0 No. 26. Vrijdag 16 October 1914. Orgaan voor Leger en Vloot. ■S"' i Oorlogsnieuws. i Kwatta's 1 Manoeuvre Chocolaad g Onder redactie van D. MANASSEN. TDUL. De kringvesting Toul. Oplaag 50,000 exemplaren. SOLDATENCOURANT ADRES VAN REDACTIE EN ADMINISTRATIE: PALESTRIN ASTRA AT 10, AMSTERDAM, TELEFOON Z. 4968. DIT BLAD ZAL DRIEMAAL PER WEEK VERSCHIJNEN. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR NEET- MILITAIREN 2 CENT, ABONNEMENT 1.50 PER DRIE MAANDEN. VOOR ADVERTENTIEN WENDE MEN ZICH TOT HET ALG. ADV.-BüREAC ROUMA COn 226 HEERENGRACHT A DAil. •ai 1 jpF 1 ;;f - - b ft Generaal-Majoor BUIJZE, Inspecteur der Infanterie. De toestand in den reuzenstrijd. Er komen in dezen grooten oorlog telkens nieuwe verwikkelingen voor, die de aan dacht afleiden van de hoofdgebeurtenissen, van wat zich daar afspeelt op het Westelijk en het Oostelijk oorlogsterrein, in Noord- Frankrijk en aan de grens van Rusland. In die bedde gebieden toch zal de beslissing val len en juist daar wordt de oorlog meer en meer ©en slepende, met kleine neerlagen en luttele overwinningen, met gevechten vooral, die tot geenerlei beslissing leiden. Dat duurt reeds weken zoo, en kan nog weken duren, naar het schijnt. In het noorden van Frankrijk bijv. lijkt de strijd steeds meer op een belegeringsoor log. De legers staan, misschien is het be ter te zeggen liggen", tegenover elkaar in loopgraven, als zij daaruit komen, zoe ken ze bedekking in boschjes en schieten achter struiken of uit hoo rnen. Zoo jaagt het eene leger wel eens een afdeeling van den vijand eenige kilometers terug, maar wordt op een andere plaats zelf teruggedreven. Doe li we krijgen den indruk, dat over 't geheel de troepen zich verschuden in steeds meer versterkte, met steeds meer overleg aangelegde loopgra ven en dat zij van weerskanten de kanon nen laten spelen. En toch komt er nu en dan beweging in de lange, lange linies en wijzigt misschien, zij het ongemerkt bijna, zich de toestand. Zoo lijkt het er op, dat de Duitschers een bepaalde Uktiek volgen met het steeds verlengen van hun front, steeds naar den kant van heb Westen. Men meende eerst, dab zij dit deden, omdat zij bang waren voor een omtrekkende bewe ging der Franschenzij hebben er blijkbaar een ander doel mee, zij willen zich uitbrei den tot de kust van het Kanaal, als 't ware heel Frankrijk omspannen in 't noordoosten. Of hun dit zal gelukken, is uit de berichten der laatste dagen niet op te makendie berichten zijn in 'talgemeen kort en kalm. Franschen zoowel als Duitschei-s gewagen van kleine zegepralen, maar noemen overi- gans den toestand onveranderd over 't ge heel. Een Duitsch officieel telegram spreekt tegen,, dat eenige forten om Metz zouden zijn gevallen, maar zegt, dat de Duitsohe troepen daar volstrekt geen gebied hebben verloren. In heb Oosten is blijkbaar de foxiuin den Duitschers eu Oostenrijkers gunstig in de laatste dagen. We voegen hier dadelijk bij, dat de berichten uit v ex-schil lende bron elkaar tegenspreken. Maar èn aan de grens van Oost-Pruison èn in Galicië schij nen de Russen teruggedrongen te worden. In plaats van dat de Russen vooruit trek ken op Pruisisch gebied, dringen de Duit- Bdhers steeds verder door in Polen; van De Spook-Bruidegom. Naar het Engelsch van WASHINGTON IRVING. I. _<>P den top van een der heuvelen van het Odenwald, een woesta en romantische! streek van Opper-Duitschland, niet ver van de plaats, waar de Maine met den Rijn samen vloeit, stond vele jaren geleden het kasteel van Baron von Landshort Heb is nu ge heel tot een ruïne