No. 34. Woensdag 4 November 1914. Orgaan voor Leger en Vloot. Oorlogsnieuws. Onder redactie van D. MANASSEN. in it HONDERD! J| c. ■-•■•■■-■y Oplaag 50,000 exemplaren. SOLDATENGOURANT ADRES VAN REDACTIE EX ADMINISTRATIE: PALESTRIN ASTRA AT 10. AMSTERDAM, TELEFOON Z. 1968. DIT BLAD ZAL DRIEMAAL PER WEEK VERSCHIJNEN. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT. VOOR NIET- MILITAIREN 2 CENT, ABONNEMENT ƒ1.50 PER DRIE MAANDEN. VOOR ADVERTENTIF.N WENDE MEN ZICH TOT HET ALG. ADV.-BUBEAÜ ROüMA CO, 226 HEERENGRACHT A'DAM. Ken Engelsche batterij, die naar liet front aan de Aisne optrok, werd plotsenug met Duitsche granaten „begroet". De paarden werden woest en gro'ote verwarring trad in. Een bespanning ging er met stuk en al van door, reclit op den vijand aan. Het lukte den Engelschen de overige stukken in stelling te brengen. Turkije is nu ook op bef oorlogspad, voorgoed. De aanvallen zijner oorlogssche pen op Russische havens aan de Zwarte Zee was maar een voorspel, het is nu in den krijg met de mogendheden der „Triple Entente'-Rusland, Engeland, Frankrijk. De diplomatieke betrekkingen met die ver schillende mogendheden zijn reeds afgebro ken of op bet punt om afgebroken te- wor den van weerskanten hebben de gezanten hun paspoort gekregen. Men zal misschien zeggen nu ja, is dit nu oen feit van ©enige beteekenis? Kan het verkleinde en verzwakte Turkije, dat over wonnen en vernederd is in den Balkanoor log, Duitschland, zijn vriend, van nut zijn? Hierbij moet men in het oog houden de eigenaardige omstandigheden, waarin Tur kije verkeert. In de eerste plaats door zijn ligging, waardoor het de Zwarte Zee vol komen beheerscht en dus Rusland in t Zuiden geheel kan afsnijden van de overige wereld, zooals Duit-schland dit doet in de Oostzee. Alleen in 't hooge noorden, waar de Russische havens ml al gauw dicht gevroren zullen zijn,, en in 't Verre Oosten, aan 't uiteinde van Siberië, staat het groote Russische rijk nu nog in verbinding met de buitenwereld. In de tweede plaats heeft het meedoen Ze telde de schimmels. Geen rnensch wist er van... lieve hemel, het zou ook verschrikkelijk geweest zijn, wanneer iemand er ook maar een flauw vermoeden van gehad had. Een zestien jarige zou men dat nog wel vcrgoven heb ben, maar een meisje, dat twintig jaar oud was, een cursus in naaien en koken' had ge volgd en geschikt was om te trouwen, moest zulke bakvischjesdwaasheden toch te boven zijn. Nu rekende Hannchen Lüders het schimmels téllen niet tot de dwaasheden. Het was een heerlijk orakel, een loterijspel, een verrukkelijk opwekkende bezigheid in den tegenwoordigen overgangstij d tusschen herfst en winter, nu er werkelijk niets voor viel. Als het maa.r niet zoo langzaam ging dat tellen. De witte paarden schenen uit sterven, want zelfs in de drukste straten der stad kwamen de gewenscbte exemplaren slechts enkel voor. Hannchen was nog nooit zoo vaak alleen gaan wandelen, als in deze weken. Ze kende een petroleum wagendie met twee schim mels bespannen was, en een melkwagen, die door één werd getrokken. Telkens, in» het morgenuur, wanneer deze beide voertuigen het ouderlijk huis voorbij moesten rijden, was Hannohen stellig voor het geopende venster te vinden om den stofdoek uit te Moppen. Zesentachtig... zevenentachtig, telde 'ze reeds heel verblijd, nu behoefden nog slechts de petroleum wagen en de melkwagen te komen, en het wai'en er negentig. Ik begrijp niet, wat je altijd zoo lang »«n papa's schrijftafel te wrijven hebt, zei haar moeder o|> (lezen morgen wel een wei van Turkije aan den oorlog een groote moreele beteekenis. Hoe ook verminderd in- ïf.achtè en m-,;.