No. 49.
Woensdag 9 December 1914.
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Oplaag 50,000 exemplaren.
SOLDATENCOURANT
ADRES DER REDACTIE PALESTRÏXASTRAAT 10. AMSTERDAM. TELE
FOON' Z. 'ISfiB. DIT BLAD ZAL DRIEMAAL PER WEEK VERSCHIJNEN.
LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT. VOOR NIET-MILITAIREN
CENT, ABONNEMENT f 1.50 PER. DRIE MAANDEN.
Voor A'lvertenttën wende men zich tot onze Administratie Drukkerij .Jacob van Campeuv
N. Z. Voorburgwal 234-240 (Keizerrijk 9) Amsterdam. Tel. Noord 1776, of tot de adverUnri
bureaus. Prjjs der Advertentita per regel 25 cent.
Deze maatregelen zullen va.n dien aard moe- ondervinden, ofschoon, het zal niet zoo
ten zijn, dat de nndeelige gevolgen van den gemakkelijk vallen hen vandaar te ver-
„™.l. hel,aam en goo«t m stut dringc], uit p,„ j„ Hon.
Korporaal Jawis van een Engelsen lancierskorps verdiende het Viotoria kruis met
moedige daad. Onder het vuui van den vijand wist hij te Jemappes in Noord-Frankrijk
een brug te bereiken en te doen springen. Hij ligt door een granaatscherf gewond thans
in het Londensche Hospitaal.
Geen audiëntie.
Blijkens. ,bêrichb .in. de „Staatscourant"
wordt Donderdag a.s. door don Minister van
Oorlog gderf audieutio verleend.
Gezondheidsleer.
Door - J. P. Bijl, officier v. gezondheid.
XXII.
De M ar se'ii. VI.
Ju gevallen van werkelijke ziekte of onge
makken, een verstuikten voet of iets dergelijks,
zal men zoodoende gevrijwaard worden tegen
ernstige gevolgen, die een voortgezette marsch
met zich zou kunnen brengen. Maar ook zon
der dat men ongesteld is, kan men soms door
vermoeidheid, oen pijnlijken voet, een drukken-
den ransel niet dan zeer bezwaarlijk den weg
vervolgen. In zoo n geval zal van veel betee-
kenjs zijn of er kameraadschap eu een goede
geest bij den troep heerscht.
Een .goede" kameraad toch kan op zulke
oogcubli'kkc-n van groote waaide zijn. Iemand
die rernioeid is en moeilijk den marsch kan
voortzetten, z;il met nieuwen moed verder
gaan wanneer oen stevige vriend voor wien
con mar sell .van 25 K.M. kinderwerk is, hem
gedurende eenigen tijd van ransel Of geweer,
bevrijd. In ieder opzicht werkt het verkenen
ran aoo'n hulp gunstig. Niet alleen wordt
daordopr .de man, die niet mee kan. geholpen,
zoodat hij zijn marsch kan vervolgen in plaats
van bangs den weg te blijven zitten of zich
met moeite voort te sleepen, maar ook wordt
daardoor een goed soort van kameraadschap
aangekweekt en een leger zonder kameraad
schap tis. een onding.
Er is nog een middel om een troep, voor
wien de marsch te lang begint te worden',
nieuwen moed te geven. ,,In 't algemeen moet
getracht worden hij marehéerèndo troepen
eeue. opgeruimde stemming op te wekken en
te onderhouden", zegt het Voorschrift Veld
dienst eu daarin ligt een groot belang voor
liet marcheéren.
Ook tijdens een vermoeienden marsch, met
doorgeloopen of pijnlijke voeten, zal het
mogelijk zijn alle bezwaren te overwinnen, in
dien gezorgd wordt, dat een goede stemming
heersebt. Iedereen weet welke wonderdadige
werking het spelen van de muziek kan hebben.
Maar ook zonder muziekinstrumenten kan
veel bereikt worden, indien iedereen nas
mogen meewerkt. Sommigen' zullen door zin
gen, andereu door hun verhalen of grajlpen
in staat zijn een opgewekte stemming bij den
troep teweeg te brengen en daardoor de dank
baarheid van alle manschappen verwerven.
