IDE! SOLD ATEKrCOUR aKtt van Zonaag A November X 9 1-a=.
3
PRIJS Fl. 1.- in apotheken en drogisterijen^
Monsters sn Brochures: Agentschap Sarphatistr. 34. Amsterdam
donderen op oe trom, lieur. En as 'k dan
weer 'n knipeugko geef, dan speule weer fer-
soenlijk. As go ~'t goed doet, krijgt ge 'n bor
rel en 'n segoar." Gais zin: ,,'k zal 'r veur
zorgen", dA zee-dio en van de lol slikte nie z'ne
pruim haast in; gelukkig kwam 't zoo ver
nio, waant {landers was io 'r in gestokken.
Maar nou de utvuuring: 't Pebliek komt zoet
jes oan binnen. Jongens en mièskes,' noast
mokoar zitten ze, al gaauw do jongens mit
d'erms um do deernkes d'r hals. D'r wordt
wa besteld, gepruufd en dan begint de schik,
heur. De meziek spoult; de bloazers worden
heelemoal blaauw in 't gezicht, de eug' rol
len bekaant ut de kop en de jongelui zit
to laohen en te sniuuspelen van hè 'k jou
doar. As t'r 'n mop utgebloazen is, dan zingen
de jongons en de meskes van' „Da's mooi ge-
wiest, da's mooi gewiest, Jandonder, da woar
mooi!" Da goat zoo moar deur. De jongelui
worden hoe langer hoe skrevieriger. Ze gooien
raekoar mit prumkos toabak, mit allerlei aiHral
van appel' en neuten, d'r wordt gekuust en
gestoeid en noar de bloazorij luusteren ze nie
meer nie. Als te met wordt 'r 'n veurdrackfc
fedoan, noar mooi, ijsclijk verkleed bel
èrl, de lol kent g'n end. Twee joar geleje
ihacl Joap Breedmoel (ok 'n scbeldnoam, da
begrepte) in 'n vourdracht 'n jak oangedoan
van z'n. grootje en 'n knipmuts op van z'ne
mooder. Ie must 'n Haagsch jufferke veur-
stellen. Kêrl, kèrlnoot in m'n leven hè 'k
zoo gelachen, 't Woar laang gin bekoorlijke
doame heurIk h3. te minste heel wa liever
m'no lieve, mollige Mien, woar ik mee vrij.
Noa de meziek bal. Fijn, hour! D'r is wel
weinig plok om te dannsen, 'n poar vierkaante
motors moar, moar 't draait toch.
Toch jammer, da we die oarigheid deuze
weinter nie hebben, nie. 'k HA 'r al 'rs over
gedacht om 'n verzuuk te richten tot de kap-
teins um permissie veur onze jongens van 't
fefoare, begrepte, permissie um zoo'n utvuu
ring to haauwen, moar 't zou toch niks nie
woard zin nie, waant de jongens hebben nie
gestedeerd.
Ik heb nou wa verteld van 'n noarigheid
veur ons van de mobbelezoasie, as 'k van de
iheer van deuze kraant mag, zal 'k 'n aandere
keer ders wa oangenoams meedeelen.
M'n gruut oan alle lèzers!
DOAN KEERHOFF.
Nieuwe kostgangers.
W. B. schrijft ons uit Ede
Een krijgsgevangene in het wapenmagazijn.
Duur is'de mais en goedkoop zijn de biggen.
.Deze omstandigheid geeft wellicht hier en daar
reden tot bczorgheid.
Is 't wonder?
Ook onze soldaten zijn bekend met de lage
marktprijzen van. de Nederlandsclie krulstaar
ten.
En zoo is het geschied, dat een paar trouwe
wapenbroeders in Ede een big hadden gekocht
voor f 1.25 of te wel 5 kwartjes. Of do koop
werd gesloten na lang loven 'en bieden, vei-
meldt do geschiedenis niet.
„Wat moeten nu de soldaten met een levend
varken doen?" zal men vragen.
Een kostelijk plannetje rijpte onderweg in
het brein der landweermannen-
Er was bij den troop „afval" genoeg: brood
zouden ze geven aan do gekochte big nu
hun wettig eigendom en wat melk er bij
knopen. Zoo kon de „keu" een echt troetel
kind worden van de kazernebevolking. Daartoe
was echter nadere kennismaking een eerste ver-
eischte. Do big werd meegenomen naar het
slaapvertrek van een der koopers, één van de
afdcelingen of kamers van het reusachtige wa
penmagazijn. Daar liggen des nachts, domme
lend in zoete rust, de soldaten. Sommigen
wachten niet tot het avondappèl, voor zij „tor
kooi" gaan. Al vroeger zoeken zij da welver
diende ruste al is 't op strooi
Lang voor tienen deed do big haar glorie
rijken intocht: liefkoozend hield de eigenaar't
dier in zijn armen.
