IDE! SOLD ATEKrCOUR aKtt van Zonaag A November X 9 1-a=. 3 PRIJS Fl. 1.- in apotheken en drogisterijen^ Monsters sn Brochures: Agentschap Sarphatistr. 34. Amsterdam donderen op oe trom, lieur. En as 'k dan weer 'n knipeugko geef, dan speule weer fer- soenlijk. As go ~'t goed doet, krijgt ge 'n bor rel en 'n segoar." Gais zin: ,,'k zal 'r veur zorgen", dA zee-dio en van de lol slikte nie z'ne pruim haast in; gelukkig kwam 't zoo ver nio, waant {landers was io 'r in gestokken. Maar nou de utvuuring: 't Pebliek komt zoet jes oan binnen. Jongens en mièskes,' noast mokoar zitten ze, al gaauw do jongens mit d'erms um do deernkes d'r hals. D'r wordt wa besteld, gepruufd en dan begint de schik, heur. De meziek spoult; de bloazers worden heelemoal blaauw in 't gezicht, de eug' rol len bekaant ut de kop en de jongelui zit to laohen en te sniuuspelen van hè 'k jou doar. As t'r 'n mop utgebloazen is, dan zingen de jongons en de meskes van' „Da's mooi ge- wiest, da's mooi gewiest, Jandonder, da woar mooi!" Da goat zoo moar deur. De jongelui worden hoe langer hoe skrevieriger. Ze gooien raekoar mit prumkos toabak, mit allerlei aiHral van appel' en neuten, d'r wordt gekuust en gestoeid en noar de bloazorij luusteren ze nie meer nie. Als te met wordt 'r 'n veurdrackfc fedoan, noar mooi, ijsclijk verkleed bel èrl, de lol kent g'n end. Twee joar geleje ihacl Joap Breedmoel (ok 'n scbeldnoam, da begrepte) in 'n vourdracht 'n jak oangedoan van z'n. grootje en 'n knipmuts op van z'ne mooder. Ie must 'n Haagsch jufferke veur- stellen. Kêrl, kèrlnoot in m'n leven hè 'k zoo gelachen, 't Woar laang gin bekoorlijke doame heurIk h3. te minste heel wa liever m'no lieve, mollige Mien, woar ik mee vrij. Noa de meziek bal. Fijn, hour! D'r is wel weinig plok om te dannsen, 'n poar vierkaante motors moar, moar 't draait toch. Toch jammer, da we die oarigheid deuze weinter nie hebben, nie. 'k HA 'r al 'rs over gedacht om 'n verzuuk te richten tot de kap- teins um permissie veur onze jongens van 't fefoare, begrepte, permissie um zoo'n utvuu ring to haauwen, moar 't zou toch niks nie woard zin nie, waant de jongens hebben nie gestedeerd. Ik heb nou wa verteld van 'n noarigheid veur ons van de mobbelezoasie, as 'k van de iheer van deuze kraant mag, zal 'k 'n aandere keer ders wa oangenoams meedeelen. M'n gruut oan alle lèzers! DOAN KEERHOFF. Nieuwe kostgangers. W. B. schrijft ons uit Ede Een krijgsgevangene in het wapenmagazijn. Duur is'de mais en goedkoop zijn de biggen. .Deze omstandigheid geeft wellicht hier en daar reden tot bczorgheid. Is 't wonder? Ook onze soldaten zijn bekend met de lage marktprijzen van. de Nederlandsclie krulstaar ten. En zoo is het geschied, dat een paar trouwe wapenbroeders in Ede een big hadden gekocht voor f 1.25 of te wel 5 kwartjes. Of do koop werd gesloten na lang loven 'en bieden, vei- meldt do geschiedenis niet. „Wat moeten nu de soldaten met een levend varken doen?" zal men vragen. Een kostelijk plannetje rijpte onderweg in het brein der landweermannen- Er was bij den troop „afval" genoeg: brood zouden ze geven aan do gekochte big nu hun wettig eigendom en wat melk er bij knopen. Zoo kon de „keu" een echt troetel kind worden van de kazernebevolking. Daartoe was echter nadere kennismaking een eerste ver- eischte. Do big werd meegenomen naar het slaapvertrek van een der koopers, één van de afdcelingen of kamers van het reusachtige wa penmagazijn. Daar liggen des nachts, domme lend in zoete rust, de soldaten. Sommigen wachten niet tot het avondappèl, voor zij „tor kooi" gaan. Al vroeger zoeken zij da welver diende ruste al is 't op strooi Lang voor tienen deed do big haar glorie rijken intocht: liefkoozend hield de eigenaar't dier in zijn armen. Niet omdat het schoon van gedaante was, want het was in één woord een leelijk moi- mel. Hoog ap do pooton, lang, weinig glanzend haar, dom en dof voor zich uitkijkend uit echte grijze varkensoogon. Maar hij, die het droeg, wilde