Allerlei.
OP ZEE.
Binnenland.
DËI SOLD ATBNCOUH A NT tan Vrijdag O Januari X O i O.
Een Fransche regimentshond, die verdient, vereeuwigd te worden! Hij is
niet van zijn regiment te scheiden, ook al gaat die in 'tvuur, en als het schieten al
te hevig wordt, graaft hij met zijn pooten een gat in den grond en verbergt zich
daarin. Doch hij doet meer, hij heeft reeds menschen levens gered door hulp te halen
voor gewonden op het slagveld. Men heeft hem geleerd om kepi's van gekwetste
soldaten naar de ambulance te brengen. We zien den hond hier op het slagveld,
waar tisschen een hoop dooden e?n zwaargewonde soldaat ligt, met een kogel in zijn
been en gekwetst aan 't hoofd en den arm. De hond blafte eerst als om hulp, maar later
rende hij weg en kwam met twee hospitaalsoldaten terug.
De Fransche cavalerie in België.
Uit ©en brief in den Temps" van een
hoofdofficier van gezondheid, toegevoegd
aan een cavaleriebrigade, lichten wij de vol
gende passage. Zij bevat een kleine bijdrage
voor de kennis van hetgeen in de eerste da
gen van den oorlog op het westelijk oorlogs-
tooneel geschied is.
Wij zijn in reserve, schrijft hij, d.w.z. dat
we ons voortdurend gereed moeten houden
voor den afmarsch naar het front. Maar,
helaas, ik geloof niet, dat we zoo spoedig
zullen vertrekken. Eerst moet een gat ge
maakt zijn, waarin de cavalerie kan worden
geworpen. Tenzij men ons naar zendt.
Dan zonden weer de dagen terugkomen van
die schitterende raids uit het berin van den
veldtocht, van onze geforceerde marscken in
België! Het zou wel gevaarlijk zijn, wij zou
den worden opgeofferd, zooals wij liet wer
den, toen men ons naar Luik liet marchee-
ien om met 12.000 sabels de 800.000 opruk
kende Duitschers te harceleeren. Maar welk
een schoon© bladzijde zouden wij weer aan
de geschiedenis van het ruiterwapen kun
nen toevoegen.
Rusland.
Op het Oostelijk oorlogsterrein.
BERLIJN. In Oost-Pruisen en noorde
lijk Polen is de toestand dezelfde gebleven.
Door onze aanvallen ten zuiden van de
Bzoera bij Kozlow-Biskoepi en ten zuiden
daarvan hebben wij vorderingen gemaakt.
Ook ten noordoosten van Bolinow dron
gen onze troepen door ten oosten van de
R awka over Hoemia en de hoogten ten noor
den daarvan. Meer naar het zuiden tot aan
do Pilitza en op den rechteroever van de
Pilitza is niets veranderd.
De slechte toestand van de wegen en het
ongunstige weder belemmerden de operaties.
PETROGRAD. De Groote Generale
Staf bericht: Op den linkeroever van
de Weiohsel duurde op 4 dezer het
geweer- en kanonvuur voort- In de om
streken en ten zuiden van Borzimof waren
de gevechten zeer hevig.
In Galicië zijn geen belangrijke veran
deringen voorgekomen.
Aan den Oejok-pas werden de terugtrek
kende Oostenrijkers aangevallen door onze
cavalerie, die hun in de flank en den rug
viel, na getrokken te zijn over smalle berg
paden, moeilijk begaanbaar ten gevolge van
de bevroren sneeuw en ondanks een hevige
sneeuwjacht.
Bij dien aanval namen wij een twaalftal
officieren met den detachementscomman
dant en meer dan 450 manschappen ge
vangen.
BERLUN. In het door de Duitsche
troepen bezette gebied van Russisch-Polen
is een civiel bestuur ingesteld. Aan het
hoofd daarvan staat de „Regierungspresi-
dent" von Brandenstein, bekend door zijn
optreden als conservatief Pruisisch Land
MmeDe Thèbes voorspelt. De tijden
blijven gunstig voor de zieners en zieneressen,
die den gewonen stervelingen vertellen kun
nen althans vertellen hoe het in de toe
komst gaan zal. En onder hen troont
Madame de Thèbes plechtiger dan ooit.
Men kan niet ontkennen dat een groot deel
van hetgeen ze voor het „astrale" jaar 1914,
dat tot 21 Maart 1915 loopt, voorspeld
heeft is uitgekomen, en al valt de opmer
king te maken dat ze deze zelfde vreeselijke
dingen al vele jaren lang zonder succes voor
speld had, ze put daaruit dan thans toch
nieuwe glorie. Vandaar dat een journalist
haar nu is gaan vragen hoe dit alles afloo-
pen zal. Van haar uitvoerige consultatie
laat ik hier het ©en en ander volgen.