vervallen en bijna on zichtbaar geworden door de in het wild op gloeiende boomen en struiken; maar nog steekt de oude wachttoren hoog boven alles nifc, een trotsche herinnering aan vervallen grootheid, van de hoogte neerziend op het Omliggende land. De Baron was een afstammeling van de VtmgiLQDil Ke-t^euollepbogen en den anderen kant hebben de vereenigde Duitsche en Oosten rij ksche troepen blijk baar Przemysl geheel ontzet en Jaroslaw weer veroverd en worden de Russen steeds verder teruggedreven naar de grens. Doch, zooals we reeds zeiden, een beslis sing brengt dit alles niet en er komen niecwe verwikkelingen die meer belangstelling vragen. Zoo de strijd in België, bekroond door de inneming van Antwerpen. De Duitedhers hebben in België nu vrijwel het heft in handen. De regeering heeft het land verlaten, is uitgeweken naar Frankrijk en zetelt nu in Bordeaux. Koning Albert is aan het hoofd van zijn leger gebleven. Waar dat leger is en hoe groot het is, valt niet te zeggen. In ons land moeten een dertig duizend man zijn geïnterneerd, die ontbreken er alvast aan. Maar heb krijgt van den anderen kant versterking van de Engelschen, die vele troepen aan land heb ben gezet te Ostende en te Calais, en in 't Zuidwesten van België schijnt zich een nieuw leger te vormen, dat den strijd wil opnemen tegen de Duitschers. Doch deze moeten daar op voorbereid wezen zij zendexx nieuwe troepen naar België, ook naar Noord-Frankrijk. Vele treinen met soldaten komen uit Duitsekland. Mo gelijk is ook in België een nieuwe slag te verwachten. Engeland heeft intussehen, ook 'n nieuw incident, te kampen met een rebellie in Zuid-Afrika. De troepen in het Noord-Wes- ten daar, onder kolonel Maritz, hij. wien zich. Duitsche troepen moeten hebben ge voegd, i zijn in opstand gekomen en ver langen dat de Engelsche regeering zich zal voegen naar de wenschen van Herzog, den leider der Boeren, die tegenover generaal Botha staat. Deze laatste is geheel op de hand der Engelschen en hij heeft blijkbaar de meeste aanhangers in Zuid-Afrika. Er is dan ook niet veel kans op, dat kolonel Maritz zijn grootsche plannen, de verove ring van da Zuid-Afrikaaixsche Unie, zal kunnen doorzetten. België. De Belgische regeering naar Havre. B.ORDEAUX. De Belgische regeering, wenschend© haar vrijheid van handelen te verzekeren, heeft besloten zich naar Frank rijk te begeven. Met uitzondering van den minister van oorlog hebben alle ministers Dinsdagochtend Ostende verlaten, gaande naar Havre, waar de Fransehe regeering alle maatregelen heeft genomen voor haar ii'stallatie. Koning Albert blijft aan het hoofd van het leger. Uit Antwerpen. Het is thans vrij rustig in Antwerpen, al te rustig zelfshet is er leeg. Toch ont breekt het openbaar leven er niet geheel. Eenige winkels, cafés, enz. zijn weer ge opend, maar het zakenleven staat er na tuurlijk nog zoo goed als stil. Dat wordt eerst weer anders, wanneer een deel der duizenden en duizexxden vluchtelingen ixit Nederland is .teruggekeerd. Die terugkeer is nu aanstaande en voor een deel waarschijnlijk al begonnen. Neder- landsche en Duitsche autoriteiten zijn in overleg getreden en besloten is, dat de te rugkeer der uitgewekenen naar de Schelde- stad geleidelijk zal geschieden. Burgemeester ea Schepenerx van Ant werpen hebben eexx proclamatie openbaar gemaakt, die ook in Nederland bekend is gemaakt, exx die do uitgewekenen uitnoodigt raar hun huizen en zaken terug te keeren. Da keizerlijke Duitsche gouverneur van Antwerpen, Von Schroder, heeft blijkens een mededeeling aan den