.J
HET ONMOGELIJKE HUWELIJK
ALG. NIEUWS BLAD
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
18e Jaargang Nr. 979
Vrijdag 3 juli 1964
Verschijnt iedere vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,50 p. kw.; franco p. post f 1,90
Prijs der advertenties
12 ct. per m.m.; bij abonn. korting
Advertenties m. brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 12 ct. extra
Telefoon (01172) 429
DRUKKERS-UITGEVERS: F4 SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT. 10 - BRESKENS - TEL,
PLAATSELIJK NIEUWS
Breskens
Raadsvergadering.
De Gemeenteraad van Breskens heeft
maandagavond een vernietigend oor
deel uitgesproken over de houding van
de voorzitter van Havenbelangen.
Tijdens de algemene vergadering van
deze Stichting zijn aan het adres van
het gemeentebestuur onheuse dingen
gezegd, die niet of gedeeltelijk niet
waar zijn. Krantenverslagen waren
aanleiding tot het stellen van vragen
aan het college van B. en W. door de
fractie van de P.v.d.A., Gemeentebelan
gen, de heer Carels en de heer Luteijn.
Op de vraag of de Vereniging
Havenbelangen, gevestigd te Breskens,
voordat mededelingen van vertrouwe
lijke aard werden gedaan in deze ver
gadering, contact heeft opgenomen met
het gemeentebestuur, antwoordden B.
en W. ontkennend. De wijze waarop dit
onderwerp, o.a. de overdracht van de
derde haven, aan de orde is gesteld
door de Ver. Havenbelangen, noem
de het gemeentebestuur in strijd met
de belangen van Breskens.
Uitvoerig werd tijdens de raadsver
gadering dere kwestie besproken.
De heer Vergouwe voerde het woord
namens alle raadsleden. Hij vroeg zich
o.m. af, wat de Ver. Havenbelan
gen heeft beoogd om op deze „lompe"
wijze in het openbaar vertrouwelijke
stukken betreffende de oeververdedi
ging te behandelen. Zeer kwetsend voor
de beide wethouders werd het genoemd,
dat de Ver. Havenbelangen na de dei
ning, die er vorige week was ontstaan
over de mededelingen in de openbare
vergadering, een bespreking belegde
met de negen raadsleden, doch de beide
wethouders, nota-bene de vertrouwens
mensen van de raadsleden, niet uitno
digde. De gehele havenmaterie is nog
in een onderhandelingsstadium. Daar
om is het zeer onjuist dat tijdens deze
onderhandelingen nog mededelingen
gedaan worden.
Met grote nadruk werd er door de
heer Vergouwe en later door de heer
Carels op gewezen, dat ergens de draad
tussen de Ver. Havenbelangen en het
gemeentebestuur weer moet worden
opgenomen, om het maken van verdere
brokken te voorkomen. Het is maar
moeilijk aan te nemen, zo betoogde de
heer Carels, dat men de mededelingen
willekeurig en klakkeloos gedaan heeft.
De fout ligt bij de Ver. Havenbelan
gen, zo werd door de raadsleden be
toogd, doch met verdeeldheid over een
zo belangrijke materie als de havens
bereiken we niets.
Het antwoord van B. en W. kwam
van wethouder Zegers, die het een ge
lukkige omstandigheid vond dat de
raadsleden in Breskens wel hun mond
mogen opendoen om vragen te stellen.
Het was hem niet bekend, dat er ooit
een bepaald overleg is geweest tussen
de Ver. Havenbelangen en het gemeen
tebestuur. Er is nooit geen overleg van
die zijde geeocht.
Wethouder van der Hooft ontkende
FEUILLETON
Een Groningse familieroman
door Henk van Heeswijk.
Om
„En?"
half acht was Arie beneden.
„Ik heb wel een plan. Vanmiddag,
na het eten, vertel ik het je wel".
„Weet je een oplossing?"
Ze haalde haar schouders op. „Hier
voor is geen oplossing. Het klinkt hard,
maar het is de waarheid. Stil, daar
komt Hennie".
's Middags, toen de meisjes de tafel
afgeruimd hadden en de kinderen naar
buiten waren gegaan, rookten ze een
sigaret op de bank bij het raam en ver
telde Bep wat ze van plan was.
„Ik rijd morgen naar Den Haag. Het
adres heb ik. Per slot van rekening ben
ik een zuster van Riet, dus kan ik dit -
ook al omdat ik een vrouw ben - het
beste bespreken. Hij is de schuldige,
dus hij moet er maar voor zorgen dat
ze verdwijnt uit Flip's leven. Hoe, dat
is zijn zaak, niet de onze. Ik vind het
ontzettend verschrikkelijk, voor Flip
net zo erg als voor dat aardige, rustige
kind. Maar dit kan natuurlijk niet".