Het jaar 1914 was een vlammenjaar, het jaar
1915 zal een neveljaar worden. De overwegende
invloed is die van MarB, maar thans niet lan
ger in conjunctie met Saturnus, de planeet dio
kwaad doet. maar met Jupiter. De oorlogs
macht van Mars zal zich verbreeden met de
orde, het gezag, de macht die Jupiter aan
brengt. Het zal het groote jaar zijn, vol tumult
«n schittering, vol verschrikkelijke en verhe
ren dingen. Maar de oorlog zal niet lang duren
Hij moet een einde nemen in het eerste derde
dee! van het astrale jaar, tusschen Maart en
Juli.
Frankrijk heeft een allerschoonste toekomst
▼oor zich van edelmoedige gevechten. Het zal
lijn missie vervullen, de menschel ijke maat-
dagafgevaardigde. De zetel van dit bestuur
is voorloopig gesteld te Posen.
Een Russische overwinmmg.
PETROGRAD. De -Generale Staf van
het Kaukasus-leger bericht: „Maandag
avond hebben onze troepen ©en volslagen
overwinning behaald op de Turken (bij
Sarykamysj).
Wij hebben twee legercorpsen verslagen.
Het eene werd in zijn geheel gevangen ge
nomen met den corps-commandant en drie
divisie-commandanten.
Kleine Turksche detachementen, die wis
ten te ontkomen, werden krachtig achter
volgd en vernietigd.
De operatiën in Polen.
Van 31 December wordt uit Warschau
aan de „Times" gemeld: Aan de Bzoera
begon gisteren een Duitsche beweging, met
groote felheid ingezet, met het doel Sochat-
sjef te vermeesteren. De aanvallen van gis
teren, die waarschijnlijk Ilof tot basis had
den, hadden plaats tegen de algemeene ver
wachting in. Het gevecht begon reeds vroeg
en in den loop van den dag deden de Duit-
schers achtereenvolgens vijftien aanvallen
op de Russische stelling. Volgens de laatste
mededeelingen van een juist aangekomen of
ficier werden alle aanvallen afgeslagen met
zware verliezen voor de Duitschers, die vol
gens Russische schatting alleen op dezen
enkelen dag en in deze streek meer dan 7000
man verloren. De Russische verliezen daar
entegen zouden buitengewoon gering zijn.
Daar de Duitsche opmarsch geschiedde
door open land en tegen rivierstellingen in
de buurt van Sochatsjef, is het mogelijk dat
de schatting der verliezen juist is, al moet
men zulke schattingen ook altijd met voor
behoud aanvaarden. Mededeelingen van
officieren toonen, dat de Duitschors met on
gelooflijken moed. vochten, maar dat hun
troepen de uitputting nabij zijn.
Met het oog op de resultaten van den
strijd in de laatste week en 't terugslaan van
de Duitschers op de meeste punten, wordt
nu ronduit de hoop uitgesproken, dat geen
verder terugtrekken van de Russen noodig
zal zijn. Indien echter toch later nog zulk
een terugtocht zou plaats hebben, behoeft
dat nog geen ongerustheid te wekken, om
dat, naar ik van betrouwbare zijde verneem,
in het veldtochtsplan de Blonie-linie (Blo-
nie ligt halverwege Sochatsjef en Warschau)
als een permanente verdedigingslinie was
opgenomen en do Bzoera alleen als een tij
delijke halte werd beschouwd.
Een berichtgever, die van de linies van
Lodz is gekomen, verklaart dat de toestan
den daar zeer ernBtig zijn. De Duitschers
zijn onlangs er tqe overgegaan de Russische
onderdanen die nog den militairen leeftijd
hebben, te arresteeren en weg te zenden- De
prijzen der levensmiddelen stijgenbrood
kost een roebel het halve pond. Onder de
burgers heerscht ten gevolg© hiervan een
gedrukte stemming, vooral omdat de Duit
echappij transformeeren. Het zal den triomf
van deze hervorming verzekeren door meer
liefde in de eenheid en meer productie in den
arbeid. Ja, ik herhaal het, nauwelijks zal het
astrale jaar het derde deel van zijn loop vol
bracht hebben of het Fransche bloed zal opge
houden hebben te stroomen.
Zoo gaat het dan nog een tijdje door
over Parijs en over Frankrijk, in niet altijd
even heldere termen... Dan komen we aan
de gebeurtenissen in het buitenland.
Italië zal in het drama dat zich op het
oogenblik afspeelt een belangrijke rol spelen.
