Laatste telegrammen,
AllerSei.
ADVERTENTIËÜ
SPAARBANK
STAD AMSTERDAM
Singei S44»S48.
PE boIjDATmivrcouR AKtt van. Donaeraag; 20 Augustus X o x -4.
Vreemdeling aangehouden.
Door patrouillecrondo militairen is to Zevo-
naar aangehouden een Dmtsck sprekend per
soon, in t bezit van een landkaart, die hij op
het naderen der soldaten, wegwierp. De man
gaf voor leeraar te zijn on wilde zich in do rich
ting Didatn begeven. Bij een landbouwer had
h\j werk gevraagd. Hij is voorloopig vastgehou
den.
Do lichting 1914.
Do Minister van Oorlog woonde Maandag
middag in do Maliebaan en den Koekamp ge-
ruimen tijd de lichamelijko öefeningon bij van
do jongste lichting der miliciens door burger-
gymnabtiekonderwijzers geleid.
Officieren uit Albanië.
De uit Albaueesehen dienst gotreden Neder-
landsche officieren, majoors Do Waal,
Roelfsema en Sluis, benevens kapitein Sonne,
zijn via Bazel hier teruggekeerd en hebben
zich voor eeno herplaatsing bij het leger aan
gemeld.
Do vrijlating van de in Albanië gevangen
gehouden officieren Verhulst en Reimers
wordt spoedig verwacht.
Uitvoer naar Duitschland.
Men schrijft van do Pruisische grenzen aan
het N. v. d. D.:
Aan de Overijselsche grens worden weer be-
laujuijke hoeveelheden kaas, boter en groenten
in Duitschland ingevoerd.
De vrije invoer van vee enz. is wol toege
staan naar Pruisen, doch van een Duitschen
handel zal voorloopig wel geen sprake zijn.
Do handelaars zijn terughoudend, omdat geld
voer het verkochte vee moeilijk te bekomen
is, en het krediet in Pruisen zeer geschokt is.
Bovendien cal de invoer slechts tijdelijk vrij
zijn. Komt er to groote invoer, dan wordt
deze tijdelijke maatregel opgeheven, zooals bij
koffie, thee en cacao reeds gebeurd is.
Nederland behoeft zich over den te grooten
uitvoer niet bezorgd te maken.
V oorzorgsmaatregelen.
In een vergadering van B. en W. der ge
meente Lonneker met landbouwers uit die ge
meente, werd op voorstel der eersten besloten
dat de laatsten 1/3 deel van den rogge-oogst
voorloopig tot 1 Dec. a.3. ter -beschikking
zullen houden van het gemeentebestuur, dat,
zoodra het neodig is, dio voorraden geheel oi
gedeeltelijk naar gelang der behoefte zal
koopen tegen den prijs van den dag.
Om zooveel mogelijk werkloosheid te voor
komen, besloot men eveneens tot ontginning
van woeste gronden.
De grenzen open.
Men schrijft ons uit Zevenaar
Nu Duitschland zijne grenzen voor levend
vee heeft opengesteld, hetgeen in bijna 20 jaren
niet geschiedde, wordt daarvan reeds een druk
gebruik gemaakt, om levende varkens, runde
ren en kalveren uit ons land daar heen te vei
zenden Het aldus ingevoerde vee wordt aan
de grens door een veearts onderzocht. Behalve
wagenladingen groenten en fruit, gaan grpote
partijen eieren en boter de grens over, tenge
volge waarvan do prijzen hier te lande, in den
aanvang aanmerkelijk dalende, wederom geste
gen zijn. Behalve koffie en thee (en tabak) is
nagenoeg alle invoer van levensmiddelen vrij van
invoerrecht. De stoomzuivelfabrieken in deze
streek konden thans hun werkzaamheden weer
hervatten, nu een afzet gebied is gevonden.
Boonen.
Men schrijft ons uit Beverwijk:
Een groote bron van inkomsten voor onze
tuinders wordt gevormd door de spersie- en
snljboonen. Veel hiervan, gewoonlijk pl.m. 300
wKgons, wordt naar Duitschland verzonden. De
oorlogstoestand dreigde ook thans do boonen-
campagrie geheel te doen mislukken, wat door
onze tuinders na de slechte aardbeienmarkt, al
heel slecht kon gedragen worden. Door bemid
deling van het Kamerlid voor Beverwijk, den
heer mr. Rodenburg, is echter thans een ande
ren afnemer gevonaen voor dit artikel, name
lijk de gemeente Amsterdam ten behoeve der
volksvoeding.
In overleg met den heer Rotlieb, secr. der
voedingscemcissie, wethouder Wibaut en den
burgemeester van Beverwijk jhr. Strick v. Lin-
Scboten, is een minimum prijs vastgesteld voor
den aankoop van desnoods alle boonen. Geluk
kig bleef bij de laatste veiling de prijs echter
flink boven het vastgesteld minimum, hetgeen
de gemeente Amsterdam echter niet verhin
derde toch aanzienlijke hoeveelheden op te
Öeen.