Nederlandschen generaal-majoor, commandaxxt der derde divisie, verklaard, dat de proclamatie met zijn voilé toestemming is uitgevaardigd. Mochten er echter in Antwerpen vijande- lijke handelingen plaats hebben, va.n wel ken aard ook, dan kan er niet voor worden ingestaan, dat met de schuldigen geen on- schuldigen worden getroffen. De Nederlandsche generaal-majoor Van Terwisga heeft daarop nog het volgende van uit het stafkwartier der 3e divisie be kend gemaakt Verder wordt de termijn van vijf dagen, in de verklaring genoemd, door den Gouverneur tot twaalf dagen ver lengd. Genoemde Gouverneur heeft verklaard, dat door hem bevelen zijn gegeven, dat geen dox-pen mo gen worden verbrand, en dat door hem aan de burgerlijke besturen Het krachtvoedsel van het Nederlandsche Leger. HEERLIJK VAN SMAAK. VERWEKT GEEN DORST. mando te ontheffen. Majoor Hen Bouwer, met dit doel door kolonel Brits erheen ge zonden, werd gevangen genomen bij zijn aankomst in Maritz' kamp, vervolgens vrij gelaten met een ultimatum, zeggende dat indien de regeering der Unie hem niet do garantie gaf voor Zondag 11 October tien uur des morgens dat zij de generaals Her zog, De Wet, Bevers, Kemp en Muller ter stond met hem, Maritz, in zijn kamp te het overblijfsel van de eens zoo kostbare eigendommen en al den trots, van zijn voorvaderen geërfd. Hij had slechts één kind, een dochter maar de natuur, als zij maar één kind "schenkt, schijnt dit soms te willen goedmaken door al haar gaven aan dat eexxo te besteden. Zoo was bet ook met de dochter van den Baroix. Al haar ver pleegsters en peettantes verzekerden haven vader, dat zij het mooiste meisje in gansch Duitschland was, en wie zou het beter we ten dan zij? Bovendien w-i" zij met gxoote zorg opgevoed onder bet toezicht van twee ongetrouwde tantes, die in haar jeugd eeni ge jaren aan een der kleine Dxiitsche hoven hadden doorgebracht en die toegerust wa xen met alle mogelijke kenxxis, die vereischt werd om een joxxg meisje van haar stand groot te brengen. Onder baar leiding werd de dochter van den Baron een wonder van beschaving en wellevendheid. Haar tantes, die het hofleven in zijn vol len omvang hadden leeren kennen, sloegen nauwlettend acht op alle gewoonten en ge dragingen van haar nichtje. Zij verloren zal worden aanbevolen, burgerwachten, uit zorgvuldig te kiezen goedgezinden, te vormen, ten einde elk ongewenscht optreden van oproerige personen tegen te gaan en aldus waarborgen te verkrij gen, voor de burgers zeiven, dat geen moeil ij kheden voo r kom en In Antwerpen doet de gewone poli tie met haar gewone wapens als vroeger dienst. Belgische soldaten, ook al zijn zij in burgerkleeding, zullen bij terugkeer in België als krijgsgevangenen worden be schouwd. De door de uit Antwerpen afkomsti ge vluchtelingen medegebrachte paar den, voertuigen en automobielen en hun vee, zullen, bij spoedigen terug keer ,vrij onze douanen kunnen pas- seeren, terwijl de Duitsche gouverneur mij heeft verklaard, dat een ieder zijn medegenomen eigendommen ongehin derd naar zijn woonplaats kan ver voeren. De regeling van het spoorwegvervoer zal door de Nederlandsche regeering geschieden. De afkondiging van het vorenstaande geschiedt met goedvinden van de Ne derlandsche regeering. De vluchtelingen. Op het oogenblik, dab we difc schrijven, is' is land nog vol Belgische vluchtelingen en er komen er zelfs in sommige plaatsen nog nieuwe. Vooral het zuidelijk deel van ons land en de grootere steden zitten nog vol. Aan de gren zen bijzonder is de toestand soms bedroevend; er zijn er nog