Hot ia geroepen tot een verwonderlijke toe
komst als het blijft op den weg der Latijnsche
voorbeschikking. Het uur is niet ver meer af
waarop het, de moeilijkheden die het verlamd
hebben te boven gekomen, zich gedwongen zal
zien het zwaard te trekken en niet meer t©
luisteren naar de raadgevingen van hen die
het zeiden zich gereed te houden den over
winnaar bij te vallen. Verder zijn hier nog te
vermelden een groot alarm in Zuid-It.alië, een
onherstelbaar verlies op kunstgebied, en een
tijdperk van gevaren, tegen den zomer-zonne-
stilstand.
Ten aanzien van Duitschland vervolgt de
voorzichtige voorzieneres hebben twee ver
schillende visioenen mij vervolgd. Ik zie een
Duitschland dat inwendig verscheurd wordt,
Zuid tegen Zuid, Noord tegen Noord rëvolu-
•tionnaire bewegingen, woede tegen de mili
taire aristocratie en tegen het barbarisme der
landjonkers; tegelijkertijd een weerstand-bie
den tot het uiterste, dat men zal trachten te
laten voortduren; een parodie van 'tFrankrijk
uit het verleden tot in zijn groote revolutie:
gijzelaars, moordpartijen, vonnissen, schavot
ten. En intusschen hebben hun overwinnende
tegenstanders de grenzen overschreden. Ver
sobers bet verzoek om uit Duitschland le
vensmiddelen aan te voeren kortweg afsloe
gen. Men schijnt in bet door de Duitschers
bezette gedeelte van Polen bet ergste te
vreezen van een terugtocht der Duitschers,
daar men denkt dat de Duitschers alles zul
len wegvoeren, opdat het Russische leger
geen middelen tot levensonderhoud zullen
overblijven
De strijd in Galicië.
BERLIJN. Een telegram aan de
„Berl. Ztg. am Mitt." uit het pers-
kwartier aan de Oostenrijksche zijde
meldt, dat de Oostonrijksch-Hongaar-
sche legers in de stellingen van de Doena-
jets, welke den straatweg van Tarnof over
Bochnia naar Krakau beschermen, in een
onafgebroken strijd gewikkeld zijn. Het
opnieuw oprukken der Russen in het
zuidelijk deel van Galicië wekte den
schijn, alsof de Russische legeraan
voerders opnieuw een aanval op Sandec
in den zin hadden, om den zuidelijken
vleugel van de in de omstreken van Krakau
staande Oostenrijkers in den flank aan to
vallen. In dat geval zou de toestand veel
overeenkomst hebben gehad met dien van
den slag bij Limanowa. Maar de Russen ga
ven er de voorkeur aan. tegelijk met 't uit
oefenen van druk op de strijdkrachten in
de Karpathen, een frontaanval over de
Doenajet-s te doen in de richting van Kra
kau. Tot heden toe echter zijn 'alle aanval
len onder zware verliezen voor de Russen af
gestuit op de uitmuntend© stellingen der
Oostenrijkers en heeft de strijd meer het
karakter van ©en positie-oorlog gekregen.
Noord-Amerika.
De Veremïgde Staten en Mexico.
De Ver. Staten van Noord-Amerika hebben
een ultimatum gezonden aan Mexico, 't Schijnt
daar nu ernst te zullen worden. In het ulti
matum heet het, dat het eerste schot, hetwelk
aan de grens in de buurt van Naco en Douglas
zal vallen, tot resultaat zal hebben, dat do
Ver. Staten de vijandelijkheden zullen begin
nen. Een nieuwe oorlog er nog bij?
Zuid-Af rika.
Bommen in een Engelsch Jcamp geworpen.
KAAPSTAD. Twee Duitsche aeroplanes
vlogen boven het Engelsche kamp bij Lüde-
ntsbucht (Duitsch Z. W.-Afrika) en wier
pen bommen in het kamp, doch zonder
schade aan te richten.
De Commandant van de„Formidable".
Hoe een braaf en plichtsgetrouw zeeman
stierf, beschrijft de „Daily Mail" in een
verhaal over de laatste ©ogenblikken van
kapitein Loxley, den oommandant van de
onlangs getorpedeerde „Formidable".
Het was ongeveer 2.20 uur in den mor
gen en 500 man lagen te bed, toen de explo
sie plaats hadde torpedo ging opf onge
veer vier meter afstand langs het munitie
magazijn, en vernielde de dynamo-kamer,
waardoor natuurlijk ook de „draadlooze"
buiten werking gesteld werd.
Toen het schip na de explosie zin
kende was zegt een correspondent en
iedereen wist, dat het gedaan was, gingen
de matrozen voort met .Tipperary" te zin
gen, terwijl weer anderen naar den lichten
kruiser zwommen, die dichtbij lag.