het koesteren aan zijn borst. Niet best scheen ons zwyntjo do avondlucht te kunnen verdragenhot bibberde.;.... En zeg mij, was het nu wonder, dat do manschappen, ten hoogste verblijd met den voordeelig "gesloten koop, de verleiding niet kónden weerstaan, om do koude, gevoelige varkenssnuit in zachte aanraking to brengen met de warme wangen van den een of anderen slanenden infanterist, die met zijn neus net maar oven boven do dekens uitkwam? Was het eveneens wonder, dat zoo'n slapende krijgsman, hoe dapper anders ook, door die lieïkoozing verschrikt wakker werd en groote oogen op'zctt© bij liet luid gelach van zijn jolige kameraden? Wacht, nog een kostelijke inval. Het zwijntje was zoo koud! Als ze het eens verstopten onder den v ollen deken op een van de velo legersteden, die eerst bij het avondap pèl in beslag worden genomen! De daad werd bij het woord gevoegd, en wel zacht knorrend, maar niettemin geduldig verdragend, liet onze goedhartige big zich .ook deze behandeling wel gevallen Nu wachten Benige oogenblikken later komt iemand thuis. Hij ontkleedt zich, maakt aanstalten, om feijn stronten nachtleger wat in orde te brengen, grijpt naar z'n wolletje, maar deinst, als door een clectrischen schok getroffan, verschrikt achteruit en onthutst staart li ij het jonge vai- keu aan, dat weer droomerig voor zich uit kijkt. Bulderend gelach bij do vroolijko mannen die nog niet slapen en zich hier nooit ver velen, al worden de avonden ook langer. Dien avond sliepen ze nog later dan gewoonlijk En de big verkowt nog steeds in Makenden weistandbij de stallen is zij gehuisvest. Een kist met stroo is haar woning en trouw wordt zij verzorgd met kug van ae soldaten en melk uit de cantine. Van het fort IJmuiden. Sergeant-Majoor Kroon schrijft ons- Op Maandag 2ü dezer had op het lort al hier een grand-spectacle- concert-var iété-ariis- tique en burlesque plaats. Het zeer varieerend programma beloofde, dat er r-cn geuotrollen avond te wachten 6tond, ik ton dan oc k niet in i .ijne verwachting teleurgesteld, en als ver tegenwoordiger der pers van „de Urker Zei- tung am Mittag" daartoe uitgonoodigd voldoe ik er hierbij -olgaarne aai een en ander over deze uitvoering te laten weten, gedachtig aan het spreekwoord „goed voorgaan doet goed vijgen" zullen wellicht andere fortbezettingen- hierin navolgen. Het tooneel was keurig samengeste'd, de ver schillende décors verhoogden het effect, het ameublement a Louis Quatorze deed gezellig aan. Men waande zich in een schouwburg m plaats van op eene batterij. Kwistig waren er draperioën aangebracht. Ten 7 uur werd de avond geopend met hot spelen van het „Oude Wilhelmus" door onze Weener Hofkapel onder directie van den heer Vreeswijk, en dat door alle aanwezigen staande en met ontbloot hoofd word aangehoord, waarna ten 7 u. 15 m. (M. T. A.) het aoek open ging. Het eerste wat ik te zien kreeg, was kamer gymnastiek van een klasse recruton, bestaande de keerenDe Graaf, Meesters, De Pagter, Witkamp, Verhagen en Wijker, gecommandeerd door den heer Elfers, korporaal in de grondverf. Men kon het dezen pseudo-korporaal aanzien, dat hij een echte kribbenbijter was, zoo'n dril meester van den ouwen stempel, met een stem die zijn mannetjes deed vibreeren als een schoothondje, 'dat in dezen tijd. van het jaai ee nonvrijwillig bad genomen heeft. Het was 'n koddig nummer en wekte bij de aanwezigen geweldig op do lachspieren, vooral bij het aan schouwen van die bevallige rondingen. De exe cutanten oogstten na afloop zoo'n uitbundig applaus in, dat er driemaal gehaald! moest worden Hierop volgde een viool-duet van de bee ren Tol en Bieneman. Keurig kweten deze spelers zich van hun taak. In ademlooze 6tilte werd hun spel gevolgd. Het hun toegebrachte hand geklap mogen zij boeken als een deel van het succes op deze uitvoering. De clou van den avond was wel het nummer van de parterre- en luchtacrobaten, de heeren Elfers, Lieuwes en Verhagen. Niet ten onrechte