- .',.n, hammedanén in de wereld is de Sultan van Turkije, de Padïsbah, nu eenmaal het hoofd hunner kerk, de opvolger van Mohammed. Juist, in de verschillende Britsche gebieden wonen vele Mohammedanen, in Indië hon derden millioenen, in Egypte het verreweg grootste gedeelte der bevolking. De groote vraag is nu, zullen die zich verklaren voor de Engelschen, hun politieke bestuurders, of voor den Sultan, hun godsdienstig opperhoofd. Denkelijk noch het een, noch het andere volkomen. Maar er kan strijd komen in de Engelsohe bezittingen, die de xegeering te Londen handen vol werk geeft. Yoor het oogenblik meent het Britsche ministerie nog geheel te kunnen rekenen op de Mohammedanen in zijn gebied. Doch het is wel een troef van waarde, die Buitsch- land hier uitspeelt tegen Groot-Brittanje in 't bijzonder. Het is toch alleen Duitsch- land's invloed, die Turkije's optreden der laatste dagen bepaalt. De Duitschers heer- schen vrijwel aan den Bosporus; Duitsche legercommandanten bevelen in het leger in Turkije en de beste Turksche oorlogs schepen zijn de Duitsche pantserkruisers Göben en Breslau. Va,n te meer beteekenis is Turkije's op treden, omdat daardoor, waarschijnlijk een nieuwe strijd in den Balkan wordt ontke- teud. Al de koninkrijken daar, Grieken land, Rumenië, Bulgarije, zijn op hun nig boos. Je komt tegenwoordig in 't ge heel niet meer uit dien hoek bij 't venster vandaan, Hannchen. Och... u. moet denken, die vele boe ken en die groote inktpot... negentig, voeg de ze er zacht bij, terwijl ze haastig een blik op straat wierppetroleumwagen en melkwagen gingen er juist voorbij. Spoedig, heel spoedig zou het beslist zijn. Wie haar het eerst groette, nadat ze hon derd schimmels had geteld die was .het. Aan hem zou ze o zoo gaarne voor haar geheele leven toebehooren, die was direct door het lot voor naar bestemd. Lieve hemel, dacht ze dikwijls, laat de apotheker mij toch na de honderdste het eerst groeten. Of, als ik dien nu bepaald niet mag hebbon, dan in elk geval Walter Schmidt, die spreekt nooit tege i. Alleen Willi Krone niet, dat mirakel, dat alles beter wil weten dan een ander, dat was haar dagelijksche verzuchting. Willi Krone was een jong ambtenaar, een van de jonge collega's van haar vader. Een monster. Niet galant en niet beminne lijk. Alleen maar knap. Alles vond hij aan Hannchen te berispen, elk jvoord noemde hij bij den rechten naamhet was letterlijk een straf voor haar met dien man een ge sprek te moeten voeren. Dansen kon hij ook niet. Op de bals van de vereeniging ver langde hij van de dames, die hij kende, dat ze met hem door de zaal zouden wandelen, en zwaarwichtige gesprekken met hem voe ren. Terwijl de muziek een wals of een polka speelde, sprak hij over groote gebeurtenis sen in de wereldgeschiedenis, of van het sociale streven van sommige vrouwen, die haar niet gebruikte kracht in dienst eener goede zaak stelden. Zelfs waagde hij het over de liefde te spreken op een toon, alsof Hannchen niet het flauwste begrip van de befceekenia yan. dit woord had. hoede en wapenen zich. Yan nog grooter belang is misschien, of nu ook Italië in den strijd zal worden meegesleept. Het lijkt er wel op. Italië heeft zeer groote belangen aan de Adriatische kust van het Balkan schiereiland. Of'het aftreden van 't mini sterie te Rome hiermee in verband staat, is nog niet duidelijk, maar