Tot het einde toe bleef do commandant,
kapitein Loxley, op de brug staan; zijn fox-
terrier stond naast hem, en hij hield de
armen over de borst gekruist. Hij bleef zijn
bevelen naar beneden telefoneeren. en wist
daardoor nog maatregelen te treffen tot het
redden van velen.
Zijn eerste bevel, na de ontploffing, luid
de: „Alle hens aan bovendek".
Men wist wat dit beteekende, het
schip was verloren de meeste zorgen wa
ren voor de adelborsten, men bracht hun
kleeren en Jiet hen voorgaan in de booten,
waardoor er nog velen gered werden.
Twee minuten na het eerste alarm kwam
de tijding nit de machinekamers, dat er
geen stoom meer was zelfs voor het uit
zetten der booten ontbrak de noodige druk.
Een 200-tal mannen werd nu tot dit werk
gecommandeerd, en men slaagde er in nog
drie booten uit te zettenook de adelborsten
hielpen daaraan mede.
Tot luitenant Simonds, die het werk j
commandeerde, zeide de kapitein, terwijl j
hij een cigarette rookte: „Goed gedaan, Si- j
monds". De laatste woorden, die men ka
pitein Loxley hoorde zeggen, waren „Door
werken, mannen, doorwerken; het gaat
goed; geen verwarring, hoor! Blijft bedaard,
als goede Brittener is nog tonnen en ton
nen aan leven in de oude schuit."
Een der stokers vertelde nog, dat hij
sliep, toen hij plotseling wakker werd door
een geluid van een enorme ontploffing. Ik
rende in mijn broek naar het dek en ver
schillende leden van de bemanning, die be
neden waren, volgden mij. Wij wisten allen,
dat er iets ernstigs aan de hand was. Toch
was er geen paniek. Elke man was op zijn
post en de officieren gaven hun commando's
zoo kalm, alsof het een manoeuvre gold bij
rustig weder. Er werden aan boord verschil
lende grappen verkondigd en een zeide:
„Wel, dat is een mooi nieuwjaars-
cadeautje."
Dadelijk na de commando's om de booten
te strijken, klonk er een andere luide ont
ploffing. Het bleek, dat de ketels gespron
gen waren. Dit was erg jammer, want zon
der stoom konden wij onze groote sloom-
sloepen niet neerlaten en wij moesten dus
alleen onze zeilbooten gebruiken. Ik ging in
de tweede boot. Ongeveer een uur bleven
wij in het zicht van het schip en duidelijk
zagen wij de vuurpijlen, welke bij tusschen-
poozen werden opgelaten.
Er stak een hevige storm op en daar het
roer van de boot gebroken was, moesten wij
de volgeladen boot met een riem sturen.
Onze toestand werd steeds ernstiger, daar
wij geen kompas hadden en toen de storm
heviger werd, lieten wij de hoop varen, dat
wij het land zouden bereiken.
De golven waren vaak 30 voet hoog en
wij kregen zooveel water binnen, dat wij
dachterf, dat het einde van ons nabij was.
Wij hoosden voortdurend met alles wat
voor de hand lag, onze petten en ook de
zware zoolaarzen deden dienst.
Half-gekleed, voelden wij de bittere kou
de. Om 5 uur 's morgeus zagen wij een
gTOot schip op twee mijl afstand. Wij
schreeuwden zoo luid als wij konden en
wuifden met onze armen, om de aandacht
te trekken. Het schip verdween uit het
zicht. Onze positie was nu zoo slecht moge
lijk. Onze stuurman en verschillende ande
ren stierven van uitputting en wij wierpen
hun lichamen over boord.
Plotseling zagen wij land. De zeeën waren
toen huizenhoog. Eindelijk hoorden wij het
geluid van de branding en dat was een tee-
ken, dat wij dicht bij het land waren.
Woorden kunnen niet ons gevoel beschrij
ven, toen wij voelden, dat de kiel van onze
boot over het zand schuurde....
De ondergang van de „Mousquet".
Een overlevende matroos van den Fran-
schen torpedobootjager „Mousquet", die
door de „Emden" bij Penang in den grond
werd geboord, vertelt in de „Franc© de
Domain" nog de volgende bijzonderheden
over de ondergang van zijn schip
Het is 28 October, 'e morgens tien minuten
voor zevenen. Wij zijn de haven van °enan.g
binnengevallen na een kruistocht van drie
dagen.
