iteliuis Ie
DE EERSTE
VIOOL
mg nieuw
J
de ichakel
ALG. NIEUWS BLAD
ALG. NIEUWS
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
DRUKKERS-UITGEVERS: F' SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT tO - BRESKENS - TEL.
18e Jaargang Nr. 997
Vrijdag 6 november '64
Verschijnt iedere vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,50 p. kw#; franco p. post f 1,90
Prijs der advertenties
12 ct. per m.m.; bij abonn. korting
Advertenties m brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 13 ct. extra
Telefoon*(01172) 429
(Slot)
Na de openingsrede van de burge
meester, verkreeg de Commissaris der
Koningin, jhr. mr. A. F. C. de Casem-
broot, het woord. Deze zei dat het bu
reau oorlogsdocumentatie weinig ken
nis heeft van de slag om de Schelde-
mond, alsmede van heel Zeeland. Deze
slag is beslissend geweest voor de be
vrijding van heel West Europa. West Z.
Vlaanderen zat in de misère, doch bo
ven de Schelde op Duiveland en Tholen
was het ook niet gering. Ik vraag me af,
wat men beter kan doen, 4 weken in de
gevechten zitten of 6 maanden verdre
ven zijn en honger lijden.
Volkomen ben ik het met u eens, dat
een monument op zijn plaats zou zijn.
In uw gemeente was het fanatieke punt,
het „Fort Frederik Hendrik", hetgeen
het meest omstreden is geweest.
Dat uw gemeentehuis het laatste in
Zeeland is, dat hersteld geworden is,
is niet te wijten aan de traagheid van
uw bestuur. Uw gedachte van eerst de
burgerij en dan het gemeentehuis, is
wel te waarderen. De plannen hebben
lang geduurd, desondanks hebt u als
zuinig huisvader steeds weer geld op zij
weten te leggen, tot een bedrag van
f 365.000,- was bereikt, waaruit nu al
les betaald is kunnen worden.
De papieren, die uit het gemeente
huis kwamen waren goed, doch moge
lijk zullen de stukken, die dit nieuwe
gemeentehuis zullen verlaten, nog beter
zijn. De wederopbouw van Breskens
ging hard en ik hoop, dat de sanering
van de noodwoningen even hard zal
blijven gaan.
Ik hoop, dat u ook hier de charmante
Visserijkoningin met haar hofdames
mag ontvangen, en ook dat het een
trekpleister voor de burgerij moge zijn.
Ik wens u nog veel vruchtbaar werk
toe, want er is nog veel te doen.
De heer K. Maas kwam als voorzitter
van het comité geschenk gemeentehuis
namens de gehele bevolking zijn geluk
wensen aanbieden. Hij zag vele jaren te
rug, toen Breskens slechts een werk
ruimte had voor secretariepersoneel.
Dat personeel bestond toen uit een
ambtenaar en de gemeenteveldwachter
bode: daarnaast was er nog een raads-
zaaltje en de woning van de hoofdon
derwijzer. Door steeds maar verbouwin
gen is er een werkruimte gevormd,
waarin het steeds toenemende perso
neel met moeite werd ondergebracht.
Zoals het altijd gaat met dingen die
men kwijt wil, heeft de oorlog slechts
dit ding gedeeltelijk verwoest.
Het siert het gemeentebestuur, dat
zij pas na de gehele opbouw aan een
eigen huis hebben gedacht. De bevol
king is u hiervoor dankbaar. Deze dank
meenden zij het best tot uitdrukking te
kunnen brengen door een blijvend ge
schenk. Dit geschenk weerspiegelt de
bewogen geschiedenis van de laatste 20
jaar. Onze gedachten gingen uit naar
een glas-in-lood raam, waarin tot uit
drukking moest komen de vernietiging,
FEUILLETON
door L. van Schooten
Deze mensen en nog vele anderen,
telkens wisselend, bevolkten „Het gou
den anker" op de wekelijkse soosavond.
Jaap was meegenomen door Van Her
pen en zijn goede humeur, zijn totaal
gebrek aan enige „deining" plus het
feit dat hij makkelijk een minder be
deelde kunstbroeder vrijhield, hadden
hem daar snel doen inburgeren. De
ouderen beschouwden hem als een man
die door zijn talent een plaats in hun
midden verdiende, de jongeren vonden
hem een geklofte vent, omdat hij hen
serieus nam en zo aandachtig kon luis
teren, wanneer ze hun lange theoriën
ontwikkelden over wat kunst moest zijn
en hoe het publiek die moest zien. Jaap
zelf voelde hoe door dit alles zijn hori
zon wijder werd, hoe hij hierdoor het
gevaar van een geestelijk eenrichtings
verkeer ontliep en al kwam hij niet
iedere week, hij zat graag op de soos.