steeds, die onder den blooten ten-hemel kampeeren. Doch daar zal spoedig verandering in komen, hoopt men. Te Bergen-op-Zoom werd o.a. op de Groote Markt op 36 fornuizen eten gekookt voor <ie talrijke uitgewekenen daar en in den omtrek. Een hotel daar, dat in gewone tijden 22 mes seden kan bergen, heeft er nu 262 binnen zijn- muren gehad in één nacht. En zooals daar gaat het elders. Maar overal wordt geholpen, zooveel en zoo goed men kan en tegen de over stelpende ellende stroomen van alle kanten de gaven, onder voorgaan, zooals men weet, van H. M. de Koningin, die vijf auto's met levens middelen zond. Dat er in deze dagen in ons land tragische ontmoetingen plaats hebben, kan men zich voorstellen. „De Tijd" geeft uit Den Bosch twee ontroerende staaltjes. Daar kwamen Maandagnacht vijftien treinen voorbij met geïnterneerde Belgische en Engel sche soldaten en Maandag op den dag passeer den ex* nog een stuk of zes, elk beladen met vijftienhonderd Engelsche en Belgische militai ren. Onder hen waren vele officieren en o. a. ook de commandant van een der Antwerpscke forten, een Belgisch majoor. Toen ik Maandagmiddag, zoo vertelt de cor respondent van genoemd blad, op het perron stond te kijken en met de geïnterneerden een praatje aanknoopte, ging een hunner een kroes water drinken aan de fontein op het perron. Dit geschiedde onder toezicht van Nederland sche militairen, onder wier bewaking de ge- interneei-den steeds worden vervoerd. Van de andere zijde kwam een vrouw met een kindje op den arm, een Belgische vluchte- liixge, die in onze stad onder dak is gebracht. Beide, de soldaat on de vrouw, keken elkaar aftti. Een kreet van veri-assing ontsnapte hun beiden, want... man en vrouw stonden tegen over elkander. De ontroering beschrijven, die zich van bei den meester maakte, is onmogelijk. Een kort gesprek werd gewisseld, want de geïnterneerde moest per trein verder worden doorgevoerd, terwijl de vrouw hier in Don Bosch moest blijven. Beiden echter waren overgelukkig elkaar te hebben weergevonden. In geen veertien dagen vertelde me later de vrouw, had ze iets van baar man gehoord, die in den oorlog was, en dien ze sindsdien gesneuveld waande. Nu echter wist ze, dat hij geïnterneerd was en dus buiten gevaar, terwijl hij' zijn vrouw en kiixdje in veiligheid wist in onze stad. Deze ontmoeting maakte diepen indruk op allen, die er getuigen van waren. Doch deze ontmoeting stond niet op zichzelf alleen. Want toen de trein in beweging ging en langs hot perron reed, waar nogal publiek stond, onder wien verschillende vhxcbtelingen, x-iep plotseling een der-geïnterneerde Belgische soldaten: „Moeder, moederi" Hij had onder haar bijna geen oogenblilc uit het oog; nooit nxocbfc zij buiten het domein van het kas teel komen, tenz met gTOot gevolg en ta melijk wel bewaakt en zij moest eindelooze lange vertoogen aanhooi-en over welvoege- lijklxeid en onvoorwaardelijke gehoorzaam heid. De goede gevolgen van zulk een systeem van opvoeding bleven dan ook niet uit. Het jox ge meisje was een toonbeeld van gewil ligheid en welgemanierdheid. Terwijl an deren reeds in hun jonge jax-en door den glans der wereld waren verblind en ver ouderd voor hun tijd, rijpte zij bloeiend en frisch tot den vrcuwelijken leeftijd, onder het toezicht van die twee onberispelijke, oude vrijsters, als een rozeknop, die blozend voortbloeit te midden van haar beschermen de doornen. Met trots zagen de tantes op haar neer en beroemden er zich op, dat, al mochten ook alle andere meisjes ter wereld op dwaalregen geraken, zoo iets, den