IE 03RLOGSSPI9N. Uit Leger en Vloot. X>JS SOLD a.TE]M OOUR A BIT vein Zlondag 3 V September 3. 9 X-4=. 3 die door het Departement van Marine worden voldaan, gedurende de maanden October, No vember en December 1914 bij de verschillende Rijksbetaalmeesters kunnen worden in ont vangst janomen. („St.-Ct.") Bij beschikking van den Minister vam Ma rine is de kapt.duit. t/z G. van H u 1 s t ij n met 25 "de/.or geplaatst aan boord van Hr. Ms. waohtsohip te Willemsoord en de luit. t/z 2e kl. A0. W a k o r 11 n met 26 dezer aan boord vain Hr. Ms. „Noord-Brabant". („St.-Ct.") De Nederlandsohe Vereeniging tot afschaf fing van alcoholhoudende dranken, afd. Den Haag II, zal voortaan de cantine van het detachement pioniertroepen, gedetacheerd in de Falckstraat, esploiteeren. De te maken winst zal, na aftrek van de hoogst noodzake lijke onkosten en bediening, geheel ten goede komen aan de aldaar gelegerde militairen. Ge holpen door de bereidwilligheid van het hoofd dezer afdeeling, zal de cantine zoo gezellig mogelijk worden ingericht, terwijl een piano, gratis door een in Den Haag woonachtige fir ma afgestaan, de gezelligheid nog zal verhoo- gen. vooral voor de a.s. donkere dagen is dit voor deze afdeeling militairen een heele tege moetkoming. Naar de grenzen. Geachte Redactie. Naar aanleiding van de m.i. zeer begrijpe lijke klacht- van den treinsoldaat H. 0. YV. .n uw blad d.d. 20 dozer, haast ik mij u mede- te deelen, dat in kringen van dames en hee- ren (artisten en liefhobbers )die gaarne gra tis hun tijd eh talenten ten beste geven om de soldaten 's avonds wat afleiding te bezor gen, druk gesproken is en nog wordt over de vraag of men ook den mannen aan de grenzen, in forten, op afgelegen dorpen enz. niet even goed wat genoegen op kunstgebied kan ver schaffen. Geheel belangeloos en met volle sympathie zouden velen van die executanten bereid zijn er op uit te trekken, mits... hun dan op een of andere wijze enkel hun reis- en verblijfkosten werden vergoed. Want 't is toch niet te vergen dat die dames en heeren, die uit eigen middelen gaan betalen! Van hier uit bijv. kan een reisje naar Rotterdam, West- land, Delft, er bij deze slechte tijden! 'n enkeion maal mee door. Maar naar Tilburg beteekent voor twee menschen een bedrag van pl.m. f 16. Hierin is logies en „kost" begrepen, dat wellicht van welwillende zijde gratis kon geboden worden. Maar dan blijven de kosten toch te belangrijk om op herhaald overkomen van executanten te kunnen rekenen. Nu is het denkbeeld geopperd dat van een flinke groep soldaten elke man één cent kon afzonde ern, waardoor dan in vele gevallen een avond als bedoeld kon worden georganiseerd. Is dat wellicht te doen? Of zouden de manschappen in groote steden ieder 1 cent wilen offeren voor hunne goïsoleerde makkers. Hoogachtend, Uw dw. JOH. HAUS, Declamator, Jan v. Riebeekst raat 59, Den Haag. Naar de forten en de grenzen. Naar wij vernemen, heeft mej. Josephine Lulofs, pianiste te Apeldoorn, de goede ge dachte gehad voor het geheele komende seizoen (telkens drie dagen in de week) zich te wijden aan avondjes voor de militairen in de forten en aan de grenzen speciaal in de meest afge legen plaatsen in Noord-Brabant en Zeeland. Met mej. Lulofs gaan Dorry Romer en Anton Lampe, en afwisselend een declamator, zangeres of cellist als vierde persoon, di'e zich daartoe welwillend bereid verklaarden. Voor den tooht langs de Hollandsohe Water linie heeft de heer Joan Lulofs, die thans onder de wapenen is, verlof gekregen af en toe den heer Lampe te vervangen. Zoodra de heer ■Lulofs met verlof komt, hoopt hij ook voor de troepen te Apeldoorn te kunnen optreden. Het plan voor de forten en het veldleger is al geregeld, dank zij mede de medewerking van den opperbevelhebber en de verschillende commandanten, die allen hun volledige instem ming hebben betuigd met het plan. Deze week reeds trekt het gezelsohap ten strijde tegen den vijand „verveling", die onze soldaten in de forten en aan de grenzen, aan de grenzen vooral, mogelijk bedreigt of zal gaan bedreigen, nu de lange avonden gekomen zijn. Uit Alphen a/d Rijn. Milicien Van Loon schrijft ons: „Er wordt hier veel gedaan om 't de 1500 militairen der Vesting-Artillerie zoo aange naam mogelijk te maken. Maandag- en Dinsdagavond konden wij weer volop genieten in „De Vergulde Wagen", al waar verschillende voorstellingen werden ge geven, o.a. traden eenige gooohelaars, kunst wielrijders cn zangers met genoegen en succes op, terwijl ook de humorist v. d. Hooven (onze korporaal-schoenmaker) ons deed schateren van 't lachen en eenige humoristische liedjes ten beste gaf. Kortom, 't waren aangename avondjes.'