CORSETTENOOSTBUPO
J
HET ONMOGELIJKE HUWELIJK
iPJt.
YUcalaalcadeau
suède mantel
vanaf f 149,-
alg. nieuws blad
voor west zeeuws-VLAAN
r~
DEREN
17e Jaargang Nr. 949
Vrijdag 29 nov. 1963
Verschijnt iedere vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,15 p. kw.; franco p. post f 1,50
Prijs der advertenties
10 ct. per m.m.; bij abonn. korting
Advertenties m. brieven onder nr.
of bij ons te bevragen ?.oct. extra
Telefoon (01172) 429
DRUKKERS-UITGEVERS T" SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL.
W - GiftO 35ÉJ296
MEDISCHE
Plaatselijk Nieuws
Breskens
Laatste pan op nieuw gemeentehuis.
Vrijdag legde de burgemeester van
Breskens, de heer A. J. Eekhout, de
laatste pan op het in aanbouw zijnde
gemeentehuis te Breskens.
Een dergelijke gebeurtenis pleegt nu
eenmaal niet onopgemerkt voorbij te
gaan, waarom dan ook de aannemer, de
Fa. Christiaansen uit Oostburg aan öese
gebeurtenis een officieel en feestelijk
cachet had gegeven.
Rond vijf uur vrijdagavond besteeg
de burgemeester, hiertoe door de fir
mant J. Barendregt uitgenodigd en zoals
de burgemeester later erkende met
knikkende knieën, de zwiepende ladder,
om zo'n 8 meter boven de grond staan
de, op de bouwstelling de „laatste" pan
op het dak van het nieuwe gemeente
huis te leggen, vanaf de grond gadege
slagen door de raadsleden, de beide
wethouders, de architect J.C. P. Loonen,
uit Breskens, de heren D. J. Ornee en J.
Meijaard, de gemeente-opzichters, de
heer C. M. Zuijdweg, dir. van de Centra
le Dienst voor Bouw- en Woningtoezicht
onderaannemers en leveranciers. De
beide wethouders waren van meer nabij
getuige van de officiële daad van de
burgemeester. Het leggen van de laatste
pan werd door de toeschouwers op de
grond met handgeklap begroet.
Toen de burgemeester, de beide wet
houders en de heer Barendregt zich
weer bij het gezelschap op de grond
hadden gevoegd, begaf men zich naar
het restaurant van de heer Scherbeijn,
dit op uitnodiging van de aannemer, al
waar voor aanvang van de maaltijd het
gezelschap zich gezellig met elkaar on
derhield.
Na een traditioneel palingmaal, sprak
de heer Barendregt de aanwezigen toe.
Hij heette hen van harte welkom. Een
paar maanden geleden hebben we de
eerste steen gelegd, nu is de laatste pan
gelegd. Ik hield mijn hart vast, toen de
burgemeester de ladder op ging, zo'n 8
meter boven de grond. De eerste steen
is belangrijk voor de gemeente, de laat
ste pan is belangrijk Voor de aannemer,
want dan krijgt hij weer een termijn.
Hoewel we nu nog niet windvrij zitten,
zitten we toch droog. Zich tot zijn werk
nemers richtende, die allen aanwezig
waren, zei de heer Barendregt, dat hij
het prettig heeft gevonden dat vandaag
gepresteerd is, wat de baas in zijn hoofd
had. De heer Barendregt zei, toen hij
zich op het dak van het gemeentehuis
bevond, zag hij als het ware Breskens
aan zijn voeten liggen. Ik zag veel
bouwrijpe grond. Hiervoor maakte hij
het gemeentebestuur een compliment,
nimmer heb ik in Breskens moeten wer
ken. zonder dat de openbare werken ge
reed waren. Uw huis is nu onder dak, nu
krijgt U andere mensen te zien, die de
verdere afbouw van het nieuwe gemeen
tehuis ter hand zullen nemen. Eenmaal
gereed hoop ik, dat uw gemeentebestuur
in het gemeentehuis die besluiten zal
kunnen nemen, welke in het belang van
Breskens zullen zijn. De heer Baren-
FEUILLETON
Een Groningse familieroman
door Henk van Heeswij k.