De uitkijkpost signaleert een oorlogsschip
met vier schcorsteenen. Do commandant wordt
gewaarschuwd; hij laat de Fransohe vlag
hijschen. Als antwoord volgen tw6e kanon-
den stoker ben ik een dor laatsten die worden
opgepikt. Ik ton geheel naakt, en heb alleen
nog mijn koppel, als conig aandonkeu aan de
„Mousquet''
Aan boord van de „Emden" staat Ue go-
hoole bemanning aangetreden en brengt as de
honneurs-
Twee gewonden zijn den volgenden dr. over
leden. Wij tellen nog maar 34 man, van wie 18
gewond zijn. Do heele bemanning was 7S kop
pen sterk. Om kwart voor negenen worden do
lijken overboord gezet ik weet niet op welke
hoogte wij waren. Arme kameraden. Een van
hen diende nog met mij op de „Kantara". Zij
rusten thans op den Ixxlom van den grooten
plas. De „Emden" heeft zijn tocht voortgezet
Waarheen gaan wij
Den dertigsten stierf weer een der gekwet-
sten. 's Morgens om vijf uur ontmoeten we
het Engelsche stoomschip „Newbura", op weg
naar Singapore. Wij worden aan boord van
dat sclup gebracht het transport van de
gewonden ga"', niet gemakkelijk, ten gevolge
van de hooge zee. Nu is het leed geleden, wij
worden uitstekend verzorgd en hebben alles
wat we begeeren. Ik ton de eemigo der
overlevenden. die Engelsch spreekt, en .dat
komt ons goed te pas.
Dien avond stierf de hoornblazer, bijna in
m'n armenmen had hem den rechterarm
afgezet, maar hij overleefde de operatie niet.
Arme kerel! Nu waren we nog maar 32 man
sterk. Ik sluit hem de oogen en zet een maa
troos als wacht bij hem. Ik vrees, dat de
luitenant hem spo*xlig zal volgen.
10 uur 's avonds. Wij komen te Sabang. Waar
dat wel liggen mag?
31 October. 3 uur 's morgens. Wij zijn ge
land ook de gekwetsten zijn van boord en in
het hospitaal gebracht. Wij worden naar een
kazerne van Hoilandsche soldaten gezonden.
Wat een ontvangst! Nu krijgt ieder een
frisok stuk brood en warme koffie, en vervol
gens- een bed. Vier maanden lang hadden we
aan dek geslapen I
Tien uur 's morgens. Wij gaan aan boord
van een Nederlandsche kanonneerboot, waar
wij nieuwe kleeding van Hoilandsche matro
zen kriigen. De oonsul, do plaatselijke oom
mandant en de andere officieren bieden ons het
een en ander te drinken aan en iedereen wil
iets weten van den tocht van de overlevenden
van de „Mousquet". Mem vecht gewoon om
ons. Dat was een kolfje tiaar mijn hand!
De luitenant is ook gestorven. Zijn been
was weggeschoten, 's Avonds om vijf uur heb
ben wij beide dooden naar hun laatste rust
plaats gebracht, een heel mooi plokje, vol
bloemen, het is helaas zoo ver van Frank
rijk.' En wanneer ook wij heen zullen gaan,
wie zal dan hun graf bezoeken Gelukkig,
dat wij een behoorlijk -tenue aan hadden de
heele bevolking van Sabang was aanwezig.
•Mog oen Fransche onderzeeër
gezonken?
Zooals men weet, werd eenige dagen ge
leden do Fransche onderzeeër „Curie" door
het vuur van Oostenrijksche kuetbatterijen
in. den grond geboord.
Ook een gevecht in loopgraven, en nog wel op Kerstmis, het feest van den
vrede op aarde! Maar dit is geen gevecht, dat den vrede verstoort, geen strijd, die
dooden en gewonden maakt. Een onschuldig sneouwballen-gevecht in een Engelsch
landschap, dat spoedig zal eindigen met een algemeenen vrede en verzoening Maar
dat de strijd niettemin heftig en voor het oogenblik onmeedoogend is, al heeft een
sneeuwballen-gevecht ook zijn regelen, die m acht genomen moeten worden, wij
twijfelen er geen oogenblik aan, als wij ons de eigen jeugd herinneren.
volgens zie ik een nnrlor Duitschland, nog
meer te vreezen misschien, dat plotseling
schijnt toe te geven, bereid de vredesvoorwaar
den te aanvaarden, maar daarna gebruik ma
kende van alle mogelijke listen om tijd te
winnen, door intriges de bewegingen van den
tegenstander verlammende om dan met nieuwe
krachten den aanval to hervatten. Maar in
beide gevallen hebben de Hohenzollern's afge
daan. Do Kroonprins zal niet regeeren.