Een schadepost?
Vrijdagmiddag omstreeks vier uur wisselde
een conducteur van lijn 2 te Amsterdam een
biljet, van tien gulden voor een jonge dame,
die bij de halte Valeriusplein de tram verliet.
Even later kwam de conducteur tot de ontdek
king, dat zij verzuimd had hem het biljet van
tien gulden te geven. Tot dusver schijnt de
dame haar vergissing niet bemerkt te hebben.
Ongetwijfeld zal echter deze mededeeling
voldoende zijn om den conducteur voor een
leelijken schadepost te behoeden.
De soholen In Den Haag.
Het plan is om alle openbare lagere scholen
te 's-Gravenhage zooveel mogelijk Dinsdag 25
dezer weer te laten beginnen, zoodat de vacan-
tio voor deze inrichtingen dien dag eindigt.
Naar wij vernemen is tusschen de afd.
onderwijs en het Militair Bestuur overeen
stemming verkregen, zoodat de kinderen van
die scholen, welke thans door militairen bezet
blijven, in naburige schoollokalen die niet voor
kazerncering gebruikt zijn ondergebracht zullen
worden.
De schooltijd is aldus geregeld dat aan de
eene school van 812 en de andere van 15
uur in hetzelfde schoolgebouw onderwijs ge
geven wordt.
De vacantie voor de hoogere burgerscholen
loopt eerst 7 Sept. af.
Een ongeluk.
Op het Willemsplein te IJmuiden, schoot
gisteren een milicien van het 10e regiment twee
zijner kameraden in de beenen, zoodat deze ter
verpleging in het Roode Kruis moesten worden
opgenomen.
Het bleek dat bedoelde milicien na het ein
digen van zijn wacht verzuimd had het geweer
ontladen. Als oorzaak van het ongeluk gaf
"bi}\op het vallen van zijn geweer.
Het Zeister Dames-Comité.
Het Dames-comité te Zeist ontving berichi
van do vorming van sub-comités te Delft,
Bennekom, Gouderak, Dordrecht, Enkhuizen,
Apeldoorn, Harlingcn, Groningen, Wormer-
veer. "Wagcmngen, Avereest,
Het Comité Verzoekt nog tc vermelden, dat
ook de vraag naar lakens zeer groot is.
De Zaandamsche kermis.
De Gemeenteraad van Zaandam heeft, in
cl'<- verband met de zeer ongunstige tijdsomstandig-
maaheden, met algemeen© stommen besloten de
huize» rmis dit jaar niet te doen doorgaan. Mocht
--- - ,}ter onder betere omstandigheden uit de bur
g-rij het verzoek komen om de kermis te hou-
dtn, dan zal dit la den Raad gunstig worden
ortvangeiu'
Voor de gemeentekas beteekent het niet
houden van de kermis een geldelijk nadeel van
ongeveer 12,000.
Erkentelijkheid der Dultschers.
Te Emmerik heeft zich een commissie ge
vormd, die zich ten dool stelt do echtgenooten
en kinderen van personen, die in militairen
dienst zijn, te ondersteunen.
Naar een lid der commissie ons mededeelde,
werd met algemeene stemmen besloten aan
vrouwen en kinderen van militairen, die in
Nederlandschen dienst zijn, dezelfde ondersteu
ning te geven als aan de betrekkingen der
Duitschers, zulks uit dankbaarheid, voor de
hulp aan do uit België uitgeweken Duitschers
in Nederland betoond.
Actie van bakkerspatroons.
De Jlaarlemsche Bakkerspatroons besloten
een actie in to stellen tegen de meelfabrikan
ten, wegens de verbreking der contracten, wat
niet gooorlqofd wordt geacht.
De Zwltsersche trein.
De in uitzicht gestelde bijzondere trein om
in Zwitserland vertoevende Nederlanders naar
het vaderland terug te voeren, zal morgen
(Donderdag) van Lindau vertrekken en over
Munster te Bentheim aankomen.
Cas te Maastricht.
Dinsdag werd bij aanplakbiljet door den
burgemeester bekend gemaakt dat, met het
oog op het gasverbruik, de verordening op do
winkelsluiting, die tijdelijk buiten werking ge
steld wa6, weer ingevoerd is en wordt den in
woners op bet hart gedrukt vooral zuinig te
zijn met gasverbruik, daar er nog slechts voor
40 dagen kolep aanwezig zijn.
Het doen zinken van de „Aioor".
Met een extratrein, tien wagens lang, is
Maandagmiddag omstreeks vier uur een gezel
schap gestrande" Amerikanen uit Duitschland
aan het Centraal-Station alhier aangekomen.
De meesten gingen doo* naar Rotterdam, om
van daar scheep te gaan naar de Vereenigde
Staten. De reizigers droegen strikjes met de
„stars and stripes". Ook enkele Japanners be
vonden zich onder do reizigers.
