No. 36.
Zondag 8 November 1914.
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Oplaag 50,000 exemplaren!
LDATENCOURANT
ADRES VAN REDACTIE EN ADMINISTRATIE: PALESTRINASTRAAT 10,
AMSTERDAM, TELEFOON 7. 4968. DIT BLAD ZAL DRIEMAAL PER WEEK
VERSCHIJNEN. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR NIET-
MILITAIHKN 2 CENT, ABONiVEMENT 1.50 PER DRIE MAANDEN.
VOOR ADVEETKNTIEN WENDE MEN ZICH TOT HET ALG. ADV.-BÜREAU
ROÜMA CO, 226 HEERENGRACHT A'DAM.
Dappere daden worden natuurlijk thans in de strijdende legers te zien gegeven.
Onze plaat toont hoe een soldaat van liet le West Yorkshire Regiment,
zelf in den slag aan de Aisne gewond, zijn gewonden sergeant uit de
vuurlinie in veiligheid brengt.
De Soldatencourant.
'fc Is altijd' aangenaam, als mén pléizier
•beleeft van zijn werk. Eu als er zijn, die
erkennen, dat hetgeen we deden, goed en
lofwaardig was en dat wij inderdaad het
doel 'bereikten, dat we zochten. Dan wordt
het werk, zelfs als het moeilijk i6 en niet
altijd prettig, licht en voelen we ons op
gewekt om voort te gaan.
Welnu, we mogen ronduit zeggen: de
redactie van de ,,Soldatencourant" heeft
pleizier van haar werk. Wat wij van het
eerste oogenblik af gewild hebben: onze
jongens aan grens en kust en op de vloot
in populairen vorm het nieuws van allen
dag brengen, hen tot elkander te voeren
en belang in elkander te doen stellen, hen
te verstrooien in langwijlige oogenblikken,
door dit alles het moreel van den troep
te verhoogen, wij gelooven, dat wij er
in geslaagd zijn in do bijna drio maanden,
dat onze Soldatencourant bestaat. Wij heb
ben dat reeds lang opgemerkt uit de tal
rijke blijken van instemming, die wij ont
vingen van verschillende kanten envoor-
a 1 uit de grootc, -bijna al te groote
medewerking, die wij uit militaire kringen
zelf, van de mannen van leger en vloot
mochten bekomen.
Doch nu krijgen wij daarvan nog een
ander en vleiend bewijs, dat ons zeer aan
genaam is. De ,,Van-Dag-tot-Da.g"-sckrij-
ver in het „Handelsblad" gaf een zeer
waardeerend artikel over ons blad, en
schetst daarin de rol, die een „Soldaten-
courant" kan en moet vervullen in den
zoo moeilijken tijd, dien leger en vloot
doormaken. Hij meent, dat onze Courant
daaraan geheel voldoet. Men zal ons niet
euvel duiden, dat we een gedeelte van
zijn appreciatie overnemen,,
„Voor mij ligt de geheele verzameling",
Bchreef hij. „Ik bladerde die nog
eens door eer ik schrijven ging. En hoe
echt Hollandsch is dit populaire blad, dacht
Ik opnieuw, na het reeds gedacht te hebben
bij 't lezen van menie stuk.
Telkens als ik het blad inzag, trof mij
bij het lezen der ingezonden stukken van
militairen weer de lust tot rijmen van ons
'volk 1 Elke Nederlander is een geboren rede
rijker, Men rijmt op Sinterklaas en bij. elk
feest. En zoo ook in De Soldatencourant
Bij voorkeur wordt gebruik gemaakt van
den versvorm om elkaar toch vaak de een
voudigste mededeelingen te doen 1
Maar ook is de lectuur van De Solda
tencourant leerrijk voor wie de menta
liteit van onzen soldaat wil leeren kennen.