Oostenrijk zal in het hittere lot van zijn
bondgenoot deelen. De sinistere grijsaard, die
te Schönbrunn leeft, zal voor de oogen van de
geheele wereld het voortdurende schandaal van
zijn particuliere leven zien uitstallen men zal
weten welk een verachting zijn vrouw voor
hem had, en welk een waanzinnige wreedheid
hij tegenover de zijnen heeft, aan den dag ge
legd. Hij zal zijn dagen eindigen in seniliteit
en degeneratieFranz-Jozef heeft ongeluk
aangebracht aan allen die de dwaling hebben
begaan hem lief te hebben, hij kan onmogelijk
sterven zonder zijn volk ongeluk aan te bren
gen.
België zal er, na nog vele bange uren,
ten slotte toch nog wel goed afkomen,
meent verder de zieneres, en Engeland
gaat een nieuwe en schitterende bestem
ming te gemoet. Maar vooral aan de Sla
ven behoort de toekomst:
Met do Slaven uit het Oosten heeft Rusland
zich in beweging gezet. Dat is de grootste ge
beurtenis van do moreole geschiedenis der we
reld sedert de kruistochten. Polen zal uit zijn
assche herrijzen. Het huis Romanof kan van de
toekomst slechts groote dingen verwachten.
De Turk verdwijnt uit Europa, weggespoeld
door de Slavische golf. Maar <lo naburige vol
ken, Bulgaren, Grieken, Roemeniërs, Serviërs,
Montenegrijnen zullen getroffen worden door
schoten. De projectielen vallen te ver. Dan
klinkt het bevel „gevechtsklaar". De „Em
den" heeft zich ingeschoten en nu slaan do
groote granaten overal in. De schoorsteen
wordt weggeschoten, de machine werkt niet
moer. De brug is vernield, de mast in tweeën
geschoten. Ik verlies mijn koelbloedigheid niet,
overal stroomt het bloed. Vlak bij mij wordt
een matroos het hoofd afgerukt door een
granaat, zijn bloed tospat mij. Deze hel duurt
nauwelijks tien minuten ik begrijp niet hoe
het mogelijk is. dat mijn lichaam niet vaneen-
gescheurd is. Ik tovind mij nog alleen :net den
commandant op het achterdek en vraag hem
wat er gedaan moet worden. Maar we kunnen
al niet meer beraadslagen we Zinken al. Ik
eprincr over boord na oen laatsten blik op do
vernielde brug te hebben geworpen. Na een
paar slagen keer ik rae om van de Mous
quet" is niets meer te zien. Ov©ral drijven de
wrakstukken rond. Ik grijp een leege kist en
tracht naar do kust te zwemmen. Onderweg
pik ik nog een stoker op, die blijkbaar gee-n
groot zwemmer is. Do Emden" heeft twee
sloepen uitgezet om do overlevenden, van wie
velen gewond zijn, aan boord te halen. Met
Nu blijkt echter, dat ook ander© Fran
sche onderzeeërs zich in de Oostenrijksche
wateren bevonden hebben.
Volgens ©en bericht in de „Neue Frei©
Presse" is ook de Fransche onderzeeër „Ber
noulli" gezonken, en werd de telephoon-
boei in de nabijheid van het eiland Lagosta
gevonden,
Genoemde onderzeeboot behoort tot het
zelfde type als do „Curie"; zij heeft een
waterverplaatsing van 400 ton boven water
en van 550 ton onder watjer. De snelheid
is 12 mijl aan de oppervlakte en 8 mijl in
ondergedompelden toestand. Voorts heeft
zij zeven torpedolaneoerbuizen. Het be
richt, aldus het Oostenrijksche blad, dat
de telephoon-boei gevonden werd, is al bijna
©en bewijs dat er geen twijfel overblijft, of
het schip is gezonken.
De telephoou-boeien der onderzeeërs zijn
veiligheidsmaatregelen. Zij zijn aan het
bovenste deel van een onderzeeër vastge
maakt en hebben ten doel, hij een ongeluk
den val van de ineenstortende deelen van het
Ottomaansche rijk. Niet spoedig zullen we
daarom over geheel Europa den vrede zien
heerschen, o neenen het moedige Servië onder
andere is nog niet aan liet eind van zijn krijgs-
loopbaan. Wat Bulgarije betreft, het zal ten
onderste boven gekeerd worden door de man
nen uit het verleden.
Nu weet men het dus, en kent meteen
het kunstje om zonder zijn hersenen al te
veel te pijnigen, te vertellen wat er gebeuren
zal. Een overmatige intelligentie is er dan
ook niet voor noodig. En komt het soms
niet uit, mevrouw De Thèbes weet er dan
ook alweer oen verklaring voor. Errare
humamim estmerkte zo op toen ze haar
bezoeker uitliet;... als ik dwaal, bewijst
dat tevens mijn góede trouw... Uiting die
in elk geval haar schranderheid bewijst.