Met denzelfden trein kwam mede de beman
ning van het Nederlandsche stoomschip „Al-
oor", van Van Nievelt, Goudriaan'e Stoomvaart
maatschappij te Rotterdam. Dit schip, werd,
naar men weet, in de Russisch© haven Hangö
door de Russen tot zinken gebracht om de
haven te versperreude haven zelve werd, naar
men zich herinnert, eveneens door de Russen
vernield.
Kapitein H. Ebe s van do „Alcor" vertelde
ons het volgende: We waren den 26en Juli
van Rotterdam naar Kroonstad vertrokken
met een lading van ruim 5000 ton steenkool.
Den Sisten Juli merkten we, dat in de Finsche
golf de vuurschepen waren verwijderd en dat
de lichten uit waren. Daar we bekend waren
met het vaarwater voeren we toch de golf in.
s Avonds om elf uur zagerf wo vuurseinenhet
bleken een paar Russische torpedobooten te
zijn die met gedoofde lichten voeren en waar
van er een een schot voor onzen boeg loste om
ons te doen stoppen. Er werd naar onze nati
onaliteit gevraagd en toen werd ons gezegd,
dat de vaart naar Kroonstad verboden was en
dat we naar Hangö moesten gaan.
Ik besloot daarheen koers te zetten, en ei
telegrafische orders van mijn reederij te vra
gen. 's Morgens om zes uur van den len
Augustus kwamen we op de ree-de aan. Daar
vandaan moesten we op last van de Russen
naar de haven en toen we in de haven lagen,
kwam een officier, vergezeld van matrozen en
soldaten, ons aanzeggen, dat we binnen een
half uur het schip moesten verlaten. Met dy
namiet lieten de Russen de „Alcor" zinken
en dienzelfden dag hebben ze ook hun eigen
haven geheel v. nield.
Kapitein Ebes kreeg van de Russen reisgeld
voor zich en zijn bemanning. Bovendien werd
hem een verklaring ter hand gesteld, dat de
Russen zijn schip met de lading wederrechte
lijk in beslag hadden genomen. Over Zweden
keerden de opvarenden van de „Alcor" naar
Nederland terug, waar ze na een reis van
zestien dagen aankwamen.
Duitschland cn Japan. Terwijl men
niet meer in onzekerheid verkeert over de
houding, welke Japan zal aannemen in het
groote Europeesche drama de laatste be
richten vermeldden het Japansche ultima
tum over de ontruiming van Kiautsjau
door Duitschland is het pijnlijk in
Duitsche bladen van het eind der
week, eindigende met 8 Augustus, te lezen,
hoe men in Berlijn door verkeerde berichten
in den waan werd gebracht, dat Japan de
zijde van Duitschland wilde kiezen door aan
Rusland den oorlog te verklaren. Op een
der avonden van die eerste oorlogs-week
verdrong zich een ontelbare menschen-
menigte Unter den Linden, en een onbe
schrijflijke geestdrift maakte zich van het
publiek meester bij het vernemen van het
kranten-gerucht, dat Japan den oorlog zou
hebben verklaard aan zijn tegenstander in
den grooten Russisch-Japanschen oorlog
van 1905-
Overal waar zich slechts een Japannertje
op straat vertoonde en in Berlijn zijn ze
niet zeldzaam daar werd zoo'n kereltje
door de menigte toegejuicht en op de schou
ders getild om te worden rond-gedragen.
Voor het hotel Adlon wilde een Japanner
een toespraak houden, maar de menschen
juichten hem zoo luide toe, dat men geen
woord kon verstaan van hetgeen hij zeide.
Geschiedenis uit het verleden en heden.
Namen, do sterkste Belgische vesting
aan dén oostkant des lands, sterker, naar
beweerd wordt, dan de bijna twee weken
door de Duitschers beschoten forten van
I.uik, Namen draagt een grooten naam
ui de geschiedenis der krijgskunde.
Wanneer de Engelsche hulptroepen de
Belgen te hulp komen snellen, za.l bet
niet de eerste maal zijn, dat een Engelsch
leger hier strijdt. Het was in 1695, dat de
Engelschen echter als belegeraars voor de
wallen der stad lagen; hun bondgenooten
waren toen ironische speling der His
torie! Duitsche troepen, in den vorm
van Erandenburgersche en Beiersche regi
menten. De Engelschen streden er onder
het bevel van hun souverein, Willem van
Oranje. En het was deze leger-bevelheb-
ber, die, volgeDs den geschiedschrijver Mac-
aulay, zijn hand legde op den schouder
van den Keurvorst van Beieren, uitroe
pende: „Zie toch naar mijn dappere En
gelschen I", terwijl zijn soldaten ten aan
val oprukten.
De geschiedenis van Altkirch. Ook
het stadje Altkirch bewaart een geschied
kundige herinnering aan Engelsche solda
ten; het wae namelijk in 1375, dat een
troep zoogenaamde «froobootecs"* onder
bevel van een schoonzoon van Eduard JU.
