen. Dat was een opluchting,
toeu wij uit den kelder kwamen. Zes en een
halve emmer water en een colonne kanonniers,
dio voortduvend om water liepen, waren noodig
om mij oppervlakkig schoon te maken. Ge
ziet, afwisseling hebben we genoeg, maar
blijkbaar is men in dezen oorlog niet eens zijn
leven zeker.
op zijde ©n zijn slimme oogen lachten.
Ik bood hem ©en sigaar aan.
Ge komt er door zulle, mijnheerzei
hij mij dankend.
Nu ontspon er zich een gesprek tussoheu
den gids ou d©n ouden h©er dat na eenige
stonden gestaakt werd. De gids zag rood
van inspanning, maar was er niet ia geslaagd
één enkel woord Fransch er uit te brengen.
Er viel in een uur niets meldenswaardig
meer voor. Het paardje draafde steeds op
denzelfden stap door, terwijl de Franseh-
roan niet uitgepraat kwam.
Het liep te mooi, het liep te goed. Plots
staakten de vreugdig© gesprekken bij een
onrustig uitkijken van den voerder. Hij
hield zijn paard staande. Een jong© man
nam naast hem plaats en fluisterde hem
eenige woorden in bet oor.
Wat zegt hij klonk hei weer in
mijn oor.
Ik luisterde en ik trachtte de zacht uit
gesproken woorden op te vangen»
Er is gevaar 1 II y a danger.
De Fransohman stoof op.
Laat ons uitstappen, zei h Ik verkiés te
voet te gaan. Zij zullen mij op die zwijnen-
kar niet snappen. Hij had. mij nociita-rts
verzekerd dat ik passeereh. zou, de kerel
Een rijtuig naderde van tegenoverge
steld© richting. Onze voerman hield nog
maals stil en begon met den hem be
kende en bevriende een gesprek waaruit
bleek, dat ©r dien morgen negen karretjes
langs Putte door de Duitschers naar Ca-
pellen waren opgebracht.
Ze hebben u toch nog niet, zie ik,
spotte onze voerman; nu mij ook niet. Ju,
Marie.
De Franschman had zich bij het gesprek
wederom onrustig bewogen. Hij begon stil
aan aan mijn kalm zenuwstel te tornen en
op zijn nieuw „Wat is er? kou hij verno
men, dab er meer dan tweehonderd perso
nen dion dag waren aangehouden en negen
lieden gefusilleerd
Hij ging in rijn hoekje zitten. Die tijding
had. hem afgedèekt. Hij was voor een wijl
zijn haakje kwijt.
Wij naderden den groeten post op den
steenweg en zwegen angstig. De tijding van
de „opgebrachte" karretjes had ons niet
vroolijker gestemd. De voerman gaf zijn
Oorlog is oorlog, dezo uitspraak zullen de meeste menscnen nooit heter
begrepen hebben dan thans. Do oorlog kent geen erbarmen en geen overweging;
hij spaart alleen de hospitalen en deRoode-Kruis-inricktingen, maar meer niet,
als het noodig is te vernielen. En zoo worden ook de kerken niet ontzien, als
zij een der oorlogvoerenden in den weg staan. De kerken te Nieuwpoort zijn
«waar geteisterd, dat ziet men ook hierboven. Daar heeft een granaat een groot gat
geslagen in den kerkmuur, maar wonder boven wonder, het projectiel heeft
hei crücihs er tegenover gespaard, het hangt er ongesohonden.
alles in den steek, ploegen nor do borden met
de reeds gebakken kooken stuk en liepen weg.
'In en horlogewinkel hadden rij uit ieder uur-
werk de toot getrokken.-
Jtesdrhenen was in onz« handen. Do terng-
toekfc der Russen in oostelijke richting, dien
wij oen eind volgden, was bezaaid met brood-
zakken, Weggeworpen eetketels, schoenen en
tent banen. Slechts op éóu plaats bij Werme-
ningen, hadden de Russen getracht tegen
stand te bieden. Toen wij terns reclen, kwa-
men wij een paar bondord gevangenon voorbij'.