! Voor onze soldaten. Men schrijft ons uit Tilburg: Woensdagavond was het de laatste avond van het 7o te Tilburg. Nog eenmaal was de zaal van de Amsterdamsehe Jongemannenver- eeniging in de Kon. Liedertafel stampvol. Er werd den militairen een afscheidsconcert aan geboden. Het mobilisatiequartet van de le comp. van het 21e L. W. Bataillon braoht eenige sclioone nummers ten gehoore. Het dankbare gehoor was niet tevreden voor één nummer nog eens gezongen was. De heer Joh. Daniels was zoo vriendelijk voor enkele vioolvoordraohten te zorgen, ter wijl de milioiens Van der Hoeden en Peletier De Qostenriiksch-Hotigaareehe generaal DanWL een aangename afwisseling bezorgden door pianospel en enkele komische voordrachten, Het langdurig applaus dat den deelnemers telkens ten deel viel bewees hoe zeer de mili tairen het hun aangebodene op prijs stelden. Ten slotte dankte majoor Schutte de deel nemers namens de militairen en sprak den wensch uit dat zij zouden voortgaan elkaar het verblijf onder de wapenen zoo aangenaam mogelijk to maken. Een woord op zijn plaats. Gaarne plaatsen wij het volgende stukje van een onzor Apeldoornsche lezers. Daar hot in deze dagen van zooveel belang is dab de verhouding tussohen burgerij en mili tairen goed is, zou ik gaarne wenschen, dat u dit schrijven in do „Soldatencourant" wilde publiceeren. Reeds geruimen tijd worden te Apeldoorn in de schouwburgzaal „Tivoli" zgn. „soldaten- avonden" gegeven welke blijkens het steeds groote bezoek op zoer hoogen prijs worden ge steld. Aangemoedigd door dit succes is men j.l. Maandagavond begonnen tegen zeer matigen entreeprijs zgn. „cabaretavonden" te geven door beroepeartisten, 't welk wederom zee den smaak viel blijkende uit het drukke be zoek en het steeds welverdiende applaus na elk nummer. Te meer te betreuren is het daarom dat 'het maar heel weinig jieeft w «cheeld of deze eerste uitvoering had een inci dent met zeer vér-strekkende gevolgen ten ge volge gehad. Achter in de zaal bevonden zich rr,i. eenige jongelui die zich niet schenen te kunnen weerhouden zich eenigszins luidruchtig to gedragen ten gevólge waarvan het degenen die in hun nabijheid zaten onmogelijk was het geen op het tooneel gesproken werd te verstaan en het spel behoorlijk te kunnen volgen. Hierop opmerkzaam gemaakt en verzocht kalmer te zijn werd integendeel de aandacht nog meer afgeleid door tegen dit verzoek te prot-esteeren en te trachten een twistgesprek uit te lokken met een der zich eveneens in bun nabijheid be vindende officieren. To meer moest dit prikkelend op den geest der betrokken soldaten werken, daar zich onder hen enkelen bevonden, die anders nooit in de gelegenheid zijn van iets dergelijks te profi- teeren en zich nu in hun verwachting iets te zullen genieten zagen teleurgesteld. 't Is dan ook uitsluitend aan het zeer tact vol optreden van dezen offioier (een kapitein der infanterie) te danken dat het ten slotte niet op een groote vechtpartij is uitgedraaid bewijze het gezegde dat ik een der „heeren" hoorde uiten: „We zijn ook soldaten geweest dus als er gevochten moet worden!" Derge lijke uitlatingen nu tegenover gewone soldaten gebruikt, hebben zeer spoedig een kloppartj' ten gevolge en daar zij zich, ik meen van met z'n vieren tegenover een twintigtal militairen bevonden, zouden zij er natuurlijk niet zonder kleersoheuren zijn afgekomen. Het gevolg van dit relletje zou zeer goed kunnen geweest ziin, dat de publieke opinie zich tegen de militairen ging keeren, wat, daar ook in Apeldoorn de goede verstandhou ding tusschen burger en militair niets te wen- sohon overlaat, zeer te betreuren zou zijn. 