Hij drukt zacht haar hand en houdt
die even vast. „Er blijven altijd moge
lijk heden over in het leven. Ik zal je
mijn adres geven. Hij haalt zijn porte
feuille voor de dag en neemt er een
kaartje uit en legt dat voor haar neer,
en als je denkt, dat ik je kan helpen,
kom dan maar gerust naar me toe. Of
bel me. Je kunt altijd op me rekenen,
Riet". v
Ze kijkt naar hem, met een matte
glimlach op haar gezicht. „Dank je,
Arie", antwoordt ze, maar tegelijktijdig
betrekt haar gezicht en opeens houdt
ze haar hand voor haar mond. Arie ziet
haar wegtrekken en bleek worden.
„Wat is er?" vraagt hij ongerust,
„voel je je niet goed?"
„De W.C." stamelt ze, overeind ko
mend „Ik
Hij wijst naar een deur. „Daar", zegt
hij, niet begrijpend, waarom ze ineens
zo bleek ziet. Intussen is ze al weg. Hij
ziet haar door de deuropening verdwij
nen en schudt niet-begrijpend zijn
hoofd. Misschien heeft ze het op die
dregt zei voornemens te zijn in de win
ter aan de bouw van het nieuwe ge
meentehuis voort te zullen gaan op de
voorwaarden door minister Bogaerts
aangegeven, dit zal van mijn mensen
offers vragen, maar ook van de gemeen
te een „offertje" op het financiële
vlak, overeenkomstig de door de Mini
ster uitgegeven richtlijnen.
Burgemeester Eekhout voerde hierna
het woord. Mijnheer Barendregt, toen
wij drie maanden geleden bijeen waren
voor de eerste steenlegging en sprak
over het leggen van de laatste pan, had
ik niet gedacht dat dit zo gauw zou ge
beuren. Hiervoor mijn compliment!
Over uw hoofd wil ik Uw mensen dan
ken voor hetgeen zij gepresteerd hebben
Wij willen hier in Breskens mee met de
polsslag van deze tijd, deze polsslag gaat
wel hard in Z. Vlaanderen. Enkele ja
ren. geleden werd Terneuzen als indu
striekern aangewezen, wij worden mee
getrokken. Wij moeten trachten de
leefbaarheid van Z. Vlaanderen op te
voeren. In Breskens zijn wij nog ge-
handikapt dloor de vele noodwoningen.
Het is zaak deze zo gauw mogelijk door
nieuwe te vervangen, immers hoe meer
mensen er uit de noodwoningen weg
trekken, hoe meer het overblijvende
deel verpaupert. Burgemeester Eekhout
wees in dit verband ook op de openbare
werken, die nog moeten worden uitge
voerd op klorte termijn.
Hij vroeg zich af, of ook voor West Z.
Vlaanderen niet de tijd is aangebroken
om tot meer rationele bouw te komen,
evenals in Oost Z.-Vlaanderen. Rationa
lisering is niet alleen een modewoord,
maar dwingende noodzaak. Daarom
moet men tot bundeling der krachten
komen. Nogmaals hartelijk dank, dat U
ons voor deze gelegenheid hebt uitgeno
digd. Ik hoop, dat U op Uw terrein nog
veel voor de gemeente Breskens zult
kunnen doen, aldus beëindigde burge
meester zijn toespraak.
De heer J. Barendregt richtte zich nu
tot de heren Van Haneghem en Note-
baart, de beide oud-wethlouders, de
voorbereiders van het plan voor het
nieuwe gemeentehuis en tot de heren
van de firma Wodttiez, die het bijna
ongelooflijke hebben gepresteerd door
op het juiste moment de benodigde ma
terialen, waar ook vandaan aan te voe
ren. Begin september werden de bestel
de dakpannen door de fabriek opgezegd
en mede dank zij de medewerking van
de architekt werden ze toch nog op tijd
geleverd. De heren Woittiez hebben ge
meend het gezelschap iets te moeten
aanbieden, wat ik gaarne uit Uw naam
heb aanvaard. De burgemeester dank ik
hartelijk voor de woorden tot onze fa.
gezegd. Het is nu 18 jaar na de be
vrijding en nog wonen er mensen in W.
Z. Vlaanderen en ook in Breskens in
noodwoningen, ik ben het met u eens,
dat deze op korte termijn moeten ver
dwijnen.
Na nog enige tijd gezellig bijeen te
zijn geweest ging het gezelschap uiteen,
onder de indruk van het inmiddels be
kend geworden aanslag op het leven van
president Kennedy.