Laat iedereen toch Let zijne er toe bijdragen
om een opgewekte stemming te onderhouden.
Lachen is gezond, zegt men wel eens en met
recht. Een opgeruimde stemming te weeg bren
gen is geen kwakzalversmidceitje toepassen
maar uitstekende medicijn toedienen. De gees
testoestand is van buitengewoon a«el gewich
voor de lichamelijke gesteldheid. Ieder dokter
kan u vertellen, hoe door neerslachtigheid
liet denkvermogen vermindert, de spijsvi
ring trager wordt, liet weerstandsvermogen af
neemt. In een opstel over gezondheidsleer van
het marchceren moet dan ook zeer xi.-kc*r ge
wezen worden op den invloed, dien de stem
ming op den troep jjee'ft.'
Een raadgeving meet hier evenwel bij: wan
neer men tegen een kouden gnron wijid in
nioet marcheeron is het beter om den mond ge
sloten te houden dan niet zingen en liever ook
niet rookeu.
Maatregelen na den marsch.
Ten vierde zullen wij bespreken de maat-
De wonderbare genezing.
Jean Rameau.
I.
De oude Guichemerre was niet opgewekt.
Hij zat alleen voor een "houtvuurtje, warm
de zij ïi bevende handen en wreef ze eens,
terwijl hij ieder «ogenblik het korte plata-
i.enjaanlje afkeek, dat naar zijn huis leidde.
,,.Geen mênsch", mopperde hij, terwijl hij
zijn groot-en, rooden, door grijs haar eu een
witten baard omlijsten kop schudde.
Ln dan ging hij zijn handen maar weer
wannen Voor het knappend houtvuurtje.
Guichemerre was gemeentearts, en dat al
sinds vijftig jarer.,' in het dorpje Saint-
Léon. Hij was oen brave kerel, niet zoo heel
kundig, <iie net als zooveel anderen zijn zie
ken genezen had, en wiens hoogsta eerzucht
was.burgemeester van ziju gemeente te wor
den.
Die schoon© droom was inderdaad wel
loor verwezenlijking vatbaar. Guichemerre
tod glorierijke tijdperken in zijn leven ge
tond. 'Allé ^bewoners van Saint-Léon waren
tom iets verschuldigd. Geruimen tijd was
'UJ de eenige geneesheer van de streek ge-
*t>33t. En hoeveel verkoudheden, hoeveel
CU en van spit, hoeveel longontstekingen,
eel maagkwalen waren niet door zijn
toedoen beter of erger gewordenMen aan-
tod Guichemerre.
Maar in den laatsten tijd scheen hij wel
«oor hïfc ongeluk vervolgd t© wordeuAlles
hen» tegengeloopen Ten torste, de dok
ter had altijd zelf medicijnen aan zijn pa
tiënten galev«rd. Daar bad hij recht toe,
de iMwstbyzynde apotheek op vijf
regeleu, dio na afloop
men moeten worden.
den marsch geno-
tien kilometer afstand lag.
Maar daar was me zich een tweede klasse
apotheker in St. Léon komen vestigen G(
volgverbod aan Guichemerre om althéa*»
en hoeststroopjes te verkoopenHelaas, dat
v/as juist de bron, waaruit de voornaamste
baten van den gemeentearts vloeiden.
Maar die on aangenaamheid was nog niets.
De apotheker vergenoegde zich niet met hem
geldelijk nadeel te berokkenenhij ging hem
moreel bsnadeelen.
„Wat is dat?" vroeg liij met de grootste
minachting aan de menseken, die hem de
ucepteji van Guichemerre kwamen brengen.
En hij slaagde er dan in cm op. zijn gelaat
een uitdrukking van wetenschappelijke min
achting te voorschijn te roepen.
Nu wist onze nederige dorpsdokter inder
daad niet heel veel van de receptuur. Hij
kende een paar eenvoudige voorschriften,
waarvan hij zich al sinds zijn jeugd bediend
liad. Vroeger hadden deze misschien ge
nezende kracht gehad, maar nu waren ze al
sinds laug niet meer in de modeDe apothe
ker had er dan ook volstrekt geen vertrou
wen in.