'k Hoop biermede te hebben aangetoond, dat door der-gelijk optreden die goede verstand houding gevaar loopt te verdwijnen geheel buiten de schuld der müitairen. Zou het geen aanbeveling verdienen derge lijke lui in den vervolge den toegang te ontzeg gen te meer daar de in dit stukje bedoelden reeds om hun luidruchtig optreden bij vroegere gelegenheden heleend staan zooals me door enkele Ingezetenen werd verzekerd. Met dank voor de plaatsing. EEN MILICIEN-SOLDAAT. Uit Eoht. Milicien v. 't H. schrijft ons uit Echt: In overleg met de Militaire autoriteiten al hier, gaf Zondag j.l. 20 September de Zang en muziekvereeniging „Vriendenkoor" met medewerking van eenige karakterkomieken, een welgeslaagd liefdadigheidsconcert, welker opbrengst ten goede kwam van 't Kon. Natio naal Steuncomité. De concertzaal, die door den Heer Weeda welwillend was afgestaan was goed bezet. Om 7£ uur opende bovengenoemde ver eeniging met een opwekkenden marsch. Even eens werd ten gehoore gebracht het Wien Neer- landsch bloed en Wilhelmus van Nassauwe, dat staande werd aangehoord. Dit alles werd afgewisseld door eenige pittige voordrachten. Het afscheid van Trijn, van den L. W. Korpe- raal Giesberts (die eenig in zijn spel was) oogstte veel bijval en deed iedereen schudden van het lachen. Dat alles zeer in den smaak viel, bleek duidelijk uit het herhaaldelijk en langdurig 'applaus. Alle nummers werden dan ook op de meest correcte wijze uitgevoerd. In het midden van den feestavond richtte de Zeer Geleerde Heer van Kempen, veearts alhier, een hartelijk woord tot de aanwezigen, waarin hij in het bijzonder vertolkte de goede verstand houding tusschen burger en militair, dat met een driewerf hoera bezegeld werd. Een woord van lof brengen wij hier, den ijverigen direc teur van de Zang- en Muziekvereeniging „Vriendenkoor", die de-n avond door zijn keurige muzieknummers, in zoo'n opgewekte stemming deed voorbij gaan. In het bijzonder onze hulde aan. hen, die deze, zoo recht ge zellige uurtjes tot stand brachten, met cl© hoop dat deze nog door meerdere zullen gevolgd worden. Milioien v. 't. H. uit Echt. Uit Soerendonk. Van eenige landweervriendinnetjes: Bracht de treurige toestand, die allerwege in onze zuidelijke dorpjes zich zeer deed ge voelen, velen onzer jeugdige hartjes in be roering, thans, nu de toestand al ongeveer 7 weken duurt en wij gewoon zijn geraakt in de harten der stoere krijgers te lezen en wij hen als de moedige zonen van ons, dierbaar vader land hebben leeren achten, gaan liefhebben zelfs, wordt het voor ons tijd, eens iets te melden omtrent het ons eensklaps geplaatst zien in een omgeving, voor ons zóó ongewoon, dat wij er in de eerste dagen tegen opzagen als tegen een ongewone storing in de natuur. De eerste maand was het steeds de flinke militaire tred, die ons in den vroegen morgen wekte, en was het ons een lust de troepen te zien voorbij trekken en hen na de zeer vermoeiende diensten aan de grenzen, met een hlirVn lach, welkom te heeten in hunne kwar tieren. as voorheen de maat van den „forsóhen tred" aangegeven door een roodkoper instru ment, thans is dat anders en marcheert o.a. voor het 43e Landw. Batt. een flink muziek korps, dat uitstekend gevormd uit landweer mannen onder hun flinken directeur (de sol daat Bonants) wonderen van tonen ontlokt en het marcheoren zichtbaar vergemakkelijkt. Het deed ons goed, dat het eentonige grens- leven van het bataljon op bovenstaande wijze werd veraangenaamd, doch groot was onze verrassing toen bekend werd, dat jl. Zater dag en Zondag resp te Budel en te Soeren donk een voorstelling zou worden gegeven met een rijk voorzien programma. Keurig was de muziek, de zang liet niets te wenschen over, do voordrachten waren een aaneenschakeling van triomfen. Kortom beide avonden waren genotvol voor militair en bur ger en het was den landweermannen aan te zien, dat zoo iets hen opfrischt en zij, op die wijze beziggehouden, zich geheel voor het land zullen geven. Den majoor der Landweer-Infanterie, De Koek van Leeuwen, in de eerste plaats onzen welgemeenden dank