vermeldde het programma dit nummer als at tractienummer. Het daverend applaus was dan ook wel verdiend. Ter afwisseling gaf een kwartet bestaande uit de heeren Godefroy, Oudendijk, Zwager en de Graaf eenige zangnummers, die zeer de be langstelling en het applaus der aanwezigen op wekten. De heer Elfers -gaf nu eenige komische con- pletten ten beste, die de lachspieren gaande hielden, terwijl het komisch duo van de heeren Elfers en Schippers ,het humoristische van den. avond op het culminatiepunt bracht. Na de pauze ging 't kluchtspel „Joost Uilen spiegel" blijspel in IJ bedrijf, waarvan de miso en scène in handen was van den heer Ranft. 'Dit stukje werd vlot gespeeld en de spelers hadden de lachers op hun hand, vooral Joost (de heer Wijker) had hierin het leeuwenaandeel en maakte van zijn rol wat er van te maken was. De overige spelers, de heeren De Graaf, Witkamp, Verhagen en Meesters waren goeu rolvast, zoodat er niet gehengeld behoefde te worden. Langdurig applaus en veel applaus zelfs. Als. toegift bezorgde de heer Vreeswijk met zijn muziekkorps, allen nog een leuke ver rassing met zijn „Stakende Muzikanten". Ook dit nummer viel zeCr in den smaak. En zoo was de avond geëindigd en werd deze bo sloten met een toespraak van den commandant der bezetting, den kapitein J. L. Bels. Z. W. E. G. wees er op dat een ieder met genoegen mag terugzien op dezen genotvollen avond, om dat hij in alles zoo uitstekend geslaagd was, hij bedankte de spelers en ook de muziek voor hunne medewerking; vooral was deze avond zou aardig, sprak Z. W. E G., omdat het geheelu programma uit eigen krachten was samenge steld-, men had nu koekjes gegeten van eigen deeg, en wel „Allerhande" die goed gesmaakt had, en hij hoopte dat er nog meer zulke avonden zouden georganiseerd worden. Ook ik sluit mij volgaarne bij die woorden aan en hoop van harte, dat de koekjestrommel voorloopig den bodem niet zal laten zien. Met een driewerf hoera voor alle spelers, op verzoek van den fort-Commandant, werd deze avond besloten. VERSLAGGEVER. IJmuiden, 27 October 1914. Coede kameraadschap. W. P. schrijft ons: Alhoewel het 29e bat. Landw. nu juist geen klagen heeft, dat het van de communicatie der wereld afgesloten is, zoo hadden de jongens van de le comp. 3e sectio gisteravond een avond georganiseerd, welke ons lang zal blij ven heugon. Een krijgsmakker van onze sectie, M. F., was daags te voren met 24 uur verlof huis waarts gegaan, en zou daags daarna alzoo, ■juist op z'n verjaring, terugkeeren. Eenige intieme vrienden van den ronden en opgeruimden jubilaris hadden het plan opge vat, hem bij zijn terugkomst op de kamer eene ovatie te brengen. Boven zijn slaapplaats hadden we eenige versiering met lampions geflankeerd in toepasselijken vorm aangebracht. Toen 't tegen het uur liep, dat hij volgens gewoonte terug kon zijn, waren de manschappen met geweer en opgesteld, om bij het binnentreden, den niets vermoedenden jubilaris, het eerbe wijs te. geven, door de geweren te presenteeren. Na eenigszins van zijn verbazing bekomen te zijn, werd hij dcor onzen kameraad T. B.' welke we tot leider benoemd hadden lange het front geleid I Daarop volgde bij monde van onzen genoem den makker B. een krachtig woord van geluk- weusohing en kam er aadsch ap pel ij kh ei d Zichtbaar getroffen, door zooveel blijken van sympathie, dankte de jubilaris diep geroerd voor datgene, wat hem hier zoo verrassend te ■beurt was gevallen. Köü korps Indische lauciers gaat, als Eügelöche hulptroepen, naar het front stelling n En daarop een driewerf „hoera!" en „lang zal hij leven", en maakte het signaal: „voor de bedden" allen wel bekend, een einde, aan dit voor ons allen onvergetelijk uurtje tijdens de mobilisatie. W. P. Uit Budel. Men schrijft ons Zaterdag 24 Oct. gaf do Fanfar© „.Volhar ding" een concert voor de militairen. De be roemde karakter-komiek Chr. van Bussel te Weert, verleende hierbij zijn welwillende mede werking. De zaal was propvol en <le toehoor ders waren blijkbaar zeer voldaan, want na elk nummer klonk een daverend applaus door do zaal. Toen het programma ten einde liep, werd dan ook door een der heeren officieren namens alle aanwezigen een hartelijk woord van dank gebracht aan de Fanfare voor het aangeboden concert, voor de schoone zuivere muziek en voor de koddige voordrachten van den heer van Bussel. ïusschen de nummers werden door enkele militairen nog eenige stukjes voorgedragen, die goed in den smaak violen. De heer Van Wilzen, die eenige volksliederen gedirigeerd had, verzocht allo aanwezige mi litairen a.s. Donderdagavond in de zaal der Volharding, tot het instudeeren tan volkslie deren. Onder luide bijvalsbetuigingen, die een algeheele instemming bevestigden, legaf 'zich de heer Van Wilzen vicderom op zijn plaats Circa 10 uur besloot de Fanfare den avond met het- „Wiens Neerlands bloed" en na een herhaaldelijk „Leve do Volharding" begaven zich alle militairen hoogst voldaan naar hunne Btroozakken. Uit Stavoren. Een onzer lezers schrijft ons uit Stavoren Het was een aardige afleiding voor ons stille stadje. De militairen hebben ons n.l. vergast op een werkelijk goed concert, waaraan het pas opge richte militaire fanfarecorps een werkzaam aandeel had. In het bijzonder breng ik hulde aan het dub bel mannen kwartet uit Bolsward, dat over uit muntende krachten beschikt, die een zeer goed geheel vormen en aan den heer Boosman, die een aardige vioolsolo ten beste gaf. Het fanfarecorps opende het feest met het Wilhelmus en de overige nummers van dit corps, eenige marschen en ouvertures, vielen zeer in den smaak. Een woord van dank aan den kranigen dirigent, die het in zoo korten alk( tijd/tot zulke hoogte wist op te Eenige mooie zangnummers en solo's wer den met een levendig applaus eg roet. Enorm succes hadden de komische zangnummers, vooral de liefdesverklaring van den zingen den stotteraar, deed het publiek schudden i an lachen. Aan het einde van den feestavond dankte de commandant van hei detachement, kapitein Bleeker, de medewerkers en noemde den avond zeer goed geslaagd. Spr. betuigde zijn leed wezen, dat de burgerbevolking slechts middel matig sterk vertegenwoordigd was, maar was moet voortwerken. Door de "krachtige leiding echter van mevr. M. C. EekhoffBisschop ia het bestaan van do leeszaal verzekerd. Dit ia vooral ook hieraan te danken dat de gemeente en particulieren zich zeer tegemoetkomend too- nen. Voor het huis b.v., waarin de leeszaal is geplaatst, behoeft geen huur te worden be taald. Eenige ponden thee zijn gratis toege zonden zoodat voor 3 centen de bezoekers een heerlijk kop thee kan worden gesohonken. Het gaslicht is gratis, en de gemeente zal ook voor brandstof zorgen. Laat ik nu dadelijk zeggen, dat de militai ren dit werken grootelijks waarde©ren. De genen, vooral ook le dames iie des avónda zich de moeite getroosten om thee te komen zetten en meerder arbeid verrichten, kunnen zich ver zekerd houden van den dank der vele bezoe kers. Al kan men een militair moeilijk zijn hui selijk leven vergoedende avonden worden toch op deze wijze voor velen eenigszins huise lijk gemaakt Op een ding mag. nu er toch over geschre ven wordt, wel worden gewezen. Particulieren zenden nu en dan versnaperingen voor de be zoekers van een of ander „Militair Tehuis". Men vegeto toch de „Militaire Leeszalen" ook niet met hun vele bezoekers. Het bestuur der Militaire leeszaal in Delft houdt zich voor der gelijke gaven ook ten zeerste aanbevolen. Gaven in natura kan men b.v. met een ge rust hart zenden aan het adres Militaire Leeszaal, Oude Delft 6, Delft. Garnizoen Delft. J- v. d. H. Wie helpt ons? Sergeant Buis schrijft ons -. Als getrouw lezer van de „Soldatencourant", las ik steeds in ieder nummer dat er aan onze militairen zooveel mogelijk gezelligheid wordt gegeven door sport, spel en uitvoeringen. Wij hebben echter gedurende de geheele mo bilisatie nog geen afleiding gehad, noch door sport, spel