wel waarschijnlijk. Een uitbreiding van den strijd dus, ter wijl de oude nog in onverminderde felheid voortduurt. Op het Oostelijk en het Wes telijk oorlogsterrein is in de laatste dagen weer hard gevochten, niet het minst bij Nieuwpoort aan de Yser. Maar iets nieuws valt-jer niet te berichten, alleen wordt uit Duitsche bron gemeld, dat- de operaties in de laatste dagen door overstroomingen wor den belemmerd. Ook langs het overige front in 't Westen schijnt niets gebeurd te zijn, dat een beslissing eenigszins nader heeft gebracht. Het lijkt, dat de Duit schers thans eenige vrees hebben voor een landing der Engelsc.hen in België, zij ver sterken de kust er met loopgraven en bre ken pieren af. Van 't Oostelijk terrein komen nog steeds berichten, die elkaar tegenspreken. Van Duitsche zijde wordt heel in 't kort gezegd, dat er hard gevochten rt in Polen, maar geen beslissing" uitgelokt, Russen en Oos tenrijkers beweren beide, dat.de overwin ningen aan hun kant zijn. En zoo is het Duitsche bericht het meest geloofwaardige. België. De strijd in België. Een onzer correspondenten seint uit Sluis dd. 31 Oct.: Ongeveer geheel de Belgische zeekust wordt thans, voor zoover zij in hun bezit is, door de Duitschers in staat van verde diging gebracht. Bij Knocke waren zij hedenmiddag nog bezig met het maken van loopgraven. Ook in dit badplaatsje moesten de bewoners van den zeedijk hun huizen ont ruimen. Licht mag er niet ontstoken wor den, behalve op de zuidzijde der huizen. De stormaanval, dien de Duitschers giste ren ten noorden van Nieuwpoort onder namen, is door de geallieerden afgeslagen. Hier en daar hebben de aanvallers zelfs eenige kilometers moeten terugwijken, zoo dat de geallieerden op hun uitersten'lin kervleugel gevorderd zijn tot Middelkerke. Onafgebroken heeft het geschut weder den ganschen dag gedreund. Tegen vier 'öur kón ihèn té Siuis ver in net zuiden eenige vliegmachines opmerken en zelfs de granaatkartetsen, die er op af werden ge vuurd, waarnemen. Onze correspondent te Vlissingen seint, dat verschillende Zaterdag aldaar aangeko men bewoners van Belgische kustplaatsen verklaarden, dat nog steeds aanzienlijke Duitsche versterkingen in de richting van Zeobrugge trekken. BERLIJN. Uit het groote hoofdkwartier wordt onder dagteekening van 1 Nov. 's nam. bericht: In België worden de ope raties bemoeilijkt door overstroomingen ten gevolge van de vernieling van de sluizen bij Nieuwpoort van het kanaal van de. Yser naar Yperen. Bij Yperen zijn onze troepen verder door gedrongen. Er werden minstens CIO man krijgsgevangen gemaakt en eenige kanon nen op de Engelschen veroverd. Ook de ten westen van Rijssel strijdende troepen zijn vooruit gekomen. Het aantal der bij Vailly gevangen geno men manschappen is geklommen tot onge veer 1500. In dé streek van Verdun en Toul hebben slechts kleinere gevechten plaats gehad. Een onzer correspondenten seint uit Sluis d.d. 1 Nov. Hoewel tot dusver nog uit geen enkele be- O, het was verschrikkelijkWat had ze dezen Willy Krone al voor grofheden ge zegd. Maar allee stuitte af op zijn gevoel van meerderheid. Daarentegen waren apotheker Jager of Walter Schmidt heel andere menschen. Ze vlogen, wanneer men eens een stoel, een glas spuitwater of iets anders noodig had. Ze dansten heerlijk, wisten honderden compli mentjes te maken on waren als geschapen voor gfoede, teedere echtgenooten, vooral apotheker- Jager die zoo interessant maar kampfer en carbol rook. Twee en negentig, zei Hannchen