voor de wijze waarop Z. H. E. G. een gedeelte der burgerij, die hier uit den aard der zaak zeer afgezonderd moet leven, in do gelegenheid stelde een en ander bij te wonen. Beide avonden, welke onder de voortreffe lijke leiding stonden van den len luitenant der cavalerie der Landweer de Jonge en den 2e luitenant der cavalerie De Bock zullen, hopen wij, niet de eenige en laatste zijn. Leve het 43e Landw. Bataljon. ..Eenige Landweervriendinnetjes, te jong om zich beter uit te drukken." Wij vinden anders, dat. de dames ons een zeer verdienstelijk verslag geleverd hebben! Rod. Ter Elfder Ure. M. S. uit Leiden schrijft c het Milicien J. volgende: Er was een dokter, een zeer bekwaam man, goed was hij voor rijk en arm, maar in een enkel opzicht stond het niet goed met hem, want hij geloofde niet aan God, en wild© ook niets van godsdienst weten. Op zekeren dag werd deze dokter ziek. De predikant zijner plaats hoorde van zijn ongesteldheid, bezocht hem ook terstond. Toen de dokter den predi kant zijn kamer zag binnen komen begon hij met luide stem tot hem te spreken. Mijnheer zeide hij als gij gekomen zijt, om met mij te spreken over godsdienst, dan is het beter dat u terstond weer heen gaat, maar als gij komen zijt als een deelnemend vriend, neem 4an plaats op dezen stoel, dan zullen wij ge zellig praten, voor zoover als ons lichaam dat toelaat. Zij spraken nu over politiek, landweer en zaken, daarna ging de predikant naar huis; in zijn studeerkamer gekomen, knielde hij neder, en legde dien arinen dokter neder in zijn Heilands armen en bad voor zijn on- sterflijken ziel. De predikant bezocht hem voor een tweeden keer, maar zoodra hij wilde gaan spreken over godsdienst, stak de dokter de twee vingers in de hoogte en zeide: denk aan je belofte. Zoo kon de predikant voor den tweeden keer heengaan, zonder dat hij hem gewezen had op dien medicijnmeester, die het aan een ieder toeroeptwilt gij gezond worden Het ziekbed werd zoo erg, dat hij zelf voelde dat hij sterven zou. Zijn vrouw was ge woon hem lederen morgen de courant te brengen, maar op een morgen, toen zijn vrouw hem weder een courant wilde geven, zeide hij neen, die moet ik niet hebben, doch breng mij den Bijbel eens, laat mij daarin lezen. Zijn vrouw, een weinig verbaasd, haalde het boek. Toen hij er een oogenblik in gelezen had, moest de prediker komen. Als nu de predikant binnenkwam, vroeg hij of hij hem kon wijzen op die eeuwige dingen, die nooit ziek worden. Do predikant wees hem ook op dien eeuwigen medicijnmeester, die alles heeft in zijne hand, en nooit iets laat varen, maar die het ten volle houdt tot in der eeuwigheid. Kort na deze woorden stierf de dokter, doch zijn laatste woorden waren: bij hem alleen, Jezus Christus, is ware eeuwige lust. Gevoelen wij hier iets uit, vrienden Wij allen beleven een ter elfder ure, ook wij kunnen geroepen worden, om het doodskleed aan te trekken. Zullen dan wij, soldaten, het ook kunnen uitroepen, dat er bij Jezus Christus is ware eeuwige lust? Maar dan moeten wij allereerst de wereldsche dingen achter ons werpen, zoodat wij licht ontvangen. Want door het licht zien wij het licht, dat licht van Gods Lord Kitchener. Uorlug vriendelijk aangezicht, wat ons nooit duister geeft Dan te wandelen in dat licht met het lied op de lippen: Weg wereld, weg schatten, Gij kunt niet bevatten, Welk een rijkdom ik ken. 'k Heb alles verloren, Maar Jezus bekoren, Wiens eigen ik ben. Mijnheer de Redacteur, bij voorbaat •iendelijk dank voor deze opname. J. M. S. Algemeane Dienstplicht. Mijnheer de Redacteur: Verzoeke voor onderstaand schrijven een plaatsje in uw veel gelezen blad, bij voorbaat mijn dank. In aansluiting rnefc het ingezonden stuk in ons blad van 23 Sept. j.l. onderteekend door een landweerman uit Groningen deze weinige regelen tot instemming. Wij zijn het namelijk geheel eens met den schrijver wat betreft zijn beschouwingen over ons leger. Immers zeer velen van ons Miliciens op 't oogenblik onder- de wapenen, voor de verdediging van ons Va derland zien met leede oogen aan, dat som mige burgers, flinke sterke jonge mannen, in dezen tijd