Zoodoende verlcor Guichemerre wel een
derde gedeelte vau zijn patiënten.
Maar de ellende bereikte haar hoogte
punt twee jaar nadat de apotheker zich in
het dorp gevestigd had. Een jonge dokter,
Albert Préville, kwam te Saint-Léon wo
nen. En dat was de genadeslag.
Die deleter was een vreemdeling in de
streek. Hij had een Parijsch accent en zulke
lieve manieren, dat hij de harten van allo
burgeressen stal. Zij zouden er ziek voor zijn
ge-worden, al It en maar om door zulk een
geparfumeerdeu arts te worden genezen.
Guichemerre zag, dat hij verloren was.
Natuurlijk wou dokter Préville onmiddel-
marseh verdwijnen om
gebracht. worden opnoeuw de vermoeienissen
van het marcheeren te draeen. Daartoe is van
veel beteekenis, dat voldoende rust gehouden
wordt. Men ziet dikwijls, dat zelfs na een ze» r
vermoeienden marsch allo moeheid vergeten i,
wanneer er 's avonds' gelegenheid bestaat om
door-'do winkelstraten van het kantomiemewt
te slenteren. Dit is natuurlijk zeer verkeervf
Na afloop van een langen marsch zal het no/-
dig zijn om geestelijk en lichamelijk uit te rut-
ten en zich te ontspannen op niet vermoeiende
wijze. Een slaap, die lang genoeg is om te vo'-
doen aan de persoonlijke behoefte, is daarbij ecu
eerste vereischte. Gelegenheid tot uitrusten 1
wordt, zoo lang er geen oorlog is, zonder
eenigen twijfel steeds gegeven, J)e soldaten
moeten zorgen die gelegenheid goed te ge
bruiken.
(Slot volgt.) I
garijn zouden de Russische troepen nu
teruggejaagd zijn, - in elk geval wil dit
toch zeggen, dat zij zich daar reeds ge-
netseld hadden.
België.
De strijd in België.
berichtgever seint uit
De toestand in den reuzenstrijd.
De jongste berichten spreken van nieuwe
gevechten aan alle fronten. In 't Weston,
in Frankrijk en België, in 't Oosten, in Po
len en Galicië, is gestreden, in het Zuiden,
y Servië en den Kaukasus, ook. Het is
echter vrij moeilijk te zeggen, of er over
winningen zijn behaald en aan welken kant.
De berichten zijn, zooals gewoonlijk, zeer
tegenstrijdig. Uit den Kaukasus bijv. wordt
niet veel gemeld een bericht van Russi-
schen, een bericht van Turkschen
kant, beide gewagen van zegepralen
behaald in dit zuidelijk deel van
Rusland. Zoo gaat het ook el
ders. Alleen Servië schijnt te erkennen, 'dat
Een bijzondere
Sluis d.d. 5 Dec.
„Het blijkt al meer en meer, dat de strijd
aan de Yser het schrikbeeld van de Duit-
sche troepen geworden is. De manschappen,
die van Brugge uit deze week in die rich-
I ting werden gecommandeerd, kregen daar-
I bij van hun officiereu de medcdeeling, dat
het de laatste maal was, dat de overtocht
geprobeerd zou worden. Inmiddels schijnt
j ook in de omgeving van Ypereu nog hevig
I gevochten te worden. Woensdag zijn bij
Oudenaerde meer dan 200 losloopende paar-
I den aangetroffen. Van het eentrum schijnt
I men eenige troepen te vervoeren naar het
oosten. Eenige lang.* treinen met manschap
pen en veldartillerie vertrokken in de rich
ting van Brugge. Dat de Duitschers overi
gens op alle gebeurlijkheden voorbereid
zijn, toont de verbreeding van de bruggen
tusscheu Gent en Kortrijk, die thans
danig geconstrueerd zijn, dat er een groot
troepenvervoer over kan plaats hebben. In
de nabijheid van Zeebrugge wordt een sterke
weermacht gehouden. De overtochten over
de vaarten tusscheu Brugge en de Neder -
landsche grens zijn óf vernield, óf worden
zeer streng bewaakt.