wer kelijk verschrikt, toen ze weer met haar stofdoek bij 't venster was. Daar beneden reed een bierwagen met twee prachtige appelschimmels voorbij. Nu nog maar acht, dan zou de beslissing komen. Als ze vanmiddag een paar keeren den Ring op en neer wandelde, werden het misschien honderd. Het was maar goed, dat de Ringapotheek, waarin meneer Jager werkzaam was, zulk een breed uitstalvenster had. Hoe dikwijls werd daar boven het roode kruis het gelokte hoofd zichtbaar van hem, die ze in 't geheim vereerde. En steeds wierp hij de voorbijgangster een groet toe. Hannchen Lüders kleedde zich dezen middag voor haar wandeling bijzonder fees telijk. Als ze nu maar geen vriendin tegen kwam, nu ze alleen moest zijn met haar zoete verwachtingen. Zie had een weinig hartklopping, toen ze den Ring een paar maal op en naar was geloopen. Heden sche nen alle schimmels der geheele stad losge laten te zijn. De acht, welke nog aan de volle honderd mankeerden, draafden Hannchen in den loop van een half uur voorbij. En, 't was a^.s een beschikking van het lot, dat juist toen ze de Ringapotheek in 't> zicht had, de honderdste schimmel kwam. weging der Engelsche vloot zou kunnen wor den geconcludeerd, dab een landing in het voornemen ligt, doen de Duitschers alles om zich nu reeds tegen de mogelijkheid te vrijwaren. Niet alleen, dat overal langs de kust loopgraven worden aangelegd en ka nonnen opgesteld, ook de pier bij Blanken- zergh is door brand vernield. Blijkens het kanongebulder, dat nog steeds wordt gehoord, duurt het gevecht aan het .Yserkauaal onafgebroken voort. Omtrent den strijd in België wordt nog het volgende uit Sluis gemeld aan de „Telegraaf:" Zaterdag en den nacht daarop en ook Zondag bulderde weer bijna onophoudelijk het kanon. Er wordt weer verwoed gestreden over 't g;.nsche front. Wat ik u seinde over de aan wezigheid der Engelsehen te Plasschendale en Bccelare, wordt bevestigd. Dit beteekent een lichten vooruitgang. Zoo is het ook te Bix- Échoote, bij West-Roozebeke. Aan de Yser is liet water een voorname bond genoot geweest der Belgen, in dezen tijd be ginnen ook jn gewone jaren de overstroomin gen van 't lage polderland. Langs de rivier opejit men opzettelijk de sluizen. Dan is een groot terrein snel onder water geloopen. De Duitschers hebben groote moeite met de ver plaatsing hunner kanonnen. Het zeegeschut werkt nog mee. Het is zelfs krachtiger gewor den. Zaterdagavond brachten de treinen dan ook weer ontzettend veel gewonden te Brugge. Ook Rousselaere en andere plaatsen buiten de gevechtslinie kregen haar deel. Zaterdag vernam ik. dat een compagnie Beie ren te Handzame weigerde naar 't vuur te gaan. Hier en daar vindt men uniformen van deserteurs. Al moet men deze en dergelijke verschijnselen niet overdrijven, toch duiden ze op ontmoediging, maar de Duitsche troepen toonen aan de Yser nog een ware doodsver achting. Zoterdag gingen versche troepen naar 't front. Nog geen beslissing dus. De Duitschers versterken zich tusschen Chlende en Knocke. Wij seinden u de ontrui ming dor villa's op den dijk en der aangren zende straten der badplaatsen. Zoo was het Zaterdag te Knocke weer drukke verhuizing. Veel bewoners trokken over de grenzen naar Sluis en Retranchement. De Duitschers heb ben de kanonnen te Blankenberghe en Heyst, beproefd. Ook hoort men hier nu en dan de zware ontploffingen van drijvende mijnen. In de duinen worden verschansingen en loopgraven gemaakt. Tal van jonge mannen weiten uit, om bij dit werk geen