met bedelen aan den kost komen. Daar het in omstandigheden als deze ge- w-onscht is, dat ieder milicien ons leger met hart en ziel is toegedaan, is het ons inziens ook dubbel noodig dat alles vermeden wordt wat den miliciens ook maar eenigszins reden kan geven tot ontevredenheid. Onder deze om standigheden gevoelen wij het beste hoe noodig het is, dat ons leger wordt een Volksleger. In de hoop dat wij door het schrijven van deze weinige regelen er toe hebben bijgedragen een schrede verder te komen tot ons ideaal een Volksleger, teeken ik mij met de meeste hoogachting namens vele miliciens: Uw dn. dn. Moergestel. H. Volbeda. Uit Delfzijl. De korporaal-facteur Barnstijn schrijft ons: Waarschijnlijk hebt u zich wel eens afge- ■raagd, waarom in de Soldatencourant nimmer voorkomt van het militaire leven in het hooge Noorden. Misschien verkeerde u wel in de ver onderstelling, dat de verspreiding der courant niet zorgvuldig geschiedde, of wel dat zij niet aandachtig werd gelezen en achteloos ter zijde werd gelegd. Neen, Mijnheer de Redacteur, juist het tegenovergestelde. Waar onderget, als d.d. facteur ook belast is met het versprei den uwer couranten, kan ik u verzekeren dat elk nieuw nummer steeds met vcrlamgen wordt tegemoet gezien en de Soldatencourant, voor zoover men in den militairen stand hiervan iltan spreken, bij ons is „ingeburgerd". Op eenige kamers (ik spreek hier van de 3e comp. v/h 6e L. W. bataljon gelruivest in de open bare lagere school) is het gewoonte, dat na het avondappèl door één der korporaals of man schappen enkele bijzonder interessante stuk ken worden voorgelezen en gezamenlijk besproken. Hierdoor werd de aandacht gevestigd op den „Oproep aan de Nederl. Landweormannen en Miliciens", voorkomende in no. 13 der ,.S, Ct." Deze oproep had direct veler sympathie, niet het gevolg dat ik op de compagnie een© lijst liet circuleeren, waarop, Copyright Vereemgde Fotobureaux, Amsteraaui. Dé geredde schepelingen van de in den grond geboorde Engelsche kruisers worden te Tjmuiden van kleeren voorzien. voorgegaan door den compagnioscomdt. en officieren, door kader en manschappen flink werd ge teekend, waardoor ik in staat werd gesteld den penningmeester van het steun comité, voor eer-ste wekelijksohe bijdrage een aardig sommotje op te kunnen zenden. Zoo ooit, dan is hier het spreekwoord vele klein tjes maken een groote van toepassing, en blijkt uit het resultaat, dat ook in het koele Noorden warme soldatenharten kloppen voor hunne nooddruftige medemensehen. Wat overigens ons leven in Delfzijl betreft, loan ik u tot mijn genoegen berichten, dat ook hier veel wordt gedaan èn door de burgerij én door de militaire overheid om ons den tijd te veraangenamen. Dat de verstandhouding tot de burgerij in de beste harmonie is, blijkt wel hieruit, dat door de zorgen van den ver dienstelijken voorzitter der bekende kegelclub „De Batterij" in de groote havenloods 2 kegel banen werden ingericht, waarop reed6 onder groote deelneming van het geneele bataljon een geanimeerde wedstrijd om fraaie prijzen werd gehouden. Ook op muzikaal gebied kun nen wij tevreden zijn. Waar wij onder onze mannen leden tellen van het Harmonie-orkest te Groningen, aangevuld door dilettanten van niet te ondersohatten kracht, worden de vel schillende compagnieën successievelijk in staat gesteld van hun praestaties te genivten in een daarvoor welwillend beschikbaar gestelde zaal, waar tevens door vriendelijke jonge dames versnaperingen worden verstrekt. Het conoert dat ons Zaterdagavond j.l. werd aangeboden door mevr. Blazer geb. Bleeker, concert-zan geres; de heeren Kor Kuiler, le dirigent en solo-pianist, Clemens Sohröner, 2© dirigent en den heer P. J. Dado, Solo-Cellist, alle drit van het Gron. Harmonie Orchest, was een evenement in het tijdelijke garnizoen. Ook voor de burgers waren tegen zeer lagen prijs toegangskaarten verkrijgbaar, waarvan een druk gebruik werdi gemaakt, waardoor de groote concertzaal van den heer Schurink ge heel was gevuld. Na afloop werd bij monde var den heer Bataljonscommandant den medewer kenden hartelijke dank gebracht voor het hooge