Enguerrand du Coucy, een poging onder
nam, deze plaats te nemen. In den aange
bonden strijd tegen het heilige Roomech*
Rijk werden een aantal plaatsen in der
Elzas geplunderd. Altkirch werd 's morgeni
bij het krieken van den dag bereikt, doel
naar een legende verhaalt verscheel
een teelten aan den hemel, dat de bewonen
waarschuwde voor het gevaar, zoodat dt
bevolking den aanval kon afslaan.
Sedert wordt op eiken 2en Februari eei
gedenkfeest gevierd, ter eore van den ver
ijdelden aanslag door de Engelsche plunde
raars onder de Coucy.
D
Een burgemeester van Mülhausen.
Van den burgemeester van Mülhausen ii
'70 is eveneens een herinnering bewaarc
gebleven. Hij heette Jean Dollfus, en wa;
wellicht de eerste, die in zijn gemeente hef
initiatief nam tot den bouw van ooópera-
tieve woningen voor gemeente-werklieden
en ambtenarendaaraan had zijn stad den
naam te danken van ,,la ville ouvrière",
ook dank zij de door hem gestichte coöpe
ratieve winkels, - waar brood en meel ver
kocht werden. Mülhausen verwierf er zijn
Europeeschen naam door, zijn kranige
burgemeester eveneensen de Koning van
Pruisen vereerde hem de orde van den
Rood en Adelaar.
Maar toen deze burgemeester in den oor
log van '70 de sleutels van zijn stad moest
overhandigen aan den Pruisischen generaal,
zeide hij
„Tegelijk met de sleutels van mijn
stad, overhandig ik u hierbij mijn orde van
den Rooden Adelaar, welke uw koning mij
In deze rubriek worden steeds de belangrijkste telegrammen en
berichten opgenomen, welke kort voor het afdrukken onzer courant
binnen komen.
Aangehouden schepen.
Volgens het Engelsche weekblad „Fair-
play" zijn tot het einde van de vorige week
do volgende Duitsche, Oostenrijksche en
Engelsche schepen opgebracht:
Duitsche: stoomschip „George Har
per" (1612 ton), te Grimsby; visschersboot
„Else Kunkel" (218 ton), te Aberdeen;
stoomschip „Emma Minlos" (1268 ton), te
Middlesbrough; stoomschip „Kronprinzes
sin Cecilie" (8684 ton), te Falmouth, niet
te verwarren met de boot der Norddeutscbe
Lloydstoomschip „Prinz Adalbert" (63
ton), te Falmouth; visschersboot „Berlin",
te Wyck; stoomschip „Erymanthos" (2934
ton), te Maltazeilschip „Aitege" (52 ton),
te Huilstoomschip „Carl Chile, te Car
diffstoomschip „City of Bremen", te Car
diff; stoomschip „Schwarzenbeck" (1877
ton), te Cardiff; stoomschip „Minotaur",
te Middlesboroughstoomschip „Providen-
tia" (2970 ton), in het kanaal van Man
chester; zeilschip „Gardhana", ten zuiden
van de Bermudas-eilan-deneen stoomschip
van 4463 ton (de naam wordt niet opge
geven) in den Atlantischen Oceaan.
Oostenrijksche: het stoomschip
„Zicby" (1877 ton), bij Malta; een stoom
schip van 2623 ton (de naam wordt niet op
gegeven), in Antwerpen.
Engels oh e de stoomschepen „Co-
1- 1 j v j- -t- gent" 2051 ton, „President" 1945 ton,
■chook, doch die ik nooit meer nou kunnen gaM„ UM __c,Mtro„ I338
dragen „Nicoya" 3911 ton, „Treglisson" 4265 ton,
D „Tresider" 4260 ton en „Juxto" 1302 ton,
De waarde van Metz. Het doel van a]]en te Hamburg. Voorts het stoomschip
den eersten opmarsch der Fransche troepen „Victorian Transport" 4482 ton te Dantzig.
naar Duitschland moet stellig ook Metz zijn Te zamon zijn opgebracht 118 schepen,
geweest; in hoever dit doel door hun ooste- met 285. 85 register-ton.
lijke legerkorpsen bereikt werd, of niet Hierbij komen nog de vier
kunnen wij hier in het midden laten. Het koopvaardijschepen „Königin
is echter de moeite waard, in herinnering „San Wilfredo", „Craigforth" ei
te brengen, dat indertijd door Bismarck die tezamen 16.197 register-ton
juist aan dit strategisch punt een groote hebben,
waarde werd gehecht. De generale staf van
het Duitsche leger placht toentertijd deze Hulpverleening door den Paus.