ROUWBRIEVEN
Fa. SMOOR DE HULSTER, Breskens
brug wel te pakken gekregen, in die
wind en die regen. Of heeft ze kou ge
vat achter op de fiets. Hij was steeds in
beweging, maar zij zat stil. Straks
wordt ze nog ziek.
Een paar minuten later komt ze te
rug. Haar gezicht is nog steeds met een
dodelijke bleekheid overtogen, maar ze
probeert te glimlachen. „Het is alweer
over", zegt ze zacht. „Ik heb dat wel
meer".
„Wil je soms nog een kop koffie? Of
wat anders?"
Ze gruwt, alleen al bij het denkbeeld.
„O, neen, alsjeblieft. Ze gaat weer
zitten en leunt achterover in de stoel.
Even kijkt ze hem van terzijde aan en
dan klinkt het dof :van haar lippen
„Misschien begrijp je het nu
Maar Arie Schras, enige zoon, weinig
met meisjes omgegaan en zonder enige
ervaring, begrijpt er nog steeds niets
van. „Misschien kan ik ergens een taxi
krijgen oppert hij, hoewel hij zelf
niet veel geloof hecht aan zijn eigen
veronderstelling.
„Welnee, ik loop straks wel. Dat is
het beste voor me", antwoordt ze
nonchalant. „Bovendien, het is al weer
voorbij".
„Zou je niet naar een dokter gaan?"
vraagt hij voorzichtig.
Ze lacht en op cynische toon ant
woordt ze: „Daar ben ik al geweest.
Daarom juist".
Retrenchement
Raadsvergadering
De raad van Retranchement kwam
vrijdagavond in voltallige zitting bijeen
onder voorzitterschap van burgemeester
J. A. Leenhouts, die bij de aanvang van
de vergadering zijn voldoening uitsprak
over de thuiskomst van de echtgenote
van wethouder Almekinders ,die na een
ernstig ongeluk wekenlang in het zie
kenhuis te Oostburg werd verpleegd.
De voorzitter deelde mede, dat ter
wille van het verkeer enige lindebomen
in de straten moesten worden gerooid.
Ter verfraaiing van de straten zullen B.
en W. waarschijnlijk, waar dit mogelijk
is rozenstruiken doen aanbrengen.
Voorts deelde de voorzitter mede, dat
B, en W. in principe medewerking heb
ben toegezegd aan het plan tot het
stichten van een centrale vuilnisop
haaldienst voor geheel West Zeeuwsch-
Vlaanderen.
Bij de ingekomen stukken was een
schrijven van het ministerie van Sociale
Zaken enVoIksgezondheid, waarbij de
toegezegde subsdies voor herstel van de
wallen en bastions, alsmede de aanleg
van een openluchttheater verlengd
wordt tot 1 april 1965.
Aan de onderwijzeres der o.l. school,
mej. A. A. de Dreu op haar verzoek, met
ingang van 1 januari a.s. eervol ontslag
verleend onder dankzegging voor de
door haar bewezen diensten.
Een verordening werd vastgesteld tot
regeling van de bezoldiging van de ge
meentewerkman. B. en W. deelden mede
dat de prestatiebeloning voor hem is
vastgesteld op 8 pet voor 1963. In ver
band met opmerkingen van de heren
Kornelis en Versprille merkte de voorz.
ter op, dat voor het jaar 1964 de presta
tiebeloning nog nader zal worden bezien
De destructieverordening werd ge
wijzigd. Het voorstel van B. en W. tot
het verlenen van financiële medewer
king volgens het algemeen plan ten be
hoeve van de aansluiting op het elektri
citeitsnet van de onrendabele percelen
werd goedgekeurd. De kosten voor de
gemeente bedragen minimaal f 1000,
per perceel. Er zijn nog acht onaange-
sloten percelen, waarvan 7 bewoners zo
spoedig mogelijk tot aansluiting willen
overgaan.
B. en W. hopen, dat ook de achtste als
nog om zijn gemeenschapszin te tonen
tot aansluiting zal besluiten.
Vastgesteld werd een verordening
houdende algemene bepalingen voor het
in bouwexploitatie brengen van gronden
door particulieren.
Aan de plaatselijke vereniging voor
vreemdelingenverkeer werd voor 1964
een subsidie toegezegd van f 150,
Voor 1964 zal bij de Bank voor Neder
landse gemeenten een rekening-cou
rantovereenkomst worden aangegaan
tot een bedrag van 5000,
„Nou? En wat zei hij?"