Zjj salueerden rtreng militair en lachten.
Een kapitein van cfe jagers zei: In Lasdeh-
nen zullen wij ondejaarsaTond vieren en hij
keelt ernstig voor rich heen. Toon klonk, wij
- moesten glimlachen, uit eon buis pianosjtel.
Een huzaren-luitenant had een „bijna" onge-
schonden piano ontdekt. Hij speelde een wals
.Van Strauss en vervolgens een eentimenteöl
lied. De compagnie, die do geweren in rotten
Shad gezet en nu op dikke etroo de dingen af-
wachtte die komon souden) floot het meek
Frankrijk,
het Westelijk oorüogsferreln.
FAR-US. Communiqué vaü Donderdag-
ÊVbnSt
Dinsdagavond worden heftig© aanvallen van
de Duitschers gemeld in het buurt van Las-
signy (d. i. waar bet front ombuigt naar
hét noorden) in het Argonnenwoud op het
kruispunt van de wegen van Foor de Paris
Yarennes en van La Haut© Chevauchée,
i n de omgeving van Verdun en op de hoogtöj
welke Steiubacb (Elzas) bcheer&chfc.
Al des© aanvallen siin afgeslagen.
BERLIJN. Rapport van het groote
hoofdkwartier
Do Engekchen oil Franschen zotten de
vernieling door beschieting voort van de
Belgisch© en Fransche dorpen achter ons
front.
Ten noorden van Atrecht wordt nog ver
bitterd gevochten om hét bezit van gisteren
door ons bestormde loopgraven.
In het westelijk dooi van het Argonnen
woud dringen onza troepen vooruit.
De Fransche aanvallen van 5 Jan, in hef)
Postelijk deel van het Argonnenwoud (boos
Coivrtechausse) werden doorgezet tot in
onze loopgraven, maar de vijand werd over
de geheel© linie met zeer zware verliezen uit
ouzo stelling geworpen. Onze verliezen zijn.
betrekkelijk gering.
Ten westen van Scnnheim trachtten de
Franschen zich gisteravond weder in höfc
bezit van hoogte 425 te stellen. Maar hun
aanvallen liepen dood in ons vuur. De hoog
te bleef in onze handen.
De gevechten in den Boveri-Dha'S.
BERLIJN. D* .gevechten om d«
heuvels van Cernay en om het be
zit van het dorp Steinbach behoor
den, volgens de Fransche berichten, tot de
bloedigste uit geheel dezen veldtocht: uiterst
verbitterd werd er in den nacht op Maandag
gevochten Om het Steinbachor kerkplein.
Hier leden de Franschen hunne zwaarste
verliezen; daar «r beiderzijds i ;«uwe ver
sterkingen. aangerukt zijn, kan er van een
beslissing nog geen sprake zijn. De waak
zaamheid der Duitsche voorposten verijdel
de de bedoelingen van den tegenstander om
zich van Boureuilles, het gewichtige steun
punt aan de Maas. moester te maken. Bij
hun aftocht leden de Franschen daar zwar©
verliezen
De Ooggetuigeaan het woord.
LONDEN. De „ooggetuige" bij het En-
galsche hoofdkwartier meldt: Nog nimmer
hoeft een oorlog zulk© tegenstellingen go-
boden tusschen gemak en ongemak. Het
©eng oogenblik strijd tegen koud water en
ontplofbare stoften dan weer goede
kwartieren, en een warme pot.
De ooggetuig©" wijst er op, dab het
nieuwe jaar aanbreekt onder voor de bohd-
genooten gunstiger voorwaarden dan bij het
begin van don veldtocht. De ririjdkrachten
■van het Engelsen© leger nomen steeds toe.