Maar het was in zijn leven niet alles
de herrijzing en na de herrijzing de ak-
tiviteiten in onze kleine, maar levens
lustige gemeente. Kontakt werd gezocht
met de heer Antoine Mes te Middel
burg en hem werd opgedragen onze ge
dachten in beeld te brengen. Volgens
ons comité is de heer Mes hier volledig
in geslaagd. Een album, bestemd voor
het archief, vergezeld ons geschenk.
Wanneer het raam reeds lang in de
vergetelheid zal zijn, zal uit dit album
blijken, dat alle lagen der bevolking
hun steentje hebben bijgedragen.
De heer Th. Cambier sprak als oudste
raadslid woorden van waardering voor
het mooie gebouw en hoopte, dat er
vele en goede werkzaamheden zullen
worden verricht. Nog weinig weten wij
van de herindeling van West Z.-Vlaan
deren, veel geruchten doen de ronde,
doch daar blijft het bij. Het beste zou
zijn één gemeente in West Z.-Vlaande-
ren, waardoor dan geen gemeenschap
pelijke regelingen en vele brandweer
korpsen meer nodig zouden zijn. Er
zou een technische dienst geschapen
kunnen worden. De raadsleden hebben
middels een commissie gemeend een
uurwerk voor de raadszaal beschikbaar
te moeten stellen, waarop dan de tijd
in de gaten gehouden kan worden tij
dens de raadsvergaderingen.
Ds. Spaans sprak namens alle kerk
genootschappen in Breskens zijn geluk
wensen uit. Hij zei blij te zijn dat de
gemeenteraad is samengesteld uit alle
lagen der bevolking. Er is een relatie
tussen overheid en kerk. Ik ben blij dat
de kerk uitkomst heeft kunnen bieden
in „De Uitkomst" tijdens de verbou
wingsperiode. Ik hoop, dat Gods Zegen
mag rusten op het werk van de ge
meenteraad en dit werk mag bekronen
en stimuleren.
De heer P. J. Woittiez sprak namens
het gemeentepersoneel en zei dankbaar
te zijn met dit nieuwe gemeentehuis
ter vervanging van het oude krot, dat
mogelijk nog voor krotopruimingspre-
mie in aanmerking had kunnen komen.
Als blijk van waardering bieden wij een
vaas aan met een herfstbouquet, dat
een plaats heeft gekregen onder het
glas-in-lood raam.
Burgemeester A. P. Kostense van
Biervliet sprak namens de collega's uit
de omliggende gemeenten en meende
dat het een kroon op het werk is van
allen, die Breskens er boven op hebben
trachten te krijgen. In de 18 jaar dat u
Breskens geleid hebt, is de gemeente
uitgegroeid tot een belangrijke gemeen
te in de streek. U met de dynamische
gemeente gaan een goede tijd tegemoet.
Burgemeester B. Kolff uit Vlissingen
sprak namens de buurgemeente, waar
van de grens niet aan te wijzen is. Deze
grens geeft ons geen zorgen en wij heb
ben naar deze kant dan ook geen land-
honger. Er is geen gemeente zonder
zorgen. Toch hebben wij enkele dingen
gemeen, zoals de visserij en het bad-
strand. Als buurgemeente bied ik u een
rozengeur en maneschijn.
Reeds enige tijd bespeurde hij een
verandering in zijn verhouding tot San
dra. Voorheen was Sandra de zon ge
weest in zijn heelal, het middelpunt
waarom alles draaide. Hij had dat van
zelfsprekend gevonden en zij blijkbaar
ook. De laatste tijd kwamen er wolken
voor de zon.
Vroeger, wanneer hij thuiskwam, was
het Sandra die van alles te vertellen
had. Hij zelf praatte nooit zoveel, wei
nig over zijn werk, meestal over de kin
deren. Hij was een goed luisteraar. Hij
vond het leuk Sandra te horen praten,
te zien hoe ze voldaan was over de ma
nier waarop ze dit en dat had opge
knapt, haar zijn oordeel te horen vra
gen en tegelijk alvast duidelijk te ma
ken hoe ze dat oordeel verwachtte.
Nu, nu hij in deze gans nieuwe we
reld getreden was, was er opeens zoveel,
waarover hij met Sandra wilde praten.
Allerlei nieuwe gezichtspunten, nieuwe
problemen doemden voor hem op, hij
had allerlei belevenissen. Maar het leek
wel of Sandra daar maar weinig inte
resse voor had.