kunstgenot dat wij mochten genieten en riep Z. H. E. G. hun een tot weerziens toe, onder daverend applaus van het dankbare publiek, dat, onder het aanheffen van het „Wien Neerlands Bloed", geestdriftig de zaal verliet. Voor lectuur en spelen wordt ook op voldoende wijze zorg gedragen. Een woord van hulde aan de WelEerw. Hee ren Predikanten en hunne Echbgenooten voor alles wat zij in het belang der militairen doen is hier zeker op zijn plaats. U ziet dus, M. de R„ dat ook wij in het land aan den Dollard niet worden vergeten. En waar bij het. inzenden van deze regels ver wijderde vredeski-anken zich doen hooren, her leeft de stille hoop, dat ons vaderland van de rampen van een oorlog worde gespaard, ver rijst. voor menig vaderoog het uur, waarop hij behouden in ziin familiekring kan weder keer en. U beleefd dankend voor de opneming, uw dw .dr. H. Barnstijn, korp.-facteur. TooneelyoorstelIIngen. Uit Breukelen schrijft men ons „Daar ik er reeds naar verlangde, de mili tairen alhier eenige aangename avonden op b?t gebied vain tooneel te kunnen bezorgen, heb ik mijn eerste vraag gericht tot militairen, wie er genegen waren met mij een uitvoering in elkander te zetten. Toen ik mijn aantal, circa tien goede spele-rs, bijeen had, wendde ik mij hier te Breukelen tot den leider van de Tooneelvereniging St. Jozeph. alhier, don WelEerwaarden Heer Beerman, kapelaan, of hij ook genegen zou zijn iets voor de militai ren op dit gebied te willen doen. Ik deed Z.Eerw. het voorstel de militairen geoombineerd met de leden der Tooneelver- ecniging „St. Joseph" een uitvoering te doen geven, vooral om de reden, dat wij dan ineens al de middelen, die daarvoor noodig zijn, bij de hand hebben, en dan ook, wat wij ten zeer ste prijzen en waarvoor wij zeer dankbaar zijn, omdat ons dit alles gratis in gebruik wordt gegeven. Het oorspronkelijk plan is om Zondag 11 October e.k. met de uitvoeringen een begin te maken, en wel bwe-e voor de militairen en één voor de burgers, aan wie wij ook veel verschuldigd zijn, daar zij alles voor onze jongens over hebben. Wii zijn zoo vrij hun steun ook voor dit doel te vragen. Geachte Heer Redacteur, dit schrijf ik u, omreden in vele plaatsen de militairen tot deze vereenigingen hun toevlucht kunnen nomen, alwaar zij bepaald steun zullen vinden Vooral onze makkers te Woerden maak ik hierop attent, aldaar zijn zeer goede krachten voor handen. En waar het in dit geval een R. K. ver- eenigng geldt, kan dit middel ook op andere vereenigingen worden toe-gepast; aan onze com binatie nemen trouwens ook militairen, van andene richting deel. Met beleefden dank voor de plaatsing, Een milicien-sergeant. Een feestle. Zaterdag j.l. was er voer de jongens der 2e Compagnie le Bat. 22 Regt. Infanterie een blijde ure. Reeds eenige weken geleden was het ons ter oore gekomen, dat onze kapitein een huislijk feest zou vieren. Daarom werd het plan opgevat dit niet onbetuigd voorbij te laten gaan. Er werd een collecte gehouden, waaraan een ieder het zijne bijdroeg. Als geschenk had men uitgedacht een gevechtsabel, waarop aan den eenen kant zou komen te staan: „Van korporaals en manschappen" en aan de andere zijde „Compagnie op oorlogsterkte aan jhr. Van Holthe 1914". Deze werd Zaterdagmiddag aan zijn Edel Gestr. door een korporaal overgereikt. Daarna nam Zijn Edel Gestr. het woord, waarbij hij o.m. zeide, dat dit geschenk hem zeer dierbaar was. Daaruit bleek toch, dat hij door zijn man schappen zeer geëerd en geliefd was. Dit ge schenk zou hem steeds een aandenken gijn van het jaar 1914; en spr. hoopte, indien zijn eenige zoon eens officier was, hij deze sabel zou dragen, en daarvan leeren, hoe hij met zijne manschappen om moest gaan. Zijn Edel Gestr. eindigde met de woorden „Leve de jongens van de lie Compagnie", wat door een luid hoera werd gevolgd. Dankend voor de verleende plaatsruimte, Uw dw., Milicien der 2e Compagnie, le Bat. 22e Regt. Inf. 2e Divisie. Ontspanning. Het comité voor verzending van sigaren, enz. naar de militairen op de forten en te velde, deelt ons mede. dat het Amsterdamsch Variété Gezelschap zich belangloos bschikbaar