Met groote belangstelling las ik een paar
opmerkingen van landweermannen over de
nog altijd bestaande, en in deze dagen
juist zoo schrijnend gevoelde onbillijkheid,
dat slechts een gedeelte van onze jonge
mannen de grenswacht betrekt en ande
ren rustig in hun zaken kunnen blijvenIk
ben overtuigd, dat de mobilisatie van 1914
een schat van argumenten levert voor de
invoering van den werkelijk algemeenen
dienstplicht, zooals artikel 180 van de
Grondwet dien eischt.
Dat ook in het officierskorps wordt ge
voeld, welk een groote beweegkracht ten
goede van een orgaan als De Soldatencou
rant kan uitgaan, blijkt wel uit de mede
werking van verschillende officieren. Zeer
belangwekkend zijn de artikels over gezond-
beidsleer, van de hand van den Officier van
Gezondheid Bijl, waarin den soldaat op po
pulaire wijze wordt duidelijk gemaakt, dat
sanitaire discipline al even onontbeerlijk is
i als gewone discipline, wil een leger slag-
vaardig zijn.
I De Soldatencourant is een band gewor
den tusschen de korpsen en onderdeelen on
derling en tusschen burgerij en weermacht.
Het gevoel 'tan saamhoorigheid wordt door
het bestaan van het blad bevorderdde be-
langstelling in de dagelijkscbe gebeurtenis
sen wordt er door levendig gehouden. Deze
driemaal per week verschijnende bode houdt
onze soldaten in de meest afgelegen kan-
tonnementen op de hoogte van hetgeen er
in de wereld omgaat en laat hen in hunne
afzondering voeling houden met het leven,
I waartoe zij zoo straks weer zullen terug-
keeren.
I Dit vaderlandslievend streven verdient de
EEN DOLLE RIT.
II. (Slot.)
Bading probeerde er zich oen voorstelling
van te maken, hoe het zou lijken, indien hij
in plaats van in een snelbeidsdolle auto te
zitten, door de lucht zou vliegen, maar hij
zweeg.
Plotseling vroeg Frank: „Waar zijn we
eigenlijk?"
„Dicht bij Stanuithoope, mijn geboorte
plaats," antwoordde de ander. Het viel hem
plotseling in, dat in weerwil van zijn ko
lossale snelheid, toch verschillende van de
inwoners en ooi de politie hem zouden her
kennen en hij bijgevolg heel gemakkelijk
een prooes-verbaal zou kunnen krijgen.
Mayhem, die zich herinnerde, dat den
vader der geliefde ook een bankkantoor in
Stannithoope toebehoorde en wiens wraak
thans bevredigd was, l>esloot de auto dicht
voor den ingang van de bank tot stilstand
te brengen.
Hij moest reeds sterk remmen, toen zij
4e hoofdstraten van de plaats inbogen,
want Frank reed plotseling op een joelende
massa in, die op een gebouw toestroomde,
waarboven in vergulde letters de woorden
^Badings Ban>" stonden..
„Daar is iets niet in orde", riep de oude
heer verwonderd uit.
Mayhem kniktenog eenmaal een ge-
fingeerden strijd met de rem en zoo dicht
mogelijk reed de auto tot bij de menigte.
Bading sprong uit den wagen en viel bijna
in de armen van een eerwaardige», maar
uiterst opgewonden ouden beer, die ver
schillende telegrammen in de lucht zwaaide.
„Gelukkig, dat u eindelijk komt, mijn
heer", riep hij buiten adem uit. „Minstens
twaalf telegrammen heb ik u gestuurd en
geen antwoord'van u gekregen."
Als het hem mogelijk geweest ware, zou
Bading thans bleek zijn geworden maar
het ging niet. Meer dan drie uren lang
had de wind zijn gezioht bewerkt.
„Vlug, wat is er aan de hand?"
vroeg hij.
„Een „run" op de bank, die begon, zoo
dra de deuren geopend werden. Een arti
keltje in de krant schijnt de aanleiding te
zijn. De kassier kan nog slechts een half
uur uitbetalen en weet niet, wat hij moet
doen."