Voor het overige zullen we het moeten
afwachten...
Militaire omsingeling. Van het ooste
lijke oorlogstooneel ontvangt men nog wel
eens berichten, welke ©en meer vermakelijk
licht werpen op de krijgsweeën.
Zoo het verhaal, -waarvan wij echter
niet heelemaal instaan, van een Duit
schen landweoi--soldaat uit het welvarende
oostelijke stedeke Beufchen, waar hij de
verantwoordelijke positie bekleedde van
brandmeester der vrijwillige plaatselijke
brandweer, welke betrekking hij echter bij
hot uitbreken van den oorlog moest neer
leggen, omdat hij den brandweer-helm ver
wisselen moest voor de militaire pickéf-
haube.
Hij werd aan het oostelijk front geplaatst
en kroeg opdracht, als wacht te dieuen over
het machine-geweer van zijn sectie. Hij
deed dit zeer stipt; zelfs zóó stipt, dat toen
zijn afdeeling voor de Russen moest wijken,
de oud-brandmeester achterbleef, om hat
zware machine-geweer op zijn rug te laden,
en bet- buiten het bereik van den vijand
te brengen. Hij kon ongemerkt een achter-
liggend dorp bereiken, en zette daar zijn
machine-geweer in een schuur, om er
zelf naast te gaan liggen, als trouwe schild
wacht.
Maar hij lag nog in zijn eersten slaap, of
daar waren de Russen al ongemerkt in het
dorp gekomen, en de Beuther brandmeester
werd in zijn schuur met machine-geweer en
al gevangen genomen.
De gevangenen hield er den kop bij
vlug had hij bemerkt, dat de Russische sol
daten allm Polen waren, en dat zij zonder
officier waren. Hij begreep, dat liet hem
dus niet veel moeite zou vallen, die domme
kerels wat voor te praten.
Hij haalde uit zijn ransel een stevig brok
spek, en een duchtigen homp miken ter
wijl hij zijn maal begon te bereiden, vertelde
hij den Russen, hoe jammer hij het vond,
nu in Russische gevangenschap te moeten
gaan, aangezien het dan voorloopig voor
hem gedaan zou zijn met lekker eten. Hij
sneed braaf op over de Duitsche soldaten-
menage, over de royale rantsoenen, over de
uitnemend© kwaliteit van het voedsel.
De arme Ruesischo soldaten kregen er
een telefoonkabel naar de oppervlakte te
breng«n, om op dez© wijze mogelijk te ma-
kon, dat de bemanning in de onderzeeboot
met de redders'kan spreken.
De telephoonboei bevindt zich soms in d
boot en wordt dan daaruit naar boven gela
ten; soms ook gaat zij automatisch naar d.
oppervlakte. Natuurlijk is de ^ngte val,
een telephoon-kabel bo.perkt, daar zij ne
tuurlijk berekend is op de diepte, waaroj
een onderzeeër nog zonder nadeel kan liggen
De lengte is niet moer dan 40 meter. War,
neer een onderzeeër in nog grootere dieptei
duikt, wat slechts hij een ongeluk mogelijl
ie, dan worden de zij-wanden door den druk
van het water ingedrukt, en kan men d
boot niet meer naar de oppervlakte brei;
gen; dan is ook redding der bemanning uil
Het naar boven drijven van de telephoo,
bced gaat met kracht, daar zij onder all-
omstandigheden den kabel naar boven meel
trekken. Wanneer dus een onderzeebooi
-zeer diep zinkt, is bot breken - n den kabc"
en het losraken van de boei niet uitgeslo
ten, integendeel zelfs te verwachten.
Daar men nu een telephoon-boei van de
onde-rzeeboot „Bernoulli" gevonden beeft,
ligt bet voor de hand, dat de boot self en
wel op groote diepte gezonken is, aldus he
sluit de „Neue Freie Press©".
D© „Courbet".
Volgens particuliere berichten, door d.
„Neue Freie Presse" te Weenen ontvangen,
is de Fransche dreadnought „Courbet" bij
Valona gezonken.
Do bemanning der „Emden" aan hof
werk.
Volgens de „Baseier Nachrichten" is te M
'laan uit Shanghai bericht ontvangen, dat de
havenkapiteiu van Rangoon de schepen gewaar
schuwd heeft voor den driemaster „Agosha",
die met de rest van de bemanning der „En.
den" en vier machinegeweren aan boord zij.,
operaties tegen de handelsschepen voortzet ev
reeds eenige kustvaartuigen tot zinken ge
bracht zou hebben.