heeft gesteld voor het geven van muziek- en variétA- mtvoeringen voor de militairen op de forten. Aanvragen dienaangaande te richten tot den directeur van het gezelschap voornoemd, p.a. den secretaris van het comité voor verzending van sigaren enz. naar de militairen op de for ten en te velde, Rokin No. 4a, Amsterdam. Uit Rockanje. Een landweerman schrijft ons uit Rockanje: Het was voor de militairen hier in Rockanje eene verheugenis toen we hoorden dat de vierde Delftsche baritonzanger Bram van Stap, die reeds zoovele ontspanningsavonden voor de militairen heeft gegeven, wij lazen het onlangs nog in de Soldatencourant, ook hier in Rockanje, dat toch zoover gelegen is van Delft en niet makkelijk te bereiken, zijne heerlijke talenten ook aan ons zoude ten toon spreiden. Het- was dan ook een niet te ver goten aanblik die kerk bereidwillig door de Ned. Herv. Gemeente daarvoor afgestaan zoo vol militairen te zien, onder wie ook onze kolonel met verscheidene officieren. Mr. Van Baaren een landweerman sprak namens ons, militairen, den heer Van der Stap toe in goed gekozen woorden, vol dankbaarheid voor de groote bereidwilligheid van hem om hierheen te willen komen en ook zijne medewerkers, de dames Van Batenburg, cello, en Sophie Piene- man, sopraan uit Den Haag, alsmede de heer Anton Limbach, orgel, uit Delft-, voor de goed heid hunne muzikale gaven ons te Rockanje te doen genieten. Allen hebben dan ook volop hunne krachten gegeven om het ons, soldaten, een prettigen avond te doen zijn. Bij- die heer lijke muziek waren we andere menschen, we voelden ons als 't ware veredeld. We zijn dan ook recht dankbaar en inzonderheid aan den heer Bram van der Stap, die het leeuwen aandeel in dezen voor ons onvergetelijken avond heeft gehad. Als heb kan, zien wij hem met verlangen nog eens hier weder. Een trekje van generaal-majoor Terwlsga. De „Eindhovensche Courant" schrijft: Voor een zeer nederige arbeiderswoning in de Limbockstraat te Woensel hield j.l. Zaterdag middag te 12 uur een opperoffieier zijn paard stil. De officier steeg af en ging de nederige arbeiderswoning binnen. Moeder de vrouw, die hem ontving, schrok in het eerste oogenblik hevig van het bezoek van den hoogen mijn heer, maar werd aanstonds gerust gesteld door de gemoedelijkheid van optreden van den offi cier, die belangstellend naar den man vroeg, dien hij wenschte te spreken. De officier onder hield zich eenige oogenblikken allerminzaamst met het echtpaar, dat hij toen verliet, terwijl dit zich zeer vereerd gevoelde over de hooge eer van het bezoek, dat hun te beurt gevallen was. Wie was die officier'" Het was generaal-majoor Terwisga, de com mandant van de derde divisie van het veld leger. die zijn kwartier heeft gehad te Woensel. Aan wien bracht hij zijn bezoek? Aan zekeren Gerardus Hurkmans, die m 1909 is gepasporteerd als vrijwilliger van bei 2o regiment huzaren, waarhij hij 3 jaren heeft gediend. En waarom zocht.de generaal Hurkmans op? Omdat Hurkmans gedurende 1 jaar te Breda en gedurende 2 jaren in Den Haag oppasser was van generaal-majoor Terwisga. Dat noemen wij een aardig en typeerend trekje van den generaal. Hij heeft zijn ouden oppasser, die hem blijkbaar goed is bevallen, niet vergeten in de 5 jaren, die verloopen zijn sinds Hurkmans zijn paspoort ontving. Generaal-majoor Terwisga blijkt een humaan officier te zijn, die hart heeft voor zijn onder geschikten, vooral voor hen, die in nauwere relatie met hem gestaan hebben. Een humaan officier, die anderen leert, hoe zij voor hun ondergeschikten iets moeten voelen. Het bezoek van den generaal eert natuurlijk hém, wien het werd gebracht; maar dit trekje van den generaal eert den generaal zelf n meer. Holland met je blonde duinen. (Van den Korporaal G. te Katwijk.) Holland, met je blonde duinen, M©t je zee en met je strand; Met je goddelijke kruinen Van het allerreinste zand; Waar je o, zoo fijn kunt baden, Als de zon er gloeiend brandt Holland, 'k houd dat land in eere, Een vers aan u, in deze krant. Je kunt 'r fijn in 't duin gaan zitten, Met je meisje aan je zij Je kunt er magnefiek gaan wand'len, Maar