schatting van Metz te geven: dat Belfort 1Q
niet meer dan 8000 man waard was tegen- ROME, 19 Augustus. De „Osser-
over Metz 120,000 man. 7. xf0 Romano meldt> dat de Paus last
heeft gegeven alle werkzaamheden, die aan
kerken en scholen te Rome worden uitge-
De Duitsche keizer op het oorlogsveld'voerd, zoolang mogelijk voor rekening van
Dit Berlijn werd gemeld, dut de Duit-dra. Heiligen Stoel voort fce tutten, ten
sche Keizer Ah opmaakt, om zich te voegen onder de arbeidende klasse
bij zijn tegen België en Frankrijk oprukken- 6 em;aeD-
de leger. De Duitsche leger-administratie
heeft zich reeds lang van tevoren bezig ge- Een "•UaUneUikje.
houden met de vraag, hoe men het best De „Köln. Ztg." verhaalt het volgende
voor den opperbevelhebber der Duitsche stoute stukje dat aan de Russische grens
legers zou zorgen kunnen, indien hij zich zou zijn voorgevallen.
met de troepen te velde bevond. Van Een korporlhl en twee man van een regi-
weelde is hierbij geen sprake; wel heeft ment cavalerie, wien het wachten op den
men er voor gezorgd, dat de Keizer prac- vijand wat lang viel, waagden zich bij een
tisch en comfortabel gehuisvest wordt, waar patrouille wat verder in 't vijandelijk ge-
hij zich ook mocht bevinden. .ned, dan hun voorgeschreven was. Zij icwa-
Dus heeft men voor hem een woning men daarbij aan een gehucht, dat voor
ontworpen, die hoe eenvoudig ook, toch enkele dagen door de Russen was afge-
alle beschuting biedt tegen koude en regen, brand.
Het is een gebouwtje van hout, dat door Tot hun verbazing zagen zij licht in een
ijzer-verbindingen aaneen wordt gehouden; schuur. Zij slopen naderbij en zagen een
zooals sommige verplaatsbare zomerhuisjes majoor met 15 man van zijn afdeeling
wordt het in elkaar gezet, en ziet er dan vodkidrinken en sigaretten rooken
Luise'
„TyBla",
inhoud
niet onaardig uit. De deelen, waaruit de
wanden zijn samengesteld, sluiten water
dicht aaneende vloer wordt gemaakt van
eiken houten deelen, die op maat zijn ge
zaagd, en slechts ter plaatse behoeven te
worden neer-gelegd. Do geheele oppervlakte
van het gebouwtje bedraagt nog zestig
vierkante meter. De hierbij behooren-de
meubelen zijn heel licht en van gevlochten
riet. Er zijn twee kamers, de een slaap
kamer, waar een veldbed gereed staatde
andere kamer ia voor arbeid besterad.
Het opbreken en opzetten gaat uiterst
vlug; ook zijn er geen technische handen
noodig om dit werkje te verrichten; een
troep soldaten is in staat het keizerlijke
huisje op te slaan.
Wat de maaltijden betreft een keuken
auto volgt hem overal, waarin tevens ge
legenheid bestaat levensmiddelen koel te
houden. Voor een dozijn menschen uit het
keizerlijk gevolg wordt het servies mee-
De korporaal sloeg met zijn geweerkolf
deur in, stond met één sprong midden
nder de Russen, die in hun schrik ver
aten naar de wapens te grijpen. Toen "de
orporaal riep: „Handen omhoog!" was
e majoor de eerste, die zijn handen om
oog hief. En zoo werden 15 Russen ge-
angen genomen en door de drie huzaren
Leegebracht bij hun regiment.
De Fransche gezant.
BRUSSEL, 19 Augustus. De Fran-
he gezant, Klobuwoslri, heeft heden-
iddag zijn domicilie naar Antwerpen ver-
laatst.
Japan's houding.
BERLIJN, 19 Augustus. Dit Halle,
lünchen, en Harburg wordt
at de Japansche studenten daar
laatste dagen zijn verdwenen. Het
iertrek der Japanners is ook hier waar
e nemen. In het Japansche gezantschap
- groote ee tent voor ^ercj geheel en nacht doorgewerkt. De
oen Keizer meegevoerd, zes meter lang en fci6 was gisteravond door een sterke
vier meter breed, en drie en een halven ^itiemacht omgeven. Het publiek echter
meter hoog. Tot den inventaris van de ntving de mededeeling van Wolffs bureau
keuken-auto behooren ook de meubels voor ,v6r geruchten van een ultimatum zon-
deze eettent, namelijk een uitvouwbare er opwinding. Ook de overwinningsberich-
tafel en twaalf klapstoeltjes. In deze auto var, gtallupönes lokten geen botoogin-
worden zestig liter spiritus meegenomen en uit. Alle aandacht is slechts op het
voor kook-doeleinden en verlichting van de kerkelijk oorlogstooneel saamgetrokken,
tent bij avond.