Arie zuchtte. „Bep, meid, wat haal
je op je hals".
fel, dat er ooit enig meningsverschil
omtrent de havens in het college van
B. en W. geweest zou zijn. Hij vroeg zich
af, of er in Breskens nu geen andere
weg bewandeld kan worden dan direct
actie-comité's te vormen en zich te
verweren tegen plannen, die nog niet
eens vast staan. In de vergadering van
de Ver. Havenbelangen is met cijfer
materiaal gewerkt, dat niet juist is en
niet juist gehanteerd werd. Was het
nu persé nodig om alles wat met de
E.E.G. te maken heeft, af te keuren?
Dit is van een Ver. voor Havenbelangen
toch wel erg kort gezien. Er zijn tus
sen het gemeentebestuur en Rijkswa
terstaat zeer goede contacten. Die wil
len we graag handhaven en niet laten
vertroebelen.
De voorzitter gaf daarna nog een
historisch overzicht van de plannen
voor de derde haven die geponeerd zijn,
nadat gebleken was, dat aan haven
en kadeuitbreiding een grote behoefte
was. De Minister van Rijkswaterstaat
stelde op de begroting van 1959 een
pest van f 300.000,- voor voorbereiden
de werkzaamheden. Ook in 1960 kwam
dit bedrag op de begroting, daarna niet
meer. Er zijn verschillende besprekin
gen geweest waarin o.a. de vraag is ge
poneerd, of de streek West Z.-Vlaande
ren er niet voor zou voelen deze ha
vens over te nemen. De streek, de Ont
wikkelingscommissie West Z.-Vlaande
ren, aangevuld met enkele mensen uit
de industrie en van de Ver. Havenbe
langen, hebben toen gesteld dat het
niet juist zou zijn de havens van Bres
kens in handen te leggen van een
streek-n.v. of iets dergelijks. Deze ha
vens zouden door Breskens zelf, in nau
we samenwerking met Rijkswaterstaat,
beheerd moeten worden. Het gemeente
bestuur van Breskens houdt vast aan
de toezegging van de Minister van Wa
terstaat, in Breskens een derde haven te
zullen aanleggen zonder dat hierbij
restricties worden opgelegd.
De voorzitter vertrouwde er op, dat
Rijkswaterstaat deze toezegging wel
gestand zal doen. Een belangenvereni
ging, aldus de voorz., heeft een andere
verantwoordelijkheid als een gemeente
bestuur. We willen graag samen gaan
werken, doch de Ver. Havenbelangen
kan niet op de stoel van B. en W. gaan
zitten.
Nadat nog een aantal vragen gesteld
waren omtrent deze voor Breskens be
langrijke havenkwestie, diende de heer
Vergouwe een motie in, waarin werd
gesteld dat de mededelingen van de
voorzitter van de Ver. Havenbelangen
gedaan in de openbare vergadering
niet juist zijn geweest. Zij stelt vast
dat de raad haar instemming betuigt
met de handelingen van B. en W. De
heer Carels verzette zich tegen deze
motie, die hij niet nodig noemde.
Hoewel de aanval op het gemeente
bestuur niet erg fatsoenlijk is te noe
men, zo verzekerde de voorzitter hem
nogmaals, zullen we, als de Ver. Ha
venbelangen hierem vraagt, graag eens
van gedachten wisselen over het ha
venprobleem. Het eerste contact dient
dan echter uit te gaan van de Ver. Ha
venbelangen en niet van het gemeente
Ze keek hem verwijtend aan. ,.Als jij
een betere oplossing weet, houd ik me
aanbevolen. Doch dit is een kwestie,
die we meteen radikaal uit de wereld
moeten helpen. En Flip moet hiervan
natuurlijk onkundig blijven. Tcnnie
moet maar een redelijk argument ver
zinnen. Hij zal waarschijnlijk wel een
of andere functie hebben in Den Haag.
Wacht eens Jenny is winkeljuffrouw
in een modemagazijn zou hij een
gewoon ambtenaartje gebleven zijn?
Vader had het vroeger altijd over
„deze veelbelovende jongeman". Maar
we hebben nooit meer wat van hem
gehoord. Zou het hem na de oorlog
soms niet zo best zijn gegaan?"
Hij haalde zijn schouders op. „Ik
weet het niet. Ik heb van die heie fa
milie nooit meer wat gehoord. Nou, ik
maar weer. Hoe wil je naar Den
Haag?"
„Met de wagen natuurlijk. Misschien
is het wel eens goed, dat ik er een dag
je tussenuit knijp. De meisjes kunnen
het voor één dag best aan".
De volgende morgen omarmde hij
zijn vrouw en kuste haar aangedaan.