Niet omdat het schoon van gedaante was,
want het was in één woord een leelijk moi-
mel. Hoog ap do pooton, lang, weinig glanzend
haar, dom en dof voor zich uitkijkend uit
echte grijze varkensoogon.
Maar hij, die het droeg, wilde het koesteren
aan zijn borst. Niet best scheen ons zwyntjo
do avondlucht te kunnen verdragenhot
bibberde.;.... En zeg mij, was het nu wonder,
dat do manschappen, ten hoogste verblijd met
den voordeelig "gesloten koop, de verleiding
niet kónden weerstaan, om do koude, gevoelige
varkenssnuit in zachte aanraking to brengen
met de warme wangen van den een of anderen
slanenden infanterist, die met zijn neus net
maar oven boven do dekens uitkwam?
Was het eveneens wonder, dat zoo'n slapende
krijgsman, hoe dapper anders ook, door die
lieïkoozing verschrikt wakker werd en groote
oogen op'zctt© bij liet luid gelach van zijn jolige
kameraden?
Wacht, nog een kostelijke inval.
Het zwijntje was zoo koud! Als ze het eens
verstopten onder den v ollen deken op een van
de velo legersteden, die eerst bij het avondap
pèl in beslag worden genomen! De daad werd
bij het woord gevoegd, en wel zacht knorrend,
maar niettemin geduldig verdragend, liet onze
goedhartige big zich .ook deze behandeling wel
gevallen Nu wachten
Benige oogenblikken later komt iemand
thuis.
Hij ontkleedt zich, maakt aanstalten, om
feijn stronten nachtleger wat in orde te brengen,
grijpt naar z'n wolletje, maar deinst, als door
een clectrischen schok getroffan, verschrikt
achteruit en onthutst staart li ij het jonge vai-
keu aan, dat weer droomerig voor zich uit
kijkt.
Bulderend gelach bij do vroolijko mannen
die nog niet slapen en zich hier nooit ver
velen, al worden de avonden ook langer. Dien
avond sliepen ze nog later dan gewoonlijk
En de big verkowt nog steeds in Makenden
weistandbij de stallen is zij gehuisvest.
Een kist met stroo is haar woning en trouw
wordt zij verzorgd met kug van ae soldaten
en melk uit de cantine.
Van het fort IJmuiden.
Sergeant-Majoor Kroon schrijft ons-
Op Maandag 2ü dezer had op het lort al
hier een grand-spectacle- concert-var iété-ariis-
tique en burlesque plaats. Het zeer varieerend
programma beloofde, dat er r-cn geuotrollen
avond te wachten 6tond, ik ton dan oc k niet in
i .ijne verwachting teleurgesteld, en als ver
tegenwoordiger der pers van „de Urker Zei-
tung am Mittag" daartoe uitgonoodigd voldoe
ik er hierbij -olgaarne aai een en ander over
deze uitvoering te laten weten, gedachtig aan
het spreekwoord „goed voorgaan doet goed
vijgen" zullen wellicht andere fortbezettingen-
hierin navolgen.
Het tooneel was keurig samengeste'd, de ver
schillende décors verhoogden het effect, het
ameublement a Louis Quatorze deed gezellig
aan. Men waande zich in een schouwburg m
plaats van op eene batterij. Kwistig waren er
draperioën aangebracht.
Ten 7 uur werd de avond geopend met hot
spelen van het „Oude Wilhelmus" door onze
Weener Hofkapel onder directie van den heer
Vreeswijk, en dat door alle aanwezigen staande
en met ontbloot hoofd word aangehoord, waarna
ten 7 u. 15 m. (M. T. A.) het aoek open ging.
Het eerste wat ik te zien kreeg, was kamer
gymnastiek van een klasse recruton, bestaande
de keerenDe Graaf, Meesters, De Pagter,
Witkamp, Verhagen en Wijker, gecommandeerd
door den heer Elfers, korporaal in de grondverf.
Men kon het dezen pseudo-korporaal aanzien,
dat hij een echte kribbenbijter was, zoo'n dril
meester van den ouwen stempel, met een stem
die zijn mannetjes deed vibreeren als een
schoothondje, 'dat in dezen tijd. van het jaai
ee nonvrijwillig bad genomen heeft. Het was 'n
koddig nummer en wekte bij de aanwezigen
geweldig op do lachspieren, vooral bij het aan
schouwen van die bevallige rondingen. De exe
cutanten oogstten na afloop zoo'n uitbundig
applaus in, dat er driemaal gehaald! moest
worden
Hierop volgde een viool-duet van de bee ren
Tol en Bieneman. Keurig kweten deze spelers
zich van hun taak. In ademlooze 6tilte werd
hun spel gevolgd. Het hun toegebrachte hand
geklap mogen zij boeken als een deel van het
succes op deze uitvoering.