Ook de kolenboot „Oxford" zon door de
Duitschers genomen en als hulpkruiser u'te<
rust zijn.
Drijvende mijnen.
BERLIJN. In de laatste dagen is o-_
groot aantal drijvende mijnen aan de zuid
kust van Noorwegen geland, of in de Noord
zee drijvende gezien. De in Christiansund
aangekomen stoomboot „Gotland" meldt,
dat het ook acht mijnen bij Honsriff (Noor
wegen) voorbijkwam 'en de stoomboot „Site-
na'1 passeerde 26 December zeven mijnen
tusschen Hanstliolmen en het vuurschip.
Het schijnt dat het gedeelte der Noordzee
van de Hebriden tot Nederland, Denemar
ken en Noorwegen sedert de Kerststormen
vol losgeraakte mijnen is.
Koninklijk Bezoek aan Maastricht
Men melclt ons nog uit Maastricht:
Bij de ontvangst van H. M. de Koningin
ten Gouvernementshuize bood mevrouw Ruy
de Beerenbrouck, echtgenoot© van den Commis
saris der. Koningin, H. M. een ruiker aan.
Drie dames waren tor receptie, nl. de moeder
oversto van het gesticht Calvariönberg, gravin
de Geloes uit Eijsden en mevrouw Seydlitz, die-
in haar villa nog steeds twee Duitsche gewon
den verpleegt.
Ie IJ uur reed H. M. per auto van het Gou
vernementsgebouw en begaf zich l^nga den
reokter Maasoever naar de spoorwegbrug, waar
II. M. do wacht inspecteerde. Van hier uit
ging de koninklijke stoet door een binnenweg
naar den Moersenerweg, waar al de militairen
opgesteld waren. Duizenden menschen waren
op do been om H. M. nog eens te zien voor
Zij do stad verliet. Uit de auto stappende,
wandelde H. M. langs het geheele front der
troepen. Aan het eind der troepen gelftimcn
stapten II. M. en de hofdame weer in en reed
liet hooge gezelschap vorde/ in dj» richting
Roermond. De geestdrift to Maastricht was
groot.
De Koningin in Brabant.
Om 11.20 uur liep Dinsdagochtend de ko
ninklijke trein het station te Eindhoven bin
nen. De Koningin arriveerde te 12 uur pe:
auto en werd door den burgciweester en de
militaire autoriteiten verwelkomd. H. M. ge
bruikte de luuch in den salonwagen. Om halfeen
vertrok H. M. per auto naar Stratum, waar
zij op het plein haar paard besteeg en naar de
groote Straturcsche heide reitd, waar de revue
dor militairen plaats had. Ife belangstelling
van het publiek was zeer groot. Verzocht wa*
niet te vlaggen.
Om halfvior werd H, M. door de a»to weder
to Stratum afgehaald en reed zij yiaa/r het
station te Eindhoven, van waar do trein na
vier uur vertrok.
Begrafenis oud-minister
W. L. A. Gericke.
In grooten eenvoud werd gisteren op de Al
gemeene Begraafplaats te 's-Gravenhago ter
aarde besteld het stoffelijk overschot van den
het water bij in den mond©n toen d© looze
landweer-soldaat op hun vraag ook nog ver
zekerde, dat de Duitschers zooveel snaps
kregen als ze maar lustten, hielden de Rus
sen krijgsraad, 'om dan den Duitschen ge
vangene mee te deelen, dat zij zich bedachi
hadden en wel gaarne in Duitsche gevangen
schap wilden gaan, ten einde aich ook een?
den buik vol te kunnen eten.
De troep wachtte tot het duister gevallen
was en marcheerde dan, netjes in rekten van
vieren, rechts-uit-de-flau'k," den schuur uit,
op weg naar het Duitsche kwartier. Daar
aangekomen liet de Duitsche soldaat zijn
sectie Russen front en halt maken, en stuur
de den schildwacht naar den officier van
dienst.
Toen deze de ongeveer dertig zwaargewa
pende Russische soldaten zag, onder com
mando van één Duitschen landweer-Atjldaat,
begreep hij er niets van: „Wat moet
dat?" vroeg hij.
„Krijgsgevangen gemaald), l'tnt!",
antwoorddo de Duitsche soldaat in de hou
ding.
„En hoe is dat gebeurd?" vroeg de
officier.
„Ik heb ze omsingeld", sprak de Beu-
thensché brandmeester.
Natuurlijk heeft hij dadelijk het ijzeren
kruis ontvangonen als hij thuis in Beuthen
na den oorlog terugkomt, zal hij wel dade
lijk tot opper-braudwEifclrt bevorderd wor
den!