De oorlogscorrespondent M. van „De
Tijd" meldt uit Gent:
Ofschoon aan de Yser wel eenige front-
groot e transporten binnen. Deze transpor
ten brengen uitsluitend doodeu aan, die in
diepe eu lange rijen begraven worden in de
duinen naast het militaire hospitaal. Iiot
terrein aldaar mag nooit door een burger
betreden worden, eu wie het toch waagt in
de nabijheid te komen, wordt zonder vorm
van prooes voor 14 dagen in de gevangenis
gezet.
Nu in het begin der week een deel der
bezetting naar Zeebrugge eu Ileyst vertrok
ken is, bevinden zich in Ostende nog inaar
3000 man als vaste bezettingstroepen. De
i toestand in de stad is er ai even benard als
j in andere plaatsen. De levensmiddelen zijn
schaars en de brandstoffen verbruikt.
Wat de mogelijke actie der onderzeeboo- i
ten uit Zeebrugge betreft, er is gesproken
over een defect aan het mechanisme der
sluizen. Dit is echter niet juist. Een feit is,
dat de ontplofte mijnen aan het havenhoofd rusL
De nieuwe troepen ontwikkelen zich mei
onbegrijpelijke snelheid.
Er is een onafgebroken toevloed van re
kruten en tot dusverre is het aanbod evei
groot als de vraag en somtijds zelfs grooter
De Duitschers gelooven het niet, maa
zullen te gelegener tijd de waarheid leert
inzien.
Frankrijk.
Op het Westelijk oorlogsterrein.
PARIJS. In BelgiëNiet ver va
het veerhuis, welks verovering ai
reeds werd medegedeeld, vernielde ouz-
zware artillerie een Duitsch blokhuis. D-
vijand deed vergcefscfae pogingen om Wo.
dendreft te hernemen.
Op het. overige gedeelte van het front e>
aan de Aisne eveneens heerscht absolut
het verloren heeft en met glans verloren. vltjJUU1' oau uD x
- verandering heelt plaats gegrepen, ia deze
Zijn nunister-president zou, volgens een i w ..„5 w a^
Duitsch telegram gezegd hebben, dat zijn
volk 100.000 man heeft verloren, dat is een
derde van zijn leger. Servië zal het lot van
België deeleu, indien er niet iets bijzonders
gebeurt. Dat bijzondere zou dan moeten
zijn, óf vrede sluiten, óf zich opnieuw ver
binden met Bulgarije, dat het vorige jaar
zoo wreed is geslagen, ook door Servië's toe
doen. De Oostenrijkscbe troepen intusschen
trekken zegevoerend verder ten zuiden van
Belgrado.
Op het westelijk terrein is insgelijks ir
de laatste dagen 'gevochten. Geen grouts'*
overwinning is behaald, maar de Duitschers
schijnen niet voorspoedig geweest te zijn.
Een telegram uit Berlijn meldt, dat Ver-
melles, teil zuidoosten van Béthune, door
hen werd ontruimdde Duitsche troepen
bezetten de opgeworpen stellingen verder
naar 't oostende vijand kon hen niet vol
gen. Ook van de vrij hevige gevechten in
België krijgen wij den indruk, dat het den
Duitschers daarbij niet fortuinlijk is ge-
gaa.n, al zijn de verliezen geenszins van die
•beteekenis, dat de beslissing in den reuzen
strijd er door verhaast zou worden. Maar
van doorbreken naar Calais is nog geen
sprake. De Fransche opperbevelhebber Jof-
fre is, volgens een Engelsch blad, vol goe
den nioedigjiij verlangt volstrekt niet, dab
de Duitscners troepen aan 't Westerfront
onttrekkenhij zal wel met hen afrekenen,
hoevelen er ook zijn, en hoe meer er zijn,
hoe beter de Russen kunnen doordringen.
Overigens zie men niet over 't hoofd, dat
dit een bericht van Engelschen kant is.