De clou van den avond was wel het nummer
van de parterre- en luchtacrobaten, de heeren
Elfers, Lieuwes en Verhagen. Niet ten onrechte
vermeldde het programma dit nummer als at
tractienummer. Het daverend applaus was dan
ook wel verdiend.
Ter afwisseling gaf een kwartet bestaande
uit de heeren Godefroy, Oudendijk, Zwager en
de Graaf eenige zangnummers, die zeer de be
langstelling en het applaus der aanwezigen op
wekten.
De heer Elfers -gaf nu eenige komische con-
pletten ten beste, die de lachspieren gaande
hielden, terwijl het komisch duo van de heeren
Elfers en Schippers ,het humoristische van den.
avond op het culminatiepunt bracht.
Na de pauze ging 't kluchtspel „Joost Uilen
spiegel" blijspel in IJ bedrijf, waarvan de miso
en scène in handen was van den heer Ranft.
'Dit stukje werd vlot gespeeld en de spelers
hadden de lachers op hun hand, vooral Joost
(de heer Wijker) had hierin het leeuwenaandeel
en maakte van zijn rol wat er van te maken
was. De overige spelers, de heeren De Graaf,
Witkamp, Verhagen en Meesters waren goeu
rolvast, zoodat er niet gehengeld behoefde te
worden. Langdurig applaus en veel applaus
zelfs. Als. toegift bezorgde de heer Vreeswijk
met zijn muziekkorps, allen nog een leuke ver
rassing met zijn „Stakende Muzikanten".
Ook dit nummer viel zeCr in den smaak. En
zoo was de avond geëindigd en werd deze bo
sloten met een toespraak van den commandant
der bezetting, den kapitein J. L. Bels. Z. W.
E. G. wees er op dat een ieder met genoegen
mag terugzien op dezen genotvollen avond, om
dat hij in alles zoo uitstekend geslaagd was, hij
bedankte de spelers en ook de muziek voor
hunne medewerking; vooral was deze avond zou
aardig, sprak Z. W. E G., omdat het geheelu
programma uit eigen krachten was samenge
steld-, men had nu koekjes gegeten van eigen
deeg, en wel „Allerhande" die goed gesmaakt
had, en hij hoopte dat er nog meer zulke
avonden zouden georganiseerd worden.
Ook ik sluit mij volgaarne bij die woorden aan
en hoop van harte, dat de koekjestrommel
voorloopig den bodem niet zal laten zien.
Met een driewerf hoera voor alle spelers, op
verzoek van den fort-Commandant, werd deze
avond besloten.
VERSLAGGEVER.
IJmuiden, 27 October 1914.
Coede kameraadschap.
W. P. schrijft ons:
Alhoewel het 29e bat. Landw. nu juist geen
klagen heeft, dat het van de communicatie
der wereld afgesloten is, zoo hadden de jongens
van de le comp. 3e sectio gisteravond een
avond georganiseerd, welke ons lang zal blij
ven heugon.
Een krijgsmakker van onze sectie, M. F.,
was daags te voren met 24 uur verlof huis
waarts gegaan, en zou daags daarna alzoo,
■juist op z'n verjaring, terugkeeren.
Eenige intieme vrienden van den ronden en
opgeruimden jubilaris hadden het plan opge
vat, hem bij zijn terugkomst op de kamer eene
ovatie te brengen.
Boven zijn slaapplaats hadden we eenige
versiering met lampions geflankeerd in
toepasselijken vorm aangebracht. Toen 't tegen
het uur liep, dat hij volgens gewoonte terug
kon zijn, waren de manschappen met geweer
en opgesteld, om bij het binnentreden,
den niets vermoedenden jubilaris, het eerbe
wijs te. geven, door de geweren te presenteeren.
Na eenigszins van zijn verbazing bekomen te
zijn, werd hij dcor onzen kameraad T. B.'
welke we tot leider benoemd hadden lange
het front geleid I
Daarop volgde bij monde van onzen genoem
den makker B. een krachtig woord van geluk-
weusohing en kam er aadsch ap pel ij kh ei d
Zichtbaar getroffen, door zooveel blijken van
sympathie, dankte de jubilaris diep geroerd
voor datgene, wat hem hier zoo verrassend te
■beurt was gevallen.
Köü korps Indische lauciers gaat, als Eügelöche hulptroepen, naar het front stelling n
En daarop een driewerf „hoera!" en „lang
zal hij leven", en maakte het signaal: „voor de
bedden" allen wel bekend, een einde, aan dit
voor ons allen onvergetelijk uurtje tijdens de
mobilisatie. W. P.
Uit Budel.