„Goede reis. Doe voorzichtig en voor
de rest ik denk, dat dit jou wel toe
vertrouwd is".
„Dank je, Arie. Ik hoop vanavond een
beetje bijtijds thuis te zijn".
„Haast je maar niet. Wij redden het
wel".
bestuur. De motie van de heer Ver
gouwe werd tenslotte aangenomen, met
de stem van de heer Carels tegen.
Mej. J. van Noorden werd door de
raad benoemd als tijdelijk kleuterleid
ster aan de Openbare kleuterschool.
De raad drong er met grote klem op
aan, dat het gemeentebestuur stappen
onderneemt om uitbreiding te verkrij
gen van het aantal telefoonaansluitin
gen in Breskens. Er is een lange wacht
lijst van gegadigden, w.o. o.m. de cam
ping van N.V. Zeebad, die met een druk
seizoen voor de boeg, groot gebrek heeft
aan een telefoonaansluiting.
Voor de kleuterschool werd voor
f 2.508,- aan nieuw schoolmeubilair
aangekocht, daar de oude kleutersets
versleten zijn. De R.K. school kreeg op
haar verzoek het benodigde crediet
voor de aanschaffing van enkele T.L.-
buizen in een der schoollokalen.
De verordening op de nieuwe bij
standswet werd door de raad vastge
steld.
Aan de fa. Mollet te Hoofdplaat wer
den riolering- en bestratingswerken ge
gund in het uitbreidingsplan West voor
een bedrag van f 152.850,-. De raad ver
leende opdracht tot uitvoering van het
werk en voteerde een crediet van ca.
f 168.150,- voor deze werken.
De heer H. Vermeulen had de raad
verzocht om financiële medewerking
voor de aanschaf en aflossing van een
nieuw te bouwen vissersvaartuig. Deze
aanvrage werd tijdens de vorige raads
vergadering aangehouden voor het
aanvragen van een E.T.I.-rapoprt. De
heer de Kruijter meende dat de door
het E.T.I. gehanteerde cijfermateriaal
niet juist was en vroeg een nader on
derzoek voordat op dit verzoek afwij
zend werd beschikt. Nadat hierover zeer
uitvoerig was gesproken, ging de raad
er mee accoord dat nieuw cijfermate
riaal op tafel moet komen.
In het uitbreidingsplan werden ver
schillende percelen grond verkocht, o.a.
aan de fa. Cruson voor de bouw van
drie woningen aan de Westlandstraat.
Vastgesteld werd een regeling met de
fa. Bron te Waterlandkerkje voor het
ophalen van het huisvuil. Daar het ge
meentebestuur bezwaren had tegen de
vastgestelde gemeenschappelijke rege
ling werd deze door de raad op voor
stel van B. en W. niet aanvaard. Daar
met de fa. Bron nog geen overleg is
gepleegd omtrent deze gang van za
ken, machtigde de raad B. en W. om
met de vaststelling van het contract
naar bevinding van zaken te handelen.
De raadsleden betreurden het, dat men
niet kan deelnemen aan de gemeen
schappelijke regeling, doch konden de
bezwaren van B. en W„ dat deze dienst
geen rechtspersoonlijkheid zou krijgen,
volkomen onderschrijven.
Biervliet
Geslaagd.
Aan het Koninklijk Conservatorium
te Gent slaagde voor het einddiploma
de heer J. Anthonisse Jr. voor trompet
en slagwerk A. Het diploma werd be
haald met de aantekening „met lof".
Gedurende de lange rit van Haren
naar Den Haag zette Bep alle gedach
ten over het komende gesprek van
zich af. Als het eenmaal zover was,
dat ze tegenover de vader van Jenny
zat, was het nog vroeg genoeg. Ze wil
de de<ze dag tenminste ook nog een
beetje genieten. En ze was in jaren
niet in het westen van het land ge
weest.
Tegen het middaguur bereikte ze
Den Haag. Ze wilde in ieder geval niet
het risico lopen dat ze Jenny thuis
trof, dus besloot ze eerst maar ergens
te gaan eten. Ze reed rustig door en
kele straten en ging tenslotte door
naar Scheveningen, waar ze een gele
genheid uitzocht die haar wel aan
stond. Het was er niet overmatig druk.
Bij het raam zocht ze een plaatsje, zo
dat ze een ruime blik had over het
grote plein met zijn drukke verkeer.
Ze koos met zorg een diner, nam een
kop koffie vooraf en rookte een siga
ret. Hè, zo'n dag er helemaal uit was
toch wel prettig. Jammer, dat ze zo'n
beroerde missie te vervullen had. Het
zou ook te mooi zijn, als het leven al
tijd maar zonder schokken verliep.