diensten te morton bewijzen. Belgische soldaten, die ge kletst achtergebleven waren en in burgcr- k'aeding langs de kust verbleven, moesten zich Zaterdag bij de Duitsche overheid aanmelden. Z.j .verkozen, de wyk te nemen. B< richten, als zouden de Duitschers Ostende WuJïrti hebbefi, tnoet-ük weer tegenspreken Geruchten ervan doen voortdurend de ronde, maar tot heden is het niet waar. Dat de Duit sche overheid hier zelfs 't geregeld, leven wil bevorderen, blijkt onder meer uit de berich ten, die op de muren van Brugge hingen, mel dend, dat de markten vrij waren en er daar geen opeiscliingen zouden gedaan worden, maar de wekelijksche markt ginder was niet temin slecht bezocht. Te Westkappel, 't laatste dorp bij de grens, waar een garnizoen van 4 man ligt, heeft men Zaterdag ook Duit-schen tijd op den kerktoren, moeten aannemen. Aan de ,,Telegr." wordt nog gemeld uit Sas 'van Gent van Vrijdag jl.: Naar men' ons mededeelt, zouden in den afgeloopen nacht door de gemeenten Wette- ren, Lebbeke en zoo in de richting van Ostende, de "Oostenrijksche motormortieren passeeren, die voor Antwerpen dienst hebben gedaan. Van spoormannen, die hier eene vergadering hielden ter bespreking hunner aangelegen heden, vernamen wij verder, dat de Duitschers te Lokeren de lijnen weder hersteld hebben, die de gemeenschap met Antwerpen moeten tot stand brengen. Te Eecloo zijn door hen aanmaningen uit geschreven aan de achterstallige belastingbe talers om de nog in achterstand zijnde belas tingen ten spoedigste aan te zuiveren. Men schrijft verder aan 'tzelfde blad: Tot welke eigenaardige ontdekkingen men kan komen, ondervond dezer dagen een Bel gisch statïonsbeambte, die voor een bezoek aan zijne woning in Antwerpen terugkeerde. BELFORT. Hannchen begon te beven. Ze waagde het nauwelijks het hoofd op te heffen toen ze tegenover het groote raam met het roode kruis stond. Als hij nu groette, o, het ge luk kon men zich niet voorstellen... Maar er was niemand. Geen hoofd met lokken, geen lachende mond, geen groet uit Honderd .herhaalde Hannchen zenuw achtig, terwijl ze verder ging. Nu ga je langs een omweg naar huis. Je volgt de straten, waar je geen bekenden jongen man ontmoeten kunt, achter om het hospitaal en langs de Kupfergeraben.... 't Was haar nu bijna of haar de koorts in de aderen gloeide. Ze liep zeer vlug en zag geen voorbijgan ger aan. Ze had zoo'n sterk, maar onbe paald gevoel van angst. 'tWas weliswaar belachelijk, maar de angst was er bevleu- gelde haar tred. Nu nog maar dien hoek daarginds om, het zijstraatje in, en... ze dacht niet verder, want om dien hoek kwam een grijze hoed met een zwart lint voor den dag. Slechts één droeg zulk een gekken, grijzen hoed, slechts éénl... Als die een nu den hoed voor haar af mocht nemen, dan... maar neen, daar wilde ze niet verder aan denken... Hannohen maakte plotseling rechtsom keert en snelde het eerste huis het beste binnen. Het was eigenlijk slechts een huisje, een heel klein, armoedig huisje, maar het opgewonden meisje bespeurde niets van den duffen reuk op de trap, die ze opliep. Boven voor een smalle deur met. vele re ten bleef ze staan. Met een paar minuten was het gevaar voorbij, dan was Willy Kro ne beneden het huis voorbijgegaan en kon haar niet meer groeten. Hoe kwam hij toch hier, hier in deze buurt? Eensklaps kreeg Hannchen een hevigen ^chrik. Iemand kwam dé krakende trap j y r V V 8, --Af fA-''1""' Jlcasphcoiurt Niet slechts weken, reeds maanden worden de Duitschers tegengehouden aan