Men schrijft ons
Zaterdag 24 Oct. gaf do Fanfar© „.Volhar
ding" een concert voor de militairen. De be
roemde karakter-komiek Chr. van Bussel te
Weert, verleende hierbij zijn welwillende mede
werking. De zaal was propvol en <le toehoor
ders waren blijkbaar zeer voldaan, want na
elk nummer klonk een daverend applaus door
do zaal. Toen het programma ten einde liep,
werd dan ook door een der heeren officieren
namens alle aanwezigen een hartelijk woord
van dank gebracht aan de Fanfare voor het
aangeboden concert, voor de schoone zuivere
muziek en voor de koddige voordrachten van
den heer van Bussel.
ïusschen de nummers werden door enkele
militairen nog eenige stukjes voorgedragen,
die goed in den smaak violen.
De heer Van Wilzen, die eenige volksliederen
gedirigeerd had, verzocht allo aanwezige mi
litairen a.s. Donderdagavond in de zaal der
Volharding, tot het instudeeren tan volkslie
deren. Onder luide bijvalsbetuigingen, die een
algeheele instemming bevestigden, legaf 'zich
de heer Van Wilzen vicderom op zijn plaats
Circa 10 uur besloot de Fanfare den avond
met het- „Wiens Neerlands bloed" en na een
herhaaldelijk „Leve do Volharding" begaven
zich alle militairen hoogst voldaan naar hunne
Btroozakken.
Uit Stavoren.
Een onzer lezers schrijft ons uit Stavoren
Het was een aardige afleiding voor ons stille
stadje.
De militairen hebben ons n.l. vergast op een
werkelijk goed concert, waaraan het pas opge
richte militaire fanfarecorps een werkzaam
aandeel had.
In het bijzonder breng ik hulde aan het dub
bel mannen kwartet uit Bolsward, dat over uit
muntende krachten beschikt, die een zeer goed
geheel vormen en aan den heer Boosman, die
een aardige vioolsolo ten beste gaf.
Het fanfarecorps opende het feest met het
Wilhelmus en de overige nummers van dit
corps, eenige marschen en ouvertures, vielen
zeer in den smaak. Een woord van dank aan
den kranigen dirigent, die het in zoo korten
alk(
tijd/tot zulke hoogte wist op te
Eenige mooie zangnummers en solo's wer
den met een levendig applaus eg roet. Enorm
succes hadden de komische zangnummers,
vooral de liefdesverklaring van den zingen
den stotteraar, deed het publiek schudden i an
lachen.
Aan het einde van den feestavond dankte
de commandant van hei detachement, kapitein
Bleeker, de medewerkers en noemde den avond
zeer goed geslaagd. Spr. betuigde zijn leed
wezen, dat de burgerbevolking slechts middel
matig sterk vertegenwoordigd was, maar was
moet voortwerken. Door de "krachtige leiding
echter van mevr. M. C. EekhoffBisschop ia
het bestaan van do leeszaal verzekerd. Dit ia
vooral ook hieraan te danken dat de gemeente
en particulieren zich zeer tegemoetkomend too-
nen. Voor het huis b.v., waarin de leeszaal is
geplaatst, behoeft geen huur te worden be
taald. Eenige ponden thee zijn gratis toege
zonden zoodat voor 3 centen de bezoekers een
heerlijk kop thee kan worden gesohonken. Het
gaslicht is gratis, en de gemeente zal ook voor
brandstof zorgen.
Laat ik nu dadelijk zeggen, dat de militai
ren dit werken grootelijks waarde©ren. De
genen, vooral ook le dames iie des avónda zich
de moeite getroosten om thee te komen zetten
en meerder arbeid verrichten, kunnen zich ver
zekerd houden van den dank der vele bezoe
kers. Al kan men een militair moeilijk zijn hui
selijk leven vergoedende avonden worden
toch op deze wijze voor velen eenigszins huise
lijk gemaakt
Op een ding mag. nu er toch over geschre
ven wordt, wel worden gewezen. Particulieren
zenden nu en dan versnaperingen voor de be
zoekers van een of ander „Militair Tehuis".
Men vegeto toch de „Militaire Leeszalen" ook
niet met hun vele bezoekers. Het bestuur der
Militaire leeszaal in Delft houdt zich voor der
gelijke gaven ook ten zeerste aanbevolen.
Gaven in natura kan men b.v. met een ge
rust hart zenden aan het adres
Militaire Leeszaal,
Oude Delft 6,
Delft.
Garnizoen Delft. J- v. d. H.
Wie helpt ons?
Sergeant Buis schrijft ons -.
Als getrouw lezer van de „Soldatencourant",
las ik steeds in ieder nummer dat er aan onze
militairen zooveel mogelijk gezelligheid wordt
gegeven door sport, spel en uitvoeringen.
Wij hebben echter gedurende de geheele mo
bilisatie nog geen afleiding gehad, noch door
sport, spel of uitvoering.
Zou er nu geen oplossing z n dat wij 't een
of ander kunnen krijgen, waardoor wij wat af
leiding hebben om onze varveling wat te kun
nen verdrijven
Wij hebben b.v. hij onze comp. geen andere
afleiding da-n één korfbal waar wij met 250
man ons mee moeten vermaken. Dat k'an niet.