hemel zij dank, de erfgename van Katzenellenbo- gen nooit zou kunnen overkomen, Hoe karig de baron von Landshort ook het publiek zijn oude moeder zien staan, die nu haar jongen had weergezien, zij het dan ook maar in den in beweging zijnden trein. Wat er op dat oogenblik ook in de harten van beiden omging, men zal het beseffen. Het moedertje wankelde op haar beenen, toen de soldaat nog uit de verte blijmoedig ten af scheid zwaaide met zijn politiemuts. Maar bei den waren overgelukkig, dat ze elkaar op dezo wijze en onder deze omstandigheden veilig in Holland hadden weergezien. Een groot geluk in al de oorlogsellende ver tolkten deze ontmoetingen. De Engelsche troepen in Antwerpen. LONDEN. De Naval-brigades zijn uit Antwerpen te Dover teruggekeerdin een interview zeiden soldaten: ,,wij waren slechts een week weg, maar het schijnt ons een week uit de hel." Enkelen, die pas zes weken in dienst waren, doch zich kranig gedroegen in de loopgraven onder het hevige granaatvuur, deelden mode dat zij eens tusschen het Bel gische en het Duitsche vuur waren, zoodat zij aan de Belgen moesten telefoneeren om het vuur te staken. Plotseling hadden zij bevel gekregen Antwerpen te verlaten. Zij moesten dertig mijl loopen, doch hun gids, die gekleed was als een Belgisch soldaat, bleek een Duitsche spion te zijn. Hij werd doodgeschoten, en toen kwamen de Engel schen eerst op den rechten weg en konden zij te Brugge den trein krijgen, die hen naar Ostende bracht. Duitschiand. Een heldenfeit. De „Berliner Lokal- A n zoigeront vangt uit München het verhaal van een heldenstuk door een Beierschen soldaat. Een bataljon van een Beiersch feserve-irifahterie-regiment wilde* 'over 'den beton-bodem van het leeggeloopen drie of vier meter diepe Sa-arburg-Saarbrücken- Kolenkanaal ongezien voortrukken, toen plotseling water het kanaal inschoot, dat weldra tot de patroontasschen der soldaten reikte. Een aan den bataljonsstaf toege voegde machinist fietste nu anderhalven kilo meter verder naar de naaste sluis. 400 meter vóór het doel rukte een Fransehe granaat den man van zijn rijwiel. Hij kreeg echter alleen schampwonden en reed verder. Bij de sluis stonden twee Fransehe pio niers; den eenen schoot hij neer, de andere wierp handgranaten, maar viel te water. Het gelukte den Beier de sluis te sluiten. Onmiddellijk daarop kreeg hij een schot in het bovenbeen, viel zelf te water. Andere aanmxkkende bataljons ontzetten thet door den vijand bedreigde bataljon. De dappere machinist werd gered, tot onder officier bevorderd en begiftigd met het ijzeren kruis. Engeland. Rebellie in Zuid-Afrika. Er zijn eenige Engelsche troepen in Kaap-Kolonie in opstand gekomen. De zaak schijnt met de politiek in verband te staan. Men zal rich herinneren, dat er in het laatste jaar een scheuring is ontstaan in de Boerenpartij in de Zuid-Afrikaan- sohe Republiek, een scheuring, die door drong tot in het ministerie en er een breuk teweeg bracht tusschen de leiders der Boe ren, generaal Botha, den minister-presi dent, en minister Herzog. Deze laatste nam ontslag uit het kabinet en vormde een af zonderlijke Boerenpartij. Het schijnt nu, dat hij een deel van 't Engelsche leger op zijn hand heeft, dat zich. daarbij Duitsche troepen uit Zuidwest-Afrika hebben aan gesloten en dat zij zekere wenschen trachten door te drijven. Zij zijn daarom onder kolonel Maritz in opstand gekomen tegen het Engelsche bestuur. Te Londen is omtrent dit conflict het volgende officieele telegram ontvangen: „Sinds het aftreden van generaal Beyers als bevelhebber