Van dat doordringen der Russen bemer
ken we vocrloopig weer niet veel. Inte
gendeel, in Polen schijnt het de Duitschers
wat meer voor den wind te gaanzij
hebben Lodz bezet eu de Russen trekken
terug. Zullen de Duitschers nu. .voor dc
tweeden keer voor Warschau komen te
staan De oorlog op het oostelijk terrein
blijft maar steeds hetzelfde karakter be
houden, het is aan weerskanten eon op
en neergaande beweging en Russen en
Duitschers kunnen zeggenheden ik, mor
gen gij. Ook in Galicië schijnen de Rus
sen nu werkelijk krachtigen tegenstand te
niet het gevolg van het vuur der geweren
en kanonnen aan de zijde der geallieerden.
De Duitschers zijn aan de Yserlinie op de
meeste plaatsen van 200 M. tob 2 K.M.
achteruit gegaan, maar uitsluitend om ster
kere stellingen in te nemen, daar ook het
niet-overstroomde terrein bij de rivier zeer
ongezond werd voor de soldaten en de dras
sige bodem een goede artillerie-actie ten
zeerste bemoeilijkte. In verband met deze
achterwaartsche beweging zijn enkele kleine
dorpen door de bevolking ontruimd gewor
den, daar die nu in de vuurlinie gekomen
zijn. Een en ander is-tot'de bevolking in- de
verschillende plaatsen van België doorge
drongen, en heeft allerlei geruchten doen
ontstaan over een nederlaag der Duitschers.
Dat die achterwaartsche beweging echter
als zoodanig moet worden opgevat, is met
den toestand en de taaie vasthoudendheid
der Duitsche troepen in strijd. Trouwens,
de onderwaterzetting van het land heeft
ook de bewegingen der verbondenen groote-
lijks geschaad.
Ik sprak reeds van de levendige actie der
geallieerden. Die openbaarde zich vooral,
toen de Duitschers hunne nieuwe stellingen
gingen betrekken, Vrijdag en Zaterdag
27 en 28 Nov. De granaten richtten toen
groote slachtingen in de gelederen der Duit
schers aan, en lange treinen met gewonden
vertrokken van uit Thourout over Brugge
en van daar in Oostelijke richting.
Dinsdag, vorige week, hadden zij hun
nieuwe stellingen betrokken en openden
toen het vuur op de geallieerden. Het ar-
t'.llerieduel, toen begonnen, wordt sinds
dien met. slechts kleine tusschenpoozen
voortgezet, en zelfs 's avonds en 's nachts
zwijgen de vuurmonden niet, maar ver
richten hun vernietigend werk, nadat door
lichtbommen het terrein verkend is en voor
bepaalde beschietingen aangewezen.
In Ostende zelf komen in het geheèl geen
gewonden meer aan, allen worden van het
slagveld ineens doorgestuurd naar Duitscli-
land, zoodat alleen Brugge de tragische
treinenstoeten ziet passeeren.
Als het echter in Ostende donker begint
te wordeu, moeten de burgers in hunne wo
ningen blijven, en in den nacht komen dan
lijk de sympathie van den apotheker. Die
kon nog eens voorschrij venDie wist nog
eens iets van dure en vreemde geneesmid
delen! En die verstond de kunst om uit zijn
geleerden mond schoonklinkende en won
derlijke benamingen te laten ontsnappen
voor de meest goedaardige en veel voorko
mende ziekten. Guichemerre noemde een
r eusverkoudhcid een neusverkoudheid
Maar d»-* armzalige omschrijving imponeer-
do de boeren niet rr.eer. Ze voelden zich be-
leedigd en in hun waardigheid gekwetst,
als ze zulke algemeen verspreide kwalen
hadden.
Dokter PreVille vond tenminste deftige
ziekten uit met uooit-gohoorde eu ingewik
kelde namen, en voor de genezing daarvan
kocht men met genoegen nieuwe medica
menten voor indrukwekkende prijzen.