Bading werkte zich door de menigte heen
tot aan de deur, die door politieagenten be
waakt werd en riep van een verhoogde
plaats uit:
„Burgers! Ik ben hier om jullie to zeg-,
gen, dat de bank geen gevaar dreigt. leder
sympathie van allen, die beseffen hoe zwaar
de taak is, thans aan leger en vloot opge-
legd.
Wie helpen kan die courant in het leven
te houden door haar te ondersteunen en de
lasten van den moedigen uitgever te ver
lichten, doet een goed en wijs werk. E» ik
heb in die krant van één cent niet alleen
jonge militairen genoegen zien vinden, maar
ook Belgische vrienden. Ze hadden schik in
die courant/'
Wij zijn den heer Charles Boi6eevain,
den Bchrijver van het ,,Van Dag tot Dag"
erkentelijk, dat hij aldus onzen arbeid
heeft gezien en beschreven.
Soldatenliedje.
Wij zijn de hoop van 't vaderland
Dat op ons kan vertrouwen;
Wij dragen het wapen in de hand
Op ons kan Holland bouwen.
Voor niets en niemand ooit vervaard
Waar 't Hollands heil moet gelden,
Zijn we aan Holland's grens geschaard
Langs dijken en langs velden.
Daar houden wij getrouw de wacht
Voor Holland's naam en eere;
Al komt de vijand in den nacht
Wij grijpen de geweren.
WH hebben 't lijf voor Holland veil
Èn onze laatste krachten.
Wij offren ze voor Holland's heil
Dat bovenal we achten.
Wij zwoeren trouw aan 't vaderland
Dien eed, dien zullen we hou'en.
Wij waken voor ons lieve land:
Op ons kan Holland houwen!
R. THAROD.
De toestand in den reuzenstrijd.
Het belangrijkste feit der laatste dagen
beboort ditmaal onder de rubriek „Op zee".
Merkwaardig was in dezen oorlog totnogtoe
de werkeloosheid der verschillende vloten,
te merkwaardiger, omdat door de oorlog
voerende volken, voornamelijk door Enge
land en Duitschland, de uitgaven voor d'e
zeemacht in de laatste jaren zijn opgedreven
tot het schier ondragelijke. Millioene-n en
millioenen werden steeds opnieuw gevraagd
en uitgegeven voor al grooter wordende
oorlogsschepen, voor snelvarende torpebo-
booten, voor onderzeeërs. Drie maanden
duurt nu al de oorlog en. de oorlogvoeren
de partijen houden haar vloten stilletjes
onder de bescherming der kust.
Zal daarin nu verandering komen? In de
laatste dagen wordt het roeriger op zee.
Dicht bij onze kust is onlangs gevochten
tusschen een paar kleine eskaders en de
Duitschers hebben daarbij een paar torpe
dobooten verloren. Geruchten gingen er,
dat een groot Duitsch eskader zee bad ge
kozen naar de kust van Engeland. Nu
komen er breedvoerige berichten van een
treffen van een Engelsch en Duitsch eska
der, heel in den Stillen Oceaan, bij de
kust van Chili. Het schijnt een ware zee
slag te zijn geweest, waarbij de Engelsche
schepen de neerlaag zouden hebben gele
den. Wel eigenaardig, dat dit treffen van
eenig belang plaats had op zoo verren af
stand van het eigenlijk tooneel van den
oorlog. Van invloed hierop kan het geveolit
bezwaarlijk zijn een gevoelig verlies heeft
de ontzaglijke Britsche vloot niet geleden,
op zijn hoogst een tegenslag. Het gevolg
er van kan wellicht zijn, dat nu de En
gelsche vloot krachtiger optreedt en de
actie ter zee thans werkelijk eens in ernst
begint.