)e vermeesterde „Hermann Wissmann"
Inkwartiering. In De Tijd lazen we BERLIJN, 19 Augustus. Zooals reeds
het volgende inkwartierings-voorvalemeld is hebben de Engelschen de
Volgens de inkwartieringslijst zou 'n fa- toomboot „Hermann Wissmann" op het
milie huisvesting moeten verleenen aan een ^yassameer, in beslag genomen. Men moet
officier. Maar in de laatste dagen zijn er le daar heerschepde toestanden kennen en
heel wat afwijkingen toegestaan van den .e kleine, bouwvallige boot gezien heb-
gewonen regel, zoodat het ook niet te ver- )en, om het werkelijke voordeel dat de
wonderen is, dat niet precies gehandeld kon Engelschen met dit oorlogsfeit behaalden,
worden volgens de inkwartieringslijst. In kp juiste waarde te schatten. Zij spelen door
plaats van een officier meldde zich hij de'ik optreden-'met het voor alle Europea-
familie aan een gewoon soldaat, tot grooteien en vooral ook voor de Engelschen, be-
verbazing van mevrouw. Zij wil hem niet'taande gevaar van een opstand der inlan-
ontvangen, want bij haar komt een officier, ^ers het blanke ras.
2j: De „Hermann Wissmann is een oude
„O! dat, kan wel, mevrouw, maar ik bendeine schroefstoomboot van achttien ton
hier ingekwartierd en u zult mij moeten Iraagvermogen. De aankoopkoston bedroe-
ontvangen", zegt de militair. !en ongeveer 35,000 Mark. Kanonnen wa-
Mevrouw vindt het wel verschrikkelijk,'611 mefc aan boord en de boot was in geen
maar, enfin, zij laat den man binnen, wijst>Pzlcllt' oorlogsdoeleinden ingericht,
hem zijn slaapgelegenheid en deelt h<smfn hefc D™teche protectoraat is door de
mede, dathij inde leuken kan eten bij hetvegner"inS van <6 ^°°fc' T*de bandels-
dienstpersoneelzerbimlrag noch de verbindingsweg der
De militair schikt zich in alles, denkend*l!dair6 steunpunten en vestigingen der
„a la guerre comme a la guerre". !lviele overheden gestoord. Reeds vaak was
Hij blijft er eenige dagon en toen wordt>verw,°Sen ,d? u?b d<f ?ienst te nemen'
hem''dooi de overheid een ander verbhfc-^
aangewezen.
De man pakt zijn ransel, neemt afscheid
van het dienstpersoneel, bedankt hartelijk ^an
voor het aangenaam verblijf en geeft elk WEENEN, 19 Aug, De „Allgem, Ztg."
een rijksdaalder als blijk van erkentelijk-van Czexnowitz (Galicië) meldt uit het door
heid. Oostenrijk bezette grensgebied, dat do dor-
Mevrouw had hij in die dagen niet gezien .pen bij den intocht der Oostenri jksche troe-
Hij zou dus maar geen persoonlijk afscheidpen bijna geheel onbewoond zijn, daar de
van haar nemen. Daarom verzocht hij eenvlucbtonde Russische troepen de bevolking
der dienstboden zijn kaartje aan mevronwvoor de wreedheden der Oostenrijksche sol-
te geven. J>it verzoek werd ingewilligd. Erdaten waarschuwden. Toen de soldaten de
wie zal den schrik en de ontsteltenis beachtergebleven grijsaards vriendelijk be
schrijven van mevrouw, toen zij las: handelden, keerden de dorpsbewoners lang-
Baron H. zamerhand terug en verbroederden zichi
p. x. spoedig met de Oostenrijksche soldaten. Inj
Daar had zij eenige dagen in haar huilhet groote dorp Rengscz bleek noch eed
geherbergd een lid van een familie waarme^chool, noch een post- en felegraafkantooij
m zelf conversatie hiekil te züo*
tietgeen de boot kon presteeren.
Galicisch-Russische grens.
Volgens een bericht uit Kief trachten de
„echt-Russische mannen" de Joden voor
betoogingen en voor den oorlog te winnen
door hun na den oorlog gelijke rechten te
beloven.
Voor Antivari.
PARIJS, 19 Augustus. De „Gau-
lois" verneemt, dat de Oostenrijksche
kruiser, dio bij Amtivari door eeu Fransch
oorlogsschip tot zinken werd gebracht, de
„Zenta" is. Er zouden 300 dooden' zijn.
Buit gemaakt.
ORAN, 19 Augustus. Het Oostenrijk
sche schip „Emilia", met een lading suiker
en koffie voor Triest, is door een Fransche
kanonneerboot baj Oram buitgemaakt.
In den Congo.
BRUSSEL, 19 Augustus. De Fran
sche legatie meldt, dat Fransche troe
pen de Duitschors verdreven uit Zinga en
MBaiki (Congogebied).
AMERIKA.
Amerika en de oorlog.
WASHINGTON, 19 Augustus. Pre
sident Wilson toekende een decreet,
waarbij voor vreemde schepen machtiging
wordt verleend om te worden ingeschreven
op het Amerikaanse he register.
De Kozakken.