de grens van Elzas-Lotharingen door de Fransche forten linie daar. Het doel der Duitschers was van 't noorden door België, van 't oosten uit Elzas- Lotharingen Parijs t.o bereiken. In "t noorden zijn zij in den beginne een heel eind opgescho ten en staan zij ook nu nog met een groote troepenmacht op Fransch gebied. Heel anders in 't Oosten: daar zijn zij nog niet verder ge vorderd dan ïj begin den oorlog. Zij worden daar, behalve door het Fransc-he veldle ger, tegengehouden door de zeer sterke veetin- gen Verdun, Toul en Belfort. Er is eerst gepoogd bij Verdun en Toul door te breken, doch dat is niet gelukt en schijnt nu opgegeven door de Duitschers. Blijkbaar zijn dezen nu van plan hun krachten in te spannen om Belfort in te nemen en daar ver der door te dringen in Frankrijk, Ook dit zal echter niet zoo heel gemakkelijk gaan. Voor Duitschland moet het verleidelijk zijn hier door te rukken, door de z.g. „Trouée de Belfort", zij' komen dan in Midden-Frankrijk aan, waar vele spoorwegen samenkomen en waar zij den toevoer van 't zuiden naar de hoofdstad voor een deel kunnen afsluiten. In Frankrijk ziet men ook reeds sedert eenige weken eon vernieuwden krachtigeu aanval op Belfort tegemoet en een bericht heeft reeds gemeld, dat de vesting door de burgers is ontruimd, dat de 22.000 inwoners naar elders zijn vertrokken. Do vesting is dus van groot belang en daarom geren wij »-r hierbo- ven een schetskaartje van Belfort is een ge heel moderne vesting en sedei-t 1870 zeer ver beterd; een nieuwe fortengordel werd aange legd op 48 K.M. afstand van de kernvesting, terwijl jat 1900 de-omwalling van de-stadwerd gesloopt. De nieuwe fortengordel bestaat in bet oos ten uit de forten Bessoncourt en Vezelois, en de batterijen Chèvremont en Meronx, deze sluiten de uit het oosten komende wegen en spoorwegen af; in het noorden vindt men de zeer sterke forten Salbert en Roppe; in het zuiden het fort Haut-hoïs en de batterij Pi- ton. die o.a. den spoorweg naar MontbTiard afsluiten en bet- fort Mont Vaudois, dat bet Lisaine-dal bestrijkt. Verder vindt men in het zuiden liet fort Bois d'Oye, dat met eenige batterijen het Sauvoureuse-dal afsluit. In 't westen liggen alleen een paar eenvoudige bat terijen. Tn 't noordoosten van de stad is een moerassige streek, die onder water kan wor den gezet. Het centraalstation is geheel afgesloten, alle ingangen zijn met zakken zand versperd, zoo dat niemand weet wat daarbinnen wordt uit gespookt. Het geheele station toch is buiten gebruik, alle treinen komen aan even voor de verwoeste brug bij den „Dam". Uit nieuwsgierigheid wilde hij eens een kijkje nemen in het inwendige van het zoo zorg vuldig afgesloten station. Gewapend met de sleutels, die hij ook na de vlucht bij zich ge houden had, opende hij een der conducteurs- lokalen, door den zij-ingang aan de Pelikaan straat. Daar was alles intact gebleven, maar wie schetst zijne verbazing, toen hij. daarna de deur van de groote hal openende, zich eens klaps bevond in een kolossaal wapen-arsenaal. De geheele ruimte was gevuld met mitrail leuses en kanonnen, waaronder zeer zware stukken. op; het waren zware, haastige voetstap pen, misschien een arbeider, die hier woon de, misschien een vagebond. Het was echter geen van tweeën, 't Was oen slanke man met een grijzen vilten hoed met zwart lint op. Hij kon bij het wegster vende daglicht juist nog zien, hoe een in 't licht gekleed, bevend schepseltje tegen de armoedige deur leunde. Goeden avond, zei hij blij