Hopende dat dit sohrijven in de „Soldaten-
courant" ons wat afleiding zal brengen, in
spel, sport of wat ook, betuig ik de geachte
Redactie mijn hartelijken dank voor de ver
leende plaatsruimte.
W. BUIS,
Serg. 3/II 16 R-I.
De geheelonthouding.
Serg. majoor be Kolsté schrijft ons:
Herhaaldelijk bereiken mij brieven, behel
zende uitnoodigingen om een spreekbeurt te
vervullen over „Geheel Onthouding". Daar ik
geen voldoenden tijd kan vinden om alle brie
ven te beantwoorden deel ik langs dezen weg
Een trouwe kameraad
Na een verwoede charge door Oostenrijksche ruiterij blijven vele dooaen en
gewonden op het slagveld achter. De cavalerist op onze plaat is zwaar gewond,
kan niet meer loopen, maar zijn paard blijft hem gezelschap houden.
overtuigd, dat bij een mogelijke herhaling van
een dorgelijken avond, een talrijk publiek zou
opkomen.
Tijdens het blazen van een .uitsmijter"
verlieten wij voldaan de kleine feestzaal.
EEN LEZER,
Van Loevensteln.
Kanonnier v. Duijn schrijft ons
„De feesten zijn niet van de luoht op Loe-
vestemEn wij achtten ons nog misdeeld I
Doch ziet, plotseling opende zich de hoorn des
o\ tl vloods, en stortte een regen van rori: wik
kende rozen over onze hoofden.
De eerste avond dreigde door reis-moe'Iijk-
bxien eene mislukking te worden, doch door de
cn\ erwoestbare vroolijkheid en gezonden humor
van kader en manschappen, werd deze avond
nog tot een gezellig samenzijn. Den avond
daarop, konden de heeren, vrienden van onzen
Vaandrig, gevolg geven aan hun voornemen,
en hebben ze ons eenige aren op hoogst ver
dienstelijke wijze doen genieten van hunne
gaven. Na een geestdriftige toespraak, werd een
scboono Duiteche ballade rmt vrel pathos en
verve voorgedragen, waarna eenige der senti
ment-volle liedjes van Speenhoff prachtig wer
den vertolkt. Ook Fransehe en Er.gelsche chan
sons... enfin het was een internationaal pro
gram in optima formaEn ziet, nog is dit
feest geen twee dagen oud, of een elite-muzi
kaal gezelschap doet ons genieten van schoon©
strijk-ensembles en solo's, terwijl een der heeren
zich ontpopte als, een first-class chansonnier,
alles afgewisseld door aardige bioscope-num-
mers! Oud-Loevestein was als herschapen in
een cabaret-artistique.
Waarlija, er schuilen kunstenaars onder onze
soldaten. Onze kapitein heeft dit alles schit
terend in do hand gewerkt.
Wij hebben reden dankbaar te zijn.
Milicien-kanonnier
W. A. VAN DUIJN.
Loevestein, 28 October 1914..
De militairen in Delft.
Men schrijft ons uit Delft
Allerwege voelen de burgers met do militai
ren mee, dat blijkt wel uit datgene wat de
burgers voor de militairen verrichten.
Ook hier in Delft voelt men de sympathie der
bur~Drij. Behalve de feestavondjes die de mili
tairen nu en dan worden aangeboden, mag met
eero de Militaire Leeszaal worden genoemd.
Deze leeszaal welke thans op de Oude Delft 6,
in een burgerwoning gevestigd 'is, voor vele
militairen een uitkomst. Waar tooh moesten de
velen heen, welke niet in de kroog hun rryon
tijd willen besteden, ware deze leeszaal er
niet? In de Militaire Tijhuizen ■'■oelt een 'eder
zich toch niet op zijn gemak, waar deze gewoon
lijk een bepaalde richting zijn toegedaan, niet
tegenstaande zij ongetwijfeld veel nut verspri-
den.
De militaire leeszaal heeft zijn ontstaan te
danken aan de samenwerking van verschillen
de burgers. Het tot stand Brengen van een
dergelijke tijdelijke inrichting gaat nu juist
niet zoo gemakkelijk.
Vooral nietj jyaar men zoo zuinig mogeljjk
mede dat het mij ten eenemale onmogelijk is
hieraan gevolg te geven.
De individueele arbeid is zeer gewenscht doch
om thans onder militairen met een dergelijk
onderwerp op te treden is niet raadzaam. Het
zou kunnen leiden tot onaangename debatten
en als gevolg daarvan verwijdering brengen
hetwelk in onze dagen met de meest© org en
inspanning moet worden voorkomen
Mijne medearbeiders wensoh ik intusschen
veel 6ucces toe en hoop dat zij mij bij tijd en
wijle eens zullen melden waar ze zijn.