Er zijn drie onderscheiden plia&en in den
oorlog te onderkennen de vierde is nu be
gonnen. In de eerst© hadden de Duitschora
de leiding, in de tweede verloren zij haar, in
de derde namen zij weer do leiding door
overmachtige strijdkrachten tegen een ge
deelte van ons front t© werpen. En thans is
de leiding definitief overgegaan in de han
den van de bondgeuooten, die onlangs tast
bare success on behaalden en op sommig©
plaatsen aanmerkelijk vooruit kwamen. Do
groote (moroole) kracht ligt echter in het
feit, dat de geallieerden tot het offensief
overgingen.
Het gevolg van de herhaalde kleine s'uc-
OKcen is, dat de vijand gedwongen werd
verschillende, in strategisch en tactisch op
zicht belangrijke punten, als spocrwegknoo-
pen, rivierovorgangon en stolen, los te la
ten en t©n slotte op oen audei-e verdedigings
lijn terug te vallen. Slechts langzaam en
moeizaam kon worden voortgegaan. De
verovering van elke Duitsche loopgraaf ten
koste van veel bloed beteeken t 'oen step
naar het slot van het proces, dat den oorlog
moet beëindigen.
Wij kunnen on3 beroemen boter uitgerust
te zijn wat de kleeding van don troep be
treft: de meeste krijgsgevangenen staan
daar verbaasd over. Daarin schuilt waar
schijnlijk ook de reden, dat er veel ziekten
hecrschten onder den vijand, vooral typhus.
De Duitsche compagnieën zijn thans sa
mengesteld uit soldaten van heb actieve le
ger, van de landweer, van de landstorm,
van de Ersatz-reserve (d. z. de 100 a 150,000
man van iedere dienstplichtig© lichting, die
in vredestijd om allerlei redenen ongeoe
fend bicven cn vrijwilligers. De laatsten
golden ais veel minder strijdvaardigen.
Zeppelins Zo ven de Fransche Ziusi,.
TONDEN. De corre^pon denfi van de
„Times" in Vlaanderen seint, dat gister
morgen vroeg drie Zeppelins zouden gezien
zijn tAisaahon Calais en Grevelingen.
Daarbij kwam nog, dat het geheele leger
van ongeveer 4 miilio&n man (aldus de
Temps") moest worden ingericht op een
winterveldtocht. Sinds twee maanden is
ieder man aan het front voorzien van een
ondoordringbaar stuk tentdoek, dat hem
's nachts tot dekking dient en overdag als
regenjas. Bovendien krijgt ieder soldaat
binnenkort een waterdichten slaapzak, ter
wijl allen reeds hebben: wollen kousen,
welke geregeld zullen worden vernieuwd
wollen jachtvesten, onderbroeken en wackt-
mutsen, met wol gevoerde hand-schoenen,,
schoenen met caoutcb ouczolen. Ten slotte
liggen jassen van schapenvachten gereed
voor het geval, dat hevige koude mocht in
vallen.
Zn Zuidelijk Blzas.-
De oorlogscorrespondent van de „.'Deut
sche Tageszeitung" schrijft d.d. 3 Januari
over d© geruchten van verwoestingen, die
in den Elzas in omloop zijn:
Volgens d© verhalen zou heel Miikl-
hausen een puinhoop zijn. Alleen^ van de
Baselerstraat zou nog iets overeind staan,
kien heeft deze verhalen zelfs in Straats
burg geloofd, dat toch niet ver van de in-
dustrieele hoofdstad van den Elzas ligt. In
werkelijkheid kan men lang door Mühl-
hausen loopen voordat men een spoor ziet
van de ge,vechten. Alloen in de Baseler
straat, juist dus in de straat, die heb meest
gespaard is, vindt men nog een aantal her
inneringen aan het gevecht dat do terug
trekkende Franschen hebben geleverd.
Op het eigenlijk© slagveld echter, zoo
vertelt hij verder, wordt men er bij iederen
voetstap aan herinnerd, dat in een geweldi
gen bloedigen strijd de Fransche troepen
terug geworpen moesten worden. In plaats
van den Elzas terug te winnen, hebben de
Franschen slechts bereikt dat oen gedeelte
van het land verwoest is. Dornach, Rei ni
che n, Burtzweiler, Napoleonsinsel uit
gebrande huizen, granaat- en machinege-
weorgaten in de muren, stations, kerken, fa
brieken, en de mooie, oud© huizen vernield.