dan komt het geld erbij Je kunt magnefiek gaan wand'len, Op de fraaie trotsche pier. En wil men zich dan eens verkwikken. Dan drink je er Zuid-Hollandsch bier. Nu is 't alles uit den booze, Met dat prachtig-mooie weer; Met je meisje moet je staken, Er is nu geen droog plekje meer; Ook de pensions gesloten, Alles ijzig-kil en dicht, En in plaats van 't mooie vuurwerk, Zie j' alleen het torealicht, Toch is nooit als in deez' tijden, Hollands strand zoo druk bezocht; Want wanneer 't eens ernst mocht worden, Wordt het o. zoo duur gekocht; 't Is er rol van militairen. Die zijn aan de kust de baas, En inplaats van leêgc glazen, Vindt ge er de restjes kaas. Moraal Hollr^d, met je blonde duinen. Met je en met je strand; Met je goddelijk kruinen, Van je allerreinste zand, Mannen, houdt dat duin in eere, Zweert de name Holland trouw, En laat er eeuwen-lang nog wapp'ren, Hollands vlag, rood, wit en blauw! B. 6. G. Katwijk a/d Rijn, 21 Sept.. Soldatenlied. (Van dien H.-soldaat v. Lieshout.) Reeds lang wa6 er wat in do pen, Dat er wat gebeuren zou, Maar niemand had er aan gedacht, Dooh het gebeurde onverwacht. Opeens daar kwam do tjjding Door heel ons Nederland, De grenswacht, dat die op moet, Daarna de mobilisatie ook mot 6poed, De een keek den ander aan: W at zal er nu gebeuren gaan De indruk was verbazend groot, Zelfs dacht men aanstonds aan den dood, En iedereen vertelde, voort, Zoo iets had men nog nooit gehoord, Iedereen zat, vol gedachten Op nieuws te wachten. Zoo kwam ook ik in do kazerne aan Op mijn bestemde plaats, Alles was reeds voor elkaar, Vooral nu in :t oorlogsgevaar. Ik melde mij direct Al bij mijn commandant; En die sprak: „Zog, jij soldaat, Je bent al reeds :n uur te laat!" Doch ik hield maar stil m'n mond. En de zaak was ook gezond. Want vlak bij me, aan de poort, Had m'n vrouw het al gehoord, Want het was toch hare schuld, Dat ik m'n plicht niet had vervuld: Die had liggen te lanvrnenteeren Over het mobiiigeeren. Den volgenden dag was het inspectie Over wat men nog mankeert; De eene had geen schoenen meer, „En ik geen hemd!" riep de andere weer. De fouricr. die aan 't loopen Net als een wilde hond. Die had een slechte broek of jas, Ze hielden overal hem vast. En bij den majoor op hot bureau, Daar ging het allemaal ook zoo.. Ze liepen de deur maar in en uit. Die voor z'n flesch, die voor z'n spuit; Zoo liep hier de een, de ander daar. Tot zelfs een voor een kaoo pen schaar, Want niemand mag nu wat mankeeren Bij het mobiliaeeren 1 Een paar dagen waren verloopen, Toen zoo wat alles in orde was Er zou toen inspectie zijn Voor onzen flinken kapitein. Maar er was nog wat vergeten Ons reserve ration, Dat bestond uit vleesch in blik En beschuit, twee vinger dik. Toen nu alles in orde was, En de kapitein tevreden was; Gaan we met een blij gemoed, Want de officieren die zijn goed, Zeer verheugd en blij van zin Op voor land en Koningin; En wi> zullen niet ageeren Over het mobiliseeren! W. C. van Lieshout, Hosp.sold. Landw. 48. De Nederlandsche Vlag. (Door sergeant Kole te Zundert.) Nog waait zij fier, de vlag van onze vaad'ren, In strijd geplant op Neerlands dierb'ren grond! Nog jaagt haar kleur het bloed door onze aad'ren, Geliefde vlag, nog waait ge in eere rond. 't Oranje siert uw rood-wic-blauwe banen, Met u vereend, door 'd eeuwen ouden band. Gij 6preekt van roem, maar ook van rouw en tranen Gedeeld, gestort, voor 't dierbaar Vaderland! Gij wapperde, in dagen van gevaren, Oranje aan 't hoofd, op 't bloedig oorlogsveld. In kruit en vuur, te midden van de baren, En dekte 't lijk van den gevallen held. Het was zijn roem, voor uwen roem te sneven, Hij klemd' u vast in de verstijfde hand. Het brekend ook nog tot u opgeheven. Gaf hij zijn bloed voor 't dierbaar Vaderland. Wie lezen wil een romantisch verhaal van den grooten oorlog, koope Verschijnt in wekelijksche afleveringen, rijk geïllustreerd, a 10 cents per afl., verkrijgbaar in den Boekhandel, aan Kiosken, aan Spoorwegen, ödz. Uitgave van den Roman Boek- en Kunst handel, Heerengracht 3L3, Amsterdam.

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1914 | | pagina 3