Over 't geheel wordt de reuzenstrijd
steeds ingewikkelder. Niet het minst ook
door het meedoen van Turkije. Dit ver
scherpt den toestand nog meer. Dat het
Turksche rijk door zijn deelneming aan den
strijd veel zal winnen, is niet te denken,
't Heeft van zijn bondgenoot Duitschland
weinig hulp te wachten. Het wordt met
kracht door Rusland aangevallen, Russi
sche troepenmachten zijn deeds doorgedron
gen op Turksch gebied. De Engelschen
ageeren vooral ter zee en hebben voorloo-
pig maar Cyprus tob zich genomen. Yan
den invloed op de Mohammedanen in de
Britsche landen door Turkije's partijne
ming, is nog heel weinig gebleken en den
kelijk niet veel te verwachten. Het gevolg
van do jongste gebeurtenissen in bet zuid
oosten van Europa zal waarschijnlijk we
zen, dat het Turksche rijk geheel verdwijnt
en dat Rusland zich eindelijk meester
tnaakt van de Dardanellen en vrijen uitgang
krijgt naar een groote zee. 't Is echter niet
aan. te nemendat Engeland dit met een
lachend gezicht zal aanzien.
Overigens maar weinig nieuws van het
oorlogsterreinnoch in het Westen, noch
jn het Oosten kan van eenige beslissing
•gemeld worden. Dit wil niet zeggen, dat
er aan beide zijden niet met merkwaardige
felheid wordt gestreden. Nog altijd betwist
men elkaar het bezit va.n den Yser, nog
altijd pogen de Duitschers door te dringen
•ia Frankrijk langs de kust en trachten de
bondgenooten ben terug te drijven in Bel
gië. Maar de verwoede gevechten, die nu
al dagen, al weken duren, zijn nog altijd
zonder uitwerking; er is geen of bijna geen
verandering in bet ontzaglijke front.
In Russisch-Polen is de evenaar van de
weegschaal nu overgeslagen naar de zijde
'der Russen, zoo het schijnt. Yan een
inneming van Warschau zal voorloopig wel
geen sprake meer zijnde Duitschers wij
ken al verder terug, zoo zeggen althans
de Russische berichten, terwijl men van
•Duitschen kant meest het zwijgen er toe
'doet. Over den strijd in Galicië komen zoo
'.tegenstrijdige telegrammen, van Oostonrijk-
sehe en Russische zijde, dat we maar zul
len gelooven, dat de toestand er ongeveer
"tzelfde blijft.
België.
De strijd in België.
Omtrent den toestand in België wordt nog
geseind uit Sluis aan de „Tel."
De bommenaanslag op Thielt gebeurde onder
de volgende omstandighedeniteterdag-voor
middag werden bijna alle bezems te Thielt op-
geeisclit en de burgers moesten het stadje,
schoonvegen, zoodat er geen strootje op straat
bleef liggen. Men verwachtte dus een hoog
personage. Zondag arriveerde een 6toet prach
tige automobielenvoorname militairen stap
ten er uit. 'tVolk fluisterde elkaar toe, dat
de keizer in Thielt was. Kort daarop versche
nen aeraplanes boven de 6tad. Hevige ontplof
fingen brachten grooten angst en ontroering
jeiveeg. Bommen naren uit de aeoplanes
neergeworpen op- de markt, met het doel de
voorname Duitschers te treffen. Dezen snelden
in een automobiel naar het naburige Pittliem.
Een bericht uit Parijs beweert, dat de bom
men op het hoofdkwartier van den hertog van
"Württemburg bedoeld waren. In Vlaanderen
vertelt men, dat de keizer den hertog kwam
bezoeken en bij zijn leger te Yperen vertoefde.
Ook werd beweerd, dat de keizer te Kortrijk
overnacht zou hebben. Nog anderen verwarden
den hertog van Württemburg met den kroon
prins.
Het zal natuurlijk moeilijk zijn, achter de
juiste waarheid te komen. De bommen hebben
drie huizen op de markt zeer beschadigd. Het
eenige monument van Thielt, de Halletoren,
dat in de nabijheid stond, bleef ongedeerd.
Thielt ligt 15 K.M. ten Noordoosten van Rous-
solaere, aan den weg DeinzoGent.