Wanneer Dick van Herpen op be
zoek kwam, die toch altijd vol attenties
voor Sandra was, kwam het vaak voor
dat Dick en hij samen het gesprek voer
den, terwijl Sandra nauwelijks geïn
teresseerd scheen. In deze tijd kwam
Olga hem veel nader, die zat altijd met
foto met een gezicht op Vlissingen aan.
De heer J. C. P. Loonen, architect,
dankte de toeleveringsbedrijven en
bouwvakkers voor hun medewerking.
Hij dankte het gemeentebestuur voor de
grote mate van vrijheid en vertrou
wen, welke als een prettige herinnering
bij hem zullen blijven.
De aannemer J. Barendregt memo
reerde nog eens de kritiek welke er was
bij de geboorte van het raadhuis, doch
toen de steigers weggingen deze kritiek
milder werd en zelfs helemaal verdween
toen de burgers een kijkje konden ne
men in het nieuwe gebouw.
Hierna wandelde het ganse gezelschap
naar het nieuwe gemeentehuis, waar
door de Commissaris der Koningin de
Nederlandse driekleur werd gehesen,
welke was aangeboden door het 6-jarig
dochtertje van raadslid De Jonge.
Vervolgens werd de deur ontsloten en
kon men binnen gaan. Het geschenk-
raam werd hierna eveneens onthuld
door de Commissaris der Koningin, ter
wijl burgemeester Eekhout uitleg gaf
van het door Antoine Mes vervaardigde
kunststuk.
De inrichting van het gebouw is als
volgt: door een ruime deur komt men
in een grote hal waar zich de sekretarie
bevindt. Links in die hal is de kamer van
de sekretaris en direct rechts de bode
kamer, met er naast een kamer die nog
een bestemming zal krijgen.
Op de verdieping is direct links de
burgemeesterskamer, tevens vergader
kamer voor B. en W. In het midden be
vindt zich de ingang naar de raad- en
trouwzaal, terwijl rechts nog een com
missiekamer is.
In de kelder bevindt zich het archief
en de gasstookinstallatie voor de cen
trale verwarming.
Boven de ingang is het wapen van
Breskens aangebracht, vervaardigd door
C. Clement uit Vught, die ook het
smeedwerk langs de trap heeft gemaakt.
In de hal zal nog een schilderij wor
den aangebracht, uitbeeldende Bres
kens' haven en vervaardigd door H.
Heren uit Middelburg, een geschenk
van het bouwteam.
Het geheel, dat een zeer keurige in
druk maakt, is in IV2 jaar gebouwd met
totale kosten van f 365.000,-.
0
Op uitnodiging van B. en W. hebben
alle collectanten van het gedenkraam
comité, de voorzitters der plaatselijke
verenigingen en de ambachtslieden vrij
dagavond een bezoek gebracht aan het
nieuwe gemeentehuis.
Burgemeester Eekhout kon dan ook
eengroot gezelschap begroeten en
schetste nog eens de toestand van een
vroeger gemeentehuis en een tegen
woordige. Breskens heeft nooit een ge
meentehuis gekend zoals het behoorde
te zijn. De diensten zijn steeds uitge
breider geworden en van één ambtenaar
ter sekretarie werden het er meerdere.
Na een uiteenzetting over de indeling
en over het gedenkraam, werden de
aanwezigen in de gelegenheid gesteld
het gebouw te bezichtigen.
Reeds vrijdagmiddag is het eerste hu
welijk in het nieuwe gemeentehuis vol
trokken, n.l. tussen de heer J. Roose en
wapperende oren te luisteren. En al
kibbelde ze veel en vaak met Dick, het
ontging hem toch niet dat deze twee
jongelui elkaar zeer goed verstonden.
Een enkele keer dacht hij maar dan
verwierp hij dat weer. Hij zag Van Her
pen teveel als collega, Olga nog te veel
als kind, Van Herpen als leraar, Olga als
leerling al zat ze niet bij Dick op
school.
Yvonne bleef hem het zonnetje in
huis. Onpartijdig verdeelde ze haar gun
sten onder vader en moeder, maar toch
voltrok er zich langzaam een haast on
zichtbare scheiding. Aan de ene kant
hij, Jaap en Olga, aan de andere kant
Sandra, die haar aandacht sterk op
Yvonne concentreerde. Sander stond er
buiten en er boven; dat hij zich het
meest interesseerde voor de gesprekken
van zijn vader en Van Herpen, raakte
niet zijn gevoels- maar zijn verstands
leven. Hij werd steeds meer de kame
raadvan zijn vader, maar hij zou nooit
naar bed gaan zonder zijn moeder een
nachtzoen te geven. Voor Sander was
moeder nog de eerste en enige vrouw
in zijn leven. Verder eiste de weten
schap hem voorlopig op.