Ze slaakt een diepe zucht. „O, Arie,
asjeblieft, ik kan er niet tegen. Laten
we naar huis gaan. Het is al laat"
De jongeman rekent af en snapt niet,
waarom de 'ober veelbetekend grinnikt.
En dan lopen ze in het donker de Oos-
tersluis over naar het Damsterdiep. Hij
met de fiets aan de hand, het meisje
naast hem. Het is niet druk in de ver
duisterde straten met de dode etalages.
Als ze de Herestraat kruisen, glijdt er
een tram voorbij en de enkele passagiers
in de wagen zijn ternauwernood te zien.
De tram verdwijnt 'om de hoek bij het
Hereplein. Hun voetstappen klinken hol
over de tegels van het Gedempte Zui-
derdiep. Hij loopt met haar mee langs
de Westerkade, de A-weg en de Taco
Mesdagstraat. Ze draaien de hoek om,
de Kraneweg in en dicht bij huis zegt
het meisje plotseling: „Arie, je zei, dat
je me wil helpen, als het nodig zou zijn.
Niet?"
„Maar natuurlijk, Riet. Niets zou me
liever zijn dan dat. Zeg maar, wat ik
voor je doen kan".
Ze blijft opeens stilstaan en draait
zich naar hem toe. „Als ze thuis
begint ze haperend, „als vader als
ze me het huis uitjagen mag ik dan
een poosje bij jullie komen?"
Hij begint er steeds minder van te
begrijpen. „Maar natuurlijk, dat mag
altijd. Maar niemand weet toch van
£en.
dat zeker in de
smaak zal vallen.
Wij ontvingen zojuist de
nieuwe modellen
INCA SUÈDE
MANTELS,
waarvan de modellen en
kleuren zo geslaagd zijn,
dat het de goede Sint
moeilijk zal vallen een
keus te maken.
INCA SUÈDE is een
naam met wereld
reputatie, dat is ook
St. Nicolaas bekend.
En de prijzen
Die vallen best mee. Wij
tonen U reeds zo'n goede
Voor Uw betere St. Nicolaas-
cadeaux
eerst
kijken KI IKKH
bij
Uw Modehuis
in Vlissingen 1
Bij de rondvraag wees de heer Korne
lis op de onvoldoende straatverlichting.
Ook de heer Lauret was hierover niet
tevreden en zou wel graag zien, dat er
b de Achterweg op Terhofstede een
lichtmast kwam. Als de financiën het
toelaten zullen B. en W. de gehele
straatverlichting eens onder de loupe
nemen. Tenslotte vroeg de heer Lauret
verbetering van de afwatering op Ter
hofstede.
Biervliet
Raadsvergadering.
De raad van Biervliet kwam Wjens-
vanavond? Dit blijft onder ons".
Misschien heeft ze niet naar hem ge
luisterd, misschien ging zijn antwoord
langs haar heen, want ze vervolgt, ter
wijl ze met haar voet over de stenen
schuifelt: „Ik heb wat geld opgespaard.
En als het dan Zover is, kan ik alles zelf
betalen, zie je? Het ziekenhuis en zo".
Arie Schras, 22 jaar, alleenwonend
met zijn moeder in het grote huis naast
de opslagplaats aan het Reitdiep, die
noch in theorie, noch in de praktijk
veel van het leven wist, knippert met
zijn ogen en moet dit even verwerken.
„Waarom moet je dan naar het zieken
huis? Heb je een kwaal of zo? Moet je
soms geopereerd worden?"
Op dit moment schiet het meisje in
de lach. Maar het is een wrange lach en
eigenlijk staat het huilen haar veel na
der. Nu heeft ze eindelijk door, dat deze
jongen totaal onervaren is en er inder
daad nog niets van begrepen heeft. Zal
ze hem in vertrouwen nemen? Hij wil
haar helpen, heeft hij gezegd en ze her
innert zich de schuchtere Arie Schras
nog wel van vroeger, die haar altijd zo
hunkerend aankeek. Die altijd zo voor
zichtig was als hij met haar danste. En
die zich gelukkig voelde, als hij met
haar meefietste naar huis. Hij weet niet.
En hij snapt niet. Iemand moet het we
ten denkt ze bij zichzelf. Ik kan het ge
heim alleen niet meer dragen. Als maar
één het ook weet, een vertrouwde.