Woensdag tusschen 12 en 1 uur had weer door
een Frans eken aviateur ccn bommonaanslag op
Brugge plaats. Het doel was nogmaals de
petroleumtanks en de spoorlijn bij de Bouve-
rie-poort, '*dus aan de giens dor stad. Twee
bommen werden geworpen, waarvan één in 't
water en een ander in 't zand terechtkwamen,
zonder dus sohade aan fe richten.
Toen de aeroplaan boven de stad zweefde,
t kwam juist een regiment Duitschers met mu-
i ziek aan 't hoofd door de Ezelspoort. Onmid-
dellijk zweeg de muziek en ging do troep uit
elkaar, om geen mikpunt te worden voor de
i bommen van de Franschen aviateur.
Engelsche vliegers verkenden de kuststreek
kanonschoten, op hen gelost, bleven zonder
uitwerking.
j Het sluiten der grens bij Knocke en West-
bapelle geschiedt om spionuage tegen te gaan.
I De Duitschers houden hun verrichtingen langs
j de kust geheim. De grachten, overdag in de
duinen bedolven, werden in den nacht weer
gesloten. Het volk meende, dat er lijken van
Duitsche soldaten begraven werden. Dit klinkt
onwaarschijnlijk, daar 't slagveld minstens 30
K.M. van daar verwijderd is. Anderen spreken
van ondermijning met dynamiet. Intusschen
wordt men niet bij die werken of op den zee
dijk toegelaten. De huizen in de nabijheid zijn
I ontruimd.
Tusschen Ostende en Nieuwpoort. bleef het
Donderdag weder stil. De Duitschers hebben
zich van de Yzer teruggetrokken en de Belgen
bezetten beide oevers. 't Laatst-ontruimde
een zal tot de laatste oent toe uitbetaald
worden,
Honderd woedende stemmen antwoordden j
bem
„Wij eiscben ons geld!" en een pootige 1
boer voegde er aan toe: „Ala wij bet niet
krijgen, dan laten we geen steen op zijn j
plaata."
Bading verloor geen tijd meer met. de
woedende menigte en ging het. bankgebouw
binnen, waar groepen deposito-houders toe
gelaten werden.
De beide kassiers werkten a.ls paarden.
De bankier keek slechts vluchtig naar ben
en rende naar bet kantoor van den cbef, die
met koortsachtige baast telegrammen
schreef.
Hoeveel geld liadt u vanmorgen bij de
bank?" vroeg bij zonder te groeten.
„Vijf en twintig duizend pond sterling."
„Hoeveel is er nu nog?"
„Ongeveer drieduizend."
„Hoe lang kunt u bet daarmede nog uit
houdend"
„Ongeveer twintig minuten.
„U hebt naar Londen en naar onze agen
ten geseind?"
„Vanmorgen reeds. Men wacht daar op
uwe instructies."'
„Indien u op den gewonen tijd op het
kantoor geweest .was, mijnbeer, dan zouden
wij met den sneltrein van 12 uur 20 minu
ten genoeg geld gekregen hebben. Nu kan'
er niets vóór 3 uur bier zijn. .Wij hebben
50,000 pond noodig."
De chef veegde zich het zweet van het
voorhoofd. „Goed. Betaal u zoo lang uit
als u kunt, dan sluit u totdat de sneltrein
van 3 uur komt."-
Hij ging zitten om een telegram op te
stellen.
De ander werd bleek. „Is er anders ;niets
te doen om de menscken gerust te stel
len? Ze trappen ten slotte de deuren in en
branden en rooven."
„Laat ze maar trappen en branden en
rooven", bromde Bading. „Ik zal zien, wat
er te doen is", voegde bij er na een oogen
blik zwijgens vriendelijk aan toe.
Buiten drong de menigte zoodanig, dat
Bading nauwelijks op de beenen kon blij
ven staan. Hij klom op een stoel en zijn
stem klonk ver over de opgewonden men
scken:
„De bank heeft voldoende middelen, om
jullie allemaal uit te betalen!"
„En nog tienmaal meer menscken dan
jullie", boorde men een ander roepen
bet was Frank.
„Dit den. weg plaats gemaakt als 't
je blieft!"