der burgerwacht waren er aanduidingen van troebelen onder de troe pen in het noordwesten van dc Kaapkolonie die onder bevel stonden van kolonel Maritz. De regeering besloot dezen van het com- met kinderen was bedeeld, zijn huishouding was lang niet een van de kleinste; want de Voorzienigheid had hem met een over vloed van arme bloedvexrwanten begiftigd. Zij bezaten, allen zonder uitzondering, de beminnelijke eigenschap, die aan alle aan lager wal geraakte bloedverwanten eigen iszij waren zeer aan den baron gehecht en namen elke gelegenheid te baat om in zwer men te komen opzetten en een weinig leven op het kasteel te brengen. De baron, ofschoon klein van gestalte, had een ruim hart, dat opzwol bij de ge dachte, dat hij de grootste man was in het kleine wereldje rondom hem. Hij mocht gaarne lange verhalen vertellen over de stoere helden, wier geschilderde portretten trotsch neerzagen van de wanden in de rondte, en nooit vond hij gretiger hoorders dan hen, die zich te zijnen koste te goed deden. Hij hield veel van wonderverhalen en ge loofde stellig aan al die spook- en geesten geschiedenissen, waaraan de bergen en da len langs den Rijn zoo vruchtbaar zijn. Op den tij dj waarop dit yerhaal begint. (Van een militairen medewerker Nog steeds is de strijd op en om de Cóte3 de la Meuse in vollen gang en trachten de Duitschers de door de sper linie Toul-Verdun afgesloten, belangrijk© Maasovergangen te forceeren en daardoor den toegang tot het hart van Frankrijk voor hunne legers vrij te maken. Hoezeer ook in de officieele Fransehe com muniqués minder de aandacht gevestigd wordt op dezen strijd dan wel op dien op den linkervleugel der verbondenen, waar de Duitsche rechtervleugel zich steeds krach tiger uitbreidt, zeker is het dat de worste ling op de lijn Toul-Verdun voor de groote beslissing van het hoogste belang is. Vast staat, dat het fort Camp des Ro- mains in deze linie reeds is gevallen en de Duitschers daardoor bij St. Mihiel over de Maas konden trekken, waar zij- thans echter weder ten deele door de Firansehe troepen werden teruggeslagen Volgen meerdere forten in deze sperlinie, dan is een krachtige Duitsche opmarsch naar het Westen mogelijk, welke alleen be let kan worden door een krachtxgen uitval der Franschen over het vlakke plateau de La Haye van uit Toul en Nancy, zooals, mag men de berichten gelooven, thans schijnt te geschieden. Dit plateau, bedekt met dichte bosschen, vormt niet alleen eene krachtige hindernis voor vijandelijke troepenbewegingen in de richting van Toul, maar geeft tevens, vooral aan den Oostrand, de gelegenheid tot een krachtig offensief van een Fransch leger vanuit de kringvesting Toul. Deze groote strategische waarde van den Oost- rand van het plateau heeft aanleiding ge geven tot den aanleg aldaar van twee sterke pantserforten, n.l. het fort Frouard nabij de samenkomst van de spoorwegen Metz-Nancp en Toul-Frouard, en het fort Pont St. Vincent, waardoor tal van toegangswegen tot het plateau worden be- heerscht. Het groote. belang van de kringvesting Toul voor een Fransch offensief en bij eene was er een groote familiebijeenkomst op het kasteel voor een aangelegenheid, die van het grootste gewicht was: men zou den man ontvangen, die tot bnxidegom van de doch ter van den baron was bestemd. Er was over en weer gesproken door den vader en een voornaam edelman uit Beieren, om de waardigheid van hun beide huizen te ver- eenigen door het huwelijk van hun kinde ren. De voorbereidende maatregelen waren in alle orde afgeloopen. Het jonge paar was