Jaap merkte ook steeds duidelijker,
dat Sandra niet zo erg op Van Herpen
was gesteld. Ze was hoffelijk en gastvrij,
maar niet hartelijk. Van Herpen moest
dat ook wel merken, dacht hij, maar
bleef toch komen. Dat Olga een rol
helpen direct
W[ tegen brandend
maagzuur
WETENSCHAPPELIJK VERANTWOORD
mej. A. M. Versprille. Bij gelegenheid
van deze plechtigheid waren alle vier
de ambtenaren van de burgerlijke stand
aanwezig. Als aandenken kreeg het
bruidspaar een vaas aangeboden uit
handen van de burgemeester.
Ook zaterdag tijdens de bezichtiging
van het nieuwe gemeentehuis door de
burgerij, heeft het niet aan belangstel
ling ontbroken. Het was steeds een ko
men en gaan.
PLAATSELIJK NIEUWS
Oostburg
Raadsvergadering.
De gemeenteraad van Oostburg heeft
in zijn gehouden vergadering, onder
voorzitterschap van burgemeester J. v.
Leeuwen, verschillende bedragen voor
het onderwijs voorlopig vastgesteld.
Voor het Openb. kleuteronderwijs is
dit voor onderhoud van de schoolge
bouwen, verlichting, verwarming én
schoonhouden f 2525,05: onderhoud en
aanschaffing schoolmeubelen, ontwik
kelingsmateriaal, enz. f 878,53. De kos
ten bedoeld in art. 55bis van de l.o.-wet
zijn voor het Openb. gewoon lager on
derwijs f 7711,72: voor het Openb. uit
gebreid lager onderwijs f 9345,80. Ai deze
bedragen zijn in het jaar 1963 reeds
uitgegeven. De gemeentelijke vergoedin
gen voor het jaar 1963 bedragen voor
de R.K. lagere school f 11.600,29: deChr.
Nat. school f 6473,77; de R.K. Ulo school
f 4786,35 en voor de Chr. Nat Ulo school
f 3336,96.
Verwacht wordt dat per 1 nov. het
aantal leerlingen van de Openb. kleu
terschool „Prinses Marijke" 91 zal be
dragen. Door het ministerie van O. K.
en W. is voorlopig tot het einde van
het cursusjaar 1964-'65 rijksvergoeding
toegezegd voor het wettelijk salaris van
een tweede leidster naast de hoofdleid
ster. B. en W. stelden voor om mevr. J.
P. Kotvis-Jansen met ingang van 1 nov.
in tijdelijke dienst te benoemen aan
deze school. Met algem. stemmen ging
de raad met dit voorstel accoord.
De verordening op de heffing van le
ges ter secretarie werd aangevuld. In
het vervolg zal men bij het aanvragen
en uitreiken van visakten f 1,- per aan
vrage dienen te betalen.
De raad besloot voorts tot het aan
vragen van rijksvoorschotten en een
jaarlijkse bijdrage voor de bouw van
2 woningen. Het betreft hier een toeslag
van 2 woningen wegens toepassing van
de arbeidsuren besparende bouwmetho-
speelde, vermoedde hij niet, maar San
dra wel en dat verbeterde haar stem
ming ten opzichte van de jonge leraar
niet. Ze had voor Olga heel andere plan
nen en vergat dat zij, Sandra, het in
dertijd toch óók maar met een onder
wijzer gewaagd had, die voor de toe
komst nog heel wat minder beloofde
dan de begaafde Dick.
Liever dan thuis met Van Herpen te
praten, trok Jaap met hem naar de
soos. Ook die sombere vrijdagavond.
Jaap stond in de deur en overzag het
publiek ze waren er bijna allemaal.
De Koninck bespeurde hem en wenkte,
zijn forse grijze kop uit de schaduw
plots in het licht van de magere lamp
jes, die „Het gouden anker" illumineer
den.
Jaap stopte ineens voor een fel plak
kaat in bijna vloekende kleuren, maar
van een merkwaardig raffinement.
„Expositie Erika van Wittem" las hij.
„Welke ster is dat nou weer?" vroeg
hij Van Herpen.
„Erika? Hé ja, die is weer terug.
Nee, die heb je hier nog niet ontmoet.
Schilderes. Zéér gemengd bloed, beetje
Noors, beetje Brabants en ik geloof ook
nog een beetje Iers da's gevaarlijk,
zoals je weet. Daar heeft ze,ook haar
rooie haren van, echte, niet geverfd,
zoals bij Sonja".
De Koninck wist er meer van.
„Erika is terug, ja. Uit Joegoslavië en