Nu vermoedelijk binnenkort de Kozak
ken als deel van het Russische leger weder
buiten hun eigenlijk gebied zullen optreden,
zullen de volgende mededeelingen, ontleend
aan het werk „Rusland" van Wallace den
lezer wellicht eenig belang inboezemen.
Teneinde de landbouwende bevolking van
de steppen tegen vijandelijke invallen te be
schermen, bouwden de Tsaren van Moskou
en de Koningen van Polen forten, richtten
zij palissaden op, lieten zij greppels graven
en trokken zij een militair oordon om het
landbouwgebied. De troepen, die dit cordon
vormden, werden Kozakken genoemd. Het
waren echter niet de Kozakken, van welke
geschiedenis en romantiek zooveel weten te
vertellen. De echte, vrije Kozakken woon
den aan de overzijde van de grens op het
betwiste gebied, dat tusschen de beide vij
andelijke rassen lag en daar vormden zij
onafhankelijke militaire gemeenschappen.
Aan elk der naar het zuiden stroomende ri
vieren, dus aan do Dnjepr, de Don, de Wol-
ga en de Jarit of Ural vestigde zich een
kolonie dezer vrije Kozakkern en niemand,
Christen of Tataar, mocht zonder hun toe
stemming door hun gebied trekken.
Officieel heetten de vrije Kozakken
Russen, aanhangers van het ortho
doxe Christendom en met uitzondering
dergonen, die aan de Dnjepr woonden,
trouwe onderdanen van den Tsaar. De wer
kelijkheid was echter geenszins in overeen
stemming met den schijn. Ofschoon ze wat
afstamming en taal betrof, Russen waren,
was door het gebruik om Tataarsche vrou
wen te ontvoeren, het ras langzamerhand
eenigszins gemengd geworden. Wel waren
ze Christenen en felle bh-ters van den Islam,
feitelijk echter bekommerden zij zich weinig
om het geloof en onderwierpen ze zich niet
aan de kerkelijke overheid. Zij huldigden
den Tsaar en gaven hem dikwijls de verzeke
ring van hun toewijding, zij gehoorzaamden
hem echter alleen dan, wanneer het in hun
kraam te pas kwam. Trouwens, de Tsaren
behandelden hen ook eigenaardig. Wanneer
de heerschers het in hun belang achtten,
dan noem dén zij hen hun getrouwe onder
danen, kwamen er echter klachten, dat de
Kozakken invallen deden in Turksch gebied,
dan verklaarden zij, dat de Kozakken hunne
onderdanen niet waren, maar deserteurs en
roovers, die de Sultan naar believen mocht
straffen.
De beide beroemdste dezer half onafhan
kelijke militaire gemeenschappen, die langs
de zuidelijke en zuidoostelijke grens een
doorloopende barrière vormden, waren ze
Saporngier aan den Dnjepr en de Kozakken
aan den Don.
Deze militaire gemeenschappen hebben
in Rusland zeer belangrijke diensten be
wezen. De zuidelijke grens kon niet beter
beschermd worden tegen de roofzuchtige
Nomaden dan door menschen, die een zelf
de levenswijze hadden als zij en die hen jpet
gelijke wapens konden bestrijden. En de
vrije Kozakken voldeden aan die eischen-
De zucht tot zelfbehoud en de begeerte naar
buit hielden hen voortdurend waakzaam.
Door hun methode van kleine af deelingen
naar alle richtingen uit te zenden om rond
trekkende Tataren op te vangen en deze
door folteringen inlichtingen af te persen,
waren zij gewoonlijk steeds van te voren
onderricht omtrent alle voorgenomen inval
len. Dreigde er gevaaT, dan werden de ge
wone voorzichtigheidsmaatregelen verdub
beld en hielden patrouilles dag en nacht de
wacht ter plaatse, waar de vijand werd ver
wacht. Zoodra zijn naderiug werd bespeurd
werden bij wijze van alarmteeken een sta
pel geteerde tonnen in brand gestoken. Dit
signaal werd van het eene waarnemingspunt
tot het andere herhaald en dank zij dit
primitieve systeem van telegrafeerenwas
dan binnen enkele uren het geheele district
onder de wapens. Waren de vijanden niet
al te talrijk, dan werden ze dadelijk terug
gedreven. Was de kans op succes echter niet
zeker, dan liet men hen passeeren, maar
zond een troep Kozakken uit om tijdens de
afwezigheid der krijgslieden hun dorpen te
plunderen en mtusschen bracht men een
groote macht bijeen en wachtte den terug
keerenden vijand op.
Ondanks d© diensten, die de kozakken
leveren, gaven zij dikwijls aanleiding tot
diplomatieke moeilijkheden en politiek ge
vaar.
De pogingen der regeering om aan dit
gevaar een eind te maken hadden ten slotte
het gewenschte resultaat.
