DE KLOOF
vJ
Visserijfeesten te Breskens
ALG. NIEUWS BLAD
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
ijtt Jaargang - Nr. 935
Vrijdag 23 aug. 1963
Verschijnt iedere vrijdag
A bonne mentspr ijs
f 1,15 p. kw.; franco p. post f1,50
Prijs der advertenties
10 ct. per m.m.; bij abonn. korting
Advertenties m. brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon (01171) 429
DRUKKERS-ÜITGEVERS 'Ff SMOOR i DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL.'*» - GiRO 3t>S29b
ondanks minder gunstig weer
toch goed geslaagd
Wanneer men later nog eens aan de
Visserijfeesten van 1963 terugdenkt,
zullen deze in gedachten steeds geboek
staafd blijven als de feesten, die on
danks de zware regen en onweersbuien,
in een opgewekte stemming gevierd zijn.
Het begon donderdagmiddag al, di
rect na de opening van de visserijfees
ten, toen de jeugdige hengelaartjes on
der dreigende regenwolken zich rondde
haven schaarden en als volleerde vis
sers stonden te jongleren met hengels
en werpmolentjes.
De Visserij-koningin gaf ook nog
blijk van belangstelling door de zeer
jeugdige vissers persoonlijk te komen
aanmoedigen. Breskens' hengelsport
vereniging „De Zeekrab" had de prijs
uitreiking in de vismijn later op de dag
op uitstekende wijze georganiseerd. De
jonge hengelaars zaten keurig opge
steld en wachtten in spanning op de
uitslag, die de Visserij-koningin in
eigen persoon bekend kwam maken. De
heer Catsman, voorzitter van de hen
gelsportvereniging, verwelkomde in een
toespraakje de Visserij-koningin en
haar gevolg. Ook het dagelijks bestuur
van de Stichting Breskense Visserij-
dagen gaf dfcxor de persoonlijke aanwe
zigheid van de voorzitter, de heer E.
Seuss, bij de prijsuitreiking blijk van
zijn belangstelling voor dit onderdeel
van de visserijfeesten. De deelname aan
het hengelfestijn was internationaal en
met 50 hengelaars zeer bevredigend.
De bekers werden veroverd door A.
Francke, Breskens, met 270 punten en
de 7-jarige Hansje Catsman uit Krui-
ningen, die weliswaar maar 81 punten
veroverde doch er op kion bogen, dat hij
de allereerste vis uit het water had ge
haald. De uitslag was: 1. A. Francke; 2.
L. van der Hooft; 3. W. de Meester; 4.
Sjaak Ritico; 5. Hans Catsman; 6. A.
Verstraete, Hoofdplaat; 7. H. Sijnesael,
8. G. Verstraete, Hoofdplaat; 9. J. Die-
rendonck, Hoofdplaat; 10. P. Scher-
beijn, Hoofdplaat. De rest van de prij
zen werd onder de jongens die geen vis
hadden gevangen, verloot. De le prijs
bestond uit een fraaie werpmolen. Ver
der mocht gekozen worden, net als bij
een echte hengelwedstrijd, uit diverse
aardige prijzen.
Voorts konden er diverse concerten
beluisterd worden, o.a. van de jeugd-
accordeonvereniging uit Vlissingen, het
optreden van amateur-bands, terwijl
de plaatselijke muziekvereniging „Uit
het Volk - Voor het Volk" nog een slot-
concert gaf.
Vrijdag was er voor de dia-avond,
verzorgd door de heer Gittenberger, in
zaal „Casino", eveneens veel belang
stelling.
De feestelijkheden werden des Zater
dags ingezet met motorbootraces door
een 15-tal race-boten, hetgeen door
veel belangstellenden werd
FEUILLETON
Roman van een
kantoorbediende
door Jan van Maasdorp
Hun leven werd plotseling geheel an
ders, toen Nora haar tweede kind ver
wachtte en alsof zijn maatschappij ook
wilde meewerken aan zijn huwelijksge
luk, was er opeens 'n eind gekomen aan
de avondarbeid. „Eindelijk kunnen we
weer aan onze vrouwen denken", had
meneer Van Drunen met een zucht van
verlichting gezegd. Tegen het voorjaar,
wisten ze, zou het spel zich natuurlijk
weer herhalen, maar wie dan leeft, wie
dan ztorgt.
De avonden waren nu weer, slechts
onderbroken door de enkele kaartavon
den met de Kamphuizen, voor hen bei
den net als vroeger. Karei was een en
al toewijding Voor zijn vrouw. Zijn
grote nieuwsgierigheid draaide om wat
het worden zou, een jongen of een
meisje. Hans wilde enkel maar een zus
je hebben en zijn vader was het eens
met zijn zoon. „Ik geloof zeker, dat 't
een zusje wordt, Hans. Met grote, blau
gen.