verloofd, zonder dat het elkaar ooit had gezien, en de dag voor de huwelijksplech tigheid was reeds bepaald. De jonge graaf von Altenburg was hiervoor uit het leger teruggeroepen en bevond zich nu op weg naar het kasteel van den baron om zijn bruid af te halen. Uit Wurtzburg, waar hij zich eenigen tijd moest ophouden, had men zelfs bericht van hem ontvangen, dag en uur aangevende, waarop hij waarschijnlijk zou aankomen. Alles was op het kasteel in rep -en roer om hem een hartelijke ontvangst te berei den. De schoon© bruid was met buitengewone eventueele doorbreking van de linie Toul- Verdun door de Duitschers geeft aanleiding tot het opnemen van eene schets van deze kri ngvesting. Tot toelichting van deze schets het volgende: De kernvesting Toul, welke aan de Noord oostzijde door inundatiën in het voorterrein is omgeven, is eene oude, gebastionneerdo vesting, gelegen op den linkeroever van de Moezel in de scherpe bocht, waarmede deze rivier om het plateau de La Haye loopt. Behalve door de oude werken Saint- Michel, Dommartin, La Justice en T i 11 o t, welke kort na den Fransch- Dnitschen oorlog van 1870 werden aange legd, is deze kernvesting omgeven door een kring van vooruitgeschoven werken, welke, bij een onderlingen afstand van ongeveer 2.5 K.M., een afstaad van 510 K.H. tot de kern hebben. Op het noordfront worden de wegen, ko mende van de vlakte van Woëvre, bestreken door de werken V i 11 e y, V i 11 e y St. Etienne, Francheville en Bou- v r o n, en door het sterke fort L u c e y. Dit laatste fort zorgt tevens voor de ver dediging in westelijke richting met de for ten Ecrouves en Dongermain, welke het in de Cótes de la Meuse scherp ingesneden dal, „Val de lTngressin" ge- heeten, afsluiten. In <üt dal loopt het Marne-Rijnkanaal en de zeer belangrijke spoorweg ToulParijs, waarin ten zuid westen van Foug twee tunnels aanwezig zijn. Een tweede défilé in de Cotes de la Meu se, dat, door den weg van Vaucouleurs naar het oosten, de verbinding vormt tusschen de dalen van de Maas en van de Moezel, wordt afgesloten door het fort Blénod met de nevenbatterijen, welk fort tevens, met de werken G y e en C h a n o t, de uit het Zuiden naar Toul voerende wegen af sluit. Op het oostfront liggen de forten Saint Mansuy en Villey le Sec, die met het werk Chaudeneyde toegangen door het Bois de l'Evêque en het Bois de Gon- dreville afsluiten, alsmede de batterijen Gondreville tot afsluiting van den straatweg NancyToul. zorg uitgedoscht. De twee tante3 hadden er bij toegezien, dat zij gekleed werd, en zij hadden den gansehen morgen over elk barer kleedlngstxikken getwist. Het jonge meisje had hiervan partij getrokken en haar eigen neiging en smaak gevolgd. En geluk kig liet haar smaak niets te wenschen ov<r. Zij zag er zoo lieftallig uit, als een jeugdige bruidegom zich maar wenschen konen een blosje van blijde verwachting verhoogde nog haar bekoorlijkheid. De baron was niet minder druk bezig toebereidselen te maken. Om de waarheid te zeggen, was er voor hem in 't geheel niets te doen, maar hij was van nature een drukke en bedrijvige man en kon onmoge lijk werkeloos toezien, terwijl iedereen druk in de weer was. Hij haspelde door het kas teel van boven naar beneden, liep iedereen in den weg en was prikkelbaarder dan ooit: voortdurend riep hij de knechts vanhun werk om hen tot ijver aan te zetten hij zwierf van de eene zaal naar do andere en was rusteloos en lastig als een bromvlieg op een heeten zomerdag. I Wordt, vervolgd).

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1914 | | pagina 1