Voor de maaltijd nam ze rustig alle
tijd en genoot van het uitstekend be
reide eten. Na afloop tracteerde ze zich
zelf op een ijscoupe en bleef nog een
half uurtje kijken naar het plein. Te
gen twee uur stapte ze weer in haar
Schoondljke
Raadsvergadering.
Raad verwijt B. en W. niet de juiste
weg bewandeld te hebben in een
on teigeningsk wes tie
In de Raad van Schoondijke werden
bijzonder harde noten gekraakt. Het
ging om een voorstel van B. en W.
om een ontbinding van de pachtover
eenkomst aan te vragen met de heer J.
van Luijck te Schoondijke en eventueel
hiervoor een rechtsgeding te voeren.
De heer van Luijck pacht een 65 are
grond, die indertijd door de gemeente
is aangekocht voor het uitbreidings
plan. De bestemming uitbreidingsplan
ligt reeds jaren op deze grond.
Burgemeester J. C. Hoftijzer deelde
mede, dat hij verschillende malen ge
probeerd heeft met de heer van Luijck
tot een minnelijke schikking te komen,
doch de heer van Luijck wenste op deze
voorstellen niet in te gaan. Hij wilde
geen geld doch de grond behouden.
Daar, aldus de voorzitter, het algemeen
belang moet voorgaan en dat van een
enkele moet wijken voor het algemene
nut, stellen B. en W. voor ontbinding
te vragen van de pachtovereenkomst.
Het was de heer De Badts die het de
bat opende. Hij oordeelde dat B. en W.
niet alles hadden geprobeerd om de
grond op minnelijke wijze in handen
te krijgen. Waarom, zo vroeg hij zich
af, werden geen schatters benoemd om
de pacht van de grond, die nog voor zes
jaar geldt, te laten schatten? Aan de
hand van het rapport had dan ge
tracht kunnen worden om tot een ver
gelijk te komen. De gemeente heeft,
aldus spr., deze kans laten gaan.
De heer Verkruijsse vond het een
bijzonder onverkwikkelijke zaak. Je
procedeert toch niet zo maar tegen je
eigen gemeentenaren? Waarom geen
commissie ingesteld, die een rapport
opstelt. Aan de hand van dit rapport
zou men dan nog eens met de pachter
kunnen praten.
De voorz. voerde aan, dat getracht
is met de pachter te praten, doch deze
was niet bereid tot enig vergelijk te
komen; hij wilde slechts de grond be
houden. Dan is iedere vorm van gesprek
onmogelijk en is er geen grond voor
een vergelijk.
De raadsleden waren het met deze
visie niet eens. Zij vonden dat eerst al
les in het werk gesteld moet worden
om een vergelijk te verkrijgen. Pas
daarna gaat men procederen. Uitvoerig
zette de voorz. de gehele gang van za
ken uiteen, er met nadruk op wijzend,
dat de pachter reeds lang wist dat eens
de grond door de gemeente zou worden
opgeëist. Nadat verschillende raadsle
den nog eens hun licht hadden laten
schijnen over deze zaak en ook van de
zijde van B. en W. zeer uitvoerig was
ingegaan op deze materie, werd het
voorstel in stemming gebracht. De
stemmen staakten met drie stemmen
voor, die van de beide wethouders en
de heer Neele, terwijl de overige raads
leden tegen stemden. In de volgende
vergadering, die dan misschien voltal
lig zal zijn, de heer van Baal was met
wagen en reed met een kalme gang
naar het Goudenregenplein, waar de
familie Van Hilst resideerde.
Vlak bij de woning kon ze gelukkig
haar wagen kwijt, deed hem stevig op
slot en belde aan. Een jong meisje
opende de deur en keek haar vragend
aan.
„Is meneer Van Hilst thuis?"
„Ja, mevrouw".
„Ik zou meneer graag willen spreken.
Mijn naam is mevrouw Schras, uit Ha
ren bij Groningen".
Het meisje had zeker bepaalde or
ders, want ze maakte nog geen aan
stalten om de bezoekster binnen te la
ten.
„Kan ik zeggen, waar het over gaat?"
vr^eg ze in onbehouwen Nederlands.
Bep toonde haar liefste glimlach.
„Een familie-aangelegenheid. Ik ben
eh de moeder van Flip Schras Kent
u die?"
Nu verhelderden haar ogen. Meteen
ging de deur wijd open. „Komt u bin
nen, mevrouw".
Enige ogenblikken later zei het meis
je: „Meneer zal u graag ontvangen,
mevrouw. Mag ik u voorgaan?"
Bep's hart klopte luid, toen ze achter
het meisje een klein vertrek betrad.
Bij het raam zat een man, die zijn
hcofd omdraaide en de bcoekster on
derzoekend aankeek. Ze herkende Ton-
nie van Hilst onmiddellijk. Onnoeme-