Duwend, stootend en met ellebogen uit
dorp was Sfcuivekenskerke, door het volk Stui-
venaes genoemd, een zeer kloine gemeente met
hoogen, kloeken toren zonder kerkgebouw. Troe
pen zijn van daar naar Brugge teruggekeerd,
maar nog niet in groote massa. Wel wordt er
hardnekkig gestreden in den driehoek Dix-
muidenIteusselaereIeporen, van waar ik
Donderdag weer kanongebulder hoorde. Woens
dagavond kwam uit richting DIxmuiden een
lange trein met gekwetste Duitschers te Brug
ge aan. Tal van gewonden waren er ellendig
aan toe.
Te Brugge blijft de toestand nog steeds ge
spannen. Donderdagmorgen verlieten weer tal
van gegoede burgers de stad. De train Brugge
Aardenburg rijdt nog. Ook aan de kust vertoe
ven veel jonge mannen. Over de grenzen, te
Sluis, vertoeven nog 1458 behoeftige vluchte
lingen. In de laatste dagen kwamen belang
rijke zendingen kleederen en dekens uit Den
Haag en Engeland aan. Men ontving ook speel
goed. De voedselbedeeling gpsclüedt geregeld»
brood, koffie, soep eiken dag, en eenige malen
per week warm middageten. Donderdagmorgen
maakten weer veel Antwerpenaars van de gra
tis reisgelegenheid naar huis gebruik.
Officieele berichten
De Icop der jongste gebeurtenissen in
België voor zoover deze de Britsche strijd
krachten betreffen, is volgens een officieele
Engelsche mededeeling als volgt geweest»
Op 30 October werden hevige aanvallen
gedaan op de stelling, ingenomen door het
eerste legercorps en cavalerie, en een groote
versterking had blijkbaar de linie van den
vijand bereikt. Op dit punt werd den vijand
een zeer zwaar verlies toegebracht en de
commandant van bet eerste korps vertrouw
de zijn terrein te kunnen handhaven, waar
in bij sedertdien geslaagd i6. De cavalerie
beeft gevochten, bereden of in loopgraven,
tot bewondering van het geheele leger. De
Indische troepen werden in de gevechtslijn
gebracht, die naar evenredigheid versterkt
is. In den nacht van den 30sten werd een
krachtige aanval op Messines afgeslagen. Op
een punt drong de vijand, door den druk van
zijn massa's, voor een oogenblik in de linie
door, maar een uitstekende tegenaanval
dreef hem met de bajonet terug. Aangezien
de aanval op den linkervleugel zoo gepro
nonceerd was, werd de Britsche linie stevig
versterkt door versch uit Engeland aange
komen troepen, die daarheen gedirigeerd
werden. Ook de Franschen brachten een
deel van hun aanvullingstroepen in de linie
om den bedreigden vleugel te ondersteunen.
De „London Scottish", dat het eerste terri
toriaal regiment was het welk zijn plaats in
de vuurlijn innam, maakte schitterende
charges.
Den len November werden onze troepen
langs de geheele linie aangevallen, maar de
vijand werd overal afgeslagen en leed zoor
zware verliezen. Onze houwitsers vernielden
twee van de 20 centimeterkanonnen van den
vijand', en alle rapporten bewijzen dat ons
geschut een ontzettende slachting heeft aan
gericht.
In Wesl-Belr/ië.
Uit Sluis wordt aan „De Tijd" bericht:
De strijd aan de Yser schijnt nog steeds
onbeslist. Het kanon wordt nog slechts af
en toe gehoord, doch daartegenover staat,
dab de vliegmachines der geallieerden nu
zelf3 voortdurend tot aan de Hollandsche
grenzen komen vliegen en deze volgen tot
aan de kust, om dan weer terug te keeren.