Reünie Zevibel.
Voor de jaarlijkse reünie van Zevibel.
de overkoepelende vereniging van vis-
sersarganisaties, in „de Uitkomst" en de
officiële ontvangst van het gemeente
bestuur van Breskens daarna, was veel
belangstelling.
Het was de voorzitter van de Bres
kense Visserij vereniging „Ons Belang",
de heer C. Kosten, die de Visserijfeesten
van Breskens een hoogtepunt noemde
in het vissersleven, waar men naar toe
groeit. Er wordt contact gelegd en ver
nieuwd met diverse instanties, de vis
serijfeesten verhogen het moreel van
de vissers en na de feesten gaat men
met vernieuwde moed aan de slag.
De samenwerking bij de vissers on
derling, zo verklaarde de voorzitter
openhartig, kon n<og beter zijn. Alleen
door nauwe samenwerking zullen de
vissers iets kunnen bereiken. De heer
Kosten deed dan ook een dringend be
roep op de vissers, onder „Zevibel" tot
een degelijke samenwerking te komen.
Over de visserij zelf was de heer
Kosten tevreden. De garnalenproduktie
begint toie te nemen, doch wel sprak
hij er zijn grote bezorgdheid over uit,
dat de handel de hogere produktie niet
aan zal kunnen. Vooral aan de binnen
landse handel valt nog veel te verbete
ren. Er is wel een voorname export
naar het buitenland, aldus de heer
Kosten, doch slechts luttele tientallen
kilometers verder in het binnenland
hoort of ziet men van garnalen nauwe
lijks iets.
De voorz. sprak de hoop uit, dat men
door nauwe samenwerking ook de afzet
van het verse visprodukt zal kunnen
verbeteren.
Over de vereniging „Zevibel" werd
nog de opmerking gemaakt, dat ze pre
cies is als de vissersvrouwen, de zorgen
de op de achtergrond.
Burgemeester A. L. S. Lockefeer, die
namens „Zevibel" een welkomwOord
richtte, begroette speciaal de waarne
mend commissaris der Koningin, de
heer M. J. van Poelje en zijn echtgenote
(de Commissaris zelf kon tot zijn grote
spijt, wegens familie-omstandigheden
deze visserijfeesten niet bijwonen) ver
schillende hoge functionarissen van het
ministerie van landbouw, prof. dr. Kor-
ringa, hoofd van het visserij onderzoek.
Verschillende Zeeuwsche tweede kamer
leden, vertegenwoordigers van het
produktschap voor visserij en het vol
tallige gemeentebestuur van Breskens.
Een ogenblik stilte werd in acht ge
nomen voor de omgekomen beman
ningsleden van de Wieringen 47, kort
geleden Voor de Nederlandse kust ver
gaan.
„Zevibel" was gelukkig met de grote
belangstelling van de vissers en offi
we ogen en lang blond haar, net als
mama". „Maar als het nou toch een
jongen is'', wierp Hans tegen. „Het kan
toch net zo goed een jongen zijn. Dat
kan toch?"
Maar zijn vader schudde gedecideerd
van neen. „Uitgesloten, Hans, het wordt
een meisje". Gerustgesteld zweeg Hans
nu. Dat was dan dus afgesproken. Zijn
vader vergiste zich nooit, die wist alles!
Daarna, met de „wetenschap" dat het
een meisje zou worden, conspireerden
vader en zoon verder over de naam.
Vader bepaalde dat ze Hennie zou he
ten net als de moeder van mama, die
Hans en <zijn vader enkel maar van de
foto kenden. Moeder mocht van al deze
tussen vader en zoon gefluisterde ge
heimen niets weten - die moest maar
wachten tot het zusje er was, had va
der met Hans afgesproken.
Dan, eindelijk, kwam er een eind aan
de spanning bij Hans, die al die maan
den standvastig het geheim tussen hem
en zijn vader had weten te behouden
voor verraad tegenover zijn moeder. Op
een schone, prille voorjaarsochtend tui
melde Hans opgewonden uit zijn bed,
toen zijn vader hem kwam halen om
naar het nieuwe kindje te kijken, dat
de ooievaar die nacht bij mama had
gebracht.
„Is het een meisje?" was het eerste
dat Hans vroeg.
„Natuurlijk", antwoordde zijn vader
ciële personen voor deze visserij-reünie.
Belangstelling heeft de visserij in het
algemeen steeds nodig. Met nadruk
vroeg de voorzitter nogmaals aandacht
voor de gevolgen van de afsluiting in
verband met de Delta-werken, waar
door de mensen werkzaam in de mos
selcultuur steeds op een vulkaan leven.