Guichemerre, die gaarne duizendgulden-
kruid, kamillen, borage, stramonium enz.,
allemaal heel bekende kruiden, voorschreef,
cu dio dan nog onnoc-zel genoeg was om ze op
het erf van do zieken zelf te plukken, Gui
chemerre vermocht niets tegen do genees
wijze van dokter Préville. Zijn trouwste pa
tiënten lieten hem langzamerhand in den j
steek.
Eu daar hij niet de kunst had verstaan
cm zijn kruiden voldoende winst te doen
afwerpen, toen hij nog alleenheorscher was.
verviel hij langzamerhand tot de grootste
rmoede. En dat met ziju hooge jaren
II
De winterdag, v aarvan wij vertellen
was wel een van dc somberste. Ziehier waar-
li
Onder de weinige getrouwen, die Guiche
merre. nog gebleven waren, was d? veld-
wachter van de gemeente. Die veldwachter
Iwas zijn vriend. Hij was getrouwd en had
een zoontje van drie jaar, Robert genaamd,
het kameraadje van Guichemerre's kiein-
zoontje Emile. Welnu, Robert was ziek,
j al vier dagen lang. En de dokter was nog
I niet door den veld vachter geroepen.
„Gait hij mij nu ook al ontrouw wor
den?" vroeg de geneesheer zich af, terwijl
hij zijn beenige handen warmde.
En iederen keer, als hij de laan weer af
keek, hoopte hij zijn vriend, den veldwach
ter, te zien aankomen, met groote schreden
naderend om zijn hulp in te roepen.
Maar de veldwachter verscheen niet. En
al drie dagen lang wachtte de arts voor
niets. Hoeveel keereu had hij al niet tever
geefs opgekeken naar de bladerlooze pla-
j tanen.
I De houtblokken verkoolden in de vlam
men en vielen dan uit elkaar. Nu en dan
klepte de huisdeur open en dicht, maar nocit
was het de veldwachter, nooit was het een
patiënt. Eu Guichemerre voelde zijn hart
angstig jagen.
Opeens trad ziin dochter binnen.
„Luister eens!" zeide ze: heel bleek nu.
De dokter hief het hoofd opEn hij ver
bleekte ook.
Men hoorde een paard op den weg aan
draven. O, die welbekende hoefslag!
„Ja, ja., hij is het," stamelde Guiche
merre. „Hij gaat naar den veldwachter."
Tien seconden later kwam dokter Préville
aan het eind van de laan voorbij. Hij kwam
op zijn vurig paard voorbij en vol trots
wendde hij het links om, naar het huis van
den veldwachter, fier zich in de stijgbeugels
heffend.
De oude Gu'chemerre verborg het hoofd
in de handen. Nu was alles uit.
groote schade berokkend hebben en men nog
steeds bezig.is aan de herstellingen.
Het grootste nadeel voor de Duitschers is
de voortdurende aanslibbing van den zee
bodem, waardoor de haven voor een deel
onbruikbaar wordt. In vredestijd werkten
er dag en nacht baggermachines, wat abso
luut noodig was, maar de Belgen hebben
deze machines bijtijds vernietigd. De pri
mitieve wijze, waarop de Duitschers nu
daarin trachten te voorzien, heeft weinig
resultaat.
Officieels tegenspraak.
BERLIJN. De in het buitenland ver
spreide berichten omtrent achterwaartsche
bewegingen van de Duitsche troepen aan
het Yser-kanaal, zijn onjuist.
Duitschland.
De Duitsche verliezen door den vijand
geschat.
LONDEN. De „Morning Post" ver
neemt uit Petersburg, dat volgens deskun
digen de Duitschers tweederde van het
leger in Polen hebben verloren
De prinsen Oscar en Joachim (de jongste
zonen van den keizer) ontkwamen door de
vlucht in een aeroplane.
Bommen in een Duitsche stad geworpen.
BERLLJN. Vijandelijke vliegtuigen
wierpen Zaterdag bommen uit te Freiburg
in Breisgau.
De bommen in de fabriek van Krupp.
De „Frankf. Ztg." is gemachtigd het be
richt tegen te spreken, dat door een En
gelschen vlieger bommen op de fabriek v.