De kozakken werden allen van hunne
onafhankelijkheid beroofd, het verder lot
der verschillende afdeelingen was echter
zeer ongelijk. Het meerendeel vluchtte
naar Turkije{ waar huune nakomelingen
nog te vinden zijn, de anderen werden naar
het Koeban-gebied aan de Zee van Azof
overgebracht, waar zij oorlog voerden met
de volksstammen van den westenlijken.Kau-
kasus en zoodoende hunne vroegere levens
wijze konden voortzetten. Na de pacificatie
van den Kaukasus konden deze kozakken,
die woonden van de Zee van Azof tot aan de
Kaspische Zee, zich aan vredelievend werk
wijden; zij oogsten thans groote hoeveel
heden tarwe voor den uitvoer, hebben echter
hunne krijgshaftige manieren behouden en
velen hunner betreuren den tijd, toen ge
vechten met de Ts jerk essen aan de orde van
den dag waren en de veldarbeid herhaalde-
lijk werd onderbroken door meer opwin
dende bezigheid.
De kozakken aan den Ural en den Don
mochten blijven waar zij waren, zij verloren
echter hunne onafhankelijkheid en hun zelf
bestuur. D'it bracht een totale wijziging in
hun sociale organisatie. De stormachtige
volksvergaderingen, waar vroeger over alle
openbare aangelegenheden werd beslist, wer
den opgeheven en het gebruik om den
Atama en de andere waardigheidsbekle
ders door volksverkiezingen te benoemen,
werd vervangen door een te Petersburg in
elkander gezet systeem. De officieren en
hunne gezinnen vormen nu een soort erfe-
lijken adel, die zich een groot gedeelte van
het land, dat vroeger gemeenschappelijk be
zit was, heeft toegeëigend.
Toen het rijk zich in Azië uitbreidde,
werd ook het stelsel van de grensbescher
ming der Kozakken naar het Oosten over
gebracht, zoodat zich thans een onafgebro
ken strook van Kozakkengcbied uitstrekt
van de oevers van de Don tot aan de kusten
van den Grooten OceaanHet geheele ge
bied is in 11 deelen verdeeld en in elk is
een Kozakkenoorps met-eigen bestuur ge
vestigd.
Toen in 1873 de algemeene dienstplicht
werd ingevoerd, werd die ook voor de Ko
zakken geldig verklaard, zij mochten ech
ter, ten einde hunne militaire traditie te
handhaven, hunne oude organisatierechten,
echter met eenige wijzigingen, behouden.
De Kozakken bezitten groote uitgestrekt
heden vruchtbaar land en zijn vrijgesteld
van alle directe belastingen, maar in ruil
daarvoor moeten zij zelf voor hun uitrusting
zorgen, drie jaren voorbereidenden dienst
doen, dan twaalf jaar in het actieve leger
en vijf in de reserve. Zij vormen een con
tingent van ongeveer 330,000 man 890
escadrons en 108 compagnieën infanterie
met 236 stuks geschut. De Kozakken in ac
tieven dienst zijn in allo deelen van het
rijk van af de Pruisische tot de Chinee-
sche grens te vinden. Daar zij gehard zijn
tegen de grootste vermoeienissen en ont
beringen, zijn zij ook daar te gebruiken,
waar geregelde troepen geen dienst meer
kunnen doen. Zij bezitten in hooge mate de
eigenschap, die alle Russen in meerdere of
mindere mate hebben om zich gemakkelijk
aan de omstandigheden te kunnen aanpas
sen. Naar welk deel van Azië zij ook wor
den overgeplaatst, overal gevoelen zij zich
thuis, bouwen hunne huizen, bebouwen het
land, dat zij aan" de bewoners ontnemen en
leven als kolonisten, zonder daarbij hunne
militaire plichten te verzuimen.
Veel Russische deskundigen beschouwen
de organisatie der Kozakken als een ver
ouderd stelsel en zijn van meening, dat de
Kozakken in een Europeeschen oorlog van
weinig nut meer zijn. De Kozakken zelf
houden zich echter voor de beste troepen
van den Tsaar en Russische Kozakken had
den den schrijver herhaaldelijk verzekerd,
dat wanneer de Tsaar hun tijdens den
Krim-oorlog had toegestaan een flottilje
van kleine oorlogsschepen uit te rusten, zij
aan de Engelsche vloot evenzoo schade had
den toegebracht als hun voorouders aan de
Turksche galeien op de Zwarte Zee.
VOOR DE
(opgericht in 1848).
HOOFDBUREAU
Geopend: eiken werkdag van des morgens
half 10 tot des avonds half 9 uur.
BIJBUREAÜX:
Bloemgracht 33
Haarlemmerplein 4
BEIderdijkstraat 194
Ceintuurbaan 131
„Zeemanshuis" Kadijksplein 8
le v. Swindenstraat 19
Brederodestraat 103
geopend eiken werkdag des morgens van
half 10 tot half 1 en des avonds van
half 7 tot half 9 uur.
Mr. H. J. J. POST,
Directeur.