Niet op ieder punt zullen we echter
de strijd opgeven, aldus de heer Locke
feer. Waar nodig en mogelijk vechten
we door. De visserij zal haar strijd ook
om dit deel van haar produktie niet op
geven. De voorzitter sprak zijn ver
trouwen uit in de garnalenvisserij, doch
vroeg zich af, wat na de afsluiting de
gevolgen hiervan zullen zijn voor de
garnalen vangsten. Zal het kweekbassin
voor de garnalen dan ook worden afge
damd, was zijn vraag. Waakzaamheid
van de visserij-organisaties zal steeds
geboden blijven.
De vernieuwing van de Breskense
vissersvloot is bijzonder belangrijk. Nog
steeds zijn we het gemeentebestuur zeer
erkentelijk voor haar belangrijke be
sluiten op dit gebied, terwijl ook aan
G.S. veel dank verschuldigd is voor het
feit, dat deze raadsbesluiten van Bres
kens indertijd werden goedgekeurd. Dit
heeft er toe geleid, aldus vervolgde de
heer Lockefeer zijn rede, dat de garna-
lenvloot. van Breskens up to date is ge
worden en men de toekomst met groot
vertrouwen tegemoet kan zien. De voor
zitter van „Zevibel" bracht hulde aan
de Breskense visserij vereniging „Ons
Belang" en in het bijzonder aan haar
ijverige voorzitter, de heer C. Kosten,
voor het zeer belangrijke aandeel in de
organisatie van deze bijeenkomst. Bres
kens gaat op visserij gebied een goede
toekomst tegemoet. De unieke ligging
aan het open water van de Wester-
schelde bieden echter nog meer moge
lijkheden. De heer Lockefeer sprak de
wens uit, dat in de door het gemeente
bestuur aangevraagde rapporten over
de toekomst van Breskens de grote lij
nen getrokken kunnen worden naar een
ontwikkeling van een grotere vissers
plaats Breskens.
Bij de visserij zal het in de toekomst
vooral aankomen >óp vakmanschap. On
derwijs voor de jeugdige vissers is dan
ook van het allergrootste belang, zo
betoogde hij. In nauwe samenwerking
hebben de vissers een belangrijke coöpe
ratieve inkclopvereniging opgebouwd,
waarvan de omzet in het afgelopen jaar
is verdubbeld. Op meer gebieden op vis
serijterrein zouden coöperaties, dus
grotere eenheden, gevormd kunnen wor
den, waarbij men gelijktijdig tegemoet
komt aan de verlangens van het Vis
serijschap, wat betreft te vormen
coöperaties. Met de wens uit te spre
ken dat de visserij dagen te Breskens
zullen mogen slagen, beëindigde de heer
Lockefeer zijn toespraak.
Het was vervolgens burgemeester J.
A. Eekhout van Breskens, die het grote
gezelschap namens het gemeentebe
stuur begroette. Bijzondere woorden
van welkom richtte hij tot de heer M.
J. van Poelje, die als wnd. Commissaris
der Koningin de bijeenkomst bijwoon
de. Ook werden aparte welkomstwoor
den gericht tot de voorzitter van „Ze
vibel", de heer A. L. S. Lockefeer.
met een ernstig gezicht. „Dat hadden
we samen toch afgesproken?"
Sprakeloos stond Hans bij het bed van
zijn moeder en staarde met grote, ver
baasde ogen naar het vreemde ver
schijnsel. Dat moest dan dus het zusje
zijn.
„Wel Hans", vroeg zijn vader hem,
„hebben we 't nou niet goed besteld bij
de ooievaar? Moeder wist er niks van
- alleen wij samen. Een meisje - Hermie
heet ze, net als oma van de fotb, weet
je wel? Nou, waarom zeg je nou hele
maal niks? Ik geloof, dat je 't niet eens
leuk vind. Of vind je Hennie geen
mooie naam?"
Niet begrijpend keken moeder en va
der elkaar aan en dan naar hun zoon,
die almaar hardnekkig bleef zwijgen en
geen enkel teken van verrassing of
blijdschap toonde. Dat was toch wel
vreemd. Plagend zei zijn moeder; „O.
maar als Hansje het kindje niet leuk
vindt, geef ik het maar weg".
Maar toen begon Hans opeens hevig
te huilen; nijdig verborg hij zijn krul-
lebol tegen zijn moeders borst. Nog al
tijd niet begrijpend wat haar zoon zo
verdrietig maakte, streek Nora liem
over het gebogen hoofd en vroeg:
„Maar vertel me n'ou eens, Hans, wat
je hebt. Vind je het geen leuk kindje?
En nogal een meisje".