of uitvoering. Zou er nu geen oplossing z n dat wij 't een of ander kunnen krijgen, waardoor wij wat af leiding hebben om onze varveling wat te kun nen verdrijven Wij hebben b.v. hij onze comp. geen andere afleiding da-n één korfbal waar wij met 250 man ons mee moeten vermaken. Dat k'an niet. Hopende dat dit sohrijven in de „Soldaten- courant" ons wat afleiding zal brengen, in spel, sport of wat ook, betuig ik de geachte Redactie mijn hartelijken dank voor de ver leende plaatsruimte. W. BUIS, Serg. 3/II 16 R-I. De geheelonthouding. Serg. majoor be Kolsté schrijft ons: Herhaaldelijk bereiken mij brieven, behel zende uitnoodigingen om een spreekbeurt te vervullen over „Geheel Onthouding". Daar ik geen voldoenden tijd kan vinden om alle brie ven te beantwoorden deel ik langs dezen weg Een trouwe kameraad Na een verwoede charge door Oostenrijksche ruiterij blijven vele dooaen en gewonden op het slagveld achter. De cavalerist op onze plaat is zwaar gewond, kan niet meer loopen, maar zijn paard blijft hem gezelschap houden. overtuigd, dat bij een mogelijke herhaling van een dorgelijken avond, een talrijk publiek zou opkomen. Tijdens het blazen van een .uitsmijter" verlieten wij voldaan de kleine feestzaal. EEN LEZER, Van Loevensteln. Kanonnier v. Duijn schrijft ons „De feesten zijn niet van de luoht op Loe- vestemEn wij achtten ons nog misdeeld I Doch ziet, plotseling opende zich de hoorn des o\ tl vloods, en stortte een regen van rori: wik kende rozen over onze hoofden. De eerste avond dreigde door reis-moe'Iijk- bxien eene mislukking te worden, doch door de cn\ erwoestbare vroolijkheid en gezonden humor van kader en manschappen, werd deze avond nog tot een gezellig samenzijn. Den avond daarop, konden de heeren, vrienden van onzen Vaandrig, gevolg geven aan hun voornemen, en hebben ze ons eenige aren op hoogst ver dienstelijke wijze doen genieten van hunne gaven. Na een geestdriftige toespraak, werd een scboono Duiteche ballade rmt vrel pathos en verve voorgedragen, waarna eenige der senti ment-volle liedjes van Speenhoff prachtig wer den vertolkt. Ook Fransehe en Er.gelsche chan sons... enfin het was een internationaal pro gram in optima formaEn ziet, nog is dit feest geen twee dagen oud, of een elite-muzi kaal gezelschap doet ons genieten van schoon© strijk-ensembles en solo's, terwijl een der heeren zich ontpopte als, een first-class chansonnier, alles afgewisseld door aardige bioscope-num- mers! Oud-Loevestein was als herschapen in een cabaret-artistique. Waarlija, er schuilen kunstenaars onder onze soldaten. Onze kapitein heeft dit alles schit terend in do hand gewerkt. Wij hebben reden dankbaar te zijn. Milicien-kanonnier W. A. VAN DUIJN. Loevestein, 28 October 1914.. De militairen in Delft. Men schrijft ons uit Delft Allerwege voelen de burgers met do militai ren mee, dat blijkt wel uit datgene wat de burgers voor de militairen verrichten. Ook hier in Delft voelt men de sympathie der bur~Drij. Behalve de feestavondjes die de mili tairen nu en dan worden aangeboden, mag met eero de Militaire Leeszaal worden genoemd. Deze leeszaal welke thans op de Oude Delft 6, in een burgerwoning gevestigd 'is, voor vele militairen een uitkomst. Waar tooh moesten de velen heen, welke niet in de kroog hun rryon tijd willen besteden, ware deze leeszaal er niet? In de Militaire Tijhuizen ■'■oelt een 'eder zich toch niet op zijn gemak, waar deze gewoon lijk een bepaalde richting zijn toegedaan, niet tegenstaande zij ongetwijfeld veel nut verspri- den. De militaire leeszaal heeft zijn ontstaan te danken aan de samenwerking van verschillen de burgers. Het tot stand Brengen van een dergelijke tijdelijke inrichting gaat nu juist niet zoo gemakkelijk. Vooral nietj jyaar men zoo zuinig mogeljjk mede dat het mij ten eenemale onmogelijk is hieraan gevolg te geven. De individueele arbeid is zeer gewenscht doch om thans onder militairen met een dergelijk onderwerp op te treden is niet