Zij ook de mobilisatie 6en stap dichter bij ons
doel.
Als steeds de Uwe in den strijd,
A. M. TE KOLSTé.
Alg. voorzitter Nedprl. Ond.
Geh. Onth. Ver.
18 Reg. Inf. lie Bat. le Comp.
IV. Divisie, Veldl.
Uit Fijnaart.
Men schrijft ons:
Door eenige onderofficieren en miliciens te
Fijnaart is een voetbalclub opgericht welke
don naam draagt van M. E. F. De reden -.an
deze mededeeling is: Zou er in de omstreken
van Fijnaart en andere plaatsen een militaire-
of burgerclub genegen zijn om tegen onze elf
tallen te spelen? Daar wij echter geen goed
terrein bezitten, zoo verzoekt ondergeteeken-
de, om indien het mogelijk is, bericht opdat
wij t© uwent kunnen somen. Wij zijn tot
allen tijde bij vroegtijdige kennisgeving .be
reid.
Hopende dat ik zoo spoedig mogelijk be
richt mag ontvangen, zoo teeken ik namens
het bestuur der V. V, M. E. F.
De secretaris,
N. A. N. MATTHIJSSE.
Fijnaart.
Uit HIIvarenheek.
Men schrijft ons uit Hilvarenbeek:
Van Noord en Zuid, Oost en West komen
berichten in van gezellige avonden, fuifjes,
voorstellingen, etc. etc. en we zijn er dank
baar voor dat de verstandhoudingen van dien
aard zijn, dat- deze kunnen plaats vinden.
Ook in Hilvarenbeek zijn de gezellige avon
den en cursussen aan de orde van den dag.
Om alles op te noemen en elk programma af
zonderlijk te behandelen zou te veel ruimte in
beslag nemen, en men zij dan ook tevreden,
wanneer we in 't kort vermelden wat hier al
zoo ptaats heeft.
We willen dus mededeelen. dat hier cursus
sen worden gehouden in 't Fransoh, Duitsch,
Engelsch, boekhouden, staatkunde, schaken en
schermen. Voorts cello-, viool- en pianomuziek,
terwijl verder op 't oogenblik in voorbereiding
is_ een dubbel mannen-kwartet. Voor biljart-
liefhebbers is eiken avond ©en vlotbrugwedstrijd
georganiseerd, Men ziet hetwaar een wil is,
daar is ook een weg.
Een woord van lof mag zeker niet onthou
den worden aan Z.W.E.G. kapitein r. d.
R o ij d e n, welke het geheele muzikale gedeelte
De fourier, de menagemeester en het keukeDpersoneel van fort a/d. Ham.
voor zijne rekening heeft en de cursussen heeft
geregld.
neer de geachte lezer in oogenschouw
neemt, dat alles geschiedt in vrije uren. dan
zal men zien dat alles kan indien men slechts
wil.
De heerlijke muziek, welke ten gehoore wordt
Oebracht door de heeren Huf, Janssen,
aillard en Lindeman, wordt dan ook
door ons op hoogen prijs gesteld en te meer
daar wo ze thans als wapenbroeders in ons
midden hebben en zij gratis hunne instrumen
ten en krachten in dienst stellen om ons het
leven aan do grens te veraangenamen.
Mocht te zijner tijd nog een klein plaatsje
open zijn in de Soldaten-courant, dan hoop ik
u meer te vertellen; voorloopig is het geweest
een zwakke poging om te melden wat bij ons
gebeurde, en te geven eere xvien cere toekomt.
Moge de band door onderlinge samenwer
king hechter en sterker worden en het vader
land de heerlijke vruchten er van plakken.
Zoo zij hetl
G. X. WOLF.
Statistiek „Esperanto",
Korp. Kaptein a/b. Hr. Ms. Noord-Brabant
schrijft ons
In 1898 bertond een esp. groep en in 1912
alreeds 2000in 1889 waren er 29 esp. wer
ken, en in 1912 was dit aantal gestegen tot
1500. In 1889 was er slechte één esp. orgaan,
terwijl er in 1909, dus 5 jaar geleden, 106 or
ganen waren.
De verschillende landen waar onderwezen
wordt o. a. in Europa: België, Boheinen, Bul-
farije, Denemarken, Duitschland, Finland,
'rankrijk, Griekenland, Nederland met 8 in
richtingen), Noorwegen, Oostenrijk, Polen,
Rumenië, Rusland. Spanje en Zwitserland.
Voorts in Afrika: Zoeloeland, .nis, Algiers
en op het eiland Madeira. Openbare scholen
zijn er in de Ver. Staten van Amerika, Bra
zilië, Argentinië, Mexico en Columbia, n«de
nog verschillende inrichtingen in Australië ,en
in Azië: Japan, Britech-Indië en Aziatisch
Turkije.
Zoowel de nationale als internationale ver-
lenigingen en clubs van beoefenaars in deze
landen geeft hier een ieuzencijfer der espe
ranto leer.