Zonder zijn hoofd op te heffen, riep
Hans, stampvoetend van nijd en teleur
De burgemeester herinnerde er aan,
dat het voor de 11e maal is dat de vis
serijfeesten in Breskens gehouden wor
den. De visserij dragen we in Breskens
een zeer warm hart toe. Tot voor en
kele jaren zag het er met deze bedrijfs
tak niet zo rooskleurig uit. De vloot was
tot op de draad toe versleten. De hou
ten scheepjes waren opgelapt en het
kalefaten niet meer waard. De motoren
verkeerden in dezelfde toestand. Het
enige dat nog attractief was aan de
schepen, was het pitoreske, een geliefd
object voor schilders en fotografen.
Het uitblijven van regeringsmaatre
gelen betreffende de sanering van vis
sersvloten was voor de gemeenteraad
van Breskens aanleiding om zelf de sa
nering van de vissersvloot ter hand te
nemen. Het gemeentebestuur is G.S. nog
steeds bijzonder erkentelijk, dat men
deze raadsbesluiten indertijd heeft
goedgekeurd. Met trots, aldus spr., kij
ken we nu naar het resultaat. De vloot
bijna vclor de helft vernieuwd. Ook aan
de sociale accommodatie op de schepen
werd grote aandacht besteed. De be
sommingen liepen op en de resultaten
zijn nu zeer goed te noemen. Een en an
der bracht mee, dat de eigen scheeps
werf zich ging toeleggen op het bou
wen van de nieuwe stalen schepen, het
geen ook een grote uitbreiding mee
bracht. Het gaat goed met de visserij.
Met regelmaat wordt de Parijse markt
voorzien van in Breskens aangevoerde
garnalen. Ook de binnenlandse afzet
krijgt meer belangstelling voor de Bres
kense visptfcdukten. In verscheidene
plaatsen ziet men viswinkels verrijzen,
die vanuit Breskens gefourageerd wor
den. Ook op het terrein van de binnen
landse handel liggen, aldus de burge
meester, nog veel mogelijkheden.
Breskens is in de wintermaanden ha
ringhaven no. één. De Nederlandse
Noordzee-kottervloot heeft Breskens ge
kozen als aanvoerhaven. Belangrijke
kwantums haring gaan naar het bui
tenland, terwijl een groot gedeelte haar
weg vindt naar de Nederlandse conser-
venfabrieken. Ook in Breskens is men
thans in staat om met de nieuwe sche
pen op de haringvangst te gaan.
De grotere schepen brengen voor
Breskens echter nog een ander pro
bleem mee, dat van de havens. De vis
sershaven is veel te klein. Er is drin
gend gebrek aan een jachthaven. De
kapitale jachten zijn nu opgeborgen
aan armoedige steigertjes en liggen
bijna op en over elkaar. Er is ook voor
het bedrijfsleven enterm veel gebrek aan
een derde haven, die door de regering
al lang werd toegezegd. De belofte is
er wel, de derde haven nog niet, zo be
toogde de burgemeester. De uitvoering
is zo eenvoudig. De omtreklijnen voor
de derde haven zijn er al, alleen er kan
nog geen schip in en geen gebouw ge
plaatst worden. Sla, aldus spr., rond
het havenplateau en de Oosthavendam
(daar waar nu het zwembad ligt) een
damwand zodat er schepen kunnen me
ren, bagger dan de haven uit en de
derde lang beloofde en lang verwachte
haven is er. Verkavel dan nog in vlot
tempo het omliggende haventerrein en
het bedrijfsleven heeft de expansie om
haar bedrijven te kunnen ontplooiïen.
stelling: „Het is helemaal kaal, het
heeft niet eens krullen. Het is geen
meisje!"
XII.
Verwezen staarde Karei de Hoog naar
de brief, die hij voor de tweede maal
had gelezen, als was het een brief van
een meisje aan haar verliefde jongen.
Daar stond het: „Ik kom natuurlijk af
scheid van jullie nemen en dan vertrek
ik met een week of drie met de Indra-
poera uit Rotterdam Herman Vol
ders weg dat betekende, dat hij hem
in jaren niet meer zou zien, niet meer
met hem kon spreken. Hij had een
prachtige aanbieding als directeur van
een handelsonderneming in Indië ge
kregen, schreef hij.
Toen kort daarop Nora thuis kwam
en Karei haar de brief overhandigde,
keek hij naar haar gezicht, als wilde
hij ook haar innerlijke reactie op het
bericht ontdekken. Hij wist maar al te
goed, hoe Nora Herman Volders als de
enige man beschouwde, die ze met trots
en zonder enige reserve een vriend kon
den noemen. Heel anders dan Guus
Kemphuis, die nooit meer dan „een
intieme kennis" zou zijn. Bij Volders
toch verloren al!e anderen hun waarde.
Maar, dacht hij, Nora zDu toch nooit
de gevoelens van een man ten opzichte
van een vriend als Volders kunnen be
grijpen. Wel die van een vrouw ten op-