Waarschijnlijk dus om de versterkingen
DudzeeleZeebrugge te verkennen. Het
verkeer met België is van deze zijde af nog
steeds gesloten, en aan de grenzen staan
kleine patrouilles, die ieder onherroepelijk
terugzenden. Vele nieuwsgierigen gaan nu
op het uiterste puntje van de Hollandsche
grenzen staan, waar natuurlijk absoluut
niets te zien is. 'tls een zot gezicht: zoo'n
paar honderd menschen om een Nederland-
schen grenspaal heen, waar vandaan nie
mand zich in zuidelijke richting dunt ver
wijderen.
Te Gent is het volmaakt rustig, en even
als te Brugge geschiedt, worden daar ook
muziekuitvoeringen gegeven door de Duit
sche militairen, waarnaar echter slechte wei
nige burgers komen luisteren. Men kan er
gratis paspoorten krijgen naar plaatsen ten
Noorden, Oosfcen of Zuiden, doch niet
naar het Westen. En het verkeer per fiets,
dat in de stad is toegelaten, is daarbuiten
verboden.
Alle hotels zijn onder toezicht der politie
geplaatst en ieder vreemdeling, die te Gent
aankomt, moet onmiddellijk, opgaven doen
eendrijvend, baande Mayhem zich een weg
gevolgd door een optocht van politie-agen-
ten.
De twee eersten sleepten den reusachti-
gen koffer welken twee andere met ont-
Lioote sabel bewaakten, vervolgens kwamen
gewapenden, die een eenigszins kleineren
koffer en een handtasch droegen. De ach
terhoede werd gevormd door het overige
deel der politiemacht van de plaats. Allen
traden het privé-kantoor binnen.
Een slager, die ook binnendringen wilde,
pakte Frank bij den kraag en gooide hem
er uit, toen sprong hij op een tafel en riep
„Stilte! Luistert naar mij! Geen cent
wordt er uitbetaald, als jullie niet onmid
dellijk je verstand gebruikt. Komt fatsoen
lijk twee aan twee binnen, zooals het be
hoort en niet als een troep wilde beesten
Hij wendde zich tot den kassier. „U betaalt
niet eerder uit, voordat deze bende bui
ten is."
Zonder twijfel hadden de koffer en de
handtasch hun doel bereikt; het resultaat
was tenminste betooverend. Binnen vijf mi
nuten was de groote ruimte leeg en de
deposito-houders, zelf er van overtuigd, dat
zij zich als gekken hadden gedragen, ver
strooiden rich in groepjes.
Zij hadden immers met eigen oogen ge
zien, hoeveel geld er in. de koffers naar de.
omtrent naam, beroep, nationaliteit, do
plaats waar hij gewoonlijk verblijft, het doel
zijnor reis, den vermoedelijkcn duur van zijn
verblijf to Gent, alsmede het uur zijner
aankomst. Daarenboven moeten de vreem
delingen zelf hunne aanwezigheid in de stad
ftainnoit de 13 uren aai| den bevelhebber
bekend maken.
Mr. Bonne, schepen van Gent-Brugge,
is door den gouverneur van Oost-Vlaande-
ren, op advies der bestendige deputatie, uit
rijn waardigheid ontslagen, ornaat hij zijn
port verlaten had, zooals het heet.
Het christelijk dagblad „Het Volk" ver
schijnt weer të Gent. De censuur schijnt
echter haar werk te doen, want groote witte
plekken komen er in voor en de rubrieken
„In België" en „Lang3 onze zeekust'-' zijn
zeif3 geheel blank.
Te Brustel.
Do bijzondere correspondent van de Cl.
te Antwerpen seint, dat te Brussel een pro
clamatie is aangeplakt van 28 October, be
krachtigd op 1 November door Von der Goltz,
waarin wordt medegedeeld' dat 2 politieagen
ten van de stad Brussel tot 5 en 3 jaar gevan
genisstraf rijn veroordeeld wegens liet plegen
van geweld tegen een Duitsch soldaat met
medehulp van BrueeeJsche burgers. Bovendien
is aan do stad Brussel eon boote van francs
5.000,000 opgelegd. Een en ander met mach
tiging van den krijgsraad.
Scheepvaartverkeer met 'Antwerpen.