Esperanto officieel erkend.
Aan de hoogesehool te Pittsburg (Pensylva-
nia) is een „leerstrcl" van esperanto opge
richt ook aan het Carnegie Institute te Pitts
burg behoort esp. tot de voor leerlingen ver
plichte taalkunde.
De Hulpwereldtaal is er dus niet in 6ch'ijn,
doch in werkelijkheid, velen kunnen met v ai
geduld en wil, deze taal zich eigen maken.
J. F. KAPTEIN,
Korp. bij de Marine.
(Verdere stukken over „Esperanto" kun
nen wij door plaatsgebrek onmogelijk plaateen.
Red.)
Mitrailleurs.
Men schrijft ons:
Juist als in Duitechland hebben wij naast
onze infanterie-mitrailleurs ook nog mitrail-
leurafdeelingen op precies dezelfde wijze ver
voerd ais bij hen. In dezen oor'og is de
mitrailleur een geweldig wapen gebleken. In
Zweden is er een inzameling gehouden om
het leger er nog meer van te voorzien en
zij heeft IJ millioen kronen opgebracht.
En het is ook soms bij ons een hoele
pret, tenminste do mobilisatie 1914 vertellen
we nog aan onze kinds-kinderen.
Het was Zaterdag weer eens „doen".
Vrijdag weiden in ons kantonnement
alle paarden en voertuigen en mitrail
leurs en kleeren netjes opgepoetst en Zater
dagmorgen om vijf uur nog eventjes overge-
doft, want we zoucon defileeren voor H. M.
de Koningin.
ledereeu begrijpt onze stemmingHet was
heerlijk herfstweer en hot lage zonlicht over
goot bosch en weiden met één feulden tint.
Bij het Roomhuis werd nog even halt ge
houden en toen gebeurde het.
Onze drie korporaal-trompeteers bi «zen onze
schetterende mitraUeursmarschen. Hare Majes
teit, onze geëerbiedigde Koningin, had zich
met ons geliefd Koningskind opgesteld vóór
het Huis ten Bosch en hierachter het gevolg.
Wat bonsden onze harten en instede van on
ze strak getrokken militaire gezichten 1 dden
wij het wel willen uitjubelen.
Na afloop sprak de Koningin nog een har
telijk woerd tot onzen commandant en vroeg
den terugmarschweg. Zou ons wellicht nog een
verrassing wachten?
De afdeeling marcheerde no_ langs het De
partement van Oorlog en parkeerde in de Ma
liebaan, waar ook gedinRerd(werd. Wat
een bekijk!
Om één uur keerden we terug en juist zou
den wij het Haagsche Bosch verlaten, daar
kwam de Koningin te paard andermaal met
gevolg in een uitgestrekten galop ons tegemoet.
Wij hadden het voorrecht nog eens te mogen
defileeren, ditmaal in draf. H<-t deed ers
paardenmetischen goed ook onze Koningin zoo
t© paard te zien en tot onze laatste levens-
oogtenblikken zullen we in de verste hoeken
van ons Nederland daar steeds fcrotech op
gaan.
Was het wonder, dat op het voorstel van
onzen commandant alle officieren, onderoffi
cieren, korporaals, trompetters en soldaten
een oprecht gemeend driewerf hoeran aanhie
ven op ons geliefd Vorstenhuis?
Ons afdeehngshondje „Taantje". die by
photo's immer op een krant zit, had ook nu
weer flir.k vooraan gemarch«:~erdze had haar
vier dagen arrest vegens te laat thuis komen
na verleende avondpermissie nu geheel ver
geten.
De stemming zat er in en na nog eens een
sigaartje te hebben opgestoken, gingen we
vroolijk naar huis en zongen weer op do wijze
Oh! Suzanna!" het lied der 1ste mitrailleurs-
afdeeling
MJitrai tanrsafdeolingMitraOietirsaf deeling
De eerste van de... zijn wjj.
Wij rennen over slooton
En vuren zeer veel schoten,
Voor niemand gaan wij ooit op zijl
Refrein.
01 ons Taantje, die trekt met ons door 't
heele land!
Als eea haantje,, zit zij steeds op de krant l
Thans mobilisatie! Eenheid in de Notie]
Jongens dat vergeten w© nooit.
Laat in onze kringen,
Wij dan blijd© zingen
Het Rood Wit Blauw daarbij ontplooid.
R e f r o i n.
Geen Belgen en geen F ranselen
Zullen hier samen dansen,
Geen Duitschor <-n ook geen Engelscbman.
Wij zullen mitrailleeren
Alle vitetndo hoeren,
Wjj „doen" maar alles in de pan!
Refrein.
Als wij door steden rijden,
Niemand en niote vermijden,
Staat iedereen van ons verstomd!
Vroolijk trompetgeschetter,
Met mitraillourgeknotter
Zijn borg dat niemand to na ons komt]
Refrein.