raadzaam. Het zou kunnen leiden tot onaangename debatten en als gevolg daarvan verwijdering brengen hetwelk in onze dagen met de meest© org en inspanning moet worden voorkomen Mijne medearbeiders wensoh ik intusschen veel 6ucces toe en hoop dat zij mij bij tijd en wijle eens zullen melden waar ze zijn. Zij ook de mobilisatie 6en stap dichter bij ons doel. Als steeds de Uwe in den strijd, A. M. TE KOLSTé. Alg. voorzitter Nedprl. Ond. Geh. Onth. Ver. 18 Reg. Inf. lie Bat. le Comp. IV. Divisie, Veldl. Uit Fijnaart. Men schrijft ons: Door eenige onderofficieren en miliciens te Fijnaart is een voetbalclub opgericht welke don naam draagt van M. E. F. De reden -.an deze mededeeling is: Zou er in de omstreken van Fijnaart en andere plaatsen een militaire- of burgerclub genegen zijn om tegen onze elf tallen te spelen? Daar wij echter geen goed terrein bezitten, zoo verzoekt ondergeteeken- de, om indien het mogelijk is, bericht opdat wij t© uwent kunnen somen. Wij zijn tot allen tijde bij vroegtijdige kennisgeving .be reid. Hopende dat ik zoo spoedig mogelijk be richt mag ontvangen, zoo teeken ik namens het bestuur der V. V, M. E. F. De secretaris, N. A. N. MATTHIJSSE. Fijnaart. Uit HIIvarenheek. Men schrijft ons uit Hilvarenbeek: Van Noord en Zuid, Oost en West komen berichten in van gezellige avonden, fuifjes, voorstellingen, etc. etc. en we zijn er dank baar voor dat de verstandhoudingen van dien aard zijn, dat- deze kunnen plaats vinden. Ook in Hilvarenbeek zijn de gezellige avon den en cursussen aan de orde van den dag. Om alles op te noemen en elk programma af zonderlijk te behandelen zou te veel ruimte in beslag nemen, en men zij dan ook tevreden, wanneer we in 't kort vermelden wat hier al zoo ptaats heeft. We willen dus mededeelen. dat hier cursus sen worden gehouden in 't Fransoh, Duitsch, Engelsch, boekhouden, staatkunde, schaken en schermen. Voorts cello-, viool- en pianomuziek, terwijl verder op 't oogenblik in voorbereiding is_ een dubbel mannen-kwartet. Voor biljart- liefhebbers is eiken avond ©en vlotbrugwedstrijd georganiseerd, Men ziet hetwaar een wil is, daar is ook een weg. Een woord van lof mag zeker niet onthou den worden aan Z.W.E.G. kapitein r. d. R o ij d e n, welke het geheele muzikale gedeelte De fourier, de menagemeester en het keukeDpersoneel van fort a/d. Ham. voor zijne rekening heeft en de cursussen heeft geregld. neer de geachte lezer in oogenschouw neemt, dat alles geschiedt in vrije uren. dan zal men zien dat alles kan indien men slechts wil. De heerlijke muziek, welke ten gehoore wordt Oebracht door de heeren Huf, Janssen, aillard en Lindeman, wordt dan ook door ons op hoogen prijs gesteld en te meer daar wo ze thans als wapenbroeders in ons midden hebben en zij gratis hunne instrumen ten en krachten in dienst stellen om ons het leven aan do grens te veraangenamen. Mocht te zijner tijd nog een klein plaatsje open zijn in de Soldaten-courant, dan hoop ik u meer te vertellen; voorloopig is het geweest een zwakke poging om te melden wat bij ons gebeurde, en te geven eere xvien cere toekomt. Moge de band door onderlinge samenwer king hechter en sterker worden en het vader land de heerlijke vruchten er van plakken. Zoo zij hetl G. X. WOLF. Statistiek „Esperanto", Korp. Kaptein a/b. Hr. Ms. Noord-Brabant schrijft ons In 1898 bertond een esp. groep en in 1912 alreeds 2000in 1889 waren er 29 esp. wer ken, en in 1912 was dit aantal gestegen tot 1500. In 1889 was er slechte één esp. orgaan, terwijl er in 1909, dus 5 jaar geleden, 106 or ganen waren. De verschillende landen waar onderwezen wordt o. a. in Europa: België, Boheinen, Bul- farije, Denemarken, Duitschland, Finland, 'rankrijk, Griekenland, Nederland met 8 in richtingen), Noorwegen, Oostenrijk, Polen, Rumenië, Rusland. Spanje en Zwitserland. Voorts in Afrika: Zoeloeland, .nis, Algiers en op het eiland Madeira. Openbare scholen zijn er in de Ver. Staten van Amerika, Bra zilië, Argentinië, Mexico en