Krupp te Essen zijn geworpen. Dit bericht
is onjuist en eveneens natuurlijk de uit En
geland daaraan verbonden mededeeling, dat
dientengevolge in Berlijn groote opwinding
heerscht Uit de Nederlandse!.© bladen werd
hierover voor het eerst iets gehoord.
Engeland.
De koning van Engeland.
LONDEN. Koning George is Zondag
avond in Buckingham Palace terugge
keerd.
Onderscheiding
LONDEN. De koning heeft aan veld
maarschalk French de Orde van verdienste
verleend.
Het nieuwe Engelsche leger.
LONDEN. De „Morning Post"', wij
zende op de spotternijen van de Duit
sche pers over het Engelsche leger,
zegt, dat den vijand wel eens een zeer on
aangename verrassing zou kunnen wachten.
Allen, die ieta weten van den oorlog en
het leger van Kitchener, en de terrborialen
zien, verklaren, dat zij nooit hadden kun
nen denken, dat in zoo korten tijd 290 groo
te vorderingen gemaakt hadden kunnen
worden. De mannen verlangen zoozeer naar
het front te worden gezonden, dat zij in een
week zooveel leeren als rekruten in vredes
tijd in een maand.
Daar ging zijn burgemeesterschap! Nu
was alles gedaan. Hij nam de hand van zijn
dochter en wel twee minuten lang drukte
hij die tusschen de zijne, stil, als verdwaas'd,
nog niet in staat om te schreien.
III.
Maar veertien dagen later brak voor Gui
chemerre een der schoonste oogenblikken
van zijn leven aan. Door het platanen-
laantje kwam een man aan. Dat was de veld
wachter, die niet meer verwacht werd.
„Mijnheer Guichemerre," kwam deze
brave, met Qogen vol tranen, hem zeggen,
„mijn vrouw en ik vragen u om vergeving.
Wij dachten, dat wij moesten... Nu ja, u
weet, soms weet een mensch niet meer wat
hij doen moet. Wij hadden groot ongelijk!
DaarOnze kleine wordt al erger en erger
sinds de nieuwe dokter hem behandelt-. Een
vreeselijke ziekte is het!ik ben den
naam vergeten. Ja, ik heb er hier in de
streek nog nooit over hooren spreken. Onze
kleine Robert is opgeschreven. Dat heb ik
wel begrepen, niettegenstaande alle uit
vluchten van den dokterEn nu kom ik t
u. Ik heb zoo'n berouw. Wilt u nog mee
gaan V'
Guichemerre kende geen wrok. De veld
wachter huilde. De geneesheer moest zich
bebeerschen om hem niet om den hals te val
len. Maar met veel waardigheid merkte
hij op:
„Wat je mij daar vraagt, is heel moeilijk,
vriendIk weet niet in hoeverre dokter
Préville
„O, daaromtrent kunt u gerust zija!"
antwoordde de veldwachter. „Die zal er
zich niet over verbazenik heb hem al ge
waarschuwd I En hij zet ook geen voet meer j
In Champagne heeft onze zware artiller
met gunstig gevolg Duitsche batterijen b
schoten.
In Argonne duurt de loopgraven-oorh
voort: wij gaan langzaam maar gestad.
vooruit en slaan alle vijandelijke aanva.
len af.
Wij zijn ook eenigszins vooruitgegaan i
de 6treek ten zuidoosten van Varennes. D
Duitsche artillerie is daar tot zwijgen gc
bracht.
Op de rest van het front viel niets bi
zonaers voor.
LONDEN. Uit Parijs wordt aan d
„Times" geseind, dat de strijd in Woëvr
zich heeft gesplitst in een reeks artilleri-:
duels om het boheörschen van de wegen.
De Duitsche kanonnen bebeerschen that
het oostelijk einde van den weg Commerc*.
Pont-a-Mousson. Hier worden de Duitach
loopgraven buitengewoon krachtig verde
digd.