verrast, ter wijl hij den hoed afzette, dat is werkelijk een hoogst zeldzaam en onverwacht rendez vous, iuffrouw Hannchen. Goe-den-a-vond, snikte Hannchen. Hij bleef verschrikt voor haar staan. Maar wat is er toch waarom schreit u; is de oude vrouw misschien al... Hij sprak het woord niet uit, maar nam het jonge meisje eenvoudig in zijn armen. Ziezoo... maar bedaar nu toch, beste juffrouw Hannchen. Dat zijn ook geen dingen voor een zoo feeder en gezellig meisje als u.... ziekenbezoek in dit huis. Het. maakt mij gelukkig, dat u een zoo goed hart hebt en de oude vrouw Hauken wilde opzoeken, maar... houd u toch be daard, als 't u belieft. Hannchen rukte zich los. Wat was dat zooeven geweest? Had Willy Krone haar niet in zijn armen gehouden, had hij niet met zachte vingers over haar gezicht gestre ken, over heur haar en handen? Het was de eerste maal, dat een man met haar in zoo nauwe aanraking was geweest. Uitgeput ging ze op de bovenste trede van de trap zitten. Het kwam niet bij haar op om in dit wonderlijke oogenblik te lie- gen. Ik wist in het geheel niet-, dat de oude vrouw Hauken hier woont en zoo ziek is, zei ze, ik ben maar op goed geluk dit huis binnen geloopen. Hij keek haar verwonderd aan* ss Maar vaarora tpchj Blijkbaar ziju deze alle 's nachts daar bin nengebracht en moet hun aanwezigheid geheim blijven voor de bevolking. Zulks treft te meer, daar in de stad zelve bijna geen kanonnen te bespeuren zijn In Brussel en andere plaatsen werden dadelijk k^fionnen in de straten opge steld. Te Brussel is. naar mij werd medegedeeld, eene, door Von der Goltz onderteekende, pro clamatie aangeplakt, waarbij den burger3 nog maals bevolen wordt vóór 1 November alle wapenen in te leveren. Alle leden van de burgerwacht, die aan den oorlog hebben deel genomen, moeten zich melden a^in de militaire school. Doen ze zulks niet, dan zal de oorlogs- wet op hen worden toegepast. Niemand mag de stad per rijtuig verlaten; de trams rijden tot aan de grenzen der stad. De auto-diensten naar verschillende gemeen- Ze begon te stamelen, Dat... dat kan ik u niet zeggen. Ga heen, als 't u belieft... ga toch naar de oude vrouw... Hij zag haar veranderd gezicht en deed zachtjes het deurtje open, dat voor hem was. Maar u wacht.... hè? Ja, fluisterde ze. En ze bleef werkelijk ineengehurkt op de traptrede zitten. Het bloed bruiste haar door de aderen, het schemerde haar voor de oogeA zoo droef en toch ook zoo blij was ze te moede... Hij gaat naar een arme, zieke vrouw, dacht ze voortdurend, hij kan niet dansen en niet vleien... alleen weldoen kan hij. Wat wa3 de hand zacht geweest, die over haar oogen gleed. En wat kon hij hartelijk spreken. Het was dus toch haar bestem ming, 't was, zooals het nu komen moest. Toen de man na een klein kwartiertje weer uit het ziekenkamertje kwam, wa3 het bijna donker op de vréémde trap. Maar het meisje zat gehoorzaam wachtend. Hannchen, fluisterde hij. Zij bewoog zich niet. Bent u... ben je voor mij gevlucht, kind? Het gebogen hoofd werd opgeheven. - Ja. Omdat u... omdat je niet van mij houdt, Hannchen Zij schudde driftig het hoofd. Onzin... zei ze op hart-stochfcelijken toon. Toen hief hij het liehte meisje op en zette het niet weer neer, voor hij op de straat stond en men moest twintig treden naar be neden en er was veel tijd voor zaligheid... De geschiedenis met de honderd schim mels vertelde Hannchen haar man pas op de zilveren bruiloft.

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1914 | | pagina 1