Vólgens een bericht in de „Koln. Zeit."
heeft de Kamer van Koophandel te Duis
burg van bevoegde zijd© de mededeel ing
ontvangen, dat er op het oogenblik noch
technische noch andere bezwaren zijn tegen
de hervatting der Rijnscheepvaart op Ant
werpen. Maar, uitvoer van goederen uit die
plaats i9 nog niet mogelijk, daar de geheele
voorraad aldaar tijdelijk in beslag is ge
nomen.
Duitschland.
'Keizer Wilhelm aan het frond.
LONDEN. Volgens een telegram, "uit
Noord-Frankrijk aan de Daily Mail"-
vertoefde de keizer Zondagmorgen te
Thielt, ongeveer 30 K.M. ten oosten
van Dixmuyden, met den Duitechen
staf, welke thans in die stad is ge
vestigd. De keizer kwam 'e morgens
aan per auto, vergezeld van oen schitterend
gevolg van veertig officieren in groot tenue.
De keizer, die een grauwe uniform droeg,
zag er goed doch streng uit. Hij stapte af
aan het Casino, waar het noenmaal werd
gebruikt, waarna men weer vert-rok, waar
heen is niet bekend.
Slechts een kwartier na 's keizers vertrek
vloog een Engelsche vlieger over de stad en
liet acht bommen vallen, waarvan enkele
een gruwelijke verwoesting aanrichtten.
Graaf Moltke.
LONDEN. De „Times"- verneemt uit
Kopenhagen dat de toestand van graaf
Moltke (den chef van den Duitechen gene-
ralen staf) nog zeer ernstig is..
Frankrijk.
Op het Westelijk oorlogsterreln.
PARIJS. Op onzen linkervleugel hebben
de troepen der geallieerden eenig terrein
gewonnen ten oosten van Nieuwpoort en
op den rechteroever van de Yser.
Woensaag hebben de Duitschers wederom
aanvallen gedaan, hoewel minder hevig, op
een aantal punten van Dixmuiden af tot
aan de Lys.
De F ra ri sch-Engelsche linies zijn nergens
achteruitgeweken en onze troepen, die tot
het offensief zijn overgegaan, zijn in ver
schillende richtingen aanmerkelijk vooruit
gekomen.
In de streek van Roye hebben wij ons ge
handhaafd in Quesnoy en Santerre en rijn
wij merkbaar vooruitgegaan in de richting
van Audechy.
Aan het centrum zijn de Duitschers we
der krachtdadiger opgetreden, vooral met
hun artillerie. De aanvallen op verschillende
punten van ons front zijn ten slotte afge
slagen na een gevecht, dat den ganschen.
dag geduurd heeft.
bank gebracht werd 1
Mayhem hield de wacht bij de deur.
„Twee er uit, twee er in!" riep hij. „Den.
eersten den besten, die er zich tegen verzet,
sla ik bont en blauw. Komt menschen, als
jullie je niet haast', wordt het 4 uur, totdat
allemaal uitbetaald zijn, jullie geld wacht!"
Maar slechte één zenuwachtige oude dame
en een landman, die regelrecht, van den ak
ker kwam, traden binnen, anders niemand.
De politie verwijderde zich. Frank zag,
dat er niets meer voor hem te doen was
en betrad nu heb privé-kantoor. Bading zat
op den grooten koffer en lachte. Hij stond
op en drukte de hand van den jongen man.
„Dat was een heel verstandige zet van je,
Mayhem," zeide hij. „Ik dank je. Wat in
deze verschillende koffers rit, behoef ik niet
te vragen, want ik heb de letters er op ge
lezen. Omdat je nu toch eenmaal de toe
stemming tot trouwen van den staat hebt,
wil ik je de mijne ook niet- langer weigeren.
Word met mijn Bessie gelukkig."
Bij zich zelf dacht hij: „Die jongen
heeft meer verstand, dan ik dacht, dat
heeft hij bewezen, en mijn dochtertje weet-
ook, wat zij wil."