BERLIJN. Uit het groote hoofd
kwartier wordt gemeldZondagnach
werd het dorp Vermelles, zuidwestelij}
van Béthune, waarvan de verder:
bezetting wegens het voortdurend'
Fransche artillerievuur onnoodige offer:
zou vorderen, door ons opzettelijk ont
ruimd. De nog voorhanden gebouwen wa
ren te voren vernield. Onze troepen bezet
ten ingerichte stellingen oostelijk van d<
plaats. De vijand kon tot dusver niet vol
gen.
Westelijk en zuidwestelijk van Altkirci
hernieuwden de Franschen hun aanvallc:
met aanzienlijke strijdkrachten, doch zon
der resultaat. Zij leden zware verliezen.
Overigens hadden in het Westen ge<-
gebeurtemssen plaats, die de vermeldin
waard zijn.
De oorlog in de loopgraven.
LONDEN. De ooggetuige in het Britscl,-
hoofdkwartier zegt in een beschrijving de
gebeurtenissen tot 29 Nov., dat het betrek
kelijk rustig was, behalve op 27 Nov. toe,
de Duitschers door den aanleg van loopgra
ven tot dichtbij de Britsche linie en dooi
een aanval op korten afstand te midden van
een regen van bommen er in slaagden eer
van onze loopgraven te vermeesteren. Zi
werden echter spoedig weer hieruit verdrr
ven.
Den volgenden dag vïe'en de Duitsche:
de Fransche strijdkrachten aan op onze
linkervleugel, maar ze werden teruggesl;
gen met een verlies van vier honderd doodt-
en vele gevangenen. De Duitschers gebru
ken burgers om loopgraven te maken, wai:
er zijn doodgeschoten burgers gevonden.
De ooggetuige geeft een relaas van d
methoden van ondergrondsche oorlogvoc
ring zooals nu noodig zijn geworden doo
het vernielende artillerievuur. Het rumoe
van het geschutvuur is zoo verminderd, da
men soms uren lang niets hoort dan van tij
•tot tijd het geluid van de zware kanonne
der fcöndgenocten of de op zich zelf staand
scheten der „snipers", die dag en nacht oj
de loer liggen. Op sommige plaatsen waa
de vijandelijke strijdkrachten slechts oj
korten afstand van elkaar liggen ontploffei
voortdurend de door#„mijnwerpers" of doo
over onzen drempel
Guichemerre ging nog voort, onwillekei
rig een eenigszins afwijzende houding aai
nemende -
„Bovendien ben ik misschien al te laat
ik heb de ziekte niet van het begin af^kui
nen waarnemen. Het kind kan nu veel er
ger zijn geworden en je begrijpt..."
„Ik begrijp alles, mijnheer Guichemerre
Maar wij hebben nu eenmaal vertrouwen ii
u, en a kunt hem beter maken. Dat zult 1.
zien Bovendien..." voegde hij er openhar
tig bij om den arts geheel te overtuigen, ,,d<
waarzegster heeft het ons voorspeld. Dus!"
Nu, als de waarzegster er voor instond
En straiend verklaarde Guichemerre
„Vriend, in een kwartiertje ben ik bij je."
Hij ging naar zijn slaapkamer om voor.
den spiegel te zien hoe hem een lange sjerp
van driekleurige zijde zou staan.
Want hij voorzag groote gevolgen, die
uit een wonderbare genezing zouden kunnen
voortvloeienDenk eens aanIemand gene-
en, die door dokter Préville was opgegeven
,Vat een eerherstel! Welk een triomf. Hi
ou burgemeester worden Zeker burgemees
ter En later nlisschien lid van de Staten,
ls hij er op gesteld was. Binnen een paar
uur zou heel Si. Léon de blijde mare weten.
Men zou in den afloop belang stellenWed
censchappen zouden worden aangegaan
„Hij maakt hern weer beter hij maak'
hem niet beter'"
O, als hij eens slaagdel
„Ik zal slagen!" meende Guichemerri
wel wat voorbarig, terwijl hij zijn rechtei
hand voor den spiegel ophief.
*En vroolijk, bevend van opwinding, recht
en flink, als>f hij eerst d*rt;" was. begaf hi.
zich naar hei huis van den -"ter.
(Slot volgt.)