Columbia, n«de nog verschillende inrichtingen in Australië ,en in Azië: Japan, Britech-Indië en Aziatisch Turkije. Zoowel de nationale als internationale ver- lenigingen en clubs van beoefenaars in deze landen geeft hier een ieuzencijfer der espe ranto leer. Esperanto officieel erkend. Aan de hoogesehool te Pittsburg (Pensylva- nia) is een „leerstrcl" van esperanto opge richt ook aan het Carnegie Institute te Pitts burg behoort esp. tot de voor leerlingen ver plichte taalkunde. De Hulpwereldtaal is er dus niet in 6ch'ijn, doch in werkelijkheid, velen kunnen met v ai geduld en wil, deze taal zich eigen maken. J. F. KAPTEIN, Korp. bij de Marine. (Verdere stukken over „Esperanto" kun nen wij door plaatsgebrek onmogelijk plaateen. Red.) Mitrailleurs. Men schrijft ons: Juist als in Duitechland hebben wij naast onze infanterie-mitrailleurs ook nog mitrail- leurafdeelingen op precies dezelfde wijze ver voerd ais bij hen. In dezen oor'og is de mitrailleur een geweldig wapen gebleken. In Zweden is er een inzameling gehouden om het leger er nog meer van te voorzien en zij heeft IJ millioen kronen opgebracht. En het is ook soms bij ons een hoele pret, tenminste do mobilisatie 1914 vertellen we nog aan onze kinds-kinderen. Het was Zaterdag weer eens „doen". Vrijdag weiden in ons kantonnement alle paarden en voertuigen en mitrail leurs en kleeren netjes opgepoetst en Zater dagmorgen om vijf uur nog eventjes overge- doft, want we zoucon defileeren voor H. M. de Koningin. ledereeu begrijpt onze stemmingHet was heerlijk herfstweer en hot lage zonlicht over goot bosch en weiden met één feulden tint. Bij het Roomhuis werd nog even halt ge houden en toen gebeurde het. Onze drie korporaal-trompeteers bi «zen onze schetterende mitraUeursmarschen. Hare Majes teit, onze geëerbiedigde Koningin, had zich met ons geliefd Koningskind opgesteld vóór het Huis ten Bosch en hierachter het gevolg. Wat bonsden onze harten en instede van on ze strak getrokken militaire gezichten 1 dden wij het wel willen uitjubelen. Na afloop sprak de Koningin nog een har telijk woerd tot onzen commandant en vroeg den terugmarschweg. Zou ons wellicht nog een verrassing wachten? De afdeeling marcheerde no_ langs het De partement van Oorlog en parkeerde in de Ma liebaan, waar ook gedinRerd(werd. Wat een bekijk! Om één uur keerden we terug en juist zou den wij het Haagsche Bosch verlaten, daar kwam de Koningin te paard andermaal met gevolg in een uitgestrekten galop ons tegemoet. Wij hadden het voorrecht nog eens te mogen defileeren, ditmaal in draf. H<-t deed ers paardenmetischen goed ook onze Koningin zoo t© paard te zien en tot onze laatste levens- oogtenblikken zullen we in de verste hoeken van ons Nederland daar steeds fcrotech op gaan. Was het wonder, dat op het voorstel van onzen commandant alle officieren, onderoffi cieren, korporaals, trompetters en soldaten een oprecht gemeend driewerf hoeran aanhie ven op ons geliefd Vorstenhuis? Ons afdeehngshondje „Taantje". die by photo's immer op een krant zit, had ook nu weer flir.k vooraan gemarch«:~erdze had haar vier dagen arrest vegens te laat thuis komen na verleende avondpermissie nu geheel ver geten. De stemming zat er in en na nog eens een sigaartje te hebben opgestoken, gingen we vroolijk naar huis en zongen weer op do wijze Oh! Suzanna!" het lied der 1ste mitrailleurs- afdeeling MJitrai tanrsafdeolingMitraOietirsaf deeling De eerste van de... zijn wjj. Wij rennen over slooton En vuren zeer veel schoten, Voor niemand gaan wij ooit op zijl Refrein. 