In Burzwoilor zijn lieele rijen straten afge
brand. Hier heeft men tegen Franschen
moeten vechten, die uit de huizen schoten.
Del gevecht in de lucht.
Do commandant van eon Duitsch vliegeska-
der, die verkenningen deed in do buurt van
Reims, deelde den correspondent van do „.New-
York Times" het volgend© mede over zijn
wedervaren
Wij wachten allen op orders, om oen raid
naar Engeland t© ondernemen. Ik heb boven
l'arijs gevlogen, dat is meer chauffeurswerk.
Zes machines van ons eekader hebben sinds
het begin van den oorlog meer dan 15,000 mijl
afgelegd.
Do Fransche militair© vliegmachines loopen
20 mijl sneller dan de onze, maar daar zit geen
groot voordcel in, want het goede waarnomen
wordt er door belemmerd. Op een hoogt© van
6000 voet is men volkomen veilig voor het .ge
schut van beneden. D© bost© methode is in het
algemeen, recht boven de batterijen heen t©
cirkelen. Zij kunnen dan moeilijk op de ma
chine mikken.
Gevechten in do lucht zijn nn alledaagscho
gebeurtenissen, en wij ontwijken z© niet, al
zijn we ook maar met een revolver gewapend.
Wij hadden onlangs met vier machines een
strijd te voeren tegen een klein Fransch vlieg
tuig, dat met machinegeweren bewapend was.
Het, gevecht duurde ongeveer een uur en werd
geleverd op een hoogte van 6000 voet, maar
wij behielden het „.terrein".
De Franschen en Engolsclien zijn goede vlie
geniers, maar wij hebben meer oefening.
I Een tweede toon van Garibaldi gesneuveld.
1 PARIJS via Londen. Volggns ©en half-
ambtelijk© mededeeling is nog een kleinzoon
van Garibaldi gesneuveld.
De Meeding en uitrusting der troepen.
De „Temps'geeft een overzicht van d©
eieclien, wolk© aan de Fransche intendance
sinds de mobilisatie gesteld werden.
I Toon het leger gemobiliseerd werd, waren
i in de magazijnen slechts voorradig d© voor-
werpen, waaraan het leger in eerste linie
behoefte had. Kleeding en uitrusting voor
ae aanvullingstroepen (ongeveer een millioen
i man), de lichtingen 1914 en 1915, lichtin
gen territorials moesten worden aange
maakt.
I/INDEN. De correspondent, meldt nog,
dat het nieuws van de drie Zeppelins beves
tiging vindt in het feit, dat Duitsche vlie
gers dien dag herhaaldelijk .boven Duin
kerken verschenen. Deze bezoekers die,
éen uitgezonderd, geen bommen wierpen,
1 waren waarschijnlijk verkenners, die uitge
zonden waren om de terug-koerende lucht-
schippers op te wachten of hun succes te
melden. Tot vijf koor toe kwamen de vlie
gers in zicht, maar zij vlogen niet steeds
Lot hoven de stad. Granaten van daartoe
ingerichte kanonnen ontploften op korten
afstand van de Duitsche machine, waardoor
deze een oogenblik het evenwicht verloor en
i zich al dalende in veiligheid moest brengen.
Daarop joegen achtereenvolgens een Engél-
I sche en een Fransche vlieger een indringer
i terug. Een Duitsche vlieger liet hommen
i vallen in een voorstad zonder echter schade
aan te riohten.
Wegens het groote verlies aan mcnschen-
I levens bij het eerst© Duitsche bezoek, had
i de burgemeester d© burgerij bij proclamatie
1 geraden dekking te zoeken zoodra viiande-
j lijke luchtvaarders mochten worden gesig-
i naleerd. Dientengevolge werd een blauwe
I en witte vlag op de toren geheschen, waarop
I onmiddellijk de straten ontruimd werden.