Korporaal AAGJE.
De Verliefde Roolel
(Van schepelingen a/b Hr. Ms. Wodan.)
Onder den wal liggen wij gestationeerd
Een ieder heeft natuurlijk geprobeerd
Om in zijn vrijen tijd
Hier te zoeken een meid.
Zoo ook ging do rooie naar den wal
Zonder te weten wat komen zal.
Tot hij een vluchtelinge ontmoet,
Weg zijn plezier, vol schoot zijn gemoed.
Vriendelijk sprak hij haar aan:
Of hij een eindje mee mocht gaan,
En waarlijk de liovo meid
Heeft fluks ja gezeid.
De rooio was in do wolken,
Al had hij moeite om te vertolken
Hetgeen haar rnondjo ontvlood.
Tot hij haar zijn arm aanbood.
Het vrijen was dien dag van korten duur,
Spoedig sloeg de klok vijf uur
En moest hij zich naar boord begeven,
Maar fluisterde toch nog even
In 's meisjes oor
'k Ga er nu van door.
Doch ik kom over drie dagen terug,
En kuste haar nog even vlug.
Aan boord werd hij niet goed onthaald,
We hebben hem er duchtig doorgehaald,
We zijn zelf zoo ver gegaan,
Dat hij er vechtlustig op wou slaan,
nij bulderde: zo is van mij alleen,
Al werd hem onder 't oog gebracht
Dat zij bier en chocolA cadeau kregen
Voor zoentjes aan matrozen gegeven.
Enfin spoedig daarna ging hij slapen,
Schold ons nog na voor apen.
Doch daar hebben wij niet opgelet.
Want wij hadden te veel pret.
's Morgens zong hij „.Sous tea pontede Paris
Je vou6 ai me ma Slarie.
We stondc-n daar geducht van te zien,
Waar hij dat had geleerd: Van haar mis
schien.
De seiner was'naar den wal geweest,
En wat door ons werd gevreesd,
Hij had het meisje ook gesproken
En dadelijk lont geroken,
Trof zelfs dia lieve Mano
Met een sergeant van de infanterie.
Toen de rooie dat hoorde
Dachten we dat hij hem smoorde.
Zij is nu weg,
En al had hij pech_
Een and ore beeft hij weer gevonden,
Die verdrijft nu die nare stonden,
AI lust zij óók chocola en bier,
't Is ten minste een meisje van hier.
In de hoop dat hij her zelf ook leest,
Ik ben Diepenhorst en hij is een rood beest.
'k Heb nog nooit zoo'n pret gehad!
(Antwoord van den „Rooie" e/h Hrs.
Ms. Wodan.)
Geachte redactie doet mij 't pleizier
'k Heb een antwoord hier,
Op een rijmerij,
Aan u gestuurd op mij.
'k Ging daarstraks langs de kombuis
En vind het daar niet pluis;
Hoorde verdacht lachen en gillen,
'k Denk wat zouden die daar willen.
Stelde mij op in een hoek
Luisterde en hoorde vol pret,
Men had op touw gezet
In uw blad te laten verschijnen,
Een rijmpje op mijn lief de-pijnen,
Zoodat ik net op tijd kan wezen
Om hen mijn antwoord te laten lezen.
Dat ik rood ben nu ja, een ander is zwart,
We hebben immers niet dezelfde ouders
gehad.
En verliefd raakt zoo menig mensch,
Wat was dan ook mijn vurige wensch,
Omdat nu toevallig een serg. van de in
fanterie.
Even buste mijn Marie,
Zooiets is natuurlijk veor mij een strop,
Misschien kostte het hem wel een pop;
Want gist'ren kreeg ik nog een cadeautje,
Vijf stuks repen van mijn vrouwtje,
Denkelijk heben de vrienden er ook toe
bijgedragen.
Doch dat wil ik nou zoo precies niet vragen*
Maar muren hebben oo.-en,
En oogen zijn om te doorboren,
Zoo was het voor mij een genoegen
Toen zij elkander vroegen,
Wanneer ze het opzenden zouden,
Daar kon ik mij dus aanhouden.
En ontvangt u nu wellicht
Gelijk met 't mijne hun gedicht,
Hoe of ze hun gezichten zullen zetten;
't Spijt my, ik kan niet maken h-n por
tretten.
Maar zeker en gewis,
Zij zullen zijn niet erg frisch.
Makkers 'k hoop dat gij dit zult lezen,
In do hoop spoedig te genezen,
Doch stel je nog een rijmpje op
En wil je halen geen strop,
Zoek een and're plaat-s dan de kombuis,
Adieu Vrijdag ben ik bij haar thuis;
Doch dat zijn zaken die u niet raken,
Gij moest ze anders eens met chocolade
schaken
G. J. A. VAN DORST.
A/b. Hr. M§. Wodan.