01 ons Taantje, die trekt met ons door 't heele land! Als eea haantje,, zit zij steeds op de krant l Thans mobilisatie! Eenheid in de Notie] Jongens dat vergeten w© nooit. Laat in onze kringen, Wij dan blijd© zingen Het Rood Wit Blauw daarbij ontplooid. R e f r o i n. Geen Belgen en geen F ranselen Zullen hier samen dansen, Geen Duitschor <-n ook geen Engelscbman. Wij zullen mitrailleeren Alle vitetndo hoeren, Wjj „doen" maar alles in de pan! Refrein. Als wij door steden rijden, Niemand en niote vermijden, Staat iedereen van ons verstomd! Vroolijk trompetgeschetter, Met mitraillourgeknotter Zijn borg dat niemand to na ons komt] Refrein. Korporaal AAGJE. De Verliefde Roolel (Van schepelingen a/b Hr. Ms. Wodan.) Onder den wal liggen wij gestationeerd Een ieder heeft natuurlijk geprobeerd Om in zijn vrijen tijd Hier te zoeken een meid. Zoo ook ging do rooie naar den wal Zonder te weten wat komen zal. Tot hij een vluchtelinge ontmoet, Weg zijn plezier, vol schoot zijn gemoed. Vriendelijk sprak hij haar aan: Of hij een eindje mee mocht gaan, En waarlijk de liovo meid Heeft fluks ja gezeid. De rooio was in do wolken, Al had hij moeite om te vertolken Hetgeen haar rnondjo ontvlood. Tot hij haar zijn arm aanbood. Het vrijen was dien dag van korten duur, Spoedig sloeg de klok vijf uur En moest hij zich naar boord begeven, Maar fluisterde toch nog even In 's meisjes oor 'k Ga er nu van door. Doch ik kom over drie dagen terug, En kuste haar nog even vlug. Aan boord werd hij niet goed onthaald, We hebben hem er duchtig doorgehaald, We zijn zelf zoo ver gegaan, Dat hij er vechtlustig op wou slaan, nij bulderde: zo is van mij alleen, Al werd hem onder 't oog gebracht Dat zij bier en chocolA cadeau kregen Voor zoentjes aan matrozen gegeven. Enfin spoedig daarna ging hij slapen, Schold ons nog na voor apen. Doch daar hebben wij niet opgelet. Want wij hadden te veel pret. 's Morgens zong hij „.Sous tea pontede Paris Je vou6 ai me ma Slarie. We stondc-n daar geducht van te zien, Waar hij dat had geleerd: Van haar mis schien. De seiner was'naar den wal geweest, En wat door ons werd gevreesd, Hij had het meisje ook gesproken En dadelijk lont geroken, Trof zelfs dia lieve Mano Met een sergeant van de infanterie. Toen de rooie dat hoorde Dachten we dat hij hem smoorde. Zij is nu weg, En al had hij pech_ Een and ore beeft hij weer gevonden, Die verdrijft nu die nare stonden, AI lust zij óók chocola en bier, 't Is ten minste een meisje van hier. In de hoop dat hij her zelf ook leest, Ik ben Diepenhorst en hij is een rood beest. 'k Heb nog nooit zoo'n pret gehad! (Antwoord van den „Rooie" e/h Hrs. Ms. Wodan.) Geachte redactie doet mij 't pleizier 'k Heb een antwoord hier, Op een rijmerij, Aan u gestuurd op mij. 'k Ging daarstraks langs de kombuis En vind het daar niet pluis; Hoorde verdacht lachen en gillen, 'k Denk wat zouden die daar willen. Stelde mij op in een hoek Luisterde en hoorde vol pret, Men had op touw gezet In uw blad te laten verschijnen, Een rijmpje op mijn lief de-pijnen, Zoodat ik net op tijd kan wezen Om hen mijn antwoord te laten lezen. Dat ik rood ben nu ja, een ander is zwart, We hebben immers niet dezelfde ouders gehad. En verliefd raakt zoo menig mensch, Wat was dan ook mijn vurige wensch, Omdat nu toevallig een serg. van de in fanterie. Even buste mijn Marie, Zooiets is natuurlijk veor mij een strop, Misschien kostte het hem wel een pop; Want gist'ren kreeg ik nog een cadeautje, Vijf stuks repen van mijn vrouwtje, Denkelijk heben de vrienden er ook toe bijgedragen. Doch dat wil ik nou zoo precies niet vragen* Maar muren hebben oo.-en, En oogen zijn om te doorboren, Zoo was het voor mij een genoegen Toen zij elkander vroegen, Wanneer ze het opzenden zouden, Daar kon ik mij dus aanhouden. En ontvangt u nu wellicht Gelijk met 't mijne hun gedicht, Hoe of ze hun gezichten zullen zetten; 't Spijt my, ik kan niet maken h-n por tretten. Maar zeker en gewis, Zij zullen zijn niet erg frisch. Makkers 'k hoop dat gij dit zult lezen, In do hoop spoedig te genezen, Doch stel je nog een rijmpje op En wil je halen geen strop, Zoek een and're plaat-s dan de kombuis, Adieu Vrijdag ben ik bij haar thuis; Doch dat zijn zaken die u niet raken, Gij moest ze anders eens met chocolade schaken G. J. A. VAN DORST. A/b. Hr. M§. Wodan.

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1914 | | pagina 3